Saturday, November 9, 2019

ချစ်ခြင်း၏ အခြားတစ်ဖက် (စ/ဆုံး)

ချစ်ခြင်း၏ အခြားတစ်ဖက် (စ/ဆုံး)

Nara Thu ရေးသည်။

အချိန်က ည ၁၂ နာရီလောက်ရှိပြီ။

ကားလမ်းမတလျှောက်မှာ လူသူအသွားအလာသိပ်မရှိကြတော့။ကားတစ်စီးတစ်လေလောက်သာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေ့ရပြီး များသောအားဖြင့် အသံဗလံတွေက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျှက်ရှိကြတော့၏။မို့မို့တစ်ယောက်တည်း ကားလမ်းမဘေးတစ်နေရာမှာ မတ်တပ်ရပ်၍ အိမ်အပြန်ကားတစ်စီးတစ်လေများ တွေ့လေမလားလို့ စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ဆိုင်းနေသည်။

ရန်ကုန်ရွှေမြို့တော်ကြီးက ယခင်ကလို သူမနှင့်အကျွမ်းတဝင်သိပ်မရှိလှတော့။သူစိမ်းပြင်ပြင်လို ဖြစ်နေသည်။မို့မို့ရန်ကုန်မြေနှင့်ဝေးခဲ့ရတာကြာပြီ။

ယခု ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြာမှ တစ်ခေါက်ပြန်ရောက်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါတောင် တစ်စုံတစ်ရာ အလုပ်ကိစ္စကြောင့်သာ လာရောက်ရခြင်းဖြစ်ပြီး ကိုယ့်စိတ်သဘောအတိုင်းသာဆို လာဖြစ်ဖို့က သိပ်မသေချာလှချေ။သူမကံကောင်းသည်ဟု ဆိုရမည်လားမသိ။ပရိုဘောက်စ် ကားလေးတစ်စီးက သူမနဘေးသို့ထိုးရပ်လာခဲ့ပြီး …

"လိုက်မလား အစ်မ … "

"အော် အင်း …ဟုတ်ကဲ့ "

မို့မို့ ကားခေါင်းခန်းလေးထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သွားရမည့်နေရာကို ပြောလိုက်တော့ ကားဆရာက ခေါင်းအသာညိတ်ပြသည်။ကားလေးက လမ်းမကြီးအတိုင်း တဟုန်ထိုးပြေးထွက်လာခဲ့ပြီ။ကားတစ်စီးလုံးမှာမှ ကားဆရာရယ် သူမရယ်နှစ်ယောက်တည်း …ကားဒရိုင်ဘာက အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့် သူမနှင့်သက်တူရွယ်တူလောက်ရှိပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်စားထားသော လူရွယ်တစ်ယောက်ပဲဖြစ်သည်။

မို့မို့ခေါင်းထဲမှာ ရီတီတီကလေးဖြစ်နေသည်။သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အိမ် အလည်သွားရင်း သူဧည့်ခံသည့်ဝိုင်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်၍ အချိန်တောင် ဘယ်လိုကုန်လို့ကုန်သွားခဲ့မှန်း မသိချေ။ လူလည်း တော်တော်ကလေးထွေ၍ ရေချိန်ကိုက်လာခဲ့သည်ဟု ဆိုရမည်။

မို့မို့တစ်ယောက် ကားကူရှင်ကို ခပ်လျှောလျှောကလေးမှီ၍ ထိုင်ရင်း မျက်လုံးကလေးမှေးစင်း၍ တစ်ချက်တစ်ချက် သတိလွတ်သလို ဖြစ်ဖြစ်သွားသည်။သူမ တစ်ခုတော့သတိထားလိုက်မိသည်။ဒရိုင်ဘာလုပ်သူ၏ လက်တစ်ဖက်က တစ်ခုခုရှာသလိုနှင့်သူမ၏ပေါင်တစ်ဖက်ဆီ မကြာခဏ ရောက်ရောက်လာတတ်ခြင်းပင် …။

သူမကိုလည်း မျက်ခြေမပြတ် အရိပ်အခြည်ကြည့်ကာ အကဲခတ်နေပုံရသည်။သူ့မျက်နှာကလည်း အသေအချာကြည့်လျှင် မြာပွေသူ …တဏှာကျူးမည့်သူတစ်ယောက်ဆိုတာ မို့မို့အနေနှင့် အသေအချာ ခန့်မှန်းမိပါသည်။ မို့မို့သူ့ဖက်လှည့်၍ အသာပြုံးပြလိုက်သည်။သူကစကားစလိုဟန်နှင့်…

"အလည်လာ တာလား တစ်ယောက်တည်းလား …"

ဆိုပြီး …

"အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ "

"အော်  ( …  … )  မှာ  တည်းတယ်ဆိုလို့ပါ "

"ဟုတ်တယ် မို့ ဒီ …မရောက်တာကြာပြီ လေးငါးနှစ်ရှိပြီထင်တယ် "

သူမက မယုတ်မလွန်ပြောလိုက်သည်။

လူရွယ်က သူမဖက်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး

"နာမည်က မို့တဲ့လား "

"အင်း ဟင်း… မို့မို့ပါ … မို့မို့လွင် တဲ့ ဒီကရော …!! "

"ကျွန်တော်က ကျော်မင်းပါ …ကျော်ကြီး လို့ခေါ်လည်း ရပါတယ် ဟင်းဟင်း "

နှစ်ယောက်သား လေပေးဖြောင့်သွားကြသည်။

"ကျွန်မ ( …  …  ) အခန်းအမှတ် ( … …  ) မှာနေတယ် လာလည်ပေါ့ ဟုတ်လား "

"တကယ်လား လာလည်မှာနော် "

မို့မို့မျက်စောင်းလှလှကလေး ထိုး၍ ဘာမျှပြန်မပြောဘဲ ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးသာ လုပ်နေလိုက်သည်။ လူရွယ်၏အကြည့်များက သူမ၏ လည်ဟိုက်အကျီၤအောက်မှ တစ်စွန်းတစ်စ ပေါ်ထွက်နေသော ရင်သားမို့မို့တွေဆီကို တရစ်ဝဲဝဲ ရောက်ရှိနေကြလျှက် … မို့မို့မသိသလို ဟန်လုပ်နေလိုက်သည်။

"ဆောရီး  နော် "

ဟုဆိုပြီး သူမ၏နဘေးမှာ တင်ထားသော ရေသန့်ဘူးကို လှမ်းယူ၍ သူ့လက်များက သူမ၏တင်သားနှင့် ညာဖက်ပေါင်တန်တစ်ဖက်ကို လာရောက်ပွတ်တိုက်မိသွားရာ …

"အို  ရ ပါတယ် ဟင်း ဟင်း  "

မို့မို့ဘာမှမဖြစ်သည့် ပုံစံနှင့်ပြောလိုက်သည်။

"တစ်ခုခု သောက်ပါလား "

"ဟင်း ဟင်း ရေ… အလကားတိုက်မလို့လား "

"ဟင့်အင်း ဘီယာဖြစ်ဖြစ် … သောက်မလား …  လို့ပါ  "

ပြောရင်း သူကရေသန့်ကိုမော့သောက်နေပြီး ရေဘူးပြန်ထားသလိုနှင့် သူမ၏ပေါင်တစ်ဖက်ပေါ်သို့ လက်တစ်ဖက်ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း လာရောက်ထိတွေ့လိုက်ပြန်သည်။ မို့မို့သတိမထားမိ သလိုနှင့် သူ့ဖက်ကို ကိုယ်ကလေးအသာရွှေ့ထိုင်လိုက်ရာက သူ့မျက်နှာကို မချိုမချဉ်ကြည့်၍ …

"အင်း ဘီယာဆို သောက်မယ်လေ "

"အိုကေ … ဒါဖြင့် …ကားခဏရပ်မယ်နော် "

"အင်း  ဟင်းးးး ဟင်းးးး … "

"ကျွီ … "

ကားလေးကို လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်ပြီး ကားအနောက်ခန်းကို လက်လှမ်း၍ ပလပ်စတစ်ခြင်းတစ်လုံးနှင့် ထည့်ယူလာသည့်စားသောက်စရာတွေထဲမှ ဘီယာလေးငါးဘူးကို နှိုက်ယူကာ လက်ကိုင်ကွင်းကလေးဆွဲ၍ ဖွင့်ဖောက်လိုက်ရင်း …

"ကဲ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ်ပေါ့ "

ဆိုပြီး …သူကမ်းပေးလာသည့် ဘီယာသံဘူးကို လှမ်းယူ၍ နှစ်ယောက်သား ဘူးနှုတ်ခမ်းချင်း ထိတိုက်ကာ တစ်ငုံနှစ်ငုံမျှ စုပ်၍ မော့သောက်လိုက်သည်။

"ကျေးဇူးပါပဲ  ကိုကျော်မင်း  မို့လည်း ဒီည နည်းနည်း ကောင်းနေတာနဲ့ အဟင်း … ဟင်း "

"အို မလိုပါဘူး ဟောဒီက ကိုယ့်မိတ်ဆွေအသစ်ကလေး အတွက်ဆိုရင် …"

သူ့လက်တစ်ဖက်က မို့မို့ရဲ့ပေါင်သား အိအိကလေးကို လာရောက်ထိတွေ့၍ …

"ဟင် … ဒီလက် ကြီး …က  လဲ …ဖယ်ပါ   … အင်း   ဟင့် ဟင့်  "

မို့မို့က သူမ၏ ပေါင်ပေါ်က သူ့လက်ကို အသာအယာပင် တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနှင့်ပင် ဘီယာဘူးကို ဆက်လက် မော့သောက်နေလိုက်သည်။သူကလည်း ဘီယာတစ်ဘူး ကုန်၍ နောက်ထပ်နှစ်ဘူး ထပ်ဖောက်လိုက်ကာ မို့မို့အတွက် နောက်တစ်ဘူး ထပ်ကမ်းပေးလာပြန်သည်။

"ဟင်း လူကို အမူးတိုက်မလို့လားဟင် "

"ဒီလောက်ကလေး မမူးနိုင်ပါဘူး မ ရဲ့… မတော်လို့ မူးတယ်ဆိုရင်လည်း တည်းခိုဆောင်အရောက် ပြန်ပို့ပေးမှာပေါ့ "

"အင်းဟင်း  စကားတော့ တော်တော်တတ်တယ်နော် ဟွန်း "

မို့မို့ မျက်စောင်းကလေးက သူ့ဆီ ထပ်မံရောက်ရှိသွားပြန်ပါသည်။

သူမက အနေအထား အနည်းငယ် ပြင်ထိုင်လိုက်သည်။ကိုယ်ကို အောက်ဖက်သို့ထပ်မံလျှောချလိုက်ရင်း သက်တောင့်သက်သာပုံစံနှင့်ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ကားကားလုပ်၍ ပေါင်ခွဆုံရှိဖောင်းမို့မို့ဖြစ်နေသော သူမ၏အင်္ဂါဇပ်ကို ပိုမိုပေါ်လွင်ထင်ရှားအောင် အနေအထားပြင် ထိုင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

အပြင်ဘက်က မှုန်ပျပျ လမ်းမီးတိုင်အလင်းနှင့်အတူ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်က တစ်ရစ်လုံးကျစ်ဖွံ့ထွားသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို အသက်ရှူမှားလောက်စရာ တွေ့မြင်နေရပေသည်။ကျော်မင်း မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားဟန်နှင့် တံတွေး ဂလုကနဲမျိုချလိုက်တာ သူမ မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သေးသည်။ မို့မို့စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြုံးပြီး သူရှိရာဖက်ကို ကိုယ်ကလေးငုံ့ကိုင်း၍ …

"ကိုကျော် အချိန်တော့ရ ပါတယ်နော် "

"အင်း ရပါတယ် ဘာလို့မေးတာလဲ "

"မျှော်နေတဲ့သူ ရှိမလားလို့ပါ ဟင်း  ဟင်း "

သူမက ခပ်ထေ့ထေ့ပြောရင်း တဟင်းဟင်းနှင့်ရယ်နေလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျော်မင်း ကောင်းကောင်း ပေါက်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။

"မရှိပါ ဘူး  "

ဟု ပြောရင်း …မို့မို့ဖက်ကို သူတိုးကပ်လာပြီး သူမပုခုံးသားလုံးအိအိကလေးကို သိမ်းကျုံးဖက်လိုက်ရာက …ပါးမို့မို့ကလေးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းပြီး

"ကားသမားဆိုတာ အိမ်မပြန်လဲရပါတယ် ဟောဒီလို အချောအလှကလေးနဲ့သာဆိုရင် တစ်ညလုံး လမ်းပေါ်မှာပဲ  နေပစ်လိုက်မယ် မဟုတ်ဘူးလား မို့  ရယ် …ဟင်း ဟင်း  "

"အင်း  ကွာ … သူ က ကဲ မယ်ဆိုတာချည့်ပဲ … ဘီယာသောက်ဦးမယ် …  ပြီးမှ …"

"ပြီးမှ … ဘာဖြစ်လဲ … ပြောလေ "

"သိဘူးဟာ … ရှင့်ဖာသာ လုပ်ချင်တာလုပ် … ပြီးရင်…တော့  ပြန် ပို့ပေးရမှာနော် …  ဟွန်း   "

"ချစ်လိုက်တာ…  မို့ရယ်  … "

"ကဲပါ  နေပါဦး … လို့ဆို "

နှစ်ယောက်သား အပေးအယူတည့်သွားကြပြီ။ဘီယာ တစ်ဘူးပြီးတစ်ဘူး ဖွင့်လိုက်ကြသည်။ဘီယာဘူးခွံတွေက လမ်းမပေါ်ပြန့်ကြဲသွားရလေသည်။ကားငယ်လေးထဲမှာလည်း သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အနမ်းပန်းကလေးတွေ ပြန့်ကြဲလို့ …

"အိ အင့်ဟင့်ဟင့်  …အို့  အို  အိ အီး   အင့်   …ဟင်းအင့် …  အင်းးးး  ……  "

ကားလေးက တသိမ့်သိမ့်တုန်ခါသွားသည်။ကားမီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး မှန်အပြည့်ချထားလိုက်တာမို့ သူတို့အဖြစ်ကို အပြင်က ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မြင်တွေ့နိုင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။

မို့မို့ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီတွေ တဖြည်းဖြည်း လျှောကျွတ်ကျသွားခဲ့ရသလို သူမ၏ ခါးဝတ်ထမီမှာလည်း ကားကြမ်းပြင် တစ်နေရာမှာ တစ်ကွင်းလုံး ပုံနေလျှက်သား ရှိလေပြီ။

ကျော်မင်း ခေါ် ကျော်ကြီးရဲ့ အကိုင်အတွယ်ကြမ်းကြမ်းနှင့် လက်သရမ်းမှုအောက်မှာ မို့မို့တစ်ယောက် ကာမဒီရေတွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာခဲ့ရသည်။ သူမနှုတ်ဖျားဆီမှ တအိအိ တအင့်အင့် ညည်းတွားရှိုက်ငင်သံ ကလေးများ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လာပေပြီ။

မို့မို့ကားရှေ့ခန်းရှိ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ အလျားလိုက် ပက်လက်ကားယားကြီး ဖြစ်၍နေကာ ကျော်ကြီး သူမ၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက် လက်နှင့်ဖြဲကားပြီး သူမပေါင်ခွဆုံအရပ်မှာ မျက်နှာအပ်၍ အင်္ဂါဇပ် ခေါ် ရတနာရွှေကြုပ်ကလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းပေးနေပေသည်။သူ့လက်များက သူမ၏ အင်္ဂါဇပ် နှုတ်ခမ်းသားများကို ဆွဲဖြဲ၍ စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကိုလျှာသွင်းပြီး ဝေ့ကာဝိုက်ကာ လိုက်လံ ယက်သပ်၍ လှုပ်နှူးဆွပေးနေပါသည်။

"အို  အိုးးး ဟင့်  ဟင့်  ဟင့်ကျွတ်  ကျွတ် ကျော်  ဖြေးဖြေးကွာ သိပ် ကြမ်း တာပဲ အ အ ရှီး … အာ့"

"ကောင်းလား ဟင် မို့မို့ "

"အင်း လုပ်  လုပ်ပါ ယက်ပေး  လျှာနဲ့အစိ ကလေးထိုးပေး  အိ အိ အ  ဟုတ်ပြီ အား ကောင်းလိုက်တာ ကျော်ရယ်"

"ကိုယ့်လီးကိုလည်း စုပ်ပေး ရမယ်နော် "

"စုပ်ပေးမှာပေါ့  ကဲ ထ ထတော့ ဒီဖက်လှည့် "

မို့မို့ကပြောပြီး ကျော်မင်း၏ ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်၍ သူ့ပေါင်ကြားမှပေါ်ထွက်လာသော လီးကြီးကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့်  ငုံ့ကာ စုပ်နမ်းပေးလိုက်လေသည်။

ကျော်မင်းလီးမှာ အမှောင်ထဲမှာမို့ မသဲကွဲသော်လည်း လက်တစ်ကိုင်စာမျှတုတ်ပြီး အရှည် ၈ လက်မနီးနီးလောက်ရှိမည်ဟု မို့မို့ခန့်မှန်းမိကာ သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ ရွစိရွစိနှင့်ထူးခြားသော ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရသည်။

သူ့လီးကို အတန်ကြာအောင် လျှာနှင့်အသွားအပြန်ယက်သပ် စုပ်နမ်း၍ လီးအောက်မှတွဲလောင်းကျနေသော ဂွေးဥပျဉ်းတွဲကြီး နှစ်လုံးကိုပါ ပါးစပ်ဖြင့်ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ငုံ၍ စုပ်ဆွဲကစားပေးလိုက်သည်။ကျော်မင်းလီးက တမုဟုတ်ချင်း မာန်ဖီထကြွကာ တောင်မတ်လိုက်ပုံမှာ သံချောင်းကြီးအလားပင်။

"ဟင် …… လိုး  …တော့ ကျော်  "

"ဘာရယ် "

"ဒီက ထနေပြီ သူ့လီးလည်း တောင်နေပြီပဲ  လိုးကြစို့ ကျော်ရယ် …အချိန်မရှိဘူး "

သူမက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ပြောချလိုက်သည်။လိင်ကိစ္စ ဆိုတာ သူမအဖို့ အထူးတလည် ဆန်းကြယ်လှသော ကိစ္စတစ်ခုတော့ မဟုတ်ပါချေ။

"ကောင်းပြီ မ ရယ် "

" မို့…  " လို့ခေါ်လိုက် " မ …" ဟုဆိုပြီး ပြီသလိုလုပ်လိုက်နှင့်ကျော်မင်း ခုတော့ " ရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲသို့"  ကျခဲ့ရချေပြီ။

မို့မို့ပေါင်နှစ်ဖကိကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ သူမ၏စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို သူ့လီးနှင့် အတန်ကြာအောင် အလျားလိုက် လျှောထိုးပွတ်ဆွပေးနေကာ စောက်ရည်တွေရွှဲစိုလာပြီဆိုတာသိရတော့မှ သူ့လီးဒစ်ကို သူမ၏စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးထဲ ဆတ်ကနဲ ဖိသွင်းထည့်လိုး လိုက်ပါသည်။

"အ အိ ဟင်း "

"စွတ် ဗြိ ပြွတ်   ဖွပ် ဘွတ် …  ဘုတ်စွိ  ဇွိ ဘွတ် … ဖွပ် ဗွပ်  ပြွတ်  ဇွပ်  …"

စောက်ရည်တွေကြောင့် လီးက အဝင်နက်ပြီး သူမကိုယ်ထဲကို မြွေတစ်ကောင်တွင်းဝင်သလို လျှောကနဲ နစ်စိုက်တိုးဝင်၍သွားသည်။ကျော်မင်း ခါးအားသန်သန်နှင့်တရစပ် ဖိဖိ၍ လိုးသည်။

"အား ကောင်း  ကောင်းတယ် ကျော်ရယ် လိုး တအားလိုးစမ်းပါ … မို့စောက်ပတ်ကို …အယားပြေအောင် လိုးပေးပါ နော် … "

"စိတ်ချ လိုးပေးမယ် မို့က ကိုယ့်လီးကို ကြိုက်ရဲ့လား "

"ကြိုက်တယ် လုံးပတ်လည်းထွားတယ် …ရှည်လည်းရှည်တယ် တချို့ယောက်ျားတွေ …အဲ့ဒီလို မဟုတ်ဘူး "

"ယောက်ျား ဘယ်နှစ်ယောက် …အလိုးခံဖူးလဲ မ ရဲ့ "

"ဘာလို့မေး တာလဲ … လူကို… ဘယ်လိုအစားထင် လို့လဲ ကျော်ရယ် … မို့က ခုမှသာ မထင်မှတ်ဘဲ ကျော်နဲ့ လမ်းမှာဆုံပြီး ဖြစ်ရတာပါ အရင်က ဒီလိုမကြုံဖူးပါဘူး … တကယ်ပြောတာ ကျော် … မယုံချင်နေ "

"ယုံပါသတဲ့ဗျာ မို့က  တခြား ကြေးစားတွေ ကက… တွေနဲ့မတူတာအမှန်ပါ ဒါပေမယ့် "

"ဘာလဲ …ဒီ ဒါပေမယ့် က … ဟွန်းးး "

"မို့က လီးတော့ကြိုက်မယ့်ပုံပဲလို့  ပြောမလို့ပါ  ဟဲ ဟဲ "

"အိုးးးး ဟင်း… ဟင်း    … ဒါ   ဒါတော့  အဟင်း  ဟင်း  ခစ်ခစ်   …ခစ် "

မို့မို့ တခိခိတခစ်ခစ် အသံကလေးထွက်အောင် ရယ်လိုက်မိသည်။

"ကဲ ပါ  မြန်မြန်လိုး စမ်းပါ ဆရာဂျီး ရယ်  ဟင်း  ဟင်း  စကားချည်းပဲ ပြောနေ စကားအရမ်းများတယ် မုန်းဖို့သိပ်ကောင်း တာပဲ   ဟွန်းးး "

ကျော်မင်း လီးကို မွှေပြီး ဖိကာဖိကာ  အားပြင်းပြင်းနှင့်ဆောင့်ချပစ်လိုက်သည်။လီးတဆုံးထည့်သွင်းပြီး လိုးဆောင့်ချလိုက်ခြင်းမို့  မို့မို့ခမျာလည်း စကားသံများရပ်တန့်သွားရပြီး …   အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ နှုတ်မှ မြည်တမ်းလျှက် သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားယူဆွဲဖက်ထားလိုက်ရကာ အောက်မှနေ၍ ခါးလေးကို မြှောက်ကာမြှောက်ကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို  ပင့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ဝေ့ဝိုက် ကော့ထိုး ညှောင့်ဆောင့်ပေးနေပေတော့၏။

အချိန်နည်းနည်းကြာလာသည်နှင့်အမျှ နှစ်ယောက်စလုံးကောင်းလာကာ ပြီးချင်လာသည်။နောက်ထပ် အချက်လေးငါးဆယ် ကျော်ကြီး အားပါးတရဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ သူမစောက်ပတ်က  စောက်ရည်လိုက်သထက် လိုက်လာပြီး ကျော်မင်းလည်း လရည်တဗြစ်ဗြစ် ပန်းညှစ်ထုတ်၍ မို့မို့ လည်း အောက်ကနေ  တအို့အို့တအင့်အင့် ဆန့်ငင်ကော့ထိုး လူးလွန့်ရင်း စောက်ပတ်ထဲမှစောက်ရည် တဖျစ်ဖျစ်ပန်းထွက်ကာ ငြိမ်ကျသွားရှာသည်။

............................................................................................................

နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် နမ်းစုပ်၍ ရမ္မက်ရေယာဉ်ကြောထဲ ဆက်လက်မျောပါနေမိကြပေသည်။

"မို့ သိပ်လှတယ် ချစ်လို့မဝနိုင်ဘူးကွာ  … ပျော်ကော ပျော်ရဲ့လား  ဟင်းဟင်း "

"ပျော်တယ် ကျော်နဲ့ …ခုလိုနေရတာ… လွတ်လည်း လွတ်လပ်တယ် စိတ်လည်းချမ်းသာတယ် … ဒီတစ်ခါ ထပ်ချစ်ကြမယ် ပြီးမှ … ပြန်ကြတာပေါ့ ကျော်ရယ်  နော် နော် "

"ကောင်း ပြီ ဘယ်လို ချစ်မှာလဲ "

"မို့မို့ မြင်းစီးပေးမယ်လေ  ကျော့်လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်လိုး ကြည့်ချင်တယ် "

"မို့ သဘောပဲလေ ကဲ လာ … "

ဆိုပြီး ကျော်ကြီးက သူမကိုယ်လုံးကို ဆွဲယူမည့်ဟန်ပြုတော့ မို့မို့လက်ကလေး ကာပြီး …

"နေပါ ဒီ … လီး ကြီး မှုတ်ပေးချင်သေး တယ် ကို ကို …ရယ်…  ဟင်း ဟင်း  ဟင်း"

ပြောရင်း သူမကကျော်မင်း ပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်၍ သူ့လီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်ကလေးဖြင့် ထည့်ငုံကာ တပြွတ် ပြွတ် စုပ်နမ်း၍ နေတော့သည်။

လီးဒစ်ကို လျှာထိုးကစားပေးသည်။ဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာကလေး ဝလုံးဝိုင်းပတ်၍ ပြီးတော့ လီးတန်တလျှောက် လျှာဖြင့်ယက်ကာသပ်ကာ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို သူမ၏အာခေါင်တွင်းသို့ အပြည့်အသိပ်ထည့်သွင်းကာဖြင့် စိတ်လိုလက်ရ နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက် နှင့် ပုလွေကိုင်ပေးနေပါသည်။

ကျော်မင်းလည်း သူ့လက်ကို သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ လျှိုသွင်းပြီး စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းများ သွင်းကာ ထိုးနှိုက် ဆောင့်ပေးနေသည်။သူ့လီးတောင်လာသလို သူမစောက်ပတ်မှာလည်း စောက်ရည်တရွှဲရွှဲ ဖြစ်၍ လာပြန်ပါသည်။

"ကဲ အပေါ်တက်တော့ မို့ရယ် "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့…

မို့မို့လည်း ပက်လက်လှဲအိပ်ချလိုက်သော သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွပြီး သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်နှင့် တည့်တည့် တေ့ချိန်၍ သူမစောက်စိကလေးနှင့်လဒစ်ထိပ်ဖူးကို သုံးလေးချက်ခန့်ဖိပွတ်လိုက်ရင်း အပေါ်စီးကနေ မြင်းစီးသလို လီးတစ်ဆုံး ထိုးသိပ်ထည့်ကာ အားပါပါကြီး ဖိလိုက် ကြွလိုက်လုပ်၍ ဦးဆောင် လိုးဆောင့်ပေး နေလေတော့သည်။

"စွပ် ဇွပ် … ဗွပ်  ဘုတ်စွပ်  … ဖတ်  ဘတ် …  ဘုတ်ဗွပ်  ဗြစ် ပြွတ် …  ဗြွတ်  ဗွပ် … ဗလပ်  လပ် "

"အင့် အင့်  အ  ကို ကျော်  ဟင်းးး နို့စို့ပေး  ကို ကျော်ရယ်  အားးးး အားးးး ကောင်းလိုက်တာ လီးကြီးက နင့်ကနဲနင့်ကနဲ ဖြစ်နေတာပဲ ကျော်ရဲ့ …အိ  အိ  အ …  ကော့ပေး  အောက်ကနေ  ကော့ကော့ပြီးထိုးပေး   ကောင်းတယ် အင်းအင်း   ထိ လိုက်တာ  အရမ်းပဲကွယ်     … ဟင်း  ဟင်း   "

မို့မို့ဆောင့်ချက်က တော်တော်လေးမြိုင်ဆိုင်ပြီး သူမအနေနှင့်ဒီလောက်အထိ ပက်ပက်စက်စက် အဆောင့်ကြမ်းလိမ့်မည်လို့ ကျော်မင်း ယောင်လို့တောင် တွေးမထားမိခဲ့ပါချေ။သူမ၏ ဖူူးဖူးရွရွ နုနယ်သော အဆင်းရူပကာနှင့်ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်လောက်အောင်ပင် တဏှာထက်သန် လေသလောက် အလိုးအဆောင့်ကြမ်းနေသည်။

ဝိုင်မူးမူး ဘီယာမူးမူးနှင့်ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် လိုးခြင်းမျိုးတော့မဟုတ်တန်ရာပေ။သူမအနေနှင့် ရူးချင်းရူူးလျှင် …ရာဂရူး တဏှာရူး ရူးခြင်းသာဖြစ်ပေလိမ့်မည်ဟု ကျော်မင်း တွေးနေမိသည်။

"ဆောင့် မြန်မြန် အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ပေး မ ရဲ့ ကိုယ့်လီးက အချိန်ကြာကြာထိန်းနိုင်တယ် မ ဖီလင်ရှိ အောင်သာလုပ် "

"အင်း အင်း  ပါ  ခုတောင် … အရည်ဒလဟောကျနေပါပြီ သူ ဆေးတွေဘာတွေသုံးထားလို့ … ကြာနေတာလား … ဟင် "

ကျော်မင်းက အင်း ဟုဆိုပြီး ဝန်ခံလိုက်သည်။သူ့အနေနှင့်အမြဲတစေ မိန်းမတွေနှင့်ပတ်သက်ဆက်ဆံမှုရှိသူမို့ ယခုလို သုက်ထိန်းဆေး ခေါ် ကြာဆေး တစ်မျိုးမဟုတ် တစ်မျိုး အစဉ်အမြဲသုံးစွဲနေရသည်။ဒါမှသာ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝရရှိခံစား နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

"ရှင်ဟာလေ  တော်တော့်ကို မလွယ်တဲ့ လူကြီး  ဟွန်းးး "

အချိန်တစ်နာရီ နီးပါး မြင်းစီးလိုးဆောင့်၍ တစ်ချီကနေ နှစ်ချီ အထိ စောက်ရည်များ မကြာခဏ ထွက်ထွက်ကျ နေရကာ  ဆောင့်ရတာ ညောင်းလာသည်နှင့်အမျှ စောက်ပတ်လည်း ထူပူ၍ ကျိန်းလာပြီမို့ မို့မို့တစ်ယောက် ခပ်ညည်းညည်း ကလေး ပြောရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို မနာမကျင်အောင် ဆွဲဆောင့်ထုရိုက်ပစ်လိုက်မိသည်။ပြီးနောက် မောမောနှင့်သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် မှာက်အိပ်ချလိုက်လျှက် …

"ဘာဖြစ်လို့လဲ မို့ ရဲ့ "

"အိုးးးး လူကို ဘယ်နှစ်ချီ ပြီးပလဲ မမေးဘူး အရည်ထွက်ရလွန်းလို့ သူများစောက်ပတ်တောင် နူးအိနေပြီ သူ့လီးကဖြင့်သံချောင်းကြီးလို မာနေတုန်း ပဲ ဒီကစောက်ပတ်ကျိန်းလှဘီ ရှင်… ရဲ့…"

မို့မို့ပြောပစ်လိုက်တော့ သူက …

"စောက်ပတ်ကျိန်းရင် ခဏနားပေါ့ ကိုယ့်ကိုဖက်ထား ကဲ ပြောစမ်း ဘယ်နှစ်ချီပြီး သလဲ လို့ "

"အင်း ဟင်း  နှစ်ခါ သုံးခါ …  လေးငါး ခါ…  ဟင်း ဟင်း တကယ်ပဲ အော့ကြောလန်လီးကြီး … မရဘူး မို့…စောက်ပတ် ပြန်မှုတ်ပေးဦး … ဒီအတိုင်းဆို ကွဲသွားလိမ့်မယ် "

"လာ ခဲ့ ဒီအပေါ် တက်ထိုင် "

"ဘာလဲ ကျွန်မအဖုတ်နဲ့… သူ့မျက်နှာ ပွတ်ခိုင်းမလို့လား … မလုပ်ပါနဲ့ကွာ ဒီလိုတော့… "

"ရတယ် လာစမ်းပါ ဆို "

မို့မို့ ကိုယ်ကို အရှေ့တိုးပြီး သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်လိုက်တော့ သူကအောက်ကနေပြီး စောက်ပတ်ကို အရည်ကုန်အောင် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်၍ လျှာနှင့်ယက်ကာ ယက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ မရိုးမရွဖြစ်လာအောင် လျှာထိုး၍ ကစားပေးနေပါသည်။လက်နှင့်လည်း သူမစောက်စေ့ကိုဖျစ်ပွတ်လိုက် သွားနှင့်ဖိကိုက်ကြိတ်ချေလိုက်လုပ်ပြီး စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာအလျားလိုက်ကြီး ယက်သပ်တင်လိုက်ကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးမွှေ၍ ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ မို့မို့စောက်ပတ်ကလေး အရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်လာပြီး

"ကဲ တော်ပြီ တော်ပါတော့လို ဆိုနေမှ ဟင်း   လိုးချင်လာပြီ အောက်မှာငြိမ်ငြိမ်ကလေးနေနော် စောက်ပတ်က ရွလိုက်တာမှ လီးနှစ်ချောင်းပူးပြီးတော့တောင် လိုး ချင်လာပြီ အဟင်းဟင်းး ဟင်းးးး  "

"ဘာဂျာ ကောင်းလို့နေမှာပေါ့ မို့ရဲ့ ဟင်းဟင်း  "

"သိဘူး  … သွား  "

ဆိုပြီး …မို့မို့ ကိုယ့်အလုပ် ကိုယ်ဆက်လုပ်လိုက်သည်။

သူမ ကိုယ်ကလေးက ကျော်မင်းရဲ့အထက်မှာ ခွစီး၍ ထလိုက် ထိုင်လိုက် ကြွလိုက် မြောက်လိုက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်လူးညာလှိမ့် စကောဝိုင်းမွှေ့ဆောင့်လိုက်နှင့် မိနစ်ပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်သည်အထိ တစ်ဆက်တည်း မနားစတမ်းပင် စခန်းသွားပစ်လိုက်သည်။

"ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလာပြီ မို့ရယ် … မို့ကမြင်းစီးတာသိပ်ကျွမ်းကျင်တာပဲ  ဟင်းဟင်း "

"ပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းပါ တကတည်း  ဒီမှာ မောလှပြီ မို့ပြီး … ပြီး … ချင်…လာ ပြီ ကျော် ရယ် အင်းဟာ… အင်း  အင်း ကဲ  ကဲ …"

"စွပ် ဖွပ် ဗွပ်  စွိ  ဇွပ်  ဖွပ် … ဘုတ် ဖတ် ဗွပ် …ဘုတ်  ဘွပ် ဗြိ ပြွတ်  ဗြွတ် "

"အား   အချစ်ရယ် ချစ်စောက်ဖုတ်ကလေး စီးကြပ်ကြပ် နဲ့… လိုး … လိုးစမ်း… ကိုယ် လီးကို ပင့်လိုးပေးမယ် အင်း  ကဲ ကောင်းလား  ကောင်း လား  မို့ …ဟင် အင်းးး "

"အ  အ  ကောင်းတယ်  ကိုရယ် ပြီး  ပြီး ပြီ  …မို့ ဟာထဲကို ကို့… လီးကြီး ဝင် ဝင်ဆောင့်တာ အောင့်အောင့်သွားတာပဲ … ထိ  ထိတယ် အိ အာ့ အားးး လိုးပေး… ကော့ကော့ပြီး လိုးပေး ဟင့် သူ့လဒစ်ကြီးက မို့ …သားအိမ်တောင် ပေါက်ပြီလား မသိဘူး   အူးးး  ဟူးးးး အု  အူးးးး  "

ကျော်မင်းရော သူမပါ စောက်ရည်နှင့်သုက်ရည်တွေ တဖျစ်ဖျစ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ကြရင်းက ကာမလမ်းဆုံးသို့ မရောက်ချင်ရောက်ချင်နှင့်ပင် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားကြလေတော့သည်။အတန်ကြာနားပြီး ပြန်မယ်လုပ်တော့ …

ကျော်မင်းက သူမကိုဟိုဒီလှည့်ပတ်ပြောဆို၍ ကားဒက်ရှ်ဘုတ်ပေါ်မှာ လက်ထောက် ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ဆုံးတစ်ချီ အဖြစ် သူ့လီးကို မို့မို့ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကနေ စောက်ခေါင်းလေးထဲ တဆုံးမြုပ်အောင် ထိုးနှစ်ထည့်သွင်းပြီး တဖုန်းဖုန်း တဒိုင်းဒိုင်း စက်သေနတ်ပစ်သည့်နှယ် ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း လိုးဆောင့်ပစ် လိုက်ပြန်လေသည်။

ဒီတစ်ချီလည်း မို့မို့ ကျေကျေနပ်နပ်ပင် အလိုးခံလိုက်ကာ သူမလိုလားတောင့်တသမျှ ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် ရရှိသွားခဲ့ပေသည်။သူတို့နှစ်ယောက် နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဆုံတွေ့ကြဖို့ဆိုတာ သိပ်တော့လွယ်ကူမှာမဟုတ်မှန်း နှစ်ယောက်စလုံး ရင်ထဲက သိနှင့်ပြီးသားပင်ဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလား။

ကားလေးက လမ်းမပေါ်ပြန်တက်ကာ ခရီးဆက်လက် ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။နောက် နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့ မို့မို့စတည်းချရာနေရာသို့ ရောက်ရှိလာပြီး မို့မို့ကားပေါ်ကဆင်း၍ နှစ်ယောက်သား လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။မို့မို့က သူမအိပ်ခန်းကလေးဆီ လျှောက်လာလိုက်သည်။

ကျော်မင်းက သူမကို သူ့ဆီ ဆက်သွယ်ဖို့ဆိုပြီး ဖုန်းနံပါတ်လေး ပေးသွားသေးသည်။ ပြန်ဆုံတွေ့မတွေ့ဆိုတာကိုတော့ မို့မို့လည်း အသေအချာမသိပါ။ မနက်ဖြန်သေမလား ရှင်မလား ဆိုတာကိုတောင် ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ ကြိုတင် မသိနိုင်သည့်ဘဝပဲ မဟုတ်လား။

မို့မို့တစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်အရိုက်ခံထားရသလို ကိုက်ခဲနာကျင်လို့နေသည်။အချိန်အခါမဟုတ်ပေမယ့် အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ပေးထားသော ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေကိုတဝကြီး စိမ်ချိုးပစ်လိုက်တော့မှ လူက အနည်းငယ်ပြန်လည်လန်းဆန်းလို့သွားသည်။

ညအိပ်ဝတ်သည့် ဂါဝန်ရှည်တစ်ထည်ကို လဲလှယ်ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး အိပ်လို့လည်းပျော်မှာမဟုတ်သည့် အတူတူ ရီဆက်ပ်ရှင်အခန်းထဲသွားပြီး ဂြိုဟ်တုစလောင်းမှလာသည့် တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲတွေကို စိတ်မပါလက်မပါ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။

သူမနှင့်ချိန်းဆိုထားသူက ဒီနေ့ရောက်လာဦးမည် မဟုတ်ပါ။ရန်ကုန်ကို ကျောက်အရောင်းအဝယ်ကိစ္စနှင့်လာခြင်းဖြစ်၍ သူမ၏ လောပန်တစ်ဦး ဖြစ်သည့် ဦးတိတ်စွမ်နှင့်အတူ လေယာဉ်တစ်စီးတည်း အတူတကွ စီးနင်းလိုက်ပါလာခဲ့ပြီး လွန်ခဲ့သော သုံးလေးရက်ခန့်က ရန်ကုန်ကိုစတင်ရောက်ရှိလာခဲ့ခြင်းပင်။

ဦးတိတ်စွမ်မှာ သူမနှင့်မကင်းရာမကင်းကြောင်းဖြစ်သော လူချမ်းသာတွေထဲက တစ်ဦးဖြစ်ပြီး မို့မို့နှင့်သူ မိုးကုတ်က ကျောက်ဝိုင်းတစ်ခုမှာ စတင်ဆုံဆည်းခဲ့ကြသည်။သူနှင့်လပေါင်း အတော်ကြာကြာ လက်တွဲ လုပ်ကိုင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမှတဆင့် နောက်ထပ် ကျောက်လောကမှ ကုန်သည်တချို့နှင့်သူမ ပလဲနံပသင့်စွာ ဆက်ဆံခွင့်ရခဲ့ပြန်ပါသည်။

ယခုဆိုလျှင် မို့မို့အနေနှင့်အလွန်အမင်းချမ်းသာလှသည် ဟုမဆိုနိုင်သည့်တိုင်အောင် ကျောက်မျက်နှင့် ပတ်သက်သည့် အစုရှယ်ယာများမှတဆင့် တစ်သက်စာ သုံးမကုန်နိုင်လောက်သည့် ငွေကြေးဥစ္စာများ စုဆောင်းရရှိပြီး မကြောင့်မကြ နေထိုင်နိုင်ပြီဖြစ်ပေသည်။

ယခု အကြိမ်မှာ လမ်းကြောင်းအသစ်ရှာခြင်းလည်းဖြစ် ယခင်က လက်တွဲဖော်ဟောင်းဖြစ်သူ ဦးတိတ်စွမ်၏ ဖိတ်မန္တကပြုချက်အရ ရန်ကုန်မြေကို မထင်မှတ်ဘဲ ပြန်လည်ခြေချ မိခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ဦးတိတ်စွမ်က ပိုက်ဆံချမ်းသာသူပီပီ ရန်ကုန်မှာ သူ့အငယ်အနှောင်း မယား သုံးလေးယောက်မက ရှိသူ ဖြစ်လေရာ ယခုလည်း အပျော်မယားများထံသို့ အလှည့်ကျ ခြေစကြာဖြန့်၍ စည်းစိမ်ခံစားနေဟန်တူသည်။

မို့မို့အနေနှင့်လည်း ယခုရန်ကုန်ကို ရောက်ရှိသည့်နေ့ကစ၍ နှစ်ရက်နှင့်နှစ်ညတိုင်အောင်ပင် ဦးတိတ်စွမ်နှင့်အတူ ကာမရေယာဉ်ကြောထဲမှာ မျောချင်တိုင်း မျောပါခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။သူတို့နှစ်ယောက်က ဘာအပေးအယူမှမရှိသလို ဘယ်လိုအနှောင်အဖွဲ့မျိုးမှလည်း ရှိသူတွေ မဟုတ်ကြချေ။ လုပ်ငန်းတူ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် သဘောမျိုးသာဖြစ်၍ နှစ်ဦးသား ကာမဆက်ဆံရာမှာတော့ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အကြိုက်ချင်း တူညီကြ၍ စိတ်သဘောထားချင်းလည်း အတော်များများ တိုက်ဆိုင်မှုရှိကြသူတွေဟုပင် ဆိုရချေမည်။

မို့မို့တီဗွီ ဖန်သားပြင်ပေါ်က ကိုးရီးယားအချစ်ဇာတ်လမ်းတွဲကို ကြည့်၍ အချိန်ဖြုန်းနေရာက နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ လူက ငိုက်မြည်းသလိုဖြစ်ပြီး မျက်လုံးကလေး စင်းကျလာခဲ့သည်။အိပ်ချိန်လည်း လွန်ပြီ။လူလည်း အတော်ကလေး ပင်ပန်းနွမ်းနယ်၍ နေပြီ။သူမ အိပ်မှဖြစ်တော့မည်ဟုတွေးရင်း ထိုင်ရာမှ အသာထ၍ အတွင်းဖက်ရှိ အိပ်ခန်းဆောင်ဆီသို့ ပြန်လည် လျှောက်လှမ်း ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။

"ဟိတ် …မအိပ်သေးဘူးလား "

"……  "

သူမ နဘေးနားကပ်လျက် ပြောလိုက်သောအသံကြောင့် မို့မို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ …အသံရှင်က အသက် ၄၀ အရွယ်ခန့်အမျိုးသားကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး … လွန်ခဲ့သည့်တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်ကတည်းက ဒီတည်းခိုဆောင်မှာ သူမနှင့်မျက်မှန်းတန်းမိနေသူ ဖြစ်နေသည်။

"အော်  အင်းဟင်း  မအိပ်သေးပါဘူး  ကျွန်မ အိပ်မပျော်တာနဲ့ … "

"လာလေ တီဗွီကြည့်ရင်း စကားပြောကြတာပေါ့ "

မို့မို့ သူ့မျက်နှာကို တစ်ချက်အကဲခတ်သလို ကြည့်လိုက်မိရင်းက …

"ကျွန်မ အခုပဲ  ပြန်လာတာ … တီဗွီကြည့်ရမှာလည်း ပျင်းစရာကြီး "

"ဒါဖြင့် …ကိုယ့်အခန်း လာ လည်ပါလား တစ်ခုခု ဧည့်ခံမှာပေါ့ "

မို့မို့ တစ်စုံတစ်ရာ နားလည်မိသလို ရှိသွားရပြီး မျက်နှာလေးကို ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်၍ သူ့ဖက်ကို စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ကာ …

"ရှင် ဘာကျွေးမလို့လဲ တစ်ခုခု ကျွေးမှရမယ်နော် …ကျွန်မ  ဗိုက်ဆာနေလို့ …အဟင်းဟင်း "

"ရတယ် ဘာစားချင်သလဲ ဘာသောက်ချင်သလဲပြော အားလုံး အဆင်သင့်ပဲ ဟင်း  ဟင်း "

"ကိုယ့်အခန်းက ဒီဖက်မှာ … "

ဆိုပြီး သူမတို့အိပ်ခန်းနှင့် ဓားလွယ်ခုတ်ကျကျ နေရာလောက်မှာရှိသည့် တစ်ယောက်အိပ်ခန်းကိုညွှန်ပြ၍ သူမလည်း သူ့အနောက်ကနေ တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့်လိုက်ပါလာခဲ့သည်။သူက အခန်းသော့ဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်ရာက

"ညီမ လာလေ "

"ဟုတ် …ကဲ့ "

ဆိုပြီး … မို့မို့ ခပ်ရွံ့ရွံ့ပုံစံနှင့်ပင် သူညွှန်ပြသည့် ထိုင်ခုံတစ်လုံးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

"တစ်မျိုးတော့မထင်နဲ့နော် ညီမနဲ့အတူလာတဲ့လူကြီးရော ဒီညမတွေ့ပါလား "

"အော် … "

ဟု ဆိုပြီး မို့မို့ ဘာပြန်ဖြေရမလဲ စဉ်းစားရင်း …

"သူ သူက ဒီလိုပဲ လျှောက်သွားနေကျပါ နောက် သုံးလေးရက်လောက်နေမှ ပြန်ရောက်မယ်နဲ့တူပါတယ်"

"သူနဲ့ ညီမ က  … အင်း … စပ်စုသလိုများ ဖြစ်နေမလားဘဲ  ဟင်းဟင်း ဟင်း  ကဲပါလေ ခု ညီမ ဘာစားမလဲ ဘာသောက်မလဲ …အအေးလား ဘီယာလား စားစရာတစ်ခုခု မှာချင်လား  ပြောလေ "

"မစားချင်ပါဘူး …အလကား နောက်တာ "

ဟုဆိုရင်း

"ကျွန် မ ဘီယာ ပဲ "

"အို ကေ ညီမ … ဒီလိုမှပေါ့ "

ဆိုပြီး သူက ရေခဲသေတ္တာမှာ အသင့်သိမ်းထားသည့်ဘီယာ ပုလင်းတွေ ထုတ်ယူလိုက်ပြီး သူမအရှေ့မှာ လာချပေးလိုက်ရင်း

"ကိုယ့်နာမည်လည်း မှတ်ထားပါ စိုးကြီး …  နာမည်ရင်း မြတ်စိုး တဲ့"

"ဟုတ်ကဲ့ ကို စိုး …ကျွန်မ … မို့မို့ပါ  "

နှစ်ယောက်သား ဘီယာတစ်ငုံစုပ်လိုက် စကားစမြည်ပြောဆိုလိုက် အာလူးကြော်ကလေးတစ်ဖတ်ဝါးလိုက် လုပ်၍ ဘီယာ ပုလင်းဝက်ခန့် ကျိုးသွားခဲ့ကြသည်။ယိုးဒယားဖက်မှလာသော ဘီယာချန်း ခေါ်ဆင်တံဆိပ် ဘီယာက ချက်ချင်းအစွမ်းပြလာပြီး မို့မို့နည်းနည်း ထွေချင်လာသည်။အပြင်ကနေ သောက်လာသည့်အရှိန်ကြောင့်လည်း အမူးဒီဂရီလေး တရိပ်ရိပ်တက် လာခဲ့ရခြင်းပဲ ဖြစ်လေသည်။

ကိုစိုး၏မျက်လုံးအကြည့်များက သူမ၏ ညဝတ်အင်္ကျီအောက်မှ အသားဆိုင်အိအိကြီးတွေဆီကို  မကြာခဏ ရောက်ရောက်လာပြီး ပါးလွှာသောဂါဝန်အကျီၤအောက်မှ သူမ၏ ရင်သားမို့မို့နှစ်မြွှာမှာလည်း မီးရောင်အောက်မှာ အထင်းသား ပေါ်လွင်လို့နေကာ ဒူးခေါင်းမရောက်တရောက်မျှရှိသည့် ဂါဝန်အောက်မှ ဖြူနုသော ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းကလေးတွေကိုပါ သူက အရသာခံ၍ စိုက်ကြည့်နေတာတွေ့ရပါသည်။

မို့မို့လည်း သူ့အကြည့်ကို မသိကျိုးကျွံပြု၍ ခုံပေါ်မှာ တင်ပုလွှဲကလေး ခြေတစ်ဖက်ကိုချိတ် ထိုင်နေလိုက်ရာ သူမ၏ ဒူးခေါင်းအထက်မှ ဂါဝန်အနားစကလေးက ပေါင်အလယ်လောက်အထိ လျှောကျသွားသဖြင့် သူမအနေနှင့် သူ့ကို တမင်တကာ အောက်စလွှတ်ပြလိုက်သလို ဖြစ်သွားရပြီး  သူမ၏ပေါင်ခွဆုံနေရာရှိ နုထွတ်ဝင်းဝါလို့နေသည့်အသားဆိုင်ကလေးများနှင့်တကွ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော ပန်းနုရောင်ပင်တီပါး ကလေးအောက်မှ အမွေးအမြှင်ကလေးများ တစွန်းတစ်စပေါ်ထွက်နေသည်ကိုပါ ကိုစိုး အတိုင်းသား တွေ့မြင် လိုက်ရ လေသည်။

မို့မို့ သူ့ဖက်ကို မျက်လုံးကလေးတစ်ချက်ဝေ့ကာ ပြန်လည် အကဲခတ် ကြည့်လိုက်ရာက သူစိုက်ကြည့်နေမှန်းသိ၍ ကိုယ်ကို ခုံပေါ်ကနေ မသိမသာကလေး အောက်ဖက်လျှောချလိုက်ပြီး သူမ၏ အဖုတ်နေရာကို ပို၍မြင်သာအောင် ပြုလုပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုစိုး အနည်းငယ် လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားရသည်။

သူက မို့မို့အနားကို အသာကပ်လာပြီး

"ခုနက စကားပြန်ဆက်ရအောင် … မို့ ရေ "

"ဘာပြောမလို့လဲ ကိုစိုး "

"အော် မို့မို့နဲ့ အတူလာတဲ့ ဟိုလူကြီးအကြောင်း  လေ ဟင်း  ဟင်း  … "

သူက စိတ်ဝင်တစားပုံစံနှင့် မေးတော့  မို့မို့လည်း …

"ဒီလိုပါပဲ မိတ်ဆွေ တွေပါပဲ … အခု မို့မို့နဲ့ကိုစိုးလိုပေါ့ … မှုတ်ဖူးလား  ကိုစိုး ရဲ့ … အဟင်း   ဟင်းဟင်းး "

"တကယ်လား …"   ဆိုပြီး

"ဒါဆိုရင် ကိုယ်လည်း ဒီက… ညီမ  မို့နဲ့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်နိုင်ပြီပေါ့ နော် … ဟင်း  ဟင်းဟင်း "

သူက အဓိပ္ပါယ်ပါပါ ပြောလိုက်ရာ မို့မို့ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ပြုံးစိစိလုပ်ကာ အသာ ငြိမ်နေလိုက်သည်။ကိုစိုး သူမအနားကပ်လာသည်။ပြီး …သူ့လက်တစ်ဖက်က မို့မို့လက်ကို အသာဆွဲယူ၍ …

"ကဲ လာ မို့မို့ ကုတင်ပေါ်မှာ အတူထိုင် စကားပြောရအောင် နော် "

"မို့မို့သူ့ကို မော့ကြည့်ပြီး  ခေါင်းကို အသာညိတ်ပြလိုက်ပါသည်။

ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက်သား ပူးကပ်ကာထိုင်လိုက်ကြပြီး သူက …

"ဘီယာယူဦးမလား မို့"

"အင်း … ဒီတစ်လုံးဆို တော်ပြီ  မို့မို့ အပြင်ကလည်း သောက်လာခဲ့သေးတယ် ဒီညအသောက်များလို့လား မသိဘူး မျက်လုံးတွေတောင် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေပြီ "

"ခဏမှေးချင်မှေး လေ ကိုယ်တစ်ယောက်လုံး  ရှိသားပဲ"

မို့မို့တဟင်းဟင်းနဲ့ ရှက်စနိုးကလေးရယ်နေလိုက်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကို သူမကိုယ်လုံးကလေး အသာတိုးဝင်မှီနွဲ့၍  ထိုင်လိုက်ရာက …

"ကို စိုး "

"ဟင် ဘာလဲ ညီမလေး "

"မို့ ကို အထင်မသေးပါဘူး နော် "

"အို မသေးပါဘူး မို့ရယ် မို့က အရမ်းလည်းလှတယ် ချစ်စရာလေးလည်း ကောင်းတယ် "

ဆိုပြီး သူမ လက်မောင်းသားလုံးကစ်ကစ်ကလေးကို သူ့လက်ဖြင့်အသွားအပြန် ပွတ်သပ်၍ သူမနဖူးကလေးကို အသာငုံ့နမ်းလိုက်ပါသည်။

မို့မို့ ရုတ်တရက်ပင် သူ့လည်တိုင်ကို သူမ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့်ယှက်လိမ်ပြီး သူ့ဦးခေါင်းကို သူမမျက်နှာအနီးသို့ ဖိနှိမ်ကာဆွဲချလိုက်ရာက သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးနှစ်ချပ်ကို သူမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူး ကလေးများဖြင့် စိတ်လိုလက်ရ နမ်း၍ စုပ်၍ လျှာကလေးထိုးမွှေ၍ ပေးလိုက်မိပါလေ၏။

အတန်ကြာမျှ အပြန်အလှန် နမ်းစုပ်နေကြပြီး မို့မို့ကိုယ်ကလေး က ကုတင်ထက်ကို တအိအိလဲပြိုကျသွားရာက သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့လုံးလုံးလျားလျားပင် ရောက်ရှိလို့သွားရလေသည်။ကိုစိုးလက်တွေက သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ အသားဆိုင်အိအိ ကုန်းကမူ ချိုင့်ဝှမ်းကလေးတွေအပေါ်မှာ နေရာလပ်မကျန်အောင် လိုက်လံပြေးလွှား ဆော့ကစားလျှက် ရှိချေပြီ။မို့မို့ တဟင်းဟင်းညည်းတွားရင်း အသက်ရှူရကြပ်သလို ဖြစ်လာသည်။

"ကို …  "

"ဘာလဲ မို့ ပြောလေ "

"မို့ ဂါဝန်လေး ချွတ်လိုက်တော့မယ်ကွာ "

"ကောင်းသားပဲ မို့ … ရယ် .ချွတ်လိုက်လေ ဟင်းဟင်း  ဟင်း "

မို့မို့ ဂါဝန်ရှည်လေးက ကုတင်အောက်မှာ ပုံကျသွားရလေသည်။သူမတစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားသည်။သူမ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ မို့မောက်ကြွရွစွာဖြင့် အရှေ့ကိုစူ၍ ထွက်နေသော ရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာက နမ်းချင်စို့ချင်စရာ ကောင်းလှသလို ဖြူဝင်း နုဖတ်နေသော အသားအရေ ခါးသိမ်သိမ်ကလေးအောက်မှ ကြီးမားကားစွင့်လှသည့်တင်သားကြီးနှစ်ဖက်တို့က သူမ၏ ရှုမငြီးဖွယ်အလှကို အတိုင်းးသား ထုတ်လှစ်ဖော်ကျူးလျှက် ရှိနေကြပေသည်။

စိုးကြီး အသက်ရှူဖို့တောင်မေ့နေသလိုကြီး ဖြစ်ကာ သူမအလှမှာ အတန်ကြာအောင် မင်သက်စွာဖြင့် မိန်းမူးမျောပါနေမိသည်။

"လှလိုက်တာ မို့ရယ်  ထိရက်စရာတောင်မရှိဘူး "

"ကို ကလဲ မို့ကအပျိုနုနုထွတ်ထွတ် ကလေး မဟုတ်ပါဘူးနော် သူများတကာ အကြိမ်ကြိမ်ခူးချွေ နမ်းရှိုက် ပြီး ရစရာမရှိအောင် နင်းချေခံထားရပြီးသား ပန်းပါ ပန်တော်ကျပန်းဆိုတာ  မို့ တို့လို ဘဝမျိုးကို ပြောတာပါပဲ အကိုရယ် "

"ပန်တော်ကျဖြစ်ဖြစ် အခူးခံအနမ်းခံ အနင်းခံတာပဲဖြစ်ဖြစ် အလိုးခံပြီးသား လို့ပဲ ပြောပြော တို့အနေနဲ့ကတော့ တစ်ခါမှ မနီးစပ်ဖူးသေးတော့အသစ်ကျပ်ချွတ် ပါကင်ကလေးလို့ပဲသဘောထားပါတယ် မို့ရယ် ခုလို အလှပဂေးလေးနဲ့ဆုံခွင့်ရတာ ဝမ်းသာလို့မဆုံးဘူး "

ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ မို့မို့ရင်ထဲမှာ အတိုင်းမသိ ပီတီဓာတ်ကလေးရရှိသွားပြီး နှလုံးသားထဲမှာ နွေးကနဲသိမ့်ကနဲ တစ်ခါမှမဖြစ်ပေါ်ဖူးတဲ့ ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို ဖြစ်ပေါ်ခံစားလိုက်ရလေသည်။

"ပြောတတ် လိုက်တာ ကိုစိုးရယ် ဒီအပြောနဲ့တင်…  မို့တော့အရည်ပျော်သွားရပါပြီ ကိုရယ်  …တကယ်ပါ  …မို့ တကယ်ပြောတာနော်  … "

မို့မို့ သူ့ကိုဖက်တွယ်၍ တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်သည်။

သူ့ရင်ငွေ့ကို လှုံရသည်မှာ အခြားဘယ်ယောက်ျားသနာတစ်ယောက်နှင့်မှ မတူသလို စိတ်ထဲမှာ ခံစားနေရပါသည်။သူကလည်း မို့မို့ကို တက်မက်ခြင်းကြီးစွာဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ လိုက်လံပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်ကာ အဆက်မပြတ် နမ်းစုပ်၍  နှစ်ယောက်သား ဖိုနှင့်မ အထိအတွေ့အောက်မှာ မိန်းမူးမွေ့ပျော်စွာ အချိန်အတော်ကြီးကြာအောင်ပဲ တသိမ့်သိမ့်တငြိမ့်ငြိမ့် ဖီလင်ယူခံစား မျောပါနေမိကြပေသည်။

"အို  … အင့်  …ဟင်းးးး  အင်းးးးး  "

မို့မို့တွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။

စိုးကြီးလက်တစ်ဖက်က သူမပေါင်ခွဆုံကြားထဲကို တိုးဝင်လာပြီး သူမ၏ရတနာရွှေကြုပ် ခေါ် စောက်ပတ်ခုံးမို့မို့ကလေးကို သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးဖြင့်စောက်ပတ်တစ်အုံလုံး အုပ်ကိုင်၍ ဆုပ်ညှစ်ပစ်လိုက်ရာက စောက်ခါင်းပေါက်ကလေး ထိပ်နားက အစိကလေးကို ဖျစ်ချေလှုပ်ဆွကစားလိုက် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ဖွဖွရွရွကလေးပွတ်ဆွဲလိုက် လုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို သူ့လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ ထည့်လိုက်ကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုးပေးနေပေသည်။

သူမ၏ စောက်ပတ်က ချက်ချင်းပင် အရည်လိုက်ကာ ရွှဲရွှဲစို၍လာသည်။သူကလက်နှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်းပူးထည့်၍ ထပ်မံနှိုက်ဆောင့်နေပြန်သည်။ မို့မို့အနေနှင့် နည်းနည်းတော့ အခံခက်ပေမယ့် လီးနှင့်လိုးတာမျိုးမဟုတ်၍ အရသာတစ်မျိုး ထူးသလိုဖြစ်နေကာ စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ ယားယံမှုဝေဒနာက ပိုကဲဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပြီး သူမခါးကလေးကို လူးလွန့်ကော့ထိုး၍ သူ့လက်နှင့်လိုးပေးသမျှကို အံကလေးကြိတ်ကာ ခံနေလိုက်မိသည်။

ကိုစိုးက စောက်ပတ်ချည့်မဲပြီး နှိုက်နေတာတော့မဟုတ်ချေ။ သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမနို့အုံကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက် နို့သီးတွေကို လူးလှိမ့်ပွတ်ချေကစားလိုက်လုပ်နေပြီး တစ်ခါတစ်ရံ သူမဖင်သားအိအိ နှစ်ဖက်ကို ညှစ်လိုက်နယ်လိုက် ဆွဲဖြဲလိုက်လုပ်၍ အမျိုးမျိုး နှိုးဆွကိုင်တွယ်နေခြင်းဖြစ်ရာ မို့မို့တစ်ယောက် ဏှာအထကြီးထ လာရပါသည်။

မို့မို့လည်းသူ့ပေါင်ကြားထဲသို့လက်ထည့်၍ သူ့လီးကိုစမ်းလိုက်သည်။ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးမှာ တုတ်ခိုင်လှစွာဖြင့် မာတောင်တောင့်တင်းနေပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဝတ်ထားတာမို့ သူ့လီးက ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ပေါက်ထွက်တော့မတတ်ရှိနေတာကို တွေ့ရပေသည်။ မို့မို့လေသံတိုးတိုးကလေးဖြင့်…

"အကို လီးမတောင်သေးဘူးလား မို့ စုပ်ပေးမယ်လေ "

"ကောင်းပြီ  ဒါဖြင့်မို့ဒီဖက်ကိုလှည့်အိပ်လိုက် ကိုယ့်လီးကိုမို့စုပ်ရင်း ကိုယ်လည်း မို့စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးမှာပေါ့ မကောင်းဘူးလား "

"အင်း ကို့ သဘော ပါပဲတဲ့ရှင်  ဟင်းဟင်း ဟင်း "

သူရော မို့မို့ပါ အနေအထားပြောင်းလိုက်ကြပြီး စစ်စတီနိုင်း( 69 ) ပုံစံနေလိုက်ကြကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ပင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နှင့်…။

မို့မို့စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို မရွံမရှာပင် သူ့လျှာကြီးနှင့်အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ထိုးယက်ဆွနေကာ စောက်ခေါင်း ကလေးထဲကို သူ့လျှာဖျားကြီး တွန့်လိပ်စွာ မွှေနှောက်တိုးဝင်၍ စောက်ခေါင်းအတွင်းဖက်က အသားနုနုနံရံ ကလေးတွေကို လှည့်ပတ်မွှေ့ထိုးလိုက် စောက်ပတ်ကို လျှာအပြားလိုက်ယက်ယက်ပေးလိုက် အစိကို နာနာလေးစုပ်ကာ ငုံခဲ၍ ကိုက်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်ပေးနေ၍ မို့မို့တဏှာဇောတွေ အပြတ်ထကြွလာရသည်။

မို့မို့ကလည်း သူ၏တုတ်ခိုင်ရှည်လွန်းလှသော လီးချောင်းကြီးကို နို့အေးချောင်းစုပ်သလို အားပါးတရပင် လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ဆွလိုက် ပါးစပ်ဖြင့်တပြွတ်ပြွတ် အသံထွက်အောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်၍ လချောင်းကိုရော ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ လျှာနှင့်ယက်သပ်ကာ လီးအရင်းထိ အာခံတွင်းထဲကို ထည့်သွင်း ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ရည်များ အပြင်ဖက်ကို ဒလဟောစီးကျလာသလို စိုးကြီးမှာလည်း သူမ၏ လီးအစုပ်ကောင်းမှုကြောင့် လီးဒစ်ကြီးမှာ အစွမ်းကုန် ပွင့်အာတော့မည့် မှိုပွင့်ကြီးအလား ပေါက်ကွဲထွက် လုမတတ် နီရဲပြောင်လက်စွာ တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ မတ်တောင်လာရလျှက် …

"လိုးကြစို့  မို့ရယ်  ကို လရည်တွေတောင်ထွက်ချင်လာပြီ "

"ဟင်း မို့ကမှ တစ်ချီအထိ ပြီးတာ… ကို ရယ် သူ့လျှာကြီးက… စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မွှေချင်တိုင်းမွှေနေလိုက်တာ တကတည်း … "

"မို့  ဖင်ကုန်းပေး  …"

"အနောက်က လိုးမလို့လား "

"ဟုတ်တယ် မို့ဖင်သားကြီး ကိုင်ဖြဲပြီး လိုးချင်တာ "

"ဒါဖြင့် ဖင်ကုန်းလိုးပြီးရင် … မို့ကိုလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် တစ်ချီလိုးပေး … မို့မို့သူ့မျက်နှာကို  အားရအောင် ကြည့်ပြီး အလိုးခံချင်တယ် "

"ကောင်းပြီလေ စလိုက်ရအောင် "

မို့မို့ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့အခန်းထဲက စားပွဲခုံမှာပဲ လက်ထောက်ကာ ဖင်ကိုနောက်ပစ်၍ ကုန်းပေးလိုက်သည်။သူက မို့မို့ဖင်သားအနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်လျက် ဖင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲပြီး ဖင်ကြားကပြူထွက်နေသည့် စောက်ပတ်ကို သူ့လချောင်းကြီးဖိကပ်ကာ ဆောင့်သွင်း၍ …လီးကြီးက စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံတွေကို အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ထိတွေ့ပွတ်တိုက်ပြီး မဝင်ချင့်ဝင်ချင်ပုံစံနှင့် ဆောင့်ထိုးဝင်ရောက်လို့သွားသည်။

"အား ကောင်းလိုက်တာ ကွာ စောက်ဖုတ်ကွဲအောင် လိုးမယ့်လီးကြီးပဲ "

" မို့မို့ ကြိုက်လား "

"အိုးး ကြိုက်တာမှ ပြောမနေနဲ့တော့ ဟင်းဟင်း … လိုးမြန်မြန်လိုး ပေး … ကိုစိုး အနောက်ကနေ တအားသာ ဆောင့်ပြီး လိုး … မို့ကိုမညှာနဲ့"

"အင်း  ကဲ  ကဲ  လိုးပြီကွာ တောက်… စောက်ဖုတ်ကအရည်ရွှဲပြီး နူးအိးနေတာပဲ…  လိုးလို့သိပ်ဇိမ်ရှိတယ် မို့ရယ် "

"ကို ရော …မို့ စောက်ဖုတ်ကို ကြိုက်လားဟင် "

"ကြိုက်လို့ ငုံတောင်ငုံထားချင်တယ် …  တကယ် "

"သွား  အပိုတွေ … မို့စောက်ဖုတ်က ချောင်နေပြီ ဟင်း … လိုးလို့ကောင်းချင်မှကောင်းတော့မှာ "

"ချောင်တယ်လို့ ဘယ်သူပြောလဲ… ကိုယ့်လီးဝင်အောင်တောင် မနည်းသွင်းနေရတဲ့ဥစ္စာ "

"အော် သူ့လဒစ်ကြီးကိုမှ အားမနာ… ပြောရက်လိုက်တာ ကိုရယ် သူများလိုးရင်… ချောင်နေမှာလို့ ဒီက ပြောတာ ကဲ ရှင်းပလား  … ဟင်း  ဟင်းးး ဟင်းးး "

"စွတ် ဖွတ်  ဘွပ်  ဇွိ စွတ်…   ဗြွတ်  ဘွတ်  ဖွပ်  ဗွပ် … ဇွိ  ဇွပ် ဗွပ်  ဘွပ်… ဗ လပ်  ဘုတ် … ဖတ်ဘတ်  ဘွပ်  "

"အိအိ  အ  အိ  အ … အ  အမေ့…  အမယ်  လေးးး  အိ  အိ  အီးးးး … အင်းးး အိ အင့်…   ဟင်းး ဟင်းးးးး  "

မို့မို့ အသည်းအသန် ကုန်းခံနေရပေသည်။ကိုစိုးလီးက ကြီးသည်။တုတ်သည်။လက်တစ်ဆုပ်သာသာ လီးလုံးပတ်က ဆီလီကွန် ( ခေါ်  )ကြီးဆေးထိုးထားသော လီးတွေလိုပဲ တုတ်ခိုင် လှသည်ဖြစ်၍ စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်ကာနေသည်။လီးအရှည်က အနည်းဆုံး ၈ လက်မ လောက်တော့ရှိမည်။

မိန်းမလိုက်စားလွန်းသည့် ဦးတိတ်စွမ်၏ လီးတောင်မှ သူ့လို ပင်ကိုယ်ကြီးတဲ့လီးမျိုး မဟုတ်ချေ။ ဆေးထိုးလို့သာ ကြီးချင်တိုင်း ကြီးရသည့်လီးမျိုးဖြစ်နေ၍ လုံးပတ်ကျစ်လျစ်သိပ်သည်းပုံချင်းလည်း ကွာသည်။ ဆီလီကွန်ထိုးသည့်လီးမှာ အသားတုံး အထစ်အထစ်တွေဖြစ်ပြီး လဒစ်လုံးထက် လီးကိုယ်ထည်က ပိုမို ကြီးမား၍ ပွယောင်းယောင်းကြီးဖြစ်နေကာ တချို့လီးတွေက အဖျားသိမ် အလယ်တုတ်သလောက် တချို့ လီးများကျတော့ လီးထိပ်ကား၍ အရင်းသိမ်သလို ဖြစ်သောလီးမျိုးလည်းရှိသည် ဟူ၍ မို့မို့တဆင့်စကား ကြားဖူးသည်။တချို့လည်း ကိုယ်တိုင် တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးပါသည်။

ယခု ကိုစိုးလီးကျတော့ သူမကပဲ သဒ္ဓါရည်တူ ကြည်ဖြူမိလို့လားတော့မသိ။အပြစ်ရယ်လို့ဆိုဖွယ်ရာမရှိအောင်ပင် သူမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ် ကြပ်ညှပ်ပြီး လီးဝင်လီးထွက် သိပ်သိပ်သည်းသည်းရှိလှသလို အလျားရှည်တာကြောင့်လည်း သားအိမ်ကို ဒုတ်ဒုတ်ထိ ရိုက်ဆောင့်မိပြီး အတွေ့ထူးလွန်းလှသည် ဟူ၍ မို့မို့ သူ့ဖက်ကို ပိုပိုသာသာလေး တွေးလိုက်မိသေးတော့သည်။

လိုးဆောင့်မှုအရှိန်ရလာပြီမို့ ကိုစိုးက မို့မို့ကို ကြမ်းပြင်မှာ ခြေတစ်ဖက်ထောက်ရပ်စေ၍ သူမ၏ ကျန်ခြေတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူမအရှေ့မှ စားပွဲပေါ်သို့မတင်လိုက်ပြီး ဖြဲဟထားသော သူမ၏ပေါင်ခွဆုံ အရပ်ရှိ စောက်ပတ်အာတာပြဲကလေးထဲသို့ သူ့လီးကို ထိုးနှစ်စိုက်သွင်းလိုက်ကာ အနောက်မှနေပြီး အားပါးတရပင် ပင့်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့၏။

"ခုလို လိုးတာ အားရလား မို့မို့ ရဲ့ "

"ကောင်းတယ်  ကိုစိုး  စောက်ပတ်ဖြဲပေးထားသလိုကြီး ဖြစ်နေတာ …ကို့လီး တဆုံးအထိသာ ထည့်လိုး…ပေတော့ အိ အင့်အင့်ဟင်း "

"စွတ်ဖွပ် ပြွတ်   စွတ်  …ဖွပ် …  ဗြစ်  ပြွတ်    ဗြွတ် … ပွပ် ဘုတ် ဗွပ် စွိ ဇွပ်  "

လီးဝင်လီးထွက်အသံများက အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်လို့သွားသည်။ မို့မို့က သူမခါးလေးကိုကွေးညွတ်၍ စားပွဲခုံပေါ် ကိုယ်ခန္ဓာအရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးတင်ပြီး ခြေတစ်ဖက်ကိုပါ ပေါင်တန်ဟဟပြဲပြဲဖြစ်အောင် ဘယ်လက်တစ်ဖက်နှင့်ထိန်းကိုင်ကာ စားပွဲပေါ် တင်မြှောက်ထားလိုက်ရင်း အနောက်မှနေ၍ ကိုစိုးလိုးဆောင့်ပေးသမျှကို ဖင်သားနှစ်ဖက်ဖြဲကားပြီး တအိုးအိုး တအင့်အင့် ညည်းသံပြုလျှက် ကြိတ်မှိတ် အလိုးခံနေပေသည်။

စောက်ရည်တွေလည်းအဆက်မပြတ်ယိုစီးကျလာပြီမို့ လီးအဝင်အထွက် သွက်ကာ အတော်ကလေး ခရီးရောက် လာခဲ့ကြသည်။မို့မို့ ကိုစိုးဆောင့်ချက်အတိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကိုနောက်ပြန်တွန်းဆောင့်၍ မိနစ်အနည်းငယ်အကြာမှာပင် ဖင်သားနှစ်ဖက်တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ စောက်ရည်ပန်းထွက်၍ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ရသည်။

ကိုစိုးလည်း သူမနှင့်မရှေးမနှောင်းမှာပင် လီးကြီးကို ခွေးလိုးသလို အချက်သုံးလေးဆယ်လောက် တဇပ်ဇပ်နှင့် ကော့မြောက်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး လရည်များကို မို့မို့၏စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိသားအိမ်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်လေတော့၏။

"အရမ်းလိုးတာပဲ ဟွန်း  "

မို့မို့၏ ချစ်မျက်စောင်းကလေးက စိုးကြီး မောသမျှ ပန်းသမျှ အမောတွေကို ရုတ်ခြည်း ပြေပျောက်သွားစေ သလိုပင်။သူမက သူ့ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးဝင်ပြီး သူ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးနှင့် သူမ၏နို့အုံအိအိကြီးနှစ်မြွှာကို ဖိကပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်နေပေသည်။

"မို့မို့လူကြီးနဲ့ ကိုယ်က ဘယ်သူပိုလိုးနိုင်သလဲ ဟင်  မို့ "

သူကမေးလိုက်တော့

"ဟိုက ဆေးသုံးပြီးလိုးတာပါ တစ်ခါတစ်လေ နှစ်နာရီလောက်ကြာတယ် လူကိုမျော့သွားအောင်ကို လိုးတာ ကိုစိုးကျတော့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ သူ့ထက်ပိုအားသန်ပြီး ပိုကြမ်းတယ် လီးဝင်တာလည်း စောက်ဖုတ်ထဲကို တဗြွတ်ဗြွတ်နဲ့စက်သေနတ် ပစ်နေသလိုပဲ ဟင်းဟင်း  ယောက်ျားတွေဟာ တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ လိုးကြတာပါပဲ မို့  အကြိုက်ပြောရရင် သူ လိုးတာလည်း တစ်ခါတစ်လေ ဇိမ်တွေ့သလို…  ကိုစိုးလို လိုးအားသန်တဲ့ ယောက်ျားမျိုးနဲ့လည်း ညတိုင်း လိုးချင်တယ် … ကဲ ကျေနပ်ပလား ဟင်း ဟင်း "

"ဒါဖြင့် မို့က ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်စလုံးနဲ့လိုးပေါ့ အဲဒါဆိုရင် ပိုပြီး ခိုက်သွားမှာအမှန်ပဲ "

"ကိုစိုး တကယ် ဆန္ဒရှိလား "

"ဘာကိုပြောတာလဲ  မို့  ရဲ့ "

"အဲလို နှစ်ယောက် … လိုးတာလေ "

"အင်း  "

"မို့  ဒီလူကြီးကို ပိုင်ပါတယ်… ကို ဆန္ဒရှိရင် တစ်နေ့ဆုံဖို့ပြောလိုက်မယ် ဘယ့်နှယ်လဲ "

"ကောင်းတာပေါ့  ခံစားမှုအသစ်ကလေးရတာပေါ့  မို့ …ရယ်   အဟင်းဟင်း"

ခေတ္တအနားယူပြီး ဘီယာတစ်ယောက် တစ်ပုလင်းစီ စုပ်၍  မို့မို့ ကိုစိုးဆိုတဲ့လူကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ သူမတစ်ကိုယ်လုံး နစ်ဝင်သွားအောင် ဖက်တွယ်ထားလိုက်ရင်း သူ့ကိုယ်ငွေ့နွေးနွေးကို စည်းစိမ်ယူ ခံစားလို့နေပါသည်။နောက်တစ်ချီပြန်စတော့ မို့မို့က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ပြီး အလိုးခံသည်။

ကိုစိုး၏ခါးကို တင်းတင်းပွေ့ဖက်ပြီး အောက်ကနေ တင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို မြောက်ကြွနေအောင် ကော့မြှောက်ဆောင့်၍ သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီးဝင်လိုက် ထွက်လိုက်လုပ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း အလိုးအဆောင့်ခံရသည်မှာ ထူးခြားလှသည့်အရသာတစ်မျိုး ဟူ၍ မို့မို့စိတ်မှာ ထင်မှတ်မိပါသည်။

ကိုစိုးက တစ်ချီပြီးထား၍ ဒီတစ်ချီ အချိန်အကြာကြီးဆွဲပြီး လိုးပေးနေသည်။မို့မို့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တွေ အရွှဲသားဖြစ်နေ၍ သူ့လီးအဝင်ကောင်းပြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးအားသန်စွာဖြင့်သူမလိုအင်ဆန္ဒ ပြည့်မြောက်အောင် ထိထိမိမိကြီး လိုးပေးနိုင်လာသည်။လီးတစ်ချက်တစ်ချက်အဆောင့်မှာ မို့မို့ကလည်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကော့ကော့ပေးလိုက်သဖြင့် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ လီးတဆုံးရောက်အောင် နစ်မြုပ်တိုးဝင်သွားရပြီး သူမခမျာ အသည်းခိုက်မတတ် ခံစားနေရလျှက် အလီလီအချီချီ ကာမလမ်းဆုံးသို့ရောက်ရှိသွားခဲ့ရသည်။

သူမ နှစ်ချီသုံးချီပြီးသည့်တိုင် သူကပုံစံမပြောင်းဘဲ သူမအကြိုက်လိုက်ပြီး လှေကြီးထိုး ပက်လက်မှောက်ခုံ အနေအထားအတိုင်း သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းမွှေနှောက်၍ တစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဖိဆောင့်လိုးပေးနေတုန်းပင်။

သူ့လိုးဆောင့်ချက်များက မြန်လာလိုက် နှေးသွားလိုက် ပြင်းတစ်လှည့် ပျော့တစ်လှည့် နုတစ်လှည့် ကြမ်းတစ်လှည့်ဖြင့် သူမအလိုကျဖြစ်အောင် အချိန်ဆွဲလိုးဆောင့်၍ ပေးနေသည်။

ကိုစိုးအနေနှင့်နာရီဝက်လောက်ကြာမှ သူ့လရည်တွေထွက်ပြီး လရည်တွေကို သူမ၏သားအိမ်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့်အရှိန်ပြင်းပြင်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ကာ ကာမဆက်ဆံမှု၏ နောက်ဆုံးအဆင့်ဖြစ်သော အထွတ်အထိပ်ပန်းတိုင်ဆီသို့ ချွေးသံတရွှဲရွှဲနှင့်ဆိုက်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။

ဒီအချိန်မှာ မို့မို့တစ်ယောက် လရည်ဝနေသော သူမစောက်ပတ်ကြီးအပြဲသားနှင့်သုံးလေးချီမက ကိစ္စပြီးသွားခဲ့ရတာမို့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေလက်မသယ်နိုင်အောင်ဖြစ်ကာ နုံးချိပျော့ခွေနေခဲ့ရချေပြီ။

"ကို့လီးကို ပြန်မချွတ်နဲ့ဦးနော် စိမ်ပြီးလိုးပေး … ပါဦး  … ကို ရယ် "

မို့မို့ ဗလုံးဗထွေးလေသံဖြင့် မှေးမှိတ်ထားသောမျက်စိကို ပြန်မဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်ပါသည်။နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ သူ့လီးကို ဒီအတိုင်းပင် စိမ်၍ထည့်သွင်းထားပြီး မိုးမလင်းမချင်း လိုးလိုက် နားလိုက် လုပ်နေကြသည်မှာ … မို့မို့စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး သူ့လီးကြီးအဝင်အထွက်များပြီး အဆံချောင်၍ ကျိန်းစပ်စပ်ကြီး ဖြစ်ကုန်သည်အထိပါပေ။

ဦးတိတ်စွမ် ပြန်မရောက်မချင်း ကိုစိုးအခန်းထဲမှာသာ သူမအချိန်ကုန်နေခဲ့ရသည်။တစ်ခါတစ်ရံ သူမအိပ်ခန်းထဲအထိ ကိုစိုးလိုက်လာတတ်ပြီး တစ်ညတာလုံး အချိန်ဖြုန်း၍ များသောအားဖြင့်တော့သူမကိုယ်တိုင်ပဲ ကိုစိုးအိပ်ခန်းဖက်ကို အကြောင်းတစ်ခုခု ရမယ်ရှာပြီး သွားရောက်တွေ့ဆုံခဲ့ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ကိုစိုးကိုယ်တိုင်လည်း သူမကို အရေးတယူရှိခဲ့သည်။နှစ်ယောက်သားတွေ့ဆုံချိန်တိုင်း ဝိုင်ဖြစ်ဖြစ် ဘီယာပဲဖြစ်ဖြစ် သောက်စရာ အဖျော်ယမကာ တစ်မျိုးမဟုတ် တစ်မျိုးထုတ်၍ သူကဧည့်ဝတ်ပြုပြီး နောက်ဆုံးကျတော့ ကာမသံဝါသဟုဆိုအပ်သော ဖိုနှင့်မ ရာဂနှီးနှော ဖလှယ်မှုနှင့်သာ အဆုံးသတ်လေ့ရှိကြစမြဲပင်ဖြစ်လေသည်။

သူနှင့်ဆက်ဆံတိုင်းလည်း မို့မို့အနေနှင့် ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရရှိခဲ့သည်ချည်းပင်။ ပြောရလျှင် ကိုစိုးက မို့မို့ရဲ့အထာကို ကောင်းကောင်းနပ်နေပြီ… နောကြေနေပြီလို့တောင် ပြောရမည်။

တစ်နေ့ …ကိုစိုးအိပ်ခန်းဖက် ရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ သူနှင့်အတူ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရပြီး ကိုစိုးက သူမကို အဆိုပါအမျိုးသမီးနှင့်မိတ်ဆက်ပေးသည်။သူမ နာမည်က … မဖြူ လို့ခေါ်ပြီး ကိုစိုး ကိစ္စတစ်ခုနှင့်  မြို့ထဲဖက်ကို သွားရာကနေ တွေ့ဆုံခဲ့ကြပြီး သူတည်းခိုရာအခန်းကို အပါခေါ်လာနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

.............................................................................................

အမျိုးသမီး (မဖြူ … ) မှာ မို့မို့နှင့်အသက်မတိမ်းမယိမ်းလောက်ရှိပြီး အသားဖြူဖြူ အရပ်မနိမ့်မမြင့် နှာတံပေါ်၍ ကြည့်ပျော်ရှုပျော် ရုပ်ရည်မျိုးပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ကာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာလည်း အချိုးအဆစ်ကျန လှပ၍ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး တင်သားရင်သား ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသူပင် ဖြစ်သည်။

သူမကို ကြေးစား ဟူ၍တော့ဘယ်လိုမှ တပ်အပ်မပြောနိုင်ပါချေ။တချို့ မိန်းမတွေအဖို့ ငွေကြေးပြည့်စုံပေမယ့် သူမတို့၏ အတိုင်းအဆမဲ့သော ကာမလိုအင်ပြည့်ဝမှုအတွက် ယခုလို သူစိမ်းယောက်ျားရဲ့ရင်ခွင်မှာ ခဏတာ ဝင်ရောက်နားခို မွေ့ပျော်သူတွေလည်း ရှိပါသည်။ဒီအထဲမှာမှ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတွေက အဆိုးဆုံးပင် … ။ နာမည်အပျက်ဆုံးကတော့ ဗိုလ်ကတော် ဗိုလ်မှူးကတော် အစရှိသည့်အရာရှိကတော်တွေ … သင်္ဘောသားမယားတွေ… သူတို့တွေက အခြားမိန်းမတွေထက်ကို အကဲပိုနိုင်လွန်းသူတွေလို့သာ ဆိုရချိမ့်မည်။

သုံးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်၍ စကားတပြောပြောနှင့် ကိုစိုးလက်တစ်ဖက်က မို့မို့ခါးသိမ်ကလေးကို လာရောက်ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း

"မို့မို့ …ကို ပြောစရာရှိတယ် "

"ဘာပြောမှာလဲ ဟင် ကိုစိုး "

"မို့မို့ ဒီည ကိုယ်တို့နဲ့အတူ ဒီအခန်းမှာပဲအိပ်လိုက်ပါ  တို့အတူတူ ပျော်ရအောင်လေ "

"ဟင် …ဖြစ်ပါ့မလား ကိုစိုးရယ် မဖြူ အားနာစရာ … "

"အားမနာနဲ့ ကိုယ်ပြောထားပြီးသားပဲ ဟင်း  ဟင်း  "

သူက မဖြူဖက်ကို လှည့်ကာ အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြလျှက် မဖြူဆိုတဲ့အမျိုးသမီးကလည်း နှစ်လိုဖွယ်ရာ အပြုံးကလေးနှင့်ပင် မို့မို့ကို ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ …

"အို  ဖြူက ရ ပါတယ် အကို့သဘောပါ …အကိုနဲ့ဒီက အစ်မနဲ့က …ရင်းနှီးပြီးသားတွေဆိုတော့ ပြဿနာ အထွေအထူး မရှိပါဘူး  ရှင် အဟင်းဟင်း …ဟင်း "

"အစ်မ လို့မခေါ်ပါနဲ့ မဖြူရယ်… ကျွန်မနဲ့ မဖြူက … အသက်ချင်းအတူတူ လောက်ရှိတာပါ အ ဟင်း ဟင်း "

သုံးယောက်သား လေပေးဖြောင့်ပြီး စကားစမြည်ပြောဆိုနေကြ၍ ကိုစိုးက အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်အတွက်ဆိုပြီး သူအသင့်ဆောင်ထားသော ဝိုင်တစ်ပုလင်းစီကို ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ ထုတ်ပေးလိုက်ပြီး သူကတော့ အမြဲသောက်နေကျ ဖြစ်သည့် ဝီစကီပုလင်းထဲကနေ လက်ကျန် ဝီစကီတစ်ခွက်ငှဲ့ကာဖြင့် သုံးယောက်သား ဆက်ရက်မင်း စည်းစိမ်ခံစားလျှက် ဇိမ်တွေ့နေကြပေသည်။

ကိုစိုး အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံးကို အင်္ကျီ ဘော်လီနှင့်တကွ အဝတ်အစားများ အကုန်ချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေပြီး ခါးမှပုဆိုးကိုပါ ချွတ်ချလိုက်တာမို့ လီးချောင်းကြီး တန်းလန်းနှင့် မိန်းမနှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ကိုယ်ဟန်ပြနေသလိုဖြစ်သွားသည်။

မို့မို့နှင့်မဖြူ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံး မလုံမလဲနှင့်ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်နေပါသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်အရှေ့မှာ ဘယ်လိုပဲ အဝတ်တွေချွတ်ခဲ့ချွတ်ခဲ့ ယခုလို မိန်းမသားချင်း ကျတော့ တစ်ခါမျှ မကြုံဖူးခဲ့တာမို့ တစ်ယောက်ရင်သားတစ်ယောက် ငေးကြည့်ရင်း တစ်ယောက်ဖင်သား နှင့်စောက်ပတ်တွေကို တစ်ယောက်က အကွင်းသား အရှင်းသားကြီး မြင်တွေ့နေရသည့်အဖြစ်မှာ တစ်မျိုးတော့လည်း ရင်ခုန်စရာကောင်းသလို ဖြစ်နေပေသည်။

ကိုစိုးကပင် ဦးဆောင်၍

"မို့ အောက်ခဏ ဆင်းလိုက်နော်  ကို့လီးကိုစုပ်ပေး ဦး "

"ရတယ်  ကိုစိုး "

ဆိုပြီး သူမကို ကုတင်အောက်ကနေ ထိုင်စေလိုက်ပြီး ကိုစိုးက သူ့ပေါင်ကြားကလီးကို မို့မို့အား စုပ်နမ်းစေ လိုက်သည်။သူကတော့ မဖြူဆိုတဲ့အမျိုးသမီး၏ခါးလေးကို ပွေ့ဖက်ပြီး သူမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲကို လက်ထည့်၍ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို အပီအပြင်နှိုက်ဆွပေးနေပါသည်။

ကိုစိုးလီးက မို့မို့ပါးစပ်ထဲမှာ မြွေဟောက်ပါးပျဉ်းထောင်သလို ရုတ်ခြည်းပင် မတ်တောင်လာပြီး ကျောချမ်းစရာကောင်းအောင် တဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာတာကို တွေ့ရသည်။

မို့မို့က သူ့လီးကိုပါးစပ်ထဲ အပြည့်အသိပ် ထည့်သွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကာ လဒစ်ထိပ်ဖူးကြီး တစ်ခုလုံး အာခေါင်ထောက်အောင်ပင် လီးအရင်းထိ ကုန်းစုပ်ပေးနေသည်။လဒစ်ကိုလျှာနှင့်ရစ်ပတ်၍ လဒစ်အောက်ခြေကို မထိတထိကလေး ယက်ဆွပေးသည်။လီးတန်ကြီး တစ်လျှောက်နှင့်ဂွေးဥတွေကို စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လျှာစောင်းထိုး၍ သပ်လိုက် လျှာအပြားလိုက် ယက်လိုက် နှင့်စိတ်လိုလက်ရ လုပ်ပေးသည်။

မို့မို့လီးစုပ်နေပုံကို မဖြူကကုတင်ထက်မှနေ၍ အသာကြည့်ငေးလျှက်ရှိပြီး ကိုစိုးလက်များကလည်း တစ်စတစ်စနှင့်သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို နေရာလပ်မကျန်အောင်ပင် ရင်သားရော ဖင်သားနှင့်စောက်ပတ်တဝိုက် ကိုပါမကျန် လိုက်လံ ဖျစ်နယ်ပွတ်သပ်ပေးနေတာကြောင့် သူမ၏နှုတ်ဖျားဆီမှ တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းနှင့် ငှက်ဖျားတက်သလို ညည်းတွားသံကလေးများ ထွက်ပေါ်လာရပြီး ကာမအဆိပ်တက်သထက် တက်လာတာ တွေ့ရပါသည်။

"ဖြူ့ဖြူ့စောက်ပတ်ကို မှုတ်ပေးမယ် … ဖြူဖြူ ဒီအပေါ်ကိုခွထိုင်လိုက်  မို့မို့လည်း လာ ကိုယ့်ကိုနမ်းပါဦး "

ကိုစိုးပြောပြီး မဖြူကို သူ့မျက်နှာပေါ်ခွထိုင်စေလိုက်ရာက အောက်မှနေ၍ သူမစောက်ပတ်ကို တပြတ်ပြတ်နှင့် နေအောင် လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ  ပါးစပ်နှင့်ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲနေအောင် စောက်ရည်တွေမပြတ် စီးကျ လာသည်အထိ အပီအပြင်ဘာဂျာအစွမ်းပြပြီး နမ်းစုပ်ပေးနေပေသည်။

"အ အိ အိ ဟင့် အင့်  ကျွတ်ကျွတ်  အ  အရှီး  အိ အ အလာ့ အို  အို   "

မဖြူ အသည်းအသန် ကော့ပျံလို့နေကာ အဆက်မပြတ် ညည်းတွားလျှက်ရှိပြီ။သူမစောက်ပတ်ဖြင့် ကိုစိုးမျက်နှာကြီးကို ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ပွတ်တိုက်ကော့ထိုး၍ စောက်ရည်တဖျောဖျော ထွက်ကျလာရသည်။ ကိုစိုးက သူမစောက်ရည်တွေကို အကုန်အစင် စုပ်ယူနေလိုက်ပါသည်။

မို့မို့လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်အကြားတိုးဝင်၍ ကိုစိုး ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို မျက်နှာကလေး အပ်၍ နမ်းသည်။ရင်ဘတ်မွှေး တစ်ပြုံတစ်မကြီးကို ဆွဲ၍ဆွဲ၍ကစားသည်။ကိုစိုးကလည်း မဖြူစောက်ပတ်ယက်ရင်းကနေ မို့မို့ဖင်ကိုကိုင်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထည့်၍ ထိုးမွှေကစားပေးသည်။မို့မို့လည်း မဖြူနည်းတူပင် ကာမ ဒီဂရီတွေ မြင့်သထက်မြင့်လာရပေသည်။

"မို့မို့ ဖြူဖြူ့  စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးလိုက်ပါ "

"ဟုတ်  ကဲ့ ကိုစိုး "

မို့မို့က

"မဖြူ ဒီနားကို လာ "

ဆိုပြီး ပြောရင်း မဖြူလက်ကိုဆွဲယူ၍ နှစ်ယောက်သားနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ရင်သားကို တစ်ယောက်ကိုင်၍နေလိုက်ကြကာ …

"မို့မို့ မဖြူစောက်ပတ် ယက်ပေးမယ် မဖြူဒီမှာပဲ ပက်လက်အိပ်လိုက်နော် "

"အင်း  ပါ… မ   မို့ ရယ် "

မဖြူ အလိုက်တသိပင် ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကားပေးလိုက်တော့ မို့မို့သူမစောက်ပတ်ကို မှောက်ကုန်း၍ အနမ်းပေးလိုက်ပါသည်။စောက်မွှေးခပ်ပါးပါးကလေးမျှ ဝိုင်းရံနေသော မဖြူစောက်ပတ်မှာ ရှည်မျောမျောကလေးဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းသားလေးမဟတဟ အရည်များရွှဲစိုလျက်ရှိပြီး အသားအရေဖြူဝင်းသူပီပီ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားထူအိအိကလေးတွေမှာ သွေးနီရောင်လွှမ်းကာ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ နမ်းစုပ်ပစ်ချင်စရာ ကောင်းနေပေသည်။

မို့မို့က သူမစောက်ပတ်ကို တပြတ်ပြတ်ယက်ရင်း စောက်စိကလေးကိုဆွ၍ဆွ၍ စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထိုးမွှေပေးသည်။ လျှာနှင့်လည်းအပီအပြင် ယက်သည်။မဖြူခမျာ ထွန့်လူူးကော့ပျံ၍သာ နေရလေသည်။ကိုစိုးလည်း မဖြူစောက်ပတ်ကိုကုန်းယက်လျက်ရှိသည့်မို့မို့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဖြဲကာ ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားကနေ အပြူးသားအပြဲသားထွက်ပေါ်နေသည့် သူမစောက်ဖုတ်ပြင်ကြီးကို အငမ်းမရပင် သူ့လျှာကြီးသွင်း၍ ယက်ကာ ဆွကာဖြင့် …

တဖျတ်ဖျတ် တပြတ်ပြတ် အိုး အို့ အင့်အင့် အသံများနှင့်အတူ သုံးယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်၍ နေကြပေတော့သည်။မို့မို့ရော မဖြူပါ စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်အရွှဲသားနှင့် တစ်ယောက်နှစ်ချီစီလောက် ပြီးသွားခဲ့ကြသည်။

"မို့မို့  မြင်းစီး ချင်ပြီ ကွယ် … "

စောက်ဖုတ်ကလည်း အလွန်အမင်းရွနေပြီး အလိုးခံလိုစိတ်ကပြင်းပြစွာဖြစ်ပေါ်နေပြီမို့ ကိုစိုးကိုတောင် ခွင့်တောင်းမနေတော့ဘဲ မို့မို့သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်ပြီး စတင်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ကိုစိုး ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံး၍ အောက်မှနေ၍ သူမဖင်အိအိတွေကို လက်နှင့်ထိန်းကိုင်ကာ လီးကိုကော့ထိုးဆောင့်ပေးသည်။

"အ အား ကိုစိုးရယ် လီးက မတရားကြီးလွန်း လိုက်တာကွယ် "

မို့မို့ သူမ၏ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို လှိမ့်ကာကြိတ်ကာဖြင့်အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့်လီးကြီးအပေါ်ကနေ ဖိထိုင်ကာလိုးဆောင့်ချလိုက်တော့ စောက်ရည်သံတဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် ဆူညံစွာဖြင့် ထွက်ပေါ်လို့လာသည်။ မဖြူကလည်း သူအနီးသို့ချဉ်းကပ်လာကာ သူမရင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကိုလည်း ဖျစ်ကစားပေးလာသည်။သူမကိုယ်တိုင်လည်း အလိုးခံလိုစိတ်ကြောင့် မျက်နှာကလေး နီမြန်းပြီး တဏှာသွေးကြွလျှက်ရှိပြီဆိုတာ မို့မို့အနေနှင့်သူမ မပြောဘဲသိနှင့်နေပေပြီ။

"မဖြူ  မဖြူကော မလိုးချင်ဘူးလား ဟင် "

"အင်း  အဟင်း လိုး ချင်တယ်  သူ့လီးကြီးတော့ လန့်ပါတယ် မို့မို့ရယ်  "

"မို့ကို နမ်းပါ ဖက်ထားပါ… မဖြူရဲ့ မို့ပြီး  ပြီးတော့မှာ …အ … အိ အိ  မဖြူ တစ်လှည့်… လိုးပေါ့  နော် နော်  မ  ဖြူ  "

"……  ……  "

မဖြူ ဘာစကားမှမပြောနိုင်ပါ။ မို့မို့၏ ကိုစိုးလီးပေါ်ထိုင်ဆောင့် လိုးနေပုံကိုကြည့်ပြီး သူမကျောထဲ စိမ့်နေအောင်ပင် စိုးရွံ့စိတ်ကလေးများ ဖြစ်ပေါ်နေမိသည်။သူမအနေနှင့်သာ ကိုစိုးလီးကြီးကို ဒီလို ပုံစံမျိုး အပေါ်ကတက်ဆောင့်လိုးရလျှင် စောက်ပတ်ကွဲပြဲ သွားရလိမ့်မည်ဟု တွေးပြီးထိတ်လန့်နေမိသည်။

မို့မို့ဆက်တိုက်ဖိဆောင့်ချရင်း အရည်တွေ ဒလဟောစီးကျလာသည်။လေးငါးဆယ်ချက် စကောဝိုင်းမွှေ့၍ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်နှင့်လှိမ့်ပိမ့်ညှောင့်လိုးပြီး မို့မို့ကိုစိုးလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲကနေ ဗြွတ်ကနဲ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်သည်။ကိုစိုးလီးကတော့ သူမစောက်ရည်များဖြင့်စိုလက်နေကာ မိုးသို့မျှော်နေဘိသည့်အလား တောင်မတ်နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။

"ဖြူဖြူ လာလေ  "

"ဟင့် အင်း  ကိုစိုး ဖာသာ လုပ်  လုပ် ပါ  "

"ဒါဖြင့်ဖင်ကုန်းပေးမလား "

"အင်း ကုန်းပေး မယ် ကိုစိုး အနောက်ကနေ ဖြေးဖြေးချင်း ဆောင့် နော် "

ကိုစိုးက ကောင်းပြီလို့ပြောရင်း မဖြူကုန်းပေးလိုက်သော ဖင်သားနှစ်ဖက်အနောက်ကနေ စောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးဒစ်ကို ဖိထိုးထည့်သွင်းရင်းဖြင့် သူမ၏ဖင်ကိုလက်ဖြင့်စုံကိုင်ဆွဲယူ၍ တရစပ်ပင် လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပေတော့၏။

"ဇွပ် ဘွပ်  … ဘုတ်ဘတ် ဇွပ်… ဘွပ် ဖွပ်…  ဗွပ်  ဗြိ  ပလွတ် ဗြွတ်…   ဖြစ်  ပြွတ်  ဗြွတ် …ဘွတ်  စွိ  ဇွပ် "

"အ အား  သေ …သေပါပြီ  ကို  ကိုစို  ဖြေး ဖြေး ဖြေး အိ …အိ အိုးးး… အ  အင့်ဟင့်  နာ …နာတယ် အီအီးး  အီးးး အ အမယ်လေး  ကျွတ်  ဟင့်  အင့်အင့် "

မဖြူ မျက်ဖြူလန်ပြီ။သူမ စောက်ဖုတ်ကမထင်မှတ်ဘဲ တစ်ကြပ်နေကာ လီးကြီးကြီးနှင့်အလိုးခံဖူးသေးပုံမရဘဲ စောက်ဖုတ် အသစ်ကျပ်ချွတ်ကလေးလို ဖြစ်နေတာမို့ ကိုစိုး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ အသည်းအသန် ဖိလိုးပစ်လိုက်မိခြင်း ဖြစ်သည်။

မဖြူ တားဆီးချိန်တောင် မရလိုက်ပေ။အနောက်ကနေ ခွေးလိုးလိုးရင်း မဖြူအော်ညည်းလေလေ သူကပိုမို ဖိဆောင့်ချလေလေဖြစ်ကာ သူမခမျာ သူအဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်မှုကြောင့်နာလည်းနာ စောက်ဖုတ်ထဲကလည်း  မခံမရပ်နိုင်အောင် ပိုးထိုးသလို တရွရွနှင့် အလွန်အမင်း အခံရခက်ကြီးဖြစ်လျှက်

"အ အား အ ဟင့်ဟင့် ကိုစိုး ရ က်စက်လိုက်တာ ကိုစိုးရဲ့ အိအင့်အင့်  လီး လီးကြီးက ဖြူ့စောက်ပတ်ထဲမှာ တစ်ဆို့နေတာပဲ အ အား ဆောင့် အိ အင့်အသေဆောင့်လိုးနေတာလား  ဟင့်ဟင့် ဖြူ့စောက်ပတ်ကွဲ ကွဲပြီ အား ကျွတ်  ကျွတ်  ကျွတ် "

"ခဏ  လေး  ပါဖြူ  ရဲ့ ဟင်း  ဟင်း  "

"မ  မ  ခံနိုင်ဘူးကွာ လီးကြီးက ကြီးလွန်းတယ် အား  အ ဒီလောက်ဖြစ်တာ လိုး  လိုးးစမ်းးး ပါ  အသေလိုးး  ဆောင့်  ဆောင့်   အင့်ဟင်းး အိ  အ အီးး   ဟီးးးး အားအား မြန်မြန်  မြန်မြန်  လိုးပေး အာ့ ဖြူ့စောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီးလိုး  အား  ကိုစိုး  လိုး ပါ လိုးး စမ်းပါ  … "

နာရီဝက်လောက်ပင် မကြာလိုက်။ ကိုစိုး မဟားဒယား အားသွန်လိုးရင်း လီးထိပ်မှ သုက်ရည်တွေ သူမသားအိမ်ထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့်ပန်းလွှတ်ဝင်သွားရသလို သူမမှာလည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေက မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင်ပဲ ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် အံထွက်ကျလာခဲ့ရပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အကောင်းကြီးကောင်းလျှက် ကုတင်ပေါ်သို့လဲပြိုကျသွားရတော့သည်။

"အလိုးကြမ်းလိုက်တာ … ကိုရယ် ဖြူ့ စောက်ပတ်ကွဲပြီထင်တယ် အကို … "

မဖြူ မျက်ရည်ကလေး ရစ်ဝိုင်းလျှက်…

မို့မို့ မိန်းမသားချင်းမို့ သူမဝေဒနာကို စာနာနားလည်စွာဖြင့်မဖြူကိုယ်လုံးကလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်ပြီး သူမရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍ အချိန်အကြာကြီး အကြင်နာအနမ်းကလေး ပေးနေမိ လေတော့သည်။

ထိုတစ်ညလုံး ကိုစိုးက မို့မို့တစ်လှည့် မဖြူကိုတစ်လှည့်လိုး၍ မို့မို့ရောမဖြူပါ ကိုစိုးလိုးသမျှကို အီဆိမ့်နေအောင်ခံပြီး သူမတို့အချင်းချင်းလည်း ကိုင်လိုက်တွယ်လိုက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နှူးလိုက်ဆွလိုက်လုပ်၍ စောက်ပတ်အချင်းချင်း ဖိကာပွတ်ကာ လင်ကွင်းရိုက်လိုက်နှင့် တစ်ရေးမှတောင် မအိပ်ဖြစ်ကြဘဲ မိုးစင်စင်လင်းခဲ့ရတော့သည်။

..........................................................................................................

မို့မို့ရေချိုးခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတော့ မဖြူက မို့မို့အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ပေါ်မှာ လဲလျောင်းလျှက်ရှိသည်။ ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး သူတို့နှစ်ယောက် ဘယ်ကိုမှမသွားဖြစ်ကြ။ဦးတိတ်စွမ်က ဒီညနေ ပြန်ရောက်မည်ဆို၍ မို့မို့သူ့အလာကို စောင့်နေခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ဖြစ်ချင်တော့ တစ်ဖက်ခန်းမှ ကိုစိုးကလည်း သူ့အလုပ်ကိစ္စနှင့် မြို့ထဲသွားစရာရှိသည်ဆိုပြီး ထွက်သွား၍ သူမတို့နှစ်ယောက်တည်းသာ တည်းခိုခန်းမှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။မဖြူက မို့မို့ရှိနေတာကြောင့် သူမအိမ်ကို မပြန်ဖြစ်သေးပေ။မို့မို့ကို သူတော်တော်ကလေး ခင်မင်မိသည်။နှစ်ယောက်သား စိတ်တူကိုယ်တူပင် အိပ်ခန်းထဲမှာ ချစ်ပွဲအလီလီဆင်နွှဲ၍ နေ့နေ့ညည ပျော်မဆုံးနိုင်ဘဲရှိကြသည်။ဖြူဖြူမှာကိုစိုးအခန်းမှာ ညအိပ်ပြီးကတည်းက သူမစိတ်တွေပြောင်းလဲသွားဟန် တူသည်။

အထူးသဖြင့် မို့မို့ကဲ့သို့သူမနှင့်သက်တူရွယ်တူမိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့်လက်တွဲပြီး ကာမစည်းစိမ်ကို ဆုံးခန်းတိုင်အောင် ခံစားရသည့်အဖြစ်မှာ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်သလို သူမအနေနှင့်လည်း ကြုံတောင့်ကြုံခဲ အဖြစ်မျိုး ရယ်လို့သာ စိတ်ထဲက ထင်မြင်ယူဆမိပါသည်။

မို့မို့က အိပ်ခန်းတံခါးကိုအသေအချာပိတ်၍ မဖြူရှိရာဆီ လျှောက်လာခဲ့ရာက သူမကိုယ်ပေါ်မှာ လွှမ်းခြုံထားသည့်သဘက်ကလေးကို အသာအယာပင် ခွာချွတ်ချလိုက်သည်။

"လှလိုက်တာ … မို့ရယ် …"

ဆိုပြီး ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော မို့မို့၏ကိုယ်ပေါ်မှ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ် အသွယ်သွယ် အမို့အမောက် အချိုင့်အဝှမ်းတွေကို မဖြူက သူ့လက်ကလေးဖြင့်နေရာအနှံ့လိုက်လံကိုင်တွယ် စမ်းသပ်ရင်း မို့မို့ကိုယ်လုံးကလေးကို အသာဖက်၍ နမ်းလိုက်သည်။

"မဖြူရော …ရေချိုးဦးမလား "

"ဟင့်အင်း  မချိုးချင်သေးဘူး … မို့အနားမှာနေချင်သေးတယ် "

"ဟင်း ဟင်း  ကိုစိုးကို လှမ်းခေါ်လိုက်မလား မဖြူ "

"အမလေး တော် … သူ့လိုလူတော့ ဆလံပါပဲ … ဟင်း… ဟင်း "

နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ် တခိခိ တခစ်ခစ်နှင့်သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်ကြသည်။

"ကဲ ချွတ် မမ ရဲ့ "

"ဟင်  မို့ကလဲ ကွာ …သိပ်ဆိုးတာပဲ "

မို့မို့က ကုတင်ထက်မှာခြေဆင်းထိုင်နေသည့်မဖြူ ခါးမှာ ဝတ်ဆင်ထားသာထမီကို အောက်ကနေ ရုတ်တရက် ပင့်လှန်တင်လိုက်တာမို့ မဖြူလက်ကလေးနှင့် ကပျာကယာ ဖုံးကာ ဖိကာဖြင့်…သူမပေါင်တွင်းသား ဖွေးဖွေးနုနုကလေးတွေ ပေါ်ကုန်ကြသည်။

မဖြူ စောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေး မှာလည်း လှန်တင်လိုက်သော ထမီအောက်ကနေ မဖုံးဖိနိုင်ဘဲ ဘွားကနဲထွက်ပြူလာရလျှက်…။  မို့မို့သူမ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် အတင်းဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်အုံလေးကို လက်ဖဝါးကလေးဖြင့် အသာဖိအုပ်၍ ဖျစ်ကိုင်ကာ စောက်မွေးမြှင်ကလေးများကိုပါ ဆုပ်ဆွဲပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ မဖြူ တဟင်းဟင်းနှင့်ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ကြွတက်လာခဲ့ရ လေသည်။ သူမခါးလေးကို တင်းတင်းကြီး ဖက်လိုက်ပြီး  မို့မို့ ကုတင်ပေါ်ခြေတစ်ဖက်လှမ်းတက်လိုက်ရာ သူမပေါင်ခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကလေးပါ မဖြူမျက်စိရှေ့မှောက်မှာ အခန့်သားဖြဲဟပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။

မဖြူလက်တစ်ဖက်က မို့မို့ကို အားကျမခံ ဆိုသလို မို့မို့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲရှိ ပြဲဟဟကလေးဖြစ်နေသည့် စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ သွက်လက်မြန်ဆန်စွာဖြင့်နှိုက်ဝင်လာသည်။

"အ ခိခိ မ… မ   ဖြူ … အွန်း အ အင်း …  ဟင်းဟင်း ကြည့်စမ်း…  ကြည့်စမ်း  …ခစ်ခစ်  ခစ် "

မို့မို့လည်း မဖြူပေါင်ကြားက စောက်ပတ်ကိုရော ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းရှိ ကြိုးသိုင်းအင်္ကျီအောက်မှ နို့အုံအိအိထွေးထွေးကြီးနှစ်လုံးကိုပါ လှိမ့်နယ်ကာ ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ချေပေးလိုက်ပြီး မကြာမီ မဖြူ၏ ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာလည်း ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကျင်းသွားရလျှက် နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ် လုံးထွေးသွားကြလေတော့သည်။

တစ်ယောက် နို့ကို တစ်ယောက်အပြန်အလှန်စို့စို့ပေးရင်း စောက်ဖုတ်ချင်းဖိကပ်ပွတ်တိုက်၍ မို့မို့လက်များက မဖြူဖင်သားကြီးများကို ညှစ်နယ်နေသလို မဖြူကလည်း မို့မို့ဖင်ကို ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်လိုက် စောက်ဖုတ်အုံနှင့် ဖင်စအိုဝ ကလေးကို ပွတ်သပ်ကာ လက်ထိုးနှိုက်ကစားပေးလိုက်နှင့်နှစ်ယောက်သား အလုပ်များ သွားကြသည်။

အတန်ကြာတော့ ဇာတ်ရှိန်မြင့်လာသည်နှင့်အမျှ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စစ်စတီနိုင်းပုံစံပြောင်းပြန် ဇောက်ထိုးအိပ်၍ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် စုပ်ကြနမ်းကြ လျှာဖြင့်လိုက်လံယက်ဆွ ပေးကြရင်း ကာမပင်လယ်ထဲသို့ အဆုံးမရှိမျောပါသွားကြလေသည်။

"အိုး အိုး  အင့်  ဟင့် …ဟင့် မဖြူရယ်  အား…  အ … ဆောင့်ဆောင့်… မြန်မြန်လုပ်ပေးစမ်းပါ … အ အိ …အိ အားးး …… "

"မို့မို့ ဖြူ့ကို ယက် ယက်ပေး … အင့်အင့်  ကောင်းလိုက်တာ မို့ရယ် … အား ဟင့်  …အင့်အင်းး  မ မ…နေနိုင်တော့ဘူး စောက်ပတ် ယားလိုက်တာ မို့ရယ်… အ အား … အင်းး လက်… နဲ့ …လက်နဲ့ ထိုးပြီးမွှေပေး  အင်းအင်းးး ဟုတ် … ဟုတ်ပီ… အ  အ …"

"စွပ် ဇွပ် … စွပ် ပြွတ် … ဇွပ်  ဗြိ ပြွတ် … ဖွပ်  ဇွပ် … "

နှစ်ယောက်သား အသည်းအသန်ထွန့်လူူးပြီး မမောနိုင်မပန်းနိုင်အောင် ကာမပင်လယ်ပြင်ကျယ်ထဲမှာ လူးလာခေါက်တုံ့ လက်ပစ်ကူးခတ်နေကြလျှက် အချိန်ကုန်မှန်းမသိ ကုန်သွားသည်။မို့မို့ရော မဖြူပါ ရာဂဇောကပ်နေကြတာမို့ လက်ပန်းက တော်ရုံနှင့် မကျနိုင်ကြသေးချေ။

"မဖြူရယ် မဖြူစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအတုကြီးနဲ့ … ထည့်လိုးပစ်လိုက်ချင်တယ် "

"ဖြူလည်း မို့မို့လိုပါပဲ  မို့ စောက်ပတ်ကို ဒီ့ထက်အရည်ရွှဲနစ်လာအောင် လိုးပေးချင်တယ် ဖြူတို့နှစ်ယောက် တစ်ခုခု လုပ်ကြရင် ကောင်းမလား မသိဘူး  နော် "

"……  …… "

"…… …… "

..................................................................................................

တစ်ယောက်မျက်နှာကိုတစ်ယောက်စေ့စေ့ကြည့်ကာ အတန်ကြာသည်အထိ မျက်လုံးချင်းစကားပြော၍ အပြန်အလှန် မေးခွန်းထုတ်နေမိကြသည်။စိတ်မြန်လက်မြန်ရှိသူပီပီ မို့မို့က တစ်စုံတစ်ရာကိုရဲရဲကြီးစဉ်းစား ဆုံးဖြတ်ပြီးဟန်နှင့် မဖြူလက်ကိုဆွဲ၍ …

"ကဲ …ထ' မဖြူ …မို့ မို့တို့ဒီကနေ တစ်နေရာသွားကြရအောင်"

"မို့မို့သဘောပဲလေ မို့ ဘယ်သွားချင်သလဲ   "

"ဘယ်သွားသွား လိုက်ရဲမှ လိုက် ခဲ့ …"

ဖြူ လိုက်မှာပေါ့ …ဆိုပြီး …နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားများ လဲလှယ်ဝတ်ဆင်၍ မဖြူက မို့မို့ခေါ်ရာသို့ …ဘာကြီးပဲကြုံကြုံ ဘယ်လိုအရာတွေပဲ ဆုံတွေ့ဆုံတွေ့သူမအနေနှင့် မို့မို့နောက်တော်ပါးမှ တစ်ဖဝါး မခွာ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်မည်သာဖြစ်ပါသည်။

နောက် နှစ်နာရီခန့်အကြာမှာ …

မို့မို့နှင့်မဖြူ နှစ်ယောက်သား ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်တစ်ခုအတွင်းရှိ လူသူအရောက်အပေါက်နည်းသည့် မထင်မရှား တိုက်တန်းလျားလေးတစ်ခုဆီကို ရောက်ရှိနေခဲ့ကြပြီ။

လမ်းမှာတွေ့ဆုံခဲ့သည့်တက္ကစီသမားတစ်ယောက်ထံမှာ မိမိသိလိုသည်များကိုမေးမြန်းစုံစမ်း၍ မို့မို့သူ့အကူအညီဖြင့်ပင် ဒီနေရာကိုရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်သူစစ်စစ်လည်းဖြစ် ကိုယ်တိုင်လည်း အမှောင်လောကမှာ အတွင်းကျကျ ကျက်စားပျော်မွေ့လျှက်ရှိသူ မဖြူသည်ပင်လျှင် ဒီနေရာ ဒီဒေသကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မရောက်ရှိခဲ့ဖူးပါချေ။

တိုက်ခန်းအနောက်ဖက်ရှိ ခန်းဆီးလိုက်ကာများ ကာရံထားသည့်အိပ်ခန်းတွဲတစ်ခုမှာ မဖြူတစ်ယောက် မို့မို့အလာကို စောင့်ဆိုင်းလျှက်ရှိသည်။

မကြာမီ မို့မို့ပြန်ရောက်လာပြီး သူမနှင့်အတူ အသက်ငါးဆယ် ဝန်းကျင် အရွယ်ခန့်ရှိမည့် မိန်းမကြီး တစ်ယောက် လိုက်ပါလာတာတွေ့ရသည်။မို့မို့နှင့်မဖြူကို တစ်လှည့်စီ အကဲခတ်သလိုကြည့်၍ မို့မို့တစ်ယောက်တည်းကို အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားကာ တီးတိုးစကားများပြောဆိုနေကြပြီး အချိန်အတန်ကြာမှ သူမပြန်လည် ထွက်ခွာသွားသည်။

မို့မို့အခန်းထဲပြန်ဝင်လာခဲ့ပြီး မဖြူအနားမှာ လာထိုင်သည်။

"အဆင်ပြေလား မို့ သူ ဘာပြောသွားလဲ "

မို့မို့က အသာနေဆိုတဲ့သဘောနှင့်မဖြူကို  သူမနှုတ်ခမ်းအရှေ့မှာ လက်ညှိုးလေး အသာကပ်ထောင်ကာ ပြလိုက်တာမို့ မဖြူလည်း ဆိတ်ဆိတ်နေနေလိုက်ရသည်။သူမတို့အခန်း ရဲ့ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီမှ အသံဗလံ တစ်စွန်းတစ်စ တိုးတိုးသဲ့သဲ့ကြားမိသလို ထင်ရသည်။

မဖြူ မို့မို့မျက်နှာကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမက ပြုံးစိစိကလေးလုပ်၍ နေပေသည်။မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် အကြာမှာ သူမတို့အခန်းဖက်ကို လျှောက်လှမ်းလာသောခြေသံများ စတင်ကြားလိုက်ရပြီး မို့မို့လည်း မဖြူလက်ကို ကုပ်ကာ ထိုင်နေရာက အသာထ၍ …ခုနင်က လာသည့်အဒေါ်ကြီးနှင့်အတူ သူ့နောက်ကနေ ယောက်ျား သုံးယောက်…လေးယောက် လိုက်ပါလာတာ တွေ့ရပြီး သူမက မို့မို့နားကပ်ကာ …

"ကဲ မို့မို့ … မင်းတို့အတွက် အဆင်ပြေအောင် ဒေါ်နွဲ့စီစဉ်ပေးလိုက်ပြီ… နောက် … တစ်ခုခု လိုအပ်တာရှိရင် ငါ့ဆီကို … ကိုယ်တိုင်သာ လာပြောလှည့် …ကြားလား "

ဆိုပြီး …

"ဟုတ်ကဲ့ … ကျေးဇူးပါ …ဒေါ်နွဲ့ "

"ဒါဖြင့်… ငါသွားမယ် "

"ဟုတ်ကဲ့ ရှင့် "

မို့မို့ ကျိုးကျိုးနွံနွံ ပုံစံနှင့်ပင် သူမကို ခေါင်းလေးညိတ်ပြလိုက်ရင်း သူမ ထွက်သွားတော့မှ အခန်းဝမှာ မိုးတိုးမတ်တပ်နှင့် ကျန်နေခဲ့သည့်သကောင့်သားတွေဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး …

"လာလေ အထဲကို ဝင် ကြပါ "

ဆိုပြီး အခန်းထဲသို့ သူတို့ကို ဝင်စေလိုက်ကာ တံခါးကို ပြန်စေ့ပိတ်လိုက်သည်။

"ရှင်တို့အားလုံး … လေး ယောက်နော် "

မို့မို့ကလူရေတွက်ကြည့်လိုက်ရာက မေးလိုက်ပြီး …

"ကျွန်မက ပထမ …သုံးယောက်လို့ ထင်နေတာ …အ ဟင်း ဟင်း  "

မို့မို့သူမဖာသာ သဘောကျစွာ ရယ်လိုက်မိသည်။သူမက မဖြူဖက်ကို အသာလှည့်ကြည့်၍ …

"ကဲ မဖြူရေ ဘယ်လိုလဲ …ကျွန်မတို့… ဖြစ် တယ် ေ နာ် "

မဖြူ ခေါင်းအသာညိတ်၍ …

"အင်းပါ …  မို့မို့ ရဲ့ "

သူမ ရှက်အမ်းအမ်းကလေးတော့ ဖြစ်နေပုံရသည်။မို့မို့က သူတို့အထဲမှခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဟန်တူသည့် ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်နှင့်လူရွယ်ကို တစ်ကိုယ်လုံးခြုံ၍  စူးစိုက် ကြည့်လိုက်ရင်းးး …

"ရှင်တို့ ဟို …အဒေါ်ကြီးနဲ့  စကားပြောပြီးပြီ မဟုတ်လား သူပြောတဲ့ အတိုင်းပဲပေါ့ နော် "

ဆိုပြီး …

"ပြောခဲ့ပြီး ပါပြီ … … အားလုံး ( …… ) ခဲ့ ပြီးပြီ "

"ကဲ ဒါဖြင့် ဘယ်သူ အရင်စ မှာလဲ "

ဟုမေးလိုက်တော့ …လူရွယ်က မို့မို့အနားတိုးကပ်လာပြီး …

"ကျွန်တော်  စမှာပါ …အစ်မရဲ့…  အစ်မ အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်လေ … "

"အင်းးးးး   "

သူ့အသက်က မို့မို့ ထက် လေးငါးနှစ်တော့ ငယ်ပုံရပါသည်။သူတို့လေးယောက်အနက် သုံးယောက်မှာ အသက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ဝန်းကျင်ခန့် …သူတို့အထဲကမှ အသက်ခပ်ကြီးကြီးဆိုလို့ အရက်သမားပုံစံနှင့်  လူကြီးတစ်ယောက်သာပါသည်။သူ့အသက်က လေးဆယ်ကျော် ငါးဆယ်အရွယ်ခန့်ရှိပြီး ဂင်တိုတို ဗလခပ်တောင့်တောင့် နှင့် တောသားအရိုင်းအစိုင်း တစ်ယောက်ပုံပေါက်နေသူပဲ ဖြစ်သည်။

သူတို့အားလုံးမှာ လက်လုပ်လက်စား ရေစိမ်ခံအကြမ်းခံတွေဖြစ်၍ တုန်းတိုက်တိုက် ကျားကိုက်ကိုက် အစားမျိုးတွေ ဆိုတာ မို့မို့ရောမဖြူပါ မေးစရာမလိုဘဲနှင့်ကို သိနားလည်ကြပြီး ဖြစ်ပေသည်။

မို့မို့က"အင်း … " ဟုဆိုပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က အပေါ်ဝတ် အင်္ကျီပါးလေးကို အရင်ချွတ်ချလိုက်သည်။ပြီးတော့မှ… အတွင်းခံ ဘရာစီယာကြိုးကလေးကို ဖြုတ်ပစ်လိုက်ရာ ကိုယ်အထက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားပြီး ဆူဖြိုးတင်းအိသော ရင်သားနှစ်မြွှာက ဘရာစီယာအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာခဲ့ရသည်။ ယောက်ျားလေးယောက်စလုံးရဲ့ မျက်လုံး ရှစ်လုံးက သူမကိုယ်ခန္ဓာအလှကို မင်သက်စွာငေးမောကြည့်လျှက် ရှိပြီ။

အခန်းတွင်းမှာ ကုတင်ရယ်လို့မရှိဘဲ ပါကေးပုံစံကြမ်းပြင်မှာ ဖယောင်းပုဆိုး တစ်ထပ်ခင်းထားပြီး ဂွမ်းကပ်သာသာ မွေ့ယာပါးပါးလေးနှစ်ခုကို အလျားလိုက် ယှဉ်တွဲချထားကာ ဘေးဖက်မှာလည်း အခန်းသုံးလေးခန်းကို ခန်းဆီးလိုက်ကာ ကလေးသာခြားထားတာမို့ အိပ်ယာထက်မှာ လှဲအိပ်နေလျက်က ကြည့်လျှင် အောက်ခြေကြမ်းပြင်မှ တစ်ထွာသာသာခန့် ခန်းဆီစ လပ်ဟာနေသည့်အကြားကနေပြီး     နဘေးအိပ်ခန်းများဆီမှ ဖြစ်ပုံပျက်ပုံမြင်ကွင်းအလုံးစုံ တို့ကို အတိုင်းသား အရှင်းသားလောက်နီးနီး ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီး တွေ့မြင်နေရပေတော့သည်။ကိုယ်က သူတို့ကို တွေ့နေသလို သူတို့အနေနှင့်လည်း  ကိုယ့်ကို အသေအချာပင် တွေ့မြင်ရှုစားကြလိမ့် မည်ဆိုတာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲပင်ဖြစ်ပေတော့ သည်။

မို့မို့က အိပ်ယာပေါ် ခြေဆင်းထိုင်လိုက်ရာက သူမခါးအထက်မှ ထမီ အထက်ဆင်စကလေးကို သူမလက်များနှင့်ဖြေလျှော့ချွတ်၍ သူမ၏ခြေရင်းဖက်ဆီ ခြေဖျားကလေးနှင့်အသာခတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ထမီကျွတ်သွားပြီမို့ သူမအတွင်းခံ ပင်တီပါးလေးကို တင်ပါးနှစ်ဖက်အသာကြွ၍ တစ်လက်စတည်းဆိုသလို ထပ်မံ ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။

မို့မို့ခြေနှစ်ဖက် ကို စင်းစင်းကလေးထား၍ လှဲအိပ်ချလိုက်သည်။ သူမပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ဖုတ်မို့မို့ လေးက နက်မှောင်ထူထဲသော ဦးစွန်းဖုတ်ကလေးနှင့်အတူ မဟတဟကလေးဖြစ်နေသော ပေါင်ခွဆုံရှိရာအရပ် မှာ ကြွရရွ ကလေးထွက်ပေါ်လို့နေချေပြီ။

ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်နှင့် ပုဂ္ဂိုလ်လေးကလည်း သူမနဘေးမှာလာရပ်ပြီး သူ့လုံချည်ကို ချွတ်ချလိုက်တာ တွေ့ရသည်။ သူက ဖုဖောင်းကြွရွလျှက်ရှိသည့် သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ဆက်ချွတ်နေသည်။

.....................................................................................................

သူ့ပေါင်ကြားမှ ထွက်ပေါ်လာသော လိင်ချောင်းက လုံးပတ်ရောအရှည်ရော မျှတ၍ လီးလုံးပတ် ကျပ်လုံး သာသာခန့် ၇ လက်မကျော်ကျော်လောက် အလျားရှည်ပြီး ရှည်လမျောကြီးတွဲလောင်းကျနေကာ  ပိန်ပိန်ပါးပါးဖြစ်သော သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်တောင် လိုက်ဖက်မှုမရှိသလိုဖြစ်နေသည်။ပြီးတော့လီးကအချောင်းတန် တစ်လျှောက်မှာ အဖုဖုအထစ်ထစ်နှင့် ဂေါ်လီသုံးလေးလုံးခန့်ထည့်သွင်းနှစ်မြှုပ် ထားတာပဲ ဖြစ်လိမ့်မည်။

မို့မို့နှင့်ဘေးချင်းယှဉ်လျက် လာရောက်လှဲအိပ်ချပြီး မို့မို့ကို သူကဖက်၍ သူမကလည်း သူ့ကိုဆီးကြို၍ ပွေ့ဖက်လိုက် ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် စုပ်နမ်း လိုက်ကြသည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း မဖြူကို ခပ်ရှည်ရှည်ကောင်လေးတစ်ယောက်က မွေ့ယာပေါ်ခါးကလေးဖက်ကာ လှဲချလိုက်တာ တွေ့ရပြီး အွန်း အင်း ကနဲ ဟူ၍ မဖြူဆီမှအသံကလေးများ ထွက်ပေါ်လာပါသည်။ကျန် နှစ်ယောက်က သူမတို့အနီးမှာ ပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်ကာ သူတို့အလှည့်ကျရောက်မည့်အချိန်ကို စောင့်နေကြဟန်ဖြင့်…။

မဖြူ တစ်ယောက် မရှက်နိုင်တော့သလို မို့မို့မှာလည်း အနမ်းအစုပ် အညှစ်အနယ် အထိအတွေ့များမှတဆင့် ရာဂသွေးတွေတစ်စထက်တစ်စ ဆူဝေအုံကြွ၍ လာရပေပြီ။ ကောင်လေး၏လက်များက သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ညှစ်ချေနယ်၍ နို့မဝသည့်ကလေးလေးတစ်ယောက်အလား နို့ကိုအတန်ကြာအောင် စို့၍နေသည်။ သူမစောက်ပတ်ကိုလည်း လက်တစ်ဖက်က နှိုက်ဝင်လာကာ စောက်ခေါင်းအဝကလေးကို ချဲ့၍ချဲ့၍ ဆွနှူး ပေးနေသည်။

"ဟင်  တော်ပြီကွာ လက်ကြီးက ဟင့် ဟင့် "

"မ စောက်ပတ်က ကိုင်လို့မဝဘူး စောက်ပတ်ကိုကြည့်ချင်တယ် "

"ကြည့်ချင်ရင် ကြည့်ပေါ့ တစ်ကိုယ်လုံး ရနေပြီပဲ ဥစ္စာ "

သူမကိုယ်အောက်ဖက်ကို လျှောဆင်းပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဟဟပြဲပြဲလုပ်၍ ပေါင်ခွဆုံမှစောက်ပတ်ကို အားပါးတရကြည့်နေသည်။စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လက်ထည့်၍ မွှေပစ်လိုက်တော့ မို့မို့ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ကော့ကြွတက်သွားရပြီး အင်းဟင် အင်းး အင်းးး  … ဟူ၍ အသံထွက်အောင်ညည်းရင်း ပေါင်ကို ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်ရာက သူ့လက်နှင့်လိုးဆောင့်မှုအရသာကို စောက်ပတ်တရွရွနှင့်သိမ့်ကနဲငြိမ့်ကနဲနေအောင် စည်းစိမ်ယူ ခံစားနေမိပေတော့သည်။

"အား  တော်  တော်ပြီ မောင်လေး  ရယ် …ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ "

"ဟင်း ဟင်း  ချစ်လို့ပေါ့ မ  ရယ် …  မ  နာမည်က …ဘယ်လို "

"မမို့… ပါ သူက   ရော "

"အောင်သူ … ဟင်းဟင်း  … ကဲ မ …မို့ ကျွန်တော်တို့မလိုးခင် လီးစုပ်ပေးမှာလား  "

"မင်းစုပ်စေချင် ရင်  စုပ်ပေးမှာပေါ့ ပြီး ရင်သာ မလိုးနိုင်ဘူး ဖြစ်နေဦးမယ် "

"စိတ်ချ ဟောဒီ စောက်ပတ်ကို လိုးကို လိုးမှာ … တဝကြီး လိုးခွဲပစ်မှာ ဟင်း ဟင်း "

မို့မို့ သူ့လီးကိုစုပ်ပေးပါသည်။

လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လက်နှစ်ဖက်စုံကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးငုံ့လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ လီးဒစ် ပတ်လည်ကိုရော ဂေါ်လီးထည့်သွင်းထားသည့်လီးကိုယ်ထည်တစ်လျှောက်ကိုပါ လီးထိပ်ကနေလီးအရင်းထိ ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်သည်။ လျှာနှင့်အသွားအပြန် ယက်ယက်ဆွပေးသည်။ သူ့လီးတစ်ခုလုံး သူမတံတွေးများဖြင့်စိုလက်တောက်ပြောင်ကာ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါပြီး ထကြွတောင်မတ်နေပြီဖြစ်သည်။

မို့မို့အနေနှင့် သူ့လီးအား စိမ်ပြေနပြေ တယုတယစုပ်ပေးခြင်းမို့ အောင်သူဆိုတဲ့ကောင် သည်းခြေခိုက် သွားဟန်တူသည်။ သူမခြေရင်းဖက်တွင် နေရာယူပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခုနကအတိုင်းဆွဲဖြဲ၍ မို့မို့စောက်ပတ် ထဲကို သူ့လီးကိုတရှိန်ထိုးဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။လီးချောင်းရှည်လမျောကြီးက စောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိ ပြေးဆောင့်ဝင်ရောက်လို့သွားသည်။

မို့မို့တစ်ယောက် …

" အိ အင့်  အိ အ အင့် … "

ဟူ၍ ညည်းရင်း …

"ကောင်းတယ်  ဆောင့်ဆောင့်မောင်လေး  အ  အား …အ မင်း…   မင်းလီးက ဂေါ်လီထည့်ထားတော့ အရမ်းထိတာပဲ …အိ အီးး အိ  အ ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ … လီးကြီး နင့်နင့်သွားတာပဲကွယ် … လိုးလိုး … မြန်မြန် လိုး … အား  …အား  အားးး "

"ဇွတ်ဖွပ် ဗွပ်  ဇွတ် ဖတ်  … ဘုတ်  ဖွပ်  ဗွပ် "

"အား  ထိတယ် အ …အ  စောက်ပတ်ကွဲပြီလား မသိဘူး  ဆောင့်ဆောင့်…  မောင် မောင်လေး… လိုးပါ အားရပါးရလိုးစမ်း  ပါ "

သူ့စိတ်တွေ ပိုကြွလာသည်။ အသည်းအသန်ပင် မီးပွင့်မတတ် တရကြမ်း လိုးဆောင့်ကာ မို့မို့ပေါင်နှစ်ဖက် အကြားမှာ သူ့ခါးကို မြှောက်လိုက်နှိမ့်လိုက်လုပ်၍ လီးကို တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် အားပြင်းပြင်း လိုးဆောင့်လျှက် အရွယ်ငယ်ပေမယ့် သူဘယ်လောက် အဆိပ်ပြင်းသလဲဆိုတာကို ပြ၍နေသည်။

သူအဆက်မပြတ်လိုးဆောင့်ပေးလေလေ မို့မို့စောက်ခေါင်းလေးထဲမှာလည်း ဂေါ်လီအလုံးများ၏  အကြမ်းပတမ်း ပွတ်တိုက်မှုကြောင့်တလိမ့်လိမ့်နှင့် စောက်ပတ်ယားယံမှုဝေဒနာပိုကြီးလာလေလေ ဖြစ်ကာ သူမစောက်ပတ်မှာ အရည်ရွှဲသထက်ရွှဲလာပြီး လီးအဝင်အထွက်ပိုသွက်ပိုမြန်လာသည်နှင့်အမျှ ရာဂဇောတွေ အကြွကြီးကြွလာခဲ့ရလေသည်။

"စွတ်ဖွပ်  စွတ်  ဖွပ် ဗြစ်ပြွတ်   ဗြွတ် ဖွပ်  ဘွပ် …"

ဆိုသော စောက်ရည်သံများက အခန်းလေးထဲမှာ ဆူညံလို့နေသည်။

မို့မို့အောက်ကနေ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့နေအောင် မြှောက်ထောင်ပေးထားရင်း သူ့ရဲ့လိုးဆောင့်မှုကို အံကြိတ်ခံနေသည်။သူ့ခါးကို တင်းတင်းဆွဲ၍ အောက်ကနေ ကော့ကာ ညှောင့်ကာဖြင့် သူတစ်ချက်ဆောင့်လိုက် သူမက ကော့ပေးလိုက်နှင့်လဒစ်ထိပ်မှ လီးတဆုံးအထိ လိုးဆောင့်မှုကို အရသာရှိရှိခံစားနေရပေသည်။

သူလည်းအချက်လေးငါးဆယ် လောက် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်လာသည်။ လိုးချက်သွက်ကာ အားပြင်းသလောက် အတွေ့အကြုံအားဖြင့်နုသေးသူပီပီ အဆက်မပြတ် ကျုံးလိုးနေမှုကြောင့် တာရှည်သုက်ထိန်းနိုင်စွမ်းမရှိဘဲ ပြီးချင်လာသလိုဖြစ်လာပြီး နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်ခန့်အားသွန်ဆောင့်၍ လရည်များ မို့မို့သားအိမ်ဆီပန်းထွက်သွားသလို မို့မို့လည်းစောက်ခေါင်းထဲမှ တရွရွနှင့် မခံမရပ်နိုင်အောင် ကောင်းသလိုလို ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များကိုဒလဟောပင် သွန်၍ သွန်၍ ပန်းထုတ်လိုက်ရလေတော့၏။

တကယ်တော့ မို့မို့ရောသူပါ အကြီးအကျယ် စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ရမ္မက်ဇောကပ်နေတာကြောင့် သုက်အထွက်မြန်ကာ တစ်ချီပြီးခဲ့ရခြင်းပင်။မိမိနှင့်သက်တူရွယ်တူယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံခြင်းထက် ယခုလိုအသက်ငယ်ငယ် ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်နှင့် လိင်ဆက်ဆံမှုက အတွေ့အကြုံသစ်တစ်ရပ်အနေနှင့် သူမကို ပိုမို၍့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြစ်စေခဲ့ခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

မဖြူကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း သူမထက်တောင်မှ အခြေအနေပိုဆိုးနေတာ တွေ့ရသည်။ ကောင်လေးတစ်ယောက်လိုးပြီး၍ နောက်တစ်ယောက်ပင် သူမကိုလိုးဖို့ပြင်နေလေပြီ။မဖြူက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲပေးလိုက်ကာ ကောင်လေး၏လီးကို သူမလက်နှင့်ကိုင်၍ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထည့်သွင်းပေးလိုက်တာကို တွေ့ရသည်။

"ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့်  မောင်လေး အ  အ  လီး ကို တစ်ခါထဲ ဆောင့်မသွင်းနဲ့လေ ဟင့် နာတယ် တစ်ချက်ချင်း  လိုးပေး  အင်း  အင်း  ဟုတ် ဟုတ် ပြီ "

မို့မို့ စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည်။

အိုကေ … မဖြူရေ …မဖြူအလှည့်ပြီးရင် မို့မို့အလှည့်ပဲ။သူတို့လို ခပ်ငယ်ငယ် အလန်းလေးတွေဆိုတာ ကိုယ်လိုသလို ပုံသွင်းလို့ရသည့်အရွယ်တွေ… ။ မီးကို ကြောက်ရမှန်းမသိတဲ့ ပိုးဖလံလို အကောင်တွေပါပဲ။ ကိုယ့်ရဲ့အသွေးအသား လိုအပ်ချက်အတွက် သူတို့လေးယောက်ဟာ ဒီတစ်နေ့တာမှာ မို့မို့တို့နှစ်ယောက် ပထမဆုံး စားသောက် ဝါးမျို ရမယ့် သားကောင်လေးတွေသာ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ … သူတို့အနေနဲ့ကတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရိပ်စားမိနိုင်မှာလဲလေ …။

မို့မို့ သူမဆီလှမ်းလာနေတဲ့ကောင်လေးကို အပြုံးကလေးနှင့်လက်ကမ်း၍ ဆီးကြိုလိုက်သည်။ပြီးတော့ …

သူမရင်ခွင်ထဲသို့သူ့ကိုဆွဲသွင်းလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်နမ်း၍ စုပ်၍ မို့မို့လက်တစ်ဖက်က ကောင်လေးရဲ့ ပေါင်ကြားမှလီးကို စမ်းသပ်ကိုင်တွယ်ရင်း ရမ္မက်ဇောကြွသထက်ကြွအောင် လီးကိုဆုပ်ကာ ဆွဲကာ ဂွင်းရိုက်သလို ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ သူမခံစားနိုင်တော့ပေ။လူငယ်တစ်ယောက်ပီပီ သူ့လီးက တမုဟုတ်ချင်း သန်မာတောင့်တင်းလို့လာသည်။

..........................................................................................................

မို့မို့လည်း ဒီတစ်ခါ လီးမစုပ်တော့ ဘဲ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုသာ ပြဲပြဲကားကားလုပ်၍ စောက်ဖုတ်ကိုသူလိုးဖို့ အသင့်အနေအထားဖြစ်အောင် ပြင်ပေးလိုက်ကာ နှစ်ယောက်သားမီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးဆောင့်၍ စခန်းသွားလိုက်ကြပါသည်။

ဒီကောင်လေးက အသက်အငယ်ဆုံးဖြစ်သလို သူ့လီးကလည်းပုံမှန်အရွယ်အစား ၆ လက်မကျော်လောက်ပဲ ရှိတာမို့သူမအနေနှင့် သူဇိမ်ရှိရှိလိုးနိုင်အောင်ဆိုပြီး သူ့လီးကို သူမပေါင်နှစ်ဖက် တင်းတင်းစေ့ညှပ်လျှက်က ခပ်ကြပ်ကြပ်ကလေးဖြစ်အောင်လုပ်ကာ တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်းသာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်နှင့် လိုးဆောင့် စေလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

ကောင်လေးကလည်း သူမပြောသည့်အတိုင်းလိုးပေးသည်။ သူမကိုယ်မှထွက်သည့် စောက်ရည်များကြောင့် လီးအဝင်အထွက်ချောမွေ့နေပြီး နှစ်ယောက်သားစည်းစိမ်တွေ့နေကြကာ သူကဖိဆောင့် ချလိုက် သူမက ပြန်ကော့ထိုး၍ ဖင်သားကိုအောက်ကနေ စကောဝိုင်းမွှေ့ပေးလိုက်ရင်း ပင့်မြှောက်ဆောင့် ပေးလိုက်နှင့် စည်းချက်ကျကျ လှုပ်ရှားပေးနေကြသည်။

အရှိန်က တဖြည်းဖြည်းရလာပြီး နှစ်ယောက်သားလှုပ်ရှားမှုများ မြန်ဆန်၍လာကာ နောက်ဆုံးသုက်ထွက်ချိန်ကို ကျရောက်လာခဲ့ကြသည်။သူ့ခါးလေးကို ကော့၍ကော့၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်ရာက သုက်ရည်တွေတဗျစ်ဗျစ် ပန်းထွက်သွားခဲ့ရပြီး ကောင်လေးပြီးချိန်မှာ မို့မို့လည်း အချိန်ကိုက်ပင်  တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုကော့ကာ တွန့်ကာဖြင့် စောက်ရည်များထွက်၍ ကိစ္စပြီးသွားခဲ့ရပါသည်။

မဖြူကတော့ စောစောက မို့မို့ကိုလိုးသွားသည့်ဂေါ်လီလီးနှင့်အောင်သူဆိုသော လူရွယ်၏ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်ရှိနေပြီး အောင်သူ၏လီးကို မဖြူတစ်ယောက်စုပ်နမ်းပေးနေတာကို တွေ့ရသည်။မို့မို့အတွက် သူမပြုစုပေးရမည့်ယောက်ျားနှစ်ယောက်ကျန်သေးသည်။

အသက်ကြီးကြီးအရက်သမားလိုလူက စောကြီးဟုခေါ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက်က ဖိုးဇော် တဲ့။ခုနက သူမနှင့် ဆက်ဆံတဲ့ ချာတိတ်နာမည်က ကိုဖြိုးလို့ ခေါ်တာကို မို့မို့သိလိုက်ရသည်။အောင်သူနှင့်ကိုဖြိုးကသူမကို တစ်ကျော့စီလိုးပြီးပြီမို့ သူမက စောကြီးဆိုတဲ့လူကို လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ကာ …

"ရှင်နဲ့ဟိုက မောင်လေး ဖိုးဇော် နဲ့နှစ်ယောက်က …ကျွန်မကို လိုးဖို့ကျန်သေးတယ် …ရှင်တို့စိတ်ပါမယ်ဆိုရင် နှစ်ယောက်စလုံး ကျွန်မကို တပြိုင်တည်းလိုးနိုင်တယ်…  တစ်ယောက်လိုးနေတဲ့ အချိန် ကျန်နေတဲ့ တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို ကျွန်မ စုပ်ပေးမယ်…  မဖြူကိုလည်း …ကျွန်မလိုပဲ  အောင်သူနဲ့ ကိုဖြိုးနှစ်ယောက်တွဲ လိုးလို့ရပါတယ် "

မို့မို့ကပြောလိုက်တော့ ကောင်းပြီ ဆိုပြီး စောကြီးက သူ့ပုဆိုးချွတ်၍ ဘေးမှာရှိနေသည့် အသားညိုညို နှာခေါင်းပြားပြား နှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းရုပ်ရည်ရှိသည့်ဖိုးဇော်ကိုပါ သူနှင့်အတူ လာဖို့ခေါ်လိုက်ကာ နှစ်ယောက်သား မို့မို့ရဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီမှာ နေရာယူပြီး တစ်ယောက်က နို့ကိုကိုင်လိုက် တစ်ယောက်က စောက်ပတ်နှိုက်လိုက်နှင့် ဟန်အကျကြီးကျလျှက် ဇိမ်တွေ့နေကြလေတော့ ၏။

စောကြီးက မို့မို့ကို စတင်လိုးသည်။

မို့မို့ကို ဖင်ဗူးတောင်းထောင်မတတ် ဖင်ကို အနောက်သို့ကုန်းခိုင်းပြီး သူကအနောက်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ထဲလီးသွင်းကာ တရှိန်ထိုးလိုးဆောင့် ချလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

စောကြီးလည်း လီးက သူ၏ ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် လိုက်ဖက်အောင် ကြီးမားဖွံ့ထွားသူဖြစ်၍ လီးတုတ်တုတ်နှင့် အဆော်ခံရသည့်အတွက် သူမစောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်ကြပ်သွားကာ အရသာရှိလှပြီး မို့မို့လည်းနှုတ်မှနေ၍ တကျွတ်ကျွတ်နှင့်အသံထွက်ညည်းရင်း သူမဖင်သားကြီးများကို စောကြီးလီးအဝင်လွယ်အောင်ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုထပ်မံဖြဲ၍ ကုန်းထားပေးလိုက်လေ၏။

"အား ကောင်းလိုက်တာ အကို ရယ် လီးကကြပ်ပြီး ကျွန်မ အဖုတ်ထဲမှာ  ပြည့်သွားတာပဲ လိုး လိုးစမ်းပါ နာနာလေးဖိဆောင့် ပေး အင်း  အင်း  ကောင်းတယ်  ကောင်းတယ် အူး အိ  အိ ဟင်း  ဟင်းး "

စောကြီးဆောင့် လိုးလို့ကောင်းနေတုန်းမှာ ဖိုးဇော်ရဲ့ လက်က သူမနို့အုံ နှစ်ဖက်ကို လျှို၍ ဆုပ်ညှစ်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ နို့သီးကိုလည်း ပွတ်ချေကစားပေးသည်။ မို့မို့ လက်ထောက်ကုန်းထားရာက သူမလက်တစ်ဖက်နှင့်ဖိုးဇော်လီးဒစ်ကို ဆွဲ၍ ဆွဲ၍ ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ပေးနေလိုက်သေးသည်။

"အား  ကောင်းတယ် လုပ် လုပ် မြန်မြန်  ဆောင့်  ဟင်း  ဟင်း  "

ဖိုးဇော် ဖီးလ်တက်သွား ပြီး ပါးစပ်က အော်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဖိုးဇော်က လီးတော့သာမန်ထက် အနည်းငယ်ပိုကြီးသည်။ဒါပေမယ့် သူ့လီးက ကျန်တဲ့လီးအားလုံးထက် ထူးထူးခြားခြားပင် ရှည်နေကာ ပေါင်လယ်လောက်အထိ ရောက်မတတ်ပင်ဖြစ်သည်။အရှည် ၈ လက်မအနည်းဆုံးတော့ရှိပေလိမ့် မည်။ 

"ဖိုးဇော်ရယ် နင့်လီးနဲ့ …မမို့ဖင်ကို … မလိုးချင်ဘူးလား "

"လိုးချင်တယ် မမ ဖင် ပေးလိုး …မလို့လား "

"ဒီလိုလုပ် ကိုစော ကို မမက အပေါ်က တက်လိုးမယ် မင်း အနောက်ကနေပြီး … မမ မို့  ဖင်ကိုလိုးပေါ့ ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား … "

မို့မို့က ကာမကိစ္စကို ကမ်းကုန်အောင် ခံစားချင်သူဖြစ်၍ အဆန်းထွင်ကြည့်ချင်သည်။စောကြီးကို ခေတ္တ အဆောင့်ရပ်စေလိုက်ပြီး သူမပြောသလိုပင် သူ့ကို ကြမ်းပြင်မှာပက်လက်အိပ်စေ၍ သူမက အပေါ်ကနေ လီးတန်တုတ်တုတ် အပေါ်ကနေ တက်ခွထိုင်ကာ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆွလိုးကလေးလိုး၍ တဖန် စောကြီးရင်ဘတ်ပေါ်သူမကိုယ်အရှေ့ပိုင်းတစ်ခုလုံးဖိမှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲလီးသွင်းထားရက်က ဖင်နှစ်ဖက်ကို ကုန်းကုန်းကွကွဖြဲကားပေး လိုက်ရင်း .

"ဖိုး ဇော် မ မ အနောက်က လိုးပေတော့ဒီအတိုင်းမလိုးနဲ့နော် … လီးကို တံတွေးဆွတ် မမဖင်ကိုလည်း တံတွေးဆွတ်ပြီးမှ… လိုး ကြားရဲ့လား "

"ဟုတ်ကဲ့… မ မ မို့ "

ဆိုပြီး ကောင်လေး သူ့လီးကိုရော သူမဖင်စအိုဝကိုပါ ရွှဲနေအောင် တံတွေးဆွတ်ပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီဒစ်ဖြင့် မရမက ထိုးသိပ်ထည့်၍ တစ်ချက်ချင်းတစ်ချက်ချင်း ဖိဆောင့်ကာ လိုးချလိုက်လေတော့၏။

ဖိုးဇော်လိုးချက်က ထိမိသွားသည်။လီးကရှည်ရသည့်အထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်စအိုပေါက်ထဲကို အဆုံးထိရောက်အောင် လိုးပေးလိုက်တာမို့ သူဆောင့်ချသည့်အရှိန်နှင့်ရောပြီး မို့မို့က စောကြီးလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ဖိဖိပြီး အပေါ်စီးကနေ လှိမ့်ဆောင့်ပစ်လိုက်လေရာ သုံးယောက်စလုံး ထူးကဲလွန်းသည့်ကာမအရသာ ကြောင့် စကားတောင် မပြောနိုင်ကြဘဲ ရှိလေတော့၏။

"အု အူးး အိ  အု  အူး  ဟူးး အူးးး အိ အိ အ  အမေ့ အီး ယာ့ အ  အားးး "

" ဇွပ်ဗွပ် ဗ လပ် … ဇွပ်  ဗွပ်  ဘုတ် ဖွပ်  … ဇွပ်  စွိ စွပ် ဗလပ် …  ဘွတ် ပြိ  ဗြိ … ဖွပ် ဗွပ် "

တစ်ချီပြီးအောင် နာရီပေါင်းများစွာ ကြာမြင့်သွားသလို စိတ်မှာထင်မှတ်မိသည်။

စောကြီးရဲ့လရည်တွေရော ဖိုးဇော်လီးမှထွက်လာသည့်လရည်တွေပါ သူမစောက်ရည်တွေနှင့် ရောနှောပြီး  ဖင်နှင့် စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ရစရာမရှိအောင်ပေကျံကုန်သည်။မို့မို့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ပါ ကျိန်းစပ်စပ် ဖြစ်သွားခဲ့ရပေမယ့် ဖင်ခံလိုက်ရသည့် အရသာက ဘာနှင့် မှ မလဲနိုင်တာတော့ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။

....................................................................................................................................

မို့မို့ဘေးနားကို မဖြူရောက်လာပြီး မို့မို့မောနေပြီလား …လို့မေးရင်း ခါးလေးကို အသာအယာပင် သိုင်းဖက်လာပါသည်။မဖြူ၏ ကိုယ်နံ့ကလေးက ညှီစို့စို့သုက်ရည်နံ့ များ စွဲကပ်နေသလို မို့မို့ထင်မှတ်မိသည်။သူမသည်လည်း မဖြူလိုပဲ ဖြစ်နေလေမလားမသိချေ။

မို့မို့ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ပြုံး လိုက်မိပါသည်။

တစ်နေ့ခင်းလုံး သူမတို့နှစ်ဦးသား တိုက်ခန်းလေးထဲမှာ ယောက်ျားသားလေးယောက်နှင့် အတူ ကာမရေယာဉ်ကြောမှာ မျောချင်တိုင်းမျောနေခဲ့ကြသည်။သူတို့တစ်ယောက်ကို ငါးချီ ခြောက်ချီစီလောက် လိုးတာကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်ခံခဲ့သည်။အောင်သူ စောကြီးတို့လူသိုက်ပြန်သွားချိန်မှာ ညနေ ၆ နာရီ ၇ နာရီဝန်းကျင်လောက် ရှိနေပြီ။

အိမ်ရှင်ဒေါ်နွဲ့ကသူမတို့ဆီလာရောက် ငွေရှင်းပေးရင်း အလုပ်စကား ပြောလာသည်။

"မင်းတို့နှစ်ယောက် အချိန်ပိုင်းနေနိုင်မလား "

လို့မေးတော့

"ည ၁၁နာရီ ၁၂ နာရီလောက်အထိ နေမှာပါ  ပြီးရင် ကျွန်မတို့ပြန်ကြမယ် ဒေါ်နွဲ့  "

မို့မို့က ပြောလိုက်သည်။

ဒေါ်နွဲ့၏ စီစဉ်ပေးမှုဖြင့်  မို့မို့နှင့်မဖြူတို့နှစ်ဦးသား နောက်ထပ် သူမ၏ ဧည့်သည် နှစ်ယောက် သုံးယောက်နှင့်ထပ်မံ စခန်းသွားခဲ့ရသည်။ အသက်ခပ်ကြီးကြီး ( ……  ) လူမျိုး နှစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ လူကောင်ထွားထွား ဒုတ်ကြီးသူများ ဖြစ်ကြပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လေးချီစီလောက် မျော့နေအောင် လိုး၍ သူတို့အလိုပြည့်တော့ မှ ပြန်လည်ထွက်ခွာသွားကြပါသည်။

နောက်ထပ် တစ်ယောက်ကိုတော့ မို့မို့နှင့် မဖြူနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး တစ်လှည့်စီ သူ့စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်သည်အထိ နည်းလမ်းမျိုးစုံ ဖြင့်အသုံးတော်ခံ ပေးရပါသည်။ဒေါ်နွဲ့နှင့် အတော်ကလေး ရင်းနှီးသော သူတို့လောကသား ( ဖာဂေါင်း )တစ်ယောက်ပီပီ လီးကကြီးပြီးရှည်ရသည့်အထဲ တော်ရုံမိန်းမသည်းခံနိုင်စွမ်း မရှိသည့် ဆိတ်မျက်ကွင်းတို့ဂေါ်လီပါတဲ့ ကွန်ဒုံးအစွပ်တွေ လိင်စိတ်ကြွရွစေတဲ့ ဆေးအမျိုးမျိုးသုံးပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အောက်တန်းကျစွာဖြင့် မုဒိန်းကျင့်သလို ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို အကြိမ်ကြိမ်လိုးပြီး အကြမ်းပတမ်း ဆက်ဆံနေကာ မဖြူနှင့်မို့မို့က သူမတို့ပြန်ချင်ပြီ ပြန်ဖို့အချိန်ရောက်ပြီဆိုတာ အတန်တန်ပြောဆိုတော့မှသာ သူ့လက်အောက်က လွတ်မြောက်ခွင့် ရခဲ့ပါတော့ သည်။

ည ၁၂ နာရီကျော်မှ သူမတို့တည်းခိုရာအခန်းသို့ အငှားကားလေးတစ်စီးနှင့်ပြန်ရောက်လာခဲ့ကြပါသည်။ကိုစိုးက မြို့ထဲသွားရာက ဒီညအထိ ပြန်မရောက်သေးတာကြောင့် မဖြူကို မို့မို့က သူမအိပ်ခန်းထဲမှာပဲ ညအိပ်စေလိုက်သည်။

မနက် ၈ နာရီလောက်မှာ ဦးတိတ်စွမ် ရောက်ရှိလာသည်။မို့မို့နှင့် အတူရှိနေသည့်မဖြူကို သူစိတ်ဝင်စားနေပုံ ရတာမို့ မဖြူကို ပြန်မလွှတ်တော့ဘဲ မို့မို့က သူမနှင့် အတူ အိပ်ခန်းထဲမှာ နေစေလိုက်သည်။

"အကိုကြီး ကိစ္စတွေ ပြီးပလား မို့နဲ့အတူ တစ်ရက်နှစ်ရက်နေစေချင်တယ် စိတ်ကြိုက်ပြုစုပေးမယ် "

"နေမှာပါ ပစ္စည်းယူမယ့်သူက ခရီးလွန်နေတယ် နောက်တစ်ပတ်လောက်မှ မန္တလေးကပြန်ဆင်းလာမယ် သူ့ကိုစောင့်ရင်း ဒီမှာ အနားယူကြတာပေါ့"

မို့မို့သူ့ကို အားပါးတရသိုင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့် သူ့နှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲကြီးနှစ်ချပ်ကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲနေအောင်ပင် အဆက်မပြတ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

ဦးတိတ်စွမ်ကလည်း သူမကိုနမ်းစုပ်ရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က မို့မို့ ရင်သားအုံကြီးနှစ်ဖက်ကို လူးလှိမ့် ဆုပ်နယ်၍ နေသည်။ပြီးနောက် သူ့လက်က အောက်ဖက်ဆီ ဆက်လက်လျှောထိုး ဆင်းသွားပြီး မို့မို့ပေါင်ကြားထဲကို မြွေတစ်ကောင်လို တိုးဝင်၍ ပွတ်ကာသပ်ကာ နှိုက်ကာဆွကာဖြင့်…မို့မို့ ဖင်သားကြီးများကြွတက်လာရကာ ကော့ပျံထွန့်လူးနေရင်းက မဖြူဖက်ကိုလှည့်ပြီး

"ကဲ မဖြူ ရေ … အင်္ကျီတွေ ချွတ် ပြီး ဒီနားလာစမ်း …ကွယ်… ပျော်ပျော်ကြီး နေလိုက်ကြရအောင် … ဟင်းဟင်း ဟင်း  "

ဖြူဖြူ အလိုက်တသိပင် သူမကိုယ်ပေါ်မှ အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီကလေးကို ချွတ်လိုက်သည်။ဦးတိတ်စွမ်ဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ တဏှာထန်နေသောသူ့မျက်လုံးအစုံတို့က သူမကိုယ်လုံးကလေးကို စားမတတ်ဝါးမတတ်ပင် တစ်ကိုယ်လုံးခြုံ၍ စူးစူးရဲရဲကြီး စိုက်ကြည့်နေတာတွေ့လိုက်ရသဖြင့် စိတ်ထဲမှာ အတော်ကလေး ကျေနပ်ပီတိဖြစ်လို့သွားသည်။

မို့မို့တို့အနားကိုလျှောက်လာကာ ဦးတိတ်စွမ်၏ အရှေ့တည့်တည့် သူ့ခြေရင်းမှာ ဆောင့်ကြောင့်ကလေး ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမလက်နှစ်ဖက်က ဦးတိတ်စွမ်၏ ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဖြုတ်ချွတ်ပေးလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့ အသာပင်ဆွဲချလိုက်ပါသည်။

တစ်ဆက်တည်းဆိုသလို ဖုဖောင်းတင်းကြွနေသော သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ချပေးလိုက်ရာ ဦးတိတ်စွမ်၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလျှက် လက်တစ်ဆုပ် တစ်ကိုင်စာမက ကြီးမားတုတ်ထွားလှသော ၈ လက်မသာသာလောက်ရှည်လျားသည့် ဆီလီကွန်လီးဒစ်ကြီးအား သူမမျက်စိအရှေ့မှာ ဘွားကနဲထွက်ပေါ်လာသည်ကို ရင်သပ်ရှုမောဖွယ်ရာ တွေ့မြင်လိုက်ရ လေတော့ ၏။




ဤတွင် ပြီးပါပြီ။

နရသူ



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


ကျွန်တော်နဲ့ မချော သုံးယောက် (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်နဲ့ မချော သုံးယောက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဇော်ရဲ

ဇော်ရဲသည် ရန်ကုန်မှာမွေးသော ရန်ကုန်သားတယောက်၊ ရန်ကုန်ကနေ အဝေးသင်နှင့် ဘွဲ့ရထားသူ။

ရုပ်ဖြောင့်ဖြောင့်၊ ဗလတောင့်တောင့်။ အသားကခပ်လတ်လတ်၊ ရည်းစားရယ်လို့ အတည်တကျမထားဘဲ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ထည်လဲတွဲတတ်သည်။ ဒါပေမယ့် မိန်းကလေးနုနုရွရွလေးတွေကိုတော့ အနမ်းလေးတွေပေးရုံ shopping ထွက်ရင်တွဲကောင်းရုံမျှသာနေတတ်ပြီး၊ ခပ်ကဲကဲတွေနှင့်ဆိုလျှင်တော့ သူကလည်း ကဲပေးလိုက်သည်။ သူ့မိဘတွေက အဖေက ဌာနတခုက ညွှန်မှူးတယောက် အမေက ဗိုလ်ချုပ်ဈေးတွင် ရတနာကုန်သည်တယောက်။ တဦးတည်းသောသား ဥစ္စာပေါ ရုပ်ချောဆိုတော့ အကောင်ကြီးကြီးသမီးတွေကအစ လက်ထပ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းသည်ကိုတောင် ခံရသူ။ သို့သော် အိမ်ထောင်ကျသွားလျှင် ဆုံးရှုံးသွားမည့် လူပျိုအခွင့်အရေးတွေကို သူကောင်းကောင်းသိသည်။ ဒါ့ကြောင့် အမေကိုပူဆာ၊ အဖေ့ပါဝါကိုသုံးပြီး ပန်းဆိုးတန်းလမ်းပေါ်မှာ လျှပ်စစ်ပစ္စည်းဆိုင်အကြီးကြီးတခုကို သူဖွင့်လိုက်သည်။

သူဆိုင်ဖွင့်ပြီး ၃ လလောက်အတွင်း ဆိုင်နာမည်က တရှိန်ထိုးတက်လာသည်။ သူ့ရဲ့ပြောဆိုတတ်မှု၊ သူ့ရုပ်ရည်ကြောင့် အမျိုးသားဖောက်သည်တွေထက် အမျိုးသမီးဖောက်သည်တွေက ပိုများလာသည်။ ဘေးဆိုင်များ၏ မနာလိုခြင်းကိုလည်း ပိုခံရလာသည်။ သို့သော် သူ့အလုပ်သူမှန်မှန်လုပ်ခြင်းကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်အားလည်း သိပ်ဂရုမစိုက်ဖြစ်ခဲ့။ အလုပ်မအားသော်လည်း တရုတ်တန်းတွင်ရှိသည့် weight club အားလည်း မပျက်တမ်း မှန်မှန်သွားဖြစ်ခဲ့သည်။

လေးလလောက်အတွင်းတွင် ဖောက်သည်တော်တော်များများကို မှတ်မိလာခဲ့ပြီး၊ ထိုအထဲမှ ( ) တပ်မှ ဗိုလ်မှူးကတော်တယောက်ဖြစ်သည့် ဒေါ်ချိုသူဇာမြင့်ကိုလည်း ကောင်းကောင်းရင်းနှီးလာခဲ့သည်။ ဒေါ်ချိုသူဇာမြင့်မှာ အမျိုးသားရှိသည့်တပ်သို့ စနေတနင်္ဂနွေမှသာပြန်နိုင်ပြီး တက္ကသိုလ်ဆရာမအဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း ပါရဂူစာမေးပွဲဖြေရန် ကြိုးစားနေသူဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူ လုံးကြီးပေါက်လှ ဒေါ်ချိုသူဇာမြင့်ဈေးဝယ်လာချိန်တွင် အားလုံးသော ယောကျ်ားမိန်းမမကျန် ငေးမောကြရသည်။ ထိုအထဲတွင် ဇော်ရဲတယောက်လည်း အပါအဝင်ဖြစ်သည်။ လှပသော အသားစိုင်များပေါ်တွင် ပိုးသားလို ပျော့အိသည့် အဝတ်မျိုးကိုမှ ရွေးချယ်ဝတ်ဆင်တတ်သည့် ဒေါ်ချိုသူဇာမြင့်ကို ဇော်ရဲတယောက် အိပ်မက်တွင် ထည့်မက်ဖြစ်သည့်အကြိမ်တွေရှိနေတတ်ပြီ။

သူ့ကိုယ်သူ မမချိုဟု နာမ်စားသုံးပြီးပြောတတ်သည့် မမချိုကလည်း ဇော်ရဲဆိုင်ကိုမှပဲ ဆိုင်ထင်နေသည်လားမသိ။ လေအေးပေးစက်မှအစ လျှပ်စစ်မီးပူအဆုံး သူ့ဆိုင်ကိုပဲအားပေးခဲ့သည်လေ။ ဇော်ရဲကလည်း ဇော်ရဲပေပဲ။ လက်မ ၄၀ လောက်ရှိမည့် တင်သားအိအိထွားထွားကြီးတွေ၊ ၃၆ လက်မထက်မလျော့သည့် ရင်သားနှစ်မွှာ၊ ခါးကျဉ်ကျဉ်ကလေး။ လမ်းလျှောက်တိုင်း ဖင်လုံးကြီးတွေကို စည်းချက်ကျကျ လှပအောင်လျှောက်တတ်သည့် မမချို ဈေးဝယ်လာတိုင်း ဆိုင်ပိုင်ရှင်ကြီးကိုယ်တိုင် ဧည့်ခံဖြစ်ခဲ့သည်။

“  မောင်လေးဇော်ရဲရေ ... ဒီတခေါက် မမတို့ ကျောင်းပိတ်ရက် ချောင်းသာသွားမယ်၊ မောင်လေးလိုက်မလား ” 

“  ကောင်းသားပဲမမ၊ နေဦး ကျွန်တော် ဆိုင်ကို ကျွန်တော့်မန်နေဂျာနဲ့ထားလို့ဖြစ်မဖြစ် ကျွန်တော်ချိန်ကြည့်လိုက်ဦးမယ် ” 

“  မောင်လေးလိုက်ဖြစ်ရင်တော့ သိပ်ကောင်းမှပဲကွယ် အိမ်ကအမျိုးသားကလည်း တာဝန်နဲ့ဆိုတော့ မမကို လိုက်ပို့နိုင်တာမဟုတ်ဘူး။ လူလည်းသိပ်မများတော့ အဖော်အဖြစ်လိုက်စေချင်တယ် ” 

“  ဟုတ်ကဲ့ မမချို၊ ကျွန်တော်ညနေလောက် အကြောင်းပြန်ရင်ဖြစ်မလား။ ကျွန်တော့်မန်နေဂျာကို တာဝန်ပေးထားချင်လို့ ” 

“  ရတယ်မောင်လေး၊ မနက်ဖြန်မှ မမသူငယ်ချင်းတွေလည်း လိုက်မလိုက်သိရမှာ ” 

ဇော်ရဲရင်ထဲမှာတော့ ဗုံးတွေအဆတရာမက ပေါက်ကွဲနေပြီလားမသိ၊ အခုမှ ရည်းစားထားဖူးတဲ့သူလို ရင်တွေဘာတွေခုန်နေပြန်သည်။

......................................................................

ဒီလိုနဲ့ ဇော်ရဲတယောက် ဆိုင်ကို မန်နေဂျာကောင်းမြင့်နဲ့ တာဝန်လွှဲပေး၊ မမချိုဆီဖုန်းဆက်အကြောင်းပြန်၊ အဝတ်အစားတွေပြင်ဆင်နဲ့ ချောင်းသာအပန်းဖြေခရီးကိုထွက်ဖို့ စီစဉ်လိုက်ခဲ့သည်ပေါ့။

မနက်စောစော သူ့အိမ်ရှေ့ကို Prado ကားအနက်ရောင်တစီးလာဆိုက်သည်။ သူ့အထုပ်အပိုးတွေ ကင်မရာတွေနဲ့ ကားပေါ်တက်လိုက်တော့ အမျိုးသားဆိုလို့ သူ့တယောက်ထဲ။

“  လာမောင်လေး၊ လှိုင်သာယာအထိတော့ မမမောင်းမယ်။ မနက်စာစားပြီးရင် မောင်လေးက ချောင်းသာအထိမောင်းပေး၊ အဆင်ပြေလား ” 

“  ဟုတ်ကဲ့မမချို ” 

ဆိုင်ရောက်တဲ့အထိ မမချိုကလွဲလို့ နောက်ခန်းမှာထိုင်လာတဲ့ မမ ၂ ယောက်နဲ့ အသိမဖြစ်သေး၊ မမချိုနဲ့ စကားပြောရင်း လမ်းမှာရိုက်ဖို့ သူကင်မရာကို စစ်ဆေးရင်း လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ဆိုင်ထဲရောက်သည်နှင့် စားပွဲဝိုင်းမှ လူတွေအားလုံးအကြည့်က သူ့တို့လေးယောက်ဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ကြည့်ချင်ကြပေမပေါ့။ သူက မင်းသားလိုအပျံစား၊ မမချိုက နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း ၂ယောက်ကလည်း မမချိုလိုပဲ ခပ်တောင့်တောင့် အသားညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့ မမက မမချိုထက်တောင် ဖင်ကြီးက ပိုကြီးသေးသည်။

“  ကဲ၊ သူငယ်ချင်းတို့နဲ့ မောင်လေးကို မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ် ” 

“  ဒါက မမသူငယ်ချင်းတွေ သူက ခင်သီတာမျိုး ” 

အသားညိုစိမ့်စိမ့် ဖင်ကြီးကြီး မမကြီးကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး

“  တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်မမ၊ ကျွန်တော်ဇော်ရဲပါ ” 

“  ချိုကပြောလို့ မောင်လေးအကြောင်းကြားဖူးနေတာ။ မမလည်းဝမ်းသာပါတယ် ” 

“  ဒါက ဇာခြည်ဝင်း ” 

ထုံးစံအတိုင်း လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ဒီမမကတော့ မမချိုထက် ဖင်နည်းနည်းသေးသည်။ ၃၈ လက်မလောက်တော့ရှိမည်။ အသားဝင်းဝင်းနှင့်။

“  သီတာက ( ) ဌာနက ဦးစီးအရာရှိလေ။ သူ့အမျိုးသားက တရုတ်ပြည်ကို သင်တန်းသွားနေတယ်။ ဇာခြည်ကတော့ သူနဲ့ယူမယ့် တပ်ကအရာရှိက ဗထူးမှာ သင်တန်းမပြီးသေးဘူး။ မမတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်အားတယ်။ သူတို့ကတော့ ခွင့် တပတ်စီယူလာကြတယ်။ မောင်လေးရော အားရဲ့လား ” 

“  ဟုတ်ကဲ့ အားပါတယ်မမ၊ ကျွန်တော် ချောင်းသာကနေ ကျွန်တော့်မန်နေဂျာကို လှမ်းပြီး အလုပ်ကိစ္စတွေ ညွှန်ကြားလို့ရပါတယ် ” 

“  ကောင်းသားပဲ၊ ကဲ စားပြီးရင် မမတို့ သွားကြရအောင် ” 

ဒီတခေါက် ဆိုင်ကအထွက်တွင်တော့ မမက သူ့လက်ကိုတွဲလိုက်သည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ဆိုင်ကလူတွေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း နတ်ပြည်ကကျလာသည့် နတ်သမီးနတ်သားတွေအလား ငေးမောကျန်ခဲ့သည်။

လမ်းဘေးကရှုမျှော်ခင်းတွေဖြတ်သန်းရင်း ကားကိုဂရုတစိုက်မောင်းပြီး ချောင်းသာခရီးကို ပျော်ရွှင်စွာလာခဲ့မိသည်။ ချောင်းသာကိုရောက်တော့ နေ့လည် ၂ နာရီထိုးပြီ။ ဟိုတယ်ကို မမချိုက လှမ်းပြီး ဘွတ်ကင်လုပ်ထားသဖြင့် ဧည့်ခန်းတွင် သော့ယူပြီး သက်ဆိုင်ရာ ဘန်ဂလိုလေးများဆီသို့ လျှောက်လှမ်းခဲ့ကြသည်။ ၂ ယောက်ခန်း ၂ ခန်းပဲ ယူထားသည်ကို သူတွေလိုက်ရပြီး အညှိုခံထားရသူတယောက်လို ကင်မရာကိုလွယ်ရင်း မမချိုနောက်မှပါလာခဲ့သည်။ သူ့နောက်မှာ အထုပ်အပိုးတွေနှင့် ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းများသာရှိတော့သည်။ သူလည်း မမချိုတို့တင်သားကြီးတွေကိုကြည့်ရင်း အခန်းဝရှေ့သို့ ရောက်လာခဲ့သည်။

.................................................................................

အခန်းယူထားပုံက မမချိုနှင့် သူနှင့်က တခန်း၊ သီတာနှင့် ဇာခြည်နှင့်ကတခန်း၊ အခန်း ၂ ခန်းလုံးက ဘန်ဂလိုလေးတခုထဲတွင်ရှိသည်။ မမချို၏ ပိရိသေသပ်ခြင်းကတော့ သူရင်ခုန်ချိန်ပင်မရတော့။

“  ကဲမောင်လေး အေးအေးဆေးဆေးနားပေတော့၊ တလမ်းလုံးကားမောင်းလာရတာ။ ပြီးမှ ပင်လယ်ရေစိမ်ရအောင် ” 

“  မမတို့နဲ့လာရတာပျော်လား ” 

“  ဟုတ်ကဲ့မမ၊ ကျွန်တော်အရမ်းပျော်ပါတယ် ” 

“  ကဲမမတော့ ရေချိုးမယ်။ မောင်လေးရော ချိုးတော့မလား ” 

“  မမအရင်ချိုးလေ၊ ကျွန်တော်ပြီးမှချိုးမယ် ” 

“  လုပ်မနေပါနဲ့ မမနဲ့ အတူတူချိုးလိုက်ရအောင်၊ အချိန်ကုန်သက်သာတာပေါ့။ ပြီးရင်တခုခုသွားစားကြမယ်လေ ” 

ဟုပြောရင်း မမချိုက သူ့ဆံနွယ်များ ထုံးဖွဲ့ထားသည်ကို ဖြေလိုက်သည်။ ပိုးပျော့ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် မျက်လုံးများပင်ပြူးကျယ်သွားရသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် မမချို၏ တင်သားထွားထွားကြီးများပေါ်တွင် အောက်ခံဘောင်းဘီသေးသေးတခုသာလျှင် မနိုင်နင်းသောတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်လျှက်ရှိနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အပေါ်အင်္ကျီလေးကို ထပ်မံချွတ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာလေးနှင့် အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသာကျန်ချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် အာစေးထည့်ထားသူလို ဘာမျှမပြောနိုင်တော့ချေ။

“  လာလေမောင်လေးရဲ့ ဘာငေးနေတာလဲ၊ မိန်းမတွေကို မမြင်ဘူးလို့လား ” 

“  မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူးမမ၊ မမလောက်လှတာကိုတခါမှ မမြင်ဘူးလို့ပါ ” 

“  အမယ် မြှောက်နေပြန်ပြီ အချင်းချင်းတွေကို၊ ကဲ မင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်တော့လေ ” 

“   ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ” 

သူပြောပြီးချိန်တွင်တော့ အတွင်းခံသေးသေးလေးများက မနိုင်တာဝန်များကိုထမ်းဆောင်ရင်း မမချို သူ့အနားသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ပါပြီ။ သူ ရှပ်အင်္ကျီကိုဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်နေချိန်မှာ မမချိုက သူ့ဘောင်းဘီဇစ်တွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲနေတာကို သတိထားလိုက်မိသည်။ ဘောင်းဘီတင်းနေတာကိုတော့ သူကောင်းကောင်းသိနေပါသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူ့ဖွားဖက်တော်ကြီးက မမချိုကို တောင့်တလာနေပြီလေ။ ဇစ်ဖြုတ်ပြီး ဘောင်းဘီကိုဆွဲချလိုက်ချိန်မှာ သူ့အပေါ်ပိုင်းတွင်လည်း ဘာမှ မရှိတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီသာကျန်ခဲ့ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီမှာ ဖောင်းကားနေသည်ကို မမချိုသတိထားမိသွားပါသည်။ သူမ၏ ဖောင်းဖောင်းပြည့်ပြည့် လက်အစုံက သူ့ပေါင်ကြားဆီသို့ အောက်ခံဘောင်းဘီကိုချွတ်ချရန် ရွေ့လျားလာခဲ့သည်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ လက်ကလေးများရောက်ရှိလာချိန်တွင်တော့

“  အားပါးပါး နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာမောင်လေးရယ်၊ ဒါကြီးနဲ့သာဆို ဆွေမျိုးတော့ မေ့သွားတော့မှာပဲ ” 

ဟုတ်ပါသည်၊ ဇော်ရဲတယောက် ဗလတောင့် အရပ်မြင့်သလို သူ့ လီးကြီးကလည်း ၈ လက်မခွဲရှိပါသည်။ ဗမာတယောက်အနေနှင့်တော့ စူပါစံချိန်မီသူတယောက်ပေါ့။ မမချိုကတော့ ယောကျ်ားရှိပေမယ့် ဒါမျိုးကို ကြုံဖူးသေဟန်မတူပါ။

“  မမချို ယောကျ်ားကရော ကျွန်တော့်လိုပဲလား။ အတူတူပဲမဟုတ်လား ” 

ဇော်ရဲတယောက် သိသိကြီးနှင့် မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။

“  ဘယ်ကလာ သေးသေးလေးရယ်။ ဒါပေမယ့် စစ်သားမို့လားမသိဘူး ဆက်ဆံတာတအားကြမ်းတယ်။ ပြီးတော့ ခဏလေးနဲ့ ပြီးသွားတယ်။ ကဲပါ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်ပါဦး ” 

သူဘောင်းဘီချွတ်ပြီးချိန်တွင်တော့ မမချို အရင်ကထက်မျက်လုံးများပြူးကျယ်သွားပြီး သူ့လက်ညှိုးလေးကို ပါးစပ်ထဲကိုက်ကာ ထိတ်လန့်သည့်အမူအယာများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတော့သည်။ မမချို လန့်မည်ဆိုလည်း လန့်လောက်သည်ဟုထင်ပါသည်။ သူ၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးက မာန်ဖီနေသော မြွေတကောင်ပမာ ထောင်မတ်လို့နေသည်။ မမချို အတန်ကြာသည်အထိ မကိုင်ဝံ့သေးဘဲ ကြက်သေသေနေသည်။ ဇော်ရဲကိုဦးဆောင်မည်ဟု ထင်ရသူက အခုတော့ ယုန်သူငယ်လေးပမာ၊ ကြီးမားသော တင်သားအိအိကြီးတွေကိုမှ အားမနာနိုင်ဘဲ ငြိမ်သက်နေပြန်သည်။

“  လာပါ မမချိုရဲ သူက လိမ္မာပါတယ်။ မမချို နောက်ပြီးကျရင် သူနဲ့ ဘော်ဒါဖြစ်သွားမှာပါ ” 

“  မင်းလေးကတော့ အပြောသိပ်ကောင်းတယ်။ မမကတော့ ရင်တုန်နေပြီ။ မမယောက်ျားနဲ့တောင် သူက ကြမ်းတာတခုပဲတတ်တာ။ သူ့ပစ္စည်းက ရင်ခုန်စရာမကောင်းဘူး။ အခု မင်းဟာကြီးကတော့ မမအပြတ်ခုန်နေပြီ ” 

မမချိုပြောအပြီးတွင် မမချို၏ နောက်ကျောသားနုနုလေးများကို သူ့၏ကြီးမားသန်မာသော လက်ကြီးများဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မမချို၏ ဖူးငုံနေသော နှင်းဆီရောင်နှုတ်ခမ်းလွှာ ၂ ချပ်အား ညင်သာစွာ သူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့် စုပ်ယူလိုက်သည်။ မမချို၏ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးမှတဆင့် မမချို၏ကြီးမားလှပသော နို့အုံကြီးများအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ချေပေးနေမိသည်။ မမချိုထံမှ ညည်းသံတချို့ထွက်ပေါ်လာချိန်တွင်တော့ မကျမ်းကျေနေပြီဖြစ်သည့် ဇော်ရဲတယောက် မမချို၏ ဘရာစီယာကလေးအား ဖြုတ်ပြီးဖြစ်နေပါတော့သည်။ ထို့နောက် လက်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်းအောက်သို့ ရွေ့လျားလာခဲ့ပြီး မမချို၏ ကြီးမားစွင့်ကားလှသော တင်သားစိုင်ကြီးများအား ဆုပ်နယ်ပြန်ပါသည်။ မမချို၏ မျက်တောင်ကော့များ မှေးစင်းလာနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ပင်ပန်း၍၊ အိပ်ချင်၍ မဟုတ်သည်ကိုတော့ ဇော်ရဲတယောက် သေချာစွာသိနေပါသည်။

မမချို၏ တင်သားကြီးများပေါ်တွင် မနိုင်ဝန်ထမ်းဆောင်နေရသော ဘောင်းဘီလေးအား ဘေးနားမှ ချည်ထားသော ကြိုးစလေးအားဆွဲဖြေ၍ အနားပေးလိုက်ပါသည်။ လက်ကို တင်သားစိုင်များမှတဆင့် ကာမ၏ အဖူးအညွန့်များ ဆုံစည်းရာနေရာဆီသို့ လက်လှမ်းချိန်တွင်တော့

“  အိုး မောင်လေးရယ်၊ ရင်ထဲမှာတမျိုးကြီးပဲကွယ်၊ မမ ရင်တွေအရမ်းခုန်နေတယ် ” 

ဟူသော ရှိုက်သံပါသည့် စကားသံကို ဇော်ရဲကြားလိုက်ရပါသည်။ ထို့နောက် မမချိုကိုပွေ့ပြီး မွေ့ယာပေါ်သို့ တင်လိုက်ပါသည်။ မမချို၏ ကြီးမားလှသော နို့အုံကြီးများပေါ်မှ နို့သီးခေါင်းနီနီရဲရဲလေးများကို လျှာဖြင့် ပွတ်သပ်စုပ်ယူရင်း အောက်ပိုင်းဆီသို့ ဇော်ရဲ ရွေ့လျားလာခဲ့ပါသည်။ မမချိုကတော့ အိပ်ယာခင်းစများကို လက်ဖြင့် မလွတ်တမ်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ရင်ခုန်သံများ မြန်နေခဲ့ပါပြီ။ ဇော်ရဲတယောက် မမချို၏ ပေါင်ကြားအနီးသို့ လျှာဖျားရောက်ရှိချိန်တွင်တော့ ...

“  မလုပ်ပါနဲ့မောင်လေးရယ် မမ ငရဲတွေကြီးကုန်ပါ့မယ် ” 

ဇော်ရဲတယောက် မမချို၏ ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်အုံကြီးတခုလုံးကို သူ၏လက်ကြီးဖြင့် အထက်အောက်ပွတ်သတ်ပေးနေချိန်တွင် မမချိုတယောက် ကြက်သီးများ တကိုယ်လုံးထလာပါတော့သည်။

မမချို၏စောက်ဖုတ်မှာ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများ အလွန်ထူပြီး နှုတ်ခမ်းသားများမှာ သစ်ခွပန်းပွင့်ဖတ်များကဲ့သို့ဖြစ်နေပါသည်။ စောက်စေ့လေးကတော့ ရဲနေပါသည်။ စောက်ဖုတ်တခုလုံး အမွှေးအမျှင်များကင်းစင်အောင် သန့်စင်ထားပြီး အနံ့အသက်လည်းကင်းစင်နေပါသည်။ ဇော်ရဲတယောက် မမချို၏ စောက်စေ့ရဲရဲလေးကို လျှာဖျားဖြင့် ဆော့ကစားလိုက်သည်။

“  အိုး မောင်လေးရယ် .....မမရင်ထဲတမျိုးကြီးပဲကွယ် ” 

ထို့နောက် မမချို၏ စောက်ဖုတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းလွှာ ၂ ခုလုံးကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ငုံစုပ်ယူလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က မမချို၏ နို့အုံကြီးများကို ပွတ်ချေပေးနေသည်။ မမချိုတယောက် ဖင်ကြီးများကို ကော့ကာပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်မှလည်း ညည်းတွားသံများ တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာလေတော့သည်။ ဇော်ရဲတယောက် ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်သော အနမ်းဒဏ်များကို မမချိုခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပါ။ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ကာမအရည်ကြည်များ ဖင်ကြားသို့ တလိမ့်လိမ့် စီးဆင်းစပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။

“  တော်ပါတော့မောင်လေးရယ်၊ ကြာရင် မမသေလိမ့်မယ်၊ မမရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ်နဲ့၊ မမ တခါမှလည်း ဒီလိုအရသာမျိုး မခံစားဖူးပါဘူး။ အိုး ........ ” 

ဇော်ရဲတယောက် မမချို နို့အုံကြီးများကို ပွတ်ချေပေးနေရာမှ မမချို၏ အိပ်ရာခင်းစများကို ကိုင်ထားသည့် လက်နုနုလေးများကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် ကိုင်ထားပြန်ပါသည်။ မမချိုကတော့ ကာမစည်းစိမ်များ စတင်တက်စပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်မျှ မမချို စောက်ဖုတ်ကို အနမ်းတွေပေးနေရာမှ ဇော်ရဲတယောက် ရပ်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် သူ၏ ကြီးမားထွားကြိုင်းလှသော လီးကြီးကို ကိုင်ကာ မမချိုလက်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်သည်နှင့် ...

“  မောင်လေးရယ် ဒါကြီးနဲ့ဆို မမချိုတော့ သေတော့မှာပဲ ” 

“  မမကလည်း ကျွန်တော်က သေအောင်လုပ်ပါ့မလား၊ မမချို စိတ်ကျေနပ်အောင် ကျွန်တော်လုပ်ပေးပါ့မယ် ” 

“  မင်းဟာကြီးက မမချိုတော့ ကွဲလိမ့်မယ်ထင်တယ် ” 

“  မကွဲပါဘူး မမရယ်၊ ကျွန်တော်ပစ္စည်းကို စုပ်ပေးလေ ” 

မမချိုက ဇော်ရဲလီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ထားရာမှ သူမ၏ နီရဲဖူးငုံနေသော နှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ညင်သာစွာနမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် လျှာဖျားလေးဖြင့် လီးဒစ်ကို စတင်လျှက်ပါတော့သည်။

ဇော်ရဲတယောက် မျက်တောင်များမှေးစင်းသွားသည်အထိ အရသာကိုယူပစ်လိုက်သည်။ ဒစ်ကိုစတင်၍ မမချိုငုံချိန်တွင်တော့ ...

“  အောင်မလေး ကြီးလိုက်တဲ့ဟာကြီး မမချိုပါးစပ်နဲ့တောင် မဆံ့တော့ဘူး။ မမအဖုတ်လေးတော့ ကွဲတော့မှာပဲ ” 

ပြောရင်း မမချိုက ဇော်ရဲ၏ လီးဒစ်ကို စတင်စုပ်လိုက်သည်။ မမချိုကလည်း ခေသူမဟုတ်ပါ။ လီးကြီးကို စုပ်ယူပြီး ပြန်အထုတ်တွင် သူမ၏လျှာဖျားလေးဖြင့် လိပ်၍ပြန်ထုတ်ပေးသည်။ ဇော်ရဲလီးကြီးကို မမချို အဆုံးထိငုံပြီး စုပ်ဖို့ဆိုသည်မှာ မဖြစ်နိုင်ချေ။ ထိပ်ဖျားပိုင်းကိုသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးပြီး ဂွေးဥများကိုတော့ သူမ၏လက်ကလေးတဖက်က ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေလေသည်။ ဇော်ရဲတယောက် ကာမဆိပ်များ ထိုးတက်လာနေပြီဖြစ်ပါသည်။ လီးတံတလျှောက် မမချို လျှာဖျားဖြင့် ဆော့ကစားချိန်တွင်တော့ မမချို၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးတဆုံးထည့်ပြီး ကာမစည်းစိမ်ခံလိုသည့်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာပါတော့သည်။ မမချိုက လီးကို ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် စုပ်ပေးပြီးသည့်နောက် ....

“  မောင်လေး၊ မမနဲ့ နေတော့မလား ” 

ဇော်ရဲတယောက် ပါးစပ်ကမဖြေနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းကိုသာညိတ်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက် မမချိုက သူမ၏ လှပဖြူဝင်းအိစက်သော ပေါင်များကို အပေါ်သို့မြှောက်ကာ ကော့ပေးရင်း အိပ်ယာပေါ်သို့ ညင်သာစွာ လှဲချလိုက်ပါတော့သည်။ ဇော်ရဲတယောက်ကတော့ သူ၏ တံတွေးအနည်းငယ်ကို သူ့လက်ထဲသို့ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး မမချို၏စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားပတ်လည်ကို သုတ်လိမ်းလိုက်ပါသည်။

“  မောင်လေး ဖြည်းဖြည်းသွင်းနော် ” 

ဇော်ရဲတယောက် ပြန်မဖြေအားပါ။ မမချို၏ စောက်စေ့သည်လည်း မာကျောနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ထို့နောက် လီးဒစ်ကြီးကို စောက်ဖုတ်အဝသို့ ကပ်တော့ကာဖြင့်သွင်းလိုက်ပါသည်။

“  အိုး ..... အမေ့။ အား ....... ကျွတ်ကျွတ် .... နာလိုက်တာမောင်လေးရယ် ” 

“  ပြီးရင်ကောင်းသွားမှာပါမမ၊ ကျွန်တော် ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပေးမယ်နော် ” 

ဟုပြောရင်း ဒစ်တခုလုံးဝင်အောင် အနည်းငယ်ဖိသွင်းချိန်တွင်တော့

“  အိုး ........ ဟိုး .... ဟိုး ..... နာလိုက်တာမောင်လေးရယ်၊ မရဘူးထင်တယ် ” 

“  ခဏလေးပါမမရယ်၊ ကျွန်တော် အကောင်းဆုံးအရသာတွေရအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်၊ ခဏလေးပါ ” 

ဇော်ရဲတယောက် အာသာပြင်းပြသောအသံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒစ်ကို ခဏမျှပြန်နှုတ်ပြီး တံတွေးဖြင့် ဒစ်ပတ်လည်ကို ဆွတ်လိုက်ပြန်သည်။ ယခုတခေါက်ပြန်သွင်းချိန်တွင်တော့ မမချိုတယောက် နာကျင်မှုကို ကျိတ်မှိတ်ခံစားနေပုံရသည်။ မျက်လုံးများကိုမှိတ်ကာ အံကိုကြိတ်ထားသည်။ မဲ့နေသော မမချို၏ မျက်ဝန်းကပင် ဇော်ရဲတယောက် ကာမဆိပ်များ ထိုးတက်လာစေခဲ့သည်။ လီးကို အကုန်လုံးမသွင်းဘဲ ထိပ်ဖျားပိုင်းနှင့်ပင် အသွင်းအထုတ် ပြုလုပ်ပြီး မမချို၏ ကာမဆိပ်အတက်ကို စောင့်နေပါသည်။ ထိပ်ပိုင်းနှင့် အသွင်းအထုတ် အချက် ၂၀ ခန့်မျှပြုလုပ်ပြီးသောအခါတွင်တော့ မမချိုစောက်ဖုတ်ထဲမှ ကာမအရည်ကြည်များ ကောင်းစွာယိုဆင်းနေပြီကို သတိထားမိပါသည်။

“  မမ ကျွန်တော့်လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်တော့မယ်နော်။ မမနဲ့ကျွန်တော် အကောင်းဆုံးအရသာတွေ ခံစားနိုင်အောင်လို့ပါ ” 

ဇော်ရဲတယောက် ကာမနှင့်ပတ်သက်ပြီး အကင်းပါးသူပီပီ မမချိုထံခွင့်တောင်းလိုက်သည်။ မမချိုကလည်း စတင်ရရှိနေပြီဖြစ်သော ကာမအရသာကို ပိုလိုချင်နေသည်နှင့် အတော်ပင်ဖြစ်သွားသော်လည်း ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးကိုလည်း နည်းနည်းတော့ ကြောက်သေးသည်။

“  အား ..... မောင်လေးရယ် ဖြည်းဖြည်းနော်။ ကွဲသွားရင် မလွယ်ဘူး။ မင်းလည်း ဆက်ပြီး ခံစားနိုင်မှာမဟုတ်တော့ ဘူး။ ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါနော် ..... အား ..... ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ...... ” 

စုပ်သတ်ညည်းတွားသံများဖြင့် မမချိုက ပြန်ဖြေလိုက်ချိန်တွင် ဇော်ရဲတယောက် အနည်းငယ်အားစိုက်ပြီး လီးကြီးကို မမချို၏ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ကာမအရည်များဖြင့် ချောမွေ့နေသောကြောင့် တင်းကြပ်နေသော ခံစားမှုမှအပ အဆင်ပြေစွာပင် အဆုံးထိဝင်သွားသော်လည်း သားအိမ်ကိုဝင်ဆောင်သည့် အသိကို ၂ဦးလုံး ရရှိလိုက်ကြသည်။

“  အား ..... မောင်လေးရယ် မမချို သားအိမ်ကို ထိနေပြီ။ ဖြည်းဖြည်းနော် သားအိမ်လေးကွဲသွားမယ် ” 

ဇော်ရဲတယောက်ကတော့ ပါနပ်ညင်သာစွာဖြင့် မမချို၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ပြုလုပ်နေပါသည်။ အသွင်းအထုတ်ပြုလုပ်တိုင်း တင်းကြပ်သောအရသာ၊ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်သောအရသာတို့ကြောင့် မမချိုတယောက် နာကျင်မှုများကို စတင်မေ့လျော့စပြုနေပြီး ကာမအရသာကို ပြည့်ဝစွာ စတင်ရရှိခဲ့ပြီဖြစ်ပါသည်။ မမချိုက ပေါင်များကို ပိုကားပေးလိုက်ပြီး နှစ်ဦးစလုံး နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်ကြသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဇော်ရဲက အသွင်းအထုတ်များကို အနည်းငယ် မြန်ဆန်ကြည့်လိုက်သည်။ မမချိုညည်းတွားသံ၊ မောဟိုက်သံ၊ ရင်ခုန်သံ မြန်လာသည်မှအပ နာကျင်သည့် ဝေဒနာခံစားရသည့်ဟန် ဖြစ်ပေါ်မလာတော့ပါ။ မမချိုစောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများကလည်း ဇော်ရဲ၏လီးကြီးအား စတင်ညှစ်စပြုနေပါသည်။ အခန်းတွင်းမှ လေအေးပေးစက်ကို အဆုံးထိတင်ထားသော်လည်း ၂ ဦးစလုံး ချွေးများစို့စပြုလာပြီဖြစ်ပါသည်။ 

မိနစ် ၂၀ ခန့်မျှကြာသောအခါ အချက်ပေါင်းမည်မျှ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီးသည်ကို ဇော်ရဲတယောက်မသိတော့ပါ။ မမချို၏ အိစက်သောအထိအတွေ့များ၊ အပွေ့အဖက်များနှင့် မမချို၏အနမ်းများကြောင့် ဇော်ရဲတယောက် ကာမအထွဋ်အထိပ်တံခါးဝအနီးသို့ပင် ရောက်လုနီးနီးဖြစ်နေပါသည်။ မမချို ဖင်ကြားတွင်လည်း ကာမအရည်များ ရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။ မမချိုတယောက်ကတော့ မျက်လုံးများမှေးစင်းကာ ဇော်ရဲကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားပါသည်။ ပါးစပ်မှလည်း ညည်းတွားသံများ အဆက်မပြတ်ဖြစ်ပေါ်လျှက်ရှိနေပါသည်။

“  မမ ကျွန်တော်တို့ တမျိုးပြောင်းလုပ်ရအောင် ” 

“  အား ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်။ မင်းကတော့ မမရဲ့ အိပ်မက်ထဲက မင်းသားလေးပါပဲ။ အားလုံး မင်းသဘောအတိုင်းပါပဲ ” 

ဇော်ရဲတယောက် မမချိုကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ မမချိုကလည်း အလိုက်သင့်စွာ လှပစွာဖြင့် ဖင်ကြီး ၂လုံးကိုကော့ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဇော်ရဲတယောက် မမချိုကုန်းထားသောဖင်ကြီးကို ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကို သွင်းလိုက်သည်။

“  အား ..... အိုး ......... ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါမောင်လေးရယ်၊ ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ သားအိမ်ကိုပိုထိတယ် ” 

ဇော်ရဲတယောက် လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး ခဏမျှ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် စိမ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် အသွင်းအထုတ်ကို အကြိမ် ၃၀ ခန့်မျှပြုလုပ်လိုက်သည်။ မမချိုကတော့ ကာမဆိပ်များ အထွဋ်အထိပ်သို့ တက်နေပြီဖြစ်သည်။ မမချို၏ လှပသော ဖင်ကြီး ၂လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ အဝင်အထွက်ဖြစ်နေသော လီးကြီးကိုကြည့်ရသည်နှင့် ဇော်ရဲတယောက် စိတ်ထိမ်းနိုင်မှုများ တဖြည်းဖြည်းလျှော့ကျသွားပါသည်။ လီးထိပ်တွင် ပြောမပြနိုင်သော အရသာထူးကို စတင်ခံစားနေရပါသည်။ မမချိုကတော့

“  အား ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် ..... ကောင်းလိုက်တာ ..... မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါတော့ ..... မမပြီးတော့မယ်၊ ဒီလောက်ကောင်းတာမျိုး မမတခါမှ မရဖူးဘူးမောင်လေးရယ်။ မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့ ” 

တောင်းလည်းတောင်းဆို၊ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများလည်း ညှစ်နေရာ ဇော်ရဲတယောက် မမချိုပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စတင်ဆောင့်ပါတော့သည်။ ခုနကညင်သာမှုမှားကို ရိုက်ချုးလိုက်ပြီး မမချို၏ ဆန္ဒများပြည့်စေရေးအတွက် အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေပါတော့သည်။

“  အား ..... ပြီးပြီမောင်လေးရယ် .... ပြီးပြီ...............အား ...... ကောင်းလိုက်တာ ..............အား ............... အိုး ” 

မမချိုကတော့ အိပ်ယာခင်းများကို လက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ရင်းပြီးသွားပါတော့သည်။ သို့သော် စောက်ဖုတ်တွင်းကကြွက်သားများကတော့ သူ၏လီးကြီးအား ညှစ်နေပါသေးသည်။ ဇော်ရဲသည်လည်း ထိုအရသာအား ဆက်လက်ခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပါ။

“  မမ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်................ ပြီးတော့ မယ် ...... အား ....................... ရှီး .....................အိုး ..... ” 

ဇော်ရဲတယောက် မမချို၏ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ လီးကြီးကိုနှုတ်ကာ လှပသော ဖင်ကြီးများပေါ်သို့ သုတ်ရည်နွေးနွေးများကို ပန်းလိုက်ပါတော့သည်။

..........................................................................................

မည်မျှကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်ကိုမသိရ။ တဒေါက်ဒေါက်နှင့် အခန်းတံခါးကို ခေါက်သံကြားမှ သူတို့ ၂ ဦးသား လူးလဲထပြီး ဟိုတယ်မှပေးသော တဘက်ကြီးများဖြင့် အလျှင်အမြန်ပတ်လိုက်ကြသည်။ တံခါးခေါက်သူတွေကတော့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းတွေမဟုတ် မမချို၏သူငယ်ချင်း မမကြီး ၂ ဦးဖြစ်သည်။

“  ဟဲ့ ချို ..... နင်တော်တော်ကဲနေတယ်ပေါ့လေ။ ညနေစောင်းသွားရင် ငါတို့ ပင်လယ်ရေ မစိမ်ရဘဲဖြစ်နေဦးမယ်။ အခုလည်း ဗိုက်ဆာနေပြီ။ မြန်မြန်လုပ်ကြ ” 

ဇာခြည်က ဤသို့ အမြန်ပြောကာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်လိုက်သည်။

“  ဟယ် နင်တို့ကလည်း ဒီလောက်တောင် ကားမောင်းလာရတာ မောင်လေးလည်း အနားယူချင်တာပေါ့ ” 

“  အမယ် နင်အနားယူတာ ငါသိပါတယ်နော်၊ လာပြီးတော့ ညာမယ် မကြံနဲ့ ” 

ဟု သီတာက ဝင်ပြောပြန်သည်။

“  ကဲကောင်းပြီ၊ ညနေ ပင်လယ်ရေစိမ်ပြီးရင်၊ ဘယ်မှမသွားနဲ့တော့ ငါတို့ အခန်းမှာ အပန်းဖြေကြမယ်။ ဟုတ်ပြီလား၊ ကျေနပ်လား၊ အဲဒီကျမှ နင်တို့ တွေ့မယ် ” 

ဟု မမချိုက ရယ်မောကာပြောပြီး စကားစကိုဖြတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ဇော်ရဲတယောက်ထဲ အခန်းထဲတွင် မမချို၏ သူငယ်ချင်း ၂ ဦးနှင့်ငေါင်စင်းစင်း ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ မမချိုနှင့် အတော်ကဲလိုက်ရသဖြင့် အားအင်ကလည်း အတန်ငယ်ကုန်ပြီး တလမ်းလုံး ကားမောင်းလာခဲ့ရသောကြောင့် နားမည်ဆိုလျှင် နားချင်သေးသည်။ သို့သော် မမချို၏ သူငယ်ချင်း ၂ ဦးကတော့ သူတို့ကို အနားပေးမည့်ပုံ မပေါ်ချေ။ ကြည့်ပါဦး ဝတ်စားထားသည်ကလည်း အပျံစား အမိုက်စား။ ညိုစိမ့်စိမ့်နှင့် သီတာ အသားပျော့ပျော့ဘောင်းဘီတိုတိုကို သူ့တင်သားအလှတွေပေါ်လွင်အောင် ဝတ်ဆင်ထားပြီး အပေါ်က တီရှပ်အပြာနုရောင်ကလေးကို ဝတ်ဆင်ထားပုံမှာ အပျိုသွေးကြွစ တောင့်တောင့်တင်းတင်းမိန်းမငယ်တဦး နှင့်ပင် တူနေသေးတော့သည်။ ဇာခြည်ကတော့ ကွာတားဘောင်းဘီအကြပ်ပေါ်တွင် ချည်သားဘလောက်တထည်ကို လှပစွာဝတ်ဆင်ထားသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အခန်းတွင်းမှ တီဗွီကို ချယ်နယ်အမျိုးမျိုးပြောင်းကြည့်ရင်း ကလေးတွေလို ပျော်မြူးနေကြသည်။ ဇော်ရဲကတော့ တဘက်ကြီးကိုပတ်ကာ ဆက်တီပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း သူတို့ကို ငေးမောနေမိသည်။

“  မောင်လေးကရော ဒီကိုအရင်တုန်းက ရောက်ဖူးလား ” 

ဟု သီတာမေးသည်ကို

“  ဟုတ်ကဲ့ ကျောင်းတက်တုန်းကတော့ ခဏတိုင်းရောက်ဖူးပါတယ်၊ ကျောင်းပြီးမှတော့ အခုတခေါက်က ပထမဆုံးပဲ ” 

“  ချောင်းသာက အခုလိုအချိန်ဆို ပျော်ဖို့အကောင်းဆုံးပဲ။ မမတို့ကတော့ အဲဒါကြောင့် ခွင့်ကို တပတ်လောက်ယူလိုက်တယ်။ အေးအေးဆေးဆေးနားချင်လို့လေ ” 

ဟု ဇာခြည်က ဝင်ပြောလိုက်သည်။

ဇော်ရဲတယောက်ကတော့ မမချိုအပြင် သူ၏သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးအား ထပ်မံ၍ ရင်ခုန်နေပြန်ပါသည်။ ညနေပိုင်းတွင် အပြင်သို့မထွက်တော့ဘဲ မမချိုဘာတွေများစီစဉ်မည်နည်းဆိုသည်ကိုတော့ သူကြိုတင်ရင်ခုန်နေမိသည်။ ထိုအချိန်တွင် ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားပြီး မမချိုတယောက် ထွက်လာပါသည်။ မမချို၏ တင်သားကားကားကြီးများက တဘက်ပွပွကြီးခြုံထားလင့်ကစား လှုပ်ရမ်းကာနေသည်ကို ဇော်ရဲတယောက် သတိထားမိသည့်နှင့် ပေါင်ကြားမှ သတ္တဝါကြီးက မောင်ထောင်ချင်လာပြန်ပါသည်။

“  ကဲ မောင်လေး ချိုးလိုက်တော့၊ မင်းမမတွေက စောင့်နေကြပြီ ” 

“  ဟုတ်ကဲ့ မမ ” 

ဟု သူကပြောပြီးအထ၊ ပေါင်ကြားမှ အနည်းငယ်နိုးကြားစပြုနေပြီဖြစ်သော သတ္တဝါကြီး၏ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်အား သီတာတယောက် သတိထားဖြစ်အောင် ထားမိလိုက်ပါသည်။ သီတာ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ ကြက်သီးမွှေးညင်းလေးများ ထသွားသည်ကို ဇော်ရဲတယောက် သတိမထားမိဘဲ၊ ရေချိုးခန်းတွင်းသို့ အလျှင်အမြန်ဝင်လိုက်ပါသည်။

ဇော်ရဲရေချိုးခန်းထဲမှ မမချိုနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းများ၏ စကားပြောသံ ရယ်မောသံများ အတိုင်းသားကြားနေရပါသည်။ ရေချိုးအပြီးတွင်တော့ မမချိုတယောက်လည်း ဘောင်းဘီအတိုအကြပ်လေးဖြင့် လှပချင်တိုင်းလှပ ကြွရွချင်တိုင်း ကြွရွကာဖြင့် အပြင်သို့ထွက်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြပါသည်။ ဇော်ရဲလည်း အဝတ်အစားအမြန်လဲကာ မမချိုတို့နှင့် ထွက်ခဲ့ပါတော့သည်။ ဟိုတယ်မှအထွက်တွင် ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းများက သူတို့လေးယောက်ကို ငေးမောကြည့်ရှုနေကြသည်။ သူတို့လေးယောက်စလုံး သောင်ပြင်ပေါ်သို့ထွက်ခဲ့ကြသည်။ သောင်ပြင်နေပူပူပေါ်တွင် ပင်လယ်စာရောင်းသူလေးများ၊ စက်ဘီးငှားရမ်းသူများ နေပူပူထဲတွင် ပင်လယ်ရေကို စိမ်နေကြသူများဖြင့် စည်ကားလို့နေသည်။ သောင်ပြင်ပေါ်အရောက်တွင်လည်း ရန်ကုန်မှ ရုပ်ရှင်ရိုက်သူများ ချောင်းသာသို့ လာသည့်အလား သူတို့လေးယောက်ကို ငေးမောနေကြသည်။ ငေမောကြပေမပေါ့ မမချိုနှင့် သူငယ်ချင်းများကလည်း အပျံစား အမိုက်စား သူကလည်း ရွှေမင်းသားပမာဖြစ်နေကြသည်ကိုး။

ငါးကင်ရောင်းသည့် ဈေးသည်မလေးတယောက်ကိုခေါ်လိုက်ပြီး ကျောက်ပုစွန်ကင်ကြီးများနှင့် ငါးကင်များကို ဝယ်လိုက်သည်။

“  မောင်လေး၊ ဘီယာသောက်မလား ” 

“  ကောင်းသားပဲ မမ၊ မမတို့ရော ” 

“  အင်း၊ ကျောင်းမှာတော့ တပည့်တွေရှေ့ စတိုင်ကြီး တခွဲသားနဲ့ နေနေရတာ အခုချောင်းသာရောက်တုန်းတော့ ကဲမယ်လေ၊ သောက်မှာပေါ့ ” 

ရေခဲပုံးအထမ်းလေးဖြင့် လာရောက်ရောင်းသော ကလေးငယ်တဦးထံမှ တိုက်ဂါးဘီယာပုလင်း (၄) လုံးဝယ်လိုက်သည်။ ကောင်လေးကတော့ ပိုက်ဆံပြန်အမ်းပြီး သူတို့လေးဦးကို ငေးမောနေပြန်သည်။

ငါးကင်ရောင်းသည့် ကောင်မလေးကလည်း မပြန်သေးဘဲ

“  မမကြီးတို့က ရုပ်ရှင်အဖွဲ့ကလား ” 

ဟု စပ်စုပြန်သည်။

“  မဟုတ်ပါဘူးညီမလေးရယ်၊ မမတို့က ရန်ကုန်ကပါ၊ လာလည်တာပါ။ နေပါဦး မမတို့က ရုပ်ရှင်မင်းသားမင်းသမီးတွေနဲ့ တူနေလို့လား ” 

“  အင်း၊ မမက စိုးမြတ်သူဇာနဲ့တူတယ်၊ ဟိုမမက မျိုးသန္တာထွန်းနဲ့တူတယ်၊ ဟိုမမက နန္ဒာလှိုင်နဲ့တူတယ် ” 

ဆိုပြီး မမချို၊ မသီတာနှင့် ဇာခြည်တို့ကိုကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။ မမချိုကဆက်ပြီး

“  ဒါဖြင့် ဒီကိုကိုကြီးကရော ” 

“  ဒီအကိုကြီးကတော့ နေထက်လင်းနဲ့တူတယ်၊ ဒါပေမယ့် နေထက်လင်းက အကိုကြီးထက် အသားပိုဖြူတယ်၊ အကိုကြီးကတော့ အရပ်ပိုမြင့်တယ်  ” 

ဟု သွက်လက်ချက်ချာစွာပြောပြန်သည်။ သူတို့လေးယောက်စလုံး ကမ်းစပ်မှ ခပ်လှမ်းလှမ်း အုန်းပင်တန်းများအောက်သို့ ဦးတည်လိုက်ကြသည်။ ဖြူလွနေသော သဲပြင်ခပ်နွေးနွေးပေါ်သို့ အေးစက်နေသည့် ဘီယာပုလင်းများကို တင်ကာ သူတို့၏ ပင်လယ်ခရီးအခမ်းအနားကို ပျော်ရွှင်စွာ စတင်ဖြစ်ကြသည်။ ဇော်ရဲနှင့် မမချိုကတော့ ရောက်ရောက်ချင်းကဲခဲ့သည့်ဒဏ်ကို ခံနေရပြီဖြစ်သည်။ အနည်းငယ်နုံးချိနေသည်။ ဘီယာပုလင်းများကိုဖွင့်ဖောက်လိုက်ပြီး Cheers ဟု ပြိုင်တူမြည်ကြွေးကြကာ မော့ချလိုက်ကြသည်။ ငါးကင်များ ပုစွန်ကင်များနှင့်အတူ မမချိုရော ဇော်ရဲပါ ပြန်လည် လန်းဆန်းတက်ကြွလာကြသည်။ တယောက်နှင့်တယောက် စကြနောက်ကြနှင့် ခေတ္တမျှ တပ်မက်မှုတွေကင်းမဲ့ကာ ကျောင်းသားကျောင်းသူလေးတွေလို ပျော်ရွှင်နေကြပြန်သည်။ ပင်လယ်ကိုကြည့်ကာ ဘီယာများဖြင့် အမောဖြေပြီးသည်နှင့် အခန်းသို့ ပြန်ကြပြီး ပင်လယ်ထဲဆင်းရန် အဝတ်အစားများ လဲလိုက်ကြသည်။ တင်းကြပ်နေသော အသားကပ်ဘောင်းဘီတိုများနှင့် မမချိုတို့ကို ဇော်ရဲတယောက် ရင်ခုန်စွာဖြင့် ငေးမောကြည့်နေမိသည်။ ဇော်ရဲကလည်း ဘောင်းဘီတိုအကြပ်လေးကို ဝတ်ထားရာ သူ့ဖွားဖက်တော်ကြီးက တင်းပြည့်ဖောင်းကားလို့နေသည်။ မမချိုကတော့ ရင်တွေအပြတ်ခုန်ခဲ့ပြီးသော်လည်း သူ့သူငယ်ချင်း ၂ ဦးမှာမူ ဇော်ရဲကိုကြည့်ကာ ရေတွေဘာတွေပင်ငတ်သလို ကြက်သီးမွှေးညင်းတွေပင် ထလာပြန်သည်။

............................................................................

“  ကဲ ရေထဲဆင်းကြမယ် ” 

ဟုဆိုကာ ဇော်ရဲ၏ ကြွက်သားစိုင်များဖြင့် လှပဖုကြွနေသည့် လက်မောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း မမချိုက ဦးဆောင်လိုက်သည်။ အားလုံး ကလေးတွေလို ပေါ့ပါးသွက်လက်စွာဖြင့် ကမ်းစပ်ဆီသို့ ပြေးဆင်းခဲ့ကြသည်။ သီတာနှင့် ဇာခြည်၏ အသားကပ်ဘောင်းဘီအောက်တွင် မည်သည့်အတွင်းခံမျှ ဝတ်ဆင်ထားခြင်းမရှိသည်ကို ဇော်ရဲသတိထားမိသည်။ တီရှပ်အကြပ်ကလေးများအောက်တွင်လည်း စနေခိုင်များက လွတ်လပ်စွာလှုပ်ရှားနေကြသည်။ ပင်လယ်ရေ၏ အေးမြသောအထိအတွေ့ကြောင့် အားလုံး လန်းဆန်းသွားကြသည်။ ဘီယာ တပုလင်းစီ၏ နူးညံ့သော အရှိန်ကြောင့်လည်း ပေါ့ပါးလွတ်လပ်နေသည်။ ဇော်ရဲက ကျန်းမာရေးကို ထိန်းသိမ်းသည့်အနေဖြင့် ဘီယာကို အရမ်းမသောက်ပါ။ ရေလှိုင်းတွေက ခပ်ကြမ်းကြမ်းရိုက်ခတ်လာတိုင်း အားလုံး ဝရုန်းသုန်းကားဖြစ်ကာ ပွေ့ဖက်မိသည့်အရသာများကိုလည်း အားလုံးကြိုက်နှစ်သက်နေပြီ။ ကျောင်းမှာ ဟန်ဆောင်နေထိုင်ရခြင်းများကိုလည်း မမချိုက လွှတ်ပစ်လိုက်သည်။ သီတာနှင့် ဇာခြည်လည်း ထို့အတူပင်။ သူတို့ အမျိုးသားများနှင့် ရည်းစားကို မေ့လျော့သွားကြပြီဖြစ်သည်။

ရေကူးရင်း ရေငုပ်ရင်းဖြင့် မမချိုကိုသာမက သီတာနှင့် ဇာခြည်တို့၏ အသားစိုင်များကို ကိုင်မိသည့်အကြိမ်ပေါင်းကလည်း မနည်းတော့ချေ။ တခါ ဇော်ရဲတယောက် မမချိုမှတ်ပြီး သီတာ၏ တင်သားစိုင်ကြီးကို ရေအောက်ထဲမှ ကိုင်မိနေသည်။ သီတာကလည်း မရုန်း၊ ဇော်ရဲကလည်းမလွှတ်။ ရေပေါ် ခေါင်းဖော်လိုက်မှ သီတာမှန်းသိရတော့သည်။ သီတာ၏မျက်နှာပေါ်တွင် ပန်းနုရောင်များပြေးသွားခဲ့သည်။ အနောက်မျက်နှာမှာ ပုစွန်ဆီရောင်အသွေးဖြင့် နေဝန်းကြီး၏တနေ့တာနှုတ်ဆက်ချိန်ရောက်တော့မှ သူတို့အားလုံး ပင်လယ်ရေထဲကတက်ခဲ့ကြသည်။ ရေထဲဆင်းလာတုန်းကထက် အပေါ်ပြန်အတက်မှာ အသားစိုင်တွေက ဖုထစ်မို့ကြွနေကြသည်။ ထို့အတူ ဇော်ရဲတယောက်သည်လည်း ကာမအဆိပ်များ တဖန်ပြန်လည်တက်စပြုခဲ့ပြီဖြစ်ပါသည်။

“  ကဲ ရေချိုးပြီးရင် ဟိုတယ်မှာပဲ ညနေစာစားမယ်၊ ပြီးရင်မထွက်တော့ဘူး။ ငါ့အခန်းထဲမှာပဲ ပျော်ကြရအောင်ာ ” 

မမချိုတယောက် အားလုံးကိုပြောလိုက်ပါသည်။ သီတာနှင့် ဇာခြည်ကတော့ သူတို့အခန်းဆီသို့ထွက်သွားကြသည်။ မမချိုနှင့် ဇော်ရဲကတော့ ရေချိုးခန်းတွင်းသို့ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဝင်လိုက်ကြသည်။ မမချို၏ ကိုယ်ခန္ဓာတခုလုံးကို ဇော်ရဲတယောက် ဆပ်ပြာမွှေးဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း သန့်စင်ပေးသလို မမချိုကလည်း ဇော်ရဲတကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်ပေးပြန်ပါသည်။

“  မောင်လေး၊ ဘယ်နှယ်လဲ၊ မမချို သူငယ်ချင်းတွေကိုရော သဘောကျလား ” 

ရုတ်တရက်မေးခွန်းအား ဇော်ရဲ ပြန်မဖြေနိုင်ပါ။ ရှက်သည်လည်းမဟုတ် ကြောက်သည်လည်းမဟုတ်၊ အံ့အားသင့်သည်ကတော့အမှန်။

“  ကဲပါရှက်မနေပါနဲ့။ သူတို့က မမရဲ့ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းတွေ။ နေ့လည်က မောင်လေးရေချိုးနေတုန်း မမတို့ပြောဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူတို့က မောင်လေးနဲ့ ကြုံဖူးချင်တယ်တဲ့ ” 

ဟုပြောပြီး ဇော်ရဲ၏ ဖွားဖက်တော်ကြီးအား အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။ နောက်ဆက်ပြီး ...

“  တကယ်တော့ မမတို့ ၃ ယောက်လုံးက မမတို့လိုချင်တဲ့ အချစ်မျိုးတွေ မရခဲ့ကြဘူး။ မမတို့လိုချင်တဲ့ ကာမအရသာလည်း မရခဲ့ဖူးဘူး။ ဇာခြည်ဆို ပိုသနားစရာတောင်ကောင်းသေးတယ်။ အခုသူယူမယ့် ဗိုလ်မှူးက အိမ်ကသဘောတူလို့၊ လက်မထပ်ခင်မှာ အဲဒီဗိုလ်မှူးတောင်းဆိုလို့ ၂ ခါလောက်အိပ်ပြီးပြီ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ကျေနပ်မှုမရဘူး ” 

“  ဒါဆို မယူနဲ့ပေါ့မမရဲ့ မရဘူးလား ” 

“  မရဘူးမောင်လေးရဲ့၊ မမလည်း ဗိုလ်မှူးကတော်တယောက်ပဲ။ မမတို့လိုမျိုး ပညာတတ်တွေကိုယူမှ သူတို့ ရာထူးတက်တာလေ၊ ဒါပေမယ့် မမယောကျာ်းကတော့ မမအတွက် လိင်ဆက်ဆံရတာကလွဲလို့ အစစအရာရာ လိုလေးသေးမရှိပါဘူး။ ပြီးတော့ လူကြီးနားမှာဆိုတော့ သူ့ရှေ့ရေးကတော့ တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ ဇာခြည်ကတော့ အဲလိုမျိုးမဟုတ်ဘူး ” 

“  ဘယ်လိုဟင် မမ  ” 

သူက စကားဖြတ်မေးလိုက်သည်။

“  ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်။ သူယူမယ့်သူက နောင်ရေးတော့ စိတ်အေးရပေမယ့် အိမ်ထောင်ရေးမှာတော့ ပြဿနာရှိလာနိုင်တယ်။ ဘာ့ကြောင့်လည်းဆိုတော့ သူ့ယောကျ်ားပစ္စည်းက သေးသေးလေးလို့ပြောတယ်။ နောက်ပြီး ပစ္စည်းကသေးတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး ကြင်နာမှုလည်းမရှိဘူး။ ဆက်ဆံတိုင်း ဆံပင်တွေဘာတွေဆောင့်ဆွဲတတ်သေးတယ်တဲ့။ ဇာခြည့်အကြောင်းကိုလည်း မမကသိတယ်။ သူက မိန်းကလေးထဲမှာ တော်တော်စိတ်ပြင်းထန်တယ်။ အဲဒီဗိုလ်မှူးနဲ့ ၂ ခါလောက်နေပြီးတော့ သူအာသာမပြေတဲ့အကြောင်း မမကို ဖုန်းဆက်လာတယ်။ အဲဒီဗိုလ်မှူးက အမြောက်တပ်ကလေ။ မိတ္ထီလာကပေါ့ ” 

“  အဲဒါဆို မမဇာခြည်အတွက် ရင်လေးစရာပဲနော် ” 

“  အေးပေါ့။ လူကြီးတွေကလည်း စီစဉ်ပြီးသားဖြစ်တော့ ခက်နေတော့တာပေါ့။ ကဲပါလေ ဒါတွေက ကိစ္စမရှိပါဘူး။ အခုမမတို့ ကဲကြတာကိုလည်း မောင်လေးဖက်က နှုတ်လုံပေးနော်။ မမတို့ကလည်း မောင်လေးကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ ဒီလို သွားဖူးနေဖူးတာမဟုတ်ဘူး ” 

“  စိတ်ချပါမမ၊ ကျွန်တော် ကတိတည်ပါတယ် ” 

ဟုဇော်ရဲကပြန်ပြောလိုက်သည်။

“  နောက်ပြီး မမမှာချင်တာက ဇာခြည်ကိုတော့ နည်းနည်းညှာပြီးလုပ်ပေးနော်၊ သူက မမတို့လို အိမ်ထောင်သည်လည်းမဟုတ်ဘူး။ ကာမထန်ပေမယ့် အတွေ့အကြုံအရကနည်းသေးတယ်လေ၊ နောက်ပြီး မင်းပစ္စည်းကလည်း မမတောင် အသက်ရှုရပ်သွားသလားအောက်မေ့ရတယ် ” 

“  ဟုတ်ကဲ့ပါမမ၊ ကျွန်တော်သတိထားပြီးဆက်ဆံပါမယ် ” 

သူတို့ ၂ဦး စကားပြောရင်း ရေချိုးသည်မှာ အတော်ကြာသွားသည်။ ရေချိုးခြင်းအားအဆုံးသတ်လိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်များကို တဘက်များဖြင့် ခြောက်သွေ့သွားစေရန် ပြုလုပ်လိုက်ကြသည်။ ပြီးလျှင် အသားအလှဆီများကို မမချိုတလှည့် ဇော်ရဲတလှည့် အပြန်အလှန်လိမ်းပေးရင်း အနားယူနေကြသည်။ ထို့နောက် ညနေစာစားရန် ၄ ဦးစလုံး ဟိုတယ်ထမင်းစားခန်းဆီသို့ ထွက်ခဲ့ကြတော့သည်။

အခန်းပြန်ရောက်သည်နှင့် သီတာနှင့် ဇာခြည်တို့အား မမချိုမှ သူတို့အခန်းအားမပြန်စေတော့ဘဲ။ ဇော်ရဲတို့အခန်းတွင်သာနေရန်ပြောဆိုလိုက်သည်။ သူတို့ ၄ ဦးစလုံး တသက်မမေ့နိုင်မည့် ကာမပွဲတော်ကြီးကို အားပါးတရဖြင့် တညလုံး နွှဲကြတော့မည်ဖြစ်ပါတော့သည်။

.......................................................................................

အားလုံးအခန်းပြန်ရောက်တော့ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြောဆိုနေကြရင်း အပန်းဖြေလိုက်ကြသည်။ လေအေးပေးစက်ကို အစွမ်းကုန်မြှင့်ပြီး ခုတင်ပေါ်တွင် ၄ ဦးသား တီဗီကြည့်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။ မမချိုကတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ။ မသီတာက ....

“  ကဲချို ... မချိုတယောက်ထဲပဲ အပိုင်းစီးမထားနဲ့လေ၊ ချို့အိပ်မက်ထဲက နတ်သားလေးကို ငါတို့ကိုလည်းမျှပေးဦး ” 

“  အောင်မလေးဟယ် ငါဒီလောက်ထိ သဝန်တိုဖူးလို့လား၊ နောက်ပြီးမှ မီးမီးကြောက်ကြောက် လုပ်မနေနဲ့နော် ” 

“  သိပါတယ်၊ နင်ပြောကတည်းက ရင်ခုန်နေတာပါ ” 

“  ကဲမောင်လေး၊ မမသူငယ်ချင်းတွေကို အကြင်နာလေးတွေပေးလိုက်ပါဦး  ” 

ဟု ပြောဆိုကာ ဇော်ရဲ၏ ကြီးမားကျယ်ပြန်သော ရင်အုပ်ကြီးအားပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ပါသည်။ သီတာက ဇော်ရဲအနီးသို့တိုးလာပြီး ဇော်ရဲ၏ ရင်အုပ်တွင်းသို့ ခေါင်းကိုတိုးဝှေ့ကာဖြင့် အနမ်းများစတင်ပေးလိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဇာခြည်ကတော့ မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားဖြင့် ကြည့်နေပါသည်။ ဇော်ရဲအား မသီတာ၏ မေးဖျားလေးအားကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးကိုဆွဲယူကာ ဖူးရွနေသော နှုတ်ခမ်းအစုံအား စုပ်ယူလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် နောက်ကျောဖက်ကိုသိုင်းကာ စနေ ၂ ခိုင်၏ မနိုင်တာဝန်အား ထမ်းဆောင်နေရသည့် ဘရာစီယာချိတ်ကလေးအား ဖြုတ်ပေးခြင်းဖြင့် တနေ့တာအနားယူခိုင်းလိုက်ပါသည်။ မမချိုကတော့ မသီတာ၏ ကြီးမားလှသည့် တင်သားစိုင်ကြီးများအား ပွတ်သပ်ကာ စကပ်ဇစ်အား ဆွဲဖြုတ်နေပါပြီ။

“  သီတာရယ် နင့်ဖင်ကြီးကလည်း ကြီးလိုက်တာ အားရစရာပဲ၊ ငါ့ဖင်ထက်တောင်ကြီးသေးတယ် ” 

“  ဟုတ်ပါ့ သီတာရယ် နင်လေ့ကျင့်ခန်းတွေလုပ်သလား  ” 

ဇာခြည်ကဝင်ပြောသည်။ သီတာက ဇော်ရဲနှင့်နမ်းခြင်းကို ခေတ္တမျှရပ်လိုက်ပြီး

“  ပင်ကိုယ်ဟဲ့၊ ဘာလေ့ကျင့်ခန်းမှမလုပ်ဘူး။ ငါတို့မျိုးရိုးကိုကကြီးတာ ” 

ထိုအချိန်တွင် မမချိုတယောက် မသီတာ၏ စကပ်ကို ဆွဲချွတ်ပြီးဖြစ်နေပါပြီ။ သီတာထံတွင် G String ဟုခေါ်သည့် စောက်ဖုတ်ကိုသာဖုံးသည့် အတွင်းခံဘောင်းဘီသေးသေးလေးသာ ကျန်ပါတော့သည်။ ဇော်ရဲကတော့ သီတာ၏ နို့အုံကြီးများကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ချေနေပါသည်။ သီတာထံမှလည်း ရင်ခုန်သံအချို့ စတင်ကြားရစပြုနေပါသည်။ 

မမချိုကတော့ သူ့အဝတ်အစားများကို ကိုယ်တိုင်ချွတ်နေပြီဖြစ်သည်။ ဇာခြည်ကတော့ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိအမူအယာများဖြင့် အံ့သြရှက်ရွံ့စိတ်များဖြစ်နေဆဲဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် သူမလက်များက သူမ၏ ပေါင်ကြားတွင် ကိုင်ထားသည်ကို ဇော်ရဲတယောက် သတိထားမိပြီဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူဝတ်ထားသော ဂျင်းဘောင်ဘီအား ဇစ်ကို အသာဆွဲဖြုတ်လိုက်ပါသည်။ အခြေအနေကို သိသော မမချိုမှ သီတာ့ကိုကျော်ကာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြင့် ဇော်ရဲဆီသို့ လာပါသည်။ ပြီးလျှင် ဇော်ရဲဘောင်းဘီအား ကူညီပြီးချွတ်ပေးပါသည်။ ဇော်ရဲထံတွင် အောက်ခံဘောင်ဘီအနက်ရောင်သာ ကျန်ရှိပါတော့သည်။ မမချိုက ဇော်ရဲဘောင်းဘီပေါ်မှနေပြီး ဇော်ရဲလီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးနေပါသည်။ မာန်ဖီနေသော လီးကြီးကတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီကွဲထွက်မလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် ရုန်းကြွနိုးထလာခဲ့ပြီ ဖြစ်ပါတော့သည်။

သီတာက ဇော်ရဲနှင့် နှုတ်ခမ်းများစုပ်နမ်းနေရင်းမှ ခေါင်းလေးကို အသာအယာလျှောချပြီး ဇော်ရဲ၏ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများကို နမ်းပြန်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ မမချိုက ဇော်ရဲ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီအား ချွတ်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ဒီတခါမျက်လုံးများပြူးရသူတွေကတော့ မမချိုမပါဝင်ကြောင်း စာဖတ်သူများသိပါလိမ့်မည်။ သီတာနှင့် ဇာခြည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း အထူးတလည်ပြောရန်လိုတော့မည်မထင်။

“  အောင်မလေးလေး ... ကြီးလိုက်တာကြီးဟယ်။ ချိုရယ် ... နင်မနာဘူးလား။ နည်းတာကြီးမှမဟုတ်ဘဲ ” 

ဟု သီတာက ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးကို ကိုင်ကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။

မမချိုကတော့ အောင်မြင်သူတဦးပမာ ...

“  နင်တို့ပဲ နတ်သားလေးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးဆို၊ သဝန်မတိုနဲ့ဆို၊ ဘာအခုမှကြောက်ပါပြီလဲ ” 

ဟု ဇော်ရဲ၏ ဂွေးဥများကို ပွတ်သပ်နေရင်းမှပြောလိုက်သည်။ ဇာခြည်ကတော့ ...

“  ချိုရယ် ... မောင်လေးဟာကြီးကတော့ ကြောက်စရာကြီးပါလားဟယ်။ ငါပစ္စည်းနဲ့ ဆံ့ပါမလားဟယ်။ ငါတော့ကြောက်လာပြီ ” 

ပြောသာပြောသည် ဇာခြည်တယောက် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးကိုတော့ အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေမိပါပြီ။ သူမ၏ ဖောင်းဖောင်းအိအိလက်ကလေးဖြင့် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးအား ကိုင်တွယ်ကြည့်နေသည်။ သီတာကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးအား လျှာဖျားကလေးဖြင့် စတင်တို့ထိဆော့ကစားနေပါသည်။ ထို့နောက် လီးဒစ်ကြီးကို သူမ၏ နှင်းဆီရောင်နုတ်ခမ်းလေးဖြင့် စတင်စုပ်ပေးပါသည်။ မမချိုကတော့ ဇော်ရဲ၏ ဂွေးဥများကို ငုံစုပ်ပေးနေပါသည်။ ဇော်ရဲတယောက်ကတော့ နတ်စည်းစိမ်ကို စတင်ခံစားနေပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဇာခြည့်ထံသို့ သူ၏လက်များဖြင့်လှမ်းလိုက်ပါသည်။ ဇာခြည်ကလည်း ဇော်ရဲ၏ ကမ်းလင့်မှုကို တပ်မက်သောအကြည့်များဖြင့် ရှေ့သို့ တိုးကာလာပါတော့သည်။ 

ဇော်ရဲက ဇာခြည်၏ အဝတ်အစားများကို ညင်သာစွာချွတ်ပေးရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကို ညင်သာစွာစုပ်ယူလိုက်ပါသည်။ မမချိုပြောထားသည့် စကားများကိုကြားယောင်မိရင်း ဇော်ရဲတယောက် ဇာခြည့်အပေါ် အထူးခြားဆုံးညင်သာစွာဖြင့်ဆက်ဆံရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီးဖြစ်ပါသည်။ သီတာကတော့ ဇော်ရဲ၏ လီးဒစ်ကြီးကိုစုပ်ခြင်းအား အရှိန်ရစပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ 

“  ပြွတ်၊ ပလပ် ” 

 စသည့်အသံမျိုးစုံဖြင့် အားပါးတရ စုပ်ပေးလျှက်ရှိပါသည်။ ထိုသို့စုပ်ပေးနေချိန်တွင် သူမ၏ တပ်မက်နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှသော ဖင်သားကြီးများကို ကုန်းထားသည်မှာ မြင်ရသူအဖို့ အလိုဆန္ဒရမက်များ တက်ကြွလာစေအောင် နှိုးဆော်ထားသကဲ့သို့ပင် ဖြစ်နေပါသည်။ ဇာခြည်၏ ဝင်းဝါသောအသားအရေနှင့်လိုက်ဖက်စွာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း တောင့်တင်းလှပါသည်။ သူငယ်ချင်း ၃ ဦးတွင် အနည်းငယ်သေးသည်ဟုဆိုနိုင်သော်လည်း သာမန်မိန်းမများထက် ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းလှပါသည်။ မိဘများ၏ ပြည့်စုံကုံလုံကြွယ်ဝမှု၊ ပညာကိုမကြောင့်မကြသင်နိုင်မှု၊ မပင်မပန်းနေရမှုတို့က သူမ၏ အသားအရေ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်တို့က သက်သေခံလျှက်ရှိနေပါသည်။ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင်တော့ သီတာကဲ့သို့ပင် G String လေးတထည်သာ ကျန်ရှိပါတော့သည်။ 

သီတာက သူမနှင့်အတူ ဇော်ရဲ၏လီးကြီးအား စုပ်ရန် လက်ကမ်းလိုက်ပါသည်။ မမချိုကတော့ ဂွေးဥများကို စုပ်နေရာမှ ဇော်ရဲနှင့် ယှဉ်ထိုင်လိုက်ပြီး ဇော်ရဲနှုတ်ခမ်းများအား စုပ်ယူလိုက်သည်။ သူတို့လေးဦးစလုံး ကာမရမက်များဖြည့် ပြည့်လျှမ်းနေပြီး လိုအင်များတောင့်တနေသည့် ညည်းသံများမှအပ မည်သည့်စကားတလုံးကိုမျှ ပြောဆိုခြင်းမပြုကြပါ။ တပ်မက်သောအချစ်များကိုတည်ဆောက်ခြင်းသည် စကားတလုံးမျှ မလိုအပ်ပါချေ။ ဇော်ရဲလီးကြီးကတော့ မာကျောသည်ထက် မာကျောတောင့်တင်လာနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ဇော်ရဲလီးကိုအစုပ်ခံပြီး ဇိမ်ယူနေသည်မှာလည်း မိနစ် ၂၀ ခန့်မျှကြာသွားခဲ့ပါပြီ။

“  မောင်လေးနေချင်နေပြီလား ” 

“  အင်း ... ဒါပေမယ့် မမတို့ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လေ ” 

ဟုပြောကာ ဇာခြည့်ကို ပက်လက်လှန်ပြီး ဘောင်ဘီအသေးလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။ ဇာခြည်၏ မို့ဖောင်းနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးသည် နှစ်လိုဖွယ်ဖြစ်ပါသည်။ စိုပြေဝင်းဝါသောအသားအရေနှင့်လိုက်ဖက်စွာ အမွှေးအမျှင်များကင်းသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကလည်း ကာမဆိပ်များတက်လာအောင် နှိုးဆွနေပြန်ပါသည်။ ဇော်ရဲက စောက်စေ့ရဲရဲလေးကို လျှာဖြင့် စုပ်ယူလိုက်ပါသည်။ ဇာခြည့်ထံမှ

“  အိုး မောင်လေးရယ် .... ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှန်းမသိဘူးကွယ် အရမ်းလည်းခုန်နေတယ်။ မမတော့နှလုံးရောဂါရတော့မယ်နဲ့တူတယ် ” 

ဟု မောဟိုက်သံဖြင့် ပြောဆိုလိုက်ပါသည်။ ဇော်ရဲကတော့ အရမ်းနူးညံ့သော်အနမ်းများဖြင့် ဇာခြည့်စောက်ဖုတ်တခုလုံး ရွှဲစိုသွားအောင် စုပ်ပေးလျှက်ပေးခြင်းများကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာပြုလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ဇာခြည်၏စောက်ဖုတ်အဝမှ ကာမအရည်များ စတင်စိမ့်ယိုထွက်စပြုနေပါပြီ။ အဖိုးတန်သော အမျိုးသမီးအသုံးအဆောင်များသုံးနိုင်ခြင်းသက်သေအဖြစ် ဇာခြည်တို့ မမချိုတို့၏ စောက်ဖုတ်များက သက်သေခံလျှက်ရှိနေပါသည်။ အနံ့အသက်လုံးဝထွက်ခြင်းမရှိပါချေ။ ဇော်ရဲတယောက် အားပါးတရ စုပ်ပေးလျှက်ပေးခြင်းများ ပြုလုပ်ပြီး ၁၅ မိနစ်ခန့်အကြာတွင်တော့ ဇာခြည်တယောက် လုံးဝခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ တကိုယ်လုံးကြက်သီးမွှေးညင်းများထကာ ကာမအလိုဆန္ဒများ အဆုံးစွန်ပြည့်ဝသွားခဲ့ပါပြီ။ 

ထို့နောက် သီတာအား ဖင်ကန်းခိုင်းလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲသို့ခေါင်းဝင်လျှိုကာ သီတာ၏ စောက်ဖုတ်အားလည်း စတင်စုပ်ပေးပါတော့သည်။ သီတာ၏စောက်ဖုတ်ကတော့ မမချိုနှင့် အနည်းငယ်ဆင်တူပါသည်။ စောက်စေ့အနည်းငယ်ရှည်ပြီး ဘေးနှုတ်ခမ်းသားလေးများက ပွင့်ဖတ်လေးနှစ်ခုပမာ တွဲကျနေပါသည်။ ထိုအဖတ်လေးနှစ်ခုနှင့် စောက်စေ့အား စုပ်လိုက်သည်နှင့် သီတာ၏ ဖင်ကြီးများ ပိုကော့သွားသည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသော ဇော်ရဲနှင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးအား မမချိုနှင့် ဇာခြည်မှ ထပ်ပြီး စုပ်ပေးနေပြန်ပါသည်။ ယခုအချိန်တွင်တော့ ဇာခြည်တယောက် ဇော်ရဲလီးကြီးအား ကြောက်ရွံ့ခြင်း မရှိတော့ပါချေ။ ဇော်ရဲလီးကြီးနှင့် ဆက်ဆံရမည်ကို ကြိုတင်ပြီး ရင်ခုန်နေပြီဖြစ်ပါသည်။

“  ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ အား .................ရှီး ......... ” 

သီတာ၏ညည်းတွားသံများဖြစ်ပါသည်။ ယောကျ်ားရှိသော သီတာ့အဖို့ ဇာခြည်ကဲ့သို့ ကာမကို လွှတ်မပစ်လိုက်ပါ။ ထိမ်းပြီးခံစားနေပါသည်။ ဇော်ရဲကဲ့သို့ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသောသူနှင့်တွေ့သောအခါ သူ့စိတ်များကို အနိုင်နိုင်ထိမ်းထားရပါသည်။ မမချိုကလည်း ဇော်ရဲလီးကိုစုပ်ပေးနေရင်းမှ သီတာ၏ စအိုဝကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးပြန်ပါသည်။ သီတာတယောက် ညည်းတွားစုပ်သတ်သံတို့ဖြင့် ကာမအရသာ၏ဒဏ်ကို အလူးအလဲခံစားနေရပါတော့သည်။ 

ထိုအချိန်တွင်တော့ မမချိုတယောက် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးပေါ်သို့ခွကာ သူမ၏စောက်ဖုတ်အဝဖြင့် ဇော်ရဲ၏ လီးဒစ်ကြီးကိုတေ့ပြီး ဖြည့်ညင်းစွာသွင်းနေပါသည်။ သီတာလည်း အတန်ငယ်မောဟိုက်သွားသဖြင့် ဖင်ကုန်းထားရာမှာ ဇော်ရဲဘေးသို့ လှဲချလိုက်ပါသည်။ ဇော်ရဲက မမချိုကို သိုင်းဖက်ရင်း နံရံသို့ ကျောမှီလိုက်ပါသည်။ မမချိုကတော့ သူ့တင်သားအိအိဖြူဖြူကြီးများဖြင့် အားယူကာ ဇော်ရဲ၏ လီးတချောင်းလုံး စောက်ဖုတ်တွင်းဝင်ရန်ကြိုးစားနေပါသည်။ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကာကအရည်များအကူအညီဖြင့် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးတချောင်းလုံး ဝင်သွားချိန်တွင်တော့ မမချိုပါးစပ်မှ ညည်းတွားသံများ အဆက်မပြတ်ပေါ်ထွက်လာနေပြီဖြစ်သည်။ အချက် ၅၀ ခန့်မျှ ဆောင့်ပြီးချိန်တွင်တော့ မမချို အတန်ငယ်မောဟိုက်လာသဖြင့် စောက်ဖုတ်တွင်းမှ လီးကြီးကိုနှုတ်ကာ ဘေးသို့ စောင်းလှဲချလိုက်ပါသည်။ 

ထိုအချိန်တွင် သီတာက လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေပြန်ပါသည်။ ထို့နောက် သူမသည်လည်း မမချိုကဲ့သို့ပင် အပေါ်မှခွကာ စောက်ဖုတ်ဝဖြင့် လီးဒစ်ကြီးကို တေ့လိုက်ပြန်ပါသည်။ သူမကတော့ မမချိုကဲ့သို့ နေ့ခင်းမှ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသဖြင့် အဆင်မပြေလှပါ။ လီးဒစ်ဝင်ရန် အတော်ကြိုးစားရပြီး နောက်ထပ်သွှု်းရန်ခက်နေပါသေးသည်။ ပါးစပ်မှလည်း ....

“  အား .... ကျွတ်ကျွတ် နာလိုက်တာမောင်လေးရယ်။ နာလိုက်တာ။ မမ မင်းဒစ်ကြီးလောက်နဲ့ပဲ နေပါရစေတော့နော်။ အဆုံးထိမသွင်းလိုက်ပါနဲ့ ” 

မမချိုကတော့ ထိုအချက်ကို ပါးနပ်စွာဖြင့် သီတာ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး တံတွေးများစိုရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သီတာ့စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ပြန်သွင်းပေးလိုက်ပြန်သည်။ ယခုတကြိမ်တွင်တော့ သီတာ့စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ တဝက်ခန့်ဝင်သွားပြီဖြစ်ပါတော့သည်။ ထိုတဝက်မျှနှင့်ပင် အချက် ၂၀ ခန့်မျှဆောင့်ပေးပြီးသောအခါ သီတာ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ ကာမအရည်များ ကောင်းစွာစီးဆင်းလာပြီဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဇော်ရဲတယောက် သီတာ၏ ကြီးမားသော တင်သားစိုင်ကြီးများကို ကိုင်ကာ အနည်းငယ်ကော့ပေးလိုက်သည်နှင့် ဇော်ရဲ၏ ကြီးမားလှသောလီးကြီးတချောင်းလုံး သီတာ၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ဝင်သွားပြီဖြစ်ပါတော့သည်။

...................................................

“  အား .... ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်၊ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းတော့ အောင့်တယ်။ သားအိမ်ကိုသွားဆောင့်တယ်ထင်တယ် ” 

“  ကောင်းသွားမှာပါ မမရယ်၊ ခဏနေရင် အားလုံးကောင်းသွားမှာပါ ” 

ဟုဇော်ရဲက ကာမခိုးတွေဝေနေသော အသံများဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် သီတာ၏ နို့အုံကြီးကို ပွတ်ချေရင်း အပြန်အလှန်ဆောင့်ပေးနေကြသည်။ မမချိုကတော့ ဇော်ရဲနှင့်သီတာ အချက် ၂၀ ခန့်မျှဆောင့်ပြီးတိုင်း ဇော်ရဲလီးကို သီတာ့စောက်ဖုတ်တွင်းမှထုတ်ကာ ဇာခြည်တလှည့် သူမတလှည့်ဖြင့် စုပ်ပေးနေသည်။ သူမစုပ်ပြီးချိန်တွင် လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်တွင်းသို့ပြန်ထည့်ပေးပြီး ဇာခြည်၏နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် လေးဦးစလုံး ကမ္ဘာလောကကြီးကို မေ့လျော့ကာ ကာမပွဲတော်ကြီးကို အပြိုင်အဆိုင်နွှဲနေကြတော့သည်။

သီတာတော်တော်မောလာသဖြင့် ဇော်ရဲလီးကြီးအားနှုတ်ကာ ဇော်ရဲကိုယ်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ပါသည်။ စောက်ဖုတ်တခုလုံးကတော့ ရွှဲစိုနေပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲလီးကြီးကို စုပ်ပေးပြီး

“  ကဲ ဇာခြည် မောင်လေးပစ္စည်းကို မြည်းကြည့်လိုက်ဦး ” 

“  ဟယ် နင်တို့ပြောပုံနဲ့ ငါကြောက်လာပြီ ” 

ဟု ဇာခြည်က ရှက်ရွံ့သောဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ဇော်ရဲက ဇာခြည်ကို ပက်လက်လှန်စေပြီး ဇာခြည်၏ ခြေချောင်းလေးများကို စုပ်ပေးပါသည်။ မဆွတ်ခင်ကညွှတ်ချင်သည်ဆိုသည့် မြန်မာစကားအတိုင်း ဇာခြည်တယောက် ဇော်ရဲလီးကြီး သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲ မသွင်းမီကပင် ဖီလင်တွေတက်နေပါသည်။ ဇာခြည်၏စောက်ဖုတ်ကို နောက်တကြိမ်ထပ်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ ကာမအရည်များ တံတွေးများဖြင့် ရွှဲစိုနေမှပင် စုပ်ခြင်းလျှက်ခြင်းကိုရပ်ပြီး လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဇာခြည်၏စောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ထားလိုက်ပါသည်။

“  မောင်လေး ဖြည်းဖြည်းနော်၊ မမအဖုတ်လေးကွဲသွားလိမ့်မယ် ” 

ဇော်ရဲကတော့ စိတ်ရှည်သေသပ်စွာဖြင့် ဇာခြည်၏ စောက်ဖုတ်အဝကလေးကို တေ့ကာ သွင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဇာခြည်၏စောက်ဖုတ်ဝက မမချို မသီတာတို့နှင့်မတူဘဲ တအားကြပ်နေသည်ကို သတိထားမိသည်။ ဇော်ရဲကတော့ စားနေကြကြောင်ပါးပီပီ စိတ်ရှည်စွာဖြင့် ပြုမူရမည်ကို သိနေသည်။ လီးကြီးကို မမချိုပါးစပ်သို့တေ့ပေးပြီး စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ မမချိုကလည်း အလိုက်သိစွာ တံတွေးများရွှဲနေအောင်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဇာခြည်၏ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းသို့ ထပ်မံထိုးထည့်လိုက်သည်။

“  အောင်မလေးလေး .... သေပါပြီမောင်လေးရယ်။ မမအဖုတ်လေးကွဲသွားပြီလားမသိဘူး။ နာလိုက်တာ ” 

ဟုတ်ပါသည်။ ဇာခြည်နာမည်ဆိုလည်းနာလောက်ပါသည်။ ဇာခြည်၏ မို့ဖောင်းသော စောက်ဖုတ်အဝလေးဖြင့် မလိုက်ဖက်စွာပင် ဇော်ရဲ၏ လီးဒစ်ကြီးက ဝင်သွားပါသည်။ ချက်ချင်းပင် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများနီရဲလာပါသည်။ မမချို၏ တံတွေးများကြောင့်သာလျှင် ဤမျှဝင်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ စောက်စေ့ရဲရဲလေးကို လက်ဖြင့် ကစားပေးလိုက်ပြီး ခေတ္တမျှ ငြိမ်ပေးလိုက်သည်။ စောက်စေ့ကို ပွတ်သပ်ပေးသောအရသာကြောင့် ဇာခြည်တယောက် နာကျင်မှုများကိုမေ့လျော့ကာ အရသာထူးများကို စတင်ခံစားစပြုမိနေပြီဖြစ်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲတယောက် ဇာခြည်၏ ပေါင်များကိုပိုမြှောက်လိုက်ပြီး ဖင်ကြီး ၂ လုံးအောက်သို့ ခေါင်းအုံးတလုံးကို ခုလိုက်ပါသည်။ 

ထိုသို့ခုလိုက်သည်နှင့် စောက်ဖုတ်အဝမှ ပိုကျယ်သွားပြီး ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးအား ပိုမိုဝင်ရောက်လာစေရန် ဖိတ်ခေါ်သကဲ့သို့ ဖြစ်လာပြီး လီးကြီးသည်လည်း ဇာခြည်၏ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းသို့ ၁ လက်မခန့်မျှ ဝင်သွားပြန်ပါတော့သည်။ ဇော်ရဲလည်း ဇာခြည့်အပေါ် မမချိုနှင့် မသီတာတို့ ၂ ဦးထက် ဂရုစိုက်နေရသဖြင့် ကာမအရသာကို ကောင်းစွာခံစားနိုင်ခြင်းမရှိသေးပါ။ သို့သော် ဇာခြည်နှင့် ဆက်ဆံရခြင်းအပေါ်တွင် အရသာတမျိုး ကောင်းစွာရရှိနေသည်ကိုတော့ သတိထားမိလိုက်ပါသည်။ စောက်ဖုတ်တိုင်း၏အရသာသည် ပြုမူဆက်ဆံခြင်းပေါ်တွင်မူတည်ပြီး ကွဲပြားနိုင်သည်ကို ဇော်ရဲကောင်းစွာသိပါသည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့်မျှ စိတ်ရှည်စွာသွင်းပြီးချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲ၏လီးကြီးတခုလုံးနီးပါး ဇာခြည်၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားပြီဖြစ်ပါသည်။

“  အောင်မလေးမောင်လေးရယ်။ နာလိုက်တာ။ အောင့်လည်းအောင့်တယ် ” 

ဟု ဇာခြည်က ရှုံ့မဲ့စွာဖြင့်ပြောလိုက်သည်ကို ဇော်ရဲတယောက် တပ်မက်စွာကြည့်နေလိုက်ပါသည်။ မမချိုက သူ၏လီးကြီးကို ဇာခြည့်စောက်ဖုတ်တွင်းမှနှုတ်ကာ ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ပေးပြန်ပါသည်။ မမချို၏ ကောင်းမွန်လှသောစုပ်ပေးမှုကို ဇော်ရဲကောင်းကောင်းခံစားလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇာခြည်၏ တင်းကြပ်လှသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်ပါသည်။ ယခုတကြိမ်တွင်တော့ ဇာခြည်တယောက် စောက်စေ့ကိုပွတ်တိုက်သော လီး၏အရသာ၊ သားအိမ်ကိုဆောင့်မိသောလီး၏အရသာ၊ စောက်ဖုတ်တခုလုံး တင်းကြပ်စွာထိုးထည့်ခံထားရသော အရသာတို့ဖြင့် ကာမအရသာကို စတင်ခံစားရရှိခဲ့ပြီဖြစ်ပါသည်။ ထို့အတူပင် မမချိုတို့သည်လည်း ဇော်ရဲနှင့် ဇာခြည်တို့၏ ဆက်ဆံနေပုံကိုကြည့်ရင်း ဇော်ရဲလီးကြီးအား အချက် ၂၀ ခန့် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီးတိုင်း စုပ်ပေးရသည်ကို ကျေနပ်နေမိသည်။ 

ထို့နောက် ဇာခြည်၏ နီရဲနေသော စအို၀ ဖူးဖူးမို့မို့လေးအား သီတာမှ လက်ဖြင့်ဆော့ကစားပေးလိုက်ပြန်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ ဇာခြည်တယောက် လောကကြီးကို မေ့လျော့စပြုနေပြီဖြစ်သည်။ စိတ်နှင့် လူ မကပ်တော့သလောက်ပင်ဖြစ်နေပါပြီ။ ဇော်ရဲလီးကြီး တချက်ထုတ်လိုက်တိုင်း လျှာဖျားကလေးဖြင့် ဇာခြည်၏စအိုဝကလေးကို တို့ထိကစားပေးလိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဇာခြည်၏ ဖင်ကြီးတခုလုံး ကြွတက်ကော့ပျံလာပြီး ဇော်ရဲလီးကြီးအထုတ်အသွင်းပြုမှုအား ကူညီပေးသလိုပင်ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ၁၅ မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ ဇာခြည်တယောက် ကာမအရသာအထွဋ်အထိပ်နီးပါမျှ ရရှိခံစားနေရပြီဖြစ်ပါသည်။ စောက်စေ့ထိပ်ဖျားမှ အရသာထူးကို ဆက်လက်ခံစားနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပါ။ ထို့အတူ ဇော်ရဲ၏ အသွင်းအထုတ်များသည်လည်း ပိုမိုမြန်ဆန်လာပါသည်။

“  အိုး မောင်လေးရယ် မမပြီးတော့မယ်၊ မမပြီးတော့မယ်။ အား ............ ပြီး ........ပြီ .......အား............. အိုး ” 

 ဟု အော်ကာ ဇော်ရဲကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး ပြီးသွားပါလေတော့သည်။ ဇော်ရဲတယောက်လည်း ဇာခြည့်စောက်ဖုတ်၏ တင်းကြပ်လှသောအတွေ့အထိထူးများနှင့် စောက်ဖုတ် ၃ ခုလုံးကို မနားတမ်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ရသဖြင့် ကာမအထွဋ်အထိပ်ခရီးသို့ ရောက်ခါနီးနေပြီဖြစ်ပါသည်။

“  မောင်လေး မမပြီးသွားတော့ မခံနိုင်တော့ဘူး၊ မင်းရဲလီးကြီးကိုနှုတ်လိုက်ပါတော့နော် ” 

ဟု ဇာခြည်ကတောင်းဆိုသဖြင့် သူ၏ လီးကြီးအား ဇာခြည့်စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ညင်သာစွာနှုတ်ယူလိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက်သီတာ့ကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပါသည်။ သီတာ၏ အတန်ငယ်ညိုစိမ့်သော်လည်း ဝင်းနေသောအသားအရေကြောင့် ဖင်သားကြီးများမှာ ဝင်းအိနေပါသည်။ ဖင်ကြီး ၂ လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်တခုလုံးသည် နောက်ပိုင်းသို့လှပစွာထွက်လာပါသည်။ ဇော်ရဲက သူ၏လီးကြီးကို သီတာ၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ သွင်းလိုက်ပါသည်။ အင့်ကနဲ့ညည်းသံနှင့်အတူ သီတာတယောက် ခေါင်းအုံးများကို အလန့်တကြားဆွဲယူကာ သူ၏ နို့အုံကြီးများအောက်သို့ ပွေ့ပိုက်ထားလိုက်ပါသည်။ ဇော်ရဲကတော့ အရသာထူးများကို ဆက်လက်ရရှိလိုစိတ်ပြင်းပြစွာဖြင့် ထပ်မံဆောင့်သွင်းကာ အသွင်းအထုတ်များကို ယခင်ဆက်ဆံချိန်ကထက် ပိုမို၍ လုပ်ဆောင်ပါလေတော့သည်။ 

ယခုတခေါက် ဆက်ဆံရသည်မှာ သီတာအဖို့ လေထဲလွင့်သလိုဖြစ်နေပါသည်။ သားအိမ်အတွင်းမှအောင့်သော်လည်း စောက်စေ့ကိုလီးကြီးဖြင့် အဖန်ဖန်ပွတ်တိုက်သောကြောင့် ပြီးချင်စိတ်များဖြစ်လာပါသည်။ ဇော်ရဲသည်လည်း သီတာ၏ ကြီးမားလှပသောဖင်ကြီး ၂ လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည့်စည်းစိမ်၏ အကောင်းဆုံးအရသာထူးကို ရရှိနေသဖြင့် ပြီးချင်စိတ်များဖြစ်နေပါပြီ။ သူတို့ ၄ ဦး၏ ဆက်ဆံချိန်ကလည်း ၁ နာရီနီးပါးမျှရှိနေပါပြီ။ ဇော်ရဲ၏ သုတ်ထိမ်းနိုင်မှုကိုလည်း သီတာနှင့် ဇာခြည် အံ့သြလို့နေပြန်သည်။ ဟုတ်ပါသည် ဇာခြည်၏ သတို့သားလောင်းဗိုလ်မှူးအောင်နိုင်ဝင်းကတော့ ပစ္စည်းကသေးပြီး သုတ်လွှတ်တာကျပြန်တော့မြန်လွန်သည်။ ဇော်ရဲကတော့ ဤသို့မဟုတ် ကာမအရသာအကောင်းဆုံးပေးနိုင်သည့် မမကြီးတွေနှင့် ပင် သူ့စိတ်ကို ထိမ်းနိုင်လွန်းသည်။ ဇာခြည်တယောက် ဇော်ရဲ လီးကြီးကို စွဲမက်သွားခဲ့ပြီဖြစ်ပါသည်။

“  အား မမရေ ..... ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်။ ပြီးတော့မယ်၊ အရမ်းကောင်းနေပြီ၊ အရမ်းကောင်းနေပြီ။ အိုး ............... ရှီး .................အား ” 

“  မောင်လေး ...... မမလည်းပြီးတော့မယ်၊ မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ၊ မမကွဲသွားရင်လည်း ကွဲပါစေတော့။ ပြီးတော့မယ်မောင်လေးရယ်။`

 သီတာကလည်း မောဟိုက်လှိုက်ဖိုစွာဖြင့် ဇော်ရဲ၏ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ချက်များကို တောင်းဆိုလိုက်ကာ သူ၏ ကြီးမားသောဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ ဇော်ရဲတယောက် အပြင်ဆုံးနှင့် အကြမ်းဆုံးသော ဆောင့်ချက် ၁၅ ချက်ကို ရမ္မက်ထန်စွာဖြင့် သီတာ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် .......

`အား ........... ပြီး ပြီး ပြီးပြီ` ဟု သီတာမှရေရွတ်လိုက်ပြီး မရှေးမနှောင်းပင် ဇော်ရဲတယောက် သီတာ၏စောက်ဖုတ်တွင်းမှ လီးကြီးကိုနှုတ်ကာ သုတ်ရည်များကို ဖင်ကြီးပေါ်သို့ အားပါးတရ ပန်းချလိုက်ပါတော့သည်။

......................................................................................................................

ဇော်ရဲတယောက် လူပျိုရည်ပျက်ရသောအကြောင်းရင်း 

ဇော်ရဲတယောက် ချောင်းသားကမ်းခြေမှာ ၁၀ ရက်လောက်အပြတ်ကဲလိုက်သည်။ ထိုအကြောင်းများကို စာဖတ်သူများ အီသွားနိုင်သဖြင့် မပြောတော့ပါ။ မမချိုတို့နှင့် ဆက်ဆံရေးသည်ပုံမှန်အတိုင်းပင်ဖြစ်ပြီး မမချိုရန်ကုန်မှ မပြောင်းမချင်း ဇော်ရဲနှင့် တပတ်တခါလောက်တော့ ကဲဖြစ်ခဲ့သည်။ မမချိုနှင့် ပတ်သက်ပြီး စစ်တပ်ဂုဏ်သရေရှိအသိုင်းအဝိုင်းမှ မမကြီးများနှင့်လည်း ကြုံရင်ကြုံသလို ထပ်မံပြီး ကဲဖြစ်သည်များကိုလည်း ပြောပြပါဦးမည်။ သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် လူပျိုရည်ပျက်ရသည့်အကြောင်းကိုမူကား ချစ်သောစာဖတ်သူများ သိချင်ပြီးဖြစ်လောက်နေသဖြင့် ယခု တင်ပြလိုက်ရပါသည်။

ဇော်ရဲတယောက် မိဘပိုက်ဆံဖြင့် ၁၀ တန်းကျောင်းသားဘဝတွင် တေပေခဲ့သောကြောင့် စာမေးပွဲမကျသော်လည်း သူငယ်ချင်းများကဲ့သို့ အမှတ်မကောင်းသဖြင့် ရိုးရိုးမေဂျာအမှတ်ကိုသာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်သွားလုပ်ရန်သာ ရည်ရွယ်ပြီး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကိုသာ တက်ခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်ထိ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေး။ တနှစ်တတန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သောကြောင့် ၁၀ တန်းအောင်ချိန်တွင် ၁၆ နှစ် ကျော်ကာစပင်ရှိသေးသည်။ 

ယခုကဲ့သို့လည်း ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းမဖြစ်သေး။ ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် အတော်အကြည့်ရဆိုးသည်။ လတ်သောအသားအရေသည် အနည်းငယ်ညိုသယောင်ထင်ရသည်။ သူငယ်ချင်းများ ခေါ်တိုင်းအ အပြင်ထွက်လည်သဖြင့် နေလောင်ထားသော အသားအရေများကို မိဘများက အဖိုးတန်အသားအလှဆီများဖြင့် အိမ်ရောက်တိုင်း လိမ်းပေးရသည်။ သို့သော် မည်မျှပင် ခန္ဓာက သေးသွယ်နေစေကာမူ သူ၏ ဖွားဖက်တော်ကြီးကတော့ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် ကြီးမားနေသည်မှာ သူနှင့် အနီးဆုံးပေါင်းသင်းနေသော သူငယ်ချင်းများ အသိပင်ဖြစ်ပါတော့သည်။ 

အရွယ်က ကလေးဘဝကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့် လူပျိုစိတ်များဝင်နေသော်လည်း မိဘက အရိပ်တကြည့်ကြည့်ရှိနေတတ်သောကြောင့် အခြားလိုလေသေးမရှိသည်များကို တောင့်တပူဆာရဲသော်လည်း မိန်းမကိစ္စကိုတော့ သူမစမ်းသပ်ရဲ။ သူငယ်ချင်းများတိုက်တွန်းမှုဖြင့် စမ်းသပ်လိုစိတ်ဖြစ်သော်လည်း အကြောင်းကြောင်းကြောင့် လွဲချော်ခဲ့ပြန်သည်။ ထို့ကြောင့် ရေမရောသေးသည့် လူပျိုစစ်စစ်ဘဝကို ဇော်ရဲတယောက် ထိုအချိန်က ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးပါသည်။

သို့သော် ....

သို့သော် ....

သို့သော် ....

တက္ကသိုလ်မတက်ရသေးခင် ကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း သူငယ်ချင်းများနှင့် အချိန်ဖြုန်းနေစဉ်အတွင်း ဇော်ရဲလူပျိုရည်ပျက်ဖို့ရာ အကြောင်းက ဖန်လာပါတော့သည်။ ဇော်ရဲမိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးတမျှခင်သော ( ) မြို့နယ်မှ မဝတဥက္ကဌ ဗိုလ်မှူးကြီးအောင်ခိုင်နှင့် သူ၏ ချစ်ဇနီး ဒေါ်နွယ်နီမျိုးတို့ ရန်ကုန်သို့ အလုပ်ကိစ္စဖြင့် ရောက်သောအခါ သူတို့အိမ်တွင် တည်းပါသည်။ ဒေါ်နွယ်နီမျိုးက အရာရှိတယောက်၏ ကတော်မှန်း သိသာသည်။ ညင်သာသိမ်မွေ့သော အပြောအဆိုအနေအထိုင်ဖြင့် လှပသန့်ရှင်းသပ်ယပ်စွာ နေထိုင်တတ်သည်။ ဝတ်စားဆင်ယင်မှုတွေကလည်း မင်းကတော်စိုးကတော်လိုမျိုး ဝတ်စားဆင်ယင်တတ်သည်။ အသက်က ၄၀ ကျော်ကာစပင်ရှိဦးမည်။ 

သို့သော် ချမ်းသာစွာနေထိုင်ရသူတွေ၏ ထုံးတမ်းစဉ်လာအတိုင်း အရွယ်တင်နုပျိုသည်။ အသက် ၂၈ နှစ်ဟုပြောပါက မည်သူမဆိုယုံကြည်မည်ဖြစ်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလည်း အသက်အရွယ်ကြောင့် ခါးတွင် အဆီအနည်းငယ်ရှိနေသည်မှအပ ရင်သားထွားထွား၊ တင်သားကားကားဖြင့် လုံးကြီးပေါက်လှ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်ပုံစံဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မဝတဥက္ကဌကတော်ဖြစ်သည်ပေကိုး။ ဇော်ရဲကို တူသားတယောက်လို လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးက အထူးပင်ချစ်ခင်ကြသည်။ ရောက်သည့်နေ့ကပင် ဇော်ရဲဝတ်ဖို့ဆိုပြီး ဝယ်ပေးသော်အဝတ်အစားတွေက နည်းနည်းနောနောမဟုတ်။ 

ဇော်အဖေရောအမေရောကပင် တောင်းပန်ယူကြရသည်။ ယောကျ်ားလုပ်သူဗိုလ်မှူးကြီးက စစ်ရုံးသို့ တာဝန်ဖြင့် တနေကုန်သွားနေရချိန်တွင် ဒေါ်နွယ်နီမျိုးက ဇော်ရဲတို့အိမ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ လူကုံထံတွေသာနေနိုင်သည့် ရပ်ကွက်မို့ ပတ်ဝန်းကျင်က တိတ်ဆိတ်လွန်းသည်။ ဇော်ရဲအဖေကလည်း ရုံးသွား၊ အမေကလည်း ဗိုလ်ချုပ်ဈေးသွားဖြင့် အိမ်တွင် ကားဒရိုင်ဘာ ကိုအောင်ဖေတို့ လင်မယား၊ ဇော်ရဲနှင့် ဒေါ်နွယ်နီမျိုးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ အိမ်တွင် ဧည့်သည်ရောက်နေသဖြင့် အပြင်သို့ မထွက်ရန် မိဘများကပြောထားသောကြောင့် ဒေါ်နွယ်နီမျိုး၏ အဖော်အဖြစ် ဇော်ရဲတယောက်နေပေးရသည်။ ထိုအချိန်က အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရလျှင် ဇော်ရဲတယောက် ကလေးစိတ်သာသာပင်ရှိနေပါသေးသည်။

တနေ့ မိခင်ဖြစ်သူ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးအသွားကိုလိုက်ပို့ရင်း ဒေါ်နွယ်နီမျိုးက ဗိုလ်ချုပ်ဈေးထဲရှိ မိခင်ဆိုင်နှင့် သိပ်မဝေးသော အထည်ဆိုင်တခုသို့ ခေါ်သွားပြီး ဇော်ရဲအား ဂျင်းဘောင်းဘီများ ဝယ်ပေးပြန်သည်။ ပြီးနောက် မိခင်အားထားခဲ့ပြီး အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ထိုရက်ပိုင်းအတွင်း ဗိုလ်မှူးကြီးကလည်း ဇော်ရဲတို့အိမ်သို့ အိမ်ပြန်မလာဘဲ စစ်ရုံးမှ အရာရှိရိပ်သာတွင်သာ နေထိုင်လေ့ရှိသည်။

အိမ်သို့ပြန်ရောက်သော် ...

“  သားရေ .... အန်တီတို့ဝယ်ခဲ့တဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီလေးတွေ ပြန်ဝတ်ပြပါဦး၊ ကိုယ့်တူ လူချောကို ထပ်ကြည့်ရဦးမယ် ” 

ဇော်ရဲက ရှက်ရွံ့သောအမူအယာဖြင့် ဟုတ်ကဲ့လုပ်လိုက်ရသည်။ ဇော်ရဲတခုသတိထားမိလိုက်သည်ကတော့ ဒေါ်နွယ်နီမျိုး ခိုင်းသမျှကို အညှို့ခံထားရသည်ပမာ လိုက်လုပ်နေရခြင်းပင်။ ဇော်ရဲက အခန်းထဲသွားပြီးဝတ်မည်ဆိုတော့ ...

“  အောင်မလေး ကိုယ့်အန်တီကိုရှက်နေပြန်ပြီ၊ အန်တီရှေ့မှာ ဝတ်စမ်းပါ ကလေးပဲ၊ ဘယ်သူမှရှိတာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့ ” 

သို့သော် ဇော်ရဲတယောက် မဝတ်ရဲပါချေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အန်တီနွယ်နီမျိုးကို ယနေ့မှထူးထူးခြားခြားဂရုစိုက်ပြီး ကြည့်မိခဲ့၍ အန်တီမျိုး၏ အိစက်လှပသော တင်သားစိုင်ကြီးများသည် သူ့စိတ်အား တမျိုးတဖုံ ပြောင်းလဲသွားစေခဲ့သည် မဟုတ်လော။ မှန်ပါသည်။ အန်တီမျိုး၏ တင်သားစိုင်ကြီးများကြောင့် အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာကို ဇော်ရဲတယောက် စတင်ခံစားနေရသဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားတွင်းမှ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ထွားကြိုင်းသန်မာစပြုနေပြီဖြစ်သော လီးကြီးက အောက်ခံဘောင်းဘီအား ရုန်းထွက်နေစပြုနေသောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် အန်တီမျိုးကလည်း မရပါချေ။

“  ကဲပါသားရယ် လိမ္မာပါတယ်။ အန်တီက ကိုယ့်တူလေး မင်းသားလို လှစေချင်လို့ ဝယ်ပေးတာကို။ အန်တီကျေနပ်အောင်ဝတ်ပြမှပေါ့။ ကိုယ့်အန်တီကိုရှက်နေသေးတယ် ” 

ဟု ပြောလည်းပြော ချွတ်လည်းချွတ်လိုက်လေသည်။ ပုဆိုကျွတ်သွားသောအခါ အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်မှ ရုန်းကန်ရင်း အန်တီမျိုး၏ မျက်ဝန်အစုံ ပြူးကျယ်သွားလောက်အောင်ပင် ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးက ကြိုဆိုလိုက်ပါသည်။

“  အိုး .... သားက ကလေးမှ မဟုတ်တာပဲ။ လူကြီးဖြစ်နေပြီ။ ဒါ့ကြောင့်ရှက်နေတာကိုး ” 

ဟု ပြောဆိုကာဖြင့် ဇော်ရဲလီးကြီးကို အန်တီမျိုးက မသိမသာ ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတော့သည်။

“  အား ပါးပါး .... သားဟာက နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်ဘဲကွယ်။ မင်းအန်ကယ်တောင် သေးသေးလေးရယ်။ အန်တီပွင့်ပွင့်လင်းမေးမယ်နော်။ သား မိန်းမတွေနဲ့ အိပ်ဖူးလား ” 

“  ဟင့်အင်း .... ... ” 

ဟု ဇော်ရဲကပြောဆိုလိုက်သည်။ ဇော်ရဲ၏ အခန်းထဲတွင်တော့ အန်တီမျိုးနှင့် ဇော်ရဲ (၂) ဦးထဲသာ၊ ကျောင်းတွင် အပြာစာအုပ်များ၊ သူငယ်ချင်းများနှင့်ကြည့်ဖူးသော အပြာကားများတွင် ဖိုမ လိင်ဆက်ဆံပုံများ တွေ့ဖူးသော်လည်း ရည်းစားတယောက်မှမထားဘူးသေးသော ဇော်ရဲအဖို့ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးတဦးနှင့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရသည်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် ကြက်သီးမွှေးညင်းတွေထကာလာပြီး ရင်တွေအရမ်းခုန်နေသည်။ ဒါဟာ အချစ်ဆိုတာများလား ....... ဇော်ရဲမေးခွန်းတွေ အကြိမ်ကြိမ်ထုတ်နေမိပြန်သည်။

အန်တီမျိုးကတော့ ရင်စေ့အင်္ကျီလေးကို ခွတ်လိုက်သည်။ ကြီးမားလှပသော နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးက ဘရာစီယာ ကိုကျော်ကာ လျှံထွက်နေသည်ဟုထင်ရသည်။

“  မေမေတို့ ဖေဖေတို့သိရင်တော့ မလွယ်ဘူးထင်တယ်အန်တီ။ သားကြောက်တယ် ” 

“  သားရယ် အန်တီကရော သိအောင်လုပ်ပါ့မလား။ မင်းမေမေတို့ မသိစေရပါဘူး။ အန်တီခိုင်းတာပဲလုပ်ပေး ” 

ဟုဆိုကာ ဇော်ရဲလီးကြီးအား အောက်ခံဘောင်းဘီအပြင်သို့ ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲကို ခုတင်ပေါ်သို့ အသာတွန်းချလိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ လှပသော ပန်းနုရောင်အောက်ခံဘောင်းဘီက အန်တီမျိုး၏ အသားစိုင်များကို တင်းကြပ်စွာ တုပ်နှောင်ထားသကဲ့သို့ ဖြစ်နေပါသည်။ ထိုအောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို အန်တီမျိုးချွတ်ချလိုက်ချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် ကမ္ဘာကြီးတခုလုံးနှင့် အဆက်ပြတ်သွားသည့်အလား လောကကြီးကို ခေတ္တမေ့သွားပါတော့သည်။ နီရဲမို့ဖောင်းနေသော အန်တီမျိုး၏စောက်ဖုတ်လေးက သူ့ဘဝတွင် ပထမဆုံးအရှင်လတ်လတ်မြင်ဖူးသော စောက်ဖုတ်လေးအဖြစ် တသက်မမေ့နိုင်အောင် ဖြစ်သွားရပါတော့သည်။

................................................................

အန်တီမျိုးစောက်ဖုတ်လေးကို မြင်တွေ့လိုက်သည်နှင့် ဇော်မျိုးတယောက် ကမ္ဘာကြီး အိုးထိမ်းစက်ပမာ ခြားခြာလည်သွားသည်ဟု ထင်မိတော့သည်။ စောက်ဖုတ်တခုလုံး အမွှေးအမျှင်များ ကင်းစင်အောင် ရိတ်ထားပြီး စောက်ဖုတ်အုံတခုလုံးက နီရဲ မို့ဖောင်းနေသည်။ ဇော်ရဲတယောက် ကလေးဘဝက ကျွတ်ခါစ၊ လူပျိုဘဝစတုန်းပင်ရှိသေးသည်။ ယခုကဲ့သို့ အဖြစ်အပျက်ကို နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံတွေ့ရသောအခါ ရင်တွေအရမ်းခုန်လာသည် အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့လာသည်။

တသက်လုံး လက်းမွှေးမီးမလောင် ခြေမွှေးမီးမလောင် နေခဲ့ရသော သူဌေးသမီးဘဝ၊ တက္ကသိုလ်မှ မဟာတန်းတက်နေရင်း အိမ်မှပေးစားသော ဗိုလ်ကြီးအောင်ခိုင်နှင့် ယူတုန်းက သူမအသက်က ၂၀ ကျော်ခါစပင်ရှိသေးသည်။ မဝတဥက္ကဌကတော်ဆိုတော့ အရာရာကို ဖြစ်စေနိုင်သူဟုထင်မိသည်။ သို့သော် သူလိုချင်သော အချစ်မျိုးကိုကား ဒေါ်နွယ်နီမျိုးတယောက် မရရှိခဲ့ပါ။ အဆိုပါလိုချင်တပ်မက်သည့် အချစ်သည်ကား ရမ္မက်တွေနှင့် လှိုက်ဖိုမောပြီး ပင်လယ်ပြင်က လှိုင်းလုံးကြီးများစီးရသည့် အချစ်မျိုးဖြစ်သည်။ သို့သော် ဗိုလ်ကြီးအောင်ခိုင်မှ ဗိုလ်မှူးကြီးအောင်ခိုင်ဖြစ်သည်အထိ ဒေါ်နွယ်နီမျိုးအပေါ် အေးစက်သည့်ရေခဲတုံးလို အချစ်မျိုးကိုသာ ပေးဆပ်ခဲ့သည်။ 

မဝတဥက္ကဌကတော်ဆိုတော့ သိက္ခာကြီးများ တနင့်တပိုးနှင့် ဟန်ဆောင်နေရသည်။ အမျိုးသမီးရေးရာမှာလည်း မြို့နယ်တခုလုံး၏ အကြီးအကဲဖြစ်ပြန်သဖြင့် သူမ၏ လွတ်လပ်ခွင့်များ ဆိတ်သုဉ်းနေခဲ့သည်။ ယခုတော့ သူမအတွက် လိုချင်တောင့်တနေသော အချစ်အိုအေစစ်ကလေးကို သားအရွယ် ကောင်းလေးငယ်ငယ်လေးဆီမှ ရမည်ကိုသိသဖြင့် ဆယ်ကျော်သက်တယောက်လို ရင်တွေဘာတွေ ပြန်ခုန်နေပြန်သည်။ ရင်ခုန်ရုံသာမက ရင်ပါဖိုသွားရသည်ကတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ သူလိုချင်သောအချစ်ကိုပေးမည့် ကောင်းလေးငယ်ငယ်လေးဆီမှလည်း မတန်တဆ အရွယ်နှင့်မလိုက် ကြီးမားထွားကြိုင်းသော လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်ပင်ဖြစ်ပါသည်။

အန်တီမျိုးတယောက် ရင်ခုန်ခြင်း ရင်ဖိုခြင်းများကို ခေတ္တမေ့လျော့ကာထားပြီး ထိုသတ္တဝါကြီးအား မည်သို့ လိမ္မာယဉ်ကျေးလာအောင် သွန်သင်ရမည်ကို အကြံထုတ်ရင်း ဇော်ရဲအား ခုတင်ပေါ်သို့ ညင်သာစွာ တွန်းချလိုက်ပါတော့သည်။

အိစက်ညက်ညောနေသော မွေ့ယာ၏ အထိအတွေ့က သာမန်နေ့များက လဲလျောင်းအိပ်စက်ရသည်နှင့်မတူ အတော်ပင်ထူးခြားနေသည်ဟု ဇော်ရဲထင်မိသည်။ ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထနေမိသည်။ အန်တီမျိုးတယောက်ကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးကိုကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေပါသည်။ အန်တီမျိုးကိုကြည့်ရသည်မှ မြွေအလပ္ပာယ်ဆရာမလေးတဦးနှင့်ပင်တူနေပါသည်။ သူမ၏ ဖြူနုဝင်းဝါနေသော လက်ချောင်းမို့မို့ကလေးများကြားမှ ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးက ပြင်းထန်စွာထောင်မတ်လာနေပြီဖြစ်ပါသည်။

“  သားရေ ... ဒါရှက်စရာမဟုတ်ဘူးနော်၊ သားနဲ့အန်တီကြားမှာ ဘာတွေမှမရှိတော့ဘူး။ နောင်တချိန် သား မိန်းမတွေနဲ့ နေရင် အတွေ့အကြုံမစိမ်းရအောင် အန်တီမျိုးလုပ်ပေးနေတာ။ နောက်ပြီးကျရင် သားဇိမ်ကျသွားလိမ့်မယ် ” 

ဇော်ရဲကတော့ ကြောက်ရွံ့ခြင်း ရင်ခုန်ခြင်းများစွာဖြင့် အချစ်၏အရသာကို စတင်ခံစားစပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။ အန်တီမျိုးက ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးရာမှ သူမ၏ နီရဲဖူးကြွနေသော နှုတ်ခမ်းအစုံဖြင့် စုပ်လိုက်ပါသည်။

“  အိုး ... သား လီးကြီးက အန်တီ့ပါးစပ်နဲ့တောင် မဆံ့ဘူးကွယ်၊ အားပါး ပါး ကြီးလိုက်တာကြီး ” 

ဟုပြောဆိုပြီး လီးဒစ်ပိုင်းဝင်အောင် စုပ်ယူလိုက်ပါသည်။

“  အား .... သား တမျိုးကြီးပဲ အန်တီမျိုးရယ်၊ မလုပ်ပါနဲ့ ” 

ဇော်ရဲထံမှ ညည်းညူသံနှင့်အတူ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ၁၅ နှစ်သားခန့်မှစပြီး ဂွင်းထုဖူးသဖြင့် လီးအပေါ်ယံအရေခွံကျွတ်ကာ လူကြီးတယောက်လိုဖြစ်လာခဲ့သော်လည်း အန်တီမျိုး၏စုပ်ချက်ကို ဇော်ရဲတယောက် မခံနိုင်သေးပါ။ အန်တီမျိုးကလည်း အတော်ပင် ကျွမ်းကျင်ပါးနပ်သူတယောက်ဖြစ်ပါသည်။ လီးကိုစုပ်ပြီး ပြန်ထုတ်သောအခါ လျှာဖျားဖြင့် လီးထိပ်ကို သပ်ကာ ထုတ်ပေးပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ အကြိမ် ၄၀ ခန့်မျှ ဆက်တိုက်စုပ်လိုက် ထုတ် လုပ်ပေးသောအခါတွင်တော့ ဇော်ရဲမျက်လုံးများမှေးစင်းကာ အန်တီမျိုး၏ ပခုံးသား အိအိဖောင်းဖောင်လေးများကိုကိုင်းရင်း စည်းစိမ်တွေ့လာပါသည်။ ဇော်ရဲ လီးထိပ်မှလည်း ကာမရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များ စိမ့်ယိုထွက်စပြုလာပါပြီ။ ထိုအရည်များကို အန်တီမျိုးတယောက် ထွေးမထုတ်ပစ်ခဲ့ပါ။ ဇော်ရဲတယောက် ကာမအရသာကို စတင်မြည်းစမ်းရင်းမှ စတင်နှစ်သက်လာပါတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် အန်တီမျိုး စောက်ဖုတ်ကလေးထဲမှနေ၍ ကာမအရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်စပြုနေပြီဖြစ်ပါသည်။

၁၅ မိနစ်ခန့်မျှ ဇော်ရဲ၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးပြီး အန်တီမျိုးတယောက် ဇော်ရဲအပေါ်မှ ခွထိုင်ခြင်းကို ပြုလုပ်ပါတော့သည်။ ဇော်ရဲနောက်ကျောကို ခေါင်းအုံးများနှင့် မှီ၍ ထိုင်ထားစေသည်။ ထို့နောက် ထောင်မတ်နေသည့် ဇော်ရဲ လီးကြီးအား တံတွေးထပ်ဆွတ်ပြီး သူမ၏ လှပဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်နီနီရဲရဲလေးထဲသို့ သွင်းလိုက်ပါသည်။ သို့သော် ....

“  အောင်မလေး ... ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် .... ကြီးလိုက်တာသားရယ်၊ အန်တီ့အဖုတ်လေးတော့ ကွဲတော့မှာပဲ ” 

ဇော်ရဲတယောက် နားမလည်ပါ။ သူသိသည်ကတော့ အန်တီမျိုးစောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ့လီးကြီး ဝင်သွားကာ မည်ကဲ့သို့သော အရသာမျိုးဖြစ်မည်နည်းဟူသောမေးခွန်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီမျိုး၏ လှပဝိုင်းစက်စွင့်ကားသော ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကလည်း ဇော်ရဲ၏ ကာမဆိပ်ကို ပိုတက်သည်ထက်တက်စေရန် နှိုးဆော်ပြန်ပါသည်။ အန်တီမျိုးနောက်တကြိမ်ထပ်ကြိုးစားပြန်ပါသည်။ ယခုတကြိမ်တွင်တော့ အန်တီမျိုးသည် ဇော်ရဲလီကြီးတွင်သာမက သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးတွင်လည်း တံတွေးများ စိုရွှဲနေအောင် သုတ်လိမ်းလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် သူမ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးများကို အနည်းငယ်ပိုဖြဲလိုကပြီး ဇော်ရဲလီးပေါ်သို့ ဆောင်ချလိုက်သောအခါ ....

“  အား ........ ” 

ဇော်ရဲရော အန်တီမျိုးရော ၂ ဦးစလုံး၏ အော်သံထွက်သွားပါသည်။

“  နာတယ် အန်တီမျိုးရယ် .... သား နာတယ် ” 

“  ကောင်းသွားမှာပါသားရယ်။ ခဏလေးတော့ သည်းခံနော်သား။ အန်တီမျိုးလဲ အရမ်းနာနေတာပဲကွယ်။ သားလီးကြီးကကြီးတာကိုးသားရဲ့ ” 

“  အန်တီမျိုးရော သားရော ကွဲသွားနိုင်လားဟင် ” 

“  အန်တီတံတွေးဆွတ်ထားပါတယ်သားရဲ့ အား အိုး .... ” 

ဟုပြောကာ အန်တီမျိုးက ထပ်မံဆောင့်ချလိုက်ပြန်ပါသည်။ အသက်အရွယ်လည်းရ၊ အိမ်ထောင်သည်လည်းဖြစ်၊ အတွေ့အကြုံလည်းရင့်ကျက်သော အန်တီမျိုး၏ လှုပ်ရှားမှုအောက်တွင် ဇော်ရဲတယောက် ယုန်သူငယ်ပမာ ဖြစ်ရပါတော့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အန်တီမျိုး၏ ဆောင့်ချက်များအောက်တွင် နှစ်ဦးစလုံး အရသာတွေ့လာပါသည်။ ဇော်ရဲတယောက် အန်တီမျိုး၏ ကြီးမားလှပသော နို့အုံကြီးများကို နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်ကာ ပွတ်ချေပေးနေမိသည်။ အန်တီမျိုးက ဇော်ရဲ၏ ညာဖက်လက်ကိုယူကာ သူမ၏ စောက်စေ့လေးဆီသို့ ပွတ်ချေပေးခိုင်းသည်။

“  အား .... ကောင်းလိုက်တာသားရယ်။ အန်တီမျိုးလိုချင်တဲ့ အရသာကို သားက ပေးနိုင်တယ်။ အန်တီမျိုးရင်တွေခုန်လာပြီကွယ်။ အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် .... ကောင်းလိုက်တာ ” 

ဇော်ရဲတယောက်လည်း အန်တီမျိုး၏ ဖင်သားကြီးများကိုကြည့်ကာ ထူးခြားသော အရသာတမျိုးကို ခံစားနေရပါသည်။ ထိုအရသာသည် သူသိပ်ကြိုက်သော အစားကောင်းအသောက်ကောင်းများ စားသောက်ရသည်နှင့်လည်းမတူပါ။ ခြားကိုခြားနားလှသည့် အရသာထူးဟု ထင်နေမိပါသည်။

၁၅ မိနစ်ခန်မျှ အန်တီမျိုးတယောက် ဇော်ရဲအပေါ်မှ ဆောင့်ပေးပြီးသည့်နောက် ဇော်ရဲလီးကြီးကို သူမ၏ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ နှုတ်လိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲဘေးတွင် ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကိုကားပေးလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် ဇော်ရဲအား အပေါ်မှ တက်လုပ်ပေးရန်ပြောလိုက်သည်။ ဇော်ရဲတယောက် မလုပ်တတ်လုပ်တတ်နှင့် အန်တီမျိုး၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ လီးကြီးကို ကိုင်ကာသွင်းလိုက်ပါသည်။ သို့သော် ၂ ကြိမ်ခန့်မျှ ချော်ထွက်နေသဖြင့် အန်တီမျိုးမှ ကိုင်ကာထည့်ပေးရပါသေးသည်။ ဇော်ရဲ၏ ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ကာ ဇော်ရဲ၏နှုတ်ခမ်းများအား အန်တီမျိုးမှ အငမ်းမရစုပ်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ ဇော်ရဲတယောက် မြေကြီးနှင့် လွတ်ထွက်သွားလေသလား၊ မိုးပေါ်တွင် ပျံဝဲနေသလားဟုပင်ထင်မိပါသည်။ ဇော်ရဲတချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အန်တီမျိုးမှလည်း ဖင်ကြီးကို အပေါ်သို့မြှောက်ကာကော့ပေးပါသည်။

“  သားရေ .... အန်တီတော့ ကောင်းလာပြီ၊ အန်တီပြီးတော့မယ် ” 

ဇော်ရဲတယောက် အန်တီမျိုးပြောခြင်းကိစ္စကို နားမလည်နိုင်ပါ။ ပြီးသည်ဆိုခြင်းကိုလည်း သူကောင်းကောင်းမသိပါ။ လီးထဲမှ သုတ်ရည်များထွက်လျှင်ပြီးသည်ကိုတော့ အပြာကားများကြည့်ပြီး ကောင်းစွာသိနေပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကတော့ မည်ကဲ့သို့ပြီးသည်ဆိုခြင်းကိုမူ သူမသိပါ။ သို့သော် အန်တီမျိုး၏စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများသည် စလုပ်စနှင့်မတူဘဲ ပိုမိုတင်းကြပ်လာနေသည်ကိုတော့ ကောင်းစွာသတိထားလိုက်မိပါသည်။

“  သားရေ အန်တီမျိုးပြီးတော့မယ်။ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပေး ..... အား .... ကောင်းလိုက်တာ ..... ကောင်းလိုက်တာ ” 

“  အား ...... ပြီးတော့မယ် သားရေ ..... ပြီးတော့မယ်.... ခပ်ပြင်းပြင်းလေးလုပ်ပေးပါဦး ကောင်းလိုက်တာသားရယ် ..... ..... အိုး ...... ရှီး.............အား ” 

ညည်းညူသံမျိုးစုံထွက်ပြီး ဇော်ရဲ၏ ခါးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီး အန်တီမျိုးတယောက် ဖင်ကြီးကိုကော့ခါဖြင့် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားပါလေတော့သည်။

ဇော်ရဲတယောက်လည်း အန်တီမျိုးစောက်ဖုတ်ကလေးကို စည်းချက်ညီညီ ပြင်းပြင်ထန်ထန်ဆောင်ကာဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို တွေ့ရှိနေပါသည်။ အန်တီမျိုးစောက်ဖုတ်ကလေး၏ တင်းကြပ်သောဝေဒနာသည် လူပျိုရိုင်းဇော်ရဲအဖို့ မည်သို့မျှ ခံနိုင်စွမ်းရှိမည်မဟုတ်သည်ကိုလည်း စာရှုသူမိတ်ဆွေများကောင်းကောင်း သဘောပေါက်နေမည်ဟုထင်ပါသည်။

“  အား ..... အန်တီမျိုး ..... သားလီးထိပ်က တမျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ အန်တီမျိုး ..... ကျဉ်လာသလိုပဲ၊ အား .................အိုး  ” 

ဇော်ရဲသည်လည်း ပြီးခါနီးသည်ကို ကောင်းစွာမပြောတတ်သေးဘဲဖြစ်နေပြန်သည်။ အန်တီမျိုး၏ စောက်ဖုတ်လေးကတော့ ဇော်ရဲလီးကြီးအား ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်ပေးနေသဖြင့် ဇော်ရဲ၏ ပြီးချင်စိတ်အား ကောင်းစွာ မထိမ်နိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

“  အဲဒါ သားလည်းပြီးတော့မယ်။ သား သုတ်ရည်တွေကို အန်တီ့စောက်ဖုတ်ထဲပန်းထည့်လိုက်။ ထိန်းပြီးပန်းနော် တအားဆောင့်မပန်းလိုက်နဲ့ အန်တီအောင့်သွားလိမ့်မယ်။ ဖြည်းဖြည်းနော်သား`

“  အား ........... တမျိုးကြီးပဲ အန်တီမျိုး၊ သားလည်း အန်တီ့လိုကောင်းတာမျိုးလားမသိဘူး။ အား ... အိုး ................... အား................ ပြီးပြီး အန်တီမျိုး ................... ပြီးပြီ ..............အား..... ” 

ဇော်ရဲ အန်တီမျိုးပြောသည့်အတိုင်း မလိုက်နာနိုင်ပါချေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူပျိုရိုင်းအဖို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်ကာ စိတ်နှင့်လူနှင့်လည်း လုံးဝမကပ်ပါတော့ချေ။ အန်တီမျိုးစောက်ဖုတ်တွင်းသို့ သုတ်ရည်နွေးနွေးများကို အသားကုန်ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ အန်တီမျိုးလည်း သားအိမ်ကိုပြင်ထန်စွာဆောင့်သည့် နာကျင်သောဝေဒနာကို ခံစားမိသော်လည်း ပထမဆုံးအကြိမ် လီးအလွန်ကြီးသော လူပျိုလေးတဦးနှင့် ကာမစပ်ယှက်ရသည့်အရသာကို မိုးမမြင်လေမမြင် ခံစားလိုက်ပါတော့သည်။ သားအိမ်တွင်းသို့ဝင်လာသည့် ပူနွေးသောအသိစိတ်ကြောင့် ကြက်သီးမွှေးညင်းများဖြင့်ထကာ ဖင်ကြီးကိုကော့ရင်း ဇော်ရဲအား ယခင်ကထက် တင်ကြပ်စွာဖက်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ 

ထို့အတူ ဇော်ရဲသည်လည်း အန်တီမျိုး၏ ကိုယ်လုံးအိအိနွေးနွေးပေါ်သို့ မှောက်ချကာ အန်တီမျိုး၏ နှုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရစုပ်ရင်း ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားလိုက်ပါတော့သတည်း။


ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည်။

စာဖတ်သူများကို အစဉ်လေးစားလျှက်

ဇော်ရဲ


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။