Thursday, August 16, 2012

တာဝန်သိတတ်စိတ် (စ/ဆုံး)

တာဝန်သိတတ်စိတ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Winn (Black Lotus)

မေဇင်ဟာ လှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နူညံ့တဲ့ အသားအရည်နဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ် ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှပိုင်ရှင် မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ ၁၅ ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီး ဘော်ဒီကို ပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး။ မေဇင်တစ်ယောက် အတော်လေး ကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့။

မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် ဝိတ် ၁ ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကို မလွယ်တဲ့ ကိစ္စပဲလေ။ ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မရှင်နိုင်တော့ဘူး။ အရမ်းဝလာတော့ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရော။ ကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူက အစားအသောက်ကလည်း ကျူးတာကိုး။ ပေါင် ၂၀၀ လောက် ခန္ဓာကိုယ် အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ့်ဝက်ကြီးပါ။

ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို ချစ်နေဆဲပါ။ ကိုအောင်မင်းကလည်း မေဇင့်ကို ချစ်နေဆဲပါပဲ။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်တော့ သစ္စာလုံးဝ မပျက်ဖူးသေးတဲ့ တကယ်သာယာတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါ့။

အားကစားပုံမှန်လုပ်တဲ့ မမေဇင်ကတော့ တစ်နေ့တခြား သွေးသားလည်ပတ်မှုတွေ ကောင်းနေလို့ ထိုင်လို့ကောင်းနဲ့ မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုတွေရှိပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပျိုလေးတစ်ယောက်လို သွက်လက်မှုတွေ ခံစားလာရတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် အတွက်တော့ ပိုဝသထက်ဝပြီး အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ ငွေနောက်ပဲ လိုက်နေတော့ ဖိအားတွေ များလာတယ်။ နောက် အရေးကြီးဆုံးတစ်ခုက သူ့ဇနီးချောလေးအပေါ် လိင်ကိစ္စမှာ ဆန္ဒပြည့်ဝအောင် မလုပ်ပေးနိုင်တဲ့အတွက် သူ့ကိုသူ နောင်တလည်း ရနေလေရဲ့။

ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်လေး။ ကိုအောင်မင်းခင်မျာ သူ့ကိုယ်သူတောင် အနိုင်နိုင်ပါ။ စဉ်းစားကြည့်ပါ မိန်းမဆိုတာမျိုးကလည်း လင်ယောကျာ်းလုပ်တဲ့ လူကို ဘယ်လောက်ချစ်ချစ် ဒီလို လိင်မှုကိစ္စမှာ ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်ခြင်းမရှိတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကို ဘယ်အတိုင်းအတာထိ စိတ်ရှည်ပေးနိုင်မလဲ ဆိုတာကိုပါ။ မေဇင်ခင်မျာ လိုနေတဲ့ ဆန္ဒမီးကြီးကို မငြိမ်းသတ်နိုင်ဖြစ်ပြီး အရမ်းကို စိတ်ဒုက္ခတွေ ရောက်နေရှာတော့တယ်။

ဒါကလည်း မေဇင့်လို မိန်းမတစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး။ အခုခေတ် စီးပွားရေးဆိုတာကလည်း ကိုယ်မှအပြိုင်မကျဲနိုင်လျင် အမြတ်အစွန်းဆိုတာ ကိုယ့်အတွက် ကျန်ဖို့ မရှိတာ လူတိုင်း ဒီလိုပဲ ငွေနောက်ကို လိုက်နေရတာဘဲ။ မလိုက်နိုင်ရင်တော့ ဒီလိုခေတ်ကြီးထဲ အစစအရာရာ ပြည့်စုံတယ်လို့ ရှိမှာမဟုတ်ဘူးလေ။ လူတွေက ရောင့်ရဲတင့်တိမ်နိုင်ခြင်းကို မရှိတော့ပါဘူး။ ကိုယ်အပါအဝင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ မိသားစုအတွက်လည်း အချိန်တော့ ပေးရမယ်လေး။

ဒီလိုနဲ့ အတူတူနေလာတာ နှစ်တွေလည်း ကြာပါပြီ။ ကိုအောင်မင်းဟာ ကုမ္မဏီပိုင်သူဌေးပါ။ တစ်နေ့လုံး ကုမ္မဏီရုံးခန်းထဲ ထိုင်ပြီး ညနေမှ အိမ်ကိုပြန်ပါတယ်။ မမေဇင်ကတော့ သူမသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ ၅ နှစ်အရွယ် ကလေးငယ်တစ်ဦးကို ထိန်းပြီး အိမ်မှာပဲ လုပ်စရာရှိသည်များကို လုပ်ရင်း နေ့ရက်တွေကို ဖြတ်တန်းနေတဲ့သူပါ။ နောက်ပြီး စာရေးဆရာမတစ်ယောက် ဖြစ်ဖို့လည်း အိမ်မက်ထားသူပေါ့။

ကစ်ကစ်ကို သူ့သားလေးတစ်ယောက်လို ပြုစုလို့ ကစ်ကစ်အိပ်နေတဲ့ အချိန်တွေမှာ စာအုပ်ဖတ် ခွေထိုင်ကြည့်၊ ကလေးကို သူ့အဖေအရင်းက ယူထားတဲ့ အချိန်တွေဆိုရင်တော့ ရှော့ပင်ထွက် အလှပြင်ဆိုင်သွား။ ဒါတွေလုပ်ရင်းနဲ့ပဲ ကိုအောင်မင်းက သူ့မိန်းမကို လိုလေသေးမရှိအောင် ထားတာပေါ့။ သူများကလေးကို ထိန်းပေးရတာကလည်း မေဇင့်အတွက် ပြသနာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘာလို့ဆို မေဇင်တို့လင်မယား ကလေးမရဘူးလေ။ မေဇင်ပဲ လိုတာလား၊ ကိုအောင်မင်းပဲ ချွတ်ရွင်းနေတာလား မပြောတတ်။ ဒါပေမဲ့ လင်မယားသက်တန်း ၅ နှစ် ၆ နှစ်အတွင်း မေဇင် ကိုယ်ဝန်လုံးဝ မရခဲ့ဖူးဘူး။

ကစ်ကစ်လေးကလည်း တခြားသူကလေးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ သူငယ်ငယ်ကနေ တက္ကသိုလ်ရောက်တဲ့အထိ ဘော်ဘော်ကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်သလို အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်တဲ့ တင်ထွေးငယ်ရဲ့ ကလေးပါ။ တင်ထွေးငယ်ဟာ ဒီကလေးမွေးပြီး ၂ နှစ်လောက်ပဲ ရှိဦးမယ် ရင်သားကင်ဆာနဲ့ ဆုံးပါးသွားရှာတယ်။ ကစ်ကစ်ကို သူတို့လင်မယား မွေးစားဖို့ ဖအေဖြစ်သူ ကိုငြိမ်းဝင်းကို ပြောကြည့်ဖူးပါတယ်။ ဒါမေမဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်း လုံးဝ လက်မခံပါဘူး။ ဒီကလေးမှာ တင်ထွေးငယ်ရဲ့ အငွေ့အသက်တွေ အများကြီး ပါနေတယ်တော့ကာ ကျွန်တော့ကလေးကို အမွေစားအမွေခံ အပိုင်မွေးစားခိုင်းဖို့ဆိုတာ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတဲ့ အဖြေကိုပဲ သူတို့ရပါတယ်။ ဒါကလည်း ဟုတ်တယ်။ ကစ်ကစ်ရဲ့ မျက်နှာပေါက် အသားအရေဟာ မတင်ထွေးငယ်နဲ့ တထေရာထဲ။ ကိုငြိမ်းဝင်းဆိုတဲ့လူက မိန်းမကို အလွန်ချစ်တတ်တဲ့လူပါ။

ပြောတာပြောတာပါ။ ဒီကလေးက မမေဇင်တို့အိမ်မှာပဲ ၁၂ လလုံး နေ့တိုင်းအမြဲရှိနေတာပဲ။ ကလေးအဖေဖြစ်တဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းတစ်ယောက် တင်ထွေးငယ် ဆုံးသွားကတည်းက အရက်တွေ အလွန်အကျွံသောက်ပြီး အရက်သမားလုံးလုံး ဖြစ်လို့နေလေရဲ့။ မိန်းမကို အလွန်ချစ်တဲ့ လူဆိုတော့လည်း တသက်လုံး ဆုံးရှုံးလိုက်ရပြီဆိုတဲ့ အသိကြီးကို ကိုငြိမ်းဝင်တယောက် မခံစားနိုင်ခဲ့ဘူး။

ဒီလိုတွေဖြစ်တာ အတော်ကြာသွားတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်အရောင်တင်ဖို့ လိုတယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားမိသွားခဲ့တယ်။ လူကောင်း ပြန်ဖြစ်ချင်လာတာကလည်း သူ့သမီးလေး ကစ်ကစ်ကြောင့်လို့ ပြောရမှာပဲ။ ဟုတ်တယ်လေး သူ့မှာ သမီးလေးတစ်ယောက် ရှိသေးတဲ့ဟာ။ သူမကို ပြုစုပျိုးထောင်ရမယ်၊ လူအများကြားမှာ ကိုယ့်သမီး လူရာဝင်အဆင့်အတန်းရှိအောင် ထားဖို့ဆိုရင် ဒီပုံစံနဲ့ သူ့သမီးကို အများကဲ့ရဲ့မှာပေါ့။

သူ့ ဒီလိုစိတ်ဓာတ်ကျပုံမျိုးနဲ့ ဘယ်လိုလုပ် ဒါတွေလုပ်နိုင်မလဲ။ ကိုငြိမ်းဝင် အရက်အလွန်အကျွံ သောက်ပြီး ပေတေနေလို့ သူ့စီးပွားရေးကိုတော့ မထိခိုက်ခဲ့ပါဘူး။ ကိုငြိမ်းဝင်ဟာ အတော်လေးချမ်းသာတဲ့ မိသားစုမှ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ သူဌေးသားပေါ့။ သူဒီလို အချိန်တွေအများကြီးကို အရက်နဲ့ အချိန်ကုန်နေခဲ့ပေမဲ့ သူ့ရဲ့ ကြွယ်ဝမှုကတော့ အပျိုရည်တောင် မပျက်ဘူးပေါ့လေ။ နောင်တရချိန် စောတယ်လို့ ပြောရမှာပဲ။ ကိုငြိမ်းဝင်း သူ့ကိုယ်သူ ပြုပြင်နိင်ခဲ့ပါတယ်။ မေဇင်တို့လင်မယားကလည်း အမြဲလို ဆုံးမ တိုက်တွန်းနေတော့ အကောင်းပြန်ဖြစ်အောင် လုပ်ရတော့တာပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ မေဇင်နဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းတို့ ကြားမှာ ဘာမှမရှိပါဘူး။ တစ်ယောက်အတွင်းကိစ္စ တစ်ယောက်သိဆိုတော့ တစ်ဦးအပေါ် တစ်ဦးလည်း နားလည်မှုတွေ အလွန်ရှိတဲ့ မိတ်ဆွေအဆင့်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ တစ်ယောက်သော သူကတော့…..

ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် တစ်နေ့ထက် တစ်နေ့ သူ့အိမ်နဲ့ အလှန်းဝေးလို့လာပါတယ်။ ကုမ္ပဏီကိစ္စနဲ့ ခရီးတွေ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်ရတော့တာပဲ။ တစ်ည ညလယ်ယံကြီးမှာ မေဇင်တစ်ယောက် အိမ်မက်မက်နေရင်းက ရုတ်တရက် ငေါက်ကနဲ ထထိုင်နေပါတယ်။ ဘေးကြည့်တော့ လင်တော်မောင် ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် ဆင်အော်မနိုး ကုလားသေ ကုလားမော အိပ်နေလေရဲ့။ သူမ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို လင်တော်မောင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှသိနိုင်မယ် မထင်ဘူး။ ဒေါသကလည်းထွက် ညရမ္မက်စိတ်တွေကလည်း ပူလောင်နဲ့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ညနက်ကြီးထဲမှာ အသက်ရှူနှုန်းတွေ ကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာလို့ ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ မေဇင့်အဖြစ်ကို တလောကလုံးက သိဖို့နေနေသာသာ ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ လင်ယောကျာ်း
ကတောင် မသိရှာဘူး။

ဒါကို မေဇင် ဝမ်းလည်းဝမ်းနည်း၊ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုလည်း သနား၊ နှာမှတ်သံက တရှူရှူနဲ့ သနားစရာ သတ္တဝါမလေးကိုဖြစ်လို့။ လင်တော်မောင်ကို နှိုးလို့ မေဇင့်ကို လုပ်ပါဦး ကိုရယ်လို့ ပြောရအောင်ကလည်း မဟုတ်သေး။ ဒါနဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ပြီးအောင် လုပ်မယ်ဆိုပြီး စိတ်ဆုံးဖြတ်ကား အိပ်ယာပေါ် ပြန်လဲချလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကို ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးသာ ဖုံးထားတဲ့ ညာဖက်နို့အုံလေးကို ဖွဖွညစ်ရင်း ညဝတ်စကပ်ပါးလေးအောက်က ရမ္မက်အရှိန်ကြောင့် ချော်ဆီ အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်ပြီး စိုစွတ်လို့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးရှိရာကို ကျန်လက်တစ်ဖက်က နိုက်ထည့်ပြီး အပေါ်အောက် ဘယ်ညာ ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲပွတ်လိုက်၊ အရမ်းဖိပြီးပွတ်လိုက်နဲ့ တစ်ချိန် ကိုအောင်မင်း စွမ်းခဲ့ချိန်က ယုယမှုတွေကို အရုံပြုလို့ ကာမဆန္ဒရဲ့ လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တစ်ယောက်ထဲ ကြိုးစားလို့ ချီတက်နေရှာတော့တယ်။

“ အင်း… အင်း ”

ဆိုတဲ့ အသံသဲ့သဲ့လေးကိုတော့ သူကိုယ်တိုင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှကြားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အလွန်ညင်သာပြီး ဖြည်းညင်းတဲ့ စီးချက်တွေနဲ့ သူမတစ်ယောက်ထဲ ကြိုးးစာလို့ ဖြေသိပ်နေရရှာတာပါ။

“ အင်း….အင်း….ဟင့်…အင်းးးးးး……”

ဆိုပြီး အသံဗော်လွန်းလေး တဖြည်းဖြည်း တက်လာပြီး

“ အင်းးးးးးးး…”

ဆိုတဲ့ သံဆွဲလေးနဲ့ ရုတ်တရက် မေဇင်တစ်ယောက် ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ သူမ ပြီးသွားပါပြီ။ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမသားတစ်ယောက်အဖို့ လင်တော်မောင် ဘေးနားမှာရှိလျက်နဲ့ မှန်းပြီး စိတ်ကူးနဲ့ ဖြေသိမ့်လိုက်ရတဲ့ သူမရဲ့ ဖြေသိမ့်မှုဟာ ဘယ်လောက်ထိ ပြည့်ဆုံခြင်း ရှိမှာသတဲ့လဲ။

ဒီလိုနဲ့ မနက်မိုးလင်းလို့ တစ်ခါ အလင်း ရောက်ခဲ့ပြန်ပါပြီ။ မေဇင့်မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်လျက်နဲ့ ကိုအောင်မင်းကို လှန်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ ဘာမှမရှိပါဘူး။ ကိုအောင်မင်း အိပ်တဲ့ဖက်ခြမ်းက စောင်လေးကိုပဲ သွားကိုင်မိလိုက်ပါတယ်။ ကိုအောင်မင်း ထသွားပါပြီ။ ဒါနဲ့ မျက်လုံးလေးဖွင့်လို့ ခေါင်းရင်းက စာကြည့်စာပွဲက ကိုအောင်မင်း ထားခဲ့တဲ့ စာတိုလေးကို လှန်းယူပြီး ဖတ်ကြည်လိုက်တယ်…။

“ မေ… ကိုဒီနေ့ မန္တလေးကို သွားလိုက်ပြီ။ မနက်ဖြန် ပြန်လာမယ်။ ချစ်တဲ့ ကိုအောင်”

ကိုအောင်မင်းတစ်ယောက် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ မန္တလေးကို သွားပါပြီ။ ထူးခြားမှုမရှိတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို ထပ်ပြီး ဖြတ်တန်းရဦးမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးလေးတွေးရင်း ပြန်မေးဆက်ဖို့ မျက်လုံးတွေပြန်မှိတ်ပြီး ခဏမှာပဲ စာကြည်စာပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ သူမဖုန်းလေး တုန်ခါလာတော့တယ်။ သီချင်သံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လို့ပေါ့။ ဒါနဲ့ ဖုန်းကိုကောက်ယူပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းဆီက ဖုန်းလေးဝင်နေတာပါ။ ကစ်ကစ်လေးကို မမေဇင်ဆီ လာထားဖို့ ဖုန်းလှန်းဆက်တယ်ဆိုတာ မေဇင် သိလိုက်ပါပြီ..။

“ မောနင်း ကိုငြိမ်း…။ ကလေး လာထားတော့မလို့လား ”

“ ဟုတ်တယ် မေဇင်။ ကလေးက အခုအိပ်ပျော်နေသေးတယ် သိလား။ အဲဒါ အစ်ကိုချီလာလိုက်မယ်။ မေဇင်ကော နိုးသေးရဲ့လာ၊ အနောက်အယှက်များ ဖြစ်သွားလား မသိဘူး မေဇင်ရေ ”

“ အို့…. မဖြစ်ပါဘူး ကိုငြိမ်းရယ်။ မေဇင် ထနေပါပြီ။ ခေါ်လာခဲ့လိုက်ပါ ”

“ ဒါဆို ကိုယ်လာပြီနော် မေဇင်”

ကိုငြိမ်းဝင်းကတော့ မေဇင်နဲ့ စကားပြောရင် အမြဲ ရွှင်ရွှင်ပျပျ မြူးမြူးကြွကြွပဲ ပြန်ပြောလေ့ရှိပါတယ်။ ဒါနဲ့ မေဇင်လည်း အိပ်ရာပေါ်က အလူးအလဲထ၊ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ စကပ်တိုကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လို့ ကိုယ်လုံးတီနဲ့ ဘာဝတ်ရမယ် ဆိုတာ စဉ်းစားရင်း အဝတ်ဗီရိုကို မွေနေပါတော့တယ်။ စကပ်တို အင်္ကျီအပါးနဲ့တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းကို ထွက်တွေ့ဖို့ မဖြစ်နိုင်။ ဒါကြောင့် ညဝတ်ပဂျားမတ်စ် အပေါ်အောက်ဆင်တူ ကောက်ဝတ်လိုက်ပါရော…။

မကြာဘူး အိမ်ရှေ့ဘဲလ်တီးသံကြားလို့ အိမ်အောက် အပြေးဆင်းပြီး တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ကိုငြိမ်းဝင်းနဲ့ သူ့လက်ပေါ် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကစ်ကစ်တို့ ရောက်နေကြပါပြီ။ ကိုငြိမ်းဝင်နဲ့ ကစ်ကစ်ကို ပြုံးပြလို့ နှုတ်ဆက်ကြိုနေရင်းက မေဇင်တစ်ယောက် ရုတ်တရက်ဆိုသလို တွေတွေကြီး ကြည့်ပြီး မှင်သက်မိနေပါတယ်။ ဒါကို ကိုငြိမ်းဝင်းက

“ မေဇင် ကိုငြိမ်းတို့ ဘာများဖြစ်လို့လဲ၊ ဘာများလိုအပ်နေလို့လဲ မသိဘူးနော်”

ကိုငြိမ်းဝင်လည်း မေဇင်က သူနဲ့ကလေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေတာကို သတိထားမိပြီး သူတို့ဘာများ လိုအပ်နေသလဲပေါ့။ မေဇင့်တစ်လှည့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတစ်လှည့် ပြန်ကြည့်နေမိတယ်။ ဒါနဲ့ မေဇင် သတိပြန်ဝင်လာပြီး

“ အော်… ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ကိုငြိမ်း။ လာလာ အိမ်ထဲဝင်”

ကလေးကို မေဇင် လက်လွဲယူလိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲရှိ ကလေးပုခက်မှာ သွားသိပ်ထားလိုက်တယ်။ မေဇင် အခန်းထဲဝင်လာတော့ ကိုငြိမ်းဝင်း ဆိုဖာပေါ် ထိုင်နေရင်းကနေ မေဇင့်မျက်နှာကိုကြည်ပြီး

“ မေဇင် အခုမှထတာလာ…။ ဒါမှမဟုတ် နေမကောင်းဘူးလား ”

“ နေမကောင်းတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး ကိုငြိမ်း။ နည်းနည်း အားပျော့သလို အားမရှိသလို တမျိုးလေးဖြစ်နေတာ။ အဲလိုကြီး အားမရှိတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ… ခစ်ခစ်”

ရယ်ရင်းပြန်ဖြေသည့် သူမ ဘာဖြစ်နေသည်ကို သူမမှလွဲ၍ ကိုငြိမ်းဝေ သိနိုင်မယ် မထင်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ရယ်လိုက်ကြပြီး ခေတ္တတိတ်ဆိတ်သွားကြတာပဲ။ ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အစောက ရွှင်ပျနေသော မျက်နှာမှာ ရုတ်တရက် ညိုးကျသွားပြီး ကြမ်းပြင်ကို ငုံ့ကြည့်နေနေတော့ မေဇင် ကိုငြိမ်းဝင်းကို တစ်ချက်အကဲခက်ကာ ဆုပ်ထားတဲ့ ကိုငြိမ်းဝင်းလက်များကို သူမ လက်နုနုလေးဖြင့် ညင်သာစွာ အုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

“ ကိုငြိမ်း မနေ့က ထွေးငယ်ဆုံးတာ ၅ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့နော်”

“ ဟုတ်တယ် မေဇင်”

“ ကိုငြိမ်း…. ဒီလိုလိမ်လိမ်မာမာနဲ့ ကစ်ကစ်ကို ကောင်းကောင်း ပြုစုပေးနေတဲ့အတွက် ထွေးငယ် ကိုငြိမ်းကို တမလွန်ကနေ ကျေးဇူးတင်နေမှာပါ။ ကိုငြိမ်းရယ် ဝမ်းမနည်းပါနဲ့နော် ကိုငြိမ်း ”

ဟု တိုးတိတ်ညင်သာသည့် လေသံဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ သနားဖွယ်ကောင်းသော မျက်ဝန်းအစုံကို မေဇင် စိုက်ကြည့်ကာ ကိုငြိမ်း၏လက်များကို သူမလက်နုနုလေးများဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း နှစ်သိမ့်စကားပြောလို့ မေဇင် ကိုငြိမ်းကို အားပေးနေရှာတယ်။ သူမမျက်ဝန်းများမှလည်း မျက်ရည်ပူများ ပါးပြင်ထက်သို့ စီးလို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် သနားခြင်း နာလည်မှုတို့နှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား မမြင်ရ မကြားရတဲ့ အပေးအယူတွေ ချိန်ငြိနေသလို၊ နေ့စဉ်တွေ့နေရသော မေဇင့်အဖြစ်လေးကို ကိုငြိမ်းဝင်း ကောင်းကောင်းသိလို့ ကိုငြိမ်း ဘယ်လိုတွေ ခံစားနေရလို့ ဘာတွေကို တောင်းတနေသလဲဆိုတာကိုလည်း ကိုငြိမ်း၏ဘဝ အစအဆုံးကိုသိသော မေဇင်ကလည်း ကောင်းကောင်းသိနေပါတယ်။ ဒါကြောင့် အခုလို စိတ်ကွယ်ရာမှာ နားလည်မှုတွေ အပြန်အလှန်ပေးနေတဲ့ ဖိုမနှစ်ဦးတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးဘူတာဟာ ဘယ်မှာဆိုက်မလဲလို့ ထင်လဲ။ ဒါကိုလည်း သူတို့နှစ်ဦး သိပြီးသားပဲလေ။ တွေးကြည့်စရာ မလိုတော့ပါဘူး ဟုတ်တယ်မလား။

ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင်ကိုင်ထားသော သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို လွှတ်ပြီး မေဇင့်လက်လေး အပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းအုပ်ကိုင်လို့ မေဇင်မျက်နှာနားသို့ သူ့မျက်နှာကို တိုးကပ်သွားလိုက်ပြီး အနည်ငယ် တုန်ရီနေသော လေသံဖြင့်…

“ ကိုငြိမ်းရင်ထဲက စကားတစ်ခုလောက် ပြောပါရစေ မေဇင်။ ကိုအောင်မင်းက မေဇင့်ကို ဂရုစိုက်ရဲ့လား ဟင်။ မေဇင် ဘာတွေ လိုအပ်နေတာလဲဆိုတာ ကိုငြိမ်း ကောင်းကောင်းသိပါတယ် မေဇင်ရယ်။ သူမဖြည့်ဆီးနိုင်ရင်း ကျွန်တော် အဲ့ဒီတာဝန်လေးကို ယူပါရစေ မေဇင်… နော်…။ ခွင့်ပြုပါဗျာ ”

မေဇင် ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြီး

“ ဟုတ်ပါတယ် ကိုငြိမ်းရယ်။ ကိုအောင်မင်းကလေ အခုဆိုရင် မေဇင့်ကို ရှိသေးတယ်လို့တောင် ထင်သေးရဲ့လား မသိဘူး။ အချိန်ပြည့် ကုမ္မဏီကိစ္စဆိုပြီး ခရီးခဏခဏ ထွက်နေတော့တာပဲ။ သူ အလုပ်ကြိုးစားလို့ ငွေတွေအများကြီးရတာကို မေဇင် မမက်မောဘူး။ ဒါကိုလည်း သူသိတယ်။ ဟင်း.. ဟင့်.. ရွှတ်.. ဟင့် ”

ခံစားနေရသည်များကိုပြောရင်း မျက်ရည်များ စီးကျလာပါတော့တယ်။ မေဇင့်မျက်ရည်တွေကို ကိုငြိမ်း လက်များဖြင့် ပါးပေါ်မှ သုတ်ချပေးလိုက်ရင်း မေဇင်ကလည်း အလိုက်သင့်လေး ကိုငြိမ်းပုခုံးပေါ်ကို ခေါင်းလေးမှီထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ကိုငြိမ်းပုခုံးပေါ် မေဇင်မှီလိုက်တော့ မေဇင့် ညဝတ်အင်္ကျီပါးပါး ရင်ဟိုက်လေးမှ မေဇင့်နို့လေးများကို ကိုငြိမ်းဝင်း မြင်နေရပါတော့တယ်။ မေဇင့် အသက်ရှူသံနှင့်အတူ နို့လေးများက ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လိုက်နဲ့ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းပြီး ကိုင်လို့ အရမ်းကောင်းမှာပဲလို့ ကိုငြိမ်းဝင်း ကြည့်ရင်း တွေးနေမိတာပေါ့။ ကိုငြိမ်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ထိန်းပြီး သူအခု တွေးနေ ဖီလင်ယူနေတဲ့ အရာတွေကို ခေါင်းထဲက ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်ခဲ့တယ်။ မိန်းမဆိုတဲ့အရာနဲ့ နှစ်နဲ့ချီလို့ ကင်းကွာနေတဲ့ ကိုငြိမ်းတစ်ယောက်တော့ ဒီလိုလှပပြီး ကာမပိုင်လင်ယောကျာ်းရှိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို လွန်ဆန်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။

ပထမ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိခင် သူလုံး၀ သိလိုက်တာ တစ်ခုကတော့ သူစပြီး စီးကျော်နေပြီ ဆိုတာကိုပေါ့။ ပြည့်စုံခြင်း အထွတ်အထိပ်ကို မရမက၊ အမိအရ လှန်းယူလိုခြင်း ဆန္ဒအလွန်ပြင်းပျနေတဲ့ အိမ်ထောင်တည်မိန်းမ မေဇင့်အဖို့တော့ ဘာကိုမှ ဆင်‌ခြင်ထိန်းကွပ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ပါဘူး။ ဘယ်လောက်အားပြင်းတဲ့ အသိတရားပဲ ပြန်ဝင်လာပါစေ မေဇင် နောက်ဆုတ်တော့မှာ မဟုတ်ပါ။ သူမ ထိုအရာကို ပြုလုပ်ဖို့ သေချာစဉ်းစာပြီးပြီဆိုတော့ ရပ်တန့်ပစ်ဖို့ဆိုတာ မေဇင့်အတွက် ဒီအချိန်မျိုးမှာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့တဲ့ အဓိပ္ပာယ်မဲ့ စကားတစ်ခွန်း ဖြစ်သွားမှာပါ…။

သူမလက်လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိကပ်လို့ နွေးထွေးမှုတွေ ပေးနေတဲ့ ကိုငြိမ်းရဲ့ အသက်ရှူသံ ရင်ခုန်သံတွေကနေတဆင့် ကိုငြိမ်းစိတ်တွေ အရမ်းလုပ်ရှားနေတယ်ဆိုတာကို မေဇင်လည်း သိနေတယ်။ မေဇင့် သွေးခုန်နှုန်းတွေ ပိုမြန်လာလို့ အသက်ရှူသံတွေဟာလည်း ပိုကြမ်းတမ်းလာနေတာကို ကိုငြိမ်း ထိတွေ့ခံစားနေရင်းက ခန္ဓာကိုယ်ပူးကပ်ထားလို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဘယ်လောက်လိုအပ်နေကြတယ်ဆိုတာကို ပိုပိုပြီး သိရှိလာသလို ခံစားနေရတဲ့ မေဇင်နဲ့ ကိုငြိမ်း…၊ သူတို့နှစ်ဦးဖြစ်နေပုံက ဒိုင်နမိုက်တွေ အပြည့်ထည့်ထားတဲ့ ဂိုတောင်တစ်လုံး ဖောက်ခွဲဖြစ်ဖို့ တရှူးရှူးနဲ့ လောင်ကျွမ်းရင်း ဂိုတောင်ရှိရာကို သွားနေတဲ့ စနစ်တံတစ်ချောင်းလိုပေါ့။ သာမန်ထက် ပိုလွန်တဲ့ ရင်းနှီးမှုမျိုးကို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ခံစားထိတွေ့မိနေကြတော့ မေဇင်အတွက် ရှေ့တစ်လမ်း ဆက်တိုးဖို့ သတ္တိတွေ ပိုရှိလာအောင် လုံ့ဆော်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့တယ်…။

ဒီလိုနဲ့ မေဇင်တစ်ယောက် ကိုငြိမ်းရဲ့လက်တွေကို ကိုင်ထားရာက ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး ဖောင်းပြီး အပေါ်ကို ထောင်တက်နေသော ဘောင်ဘီဂွကြားရှိ ကိုငြိမ်း၏ လိင်တံကြီးကို အလိုလို အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပြီးသား ဖြစ်နေတော့တယ်။ ဘောင်းဘီအပေါ်မှ မမြင်ဖူးသေးသော ကိုငြိမ်း၏ သတ္တဝါလေးကို ဖြည်းဖြည်းညစ်လို့ ဆုပ်ကိုင်ကြည့်မိတယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ကို ဆွဲလို့ရှူပြီး မေဇင့်ကို ဖက်ထားလိုက်ပါပြီ…။

“ မေ… ကိုအောင်မင်းက တကယ်ကို မေ့အပေါ် နားမလည်ခဲ့ဘူးနော်”

ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် ကွဲအက်အက် အသံတိုးလေးဖြင့် မနည်းအားယူရင်း မေဇင့်ကိုပြောတော့..

“ ကျေးဇူးပြုပြီး ဘားမှမပြောပါနဲ့တော့ ကိုငြိမ်းရယ်။ ကိုအောင်မင်းက နားမလည်ပေမဲ့ ကိုငြိမ်းကတော့ မေ… ဘာတွေဖြစ်နေတာကို အစောကတည်းက သိနေတယ် မဟုတ်လားဟင်။ ကိုငြိမ်းလည်း မေ့ဆီက ဘာတွေလိုချင်နေတယ် ဆိုတာကို မေ… အရင်ကတည်းက သိပြီးသားပါ။ ကိုအောင်မင်းရှေ့မှာ မသင့်တော်လို့ မေ မျက်လုံးတွေကို ရှောင်ဖယ်နေပေမဲ့ ကိုအောင်မင်း မေတို့အနား မရှိတဲ့အချိန် မေက ကလေးပွေ့လို့ ချော့သိပ်နေတဲ့အချိန်တွေဆို မေ့တကိုယ်လုံးကို ကိုငြိမ်း ခိုးကြည့်နေတာ သိပါတယ်နော်။ အဲ့လိုခိုးကြည့်ပြီး မပြည့်စုံခဲ့ရတဲ့နေ့တွေ ကုန်သွားပါပြီ ကိုငြိမ်းရယ်။ မေ့ရင်ထဲကနေ ကိုငြိမ်း လိုသမျှကို ကြိုက်သလို ယူလိုက်ပါတော့နော်။ အရာအားလုံးကို ယူလိုက်ပါတော့နော် ကိုငြိမ်း…”

ချွဲပျစ်ချိုမြိန်သော စကားများကို မေဇင် ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောနေရင်း ကိုငြိမ်း၏ လိင်တံကြီးကိုလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အပေါ်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။ မေဇင် ယခုလုပ်နေသော အပြုအမူများသည် ကိုငြိမ်းအဖို့ လေပေါ်မှာ ပျံဝဲနေရသလိုပါပဲ။ မ သတ္တဝါနှင့် အတော်ကြာ ကင်းကွာနေခဲ့သော ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အရမ်းကောင်းလို့ မှိန်းပြီး ယူနေတော့တယ်။ ပါစပ်မှလည်း ညည်းညူသံသဲ့သဲ့ ထွက်လို့။

ကိုငြိမ်းအဖို့ ဒီလိုခံစားမှုရသမျိုးကို တင်ထွေးငယ် မရှိတော့သည့်နောက်ပိုင်း တစ်ခါ‌လေးတောင်မျှ မခံစားခဲ့ရတာ ကြာလို့နေပါပြီ။ အခုတော့ကြည့်ပါဦး သူ့မိန်းမထွေးငယ်ရဲ့ သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးက ပြုစုလို့ ယုယပေးနေလိုက်တာ ပြောမပြတတ်အောင် ကောင်းလွန်းနေတာပေါ့။ မေဇင့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက ကိုငြိမ်းလည်တိုင်တလျှောက်ကို အနမ်းနုနုလေးတွေ ပေးရင်းပေါ့။ ကိုငြိမ်းရဲ့ သွေးခုန်နှုန်းတွေ ပိုပိုမြန်လာပြီး ကိုယ်ခန္ဓာအတွင်း သွေးစီးဆင်းမှုများလည်း အလွန်အရှိန်ပြင်းလို့လာတယ်။ 

ကိုငြိမ်းလည်တိုင်ကို မေဇင့် နှုတ်ခမ်းလေးများ လျှာဖြားလေးများဖြင့် ဖွဖွလေး နမ်းလိုက် ယက်လိုက် လုပ်နေမိရင်း ကိုငြိမ်းလည်ပင်းရှိ သွေးလွှတ်ကြော ဖောင်းဖောင်းလေး တစ်ချောင်းအတွင်း အရှိန်ဖြင့် ဖြတ်သန်းသွားသည့် သွေးစီးဆင်းမှုကို မေဇင့် လျှာဖြားလေးမှ ထိတွေ့ခံစာလိုက်ရတယ်….။ မုတ်ဆိတ်ကျင်ဆွယ်တွေ မကြာသေးမီကမှ ရိတ်ထားသော မေးရိုးတလျှောက်နဲ့ မေးစေ့တွေမှာ မေဇင်ရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ ဖြန်းပတ်ထားသလိုပါပဲ။ မေဇင့် ပေါင်ကြားအတွင်းမှာလည်း ပူနွေးလို့လာပြီး စိုစိုစွတ်စွတ်လေး ဖြစ်လို့လာပါပြီ။

ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် မေဇင့်အပြုအမူတွေကို သည်းမခံနိုင်တော့ပဲ မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို ဆွဲယူကာ အားရပါးရကို အနမ်းမိုးတွေ ရွာပေးပါတော့တယ်။ အဲ့လို ကိုငြိမ်းကစလို့ မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို တေ့ပြီး kissing ဆွဲလိုက်ခြင်းဟာ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ဗို့အားအလွန်ပြင်းတဲ့ ဓာတ်အလိုက်ခံလိုက်ရသလိုပါပဲ။ နှာသံတွေ အသက်ရှူသံတွေကလည်း တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ဧည့်ခန်းအကျယ်ကြီးထဲမှာ တိုးတိုးညင်သာစွာ ထွက်လို့ နေပါရောလား။

ရုတ်တရက် ကိုငြိမ်း မေဇင့်ဂျိုင်းအောက်ကနေ မပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တယ်။ မေဇင်က ဒီအပြုအမူကြောင့် ကိုငြိမ်းကို အံ့သြသလို ကြည့်နေမိတာပေါ့။ အတန်ကြာ သေဆုံးခဲ့ရသော ရမ္မက်မီးကြီးဟာ အခုတော့ ကိုငြိမ်းစိတ်အတွင်းဝယ် တဟုန်းဟုန်းဖြင့် တောက်လောင်နေတော့တယ်။ ဒီလို ရမ္မက်ငွေ့တွေ ရိုက်ခံထိသွားသော ကိုငြိမ်း၏ အပြုအမူများ ပို၍ ရဲတင်းလို့လာပါတယ်။ မပြောမဆိုနဲ့ မေဇင့် ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုငြိမ်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး အုပ်နံရံဖက်ကို တွန်းထုတ်လိုက်ပါရော။ အုပ်နံရံမှ ကပ်လို့ ကြောင်ပြီးကြည့်နေတဲ့ မေဇင့်အနားကို မျက်တောင့်နီ လူမိုက်အထာဖြင့် တစ်လမ်းချင်း လျှောက်သွားပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို အုပ်နံရံမှာမြှောက်လို့ ဆွဲကပ်ထားလိုက်တာပေါ့…။

မေဇင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကိုငြိမ်းနှုတ်ခမ်းဖြင့် တေ့ကာ အနမ်းတစ်ချက် ပေးလိုက်တယ်။ ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်သော ကိုငြိမ်းအနမ်းကြောင့် မေဇင့်ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမိနေယုံရှိသေး ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် သူ့လျှာကို စေ့နေတဲ့ မေဇင့်ပါစပ်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး တံတွေးနှင့် နှုတ်ခမ်းလျှာတို့ရဲ့ ကြမ်းတမ်းစွာ ရောနှောလုပ်ရှား ပွတ်သပ်နေရာမှ အသံများထွက်သည့်တိုင် kissiny ဆွဲပစ်လိုက်ပါရော….။ တစ်ယောက်လျှာ တစ်ယောက်ကလိလိုက် နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကို သွားလေးတွေနဲ့ ဖွဖွလေး ဆွဲကိုက်လိုက်နဲ့ နမ်းမိနေလို့ပေါ့။ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်ကျလာတယ်။ ကိုငြိမ်းကို တင်ကြပ်စွာ မေဇင် ဖက်ထားရင်း ဘော်လီမပါတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်က သူမနို့တွေအပေါ် တအားဆွဲဖိထားလိုက်မိတယ်။

တရိတ်ရိတ် တက်လာတဲ့ ခံစားမှုဖီလင်တွေကြောင့် မေဇင့်နို့သီးခေါင်းလေးများ မာတောင်လာပြီး ကိုငြိမ်းရင်ဘတ်ကို သွားထောက်လို့နေပါရော။ နိ့သီးခေါင်း အရသာကြောင့် ကိုငြိမ်း မေဇင့်ကို အနမ်းမိုး ရွာတာရပ်ပြီး မေဇင့်အပေါ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ဖြုတ်နေလေရဲ့။ ပြူးထွက်လာတဲ့ မေဇင့်နို့အုံကိုကြည့်လို့ မေဇင့်မျက်နှာကိုလည်း တစ်ချက်ပြန်ကြည့်လိုက်ရာ ကိုယ်ကြိုက်သလို လုပ်နိုင်ပါတယ်နော်လို့ အထာပေးတဲ့ အပြုံးကောက်လေး တစ်ခုကို မေဇင့်မျက်နှာကနေ ထွက်ကျလာတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းရဲ့လက်တစ်ဖက်က မေဇင့်နို့တစ်လုံးပေါ် အုပ်ကိုင်လို့ ခပ်ဖွဖွညစ်ပေးရင်း ကျန်တစ်လုံးကိုတော့ ပါစပ်နဲ့ ကုန်းစုပ်လိုက်တယ်…။

“ အင်း…အင်…. အားးးးး….. ကို…… အင်း… အ.. အင်”

ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လို့လာရော မေဇင့်ပေါင်တွေ တဖြည်းဖြည်းကားသွားပြီး ကိုငြိမ်းရဲ့ လွတ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်းယူကာ သူမပေါင်ကြားအတွင်း ဖိကပ်ပေးထားလိုက်ပါရော။ ကိုငြိမ်းလက်က မေဇင့်ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်ပြီး အမွေးအုပ်အုပ်နဲ့ အရည်တွေစိုလို့နေတဲ့ မေဇင့်အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းပွတ်ပေးနေတယ်…။

“ အင်း … အား…. ကို… ကို…. ကောင်းတယ်….. အင်း… အင်”

မေဇင့် ပါစပ်လေးအတွင်းမှ ညည်းသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်လာရင်း ကိုငြိမ်းကလည်း ပွတ်ပေးနေတာကို အရှိန်တင်လို့ အမြန်ပွတ်လိုက် နို့စို့လိုက်နဲ့ မေဇင့် ညည်းသံတွေ အသက်ရှူသံတွေကလည်း တစ်ခန်းလုံးကိုပြည့်လို့။ မေဇင်ကလည်း ကိုငြိမ်း လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေတဲ့ စည်းချက်အတိုင်း သူမအဖုတ်လေးကို ကော့ကော့ပေးရင်း အားကြိုးမာန်တက်ပါပဲ..။

“ အား….အင်…အား…အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး……”

ဆိုပြီး အရုပ်ကြိုးပြတ် မေဇင် တစ်ချီပြီးသွားတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းလက်တစ်ခုလုံး မေဇင့်အဖုတ်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲလို့။ မေဇင်ပါစပ်မှ အက်သံလေးဖြင့်

“ ကျေးဇူးပါပဲ ကိုရယ်။ မေလေ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ် ၃ နှစ်အတွင်း ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အရသာမျိုး မေဇင် မရခဲ့တာကြာပြီ… သိလား… ကိုရယ်…။ ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ…။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး မေဇင့်အနားမှာ ကိုငြိမ်း နေပေးနိုင်မလား…. ဟင်။ ကိုအောင်မင်းက မနက်ဖြန်မှ မန္တလေးက ပြန်ရောက်မှာ။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးရော တစ်ညလုံးပါ မေဇင် ကိုငြိမ်းကို ချစ်ပါရစေကွာ”

မေဇင့်အဖုတ်ကို ကိုင်ထားသော လက်ကို ကိုငြိမ်း ပြန်ဆွဲယူလိုက်ပြီး လက်တွင်ပေနေသော သုတ်ရည်နှင့် ချော်ဆီများ ရောနောနေသော မေဇင့်၏ အဖုတ်ရည်များကို လျှာနှင့်ယက်ရင်း

“ အင်.. ကိုဒီနေ့ မေဇင့်အိမ်မှာ အချိန်ကုန်ဖို့တော့ စိတ်မကူးထားဘူး…။ ဒါပေမဲ့ ကို မေဇင့်ကို မငြင်းတော့ပါဘူး…။ ကိုလည်း မေ့ကို ချစ်လို့မဝသေးဘူး… ဟဲဟဲ ”

လက်ချောင်များရှိ မေဇင်၏ သုတ်ရည်များကို ယက်နေရင်း စကားပြောနေသော ကိုငြိမ်းရဲ့ အမူအရာကို မေဇင် ကြည့်ရင်းမှ ရင်ထဲတွင် တဏှာမီးများ ပြန်လည်လောင်ကျွမ်းလို့ လာပါတယ်။ မေဇင့်အဖို့ တစ်ခါပြီးသွားတာတောင် ၁ မိနစ်မပြည့်သေးဘူး ထပ်ပြီးတောင်းနေတော့ တော်တော်နှာကြီးတဲ့ မိန်းမလို့ ကိုငြိမ်း ယူဆမိရင် ယူဆမိပါမယ်။ ဒါမေမဲ့ သူမရဲ့ နှစ်နဲ့ချီလို့ ကြာအောင် ပြည့်စုံမှုမရှိတဲ့ သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာမှပြောစရာ မရှိပါဘူး။ ဒါ ဘယ်သူ့အပြစ်လဲ လင်တော်မောင်ရဲ့အပြစ်ပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ဒါနဲ့ ကိုငြိမ်းလက်များကို လျှာဖြင့်ယက်နေရင်း မေဇင့်မျက်နှာကို တည်ကြည်သော မျက်လုံးများဖြင့် တည့်တည့်ကြည့်ရင်း…

“ ကိုယ် တစ်ခုပြောချင်တယ် မေ…။ ဒီလိုပဲ ကိုအောင်မင်းက ဆက်ပြီး မေ့ကို နားမလည်းနိုင်သေးဘူးဆိုရင်… ကို… မေ့နားမှာ အချိန်ပြည့် တာဝန်ယူပေးချင်တယ်ကွာ… နော်…။ ဒီလောက်ချောပြီး အရသာရှိတဲ့ မိန်းမကို သူမို့လို့ ဂရုမစိုက်တယ်…”

ကိုငြိမ်း မြေခွေးအပြုံး တစ်ချက်ပြုံးရင်း မေဇင့်အား ပြောရာ…

“ အို ကိုငြိမ်းရယ်။ အဲဒီလူကြီး မေဇင် ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ဒီတသက် သိနိုင်တော့မယ် မထင်ဘူး.. ခစ်.. ခစ်”

ကိလေသ မာယာဖြင့် ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းပြီး လမ်းဘေး အပြတ်မယ်တို့၏ ကျေနပ်အားရသော အပြုံးတစ်ပွင့်ကို ပြုံးရင်း မေဇင်တစ်ယောက် သူကိုယ်သူ သဘောကျလို့ တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်နေတော့တယ်။ ရယ်နေရင်းက

“ သူ မေဇင့်ကို ကိုငြိမ်း အခုလို ဖြည့်ဆည်းပေးပုံမျိုးနဲ့ မေဇင်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင်မှ မေဇင့်အချစ်တွေ သူ့အတွက် မရှိနိုင်တော့ပါဘူး ကိုရယ်…။ မေဇင် ကို့ကို အရမ်းချစ်နေမိပြီ.. သိလား ကို”

မေဇင်၏ ချွဲပျစ်သော စကားများကို ကိုငြိမ်း နားထောင်နေရင်မှ မေဇင့်အဖုတ်အတွင်းသို့ ပြန်နိုက်ကာ အုံထနေသော အဖုတ်မွေးအုံအုံလေးအား ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်…။

“ အ…. ကိုဘယ်လိုလုပ်တာလဲ နာလိုက်တာကွာ….”

ဟု မေဇင် ပြောနေရင်းက

“ မေပဲပြီးသေးတာ။ ကိုငြိမ်းက ပြီးသေးတာ မဟုတ်ဘူး …။ ကို..မေ့ကို လုပ်ချင်တယ်ကွာ ”

မေဇင်တစ်ယောက် ကိုငြိမ်းစကားမဆုံးသေး ကိုငြိမ်းအုပ်မိုးထားသော ရင်ခွင်ထဲမှ ပြေးထွက်လိုက်ရင်း
ဆိုဖာရှိရာသို့ တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်သွားရာ မေဇင့်လမ်းလျှောက်ပုံကို ကိုငြိမ်း ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး မျက်လုံးကျွတ်ထွက်မတတ် လိုက်ကြည့်နေလေရဲ့။ ခြေလှမ်းများကို တစ်လမ်းချင်းလျှောက်လို့ ဆိုဖာရှိရာသို့ သွားနေသော မေဇင့်လမ်းလျှောက်ပုံမှာ ကိုငြိမ်းအဖို့ သွေးပျက်မတတ် ဆွဲဆောင်မှုရှိသောကြောင့် ကိုငြိမ်းရင်ဘတ်ကြီးများမှာ တဒုတ်ဒုတ် တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ရမ္မက်မီးဖြင့် အပူပေးထားသော ကာမသွးများကလည်း ဆူပွတ်လို့နေတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းလည်း မျက်တောင်မခတ်ပဲ မေဇင့်နောက်ကျောအလှကို ငေးမောမှင်သက်မိနေရင်း မေဇင်မှာ အနည်းငယ်ဝသယောင်ရှိပေမဲ့ သာမန်ယောကျာ်းသား တစ်ယောက်အဖို့ အလွန်ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ကိုယ်လုံးအချိုးအစား ရှိသူလေးပါ။

ဆိုဖာနားကိုရောက်သွားတော့ မေဇင်တစ်ယောက် ခါးပေါ်ရှိ ညဝတ်ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးအတွင်းသို့ လက်ချောင်းလေးများ ထိုးချိတ်ကာ ဘောင်းဘီလေးကို တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ဆွဲချွတ် လိုက်တော့တယ်…။ ဖြူဖွေးနုအိနေသော ဖင်လုံးလုံးလေးသည် ကိုငြိမ်းမျက်လုံးတွေကို ပြာဝေသွားအောင် လုပ်လိုက်သလို ဘောင်းဘီးအား ချွတ်ပြီး ဆိုဖာရှိရာကို လက်ထောက်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးအား ကိုငြိမ်းဘက်သို့ လှည့်ပေးပြီး ကုန်းပေးထားတာကြောင့် ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ အဖုတ်မွေးများနှင့် ရောနေသော အဖုတ်ဖြူဖြူအတွင်းမှ အနီရောင် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများ ပွင့်အာ၍လာတော့တယ်။

ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင့် ဖင်ဖြူဖြူအနောက်သို့ ကပ်သွားပြီး ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ထိုးထောင်ထွက်နေသည့် သူ၏လီးကြီးဖြင့် သွားထောက်ကာ စ၍ညောင့်ပေးနေ၏။ လက်များကလည်း မေဇင့်အင်္ကျီအောက်သို့ လျှိုလို့ နို့သီးလုံးများအား အစုံလိုက် ဆွဲညစ်ကာ အနောက်မှတေ့ရင်း ပုံမှန်လေး ညောင့်ညောင့်လို့နေတော့ မေဇင်ကလည်း သူ့ဖင်ကို ကိုငြိမ်းရဲ့ ညောင့်ချက်တွေအတိုင်း ကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။

အဲလို တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကော့ရင်း ညောင့်ရင်းဖြင့် မေဇင် ကိုငြိမ်းဘက်သို့ လှည့်ကာ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တော့တယ်…။ မျက်နှာရှေ့ တည့်တည့်တွင် ထိုးထွက်နေသော ကိုငြိမ်းလီးကြီးကို လက်ကလေးနဲ့ ပြန်ပွတ်ပေးနေလေရဲ့။ ပွတ်ပေးရင်း ကိုငြိမ်း ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ရာ သွေးကြောအမြှင်များဖြင့် အဖုဖုအထစ်ထစ် ညီညာပြန့်ပြူးခြင်း မရှိသော ကိုငြိမ်းလီးကြီးသည် မေဇင့်မျက်နှာရှေ့တွင် တရမ်းရမ်းဖြင့် မာန်ဖီနေတော့တယ်။ မေဇင့်ပါစပ် အနည်းငယ်ဟသွားပြီး ကိုငြိမ်းမျက်နှာလေးကို အံ့သြသော အမူအရာဖြင့် မော့ကြည့်ကာ

“ ကိုရယ်… ကို့ပစ္စည်းကြီးက ကြီးလိုက်တာ။ ကိုအောင်မင်း ပစ္စည်းနဲ့များ ရေနဲ့ဆီလိုကို ကွာတာပဲ…”

ကိုငြိမ်း မေဇင့်ကို အပေါ်မှ ပြန်ပြုံးပြသည်။ ကိုငြိမ်းကို ပါစပ်အဟောင်းသားလေးနဲ့ ကြည့်ပြီး ပြောနေသော မေဇင့်ပါးစပ်လေးသည် ကိုငြိမ်းရဲ့ လီးထိပ်ကို အနမ်းလေးတစ်ချက် ပေးလိုက်စဉ်…

“ အို… မေရယ်။ အဲလိုလုပ်ဖို့ မလိုပါဘူးကွာ… ထပါနော်.. ”

မေဇင်က ကိုငြိမ်းကို ပြန်မော့ကြည့်၍

“ ကို… မေဇင့်ကိုချစ်ရင်… အဲ့လိုစကားမပြောနဲ့ကွာ…”

ဟု ကိုငြိမ်းကို ပြန်ပြောရင်း လီးကြီအား ပါစပ်ပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ အတင်းထိုးထည့်ကာ ကိုငြိမ်းကို စလွေပါတော့တယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင့်စုပ်ချက်တွေအောက်မှာ မျက်ဖြူလေးစိုက်ရင်း..

“ အား…. အား… မေ… အားး…. ရှီးး… အား.. ရှီး.. ကောင်း… လိုက်… တာ မေရယ်… အား”

ကိုငြိမ်း ကောင်းကင်ဘုံရောက်နေသလား မှတ်တယ်။ မေဇင်ကလည်း အောက်ကနေ တပလွတ်.. ပလွတ်.. ပလပ်.. ပလပ်နဲ့ ကြေးစား ဖာသည်အလား အောင့်မေ့ရအောင် ပလွေအတော်ထူးချွန်တဲ့ သူပဲ…။ မေဇင်တစ်ယောက် မှုတ်ရင်းစုပ်ရင်းကနေ အပေါ်ကိုမော့ကြည့်တော့ ကိုငြိမ်း အရမ်းကို ဖီလင်တွေယူရင်း မေဇင့်ကို ကြည့်နေတယ်။ မေဇင်လည်း ကိုငြိမ်းကို ဖာပြုံးလေးတစ်ချက် ပြန်ပြုံးပြရင်း နှစ်ယောက်သား အရမ်းကိုကောင်းလို့ ကမ္ဘာကြီးကို မေ့နေကြတာပေါ့။ ကိုငြိမ်း အတွေးထဲမှာတော့ မေဇင်တစ်ယောက် ဒီလောက်ကောင်းအောင် ဘယ်လိုများ သင်ယူထားသလဲပေါ့။ ကိုအောင်မင်းနဲ့တော့ မဖြစ်နိုင်။

တကယ်တော့ မေဇင် ယခုလို အပြုစု ကျွမ်းကျင်နေချင်းမှာ အိမ်မှာ ကိုအောင်မင်း ပန်းဆိုးတန်းက ဝယ်ဝယ်ပြီး ကြည့်နေကြ အပြာဇာတ်လမ်းများရဲ့ ကျေးဇူးတွေလို့ ပြောရမယ်…။

“ အ.. မေ… အား… မေဇင်… ကို.. အရမ်းပြီးချင်နေပြီး… အ… အားးးးးးးးးးး ”

အနှစ်နှစ် အလလ စုထားသော ကိုငြိမ်းရဲ့သုတ်တွေ မေဇင့်ပါစပ်ထဲကို ရေပိုက်ခေါင်း ဖွင့်ချလိုက်သလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ပန်းထွက်ကုန်ပါရော…။ သုတ်ရည်တွေနှင့် ပြည့်နေတဲ့ မေဇင့်ပါစပ်ကြီး ဖောင်းကားလို့နေတော့တယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း မေဇင့်ခေါင်းလေးကို ပွတ်လို့…။

“ အွတ်.. အင်းးးး ”

ပါစပ်ထဲက သုတ်ရည်အားလုံး မေဇင်တစ်ယောက် မျိုချလိုက်ပါပြီ…။ ကိုငြိမ်း မေဇင့်ကို အံ့သြနေတော့တာပေါ့….။

“ မေ.. ဘာလို့မျိုချလိုက်တာလဲ မရွှံမရှာနဲ့ကွာ ”

မေဇင် ကိုငြိမ်းကို ဘာမှပြန်မပြောနေတော့ဘူး။ သူ့လုပ်ရပ်ကို အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့ ပြုံးနေလေရဲ့။ ကိုငြိမ်း မေဇင့်ခေါင်းကို အသာအယာလေး ပွတ်ရင်း.

“ ဒီမနက်ကတော့ ဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးတဲ့ မနက်ခင်းတွေထဲမှာ ကျက်သရေအရှိဆုံးနဲ့ အရသာအရှိဆုံး မနက်လေးပဲ မေ.. ”

ဟု နှုတ်မှရေရွတ်ရင် မေဇင့် အပြုအစုပေါ် ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့နေတာပေါ့။ ဒူးထောက်ထားသော မေဇင်တစ်ယောက် ပြန်ထရပ်ပြီး ကိုငြိမ်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်ကာ

“ ဒါပေမဲ့ မေ့အတွက်တော့ မဟုတ်သေးဘူး ”

လို့ပြောရင်း ကိုငြိမ်း အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း စဖြုတ်နေလေရဲ့။ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပြီးသော ရှပ်အင်္ကျီကိုချွတ်၍ စားပွဲပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်ပြီး ဒူဆစ်အထိ ကျွတ်ကျနေသော စတိုင်ပန်ကို ချေထောက်ဖြင့် ထိုးချွတ်ကာ ဘေးတစ်နေရာသို့ ကန်ထုတ်လိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်လည်း မေဇင့်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း

“ ဒီကောင်မလေး တော်တော်ဆိုး ”

လို့ပြောပြီး မေဇင့်ပါးလေးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အင်္ကျီဗလာဖြစ်နေသော ကိုငြိမ်း၏ ရင်အုပ်များ ဗိုက်သားရှိ အရစ်လိုက် အရစ်လိုက်ဖြင့် မာတောင်ကျစ်လစ်ပြီး ယောကျာ်းပြီသသော ဘဲလ်လီသားများကို ကြည့်ကာ မေဇင်တစ်ယောက် သဘောခွေ့နေလေရဲ။ ကိုငြိမ်းမှာ ထိုကဲ့သို့ ဘဲလ်လီသားများ ရင်အုပ်ကားကားများ အရင်ကမရှိ။ ကိုငြိမ်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အရင်ကဆို ခွေးပစ်တဲ့ တုတ်သာသာရယ်။ နောက်ပိုင်း အရက်ဖြတ်ပြီးတော့ ဂျင်မှာ တစ်နှစ်လောက် ကစားထားသဖြင့် အချိုးအစား အလွန်ကျနနေသည့် ဘော်ဒီအလှကြီးကို မေဇင်သဘောကျလို့ နေတာပါ။ မေဇင်လည်း သူမအင်္ကျီများကို စချွတ်နေရင်း အတွေးတစ်ခု ဝင်လာတယ်။

“ အော်… ငါချွတ်လိုက်လို့ တုံးလုံးကြီး ဖြစ်သွားရင် ကိုငြိမ်းရှေ့ ရှက်စရာကြီး ”

ဟုရမ္မက်ကြားက အရှက်တရားတွေ ရနေတယ်ဆိုပဲ။ အင်္ကျီလေးကိုချွတ်လို့ စားပွဲပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်တယ်။ မေဇင် အနည်းငယ်စဉ်းစား၍ စိတ်ထင့်နေသည်ကို ကိုငြိမ်း သတိထားမိလိုက်တော့ မေဇင့် အနောက်သို့သွားပြီး မေဇင့်၏ ပုခုံးများပေါ်သို့ လက်ကို တင်ချိတ်ထားလိုက်တယ်။

မေဇင်လည်း သူ့လက်များဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ခေါင်းကို လက်ပြန်လှမ်းကိုင်ကာ အလွန်ဆွဲဆောင် အားကောင်းသော position တစ်ခုကို အတူတူ ပိုစ့်ပေးလျက်သား ဖြစ်နေကြတာပေါ့။ ကိုငြိမ်းလက်များ မေဇင့်ပုခုံးပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွားပြီး နို့လုံးများ နှားအရောက်တွင်တော့ လက်ချောင်း လက်ထိပ်လေးများဖြင့် မေဇင့်နို့အုံ ဘေးခြမ်းများအား ဖွဖွကုတ်လို့ ပွတ်ဆွဲပေနေလေရဲ့…။ ဆက်ပြီး လက်များကို ဖြည်းဖြည်းလျှော့ချကာ မေဇင့်ခါးရှိ ညဝတ်ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးများအတွင်း လက်နိုက်ကာ မေဇင့်ညဝတ်လေးကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်းလက်များ မေဇင့်ညဝတ်လေးကို အပေါ်မှ ညင်သာစွာ ဆွဲချနေရင်း သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် မေဇင့်လည်တိုင်လေးမှစလို့ ကျောပြင်တင်ပစုံအထိတိုင်အောင် ဖွဖွလေးနမ်းကာ ဆင်းသွားပြီး ဘောင်းဘီလေးကိုလည်း အောက်သို့အဆုံး ဆွဲချကာ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး သူနမ်းခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းအတိုင်း နမ်းရင်း ပြန်တက်သွားပြန်တယ်။

ကိုငြိမ်း၏ ပူနွေးသော တံတွေးရည်များ အရသာကို မေဇင်ခံစားရင်း အိမ်နံရံအား လက်ဖြင့်ထောက်ကာ ကိုငြိမ်း၏ နှုတ်ခမ်းများ ကျောပြင်အတွင်းသို့ ဆူးဝင်သွားမတတ် ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းစေလိုသည်ကို အချက်ပြသောအနေဖြင့် ကိုငြိမ်း၏ နှုတ်ခမ်းများကို သူမကျောပြင်နှင့် ပြန်၍ တွန်းတွန်းပေးလို့နေတယ်။ တဆက်တည်း မေဇင့်လက်များက သူမနို့နှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင်ထားသော ကိုငြိမ်းလက်ပေါ်သို့ ထပ်၍ အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး သူမနို့ကို သူမ အားရစွာ ညစ်ချေနေလေရဲ့။ မေဇင့်ကျောပြင်ကို ကိုငြိမ်း ပုဇွန်တုပ်ကွေးပုံ အနေအထားမျိုးဖြင့် နောက်မှသိုင်းဖက်ထားပြီး သူ့လိင်တံကြီးကိုလည်း မေဇင့်ဖင်နှစ်ခုကြားသို့ ထိုးထည့်ကာ ညောင့်ညောင့်လို့ နေပါတော့တယ်။

ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် မေဇင့်စအိုနဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် ပွတ်ဆွဲ ဆွဲရင်းက ကိုငြိမ်း လိင်တံကြီးမှာ ပိုပိုပြီး တောင့်တင်းလာသည်ကို မေဇင် သတိထားမိနေတယ်။ သူမလည်း အလိုက်သင့် ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကိုငြိမ်းညောင့်နေသော စီးချက်အတိုင်း ကော့ကော့ပေးရင်း မျက်လုံးများကလည်း မှေးစင်းလို့ပေါ့။ မေဇင့်တွင်းဝမှ ထွက်ယိုကျလာသော ချောဆီများဖြင့် ကိုငြိမ်းလီးကြီးမှာ စိုရွှဲလို့နေတာပေါ့။ ဒါနဲ့ လီးထိပ်ဒစ်လုံးကို အဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း ဖြည်းဖြည်းစ၍ ကိုငြိမ်း ချော့သွင်းနေစဉ်…

“ ကို… အ.. ဖြည်းဖြည်းထည့်နော်…။ ကို့ပစ္စည်းကြီးက မေ အခုလက်ရှိသုံးနေတဲ့… ကိုအောင်မင်း ပစ္စည်းထက် ၅ ဆ ၆ ဆလောက် ပိုကြီးတယ်…ခစ်..ခစ်…။ မေဇင်လည်း မလုပ်ရတာ ကြာပြီဆိုတော့လေ…။ ဖြည်းဖြည်းတွင်းနော် ကို ”

ဟု ဆိုကာ ကိုငြိမ်းအား သမင်လည်ပြန် ကြည့်ရင်းက ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။ ကိုငြိမ်း အသာအယာ ချော့လို့ တွင်းနေရာမှ ဖက်ကိုင်ထားသော သူ့လက်လေးများကို မေဇင့်နို့လုံးလေးများမှ လွှတ်ကာ နောက်အနည်းငယ်ဆုတ်ပြီး မေဇင့်နောက်ပိုင်အလှကို အကဲခတ်နေလေရဲ့…။ အင်… ဟုတ်ပြီ။ ဝိတ်လည်း တော်တော်ကျသွားပြီ…။ ဖင်လုံးလေးတွေကလည်း လခြမ်းလေးတွေ ကြနေတာ။ လှလိုက်တာ မေရယ်လို့ ကိုငြိမ်းစိတ်ထဲ ပြောနေမိသည်။

ကော့ထားတဲ့ မေဇင့်ဖင်နှစ်လုံးကြားမှ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြူဖြူလေးများ အတွင်းတွင် နီရဲရဲ အတွင်းသားလေးများ ပြူထွက်နေသည်။ ကိုငြိမ်းစိတ်တွေ လုံးဝထိန်းလို့ မရတော့တဲ့အဆုံး လီးကြီးအား လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ မေဇင့်အဖုတ်ဝသို့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းထပ်သွင်းပြန်ရာ မေဇင်လည်း အလိုက်သင့်ပင် သူမဖင်ကို နောက်သို့ အနည်းငယ် ပြန်တွန်းပေးလိုက်၏။ ယောကျာ်းရှိသော်လည်း လိင်တံသေးငယ်တဲ့ ယောကျာ်းကြောင့်လား လိင်ဆက်ဆံမှု သိပ်မရှိလို့လားမသိ မေဇင့်အဖုတ်ဝသည် ကိုငြိမ်း၏ ဒစ်ထိပ်လေးပင်ရှိသေးသည် အနည်းငယ် ကြပ်နေသဖြင့် ရှေ့ဆက်တွင်းရန် နည်းနည်းခက်လို့နေသည်။ ကိုငြိမ်းဒစ်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး ထပ်တခါ ပြန်သွင်းကြည့်တယ်။

သွင်းလိုက်တိုင်း မေဇင့်ပါစပ်မှ တအင်းအင်းနဲ့ နာကျင်လို့ အသံများ ထွက်ထွက်လာတယ်။ နောက်ဆုံး ကိုငြိမ်းတစ်ယောက် မေဇင့်နာကျင်မှုကို မထောက်တော့ပဲ တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ…

“ အား…… ကို”

ဟူသော မေဇင်၏ အော်သံသည် အိမ်ရှေ့ လူသွားလမ်းကပင် ကြားနိုင်လောက်အောင် ပေါ်ထွက်လာတော့တယ်….။ ကိုငြိမ်းလီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပေးနေပြီ။ ကိုငြိမ်းရဲ့ လိင်တံကြီးကတော့ မေဇင့်အဖုတ်နှင့် တိုင်းလုပ်ထားသလား အောင့်မေ့ရအောင် အဖုတ်နဲ့တုတ်က အလွန့်ကို လိုက်ဖက်ညီတယ်။ ပြောရရင် ကွန်ဒုံးထဲ ဘယ်လိင်တံစွပ်စွပ် ချောင်မနေပဲ ကြပ်ကြပ်လေး ကွက်တိ ဖြစ်နေသလိုပေါ့….။

မေဇင်တစ်ယောက် ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ကိုငြိမ်းလိင်တံကြီး အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ အရသာကို မျက်လုံးလေးမှိတ် ပါစပ်လေးဟလို့ မိန့်မိန့်ကြီး ခံစားနေပါရော။ ဘယ်တုန်ကမှ မတွေ့ဖူးတဲ့ လိုးဆောင့်ချက်တွေက မေဇင့်အဖို့ ကောင်းကင်ဘုံပဲ ရောက်နေလား… ကမ္ဘာပဲပျက်နေလား မသိ။ ဧည့်ခန်းတစ်ခုလုံးတွင် မေဇင့်ညည်းညူသံ

“ အင်း… အင်း… ရှီးးး… အင်း… ကို…… ချစ်တယ်…. အင်း… အား… ကိုရယ်.. ကောင်းတယ်…. အင်း….”

အသံများနှင့်…

“ ဗလွတ်…ဗလွတ်..ပြွတ်ပြွတ်…”

ဟူသော အရည်များရွှမ်းနေသော မေဇင့်အဖုတ်အပေါက်ဝလေးကို ကိုငြိမ်းငပဲကြီး ဝင်တိုင်းထွတ်တိုင်း ထွက်ထွက်လာတဲ့ ကာမစက်ရက်သံများဟာ တစ်အိမ်လုံး ညံစီလို့နေတယ်။

ကိုငြိမ်း ပထမ မေဇင့်ကို ပုံမှန်အထုတ်အသွင်း လုပ်ရာမှ တဖြည်းဖြည်း အစွမ်းကုန်ကို အားရပါးရ ဆောင့်လိုးတော့တယ်။ မေဇင်လည်း လွှတ်လပ်စွာပဲ အော်ညည်းလိုက်၊ တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်ဖြင့် နှစ်ယောက်သား ပြည့်ဆုံးခြင်းရှိရာ ကာမပန်းတိုင်ကို တက်ညီလက်ညီ ချီတက်လို့ပေါ့။ ဒီအချိန် ကိုအောင်မင်းများ ပြန်လာလို့ကတော့ မတွေးရဲစရာ….။

“ အား……… အ… အ… အားးး… ”

ဟူသော သံဆွဲလေးဖြင့် မေဇင့်အခေါင်းထဲတွင် မေဇင် ရေကန်ဖောက်ချလိုက်လေပြီ။ ကိုငြိမ်းကတော့ မပြီးသေး။ ကိုငြိမ်းလည်း အလွန်ပြီးချင်နေပြီ…။

“ ဗွက်..ဗွက်…ဗွက်..ဗွက်…ဗွက်”

အရှိန်ကုန် မေဇင့်အား ခါးမှကိုင်ကာ ဆောင့်ချက်ပြင်းပြင်းဖြင့် လိုးရင်း လိုးရင်း……

“ မေ…မေ..မေ…..အား…အ…အ…..”

ဆိုသော အက်သံရှရှလေးဖြင့် မေဇင့်အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မေဇင်တစ်ယောက် မှီထားသော နံရံမှလွတ်ကာ ကိုငြိမ်း၏ မထုတ်ရသေးသော လီးတန်းလန်းဖြင့် ဆိုဖာပေါ်သို့ မှောက်ရက်လေး ပစ်လဲလိုက်တယ်။ ကိုငြိမ်းလည်း လီးတန်းလှန်းဖြင့် မေဇင့်အနောက်မှတက်၍ မှောက်နေလိုက်တော့တယ်။

ချစ်သူနှစ်ဦး အဆင်ပြေစွာပဲ တစ်ချိန်က အလွန်ရောက်လိုခဲ့သော ကာမပန်းတိုင်ကို အတူတူ ပျော်ရွှင်စွာနဲ့ ရောက်ရှိလို့သွားပါတယ်။ ကိုငြိမ်းကတော့ မှောက်လျက်အနေအထားနဲ့ မေဇင့်ကျောပြင်တွေ လည်တိုင်လေးတွေ ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွလေး လိုက်နမ်းလို့နေတယ်။ မေဇင်ကလည်း လက်နောက်ပြန်ပြီး ကိုငြိမ်းဆံပင်တွေကြားထဲ လက်ချောင်းလေးတွေ ထိုးထည့်ကာ ဆံပင်တွေကို တယုတယ ပွတ်ပေးလို့နေလေရဲ့..။

“ ကို… ကို့ကိုတော့ မေဇင် အရမ်းချစ်သွားပြီကွာ…။ မေဇင့်ကို တသက်လုံး… ဒီလိုပဲ ချစ်ပေးပါလား ကို… နော်”

“ မေရယ် ကိုအောင်မင်း သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ…”

“ ဘာဖြစ်လဲ သိတော့။ သူ့ကိုကွဲပြီး ကို့ကို ယူလိုက်မှာပေါ့…”

နတ်ဆိုးတစ်ကောင်၏ ကျေနပ်နေသော အပြုံးလေးဖြင့် ကိုငြိမ်းအားပြောစဉ် တစ်ဖက် အိပ်ခန်းအတွင်းမှ ကစ်ကစ်လေး တဝါးဝါးနဲ့ ငိုချလိုက်သောအသံ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်…။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, August 13, 2012

ည (၁၁) နာရီ မကျေပွဲ (စ/ဆုံး)

ည (၁၁) နာရီ မကျေပွဲ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာစံမောင်မောင်နှံ

ကာမတဏှာဇာတ်ဟူသည် စကြာဝဠာ ကမ္ဘာလောကကြီးတစ်ခုလုံး မူလအရင်းခံဇာတ်ဖြစ်၏။ ထိုကာမတဏှာနှင့်အတူ အမှောင်ဖုံးခြင်း၊ အလင်းကွယ်ခြင်း တည်းဟူသော အဝိဇ္ဇာနှင့် တဏှာ ဇာတ်သည် ခွဲခြား၍ မရလောက်အောင် စည်းလုံးညီညွတ်ကြသည်။ ပိုးမွှားတိရစ္ဆာန်အစ၊ လူသားအလပ် နတ်ဒေဝတာ အဆုံး ဖိုမသတ္တဝါ အားလုံးတို့သည် ကာမဆက်ဆံခြင်း ၊ ကာမအရသာယူခြင်း ၊ ကာမသုခ ခံစားရခြင်းမှ မကင်းလွတ်နိုင်ကြပေ..။

ယုတ်စွအဆုံး ဖိုမစုံတွဲ၍ ကာမအရသာကို ခံစားခွင့် မရလျှင်တောင် မိမိ၏ ဖိုမအင်္ဂါတို့ကို လှုံ့ဆော် နှိုက်ဆွ ကလိ၍ ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းမှုကို ဖီးတက်ကြသည်သာ ဖြစ်ကြ၏။ အဆင့်မြင့် လူသားတို့မှာ အချစ်ဟူသော ယဉ်ကျေးသော စကားလုံးအားကိုးဖြင့် အိမ်ယာတည်ဆောက်မှု ပြုကြသည်။

ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့ ဖိုနှင့်မ လွတ်လပ်စွာ ကာမဆက်ဆံလိုသောကြောင့်ပင် ဖြစ်တော့သည်။ ဤကား ကမ္ဘာ့အဖွဲ့အစည်းက တရားဝင်လက်ခံထားသော ဓမ္မတာကိစ္စဖြစ်၏။ မည်သူမျှ အပြစ်မပြောကြ..။ အပြစ်ဟု ယိုးမယ်မဖွဲ့ကြပါ..။ သဘာဝ အသိဖြင့် နားလည်မှုပေးနိုင်ကြ၏။

ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ မိမိလင်၊ မိမိမယားကို ကျော်လွှားပြီး ကာမစည်းကမ်းဖောက်ဖျက်လျှင်တော့ အဓမ္မကာမ(သို့) ကာမေသုမိစ္ဆာစာရဟု သတ်မှတ်ထားကြသည်။

ထိုသို့သတ်မှတ်ပြဌာန်းထားပါလျက် ထိုစည်းကမ်းကို ပေါ်ပေါ်တင်တင်တစ်ပိုင်း၊ မပေါ်မလွင် တစ်ဖုံ ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် ဖောက်ဖျက်ကျူးလွန်နေကြသော ယောကျ်ားမိန်းမတို့မှာ ဤလောကကြီးတွင် ဒုနှင့်ဒေး ရှိနေပါသည်။ နိုင်ငံတိုင်းမှာ ရှိ၏။ နေရာတိုင်းမှာ ရှိ၏။ အနန္တလောကကြီးတစ်ခုလုံး အဝိဇ္ဇာ၊တဏှာတည်းဟူသော မူလဇာတ်ကြီးက အုပ်စိုးလွှမ်းခြုံထားသောကြောင့် ဟု အဖြေထွက်ပါသည်။

.......................................................

ကိုပေါစိန်သည် မကြည်ရှိန်ကို ..ကိုမောင်ထွန်းလက်ထဲမှ လုယူလာခဲ့၏။ ဥပဒေလမ်းကြောင်းအရ တရားဝင်လက်ထပ်ယူသည်ကား မှန်ပေမယ့် ထိုအခြေအနေရောက်အောင် ဖောက်ပြန်ခြင်းနှင့် အရင်းတည်ခဲ့ကြသည်။

ဝဋ်ဆိုသည်မှာ လည်တတ်သော သဘာဝရှိသည်နှင့်အညီ ယခုတစ်ဖန် ကိုပေါစိန် တရားဝင်လက်ထပ်ယူထားသော မကြည်ရှိန်ကိုလည်း ထွန်းထွန်းက ကာမစည်းကမ်း ဖောက်ဖျက်၍ ပစ်ပစ်ခတ်ခတ်ကြီး လိုးနေပါတော့သည်။

အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ အခန်းထဲတွင် မကြည်ရှိန် ယောက်ျား ကိုပေါစိန်တစ်ယောက် ကာမဒဏ်၊ အရက်ဒဏ်ပိ၍ အားအင်ချိနဲ့ကာ အိပ်မောကျလျက် ရှိ၏။ အရွယ်ကစကားပြောလာပြီဖြစ်၍ ငယ်ငယ်ကလို ကာမဆက်ဆံနိုင်စွမ်း မရှိတော့.။

စိတ်ထန်သလောက် ရုပ်ခန္ဓာက သိပ်မဟန်လှတော့ပေ..။ ထို့အပြင် နှစ်ပေါင်းများစွာ အလွန်အကျွံ သောက်လာခဲ့သော အရက်ဒဏ်က ခန္ဓာကိုယ်ကလီစာ အစိတ်အပိုင်းတို့ကို ပျက်စီးစေခဲ့ပြီ..။ အရက်တန်ခိုးကြောင့် အားအင်တိုးပွားသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း အရက်အရှိန်ကုန်သောအခါ တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင်တော့ပေ..။ 

ယနေ့ ကိုပေါစိန် သူ့မိန်းမကို ကာမဆက်ဆံသော အချိန်တွေ တော်တော်များခဲ့သည်။ မနေ့ညက ဖဲဝိုင်းတွင် မိုးလင်းခဲ့သည်။ တစ်ညလုံးလည်း အရက်သောက်ခဲ့၏။ တစ်ရေးမှ မအိပ်ရသေးခင် မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ လုပ်ခဲ့ပြန်သည်။

ထို့နောက် တရေးတမော အိပ်ကြ၏။ နိုးလာပြန်တော့ ကာမပိုးက ပြန်ကြွလာပြန်သည်။ သည်တော့ ဆက်သောက်ဆက်လိုးကြပြန်သည်။ ဗလရုပ်ဟု ခေါ်ဆိုအပ်သော သုတ်ရေတွေကို တော်တော်လေး ဖြုန်းတီးလိုက်ရသည့်အတွက် ကိုပေါစိန်တစ်ယောက် လောကကြီးနှင့် တဒင်္ဂ အဆက်ပြတ်ခါ အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်သွားရပါတော့သည်။

ထိုအခိုက် ထွန်းထွန်းနှင့် သူ့မိန်းမတို့ အောက်ထပ်အဖီထဲတွင် ကာမနှစ်ပါးသွား ဇာတ်ကြီး အပီခင်းကျင်း နေကြသည်ကို ကိုပေါစိန်တစ်ယောက်တော့ လုံးဝ မသိနိုင်ပါတော့ချေ..။

............................................

မနေ့ညက ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့အတွက် မိန်းမရှာရာ မထင်မှတ်ဘဲ မကြည်ရှိန်နှင့် တွေ့ခဲ့ကြသည်။ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ညသည် နက္ခတ်စုံ ဆေးပေါင်းခသိဒ္ဒိဝင်သော ညဖြစ်ကြောင်း သူကြားသိဖူးပါသည်။

ထို့ကြောင့် မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ကြီးသည် သူ့အတွက် မိုးပေါ်ကျ ပံ့သကူ စောက်ဖုတ်ကြီး ဖြစ်နေပါတော့သည်။ လက်ဖွဲ့အတွက် သိဒ္ဒိထက်မြက်ရန် စောက်ဖုတ်ကို လိုးမိရာမှ အခုတော့ စွဲလန်းသွားခဲ့ရပြီ..။

မကြည်ရှိန်နှင့် ဒုတိယအကြိမ်မလိုးခင်မှာ မတင်ရီမကို ဘူတာလိုက်ပို့ရင်း အပြန်လှည်းပေါ်မှာ လိုးခဲ့ကြသေးသည်။ မကြည်ရှိန်စောက်ဖုတ်ကြီးက မတင်ရီမစောက်ဖုတ်ထက် ဆွဲငင်အားကောင်းလှသောကြောင့် မတင်ရီမကို လိုးခွင့်ရပါလျှက် ပစ်ထားခဲ့ကာ မကြည်ရှိန်ထံသို့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြီး ရောက်လာရခြင်း ဖြစ်ပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းလည်း ကောင်းကောင်းအိပ်ရသေးသည်မဟုတ်..။ မနေ့ညကလည်း မန္တာန်ရွတ်ဖတ်ရသည့်ကိစ္စ..။ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ကိစ္စနှင့် မိုးလင်းခဲ့သည်။ နေ့လည်ကတော့ တရေးတမော ခေတ္တာအိပ်လိုက်ရပါသေး၏။ သို့သော် မတင်ရီမက ည (၁၁) နာရီအရောက် ဘူတာလိုက်ပို့ပါဆို၍ ပို့ပေးရသည်။ အပြန်တစ်လမ်းလုံး လှည်းပေါ်တွင် လိုးခဲ့ကြသည်။ ရွာနားရောက်မှ လိုးပွဲကြီး ပြီးဆုံးခဲ့ သည်။

ထိုမှတစ်ဖန် မကြည်ရှိန်ထံသို့ အရောက်လာခဲ့ရာ သန်မာထွားကြိုင်းလှသော လူပျိုရိုင်းပေမို့ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် ထိထိမိမိကြီး လိုးနိုင်ဆဲဖြစ်နေပါသည်။ မကြည်ရှိန်ကို ခုံရှေ့နောက်တန်း ကျောပေးခိုင်းပြီး မတ်တတ်ရပ်လျက် လိုးလာခဲ့ရာ မကြည်ရှိန်ကသာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ထွန်းထွန်းက မပြီးသေး..ဆောင့်လိုးကောင်းနေဆဲ ဖြစ်၏။

စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံး ယောင်ကိုင်းဖူးကြွလာသည့်တိုင် မကြည်ရှိန်ကလည်း အရှုံးမပေးသေး..၊ အကြောကလည်းသန်၊ ဇောကလည်း ထန်နေဆဲ ဖြစ်တော့သည်။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လွန်းသည့်အတွက် အလှုပ်အကြွတွေ များလွန်းရကား ဖင်တစ်ခုလုံးကျိန်းနေပြီ..။

“ မောင်လေး…မောင်လေး…ပုံစံတစ်မျိုး ပြင်လိုးအုံးကွာ… မမ ဖင်တွေ ကြိမ်းလှပြီ…”

“ အင်း အင်း… ရပါတယ်… ရတယ်…”

ရတယ် ရတယ်ဟုပြောပြီး ထွန်းထွန်းက သူ့လီးတန်ကြီးကို မနှုတ်သေးဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆောင့်နေသေးသည်။

“ ဖွတ်…ဖွတ်….ပြွတ်….ဖွတ်…စွပ်……ဖွတ်……..”

“ အမလေး…ကျွတ်..ကျွတ်…အင့်…အမေ့..ဟင်း အင်း…ကျွတ်…ကျွတ်………”

ကောင်းလိုက်သည့်လိုးချက်တွေက မကြည်ရှိန်တစ်ကိုယ်လုံး အီစိမ့်နေပါတော့သည်။

“ ကဲ…ဘယ်လို ခံချင်တာလဲ…ပြော………”

“ အော်………ပြောလေ…….”

ထွန်းထွန်းက သုံးလေးချက်လောက် ညှောင့်ရင်း မေး၏။ ထွန်းထွန်းလီးမှာ အာဂလီးကြီးဖြစ်ပါတော့သည်။ ယခုအချိန်ထိ သုတ်ရေမထွက်အောင် ထိန်းထားနိုင်ရုံမက လီးတန်ကြီးမှာလည်း သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့မာကျောတောင့်တင်းနေ၏။ အများကြားဖူးသည့် ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ် ရှိသည်..။

တစ်နေ့ … မိညိုနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်တို့ သုံးယောက်သား လင်ခန်းမယားခန်း ခြင်ထောင်ဇာတ်လမ်းတွေကို တစ်တစ်ခွခွ ပြောနေကြ၏။ သူတို့သုံးယောက်ထဲတွင် မိညိုက အိမ်ထောင်သက် အရင့်ဆုံး ဖြစ်၏။

သူငယ်ချင်းမတစ်ယောက်က သူ့ယောက်ျားလီးမှာ တုတ်တိုကြီးဖြစ်ကြောင်း..၊ တိုပေမယ့် တုတ်သည့်အတွက် ခံရတာ အရသာရှိကြောင်း ကြွား၏။ ထိုအခါ တစ်ယောက်ကလည်း အားကျမခံ သူမယောက်ျားလီးကတော့ အလွန်ရှည်ကြောင်း ၊ ဆောင့်လိုးလျှင် သားအိမ်ဝကို ဒုတ်ခနဲ ဒုတ်ခနဲ ဆောင့်မိ၍ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းကြောင်း၊ သူမကလည်း ကော့ကော့ပေးကြောင်း..၊ ထိုအခါ လီးတုတ်တို၏မယားကလည်း အားကျမခံ သူမကတော့ ဖင်ဆုံကြီးကို စကောဝိုင်းသလို ဝိုက်၍ဝိုက်၍ မွှေ့၍ခံကြောင်း ၊ လီးကြီးက တုတ်တိုကြီးမို့ စောက်စိကိုပါ ထိသဖြင့် မူးမေ့မတတ် ကောင်းလှကြောင်း ပြော၏။

သူတို့စကားကို မညိုကပြုံး၍ နားထောင်နေသည်။ ထိုစဉ် တစ်ယောက်က ..

“ ဟဲ့ ကောင်မ ပြောလေ…၊ နင့်ယောက်ျား လီးကရော ဘယ်လိုလဲ..၊လီးတိုလား..လီးရှည်လား…ပြောပြော…ကောင်မ…”

“ အောင်မယ်… စောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့ ညည်းတို့က လီးဘယ်နှစ်ချောင်း အလိုးခံဘူးလို့လဲ..”

“ ဟဲ့… ကိုယ်ယူထားတဲ့ ယောက်ျား လီးတစ်ချောင်းတည်းပေါ့…ဟဲ့…”

“ အေး…ငါက နင်တို့ထက်သာတယ် သိလား..၊ လီးအချောင်း ၂၀ လောက်ခံဖူးတယ်..၊ လီးတုတ်၊ လီးရှည်၊ လီးပိန်၊ လီးကောက်၊ ဒစ်ဖုံး ၊ ဒစ်လန်၊ လီးညို၊ လီးမဲ၊ အဖျားရှူး.၊ အရင်းတုတ်၊ အဖျားအရင်းရှူး အိုအေ…စုံနေတာပါပဲ…”

“ ကောင်မ…ညည်းတကယ် ပြောနေတာလား…”

“ တကယ်ပေါ့ဟဲ့…ဒီမယ် ကြည့်ပါလား…ငါ့စောက်ဖုတ်ကို ပြဲလန်နေပြီ သိလား..”

မိညိုက ထမီကို လှန်ပြသည်။ ဟုတ်လောက်သည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေက ပြဲလန်နေပြီး ညိုမဲနေ၏။ လီး၏ဒဏ်ချက်တွေကြောင့် ဖြစ်ပါလိမ့်မည်..။

“ အင်း…ဒီကိစ္စမှာတော့ ညည်းက ဒို့ရဲ့ဆရာမကြီးပေါ့လေ…၊ပြောပါအုံးအေ..ကောင်မရဲ့…ဘယ်လီးမျိုးက အကောင်းဆုံးဆိုတာ…”

ထိုစဉ် မိညိုက ဆရာမကြီးဟန် အကြည့်ဖြင့် ….

“ တိုသည်ရှည်သည် ထိုနှစ်လီ မိညိုမသိ..၊ ကြာကြာစိမ်လိုး ထိုလီးမျိုး အဖိုးထိုက်တန်၏..တဲ့ဟေ့.. မှတ်ထား ကောင်မတွေ….”

ထိုပုံပြင်အရဆိုလျှင် ထွန်းထွန်းလီးမှာ အဖိုးထိုက်တန်သော တော်ဝင်လီးမျိုး ဖြစ်ပါသည်။ စိမ်လိုးချက်ကတော့ အံ့မခန်းပင်..။ ထို့အပြင် အရှည် ရှစ်လက်မ၊ လုံးပတ်အတုတ်က ၇ လက်မနီးနီးရှိရာ အဘယ်မျှ ကျေနပ်အားရစရာ ကောင်လှမည်နည်း..။

“ ဟောဗျာ…ပြောလေ မမရဲ့… ဘယ်ပုံစံမျိုး လိုးပေးရမှာလဲ.. ၊ ကဲဗျာ…ရှုပ်တယ်.. မမလက်နှစ်ဖက်က ကျုပ်လည်ပင်းကို မြဲမြဲဖက်ထား..”

မကြည်ရှိန်က ထွန်းထွန်းပြောသည့်အတိုင်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထွန်းထွန်း၏လည်ပင်းကို ချိတ်ပေးထားလိုက်၏။ ထိုစဉ် ထွန်းထွန်းက ဒူးခေါင်းကွေးအောင် လက်လျှိုပြီးပင့်မလိုက်သည်။

မကြည်ရှိန်ကိုယ်လုံးကြီးက အထက်သို့မြောက်ပါလာ၏။ စောက်ဖုတ်နှင့် လီးတန်ကြီးမှာလည်း တပ်လျက်သားဖြစ်သည်။ သန်မာလိုက်သည့် ထွန်းထွန်း…၊ သူ့ကိုယ်လုံးကြီး မထားတာများ ကျော့လို့…။

မကြည်ရှိန်ကိုယ်လုံးကြီးကို ပွေ့မထားရသဖြင့် ထွန်းထွန်းဘက်ကတော့ မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုမှ မလုပ်နိုင်ပေ..။ မကြည်ရှိန်တစ်ယောက်တည်းသာ ထွန်းထွန်းလည်ပင်းကို ယီးလေးခိုလျက် ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွ၍ကြွ၍ ဆောင့်ဆောင့်လိုးချပေးနေပါတော့သည်။

“ ဘွတ်…ဗလွတ်…ပြွတ်….ဘွတ်…..ပလပ်…ပြွတ်….”

လည်ပင်းကို ယီးလေးခို..လေထဲမှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း ဆောင့်လိုးရသည်မို့ ကာမဂီတသံစဉ်တွေက မြိုင်ဆိုင် ဆန်းသစ်လျက် ရှိ၏။ မကြည်ရှိန်ခမျာမှာလည်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လျက် ထွန်းထွန်းလဲသွားမည် စိုး၍ မှန်မှန်လေးသာ ဆောင့်ချပေးပါသည်။

စို့စို့ပို့ပို့ကြီးနဲ့ အီစိမ့်နေသော ကာမအရသာကြီးက မကြည်ရှိန်တစ်ကိုယ်လုံး စိမ့်ထုံနေပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးအတွင်းမှာလည်း လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ကြွကြွတက်လာနေရ၏။ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာတင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို နူးညံ့သလောက် သန်မာသော အဖုတ်ကြွက်သားတွေက ညှစ်၍ညှစ်၍ ပေးနေသည်။ 

ထိုအတွေ့ထူးက ထွန်းထွန်းလီးထိပ်ကြီးတဝိုက်ကို ယားကြွကျဉ်စိမ့်နေစေ၏။ သို့သော် လရေပူတွေ ပန်းမထွက်ရလေအောင် ထွန်းထွန်း တောင့်ခံထားပါသည်။

ဤသို့ဖြင့် အိမ်ကို တစ်ပတ် ပတ်မိသွားသည်။ ထွန်းထွန်း စောစောက ခုံရှေ့တန်းပေါ်တွင် မကြည်ရှိန်ကို ကန့်လန့်ဖြတ်အနေအထားဖြင့် လှဲသိပ်ပေးလိုက်၏။ 

မကြည်ရှိန် ဒူးနှစ်ချောင်းကိုလည်း ဘေးသို့ဖြဲကားထားလိုက်သည်။ တစ်ဝက်လောက် ကျွတ်ထွက်လာသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆီးခုံချင်း ထိမိသည်အထိ ဖိကပ်လိုက်သည်။

ခေတ္တခဏ ငြိမ်နေလိုက်ပြီး.. လီးကြီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော် ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပြန်သွင်းသည်..။ ဤသို့ မှန်မှန်ညှင်းညှင်း အသွင်းအထုတ် လေးငါးခါလောက် လုပ်ပေးပြီးနောက် အရှိန်ရလာသော အမြန်ရထားကြီးပမာ ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပါတော့သည်။

“ ဖွတ်…ပြွတ်…ပလွတ်…ဖွတ်…ပလွတ်…စွပ်….ဖွတ်……..”

“ ပြွတ်…ဖွတ်…..စွပ်….ဖလွတ်….ဘွပ်………”

“ အမလေး..တော့… အီး ..ရှီး….အမလေး..လေး… အင့်…အမေ့….အမလေး…အား..အား…….အင့် ရှီး…ကျွတ်..ကျွတ်….. ”

ထွန်းထွန်းဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့်မတတ် ပြင်းထန်လှသည်။ မကြည်ရှိန် လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ထွန်းထွန်းလက်နှစ်ဖက်ကို ကုတ်ဖက်ထားသည်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပြီး ထိုးခံသည်။

ဤသို့ အလိုးအဆောင့် အကော့အပင့်တွေဖြင့် မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး လိုးခံနေကြရာ အချက်ပေါင်းစွာ ဆောင့်အပြီးတွင် မကြည်ရှိန်တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တဆတ်ဆတ် တုန်လှုပ်လာကာ နှာချေသကဲ့သို့ ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး စောက်ရေပူတွေ ဗွက်ခနဲ ဗွက်ခနဲ ပန်းထွက်လာပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေလည်း တဆတ်ဆတ် လှုပ်နေသည်..။

မနေ့ညက အတွေ့အကြုံအရ မကြည်ရှိန် ပြီးပြီဆိုတာ ထွန်းထွန်း သိလိုက်ပေသည်။ သည်တော့ သူ့စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး တဖျင်းဖျင်း ယားကြွလာသည်။ ထိုစဉ် ခန္ဓာကိုယ် သိမ့်ခနဲ ငြိမ့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး သုတ်ရေပူတွေ ဗျင်းခနဲ ပန်းထွက်လာသည်။ လရေထွက်နေရင်း ဆောင့်လျက်ရှိရာ တစ်ကိုယ်လုံး သိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ လှုပ်ခါသွားသည်။ ဤအချိန်တွင် ဖြစ်ပေါ်သော ကာမအရသာသည် အရသာတကာတို့တွင် အထူးခြားဆုံးသော အရာ ဖြစ်နေပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက ဆောင့်နေတာကို လုံးဝရပ်ပစ်လိုက်ပြီး နွေးထွေးရှိန်းမြသော စောက်ခေါင်းကြီးထဲတွင် သူ့လီးကြီးကို စိမ်လျှက် ဇိမ်နှင့် မှိန်းနေပါသည်။ မကြည်ရှိန်ကလည်း စကားမပြောနိုင်လောက်အောင် ကောင်းနေသည့်အတွက် မျက်လုံးမှေးစင်းပြီး ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံယူနေပါတော့သည်။

ကာမအရသာကို ဇိမ်နှင့် ခံစားနေကြစဉ်…….

“ ဝုန်း….ဂလုံး…ဖုန်း…………….”

ဟူသော အသံကြီးကြောင့် ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် သူ့လီးတန်ကြီးကို ဗြုန်းခနဲ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မကြည်ရှိန်ကိုပါ ပွေ့ထူလိုက်သည်။ မကြည်ရှိန်က ပြေလျော့နေသော ထမီကို ကမန်းကတန်း ပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်သို့ ပြေးတက်သွားသည်..။

ထွန်းထွန်းကလည်း မလှမ်းမကမ်းက ကပ်လိုက်ပါသွားသည်..။ အပေါ်ထပ်ရောက်သောအခါ ကိုပေါစိန်တစ်ယောက် ခုတင်ပေါ်က လိမ့်ကျ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပက်လက်ကြီးဖြစ်နေပါတော့သည်။ ပုဆိုးကလည်း ကျွတ်နေ၏။ လမွှေးမဲမဲအုပ်အောက်တွင် လီးတန်မဲမဲကြီးက ငေါင်စင်းပြီး ပျော့ခွေနေပါသည်။

“ ကိုပေါစိန်….ကိုပေါစိန်….”

မကြည်ရှိန်က ကိုယ်ကိုလှုပ်နှိုးသော်လည်း ကိုပေါစိန် မနိုးပါ။ ဟောက်များပင် ဟောက်နေလိုက်သေးပါ၏။ မကြည်ရှိန်က ခုတင်ပေါ်ကျန်ရစ်သော စောင်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ခေါင်းကနေခြေဖျားထိ လွှမ်းခြုံပေးလိုက်သည်။

ကိုပေါစိန်တစ်ကိုယ်လုံး စောင်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားသောအခါ ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ကို အားရပါးရ ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ယူလိုက်သည်။ မကြည်ရှိန်ကလည်း ထွန်းထွန်းပါးစပ်ထဲ သူ့လျှာကို ထိုးထည့်ပြီး တို့ထိကလိပေးသည်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တွေထလာကြပြန်သည်။ မကြည်ရှိန် လက်တွေက ထွန်းထွန်းပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ကိုင်လာ၏။

ထို့နောက် ဂွင်းတိုက်သလို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ပေးသည်။ လီးတန်ကြီးက မကြည်ရှိန်လက်ထဲမှာပင် ပူနွေးမာတောင့်လာသည်။ ထို့အတူ မကြည်ရှိန်စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွလာ၏။ ထွန်းထွန်း မကြည်ရှိန်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ထမီကို ပင့်လှန်ကာ သူ့ပုဆိုးကိုလည်း မလျှက် ရွအာဖူးကြွနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့သည်။

“ ဇွိ….ဇွိ…ပြွတ်…ဖွတ်….ဇွိ…..ဖွစ်….ပလစ်…ဖွတ်….”

“ အိ….အင့်….အမေ့….အား……အား……..”

ထွန်းထွန်းက မကြည်ရှိန်ခါးကို တင်းတင်းဖက်ထားလျှက် အနောက်မှ အသားကုန် ကြုံးကြုံးပြီး ဆောင့်ပါတော့သည်။

“ အား…အား…..အ…အီး….ရှီး….ကျွတ်…ကျွတ်……..”

စောက်ရေပူတွေ ထွက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် မကြည်ရှိန်ကိုယ်လုံးကြီးက ရှေ့သို့

ငိုက်ကျသွားမည် အပြု ထွန်းထွန်းက အသာဖက်ထားပြီး ဆက်ဆောင့်သည်။

“ ဖွတ်….ဗြစ်…..ပြွတ်…..ဖွတ်….အ….အမေ့….အိ…..”

“ ဖွတ်….စွပ်…..ပြွတ်…ပလွတ်….ဗလစ်………..”

ကိုပေါစိန်၏အိပ်ရာပေါ်တွင် လိုးနေကြ၍ သဲထိတ်ရင်ဖိုစရာတော့ ကောင်းလှ၏။ ဇရာပိုင်းသို့ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာသော ကိုပေါစိန်တစ်ယောက် သူ့မိန်းမနှင့် ထွန်းထွန်းတို့ သူ့အနားမှာပင် ကပ်လိုးနေကြသည်ကို လုံးဝမသိတော့ပါ။

မှန်မှန်ကြီးထွက်ပေါ်နေသော စောက်ဖုတ်နှင့်လီးထိတွေ့သံများက သူ့ကို ကာမတေးသံဖြင့် ချော့သိပ်နေသလိုများ ဖြစ်နေသလား မသိပေ..။ လင်ယောက်ျားဖြစ်သူက တခေါခေါနှင့် ဟောက်လျက်အိပ်ပျော်နေစဉ် သူ့မယားနှင့် လင်ငယ်တို့က သူ့အနီးနားမှာ တဖွတ်ဖွတ် လိုးနေကြသော ဖြစ်ရပ်မျိုးကား ကမ္ဘာမှာ အလွန်ရှားသော ဖြစ်ရပ်ဆန်း တစ်ခုဖြစ်ပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းကလည်း အချက် ၅၀ လောက် မနားတန်းဆောင့်အပြီးတွင် မကြည်ရှိန်စောက်ခေါင်းထဲသို့ သူ့လရေပူတွေကို အရှိန်နှင့် ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်း မကြည်ရှိန်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရွာဦးကျောင်းက ၄ နာရီခွဲ အုန်းမောင်းခေါက်သံ ကြားရပါတော့သည်။ သူ့အမေကို မနှိုးတော့ဘဲ အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းထဲ ဝင်အိပ်လိုက်သည်။ ခေါင်းချလိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် တစ်ချိုးထဲ အိပ်ပျော်သွားပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်း နေ့လည် ၁၂ နာရီခွဲမှ အိပ်ယာက နိုးတော့သည်။ အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ အမေနှင့်အဖေတို့ကို မတွေ့ရ။ နွားကျွေး သောက်ရေဖြည့် ၊ ရေချိုးပြီး ထမင်းစားလိုက်သည်။ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ ခုံပေါ်တွင် ထမင်းလုံးစီရင်း ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ စီရင်ခဲ့ပုံတွေကို ပြန်လည်သုံးသပ်နေသည်။ တစ်ချိန်ကျလျှင် ပီယသိဒ္ဒိ၊ ကာမသိဒ္ဒိ၊ ပြီးမြောက်သော ဂမ္ဘီရ ဆရာဖြစ်အောင် ကြိုးစားမည်ဟု သံဓိဋ္ဌာန်ချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ သူ လူပျိုမဟုတ်တော့သည့်အကြောင်း တွေးမိပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ မိန်းမသဘာဝ မိန်းမအရသာကို ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် စာတွေ့မဟုတ် လက်တွေ့ပါ သိလိုက်ရသည်။

နောက်လက်ဖွဲ့တစ်မျိုး စီရင်ရန် ရှိသေးသည်။ အကင်းပါး အထာကျွမ်း တဏှာရာဂ သောင်းကျန်းသော မကြည်ရှိန်ကို အကူအညီတောင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ မတင်ရီမကိုလည်း မကြည်ရှိန်လို အပေးကောင်း အခံကောင်းအောင် လေ့ကျင့်ပေးရဦးမည်။

လှည်းနှင့် နွားတွေ ပြန်ရောက်နေ၏။ မတင်ရီမကိုယ်တိုင် လာပို့ပုံရသည်။ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီးသိသွားပြီဖြစ်၍ မတင်ရီမလည်း သူ့ကို မျှော်နေမှာ သေချာ၏။ အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို တန်းတန်းစွဲ ဖြစ်နေမှာ သေချာသည်။ ခက်တာက မတင်ရီမက မကြည်ရှိန်လို မပွင့်လင်း။ သူ့လိုးရတာ ဂွင်းတိုက်ရတာနှင့် သိပ်မထူးလှ။ တက်ကြွထက်သန်တဲ့အမူအယာမျိုး မပေါ်လွင်၊ အပျိုကြီးမို့ အရှက်ကြီးနေသလား မသိ။ ဟိုဟို ဒီဒီ တွေးနေစဉ် သူ့အမေနှင့် အဖေတို့ ပြန်ရောက်လာကြသည်။

“ အဖေတို့ ဘယ်က ပြန်လာကြတာလဲ…”

“ မင်းဒေါ်လေးဆုံးလို့..အဲဒီက ပြန်လာကြတာ မင်းလည်း ညက အိပ်ရေးပျက်ထားလို့ မနှိုးတော့ဘဲထားခဲ့တာ..ညက သွားစောင့်ပေးလိုက်အုံး…သိလား…”

“ ဟုတ်ကဲ့..အဖေ…”

ထိုစဉ် ထွန်းထွန်းအမေက …..

“ သား….ထမင်းစားပြီးပြီလား….”

“ ပြီးပြီ…အမေ….”

ဒေါ်လေးဆိုတာက အဖေ့ညီမဝမ်းကွဲတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ တရှောင်ရှောင်ဖြစ်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ ဒေါ်လေးက ပန်းနာရင်ကြပ် ရောဂါရှိ၏။ ဆုံးသွားတဲ့ဒေါ်လေးတို့အိမ်နှင့် မကြည်ရှိန်တို့အိမ်က ကျောချင်းကပ်လျှက် ဖြစ်၏။

ကိုပေါစိန်ကြီးက ဖဲဆို မိုးလင်းရိုက်မှာသေချာသည်။ ပြီးတော့ အရက်ကလည်း ကြွက်တွင်း ထဲရေလောင်းလိုက်သလို သောက်လိမ့်မည်။ ဤအချက်က ထွန်းထွန်းအတွက် မကြည်ရှိန်နှင့် ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ စီရင်ဖို့အတွက် အချိန်ကောင်းကြီးပင် ဖြစ်ပါတော့၏။

“ အမေ…ကျနော် အသုဘအိမ် သွားလိုက်အုံးမယ်…”

“ အေး…အေး..လုပ်စရာရှိတာ ဝိုင်းလုပ် ကူပေးလိုက်နော်….သား..”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ…အမေ….”

ထွန်းထွန်း အသုဘအိမ်ရောက်တော့ ဖဲဝိုင်းက စနေပြီ။ ဝိုင်းတော့ မစုံသေး။ လူကြီးဝိုင်း နှစ်ဝိုင်းသာ ရှိသေး၏။ ဖဲဂျိုးကြီး ကိုပေါစိန်တစ်ယောက် မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ပြီး ဖဲသမာဓိ ရနေပုံကို တွေ့ရသည်။ မကြည်ရှိန်ကိုတော့ မတွေ့ရသေး။ စောသေးလို့ ထင်၏။

“ ထွန်းထွန်းရေ… မင်းအစ်မနဲ့ အခင်းတွေသယ်ဖို့ ကျောင်းလိုက်သွားစမ်း ကွာ…”

“ ဟုတ်ကဲ့…ဟုတ်ကဲ့…”

ဘုန်းကြီးကို ဝတ်ချပြီး အကျိုးအကြောင်း လျှောက်သောအခါ …. မင်းဖာသာ မင်း လိုအပ်တာသာ ကြည့်ယူသွားတော့…ဟု မိန့်၏။ ထို့ကြောင့် သော့တွဲယူပြီး ပစ္စည်းတွေ ထားရှိရာ ဆွမ်းစားကျောင်းဆီသို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။ ထွန်းထွန်း က အခင်းတွေထည့်ထားသော ဘီဒိုကို ဖွင့်၍ အခင်းတွေမထုတ်ပြီး သူ့အစ်ကိုမိန်းမ မဝင်းခင်ထံ လှမ်းပေးသည်။ မဝင်းခင်က လက်နှင့်အပွေ့ ..ထွန်းထွန်းလက်က မဝင်းခင် နို့ကြီးကို လှမ်းဆွဲလိုက်၏။

မိန်းမနှစ်ယောက်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးဖူးထားသော ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် ကြောက်စိတ် သိပ်မရှိတော့ဘဲ ကြည့်နေလိုက်သည်။ မဝင်းခင်က အသက် ၃၀ လောက်သာ ရှိသေး၏။ ကလေးနှစ်ယောက် မွေးပြီးသည့်တိုင် တစ်သားမွေး၊ တစ်သွေးလှနေ၏။ အရပ်အမောင်း ပုသော်လည်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ တောင့်တင်းလှသည်။

ထွန်းထွန်းက သူ့နို့ကြီးကို လှမ်းဆွဲလိုက်သောအခါ မဝင်းခင်က ယောင်ရမ်းပြီး လက်ထဲက အခင်းတွေကို လွှတ်ချပစ်လိုက်သည်။

“ ဟော…ဗျာ…မမကလဲ…”

“ ဘာ..မမကလဲ လဲ… သေချင်းဆိုးလေး… လက်မသရမ်းနဲ့နော်… နင့်အစ်ကိုနဲ့ တိုင်ပြောမယ်… ”

ဟု ဒေါသသံနှင့် ပြောသော်လည်း မဝင်းခင်၏မျက်လုံးတွေက ဒေါသအရိပ် မရှိ။ ကျေနပ်သည့်လက္ခဏာဖြင့် ရွှန်းစိုဝင်းလက်နေသည်။ ထွန်းထွန်းက ပြုံးဖြီးဖြီးမျက်နှာထားဖြင့် …

“ အစ်ကိုကြီးတို့များ…ကံကောင်းလိုက်တာနော်…. အချောဆုံး မိန်းမကိုမှ ရအောင် ယူနိုင်တယ် ဗျ….”

မဝင်းခင်မျက်နှာမှာ သဘောကျကျေနပ်ရိပ် ဖြတ်သန်းသွား၏။ အိမ်ထောင်သည် အအိုတစ်ယောက်ကို လူပျိုတစ်ယောက်က ချောတယ်ဟု ချီးမွမ်းသည့်အတွက် မိန်းမပီပီ ကျေနပ်သွား၏။

“ နင်လဲ…ယူပေါ့ဟဲ့….”

“ ကြိုက်မဲ့သူ မှ မရှိတာ…”

“ အံမယ်…နင့်လို ဥစ္စာပေါ ရုပ်ချော ယောက်ျားမျိုး ဘယ်သူက မကြိုက်ဘဲ နေမှာလဲ…”

“ မမကို အောင်သွယ်လုပ်ခိုင်းရမှာဘဲ….”

ဟုပြောရင်း ထွန်းထွန်းက မဝင်းခင်ကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းကို စုတ်သည်။ မဝင်းခင် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းထန်နေကြောင်း သတိထားမိ၏။

“ အို…ဖယ်စမ်းပါ… သူများတွေ မြင်သွားမှဖြင့်…”

နမ်းလို့စုတ်လို့ အားရမှ ဖယ်ခိုင်းနေသည့်အတွက် ထွန်းထွန်း ပြုံးလိုက်မိသည်။ သေချာပြီး ..မဝင်းခင်ကို လိုးလို့ရပြီ..။ ထွန်းထွန်းက ပို၍သေချာအောင် မဝင်းခင်ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမီမ၍ ကုတ်ထည့်လိုက်သည်။

“ အို…….ကျွတ်…ကြည့်ပါလား…လို့….ပြောလေ ကဲလေ…..”

ခံမလားလို့ မေးစရာ မလိုတော့..။ သေချာသွားပြီ…။ အခြေအနေအချိန်အခါ ကြည့်ပြီး မီးစင်ကြည့်ကရုံသာ..။ နှစ်ယောက်သား အခင်းတွေသယ်၍ ကျောင်းက ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

.............................................

ထွန်းထွန်း အသုဘအိမ်မှ ပြန်လာခဲ့ပြီး အိမ်ပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ တံခါးကို ဂျက်ထိုးလိုက်ပြီး ဘီရိုအံဆွဲထဲမှာ ထည့်ထားသည့် အကြောသန် လီးကြီးဆေး ဆီဗူးကို ယူလိုက်ပြီး .. ခုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်းချ ပုဆိုးကို မလှန်ကာ လီးတန်ကြီးအရင်းမှ စတင်လိမ်းပါတော့သည်။

သူ့လီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ထွန်းထွန်း ကျေနပ်နေ၏။ သူ့လီးကြီးမှာ လူပျိုမစစ်တော့။ မကြည်ရှိန်နှင့် မတင်ရီမ တို့၏ စောက်ဖုတ်တွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးထားဖူးသော လီးကြီးဖြစ်၏။ ဒစ်ကပြဲလန် မနေသည့်အတွက် မှိုငုံကြီးလို ဖူးတင်းဝင်းပြောင်နေသည်။

ထွန်းထွန်းက ဒစ်ကိုဖြဲလှန်လိုက်ပြီး ဆေးဆီတွေ ပွတ်လိမ်းလိုက်သည်။ လက်နှင့်ဆုတ်၍ ဆုပ်၍ ပွတ်လိမ်းလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲဆန့်၍ အောက်သို့ဖိနှိပ် ၊ အထက်သို့ ကော့လှန်ကာ အကြောလျှော့သည်။လီးတန်ကြီးမှာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထ၍ သွေးကြောကြီးတွေက ဖုဖောင်းနေသည်။

လိုးသက်နုသေးသဖြင့် ဝါညိုရောင်သန်းကာ ဒစ်ဆံကြီးက နီရဲပြောင်ဝင်းနေ၏။ မကြည်ရှိန် ၊ မတင်ရီမတို့ စောက်ခေါင်းတွေထဲ ထည့်ခဲ့ရသဖြင့် ယုတ်လျော့သွားသော လရေများကို ပြန်လည်ဖြည့်ဆည်းသောအနေဖြင့် သုတ်ဓါတ်ကို

အလျှင်အမြန် တိုးပွားစေသော အားဆေးကို စားရခြင်း ဖြစ်သည်။ လိမ်းဆေးရော စားဆေးပါ ထွန်းထွန်းကိုယ်တိုင် ဖော်စပ်ထားသည်။ ထိုဆေးနည်းပညာကို ကိုရင်ဘဝကပင် ရှေးဟောင်းစာပေထဲမှ ရရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

စားဆေးနှင့်လိမ်းဆေးအတွက် အဓိကကုန်ကြမ်းမှာ ခွေးလှေးယားမြစ်နှင့် ခွေးလှေးသီးအဆံတို့က အဓိကဖြစ်သည်။ ခွေးလှေးယားပင် အသုံးဝင်ပုံကို မည်သူမျှ သိကြပုံမပေါ်ပေ။ ထို့ကြောင့် ပေါချင်တိုင်း ပေါနေ၏။ ပင်ကိုယ်ကပင် ကြီးထွားလှသော သူ့လီးတန်ကြီးမှာ ယခုလိုလိမ်းဆေး စားဆေးနှင့် ထောက်ပံ့လိုက်သောအခါ မတစ်ထောင် တစ်ကောင်ဘွားဟေ့ ဆိုရလောက်အောင် သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောသန်စွမ်းလှပါတော့သည်။

(အထက်ပါနည်းများကို သွား၍ မစမ်းသပ်ကြည့်ကြပါနှင့်ဗျို့၊ သူပြောသလို စွမ်းသွားခဲ့လျှင်တော့ တကယ့် ဧရာမ ဒွတ်ခကြီးပါ….စကားချပ် )

ထွန်းထွန်း လိမ်းဆေးလိမ်း၊ စားဆေးသောက်ပြီးနောက် အခန်းတံခါးပိတ်၍ အိမ်ပေါ်ထပ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။ ဂဝံဆုပ်တဲ့ လက်ဖွဲ့နှစ်လုံးကိုလည်း အင်္ကျီဘေးထိုးအိတ်ထဲမှာ ထည့်လာခဲ့သည်။ လိုအပ်လျှင် သုံးရန် ငွေ ၁၅၀၀ ကျပ် ထည့်ခဲ့သေးသည်။

“ အမေ…သားသွားတော့မယ်…”

“ အေးအေး..မင့်အဖေတောင် အခုလေးတင်ပဲ ထွက်သွားတယ်..၊ အမေ ပြီးကျမှ လိုက်ခဲ့မယ်….”

ထွန်းထွန်း မဝင်းခင်နဲ့အလုပ်ဖြစ်ဖို့ နည်းလမ်းတွေကို တစ်လမ်းလုံး စဉ်းစားလာခဲ့၏။ နို့အုံတင်းတင်းကြီးကို မျက်စိထဲ ပြန်မြင်မိပြန်သည်။ ညနေက ကျောင်းသွားပြီး အခင်းများယူစဉ် မဝင်းခင် ဝတ်လာတဲ့အင်္ကျီက လက်ပြတ်လည်ဟိုက် ဖြစ်သည်။

မဝင်းခင်က သူ့ထက်အရပ်နိမ့်သူဖြစ်ရာ လည်ဟိုက်အင်္ကျီထဲမှ တင်းရင်းဝင်းမို့နေသော နို့အုံကြီးကို အပေါ်စီးမှ အနီးကပ်မြင်နေရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သည့်အတွက် အခန်းထဲ အခင်းများ ယူစဉ် နို့ကိုင်ပြီး ဖက်နမ်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သူထင်တာက မဝင်းခင်တစ်ယောက် သူ့ကို ကက်ကက်လန်အောင် ရန်တွေ့မည်ဟု ထင်ထားခဲ့ရာ ထိုသို့မဟုတ် ပါးစပ်ကဟန်လုပ်ပြီး ဟန့်တားသော်လည်း မဝင်းခင် မျက်လုံးတွေက လိုလိုလားလား ဖိတ်ခေါ်လျှက်ရှိသည်။ စောစောကတော့ အသုဘအကြောင်းပြပြီး မကြည်ရှိန်နှင့် လိုးရန်စိတ်ကူးခဲ့သည်။

အခု အစီအစဉ်ပြောင်းလိုက်ပြီ..။ အာရုံတွေ အသစ်အဆန်းဖြစ်သော မဝင်းခင်နှင့်သာ အချစ်စခန်း ဖွင့်တော့မည်..။ သူ့လက်ဖွဲ့ သိဒ္ဒိတက်ရန် စောက်ဖုတ်အမျိုးမျိုး လိုးထားမှ ဖြစ်မည်။ ဖဲနှင့်အရက်ကို လူတိုင်းမက်သည်။ တန်ဆောင်မုန်း လပြည့်ညကလည်း မိုးလင်းရိုက် မိုးလင်းသောက်ခဲ့ကြသည်။ မိုးလင်းတိုင် သောက်ကြဦးမည်။

“ အစ်ကိုကြီး သိန်းဝင်း…အရက်လိုလိမ့်မယ်နော်…များများ ဝယ်ထားပါလား…”

ကိုပေါစိန်တို့ဝိုင်းတွင် အကောက်ကောက်ရင်း မဝင်းခင်ယောကျ်ား ကိုသိန်းဝင်းကို လက်ကုတ်၍ မေးလိုက်၏။ အစ်ကိုဆိုသော်လည်း ကိုသိန်းဝင်းနှင့် သူက အသက်တစ်ဝက်လောက်ကွာသည်။ ကိုသိန်းဝင်းက ဦးလေးပေါက်စ အရွယ်ဖြစ်၏။  ကိုသိန်းဝင်းက ပိုက်ဆံတွေ ရေတွက်နေရာမှ…

“ အေးအေး…မင်းအစ်မ မေးလိုက်…သူဝယ်တာ..လိုရင်လဲ ထပ်ဝယ်လိုက်…၊ ရော့ ရော့…ပိုက်ဆံ.. ”

“ ရတယ်.. ကျနော့ဆီမှာ အလုံအလောက် ပါတယ်…”

ထွန်းထွန်းက ဖဲဝိုင်းမှ ထလာပြီး သူ့အဖေတို့နှင့် စကားပြောနေသော မဝင်းခင်ဆီ သွားလိုက်သည်။

“ မမ…အစ်ကိုကြီးက အရက်လိုလိမ့်မယ်တဲ့… ဝယ်သင့်ရင် ဝယ်ထားလိုက်ပါအုံးတဲ့…”

“ အေးအေး…နင် သွားဝယ်လိုက်လေ... အဲတော့… ပိုက်ဆံအိတ်က အပေါ်ထပ်မှာ ..ငါ တစ်ယောက်ထဲမသွားရဲဘူး…ဟင်းဟင်း….”

လှေခါးက အတွင်းတပ်မို့ အလောင်းပြင်ထားသော နေရာမှ ဖြတ်လာရသည်။ အပေါ်ထပ်မှာ ထွန်းထားသော ဘက္ထရီမီးသီးက အောက်လင်းဓါတ်မီးလောက် အလင်းရောင် အားမကောင်းဘဲ ဖြစ်နေသည်။ ပြီးတော့ ဘုရားစင်ရှေ့မှာ ထွန်းထားသည့်အတွက် လှေခါးအထက်မှာ အနည်းငယ် မှောင်နေသည်။

“ ဟဲ့…လာပါ..ဟဲ့… သွက်သွက်လက်လက်….”

မဝင်းခင်က လှေခါးနားက စောင့်နေရင်း ခပ်မာမာ ပြောလိုက်၏။ တဆက်တည်း ထွန်းထွန်း လက်မောင်းကို လှမ်းဆွဲသည်။ ဖဲဝိုင်းနားမှာသာ လူတွေက စုပြုံဝိုင်းအုံနေကြသဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက်ကို ဘယ်သူကမှ ဂရုမစိုက်ကြ..။

ဒီအခွင့်အရေးကို ထွန်းထွန်းက ကောင်းကောင်းအသုံးချလိုက်လေသည်။

“ အင့်…..ကဲလွန်းတယ်…နော်…”

“ ချစ်လို့ပါ…မမကလဲ…”

“ အင့်..ဟင်း….အပေါ်တက်စို့…ကွာ…..”

တုန်ရီနေသော အသံဖြင့် မဝင်းခင်က ပြော၏။ ထွန်းထွန်းက အခြေအနေကိုသိ၍ မဝင်းခင် ထမီကို ပင့်လှန်ကာ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် နှိုက်စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လက်ဝါးနှင့် ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ကြည့်ပြီးတော့ လက်ခလယ်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ မဝင်းခင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွဖူးရွလျှက် စောက်ရည်ကြည်တွေ ရွှဲရွှဲ စိုနေလေပြီ..။

ထွန်းထွန်းကလည်း အကြံသမားဖြစ်သည်။ မဟုတ်လည်း ဒီအရက်က သူ့ပိုက်ဆံနှင့် ဝယ်မည့်အရက်ဖြစ်၏။ မဝင်းခင်နှင့် နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ချင်၍ ပိုက်ဆံပါလျက်နှင့် မပါဟန်ပြုကာ လိုက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မဝင်းခင်စိတ်ကူးက ညနေခင်း ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားပြီးအခင်းတွေယူတုန်းကတောင် ဖက်ရမ်းနမ်းစုပ် အဖုတ်ကို ကုတ်လိုက်ပေးရာ အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေရာမျိုးဆိုလျင် သည်ထက်ပိုကဲမည်ကို အပိုင်သိ၍ အပေါ်ထပ် မတက်ရဲလို့ အဖော်လိုက်ခဲ့ရန် အကြံနှင့် ခေါ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးက သူ့ယောက်ျားလီးထက် သုံးဆခွဲလောက် ကြီးနေသည်ကို အံ့သြတုန်လှုပ်စွာ သိလိုက်ရလေ၏။ မဝင်းခင်ကတောင် အခုလို ကြီးမားတုတ်ရှည်သော လီးတန်ကြီးနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံချင်သည့် ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်လာပြီ..။ ပြီးတော့ သူမ ရာသီမပေါ်တာ ၂ လကျော်လာပြီဖြစ်၍ ကိုယ်ဝန်ရှိနေကြောင်းကို သတိထားမိနေသည်။

ထွန်းထွန်းက မဝင်းခင် ဖင်ကြားတည့်တည့်နေရာကို ကိုင်ပြီး ထမီကိုပင့်လှန်လျက် ခါးပေါ်တင်လိုက်ကာ သူ့ပုဆိုးကိုလည်း အောက်သို့ ချွတ်ချလိုက်သည်။ မဝင်းခင်က အလိုက်သင့်ဖြစ်အောင် ကိုယ်ကို တည့်ပေးလိုက်ပြီး တတောင်နှစ်ဖက်ကို ခုတင်ပေါ် ထောက်ထားပေးလိုက်၏။

ထို့နောက် ပေါင်ကြားအတွင်းမှ နောက်သို့ပြူးထွက်နေသော မို့မို့ဖောင်းဖောင်း ခုံးခုံးကြွကြွ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း တည့်သွင်းလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက တစ်ရစ်ချင်း နစ်နစ်ဝင်သွား၏။

ကလေးနှစ်ယောက်သာ မွေးခဲ့သည်။ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့အရသာမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးခဲ့..။ မဝင်းခင်တစ်ယောက် ယောက္ခမသေတာ ကိုယ်သာဓုခေါ်ရမလို ဖြစ်နေသည်။ သူ့ယောက္ခမ သေသွားသောကြောင့် ထွန်းထွန်းနှင့် တွေ့ရသည် မဟုတ်ပါလား..။

မဝင်းခင်၏ ခါးသွယ်သွယ်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်၍ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပြီး…လိုးလိုက်သည်။

“ ဖွတ်…ဖွတ်……..ပြွတ်…..ဖွတ်…စွပ်……..”

“ ဖွတ်…ပြွတ်…ပလွတ်…စွပ်…..ဖွတ်………”

“ ဖွတ်…ဘွပ်….ဖွတ်….အင့်..အင့်…အ…..အင့်…အမေ့… အ…နာတယ်…ဟဲ့ … လူလို လိုးစမ်းပါ… မအေလိုးလေး….ရဲ့…”

မဝင်းခင် ထွန်းထွန်းဆောင့်ချက်နှင့်အညီ သူမဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်၍ ခံသည်။ လီးကြီးကြီးနှင့် အလိုးခံရမှ အားရကျေနပ်မိသည်။ ထွန်းထွန်းဆောင့်ချက်တွေက အားမာန်ပါလွန်းလှသည်။ တစ်ချက်ဆို တစ်ချက် ထိမိလွန်းလှသည်။ အီစိမ့်ပြီး ကောင်းလွန်းလှသည့် ကာမအရသာကို အခုမှ လက်တွေ့ ခံစားရတော့သည်။

ကလေးနှစ်ယောက် မွေးထားသော စောက်ဖုတ်မို့သာ ခံနိုင်ရည်ရှိတော့၏။ အပျိုစစ်စစ်ဆိုလျှင် စောက်ဖုတ် နှစ်ခြမ်း ဗြန်းဗြန်းကွဲသွားလောက်သည်။ အကွင်းကွင်းအရစ်ရစ် ထနေသော လီးတန်ကြီး ပတ်ပတ်လည်ရှိ အရေပြားတွေက စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေကို ပွတ်ထိုးတွန်းတိုက်သွားတိုင်း ဖျင်းခနဲ ဖျင်းခနဲ ဖြစ်သွားရသည်။

ရမ္မက်တွေကလည်း တရိပ်ရိပ်တက်လာကာ ပူနွေးလာ၏။ စောက်ဖုတ်အုံကြီးအတွင်းမှာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွနှင့် ယားကြွပွထလာပြီး မခံစားတတ်တော့အောင် ဖြစ်လာရသည်။ ဤသည်မှာ စောက်ဖုတ်ကောင်းခြင်း ဖြစ်တော့၏။ မိန်းမတွေမှာ ယောက်ျားတေလို အချောင်းအမျိုးအစား မဟုတ်၍ သိသာထင်ရှားစွာ တန်းတန်းမတ်တောင်ခြင်းမျုးိတော့ မဟုတ်..။

သို့သော် စောက်ဖုတ်အုံကြီး ဖောင်းကြွခုံးထလာပြီး အတွင်းသားနုနုတွေပါမကျန် ရွထစူပွလာခြင်းသည်ပင် စောက်ဖုတ်ကောင်းတို့၏ အင်္ဂါထူးများဖြစ်တော့သတည်း..။

အခု မဝင်းခင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အစွမ်းကုန် ကြွရွ တောင်ထနေပါတော့သည်။ အသက်ရှူသံတွေကလည်း ပြင်းထန်မြန်ဆန်လွန်းလှသည်။ ထွန်းထွန်းလည်း မဝင်းခင်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးနေစဉ် တစ်ခါ..တစ်ခါ… အရှိန်ကိုလျှော့၍ စဉ်းစားခန်း ဝင်နေမိ၏။

သူအခု မိန်းမသုံးယောက် ၏ စောက်ဖုတ် သုံးမျိုးကို လိုးဖူးပြီ..။ ပထမဆုံး မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ကြီးဖြစ်၏။ မကြည်ရှိန်သည် တဏှာရာဂကြီး၍ အပေးကောင်း၏။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို စွဲလမ်းတပ်မက်စေသော ကာမဓါတ်လည်း ရှိ၏။

ပြီးတော့ မတင်ရီမ..၊ မတင်ရီမက တစ်ခါမှ အလိုးမခံဘူးသော အပျိုကြီးဖြစ်၏။ လက်၊ ခရမ်းသီး စသည်တို့ဖြင့်သာ ကာမဆန္ဒကို ဖြည့်ဆီးဖူးသူ..။ စက်ချုပ်သမတွေ၏ ဆရာလည်းဖြစ်၊ အပျိုကြီးလည်း ဖြစ်၏။ လီးစစ်စစ် အတွေ့အကြုံလည်း မရှိသည့်အတွက် စိတ်ရှိလက်ရှိ ခံရမှာကို ရှက်နေသေးပုံရသည်။

အခု .. မဝင်းခင်အသက်က သုံးဆယ်ဝန်းကျင်သာ ရှိသေးသော အအိုမ မို့ ကိုယ်နေပျက်ပြီးသော မိန်းမပီပီ အပေးအယူတည့်အောင် ခံတတ်သည်။ သူမလည်း တဏှာရာဂအားကြီးသော မိန်းမဖြစ်၏။ ကလေးနှစ်ယောက် ထွက်ပြီးသားမို့ မကြည်ရှိန် စောက်ဖုတ်ထက် ကျယ်သယောင် ရှိသည်။ သို့သော် ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးနှင့်မူ အံကျဖြစ်၏။

သွေးသားဆူဖြိုး ကာမပိုးကြွလို့ အလှဆုံး ၊ အကောင်းဆုံးအရွယ်လည်း ဖြစ်၏။ မကြည်ရှိန်လည်း သန်မာ၏။ မကြည်ရှိန်ထက် မဝင်းခင်က ပို၍ထန် ၊ ပို၍သန်ပါတော့သည်။

လင်ယောက်ျားတစ်ယောက်လုံး အောက်ထပ်မှာ ရှိနေလျက်နှင့် တဝုန်းဝုန်းတရုန်းရုန်းနှင့် ဖဲရိုက်နေသည့်ကြားက လိုးရသည်မို့ သဲထိတ်ရင်ဖိုစရာတော့ ကောင်းလှ၏။

နှစ်ယောက်စလုံး ကာမတဏှာက ကြောက်စိတ်ကို မောင်းနှင်ထားပြီးဖြစ်နေရာ အခန်းထဲမှာ ဗြောင်းဆန်အောင် လိုးနေကြတော့သည်။ ထွန်းထွန်းက နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဆုတ်ချေပွတ်သပ်ရင်း လိုးပေးနေသည်ဖြစ်ရာ မဝင်းခင်ကလည်း အစွမ်းကုန်ကော့ကော့ခံသည်။ နှစ်ယောက်လုံးလည်း ပြီးလုပြီးခင် အခြေအနေသို့ ရောက်လာကြသည်။

“ ဖွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်…ဘွပ်….စွပ်….”

“ ဖွတ်…ဖွတ်…စွပ်…အီး…အင့်..အမေ့…အမလေး အား…အား..အင့်…အမေ့…အီး…အင့်…အား…ကျွတ်..ရှီး….”

ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာနီးပြီမို့ နှစ်ယောက်လုံး ဇောတွေထန်နေကြပြီ..။ဆောင့်ချက်တွေက  ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာသည်။

“ ဟေ့…. သိန်းဝင်း.. ဒို့ဝိုင်းမှာ အရက် မရှိတော့ဘူး…ဟေ့…လုပ်အုံးကွ….”

မကြည်ရှိန်ယောကျ်ား ကိုပေါစိန် အသံကြီးက ဟိန်းထွက်လာပါသည်။ ထွန်းထွန်းရော မဝင်းခင်ပါ ကြားလိုက်ရသည်။ ထွန်းထွန်းက စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်ပြီး ဆောင့်ချက်တွေကို တိုးမြှင့်လိုက်သည်။

“ ဖွတ်…စွပ်………ပြွတ်………ဘွပ်……..”

“ အ…အား…အ……….အင့်..ကျွတ်…ကောင်း…….ကောင်းတယ်..အင့်…..အ…မေ့..အင့်…အ..အ..ပီး…အာ..ပါး…ပီးပီ….မောင်ရဲ့…အ……အီး……..”

မဝင်းခင်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်ခံရသလို တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ တုန်လှုပ်သွားပြီး စောက်ရည်ပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်၏။ ထွန်းထွန်းလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ကျဉ်တက်သွားပြီး သုတ်ရေပူတွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ နှစ်ယောက်သား ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝ၍ အကောင်းကြီးကောင်းကာ ခေတ္တ မှိန်းနေကြစဉ်.. မဝင်းခင် ယောက်ျား ကိုသိန်းဝင်း အသံပေါ်ထွက်လာသည်။

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ…ကိုကြီးပေါစိန်ရ.. ဝင်းခင်ကို ဝယ်ခိုင်းထားပါတယ်… လာတော့မှာ စိတ်ချ…”

ကိုသိန်းဝင်းခမျာ သူ့မိန်းမ အရက်ဝယ်နေသည်ဟု ထင်နေ၏။ အမှန်အားဖြင့် မဝင်းခင်မှာ ထွန်းထွန်းအလိုး ခံနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ထွန်းထွန်းက သုတ်ရည်ပူတွေ ဝင်သွားသည်အထိ လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်း မြှုပ်နှံထားပြီး လရေတွေ ကုန်သွားလောက်မှ ဗလွတ်ခနဲ ဆွဲနှုတ်လိုက်ရာ.. ၊ လီးတန်ကြီးကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် မဝင်းခင် စောက်ခေါင်းဝက ဗလု..ဗလု…ဗွတ်…ဟူသော အသံတွေနှင့်အတူ စောက်ရည်တွေက စီးအံကျလာသည်။

မဝင်းခင် ကုတင်ပေါ် မျက်နှာမှောက်ရင်း မှိန်းနေသည်။ ထွန်းထွန်းက နား နားကပ်၍ …

“ မမ….ကောင်းလား…ဟင်…”

“ အင်း…”

“ အားရ…ကျေနပ်ရဲ့လား…”

“ အင်း….လို့…..”

“ နောက်ညတွေလဲ လိုးပေးရအုံးမှာလား ဟင်…”

“ အင်း ….ပါ..လို့…ဆိုနေ…..”

မဝင်းခင် မှိန်းနေရာမှ နွမ်းဟိုက်သော အသံဖြင့် တုန့်ပြန်လိုက်သည်။

“ ဒီပေါ်မှာ ခဏနေခဲ့ဦး…ကျနော် အရက်သွားဝယ်လိုက်အုံးမယ်.. ”

သူများမယားများကို ခိုးပြီးလိုးရသည်မှာ ဘယ်လိုကောင်းမှန်း မသိပါဘူးဗျာ..၊ လူသားတိုင်း အခြေအနေပေးရင် လစ်ရင်လစ်သလို လုပ်မယ်ဆိုတာ ပြောနေစရာတောင် လိုမယ် မထင်ဘူးဗျာ..။ ကျနော့်လုပ်ရပ်တွေ မမှားဘူးဆိုတာ ကျနော့ကိုယ် ကျနော် ယုံကြည်ပါသည်။

စောက်ဖုတ်မျိုးစုံ လိုးဖူးတဲ့သူတိုင်း ကျနော့်အပေါ် ကိုယ်ချင်းစာတတ်မည်ဆိုတာ သိပါသည်။ ကျနော် အရက်သွားဝယ်ပြီး ပြန်လာတော့ လမ်းမှာ စဉ်းစားမိသည်။ ကျနော့်ရဲ့ ကာမသိဒ္ဒိတွေ တိုးပွားလာပြီဆိုတာ ယုံကြည်ရင်း ပြုံးပျော်နေမိသည်။ ကျနော် ပြန်ရောက်တော့ မမက ကုတင်ပေါ်တွင်အိပ်ပျော်နေ၍ နှိုးရသေးသည်။

“ မမ….မမ…ထ..ထလေဗျာ… ထတော့ …..ဟာ…အင်္ကျီတွေလဲ မဝတ်ရသေးဘူး…”

ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ နောက်ထပ်တစ်ချီနှစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲလိုက်ရင် ကောင်းမယ်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ အဲဒါနဲ့ မမ နိုးလာပြီး အင်္ကျီတွေ ကုန်းရုန်းပြီး ထဝတ်လိုက်သည်။ ကျနော့်လက်ထဲမှ အရက်ပုလင်းများကို မမကို ပေးလိုက်သည်။

“ မောင်လေး… မှောင်ရိပ်ခိုပြီး ခြံပေါက်က စောင့်နေနော်…သိလား..”

“ အင်း…အင်း….”

ထွန်းထွန်း မဝင်းခင်ပါးကို ရှူးခနဲ နမ်းလိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်မှ ဆင်းကာ နောက်ဖေးပေါက်က အသာလစ်ထွက်ခဲ့သည်။ အရက်ဆိုင်သို့ အသွားတွင်..ပီယမန္တာန်ကို တတွတ်တွတ် ရွတ်ဆိုနေပါတော့သတည်း…။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Wednesday, August 1, 2012

အစ်ကိုကြီး သိပ်ရက်စက်တယ်ဗျာ အပိုင်း ( ၃ )

အစ်ကိုကြီး သိပ်ရက်စက်တယ်ဗျာ အပိုင်း ( ၃ )

စေလိုရာ စေပါတော့ရှင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ခင်မေကျော်သည် ငွေသိန်း (၂၀) အလွဲသုံးစား လုပ်မှုဖြင့် ၎င်း၏ အထက်အရာရှိဖြစ်သူ ကိုအောင်မြတ် ဆိုသူရဲ့ အကြပ်ကိုင် ခေါ်ဆောင်၍ ကာမစပ်ယှက်ရန် သန်လျင်ရှိ  ကန်ထရိုက်အဆောက်အဦး တစ်ခုသို့ သွားရောက် ကာမစပ်ယှက် ပျော်ပါးခဲ့ကြပြီးနောက်…….။

တစ်ပတ်အကြာတွင် ခင်မေကျော်ကို  လက်ထောက်မန်နေဂျာအဖြစ် ရာထူးတိုးမြှင့်ခန့်အပ်ကာ ၊ အရေးကြီးသည့် ပရော့ဂျက်တစ်ခုတွင် တာဝန်ခံဌာနတစ်ခုအား ကြီးကြပ်အုပ်ချုပ်ဖို့ပါ တာဝန်ပေးအပ်ခြင်း ခံရသည်..။  အထူးချီးမြှင့်သည့် သဘောဖြင့် လစာငွေ သုံးဆ ဆုကြေးငွေကိုလည်း ထုတ်ပေးခဲ့သည်..။  ခင်မေကျော် ရာထူးတိုမြှင့်ခံရမှုကြောင့် သူမတို့ မိသားစု၏ နေထိုင်ရေးဘဝသည်လည်း တိုးတက်ပြောင်းလဲ လာသည်..။

ကျောင်းမတက်ရသေး၍ အားသလိုဖြစ်နေသော ခင်မေသော်ကိုလည်း နေ့စား စာရေးမလေး အဖြစ် အလုပ်ခန့်ခဲ့သည်..။ ထိုသို့ အလုပ်ရစေရန်လည်း ကိုအောင်မြတ်က အထူးကြိုးစား စီစဉ်ပေးခဲ့ကာ သူ၏လက်အောက်ဌာနတစ်ခုတွင် ခန့်ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။  ခင်မေကျော်က မိမိအနေနှင့် ကိုအောင်မြတ်ကို တစ်ကိုယ်လုံး ပုံကာပေးခဲ့ရကျိုးနပ်သည်ဟု တွေးမိလေသည်..။ သူမ၏ အရည်အချင်းနှင့် ဆိုလျင် ဒီကုမ္ပဏီတွင် ရှေ့တက်လမ်းသည် အထူးကို ကောင်းမွန်၍ နေပေပြီ..။  တစ်ခုပဲ ပြောစရာ ရှိသည်..။  ကိုအောင်မြတ်နှင့် စပ်ယှက်ပျော်ပါးခဲ့ရပြီးနောက် ၊ ခင်မေကျော်၏ သွေးသားများသည် ကာမအရသာကို တပ်မက်စွဲလန်းသွားခဲ့ရာ ၊ နောက်ထပ် စပ်ယှက်မှု ခံချင်သည့် စိတ်များ မကြာခဏ ပေါ်လာတတ်သည်..။  မိမိကို  ကိုအောင်မြတ်က နောက်ထပ် ခေါ်ထုတ်လေအုန်းမလားဟုပင် တစ်ခါတစ်လေ ခင်မေကျော် မျှော်လင့်မိသည်..။  ကိုအောင်မြတ်ကသာ ခေါ်ထုတ်မည်ဆိုလျင် ၊ ခင်မေကျော်မှာ မဆိုင်းမတွပင် လိုက်ပါသွားမိမှာ သေချာသည်..။

ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ခင်မေကျော်ကို လုပ်ရတာ အတော်သဘောကျခဲ့သည်မို့ နောက်ထပ် ခေါ်ထုတ်ပျော်ပါးလိုသေးသည်..။  သို့သော် သူ့အနေဖြင့် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကိုစိုးထိုက်၏ ဂျီကျတောင်းဆိုထားမှုကို ဖန်တီးပေးဖို့ စကားလွန်ထားသည့်အတွက် ခင်မေကျော်နှင့် ကိုစိုးထိုက်ကို ရင်းနှီးသွားစေရန် ပန့်ပိုးပေးနိုင်ဖို့ အရင်ဦးစားပေးကာ လုပ်ဆောင်ရလေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်နှင့် ကိုအောင်မြတ်တို့မှာ အလုပ်လည်း ဆက်စပ်မှု ရှိကာ ၊ သည်လိုခွင်မျိုးလည်း ဖန်တီးနေကျ ဖြစ်လေရာ..၊ သိပ်အထွေအထူး အကြံအဖန်လုပ်စရာမလိုပါ..။

ခင်မေကျော် ရာထူးတိုးမြှင့်ခန့်ထားခြင်း ခံရပြီး တစ်လခန့်အကြာတွင် ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်ကို သူ့ရုံးခန်းသို့ ခေါ်ယူတွေ့ဆုံလေသည်..။

``ရာထူးတက်ပြီး နေရာကောင်းရသွားတော့ တို့ကိုမှ သတိရသေးရဲ့လား…..``

သူ့ရုံးခန်းထဲတွင် ခင်မေကျော်နှင့် နှစ်ယောက်တည်း တွေ့ဆုံသောအခါ ကိုအောင်မြတ်က ပြုံးစစအမူအယာနှင့် စကားစသည်..။  စူးရဲသော ကိုအောင်မြတ် အကြည့်ကြောင့် ရင်ဖိုစပြုနေသော ခင်မေကျော်က မျက်စလေး မချီတချီပြုကာ…

``သတိရပါတယ် အစ်ကိုကြီးရာ ၊ အစ်ကိုကြီးကသာ ကျနော့်ကို မေ့ချင်နေမှာပါ..``

ကိုအောင်မြတ်လိုလားလျင် မိမိဘက်ကလည်း လိုက်လျောရန်အသင့်ရှိကြောင်း အကဲဖမ်းနိုင်သည့် စကားနှင့် အမူအရာမျိုးကို ခင်မေကျော်က ပြုမူလိုက်သည်..။  လူပါးဖြစ်သော ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ခင်မေကျော်၏ စိတ်ထဲတွင် ဘယ်လိုဖီလင်မျိုး ၊ ဘယ်လိုတမ်းတမှုမျိုး ရှိနေသည်ကို အထာပေါက်နားလည်သည်..။

``အခု မေကျော် တာဝန်ယူထားရတဲ့ ပရော့ဂျက်မှာ တန်ဖိုးအတော်ကြီးတဲ့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းတွေ ပါနေတာ မေကျော်သိမှာပေါ့..။ အဲဒီဟာတွေကို ကိုယ်ပိုင်နိုင်တဲ့လူနဲ့ အပေးအယူလုပ်ပြီး စီစဉ်နိုင်မယ်ဆိုရင် မေကျော်လည်း အလုပ်မှာ နာမည်ကောင်းရမယ့်အပြင် သီးခြားငွေကြေးအကျိုးအမြတ်လဲ အတော်များများ ရနိုင်တယ်..``

``ဟုတ်ကဲ့ပါ.. အဲဒီအတွက် ကျနော်က ဘယ်လိုတွေ လုပ်ပေးရမှာလဲ…``

``စိတ်ချအားကိုးရလောက်မယ့် ဆောက်လုပ်ရေးကန်ထရိုက်တာ တစ်ယောက်နဲ့ မေကျော့်ကို တွေ့ပေးမယ်..၊ သူက လိုအပ်တာတွေကို သေသေသပ်သပ် လုပ်ပေးလိမ့်မယ်..၊ အဲ….သူ့ကိုတော့ မေကျော်က လိုက်လျောရဖို့ လိုတယ်..၊ တို့နဲ့ လိုပဲပေါ့….``

ခင်မေကျော် ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သွားသည်..။

``ကဲ…လူရင်းတွေမို့ ရှင်းရှင်းပဲ ပြောမယ်.. သူက မေကျော်ကို စနေ ၊ တနင်္ဂနွေ မှာ ခေါ်သွားချင်တယ်..၊ အဲဒါ မေကျော့်ဘက်က ဘယ်လိုလဲ…``

``ဖြစ် ပါတယ်….``

ခင်မေကျော်က ခေါင်းလေးခပ်မော့မော့လုပ်ကာ အဖြေပေးလိုက်သည်..။

``ဒါဆို အခု သူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်..။ အလုပ်ကိစ္စတွေ ပြောဆိုတိုင်ပင်ကြပေါ့..။ ခဏကြာရင် သူရောက်လာလိမ့်မယ်…၊ သူမလာခင် ရတဲ့ အချိန်လေးမှာ တို့ကို လာလီးစုပ်ပေးပါ…``

ကိုအောင်မြတ်က ခပ်ရင့်ရင့် ပြောဆိုတောင်းခံလာမှုကြောင့် ခင်မေကျော် မျက်နှာပူထူသလို ဖြစ်သည်..။  သည်လို ရုံးခန်းထဲတွင် အလုပ်ခိုင်းမည်ဟု ခင်မေကျော် ထင်မထားခဲ့ပါ..။

စောက်ပတ်နှင့် ဖင် ၊ အပေါက်နှစ်ခုထဲသို့ ကိုအောင်မြတ်၏ လီးကြီး ထိုးသွင်းကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးခဲ့သည်ကို ခံခဲ့ဖူးပြီးသော်လည်း ၊ ခင်မေကျော်သည် ကိုအောင်မြတ်၏ လီးကိုတော့ စုပ်မပေးခဲ့ဖူးပါ..။ စုပ်ကြည့်ရလျင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဟု စိတ်ကူးမိမှုမျိုးတော့ ရှိခဲ့ဖူးပါသည်..။ ထိုအချိန်တွင် ကိုအောင်မြတ်သည် ထိုင်နေရာမှ ထကာ ဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီ ခွဆုံ ဇစ်ကိုဖွင့်၍ သူ၏ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ယူလိုက်သည်..။  လီးက မတ်ထောင်နေသည်..။  သည်လီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရစဉ်က ခံစားခဲ့ရဖူးသည့် ဖီလင်အရသာများကို ခင်မေကျော် ချက်ချင်း ပြန်ပြောင်း သတိရသည်..။

သူမ၏ ရင် တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာသည်..။  အလိုလိုပင် ထိုင်ရာမှ ထကာ ကိုအောင်မြတ်ရှိရာသို့ လျှောက်သွားမိသည်.။  ကိုအောင်မြတ်ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ပါးစပ်ဟ၍ လီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်..။  ခင်မေကျော်သည် ကိုယ်တိုင် လီးမစုပ်ဖူးသော်လည်း ကိုအောင်မြတ်ပြခဲ့သော အပြာကားထဲတွင် လီးစုပ်ပေးပုံများကို ကြည့်မြင်ခဲ့ရပြီး အပြာစာအုပ်ထဲမှာလည်း လီးစုပ်ပေးပုံတွေ ကြည့်ခဲ့ရသည်.။ 

ကာမစပ်ယှက်မှု ပုံစံများအကြောင်း စာအုပ်ထဲ၌လည်း လီးစုပ်ပေးပုံအကြောင်းများ ရေးသားထားရာ အကြားအမြင် ဗဟုသုတတော့ ရှိနေသည်..။  လီးကို ငုံကာ အားရပါးရပင် စုပ်လိုက်မိသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုလုပ်ပေးရာ လီးသည် ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လှုပ်ရှားနေသည်..။ 

``သူ့ဟာကြီးက အရေတွေ ထွက်လာတဲ့အထိ စုပ်ပေးရမှာလား ၊ ဒါဆို အချိန်အတော်ကြာမှာပဲ..``

ခင်မေကျော်သည် ကိုအောင်မြတ် လိုးတာခံခဲ့ရစဉ်က  ကိုအောင်မြတ်သည် သုတ်ရေ တော်တော်နှင့် မထွက်ပဲ အချိန်ကြာမြင့်စွာလိုးနိုင်ခဲ့သည်ကို သတိရကာ စိတ်ထဲက တွေးမိသည်..။  သို့သော် ခင်မေကျော်၏  အတွေးမှားခဲ့သည်..။  ကိုအောင်မြတ်သည် မိန်းမများ၏ စောက်ပတ် ၊ ဖင် စသည်တို့ကို ချရာတွင် သုတ်ရေကို အချိန်ကြာမြင့်စွာ ထိန်းနိုင်သော်လည်း လီးစုပ်ခံရသောအခါတွင်တော့ သုတ်ထိန်းနိုင်စွမ်း မရှိ..။  ဒါက သူ၏ ပျော့ကွက်တစ်ခု ၊ ဒါမှမဟုတ် ကာမမှုခံစားချက်တစ်မျိုး ဟုဆိုရလေမည်လား..။

လီးကို ပါးစပ်နှင့် ငုံကာစုပ်ပေးလျင် တစ်မိနစ် နှစ်မိနစ် အလွန်ဆုံးသာ ခံနိုင်ပြီး သုတ်ရေများ ပန်းထွက်ကုန်လေ့ရှိသည်..။  ယခုလည်း ခင်မေကျော် တစ်မိနစ်ကြာအောင် ပင် လီးမစုပ်လိုက်ရ ။ လီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်ကုန်သည်..။  သည်မျှ သုတ်ထွက်မြန်လိမ့်မည်ဟု ထင်မထားသော ခင်မေကျော်မှာ ၊ မိမိပါးစပ်ထဲ ပူနွေးချွဲကျိသော သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့ အံ့သြတုန်လှုပ်သွားရသည်..။  သုတ်လွှတ်ချိန်တွင် လီးက အာခေါင်ကို ထောက်မိအောင် ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသည်မို့ ထွက်လာသော သုတ်ရည်များ ခင်မေကျော် လည်ချောင်းထဲ လျှောခနဲ လျှောခနဲ သက်ဆင်းကုန်သည်..။

အထွေအထူး သောက်မျိုချစရာပင် မလိုတော့..။ ခင်မေကျော့်ဗိုက်ထဲ သုတ်ရေတွေ တနင့်တပိုးကြီး ရောက်ကုန်သည်..။ ခင်မေကျော် ကမန်းကတန်း ခေါင်းကိုနောက်မော့ကာ ပါးစပ်ထဲမှ ထွေးထုတ်ပစ်လိုက်သော်လည်း သုတ်ရည်များ ဗိုက်ထဲသို့ သက်ဆင်းကျရောက်ပြီးနှင့် ပေပြီ..။  ကိုအောင်မြတ်သည် တစ်ရှူးပေပါ အနည်းငယ်ကို ယူကာ လီးတွင် ပေကျန်နေသေးသော သုတ်ရည်လက်ကျန်တွေကို သုတ်ပစ်သည်..။  လီးကို ဘောင်းဘီ ပြန်ထည့်ကာ နေရာတွင် ပြန်ထိုင်သည်..။

ခင်မေကျော်လည်း မိမိပါးစပ်ကို တစ်ရှူးပေပါနှင့် သုတ်ပစ်ကာ ၊ ပခုန်းသိုင်းအိတ်ထဲ အသင့်ဆောင်ထားသော ကြိုးဆွဲနှုတ်ခမ်းနီ ကိုထုတ်ကာ နှုတ်ခမ်းကို အမြန် ပြန်ဆိုးသည်..။  သူတို့နှစ်ယောက် သေသေသပ်သပ်ဖြစ်အောင် လုပ်ပြီးချိန်တွင် ကိုအောင်မြတ်၏ စားပွဲပေါ်မှ အင်တာကွန်း စကားပြောစက်မှ အသံထွက်လာသည်..။

``ကိုစိုးထိုက် ရောက်လာပါပြီ..ဘော့စ်….``

``ကောင်းပြီ….အထဲကိုလွှတ်လိုက်……``

ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ရုံးခန်းထဲသို့ ကိုစိုးထိုက် လျှောက်လှမ်းဝင်လာသည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကို ခင်မေကျော် လူချင်းမသိသေးသော်လည်း  ကိုအောင်မြတ်၏ သူငယ်ချင်း လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက် အဖြစ်တော့ မျက်မှန်းတန်းမိနေသည်..။  သည်လူက မိမိကို စပ်ယှက်ပျော်ပါးရန် ခေါ်ထုတ်သွားတော့မည်ဟု ယခုသိရှိနေရာ..၊ မျက်နှာအထားရခက်၍ ခေါင်းကို ငုံ့ထားလိုက်လေသည်..။

ကိုအောင်မြတ်က ကိုစိုးထိုက်နှင့် ခင်မေကျော်ကို မိတ်ဆက်ပေးသည်..။  ထို့နောက် ခင်မေကျော် ၊   ပရော့ဂျက်အတွက် လိုအပ်သော ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းများအကြောင်း ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးပေးသည်..။  အလုပ်စကားများ ပြောဆိုနေရပေမယ့် ခင်မေကျော်မှာ  စိတ်လှုပ်ရှားရင်ခုန်၍ နေသည်..။  အလုပ်စကားပြော ဆိုပြီးမှ ..၊ ခင်မေကျော်ကို ခေါ်ထုတ်ရန် အချိန်းအချက် လုပ်သည်..။

လူချင်းမခွဲကြမှီ ကိုစိုးထိုက် ပြောဆိုမှာကြားသွားသော စကားကတော့ ခင်မေကျော်အတွက် အကြီးအကျယ် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်..။

``အောင်မြတ်ပေးထားတဲ့ စာအုပ်နှစ်အုပ်ကိုလည်း ယူလာခဲ့ပါ..၊ ပြီးတော့ ဘော်လီတွေ ၊ ဆပ်စပိုင်နာတွေ မဝတ်ပဲ ဘရာစီယာနဲ့ ပင်တီခပ်တိုတိုလေးတွေပဲ အတွင်းခံအဖြစ် ဝတ်လာခဲ့ပါ…၊ စောက်မွှေးတွေလည်း ပြောင်အောင် ရိတ်လာရင်ကောင်းမယ်….``

............................................................................................................

ထိုနေ့ည အိမ်ပြန်ရောက်၍ ထမင်းစားသောက်ပြီးသည်နှင့် ခင်မေကျော်သည် ကာမစပ်ယှက်မှု နည်းလမ်းများ စာအုပ်နှင့်အပြာပုံစာအုပ်တို့ကို မိမိ၏ အိပ်ခန်းထဲတွင် တိတ်တိတ်ခိုး၍ ကျကျနန ဖတ်ကြည့်လေသည်..။ ကိုစိုးထိုက်က ဖတ်ခိုင်းထား၍ ဖတ်ရသည်ဟု အကြောင်းရှာသော်လည်း တကယ်တော့ ခင်မေကျော်ကိုယ်တိုင် ဖတ်ကြည့်လိုသည့် အာသီသ ဆန္ဒ ရှိနေသည်..။  ကိုစိုးထိုက် ခေါ်ရာနောက်သို့ လိုက်သွားလျင် တွေ့ကြုံခံစားရမည်ဖြစ်သော ကာမအရသာ စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကို ကြိုတင်၍ စိတ်ကူးဖြင့် မှန်းကာ ဖီလင်ယူနေမိသည်..။  ဖတ်ရင်း ကြည့်ရင်း ဖီလင်ပိုတက်လာလေရာ ၊ ခင်မေကျော်သည် သူမ၏ရင်သားများကို လက်နှင့် ဆုပ်နယ်ခြင်း ၊ ဝမ်းပျဉ် ဆီးစပ် စသည်တို့ကို ပွတ်သပ်ခြင်း ၊ ပေါင်ခွဆုံကို နှိုက်ကာ စောက်ပတ်ကိုပွတ်ခြင်း စသည့်တစ်ကိုယ်ရေ စိတ်ဖြေသိမ့်မှုမျိုးပင် လုပ်မိသည်..။

မိမိဘာသာ တစ်ယောက်တည်း မည်သူမျှ မသိဟု ထင်နေသော်လည်း အစ်မကြီး၏ အရိပ်အကဲကို မသိမသာ ကြည့်နေသော ခင်မေသော်ကတော့ ချောင်းကြည့်တွေ့မြင်သွားခဲ့လေသည်..။  ခင်မေကျော်ဟာ ကာမစိတ်ထက်သန်နိုးကြွနေကြောင်းကိုလည်း ခင်မေသော် အကဲခတ်မိသည်..။ 

ချိန်းဆိုထားသော စနေနေ့တွင်တော့ ခင်မေကျော်သည် အလုပ်ကိစ္စ အကြောင်းပြကာ အိမ်မှ အဆင်ပြေစွာ ထွက်လာနိုင်ခဲ့သည်..။  မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်တင်တင်မေ နှင့် ညီမငယ် ခင်မေနော်တို့က ခင်မေကျော်၏ လှည့်ကွက်ကို မရိပ်မိ..။  အလုပ်ကိစ္စအတွက် ညအိပ်ညနေ ခရီးသွားသည်ဟု ရိုးသားစွာ ယုံကြည်ကြသော်လည်း  အလတ်မ ခင်မေသော်ကတော့ အကြောင်းမှန်ကို ရိပ်စားမိသည်..။  ကိုစိုးထိုက် ကြိုတင်မှာကြားထားချက်အရ ၊ ခင်မေကျော်သည်  ဘရာစီယာ ၊ ပင်တီတိုနံ့နံ့ တို့ကို အတွင်းခံအဖြစ်  ဝတ်၍ အိမ်မှ ထွက်ခဲ့ရာ ၊ အခြားလူများက မရိပ်မိသော်လည်း ခင်မေသော်ကတော့ ခင်မေကျော် ဝတ်နေကျ အတွင်းခံ လုံလုံလဲလဲများကို မဝတ်ပဲ..၊ ဘရာစီယာနှင့် ပင်တီတိုတို တို့ ဝတ်ဆင်ထားသည်ကို အကဲခတ်သိရှိခဲ့ရသည်..။

``မမကျော်တော့ ဟိုလူကြီးနဲ့ နှစ်ပါးသွားဖို့ ချိန်းဆိုပြီး ထွက်တာပါပဲ..၊ သူတို့ ဟိုစာအုပ်တွေထဲက နည်းတွေနဲ့ လုပ်ကြမှာ…``

ဟု ခင်မေသော်က တွေးတောရင်း မိမိကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တွေ့ကြုံရသလိုမျိုး စိတ်လှုပ်ရှားရင်ဖို၍ အိမ်တွင် ကျန်နေခဲ့လေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်ကို  ကိုအောင်မြတ်နှင့် စပ်ယှက်ပျော်ပါးခဲ့ရသည့် တိုက်ခန်းကိုပင် ခေါ်ဆောင်သွားလေသည်..။  သန်လျင်တံတားကို ဖြတ်မကူးမီကပင် ကိုစိုးထိုက်က ကိုယ်ဝန်မရှိစေရန် တားဆီးကာကွယ်ပေးသည့် ဆေးပြားကို ကြိုတင်ကာ တိုက်ကျွေးထားခဲ့သည်..။

``မင်းကို တို့ အရမ်းသဘောကျပြီး ချချင်နေတာ ကြာပြီ…၊ ဒါကြောင့် တိုက်ခန်းကို ရောက်တာနဲ့ ဆိုင်းမနေနိုင်တော့ဘူး…၊ တစ်ခါတည်း တန်းပြီး ချတော့မှာမို့ ဆေးကြိုတင်သောက်ထားတော့ အချိန်စောင့်နေစရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့…``

ကိုစိုးထိုက်က ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပင် ပြောခဲ့သည်..။  ခင်မေကျော်အဖို့ အိမ်ခန်းနေရာသို့ ရောက်သည်နှင့် တစ်ခါတည်း အလိုးခံရတော့မှာကို  သေချာစွာ ကြိုသိနေရပေရာ အစကတည်းကပင် လှုပ်ရှားရင်ဖိုနေခဲ့ရသော စိတ်အစဉ်မှာ ပို၍ နိုးကြွထန်ပြင်းလာရလေသည်..။  သည်ကြားထဲ မိမိကို ခေါ်ယူသွားသည့် တိုက်ခန်းမှာ ကိုအောင်မြတ်နှင့် သွားဖူးခဲ့သည့်နေရာ ဖြစ်နေပြန်ရာ ခင်မေကျော်အနေဖြင့်  ကိုအောင်မြတ်နှင့် သည်အိပ်ခန်း ၊ သည်ခုတင်ကြီးပေါ်တွင် ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့ရသည်များကို ပိုမိုသတိရစေလျက် ၊ ကာမယမ်းအိုးပေါက်ကွဲလုလု အနေအထားဖြင့် အစပ်ယှက်ခံလိုစိတ်တွေလည်း တဖွားဖွား နိုးကြွကာ အသင့်ရှိနေလေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်သည် ကိုအောင်မြတ်လို ပဏာမတွေ ဘာတွေ သိပ်ပျိုးမနေ..။ လက်တွေ့အလွန်ကျကာ လိုရင်းကို အမြန်လုပ်သည်..။  အိမ်ခန်းထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် ခင်မေကျော်ကို ဆွဲဖက်ကာ တစ်ခါတည်း ခုတင်ပေါ် ပွေ့တင်သည်..။  ခင်မေကျော်ဝတ်ထားသော အဝတ်အစားများကို လက်မြန်ခြေမြန်ပင် ဆွဲချွတ်ပစ်သည်..။  အဝတ်ချွတ်တာလည်း ကျွမ်းကျင်သည်..။ သွက်လက်သည်..။ ခင်မေကျော် ထွေထွေထူးထူး ငြင်းဆန်ဖို့ပင် အချိန်မရလိုက်..။  ဖြုတ်ဖြုတ်ဆို အဝတ်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကျွတ်ကွာကာ ဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်၍သွားရလေတော့သည်..။ 

ခင်မေကျော်၏ တောင့်တင်းဆူဖြိုးလေသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကြီးကို ဝတ်လစ်စလစ်မြင်ရလေသောအခါ ကိုစိုးထိုက်မှာ ပို၍ အငမ်းမရ ဖြစ်လာသည်..။  ခင်မေကျော်မှာ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ပြီး ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကမ်းကုန်အောင် နည်းလမ်းမျိုးစုံဖြင့် စပ်ယှက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သော်လည်း အလိုးခံသည့်အကြိမ် သိပ်မများလှသေးသည့်အတွက် ၊ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အတင်းအရင်းတို့က ပျော့ကျမသွားသေး..။ ဖိုဓါတ်၏ ထိတွေ့မှုရရှိလျက် ပိုလို့တောင် ဆူဖြိုးတောင့်တင်း စိုပြေလာလေသေးသည်..။  မို့ဝန်းလုံးကြွနေလေသော ရင်သားဆိုင်ကြီးများ ၊ အိထွားဆူဖြိုးသော ဖင်သားတစ်တစ်ရစ်ရစ် ကြီးများ အရင်းတုတ် အဖျားသွယ်လေသော ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးများ ၊  စသည်တို့က မက်မောစရာ ရမက်သွေးဆူကြွစရာ ဖြစ်သည်..။ အထူးသဖြင့် သူမ၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ ကာမအရသာ ကောင်းကောင်း ခံစားဖူးပြီးသည့် အဖုတ်ကြီးက အပြတ်ကို မက်မောစရာကြီး ဖြစ်နေသည်..။

ကိုအောင်မြတ်ရိတ်ထားခဲ့သည့် စောက်မွှေးတို့သည် ပြန်လည်ရှည်ထွက်ခါစ ၊ အမွှေးတိုတို ငုတ်စလေးများ ခပ်ပါးပါးလေးရှိနေရာ ၊ ကာမစိတ် ကြောင့် မို့ဖောင်း ၊ အရည်ရွှမ်းနေသော အဖုတ်ကြီးကို ပို၍ ဆွဲဆောင်မှု အားကောင်းနေစေသည်..။  စောက်မွှေးအားလုံ ပြောင်ရှင်နေသည့် စောက်ဖုတ်ကတုံးပြောင်လည်း မဟုတ် ၊ စောက်မွှေးတွေ ပေါက်နေသည်ဟုလည်း မဆိုသာ ၊ ရိတ်ထားရာမှ တိုစိစိ အမွှေးပေါက်စလေးများ က မထောင်တထောင် မပြူတပြူ ရှိနေကြလေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်ကို တစ်ကိုယ်လုံးပြောင်ရှင်းသွားအောင် အဝတ်အစားများ ချွတ်ပစ်ပြီး ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်သွားသည်နှင့် အားရပါးရ ပွေ့ဖက်ကာ ကောင်းကောင်းကြီး ကိုင်တွယ် အသုံးချလေသည်..။ မို့ဝန်းလုံးကြွနေလေသော နို့အုံကြီးများကို အားရပါးရ ဆုပ်နယ်သည်..။  တင်းရင်းပြည့်ဖြိုးသော ပေါင်လုံးပေါင်တံတုတ်တုတ်ကြီးများကို လျှောတိုက်ပွတ်သပ်သည်.။  စွင့်ကားအိစက်သော  ဖင်သားတစ်တစ်ရစ်ရစ်ကြီးများကိုဖျစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်သည်..။  စောက်ပတ်ကိုလည်း လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကိုင် ပွတ်ပေးသည်..။  ခင်မေကျော်မှာ ကိုစိုးထိုက်၏ ကြမ်းတမ်း ရမက်ပြင်းလှသော အကိုင်အတွယ်အပွတ်အသပ်များကြောင့် လွန့်လူးကော့ပျံ ရမက်ဇောထန်၍နေရလေတော့သည်..။  ကိုစိုးထိုက်က စောက်ပတ်အလည်ခေါင် အကွဲကြားထဲသို့ လက်ဝါးစောင်းဖြင့် ထိကပ်ကာ အလျားလိုက် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်သော အခါတွင်တော့ ခင်မေကျော်၏ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းသော ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးကြီး တစ်ခုလုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားရလေတော့သည်..။  ကိုစိုးထိုက်၏  အကိုင်အတွယ်အနှိုးအဆွတို့မှာ ကြမ်းတမ်းသည်..။  သို့သော် ထိမိသည်..။ ခင်မေကျော် တဟင့်ဟင့်နှင့် အရမ်းဟော့လာသည်..။

``ပေါင်ကြီးတွေ ဖြဲထားစမ်း….``

ကိုစိုးထိုက်က လေသံမာမာနှင့် ပြောသည်..။ ခပ်ရင့်ရင့် အပြောဖြစ်သော်လည်း  ရမ္မက်ဇောတွေ ထန်ပြင်းနိုးကြွနေသော  ခင်မေကျော်မှာ ကိုစိုးထိုက်ပြောသလို ချက်ချင်းလိုက်နာလုပ်ဆောင်သည်..။  မာရေကျောရေ ရှိမှုကို အလေးဂရု မပြုနိုင်..။  ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်း ထောင်ကာ ဖြဲကားပေးလိုက်ရင်း မိမိကို တက်လိုးတော့မည်လားဟု တွေးကာ ရင်တွေပင် ဖိုလာသည်..။  သူမသည် အလိုးခံချင်နေလှပါပြီ..။  အမျိုးသမီးကို ပေါင်ဖြဲကားခိုင်းလိုက်သော်လည်း  ကိုစိုးထိုက်က တက်မချသေးပါ..။

ကိုစိုးထိုက်သည် အပီအပြင် ဖြဲကားပေးထားသော ခင်မေကျော်၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံနေရာသို့ မျက်နှာအပ်ချလိုက်သည်..။ စောက်ပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျကျနန ဆွဲဖြဲသည်..။ ပြဲအာလန်ကာ အရဲသားပေါ်လာသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းကာ လှည့်ပတ်ထိုးကလိသည်..။  ခင်မေကျော်ခမျာ မျက်တောင်များ မှေးစင်းကျကာ ထွန့်ထွန့်လူးလျက် တွန့်လိမ် ကော့ပျံသွားရလေသည်..။

ခင်မေကျော်မှာ ရမ္မက်သွေးတွေ ပွက်ပွက်ဆူဝေလို့နေလေသည်..။  တစ်ကိုယ်လုံး လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်နေသည်..။  ပါးစပ်မှာလည်း အဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းအသံတွေ မြည်နေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်က မရွံမရှာပင် စောက်ပတ်ကို ရက်ရက်ရောရော ယက်ပေးနေလေရာ စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်ကြည်တွေရော ၊ တံတွေးများပါ စိုရွှဲ၍နေသည်..။

``အို….ဟင့်ဟင့်…ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ….ကြည့်ပါလားလို့….အိုအို…ယားတယ်…ဟင့်ဟင့်….ယားတယ်…``

ခင်မေကျော်က ညုတုတုလေး ပြောလာသည်..။ မိန်းမများ၏ ယားတယ် ဟု ပြောကြားမှုမှာ စိတ်လှုပ်ရှား ရမ္မက်ထန်နေပြီ ဟု ပြောသည့်သဘော ဖြစ်ကြောင်း ကိုစိုးထိုက် နားလည်သည်..။  တက်လိုးလျင် ရလောက်အောင် အမျိုးသမီးမှာ ထန်နေပြီမို့ ကိုစိုးထိုက်သည် စောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်နေရာမှ  ဖယ်ခွာလျက် မိမိကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို အမြန်ပင် ချွတ်သည်..။

ကိုယ်လုံးတီး အချွတ်ခံထားရပြီးဖြစ်သော  ခင်မေကျော်မှာမူ ဝတ်လစ်စလစပင် ခုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းလျက် ရှိနေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်သည် အဝတ်တွေ ချွတ်နေရင်းက မိမိစိတ်ကြိုက် လိုးရဆော်ရတော့မည့် ခင်မေကျော်ကို သေသေချာချာ ကြည့်သည်..။  ခင်မေကျော်၏ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သော အလှအပများက တပွေ့တပိုက်နှင့် မက်မောစရာကြီးပါ..။

မို့ဝန်းသော ရင်သားဆိုင်နှစ်ခုထိပ်တွင် အညိုရောင်သန်းနေသော နို့သီးခေါင်းငယ်ငယ်ကလေးများက သရဖူဆောင်းလျက် ရှိနေသည်..။  နို့သီးက သိပ်မရှည်သော်လည်း စူကာ ချွန်ကော့ထောင်တက်နေသည်..။ ဝင်းမွှတ်သော ဝမ်းဗိုက်ချပ်ချပ်လေးသည် ခုံးမို့မို့ ဆီးခုံဆီသို့ ပြေလျှောဆင်းသွားသည်..။  တဆက်တည်းမှာပင် ဖားဂုန်ညင်းကြီးတစ်ကောင် မာန်ထကာ ကုန်းတက်နေသလို မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ပတ်ကြီးမှာ ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ပယ်ထားရာမှ ပြန်လည် ပေါက်ကာစ စောက်မွှေးငုတ်စလိ တိုတိုတိတိလေးများ ခပ်ပါးပါး ၊ ခပ်ရေးရေး ဝန်းရံလျက်ရှိသည်.။

ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်း ကားထား၍ အဖုတ်က ပြူး၍ ပေါ်နေသည်..။  သို့သော် စောက်ပတ်အလယ်ခေါင် အကွဲကြောင်းကတော့ ဟပြဲပြဲ ဖြစ်မနေ..။  အကွဲနေရာသာ မဟတဟ ဖြစ်လျက် စောက်စေ့က တစ်၍ ပြူထွက်နေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က မိမိ လိုးတော့မည့် စောက်ပတ်ကို စူးစိုက်ကာ ကြည့်သည်..။ ဒါက သူ့ဝါသနာ တစ်ခုပင် ဖြစ်သည်..။  မိန်းမတစ်ယောက်ကို လိုးတော့မည်ဆိုလျင် စောက်ပတ်ကို အရင်ကြည့်တတ်သည်..။  ကိုစိုးထိုက်မှာ မိန်းမပွေသူဖြစ်ရာ အမျိုးသမီး တော်တော်များများကို လိုးခဲ့ဖူးပြီးပြီ..။  စောက်ပတ်ပုံပန်းသဏ္ဍာန် အရွယ်အစားမျိုးစုံလည်း မြင်ဖူးခဲ့သည်..။  ခွေးလျှာပုံ စောက်ပတ် ၊ ညောင်ရွက်ပုံ စောက်ပတ် ၊ စသောပုံပန်း ထူးခြားသော စောက်ပတ်များကိုလည်း လိုးဖူးခဲ့ပြီ..။  ယခု ခင်မေကျော်၏ စောက်ပတ်ပုံပန်းသဏ္ဍာန်မှာ သူတွေ့ဖူးလိုးဖူးခဲ့သော စောက်ပတ်များနှင့် မတူ ၊ တမူထူးသည်..။  ခင်မေကျော်၏ စောက်ပတ်သည် မုန့်ပေါင်းသဏ္ဍာန် စောက်ဖုတ်ကြီး ဖြစ်သည်.။  မို့မို့ကြီးဖောင်းကာ ဖူးရွကြွတက်နေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ခုတင်ခြေရင်းနားတွင် အသင့်ရှိနေသော တင်အုန်းလေးကို လှမ်းယူလိုက်သည်..။  မိမိဖင်အောက်တွင် ထိုးခုမည်မှန်း ခင်မေကျော် နားလည်သည်..။ ကိုအောင်မြတ်နှင့် လိုးစဉ်က ခုခဲ့သော တင်အုန်းလေးများ ဖြစ်နေမည်လားဟု လှမ်းကြည့်မိသည်..။ တင်အုန်းတွင် စွပ်သည့်အစွပ်က အသစ်လဲထားရာ သန့်စင်၍ နေသည်..။

``ဖင်ကြီး ကြွလိုက်….အောက်မှာ တင်အုန်း ခုရအောင်….``

ကိုစိုးထိုက်က ပြောရာ ခင်မေကျော်လည်း တင်ပါးကြီးကို အသာကြွပေးလိုက်သည်..။  ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော် ဖင်အောက်ကို တင်အုန်းထိုးသွင်း၍ ခုသည်..။  ကိုအောင်မြတ်တုန်းကလို မဟုတ်ပဲ တင်ပါးအထက် ခါးသာသာလောက်တွင် ထိုးခုလိုက်သည်ကို ခင်မေကျော် သတိပြုမိသည်..။  ပြီးတော့ ခင်မေကျော်၏ ပေါင်တန်ကြီး နှစ်ခုအကြားတွင် ဝင်၍ ဒူးထောက်နေရာယူသည်..။

``မင်း ပေါင်ကြီးတွေကို တို့ပေါင်တွေပေါ် ခွတင်လိုက်…..``

ခင်မေကျော်၏ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ချောင်း ၊ ဒူးထောက်ကွေးထားသော ကိုစိုးထိုက်၏ ပေါင်များပေါ် ခွ၍ ရောက်သွားကြသည်..။  ပေါင်အစွမ်းကုန် ကားကာ အဖုတ်ကြီးကလည်း အထင်းသားပေါ်နေသည်..။ 

``စောက်ပတ်ကို ဆွဲဖြဲပေး…..``

ကိုစိုးထိုက်က အားမနာတမ်းပင် စေခိုင်းသည်..။  မိမိမှာ သူ၏ အလိုးခံမိန်းမ ဘဝရောက်နေရာ ၊ သူလိုချင်တာ လုပ်ပေးရမည်ဟု သဘောပိုက်၍ ခင်မေကျော်သည် သူမအဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဆွဲဖြဲပေးလိုက်ရလေသည်…။  ထိုသို့ ဆွဲဖြဲပေး၍ အဖုတ်အလယ်ခေါင် အကွဲကြောင်း ပြဲကားထွက်ကာ လီးထိုးသွင်းစပ်ယှက်ရာ စောက်ခေါင်းဝ ထင်ရှားစွာ ပေါ်လာသည်..။  ပါကင်ပွင့်ပြီး ဖြစ်သော်လည်း သိပ်အလိုးမခံရသေးသောကြောင့် စောက်ခေါင်းဝက ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းလေး..။ ကိုစိုးထိုက်က စောက်ပတ်ဝတွင် သူ့လီးချောင်းကြီးကို ကျကျနနတေ့ကပ်သည်..။

ပူနွေးလုံးချောသော ဒစ်ထိပ်ဖူးပိုင်း အဖုတ်ဝတွင် တေ့ထောက်မိသည့် အတွေ့ထူးကြောင့် ခင်မေကျော် ရင်ထဲ အေးခနဲ ဖြစ်သည်..။ လီး၏ အရသာကို ခံစားသိရှိ စွဲမက်နေပြီး ဖြစ်သော သူမ၏ ရမ္မက်ဆန္ဒ သွေးသားတို့ကတော့ ပွက်ပွက်ဆူ၍ လာသည်..။  တေ့ထောက်ပြီးသည်နှင့် ကိုစိုးထိုက်က ဒစ်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဖိထိုးသွင်းလိုက်သည်..။ ဒစ်ကြီး တစ်၍ တိုးဝင်သွားသည်..။

``ဗျစ်….အား ကျွတ် ကျွတ်…..``

အဖုတ်ဝ ပြဲအာထွက်ပြီး စစ်ခနဲ နာသောကြောင့် ခင်မေကျော် စုတ်သပ်ညည်းမိသည်..။  ကိုစိုးထိုက်က ဆက်၍ ဖိထိုးချနေရာ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ ထစ်၍ထစ်၍ တိုးဝင်လာနေသည်..။  သူ့လီးသည် ကိုအောင်မြတ်လောက်တော့ မကြီးပါ..။ အရှည် ၉ လက်မလောက် ၊ လုံးပတ် ကျပ်လုံးခန့်တုတ်သည်..။ အားရစရာ လီးကြီးတော့ ဖြစ်သည်..။  ကျဉ်းကြပ်နေဆဲ ဖြစ်သော  စောက်ပတ်ထဲသို့ စိုနေသော စောက်ရည်ကြည်များ အကူအညီဖြင့် လီးချောင်းကြီးက တထစ်ချင်း တိုးဝင်နေရာ ခင်မေကျော်မှာ ရင်တလှပ်လှပ် ၊ အသည်းတအေးအေးနှင့် ဖြစ်နေသည်..။  စောက်ပတ်ထဲတွင် အောင့်၍ နာနေသော်လည်း  လိုလားတမ်းတနေသည့် ကာမအရသာကို ခံစားရရှိနေသောကြောင့် ခင်မေကျော်သည် လီးသွင်းတာကို ကြိတ်မှိတ်၍ အပီခံသည်..။ တင်ပါးကြီးကိုပင် အလိုက်သင့် ကော့ပင့်ပေးလိုက်သေးသည်..။

မျက်နှာကတော့ ရှုံ့မဲ့ကာ ပါးစပ်မှလည်း တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်ညည်းနေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်သည် မိမိ၏ လီး ထိုးသွင်းမှုဒဏ်ကြောင့် မဲ့တဲ့တဲ့လေး ဖြစ်နေရရှာသော ခင်မေကျော် မျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ မို့ဝန်းစူကြွတက်နေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ စုံကိုင်ဆွဲကာ လီးကို ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးသွင်းသည်..။  ကျဉ်းကြပ်နေသေးသော်လည်း ပါကင်ပွင့်ပြီးသော စောက်ပတ်မို့ လီးဝင်လမ်းကတော့ ချောနေသည်..။  ဖိ၍ ထိုးထိုးသွင်းရာ နောက်ဆုံးတော့ ကိုးလက်မကျော်ကျော် ရှည်သော လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အဆုံး ဝင်သွားလေတော့သည်..။

``လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီ…၊ လီးအသွင်းခံရတာ သိပ်နာသွားလား..ဟင်…``

လီးအဆုံးသွင်းပြီးနောက် ကိုစိုးထိုက်က မေးသည်..။

``အောင့်တော့ အောင့်တယ်ဗျာ…၊ အထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာ ..ပဲ…``

``ခံတော့ ခံနိုင်တယ်..မို့လား…``

``အင်း…….``

``ဒါဆို ဆောင့်လိုးမယ်..နော်…….``

``လုပ်လေ……``

စောက်ပတ်ထဲတွင် နာ၍ အောင့်နေသော်လည်း ဆက်လက် ထိုးသွင်းလျင် ကောင်းဖို့သာ ရှိမှန်း ကြိုသိနေသောကြောင့် ခင်မေကျော်က ပြောလိုက်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်က ခပ်ဖြည်းဖြည်း ညှောင့်လိုးသည်..။ 

``ဖွတ်ဖွတ်ဖတ်……………ဖွတ်ဖုတ်..ဖတ်…အင့်ဟင့်….ဖွတ်ဖွတ်…ဖတ်….ဖတ်…….``

``ဆောင့်စမ်းပါဗျာ…ပြင်းပြင်းလေး….ဖိဆောင့်ပေးပါ…..ကျနော် ခံနိုင်ပါတယ်….``

ခပ်သာသာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ညှောင့်လိုးပေးနေမှုကို အားမရနိုင်သည့်အတွက် ခင်မေကျော်က ပြောလိုက်သည်..။ အလိုးခံနေသော မိန်းမကိုယ်နှိုက်က သည်လိုမျိုးထုတ်ဖော်ပြောလာတော့ ကိုစိုးထိုက် အကြိုက်တွေ့သွားသည်..။ သူသည် ခင်မေကျော်ကို ယခင်ကပင် သဘောကျကာ သိပ်ကို လိုးချင်နေခဲ့သူ မဟုတ်ပါလား..။ သည်တော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် တအားကျုံးကာ လိုးလေတော့သည်..။  ခင်မေကျော်မှာလည်း ရမ္မက်ဇောတွေ အပြတ်ထန်ကာ စောက်ရည်ကြည်တွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုအောင် ထွက်နေပေရာ ၊ တအားဆောင့်လိုးသောအခါ တဘွပ်ဘွပ် တဖွတ်ဖွတ်  လီးဝင်သံထွက်သံ ၊ တဖတ်ဖတ်နှင့် ဆီးစပ်ချင်း ထိရိုက်မိသံ ၊ ခင်မေကျော်၏ တဟင့်ဟင့် ညည်းတွားသံ ။ ကိုစိုးထိုက်၏ တရှူးရှူးတရှဲရှဲ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများ သောသောညံ၍  သွားရလေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်၏ အလိုးအဆောင့်တို့သည်  ကိုအောင်မြတ်ကိုတော့ မမီပါ..။  သို့သော်  သိပ်တော့ မညံ့လှ ..။ ထိမိသည်..။  ခင်မေကျော်အတွက် အတော်လည်း အရသာ ရှိသည်..။  ယခုအခါတွင် ခင်မေကျော်တစ်ယောက်မှာ ကာမရမ္မက် ဇောအဟုန် ကမ်းကုန်အောင် နိုးကြွထန်းပြင်းနေချိန် ဖြစ်ရာ တဘွပ်ဘွပ် မြည်အောင် ဆောင့်လိုးနေသည်ကိုပင် အားမရနိုင်အောင် ဖြစ်လာလေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က အံကိုခဲကာ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေရာ ဆောင့်ချက်တိုင်းသည် အရှိန်ပြင်း၍ လီးအဝင်နက်သော်လည်း ခင်မေကျော်ကတော့ အားမရနိုင်ပါ..။ မကျေနပ်နိုင်ပါ..။  လီးကို သည့်ထက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ အတွင်းကျကျ ဝင်လာစေချင်သည်..။  ခင်မေကျော်သည် ဆယ်လက်မကျော် ရှည်သော ကိုအောင်မြတ်၏ လီးကြီးနှင့် ပါကင်ဖွင့် အလိုးခံခဲ့ရဖူးသည့် အတွေ့အကြုံ ကောင်းကောင်း ရှိနေခဲ့ရာ ၊ ယခု ကိုးလက်မကျော်သာ ရှည်သော ကိုစိုးထိုက်၏ လီးနှင့် အလိုးခံရသည်တွင်  ကိုအောင်မြတ်၏ လီးချောင်းကြီး တနင့်တပိုး တိုးဝင်ရောက်ရှိခဲ့သော စောက်ပတ် အတွင်းဖက် ကျကျအပိုင်း နေရာများအထိ ၊ ကိုစိုးထိုက်၏ လီးက မရောက်နိုင်သောကြောင့် တစ်ခုခုလိုနေသလိုလို ၊ ဟာတာတာ ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်ကြီး ဖြစ်၍ နေသည်..။

ထို့ကြောင့်လည်း လီးအဝင်ပို၍ ထိမိပြင်းထန်စေရန်အတွက် အပေါ်မှ ဖိဆောင့်လိုးနေသော ကိုစိုးထိုက်၏ ခါးကို လှမ်းဖက်ရင်း ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ပင့်လှုပ်ရမ်းကာ အားပေးထောက်ကူ လုပ်ပေးနေသည်..။ ပါးစပ်မှလည်း တတွတ်တွတ် ရေရွှတ် ပြောဆိုနေသည်..။

``ဘွပ် ဘွပ်….ပလွတ်….ဖွတ်…………``

``အား ကျွတ်ကျွတ်….အင့်….ဆောင့်စမ်းပါ….ရှင့်…..ဆောင့်စမ်းပါ….``

``ဘွပ်…ဘွပ်…..ဘွပ်….ပြွတ်….ဗျစ်……….အိုးဟင့်….ကောင်းတယ်…ဒီထက်ပိုပြင်းပြင်း ဖိဆောင့်ပေးပါဗျာ….ဆောင့်ပါ…..``

ကိုစိုးထိုက်လည်း ခင်မေကျော်၏ ထွားထွားအိအိ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်ရင်း လီးကိုလည်း တအားကုန်ပင် ဖိဆောင့် လိုးထည့်နေသည်.. ။ ခါးကော့ကာ ပင့်ကာနှင့်  ဆောင့်နေသည်က အားရစရာကြီးပါ…။  ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးကာ  တအားလိုးဆောင့်သည်..။ သို့သော် ခင်မေကျော်ကတော့ အားမရနိုင်သေးပါ..။

``ဘွပ်…ဘွပ်…..ဆောင့်….ဆောင့်စမ်းပါ….ရှင့်…..``

``ဘွပ်….ဘွပ်..ဟုတ်ပြီ…ဒီထက်ပိုပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်ပါဗျာ.. ကျနော့်အဖုတ် အရမ်းယားနေပြီ..ဗျ…။ လိုးစမ်းပါ….၊ ကျနော့်ကို အပီဆောင့်လိုးစမ်းပါ….အမလေး..နော်…..``

စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးအဝင်အထွက် သွက်လက်လှသည်..။ သို့သော် ကာမဆိပ်အရမ်းတက်နေသော ခင်မေကျော်အဖို့တော့ ( သူမစတင် အလိုးခံဖူးသော ကိုအောင်မြတ်၏ လီးလောက် မကြီးသည့်အပြင် ၊ စောက်ပတ်ထဲလည်း ထိုမျှလောက် အဝင်မနက်သောကြောင့် ) အားမရနိုင်သေး..။ မချင့်မရဲ ရှိလှသောကြောင့် သူမသည် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကိုစိုးထိုက်ခါးအထက်တွင် ကြက်ခြေခတ်ချိတ်လျက် တင်ပါးကို ကော့ပင့် အားဖြည့်ပေးသည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကလည်း  အမျိုးသမီး ကာမစိတ်ထန်ပြင်းကာ နှာကြောတွေ တင်း၍ ရမ္မက် အရမ်းထန် ၊ ကြွရွနေကြောင်း ရိပ်မိသည်..။

ထို့ကြောင့် လီးအဝင်ပိုနက်ကာ ထိမိအောင် ဆောင့်လိုးနိုင်သော လိုးနည်းအနေအထားသို့ ချက်ချင်းပြောင်းယူသည်..။ မိမိခါးတွင် ကြက်ခြေခတ် ချိတ်ထားသော ခင်မေကျော်၏ ခြေထောက်များကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ရှေ့သို့ တွန်းကာ ပူးကပ်သည်…။  ပြီးတော့ ပူးကပ်လျက်သားရှိနေသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို လက်ဝဲဘက်သို့ ခေါက်ကာ ဖိတွန်းချသည်..။  ဤအခါတွင် ခင်မေကျော်သည် တစောင်းကွေးအနေအထားသို့ ရောက်သွားသည်..။

ပေါင်ကိုမူ စေ့ထားသလိုမို့ စောက်ပတ်သည် တစ်၍ ပိုကြပ်လာသည်.။ လီးချောင်းကြီးကတော့ ဖုထစ်ဖောင်းမို့သော စောက်ပတ်ထဲတွင် တပ်လပ်ကြီး..။ လီးအဝင်အထွက် အထူးထိမိသော နှစ်ပင်လိမ် လိုးနည်း ပုံစံ အနေအထားတွင် ရောက်ရှိသွားကြသည်..။

ဤအနေအထားတွင် ခင်မေကျော်မှာ တစောင်းခပ်ကွေးကွေး အိပ်လျက်ရှိနေကာ ၊ ဖင်ဆုံကြီးကိုတော့ ကောက်ပေးထားသလိုမို့ စောက်အုံကြီးတစ်ခုလုံး ဖင်ကြားမှ နောက်သို့ ပြူးပြူးကြီး တစ်ထွက်နေသည်..။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပူးထားကာ ဒူးခေါင်းနှစ်ခု ထိကပ်ထားသည်မို့ စောက်ခေါင်းမှာ ပို၍ကျဉ်းကာ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာလည်း စောက်ပတ်ထဲ မြှုပ်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို မိမိရရ ညှပ်ထားသလို မျိုး ဖြစ်နေသည်..။

``အခု အနေအထားက လီးအဝင် အပီဆုံးပဲ…မင်း ခံနိုင်ရဲ့..လား……``

နှစ်ပင်လိမ်လိုးနည်းပုံစံအနေအထားသို့ ပြောင်းယူပြီးနောက် ကိုစိုးထိုက်က ပြောသည်..။

``ရတယ်…ရတယ်….တအားသာ ဆောင့်လိုးပေးပါ…ဗျာ…..နော်……``

နှာအရမ်းထန်နေသော ခင်မေကျော်ကလည်း ခပ်ရဲရဲ ပြန်ပြောသည်..။

``လီးဆွဲထုတ်တဲ့ အခါကျတော့ မင်းရဲ့ ပေါင်ကြီးတွေ နည်းနည်းကွပေး…..ဖိဆောင့်ချရင်တော့ ပြန်စေ့ ညှစ်ထား….နားလည်တယ်နော်…..``

``အင်း….အင်း………``

ကိုစိုးထိုက်က စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးမြုပ်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်..။  ခင်မေကျော်က ဖိကပ်ထားသော ဒူးခေါင်းနှစ်ခုကို ခပ်ကွကွ လုပ်ပေးသည်.။ လီးကို ကျွတ်ထွက်လုလု ဆွဲထုတ်ပြီးနောက် ခင်မေကျော်၏ ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား တင်ပါးသား တစ်တစ်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်ညှစ်ဆွဲကာ တအားကုန် ပြန်၍ ဆောင့်ချလိုက်သည်..။

``ဘွပ်….ဗျစ်……….``

ဟပြဲနေသော စောက်ဖုတ် အခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လီးတန်ကြီး တရှိန်ထိုး အားပြင်းစွာ ဆောင့်၍ ဝင်သည်..။

``အားပါးပါး…..ကောင်းတယ်…ထိတယ်ဗျာ…ထိတယ်….အင့်…….``

နှစ်ပင်လိမ်အနေအထားမို့ လီးအဝင်က နက်သည်..။ အသည်းခိုက်အောင် အရသာတွေ့သွားသောကြောင့် ခင်မေကျော်တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါလျက် ပါစပ်မှလည်း အသံထွက်လာသည်..။  စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး အရှိန်အဟုန်ပြင်းထန်စွာ တိုးဝင်လာသည်နှင့် ခင်မေကျော်သည် ခပ်ကွကွလုပ်ထားသော ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးကို ချက်ချင်းပင် ကပ်ပူးထားလိုက်သည်..။ ထိုးအခါ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများက စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးတိုင် ထိုးသိပ်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ဖျစ်ညှစ်ညှပ်ယူထားလိုက်သလို ဖြစ်သွားရာ ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း အထူးပင် အရသာတွေ့၍ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါ လှုပ်ရမ်းသွားရလေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်က ဆက်၍ ဆောင့်သည်..။ ခင်မေကျော်မှာလည်း စာအုပ်ထဲတွင် မိမိဖတ်ထားဖူးသော နှစ်ပင်လိမ်စပ်ယှက်နည်းပုံစံ အကြောင်းကို ပြန်အမှတ်ရကာ လီးအဝင်အထွက်နှင့် လိုက်လျော အဆင်ပြေအောင် ပေါင်တန်ဖြိုးဖြိုးကြီးများကို ကွေးပေးလိုက် ၊ စေ့ကပ်ပေးလိုက် လုပ်နေသည်..။  နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှမျှဖြင့် လိုးနေရာ ဆောင့်လိုးနေသူ ကိုစိုးထိုက် အရသာအပြတ်တွေ့ရသလို အလိုးခံနေသော ခင်မေကျော်မှာလည်း စောစောပိုင်းကထက် ပို၍ ဖီလင်ကောင်း အရသာတွေ့လာရလေသည်.။

ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း စိတ်ကြိုက် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်လိုးနေရသည့်အတွက် အားမနာတမ်း တွယ်နေရာ ဆောင့်လိုးသံတဘွပ်ဘွပ် အသံတို့ ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်သည် တအားကုန် ကျုံး၍ လိုးဆောင့်နေရာ ဆောင့်ချက်တို့မှာ ငါးဆယ်မှ တစ်ရာ ၊ တစ်ရာမှ နှစ်ရာသို့ပင် ရောက်လာသည်..။  ခင်မေကျော်မှာလည်း အရသာတွေ ကောင်းကောင်းတွေ့ကာ နှစ်ချီပင် ဆက်တိုက်ပြီးသွားရသည်..။  သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ စောက်ရေကြည်တွေ အပြတ်ထွက်ကာ ရွှမ်းရွှမ်းစို၍ မို့ဖောင်း ဖူးရွ ကြွတက်နေသည်…။

နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးခဲ့ပြီးသည့်တိုင် လိုးနေသူ ကိုစိုးထိုက်၏ ဆောင့်ချက်က အားမပျော့သွားပဲ ဆက်တိုက်အပီ ဆောင့်လိုးမြဲ လိုးနေသောကြောင့် ကာမဆိပ်များ အားပျော့ ကျဆင်းခြင်း မရှိ..။ ရမ္မက်ဇောထန်မြဲ ထန်ကာ ဆက်၍ မြိန်မြိန်ကြီး အလိုးခံနေလေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်၏ ဆောင့်ချက် အရှိလျော့သွားမှာ ကိုစိုးထိုက် သုတ်ရည်တွေပန်းထုတ်ပြီး အဆောင့်ရပ်သွားမှာကို ပင် စိုးရိမ်၍ နေလေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်မှာ အားမနာတမ်း စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးနိုင်နေသည်မို့..၊ သိပ်ကို သဘောကျပြီး တအားကျုံးဆောင့်လိုးနေသည်မှာ တဘွပ်ဘွပ်နဲ့ အသံတွေ သောသောညံလို့နေသည်..။  ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်ထုတ်သုံးကာ ရက်ရက်ရောရော ဆောင့်လိုးနေသည်..။

``ဘွပ်…ဘွပ်…..ဘွပ်….အားဟင့်..ကောင်းလိုက်တာ ဗျာ….၊ ဘွပ် ဘွပ်…အားပါးပါး..ကျနော့်စောက်ပတ်ထဲကို နင့်ပြီး စိမ့်သွားတာပဲ….ဘွပ်ဘွပ်….ဆောင့်ပါ.ဆောင့်ပါ…ကျနော့်ကို တအားဆောင့်လိုး…..ဆောင့်လေ….ဆောင့်..ဆောင့်……..အားပါး…..``

စက်သေနပ်ပစ်သလို ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေသည်မှာ ဆောင့်ချက်မည်မျှလောက်ရှိပြီ ဆိုခြင်းကိုပင် ရေတွက်လို့ မရနိုင်တော့ပါ…။  ခင်မေကျော်မှာလည်း ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းနေသည်..။  သုံးကြိမ်မြောက်ပင် ပြီးသွားခဲ့ရပြန်လေပြီ….။ ဒါပေမယ့် သူမ၏ ကာမစိတ်ဆန္ဒကတော့ လျော့ကျမသွား…သေး….။ အရမ်းပင် ရမ္မက်ထန်နေသည်..။ သူမ၏ ပါးစပ်မှ ကိုစိုးထိုက်အား ဆောင့်လိုးရန် တတွတ်တွတ် ပြောဆိုတောင်းခံလို့သာ နေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်သည် အံတင်းတင်ကြိတ်ကာ အသက်ရှူသံ တရှူးရှူး တရှားရှားဖြင့် စံချိန်မကျတမ်း တရကြမ်း ဆောင့်လိုးနေသည်..။  ခင်မေကျော်၏ ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ညှစ်လိုက် ၊ နို့အုံများကို လှမ်းဆွဲလိုက်နှင့် ကိုစိုးထိုက်၏ လက်များကလည်း ကောင်းကောင်း အလုပ်များနေ၏..။ ပြင်းထန်အားပြည့်လှသော ဆောင့်လိုးချက်များကြောင့် ခင်မေကျော်မှာ လေးကြိမ်မြောက် ထပ်၍ ပြီးလုလု ဖြစ်လာရပြန်သည်..။

ထို့ကြောင့် ကိုစိုးထိုက် ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်း မည်မျှလောက် ရက်ရက်ရောရော ဆောင့်ဆောင့် ခင်မေကျော်မှာ အားရပါးရပင် ခံ၍ နေလေသည်..။ လုံးထစ်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ပေးလှုပ်ပေးလိုက် ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ဖြိုးဖြိုးကြီးနှစ်ချောင်းကို ဟစိဟစိ လုပ်ပေးလိုက်နှင့် လိုးချက်တွေကို အပြည့်အဝပင်  အားပေးထောက်ကူပေးနေသည်..။  ခင်မေကျော်၏ ရမ္မက်ဇောထ ၊ ကာမဆိပ်တက် ထန်ပြင်းနေပုံ အမူအရာအသွင်အပြင် အပြုအမူတို့က ကိုစိုးထိုက်ကို ပို၍ ဇောသန်လာစေသည်..။

ကိုစိုးထိုက်သည် ခင်မေကျော်၏ ဖင်သားခြမ်းကြီးတစ်ခုကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖိတွန်းပြီး လီးကို အောက်သို့ စိုက်နိုင်သမျှ စိုက်၍ အပေါ်မှ ဖိဆောင့်ပြန်သည်..။  အမြောက်ကြီးပစ် ဆောင့်နည်းဆန်ဆန်မို့ ဆောင့်အားက စောစောကလို ရှိသော်လည်း လီးအဝင်ကတော့ ပို၍ တင်းကြပ်ထိမိလာသည်..။  သားအိမ်ကို လီးဒစ် စိုက်စိုက်နင့် ဝင်သည်မို့ အတော်နာသည်..။ ဒါပေမယ့် ကာမအရသာက ကောင်းလှသောကြောင့် ခင်မေကျော်မှာ နာတာ အောင့်တာတွေကို ပင် ဖီလင်အဖြစ်ခံယူကာ အရမ်းဟော့၍ နေသည်..။  ထို့နောက် ခင်မေကျော် လေးကြိမ်မြောက် ပြီးသွားသည်..။

စောက်ရည်ကြည်တွေ ဒလဟောပင် ထွက်သည်…။ စောက်ပတ်ကလည်း အပြတ်လှုပ်ရှားကာ လိုးဆောင့်နေသော လီးချောင်းကြီးကို ညှစ်၍ စုပ်ဆွဲသည်..။ ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း သုတ်ရည် ဆက်ထိန်း မထားနိုင်တော့..။ လီးကို အဖုတ်ထဲ အဆုံးဖိကပ်ထိုးထည့်ပြီးနောက် သုတ်ရည်များကို ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်..။

ခင်မေကျော်၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် ပူနွေး ပြစ်ချွဲသော သုတ်ရည်များ ပြည့်လျှံသွားသည်..။  ခင်မေကျော်တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တုန်ရင်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကိုလည်း တင်းကြပ်စွာ လှမ်း၍ သိုင်းဖက်လိုက်ရာ ငနဲသားမှာ ခင်မေကျော့် ကိုယ်ပေါ်သို့ ထပ်လျက်သား ပြုတ်ကျသည်..။  အမျိုးသမီးက ဖင်ကြီးကို ကော့ပင့်တင်ထားသည့်အတွက် လီးကတော့ စောက်ပတ်ထဲမှ ကျွတ်မသွား..။ သုတ်ရည်လွှတ်ထုတ်ပေးပြီးနောက် ၊ မာန်ကျကာ ခွေပျော့သွားစ လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများက တစစ်စစ်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ် စုပ်ယူနေကြသည်..။ ခင်မေကျော့် ကိုယ်ပေါ်ထပ်ရက်သား မောဟိုက်စွာ ကျသွားသော ကိုစိုးထိုက်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ အကြောဆွဲသလို ထိုးခနဲ ထွန့်ခနဲ ဖြစ်၍ သွားသည်..။

ကိုစိုးထိုက်တစ်ကိုယ်လုံး ချွေးတွေ စိုရွှဲ၍ နင့်နေသည်..။  အသက်ရှူသံတွေကလည်း ရေနွေးငွေ့သုံး မီးရထားစက်ခေါင်းကြီး ခုတ်မောင်းနေသလိုမျိုး တဟဲဟဲ တရှူးရှူး မြည်၍ နေသည်..။  ခင်မေကျော်မှာလည်း ကိုစိုးထိုက်လောက် အသက်ရှူ မပြင်းပေမယ့် အတော်လေး မောဟိုက်ကာ အသက်ရှူတော့ မြန်နေသည်..။  နှစ်ယောက်သား ထပ်လျက်သား ဖက်၍ အတန်ကြာအောင် မှိန်းနေလိုက်ကြသည်..။ အမောပြေသွားတော့မှ ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းသည်..။ သူ့လီးချောင်းကြီး မပျော့တပျော့ကလည်း ခင်မေကျော့် စောက်ပတ်ထဲမှ ပြွတ်ဆို ကျွတ်ထွက်သည်..။

ခင်မေကျော်က သူမကို လိုးခဲ့ဆော်ခဲ့သော လီးကြီးကို မသိမသာ တစ်ချက်လှမ်းကြည့်သည်..။ လီးက မတောင့်တတောင် မပျော့တပျော့ အနေအထားဖြင့် ကိုစိုးထိုက် ပေါင်ကြားတွင် တွဲလဲတန်းလန်းဖြစ်နေသည်..။ သူ့အရည်များနဲ့ စိုရွှဲပြောင်လက်နေသည်..။ ခင်မေကျော်မှာ ကိုအောင်မြတ်နှင့် စတင်အလိုးခံရဖူးစဉ်ကသာ ၊ ကာမစပ်ယှက်မှုအကြောင်း သိရှိနားလည်ခဲ့သော်လည်း စစချင်း ဆောက်နဲ့ထွင်းဆိုသလို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆက်တိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံခဲ့ရသောကြောင့် ယခုလည်း တစ်ချီပြီး တစ်ချီဆက်၍ လိုးတာ ခံချင်နေသည်..။

လေးကြိမ်လောက် ပြီးခဲ့ရပေမယ့် အာသာက မပြေချင်သေး..။ ကိုစိုးထိုက်လည်း ကိုအောင်မြတ်လို ဆက်တိုက် ဆက်၍ လိုးပါစေဟုပင် စိတ်ထဲက ကြိတ်၍ ဆုတောင်းနေသည်.။  ကိုစိုးထိုက်သည် ခုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်..။  သူ့အကျင့်က တစ်မျိုးပင်..။ သူလိုးပြီးသော မိန်းမကို သိပ်အရေးတယူ လုပ်လေ့မရှိ..။ လိုးကာနီးတွင် ပွေ့ပွေ့ဖက်ဖက် လုပ်တတ်သော်လည်း အားရအောင် လိုးပြီးကာစအချိန်တွင်တော့ သည်အတိုင်းထားပစ်ခဲ့တတ်သည်..။

ယခုလည်း ရေချိုးခန်းထဲသို့ သူ့လီးဆေးကြောရန် ဝင်သွားရာတွင် ခင်မေကျော်ကို အတူတကွ တွဲခေါ်သွားခြင်းပင် မလုပ်..။  လိုးပြီးသည့်အခြေအနေအတိုင်း ခုတင်ပေါ်တွင် ထားပစ်ခဲ့သည်..။  ခင်မေကျော်စိတ်ထဲတွင် တော်တော်လေး မခံချင်သလို ဖြစ်နေသည်..။ မိမိကို တန်ဖိုးမထားသလိုလည်း ခံစားရသည်..။

ကိုစိုးထိုက် လီးဆေးကြောပြီး၍ ပြန်ထွက်လာသည့်တိုင် ခင်မေကျော်မှာ ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲလျက်သား ရှိမြဲ ရှိနေသည်..။

``မင်းစောက်ပတ်မှာ ပေကျံနေတာတွေ သွားဆေးကြောပစ်လိုက်အုံးလေ…ခဏနားကြမယ်….၊ ပြီးရင် ဆက်လိုးတာပေါ့….``

ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်ကို ပြောပြီး သူ့ခရီးဆောင်အိတ်ထဲမှ ပုဆိုးတစ်ထည် ထုတ်ယူကာ ခါးတွင် စည်းသည်..။  ရေခဲသေတ္တာ ရှိရာသို့ လှမ်းသွားကာ ဘီယာတစ်ဘူး ထုတ်ယူသည်..။  ခင်မေကျော်သည် မကျေနပ်သော အကြည့်ဖြင့် ကိုစိုးထိုက်ကို ခပ်ပေစောင်းစောင်း ကြည့်လိုက်သည်..။  ငနဲသားကတော့ ရေခဲသေတ္တာဆီ လျှောက်သွားနေသည်မို့ ခင်မေကျော်၏ အကြည့်ကို မမြင်တော့ပါ..။  ခင်မေကျော်မှာသာ ရင်ထဲ အောင့်သက်သက် ဖြစ်ကာ လဲလျောင်းနေရာမှထ၍ ရေချိုးခန်းရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားသည်..။

 စောက်ပတ်တဝိုက်တွင် စိုစိစိ စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေမှုကိုတော့ မနေတတ်ပါ..။ ဒါကြောင့် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ဆေးကြောသန့်စင်သည်.။  ကိုစိုးထိုက် လိုးထားသည့်ဒဏ်ကြောင့် စောက်ပတ်မှာ စပ်ကျိန်းကျိန်း ဖြစ်ကာ အနည်းငယ်ပင် ယောင်သလိုလို ဖြစ်နေသည်..။  ဆေးကြောပြီး ခင်မေကျော် ပြန်ထွက်လာတော့ ကိုစိုးထိုက်သည် ထိုင်ခုံလေးပေါ်တွင် ကျကျနန ထိုင်ကာ ဘီယာတမြုံ့မြုံ့ စုပ်ရင်း ဗီဒီယို ကြည့်နေသည်..။  သူကြည့်နေသည့်ကားကတော့ ကာလဒေသ အခြေအနေနှင့် လိုက်ဖက်ညီသည့် အပြာကားပင်..။  ခင်မေကျော် တီဗီဖန်သာပြင်ပေါ်မှ ပြကွင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ရင်ဖို အသည်းအေးသွားသည်..။

အပြာကား ထုံးစံ ပယ်ပယ်နယ်နယ် စပ်ယှက်နေသည့် လိုးခန်းပြကွက်ပင်..။သို့သော် သည်လို အပြာပြကွက်မျိုးကို (ရှက်ကြောက်သည်မှန်သော်လည်း) ကြည့်လိုမြင်လိုသော  စိတ်က မိန်းမအတော်များများတွင် ရှိတတ်ပေရာ..၊ ခင်မေကျော်မှာလည်း မျက်နှာလွှဲမသွားမိ…..။ ဆက်၍ ကြည့်နေမိသည်..။  ပြီးတော့ ယခု သူမရောက်နေသည့် အခြေအနေကလည်း  သည်လိုကားမျိုးကို မျက်နှာပြောင်ပြောင်နှင့် ပေါ်တင်ကြည့်လိုသည့် အခြေအနေမဟုတ်ပါလား…။  ကိုစိုးထိုက်က ခဏနားပြီးရင် ထပ်လိုးအုန်းမယ်လို့ ဆိုထားသောစကားရှိသောကြောင့် ၊ ခင်မေကျော်မှာ အလိုးခံရအုန်းမှာ သေချာနေကာ ကာမဆိပ်ကလည်း ပြန်လည်းတက်ကာ နိုးကြွနေလေသည်..။  ခင်မေကျော်သည် စောစောက ချွတ်ချထားသော ထမီကို ကောက်ယူ ရင်လျားလိုက်သည်..။ အမောပြေ အပန်းပြေ တစ်ခုခု သောက်လိုသည်..။

ကိုစိုးထိုက်ကလည်း အပြာကားကိုသာ  စိတ်ဝင်စားစွာ ကြည့်နေရာ ၊ ခင်မေကျော်မှာ နှာခေါင်းတစ်ချက် ရှုံ့ပြီး ၊ မိမိဖာသာ ရေခဲသေတ္တာကို ဖွင့်ကာ ဆန်းကစ် ဖျော်ရည်သံဘူးတစ်ဘူး ထုတ်ယူသောက်ရလေသည်..။  အပြာကားကို ကြည့်လိုပေမယ့် အိမ်ခန်းထဲတွင် ဆိုဖာခုံက တစ်ခုတည်းသာ ရှိပြီး ထိုဆိုဖာခုံကလည်း  နှစ်ယောက်ထိုင် အသေးစားလေး ဖြစ်ကာ လူနှစ်ယောက်ထိုင်၍ ရသော်လည်း ပူးပူးကပ်ကပ် ထိုင်မှသာ ရနိုင်လေရာ..၊ ခင်မေကျော်မှာ ကိုစိုးထိုက်နှင့် သိပ်ပူးပူးကပ်ကပ် မနေလိုသောကြောင့် ခုတင်စွန်းတွင်သာ ထိုင်ချပြီး အပြာကားကို ကြည့်နေလေသည်..။  ကြည့်ရင်း ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်လာသည်..။ ကာမစိတ်များကလည်း ပိုလို့ထန်ပြင်းလာသည်..။ လိုးခန်းတစ်ခန်း အပြီးတွင် ကိုစိုးထိုက်က စက်များကို ပိတ်လိုက်သည်..။

``ကိုင်း….လိုးကြအုံးစို့လား…..ထမီရင်လျား ချွတ်ချလိုက်….``

ကိုစိုးထိုက်က ထိုသို့ပြောရင်း သူဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ချွတ်ချကာ ဆိုဖာခုံ နောက်မီပေါ် ပစ်တင်လိုက်သည်..။ ခင်မေကျော်မှာလည်း ကာမစိတ်တွေ ထကြွလို့ နေပါသည်..။ အလိုးခံချင်သည့် အာသီသလည်း ထန်ပြင်းနေသည်..။ သို့သော် သူမကို တန်ဖိုးမထားသလို လုပ်နေသူ ကိုစိုးထိုက်ကို စိတ်ထဲက သိပ်မကြည်ချင်..။ အကယ်၍ ဤနေရာတွင် အခြားယောက်ျားတစ်ယောက်လောက်သာ ရှိနေမည်ဆိုလျင် ခင်မေကျော်သည် ထိုယောက်ျားကို အလိုးခိုင်းမိမည်လားပင် မပြောတတ်..။ ယခုတော့ လိုးနိုင်သူဟူ၍ ကိုစိုးထိုက်တစ်ယောက်တည်းသာ သူမနှင့် အတူ ရှိနေရာ ၊ ကာမစပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသများ ထက်သန်ပြင်းပြနေသော ခင်မေကျော်အဖို့ ကိုစိုးထိုက် လိုးတာ ခံရဖို့သာ ရှိသည်.။

ထို့ပြင် အပေးအယူ သဘောတူညီထားချက်အရလည်း ခင်မေကျော်အနေနှင့် ကိုစိုးထိုက်၏ ရမ္မက်ဆန္ဒအဝဝကို လိုက်လျောဖြည့်ဆီးကာ ကိုစိုးထိုက်လုပ်သမျှ မငြင်းတမ်း ခံရဖို့လည်း ဝတ္တရား ရှိနေပေသည်..။  ခင်မေကျော်သည် ရင်လျားထားသော ထမီကို ဖြေချွတ်ကာ  မွေ့ယာပေါ် ပက်လက်လှဲချလိုက်သည်..။

ကိုစိုးထိုက်သည် ခုတင်ပေါ်သို့ တက်လှမ်းလိုက်ကာ ခင်မေကျော်၏ ခေါင်းရင်းနားတွင် ထိုင်၍  သူ့လီးချောင်းကြီးကို  မျက်နှာနား ထိုးကပ်ပေးသည်..။ ခင်မေကျော်က မျက်လွှာပင့်၍ ကြည့်လိုက်ရာ ကိုစိုးထိုက်က စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်ကာ မျက်စေ့မှိတ်ပြသည်..။

``လီး စုပ်ပေးလေ……``

ပါးစပ်မှလည်း ပြော၍ လီးကို ခင်မေကျော် နှုတ်ခမ်းနှင့် ထိမိအောင် ရှေ့သို့ ကော့ထိုးသည်..။  ခင်မေကျော် ပျို့ချင်သလိုလို ဖြစ်သည်..။ သူမမှာ အလိုးခံရတာကို ဖီလင်ယူတတ်၍ လိုလားတပ်မက်နေသော်လည်း  လီးစုပ်ပေးရမှုတွင်တော့ သိပ်မယဉ်ပါးသေး..။ ရွံ့သလိုလို ရှိနေသေးသည်..။  သည်ကြားထဲ သူမစိတ်ထဲ သိပ်မကြည်လှသူ၏ လီးကို စုပ်ရမှာဆိုတော့ ပို၍ ဝန်လေးသလို ဖြစ်နေသည်..။

``စုပ်စမ်းပါ ကွ….မင်းကလဲ…၊ အိုက်တင်မလုပ်နေပါနဲ့..။ လီးစုပ်ရတာကို မင်းခိုက်သွားမှာ သေချာပါတယ်……``

``တော်စမ်းပါ….ဒါကြီးများ စုပ်ချင်ပါလိမ့်မယ်…..အားကြီးကြီး……``

ခင်မေကျော်က မျက်စောင်းထိုးကာ ပြောသည်..။ သို့သော် ငြင်းဆန်၍ လည်း ရနိုင်မည် မဟုတ်ကြောင်း နားလည်သောကြောင့်  ပါးစပ်ကို အားတင်းကာ ဟပြီး ၊ လီးကို ငုံ၍ စုပ်ပေးလိုက်ရလေသည်..။  လီးမစုပ်ဖူးသောကြောင့် စုပ်ပေးတာကတော့  သိပ်စနစ်မကျပါ…။ ရုံးခန်းထဲမှာ ကိုအောင်မြတ်လီးကြီးကို တစ်ခါ စုပ်ပေးခဲ့ဖူးတာကလည်း တစ်မိနစ်နှစ်မိနစ် လောက်ပဲ ကြာပြီး ကိုအောင်မြတ်က လရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်သောကြောင့် လီးစုပ်ရမှုတွင် အတွေ့အကြုံ မရှိသေးဟုပင် ဆိုနိုင်သည်..။  ဒါပေမယ့် တွန့်ဆုပ်ဆုပ်နှင့် မလွှဲသာပဲ စုပ်ပေးနေရသည့် အသွင်အပြင်လေးက ကိုစိုးထိုက်အတွက် ဖီလင်တစ်မျိုး တက်စေသည်..။

``အားပါး…..မင်းက သိပ်မစုတ်တတ်သေးပေမယ့် မင်းစုတ်ပေးတာ အတော်ခံလို့ ကောင်းပါလား…..၊ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်ပေးစမ်းပါ….အားပါးပါး…..ဒီထက် ပိုပြင်းပြင်းလေး….အသံမြည်အောင် စုပ်လေ…..ပြွတ်ပြွတ်ပျပ်…..အေး ဟုတ်ပြီ….စုပ် စုပ်…..ပလပ်…ပျပ်…ပလွတ်…..ပြစ်…ပြွတ်…….``

လီးစုပ်နေရင်း မိမိပါးစပ်ထဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထည့်ပေးအုံးမှာလားဟု ခင်မေကျော် တွေးကြောက်မိသည်..။ ကိုအောင်မြတ်၏ လီးကို စုပ်ပေးစဉ်က လရည်များ ဗိုက်ထဲ ရောက်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရပုံကို ပြန်စဥ်းစားမိသည်..။  ထိုအခါ ဘာကြောင့်မှန်း မသိ..။ ခင်မေကျော် ကြက်သီးတွေထကာ သွေးတွေ ဆူပွက်လာသည်..။ ကိုစိုးထိုက်၏ လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စုပ်မိသည်..။

ကိုစိုးထိုက်မှာ သည်နေရာတွင်တော့ ကိုအောင်မြတ်နှင့် ကွာသည်..။ လီးအချိန်ကြာကြာ အစုပ်ခံနိုင်သည်..။  တော်တော်နှင့် လရည်မထွက်..။ ခင်မေကျော် စုပ်ပေးတာကို အရသာယူရင်း ၊ အမျိုးသမီး၏ နို့အုံများကို ဆုပ်နယ်သည်..။ ပေါင်ခွကြားမှ စောက်ပတ်ကိုလည်း လှမ်းနှိုက်ပွတ်လိုက်သေးသည်..။ ထိုအကိုင်အတွယ် အပွတ်အသပ်များက ခင်မေကျော်၏ ရမ္မက် စိတ်အရှိန် ပိုမြင့်အောင် နှိုးဆွပေးသည်..။ စုပ်ပေးနေရသော လီးကြီးမှာ သူမ၏ ပါးစပ်ထဲ အကြပ်အသိပ်ဖြစ်ကာ  အာခေါင်ကိုပင် ထိထောက်နေသည်..။

ကိုအောင်မြတ်၏ လီးကို စုပ်ပေးခဲ့ရစဉ်က စုပ်ပြီး ပြီးချင်းမှာပင်  သုတ်ရေတွေ ထွက်ကုန်ကာ ကိစ္စပြတ်သွားသောကြောင့် ပါးစပ်ထဲ လီးချောင်းကြီး ပြည့်သိပ်ထိတွေ့နေမှုကို ခင်မေကျော် ပီပီပြင်ပြင် မသိရှိ မခံစားခဲ့ရ…။ 

ယခုအကြိမ်မှာတော့ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးနှင့် ပါးစပ် ၊ အာခေါင်  ၊ နှုတ်ခမ်းသားတို့  ထိတွေ့နေမှုများကို ကျကျနန ခံစားသိရှိနေရသည့် အပြင် ၊ စုပ်ပေးလိုက်သော အခါများတွင် လီးကြီး ငေါ့ခနဲ တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပုံ ၊ မိမိ၏ ခေါင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ခံရချိန် လီးကြီး ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်သွားပုံ ၊ လီးအရင်းပိုင်းမှ လီးမွှေး လိမ်ကောက်ကောက်များနှင့် နှာခေါင်းဖျား ထိမိကာ ယားကျိကျိ ဖြစ်ပုံမှ အစ ကောင်းစွာ သိရှိ ခံစားရကာ ရင်ဖိုတုန်ခိုက်နေရလေသည်..။ 

မိမိပါးစပ်နှင့် စုပ်ပေးနေသော လီးကြီးနှင့် လိုးတာကို မကြာခင် ခံရမှာလားဟု တွေးမိသည့် အခါတွင်တော့ ခင်မေကျော် ကြက်သီးများပင် ဖျန်းဖျန်း ထမိသည်..။ 

``စောစောတုန်းကတော့ နှစ်ပင်လိမ်ပုံစံနဲ့ ငါ့ကို ချခဲ့တာ..။  အခု ဘယ်လိုပုံစံမျိုး ပြောင်းပြီး လုပ်အုန်းမှာလဲ…..``

ဟု မှန်းဆကြည့်မိလေသော အခါတွင်တော့ ၊ သူမဖတ်ရှုထားခဲ့ရသော  ကာမစပ်ယှက်မှု နည်းလမ်းများ အကြောင်း ရေးသားထားချက်များကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ပြန်သတိရလာသည်..။  အထူးသဖြင့် ပူပူနွေးနွေး စောစောလေးကမှ ကြည့်ခဲ့ရသော အပြာကားလိုးခန်းပြကွက်များထဲမှ ဇာတ်လိုက်မင်းသားနှင့် မင်းသမီးတို့ လိုးကြခံကြ ဆောင့်ကြ ညှောင့်ကြပုံများကို မျက်စိထဲ မြင်ယောင်လာသည်..။  ထိုအခါ သူမ၏ စိတ်က ပိုထန်လာကာ လီးကြီးကို ပို၍ အာသာငမ်းငမ်း စုပ်မိလေသည်..။  သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း လှုပ်ရှားလူးလွန့် ၍ နေရလေသည်..။

``လီးစုပ်တာ တော်တော့…..``

ကိုစိုးထိုက်က ပြောရာ ၊ ခင်မေကျော်လည်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးကြီးကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်..။ မိမိစုပ်ထား၍ လီးတွင် တံတွေးများ ပေကျံကာ လက်လက်ပြောင်နေသည်ကို ခင်မေကျော် သတိပြုမိသည်..။

``ဘယ်လိုမျိုး လုပ်မှာလဲ…ဟင်……``

ခင်မေကျော်က မေးလိုက်မိသည်..။  တက်ကြွနေသော ရမ္မက်ဇောကြောင့်  မိမိဘယ်လို အလိုးခံရမှာလဲဟု သိလိုစိတ်ပြင်းပြသောကြောင့် လွှတ်ခနဲ မေးလိုက်မိရာ မေးပြီးမှ မိမိ သိပ်အရှက်အကြောက်နည်းပြီး နှာထန်လွန်းရာများ ရောက်နေလေမည်လားဟု တွေးကာ မျက်နှာအထားရ ခက်သွားသည်..။

``မင်း အလိုးမခံဖူးသေးတဲ့ နည်းနဲ့ လိုးမယ်လေ…..``

``ပုံစံအသစ် သုံးမှာလား…..``

``မဟုတ်ဘူး……နေရာအသစ်ကို လိုးမှာ…..``

``ဘာလဲဟင်…..ကျနော် နားမလည်ဘူး…..``

``မင်းကိုမေးမယ်….. အောင်မြတ်နဲ့ လိုးကြတုန်းက မင်းကို ဖင်ချခဲ့သေးလား…..``

``ဟာ….ဗျာ…….ခင်ဗျားကလဲ….ဘာတွေမေးနေတာလဲ….``

ခင်မေကျော် ခေါင်းကြီးငုံ့၍ သွားသည်..။ သည်လို အမေးမျိုးကိုတော့ ရှက်နေမိပါသေးသည်..။

``အောင်မယ်…ရှက်မနေပါနဲ့….၊ ဒီကောင်က ဖင်သိပ်ကြိုက်တဲ့ကောင် …မင်းလို ဖင်ဆုံတောင့်တောင့်မျိုးဆိုရင် လိုးပစ်မှာ သေချာတယ်…၊ ပြောစမ်းပါ ….မင်းဖင်လည်း အလိုးခံပြီးပြီ မဟုတ်လား….``

``အင်း…..``

ခင်မေကျော်မှာ ခေါင်းကြီးငုံ့ထားရာမှ မျက်နှာပူပူနှင့် ဖြေလိုက်ရသည်..။

``မင်း စောက်ပတ်လည်း အလိုးခံပြီးပြီ…၊ ပါးစပ်လည်း လီးဝင်ပြီးပြီ…၊ ဖင်ထဲလည်း ငပဲ လိုးထည့် ဆော်ပြီးပြီ…၊ အေး ..အခု လီးနဲ့ မတွေ့ဖူး အလိုးမခံဖူးသေးတဲ့ နေရာ အသစ်ကို လိုးမှာ….``

ခင်မေကျော် မတွေးတတ်အောင် ဖြစ်သွားသည်..။ သူမသည် မူလက မိန်းမအင်္ဂါထဲတွင် ယောကျ်ားများ တန်ဆာထိုးထည့်ကာ စပ်ယှက်မှုကိုသာ ကြားဖူးနားဝနှင့် သိထားသည်..။ နောက်တော့ ကိုအောင်မြတ် ပေးဖတ်သော စာအုပ်နှင့် ပေးပြသော အပြာပုံစာအုပ်တို့ ဖတ်ရ ၊ ကြည့်ရတော့မှ လီးကို စောက်ပတ်အပြင် ဖင်ပေါက်နှင့် ပါးစပ်ပေါက်များထဲသို့ ထိုးသွင်း၍ရကြောင်း  သိရှိနားလည် ခဲ့သည်..။ ကိုယ်တိုင်လည်း ဖင်လိုးခံရကာ ၊ လီးလည်းစုပ်ပေးခဲ့ရသည်..။  အခု ကိုစိုးထိုက်က နေရာသစ်ဆီ လီးထိုးကာလိုးမည်ဆိုတော့ မိမိကိုယ်ပေါ်တွင် ပါးစပ်ပေါက် ၊ စောက်ခေါင်းပေါက် နှင့် ဖင်ပေါက်တို့ အပေါက်သုံးပေါက်သာ ရှိနေရာ အခြားဘယ်နေရာ ဘယ်အပေါက်ထဲကိုများ ထိုးထည့်အုံးမှာလဲဟု အတွေးရခက်နေသည်..။ နှာခေါင်းပေါက်နှင့် နားပေါက်တို့ထဲကိုများလား..။ ဒီအပေါက်တွေက လီးနှင့် မတန်အောင် ကျဉ်းလှပေရာ ထိုးထည့်လို့ ရမည်မဟုတ်..။ ဒါဆို ဘယ်အပေါက်များလဲ….။

``ကဲ….ပက်လက်လှန်ပြီး…ကျကျနန လှဲအိပ်……``

ခင်မေကျော် သို့လောသို့လောနှင့် အတွေးရကြပ်နေဆဲတွင် ကိုစိုးထိုက်၏ စေခိုင်းသံ ပေါ်လာသည်..။  ခင်မေကျော်လည်း ကျိုးနွံစွာ လိုက်နာကာ ပက်လက်စင်းစင်းဖြစ်အောင်  အိပ်ပေးလိုက်သည်..။ ခြေတောက်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားလုပ်ထားရာ ၊ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ အဖုတ်ကြီးက မို့မို့ကြီးဖူးရွ ဖောင်းကြွပေါ်လွင်လို့နေသည်..။ မို့ဝန်းသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကတော့ ကျွဲကောသီးအလတ်စားကို ထက်ပိုင်းဖြတ်ကာ ရင်ဘတ်တွင် ကပ်ထားသလိုမို့ ဆူဆူဖြိုးဖြိုးမို့မို့မောက်မောက်ကြီး ရှိနေသည်..။ စိတ်ထနိုးကြွနေချိန်မို့ နို့အုံကြီးများထိပ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများက စူကြွချွန်ကော့ ထောင်တက်နေကြသည်..။

``မင်းရဲ့ နို့ကြီးနှစ်ခုအကြားမှာ ငါ့လီးကို ညှပ်ပြီး နို့တွေကို ပွတ်လိုးမှာလေ….ဒီနေရာကို အောင်မြတ် မလုပ်ဖူးသေးဘူး မဟုတ်လား…..``

ကိုစိုးထိုက်က ပြုံးစစအမူအရာနှင့် ပြောကာ ခင်မေကျော်၏ ရင်ဘတ်ပေါ်ခွထိုင်သည်..။ ဤအခါတွင်မှ ခင်မေကျော်သည် ဖို+မ သဘာဝ ကာမစပ်ယှက်မှု နည်းလမ်းတစ်ရာ စာအုပ်ထဲတွင် ဖော်ပြထားသော ပေါင်ကြားစပ်ယှက်နည်း ၊ ဖင်ကြားစပ်ယှက်နည်း ၊ စနေနှစ်ခိုင်အကြား စပ်ယှက်နည်း ၊ လက်မောင်းကြား စပ်ယှက်နည်း  စသည်တို့ကို ပြန်အမှတ်ရသည်…။ ယခု စနေနှစ်ခိုင်ကြားစပ်ယှက်နည်း အတိုင်း မိမိနို့အုံနှစ်ခုအကြားတွင် ကိုစိုးထိုက်က သူ့လီးချောင်းကြီး ထိုးညှပ်ကာ လိုးပေးတော့မည်…။ သည်အတိုင်းဆိုလျင် ပေါင်ကြားတွေ ဖင်ကြားတွေ လက်မောင်ကြားတွေရော ချမ်းသာပေးပါ့မလား…၊ အဲဒီနေရာတွေကိုပါ လီးညှပ်ကာ လိုးတာခံရအုန်းမည်လားဟု တွေးတောမိသည်..။  ရှက်ကြောက်တုန်လှုပ်မိသလို ၊ တစ်ကိုယ်လုံးပူထူရှိန်းဖိန်းအောင်လည်း သွေးသားများ ဆူပွက် လှုပ်ရှားသည်..။

ကိုစိုးထိုက်ကတော့ ခင်မေကျော်၏ ဆူဖြိုးလုံးဝန်းလေသော ရင်သားဆိုင်ကြီးများကို လိုးဖို့အစီအစဉ် ကျကျနေရာယူပြင်ဆင်သည်..။  ရင်ဘတ်ပေါ် ကားယားခွထိုင်ပြီးနောက် သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို မို့မို့ဝန်းဝန်း နို့အုံသားကြီးနှစ်ခုအကြားတွင် အသာချထားသည်..။ ပြီးတော့ ခင်မေကျော်၏ နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီမှ ဘယ်ညာလက်ဝါးများဖြင့် ဖိကာတွန်းသည်..။

နို့အုံသားကြီးနှစ်ခု အိခနဲနေအောင် ထိမိကြသည်..။ လီးချောင်းကြီးမှာ အိထွေးသော နို့အုံကြီးနှစ်ခုကြားတွင် အပြည့်အသိပ် ညှပ်မိသည်..။ အိစက်နုထွေးသော နို့အုံသားများ၏ တင်းရင်းရင်ခုန်ဖွယ် ထိတွေ့မှုကို လီးတန်ကြီးတစ်လျှောက် အပြည့်အဝ ခံစားရကာ ကိုစိုးထိုက် အိခနဲ မြည်တမ်းအံကြိတ်မိသည်..။  ခင်မေကျော်မှာလည်း ပူနွေးမာတောင်သော လီးချောင်းကြီး၏ ရင်ခုန်ဖွယ်ရာ အထိအတွေ့ကို နို့အုံသားများမှ တဆင့် တစ်ကိုယ်လုံး ပြန့်နှံ့ခံစားရကာ မျက်တောင်မှေးစင်းကျကာ  ပါးစပ်မှ အို ဟုယောက်ယမ်း မြည်တမ်းသံပြုမိသည်…။

``မင်းနို့ကြီးတွေက တော်တော်ထွားတာပဲကိုး….၊ နို့နှစ်ခုအကြားမှာ ငါ့လီးကြီးမြုပ်ကို သွားတာပဲ…တင်းပြီး အိနေတယ်…၊ မင်းကော ဘယ်လိုနေလဲ...နို့ကြားညှပ်ထားရတာ.၊ ဖီလင်ကောင်းတယ်မို့လား.....``

ကိုစိုးထိုက်ကမေးသည်..။

``အင့်..ဟင့်...တစ်မျိုးကြီးပဲ...ဗျာ....``

``မျက်စေ့မှိတ်မထားနဲ့လေ...ဖွင့်ပြီး အသာငုံ့ကြည့်လိုက်ပါအုံး...``

ထိုသို့ပြောရင်း ကိုစိုးထိုက်သည် သူ့လီးကို ရှေ့သို့ ခပ်ကော့ကော့လေး ထိုးတင်လိုက်သည်..။ လီးဒစ်ထိပ်ပိုင်းသည် နို့အုံသားကြီး နှစ်ခုကြားမှ ပြူး၍ ထွက်လာသည်..။  ခင်မေကျော် မျက်လုံး ဖွင့်ကာ ငုံ့အကြည့် ထိုဒစ်ဖူးကြီးကို မြင်သွားသည်..။

``ဟော…နို့ကြားက ဒစ်ဖျားကြီး ပြူးထွက်လာပါလား…``

ခင်မေကျော်၏ ပါးစပ်မှ လွှတ်ခနဲ ပြောလိုက်မိပြန်သည်..။

``ပြူးထွက်လာတဲ့ လီးဒစ်ကြီးကို လျှာလေးနဲ့ လှမ်းယက်ပေးလိုက်ပါလား…..``

ကိုစိုးထိုက်က လီးကို ပို၍ ကော့ထိုးရာ ဒစ်ကြီး တစ်ခုလုံး နို့နှစ်လုံးကြားမှ အပြူးသားထွက်လာသည်..။ အရေပြားလန်ကျနေရာ ဒစ်ကြီးသည် နီရဲပြဲလန်နေသည်..။ ပါးစပ်ကိုပင် ထိလုလုရှိနေရာ ၊ ခင်မေကျော်မှာလည်း ကြည့်ရင်း အသည်းတယားယား ဖြစ်လာကာ လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်၍ ဒစ်ကို ယက်ပေးလိုက်မိသည်..။

``အားပါး…ကောင်းလိုက်တာ မေကျော်ရာ….၊ တကယ်ပဲ……ကဲ ဆက်လုပ်ပေးနော်….ဟုတ်လား…..``

ကိုစိုးထိုက်က သူ့လီးကြီးကို နို့ကြားတွင် ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုှုပ်ရှားပေးသည်..။ ရှေ့သို့ထိုးအတင် နို့ကြားမှ ပြူးထွက်လာသော ဒစ်ကြီးကို ခင်မေကျော်က လျှာလေးဖြင့် ဆီး၍ ဆီး၍ ယက်ပေးသည်..။ လီးကြီးသည် နို့အုံသားနှစ်ခုကို စီးစီးပိုင်ပိုင်ထိတွေ့ကာ လှုပ်ရှား၍ နေရာ ၊ နို့ကို လိုးနေမှု အပြတ် ပီပီပြင်ပြင် ဖြစ်နေသည်..။  လီးပြန်အထုတ်တွင် လီးဒစ်က နို့ကြီးနှစ်ခုအကြား တိုးဝင်ပျောက်သွားပုံကို သေသေချာချာ တွေ့မြင်နေရသော  ခင်မေကျော်က စိတ်ထဲအရမ်းကို မရိုးမရွ ဖြစ်သည်..။

``ခေါင်းကို အသာကြွ….ပါးစပ်ဟထား…..``

ခင်မေကျော်၏ ပါးစပ် အလိုလိုပင် ဟ၍ သွားသည်..။ နို့ကြားလီးထိုးသွင်းလှုပ်ရှားလိုးနေရာမှ  ကိုစိုးထိုက်သည် ရှေ့သို့ အနည်းငယ် တိုးကာ သူ့လီးချောင်းကြီးကို ခင်မေကျော်၏ ဟထားသော ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းသည်..။

``ပါးစပ်နဲ့ လီးကို သေသေချာချာ ငုံထား….၊ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ ယက် ယက်ပေး….၊ မင်းပါးစပ်ကို အပီလိုးမလို့….``

ကိုစိုးထိုက်က အံကြိတ်ကာ ပြောသည်..။ ခါးတလှုပ်လှုပ် ပြုကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားလိုက် ထွက်သွားလိုက် ဖြစ်အောင် ပြုသည်..။ ခင်မေကျော်အနေဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေရမှုမျိုးပင် မလုပ်တော့….။ စောက်ပတ် ၊ ဖင်ပေါက် စသည် တို့ကို လီးဖြင့် ထိုးသွင်းလှုပ်ရှာကလိသလိုမျိုး ပါးစပ်ကို အလိုးခံနေရသည်..။ လီးကြီးထိုးဝင်လာသောအခါ ဖိကပ်ငုံထားသော နှုတ်ခမ်းသားများကို ကျကျနန ထိတွေ့ပွတ်တိုက်လာကာ ၊ အာခေါင်ကိုပင် ကျော်၍ လည်ချောင်းအတွင်းဘက်ပိုင်းသို့တိုင် ရောက်သည်..။ ခင်မေကျော် အလိုလို ခေါင်းကြွ ပါးစပ်ဟပွင့်လျက် လည်းချောင်းထဲမှ တအိအိ တအုအု အသံများ ထွက်သည်..။

``လီးအဝင်မှာ အသက်ရှူ…..လီးအထွက်မှာ ရှူထားတဲ့ လေကို ပြန်ထုတ်…..``

သည်လိုပါးစပ်ကို လိုးရာတွင် ၊ အလိုးခံရသော မိန်းမအနေဖြင့် အထားမသိပါက…၊ အသက်ရှူရခက်နိုင်ကြောင်း နားလည်သည်မို့ ကိုစိုးထိုက်က ပြောဆို သင်ပြပေးသည်..။ သည်ကိစ္စမျိုးကလည်း မိန်းမများအနေဖြင့် သင်လွယ်တတ်လွယ် ရှိလှပေရာ..၊  ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ခင်မေကျော်သည် ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးသွင်း အလိုးခံရင်း ၊ အသက်ရှူနည်းကို နားလည် တတ်သိသွားလေသည်..။

``အေး….ဟုတ်ပြီ…ကိုင်း အသက်ရှူတတ်ရင် ၊ လီးကို စုပ်ပေးအုံး…ဒီလိုပဲ အသာငုံမထားနဲ့….စုပ်ပေးရင် ပိုအရသာရှိတယ်…``

ကိုစိုးထိုက်က ရှေ့တစ်ဆင့် တက်လာပြန်သည်..။

အမျိုးသမီး၏ ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ကာ ခေါင်းအုန်းပေါ်မှ ကြွတက်လာစေ၍ လီးကို ပိုမြန်မြန် ပါးစပ်ထဲ ထိုသွင်းပြန်ထုတ်လုပ်ပေးသည်..။  ယခုအခါတွင်  ကိုစိုးထိုက်သည်  ခင်မေကျော့်နို့အုံကြီးတွေပေါ် ဖင်ချထိုင်ထားသလို အနေအထားနှင့် ရှိနေသည်..။  ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးသွင်းလှုပ်ရှားပေးမှုကြောင့် သူ့လီးအရင်းမှ ဂွေးဥကြီးနှစ်ခုက တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်ကာ ခင်မေကျော်၏ မေးဖျားကို တစ်ချက်တစ်ချက် တွင် ထိမိရိုက်မိသည်..။ အပေါ်မှ အသာငုံ့၍ကြည့်နေရာ ပါးစပ်ထဲ လီးချောင်းကြီးတိုးဝင်သွားပုံ ၊ ပြန်ထွက်လာပုံတို့ကို ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရသည်..။ လီးကို ငုံထားသော ခင်မေကျော်၏ နှုတ်ခမ်းသားများ ပိုတင်းတင်းပိပိဖြစ်လာသည်..။  စုပ်ပေးနေပြန်ရာ ပါးစပ်လေးက  ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက် ဖြစ်နေသည်..။ လျှာကိုလည်း အသုံးချကာ ရက်ပေးနေပြန်သေးသည်..။

``စုပ်…စုပ်….လီးကို ကောင်းကောင်းစုပ်စမ်း….ပါ…``

ကိုစိုးထိုက်က ခပ်မာမာ စေခိုင်းသည်..။ လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းပြန်ထုတ် လှုပ်ရှားနေမှုကို ရပ်တန့်ကာ ငြိမ်နေသည်..။ သည်တော့ ခင်မေကျော်၏ ခေါင်းက လှုပ်ရှားလာသည်..။ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်ကာ လီးကြီးပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်စေသည်..။ 

ပြီးတော့ ပါးစပ်နှင့် လည်း လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်သည်..။ လီးစုပ်ရတာ ရွံစရာဟု မထင်နိုင်တော့…။ လီးစုပ်ပေးရတာကိုပင် အရမ်းသဘောကျလို့လာပြီ…။  လီးထိပ်မှ အရည်လေးများ စို့၍ စို့၍ ထွက်ရာ လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သောအခါ ငံညိညိ အရသာလေးကို ရနေသည်..။ ထိုအရသာလေးသည် ခင်မေကျော်၏ သွေးသားများကို ပိုဆူပွက်စေသည်..။ 

လီးကို ပို၍ ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်သည်..။ မိမိကိုယ် မိမိ သည်လိုမျိုး လီးစုပ်ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဟုပင် ခင်မေကျော် မထင်ခဲ့…။ လီး၏ လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းကို အံ့သြတုန်လှုပ်မိသည်..။  သည်အတိုင်းဆိုပါက မိမိသည် လီးမှ ပန်းထွက်လာသည့် သုတ်ရေတွေကိုလည်း မက်မက်မောမောပင် သောက်မျိုမိချေအုန်းမည်…။ ထိုသို့ စဉ်းစားမိလိုက်ချိန်မှာပင်….

``ထွက်ပြီ….ထွက်ပြီ…..လရည်တွေ ထွက်တော့မယ်….စုပ်စုပ်…ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်…အား…..ဟုတ်ပြီ….အား……ထွက်ပြီ…ရော့ …ရော့….ငါ့လရည်တွေ ကို မျိုချ….လိုက်….ရော့….အားရပါးရ မျိုချစမ်း…….``

ကိုစိုးထိုက်၏ လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်တွေ ပျစ်ခနဲ ပျစ်ခနဲ ပန်းထွက်သည်..။ ကာမအားကောင်းသူမို့ သုတ်လွှတ်ကြမ်းသလို သုတ်ထွက်လည်း များသည်..။ ခင်မေကျော် ပါးစပ်ထဲ ပူနွေးပျစ်ချွဲသော သုတ်ရည်တွေ ပြည့်လျှံသည်..။ ညှီစို့စို့ အနံ့ကို ရှူရှိုက်မိသည်..။

ငံကျိကျိ အရသာကို ခံစားရသည်…။ ခင်မေကျော်သည် မိမိကိုယ် မိမိ ဘာလုပ်မိမှန်း မသိလိုက်ခင်မှာပင်…၊ ညှီတီတီ အနံ့စူးစူးနှင့် ငံကျိကျိ အရသာရှိသော  သုတ်ရည်ပျစ်ချွဲချွဲများကို တဂွပ်ဂွပ် မြည်အောင် သောက်မျိုချမိသည်..။  သုတ်ရည်တစ်လုတ် သောက်လိုက်တိုင်း တစ်ကိုယ်လုံး ပူထူရှိန်းဖိန်းသည်..။ စောက်ပတ်ထဲ သိမ့်သိမ့်ခါသည်..။  သုတ်ရည် သုံးလေးလုတ် သောက်ချပြီးစ အချိန်တွင်  ခင်မေကျော်မှာ အလိုးမခံရပါပဲနှင့် စောက်ပတ်ထဲမှ အီစိမ့်နေအောင် ဖီလင်ရကာ  တစ်ချီ ပြီးသွားရလေသည်..။

ပြီးသွားမှုကြောင့် ဖီလင်ပိုတက်ကာ  အငမ်းမရ ဖြစ်၍ လီးကို အားရပါးရ စုပ်လိုက် ၊ ထွက်လာသော သုတ်ရည်များကို အပီ သောက်မျိုချလိုက်နှင့် ရမ္မက်ပြင်းပြင်း အာသာကြမ်းကြမ်း အရမ်းကြီး ဖြစ်သွားရလေသည်..။  သုတ်ရည်ပန်းထွက်နေမှု ရပ်သွားသည့်တိုင် ၊ ခင်မေကျော်က လီးကို လွှတ်မပေးသေး…။ ပါးစပ်နှင့် ငုံခဲကာ စုပ်နေဆဲ…။

ကိုစိုးထိုက်ကတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း လရည်ထွက်ကာ ပြီးသွားသည့်နောက် သူလုပ်နေသော မိန်းမကို စိတ်ဝင်စားမှုမရှိတော့ ။ ခင်မေကျော်ကို ဆတ်ခနဲ တွန်းကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ကာ ဖယ်ဆင်းသွားသည်….။

``မင်းက လီးစုပ်တော့ တော်တော်ကောင်းတာပဲ..ကိုး…``

ကျေနပ်စွာ မှတ်ချက်ချကာ လီးကို သန့်စင်ဆေးကြောရန် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်..။ ခင်မေကျော်ခမျာမှာတော့ အသက်မျှင်းမျှင်း ရှူရင်း ၊ ခုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်စင်းစင်း လဲလျောင်းရင်း ကျန်နေခဲ့ပေသည်…။

``ကဲ….ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ချင် ဝင်….၊ ပြီးရင် အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်….အပြင်ထွက်ပြီး တစ်ခုခု သွားစားရအောင်…..``

လီးဆေးကြောပြီး…ပြန်ထွက်လာသော ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်အား ပြောလိုက်လေသည်..။

.............................................................................................

ကိုစိုးထိုက်နှင့် ခင်မေကျော်တို့သည် တည်းခိုခန်းနှင့် မလှမ်းမကမ်းရှိ တရုတ်စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုတွင် ညနေစာ စားသောက်ကြသည်..။  စားသောက်ပြီးနောက် ၊ သံလျင်မြို့တစ်ပတ် ကားလျှောက်မောင်းကြသေးသည်…။ ပြီးမှ  တည်းခိုခန်းသို့ ပြန်သည်..။  တည်းခိုခန်း ရောက်သည်နှင့်  ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်ကို ခုတင်ပေါ်ပွေ့တင်ကာ  အဝတ်အစားများ ချွတ်ပစ်ပြီး လေးဖက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်မှ ခွလိုးသည်..။  ပွတ်သပ်နှိုးဆွမှုများ မပြုပဲ တစ်ခါတည်း တန်း၍ လိုးခြင်းမို့ ခင်မေကျော်မှာ  အစပိုင်းတွင်  အတော်လေး လိမ့်နေအောင်  ခံလိုက်ရသည်..။

အရည်သိပ်မစိုသေးခင် လီးကို စောက်ပတ်ထဲ  ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးသွင်းလိုးဆောင့်ရာ ၊ ခင်မေကျော်တစ်ယောက် တအားအား အော်လိုက် ၊ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်လိုက်နှင့်  ရှိနေရသည်..။  အရည်ကြည်များ အတော်အသင့်စိုလာမှ ခံနိုင်ရည်ရှိလာကာ ဖီလင်လည်း တက်လာသည်..။ လေးဘက်ကုန်းပေး၍ အချိန်အတော်ကြာအောင် အလိုးခံလိုက်ရလေရာ ၊ ခင်မေကျော်မှာ ဒူးတွေပင် ချောင်သလို ဖြစ်သွားရသည်..။  ကိုစိုးထိုက်သည် သူ့ထုံးစံအတိုင်း  ခင်မေကျော်ကို လိုးလိုက် ၊ ပြီးသွားလျင် ဘီယာသောက် အပြာကား ထိုင်ကြည့် ၊ အမောပြေပြီး စိတ်ပြန်ထလာလျင် ခင်မေကျော်ကို ခေါ်ကာ ကုန်းခိုင်း ၊ မှောက်ခိုင်း ၊ ကားခိုင်း ၊ ဖြဲခိုင်းပြီး လိုးလိုက်နှင့် တစ်ညလုံးလိုလို စခန်းသွားနေရာ  ၊ သန်းခေါင်ကျော် နှစ်ချက်တီးလောက်ကျမှ ပင် ခင်မေကျော်မှာ မခံနိုင်တော့ပဲ တောင်းပန်တော့မှပင်  အလိုးရပ်ကာ အိပ်ခွင့်ရသည်..။

ဒါတောင် မနက်မိုးမလင်းမီ အိပ်ရာမှ နိုးလာကာ လီးကြီးကလည်း တောင်နေရာ  ၊ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသော ခင်မေကျော်ကို အတင်းနှိုးကာ  လိုးပြန်သည်..။  ခင်မေကျော်မှာလည်း အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် ပင် ကိုစိုးထိုက် လိုးတာခံရရှာသည်..။  ထိုသို့လိုးပြီးမှ မောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားတော့ရာ ၊ နောက်တစ်နေ့ တနင်္ဂနွေ နေ့နံနက် ဆယ်နာရီကျော်ကျော်လောက်တွင် ခင်မေကျော်မှာ အိပ်ရာမှ နိုးသောအခါ ကိုစိုးထိုက်မှာ တခေါခေါနှင့် အိပ်ပျော်နေတုန်း ဖြစ်သည်..။  စနေနေ့တစ်ညနေပိုင်းလုံးနှင့် တစ်ညလုံးနီးပါး ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံထားခဲ့ရသည့်အတွက် ၊ ခင်မေကျော်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိကာ ဟိုနားက နာသလို ၊ သည်နားက နာသလို ဖြစ်နေသည်..။ ဝမ်းဟာလာကာ ဗိုက်လည်း ဆာ၍ နေသည်..။ ရေခဲသေတ္တာထဲတွင် အအေးဘူးများ ၊ ဘီယာဘူးများသာ ရှိရာ လိုက်ချိ ဖျော်ရည်တစ်ဘူးနှင့် လိမ္မော်ဖျော်ရည်တစ်ဘူး ထုတ်သောက်သည်..။

အနည်းငယ် အဆာပြေသလိုလို ရှိသော်လည်း ခဏနေတော့ ပြန်ဆာလာသည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကို နှိုးကာ  အပြင်ထွက်စားဖို့ စိတ်ကူးမိသော်လည်း ကိုစိုးထိုက် နိုးလာပြီး ဆွဲလိုးပါက ဗိုက်ဆာဆာနှင့် အလိုးခံနေရရင် အခက်ဟု စဉ်းစားမိကာ မနှိုးတော့ပဲ  မိမိဘာသာ အပြင်ထွက်လာခဲ့သည်..။ 

ကိုအောင်မြတ်နှင့်တုန်းက အဖျော်ယမကာများသာမက ၊ စားသောက်စရာများပါ ပြည့်ပြည့်စုံစုံ စီစဉ်ထားမှုကို ပြန်သတိရမိသည်..။  “သူတို့နှစ်ယောက်က သူငယ်ချင်းတွေသာ ဆိုတယ် စရိုက်က တစ်မျိုးစီပဲ..“  ဟုလည်း ခင်မေကျော် စိတ်ထဲ တွေးမိသည်..။  တည်းခိုခန်းနေရာနှင့် တစ်လမ်းကျော်ကျော်လောက်တွင်  မုန့်ဟင်းခါး ဆိုင်ရှိနေရာ ၊ ဆာဆာနှင့် နှစ်ပွဲ အပြတ် စားပစ်လိုက်သည်..။  မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်အနီးရှိ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှ ပဲပလာတာနှစ်ချပ် ၊ ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ် လေးချပ် နှင့် ကြက်ဥပြုတ် လေးလုံး ဝယ်ပြီး တည်းခိုခန်းသို့ ပြန်လာခဲ့သည်.. ။ ကိုစိုးထိုက် မနိုးသေး..။  တရှူးရှူးနှင့် အိပ်လို့ကောင်းနေတုန်း..။  ခင်မေကျော်မှာ တစ်ယောက်တည်း  ငေါင်သလိုလိုပင် ဖြစ်နေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကို နှိုးဖို့ စိတ်မကူးတော့..။

ဘာလုပ်ရမည်မှန်း မသိပဲ ယောင်ချာချာဖြစ်နေရာမှ  ( ကိုစိုးထိုက် ယူလာခိုင်း၍ ယူလာခဲ့ရသော ) ဖို+မ သဘာဝကာမ စပ်ယှက်နည်း ၁၀၀ စာအုပ်ကိုထုတ်ယူ၍ ဟိုလှန်သည်လှန်လုပ်ကာ ( မိမိ ကိုယ်တွေ့ အလိုးခံဖူးပြီးသော နည်းလမ်းပုံများ ) ကို  ဖတ်ကြည့်သည်..။  ကိုအောင်မြတ်နှင့် လိုးခဲ့ရမှုများကို ပြန်ပြောင်းစဉ်းစားကာ ရင်ခုန်သလိုလို ဖြစ်သည်..။  ကိုစိုးထိုက်နှင့် စပ်ယှက်ခဲ့ရသည့် အနေအထား ပုံစံများကိုလည်း မှတ်လိုက်မိသည်..။ ပြီးတော့  အပြာဓါတ်ပုံစာအုပ်ကို ထုတ်ကြည့်ပြန်သည်..။  ထို့နောက် စိတ်ကူးတစ်မျိုးရကာ ဗီဒီယိုခွေ ထိုးကြည့်သည်..။

ကိုစိုးထိုက်က အပြာဗီဒီယို စီဒီခွေ သုံးခွေ ယူလာခဲ့ရာ ထိုအထဲမှ တစ်ခွေကို ထိုး၍ကြည့်သည်..။ ခင်မေကျော်အနေဖြင့် သည်လိုမိမိတစ်ယောက်တည်း အေးအေးဆေးဆေး ထိုအပြာကားကြည့်ဖို့ အခွင့်အလမ်းကြုံလာလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပါ..။  ကိုစိုးထိုက် ရှိနေသော်လည်း  ကုလားသေကုလားမော အိပ်ပျော်နေသောကြောင့် သူမတစ်ယောက်တည်း လွတ်လပ်နေသည်..။  ခင်မေကျော်သည် နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာ ခုံသေးသေးလေးတွင် တစ်ယောက်တည်း သက်သောင့်သက်သာထိုင်ကာ အပြာကားကို ဖီလင်ယူ၍ ဇိမ်ခံကာကြည့်နေသည်..။

ကြည့်ရတာလည်း အားရဖွယ်ရာ ကောင်းလှသည်..။ သူမသည် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကာမစပ်ယှက်မှုအနေ အထားပုံစံ အတော်စုံစုံနှင့် အလိုးခံ ဖီလင်ယူခဲ့ဖူးပြီး ဖြစ်ရာ အပြာကားကို ကြည့်ရတာ ပို၍ ပီပြင်နေသည်..။  အပြာကားထဲမှ လိုးခန်းပြကွက်များတွင် ဖင်လိုးခန်းတစ်ခုလည်း ပါရှိနေရာ ခင်မေကျော်သည် ကိုအောင်မြတ် ဖင်လိုးတာခံခဲ့ရပုံအကြောင်းများကို ပြန်ပြောင်းသတိရကာ ဖင်ပေါက်က ယားချင်ချင်ပင် ဖြစ်လာမိသည်.။

ထို့ပြင် သည်လူကြီး ကိုစိုးထိုက်ကရော မိမိကို ဖင်ချအုန်းမှာလားဟု တွေးမိကာ ရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ခံစားရသည်..။ ကိုစိုးထိုက်ကား အတော်ပင် အိပ်နိုင်သည်..။ ဗီဒီယိုကား တစ်ခွေကြည့်ပြီးသွားသည့်တိုင် အိပ်ယာမှ မနိုးလာသေး..။ ခင်မေကျော်က နောက်တစ်ခွေ ဆက်ကြည့်ရကောင်းမလားဟု စဉ်းစားသည်..။ ဆက်လည်း ကြည့်ချင်သည်..။ ဗိုက်ထဲက အနည်းငယ် ဆာသလိုလိုလည်း ရှိသည်မို့ ဝယ်လာခဲ့သော ပဲပလာတာတစ်ချပ်နှင့်  ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်နှစ်ချပ် စားသည်..။  ဆန်းဆစ်ဖျော်ရည် တစ်ဘူးဖောက်သောက်သည်..။  ခင်မေကျော် စားသောက်ပြီးသွား၍ ခဏထိုင်ကာ အနားယူချိန်တွင် ကိုစိုးထိုက် အိပ်ယာမှ နိုးလာသည်…။

“ဟေ့….မေကျော်…ဒီကိုလာလေ…”

အိပ်ယာမှ နိုးသည်နှင့် ကိုစိုးထိုက်က ခင်မေကျော်ကို လှမ်း၍ ခေါ်သည်..။ မိမိ ထင်ထားသည့်အတိုင်း အိပ်ယာကထ လိုးခန်းဖွင့်ဖို့ ခေါ်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ခင်မေကျော် သိသည်..။  သူမအနေနှင့် ကိုစိုးထိုက် လိုးချင်သည်ဆိုလျင် အလိုးခံရမည့် ဝတ္တရားရှိသည့်အပြင် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ( အပြာကားကြည့်မိသည့်အရှိန်နှင့်မို့ ) စိတ်လှုပ်ရှားကာ ကာမစပ်ယှက်လိုသည့်အာသီသ ပြင်းပြနေချိန်လည်း ဖြစ်ရာ ၊ နှစ်ခါခေါ်စရာ မလိုပဲ ခုတင်ပေါ် တက်သွားမိသည်..။ အလိုက်သိစွာပင် မိမိ ကိုယ်ပေါ်တွင် ဝတ်ထားသော အဝတ်အစားများကိုလည်း ချွတ်ပေးလိုက်သည်..။

“ ကဲ…ဘယ်လိုပုံစံနဲ့ ချမှာလဲ….”

အဝတ်တွေ ချွတ်ရင်း ခင်မေကျော်က မေးသည်..။ လေသံကတော့ သိပ်တဏှာခိုးမယှက်သန်းသေး..။  အလုပ်သဘောဆန်ဆန် မေးသည့် လေသံနှင့် ဟန်ပင် ဖြစ်နေသည်..။

“ ကြက်ခွပ်နည်းနဲ့ ချမယ်….၊ မင်း ဒီနည်း လုပ်ပေးတတ်လား….”

ကိုစိုးထိုက်ကလည်း ခင်မေကျော်ကို မိမိလိုချင်သလို လိုးတာခံရမည့် မိန်းမတစ်ယောက်အနေဖြင့်  ခပ်ရင့်ရင့်ပင် ပြောသည်..။

“ အင်း….ရတယ်…လုပ်ကြည့်မယ်လေ….”

ခင်မေကျော်မှာ ဤလိုနည်းပုံစံနှင့် လက်တွေ့ မလိုးဖူးသေးသော်လည်း စာအုပ်ထဲတွင် ဖတ်ကြည့်ထားသောကြောင့် သိရှိနားလည်နေသည်..။

“ မင်း….ဒီလိုပုံစံနဲ့ လိုးဖူးလို့လား…….”

“  ဟင့်အင်း…..စာအုပ်ထဲမှာတော့ ဖတ်ဖူးထားတယ်…”

“ ဒါဆို ကျွမ်းပါ့မလား….”

“ မသိဘူးလေ…..လုပ်ကြည့်တာပေါ့….”

“ကောင်းပြီ…..”

ကိုစိုးထိုက်သည် မွေ့ယာပေါ်တွင် ဖင်ချကာ ထိုင်သည်..။ သူသည် အဝတ်အစားများ မဝတ်ရသေးသောကြောင့် ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့် ပင် ရှိနေသည်..။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆန့်၍ မကားတကား လုပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကိုတော့ နောက်သို့ပစ်လျက် မွေ့ယာပေါ် ထောက်ထားသည်..။  တောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော လီးချောင်းကြီးကတော့ သူ့ပေါင်ရင်းတွင် ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ရှိနေသည်..။ ခင်မေကျော်သည် ကိုစိုးထိုက်ပေါင်နှစ်ခုအကြားသို့ တိုးဝင်လာသည်..။ မိမိတက်လိုးယူရတော့မည့် လီးကြီးကို မျက်လုံးလေး စွေကာ ကြည့်ရင်း ပုခုံးတစ်ချက်တွန့်ကာ လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်မိသည်..။  ပြီးတော့ ကိုစိုးထိုက်၏ ပေါင်ရင်းပေါ်တွင် ဖင်ချကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သည်..။

သူမ၏ ခြေထောက်များက ကိုစိုးထိုက်၏ ပေါင်နှစ်ခုပေါ် ကျော်ခွကာ ဘေးနားတွင် ချထားသည်..။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေသည့်အတွက် ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်က အပြူးသား ၊ အထင်းသား ဖြစ်နေသည်..။  ရိတ်ထားသော အမွှေးတွေ ပြန်ပေါက်ကာစမို့ အဖုတ်သည် ပြောင်ရှင်းမနေသော်လည်း ထင်းထင်းကြီးတော့ မြင်သာထင်သာ ဖြစ်ကာ ပေါ်လွင်နေသည်..။  ပေါက်ကာစ စောက်မွှေးငုတ်တိုလေးများက  အဖုတ်ကို ဖုးံကာမထားနိုင်..။  တိုနံ့နံ့စောက်မွှေးလေးများ  ရစ်ဝိုင်းနေမှုက စောက်ပတ်ကြီးကို ပို၍ လိုးချင့်စဖွယ် ဖန်တီးပေးနေသည်..။  လီးပေါ်တွင် စောက်ပတ်ကို တေ့ကာဖိချ၍ လီးသွင်းယူသည်..။  စာအုပ်ထဲတွင် သည်လိုလုပ်ရမည်ဟု ရေးထား၍ လုပ်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ကြက်ခွပ်နည်း ပုံစံဖြင့် လိုးဖူးသည့်လက်တွေ့အတွေ့အကြုံမရှိသောကြောင့် စောက်ပတ်နှင့် လီးအံမကျ..။ ဖိချသော်လည်း စောက်ပတ်ထဲ လီးမဝင်..။  အဖုတ်ကို လီးတေ့ထောက်ပွတ်မိကာ ဘေးချော်ထွက်သည်..။

“ ဟော….ချော်နေပြီ…၊ လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ထိန်းပြီး သွင်းယူလေကွာ…”

ကိုစိုးထိုက်ကပြောသည်..။  ခင်မေကျော်သည် ကိုစိုးထိုက်ကို မျက်လွှာပင့်ကာ တစ်ချက်ကြည့်ပြီးနောက် ၊ လီးချောင်းကြီးအား ညာဖက်လက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်ကာ မိမိစောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့သည်..။ ပြီးတော့မှ ခပ်ဖိဖိလေးလှုပ်ရှားလိုက်ရာ လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲ လျှောခနဲ တိုးဝင်သည်..။

“ ဟော….ဝင်သွားပြီ….”

ကိုစိုးထိုက်နှင့် ခင်မေကျော်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပြောလိုက်မိကြသည်..။  ပြီးတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ဟက်ခနဲရယ်ကြသည်..။ လီးက စောက်ပတ်ထဲ တစ်ဝက်မရှိတရှိလောက် တိုးဝင်သွားလေပြီ..။ အဖုတ်တွင် အရည်များစိုစပြုနေသော်လည်း သိပ်မရွှဲသေးသောကြောင့် လီးအဝင်တွင် စစ်ခနဲ နာသည်..။

သို့သော် တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းသွားသည့် ဖီလင်ခံစားမှုကြောင့် ခင်မေကျော်မှာ ထိုနာကျင်မှုကို ဝေဒနာဟုပင် မမြင်နိုင်တော့..။  လီးကိုလက်ဖြင့် ကိုင်ထိန်းထားရန် မလိုတော့သည့်အတွက် လက်လွှတ်ကာ လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်၍ ထောက်လိုက်သည်..။ ဖင်ကို မကြွတကြွလုပ်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားသည်..။ လီးက အဖုတ်ထဲတွင်တပ်လျက်သားနှင့် ရှိနေကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ထိုးနှဲ့ပေးသလိုဖြစ်နေသည်..။

“ ဟေ့….လီးအကုန်မဝင်သေးဘူးလေ…၊ ဖင် မကစားနဲ့အုံးလေ…..”

ကိုစိုးထိုက်ကပြောရာ ခင်မေကျော်သည် ခပ်ကြွကြွလုပ်ထားသော တင်ပါးကြီးကို ဖိချပေးလိုက်သည်..။  ကိုစိုးထိုက်ကလည်း သူ့ဖင်ပြောင်ကြီးကို ကြွပင့်ကာ လီးကိုအောက်မှ ကော့ထိုးတင်လိုက်ရာ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ဝင်သည်…။ 

“ အား….ကျွတ်ကျွတ်…နာတယ်ဗျာ…..”

ခင်မေကျော် မျက်နှာလေး မဲ့ကာ ညည်းလိုက်မိသည်..။

“ လီးဝင်သွားပြီ…မင်းဖင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားပေးတော့…၊ တို့ကလီးကို ကော့ထောင်တင်ပေးထားမယ်….”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောဆိုစေခိုင်းရာ ခင်မေကျော်မှာ အဆုံးဝင်လာမှုကြောင့် နာသွား၍ ခဏငြိမ်နေမည် ကြံထားမှုအတိုင်း မလုပ်နိုင်တော့..။  သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို  ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လှုပ်ရှားပေးရလေသည်..။ ကိုစိုးထိုက်က အမျိုးသမီး၏ ဖင်လှုပ်ရှားမှုနှင့် ဟန်ချက်ညီညီ မိမိ၏ လီးကို ကော့ပေးလိုက် ၊ ထိုးဆောင့်လိုက် လုပ်ပေးသည်..။

အစပိုင်းတွင် အံမကျသေးသော်လည်း မကြာမီမှာပင် အကော့အပင့် အလှုပ်အရှား အပေးအယူ ချိန်သားကိုက်သွားလေရာ နှစ်ယောက်စလုံးပင် ကြက်ခွပ်နည်း ပုံစံ၏ တစ်မူထူးသော ထိတွေ့မှုအရသာကို ရရှိခံစားရလျက် လှုပ်ရှားမှုတွေ မြန်လာသည်..။ 

ဤအနေအထားနှင့် လိုးနေကြသူနှစ်ယောက်တို့မှာ ကိုယ်အထက်ပိုင်း အနည်းငယ်အလှမ်းကွာနေကာ လီးနှင့် စောက်ပတ်သာ အပ်ကျမတ်ကျ စီးစီးပိုင်ပိုင် ထိတွေ့နေသည်..။ ခင်မေကျော်၏ ရင်သားအိအိကြီးများ တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေပုံ ၊ မျက်နှာပေါ်တွင် ရမ္မက်ခိုးတွေ ရစ်သိုင်းနေဟန်တို့ကို ကိုစိုးထိုက် အပီအပြင် မြင်တွေ့နိုင်သလို ၊ ကိုစိုးထိုက်၏ အံတင်းတင်းခဲကာ ရမ္မက်ဇောတွေ ထန်နေသော မျက်နှာ ၊ ရင်ဘတ်ကြွက်သားနှင့် ပုခုံးကြွက်သားများ ဖုထစ်လှုပ်ခါနေဟန်တို့ကို ခင်မေကျော်က အသည်းယားစဖွယ်ကြီး မြင်တွေ့နေရသည်..။

ဤပုံစံဖြင့် နာရီဝက်ကြာအောင်ပင် လှုပ်ရှားလိုးကြသည်..။ ခင်မေကျော် သုံးချီ ပြီးသွားခဲ့ရသည်..။  တတိယအကြိမ် အပြီးတွင် ကိုစိုးထိုက်၏ လီးမှ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာရာ ခင်မေကျော်အဖို့ ပထမနှင့် ဒုတိယအကြိမ်များ ပြီးခဲ့သည်များထက် ပိုထူးကဲပီပြင်သော ဖီလင်အရသာကို ခံစားရလေသည်..။  ကိုစိုးထိုက်သည် သူ့ထုံးစံအတိုင်းပင် ၊ သုတ်ရည်ပန်းထွက်ကာ လိုဘပြည့်သွားသည်နှင့် ခင်မေကျော်ကို တွန်းဖယ်ထားရစ်ခဲ့ကာ ရေချိုးခန်းသို့ ဝင်၍ ဆေးကြောသန့်စင်သည်..။

ရေချုးိခန်းမှ ပြန်ထွက်လာသောအခါ အပြင်ထွက်၍ တစ်ခုခုစားရန် ပြောရာ ၊ ခင်မေကျော်က မိမိဆာ၍ ထွက်စားပြီးကြောင်း ၊ လိုရမယ်ရ စားသောက်စရာများ ဝယ်ထားကြောင်း ပြန်ပြောပြီး ပဲပလာတာ ၊ ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်နှင့် ကြက်ဥပြုတ်များကို ပေးသည်..။

“အေး….ကျေးဇူးပဲ….ဒါဆိုအပြင်မထွက်ရတော့ဘူး…..”

ကိုစိုးထိုက်က ထိုစားသောက်စရာများကို စားသည်..။ စားပြီးနောက် ခင်မေကျော်ကို လီးစုပ်ခိုင်းသည်..။ ခင်မေကျော် စုပ်ပေး၍ လီးတောင်လာသောအခါ ဖင်ထောင်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်မှ ခွလိုးသည်..။  တစ်နေ့ခင်းလုံးပင်  လိုးလိုက် ၊ နားလိုက် ၊ ဗီဒီယိုကြည့်လိုက် လီးတောင်လာလျင် ပြန်လိုးလိုက်နှင့် ညနေစောင်းတော့မှပင် ကာမစပ်ယှက်ပျော်ပါးမှု ခေတ္တ ရပ်နားကာ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားများလဲ၍ အပြင်ထွက်ပြီး ညနေစာ စားသောက်ကြသည်..။  ညနေစာ စားပြီးသည်နှင့် တည်းခိုခန်းသို့ ပြန်လာကြကာ လိုးခန်းဆက်ပြန်သည်..။  ခင်မေကျော်မှာ ကိုစိုးထိုက် အလိုကျ အနေအထားအမျိုးမျိုး ပြောင်းကာ အလိုးခံရလေသည်..။

ည ရှစ်နာရီကျော်ကျော်လောက်အရောက်တွင်  ပြောင်းပြန်ပင်ရင်း လိုးနည်းပုံစံဖြင့် ကိုစိုးထိုက်က ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်၍ ခင်မေကျော်က အပေါ်မှ တက်ခွကာ လီးကို စောက်ပတ်ထဲသွင်းယူပြီး တင်ဆုံကြီး အထက်အောက် နိမ့်မြင့်လှုပ်ရှားဖိကြိတ်လိုးပေးနေခိုက် လူခေါ်ဘဲလ် သံမြည်လာသည်..။

“ ကလင်…ကလင်….ကလင်….”

နှစ်ယောက်သား လိုး၍ အရှိန်ကောင်းကာ ဖီလင်တွေအပြတ်တက်နေခိုက်မို့ ၊ ဘဲလ်သံကို ချက်ချင်းမကြားကြ..။ ဘဲလ်သံက လိုးသံဆောင့်သံ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများအကြားတွင် ပျောက်၍နေသည်..။  လူခေါ်ဘဲလ်သံ ရပ်တန့်ပျောက်ကွယ်သွားသည်..။  ငါးမိနစ်ခန့် အကြာတွင်မှ တစ်ခါထပ်၍ ဘဲလ်သံကို ကြားကာ အပေါ်မှ ဖိကြိတ်လှုပ်ရှားနေမှုကို ရပ်တန့်လိုက်သည်..။

“  ဘဲလ် မြည်နေတယ်….ဘယ်သူလဲ မသိဘူး….”

ခင်မေကျော်က မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြစ်၍ ပြောသည်..။ ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် ဝတ်လစ်စလစ် စပ်ယှက်ပျော်ပါးနေခိုက် ၊ တစ်စုံတစ်ယောက် ရောက်ရှိလာမှုကြောင့် (တံခါးပိတ်ထား၍ အိမ်ခန်းထဲသို့ မဝင်နိုင်သော်လည်း ) မိန်းမသားပီပီ ခင်မေကျော် အတော်ကြီး အနေရခက်သွားရလေသည်..။  ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလည်း ဖြစ်သည်..။  ကိုစိုးထိုက်အပေါ် ခွလိုးနေရာမှ ချက်ချင်း ဖယ်ဆင်းသည်..။  စောက်ပတ်တွင် လီးကြီးက တပ်လပ်ကြီး ဝင်နေရာ ရုတ်တရက် ဆင်း၍မရ..။ လီးက ထိုးကလန့်ထားသလို ဖြစ်သည်..။  နောက်မှ သတိရကာ ဖင်ကိုကြွပစ်လိုက်မှ စောက်ပတ်ထဲ မြုပ်ဝင်နေသော လီးချောင်းကြီး ပြွတ်ဆို ကျွတ်ထွက်သည်..။

“ ကလင်….ကလင်…..ကလင်….”

လူခေါ်ဘဲလ်က ထပ်မြည်လာသည်..။

“ တောက်…..လိုးလို့ကောင်းနေတုန်းမှ….ဘယ်သူများလဲ…..”

ကိုစိုးထိုက်က စိတ်မရှည်သလိုပြောကာ လှဲအိပ်နေရာမှထကာ ခုတင်အောက်ဆင်းသည်..။  ထိုအချိန်တွင် ခင်မေကျော်မှာ ချွတ်ချထားသော သူမ၏ ထမီကို ကောက်ယူရင်လျားနေလေပြီ…။

“ ဟေ့လူကြီး……ပုဆိုးစည်းသွားအုံးလေ……ဒီအတိုင်းကြီး သွားမလို့လား….”

ဝတ်လစ်စလစ် လီးတန်းလန်းကြီးနှင့် ခုတင်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသော ကိုစိုးထိုက်ကို ခင်မေကျော်က လှမ်းပြောကာ ပုဆိုးကိုလည်း ပစ်ပေးလိုက်သည်..။ ကိုစိုးထိုက်သည် ခင်မေကျော် ပစ်ပေးသော ပုဆိုးကို ဖမ်းယူကာ ခေါင်းမှ လျှိုဝတ်ရင်း တံခါးဆီသို့ လျှောက်လှမ်းသွားသည်..။  ခင်မေကျော်မှာ ထမီရင်လျားလိုက်ပြီး ဖြစ်သော်လည်း  တံခါးဖွင့်သွားကာ အပြင်မှလူဝင်လာလျင် မျက်နှာ ဘယ်လိုမျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည်မှန်း မသိသောကြောင့် လုပ်မိလုပ်ရာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ကမန်းကတန်း ပြေးဝင်သွားမိလေသည်..။

ကိုစိုးထိုက် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်..။

“ ဘယ်သူလဲ……”

တံခါးဖွင့်ရင်း စိတ်မရှည်သည့်လေသံဖြင့်လည်း မေးလိုက်သည်..။

“ ဟေ့ကောင်…စိုးထိုက် …ငါပါကွ…..”

တံခါးဝတွင် ရပ်နေသူက ရယ်ကျဲကျဲဖြင့် ပြောသည်..။ ထိုသူမှာ ကိုအောင်မြတ်ပင် ဖြစ်သည်..။

“ ခွေးကောင်…..ဘာ….ဘာလာလုပ်တာလဲ…ကွ …ချီးတဲ့မှပဲ….”

ကိုစိုးထိုက်က မကျေနပ်သံနှင့် ဆဲဆိုသော်လည်း ကိုအောင်မြတ်ကတော့ ပြုံးဖြဲဖြဲနှင့် အခန်းထဲ လျှောက်လှမ်းဝင်ရင်း…..

“ မင်းတို့ ချနေလျက် တန်းလန်းကြီးလားကွ….”

“ ဟုတ်တယ်….မင်းကွာ….တကယ်အလိုက်မသိတဲ့ ကောင်ပဲ……”

“ နှောင့်ယှက်သလို ဖြစ်သွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ….၊ မင်းကလဲ…အခုအချိန်ထိတောင် ချလို့ မဝသေးဘူးလား…ကွ…..”

ကိုစိုးထိုက်က တံခါးကို ဝုန်းခနဲ ဆောင့်ပိတ်လိုက်ကာ…….

“ဟ…ပြောမှ ပြောတတ်တယ်…ဒါမျုးိက ဝတယ်လို့ ရှိမလားကွ…. ဆောင်ကလည်း အမိုက်စား တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဟာ….ကဲ…ပြောစမ်း…မင်း ဘာကိစ္စ ပေါက်ချလာရတာလဲ….”

“ ဟဲဟဲ….ဟဲဟဲ………..”

“ စပ်ဖြဲဖြဲ လုပ်မနေနဲ့….၊ ဒီဆော်ကို ဖိုက်ချင်လို့ လိုက်လာတာ မဟုတ်လား……..”

“ သူငယ်ချင်း…ကလဲ…အဟီး…သိသားနဲ့…..ကွာ….“

“ ငါတောင်….ဖိုက်လို့ မဝသေးဘူး…ကွ…..”

“ ငါကွာ….မေကျော်ကို မင်း မ သွားပြီး အပြတ်ဆော်နေမှာကို တွေးကြည့်တိုင်း စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာပြီး….နောက်ဆုံး ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့လို့ ထလိုက်လာတာပါ…။ တစ်ချီလောက်တော့ အလှည့်ပေးပါလား ကွာ….နော်…….”

“ လာလုပ်မနေနဲ့….ငါချလို့ မဝသေးဘူး…..ဆို…”

“ အေး….မင်းချချင် သလောက် ချလေကွာ….ဟို မင်းနားတုန်းသာ ငါ့အလှည့် ပေးပါလို့….ဟဲ ဟဲ…ဟဲဟဲ………”

“အေး…..ဒီလိုဆိုရင်..လည်း  စောင့်အုန်း…..ငါ အခုလောလောဆယ်…ချရက် တန်းလန်းကြီး…ကွ…..”

“ စောင့်ပါ့မယ်…ကျေးဇူးရှင်ရာ…..စောင့်ပါ့မယ်…၊ အဲ…..ကောင်မလေးကော…ကွ….ဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ…..”

ကိုစိုးထိုက်ထဲမှ လိုက်လျော သဘောတူညီချက် ရသည့်အတွက်…၊ ကိုအောင်မြတ် ဝမ်းသာသွားသည်..။  တစ်ဆက်တည်း အခန်းထဲ မျက်စေ့ ကစားကြည့်ရာ ခင်မေကျော်ကို မတွေ့၍ လွှတ်ခနဲ မေးလိုက်သည်..။

“ လိုးနေရက် တန်းလန်းကြီး လူရောက်လာလို့..ရှက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပုန်းနေတာ နေမှာပေါ့ကွာ…၊ မေကျော်ရေ…ထွက်လာခဲ့ပါ..၊ တခြားလူ မဟုတ်ပါဘူး….တို့ဘော်ဒါ ကြီး အောင်မြတ်ပါ…..”

ကိုစိုးထိုက်က ကိုအောင်မြတ်ကို ပြောရင်းမှ  တဆက်တည်း ပင် အသံကိုမြှင့်၍ ခင်မေကျော်ကို အော်ခေါ်လိုက်သည်..။

ရေချိုးခန်းထဲ ကမန်းကတန်း ပြေးဝင်ပုန်းနေသော ခင်မေကျော်မှာ ကြားနေရသော  စကားသံများအရ ရောက်လာသူမှာ ကိုအောင်မြတ်မှန်း သိရုံသာမက  ကိုအောင်မြတ် ရောက်လာရသည့် ရည်ရွယ်ချက်မှာ လည်း သူမကို ချရန်ဖြစ်ကြောင်း  နားလည်နေပြီး ဖြစ်သည်..။ 

ယောက်ျားနှစ်ယောက်နဲ့ တစ်လှည့်စီ စပ်ယှက်ပျော်ပါးရမည်မို့ ၊ စစချင်း ရှက်သလိုလို ရှိသော်လည်း ကိုအောင်မြတ်နဲ့က  လက်ဦးအစ ဗွေဆော်ဦး စပ်ယှက်ခဲ့ဖူးသည့်အပြင် စောစောပိုင်းတုန်းကလည်း ကိုအောင်မြတ်နှင့် လိုးခဲ့ရပုံများကို  ပြန်သတိရကာ တမ်းတမိသလိုလို ရှိခဲ့မှုကြောင့် ရှက်ကြောက်စိတ်တို့ ပြင်းထန်သင့် သလောက် မပြင်းထန်တော့ပါ…။

ထို့ပြင် ကိုစိုးထိုက်နှင့် စပ်ယှက်၍ အရသာကောင်းနေတုန်း ရုတ်တရက် အနှောင့်အယှက် ပေါ်လာ၍ အလိုးရပ်ဆိုင်းခဲ့ရသည့် အတွက် ကာမအရသာ ဆတ်တငံ့ငံ့နှင့် ရှိနေသည့် အခံကလည်း ရှိနေရာ  ရေချိုးခန်းထဲမှ  မိမိဖာသာပင် ထွက်လာမိတော့မည့် အခြေအနေတွင် ရှိနေသည်..။  ထိုအချိန်တွင် ကိုစိုးထိုက်က လှမ်းခေါ်လိုက်လေရာ..၊ ခင်မေကျော်လည်း အိုက်တင်ခံ အမူပိုလုပ်နေခြင်းပင် မပြုတော့ပဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်လေသည်..။

“ ဘယ်လိုလဲ…မေကျော်….အခြေအနေ ကောင်းတယ် မို့လား…..”

ကိုအောင်မြတ်က ဆီး၍ မေးသည်..။

“ အော်……….အင်း…ဟုတ်ကဲ့……”

ခင်မေကျော်က ရောယောင် ဖြေရင်း မျက်နှာ ရဲခနဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းငုံ့သွားသည်..။

“ မေကျော်…လာလေ…..ဆက်ကြရအောင်………”

ကိုစိုးထိုက်က ပြောပြောဆိုဆို ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ချွတ်၍ ခုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လှန် အိပ်ချလိုက်သည်..။  ခင်မေကျော်ကို လိုးလက်စ တန်းလန်း ဖြုတ်ချွတ်ထားခဲ့သော လီးတန်ကြီးက မတ်မတ်ကြီး တောင်လျက်….။

“ သွားလေ…မေကျော်….၊ တို့ကို ဘာမှ ရှက်မနေနဲ့…..အားလုံး အေးဆေးပါ…၊ ဟုတလား….ထမီ ချွတ်ပေးမယ်..နော်….”

ခင်မေကျော်သည် ဆက်လက်၍ ကာမစပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသ အတော်လေး ပြင်းထန်နေသော်လည်း တခြားယောက်ျားတစ်ယောက် ရှိနေသည့် ရှေ့မှောက်တွင် တက်ခွ လိုးရန် အရှိန်က တွန့်ဆုတ် တွန့်ဆုတ် ဖြစ်နေရာ….၊ ဤ အထာကို သဘောပေါက်သော ကိုအောင်မြတ်က ကြင်နာရင်းနှီးသော လေသံနှင့် ပြော၍ ခင်မေကျော်၏ ရင်လျားထားသော ထမီကို အသာဆွဲဖြေ ချွတ်ပေးသည်..။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်သို့ ပင် ဖေးမ ဆွဲတင်ပေးလိုက်သည်..။ 

ခင်မေကျော် ခုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းအတက် ၊ အိတင်းလုံးကျစ်သွားသော ဖင်ကို ခပ်သာသာလေး တစ်ချက်ပင် ပုတ်ပေးလိုက်သေးသည်..။ ကိုအောင်မြတ်၏ သည်အပြုအမူသည် ခင်မေကျော်ကို အတော်ပင် နေသာ ထိုင်သာ ရှိသွားစေကာ စိတ်ထဲတွင်လည်း ကြည်နူးနှစ်သိမ့်မိသည်..။

“ လာစမ်းပါ…မေကျော်ရ…မြန်မြန်…၊ ဒီမှာ မင်းကို ဆက်ချချင်လွန်းလို့…ကို့လီးကြီးက တငေါ့ငေါ့ တောင် ဖြစ်နေပြီ…၊ မြန်မြန် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်ထဲ သွင်းယူစမ်းပါ…..”

ကိုစိုးထိုက်ကတော့ သူ့အတွက် ကောင်းဖို့လောဆော်ရန်သာ သိသလို ဖြစ်နေသည်..။ ခင်မေကျော်လည်း ကိုစိုးထိုက်ပေါ် တက်ခွကာ  မိမိစောက်ပတ်ထဲ လီးချောင်းကြီး ဝင်အောင် သွင်းယူ၍ ဆက်လက် ဖိကြိတ်လိုးပေးရလေတော့သည်..။  ကိုအောင်မြတ်က နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံ အသေးစားပေါ် သွားထိုင်သည်..။  အပြာခွေ တစ်ခွေ ထိုးကြည့်ရန် စိတ်ကူးမိသော်လည်း ခုတင်ပေါ်၌ ကိုစိုးထိုက်နှင့် ခင်မေကျော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရတာက ပို၍ အသက်ဝင် ပီပြင်မည်ဟု တွေးမိကာ အပြာခွေ မထိုးတော့…။ ဆိုဖာခုံကိုသာ ခုတင်ဘက်ကြည့်၍ အဆင်ပြေအောင် ဆွဲလှည့်၍ ကျကျနန ထိုင်ကာ ကြည့်နေသည်..။

ခင်မေကျော်သည် အပေါ်မှ တင်ပါးဆုံကြီး တလှုပ်လှုပ်နှင့် ဖိကြိတ်လိုးပေးနေသည်..။  အောက်မှ ကိုစိုးထိုက်ကလည်း ဖင်ကြီးကို လှမ်းကိုင် ၊ လှမ်းရိုက်လိုက် ၊ နို့အုံကြီးများ လှမ်းဆွဲလိုက် ၊ မိမိ လီးကို ကော့ပင့် ထိုးတင်လိုက်နှင့် ကျကျနန ပြန်လိုးနေသည်..။  ကိုအောင်မြတ်အဖို့တော့  ကြည့်ရတာ ကောင်းလှသည်..။ ကြည့်ရင်း အသက်ရှူကြပ်သလိုလို ၊  အာခေါင် ခြောက်သလိုလို ဖြစ်နေသည်..။ သူ၏ လီးကြီးကလည်း မတ်၍ တောင်နေလေပြီ…။ ကိုစိုးထိုက် မြန်မြန် ပြီးပါစေ ဟုပင် ဆန္ဒစောကာ နေသည်..။ ကိုစိုးထိုက် ပြီးသွားသည်နှင့် မိမိ တစ်ခါတည်း ဝင် လိုးနိုင်ရန် အသင့် ပြင်ထားသည်အ့အနေဖြင့် ၊ ကိုအောင်မြတ်က မိမိ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်ကာ ၊ ကိုယ်လုံးတီးကြီးနှင့် ထိုင်၍ စောင့်သည်..။

ကိုစိုးထိုက်မှာ တော်တော်နှင့် သုတ်ရည်မထွက်…။  အောက်မှ ကော့ပင့် လှုပ်ရှား ကိုင်ပွတ်နေမှုတွေကတော့ မြန်ဆန် သွက်လက် အငမ်းမရ ဖြစ်နေသည်…။  ခင်မေကျော်မှာလည်း ဖင်ဆုံကြီးကို အရမ်းကာရော ပင် လှုပ်ရှား ဖိကြိတ်လိုး ပေးနေသည်..။  စောင့်ကြည့်နေရသော ကိုအောင်မြတ် အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် စိတ်မရှည်နိုင်အောင်  ရှိနေသည်..။

မိနစ် နှစ်ဆယ်ကျော်ကျော် ကြာမှပင် ကိုစိုးထိုက် လရည်တွေ ပန်းထွက်၍ ပြီးသွားသည်..။ အပေါ်မှ ဖိကြိတ်လိုးပေးခဲ့ရသော ခင်မေကျော်မှာလည်း အတော်ဟိုက်သွားကာ ကိုစိုးထိုက် တွန်းဖယ်မပစ်ခင်ပင် ဘေးသို့ လိမ့်၍ ကျသွားလေသည်..။

“ တောက်…..တကယ်ကောင်းကွာ…၊ သိပ်မိုက်တာပဲ….ဒီအတိုင်းဆို…ငါ ခဏလောက်ပဲ နားပြီး ဆက်ချချင်လာမယ်…ထင်တယ်ကွ…..၊ မင် သိပ်မကြာစေနဲ့ ဟုတ်လား……..”

ကိုစိုးထိုက်က ခုတင်ပေါ်မှ ဆင်းရင်း ၊ ကိုအောင်မြတ်ကို ပြောသွားသေးသည်..။   ကိုအောင်မြတ်သည် ခင်မေကျော်ကို အမောပြေစေပြီး ရမက် ပြန်ထလာအောင် ဖန်သည့် အနေဖြင့် အချိန်အနည်းငယ်ယူကာ  ဟိုကိုင် သည်ပွတ် နှိုးဆွပေးဖို့ စိတ်ကူးထားသေးသည်..။ သို့သော် ကိုစိုးထိုက်က သည်လို ပြောသွားရာ..၊ ကိုအောင်မြတ် အနေနှင့် ခင်မေကျော်ကို တစ်ခါတည်း တန်းလိုးမှသာ ဖြစ်တော့မည့် အခြေ ဆိုက်သွားရသည်..။

“ မေကျော်ရာ….တို့တော့ သိပ်ချချင် နေပြီ ကွာ….၊ မင်း ခံနိုင်တယ် မဟုတ်လား….၊ ဒေါင်းနေပြီလား…..ဟင်……”

ကိုအောင်မြတ်သည် ခုတင်ပေါ် သို့ ခပ်မြန်မြန် လှမ်းတက်လာရင်း ခင်မေကျော်ကို ပြောလိုက်သည်..။  စကားက ခင်မေကျော်ကို ညှာတာသလို အသွင်မျိုး ရှိသော်လည်း တကယ်စင်စစ်တော့ မိမိ အမြန်ဆုံး လိုးချင်နေကြောင်း ပြောလိုက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။

ခင်မေကျော်ကတော့ အတော်လေး မောနေသည်…။ ခဏလောက်လည်း နားချင်သည်..။ သို့သော် သူမသည် ကိုအောင်မြတ်နှင့် စပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသကလည်း ပြင်းပြနေပြန်သည်..။  ကိုစိုးထိုက် ပြောသွားသော စကားကို  သူမလည်း ကြားပေရာ…၊ ကိုအောင်မြတ်နှင့် ပီပီပြင်ပြင် လိုးချင်သည် ဆိုလျင် အမြန်ပင် ဆက်၍ လိုးမှသာ ဖြစ်မည်ကို နားလည်သည်..။

“ ရတယ် အစ်ကိုကြီး…ဖြစ်တယ်…၊ ဟို ကျနော် သွားဆေးကြောလိုက်အုံးမယ်…..“

“ ဆေးမနေပါနဲ့…မေကျော်ရာ….မလိုပါဘူး…”

“ အို…မဟုတ်တာ…အစ်ကိုကြီးကလဲ…..ကျနော့်ဥစ္စာမှာ ပေကျံနေတဲ့ဟာကို……“

“ တို့က ဖင်ချမလို့….ဒီတော့ စောက်ဖုတ်မှာ ပေကျံနေလဲ…ကိစ္စ မရှိဘူး….“

“ ဟာကွာ….အစ်ကိုကြီးကတော့…….လုပ်လာပြီ…..”

ခင်မေကျော်သည် စောစောက ကြည့်ခဲ့ရသော အပြာကားထဲမှ ဖင်လိုးခန်း ပြကွက်ကြောင့် ဖင်လိုးခံချင်နေသည့်စိတ်လေးအခံ ရှိနေရာ…ကိုအောင်မြတ်၏ စကားက ထိုစိတ်ကို  ပို၍ ထန်းပြင်းလာစေသည်…။

“ ကဲ…..ဖင်ပူးတောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းပေးနော်………..”

ကိုအောင်မြတ်က ဖင်လိုးခံဖို့ အနေအထား အပြင်ခိုင်းသည်…။  ခင်မေကျော်လည်း ခုတင်ပေါ်တွင် လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်ရသည်..။  ဖတ်ထားသည့် စာအုပ်ထဲမှ နည်းအတိုင်းဖြစ်ရာ စနစ်ကျသည်ဟု ဆိုရမည်..။  အမှန်က လေးဘက်ထောက်ပေးခြင်း ပင် မဟုတ်ပါ…။  ပုဆစ်တုတ်ကာ ဖင်ပူးတောင်း ထောင်၍ ကုန်းပေးရာ..၊ ဖင်က ထောင်တက်သလို ဖင်သားခြမ်းကြီး နှစ်ခုအကြားမှ စအိုပေါက်ကလည်း အထင်းသာ ပြူးထွက်နေသည်..။ 

စောက်ပတ်ကတော့ ပေါင်နှစ်ခုကြားညှပ်ကာ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း တစ်တစ်တင်းတင်းကြီး ရှိနေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း  ချက်ချင်းပင် ခင်မေကျော်၏ ဖင်ကြီးနောက်တွင် ဒူးထောက်ကာ နေရာယူသည်..။ သူ၏ မတ်ထောင်နေသော လီးချောင်းကြီးက စအိုဝနှင့် တည့်တည့်ကြီး တန်း၍ နေသည်..။

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်၏ ဖင်ဝကို ဆွဲဖြဲသည်…။

“ အို…….ဟင့်…..မဖြဲ နဲ့လေ……“

ခင်မေကျော်မှာ ဖင်ဖြဲ ခံရမှုကြောင့် ပါးစပ်မှ လွှတ်ခနဲ ပြောမိသည်..။

“ ဖင်ဖြဲပြီး..တံတွေး ဆွတ်မလို့ပါ….မေကျော်ရဲ့…..”

ကိုအောင်မြတ်က ပြောပြောဆိုဆို ဖြဲကာ ခင်မေကျော်၏ ဖင်ပေါက်ပေါ်သို့ တံတွေးများ ဖွီးခနဲ ဖွီးခနဲ ထွေးချသည်…။ ဖင်ဝလေးမှာ အေးစိမ့်စိမ့် ဖြစ်သည်..။ တံတွေးအချို့ ဖင်ခေါင်းထဲ စီးဝင်သွားရာ ခင်မေကျော်မှာ ကျောလေးတွန့်သွားကာ ပါးစပ်မှ အင့် ဟု အသံမြည်သည်..။

တံတွေးဆွတ်ပြီး နောက် ၊ လီးထိုးသွင်းတော့မည်ဟု နားလည်သောကြောင့် ခင်မေကျော်မှာ ဖင်ဝ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသည်..။ သူမသည် ကိုအောင်မြတ် ဖင်လိုးတာ ခံခဲ့ဖူးပြီးသည့်အတိုင်း နာကျင်မှု ရောပြွန်းသော ထူးကဲသည့် ဖင်လိုးခံ အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး သိနေသည်..။ မိမိ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းသည့် အချိန်ကို ရင်တဖိုဖို အသည်းတအေးအေးနှင့် စောင့်နေသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က သူ့လီးကိုပါ တံတွေး ဆက်၍ ဆွတ်နေရာ ၊ ဖင်ထဲ ချက်ချင်း မသွင်းနိုင်သေးပဲ ရှိနေသည်…။

“ ဟင့်…..ချရင်လဲ ချလေ…အစ်ကိုကြီးရာ…၊ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး ဗျ….၊ ဖင်သိပ်ယားနေပြီ…..”

ခင်မေကျော်၏ ပါးစပ်မှပင် ထုတ်ဖော် ပြောလိုက်မိသည်..။

“ ချမှာပေါ့ ကွာ….ဒီမှာ လီးကိုလည်း တံတွေး ဆွတ်ရသေးတယ်…၊ ဒါမှ ဖင်ထဲသွင်းရင် အဝင်ချောမှာ….၊ ကဲ….သွင်းပြီ…..”

ပြောလည်း ပြော ၊ လီးကိုလည်း ဖင်ဝတွင် တေ့ထောက်ပြီး အားစိုက်ကာ ထိုးသည်…။ ဒစ်ကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်၍ ဝင်သည်..။

“ အား ကျွတ်ကျွတ်……ကျွတ်……အစ်ကိုကြီး..ရယ်…..ဟင့်…ဟင့်……”

ခင်မေကျော် ခါးနွဲ့ ဖင်ရမ်းကာ စုတ်သပ်ငြီးမိသည်..။ တစ်ကြိမ်တစ်ခါသာ အလိုးခံဖူးသေးသော ဖင်ပေါက်မို့ လီးအသွင်း သိပ်ကြမ်းလျင် ခင်မေကျော် အရမ်းနာပြီး ကြောက်လန့်နေမှာကို သိသည်…။ ဒါကြောင့် ကိုအောင်မြတ်က အသာထိန်း၍  ခပ်ဖြည်း ဖြည်း ချင်းသာ ဖိသွင်းသည်..။ သူ့စိတ်ထဲတွင်တော့ တစ်ချက်တည်း လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ခေါင်းထဲ သပ်ရိုက်သွင်းလိုက်သလို  ထိုးဖိသွင်းချပစ်လိုက်ချင်သည်..။  အလိုးခံဖူးပြီးသော ဖင်ပေါက်မို့  စအိုက အလိုလိုပင် ဖွင့်ပေးတတ်ကာ လီးသည် တစ်၍တစ်၍ ဝင်သည်..။

တင်းကြပ်၍ တော့ နေသည်..။  စအိုဝမှာ အစွမ်းကုန် ပြဲကား၍ နေရာ  နာလည်း အတော်ကို နာသည်..။  ထို့ကြောင့် ခင်မေကျော်မှာ မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ချကာ ဝပ်ပေးထားရာမှ  ခေါင်းလေးနောက် ငဲ့ကြည့်ရင်း သူမ၏ ဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းနေသူ ကိုအောင်မြတ်ကို တောင်းပန် စကားဆိုမိသည်..။

“ ဖြည်းဖြည်း…အစ်ကိုကြီး ရယ်….နာတယ် ဗျာ…..၊ ကျနော့်ဖင်ထဲလဲ ..ကြပ်သိပ်နေတာပဲ…ဖြည်းဖြည်း သွင်းပါနော်…..သိပ်မကြမ်းပါနဲ့…အုံး…..“

“ စိတ်ချပါ…မေကျော်ရာ….၊ ချော့ပြီး သွင်းပေးနေတာပဲ….၊ ဖင်ထဲကို လီးတော့ ဝင်တယ် မို့လား….“

“ အား …ကျွတ်ကျွတ်….ဟင့်….ဝင်ပါတယ်….ဗျာ…ကျနော့် ဖင်ထဲ…တထစ်ထစ်နဲ့ ဝင်နေပါတယ်……အား..အ…..အား……….”

“ နို့ကြီးတွေ…ဆွဲချင်တယ်….”

“ ဆွဲလေဗျာ……အရမ်းကြီးသာ မညှစ်ပါနဲ့…နော်………..”

“ နို့ဆွဲပြီး….ဖင်ထဲ လီးကို ဖြည်းဖြည်းလေး စိမ်ထိုးသွင်းမယ်လေ…..”

“ အင်း…..”

ခင်မေကျော် နို့များက သိပ်မပျော့သေး…။ လုံးဝန်းမို့မောက်ကာ ကျစ်လစ် တင်းရင်းနေသည်..။ ဖင်ထောင် ကုန်းပေးထားသည့် အနေအထားတွင်ပင် နို့အုံများသည် ခပ်အိအိလေးသာ အောက်သိုဆင်းကျနေသည်..။  ကိုအောင်မြတ်က ထိုနို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို စုံကိုင်ကာ လှမ်းဆွဲသည်..။  ခပ်သာသာ အုပ်ကိုင်သည်…။ နို့သီးခေါင်းများကို  လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် ညှပ်ကာ  အသာဆွဲပေးရာ…ခင်မေကျော်မှာ ရင်ဒိန်းဒိန်း ခုန်၍  တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ခါရမ်းသည်..။ နို့အုံသားများကို အသာဆုပ်နယ် ၊ နို့သီးခေါင်းများကို  ဆွဲကလိပေး ရင်း လီးကိုလည်း အသာအယာ ဖိ၍ ဖိ၍ ထိုးသွင်းနေရာ  နောက်ဆုံးတွင် ခင်မေကျော်၏ ဖင်ခေါင်းပေါက်လေးထဲသို့ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးပင် ဝင်သွားလေတော့သည်..။ လီးအဆုံး အသွင်းခံရသော အခါ ၊ ခင်မေကျော်၏ ဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးများ သည် ဆတ်ဆတ်တုန်၍ လာကြသည်..။

” အားပါးပါး….ရှီး…..အစ်ကိုကြီး ရာ…..ဟင့်……..”

“ လီး အဆုံး ဝင်သွားပြီ….ဘယ်လိုနေလဲ….အရသာ ပီပြင်ရဲ့လား…..”

“ အင်း…..အင်း…ကောင်းတယ် အစ်ကိုကြီးရာ….၊ ကျနော့်ဖင်ထဲ အစ်ကိုကြီးရဲ့ လီး အဆုံးဝင်သွားပြီလား……ဟင်…..”

“ အင်း….ဝင်သွားပြီ…နာလား…..“

“ နာတာပေါ့…ဗျာ……ဖင်ကွဲသွားပြီလားတောင် မသိဘူး…..”

“ လီးထိုးပြီး လိုးရုံနဲ့ ဖင်မကွဲပါဘူး…ကွ…..” 

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်၏ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးဝင်သွားသော လီးချောင်းကြီးကို အသာပြန်ဆွဲထုတ်သည်..။ လီးကြီးမှာ ဖင်ထဲမှ တစ်၍ ထွက်လာသည်..။  စအိုဝသည် ပြဲလန်၍ ပါလာသည်..။  ခင်မေကျော်မှာတော့ ဖင်ဝကျိန်းစပ်နာကျင်မှုနှင့် အတူ ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်း ထလောက်အောင် ဖီလင်တက်လာသောကြောင့် တဟင်းဟင်း ဖြစ်၍ နေသည်..။ ဖင်ဝတွင် ဒစ်အရင်းပိုင်းပေါ်လာသောအခါ ခပ်ဆပ်ဆပ်လေး ပြန်၍ ဖိဆောင့်သွင်းသည်..။

“ အား…..အိ..အိ…..ဘွပ်…..အ…သိပ်မကြမ်းနဲ့အုံး…အစ်ကိုကြီးရာ….အရမ်းနာတယ်…ဗျ….”

လီးကြီး ဖင်ထဲဝင်သွားမှုနှင့်အတူ ခင်မေကျော်မှာ ခါးညွှတ်ကွေးကာ အိ၍ ကျသည်..။ ဖင်ကြီးရမ်းသွားသလို ပါးစပ်မှလည်း တောင်းပန်သံလေး ပေါ်လာသည်..။ ကိုအောင်မြတ်က လီးကို အသာပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး.. စောစောကလိုပင် ဆတ်ခနဲ ပြန်ဖိဆောင့်သည်..။  ခင်မေကျော်၏ အားခနဲ အော်သံ ပေါ်လာပြန်သည်..။

နောက်တစ်ချက် ထိုနည်းအတိုင်း ပြန်ဆောင့် ဖိထိုးလိုက်တာ ခံလိုက်ရပြီးသောအခါတွင်တော့ ခင်မေကျော်၏ ဖင်ကြီး ပိုထောင် တက်လာသည်..။  အမျိုးသမီးသည် နာကျင်မှု ရောယှက်သော ဖင်လိုးခံ အရသာကို ပီပြင်စွာ ခံစားသွားရလေပြီ..။  အထာပေါက်သော ကိုအောင်မြတ်က ဆောင့်ချက်များကို ပိုမြန် ပိုသွက်ပေးသည်..။  အားလည်း ပိုထည့်ပေးသည်..။  ခင်မေကျော်မှာ ဖင်ဇိမ်တွေ့လာသည်မို့ ကိုအောင်မြတ်၏ ဆောင့်ချက်များကို အပီအပြင်ကို ခံနေရရှာသည်..။

ခင်မေကျော်တစ်ယောက် ဖင်လိုးခံ အရသာတွေ့၍ ဖီလင်တွေ တက်လာသည်နှင့် အမျှ ကိုအောင်မြတ်အဖို့လည်း ဖင်ဆော်ရတာ ပို၍ အရသာတွေ့လာသည်..။ ဖင်လိုးခံနေရင်း ခင်မေကျော်၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေ စို၍ စို၍ ထွက်သည်..။  စအိုဝနှင့် ဖင်ခေါင်းပေါက်တို့သည် လိုးဆောင့်နေသော လီးချောင်းကြီးကို စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ပင် ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူနေကြသည်..။  ဖင်ဆုံကြီးကလည်း ဝေ့ကာဝိုက်ကာနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လှုပ်ခါသည်..။

“ ဖင်ကြီးကို …နောက်တွန်း တွန်းပေးရတယ်…မေကျော်ရဲ့…..၊  ဒါမှ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဝင် ပိုနက်တာ….”

ဖင်လိုးနေရင်း ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်ကို ဖင်လိုးခံနည်းကိုပါ လက်တွေ့သင်ပြပေးလိုက်သေးသည်..။ ခင်မေကျော်လည်း မဆိုင်းမတွပင် လိုက်နာကာ သူမ၏ ဖင်ဆုံအိအိကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကော့တွန်းပေးသည်..။ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ထိုသို့ ကော့တွန်းသည့် အချိန်ကိုစောင့်ကာ လီးကို ဖိထိုးဆောင့်သည်..။  ခင်မေကျော် ပို၍ အရသာတွေ့သည်..။ ထိုအချိန်မှာပင် ကိုစိုးထိုက်မှာလည်း ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး၍ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်၍ လာသည်..။ အမျိုးသမီး ခံနိုင်ပြီမှန်း သိ၍ ကိုအောင်မြတ်ကလည်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်၍ လိုးနေလေပြီ..။

“ ဘွတ်….ဘွတ်…ပြွတ်….အင့်..ဟင့်ဟင့်…..ကောင်းလိုက်တာ…အား…အ….အမလေးနော်….အီး…“

“ ဘယ်လိုလဲ…တို့ဖင်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းတယ် မို့လား…..”

ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်၏ ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရင် မေးသည်..။ ထိုသို့အမေးတွင်  လီးကို ပို၍ အားပြင်းပြင်း ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ ခင်မေကျော်ဖင်ကြီးလှုပ်ခါရမ်းကာ အသက်ရှူပင် မှားသွားရသည်..။

“ ဘွပ်……အင့်ဟင့် ဟင့်……ကောင်းတယ် အစ်ကိုကြီးရယ်…သိပ်ကောင်းတာပဲ….အစ်ကိုကြီးက ဒီကိစ္စတွေမှာ သိပ်ကျွမ်းတာပဲ နော်…..အို အမေ့……ဟင့်……..”

“ ဒီလိုပေါ့…မေကျော်ရာ…..”

“ အစ်ကိုကြီးတော့ မိန်းမတွေ အများကြီးချခဲ့ဖူးမှာပေါ့..နော်……..ဟုတ်လား ဟင်….”

“ သိပ်အများကြီး မဟုတ်သေးပါဘူး….မေကျော် ရ…..”

“ အံမယ်….ဖုံးမနေပါနဲ့….၊ ကျနော့်ကို အကြံအဖန်လုပ်သလို …၊ မိန်းမ ဘယ်နှစ်ယောက်ကိုများ ဖန်ပြီးပြီလဲမှ မသိတာ….“

“ မေကျော့်ကို ….ရုံးရောက်လာကတည်းက ချချင်နေတာမို့….အပိုင်ကြံမိတာပါကွာ……..”

“ တော်ပါ…..ဟွန်း….ဉာဏ်သိပ်များတဲ့….လူကြီး…..”

“ တကယ်ပြောတာပါ….မေကျော်ရ….၊ မေကျော်က တင်ပါး တွေ ၊ ရင်သားတွေ အယ်တင်းနေတာမို့လား… ချချင်လာတာပေါ့…..”

“ အို ဗျာ…..အစ်ကိုကြီးကလဲ….ပြောရော့မယ်….”

“ ဟဲဟဲ…တကယ်ပြောတာပါဆို……ကြည့်လေ…ဖင်ကြီးက တင်းတစ်နေတာပဲ…..တောက်….ဖြန်း……..”

ပြောရင်း ခင်မေကျော်၏ ညာဖက်ဖင်သားခြမ်းကြီးကို ဖျန်းခနဲ….အသံမြည်အောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ချသည်..။

“ အိုး……..အမေ့……….အား…..အစ်ကိုကြီး..နော်….နာတယ်….ဗျ……..”

ခင်မေကျော် ဖင်ကြီး စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်ကာ ပါးစပ်မှလည်း ယောင်၍ အသံထွက်ကာ ညည်းမိသည်..။  ထို့နောက် ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်၏ ဖင်ကို ဆက်၍ အပြတ်တွယ်သည်..။  ခင်မေကျော် တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့်ဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပင် ဖင်လိုးခံရသည်..။

ဖင်ခံရင်း ပြီး ၍ ပြီး၍ လည်း သွားနေသည်…။ ကိုအောင်မြတ်နှင့် ခင်မေကျော်တို့ နှစ်ယောက် အားရပါးရ ဖင်လိုးဖင်ခံနေကြပုံကို ထိုင်ကြည့်ရင်း ကိုစိုးထိုက်လည်း စိတ်တွေ ထလာသည်..။  ကာမစပ်ယှက်လိုသည့် အာသီသ ထန်ပြင်းလာသည်..။  ကိုစိုးထိုက်သည် တစ်ချီကောင်းလိုးပြီးနောက် ၊ အတန်ကြာ အနားယူပြီးမှ သာ ကာမစိတ် ပြန်နိုးကြွကာ နောက်တစ်ချီးဆက်၍ လိုးလေ့ ရှိသည့် အကျင့်ရှိသည်..။ ယခု ဘာမှ မကြာလိုက်သေးပဲ တိုတောင်းသော အချိန်အတောအတွင်း မိမိ၏ ရမ္မက် စိတ်ဆန္ဒတွေ ပြန်လည်နိုးကြွ သောင်းကျန်းလာသည့်အတွက် ကိုစိုးထိုက်မှာ အံ့သြသလိုလိုပင် ဖြစ်ရသည်…။

စိတ်ပြန်ထလာပြီ ဆိုတော့လည်း  ( လိုးဖို့ မိန်းမကလည်း အသင့် ရှိနေရာ..) တက်လိုးဖို့သာ ရှိပေတော့သည်..။

“ ဟေ့ကောင် …အောင်မြတ်….မြန်မြန် လက်စသတ်ကွာ….ဒီမှာ ငါတစ်ချီ ထပ်ချချင်လာပြီ…ကွ…….”

ကိုစိုးထိုက်က လီးကြီးအတောင်သားနှင့် ဆိုဖာခုံပေါ်မှ ထကာ ကိုအောင်မြတ်ကို လှမ်းပြောသည်..။

“ ဟာကွာ…..မင်း မညစ်နဲ့….၊ ဒီမှာ လိုးလို့ ကောင်းနေတုန်းကွ….၊ငါချတာလည်း ဘာမှ အချိန်မကြာသေးပဲနဲ့…….”

ခင်မေကျော်ကို  ဖင်လိုးမှု အရှိန်တက်နေသော ကိုအောင်မြတ်က ပြန်ပြောသည်..။

“ လုပ်မနေနဲ့…၊ ငါချချင်နေပြီ..ကွ….၊ မင်းအမြန်ဆုံး အပြီးသတ်….ဒါပဲ…..၊ ဒီဆော်က ငါ့ဆော်..မင်း သဘောပေါက်…….”

လီးအပြတ်တောင်ကာ လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်နေသော ကိုစိုးထိုက်က အပိုင်ပြောသည်..။ ခင်မေကျော်အား ကိုစိုးထိုက်က ခေါ်လာသည်မို့ သူ့ဆော်ဟု ပြောနိုင်သော အခြေအနေတွင် ရှိနေလေရာ ၊ကိုအောင်မြတ်အဖို့  အတော် အကြပ်ရိုက်သွားသည်..။ လိုးချင်စိတ်ထက်သန်ပြင်းပြလာလျင် ကိုစိုးထိုက်သည် သဲကြီးမဲကြီး ဖြစ်တတ်ကြောင်း သိထားသည့်အတွက်လည်း သိပ်အထွန့်မတက်လို…။ ထိုအခိုက် ကိုအောင်မြတ်က ခင်မေကျော်အား……..

“ ငါလည်း ချကောင်းနေတုန်းကွာ….၊ မင်းကလည်း သိပ်လိုးချင်နေတာ ဆိုတော့ မေကျော်ရေ……..၊ အစ်ကိုကြီး အမြန်ဆုံးပြီးအောင် ဆောင့်လိုးပေးမယ် နော်….သည်းခံပြီး အောင့်သာ ခံပေတော့…ဟုတ်လား….”

ပြောပြောဆိုဆို ကိုအောင်မြတ်သည် မေကျော်၏ ဖင်ထဲတွင် အဆုံးဝင်နေသော သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ဆောင့် ဆောင့် ထိုးသွင်းလေတော့သည်..။

လီးချောင်းကြီး ဆောင့်ထိုးသွင်းသည့် ဒဏ်ကို မေကျော်ခမျာမှာ အောင့်အည်း ကြိတ်မှိတ် ခံကာ တအီးအီး တအားအား အော်ဟစ်ညည်းညူ နေရရှာလေသည်..။

“ ဘွပ်…ဘု…ဘူ…ဘွတ်…..ဘွတ်….ဘု..”

“ အား……အား..အ…….ဟင်း..အင်း…….အီး..အိ..အိ………အား..ပါးပါး…..ရှီး…..”

ကိုအောင်မြတ်မှာလည်း ပြီးလုလု သုတ်ရေပန်းထွက်လုလု အချိန်ဖြစ်လာပြီမို့ မနားတမ်း အသကုန် သူ၏ လီးချောင်းကြီးအား မေကျော်၏ ဖင်ထဲသို့ အချက် ၅၀ ခန့် ဆောင့်ထိုးသွင်းပြီး  လီးထိပ်မှ ပူနွေးချွဲပျစ်သော သုတ်ရည်များအား မေကျော်၏ စအိုထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ လီးချောင်းကြီးအား အဆုံးထိ ထိုးသွင်းဖိသိပ်ထားလိုက်လေတော့သည်…။

“ ဘွတ်….ဘု…ဘွတ်…….ဗြစ်…….ဘွတ်……..ပလွတ်…….ဘု……“

မေကျော်မှာလည်း ကိုအောင်မြတ်နှင့် အတူ တစ်ပြိုင်တည်းလိုလို ပြီးသွားရာ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်များ ဒလဟော အပြင်သို့ ယိုစီး စိမ့်ကျသွားလေတော့သတည်း……။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။