အမေတခု သားတခု အပိုင်း ( ၇ )
{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }
ရေးသားသူ - အမည်မသိ
အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။
ဒါကိုကြည့်ပြီး ကျမစိတ်တွေ အရမ်းဆူဝေလို့ လာပါတယ်။ ပြီး လုလုလည်း ဖြစ်လာတယ်။ ဒီလို အချိန်ကောင်း အခါကောင်းမှာပဲ ကိုဟာစန်က ကျမ စောက်ပတ်ထဲက သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်သွားပါလေရော။
“ အို ဘာလို့ ထုတ်သွားတာလဲ...ဆက်လိုးစမ်းပါရှင့်...”
ဖီလင် အရမ်းတက်ပြီး တချီကောင်းကောင်း ပြီးလုလု ဖြစ်နေချိန်မှာ လီးဆွဲထုတ်သွားတာမို့ ကျမဟာ ဆပ်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်သွားတာကြောင့် ပါးစပ်ကနေ လွှတ်ကနဲ အသာငမ်းငမ်း ပြောလိုက်မိပါတယ်။ ဒီစကားတွေ ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ပြောထွက်သွားမိတယ် မသိပါဘူး။ ထိန်းသိမ်းဖို့တောင် အချိန်မမီတော့တဲ့ အထိပဲ။
ကျမရဲ့ စကားသံကို ကျော်စိုးဝင်းနဲ့ လုစိုင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး ကောင်းကောင်း ကြားသွားကြမှာ သေချာပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းတံခါးဆီကို ဆတ်ကနဲ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။
အခြေအနေ ပိုဆိုးချင်တော့ (ပိုကောင်းချင်တော့လို့လည်း ပြောလို့ရပါတယ်လေ) အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကိုဟာစန်က မဟတဟလေး ဖြစ်နေတဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးကို လုံးလုံးလျားလျားကြီး ပွင့်သွားအောင် တွန်းဖွင့်လိုက်ပါလေရော။
အို .. ဘာပြောကောင်းမလဲ၊ ကျမတို့ နှစ်ယောက်ကို သူတို့နှစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး မြင်သွားကြတာပေါ့။
သူတို့မြင်လိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ ကျမဟာ ဒူးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ထောက် ကုန်းလျှက်သားကြီး၊ ထမီက ခါးပေါ်လန်လို့၊ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ပြုတ်ပြီး ဘရာစီယာ ရင်ဘုံ လှန်တင်ထားတာကြောင့် နို့အုံကြီး နှစ်လုံးက ပြူးလို့၊ အဲဒီ နို့အုံကြီးတွေပေါ်မှာလည်း ကိုဟာစန် ရဲ့လက်ရာ အညိုအမည်းကြီးတွေ အပြီအပြင်ထင်လို့။ ပြီးတော့ ကြည့်တက်မယ်ဆိုရင် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ခွကြားနေရာလေး ဘေးကိုလိတ်ထွက်နေပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး မို့ဖောင်းနီရဲ၊ စောက်ရည်ကြည်တွေ အပြတ်စိုရွှဲနေတာကိုလည်း တွေ့ကြမှာပါ။ ပြီးတော့ ကျမဘေးနားမှာ ရပ်နေတဲ့ ကိုဟာစန်ကလည်း အောက်ပိုင်း ဗလာ လီးအတောင်သားနဲ့ မတ်တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီးမှာလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုရွှဲလတ်ပြောင်လို့။
ကျမနဲ့ ကိုဟာစန် ဘယ်လိုဖြစ်ပျက်၊ ဘယ်လို ဇာတ်ခင်းခဲ့ကြတယ် ဆိုတာ ကျော်စိုးဝင်းနဲ့ လုစိုင်းတို့ နှစ်ယောက် ကောင်းကောင်းကြီး အထာပေါက်ကြမှာပါ။
ကောင်လေးရော ကောင်မလေးရော ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို လှမ်းတွေ့ကြတဲ့အခါ မျက်လုံးအဝိုင်းသား ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားကြပါတယ်။
ကျမဟာလည်း ရုတ်တရက် ကြက်သေသေ နေမိပါတယ်။
လှုပ်ရှားတဲ့ သူက ကိုဟာစန်ပါ။ လီးတန်ကြီး အတောင်သားနဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို လျှောက်လှမ်းဝင်လို့ သွားပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ ကျမလည်း သတိဝင်လာပြီး လိုးနေလျှက် တန်းလန်းကြီး လီးဆွဲထုတ်သွားတာကြောင့် ဒူးနှစ်ဘက်ပေါ် လက်ထောက် အားပြုပြီး ကုန်းပေးလျှက်သား ရှိနေရာက မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပါတယ်။
လုစိုင်းဟာလည်း ပါးစပ်ကနေ အားကနဲ အိုးကနဲ အလန့်တကြား အော်ပြီး (ဆွဲမိဆွဲရာ ထင်ပါရဲ့) ခေါင်းအုံးကြီးကို လှမ်းဆွဲပြီး ရင်ခွင်ပိုက်ထားလိုက်ပါတယ်။ သူရဲ့ ဗလာကျင်းနေတဲ့ ကိုယ်ကို တက်နိုင်သမျှ ဖုံးဖုံးဖိဖိ လုပ်လိုက်ရှာတာပါ။ ဒါပေမယ့် လုံတော့မလုံပါဘူး။ မပေါ့်တပေါ် ဖြစ်နေတယ်။
“ အခုမှ ဖုံးလား ကာလား လုပ်မနေစမ်းပါနဲ့ ..လုစိုင်းရာ..နင့်တကိုယ်လုံး ..အကုန် ငါမြင်ပြီးပါပြီ...နင် အလိုးခံတာ လီးစုပ်တာတွေကိုလည်း တွေ့ပြီးပြီ...ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ...”
ကိုဟာစန်က လေအေးလေးနဲ့ မခိုးမခန့် ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်တယ်။ လုစိုင်းရဲ့ မျက်နှာ ပြာနှမ်းနှမ်း ဖြစ်သွားတာကို ကျမ မြင်လိုက်ရတယ်။ ကောင်မလေး ကြောက်သွားမှာပါ။ ရှက်လည်း အရမ်း ရှက်နေပုံ ရပါတယ်။
အင်းလေ ဘဲ တပွေနဲ့ လိုးနေကြတာကို ပထွေးက လက်ပူးလက်ကြပ် အမိဖမ်းလိုက်နိုင်တာကိုး။ ပြီးတော့ ဒီပထွေးကလည်း သူ့ကို အကွက်ဖန်ဖို့ ချောင်းနေတဲ့သူ၊ သူကြုံတွေ့ရတော့မယ့် အဖြစ်ကို လုစိုင်း ကောင်းကောင်း တွေးမိမှာပေါ့။
ကျမလည်း ကချင်မလေးကို သနားသလို ဖြစ်မိပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် (အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရရင်) ကျမ စိတ်ဟာ မကြာခင် ဖြစ်ပေါ်လာတော့မယ့် မယားပါ သမီးကို ပထွေးက အကြပ်ကိုင် အနိုင်ကျင့်ပြီး မုဒိန်းကျင့်တော့မယ့် မြင်ကွင်းကို ကြည့်ချင်စိတ် ပြင်းပြထက်သန်လာပါတယ်။
ဒီစိတ်ရဲ့ စေ့ဆော်မှုကြောင့်လား မသိဘူး။ ကျမ ခြေထောက်တွေ အလိုလို လှုပ်ရှားပြီး အိပ်ခန်းထဲကို လျှောက်လှမ်း ဝင်သွားမိပါတယ်။ ကိုဟာစန် ရဲ့နောက်က ကျမ အသာလိုက်ပါသွားတဲ့ အခြေအနေမျိုး ဖြစ်သွားပါလေရော။
“ မားမား...”
မမျှော်လင့်တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေကြောင့် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေတဲ့ သားဟာ ပါးစပ်က ရေရွတ်ပြီး ကျမဆီကို ပြေးဝင်လာပါတယ်။ မိခင်ဆီ အားကိုးတကြီးနဲ့ လာတဲ့ ကလေးငယ် တယောက်လိုပါပဲ။ ကျမကလည်း သားကို ဖြေသိမ့်ပေးတဲ့ အနေနဲ့ ရင်ခွင်ထဲ သိုင်းဖက်ထားလိုက်မိပါတယ်။ အဲဒီလို သိမ်းဖက်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျမဟာ ဘရာစီယာ ရင်ဘုံကို ပြန်ဆွဲချတာမျိုးတွေ ဘာတွေ မလုပ်ရသေးပဲ ရင်သားဟင်းလင်းကြီး။ သားကတော့ အဝတ်အစား လုံးဝမရှိပဲ တကယ့် ကိုယ်တုံးလုံးကြီး ။ ဒီလို အနေအထားမျိုးနဲ့ ဖက်မိကြတဲ့ ကျမတို့ သားအမိနှစ်ယောက် ချက်ချင်းပဲ မီးပွင့်ထွက်သွားတော့မတက်ကို ဖြစ်သွားတယ်။
ပြီးတော့ ကျမကလည်း စိတ်တွေ အတော်ကြီး ထန်ပြင်းနေတဲ့ အချိန်မဟုတ်လား။ တကယ်လို့ ကိုဟာစန် နဲ့ လုစိုင်းတို့သာ ရှိမနေကြဘူး ဆိုရင် ကျမတို့ သားအမိနှစ်ယောက် ချက်ချင်းပဲ လိုးဖြစ်ကြမှာ သေချာတယ်။
အခုတော့ ကျမဟာ သားကို အသာပွေ့ဖက်ထားရင်း ကိုဟာစန် ဘယ်လို လှုပ်ရှားမယ် ဆိုတာကို အသာ လှမ်းကြည့်နေမိတယ်။
လုစိုင်း ဆိုတဲ့ ကချင်မ ချောချောလေးကို သူ့ပထွေး ကုလားဒိန် ကိုဟာစန်က အကြပ်ကိုင် မုဒိန်းကျင့်ပွဲကလည်း စတင်ခဲ့ပါပြီ။
..................................................................
“ နင်က တယ်ဟုတ်နေတာပေါ့...ဟင် လုစိုင်း..နင်ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတာကို နင့်အမေ သိသွားရင်တော့လား..ဟင်း.....”
လာပါပြီရှင် ။ ကိုဟာစန်ဟာ ခြိမ်းချောက်စကားနဲ့ သူ့မယားပါ သမီးကို လှန့်လိုက်တယ်။
“ အို..မေမေ့ကိုတော့ မပြောပါနဲ့ ..အန်ကယ်ကြီးရယ်...”
ကိုဟာစန် ခြိမ်းချောက် ဟောက်လိုက်တဲ့ ခွင်ထဲ လုစိုင်းခမြာ တိုးဝင်သွားရ ရှာပါပြီ။ အင်းလေ၊ အခုလို ကိစ္စမျိုးကို ဘယ်မိန်းကလေးက အမေ အသိခံချင်မှာလဲ။ လုစိုင်းက ငိုသံလေးနဲ့ ပြန်ပြောရှာတယ်။ ကိုဟာစန် မျက်နှာ ပြုံးစစ ဖြစ်သွားတာကို ကျမ သတိပြုမိတယ်။ သူချထားတဲ့ ခွင်ထဲကို လုစိုင်း တိုးဝင်လာပြီကိုး။ ငနဲသားကြီး ကျေနပ်နေမှာပေါ့။
“ ဟို သားအမိလည်း ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် .. မလုပ်နဲ့နော်..ခဏ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း...”
ကိုဟာစန်က ကျမတို့ သားအမိဘက်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး ဟိန်းဟောက်လိုက်ပါသေးတယ်။ ကျမနဲ့ ကျော်စိုးဝင်း ဖက်ဖက်ပွေ့ပွေ့ ဖြစ်နေတာကို မြင်လို့ထင်ပါရဲ့။ သူ့မျက်လုံးတွေ အရောင်လက်ကနဲ တောက်သွားတယ်။ ကျမတို့ သားအမိ အနေအထားကို သူအကဲခတ်မိသွားသလား၊ အို..ရှိစေလေ၊ သူသိလည်း သိပေါ့၊ မထူးပါဘူး လို့ ကျမစိတ်ကို ဒုံးဒုံးချလိုက်တယ်။ ကြုံလာသမျှကို ရင်ဆိုင်လိုက်ရုံပေါ့။
ကိုဟာစန်ဟာ သူ့မယားပါသမီး လုစိုင်းကို အပြတ်ကိုင်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်နေတာကြောင့် အခု လောလောဆယ်တော့ ကျမတို့ သားအမိဘက်ကို မြားဦးလှည့်ဦးမှာ မဟုတ်သေးဘူး။ ကျမဟာ စောစောကပဲ ကိုဟာစန် လိုးတာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံခဲ့ရပြီးပြီပဲ။ သူထပ်ပြီး လိုချင်တယ် ဆိုရင်လည်း ခံလိုက်ရုံ ရှိတာပေါ့။ မသကာ ကျမသားရှေ့မှာ ကျမကို လိုးတာမျိုးပဲ ရှိမှာပါ။ ဒါဟာလည်း ကျမတို့ သားအမိနှစ်ယောက်အတွက် အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်းတခု ဖြစ်မှာပေါ့။
ကျမတို့ သားအမိကို လှမ်းဟောက်ထိန်းထားပြီးတာနဲ့ ကိုဟာစန်ဟာ သူမယားပါ သမီး ကချင်မလေးဘက် မြားဦး လှည့်ပြန်ပါတယ်။
အခု လောလောဆယ်မှာတော့ ကျမတို့ သားအမိက ဘေးကနေ ပွဲကြည့်ပရိသတ်ပဲ လုပ်နေကြရမှာပါ။ ဒါကြောင့် ကျမက သားကို ပုဆိုးတထည် ကောက်ဝတ်ထားဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ သားက ပုဆိုးကို သွားယူဝတ်တယ်။
ကျမတို့ သားအမိနှစ်ယောက်ဟာ ပထွေးနဲ့ မယားပါသမီးတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ဆက်ကြည့်နေကြပါတယ်။
ကိုဟာစန်ဟာ အချိန်ကိုက်ပြီး အဆင့်ဆင့် လုပ်နေတဲ့ သဘောရှိတယ်ရှင့်။ ဂွေဥတွေကို လျှက်ပေး၊ စုပ်ပေးတာကိုလည်း နှစ်မိနစ်လောက်ပဲ ဇိမ်ယူပြီး ခံတယ်။ ဂွေးဥ လျှက်ပေး စုပ်ပေးတာ ခံရင်း ဖီလင်အတက်ကြမ်းပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်မှာ စိုးရိမ်လို့လားတော့ မပြောတက်ဘူး။
“ တော်ပြီ..ရပ်တော့...”
ဒီအသံကြားတာနဲ့ မလုပ်ချင်လုပ်ချင်နဲ့ ဂွေးဥ လျှက်ပေးနေရတဲ့ လုစိုင်းကလည်း သူ့ပထွေးရဲ့ ပေါင်ခွကြားကနေ ချက်ချင်းပဲ ခေါင်းခွါပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာ မျက်ရည်လည်ရွဲနဲ့ ငိုပွဲဆင်နေတုန်းပါပဲ။ ရှိုက်ငိုသံလေး တဟင့်ဟင့်က အခုမှ ပိုပြီး ပီပြင်လာတယ်။
ကိုဟာစန်ရဲ့ လီးတန်မည်းမည်းနက်နက် တုတ်တုတ်ကြီးကတော့ အခုမှပိုပြီး မာန်ထလာသလိုပဲ။ အပြတ်တောင်မတ်ပြီး ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတောင် လှုပ်လို့နေလေရဲ့။ လီးစုပ်ပြီး ဂွေးဥ အလျှက်ခိုင်းတာက ပဏာမ အစပိုင်းပဲ ဖြစ်မှာပါ။ သူ့မယားပါ သမီးလေးကို လိုးဦးမှာ သေချာတယ်။ ဘယ်လိုပုံစံနဲ့များ လိုးမှာလဲလို့ ကျမ ကြည့်နေရင်းက တွေးမိတယ်။
ကချင်မလေးဟာလည်း ဒါကို နားလည်နေပုံရတယ်။
“ ကဲ ..လုစိုင်း..နင့်ကိုငါ ဖင်လိုးမယ်..လေးဘက်ထောက်ပြီး..ဖင်ကုန်းပေးစမ်း.....”
လုပ်ချလိုက်ပြီ။ ကိုဟာစန်က အပြတ်ကို ရင့်တာပဲကိုး၊ သူ့မယားပါ သမီးလေးကို ဖင်လိုးတော့မလို့တဲ့။
“ ဟာ ..မလုပ်ပါနဲ့ ..အန်ကယ်ကြီးရယ်...အဲဒါကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါရှင်..မကောင်းပါဘူး..ကျမ ..အဲဒီမှာ ..အလုပ်မခံပါရစေနဲ့..အရှေ့ဖင်ကိုပဲ .. လုပ်ပါရှင်...”
လုစိုင်းက ကြောက်လန့်တကြား တောင်းပန်ရှာတယ်။ ပထွေးလုပ်တဲ့သူကို ဖင်မလိုးပဲ စောက်ပတ်ကိုပဲ လိုးဖို့ တောင်းပန်နေရရှာတဲ့ မယားပါသမီးလေးရဲ့ အဖြစ်ကတော့ သနားစရာလေးပါ။ ကောင်မလေးဟာ ကိုယ့်အမေရဲ့ ယောင်္ကျား ပထွေးကို ပြောရတာမို့ နှုတ်လည်း သိပ်ရဲပုံမရဘူး။ စောက်ပတ်ကို အရှေ့ဖင်လို့ သုံးနှုန်းလိုက်တာ ကျမ သတိပြုမိတယ်။
“ ဟာ ..လုစိုင်းတော့ ဒုက္ခပါပဲ...”
သားက ခပ်တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
“ ဘာဖြစ်လို့လဲ သားရဲ့...သားကော လုစိုင်းကို ဖင်ချဖူးလား...”
ကျမက လေသံနဲ့ နှစ်ကိုယ်ကြား မေးလိုက်တယ်။
“ ဟင့်အင်..မချဖူးဘူး..သူက ဖင်ခံရမှာ သိပ်ကြောက်တာ..မားမားရဲ့..သူ့ဖင်ပေါက်ကလည်း ကျဉ်းကျဉ်းလေး..သား လက်ခလယ် ထိုးကလိပေးတာတောင် ခံနိုင်တာ မဟုတ်ဘူး..ဟို ဘဲနာကြီးရဲ့ တုတ်ကြီးနဲ့ ထိုးထည့်လိုက်ရင်တော့ ဖင်များ ကွဲထွက်သွားမလား မသိဘူး...”
“ ဖင်တော့ မကွဲနိုင်ပါဘူး...သားရာ..နာတော့ အရမ်းနာမှာပေါ့...ကိုဟာစန်က ဈေးဦးဖောက်ပြီးရင် ငါ့သားလည်း လုစိုင်းကို ဖင်ဆော်လို့ ရမှာပေါ့ကွ..အဲဒီလိုပဲ သဘောထားလိုပါ..ဟုတ်လား....”
ကို ဟာစန်က ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လုစိုင်းကို ဖင်လိုးမှာက သေချာနေတာမို့ သားစိတ်မကောင်း မဖြစ်ရလေအောင် ကျမက ကြိုးစားပြီး ဖြေသိမ့်စကား ပြောပေးလိုက်ရပါတယ်။
သားဟာ အနိုင်အထက် ပြုခံနေရတဲ့ လုစိုင်းကို သနားနေသလို သူတောင်မှ မလိုးရသေးတဲ့ လုစိုင်းရဲ့ အပျိုစစ်စစ် ဖင်ပေါက် နုနုထွတ်ထွတ်လေးကို ကိုဟာစန်က သူ့လီး မည်းမည်းနက်က်ကြီး ထိုးသွင်းပြီး လိုးတော့မှာကိုလည်း မကျေမနပ် ဖြစ်နေမှန်း ကျမ အကဲခတ်မိပါတယ်။
“ စကားမများနဲ့ ကောင်မလေး..ကုန်းဆို..ကုန်းစမ်း...”
“ ချမ်းသာပေးပါ အန်ကယ်ကြီးရယ်..ကျမကို သနားပါဦး..ဟင့်..ဟင့်ဟင့်..အဲဒါတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်...ကျမ..ကျမ..အဲဒီအထဲကိုလည်း တခါမှ အလုပ်မခံဖူးသေးပါဘူး...”
လုစိုင်းက ရှိခိုးဦးတင်ပဲ ငိုယိုတောင်းပန်ရှာပါတယ်။
ကိုသာစန်ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ရာဂရောင်နဲ့ ဝင်းဝင်းတောက်လာတာကို ကျမ သတိထားမိတယ်။ မိန်းကလေးက ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် တောင်းပန်တာ ယောင်္ကျားသားတွေအတွက် ရမ္မက်စိတ် ထန်ပြင်းအောင် ချာချင်သွင်းပေးတာမျိုး ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ကျမ နားလည်ပါတယ်။ လုစိုင်းရဲ့ သနားစဖွယ် ငိုယို အသနားခံနေတာဟာ သူ့ပထွေး ကိုဟာစန်ကို ပိုပြီး စိတ်ထအောင် လုပ်ပေးနိုင်သလိုမျိုး ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်နေတာကိုး။
မယားပါ သမီးလေးက ဘယ်လိုပဲ တောင်းပန် တောင်းပန် ပထွေး ကိုဟာစန်ကတော့ လုံးဝချမ်းသာ မပေးပါဘူး။ အတင်းကုန်းခိုင်းတာကြောင့် လုစိုင်းခမြာ တဟင့်ဟင့် ငိုရှိုက်ရင်း မွေ့ရာပေါ်မှာ ဒူးတုတ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင်လို့ ကုန်းပေးလိုက်ရ ရှာပါတယ်။ ကိုဟာစန်က ဖင်ကြီးကို ဘယ်လိုထောင်၊ ဒူးကို ဘယ်လိုညွှတ်ထား၊ ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို မွေ့ယာပေါ်မှာ ဘယ်လိုပြားထား၊ ခါးကို ဘယ်လိုကော့ထား စသဖြင့် ရုပ်ရှင် အရိုက်ခံရတော့မယ့် မင်းသမီးသစ်လေးကို ဒါရိုက်တာက သင်ပြနေသလို သူဖင်လိုးတော့မယ့် မယားပါသမီးလေးကို တစ်တစ်ခွခွပြောဆို သင်ပြပေးနေပါတယ်။ ညစ်ညမ်းတဲ့စကားအသုံးအနှုန်းတွေကိုလည်း ပက်ပက်စက်စက် ထည့်သုံးတာ။
“ ဟေ့..ကျော်စိုးဝင်း..ဟို မှန်တင်ခုံပေါ်က ဘဲလ်ကရင်ဗူး..ယူလာခဲ့စမ်း...”
ကိုဟာစန်က အတော်ကို မျက်စိစူးတဲ့ လူပါပဲရှင်။ ဘယ်အချိန်ကများ တွေ့သွားတယ်လို့ မဆိုနိုင်ပါဘူး။ မှန်တင်ခုံပေါ်က ဘဲလ်ကရင်ခေါင်းလိမ်းဆီဗူးကို သူမြင်ထားပြီး အယူခိုင်းတယ်။ သူလိုးတော့မယ့် လုစိုင်းရဲ့ ဖင်ပေါက်မှာ လိမ်းပေးဖို့ ဖြစ်မှာပါပဲ။
ကျော်စိုးဝင်းလည်း ထိုင်နေရာက ထပြီး ကိုဟာစန် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဘဲလ်ကရင်ခေါင်းလိမ်ဆီဘူးကို သွားယူပေးတယ်။
“ မင်းကောင်မလေး ဖင်ပေါက်မှာ အဲဒီဆီလိမ်းပေးစမ်း..အဝင်ချောအောင် ကောင်းကောင်းလိမ်းပေးနော် ..ဆီဆွတ်တာ နည်းသွားရင် ဖင်ထဲ ငါ့လီးထိုးသွင်းတဲ့အခါ မင်းကောင်မလေး အရမ်းနာလိမ့်မယ်...”
တော်တော်ရက်စက်တဲ့ ကုလားဒိန်ပါပဲ။ သူ့မယားပါ သမီးကို အနိုင်ကျင့်ရတာကို အားမရသေးပဲ ကျမသားကိုပါ အတင်းအကြပ် စေခိုင်းနေပြန်ပါတယ်။ သားကလည်း မတက်သာတော့တာမို့ လုစိုင်းရဲ့ ဖင်ကို ဆွဲဖြဲပြီး စအိုဝမှာ ဘဲလ်ကရင်ခေါင်းလိမ်းဆီတွေ ကျကျနန သုတ်လိမ်းနေပါတယ်။
“ မထားရင်...လာခဲ့စမ်း...”
ဟော ကျမကို လှမ်းခေါ်နေပြီ။ ဘာလုပ်မလို့ပါလိမ့်၊ သူခေါ်တော့ ကျမလည်း သွားရတာပေါ့။ ထိုင်နေရာက ထပြီး ကုတင်ပေါ် လှမ်းတက်လိုက်ရပါတယ်။ အင်း..တခုတော့ အကောင်းသား။ လုစိုင်း ဖင်ပေါက်မှာ သားက ဆီဆွတ်ပေးနေတာကို အနီးကပ်မြင်ရတယ်။ လုစိုင်းကတော့ မွေ့ယာပေါ် မျက်နှာအပ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းထောင်ကုန်းပေးထားရာက တအိအိ ငိုကြွေးနေရှာပါတယ်။ ကောင်မလေး တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရင်နေတာကိုလည်း ကျမ သတိပြုမိတယ်။ ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှတဲ့ လီးကြီးနဲ့ အပျိုစစ်စစ်ဖင်ပေါက်ကို အလိုးခံရတော့မှာကိုး။ ကြောက်နေရှာတာပေါ့။
“ ကျော်စိုးဝင်းက လုစိုင်းရဲ့ ဖင်ဝကို ပြဲအောင် ဆွဲဖြဲပေးထား...မထားရင်က ငါ့လီးကို ကိုင်ပြီး ကောင်မလေး ဖင်ပေါက်ဝမှာ တေ့ပေး...”
လုပ်ချလိုက်ပြန်ပါပြီ။ ခိုင်းချက်ကတော့ ကမ်းကုန်ပဲ။
ကျန်တဲ့လူတွေတော့ ဘယ်လိုခံစားရမယ် မသိဘူး။ ကျမ စိတ်ထဲမှာတော့ ဒီလိုစေခိုင်းခံရတာကြောင့် အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားရတာ အမှန်ပါပဲ။ ကျမတို့ သားအမိနှစ်ယောက်လည်း ကိုဟာစန် ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လိုက်နာလုပ်ဆောင်ပေးကြရပါတယ်။
ကျော်စိုးဝင်းက လုစိုင်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို ကျကျနန ဆွဲဖြဲပေးတယ်။ လုစိုင်းရဲ့ ဖင်ပေါက်ဟာ ကျဉ်းကျဉ်းလေးပါ။ စူတူူတူနဲ့ အညိုရောင်သမ်းနေတယ်။ ဆီဆွတ်ထားတာကြောင့် ပြောင်လတ်လို့ ။ ဆွတ်ထားတဲ့ ဆီကလည်း အကောင်းစား ဘဲလ်ကရင်ခေါင်းလိမ်းဆီ မဟုတ်လား။ အနံ့လေးကို မွှေးပျံ့သင်းလို့။
ကျမက ကိုဟာစန်က လီးတန်မည်းမည်းတုတ်တုတ်ကြီးကို လုံးပတ် အလယ်ပိုင်းလောက်ကနေ ညာလက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ယူပြီး လုစိုင်းရဲ့ ဖင်ဝမှာ တေ့ကပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဖင်ပေါက်က သေးကျဉ်းပြီး လီးတန်ကြီးက ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှတာကိုလည်း အနီးကပ် နှိုင်းယှဉ်သတိပြု မိလိုက်တယ်။ ဆီစိုရွှဲနေအောင် ဖင်ဝမှာဆွတ်ပေးထားတဲ့ အပြင် ကိုဟာစန်ရဲ့ လီးကလည်း တံတွေးတွေ ပေကျန်လက်ပြောင်နေပေမယ့် ဒီဖင်ပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို ဒီလောက်ကြီးမားတဲ့ လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းရင် ကောင်မလေး အရမ်းနာမှာပဲလို့လည်း တွေးမိတယ်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်စေ လုစိုင်းခမြာမှာတော့ ဖင်လိုးခံရမှာကတော့ အမှန်ပဲ။ ကောင်မလေး အနာသက်သာပြီး အရသာပဲ တွေ့ရလေအောင် ဘေးကနေ ဝင်ကူပေးမှပဲလို့ ကျမ စဉ်းစားမိတယ်။
“ အန်ကယ်ကြီးရယ်...အရမ်းတော့ မသွင်းပါနဲ့နော်..ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင်..တောင်းပန်ပါတယ်...”
ဖင်လိုးခံရတော့မယ့် လုစိုင်းက ငိုသံပါလေးနဲ့ ပြောရှာတယ်။ ဖင်မလိုးဖို့ တောင်းပန်ရင်လည်း ရမှာ မဟုတ်တော့ကြောင်း နားလည်နေပုံပါပဲ။ ဖြည်းဖြည်းသွင်းဖို့ပဲ အသနား ခံရှာတယ်။
ကိုဟာစန်က တဟဲဟဲ ရယ်မောပြီး တေ့ထားတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ဖိထိုးသွင်းလိုက်တာ ဒစ်ဖူးပြဲလန်ကြီး ဖင်ထဲတစ်ဝင်သွားပါလေရော။ တကတည်းရှင်။ အဲဒီလို ဖင်ပေါက်ထဲ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်ဝင်သွားတာကို ကျမ သေသေချာချာကို အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတာရှင့် ။ အရင်ဆုံး စအို၀ စူတူတူလေး လီးထိပ်ဖူးနဲ့ အဖိခံရပြီး ချိုင့်ဝင်သွားတာရယ်၊ ပြီးတော့ လီးကြီး တိုးဝင်သွားတာကြောင့် ဖင်ဝတင်းပြောင်ရှုံ့ဝင်သွားတာရယ်ကို အပီမြင်ရရုံတင် မဟုတ်ဘူး။ လီးဝင်သွားသံ ဘု ဘွပ် ဗျိ ဆိုတာကိုလည်း သေသေချာချာ ကြားရတယ်။ လီးဝင်သွားမှုကြောင့် စအိုပေါက်ထဲက လေတွေ အပြင်ကို တိုးထွက်လာတာကိုပါ (လီးကိုင်ထားတဲ့ ကျမ လက်ခုံကို လာရိုက်မိတာကြောင့်) သိရပါတယ်။
“ အား..နာလိုက်တာ...သေပါပြီ...မေမေရဲ့...သမီးကို မကယ်နိုင်တော့ဘူးလား...အား..အား...အား...”
ကောင်မလေး ခမြာ နာလွန်းတာကြောင့် အော်ဟစ် ညည်းညူရှာတယ်။
“ ဟေ့ ..နင့် အမေကို တ..မနေနဲ့ ..နင့် အမေလည်း ငါဖင်လိုးတာကို ဒီလိုပဲ..ခံရတာပဲ..တောက်..ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကွာ...ကျဉ်းပြီး ကြပ်စီးနေတာပဲ..သူ့အမေ ဖင်ပေါက်ထက် အများကြီး သာတယ်...”
ကိုဟာစန်ဟာ အံကြိတ်ပြောရင်း လီးကို ဖိဖိထိုးသွင်းတယ်။ လီးက ထိပ်ပိုင်း ဖင်ထဲ တိုးဝင်နေပြီမို့ ဆက်ထိန်းပေးစရာ မလိုတော့တာကြောင့် ကျမလည်း လီးကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို ဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေး အရသာတွေ့ပြီး နာကြင်မှု သက်သာရအောင် ကူညီပေးတဲ့ အနေနဲ့ စောက်စေ့လေးကို လှမ်းပွတ်ချေပေး စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ပေးလုပ်နေတယ်။ ဒါကို ကိုဟာစန်က မြင်သွားတော့
“ ဟုတ်ပြီ..ဒီလိုမှပေါ့..ကျော်စိုးဝင်း..ကောင်မလေးကို လီးသွားစုပ်ခိုင်းလိုက်စမ်း...ငါက သူ့ဖင်ကို လိုးပေးရင်း..သူက မင်းလီးကို စုပ်ပေ့စေ...”
ကျော်စိုးဝင်းလည်း လုစိုင်းခေါင်းရင်းမှာ ဖင်ချထိုင်ပြီး လီးကို ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်တယ်။ လုစိုင်းကလည်း ချက်ချင်းပဲ ကျော်စိုးဝင်း ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးရှာတယ်။
ကိုဟာစန်က လုစိုင်းဖင်ထဲ လီးအဆုံးဝင်သွားအောင် သွင်းပြီး ဆောင့်လိုးတယ်။ ကျမကိုပါ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်ခိုင်းတယ်။ ကျမ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားတော့ လုစိုင်းဘေးနားမှာ ဖင်ထောင် ကုန်းပေးခိုင်းတယ်။ နောက်တော့ ကိုဟာစန်က လုစိုင်းကို တလှည့် ကျမကိုတလှည့် ဖင်ဆော်တယ်။ အထွေအထူး စေခိုင်းစရာ မလိုပဲ လိုက်လုပ်နေတာက ကျော်စိုးဝင်းလေ။ ကျမ ကိုဟာစန် ဖင်လိုးတာကို ခံရရင် သူက ကျမဘက်ပြောင်းလာတယ်။ ကျမက သူ့လီးကို စုပ်ပေးပေါ့။ ကိုဟာစန်က လုစိုင်းကို ဖင်ဆော်တဲ့ အခါကျတော့ ကျမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကို ထုတ်ယူပြီး လုစိုင်းဘက်ကို ပြောင်းသွားရော။
ကျမရဲ့ သားကို ကျမက လီးစုပ်ပေးတာကို စမြင်ရကာစကတော့ ကိုဟာစန်က အံ့သြသွားပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ အထာပေါက်သွားတယ်။ ကျမတို့ သားအမိကြား ဘယ်လိုဆက်ဆံရေး ရှိမယ်ဆိုတာ သူတွေ့မိသွားပြီး
“ ဟာ ..ခင်ဗျားတို့ သားအမိနှစ်ယောက်က လိုးနေဆော်နေကြတဲ့ သားအမိကိုးဗျ..ကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်...”
ဒီနောက်တော့ ကျမတို့ လေးယောက်လုံး အရမ်းစိတ်ထပြီး အရှိန်တွေ အပြတ်တက်လာကြပါတော့တယ်။ လေးယောက်သား ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ အနည်းနည်း အဖုံဖုံ စပ်ယှက်ကြပါတော့တယ်။ ကျမနဲ့ လုစိုင်းတို့နှစ်ယောက် လေးဘက်ထောက်ပေးထားရပြီး ကျော်စိုးဝင်းက ကျမတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ စောက်ပတ်တွေကို တလှည့်စီ နောက်ကနေ လိုးပေးတယ်။ ကိုဟာစန်ကတော့ ကျမတို့ မိန်းမသား နှစ်ယောက်ရဲ့ မျက်နှာရှေ့မှာ တလှည့်စီနေပြီး လီးစုပ်ခံတယ်။
လုစိုင်းကို ကိုဟာစန်နဲ့ ကျော်စိုးဝင်းတို့ နှစ်ယောက်ဝိုင်းညှပ်ပြီး ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ကို ပြိုင်တူလိုးကြတယ်။ ကျမက ဘေးကနေပြီး လုစိုင်းရဲ့ နို့တွေစို့ပေးလိုက်၊ ယောင်္ကျားနှစ်ယောက်ရဲ့ ဂွေးဥတွေကို တလှည့်စီ စုပ်လျှက်ပေးလိုက်နဲ့ လှည့်ပတ်လုပ်ပေးတယ်။
နောက် ကျမကို ကျော်စိုးဝင်းနဲ့ ကိုဟာစန်က နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီး ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ကို ပြိုင်တူလိုးကြပြန်တယ်။ ဒီအခါမှာ လုစိုင်းက ဘေးကနေပြီး စောစောက ကျမလုပ်သလိုမျိုး လိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ကျမ ပါးစပ်နား သူ့စောက်ပတ် လာချပေးလို့ ကျမက လုစိုင်းရဲ့ စောက်ပတ်ကို လျှက်ပေးရသေးတယ်။
လေးယောက်သား ဝက်ဝက်ကွဲ လိုးလိုက်ကြတာ ကိုဟာစန်ဟာ နောက်တော့ ဒေါင်းသွားတော့တာပါပဲ။ သူ့လီး မတောင်နိုင်တော့ဘူး။ စုပ်ပေး လျှပ်ပေးလည်း ပျော့နေလျှက်ပဲ။ ကျော်စိုးဝင်းကတော့ လုံး၀ မကျသေးဘူး။ ဒါကြောင့် ကျော်စိုးဝင်းက ကျမနဲ့လုစိုင်းကို တမျိုးပြီးတမျိုး ဆက်လိုးတယ်။ ကိုဟာစန်က ဘေးက ပွဲကြည့်ပေါ့။ ကြည့်နေရင်း ကျမတို့ကို နို့ကိုင် ဖင်လှမ်းပွတ်လောက်ပဲ လုပ်နိုင်ရှာတော့တယ်။ ကျော်စိုးဝင်းကတော့ လုံးဝကို မကျပဲ ကောင်းကောင်းကြီး အစွမ်းပြ လိုးပေးနေပါတော့တယ်။
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
