Friday, July 27, 2012

မအေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ် (စ/ဆုံး)

မအေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အသံတွေကအတိုင်းသားကြားနေရသည် ။ သူတို တစ်ညလုံးများလိုးနေကြမှာလားတွေးမိသည် နားထောင်ရင်အိပ်ပျော်သွားသည် ။ တရေးနိုးတော့သည်ထိ ဒေါ်အေးမေကြားနေရသည် ။လင်မယားမလိုးသည်အရသာမှာလည်း ၁၅နှစ်ကျော်လာပြီ ။ မိမိယောက်ကျားနဲ့လိုးစဉ်ကလည်း ခုလိုအဲလောက်တော့ ပိုးစိုးပက်စက် သူလည်းမလိုးခဲ့သလို ကိုယ်လည်းမခံဘူးခဲ့ပါ ။

ခုတော့ သုံးညဆက်တိုက်ကိုတညလုံး ဘေးကအိပ်နေရှာသည့် အသက် ၄၅နှစ်အရွယ် လင်ရှိမုဆိုးမဖြစ်နေရှာသော မိမိကိုမှအားမနား ညတိုင်း ညလုံးပေါက်နီးပါးလိုးတာကြားနေရပြီး မိမိကလည်း ပုထုဇဉ်ပဲလေ မိမိယောက်ကျားလီးကိုမှန်းထဲ့နိုက်စိတ်ဖြေမိနေရတော့သည်။ 

“  ဒုတ် ဒစ် ဒစ် ဘွစ် းးးးအင့် အအ အကို အားလားလား းးးအဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ းးးအ အ စောင့် စောင့် အကိုနာနာလိုး ပေး းးးး”

“ အင့် အင့် အား ကောင်းတာကွာ ကိုစုထားတာလီးရည်တွေ အင့် အင့် ညီမမလိုးရတော့ တအားလိုးကောင်းတာ းးးအင့် အင့် ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ”

ကိုဇော်လင်း အသက်၄၅ ရှိပီး သမီးအရွယ်သာသ၂၅ကျော်နောက်ယူထားသောမိန်းမကို ပိုးစိုးပက်စက်စောက်ပက်ကိုယက်ပေးပြီး ဖီးတက်လာတာနဲ့ သူလီးကို စုပ်ခိုင်းကာတက်လိုးနေတော့သည်။

“ အဟင့် အ းးးအား အကို အမလေး အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာအကိုရယ် ”

ဒေါ်အေးမေ ဘေး ၂လံ၃လံကျော်မှ သူဌေးကားမောင်းနေသော ဦးဇော်လင်းမယားရဲလိုးသံများက ခန်းစည်းလိုက်ကာများကိုထိုးဖောက်ကြားနေရသည် အသက်၂၅ သမီးအရွယ်ဆိုတော့ ဒေါ်အေးမေ နာလည်ပေးရပေမဲ့ခုလိုကြီးပိုးစိုးပက်စက်ညီးညူပြောဆိုလိုးနေကြသည်ကိုစိတ်တိုလာသည် တော်သေးသည်ဒါတောင် အောက်ကတမံသလင်း ဖျာခင်းအိပ်ကြရလို့ နို့မို့ကုတင်ဆိုကျိုးကျလောက်သည်။ 

“ အကို ညကအန်တီးအေး ညီမတို့လိုးတာ ကြားပီးခံချင်နေမှာနော် သိလား”

“ ဒါပေါ့ သူလည်း အရွယ်ကောင်းပဲလေ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း လုံးကြီးပေါက်လှကြီး ပီးတော့ ယောက်ကျားနဲ့မနေတာလည်း ၁၅နှစ်ကျော်ပီလေ သူ့ယောက်ကျားက ကျမ္မာရေးမကောင်းနေတာခံချင်နေမှာပေါ့”

“ ဟင်း အကိုနော် အကိုကသူသိအောင် တအားလိုးပြနေတာမဟုတ်လား ဟင်း ညီမသိတာပေါ့ အရင်အိမ်မှာဆို အဲလောက်မလိုးပါဘူးနော် ဟွန်း အကို အန်တီအေးကို လိုးချင်နေတာမို့လား”

“ ဟာ ညီမကလည်းကွာ မဟုတ်တာပြောတော့မယ် အန်တီအေးက ရိုးပါတယ်ညီမရဲ့ အဲစိတ်မရှိလောက်ပါဘူး”

“ ဟင်း ဘာမရှိရမှာလည်း ညီမသိတာပေါ့ လိုင်းသုံးပီး ချက် စိတ်ဖြေနေမှာပေါ့ ညကလည်း သူသိတယ် ညီမတို့လိုးနေတာ ညီမလည်း တအားခံကောင်းတာအကိုအတင်းလိုးစောင့်တာရော သူနားထောင်နေတာရော သိတော့ ညီမ ပိုပြီးဖီးတက်လာတာ ”

“ အင်းနော် အန်တီအေးလည်း အရွယ်ကောင်းတုန်းဆိုတော့ ခံချင်နေရှာမှာ ”

ဦးဇော်လင်း မိမိလင်မယားနှင့် တစ်ခန်းထဲ ကပ်အိပ်နေရသော ဒေါ်အေးမေ ၏ တင်သားစိုင်များနှင့်ထွားကြိုင်နေသော ရင်းများ တည်ကြည့်ခန့်ညားသော ဥပတိရုပ်ကစိုးမြတ်သူဇာအလား မိမိနှင့်သက်တူဖြစ်နေပြီးလင်ယောက်ကျားနဲ့ အလိုးမခံတာသိနေသည်မို့ မိမိလိုးတာ ကိုစိတ်ပါလာအောင် မိန်းမဖြစ်သူလေး အား ယက်ပေးစုပ်ပေးကြရင်း လိုးပြနေ ခြင်းဖြစ်သည်။ 

“ အာဆိုလည်း အကိုလိုးပေးလိုက်လေ ညီမ ကျေနပ်ပါတယ် ပီးတော့အကိုကအလိုးသန်တယ် ဂေါ်လီတွေကပါတော့ တခါအလိုးခံဘူးရင် အန်တီအေး ကြိုက်သွားမှာ ညီမလည်း အကိုနဲ့ အန်တီအေးလိုးတာကိုကြည့်ဖီးချင်တာအကိုရဲ့ ”

“ တကယ်နော် ညီမ ပြီးတော့မှ အူမတို ရဘူးနော်” 

ဒေါ်မြမေ ထမင်းစားရင်းတတွတ်တွတ် ပြောနေကြသော ဦးဇော်လင်း လင်မယားကိုလှမ်းကြည့်ရင်း စောနက လိုင်းမှာ မိမိနဲ့လင်မယားဖြစ်နေသောချစ် သူယောက်ကျားစကားကိုတွေးနေမိသည်။

“ ဟုတ်တယ်မိန်းမရဲ့ မောင်ကယောက်ကျားပဲ အိမ်ထောင်သည်ယောက်ကျားစိတ်ကိုသိတယ် ..ညီမနဲ့တခန်းထဲ အတူအိပ်နေတဲ့သူစိမ်းမိန်းမကို လိုးချင်တာပေါ့ ..ဒီကောင်မလေးကလည်း ခု ခေတ်လူငယ်ပဲလေ ..ဆက်ကိစ္စစိတ်ပါနေမှာပဲ လင်မယားလဲလိုးတာ ကိုယ့်ယောက်ကျားနဲ့တခြားမိန်းမလိုးတာကြည့်ချင် တာတွေက ခုခေတ်မှာမဆန်းတော့ဘူး”

ဒေါ်အေးမေ ဖြစ်နိုင်လောက်ည်လို့ယူဆ မိသည် ။တကယ်ဆို သူ့ယောက်ကျားခရီးပြန်လာရင်လိုးမှာသိလို့ရှောင်အပြင် ထွက်နေတာလေ။ လိုးပါလား အထဲပြန် ဝင်ပီး မိမိအိပ်မှပဲ လိုးလိုက်ကြတာ ။ပီး တော့ အသာအယာမဟုတ်ဘူး ကောင်းတယ်လိုးအကို ဆိုတာရော ကျပ်ထုတ်နေတာရော ချစ်သူယောက်ကျားပြောသ လို ယက်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ငြီးသံတွေက အကျယ်ကြီး ဟွန်း မကြုံဘူး မတွေ့ဘူးပါဘူး ဒီလိုလင်မယား။ 

ဒေါ်အေးမေ အသံသာကြားနေရသည် ။ဆောက်လက်စ အဆောင်တွေကတောထဲတောင်ထဲမှာ သူဌေးကကံထရိုက်ရထားသည်မို့ ဒရိုင်ဘာ ဦးဇော်လင်း လင်မယားနဲ့ အချက်အပြုလိုက်ခဲ့ရသော ဦးဇော်လင်းမယားငယ် မဇင်ငယ် နှင့် တစ်ခန်းထဲ ခန်းစည်းလိုက်ကာပဲခြား အိပ်ကြရသည် ။တောတောင်ထူထပ်ပီး ရွာတွေနဲ့ဝေး တာမို့လျှက်စစ်မီးမရ မီးစက်ဖြင့် ညဦး ၉နာရီပင် မီးလင်းနေ သည်မို့သူတို့လင်မယား လိုးကြတာကို အသံပင်းကြားနေရသော်လည်း

“ ညီမလေး ကုန်းလိုက်ဦး ”

“ အင့် အကို အား ဝင်တယ် သားအိမ်ထိတယ် အ အား ကောင်းလိုက်တာ”

ဆိုတဲ့အသံ တွေကတော့ အမှောင်ထဲမှာ ဘယ်လိုလိုးနေကြတာဆိုတာ မှန်းကြည့်ရနေသ ည်။

“ အင့် အ အ ညီမ အကိုကြီးလိုးတာ အားရလားဟင် အင့် ဒုတ် းးး”

“ အဟင့် းး အီး းးးအ းးးးအွန့် းး အွန့်းအား အားရတယ် ကိုကြီး အားလားလား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ညီမလေး ယက် ယက်ပေးပါဦး းး”

ဦးဇော်လင်း နောက်မိန်းမငယ်ငယ်လေးကိုစိတ်တိုင်းကြယက်ပေးလိုက်သည် စိုရွှဲထွက်လာသောစောက်ရည်များကိုလည်းမရွံ့မရှာမြိုချလိုက်သည် ။

“ အဟင့် အား ကိုကြီး အ အ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်”

ပေါင်သားများတဆတ်ဆတ်တုန်ခါစွာစောက်ရည်များပန်းထွက်လာသည် ။ အေးငယ်တစ်ယောက် အဖေအရွယ်ယောက်ကျားကြီးရဲ့ပြုစုခြင်းကြောင့်ညတိုင်းအလိုးခံမဝနိုင်အောင်ခံနေမိသည် ။မိမိဘေးမှ အန်တီအေး ကြားအောင် ခံချင်လာအောင်လည်း ညီးညူနေရသေး သည်။  လုပ်ပီးလည်းညီးညူးစရာမလိုပါ ။

ယောက်ကျားဖြစ်သူ၏ အစုပ်အမှုတ်ကျွမ်းကျင်မှု့ သူကိုယ်တိုင်ဘေးအနီးအိပ် နေရသော လုံးကြီးပေါက်လှ အန်တီးအေးကြီးကို လိုးချင်နေမှု့ကြောင့်လည်း ညတိုင်း အားရပါးရနည်းမျိုးစုံ လိုးပြနေ ခြင်းဖြစ်သည်။

“ အ းး အ းးအမေ့ းးးအမလေး ကိုကြီး အား းးး နာ နာတယ် မ မရဘူး းးးအား သေ သေပါပီး းးးအားလား လား´´ “ဝင် းးဝင်သွားပီ းးးအား ကောင်းလိုက်တာ းးး စအိုထဲ့လိုးရတာ းးးအင့် အ”

“ ဟင့် အင်း ကိုကြီး းးးအား ကွဲထွက်ပီလားမသိဘူး ကိုကြီးရယ် းးး အမလေ းးကိုကြီး အရမ်းနာတယ် မခံနိုင် ဘူး ညီမသေတော့မယ်” 

ဒေါ်အေးမေ သူတို့လင်မယားစကားများကြောင့် မိမိစအိုလေးပင် ရွံ့သွားပီးကြက်သီးမွှေညှင်ထလာမိသည်။ တခါမှအဲဒီလို စအိုလိုးရတယ်ဆိုတာ မကြားဘူး မသိဘူးခဲ့။ မိမိကလေး ၄ယောက်တာမွေးပီး ယောက်ကျားနဲ့နေလာခဲ့ သည်။  စောက်ယက်ယက်တာ လီးစုပ်တာ ဖင်လိုးတာမျိုး တခါမှမကြုံဘူးခဲ့ ။မိမိယောက်ကျားကလည်း မလုပ်ဘူးမတောင်းဘူးခဲ့။ နို့တောင် ဘော်လီလှန်မ တင်ပီးစို့ခဲ့ဘူးတာပဲရှိသည် ။သည်လင် မယားကတော့ ဝစ်လစ်စလစ်ကိုလိုးနေ ကြသည်ကိုဒေါ်အေးမေ ကြားနေသိနေ ရသည် ။

“ ဟင်း သမီးအရွယ်လေးကို ဒီ လောက်ပဲ အမဲဖျက်သလို လိုးရက်လိုက်တာ းးး ဟိုမိန်းမကလည်း ကိုယ့်အဖေအရွယ်ကြီးကိုမှ အယက်ခိုင်းရတယ်”

ဒေါ်အေးမေ လည်းတွေးရင်းကြားနေရ သောအသံတွေကြောင့် ဒူးနှစ်ဖတ်ကိုထောင်ကာ မိမိချစ်သူပို့ပေးသောလီးကြီး ကိုမှန်းကာသူမစောက်ခေါင်းထဲလက်နှစ်ခေါင်းထဲ့လိုးနေမိသည်။ 

“ အ းးးးးးးးအဟင့် းးး” 

ဦးဇော်လင်း လိုးနေရင်း ဒေါ်အေးမေဘက်မှ ညီးသံတချက်ကြောင့် မယားဖြစ်သူလေးကို အသာလက်ကုတ်လိုက်ပြီး ရှူးပေါက်သွားရန်ခေါ်လာခဲ့သည်။

“ ကြားလိုက်လားမိန်းမ”

“ အင်း ကြားတယ် ကိုကြီး ”

“ ဘယ်နဲ့လည်း ကိုကြီးလိုးရမလား အန်တီအေးကြီး ကိုလိုးတာကြားပီးခံချင် နေပီ ”

“ ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ် တော်ကြာ ထအော်နေမှ ဒုက္ခရောက်နေပါမယ် ” 

“ မိန်းမရယ် ဖြစ်ပါတယ် မိန်းမအသာအိပ်ချင်ဟန်ဆောင်နေ ”

ဒေါ်အေးမေ နိုက်လို့ကောင်းနေဆဲ ဟိုလင်မယားတော့ အိပ်မောကျေနေပီ သူကတော့ အသာလည်းမပြေနိုင် စက်ပက်ထဲလက်နိုက်ကာအာသာဖြေရင်း မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖြစ်ချင်း ဒေါ်အေးမေ ပေါင်ကိုအသကုန်ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။  နှစ်ပေါင်းများစွာအလိုးမခံရသောသူ မစောက်ခေါင်ကြီးအဆုံးထိသူ၏ချစ်သူ ဒစ်ဖူးကြီးကပွင့်ထွက်မတက်ဝင်လာသ ည်။

 “ အား အဟင့် းးအ ကိုနိုင် ”

ဒေါ်အေးမေအသံကြောင့် မိမိယောက်ဖြစ်သူလီးကြီး အန်တီအေးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေပီဆိုတာသိလိုက်ရသည်။ သို့သော် ကိုနိုင် ဆိုတဲ့စကားကြောင့်စဉ်းစားမရဖြစ်နေသည်။ တော်တော်လိုးကောင်းသည်။ ဦးဇော်လင်း အန်တီအေးကြီး သူလိုင်းပေါ်ကကောင်နဲ့အလိုးခံနေတယ်ဆိုပီး အိပ်မက် မက်နေပီဆိုတာသဘောပေါက်လိုက်သ ည် မို့ ဒေါ်အေးမေ အင်္ကျီ ကိုမတင်ကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စို့ရင်း နိုးချင်နိုးပ လေစေတော့ ဒီအဆင့်ရောက်မှတော့ဆိုပီးအသကုန်ပစ်စောင့်လိုက်တော့သည်။

“ ဒုတ် းးဗျစ် းးးအင့် းးးအမလေး းးးအား အား ဟင် းးးအိုး းးးးဘွစ် းးး ဘွစ် းးးမင်း ဟာ းးးဖယ် းးးအ းးအားးး´´“ဘွစ် းးးဘွစ် းးအင့် းးးအ းးးအ ကောင်းလိုက်တာ းးးဒုတ် းးးဒုတ် းးးအင့် အင့်”

ဒေါ်အေးမေ ရုန်းကန်လေ သူလီးကြီးကအဆုံးထိဝင်လာလေ ကာမအရသာက လည်း အထွတ်အထိတ်ထိရောက်နေသည် ။တစ်လဆက်စောင့်လိုးပီးနို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စို့အလိုးခံနေရသည်မို့ ရုန်းကန်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ပေ ။ ဦးဇော်လင်း ဒေါ်အေးမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုစပါယ်ရှယ်လိုးနေတော့သည်။ 

နှစ် ပေါင်းများစွာလီးနဲ့ဝေးကွာနေခဲ့သည်မို့ လားမသိ စီးပိုင်ကျပ်ထုတ်နေပြီး အတွင်းသားများကလည်း ဒစ်ဖူးကြီးကိုစုတ်သူညစ်ညစ်ထားခံရသည့်အရသာကြောင့် ဦးဇော်လင်း ချီလိုးပြီးတာပင်ကျေနပ်အားရမှု့မရနိုင်သေးပေ ။ 

“ အု းးးအွန့် းးး အ းး အ အမေ့ အဟင့် အား”

“ ဘွစ်းးးဘွစ် းးဗြစ် းးးဗြစ် းးးဒစ် းးးပလွတ် းးးး” 

ဇင်ငယ်တဖတ်ခန်းမမိမိယောက်ကျားရဲ့လိုးချက်ပြင်းပြင်းတွေနှင့် နှစ်ချီထွက်ထားသောသုတ်ရည်တွေကြောင့် အန်တီစောက်ပက်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံတွေပါကြားနေရတော့သည် ။ဒေါ်အေးမေ အလိုးခံရတဲ့အရသာကြောင့် နုတ်မှမထိမ်းနိုင်ပဲ တအင့်အင်း တအအ ညီးညူးနေရတော့သည်။  ကြီးမားထွားကြိုင်းသန်မာသော ဦးဇော်လင်းလိင်ချောင်ကြီးကလည်း မိမိသားအိမ်ကိုထိုးခွဲမတတ်ဝင်လာပြီး ချက်တိုက်ခြေကိုအင့်ကနဲ့နင့်ကနဲ့အရသာရှိလှသည်။

“ ကိုကြီး ညကလိုးကောင်းလား အန်တီအေး ကို”

“ အင်း ကောင်းတယ် ငယ်လေး စီးပိုင်နေတာပဲလိုးကောင်းတာ သူလည်းမခံတာကြာတော့ အပေါက်က ကျဉ်းပီး သားအိမ်ကလည်းကျုံ့နေပီဆိုတော့ အထဲကတအားစွဲစုတ်ထားတာ ကိုပြီး ၄ချီလိုးပစ်ခဲ့တယ်”

“ ဟင်းသိသားပဲဒီမနက်မထနိုင်ဘူးလေ ခေါင်းကိုက်နေလို့တဲ့ တော်ပီနော် နောက်ညတွေပေးမလိုးတော့ဘူး ညီမကြတော့ မလုပ်နိုင်မှာစိုးလို့ ဟွန်း´´ 

ပြောသာပြောရသည် ဇင်ငယ် ရိုးရိုးအေးအေး အရှက်အကြောက်ကြီးပီး လုံးကြီးပေါက်လှ အသက် ၄၀ကျော် ဒေါ်အေးမေကို သူမအဖေအရွယ်ယောက်ကျားကြီး လီးကြီးနဲ့ပေးလိုးချင်နေတာကြာပါပြီ။ ညကတော့ ဒေါ်အေးမေ အိပ်ပျော်နေတုန်း သွားလိုးခိုင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်အေးမေ အိပ်ရေးဝသော်လည်း တဆောင်ထဲအတူနေ အတူအိပ်နေသော လင်မယားမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာကို ရှက်ကြောက်နေမိသည် ။

အစတော့မိမိရုန်းကန်ငြင်းဆန်ခဲ့သော်လည်း ဦးဇော်လင်း၏ကြီးမားရှည်လျားသောလိင်တန်ကြီးမိမိစောက်ခေါင်းအတွင်းရောက်နေပီး မိမိကလည်းကာမစိတ်ပြင်းထန်လာခဲ့သည်မို့ မိမိပါစိတ်ကြိုက်ခံလိုက်မိခြင်းကြောင့် တွေးပီးမျက်နှာပူနေမိသည်။

“ မမအေး ထမင်းလေးစားဦးလေ ကျွန်တော်တို့အကုန်ချက်ပြုတ်ပြင်ပီးပါပီ းး စားပီးရေမိုးချိုး နားလိုက်နော် အညောင်အညာပြေပေါ့ အမ ဇော်တို့လင်မယာ းတောက်ခြေ မှိုရှားသွားဦးမယ်နော်”

ဒေါ်အေးမေသူတို့လင်မယားထွက်သွားသံကြားတော့မှ အားယူထလိုက်သည်။  စောက်ပက်ထဲမှညကလိုးထားသောသုတ်ရည်များက ပြန်ထွက်နေသည် ။မိန်းမကိုယ် တခုလုံးလည်းရောင်ကားပူစပ်နေသည် ။ညကတော့ကာမအရသာကြောင့် သွေးပူနေတာမို့မသိခဲ့ပေမဲ့ ခုမှပြန်စဉ်း စားဆေးကြောရင်းပြန်လည်ကြက်သီးထအူးယာမိသည်။

ကလေး ၃ယောက်မွေးပီး ယောက်ကျားနဲ့လုပ်ခဲ့သည်။ ခုလိုလည်းအရသာမရှိခဲ့လိုခံစားရသည် ကြီးလိုက်တဲ့လီး ရှည်လိုက်တာကလည်းလွန်ရော အင့်ကနဲအင့်ကနဲကိုနေသည် ။ဒစ်ဖူးကြီးမိမိစောက်ဖုတ်ထဲကကျွတ်ထွက်မည်ကိုစိုရိမ်ပီး သူခါးကိုသိမ်းဖတ်ထားပေးမိသည်။

“ အို းးး ရှက်လိုက်တာ းးး”

ဒေါ်အေးမေ မိမိစောက်ပက်ကိုဆေးကြောကြည့်တွေးရင်း ပူထူသွားသည် ။ဘယ်လိုဆက်ပီးနေရမည်ကို လည်းတွေးပူနေမိတော့သည်။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။




မှိုင်းဆရာမှိုင်း (စ/ဆုံး)

မှိုင်းဆရာမှိုင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် မိန်းမသုံးယောက်နှင့် ကာမစပ်ယှက်ခြင်းအလုပ်ကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ပီပီပြင်ပြင် ပြုလုပ်ခဲ့ဖူးပြီ..။ ထို့ကြောင့် လူလားမြောက်ခဲ့ပြီဟု ဆိုနိုင်ပါတော့၏။

သူ… တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ညက စီစဉ်ခဲ့သော ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့သည်လည်း ကာမအငွေ့အသက် ကာမဓာတ်များ ကာမသိဒ္ဓိတွေ တိုးလျှက်ရှိနေပါသည်။

နောက်ထပ် ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့တစ်လုံးစီရင်ရန် ထွန်းထွန်း ကြံစည်အားထုတ်လျက် ရှိ၏။ မကြည်ရှိန်၊ မတင်ရီမ၊ မဝင်းခင်တို့ဘက်ကို မလှည့်နိုင်သေး..။  ထိုသုံးယောက်ကမူ ထွန်းထွန်း၏ လီးကြီးကို အောက်မေ့မျှော်လင့်လျှက် ရှိနေကြသည်။

မကြည်ရှိန်နှင့် မဝင်းခင်တို့မှာ ကာမပိုင်လင်ယောက်ျားတွေနဲ့မို့ ထွန်းထွန်းနှင့် နှစ်ပါးသွားဇာတ်လမ်းများကို တိတ်တိတ်လေး ကျိတ်၍သာ နေကြရသည်။ ထွန်းထွန်းအိမ်ဖက် အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာ၍ မယောင် မလည် ရောက်ခဲ့ကြသော်လည်း ထွန်းထွန်းနှင့် တစ်ခါမျှ မတွေ့ခဲ့ကြရ..။ ထွန်းထွန်း အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ အဓိဋ္ဌာန်ဝင်နေသည်ဟု သူ့အမေပြောစကားအရ သိခဲ့ကြသည်။ သည့်ထက်ပို၍ စပ်စုနေလျင် သူ့မိဘတွေ ရိပ်မိကုန်မှာစိုးသည့်အတွက် အသာလေးမင်သက် နေကြရ၏။

တဖန် မကြည်ရှိန်နှင့် မဝင်းခင်တို့ကလည်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အကဲခတ်နေကြသည်။ မြွေမြွေချင်းဖြစ်သည့်တိုင် ခြေကို မမြင်နိုင်ကြသေးဘဲ ဖြစ်နေကြ၏။

သူတို့နှစ်ယောက်ထက် ဆိုးသူက မတင်ရီမ ဖြစ်သည်။ ဣန္ဒြေကြီးတစ်ခွဲသားနှင့် ရွာတွင် နာမည်ကောင်းယူခဲ့သမျှ ဣန္ဒြေတွေ ကွာကျလုခမန်း ဖြစ်နေတော့သည်။ ထွန်းထွန်းလီးကြီး အလိုးမခံဘူးခင်က ရာဂစိတ်တွေ ထကြွလာပြီဆိုလျှင် အလွယ်တကူ ရှိနေသော ခရမ်းသီး၊ လက်တို့နှင့် စောက်ဖုတ်ကို ထိုးဆွနှိုက်ပွတ်ကာ အာသာဖြေခဲ့ရသူဖြစ်ရာ ယခုလို လီးစစ်စစ်ကို အလိုးခံပြီးသော နောက်ပိုင်းတွင် ရူးချင်သလို နှမ်းချင်သလိုလို ဖြစ်နေပါတော့သည်။

သည်ထက် မခံချိမခံသာ ဖြစ်ရတာက .. ရွာထောင်ဘူတာကအပြန် လှည်းပေါ်တွင် တစ်လမ်းလုံး လိုးလာခဲ့သော ထွန်းထွန်းသည် သူမက အိမ်မှာပင် အိပ်ဖို့ပြောသော်လည်း သူ့အိမ်သူ ပြန်အိပ်မည်ဟု ဆိုကာ ဇွတ်ပြန်သွားခဲ့သည်။  လှည်းနဲ့နွားတွေကိုလည်း ထားပစ်ခဲ့သည်။

မတင်ရီမ အနေဖြင့် အိမ်ရောက်လျှင် တစ်ညလုံး ဆက်လိုးကြမည်ဟု စိတ်ကူးမျှော်လင့်ထားတာ..။ သို့သော် ကိုယ်တော်ချောက တားလို့တောင်မရ.. ပြန်ချသွားသည်။  မတင်ရီမ နောက်တစ်နေ့ လှည်းသွားပို့သောအခါ သူ့အမေပြောစကားအရ ထွန်းထွန်း မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ အိမ်ပြန်ရောက်သည်ဆို၏။

ထွန်းထွန်း ပြန်သွားသောအချိန်မှာ ည (၂) နာရီခန့်လောက်ကဖြစ်ရာ .. ထွန်းထွန်း ဘယ်သူနှင့် ဘယ်မှာသွားအိပ်နေသနည်း..။ ထွန်းထွန်းအမေက ညည်းမောင် မနက် ၅ နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်တယ်ဟေ့… ညည်းတို့အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ မနှိုးခဲ့ဘဲ ပြန်လာတာလို့ ပြောတယ်..၊ လှည်းယူနေရင် နိုးကုန်မှာစိုးလို့ ထားခဲ့တာတဲ့..။

မတင်ရီမ ဆက်မေးနေလျင် ပိုရှုပ်ကုန်မှာစိုးသည့်အတွက် အသာလေး နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့ရသည်။  ထွန်းထွန်း ပြောခဲ့သမျှ တစ်ခုမှ မဟုတ်..။  အလိုးခံချင်စိတ်ထက် ဤအဖြေကို သိချင်စိတ်က ပို၍လွှမ်းမိုးသွားသည်။ သူ့စောက်ဖုတ်ထက် ကောင်းသော စောက်ဖုတ် ရှိနေ၍သာ ဒီမသာကောင်လေး သူ့ကို ပတ်၍ သွားခြင်းဖြစ်ရမည်။ ဒါဖြင့် ..သူ့ထက် အရင် ထွန်းထွန်း လိုးဖူးသော မိန်းမတစ်ယောက် ရှိနေပြီဆိုတာ မုချသိလိုက်ရပြီ..။

ကိုရင်လူထွက်ပြီးတာမှ တစ်လလောက်ရှိသေးတာ..ခြေသွက်လက်သွက်ရုံမျှမက လီးပါသွက်နေပါတော့၏။ မတင်ရီမစိတ်ထဲ ကျွဲမြီးတို အူပွကာ ဗလောင်ဆူနေပါတော့၏။ သူမကို ပက်ပက်စက်စက် လိုးသွားပြီးနောက် ယခုအချိန်ထိ ထွန်းထွန်းနှင့် တစ်ခါမှ မတွေ့ရသေး..။

ထွန်းထွန်းအဒေါ် အသုဘရက်လည်တွင် တွေ့ရမည်ဟု မျှော်လင့်တကြီး ရှာမိ၏။ သေနာကောင် ဘယ်မှာသွားအိပ်နေသည်မသိ..။ အရိပ်အယောင်ပင် မမြင်ခဲ့ရ..။  မနေနိုင်သည့်အဆုံး ထွန်းထွန်းတို့အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့သည်။

မတင်ရီမအိမ်မှာ ထွန်းထွန်း ကိုရင်ဘဝထဲက စားအိမ်သောက်အိမ် ဆွမ်းချိုင့်ယူရသည့်အိမ်မို့လို့ မတင်ရီမနှင့် ထွန်းထွန်းတို့ ရင်းနှီးကြကြောင်း သူ့မိဘများက နားလည်ထားပြီး ဖြစ်၏။

ထွန်းထွန်းတို့အိမ်ရောက်သောအခါ ထွန်းထွန်းအမေနှင့် တွေ့တွေ့ချင်း မတင်ရီမက တန်းမေးသည်။ 

“ မမ…ငါးပိချက် ရှိလား…”

“ရှိပါ့တော်… တော့ငါးပိချက်က ဘာတွေများ စိတ်ကူူးပေါက်တယ် မသိဘူး..၊ အိမ်ပေါ်မှာ အဓိဋ္ဌာန် ဝင်နေလေရဲ့…”

မတင်ရီမ ထွန်းထွန်းအမေနှင့် စကားပြောပြီး အိမ်ပေါ်တန်းတက်ခဲ့သည်။ ဘုရားစင်ရှေ့တွင် ထွန်းထွန်း ပုတီးစိတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ဘေးနားတွင် ထမင်းစားပွဲတစ်လုံးနှင့် ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တစ်ချို့နှင့် မှိုင်းခံစက္ကူ၊ ရွှေပြား၊ ငွေပြားများကို တွေ့ရသည်။

မတင်ရီမက စားပွဲခုံဘေး အသာဝင်ထိုင်ကာ အကဲခတ်နေသည်။  မတင်ရီမရောက်လာစဉ် အချိန်တွင် ပီယမန္တာန် ပုဒ်ရေပေါင်း ၁၅၀၀ ပြည့်ဖို့ ၂၇ ပုဒ်သာ လိုတော့၏။ မတင်ရီမက စားပွဲပေါ်မှ ပစ္စည်းများကို စပ်စုနေသည်။  တစ်လက်မပတ်လည်ရှိ ရွှေပြား၊ ငွေပြား ၊ စက္ကူတွေက ၂၀ ကျော်လောက်ရှိပြီး အင်းချရန် မှိုင်းခံစက္ကူပေါ်တွင် အကွက်တွေ ဆွဲထားသည်ကို တွေ့ရ၏။ ပြီးတော့ ဗားမဲ့၊ ဗားတဟော့ လောကီစာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် ပေစာရွက် ၁၀ ရွက်ခန့်ကိုလည်း တွေ့ရသည်။

ထွန်းထွန်း မန္တာန်ပုဒ်ရေပေါင်း ၁၅၀၀ ပြည့်သွားသောအခါ အဓိဋ္ဌာန် လုပ်ငန်းကို ရပ်နားလိုက်ပြီး ခေါင်းကို အသာငဲ့ကြည့်လိုက်သည်။ စားပွဲပေါ်က ပစ္စည်းများကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေသော မတင်ရီမကို တွေ့မြင်သွားရာ…

“ ဟောဗျာ… မမ ..ဘယ်အချိန်က ရောက်နေတာလဲ…”

“ သိပ်မကြာသေးပါဘူး… ငါက ပျောက်ချက်သားကောင်းနေလို့ သေများသွားလားလို့တောင် အောက်မေ့နေတာ…”

မတင်ရီမက အလိုမကျသော အမူအယာဖြင့် မျက်စောင်းထိုးကာ ပြောလိုက်၏။ ထွန်းထွန်းအမေ တက်လာသည်။ ထွန်းထွန်းက စကားလွှဲသော အနေဖြင့်…

“ မေမေရေ… ဟောဒီမှာ အပျိုကြီး မမက ဗေဒင်အတင်းမေးနေတယ်..၊ ဟောလိုက်ရမလား…”

“ ဟောလိုက်ပေါ့ သားရဲ့..၊ ကိုရင်ဘဝက မင်းကို ထမင်း ခိုးခိုးကျွေးနေတဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပဲ ဥစ္စာ..ဟင်းဟင်း….”

“ ဟုတ်တယ်…မမရေ..မမသားငါးပိချက်က သိပ်ဈေးကိုင်နေတာ..၊ အခုတလော အထည်တွေပါးလွန်းလို့….”

မတင်ရီမကလည်း မခေ၊ သူတို့စကားကို နင်း၍ အလိုက်သင့် မျှောချလိုက်သည်။

“ ကဲ..ကဲ… မင့်မမကို ဟောပေးလိုက်အုံး…..၊ မေမေ ရွာမြောက်ပိုင်း အကြွေးသွားတောင်းစရာ ရှိလို့..၊ ကဲ..တင်ရီမရေ.. နေခဲ့ဦးနော်.. မမသွားလိုက်ဦးမယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့…ဟုတ်ကဲ့…”

ထွန်းထွန်းအမေက အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်သွားသည်။

“ ကဲပြော… မမ…မွေးနှစ် သက္ကရာဇ်…”

“ ဘာ ခုနှစ်သက္ကရာဇ် လဲ ဟွန်း….မပြောလိုက်ချင်ဘူး…၊ ငါ့ကို ထင်သလို လိုးပြီးတော့ ဘာလို့ ပစ်ထားတာလဲ ပြော….”

“ ပစ်မထားပါဘူး..မမရာ…၊ အချိန်မကျသေးလို့ပါ…”

“ဒီမှာ ပီယလက်ဖွဲ့ စီရင်ဖို့အတွက် ကြိုတင်လုပ်နေရလို့ပါ..၊  မမရောက်လာတာနဲ့ အတော်ပဲ ဒီကဖြင့် မမကိုမှန်းပြီး  ဒီရောက်လာအောင် မန္တာန်တွေ ရွတ်လိုက်ရတာ..၊ အခုတော့ ကျနော့် ဆန္ဒတွေ ပြည့်သွားပြီ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမနား တိုးကပ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး သိမ်းကျုံးဖက်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ပါးကိုနမ်း၏။ ဆေးဆိုးစရာ မလိုဘဲ ပင်ကိုယ်ရဲ နှုတ်ခမ်းအစုံကို စုတ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်….ပြွတ်…..ပြတ်……”

“ ဟင်း……….”

မတင်ရီမ သက်ပြင်းမောကြီး ချလိုက်ရင်း ….

“ ဖယ်…ဖယ်စမ်းပါ… အခုမှ သဲပြမနေနဲ့…၊ ဒီကဖြင့် မျှော်လိုက်ရတာ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်ပွတ်ချေရင်း….

“ တ….တကယ်လား…ဟင်……”

“ သိဘူး….သွား… ဟိုမယ်..တံခါးကြီးက ပွင့်နေတာ…”

“ ဟာ…ဟုတ်သားပဲ….”

ထွန်းထွန်းက တံခါးကို ချက်ထိုးလိုက်ပြီး မတင်ရီမရှိရာ ပြန်လာသည်။  မတင်ရီမနှင့် ငါးလှမ်းလောက် အကွာတွင် သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်။  ပြီးတော့ အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်လိုက်၏။ ထွန်းထွန်းပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးက တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်နေလေသည်။

ဟိုတစ်နေ့ညက သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရလုပ်သွားခဲ့သော လီးကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်လိုက်ရသောအခါ မတင်ရီမ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ည..ဘူတာက အပြန် လှည်းပေါ်မှာ လိုးခဲ့စဉ်က လီးကြီးမှန်းတော့သိသည်။ သို့သော် ဤမျှကြီးလိမ့်မည်ဟု တကယ် မထင်ခဲ့..။ သူမ မကြာမကြာ အသုံးပြုလေ့ရှိသော ခရမ်းသီးထက်တောင် ကြီးလို့နေသေးတာ…။

ထွန်းထွန်းက လီးတန်ကြီး တရမ်းရမ်းဖြင့် သူမထံ ဖြေးဖြေးချင်းလာနေပါသည်။  မတင်ရီမတစ်ယောက် လီးတန်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထလာပါသည်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် ရင်းနှီးပြီးသော လီးတန်ကြီးမို့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း တလှုပ်လှုပ်နှင့် ရွထလာ၏။ အနားရောက်သောအခါ…

“ အင့်…ကိုင်ကြည့်စမ်း…မမ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ မျက်နှာနှင့် တစ်ပေလောက်အကွာတွင် မတ်တတ်ရပ်ပြောလိုက်၏။  လီးကြီးက အထက်သို့ ကော့တက်နေသည်ဖြစ်ရာ အကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းထလျက် သွေးကြောကြီးတွေ ဖုဖောင်းနေသည်ကို အနီးကပ်မြင်နေရသည်။

မတင်ရီမ အသည်းတွေအူတွေ ယားလာသည်။  စောက်ဖုတ်အုံမှလည်း လှိုက်လှိုက် ယားတက်လာသည်။

“ ဟောဗျာ…ကိုင်ကြည့်ပါလို့ ဆိုနေ….”

မတင်ရီမက ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို ထူးဆန်းသတ္တဝါ တစ်ကောင်ကဲ့သို့ တအံ့တသြကြီး ကြည့်နေစဉ် ထွန်းထွန်းက ဒုတိယအကြိမ် တိုက်တွန်းလိုက်သည့်အတွက် မျက်နှာတွင် ရှက်သွေးများ ဖြန်းကာ ပြုံးရိပ်ကလေး သမ်းသွားသည်။

ထို့နောက် မဝံ့မရဲဖြင့် အထက်သို့ ကော့မတ်ပြီး ထောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်ဖဝါးနုနုကလေးဖြင့် ဆုတ်ကိုင်ကာ အောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက သန်မာလှသဖြင့် အားစိုက်၍ ဆွဲချမှ အောက်သို့ပါလာလေသည်။

နွေးနွေးရှိန်းရှိန်း လီးအတွေ့က လက်ဖဝါးမှတဆင့် ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်အုံကြီးဆီသို့ လှိုင်းထဖြတ်သန်းသွားသည်။  စောက်ဖုတ်ထဲ စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုစိမ့်ထွက်လာသည်။

မတင်ရီမက သူကိုင်ထားသော အရှိန်ကို လျှော့ချလိုက်လျင် အထက်သို့ ရုန်းကြွ၍ ကော့မတ်သွားပြန်သည်။ ဤသို့ အရှိန်လျှော့လိုက် ၊ အရှိန်ပြန်တင်လိုက်ဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ခိုစီးသကဲ့သို့ အထပ်ထပ်ပြုလုပ်ရင်း ဆော့ကစားနေပါသည်။

ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် မဝင်းခင်နှင့် နောက်ဆုံးလိုးခဲ့သောနေ့မှာ သူ့အဒေါ်အသုဘ ရက်လည်ညက ဖြစ်သည်။  ထိုနေ့မှစ၍ ယနေ့ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁၄ ရက်နေ့အထိ (၇) ရက်တိုင်တိုင် မည်သည့်စောက်ဖုတ်မှ မလိုးဘဲ ပီယမန္တာန်မျာ ရွတ်ဖတ်ခြင်း၊ မကြည်ရှိန်နှင့် စီရင်ခဲ့သော ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ကို သိဒ္ဓိတင်ခြင်း၊ ဂဝံရုပ်တုကို စားဖွယ်သောက်ဖွယ်တို့ဖြင့် တင်သ၍ အသက်သွင်းခြင်း အပါအဝင် သူ့လီးတန်ကြီးကို အားဆေး လိမ်းဆေးတို့ဖြင့် အားဖြည့်လျက် သန်မာသထက် သန်မာအောင်၊ ကြီးထွားသထက် ကြီးထွားလာအောင် လေ့ကျင့်ပျိုးထောင် ပေးလျက်ရှိသည်။

သုတ်ကိုလည်း အတော်ကြာကြာ ထိန်းထားနိုင်အောင် အပူတပြင်း လေ့ကျင့်ခဲ့၏။ ထွန်းထွန်း လေ့ကျင့်ပုံမှာ နံနက်စောစော ခွေးလှေးယားသီးနှင့် ဖော်စပ်ထားသည့် ကာမအားတိုးဆေးကို လက်ဘက်ရည်ဇွန်းတစ်ဇွန်း လောက်စား၏။ ဆေးစားပြီး နာရီဝက်ခန့် လမ်းလျှောက်ရင်း မန္တာန် ရွတ်သည်။

နာရီဝက်စေ့လျင် ခွေးလှေးယားမြစ်နှင့် ဖော်စပ်ထားသော လိမ်းဆေးအဆီကို လီးတန်ကြီးပေါ် သုတ်လိမ်းဆုတ်နယ်ရင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဂွင်းတိုက်သည်။ သုတ်ရည်ထွက်ခါနီးလျင် ရပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ထိုင်ထလုပ်ရင်း အာရုံပြောင်းပစ်လိုက်၏။  လီးကြီး အရှိန်ပြန်ကျသွားသောအခါ နောက်တစ်ဖန် ဆေးပြန်လိမ်း၏။ စောစောကလို ဂွင်းခပ်ပြင်းပြင်း တိုက်သည်။  သုတ်ရေထွက်ခါနီးလျင် အားရုံပြောင်း၍ ထိုင်ထလုပ်သည်။ 

ဤပုံဤနည်းဖြင့် စိတ်တိုင်းကျသည်အထိ နေ့စဉ်ရက်ဆက် လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့လီးတန်ကြီးမှာ အရည်အသွေးပြည့်ဝသော စံချိန်မီ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာထန်တောင့်တင်းနေပါတော့သည်။

မတင်ရီမက လီးတန်ကြီးကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်၊ ပြန်လွှတ်လိုက်လုပ်၍ ကစားနေစဉ်…

“ ဟာ……အခုမှ သတိရတယ်.. မမ….ခဏ..ခဏ……….”

ထွန်းထွန်းက အလန့်တကြား ပြောလိုက်သည့်အတွက် မတင်ရီမက ဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးတန်ကြီးကို ရုတ်တရက် လွှတ်လိုက်မိသည်။ မျှားတံအားကုန်ဆွဲထားသည့်အတွက် ကွေးပါလာသော လေးကိုင်းသည်  မျှားရွက်တိုင်နှင့် တပြိုင်နက် ကန်ထွက်သွားသလို ထို့အတူ ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးမှာလည်း မတင်ရီမ လက်ကလွတ်ထွက်သွားသည်ဆိုတာနဲ့ ချက်ဆီသို့ ကန်တက်သွားပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီတို့ကို ကောက်ဝတ်လိုက်ပြီး သူ့စကားကို ပြန်ဆက်သည်။

“ မမ…ဖိနပ် အောက်မှာ ချွတ်ထားတာလား…”

“ ဟုတ်တယ်လေ… အောက်မှ မချွတ်လို့ ခေါင်မိုးပေါ် တင်ထားရမှာလား….”

မတင်ရီမက လီးတန်ကြီးကို ဆော့ကစားနေရာမှ ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ရသဖြင့် ကျွဲမြီးတို အူပွနေပုံ ၇သည်..။

“ အဟင်းဟင်း….မမက ဒေါချည်းပဲ.. ပီးရင် တဝကြီး စားရမဲ့ဥစ္စာ ..၊ ဒီက စကားလဲ ဆုံးအောင် နားထောင်ပါအုံး…”

“ ပြော….ပြော…ဘာလဲ…”

မတင်ရီမက အရည်ရွှန်းလဲ့သော မျက်လုံးများဖြင့် မျက်စောင်းထိုးရင် ပြောသည်။

“ အပေါ့လေး ဘာလေး စွန့်ချင်ရင် သွားစွန့်ထား…ပြီးတော့ ဖိနပ်ကို ဒီအိမ်ပေါ် ယူလာခဲ့…ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း မေမေက အိမ်ပေါ်မတက်ဘူး စိတ်ချ၊ ဖေဖေလဲ မရှိဘူး..၊  မမကို ဒီအပေါ်မှာ ဝှက်ထားပြီး တစ်ညလုံး လိုးတောင် ရတယ် သိလား…”

“ အလိုတော်… ကျုပ်အိမ်က ကျုပ်ပျောက်လို့ ပြဿနာ တက်မှာပေါ့…လို့”

“ မောင်လေး ကြည့်စီစဉ်ပါ့မယ်…”

“ အဲလို ဆိုလဲပြီးရော… ဟွန်း….တော်တော်ထ….”

မတင်ရီမက တွန့်ကျေနေသော ထမီအင်္ကျီများကို ခပ်ပြန့်ပြန့်ဖြစ်သွားအောင် လုပ်လိုက်ပြီး အောက်ထပ်ဆင်းသွားသည်။ ထို့နောက် အိမ်သာထဲ သေးသွားပေါက်၏။ သေးက ဘယ်အချိန်ထဲက ထွက်ချင်နေမှန်း မသိ…တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ပေါက်ချလိုက်တော့သည်။  ထို့နောက် သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးနှင့် ဖိပွတ်ရင်း နမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ငါးဖောင်ရိုးနံ့လိုလို အနံ့တစ်မျိုးက စူးရှရှလေး ထွက်နေ၏။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အတွင်းပါနှိုက်၍ ရေနှင့် အထပ်ထပ် ဆေးကြောသည်။ ပိုက်ဆံရှိသော သူဌေးတွေမို့ အိမ်သာက ရေလောင်းအိမ်သာ ဖြစ်သည်။ ဆပ်ပြာခွက်ထဲမှာလည်း အမွှေးခဲ ထည့်ထားသည်။

မတင်ရီမက နောက်တစ်ကြိမ် စောက်မွှေးမဲမဲအုံကြီးကိုပါ ရေလောင်းလိုက်ပြီး ဆပ်ပြာအမွှေးခဲနှင့် စောက်မွှေးအုံရော အတွင်းအပြင်ရော သေချာ ပွတ်နှိုက်ပြီး စိတ်တိုင်းကျအောင် ဆေးကြော ပွတ်တိုက်ပြီးမှ အိမ်သာထဲက ထွက်ခဲ့ကာ အပေါ်သို့ တက်လာသည်။  ထွန်းထွန်းပြောလိုက်သည့်အတိုင်း ဖိနပ်ကိုလည်း တစ်ခါတည်း ယူလာခဲ့သည်။

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ လက်ထဲက ဖိနပ်ကို ယူပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝှက်ထားလိုက်သည်။

“ လာ …မမ… ဒီအခန်းထဲ အသာဝင်နေလိုက်…”

မတင်ရီမကို အခန်းထဲဝင်ခိုင်းပြီး  ထွန်းထွန်း အောက်ထပ် ဆင်းလာသည်။ မတင်ရီမတို့ အိမ်ဖက်သို့ ခပ် သွက်သွက်ထွက်လာခဲ့၏။ မတင်ရီမ တပည့်မ စက်ချုပ်သမများကို မတင်ရီမ ကျွန်းပေါ်မှာ အကြွေးသွားတောင်းစရာ ရှိ၍ မိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း သွားပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ် ပြန်လာခဲ့သည်။

ပြန်ရောက်သည်နှင့် အိမ်သာထဲဝင်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆပ်ပြာအထပ်ထပ်နဲ့ ဆေးကြောလိုက်သည်။ သူ အိမ်သာထဲကအထွက် အပေါ်ထပ်တက်မည်ပြုစဉ် သူ့အမေ ပြန်ရောက်လာတော့၏။

“ သား…တင်ရီမ ပြန်သွားပလား….”

“ ဟုတ်ကဲ့မေမေ… ပြန်သွားတာ တော်တော်တောင် ကြာပြီ…”

“ မင်းကိုတော့ ခင်ရှာပါတယ်ကွယ်… သူ့ခမျာ အလုပ်ကို ဦးဆောင်နေရတာဆိုတော့ လိုအပ်တဲ့ အကူအညီရှိရင် ပေးလိုက်ပါနော်…သား..၊  ဒီရွာမှာ ကိုယ့်ဒူးကိုယ်ချွန် ကြိုးစားနေတဲ့ အာဂ မိန်းမ သားရဲ့…”

“ အာဂမိန်းမ မဟုတ်ပါဘူး အမေရာ… ရုပ်ရည်လဲရှိ ၊အလုပ်အကိုင်လဲရှိပါလျက်နဲ့ လင်ကောင်းရအောင် မယူနိုင်ဘူး…”

“ အောင်မယ်…သောက်ရမ်းမပြောနဲ့ တော်ရေ့..၊ သူကိုယ်တိုင်က မယူတာ..သူ့ကိုကြိုက်သူတွေ ပေါမှပေါ…၊ တစ်ပိုင်းကို သေနေကြတာ…”

“ အပျိုကြီးကော စစ်လို့လား အမေရာ…”

“ အင်း…ဒီရွာမှာတော့ ဘာအသံမှ မထွက်ဖူးဘူး….ဒါပေမယ့် စစ်မစစ်တော့ သူမှ သိမှာပေါ့ သားရဲ့…အဟင်း ဟင်း….”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ ကြားအောင် တမင်ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့အမေကတော့ မတင်ရီမ တကယ်မရှိဘူးထင်၍ ရင်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ချီးမွမ်းခန်းတွေ ဖွင့်နေသည်။

“ ဒါပေမယ့် အမေရာ.. အပျိုကြီးအမည်ခံပြီး တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးစားနေတဲ့သူတွေ ပြည့်လို့… အဟား..ဟား…..”

“ သားနော်.. သူများကို မှိုချိုးမျှစ်ချိုး မပြောရဘူး… ဒါမျိုး မေမေ မကြိုက်ဘူး သိလား…”

“ အလကား စတာပါ  အမေရ..၊ အော် ဒါနဲ့ အမေ…”

“ ဟေ….ဘာလဲ ပြော သား…”

“ ကျနော့် အဓိဋ္ဌာန်လုပ်ငန်းကြီး မပြီးသေးဘူး ၊ ဒီတစ်ခါ တံခါးဂျက် ချထားမယ်၊ စောစောက တံခါးပိတ်မထားမိဘူး..၊ မတင်ရီမ အပေါ်စွတ်တက်လာတာ ဟိုစကားပြော ဒီစကားပြောနဲ့ အဓိဋ္ဌာန်ပျက်တယ် အမေရ…နော်…”

“ အေး အေး…မင့်သဘော မင်းသဘော…”

ထွန်းထွန်းအမေကမူ သူ့သား ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အဓိဋ္ဌာန် ဝင်နေသည်ဆို၍ သဘောစွတ်ကျနေသည်။  ထွန်းထွန်းတို့သားအမိ ပြောနေကြတာကို မတင်ရီမ အပေါ်ထပ်က အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ကျေလည်းကျေနပ်၊ ဒေါသလည်း ဖြစ်နေပါ၏။ ကျေနပ်တာက ထွန်းထွန်းအမေကြောင့်..၊ မကျေနပ်တာကတော့ ထွန်းထွန်း စကားကြောင့် ဖြစ်၏..။

“ ဟွန်း… သေချင်းဆိုးလေး…ငါးပိချက်.. အပျိုကြီးစစ်မစစ်ဆိုတာရော.. တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးစားတတ်တာတွေရော စုံလို့..၊ ငါ့ကို လိုးနေတာက သူ..ပြီးတော့ ဒီတစ်သက် ငါအလိုးခံဘူးတာလဲ သူ.. ..ဟွန်း ဒါနဲ့များ သေချင်းဆိုးလေး  သိရောပေါ့…လာမှ ပေါင်တွင်းကြောကို ပြတ်ထွက်သွားအောင် ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်အုံးမယ်..၊  ”

မတင်ရီမတစ်ယောက် အခန်းထဲကနေ ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့် ဟန်ဆောင်ဒေါသ ထွက်နေပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက တံခါးမကြီးကို ဂျက်ထိုးပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ ခုတင်ပေါ် တစောင်းထိုင်နေသော မတင်ရီမကို ပြေးဖက်လိုက်၏။ မတင်ရီမက လုံးဝအဖက်မခံ။ ဟိုရှောင်ဒီရှောင်နှင့် ရုန်းကန်နေသည်။  ထွန်းထွန်းကလည်း မရမက ဖက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ မတင်ရီမတစ်ယောက် ထွန်းထွန်းရင်ခွင်ထဲသို့ ကျရောက်သွားပါတော့၏။

မျက်နှာကို ထပ်တလဲလဲ နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တစ်ရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကာ ပွတ်ပေးသည်။ မတင်ရီမ လက်မြှောက်အရှုံးပေးကာ မျက်လုံးမှေးစင်းလျှက် ထွန်းထွန်းပြုသမျှ ငြိမ်ခံနေရပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထိပ်ရှိ စောက်စေ့ငုတ်ပြူးပြူးကြီးကို လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် ပွတ်ချေပေးလိုက်သောအခါ….

“ အင့်..ဟင့်…. ဟင့်….အို… အင့်……အ…. ဟင့်ဟင့်..ကျွတ်ကျွတ်… “

မတင်ရီမ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားပါတော့သည်။ ထွန်းထွန်းရဲ့အိမ်က သာမန်အိမ်တွေထက် ပိုမြင့်ပြီး အခိုင်အမာ ဆောက်လုပ်ထားသည့်အတွက် အပေါ်ထပ်က သာမန်အသံမျှကို အောက်ထပ်က လုံးဝမကြားနိုင်ပါ..။  အခင်းကြမ်းတွေကလည်း တစ်လက်မဒု လျှာထိုးသစ်မာတွေမို့ လှုပ်ရှားမှုများကို အောက်ထပ်က သိနိုင်ခြင်း မရှိပါချေ..။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို နှိုက်ဆွလျှက်ကပင် …

“ မမ….”

“ ဟင်……..“

မတင်ရီမက လှိုက်မောသံကြီးနှင့် ထူးသည်။

“ စိတ်ချလက်ချ ခံတော့နော်..၊  မမအိမ်ကို ကျွန်းထဲ အကြွေးတောင်းသွားမှာ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မယ်လို့ ပြောထားပြီးပြီ…ဟဲဟဲ…. ပိုင်ဘူးလား…ဗျာ…”

အခုမှ သူမကို ထွန်းထွန်း အပုတ်ချထားတာ သတိရပြီး…

“ အင့်…ပိုင်အုံးမယ်… ပိုင်အုံးမယ်….ကဲ ကဲ….”

ထွန်းထွန်း ပေါင်တွင်းကြောကို ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်၏။

“ အား….အား…. နာ…နာတယ်…မမရ…..”

“ နာ…သေလေ… စောစောက ဘာလို့ ငါ့ကို အပုတ်ချရတာလဲ…ဟင်း….”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမကို ဖမ်းဆွဲရင်း ပြော၏။

“ လာ…မမ အပြင်ထွက်ရအောင် ၊ မောင်လေး လက်ဖွဲ့စီရင်ချင်လို့…ပြီးတော့ မမအံ့သြသွားအောင် ပြစရာလဲ ရှိတယ်…”

မတင်ရီမ ဘာမသိညာမသိနှင့် အူကြောင်ကြောင်လေး ပါလာသည်။

“ ဒီမယ်….ရော့….”

ထွန်းထွန်းက စာရွက်ပိုင်းလေးတစ်ခု လှမ်းပေးသည်။ မတင်ရီမ ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ယနေ့ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ စီရင်ရမည်၊ သက်ဆိုင်သူ မိန်းမတစ်ယောက်လာစေ… ရောက်လာသူသည် ငါနဲ့ ဘဝတစ်ပါးက ရေစက်မကင်းသူ ဖြစ်ရမည်…ဥုံ ဧဟံဧဟိ…”

စာကိုဖတ်ရင်း မတင်ရီမ မျက်နှာ ရှက်သွေးဖြန်းကာ ပြုံးကြည်ဝင်းပနေ၏။

“ နေပါအုံး… ဒီ..ဥုံဧဟံဧဟိ ဆိုတာက ဘာလဲ…”

“ ဥုံ…လာ လာ…ပေါ့ မမရာ…”

“ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ဆိုတာက…”

“ ပီယသိဒ္ဓိ အဆောင်လက်ဖွဲ့လေ မမရဲ့… ဒီလက်ဖွဲ့က မိန်းမနဲ့ ကာမစပ်ယှက်ပြီး စီရင်ရတာ…”

“ ဘာလဲ …. နင်က မိန်းမပွေဖို့လား…..၊ ဟင်း…ပွေလို့ကတော့ …သေဖို့သာ ပြင်…ဟွန့်……”

“ ဟာ….ကြံကြီးစည်ရာဗျာ…  ကြီးပွားတိုးတက်ရေး အတွက် အထောက်အကူရအောင်လို့ပါ…ဒီမယ်…ဟောဒီလက်ဖွဲ့စီရင်နည်းကို ဟောဒီရှေးဟောင်းပေထဲက မောင်လေးကူးထားတာ…ရော့ ဖတ်ကြည့်…”

ထွန်းထွန်းက စာရွက်တစ်ရွက်ကို ထုတ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ မတင်ရီမ ဖတ်ကြည့်သောအခါ အောက်ပါအတိုင်း တွေ့၇သည်။

“ မိန်းမ၏ နို့နှစ်လုံးအကြားနား ရွှေပြားတင်၍ အောက်ပါအတိုင်း အင်းဘောင်ခတ်ပါ…အင်းဘောင်ခတ်ပြီးလျှင် လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ချင်းတေ့၍  (ဂ) အက္ခရာကို ရေးပါ၊ ထို့နောက် လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်ရုံသွင်း၍  (ပ) အက္ခရာကို ရေးပါ။ ထို့နောက် လီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော် သွင်းမြှုပ်ပြီး (ယ) အက္ခရာကို ရေးပါ။ ထို့နောက် လီးကို အဆုံးထိဝင်အောင် သွင်းမြှုပ်ပြီး (အ) အက္ခရာကို ရေးပါ..။

ထိုသို့ရေးပြီးနောက် မိန်းမ၏ နဖူးပြင်ပေါ်မှတင်၍ လိပ်ရမည်။ လိပ်နေစဉ် အောက်ပါမန္တာန်ကို (၃၇)ခေါက် ရွတ်ဆိုရမည်။  (မှတ်ချက်) လီးကို နှုတ်မပစ်ရ၊ သွင်းမြဲအတိုင်း သွင်းထားရမည်။

“ ဥုံ… မုံစလိန္ဒာ တောသာယာ… ကသည့်မုဆိုး ငါ့ကိုလိုး လိုသည်ကိုလည်း ငါမသိ ..ဝင်လေ တစွိစွိ….”

(၃၇) ခေါက် ရွတ်ပြီးလျှင် ထိုလက်ဖွဲ့ကို မိန်းမပါးစပ်ထဲ ငုံခိုင်းပြီး ကာမစပ်ယှက်မှု ပြီးဆုံးသည်အထိ ဆက်ဆံရမည်။  ထိုသို့ဆက်ဆံရင်းက သုတ်ရည်မထွက်ခင်အထိ ထို မန္တာန်ကို ရွတ်ဆိုရမည်။  သုတ်ရည်ထွက်နေစဉ် အောက်ပါမန္တာန်ကို ရွတ်ရမည်။

“ ဥုံ…ဒေဝါ..ဒေဝီ…မှိုင်း ဆရာမှိုင်း….”

ဟော… ဘသား မိုးရိပ်. …ဟော ဘသမီး မိုးရိပ်..အမောင်ပြူး…ပြူးသတည်း…အမိပြူး.ရူးသတည်း… နေ့လည်းရူးစေလေ…ပြူးလည်းပြူးစေလေ… ရူးလည်း ရူးစေလေ…ဥုံ..ပီယေဒေဝါ..ပီယာ ဒေဝီ… အမှောင်ရွှင် ကြာမည် တကြည့်ကြည့်… အမယ်ရွှင် ခင်မည် တအိအိ ပီယေဟိ..သမဉ္စဟောဂေါ သွားဟ…

သုတ်ရည်များ ပြောင်စင်အောင် သုတ်ပြီးလျှင် လီးတန်ကြီးကို မနှုတ်သေးဘဲ ဆက်လက်သွင်းထားပြီး အောက်ပါမန္တာန်ကို (၃၇) ခေါက် အဆုံးသတ် ရွတ်ဖတ်ရမည်။ ပြီးလျှင် မိန်းမပါးစပ်ထဲ ငုံထားသော လက်ဖွဲ့ကို ယူ၍ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ထည့်သွင်းကာ အပေါ်က လက်ဝါးနှင့် အုပ်ထား၍ အောက်ပါမန္တာန်ကို (၃၇)ခေါက် ရွတ်ရပါမည်။

ဤလမ်းညွှန်ချက်အတိုင်း အောက်မြင်စွာ ဆောင်ရွက်နိုင်ခြင်းသည်။ ပီယသိဒ္ဒိ ပြီးမြောက်သော ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ ဖြစ်ပါတော့သတည်း….။ လက်ဖွဲ့ကို ဆပ်ပြာနှင့် ပြောင်အောင်ဆေးကြောပြီးလျှင် အကြောင်းရှိက နှုတ်တွင်ငုံ၍ ပြောဆိုက သမ္ဗဣစိတံ.. အလိုကိစ္စအားလုံး ပြီးမြောက်နိုင်၏။

မတင်ရီမက ရှေးဟောင်းစာပေထဲက ကူးထားသော စာများကို ဖတ်အပြီး ထွန်းထွန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။  သူမတစ်ကိုယ်လုံး ကြည်နူးခြင်း ပီတိလှိုင်းတွေ ဖုံးလွှမ်းနေသည်။

ထွန်းထွန်းကိုလည်း ရမ္မက်ရောင်လွှမ်းသည့် တောက်ပရွှန်းစိုသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြည့်နေ၏။

“ ကဲ…ဘယ့်နှယ်လဲ… မမ လုပ်ငန်းစတော့မလား…”

“ ဟင့်အင်း…နိုးပဲ…လုံးဝ ..လုံးဝ လက်မခံနိုင်ဘူး…”

မတင်ရီမက ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြောရင်း… သူမအပေါ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်နေ၏။ ဖြူဝင်းနုထွတ်ပြီး အိစက်မို့ထွားသော နို့အုံကြီးနှစ်မွှာက အတွင်းခံအင်္ကျီကို ရုန်းကန်ထွက်တော့မည့်ပမာ တင်းရင်းဖောင်းကားနေသည်။ မတင်ရီမက လက်နှစ်ဖက်ကို ကျောဖက်သို့ပို့ပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအင်္ကျီကို ချွတ်ယူလိုက်သည်။

တင်းရင်းမို့မောက်သော နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးများက ဘွားခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။  နို့သီးခေါင်း နီနီလေးနှင့် ၎င်းပတ်လည်ရှိ နီညိုရောင်သမ်းနေသော နေရာတဝိုက်မှာ စူစူတင်းတင်း ဝင်းဝင်းဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်နေသည်။  ထွန်းထွန်းက လှပအိစက်သော နို့အုံမို့မို့ကြီးကို မျက်နှာအပ်ကာ အထပ်ထပ်နမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းတောင့်တောင့်လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် စို့လိုက်ပါတော့သည်။

“ ပြွတ်…..ပြွတ်….. ပြွတ်…….ပြွတ်…ပြတ်…..ပြတ်….ပြတ်….”

“ အား…အား…….အင့်……အမေ့…အား……”

မတင်ရီမတစ်ယောက် ကာမအကြောပေါင်းတစ်ထောင် ပွင့်ကန်လာပြီး ခါးကော့ရင်မော့လျှက် ဘယ်ညာပခုံးနှစ်ဖက်လည်း လှုပ်ရမ်းကာ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး ခံနေရပါတော့သည်။

“ ပြွတ်……ပြွတ်….ပြွတ်……….ပြီ…..ပြိ……..ပြတ်………ပြွတ်…….”

“ ရှီး….ကျွတ်….အား……ဖွတ်………စွပ်…ပလွတ်…..အမေ့……အား..ဟား…ဟင်း အင့်…အို အမေ့…အင့်…ယား….ယား တယ် ကွာ….  ဟင်း ဟင်း… အင်း..အား..အမေ့… ကျွတ်..ကျွတ်…….”

ထွန်းထွန်းက ဒူးထောက်လျှက် မတင်ရီမခါးကို မရွှေ့ပြီး နို့ကိုစို့ပေးသည်။  မတင်ရီမ လက်နှစ်ဖက်က ထွန်းထွန်းခေါင်းကို တင်းနေအောင် ဖိထားသည်။  နှာခေါင်းဝကို နို့အုံမို့မို့က ပိတ်မသွားရလေအောင် နို့သီးခေါင်းကို အဆက်မပြတ် စို့လျှက်ရှိသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပြတ်….ပလွတ်…ပြစ်……ပြိ……”

“ အ…အမလေး… အား …ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်… ..”

မတင်ရီမ စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ယားယားတက်လာသည်။

“ ဟင်း…ဟင်း….တော်…တော်ပါအုံး မောင်လေးရယ်.. မောင်… မမ စောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်လိမ့်မယ်….”

မတင်ရီမက အတင်းတောင်းပန်မှ ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် နို့စို့ခြင်းကို ရပ်လိုက်တော့သည်။ မတင်ရီမ  ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချရင်း ရီဝေသော မျက်လုံးအစုံဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ ဟွန်း…သိပ်တတ်တာပဲ…မမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ အသက်ထွက်သွားမတတ် မှတ်ရတယ်.. ဟွန်း ငါးပိချက် မို့သာ တော်တော့တယ်..  ”

မတင်ရီမက အပြုံးတစ်ဝက် အရှက်မျက်နှာဖြင့် ဆို၏။

သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ပေါ်မှာ ဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်နေကြစဉ် ထွန်းထွန်းအမေ ဒေါ်ရီမြင့်က မီးဖိုခန်းအရှေ့ ခါးပြင်ပေါ်တွင် ပြောင်းဖူးစေ့တွေ ရွေးနေ၏။  မီးဖိုခန်း နှင့် လူနေအိမ်မကြီးမှာ ပေ ၄၀ လောက် ကွာသည်။  မီးဖိုခန်းဆိုသော်လည်း သုံးနှစ်ပတ်လည် ပျဉ်ခင်းထရံကာ သွပ်မိုးဖြစ်သည်။  ခေါင်းရင်းဘက်တွင်  ၁၅ ပေလောက် ပတ်လည် ခပြင်ထုတ်ထား၏။

မိုးလေဝသကင်းစင်လျှက် တောဓလေ့မို့ ဧည့်သည်လာလျှင်လည်း ထိုခပြင်မှာပင် ဧည့်ခံသည်။

ထိုစဉ် မဝင်းခင် ရောက်လာသည်။ အသုဘတုန်းက ခေတ္တယူသုံးထားသော အကြွေးများ လာဆပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ညည်းကလဲအေ.. ဖြေးဖြေးမှ ပေးလည်း ရသားနဲ့…”

“ အစ်မကလဲ အဆင်ပြေတုန်းလေး ပေးထားရတာလေ..”

“ အင့်…တဝက်ပြန်ယူသွား…”

ဒေါ်ရီမြင့်က ငွေငါးထောင်အနက်မှ ၂၅၀၀ ကျပ် ပြန်ပေးလိုက်သည်။

“ နေပါစေ အစ်မရဲ့..”

“ အိုအေ.. ရှော်လိုက်တာ. .. ယူသွားစမ်းပါ…”

“ အစ်ကိုကြီး မရှိဘူးလား…”

“ အေး..ရက်လည်ပြီးနောက်တစ်ရက် မြေပဲဝယ်ထွက်လေရဲ့..၊ ၃ ညအိပ်လောက်တော့ ကြာမယ်လို့ မှာသွားတာပဲ…”

မဝင်းခင်က ထွန်းထွန်းအကြောင်း မေးချင်သည်။ သို့သော်  မေးဖို့ခက်နေ၏။ တစ်နေ့က အဓိဋ္ဌာန်ဝင်နေသည်ဟု ပြောထားပြီး ဖြစ်သည်။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ တံခါးတွေ ပိတ်ထား၏။ ထွန်းထွန်းကို အရမ်းတွေ့ချင်နေသည်။ ထွန်းထွန်းပေးခဲ့သည့် အချစ်ဝေဒနာတွေက သူမ၏ ရိုးတွင်းချဉ်ဆီအထိ စွဲခိုင်နေပြီ ဖြစ်တော့သည်။

မဝင်းခင်တစ်ယောက် ထွန်းထွန်း အမေ အလစ်တွင် အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ မကြာခဏ ခိုးကြည့်မိသည်။ အောက်မှ စကားပြောသံတွေ ကြားရသဖြင့် ထွန်းထွန်းလည်း တံခါးပေါက်မှ အောက်သို့ ချောင်းကြည့်မိရာ မဝင်းခင် ကြည့်နေသည်နှင့် တိုက်ဆိုင်သွားသည်။

မဝင်းခင် မျက်နှာမှာ သူ့ကိုတွေ့ချင်သည့် ဆန္ဒတွေ ပြည့်လျှမ်းနေကြောင်း ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေ၏။  မဝင်းခင် အပေါ် သနားစိတ်တွေ ဝင်လာသည်။  မဝင်းခင်နှင့် ချစ်ရည်လူးကာ မြူးထူးပျော်ပါးခဲ့ရပုံတွေကို တရေးရေး မြင်ယောင်မိ၍ ထွန်းထွန်း အပေါ်က ချောင်းကြည့်နေတာ ကြာလွန်းသဖြင့် မတင်ရီမက အဝတ်မဲ့ကိုယ်လုံးကြီးဖြင့် ထလိုက်လာသည်။ 

ပြီးတော့ အပေါ်က ချောင်းကြည့်၏။ ထွန်းထွန်းအမေနှင့် စကားပြောလိုက် အလစ်တွင် အပေါ်ကြည့်လိုက် လုပ်နေသော မဝင်းခင်ဖြစ်နေပုံကို တွေ့၇သည်။ မတင်ရီမ စိတ်ထဲ အူပွလာသည်။  ..ဟင်း… မိန်းမမြင်တိုင်း ငန်းတတ်တဲ့ ငါးပိချက်… သိကြရောပေါ့…ဟု စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးကာ ထွန်းထွန်း၏ ငေါက်တောက် တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲကာ ခေါ်လာသည်။

“ အား….အ…. အသာလုပ်ပါ… မမရဲ့…”

ထွန်းထွန်း ယက်ကန်ယက်ကန် နှင့် ပါလာသည်။

“ ဘာလဲ….နင်က ဝင်းခင် စောက်ဖုတ်ကို လုပ်ချင်နေတာလား…ဟင်…”

“ မဟုတ်တာ မမကလဲ ဒီမှာ ချစ်သဲကြီး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာပဲဟာ…”

“ ဒါဖြင့် ဘာလို့ ဒီလောက်ကြီးကြာအောင် ကြည့်နေရတာလဲ လို့…”

မတင်ရီမက ဦးစွာထိုင်လိုက်သည်။ သို့သော် လက်က ထွန်းထွန်း လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိတုန်း..။  ထွန်းထွန်းက မတ်တတ်ရပ်နေဆဲမို့ လီးကြီးကို ဆောင့်ဆွဲရင်း ..လာ ထိုင်တော့… ဟု ပြောလိုက်သည်။

ထွန်းထွန်း ထိုင်လိုက်ရတော့သည်။ မထိုင်လို့လည်း မဖြစ်..၊ မတင်ရီမ ဆောင့်ဆွဲပုံက လီးတန်ကြီး ပြတ်ထွက်သွားနိုင်သည်။

“ မမက ဘာသိလို့လဲ… မဝင်းခင်က စောက်တင်းပြောတတ်တယ် ဗျ…၊ ဟိုတစ်နေ့ကလဲ အမေ့ကို ဘာတွေ ပြောနေတာ မှတ်လဲ…”

“ ဘယ်သိမှာလဲ…”

မတင်ရီမက ခပ်ဆတ်ဆတ် ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မျက်စောင်းထိုး၏။

“ အမသားကို ပစ်မထားနဲ့နော်… ဒီအရွယ်လေးနဲ့ အဓိဋ္ဌာန်တွေဘာတွေ ဝင်လို့ ဟင်း… ရူးသွားအုံးမယ်… သိလား… အဲဒီလို ပြောသွားတာ မမရ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ ကျေနပ်အောင် ဖြီးဖြန်းနေခြင်းသာ ဖြစ်ပါ၏။

“ ကဲဟာ..ကြာတယ်…  လက်ဖွဲ့ဆိုတာ လုပ်တော့၊ ပြီးရင်ပြန်မယ်…”

မနာလို မခံချင်စိတ်ကြောင့် မတင်ရီမ ကျွဲမြီးတိုနေပုံရသည်။  ဒေါသစိတ်ကြောင့် စောစောက ဖီလင်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ မတင်ရီမက အပျိုကြီးဆိုတော့ သဝန်တိုသည်။  သူကလည်း ..သူပဲကိုး..။

ထွန်းထွန်းက အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး တစ်ထွာခန့်ရှိသော နှစ်ယောက်အိပ်မွေ့ယာကို မထုတ်လာပြီး မြောက်ဘက်နံရံကပ်၍ ခင်းလိုက်သည်။  မှန်တံခါးတွေ အလုံပိတ်ထားသည့်တိုင် မှန်ပြတင်းတွေမို့ အိမ်ထဲတွင် လင်းနေသည်။

မတင်ရီမက ထွန်းထွန်းကို မကြည်ပေါက်နှင့် ကြည့်ရင်း ငူငူကြီး ရပ်နေ၏။ ထွန်းထွန်းက စိနေသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ထိုးဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့်ပင့်ယက်လိုက်သည်။  မတင်ရီမ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးခနဲဖြင်းခနဲ ဖြစ်သွား၏။ စိတ်ကောက်နေတာ တစ်ဝက်ပြေသွား၏။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို လက်နှင့်ဖြဲလိုက်ပြီး အရည်လဲ့ကာ နီရဲဖူးတစ်နေသည့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုများကို လျှာဖျားဖြင့် ပွတ်ဆွဲယက်လိုက်သည်။

အီးခနဲ..အသံထွက်ကာ လည်ပင်းကြောကြီးတွေ အပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် ခေါင်းက နောက်သို့ လန်သွားသည်။  ပေါင်နှစ်ခြမ်းလည်း ဘေးသို့ ကားထွက်သွား၏။  ထွန်းထွန်းက သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် စောက်ဖုတ်ကိုတေ့လျက် နီနုနု အတွင်းသားတွေကို ရှူးခနဲ စုတ်လိုက်သည်။

မတင်ရီမတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ မတ်သွားပြီး  ကိုယ်တွင်းက ကလီစာတွေ ဆွဲနှုတ်ခံရသလား အောက်မေ့ရအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ အရှိန်ဟုန် ကြီးမားပြင်းထန်သော ကာမဝေဒနာကြီးကို ခံစားလိုက်ရ၏။

ထွန်းထွန်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုထဲသို့ လျှာကြီးထိုးသွင်းကာ ဝဲယာ ထက်အောက် နှံ့စပ်အောင် မွှေနှောက်နေပြန်သည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပြတ်….ပြိ……ပြစ်……ပြွတ်……ပလွတ်….ပလစ်….ပြွတ်….”

“အမလေး…. အီး…..အီးဟီး…. အား..အား…ကျွတ်..ကျွတ်…. ..”

မတင်ရီမ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ မတ်တတ်ရပ်နေရာမှ  ဘေးသို့ပစ်လဲကျသွားသည်။  သို့သော်  အောက်သို့ ဘုန်းခနဲ မကျခင် ထွန်းထွန်းက ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။

“ အင်းဟင်း….အင်း….အင့်…. အမလေး… အမေ့…အမေရေ…  အား.အမလေး… ဟင်းဟင်း….ဟင်း.. အင်း.အင်း……”

စကားလည်းမပြောနိုင် ၊ မျက်စိကို စုံမှိတ်ပြီး ပါးစပ်ကြီးဟလျှက် သတိလက်လွတ် ဖြစ်နေရှာ၏။  လီးစစ်စစ် အရသာကို လုံးဝမတွေ့ဘူးသေးသော အပျိုကြီးမို့ တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသော ကာမအရသာထူးကြောင့် သွေးလေခြောက်ခြားပြီး ရူးသွပ်သွားနိုင်၏။

ထွန်းထွန်းမှာ အကြံတစ်ခု ရသွား၏။ သူ့အခန်းထဲမှာ အသင့်ရှိနေသော လူပျံတော် သွေးဆေးနှင့်စပ်ထားသည့် မီးတောက်အရက်ပုလင်းကို သွားယူလိုက်သည်။ ရေဗူးနှင့် ရေခွက်နှစ်ခွက်ပါ ယူလာခဲ့၏။ ပန်းကန်နှစ်လုံးထဲသို့ အရက်အပြည့် ထည့်လိုက်၏။

“ မမ…ထပါအုံး… လန်းသွားအောင် ဒါလေး သောက်လိုက်…”

“ ကဲ…မမ ထလိုက်အုံးနော်… အမောပြေသွားအောင် ဒါလေး သောက်လိုက်…”

..........................................................................................................................

“ ရော့…သောက်လိုက်အုံး…”

ထွန်းထွန်းက တစ်ခွက်ထပ်ငှဲ့ပေးလိုက်၏။  မတင်ရီမ အရက် တရှိန်ထိုး သောက်ချလိုက်သည်။  အခုမှ သွေးလည်ပတ်မှု မှန်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လန်းဆန်းလာတော့၏။

“ ဟွန်း… အသက်ကလေးက ငချွတ်အရွယ် ရှိသေးတယ်..သိပ်တတ်နေတာပေါ့လေ…”

မတင်ရီမက ချစ်မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ပြော၏။

“ ဘဝပေး ကုသိုလ်ပေါ့ မမရာ…”

“ တဏှာရူး ရူးတယ်ပေါ့… ဘာ ဘဝပေးကုသိုလ်လဲ… ”

“ အံမာ…မှိုချိုးမျှစ်ချိုးနဲ့…. ၊ အဲဒီလို ဘူးလို့လဲ ကာမအရသာထူးကြီးကို မမ တဝကြီး ခံစားရတာ မဟုတ်ဘူးလား… ”

“ မမ…မောင်လေးကို ချစ်လား..”

“ ဟင့်အင်း…”

“ ဒါဖြင့် ဘာလို့ ခံတာလဲ…”

“ စောက်မြင်ကပ်လို့…”

အခု .. နေ့လည်ခင်းကြီးလည်း ဖြစ်၊ အိမ်ကလည်း မှန်တံခါးတွေ တပ်ထားသည်ဖြစ်ရာ အပေါ်ထပ်တစ်ခုလုံး လင်းထိန်နေသည်။  ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တဝကြီး ကြည့်လိုက်သည်။  စောက်မွှေးအုံကြီးက နက်မှောင်အုပ်ခဲနေပြီး ဆီးခုံမို့မို့ကြီးက ဖြူဝင်းအိနေသည်။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကို လက်နှင့်အသာဖြဲကြည့်ရာ နီရဲနေသော အတွင်းသားနုနုတွေမှာ  စောက်ရည်ကြည်တို့နှင့် စိုလက်နေသည်။  ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲထားလျက်ကပင် သူ့နှာခေါင်းဝကို မြှုပ်၍ ရှူးခနဲ နမ်းလိုက်သည်။

စောစောက သေးပေါက်ရင်း ရေဆေးထားသည်ဖြစ်ရာ ပင်ကိုယ်အဖုတ်နံ့ သင်းသင်းလေးသာ ထွက်နေသည်။ ပူနွေးသော နှာခေါင်းလေနှင့် ရှိုက်နမ်းခြင်း ခံလိုက်ရသည့်အတွက် မတင်ရီမ ဖင်ဆုံကြီးမှာ ကြွတက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အထက်သို့ ပြူတင်းကော့တက်လာသည်။ ထွန်းထွန်းက လျှာဖျားကိုစု၍ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေကြား ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အီး …ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်… အား…အမလေး… အား..အ.င့်… ”

မတင်ရီမ နို့အုံတင်းတင်းကြီးမှာ နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်၍ ခါးကြီးကော့တက်လာ၏။  ထွန်းထွန်းက သူ့လျှာနွေးနွေးကြီးကို ကြုံ့လိုက် ဆန့်လိုက် မြှုပ်လိုက် လုပ်ရင်း ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ထိုးဆွမွှေနှောက်လေသည်။

“ အား…. မောင်လေးရယ်… ”

“ တော်…တော်ပါအုံးနော်… နော်လို့… မမ စောက်ဖုတ်ကြီး ပွင့်ကန်ထွက်တော့မယ်.. အမလေး… အား… …”

ထွန်းထွန်း စိတ်ထဲမှာ  တော်လောက်ပြီဟု အောင့်မေ့မိ၏။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ယက်ပေးခြင်းကို ရပ်လိုက်သည်။ မတင်ရီမ ပေါင်ကြားမှ ထလာခဲ့ပြီး စားပွဲခုံပေါ်ရှိ တစ်လက်မလောက် ရွှေပြားလေးကို ယူလိုက်သည်။

မတင်ရီမက အသက်ပြင်းပြင်း ရှူရင်း မျက်လုံးကို မှိတ်ထားသည်။ ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ၏ နို့ကြီးနှစ်မွှာကြားတွင် ရွှေပြားလေးကို တင်ထားလိုက်သည်။  နှလုံးခုံသံတွေက မြန်ဆန်နေသေးသဖြင့်  ရွှေပြားလေးမှာ လှိုင်းပေါ်က လှေပမာ လှုပ်ခတ်နေသည်။  ရွှေပြားအောက်တွင် ကဒ်အမာလေးခံထားပြီး  စောစောကထဲက  ယူထားသော ပေတံလေးဖြင့် အင်းဘောင်ခတ်လိုက်သည်။

အင်းဘောင်ခတ်ပြီးသောအခါ မတင်ရီမ ပေါင်ခွကြားသို့ ပြန်လာ၏။ ဒူးထောက်လျှက် သူ့လီးထိပ်ကြီးနှင့် မတင်ရီမ အဖုတ်ဝကို တေ့ရုံ တေ့ထားသည်။ ထို့နောက် ကိုယ်ကိုကိုင်းပြီး ဘယ်ဘက်လက်ကို ထောက်လျက် ညာလက်ဖြင့် (ဂ) အက္ခရာကို ရေးသွင်းလိုက်သည်။

ထို့နောက် လမ်းညွှန်ချက်အတိုင်း (ပ) အက္ခရာ၊ (ယ) အက္ခရာ၊ (အ)  အက္ခရာတို့ကို ရေးသွင်းလိုက်သည်။  စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ယားကြွနေ၏။ ယခုလို တို့ထိ တို့ထိ အလုပ်ခံနေရတာကို မနည်း ချုပ်တည်း သည်းခံနေရသည်။  ကိစ္စအားလုံး ပြီးသောအခါ ရွှေပြားလေး မတင်ရီမ နဖူးပြင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ 

ထွန်းထွန်းက ရွှေပြားလေးကို လိပ်ရင်း မန္တာန်ရွတ်နေသည်။ လီးကြီးသာ အဆုံးထိ အမြှုပ်ခံထားရပြီး  မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုမှ မပြုလုပ်သေးသဖြင့် မတင်ရီမ စိတ်ထဲ မရိုးမရွကြီး ဖြစ်ကာ အူတွေအသည်းတွေပါ ယားကျိ ယားကျိ ဖြစ်နေသည်။  ထွန်းထွန်းက လက်ဖွဲ့လေးကို မတင်ရီမ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။  မတင်ရီမက ပါးစောင်တွင်းသွင်း၍ ငုံလိုက်စဉ်မှာပင် အရှိန်အဟုန်ကြီးမားသော ဆောင့်ချက်တွေက ဒလစပ် ဝင်လာပါတော့သည်။

“ ဖွတ်….ဗြစ်…ဒုတ်…..ပြွတ်…စွပ်…ဖွတ်……ပလွတ်…ဗြစ်………”

“ အင်း…..အင့်….အမေ့….ဟင့်….အား…….အား..ရှီး………အီး…အ…………”

....................................................................................



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မြတ်ကောင်း၏ ၁၀လက်မကျော်ရှည်ကာ၊ စတားကိုလာ ပုလင်းဖင်ပိုင်းလောက်ပင် အလုံးတုတ်သော လီးချောင်းထွားထွားကြီးကို သေသေချာချာ မြင်ရသောအခါတွင် အမျိုးသမီးကြီးမှာ မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြစ်လျှက် တအံ့တသြပင် ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

“ဘယ်နှယ့်လဲ .. ကျွန်တော့်လီး တကယ်ကြီးရဲ့လား“

“ကြီးတယ် …ကြီးတယ်…. အကြီးကြီးပဲ…“

“ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးမျိုးအရင်က တွေ့ဖူးသလား“

“ဟင့်အင်း မတွေ့ဖူးဘူး… ငါတွေ့ဖူးတဲ့ လီးတွေက မင်းလောက် ဘယ်လီးမှ မကြီးဘူး… တောက်.. တကယ့်ဟာကြီးကွာ … ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲ ရှည်နဲ့…“

အမျိုးသမီးကြီး၏ အားရပါးရ ပြောဆိုသော စကားကို ကြားရတော့ မြတ်ကောင်း အတော်ပင် သဘောတွေ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် သည်မိန်းမကို လိုးခဲ့ဖူးသော အခြားလီးတွေ အကြောင်း စဉ်းစားမိပြန်ရာ မိမိထက် အရင်ဆော်ခဲ့ရသည့် ယောကျ်ားတွေကို မနာလိုသလိုလို စိတ်ပေါ်လာမိသည်။

“မမ စောက်ပတ်ကြီးကလဲ အကြီးကြီးပါပဲဗျ“

ဤသို့ပြောရင်း မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ စောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး “အိုး“ ကနဲအော်ကာ ဖင်ကြီးကွသွားသည်။ မြတ်ကောင်းက အထင်းသားပေါ်လာပြီ ဖြစ်သော ရင်သားကြီး နှစ်ခု အကြားတွင် မျက်နှာ အပ်ချသည်။ အိတင်းနေသော ရင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်လုံးက မြတ်ကောင်း၏ ဘယ်ညာပါးပြင် နှစ်ခုကို ထိမိနေသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လက်နှစ်ဘက်က နို့အုံသားကြီးများကို အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်သည်။ နို့ကြီးတွေကိုင်ရသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်လျှက် ခံတင်ရှိရာသို့ သွားကြသည်။ အမျိုးသမီး၏ လက်တစ်ဘက်က မြတ်ကောင်း၏ လီးချောင်းကြီးကို အလွတ်မပေးဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားသလို မြတ်ကောင်း၏ ၊ မြတ်ကောင်း၏ လက်တစ်ဘက်ကလည်း အမျိုးသမီး၏ နို့အုံကြီး တစ်လုံးကို ကိုင်ထားသည်။ ခံတင်ပေါ်သို့ ပြိုင်တူတက်ကာ အတူယှဉ်၍ အိပ်လိုက်ကြသည်။

မြတ်ကောင်းနှင့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီးတို့ ခံတင်ပေါ်သို့ ရောက်သွားကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွေ့ပွေ့ဖက်ဖက်နှင့် နမ်းကြ စုပ်ကြသည်။

“မင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်ကွာ.. မင်းကို ကိုယ်တုံးလုံးကြည့်ချင်တယ်…“

ခေတ္တမျှ နမ်းစုပ်ပွေ့ဖက်ပြီးသောအခါ ယူနန်တရုတ်ကပြားမကြီးက ပြောသည်။ ပြောပြောဆိုဆို မြတ်ကောင်း ဝတ်ထားသည့် အင်္ကျ ီကျယ်သီးများကို လှမ်းဖြုတ်သည်။ မြတ်ကောင်း ကိုယ်တိုင်ကလဲ မိမိ၏ ကိုယ်လုံးတီး ဘော်ဒီအား ထိုအမျိုးသမီးကြီး ကြည့်ရှုတွေ့မြင်ရအောင် ပြသလိုနေသည် ဖြစ်ရာ ၊ လက်မြန်ခြေမြန်ပင် ချွတ်ပစ်ရာ၊ တခဏ အတွင်းမှာပင် မြတ်ကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်း၍ သွားသည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသောကြောင့် မြတ်ကောင်း၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီး မတ်ထောင်မာကြာနေမှုအား ပို၍ ပီပြင်အောင် မြင်ရသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် မျက်လုံးလေးများကို ခပ်မှေးမှေးပြုကာ မြတ်ကောင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်သည်။ မြတ်ကောင်းပင် အနေရခက်၍ လာသည်။

“ကိုင်း..လာ“

မြတ်ကောင်း၏ အဝတ်အစား ကင်းမဲ့သော ကိုယ်ကို အားရအောင် ရှုစားပြီးနောက် အမျိုးသမီးကြီးက လက်လှမ်းကာ ခေါ်လိုက်သည်။ မြတ်ကောင်းလဲ အမျိုးသမီးကြီး ဘေးနားတွင် အသာပင် လှဲအိပ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်သွားကြသည်။ မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ သူမကလဲ မြတ်ကာင်း၏ ရင်ပတ်ကို ပြန်၍ ပွတ်သပ်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် ရင်အုပ်ကြွက်သား သန်မာပေရာ ပွတ်ကိုင်သော အမျိုးသမီး၏ လက်ထဲတွင် မြတ်ကောင်း၏ ရင်ပတ်သည် ဖောင်းဖောင်းကျစ်ကျစ် ဖြစ်နေသည်။

မြတ်ကောင်းက ဆော်ကြီး၏ ဖက်ကြီးကို ကိုင်သည်။ ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကလည်း မြတ်ကောင်း၏ လုံးကျစ်နေသော ဖင်သားခြမ်းများကို ပွတ်သပ်ကိုင်ညှစ်သည်။ ဖင်ကို ကိုင်ရုံ ပွတ်ရုံပင် မဟုတ်။ မြတ်ကောင်း၏ စအိုပေါက်ထဲသို့ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းကလိပေးလေသေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် မိန်းမများ၏ စအိုပေါက်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးကလိပေးဖူးသော်လဲ သူ့ဖင်ကိုတော့ ယခုလို မိန်းမက လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိမှုကို မခံဖူးသေးပါ။ မကြုံဖူးသော အတွေ့အကြုံမို့ မြတ်ကောင်းမှာ ခါးတွန့်ကာ ပါးစပ်မှလည်း “အိုး အီ“ ဟု အသံထွက် ရေရွတ်မိသည်။

သူ၏ ထောင်မတ်နေသော ငပဲကြီးသည် ပို၍ မာကြောလာသည်။ လီးတန်လုံးပတ် တစ်ဝိုက် ရစ်ပတ်နေသော အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများဆိုလျှင် သွေးတဒိတ်ဒိတ်တိုးကာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွကို ဖြစ်လာသည်။ ထိုအခါ လီးတန်ပေါ်တွင် ကပ်ထားသော ဆေးမှင်ရုပ်တို့သည် အသက်ဝင်လာဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။

ငနဲသား၏ ရမက်ဇောအဟုန်သည်လဲ ခါတိုင်းအချိန်များထက် တဆတိုးကာ ပြင်းထန်၍ လာသည်။ သူ့လီးကြီးသည် တငေါ့ငေါ့ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား နီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေခြင်း ဖြစ်ရာ မြတ်ကောင်း၏ တငေါ့ငေါ့ လှုပ်ခါယမ်းနေသော လီးချောင်းကြီးသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အသားဆိုင် အသားခဲ အိအိထွေးထွေးကြီးများကို ဟိုနေရာထိုးမိ သည်နေရာ ထောက်မိ ဖြစ်၍ နေသည်။

ကာမဆိပ် အရမ်းတက်နေချိန် လီးချောင်းကြီးမှာ အပူငွေ့များပင် ထွက်လျက်ရှိနေရာ လီးနှင့် ထိမိထောက်မိမှု အထိအတွေ့တို့က ထူးကဲ အရသာရှိလှသည်။ ကောင်လေး အရမ်းနှာထန်ကြွ နေတာကို အမျိုးသမီးကြီးက အတော်ကို သဘောကျ၍ နေသည်။

သူမအနေဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အချိန်ရတိုင်း ခံစားနေလေရာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် လိုးရသည်မှာ ဘာမျှ မဆန်း။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေးနှင့် စပ်ယှက်ရလျှင်တော့ အခြား ယောကျ်ားတွေ လိုးတာနှင့် မတူ ထူးခြားလှသည့် အရသာကို ရရှိမည်ဟု အမျိုးသမီးကြီးက သိနေသည်။ ဒါကြောင့် ကောင်လေးကို ရမက်ဇော ပိုထန်လာအောင် လုပ်သည့်အနေဖြင့် စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

သည်လို စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးတာ ခံရသော ယောကျ်ားတို့သည် ရမက်ဇောတွေ အရမ်းပြင်း ကာမဆိပ်တွေ အရမ်းတက်ကာ၊ လီးချောင်းကလည်း အစွမ်းကုန် မာတောင်လျှက် အားကုန်အင်ကုန် ကျုံး၍ လိုးကြတတ်ကြောင်းကို ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးခဲ့မှု အတွေ့အကြုံများ အရ ၊ သူမ ကောင်းကောင်း သိနေပါသည်။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ထားသော လက်ချောင်းကို ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်ပေးရာ မြတ်ကောင်းမှာ ဖင်ထဲက ယားသလိုလိုနှင့် မနေတတ် မထိုင်တတ်တော့လောက်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ရမက်ဇောတွေ ထန်လာတာကတော့ ပြောမနေပါနှင့်တော့။

“အားပါးပါး… မမ ရာ…. ဟင်း ဟင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲ ဗျာ… မမ အဲဒီလိုသာ ကျွန်တော့်ဖင်ပေါက်ကို ဆက်ပြီး ထိုးကလိနေရင် ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ ထိန်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး ။  မမစောက်ပတ်ကို မလိုးရသေးပဲ… ကျွန်တော့်လီးက လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လိမ့်မယ်…“

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားခြမ်းကြီး တစ်ဘက်ကိုလည်း အားရပါးရပင် ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ကျေနပ်စွာ တခစ်ခစ် ရယ်သည်။ သည်လောက်နှင့် သည်ကောင်လေး သုတ်ရည် ပန်းမထွက်နိုင်သေးကြောင်း သူမသိသည်။

မိမိကို လိုးချင်နေသောကြောင့် စကားခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်ကိုလည်း အထာပေါက်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ကလည်း တွေ့ဖူးသမျှ လီးထဲတွင် အကြီးမားဆုံး အတုတ်ခိုင်ဆုံးဖြစ်သော လီးကြီးနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်မို့ ၊ ကောင်လေး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေသော လက်ချောင်းကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ကောင်လေး၏ ဂွေးဥများကို တစ်ချက်ကိုင်၍ ညှစ်လိုက်ရာ ငနဲသား ဖင်တွန့်၍ သွားသည်။

“အေး… ဒါဆို ငါ့ကို အရင်ချတော့ကွာ… ကိုင်းလိုးကြမယ်ဆိုတော့.. ငါ့အောက်ခံ ပင်တီ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက် ပေတော့..“

“ဟုတ်…“

အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ညှစ်နေရာမှ မြတ်ကောင်းသည် ပင်တီ အောက်ခံ ဘောင်းဘီတိုလေး၏ ခါးသည်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ချသည်။

“အိုး ကြည့်ပါလား… ချွတ်ဆိုတာနဲ့ တခါတည်း ဆွဲချွတ်ချ တော့တာပဲ … ငါ့ကို သိပ်ချချင်နေတယ် မှတ်တယ်.. ခစ် ..ခစ်…ခစ်“

အမျိုးသမီးကြီးက အသံလွင်လွင်လေးနှင့် ရယ်မောရင်း ပြော၏။ တင်ပါးဆုံကြီးကို အသာကြွ၍ ပေါင်တန်ကြီးများကို ကားစင်း၍ မြတ်ကောင်း ပင်တီအောက်ခံ ဘောင်းဘီအချွတ်ရလွယ်ကူစေရန်တော့ ကူညီပေးသည်။

“ဟာ.. မမကလဲ မေးမှမေးရက်တယ်… မမလို ရုပ်ရော နို့ကြီးကြီး ဖင်ကားကား တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမမျိုးကို မလိုးချင်တဲ့ ယောင်္ကျား ရှိပါ့မလားဗျ…“

မြတ်ကောင်းကလည်း ခပ်သောသောလေးပင် ပြန်ပြောသည်။ ခဏအတွင်းမှာပင် အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် နောက်ဆုံး အဝတ်အစားအဖြစ် ကျန်ရှိနေသော ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုကလေး ကျွတ်ကွာ၍ သွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးလည်း ဗလာကျင်းသွားလေပြီ။

ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုလေး ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူ တုတ်တုတ်ကြီးများ ကားထွက်သွားသောအခါ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကြီးသည် အပြူးသားပင် ထင်းထင်းကြီး ပေါ်၍လာသည်။

စိုင်းမောင်နှင့်ဖိုက်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် အတွက် ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို မြတ်ကောင်းမြင်ခဲ့ ရပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာကျက်ပေါ်မှ ချောင်းကြည့်ခဲ့မှုမို့ ၊ အဝေးမှ လှမ်း၍ မြင်ရခြင်းဟု ဆိုရမည်။

ယခုတော့ ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်းရှေ့မှောက်တွင် သေသေချာချာကို အနီးကပ် တွေ့မြင်နေရပါပြီ။ မြတ်ကောင်းကလည်း သူစမြင်မိကတည်းကပင် တပ်မက်ကာ လိုးချင်ခဲ့သော မိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကို အနီးကပ် ကြည့်ရှုခွင့်ရခိုက် အားရပါးရကို ကြည့်နေပါသည်။

တကယ့်ကို မက်မောစရာ ကောင်းလှသော စောက်ပတ်ကြီးပါ။ မြတ်ကောင်းမှာ ယောကျ်ားဖာတစ်ယောက် အဖြစ် မိန်းမများကို လိုးပေးသည့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု ပြုနေသောကြောင့် ၊ စောက်ပတ်မျိုးစုံကို မြင်ဖူးတွေ့ဖူး လိုးဖူးပြီးပါပြီ။ မိန်းမစောက်ပတ်ဆိုသည်မှာ မြတ်ကောင်းအဖို့ သိပ်တော့ မဆန်းတော့ပါ။

စောက်ပတ်သေးသေး ၊ စောက်ပတ်ကြီးကြီး ၊ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း ၊ စောက်ပတ်ပြားပြား ၊ အနေအထား အမျိုးမျိုးအပြင် ၊ တရုတ်မ ၊  ရှမ်းမ စသူတို့၏ စောက်ပတ်ဖြူဖြူများ ၊ ဗမာမ ၊ ရခိုင်မ ၊ မွန်မ စသည်တို့၏ စောက်ပတ်ညိုညိုများ၊ ကုလားမတို့၏ စောက်ပတ် မည်းမည်းများ စသည်ဖြင့် အသားအရေ အရောင်အသွေး စုံသော စောက်ပတ်တို့ကို မြင်ဖူး ထားပါသည်။ ဒါပေမယ့် ယခု သူလိုးရတော့မည့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်လောက် ဆူဖြိုးကာ လှပ တင်းမို့သည့် စောက်ပတ်မျိုးတော့ မြတ်ကောင်းမတွေ့ဖူး မမြင်ဖူးသေးပါ။

ထို့ပြင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ၏ အနီးတဝိုက်မှ စောက်မွေးတို့ကို ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ပယ်ထားလျှက် ၊ စောက်ပတ်ထိပ်ဘက်ပိုင်းတွင်တော့ စောက်မွှေးများကို မရိတ်ပဲ သည်အတိုင်းချန်ထားရာ ၊ စောက်ပတ် အပေါ်ဘက်တွင် ဦစမုတ်လို စတောက်လေး ရှိနေသလိုလို ဖြစ်နေရာ ကြည့်ရတာ ပို၍ အသည်းယားဖို့ ကောင်းသည်။

စောက်မွှေးတို့ကလည်း ပိုးသားလို ပျော့ကာ ပိတုန်းရောင် တောက်အောင်ကို နက်သည်။ ပြီးတော့ မိန်းမ အများစု၏ စောက်မွှေးတို့လို ပိပိပြားပြား ဖြစ်မနေ။ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ရှိနေ၏။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတို့က ထူထူထဲထဲရှိကာ စောက်ပတ်ဝကို အပေါ်ကနေ ဖုံးကာထားသည်။ ပြီးပြည့်စုံသည့် စောက်ပတ်ဟုပင် ဆိုရမလို။

စောက်ပတ်တွင်ပဲလား ဆိုတော့ မဟုတ်သေးချေ။ အမျိုးသမီကြီး၏ နို့အုံကြီးတွေကလဲ ထည်ထည်ဝါဝါရှိလှသည်။ နို့အုံကြီးတွေက ဖရဲသီးကြီးများ ဖြတ်တင်ထားသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် ကြီးမှားလှသည်။ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကလဲ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပင် ရှည်သည်။

မြတ်ကောင်းသည် ဒါကိုမြင်တော့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ မို့ဝန်းချွန်ကော့နေသည့် နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးများဖြင့် အုပ်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နို့အုံကြီးတွေက ကြီးမားလှရာ သူ့လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မက။ မြတ်ကောင်း၏ လက်ဝါးများက နို့အုံ အလယ်ပိုင်း သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ကိုသာ ကျကျနန အုပ်ကိုင်မိသည်။ ပြီးလျှင်တော့ မြတ်ကောင်းသည် ခပ်သာသာလေး ဖျစ်ညှစ်သည်။

အမျိုးသမီးကြီးသည် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြယ်သီးဖျန်းဖျန်း ထသွားသည်။ အခုအချိန်ထိ သူမသည် မြတ်ကောင်းလုပ်သမျှကို ဘာမှမပြော။ ဒီကောင်လေး၏ အကိုင်အတွယ်က ပညာပါလှ၍ သူမက စိတ်ကြိုက်လိုက်လျောထားသည်။

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ မို့မောက်နေသော နို့အုံများကို စိတ်ကြိုက်ပင် ကိုင်သည်။ ကြမ်းတော့မကြမ်း။ သူသိသည်။ ဒီလိုမျိုး ပိုက်ဆံတတ်နိုင်၍ သူတို့လို ယောကျ်ားဖာများနှင့် လာပျော်ပါးသော အမျိုးသမီးများသည် လိုးရင်းသာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အလိုးခံချင်ကြသော်လဲ ဒီလိုမျိုး နို့ဆို နှုတ်ခမ်းစုတ်တို့တွင်တော့ ယုယမှုကိုသာ သဘောကျကြကြောင်းကို။

သူသည် နို့အုံကြီးများကို ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ကာ အမို့အဝန်းနှင့် အတင်းအမာကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ရင်း စမ်းကြည့်သည်။ နို့အုံကြီး အိတွဲမှုကို ချိန်ဆသည့်အလား အသာလေးပင့်ကာ ကြည့်လေသေးသည်။ ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးမှုကြောင့် နိုသီးခေါင်းလေးများ ကော့ထောင်တင်းလာပြီး စူကြွတက်လာသည်ကို မြတ်ကောင်းတွေ့ရသည်။

“မမ… နို့စို့မယ်နော်…“

“အင်း…စို့လေ“

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်တော့ အမျိုးသမီးကြီးဆီမှ ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်သည်နှင့် ခေါင်းကို ငုံ့ကာ နို့သီးခေါင်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ပင် စို့လိုက်သည်။ တစ်ဖက်ကို စို့နေသည့် အချိန်တွင်နောက်တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဆော့ပေးသေးသည်။ အာသာငမ်းငမ်းနှင့် အားပါသော စို့ချက်တွေကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးသည် တအင့်အင့် ဖြစ်ကာနေသည်။ စိတ်တွေဆူဝေတက်လာသည်။

“အင့်….အီး… ကောင်းတယ် … စို့ စို့….“

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်သည် တော်တော်လေးကြာတော့ နို့အုံကြီးတွေကို စုပ်နမ်းနေရာမှ အောက်ကို သူ့လျှာက တစစရွေ့လျားသွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ နို့သီးများကတော့ သူတံတွေးရာကြောင့် တောက်ပြောင်ကာ ဆူကြွနေသည်။

“အို…အင့်…အင့်… ယားတယ်ကွာ…“

ချက်နက်နက်ကလေးကို ထိုးကာ ကလိနေသည့် လျှာကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးမှာ တကိုယ်လုံးပင် တွန့်သွားသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆုပ်ကာကိုင်သည်။ ဒီကောင်လေး ဘာဆက်လုပ်တော့မယ် ဆိုတာ သိနေသဖြင့် သူ၏ ခေါင်းကို အောက်ဖက်သို့ တွန်းချသည်။

မြတ်ကောင်းကလဲ မြတ်ကောင်းပင်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်စုပ်သလိုပင် စုပ်လိုက်သည်။

“အင့်… အီး…. ယက်..ယက်စမ်းကွာ…“

ယူနန်မကြီး ခမျာ တင်ပါးကြီးပင် ကော့တက်ကာ ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လျှာကတော့ အဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်ပြီး အပြတ်ပင် လှည့်ပတ် ကလိပေးနေသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် အသက်ရှုပြင်းလာယုံမက ဝမ်းပျဉ်သားပျော့ပျော့အိအိလေးတွေသည် ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကလဲ ကားလိုက်စုလိုက်နှင့်။

စောက်ရည်ကြည်များကတော့ တောက်တောက်ပင် ယိုကာကျလာသည်။ အသားဖြူသည့် တရုတ်မဖြစ်သည့်အတွက် အရည်တွေက များသည်။ နောက်ပြီးတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေကလဲ အနံ့ကမွှေးတေးတေးလေးပင်။ စောက်ပတ်ကို ရေမွေးများ ဆွတ်ထားသလားတောင် ထင်ရသည်။

...........................................................................................................

ငနဲသား မြတ်ကောင်းခမျာ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ စောက်ပတ်တွင် စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို ရက်ရက်ရောရောပင် ယက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးဖို့လည်း အရမ်းကို ငြိမ့်ပြီး ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာတော့သည်။ မြတ်ကောင်းသည် ယက်ပေးနေယုံမက လျှာကို ချွန်နေအောင် လုပ်ကာ အဖုတ်ထဲကို ထိုးဆွသည်။

“အီး…. အင့်…ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲကွာ…“

ဒီပြုမူချက်က အဖုတ်ကို ယက်ပေး ၊ စုပ်ပေးတာထက် ပိုပြီးတော့ ထိသည်။ ပြောရရင် စောက်ပတ်ထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့ သဘောတောင် ဖြစ်နေတာကိုး။

“အားပါးပါး…အင့်…. ထိုးစမ်းပါ…. အင့်…အဲဒီလိုမျိုး…ကောင်းတယ်ကွာ…မင်းက …သိပ်တော်တာပါ..လုပ်…. ဟုတ်ပြီ….ထိုး…ထိုး…..“

ကျင်းယုမေ တစ်ယောက်ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ အပြတ်ကို မြတ်ကောင်းကို ခိုင်းစေမိသည်။ သူ၏ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝကို ဖိချသည်။

မြတ်ကောင်းကလည်း ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ အပီထိုးထိုးပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေသည်။ ဒါက မြတ်ကောင်း၏ အားသာချက်ပင်။ သူ၏ လျှာသည် ကျားလျှာလိုပင် ကြမ်းတမ်းယုံမက တြိဂံပုံလို ချွန်အောင်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲကိုလိုးပေးနိုင်သည်။ အဲဒီအတွက် အဖုတ်ထဲကို လျှာအဆုံးတိုးဝင်လာတဲ့ အခါများတွင် ယူနန်မကြီးခမျာ လည်ချောင်းထဲကတောင် တအစ်အစ် အသံတွေထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေ၏ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အကြောအချဉ်အားလုံးလဲ သွေးတိုးမြန်ကုန်သည်။ လူကလဲ ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံကာနေသည်။ အကြီးအကျယ် ပြီးတော့မည် မှန်း သူမ ရိပ်မိသည်။

“ယက်…ယက်စမ်း…နာနာယက်…. ကောင်းလာပြီး….အီး….အီး…အင့်….“

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အခြေအနေကို ကြည့်ကာ သူမပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသည်။ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကို ထိုးသွင်းကာ လိုးပေးနေရမှ ပြန်ထုတ်ကာ အပေါ်ဘက်က ငေါက်တောက်ထောင်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို ဖမ်းထောက်လိုက်သည်။ လျှာဖျားနှင့် ထိုးယုံမက သရက်စေ့စုပ်သလိုမျိုး နှုတ်ခမ်းနှင့် ညှပ်ဆွဲပြီး မနေမနားပင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေ တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ ပက်ပက်စက်စက်ကို ပြီးသွားတော့စည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ တလဟောပင် ယိုစိမ့်ထွက်ကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ပါးစပ်တစ်ဝိုက်တွင် ပေပွကာသွားသည်။

“အီး….ကောင်းလိုက်တာကွယ်……မင်း …က သိပ်တော်တာပဲ….“

ယူနန်မကြီး ပြီးသွားပေမယ့် မြတ်ကောင်းသည် အဖုတ်ယက်မှုကို မရပ်လိုက်ချေ။ အမျိုးသမီးကြီးက ဘာမှ မပြောသည်မို့ အသာ ဆက်ယက်နေသည်။ သူထင်တာ မှန်သည်။ ကျင်းယုမေသည် ဆက်ပြီးတော့ အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကျေနပ်နေသည်။ ဒီကောင်လေးသည် ဘာဂျာတော်တော် ကျွမ်းသည့် ကောင်လေးပင်။ အရသာက အပြတ်ကို ကောင်းလှသည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူတုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ကားနိုင်သလောက် အပြတ်ကို ကားပေးထားသည်။

“ကောင်လေး…. မင်း ပက်လက်အိပ်လိုက်…“

ခဏ အကြာတွင်တော့ ယူနန်မကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆွဲမကာပြောသည်။မြတ်ကောင်းသည် အထွေအထူး မေးမနေချေ။ အမျိုးသမီးကြီး ပြောသည့်အတိုင်းပင် မွေ့ယာပေါ်တွင်ခြေကို ဆန့်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် စောက်ရည်ကြည်များနှင့် ပေပွနေသလို လီးတန်ကြီးကလဲ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ကာ ထောင်မတ်နေသည်။

“၆၉ ပုံစံနဲ့ စုပ်ရက် ကြရအောင်.. ငါလဲ ..မင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးမယ်..“

“ဟုတ်…မမ….“

မြတ်ကောင်း ရင်ထဲတွင် ထီပေါက်သလိုပင် ဝမ်းသာသွားသည်။ သူသည် ပြောရရင် ဒီအမျိုးသမီးကြီးကို လိုးရမည်မှန်းတော့ သိသော်လဲ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးဖို့တော့ မျှော်လင့်မထား။ တော်တော်များများသော အမျိုးသမီးတွေသည် သူတို့လို ယောကျ်ားဖာတွေကို သူမတို့ စိတ်အဆာပြေဖို့လောက်သာ အသုံးချကြသည် မဟုတ်လား။ အခုတော့ သူမက 69 ပုံစံနှင့် လုပ်ကြမည်ဆိုတော့ သူသည် ဝမ်းသာမိတာပြောမနေနှင့်တော့။

ကျင်းယုမေသည် ပက်လက်ကလေး အိပ်ကာ အသင့်စောင့်နေသော မြတ်ကောင်း၏ ပေါ်သို့ ပြောင်းပြန်တက်ခွသည်။ နေရက မှန်သဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာတည့်တည့်ပေါ်ကျသည်။ သူမသည်လဲ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်ကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လိင်တန်ကြီးနှင့် မျက်နှာအပ်မိသည်။

သူမသည် အစောပိုင်းကတည်းက ဒီလီးချောင်းကြီးကို ကိုင်စုပ်ချင်နေရာ အခုလို မျက်နှာနှင့်တပ်အပ် လီးနံ့ရနေသည်တွင်တော့ အချိန်ဆွဲမနေတော့ချေ။ ခေါင်းကိုအသာငုံ့ကာ လီးတန်ထိပ်ပိုင်းကို ငုံသည်။ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားလှသဖြင့် ယူနန်မကြီးမှာ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ ကျယ်ကာ ဟထားရသည်။

အမျိုးသမီးကြီးက လီးကို ငုံလိုက်သည်နှင့် မြတ်ကောင်းကလဲ ခုနက ပြတ်သွားသည့် စောက်ပတ်ရက်မှုကို ပြန်စသည်။ လျှာကိုတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း စောက်စေ့ရှိရာသို့ ဦးတည်ကာ ရပ်ပေးလိုက်သည်။ အပေါက်ထဲတော့ မထိုးထည့်သေးချေ။ စောက်စေ့ကို ထိုးမိသည်နှင့် ယူနန်မကြီး၏ ပါးစပ်ဖျားကနေ အုအုအိအိ အသံလေးများ ထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေသည် ကောင်ကလေးက သူ့ကို လျှာအစွမ်းပြသည်ကို မခံချင်သည့်အလျောက် သူမကလဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားရပါးရ ငုံကာပင် စုပ်သည်။ ခေါင်းကို ပြန်ချလိုက် ကြွတက်လိုက်လုပ်ပေးရာ လီးချောင်းကြီးသည် သူမ၏ ပါးစပ်ထဲတွင် ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ နောက်ပြီးတော့ သူမသည် နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်နှင့် လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်မိစေရန် တင်းတင်းစေ့ထားသေးသည်။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်နေသည့် လီးတန်၏ အပိုင်းကိုလဲ လျှာကလေးနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးသေးသည်။

လီးစုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မြတ်ကောင်းသည် မျက်လုံးတွေပင် မှေးစင်းကျသွားသည်။ တကိုယ်လုံးလဲ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသည်။ ရုတ်တရက်တော့ သူသည် ခေါင်းကိုကြွကာ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှ အောက်က ခေါင်းအုံးပေါ်ပြန်ကျသည်။ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ မျက်နှာက ကွာသွားသည်။

“ဟေ့…. စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးလေ…. မင်းက မေ့မနေနဲ့ဦး…“

မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာနှင့် သူမ စောက်ပတ် ကွာသွားသည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် လီးချောင်းကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ပြောသည်။ ဖင်ကြီးကိုလဲ အပေါ်ကနေ လှုပ်ရမ်းသည်။ မြတ်ကောင်းလဲ သတိပြန်ဝင်သွားသည်မို့…

“ရက်ပေးမယ်.. မမ … မမ စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ သတိလွတ်သွားတာ….“

“မင်းကတော့ …တကယ်ပဲ….“

မြတ်ကောင်းသည် ပြောလဲပြော .. ကိုယ်ကိုလဲ နေရာပြင်လိုက်သည်။ ဘေးနားက ရှိသည့်  ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ဆွဲကာ သူ့အောက်နေထပ်ကာ ထိုးလိုက်သည်။ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံး၏ အမြင့်ကြောင့် သူ့မျက်နှာသည် ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်နှင့် အတော်နီးသွားသည်။

သူသည်နေရာ အကျအနပြင်ပြီးနောက်တွင်တော့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျကျနနဖြဲကာပင် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းသည်။ အထဲက အတွင်းသားတွေကို လျှာဖြင့် ထိုးကာမွှေနောက်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ မြတ်ကောင်းသည် သူ့လီးတန်က ရနေသည့် အရသာကို စိတ်ကခဏမေ့ကာ အမျိုးသမီးကြီး ကောင်းဖို့ သူက အစွမ်းကုန် မှုတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ဒါမှလဲ သူ့တာဝန်ကျေမည်ကိုး။

မြတ်ကောင်းက ဒီလိုမျိုး လျှာစွမ်းအပြတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည်လဲ နောက်ကျတော့ မခံချေ။ လုံးပတ်ရော မာကျောသန်မာမှုရော ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်ဖြစ်သည့် မြတ်ကောင်း၏ လိင်တန်ကြီးကို အားရပါးရပင် စုပ်သည်။ သူမ၏လက်ကလေးဖြင့်လဲ အောက်ခြေက ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကာချေပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကိုပင် မနည်းထိန်းကာ ထားရသည်။ အမျိုးသမီးက ဘာမှန်းမသိသဖြင့် သူသည် သုတ်ရည်ကို မထွက်ရအောင် မနည်းပင် အောင့်အီးနေရသည်။ ကြံရမရဖြစ်ကာ အမျိုးသမီးကြီး နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပစ်လိုက်သည်။

မြတ်ကောင်း၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရက်ကာပေးမှုတွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် မနေနိုင်တော့ချေ။ သန်မာလှသည့် လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရ စုပ်နေရသည့် ရမက်ဇော ကြွတက်မှုကလည်း ရှိနေရာ ခဏအကြာတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည် “ပြီး“ သွားခဲ့ပြန်သည်။

ယူနန်မကြီးသည် ”ပြီး“ သွားသောအခါ ပါးစပ်မှ အိကနဲ အိကနဲ မြည်တမ်း ရေရွတ်လျှက် ပေါင်တန်ကြီးများသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကွေးဆန့်သွားကြသည်။ တင်ပါးဆုံကြီးကတော့ ဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ယင်ခါ၍ နေသည်။ မြတ်ကောင်းက သူ့ပါးစပ်ကို အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ပေါ် မှမခွာ။ တင်းကြပ်စွာ ဖိကပ်ငုံခဲထားသည်။

လျှာကိုလည်း အပီကစားလျှက် “ပြီး“ သွားသောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်တွေ ဒလဟောထွက်ကျနေလေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ ရက်ပေးနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်ခါရမ်းနေသော အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည် ကုန်းထားနေရာမှ မခံနိုင်တော့ဘဲ အောက်ကို ပိကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာသည်ပင် သူမ၏ ပေါင်ခွကြားတွင် ညပ်ကာနေသည်။

ဒီလို နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားမှုကြောင့် ကျင်းယုမေသည် တော်တော်ပင် နှုံးချိသွားသည်။ ကာမဆန္ဒ ကြီးသူဖြစ်လို့ ဆက်တော့ အလုပ်ခံချင်သေးသည်။ ကောင်လေး၏ လီးကိုလဲ ပါးစပ်ကနေ မချွတ်သေးပါ။ ဒါပေမယ့် သူမသည် လီးစုပ်ပေးမှုကိုတော့ မလုပ်တော့ပါ။ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံရုံသာ ငုံထားသည်။ ရက်ရက်ရောရော “ပြီး“ခဲ့မှုကြောင် မိန်းမကြီးသည် အတော်လေး မောဟိုက်သမျှကို ခေတ္တငြိမ်သက်စွာ အမောဖြေနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် တော်တော်လေးကြာတော့ သူအသက်ရှုလို့မဝသလိုဖြစ်လာ၍ လက်ကြီးများဖြင့် ယူနန်မကြီး၏ တင်ပါးကြီးကို အောက်နေပင့်မသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် ဖင်ကြီး ပြန်ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း မျက်နှာပေါ်က စောက်ပတ်ကြီးကတော့ စူပွစူပွ ဖြစ်ကာနေသည်။ သူ့ပါးစပ်တွင်လဲ စောက်ရည်ကြည်တွေက တော်တော်ပင် ပေကျံနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် နောက်ဆုံးလက်စ ပိတ်သည့် အနေဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးပေါ်ကို လျှာအပြားလိုက် အပ်လျှက် “ပျစ်“ခနဲ မြည်အောင် တစ်ချက်ကုန်း၍ ရက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ပါးစပ်မှ “ဟင့်“ ကနဲ အသံလေးမြည်ကာ ခါးလေးတစ်ချက် တွန့်သွားသည်။

“မမ…တော်တော် မောသွားလား“

မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ အောက်ကနေ လျှိကာ ထွက်လိုက်သည်။ ယူနန်မကြီး၏ အသာနေရာရွှေ့ပေးလိုက်သည်မို့ သူ၏ လီးတန်ကြီးလဲ ပါးစပ်ကနေ ကျွတ်ကာထွက်သွားသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးသည်လဲ အမျိုးသမီးကြီး၏ တံတွေးများကြောင့် ပြောင်လက်ကာ စိုပြေနေသည်။

“အေးကွာ… မင်းယက်ပေး … စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ …ငါ့မှာ အရမ်းကို ပြီးသွားတယ် ….ဒီတစ်ခေါက် ပြီးတာ အတော်ကို ပြင်းတယ်။ နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတယ်ကွာ။ ဒါပေမယ့် ရတယ်။ ဆက်ချကြတာပေါ့ ။ မင်းလီးကတော့ ထောင်နေတုန်းနော် …. ငါအရမ်း စုပ်ပစ်တာတောင် အရည် မထွက်ဘူး..“

ခြေပစ်လက်ပစ်လဲလျောင်းနေရာမှ အမျိုးသမီးကြီးက မျက်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေးဖွင့်ကာ ပြောသည်။

“မမကို ချချင်သေးလို့ အရည်မထွက်အောင် ထိန်းထားတာလေ… မမစုပ်အားက သိပ်ပြင်းတာကြောင့် မနည်းကို ထိန်းရတာ…“

“မင်း လီးကြီးကတော့ စံနမူနာပဲ … ကြီးလိုက်တာ လည်းမပြောပါနဲ့တော့ …ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးမျိုး ငါတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးဘူး… ကြည့်ပါဦး…ရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ..ကြည့်ရင်းတောင် အသည်းယားလာတယ်..“

“အသည်းပဲယားတာလား မမရဲ့.. စောက်ပတ်ကော မယားဘူးလား..“

ပြောရင်း ကောင်မကြီး၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး လုပ်ကာ ရိုက်လိုက်သည်။ အဖုတ်ရိုက်လိုက်သံ ဖြတ်ကနဲ မြည်သလို ၊ အမျိုးသမီးကြီးမှာလည်း “အိုး“ ဟု ယောင်ယမ်းသွားသည်။

“ဟာကွာ … စောက်ပတ်ကလည်း ယားတာပေါ့ကွာ..“

“မမ အမောပြောရင် လိုးကြရအောင် ဟုတ်လား“

မြတ်ကောင်းသည် သူက မပြီးသေးဘဲ လီးတန်ကြီးက ထောင်မတ်နေ၍ အမျိုးသမီးကြီးကို လိုးကြရအောင် ဆွဲဆောင်သည်။ အလျားကော ဗြက်ကော ကြီးသည့် စောက်ပတ်ကြီးမို့ ဒီဟာကြီးသည် လုပ်ရင် အရသာအင်မတန်မှ ရှိမည်ဆိုတာ သူက သိနေသည်။

“ရတယ် အခုပဲချတော့ …မင်းလီးကြီး ထောင်နေတာ မြင်တာနဲ့ ငါလည်း အလိုးခံချင်လာပြီ ။ မနားတော့ဘူး..“

“ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သဘောကျတယ်ပေါ့…“

“ဒါပေါ့ကွ…“

“ကိုင်း…ဘယ်လိုမျိုး ချပေးရမလဲ…မမ ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ အလိုးခံချင်သလဲ…“

“မင်းက ဘယ်ပုံစံကြိုက်သလဲ..“

ကျင်းယုမေသည် ဒီစကားကိုတော့ တမင်တကာပင် မေးလိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးက သူ့ကို နှစ်ချီတောင် ပြီးအောင် ပြုစုထားသဖြင့် အခု လိုးကြတော့မည့် အချိန်တွင် သူဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ ဆိုတာကို အရင် ဦးစားပေးကာ မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီလီးတန်ကြီးသည် အတွေ့ကောင်းမည် ဆိုတာတော့ သူမသိနေသည်။

“မမ အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး ကြိတ်လိုးပေးပါလား..“

“ကောင်းပြီ..မင်း ပက်လက်လှန်လိုက်…“

မြတ်ကောင်းလည်း ချက်ချင်းပင် မွေ့ရာပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ စပ်ယှက်နည်း အမျိုးမျိုးတို့တွင် “ပြောင်းပြန်ပင်ရင်း“ ခေါ် မိန်းမက ယောကျ်ား၏ အပေါ်မှ တက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူကာ ကြိတ်လိုးပေးရသည့် လိုးနည်းပုံစံနှင့် ၊ “အောက်ပိုးကြိုက်“ ခေါ် အလိုးခံ မိန်းမက ဒူးတုတ်ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပေးလျှက် ယောင်္ကျား က ကုန်းပေးထားသော မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ကျကျနန ခွကာ နောက်မှ လိုးရသည့် ပုံစံ ။ “မှောက်ထိုး“ ခေါ် မိန်းမက မှောက်ရက် အိပ်ပေးကာ ၊ ယောင်္ကျား က မိန်းမကိုယ်ပေါ်တွင် ကျကျနန တက်မှောက်ချလျှက် ၊ မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ခပ်ကော့ကော့ ပြုပေးခိုင်းပြီး ဖင်ကြားမှ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ လိုးရသည့် လိုးနည်းတို့ကို မြတ်ကောင်း သဘောအကျဆုံး ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် မိမိစိတ်ကြိုက် လိုးနည်းပုံစံ ရွေးချယ်စပ်ယှက်ခွင့်ရလျှင် ထိုးလိုးနည်း ပုံစံများဖြင့်သာ လိုးလေ့ရှိသည်။ ယခု သည်အမျိုးသမီးကြီးကိုတော့ အရင်ဆုံး မိမိအပေါ်မှ တက်ခွ ကြိတ်လိုးပေးစေပြီးနောက် ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆော်ပေးလျှက် အပြီးသတ်တွင် မှောက်ရက် အိပ်စေပြီး အပေါ်မှ ဖားစီးငါးစီး တက်၍ ချပစ်လိုက်ရန် စိတ်ကူးထားသည်။

ပက်လက် အိပ်ချလိုက်သောအခါ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသော လီးချောင်းတန်ကြီးသည် အားရဖွယ်ရာ မတ်မတ်ကြီး ထောင်၍ နေသည်။ တစ်ချီထပ် “ပြီး“ ခဲ့ပြီးသည့်တိုင် ရမက်ဇော ကျမသွားသေးပဲ ၊ ပြန်လည်၍ပင် နိုးထလာနေသောကြောင့် မျက်လုံးတွင် ရမက်ငွေ့များဖြင့် အရောင်တောက်လျှက် အသက်ရှုပြင်းနေမှုကြောင့် မို့ဝန်းကြီးထွားလေသော နို့အုံသား ဖြူဖြူကြီးများ နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှားနေပြီး ၊ နို့သီးခေါင်း ရှည်ရှည်လေးတွေ တင်းမားကော့ထောင်နေသော မိန်းမကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ကြိတ်လိုးရန်အတွက် အသာထ၍ လာသည်။

သူမ၏ မျက်လုံးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသာ လီးတန်ကြီးဆီမှ မခွာနိုင်။ တပ်မက်စွာပင် စူးစူးရဲရဲ ကြည့်၍ နေလေသည်။ မြတ်ကောင်းကလည်း ကောင်မကြီး စိတ်ထသည်ထက် ထလာရလေအောင် ဖန်သည့် အနေဖြင့် သူ၏လီးကြီးကို ကော့၍ကော့၍ ပြလိုက်လေသေးသည်။

“တောက်…တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကြီးကွာ….မတ်ထောင်နေတာလဲ ပြောမနေနဲ့..တကယ်ပဲ..ဘာမိုက်သလဲ မမေးနဲ့ကွာ..“

လီးကြီးကို တပ်မက်ယစ်မူးစွယ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း အမျိုးသမီးကြီးက အံကြိတ်၍ မချင့်မရဲပြောသည်။

“ဟဲ ဟဲ..မမကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ့် လီးကြီးလေ..မမရဲ့…ဒါကြီးနဲ့ ဆိုရင် မမ တကယ့်ကို ဆွေမျိုးမေ့သွားမှာ သေချာတယ်… ဒါနဲ့ မမနာမည်ကို ပြောပြထားပါဦး….ကိုယ့်နာမည်တောင် ကိုယ်မမှိတ်မိပဲ ဖြစ်သွားရင် သတိပေးနိုင်အောင်…“

“ခစ် ခစ် ခစ်….မင်းနဲ့ လိုးရင် ..ဒီလောက်တောင်မှ ဖီလင်တက်မှာလားကွ…“

“မပြောတတ်ဘူးလေ…တက်ချက်တက်မှာပေါ့…ဒါကြောင့် ကြိုမေးထားတာ..“

“ငါ့နာမည်က ကျင်းယုမေ..“

“ဟင်..တရုတ် နာမည်ကြီးပါလား..“

“မင်က ငါ့ကို ဘာလူမျိုး ထင်နေလို့လဲ…“

အမျိုးသမီးကြီးက မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံ ပေါ်ကားယားတက်ခွရင်း ပြောသည်။

“ယူနန်တရုတ်ကပြားလို့ ထင်နေတာ..“

“ကပြားမဟုတ်ဘူး…ယူနန်အစစ်..“

“ဟင်..ဟုတ်လား…မမ“

မြတ်ကောင်း တော်တော်အံ့သြသွားသလို အရမ်းလည်း သဘောတွေ့သွားသည်။ သူတစ်သက်တာတွင် ယူနန်မ အစစ်ကို တခါမှ မချဖူးသေးချေ။ အခုတော့ စားရကံကြုံလို့ တိုက်တိုက်မြိုက်မြိုက်ပင် ရောက်လာခဲ့သည် မဟုတ်လား။

“စကားသိပ်မရှည်နဲ့ဦး…ချလိုက်ဦးမယ်…ဟုတ်လား..“

“အင်း…အင်း..“

“မင်းက..တော်တော် အပျင်းထူတဲ့ ကောင်လေးပဲကွ…အခုပဲကြည့်လေ..ငါကပဲ လှုပ်ရှားပြီး..လိုးပေးရမှာ..မင်းကတော့ အောက်ကနေ ဇိမ်နဲ့ ဖီလင်ယူမှာပေါ့..ဟုတ်လား…“

မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းတွင် ခွထိုင်ပြီးနောက် ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေက မျက်လုံးလေး ခပ်မှေးမှေးပြုကာ သူမ၏ အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်ကလေးရှိနေသော မြတ်ကောင်းကို အုပ်မိုးကြည့်ရင်း မပြုံးတပြုံးနှင့် ပြောသည်။

မြတ်ကောင်းက တတုန်တုန် လှုပ်ယမ်းနေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်းညှစ်လိုက်ပြီး….

“အဲလို မပြောပါနဲ့ မမရဲ့ … မမကြိုက်တယ်ဆိုလို့ လုပ်တာ … မမမလှုပ်ရှားချင်ရင် ဖြစ်တယ် ။ ကျနော် အပီဆောင့်ပေးနိုင်အောင် ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလေ ၊ ဘယ်လိုလဲ၊ အဲလိုမျိုး ပြောင်းပြီ အလိုးခံမလား..“

“ရပါတယ်ကွာ..ငါက အလကား သက်သက်စတာပါ ၊ ဒီလို လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး လိုးရတာကို ငါလည်း သဘောကျပါတယ်..“

“ဒါဆို စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူတော့လေ…“

“အေးပါကွ..မင်းကလဲ…အားတောင် မနာတော့ဘူးလား…“

“လိုးကြ ဆော်ကြတာပဲ မမရာ ။ အားနာနေဖို့လိုသေးလား….“

မြတ်ကောင်းသည် နို့သီးနှစ်ခုကို ခပ်နာနာ ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်ရာ ယူနန်မကြီး၏ မျက်နှာမဲ့ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သည်။ နို့သီး အညှစ်ခံရသောကြောင့် နာသွားတာသေချာသည်။ နာသော်လည်း ဖီလင်တက် အရသာတွေ့သွားပုံလည်းရသည်။ ကောင်မကြီးသညိ မဲ့ကနဲ ဖြစ်သွားသော်လည်း နို့သီးညှစ်မှုကို ဘာမှမပြော။ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို ခပ်ကြွကြွလုပ် ၊ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကွတတပြုပြီးနောက် တင်ပါးနောက်မှ လက်ဖြင့်သိုင်းယူ၍ မြတ်ကောင်း၏ ငပဲကြီးကို ဆွဲယူသည်။

ယေဘုယျအားဖြင့် မိန်းမက အပေါ်မှတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူရာတွင်၊ လီးကို ရှေ့ပိုင်းမှသာ လက်ဖြင့် ကိုင်ထိန်းကြလေ့ရှိသည်။ ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကတော့ တမူထူးဆန်းစွာ လက်ကို တင်ပါးနောက်ဘက်မှပင်ယူ၍ လီးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသည်လည်း နောက်ကို ခပ်ယိုင်ယိုင်ယိမ်းသွားရာ ၊ မြတ်ကောင်းလည်း ဆွဲကိုင်ထားသည့် နို့အုံကြီးများကို လက်လွှတ်လျှက် ယူနန်မကြီး၏ ခါးကို ညှပ်ကိုင် ထိန်းပေးထားလိုက်ရလေသည်။

ယခုအနေအထားတွင် အမျိုးသမီးသည် ၊ တင်ပါးသားကြီးတွေ အစွမ်းကုန်ကားအိတင်းကာ ခါးကလည်း ပို၍ သိမ်နေရာ ၊ ခါးကို ကိုင်ထိန်းရတာ အတော်ကို ထိတွေ့ အားရမှု ရှိသည်။ ယူနန်မကြီးက မြတ်ကောင်း၏ လီးကို စောက်ပတ်ဝသို့ ဆွဲတေ့သည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် စိတ်ပြန်ထနေရာ စောက်ပတ်ထဲတွင် စောက်ရည်ကြည်တွေ ပြန်၍ ယိုစိမ့်ထွက်နေသည်။ 

ပေါင်ခွရင်းတွင် ဆောင့်ကြောင့် ကားယားကြီး ခွထိုင်ထားသလိုမို့ စောက်ပတ်ကလည်း ပြဲ၍ နေလေရာ ၊ စောက်ပတ်အတွင်းမှ စောက်ရည် အနည်းငယ် အပြင်သို့ တောက်တောက်ယိုကျရာ ၊ ဆွဲကပ်ယူထားသော လီးချောင်းကြီး ထိပ်တည့်တည့်ပေါ်သို့ စောက်ရည်စက် အချိုု့ကျသည်။

လောလောလတ်လတ် စောက်ပတ်ထဲမှ ယိုစိမ့်ထွက်ကျလာကြသော စောက်ရည်ကြည်များမို့ ပူနွေး၍နေသည်။ “မ“ သြဇာဓါတ်များ အပြည့်အ၀ ပါရှိနေသော စောက်ရည်ကြည် နွေးနွေးများထိတွေ့မှုကြောင့် လီးချောင်းကြီး တစ်ခုလုံးသည် စစ်ကနဲဖြစ်ကာ ငေါ့ကနဲ လှုပ်သည်။ အုပ်ကိုင်ဆွဲယူနေသော ယူနန်မကြီး၏ လက်ထဲတွင် အသက်ဝင်၍နေသည်။ ယူနန်မကြီးအဖို့လည်း ပို၍ စိတ်ဇောသန် ရမက်ပြင်းလာရသည်။

ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်ဝတွင် လီးကို အမြန်ဆွဲတေ့ကပ်ကာ ကားအိလေသော ဖင်သားကြီးကို အောက်သို့ ဖိ၍ ချလိုက်သည်။ အရည်ကြည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစိုကာ ပူနွေးမို့ဖောင်းနေသော စောက်ပတ်အိအိကြီးတွင် လီးထိပ်ထိတွေ့မိသည်နှင့် မြတ်ကောင်းမှာလည်း ၊ ကြက်သီးလေးများ ထသွားရသည်။ 

သည်စောက်ပတ်ကြီးက မြတ်ကောင်း အရမ်းလိုးချင်နေသော စောက်ပတ်ကြီး မဟုတ်ပါလား။ ထို့ပြင် ကျင်းယုမေ၏ တင်ပါးကြီး ဖိကျလာမှုနှင့် အတူ ၊ လီးဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်၍ ဝင်သည်။ ကျင်းယုမေမှာ ကာမစပ်ယှက်မှုမျိုးစုံကို ခံဖူးပြီးသော ဝါရင့်နေသည့် မိန်းမကြီး ဖြစ်သည့်တိုင် ၊ မြတ်ကောင်း၏ လီးက သူမအလိုးခံဖူးခဲ့သည့် လီးတွေထက် ပို၍ အလုံးတုတ်သလို၊ ပို၍လည်း မာကြောတောင့်သန်သောကြောင့် လီးတိုးဝင်မှုသည် တင်းကြပ် စီးပိုင်နေသည်။

“ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ် ဘု ဘွပ်“

“အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်… တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကွာ… အဖုတ်ဝမှာ တင်းကြပ်ပြီး ပူသွားတာပဲ…“

ကျင်းယုမေက တင်ပါးကို ဆက်ဖိမချပဲ အသာတုံ့ရပ်ထားကာ အံကြိတ်၍ ပြောသည်။ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်ဝင်ကာ ကျန်အပိုင်းကတော့ အပြင်ဘက်တွင် ကျန်ရှိနေသေးသည်။ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများက အငမ်းမရဖြင့် ရစ်ပတ်စုပ်ယူနေကြသည်။

အရည်ရွှမ်းပြီး ညှစ်အားကောင်းလှသော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း မြတ်ကောင်းကို အသက်ရှုမှားသွားစေသည်။ ထိုနည်းတူ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး မာကြောသော သန်လှသည့် လီးတန်ကြီး၏ ထူးကဲလှသော ထိတွေ့မှုအရသာက ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို ဘဝင်ခိုက်ကာ ကောင်းကောင်းကြီး အကြိုက်တွေ့သွားစေသည်။ မြတ်ကောင်းသည် အောက်မှနေ ဖင်ကို ကြွတက်ကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားအောင် ကော့ပင့် ထိုးသွင်းပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းကြီးပင် ကြိုးစားကာ ထိန်းထားရလေသည်။

သည်လို မိမိသဘောအတိုင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ကော့ပင့်ထိုးတွင်းလိုက်မှုမျိုးကို ကျင်းယုမေကြိုက်မည် မဟုတ်သည်ကို မြတ်ကောင်းသိသည်။ ယခု စပ်ယှက်နေကြသည့် လိုးနည်းအနေအထား ပုံစံက ၊ အမျိုးသမီးက လွှမ်းမိုးဦးဆောင်ကာ အပေါ်မှ လှုပ်ရှားရသည့် ပုံစံဖြစ်သည်။ သည်တော့ အစစအရာရာကို ကျင်းယုမေအား ဦးဆောင်လှုပ်ရှားပေးမှသာ ဖြစ်မည် မဟုတ်လား။ မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် စည်းကျော်ကာ လုပ်ဆောင်သည့် သဘောဖြစ်သွားမည်။

ထိုသို့ လုပ်မိသည်ကို ဧည့်သည်အမျိုးသမီး သဘောမကျပဲ ပြသနာလုပ်ပါက မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် နာမည်ပျက်နိုင်သည်။ ထိုမိန်းမနှင့် မလိုးရတော့ပဲ မောင်းထုတ်ပစ်တာပင် ခံရကောင်း ခံရနိုင်သည်။ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ခံစားလိုသောကြောင့် ၊ လာ၍ အလိုးခံကြသော မိန်းမများသည် ဆန်းပြားသော အနေအထားတွေ ရှိကြသည်။ သူတို့အထာကြည်လျှင် ၊ ဘာလုပ်လုပ် မည်သို့မျှ မပြော။ လိုက်လျှောကြသော်လည်း၊ သူတို့အထာမကြည်ပါက လက်ကိုင်တာကိုပင် ပြသနာလုပ်ကာ အော်ဟစ် ဆူပူတတ်ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ဧည့်သည်မိန်းမများကို ဖြေဖျော်စပ်ယှက်ရာတွင် သူမတို့ စိတ်အထာမကြည်အောင် မလုပ်ဖို့ မြတ်ကောင်းတို့လို ပျော်တော်ဆက် အလိုးသမား ယောကျ်ားဖာများက အထူးပင် ဂရုစိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့ မြတ်ကောင်းသည် ဤယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို အရမ်းကို တပ်မက်သဘောကျကာ လိုးချင်နေသည်။ ဒါကြောင့် သူ့ကံကောင်းထောက်မကာ လိုးခွင့်ကြုံနေရမှု အခြေအနေ ပျက်ပြားသွားမှာကို လုံးဝမလိုလားပါ။ အပျက်လည်း မခံနိုင်ပေ။

..............................................................................................................................................

ထို့ကြောင့် မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကို အတင်းထိန်းကာ ဘာမျှမလှုပ်ရှားပဲ သည်အတိုင်း ပက်လက်လှန်ကာ နေပေးထားသည်။ တစ်ခုတော့ ရှိသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကိုတော့ တည့်မတ်စွာ တန်း၍ အပြတ်ထောင်နေဖို့ လုပ်ပေးထားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ဖင်ကြီးကို ထပ်ဖိချကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ပိုဝင်အောင် သွင်းယူမည့် အချိန်ကိုသာ စောင့်စားနေရလေသည်။

ယူနန်မကြီးသည် သူမ၏ ဖင်ဖြူဖြူ အိအိကြီးကို စကောဝိုင်းသလို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားသည်။ ခါးကိုနွဲ့ကာ တင်ကို ကိုင်းချ၍ လှုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝိုင်း၍ လှုပ်ခါပုံသည် အထူးကို ပညာသားပါသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်နေအောင် လီးတန်ထိပ်ဖျားပိုင်း ဒစ်ပြဲအာလန်ကြီးသည် တင်ပါးဆုံကြီးဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားလိုက်မှုကြောင့် စောက်ခေါင်းအဝအနီးရှိ စောက်ပတ်အတွင်းဘက်သား နံရံများကို သုံးရာခြောက်ဆယ် ဒီဂရီအပြည့် ဝိုက်၍ ပွတ်တိုက်ဖိထိုးမိသည်။ မြတ်ကောင်းပင် အသည်းတအေးအေး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းဖြစ်၍ သွားသည်။ ယူနန်မကြီးဆိုလျှင် ပြောဖွယ်ရာ မရှိတော့။

“အားပါးပါး…မမရာ..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဗျာ..“

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောမိသည်။

“အားရှီး…ထိတယ်ကွာ…တကယ်မိုက်တာပဲ…..ဟင်း…..ဟင်း…ဟင်း…“

ယူနန်မကြီးကလည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်သည်။

“ဖိပေးလေ မမရဲ့…ဖင်ကြီးကို ဖိချစမ်းပါဗျာ….“

မြတ်ကောင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် ပြောရင်း ယူနန်မကြီး၏ ဖင်သားတစ်တစ်ရစ်ရစ်များကို ညာလက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်သည်။ ယခုအခြေအနေတွင် မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် လုပ်နိုင်သည်မှာ သည်လောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်၍ ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာလျှင် တင်ပါးကြီးအောက်ဖိချ၍ လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲပို၍ မြုပ်ဝင်သွားပေလိမ့်မည်။

မြတ်ကောင်းက ဖင်လှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်မှုကြောင့် ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဖင်ဆုံကြီးကို အောက်သို့ ထပ်၍ဖိချသည်။ နောက်ထပ်လီးတန်တစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲထပ်၍ တိုးဝင်သည်။ လီးပိုဝင်လာသည်နှင့် အမျှ မြတ်ကောင်းအနေနှင့် တင်းကြပ်စီးပိုင်သော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှုကို ခံစားရသလို ၊ ယူနန်မကြီးအတွက်လည်း ပူနွေးသန်မာသော လီးချောင်းကြီးကို ရင်ဖိုမောဟိုက်ဖွယ်ရာ စိတ်ချမ်းသားမှုကို ပို၍ ရရှိခံစားရသည်။

ကျင်းယုမေသည် တဏှာရမက်ကြီးကာ ၊ ကြေးစားအလိုးသမားများနှင့် ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးနေသည့် မိန်းမကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ၊ သူမအလိုးခံဖူးသော လီးတွေက မနည်းတော့ပါ။

ယောင်္ကျား အတော်များများနှင့် ကာမစပ်ယှက်အရသာခံ စည်းစိမ်ယစ်မူးဖူးသည့် အတွေ့အကြုံတွေ ကောင်း ကောင်းရှိထားသည်။ သို့သော် ယခုကောင်လေး၏ လီးလောက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးမျိုးမတွေ့ဖူးသေးသလို ၊ သည်ကောင်လေးနှင့် လိုးရတာလောက် ကာမအရသာတွေ့မှုမျိုးလည်း မကြုံဖူးသေးပေ။

လီးအတွေ့ကောင်းလွန်းလှသောကြောင့် ကျင်းယုမေမှာ အစက တဖြည်းဖြည်းချင်းသာ ဖင်အောက်ဖိသွင်းကာ ယူမည်ဟု စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း မလုပ်နိုင်တော့။ လီးပိုဝင်လေ အရသာက ပိုကောင်းလေမို့ ၊ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်လာရလေအောင် သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို အားရပါးရပင် အောက်သို့ ဖိဆောင့်၍ ချလိုက်တော့သည်။

“ဘွပ် ဗျစ် ရှူး …ဘုဘုဘု ဘွပ်ဘွပ်..“

တင်ကြီး အောက်သို့ နိမ့်ကျလာမှုနှင့် အတူ ဒစ်သွင်းမိပြီးသော လီးချောင်းကြီးသည်လည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပို၍ တိုးဝင်သည်။ သည်တစ်ခါတွင်တော့ ယူနန်မကြီးက တင်ကြီးကို တစ်ချက်တည်း အပြတ်ဖိချလိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ ၊ အိတုန်နေသော ဖင်သား၀၀တစ်တစ် တင်းတင်းအယ်အယ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ခြံကြီးကို အိကနဲနေအောင် ထိမိသည်။ လီးချောင်းကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ အဆုံးတိုင်ပင် တိုးဝင်သွားလေပြီ။

“အားပါးပါး…ဝင်သွားပြီ…အင့် အင့်..“

“ဝင်သွားပြီ မမ.. ဝင်သွားပြီ“

ကျင်းယုမေနှင့် မြတ်ကောင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပင် အသံထွက်ကုန်ကြသည်။

အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်အိပ်လျှက်သား ရှိနေသော မြတ်ကောင်းမှာ ခေါင်းဘယ်ညာ ယမ်းခါသွားသည်။ အပေါ်မှ တက်ခွလျှက်သား ရှိနေသော ကျင်းယုမေမှာမူ ခေါင်းနောက်သို့ကော့၍ မျက်နှာမော့တက်သည်။ တင်ဆုံကြီးသည်လည်း တလှုပ်လှုပ်တုန်၍ နေရာ ၊ စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို နှဲ့ပေးနေသလိုမျိုးဖြစ်လျှက် နှစ်ယောက်စလုံးပင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းဖျန်းထကုန်ကြသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ ကျင်းယုမေ၏ နောက်သို့ ကော့ကျသွားသော ခေါင်းရှေ့ပြန်ရောက်လာသည်။ ခါးမတ်မတ်ထိုင်လျှက် အနေအထားမျိုးပြန်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ မြတ်ကောင်းက လက်နှစ်ဘက်ကို ဆန့်တန်းကာ ယူနန်မကြီး၏ တတုန်တုန် ခါနေလေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ကိုင်ညှစ်သည်။

ဆယ်လက်မကျော်ကျော်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းတည်း တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တိုးဝင်နေလျှက် ယူနန်မကြီး၏ စောက်အုံအိအိ တင်းတင်းကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ဆီးစပ်နှင့် ကျကျနန ထိမိနေသည်။ စောက်ပတ်အပေါ်ဖက်ပိုင်းတွင် ဦးစမုတ်လေးလို ဖြစ်နေလေသော စောက်မွှေးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကော်များနှင့် ရောယှက်တော့မလို ထိမိနေကြသည်။

ခဏတာမျှ နှစ်ဦးသား ငြိမ်သက်နေကြပြီးနောက်တွင်တော့ ကျင်းယုမေကပင် စတင်လှုပ်ရှားကာ လိုးခန်းစသည်။ တင်ပါးကြီးကို ပင့်တင်လိုက် ပြန်ချလိုက်နှင့် အပြတ်ကိုပင် ဆောင့်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းခများ အစောပိုင်းတုန်းက ယူနန်မကြီးကို ဖင်ပူးတောင် ထောင်ခိုင်းကာ နောက်က ကျုံးလိုးမည့် အစီအစဉ်သည် နာရီဝက်အတွင်းပင် ပျက်ပြယ်သွားသည်။ 

ကျင်းယုမေက တကိုယ်လုံးကော့ပျံကာ တတိယမြောက် အချီပြီးသွားသည့် အခါတွင်တော့ သူလဲ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များကို သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းတွင် တလဟောပင် ပန်းထုတ်မိလိုက်တော့သည်။


  


ပြီးပါပြီ ။


   

မမမောင်လေးရဲ့ အပြင်းစားရိုက်ချက် (စ/ဆုံး)

မမမောင်လေးရဲ့ အပြင်းစားရိုက်ချက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - သန်မြန်ရွာပြန်မောင်တုတ်စံ

“ မမကို အရမ်းချစ်တာဘဲ မမရယ် ”

“ အော်.. မောင်လေးရယ် မမလည်း မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား ”

“ တကယ်နော် ”

“ အော်.. မောင်လေးရယ် တကယ်မို့လို့ မောင်လေးကို မမရဲ့ တကိုယ်လုံး လိုရာသုံးဖို့ ပုံအပ်ထားတာပေါ့ကွယ်.. ”

“ ဒါပေမယ့်.. မမရယ်..။ မောင်လေးလေ.. အခုလို တစ်ပတ်တစ်ခါ လိုးရတာကို အားမရဘူး သိလား..။ မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြဲတမ်း လိုးချင်နေတာ သိလား ”

“ ဖြစ်လာမှာပေါ့ မောင်လေးရယ်.. အခုလည်း တစ်ပတ်တစ်ခါ မကတော့ဘူး.. မောင်လေးလိုးချင်တဲ့ အချိန်တိုင်း မမအမြဲတမ်း အလိုးခံနေတာဘဲ မဟုတ်ဘူးလား ”

“ မမရဲ့ ဟောဒီ ချစ်ချင်စရာ ညှစ်ချင်စရာ ကိုယ်ခန္ဓာနူးညံ့အိကြီးနဲ့ လိုးချင်စရာ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလေ မောင်လေးက အမြဲတမ်းချစ်ချင် ညှစ်ချင် လိုးချင်နေတာ သိလား..၊ အခုတောင်မှ ထပ်ပြီး လိုးချင်လာပြန်ပြီ ”

“ ဟုတ်လို့လား မောင်လေးရာ.. မမမှာဖြင့် မောင်လေး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးထားလို့ စောက်ဖုတ်ကြီးတောင် ကျိန်းနေပြီ.. ”

“ အော်.. မမရယ် မောင်လေးဖြင့် ဟောဒီ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးလို့မဝသေးဘူး..။ မယုံရင် မောင်လေးလီးကို မမကိုင်ကြည့်ပါလား.. ”

“ အိုး.. ဟုတ်ပါရဲ့ မောင်လေးရာ.. မောင်လေးလီးကြီးက ထောင်ထနေတာလွန်ရောပဲ ”

“ အဲဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့ မမရဲ့..။ မမကိုတွေ့ရင် မောင်လေးတင်မကဘူး.. မမကို တွေ့တဲ့သူတွေ ဒီ့ပြင်လူတွေကပါ ဖြုတ်ချင်နေတာ.. သိလား ”

“ အဲဒါတော့ ပိုပြီကွယ် ”

“ မပိုပါဘူး မရယ်..။ မောင်လေးသူငယ်ချင်းတွေဆိုရင် မင်းမမကို တစ်ခါလောက်ဆွဲရရင် ကောင်းမှာဘဲလို့တောင် ပြောကြတယ် ”

“ မင်းကလျှောက်ပြောတယ်ပေါ့လေ ကောင်စုတ်လေး ”

“ အော်.. မမရယ် မမကို လိုးခွင့်ရတာကိုက မောင်လေးအတွက် အခွင့်ထူးပဲလေ..။ ဒါကြောင့် မောင်လေး ကြွားမိတာပေါ့ ”

“ အင်းပါ ကြွားတာလည်း ကြွားပေါ့..။ မမမှာ မောင်လေးရဲ့ လီးဒဏ်ကိုခံရတာတောင် မလွယ်တာ..။ ဒီ့ပြင်ကောင်တွေရဲ့ ဒုတ်တွေကို ခံနိုင်ပါ့မလား မသိဘူးကွ ”

“ လွယ်ပါတယ် မမရယ်..။ စောက်ဖုတ်ဆိုတာ ဘယ်လီးမဆို ခံနိုင်ပါတယ်..။ မယုံရင် မောင်လေး လက်တွေ့ပြမယ်လေ ”

“ မောင်လေးရယ် မမက သူစိမ်းကောင်တွေကို ကုန်းရမှာလားဟယ်..။ ဟေ့အေး ပြောနဲ့တော့ကွယ် ”

ဒီစကားများမှာ အေးအေးဝင်း နှင့် ရဲကျော် တို့၏ တီတီတာတာ ပြောနေသော စကားသံများပင် ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်တို့နှစ်ဦးစလုံးမှာ အိပ်ခန်းတစ်ခုအတွင်းရှိ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်တွင် ရှိနေပြီး နှစ်ဦးစလုံးမှာ အဝတ်အစားဟူသမျှ လုံးဝမရှိဘဲ ဖြစ်နေကြသည်။ ဤအိပ်ခန်းမှာ အေးအေးဝင်းနေထိုင်ရာ အိမ်ထဲမှာရှိသော အိပ်ခန်းကြီးဖြစ်ပြီး တစ်အိမ်လုံးတွင် အေးအေးဝင်းတစ်ယောက်တည်း နေထိုင်ကာ ရဲကျော်လာမှ ရဲကျော်နှင့် အတူအိပ်သော အခန်းဖြစ်သည်။

ယခုလည်း စောစောက နှစ်ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးဖြစ်၍ နှစ်ဦးစလုံး၏ ကိုယ်ခန္ဓာများတွင် ချွေးစကလေးများက တွဲခိုနေကြသည်။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ တစ်ဦးကို တစ်ဦး ဖက်လျှက် ဘေးစောင်း အိပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။

ရဲကျော်က အိပ်နေရင်းမှ သူ၏လက်များကို အေးအေးဝင်း၏ နို့အုံများပေါ်တွင်တင်ပြီး ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ ရဲကျော်က ကိုင်ခိုင်း၍ အေးအေးဝင်း ကိုင်လိုက်သော ရဲကျော်၏လီးတန်ကြီးမှာ မာတောင်ထနေပြီး စောစောက လိုးထားသဖြင့် ပေပွနေသော စောက်ရည်များ သုတ်ရည်များကြောင့် ရွှဲပြောင်နေလေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်ကိုင်ခိုင်း၍သာ ကိုင်လိုက်ရသော်လည်း လီးတန်ကြီးဆီမှ မမြင်ရသော ဆွဲငင်အားတစ်ခုကြောင့် ပြန်မလွှတ်ဘဲနေသည့်အပြင် လီးတန်ကြီးကို မလွတ်တမ်း တင်းတင်းကိုင်ထားပြီး အထက်အောက်လည်း လှုပ်ရှားရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေမိသည်။ သူမ၏ ရင်ထဲမှာလည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးအား ကိုင်ထားရသည်ကို အားရကျေနပ်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရဲကျော် နောက်တစ်ချီချလျှင် ခံနိုင်ရန်အတွက် သူမ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းကြွလျက် စိတ်ထလာပြီဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ တစတစ မရိုးမရွဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များလည်း စိမ့်ထွက်လာပြီ ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းမှာ အထက်တန်းပြ ဆရာမတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ဆရာမအလုပ်ကို ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်လျက် စာပေးစာယူဖြင့် ဘွဲ့ရကာ ဘီအီးဒီတက်၍ တဆင့်ပြီးတဆင့် မြင့်လာပြီး အထက်တန်းပြဆရာမ ဖြစ်လာရသူဖြစ်သည်။ သူမမှာ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးတစ်လုံးရှိကာ တစ်ယောက်တည်း အေးဆေးစွာ နေသူလည်း ဖြစ်သည်။ အသက်မှာ ၂၈ နှစ်ခန့် ရှိပြီဖြစ်သဖြင့် အပျိုကြီးဘဝသို့ ရောက်လုနီးပါးဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ခန္ဓာမှာလည်း ကျားသတ္တဝါတို့ စွဲမက်စေလောက်သည်။ အဝေ့အဝိုက်၊ အဖုအထစ်၊ အမို့မောက်စသည့် ကောက်ကြောင်းတွေက သူ့နေရာနှင့်သူ အဆင်ပြေစွာ ကြည့်ကောင်းအောင် ပြည့်စုံလျက်ရှိလေသည်။ ဒါကလည်း အခုအသက်အရွယ်အထိ မည်သူနှင့်မျှ သမီးရည်းစား မဖြစ်ခဲ့ဘဲ ထိန်းသိမ်းလျက် စာသင်သည့်လုပ်ငန်းတွင်သာ အာရုံဝင်စားနေခဲ့လို့ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ ရဲကျော်နှင့်ကြမှပင် သူမအဖို့ ကလေးမုန့်ပေးကြိုက်သလို ဖြစ်ခဲ့ရပါတော့လေသည်။

ရဲကျော်မှာ အသက် (၁၈) နှစ်ကျော် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အသက်ထက် ပိုမိုကြီးထွားလေသည်။ ဆယ်တန်းကျောင်းသား ဖြစ်သော်လည်း ဆယ်တန်းကို နှစ်ခါဆက်တိုက် ကျထားသဖြင့် အပြင်ဖြေရန်အတွက် အေးအေးဝင်း၏ ကျုရှင်သင်တန်းတွင် လာရောက်သင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ဤသို့ သင်လာရင်းမှ အလိုက်သိသော ရဲကျော်ကြောင့် အေးအေးဝင်းမှာ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကိစ္စများတွင် အကူအညီများစွာ ရခဲ့လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှ လက်တိုလက်တောင်း ခိုင်းစရာရှိလျှင် ခိုင်းနေရင်းမှနေ၍ အေးအေးဝင်းနှင့် ရဲကျော်မှာ တပူးတွဲတွဲ ဖြစ်လာလေသည်။ အေးအေးဝင်း၏ အိမ်ကို တံခါးမရှိ ဓားမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာ၍ရသော အခွင့်ထူးခံ ဖြစ်လာသည်။

သို့နှင့် တစ်နေ့မှာတော့ ရဲကျော်က အေးအေးဝင်းကို ချစ်ကြောင်းပြောပြီး အတင်းပင်ဗလကာရလုပ်လျှက် ဆရာမကို အတင်းပင် မညှာမတာ ပါကင်ဖွင့်လိုးလိုက်လေရာ အေးအေးဝင်းမှာ ကြိတ်မှိတ်ခံလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်းမှာ ကာမရမ္မက်ကြီးသူ ဖြစ်သဖြင့် ရဲကျော်၏ သေချာပိုင်နိုင်သော အပျိုရည်ဖျက် ပါကင်ဖွင့်လိုးခြင်းကိုပင် အရသာတွေ့သွားလျက် တပည့်လေး၏ လီးတန်ကြီးကို စွဲသွားခဲ့ရာ နောက်ပိုင်းတွင် ရဲကျော် လိုးချင်သည့် အချိန်တိုင်း ကုန်းခဲ့ရသည်သာ ဖြစ်သည်။

အစပထမတွင်တော့ ရဲကျော်ကို ရင်ထဲမှာ မောင်လေးတစ်ဦးကဲ့သို့ ချစ်ခဲ့ရသော်လည်း ရဲကျော်၏ ပါကင်ဖွင့် လိုးလိုက်ပြီး လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်များ သူမ၏ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လာသည်မှ အစပြုလျှက် ရဲကျော်ကို အသေခင်ခဲ့မိပြီ ဖြစ်သည်။ ရဲကျော် လိုးချင်သည့် အချိန်တိုင်း လက်သင့်မခံခဲ့ဘဲ တစ်ပတ်တစ်ခါသာ အလိုးခံခဲ့သော်လည်း ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် လီးတန်ကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အမြဲတမ်းလိုးတာ ခံချင်နေသူဖြစ်သည်။ ယခင်က ဆရာမဘဝဖြင့် အေးအေးဆေးဆေးနေပြီး အလုပ်ထဲ ဈာန်ဝင်ထားခဲ့သဖြင့် သူမမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပင် ကာမဆန္ဒအားကြီးကြောင်း မသိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုတော့ ရဲကျော်က သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ပါကင်ဖွင့် လိုးခဲ့ခြင်းနှင့်အတူ တစ်ပတ်တစ်ခါ အမြဲတမ်း ဗျင်းပေးနေသောကြောင့် သူမမှာ သူမကိုယ်သူမ နှာထန်မှန်း ယခုမှသိရခြင် ဖြစ်သည်။

သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်းအနေဖြင့်မူ ရဲကျော်က အမြဲတမ်း ချချင်နေသည့် စိတ်ကိုတော့ အလိုမလိုက်ဘဲနှင့် တစ်ပတ်တစ်ခါသာ အလိုးခံခဲ့သော်လည်း သူမကို အမြဲလိုးပေးစေချင်သည့် ဆန္ဒတော့ ရှိနေမြဲဖြစ်သည်။ နောက်ပြီး ရဲကျော်အနေနှင့် အေးအေးဝင်းနှင့် တွေ့ပြီး လိုးကြရာတွင်လည်း တစ်ချီကောင်း လိုးပေးခြင်းမပြုဘဲ အနည်းဆုံး သုံးချီလောက် တီးပေးသောကြောင့် သူမမှာ အားရကျေနပ်မှုများ ဖြစ်ပေါ်လျှက် အလိုးခံရမှုအပေါ် နှစ်သက်စွာဖြင့် အလိုးခံခဲ့သည်သာ ဖြစ်သည်။

ရဲကျော်အနေဖြင့် ဘယ်နှစ်ကြိမ်ပင်လိုးလိုး သူမအနေဖြင့် ထပ်ထပ်ပြီး အလိုးခံချင်နေမိသည်သာဖြစ်သည်။ သို့သော် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ကြာရှည်စွာ ထိန်းသိမ်းထားလာခဲ့ရသော ရင်သားအလှများပျက်ကာ နို့တွဲခြင်း၊ တင်သားအလှများပျက်ကာ သူမ၏ ဖင်ကြီး ပြုတ်မသွားစေရန်အတွက်သာ အမြဲတမ်းလိုလို အဘွတ်မခံခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမအနေဖြင့် လူတိုင်း နှစ်ခါပြန်လှည့်ကြည့်ကာ သရေကျခဲ့ရသော ကိုယ်ခန္ဓာ အလှအပများ လျှော့နည်းပျောက်ကွယ်သွားမှာကိုတော့ စိုးရိမ်မိခဲ့တာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်နှင့် လက်ထပ်ပြီး နေ့တိုင်း အလိုးခံဖို့ကြတော့လည်း လောလောဆယ် မဖြစ်နိုင်သေးမှန်း သိနေသည်။

သူမအနေဖြင့် ကျောင်းဆရာမ အလုပ်ကို ဝါသနာပါပြီး လုပ်ခဲ့တာ ဖြစ်သောကြောင့် အပျိုကြီးဘဝဖြင့် ရာထူးတိုးယူကာ ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး လုပ်ချင်နေသေးသည်။ သို့သော်လည်း ရဲကျော်နှင့် တွေ့ဆုံပြီး လိုးဖြစ်လေတိုင်းတွင်မှာတော့ မငြင်းဆန်ဘဲနှင့် စိတ်လိုလက်ရ လိုးခြင်းခံခြင်း ပြုလုပ်နေမိတော့သည်။ နောက်ပြီးတစ်ခုက အေးအေးဝင်းအဖို့ ရဲကျော်၏ အလိုးကိုခံရပြီး နောက်ပိုင်းတွင် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ကျောင်းဆရာများ၊ တပည့်ကျောင်းသားကြီးများ၊ တွေ့မြင်မိသော သူစိမ်းယောကျာ်းသားများ၏ ပေါင်ကြားကို လှမ်းကြည့်ပြီး လီးတန်ကြီးများကို စိတ်မှန်းဖြင့် ခန့်မှန်းမိခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

အေးအေးဝင်း၏ တက်ကြွလာသော၊ ရွထလာသော ကာမရမ္မက်မှာ များစွာကြီးမားလာလျှက် ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် တခြားယောကျ်ားသားများ၏ လီးတန်ကြီးများကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းပြီး အလိုးခံချင်စိတ်များပင် ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ သို့သော်လည်း ရဲကျော် တစ်ဦးတည်း၏ အလိုးကိုသာ ယခုထက်တိုင် ခံမိနေဆဲဖြစ်သည်။ တခြားယောကျ်ားများ၏ အလိုးကိုမူ ခံကြည့်ချင်သော်လည်း စိတ်မှာ မရဲသေး၍ ဖြစ်သည်။

ယခုလည်း ရဲကျော်က နို့အုံများကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတုန်း သူမကလည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ထားမိသောကြောင့် စောစောက နှစ်ချီပြီးခဲ့၍ ခဏငြိမ်သက်သွားသော ကာမဆန္ဒများ တိုးပွားလာပြီ ဖြစ်လေသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

ရဲကျော်က အေးအေးဝင်း၏ နို့အုံများကို ကိုင်တွယ်နေရာမှ အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်လုံးအား အတင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းကလည်း အားကျမခံပင် ရဲကျော်၏ အနမ်းများကို တုန့်ပြန်ရင်း ရင်ခေါင်းထဲမှ အသံထွက်သည်အထိ ညည်းညူမိလိုက်လေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်၏ လီးကြီးကို ကိုင်ဆုပ်မိကတည်းက ခံချင်စိတ်များ အတောမသတ်နိုင်အောင် ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ရဲကျော်မှ နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလိုက်ချိန်တွင်တော့ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုလီးကြီးကို ထိုးသွင်းပြီးသာ လိုးစေချင်မိတော့သည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာနေပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားများမှာ စစ်စစ် စစ်စစ် ဖြစ်လာနေလေပြီ။

“ မမ ”

“ ဘာလဲဟင် မောင်လေး ”

“ မမကို လိုးတော့မယ်နော် ”

“ အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ်.. မမ မနေတတ်တော့ဘူး ”

“ မမက ဘယ်လို လိုးစေချင်လဲဟင် ”

“ မောင်လေး ကြိုက်သလို လိုးပါကွယ်.. မောင်လေးလုပ်သမျှ ကောင်းတာချည်းပါဘဲ ”

“ ဒါဆိုရင် ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနော် ”

“ အင်းပါ မောင်လေးရယ်.. မောင်လေးစိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရပါမယ်.. ဟွန်း.. သူနဲ့ကြမှ လူလည်း အရှက်ကုန်ရတော့တယ် ”

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်၏ အလိုးကို အလွန်ပင် ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ရဲကျော်ပြောသည်နှင့် မဆိုင်းမတွပင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ ယခင်ကလည်း ရဲကျော်က ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးသည်ကို ခံခဲ့ရပြီးဖြစ်သဖြင့် ဆရာမလုပ်သူမှာ မငြင်းဆန်ပဲ အလိုးခံရန် အသင့်ပြင်ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းက ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကြမ်းပြင်တွင်ချကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်စောင်းတွင် ထောက်ထားလိုက်သည်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပူးမထားဘဲ ခပ်ခွာခွာလေး ထားပေးလိုက်သည့်အတွက် တင်းပြောင်လုံးဝန်း အိစက်နေသော အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ ကားတစ် အယ်ထွက်လျှက် ရှိနေလေသည်။ ကြီးမားပြန့်ကျယ်သော အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုမှာလည်း ဖင်ကြားထဲမှနေ အနောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသည်။

ရဲကျော်ကလည်း ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး အေးအေးဝင်း၏ နောက်ဘက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ဆရာမ၏ ဖင်အိုးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှင့် စူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကို အရသာခံကြည့်နေလိုက်သည်။ ရဲကျော်၏ ခုနှစ်လက်မခန့်ရှည်သော၊ ကျပ်ပြားလုံးခန့်တုတ်သော လီးတန်ကြီးက ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ပြောင်တင်းဝင်းလက်စွာဖြင့် တရမ်းရမ်း ဖြစ်လို့နေသည်။

“ ဖတ်.. ဖတ်.. ”

ရဲကျော်က အေးအေးဝင်း၏ ပြောင်တင်းနေသာ ဖင်တုံးကြီးနှစ်ခြမ်းကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်လိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ဆုပ်လိုက်သည်။ အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ ရဲကျော် လက်ဝါးဖြင့် ရိုက်လိုက်ချိန်တွင်တော့ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ လှုပ်သွားလေတော့သည်။ ရဲကျော်က ကြီးမား၍ အယ်ကားသွားသော ဖင်ဖွေးဖွေး အယ်အယ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင် ဆုပ်နယ်နေပြန်ပါသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ”

အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် ထိကပ်လိုက်ပြီး တဖက်စီကို နမ်းရှံ့လိုက်ပြန်သည်။ ရဲကျော်က ထိုသို့နမ်းရှုံ့လိုက်ချိန်တွင် အေးအေးဝင်း၏ တင်သားကြီးများမှာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။

“ မောင်လေးရယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲကွယ်.. လိုးမှာဖြင့် လိုးလိုက်စမ်းပါ.. မမ အနေခက်လို့ပါ ”

“ အင်းပါ မမရယ် မောင်လေး.. လိုးတော့မှာပါ ”

ရဲကျော်က သူ၏ အော်လန်ဒစ်ပြဲ လီးတန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အေးအေးဝင်း၏ ဖင်ကြီးအနောက်ဖက်သို့ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အဝကြီးကို တေ့လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် အေးအေးဝင်း၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ကုန်းလိုက်ပြီး ခွလိုက်ကာ သူ၏လက်နှစ်ဖက်အား နို့အုံများကို လှမ်းဆွဲဆုပ်ကိုင်၍ လီးတန်ကြီးကို ဖိသွင်းကာ လိုးလိုက်ပါတော့သည်။

“ ဗျစ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ”

“ အ.. အု.. အု.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဖြေးဖြေး မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးသွင်းပါ.. အင်း.. ဟင်း.. အွန်း.. ”

“ အင်းပါ.. မမရယ်.. အား.. အီး.. ”

“ ဗျစ်.. ပလွတ်.. ဖွတ်.. ”

ရဲကျော်မှာ လီးတန်ကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်သော်လည်း အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်မှာ
ပေါင် နှစ် ချောင်း သိပ်မဟသဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ နှစ်လက်မမျှသာ ဝင်သွားလေသည်။ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ စောစောက နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးထားပြီး မသုတ်ရသေးသော သုတ်ရည်နှင့် စောက်ရည်များအပြင် ယခုထပ်မံ၍ ထွက်လာသော စောက်ရည်များကြောင့် လီးတန်ဒစ်ပိုင်း ထိပ်ဖူးဝင်သွားပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ရဲကျော်က အားနဲ့ဖိသွင်းလိုးလိုက်သဖြင့် အစပိုင်းက တင်းခံနေသော်လည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ လီးတန်ကြီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေတော့သည်။

အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ကြမ်းတမ်းစွာဖြင့် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားသော လီးတန်ကြီးကြောင့် သူမမှာ အနည်းငယ် နာကျင်သလို ဖြစ်သွားရပြီး ရဲကျော်ကို ဖြေးဖြေးသွင်းရန် ပြောလိုက်ရသည်။ ရဲကျော်မှာမူ ” ဟုတ်ကဲ့ပါ မမရယ် ” ဟုပြောလိုက်သော်လည်း လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဝင်အောင် အတင်းထိုးသွင်း လိုးလိုက်သဖြင့် လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်သွားပြီး ရဲကျော်၏ ဆီးစပ်အမွှေးများနှင့် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးများ ထိတွေ့သွားလေတော့သည်။

အေးအေးဝင်းမှာ လီးတန်ကြီးက စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လာသော ဒဏ်ကို ခံစားရသဖြင့် သူမ၏ စအိုဝလေး ရှုံ့ကနဲ တစ်ချက်တွန့်သွားရပြီး ဖင်ကြီးမှာလည်း ခုံးကြွတက်လာတော့သည်။ ရဲကျော်၏ ကြမ်းရှသော လမွှေးများက သူမ၏ ဖင်သားကြီးကို ပွတ်သပ်မိနေသဖြင့် တစ်မျိုးအရသာရှိကာ ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါမိလိုက်လေသည်။

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ရှီး.. အ.. အား.. ”

“ စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်လား ဟင် မမ ”

“ အင်း.. အ.. ဝင်တယ်.. ဝင်တယ်.. မမ သားအိမ်တောင် ထောက်သွားတယ်.. အား.. အား.. ”

ရဲကျော်က အဆုံးထိ ဝင်သွားသော လီးတန်ကြီးဆီမှနေ၍ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ ပျော့အိနူးညံ့သော စောက်ပတ်သားများ၏ ဖမ်းယူစုပ်ညှစ်နေသော အရသာကိုခံရင်း လီးတန်ကြီးကို ခဏစိမ်ထားလိုက်သည်။

အေးအေးဝင်းကလည်း သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်း နံရံများနှင့် ထိတွေ့နေသော လီးတန်ကြီးမှ ရရှိသော အရသာကို ကောင်းစွာ ခံစားရင်းမှနေ၍ ကုတင်ပေါ်တွင် ထောက်ထားသော လက်ကိုကွေးလျှက် သူမ၏ ခေါင်းနှင့် ရင်ဘတ်ကို ကုတင်ပေါ် ထိကပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ သူမ၏ ဖင်အိုးကြီးမှာ ကော့ထောင်တက်သွားပြီး ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်ရန် လွယ်ကူချောမွေ့သွားလေတော့သည်။

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင့်.. အ.. အ.. အင့်.. အမလေး.. လေး.. အင့်.. မောင်လေးရယ်.. အား.. အီး.. အင်း ”

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ”

ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်အောင် လိုးဆောင့်လျှက် အဝနီးပါးရောက်အောင် ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ တဆုံးဝင်အောင် ထပ်မံလိုးဆောင့်ခြင်းဖြင့် မရပ်မနား လိုးဆော်နေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာလည်း သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်လိုက် ထွက်သွားလိုက်ဖြင့် လိုးနေသော ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက စောက်ခေါင်းနံရံများကို ပွတ်တိုက်ပြီး ဝင်ထွက်နေတဲ့ ကောင်းမွန်သော အရသာကို ခံစားရလေသည်။

အေးအေးဝင်းမှာ လီးတန်ကြီး၏ မညှာမတာ လိုးဆောင့်မှု စွမ်းအားကြောင့် အရသာထူးကို ခံစားရာတွင် အောက်နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်လုနီးပါး ကိုက်ထားရင်း ခေါင်းကလေးမော့ကာ မော့ကာ ညီးတွားရင်းဖြင့် ခံနေရရှာလေသည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တပိုင်းနီးပါး တင်နေသဖြင့် ထောက်ထားစရာ မလိုတော့သော လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အေးအေးဝင်းမှာ သူမ၏တင်ပါးကို အသာပြန် ဆုပ်နယ်နေမိတော့သည်။

ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာ တုတ်ခိုင်ကြီးမားပြီး မဲနက်ရှည်လျားကာ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်ဖြူအမြုပ်ကလေးများ အန်ထွက်လာအောင် အသားကုန် လိုးဆောင့်နေတော့ရာ သူမမှာ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီ ဖြစ်သည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးတွေမှာ တုန်ခနဲ တုန်ခနဲ ဖြစ်၍သွားနေရသည့်အပြင် မချိမဆန့်လေး ညည်းညူကာ စုပ်သပ်ရင်းကပင် ဖင်ကြီးကို တောင့်ကာတောင့်ကာဖြင့် ဆောင့်ချက်တွေကို တန်ပြန်၍ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပေးရင်း အားပါးတရပင် အလိုးခံ၍ နေလေတော့သည်။

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ ဆောင့်.. ပြီ.. မမရယ်.. မမကို ဒီထက်ကောင်းအောင်.. လုပ်.. ပေး.. မယ်.. ဘယ့်နှယ့်လဲ မမ.. ခံနိုင်ပါ့မလား.. ”

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ အား.. အီး.. မမ.. ခံနိုင်.. တယ်.. အ.. လိုးသာ.. လိုး.. ဘာပဲဖြစ်.. ဖြစ်.. မမ.. ကောင်းအောင်.. လိုး.. ပေး.. အား.. အီး.. ”

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ မမ.. စကားနော်.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ခံမယ်နော်.. ဟုတ်လား.. ”

“ ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ အား.. ဟင့်.. ခံမယ်.. ခံမယ်.. လား.. ကောင်းတယ်.. ပြီးတော့မယ်.. အ.. ဆောင့်.. စကားမပြောနဲ့.. ဆောင့်.. ဆောင့်.. အား.. ပြီး.. ပြီး.. အား.. ”

ရဲကျော်က စကားလည်းပြောရင်း လိုးဆောင့်နေရာ အေးအေးဝင်းမှာ ဖင်ကြီးကို နောက်ကော့ ကော့ပေးပြီး ဖင်ဆုံကြီးကို ရမ်းခါလျှက် ပြီးသွားရလေသည်။ ရဲကျော်မှာလည်း ဆရာမလေး၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ချုပ်လိုက်ပြီး အားကုန်ဆောင့်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

“ ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

အေးအေးဝင်း တကိုယ်လုံး တုန်သွားပြီး ခွေကျမလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ရဲကျော်က သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ ပွေ့ချီလိုက်သည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်တဝက်တင်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေထောက်ထောက်လျှက် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက သူမ၏ စောက်ပတ်လေး ဝင်လျက် တန်းလန်းဖြစ်နေသည်။

“ မမ ”

“ ဟင်.. မောင်လေး.. ”

“ မမ ခံနိုင်တယ် မဟုတ်လား.. ”

“ အင်း.. ခံနိုင်တယ်.. လိုးချင်သလောက်လိုး.. မမ ခံနိုင်တယ်.. ”

“ တကယ်.. ခံမှာလားဟင်.. ”

“ တကယ်မဟုတ်ဘူး.. နှစ်ကယ်.. ”

“ ဒါဆို လိုးတော့မယ်နော် ”

“ လိုး.. လိုး.. ကြိုက်သလောက် လိုး.. ”

“ ပြွတ် ”

“ လိုးမယ်ဆို.. ဘာလို့ချွတ်ပစ်လိုက်ရတာလဲ.. ဟင့် ”

“ မမရယ်.. အရည်တွေ သုတ်လိုက်ဦးမယ်လေ.. မစောင့်နိုင်တော့ဘူးလားလို့ ”

“ အင်းပါ.. စောင့်ပါ့မယ်.. ”

အေးအေးဝင်းမှာ ရဲကျော်က လိုးမည်ပြောပြီးမှ လီးတန်ကြီးကို သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ သူမအဖုတ်ထဲတွင် ဟာကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူမမှာ ဖင်ကုန်းပြီး အဆော်ခံရသည်ကို အရသာတွေ့နေပြီမို့ ရဲကျော်က ထပ်မံလိုးဦးမည်ဆိုသောကြောင့် သူမ၏ ကာမဆန္ဓများ ကြွလာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်များ ကြီးစိုးနေပြီ ဖြစ်သည်။

ရဲကျော်က သူမကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့တင်ပြီး လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်ချိန်တွင် သူမဖာသာသူမ ကုတင်ပေါ် မိချောင်းတွားတက်ပြီး မှောက်နေလိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ အလိုးခံရခြင်းအပေါ် အားရကျေနပ်လျှက် ဆက်လက်၍လည်း အလိုးခံချင်နေပြီဖြစ်ရာ ဖင်ပြောင်ကြီးနှင့်ပင် မှောက်လျက် အိပ်နေတော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် ရဲကျော်မှာ အခန်းတံခါးဆီသို့ သွားပြီး တံခါးကို အသာဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး တံခါးကို ပြန်မပိတ်ဘဲ အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်လာလေသည်။ ကုတင်ခြေရင်းတွင် တင်ထားသော အေးအေးဝင်း၏ ထမီကို ဆွဲယူပြီးနောက် သူ့လီးကြီးတွင် ပေနေသော အရည်များကို သုတ်လိုက်သည်။

အေးအေးဝင်း မှောက်အိပ်နေသည့်ဘေးသို့ ထမီစကို ကိုင်ပြီးတက်ကာ ဘေးတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ရဲကျော်က သူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို အေးအေးဝင်း၏ တင်ပါးပေါ်ကိုင်လျှက် ကျန်လက်တစ်ဖက်တွင် ကိုင်ထားသော ထမီစနှင့် သူမ၏ စောက်ဖုတ်တွင် ပေပွနေသော အရည်များကို သုတ်ပေးနေလေသည်။ ပထမတွင် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားများ၊ နောက် ဖင်အကွဲကြောင်း၊ ပြီးမှ စောက်ဖုတ်အုံ အပြင်ပိုင်းနှင့် ပေါင်ကြားများကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် အခန်းတံခါးက ဖြည်းညှင်းစွာ ပွင့်လာပြီး ရဲကျော်၏ သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော ကျော်မျိုး နှင့် မိုးကြီးတို့နှစ်ယောက် ဝင်လာလေသည်။ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့တွင် အဝတ်အစားဟူ၍ လုံးဝမရှိကြဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးများနှင့် ဝင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးမှာ အခန်းတွင်းသို့ အသံမကြားအောင် ဝင်လာပြီး ရဲကျော်နှင့် အေးအေးဝင်းရှိရာသို့ အသံမထွက်အောင် ကပ်လာသည်။

ကျော်မျိုးမှာ ရဲကျော်ကဲ့သို့ အသက် (၁၈) နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရဲကျော်ကဲ့သို့ပင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုး ရှိသည်။ ကျော်မျိုး၏ ပေါင်ကြားမှ မတ်တန်းနေသော လီးချောင်းကြီးမှာတော့ ရဲကျော်ထက် နည်းနည်းပိုရှည်ပြီး တုတ်သည်။ လီးချောင်းကြီးမှာ အဖျားရှူးပြီး အရင်းတုတ်သွားသော တွင်းချဲ့မယ့် လီးမျိုးဖြစ်သည်။ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးမှာမူ အရင်းရော အဖျားရောပါ တဖြောင့်တည်းဖြစ်သည်။

မိုးကြီးမှာ ကိုယ်ခန္ဓာ ပိန်ပိန်ပါးပါးဖြစ်ပြီး အသက်မှာ (၁၇) နှစ်ခန့်သာရှိသည်။ သူတို့သုံးဦးတွင် အသက်အငယ်ဆုံး ဖြစ်သည်။ သူ၏ ပေါင်ကြားမှနေ၍ ရှေ့သို့ ငေါထွက်နေသော လီးတန်မှာမူ အရှည် လေးလက်မခွဲခန့်သာရှိပြီး အလုံးကသေးသည်။ သို့သော်လည်း အေးအေးဝင်း၏ ဖင်တုံးလုံးနှင့် မှောက်အိပ်နေပြီး ပေါ်လွင်နေသော ကိုယ်ခန္ဓာအလှကြောင့် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တောင်မတ်နေသည်။

ရဲကျော်မှာ အလွန်ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သူ ဖြစ်သည်။ အေးအေးဝင်းကို မရမက အတင်းအကြပ် တက်လိုးပြီး တစ်ပတ်တစ်ခါ ဖြုတ်နေခြင်းများကို သူငယ်ချင်းများဖြစ်သော ကျော်မိုးနှင့် မိုးကြီးတို့ကို ပြန်လည် ဖောက်သည်ချသည်။ ရဲကျော်တို့ သုံးယောက်မှာ မိန်းကလေးကိစ္စတွင် ဇရှိသောသူများ ဖြစ်သည်။ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံး တိုင်ပင် သဘောတူထားသော အချက်မှာ မည်သူနှင့်ဖြစ်ဖြစ် သမီးရည်းစားဖြစ်ပြီး စားခွင့်ရလျှင် သူငယ်ချင်းများကပါ ဝိုင်း ကြိတ်ကြမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။

ပထမ မိုးကြီးနှင့် သမီးရည်းစားဖြစ်ခဲ့သော အေးသန်းမြင့်ကို မိုးကြီးက ဂွင်ဖန်ပြီး စတင်လိုးသော နေ့မှာပင် သုံးယောက်စလုံး ဝိုင်းဘွတ်ကြရာ ပြဿနာ မဖြစ်အောင် မနည်းကြီး ရှင်းကြရသေးသည်။ အေးသန်းမြင့်က ကြိတ်ခံပြီး မိုးကြီးနှင့် မဆက်သွယ်တော့သဖြင့် တော်သေးသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။ သူတို့သုံးဦးအတွက် ဒုတိယသားကောင်မှာ အေးအေးဝင်း ဖြစ်သည်။

ရဲကျော်က ငပါးဖြစ်သည်။ သူတစ်ဦးတည်း အေးအေးဝင်းကို အားရအောင် တီးချင်သဖြင့် အေးအေးဝင်းနှင့် တွေ့ပြီး လိုးသည်ကို ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီး မသိအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ ယနေ့တော့ ရဲကျော်မှာ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးကို အသိပေးပြီး အိမ်တံခါးကို ဖွင့်ပေးထားခဲ့သည်။ ဒီအတွက် အေးအေးဝင်းကို အားရအောင် အမုန်းဆွဲပြီးမှ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကို ခေါ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

အေးအေးဝင်းကမူ မျက်စိများမှိတ်ပြီး အမောဖြေ ဇိမ်ယူနေရာ သူမချစ်သူ၏ လုပ်ရပ်ကို မသိဘဲ ရှိနေသည်။ ရဲကျော်က ကုတင်နားသို့ ရောက်လာသော ကျော်မျိုးကို သူ၏လက်ထဲမှ ထမီစကို ကိုင်သုတ်ရန် မေးငေါ့ပြလိုက်ရာ ကျော်မျိုးက ထမီစကိုကိုင်၍ အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကို အသာသုတ်ပေးလိုက်သည်။

အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ နောက်သို့ စူထွက်နေသဖြင့် ကျော်မျိုးမှာ တံထွေးမျိုချပြီး ထမီစနှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို သုတ်ပြီး ထမီစကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လက်ညှိုးနှင့် ထိုးထည့်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်သည်။

“ အား.. မောင်လေးရယ်.. ဖြေးဖြေးသုတ်ပါကွယ်.. အိုး.. ”

ဆရာမလေးမှာ ရဲကျော်သုတ်သည်ထင်ပြီး မျက်စိမဖွင့်ဘဲ ပြောလိုက်သည်။ ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ပြီး ကိုင်နေရသဖြင့် မနေနိုင်တော့ဘဲနှင့် ထမီစကို လွှတ်ချပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်သည်။

“ မမ.. လေးဖက်ထောက်လိုက်နော် ”

ရဲကျော်က ကျော်မျိုး လုပ်ချင်လာပြီမှန်း သိသဖြင့် အေးအေးဝင်း၏ မှောက်ရက်အနေအထားမှ ဒူးထောက်လိုက်ရန် ပြောပြီး သူမ၏ ဒူးခေါင်းနှင့် ပေါင်တန်ကို ကိုင်၍ တင်ပါးကြီးကို ဖျန်းကနဲ လက်ဝါးကြီးနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။

“ ဟင့်ကွယ်.. မောင်လေးကလဲ.. ”

“ ဗြိ.. ဖွတ်.. အား.. သေပါပြီ.. အမလေး.. လေး.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ”

“ ဖြေးဖြေးကွယ် မောင်လေးရယ်.. တကထဲမှပဲ ကြမ်းလိုက်တာ.. ဟင်.. မင်း.. မင်း.. .. ”

ရဲကျော်က ကျော်မျိုးနောက်မှ လိုးလို့ရရန်အတွက် အေးအေးဝင်း၏ ဖင်သားကြီးကို ရိုက်ပြီး ခြေထောက်ကို ဆွဲထောင်ပေးလိုက်ချိန် အေးအေးဝင်းကလည်း ဒူးကိုထောက်ပေးပြီး ကားလိုက်မိသည်။ ထို့နောက် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ရဲကျော်မှာ သူမဘေးတွင် ရှိနေပြီး သူမဖင်နောက်မှ တစ်ယောက်ယောက်က သူမ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲပြီး လီးချောင်းကြီးဖြင့် အတေ့ခံလိုက်ရသဖြင့် အံ့သြထိတ်လန့်သွားကာ စကားသံများ ထစ်ငေါ့သွားရသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်အတွင်းသို့ လီးချောင်းကြီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

“ ဘွတ်.. ဗျစ်.. ”

“ မောင်လေး.. မင်း.. မင်း.. ရက်စက်လှချည်လား.. ဟင်.. အွန့်.. အွန့်.. အူး.. ”

အေးအေးဝင်းမှာ လူးလဲထလိုက်မည် ပြုလိုက်ချိန်တွင် မိုးကြီးက သူမ၏ ဘေးဘက် ကုတင်ပေါ်သို့ ခုန်တက်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲချုပ်လိုက်သလို ရဲကျော်ကလည်း သူ၏ဘက်မှနေ၍ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ လူးလဲထရန်အတွက် လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်ထားခံရသဖြင့် မထနိုင်ရကား ရဲကျော်ကို လှည့်ရန်တွေ့သည်ကို ရဲကျော်က ပါးစပ်ပိတ်လိုက်လေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ကိုယ်ခန္ဓာအပေါ်ပိုင်း လုံးဝလှုပ်မရအောင် ဖြစ်နေသဖြင့် လီးဝင်နေသော အောက်ပိုင်းကို လှုပ်ရှားရန် ပြင်လိုက်သည်။

ကျော်မျိုးက သူ၏ထောက်ထားသော ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို အေးအေးဝင်း၏ ဒူးခေါင်းများ အတွင်း ကပ်လျှက် ထောက်ထားပြီး သူမ၏ ဖင်တုံးကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိထားသဖြင့် အေးအေးဝင်းမှာ ဘယ်လိုမှ လှုပ်မရချေ။

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဒုတ်.. ပလွတ်.. ဟ.. အ.. ”

ကျော်မျိုးက အေးအေးဝင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် အမြန်ဆုံး လိုးလိုက်ရာ စောစောက သေသေချာချာ မသုတ်ထားသဖြင့် ကျန်ရှိနေသော အရည်များကြောင့် လီးအဝင်အထွက်မှာ ရှောရှောရှူရှူ ဖြစ်လာသည်။ ထို့အပြင် အေးအေးဝင်းအနေဖြင့် ယခင်ကတည်းက ကာမဆန္ဒပြင်းပြနေသူ ဖြစ်သဖြင့် ကျော်မျိုး၏ လီးချောင်းကြီး ဝင်ထွက် ပွတ်တိုက်နေမှုကို သာယာလာမိလေသည်။ ထို့အတွက် သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာသဖြင့် လီးဝင်ထွက်ခြင်းကို အထောက်အကူဖြစ်ပြီး လီးဝင်ထွက်သံများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

မိုးကြီးက အေးအေးဝင်း၏ လက်တစ်ဖက်ကို ချုပ်ကိုင်ရင်း သူမ၏ နို့အုံကြီးတစ်ဖက်ကို ချေမွဖျစ်ညှစ်ပေးနေသည်။ အေးအေးဝင်းမှာ ရုန်းကန်၍ မလွယ်မှန်း သိလိုက်ရပြီး ကျော်မျိုး၏ လိုးဆောင့်မှုအပေါ် အရသာရှိလာသဖြင့် တအားရုန်းကန်ခြင်း မပြုတော့ဘဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ ရဲကျော်က အေးအေးဝင်းတစ်ယောက် အလိုးခံရမှုကြောင့် နှာထန်နေပြီမှန်း သိလိုက်သဖြင့် သူမ၏ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသောလက်ကို လွှတ်ကာ အယ်ထနေသော နို့ကြီးတစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်သည်။

အေးအေးဝင်းမှာ အမျိုးသမီးတိုင်း ကြောက်ကြသော အခြေအနေတစ်ရပ်သို့ ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။ သူမကို အားမနာတမ်း မညှာမတာ ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လိုးဆော်ကြမည့် ကောင်လေးသုံးယောက်၏ လက်တွင်းသို့ ရောက်ရှိနေပြီး ပိုဆိုးသည်မှာ သူမကိုယ်တိုင်၏ ရင်ထဲမှာပင် လှိုက်ဖိုနေပြီး ကာမဆန္ဒများထကြွကာ အရသာတွေ့နေခြင်း ဖြစ်သည်။

“ အား.. အီး.. အူး.. အ.. အား.. ”

ထို့အတွက်တော့ အေးအေးဝင်းမှာ ကျော်မျိုး၏ လိုးဆောင့်မှုအပေါ် ဖင်ကြီးဖြင့် ပြန်ဆောင့်ပေးရင်း ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ပြီးသွားရလေတော့သည်။

——————————————–

“ တောက်.. ”

“ ဟင်း.. ဟင်း.. ဒင်းတော့လား.. လာမှသိမယ်.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

ကျွန်မရင်ထဲမှာ ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်နေသဖြင့် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေရသည်။ ရင်ထဲမှနေ၍ လှိုက်လှိုက်တက်လာသော ယူကြုံးမရမှု၊ မကျေနပ်မှု၊ မချိတင်ကဲ ဖြစ်ရမှုများကို ” တောက်.. ” တစ်ချက်ခေါက်၍ ဖွင့်ထုတ်လိုက်ရပြီး မကျေမနပ် ရေရွတ်နေမိသည်။

ကျွန်မကို ဤသို့ ဒေါသစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သော ရဲကျော်ကိုလည်း ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့သူတစ်ဦးအဖြစ် မြင်ယောင်မိပြီး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဒေါသဖြစ်နေရသည်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်လှဲပြီး အိပ်နေရာမှနေ၍ တဖက်ဘေးသို့ စောင်းလှည့်ပြီး လက်သီးဆုပ်လျှက် မွေ့ယာကို လက်သီးနှင့် နှစ်ချက် ထိုးလိုက်မိသည်။

“ ဘုန်း.. ဘုန်း.. ”

“ အား.. လား.. လား.. အား.. ”

မွေ့ယာထူထူပေါ်သို့ ကျွန်မလက်သီးချက် ရောက်သွားပြီး အသံနှစ်ချက် မြည်သွားသော်လည်း လက်သီးဆုပ်ထားသော လက်မှာ နည်းနည်းနာသွားသဖြင့် အသံထွက် အော်မိလိုက်ရတော့သည်။ ပြီးတော့မှပင်.. ကိုယ်ကဘယ်လိုဘဲ ဒေါသထွက်နေ၊ မကျေနပ်ဖြစ်နေ၊ ကိုယ်က မိန်းကလေးဖြစ်နေတယ် ဆိုတာကိုပင် ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ ပြန်သတိထားလိုက်မိသည်။

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါသည်။ စောစောက ကျွန်မအနေဖြင့် ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် မွေ့ယာကို လက်သီးဆုပ်ပြီး ထိုးလိုက်တာ မွေ့ယာဘာမှမဖြစ်ဘဲ ကျွန်မလက်သာ နာသွားတယ် မဟုတ်လား။ ဒီတော့ ကျွန်မအနေဖြင့် ဘယ်လောက်ပဲ ဒေါသထွက်နေနေ၊ ဘယ်လိုဘဲ မချိတင်ကဲဖြစ်နေနေ၊ မကျေနပ်ဖြစ်နေနေ ကျွန်မမှာ မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေသောကြောင့် ရဲကျော်တို့လို ယောကျ်ားသားများနှင့် ဘယ်လိုနည်းနှင့်မျှ ယှဉ်ပြိုင်လို့ မရနိုင်မှန်း တွေးမိလိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်ကို တွေးမိလေတိုင်းမှာပင် ရင်ထဲမှာတော့ တနုံ့နုံ့ဖြင့် ဖြစ်နေရလေသည်။

ရဲကျော်ကိုလည်း လုပ်ရက်လေခြင်း၊ အချစ်ကို အလွဲသုံးစား ပြုရက်လေခြင်း၊ ယုံကြည်မှုအပေါ် စော်ကားရက်လေခြင်း၊ အထင်သေးရက်လေခြင်းဟူ၍ မချိတင်ကဲ စိတ်များဖြင့် ရင်ထဲမှာမကောင်း ဖြစ်ရလေသည်။ လွန်ခဲ့သော ငါးရက်လောက်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ကျွန်မမှာ ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေရသည်။

ကျွန်မမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲနေရင်းမှ အိပ်ခန်းတံခါးဆီသို့ အကြည့်များက ရောက်သွားမိသည်။ အဲဒီအိပ်ခန်းတံခါးမှပင် ရဲကျော်ကို ဝင်ထွက်ခွင့်ပြုပြီး ကျွန်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို သူလိုရာသုံးဖို့ ခွင့်ပေးထားပြီးဖြစ်သည်။ ကျွန်မမှာရှိသော အချစ် မေတ္တာနှင့်တကွ ကျွန်မ၏ ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးကို ချစ်သူ့အတွက်သာ ထားရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရဲကျော်အနေဖြင့် ပြုချင်သမျှပြုပါစေ.. ခံရန်အဆင်သင့်ခဲ့သော ကျွန်မ ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။

သူကလည်း ကျွန်မပေးခဲ့သမျှ အခွင့်အရေးတိုင်းလိုလိုကိုပင် အပြည့်အဝ အသုံးချ ရယူခဲ့တာချည်းပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မ၏ အခန်းတံခါးကို ကျော်ဖြတ်လျက် ကျွန်မ၏ အိပ်ခန်းထဲကို အချိန်မရွေး ဝင်လိုဝင် ထွက်လိုထွက် နေခဲ့သည်။ ကျွန်မ စိတ်ပါပါ မပါပါ ကျွန်မ၏ ထမီကို လှန်လျက် ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ထိုးထည့်ပြီး လိုးနေမြဲဖြစ်သည်။

ကျွန်မကလည်း ကျွန်မပင် ဖြစ်လေသည်။ ရဲကျော်မို့ ကျွန်မကို နှုတ်ခမ်းများ နမ်းစုပ်လျှက်၊ နို့ကြီးများကို ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လျှက်၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုးဆွပေးပြီး ကျွန်မ၏ ထမီကို ချွတ်လိုက်သည်နှင့် ရဲကျော်၏ လီးချောင်းကြီးဖြင့် ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲကို တိုးဝင်လိုးဆောင့်ပေးမှု အရသာကို အာသာငမ်းငမ်း ခံချင်လာမိတော့သည်။ ကာမဆန္ဒရမ္မက်ကြီးမားကာ နှာထန်သည်ဟူ၍ ပြောချင်ပြောကြပါစေတော့။ ကျွန်မ ခံရမည်သာ ဖြစ်လေသည်။

ကျွန်မကိုယ်၌ကိုက ရဲကျော်နှင့် တွေ့လေတိုင်း သူ၏ အလိုးကို အဆက်မပြတ် ခံချင်နေမိမှတော့ သူ၏ လီးချောင်းကြီးမှာ ကျွန်မ မမြင်နိုင်သော ဆွဲအားတွေ ရှိနေသည်ဟုပင် ကျွန်မဆိုချင်မိပါသည်။ ဒီအတွက် ရဲကျော်မှ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်လေးကို သူ၏ လီးချောင်းကြီးဖြင့် ဘယ်လောက်ပဲလိုးပါစေ ကျွန်မမှာ ရိုးအီသွားခြင်း မရှိရုံမျှမက ခံပြီးရင်းခံချင်ပင် ဖြစ်နေခဲ့ပါသည်။ သူ တစ်နေ့လုံး တစ်ညလုံး လိုးလျှင်တောင်မှ ခံချင်စိတ်က ပျောက်ကွယ်သွားမှာ မဟုတ်ဟုတောင် ထင်မိသည်။ သို့သော် ရဲကျော်ကို တစ်ပတ်တစ်ခါသာ လိုးဖို့ အခွင့်ပေးကာ စည်းကမ်းချထားခဲ့ပါသည်။

ရဲကျော်ကလည်း တစ်ပတ်တစ်ခါသာ လိုးသည်ဆိုပေမယ့် သူမို့ လို့လိုးလိုက်လျှင် ကျွန်မမှာ မျော့မျော့လေးသာ ကျန်နေခဲ့ရသည်။ တစ်ပတ်တစ်ခါ လိုးခွင့် ပေးထားခြင်းအပေါ် အပြည့်အဝ အသုံးချကာ တစ်ညလုံးလိုလိုပင် သုံးလေးငါးချီဆက်တိုက် လိုးပါတော့သည်။ ကျွန်မအတွက် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကသာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်နေလေတော့ မငြင်းနိုင်ဘဲ သူ့စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံခဲ့လေသည်။

သူ့ကို တစ်ပတ်တစ်ခါသာပေးရန် စည်းကမ်းထားခဲ့ပေမယ့် ကြားရက်တွေမှာ ရဲကျော်တစ်ယောက် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးကို လာပြီး လိုးစေချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိတာတော့ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနဲ့ မတွေ့တဲ့ရက်တွေမှာတော့ စာသင်ဖက် ဆရာတွေ၊ စာသင်နေတဲ့ ကျောင်းသားတွေ၊ လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ယောကျာ်းတွေရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဖုဖောင်းနေတဲ့ နေရာကို အမှတ်တမဲ့လိုလိုနဲ့ ကြည့်မိတာကို ခဏခဏ မငြင်းနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သူတို့တတွေမှာရှိတဲ့ လီးချောင်းကြီးတွေနဲ့ ကျွန်မကို လာလိုးမယ်ဆိုရင် အလိုးခံဖို့ အသင့်ပဲဆိုတာကို သိစေချင်တာတော့ ခဏခဏပင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်မမှာက ကျောင်းဆရာမဆိုတဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို မထိခိုက်ရအောင် ဘယ်သူ့ကိုမှ အထာမပေးခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မမို့လို့ လမ်းလျှောက်သွားလျင်ဖြင့် လူတိုင်းလိုလိုက ကျွန်မ၏ စွဲမက်စရာ ကိုယ်ခန္ဓာကို ဝိုင်းကြည့်ကြတာချည်း ဖြစ်လေသည်။ အထူးသဖြင့် ရင်သားအိအိထွေးထွေးကြီးနှင့် နို့တွေကြီးသလောက် သွယ်လျလျဖြစ်နေတဲ့ ခါးကျဉ်ကျဉ်အောက်မှ ကားထွက်သွားသော တင်ပါး အိအိဝိုင်းဝိုင်းကြီးတွေကြောင့် အေးအေးဝင်းဆိုလျင် ဖင်တောင့်တောင့် အိုးကောင်းကောင်း ဆရာမလေးလို့ နာမည်ကြီးသူဖြစ်သည်။ လမ်းလျှောက်လျင် ဖင်သားများ တုန်ခါသွားအောင်လျှောက်ပြီး လူပျိုပေါက်ကနေ ဘကြီးအရွယ်အထိ အရွယ်စုံယောကျ်ားများကို ရင်ခုန်သွားစေခဲ့တာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

ကျွန်မမှာ ရည်းစားထားခဲ့ဖူးခြင်းမရှိဘဲ ရဲကျော်နှင့်တွေ့သည့် အချိန်ကြမှပင် ဆရာမဆိုသော ဂုဏ်သိက္ခာတွေ အကုန်ကွာကျ ကုန်ရလေတော့သည်။ ကျွန်မအနေဖြင့် လိုအပ်သော အချိန်တွင် လိုအပ်သလို ခိုင်းစေဖို့အတွက်သာ သူ့ကို အသုံးချခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရဲကျော်က ကျွန်မကို ပြန်၍ အသုံးချသွားခဲ့သည်။ သူ့ကို ပစားပေးခဲ့သော ကျွန်မအပေါ်တွင် နွဲ့ဆိုးဆိုးလျှက် ကျွန်မ၏ အချစ်၊ ကျွန်မ၏ ကာမကို ကျုံးသွင်းလျှက် အပိုင်စီးယူငင် သိမ်းပိုက်သွားခဲ့သည်။

ယခင်က ကာမအရသာဆိုသည်မှာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ မစဉ်းစားမိခဲ့သော်လည်း ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးနှင့် ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးထည့် လိုးသွင်းပြီးကတည်းက လီးချောင်းကြီးကို စွဲလန်းသွားခဲ့ရသည်။ ထိုအခါမှစ၍ သူလိုးသမျှကို ကျေကျေနပ်နပ်ဖြင့် ခံခဲ့မိတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ သူလိုးသမျှခံနေပေမယ့် ကျွန်မမှာ ခံရတာ အားမရတာတော့ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။

ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ကတော့ ရဲကျော်မှနေ၍ ကျွန်မကို လိုးနေရင်းမှ သူ၏ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦးဖြစ်သော ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကိုပါ ခေါ်လာပြီး ကျွန်မကို ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြလေသည်။ ကျွန်မမှာ ပထမဦးစွာ ရဲကျော်လိုးနေစဉ် အရိပ်အယောင်ပြသော စကားလုံးများ ကျွန်မကို ပြောနေသော်လည်း သူ၏ အလိုးတွင် နစ်မျောပြီး ကာမအရသာကိုသာ ခံစားမိနေသဖြင့် ဒီ့ပြင်ထွေထွေထူးထူးကို ဘာမျှဆက်မတွေးခဲ့မိတာ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သုံးချီဆက်တိုက်ဆိုသလို အလိုးခဲ့ရသည်ဖြစ်၍ မောပန်းသွားကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ဖြစ်သလို မှောက်လိုက်ပြီး မျက်စိမှိတ် အနားယူနေခဲ့သည်။ ဤသည်ကို အခွင့်ကောင်းယူလျက် ရဲကျော်က ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးကို ခေါ်ကာ ကျွန်မကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးလိုက်ကြလေသည်။

ပထမတွင် ကျော်မျိုးက ကျွန်မကို ဖင်ကုန်းလျှက်ပင် နောက်မှနေ၍ ကျွန်မစောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ့လီးချောင်းကြီး ထိုးသွင်းပြီး လိုးလေသည်။ ရဲကျော်နှင့် မိုးကြီးက ကုန်းကုန်းကွကွ ဖြစ်နေသော ကျွန်မ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိကိုင်ထားကြပြီး ကျွန်မ၏ နို့အုံကြီးများကို ကိုင်တွယ် ညှစ်ချေနေကြရာ ကျွန်မမှာ ပထမတော့ အံ့သြထိတ်လန့်ပြီး ယူကြုံးမရ ဖြစ်ရသော်လည်း ကျွန်မ ပင်ကိုကပင် ကာမဆန္ဒပြင်းပြသူ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်နေသောကြောင့် အသစ်အဆန်းအဖြစ် ရင်ထဲလှိုက်ဖိုပြီး ခံစားလာရသည်။

တခါမှ မကြုံဘူးသော ကာမအရသာကို ခံစားရသဖြင့် ကျွန်မမှာ ရုန်းကန်အော်ဟစ်ဖို့ပင် စိတ်မကူးမိတော့ဘဲ သူတို့အလိုကြ လိုးတာကို ခံလိုက်လေတော့သည်။ သူတို့ကလည်း အလာသားပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်မကို တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီဖြင့် မရိုးအောင် လိုးပေးကြသည်။ ကျွန်မမှာ လီးအသစ်နှင့် လိုးတာကို ခံရသဖြင့်လည်းကောင်း၊ ကောင်လေးနှစ်ယောက်က ကျွန်မ၏ နို့အုံကြီးများကို တပြိုင်နယ် ဂျုံနယ်သလို နယ်ပေးနေ၍လည်းကောင်း အလိုးခံရတာ အရသာရှိလာပြီး ခဏလေးနှင့် ပြီးသွားရလေသည်။

ကျော်မျိုးကလည်း ကျွန်မကို မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်လိုက်သဖြင့် ပြိုင်တူလိုလိုပင် ပြီးသွားလေသည်။ ထို့နောက် မိုးကြီးက ကျွန်မနောက်မှနေ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကြားသို့ အလျားလိုက်သွင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ပွတ်တိုက်ထိတွေ့သွားပြီး ကျွန်မ၏ ငေါက်တောက်ကလေး ဖြစ်နေသော စောက်စိကလေးကို မထိခလုတ် ထိခလုတ် တိုးမိနေလေရာ ကျွန်မမှာ ထပ်မံပြီး အလိုးခံချင်လာပြီ ဖြစ်သည်။ အလိုးခံချင်စိတ်များ ထကြွလာပြီဆိုသည်ကို ပြသည့်အနေဖြင့် ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါလိုက်မိသည်။

မိုးကြီးကလည်း ကျွန်မ ခံချင်နေပြီဆိုသည်ကို သိသည့်အတွက် လီးချောင်းကြီးကို ကျွန်မ ဖင်ကြားသို့ ပြောင်းပြီး ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။ ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို ပွတ်တိုက်ခဲ့သော မိုးကြီး၏ လီးချောင်းကြီးမှာ စောစောက ကျော်မျိုး၏ သုတ်ရည်များနှင့် ကျွန်မ၏ စောက်ရည်များ စိုရွှဲနေသဖြင့် ဖင်ကြားထဲ သူ၏လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်ပေးသောအခါ ကျွန်မဖင်ကြားမှာ စိုစိစိဖြစ်သွားသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ ကျွန်မမှာ သူ့လီးချောင်းကြီး ဘယ်အချိန် စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာမလဲဟူ၍ စောင့်မျှော်နေဆဲမှာ မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ဝတွင် လီးတန်ကြီးကို တေ့လိုက်လေသည်။

“ အို.. ဘာလုပ်တာလဲ.. ဖင်ကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့နော်.. မရဘူး.. မရဘူး.. မလုပ်နဲ့.. မလုပ်ပါနဲ့.. ”

“ မမရယ်.. အသာလေးငြိမ်နေလိုက်ပါ.. မမ.. ကောင်းရပါစေ့မယ်.. နည်းနည်းတော့.. တောင့်ခံပါ..
မမရယ်.. နော်.. ”

ကျွန်မက ဖင်ပေါက်ဝကို တေ့ထားသော မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှ လွတ်အောင် ဖင်ရမ်းလိုက်ပြီး ဖင်မလိုးရန် အတင်းငြင်းမိသည်။ မိုးကြီးမပြောနှင့် ကျွန်မချစ်သူ ရဲကျော်တောင်မှ ဖင်ချရန် ကြိုးစားတာကို လက်မခံခဲ့မှန်း ရဲကျော်အသိပင် ဖြစ်သည်။ ရဲကျော်ကတော့ သူ မဖွင့်ခဲ့ရသော ကျွန်မ၏ ဖင်ကြီးအား မိုးကြီးလိုးမည်ကို အားပေးအားမြောက်ပြုသည့် အနေနှင့် ကျွန်မ၏ အော်ဟစ်နေသော ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်ကာ အသာလေးငြိမ်ခံရန် ပြောနေသည်။

မိုးကြီးက လှုပ်ရမ်းခါလျက်ရှိနေသော ကျွန်မ၏ ဖင်ကြီးကို ငြိမ်အောင်ထိန်းလိုက်ပြီး ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ညှစ်၍ ကိုင်ဖြဲကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းနေသည်။ မိုးကြီး၏ လီးတန်ထိပ်တွင် အရည်များက စိုရွှဲနေသည့်အတွက် လီးတန်ဒစ်ကြီးက ကျွန်မ၏ အပျိုစင် ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်လာလေသည်။

“ အား.. နာတယ်.. နာ.. တယ်.. အ.. မလုပ်ပါနဲ့.. အား.. ”

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. အမလေး.. သေပါပြီ.. အင့်.. အီး.. ဟီး.. ”

“ မမဖင်ကြီးက ဒီလောက်ကြီးနေတာ နာမလားလို့.. ”

မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးက ဆက်တိုးဝင်လာနေရာ ကျွန်မမှာ နာလှသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသားစိုင်များမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျှက် အော်ဟစ်နေရလေသည်။ ရဲကျော်က ကျွန်မ၏လက်ကို တအားချုပ်ထားပြီး ကျွန်မ၏ ထောင်ထလာသော ခေါင်းကိုပါ ဖိထားလျှက် အောင့်ခံရန် ပြောနေသည်။ ကျွန်မမှာ နာကျင်လွန်းလှသဖြင့် ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါနေသော်လည်း မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ နာကျင်အော်ဟစ်မှုကို ဂရုမပြုတော့ဘဲ တဝက်သာသာ ဝင်နေသော သူ၏ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိ ဝင်သွားရန်အတွက်သာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးသွင်းနေတော့သည်။

ဖင်ဆော်ခံရခြင်းသည် မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် အဆုံးစွန်ဆုံး နည်းလမ်းဖြင့် အရှက်တကွဲဖြစ်၊ ကျိုးနွံအောင် ဇာတ်သွင်းခံရခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုမူ ကျွန်မ၏ ချစ်သူရှေ့တွင် ကျောင်းသားအရွယ် သူငယ်လေးများ၏ ဆီမဆွတ်ဘဲ ဖင်ပါကင်ဖွင့်ခံနေရသော အဖြစ်မှာ ဆိုးလှသဖြင့် မျက်လုံးအစုံကို မှိတ်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းများကိုသာ ပြတ်ထွက်လုမတတ် ကိုက်ထားမိလေသည်။

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. ”

“ အား.. အိ.. အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. နာ.. နာတယ်.. နာတယ်.. အ.. အီး.. အင်း.. အီး.. အီး.. နာတယ်.. ”

ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးကြီး တဆုံးဝင်သွားချိန်တွင် နာကျင်မှုမှ သက်သာလိုသက်သာငြား ကျွန်မ၏ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို ရမ်းခါလိုက်မိသည်။ သို့သော် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွတ်ထွက်မသွားပဲ ရှိနေသည့်အပြင် ကျွန်မဖင်ကြီးကို ကြိတ်နှဲ့သွင်းကာ မွှေပေးသလို ဖြစ်နေသဖြင့် ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ဆိမ့်သွားရခြင်းနှင့်အတူ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း ဆိမ့်ကျင်စွာဖြင့် တစ်ချီပြီးသွားရကာ ပျစ်ချွဲသော စောက်ရည်များကို ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲမှ ညှစ်ထုတ်လိုက်ရလေသည်။ မိုးကြီးကတော့ ကျွန်မ၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးများကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ဖျစ်ညှစ်လျက် တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးနေလေသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ဖွတ်.. ”

“ အ.. အ.. အ.. အီး.. အ.. အမလေး.. လေး.. အား.. အား.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ”

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

ကျွန်မ၏ ဖင်ထဲသို့ မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်နေသည်မှာ စောက်ရည်နှင့် သုတ်ရည်များ စိုရွှဲနေသဖြင့် စေးပျစ်စွာ ဝင်ထွက်လိုးနေသဖြင့် ကျွန်မမှာ နာကျင်လျက်နှင့်ပင် ဆိမ့်ကောင်းနေလေသည်။ သို့အတွက် ခံစားနေရသော ဖင်လိုးခံရခြင်း အရသာကို ကျွန်မမှာ မျက်စိစုံမှိတ်လျက် အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ပြတ်မတတ် ကိုက်ထားကာ ခံစားနေရလေသည်။

ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ လီးဝင်ထွက်သံများ ဆူညံနေလျက်ရှိသလို ရဲကျော်နှင့် ကျော်မျိုးတို့ နှစ်ဦးကလည်း ကျွန်မ၏ နို့အုံများကို ကိုင်ဆွဲဆုပ်ချေတာ ခံနေရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ကောင်းသော အရသာ၊ ဆိမ့်သော အရသာများ ခံစားလျှက် မိုးကျော်၏ လီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်တာကို ဖင်ကြီးရမ်းကာ ဖင်အရသာရှိစေရန် ဆောင်ရွက်ပေးရင်း မိုးကြီး၏ ဖင်ဆော်ခြင်းကို ခံနေရလေသည်။

မကြာခင်မှာပင် ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးနေသော မိုးကြီးက အဆက်မပြတ် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး လိုးဆောင့်ရင်းမှနေ၍ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အတင်းထိုးစိုက် ဖိကပ်ပြီး သုတ်ရည်များ ကို ကျွန်မ၏ ဖင်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီးက တိုးဝင်လိုးလျှက် သုက်ရည်ပူပူများ ပန်းထည့်ခံရသော ဖင်ဆော်ခံရသည့် အရသာကို ခံစားနေရသော်လည်း ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းပြီး လိုးခြင်းလောက် အရသာမရှိလှသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး တစ်ချောင်းချောင်းဖြင့် ထိုးသွင်းပြီး လိုးဆောင့်ပေးစေချင်သော ဆန္ဒများ ဖြစ်ပေါ်လာနေပြီဖြစ်သည်။

“ မမ ကောင်းရဲ့လားဟင် ”

“ အင်း.. ကောင်း..တော့ကောင်းပါတယ်.. ဒါပေမဲ့.. အင်း.. ”

“ အော်.. မမရယ်.. မမစိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် နောက်တစ်ခါ ထပ်လိုးပေးမယ်.. သိလား.. မမ သိပ်မရုန်းနဲ့တော့နော် ”

“ အင်းပါကွယ်.. အင်းပါ.. မမကို အရမ်းနာအောင်တော့ မလုပ်နဲ့နော်.. ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ.. မမကောင်းစေရမယ် ”

“ စိတ်ချပါ.. မမ မနာစေရဘူး ”

ကျွန်မအနေဖြင့် ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးဖြင့် ထိုးသွင်းကာ လိုးစေချင်သော ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွနေမှန်း ရဲကျော်တို့က သိသလိုပင် ဖင်ထဲ အလိုးခံရတာ ကောင်းသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကိုပါ လိုးစေချင်သော ကျွန်မ ဆန္ဒတွေကိုပါ သိနေပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်မမှာ ဘယ်အပေါက်ထဲကိုပဲ လီးဝင်ဝင် ကောင်းသော ဆိမ့်သော အရသာကို ခံစားရကြောင်း လက်တွေ့သိလိုက်ပြီမို့ ရုန်းကန်ရင်းဖြင့် အလိုးခံမယ့်အစား သူတို့အကြိုက်လိုက်ပြီး အလိုးခံရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီလည်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ဖွတ် ”

မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးဝင်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကျွန်မ ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ သူတို့တတွေ ဘယ်လိုပဲလိုးလိုး သူတို့လိုးသမျှ အံကြိတ်ခံမည်ဟူ၍ သဘောထားလိုက်သည့်ခဏမှာ ကျွန်မ၏ ကာမရမ္မက်သွေးဆိုးများ ထကြွပြင်းပြလာပြီဖြစ်သည်။

ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်လာကာ ခံချင်စိတ်တွေက ထကြွလာသလို စောက်ရည်များက စိမ့်ထွက်လာပြန်ပြီဖြစ်သည်။ မိုးကြီးက ကျွန်မဖင်ကို လိုးစဉ်က ဖင်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးဝင်ပြီး မကြာခင်မှာပင် ကျွန်မမှာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပြီဖြစ်၍ သုတ်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားချိန်တွင် ကျွန်မမှာ ကောင်းနေဆဲဖြစ်လျက် မပြီးသေးပဲ ကာမဆန္ဒတွေမှာ တဆန့်ငင်ငင်ဖြစ်ကာ ကျန်ခဲ့ရလေသည်။

“ မမ.. ”

“ ဟင်.. ဘာလဲဟင်.. ”

“ ဒီအတိုင်းဘဲ ကုန်းနေဦးနော် ”

“ အင်းပါ.. အင်း.. ”

ရဲကျော်က ကျွန်မကို ယခုအနေအထားအတိုင်း ကုန်းလျက် လေးဘက်ထောက်ထားရန် ပြောသဖြင့် ကျွန်မလည်း ဆက်ပြီး လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားရလေသည်။ ဆက်တိုက် ကြာကြာ လေးဘက်ထောက် ကုန်းထားရသဖြင့် ညောင်းလာမိသော်လည်း ကျွန်မမှာ ကာမအရသာ အသစ်အဆန်းကို ခံစားကြည့်ချင်သောကြောင့် ဆက်၍ပင် ဖင်ကုန်းလျက် လေးဘက်ထောက်မြဲ ထောက်ထားခဲ့သည်။

ကျွန်မမှာ လေးဘက်ထောက်ထားလျှက်မှ ရဲကျော်တို့တတွေ ဘယ်လိုများ လိုးကြဦးမှာလဲဟု ခေါင်းထောင်လျှက် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ရာ ကျွန်မ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်ခန္ဓာကို ဝိုင်းကြည့်နေကြသော သူတို့သုံးယောက်စလုံး၏ လီးတန်ကြီးများမှာ မာတောင်လျှက်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ရဲကျော်တို့ သုံးယောက်စလုံး ဝိုင်းလိုးကြသည်ကို ခံရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရ၍ ကာမဆန္ဒရမ္မက်များ ပိုမိုပြင်းထန် ထကြွလာပြီ ဖြစ်သည်။

ထိုခဏမှာပဲ ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ နောက်ရောက်လာပြီး ကျွန်မ၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆွဲဖြဲ၍ ထွက်ပေါ်လာသော ဖင်ပေါက်ဝ နီနီရဲရဲစူစူလေးဆီသို့ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို တေ့၍ ညင်သာစွာ သွင်းလိုက်သည်။ အရသာသိနေပြီဖြစ်သော ကျွန်မမှာ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို နောက်ပစ်လျှက် အံကြိတ်ပြီး ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီး ဝင်လာသည်ကို ခံလိုက်ရလေသည်။

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

“ အင့်.. အင်း.. အား.. အား.. အီး.. အီး.. အား.. ”

မိုးကြီး လိုးထား၍ ဖင်ပေါက်ကျယ်နေသည့်အပြင် မိုးကြီး၏ သုတ်ရည်များ ဖင်ပေါက်ထဲ၌ ရှိနေသဖြင့်
ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီးမှာ တဆုံးဝင်သွားပြီး ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ ဖင်သားအိအိကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းညှောင့်၍ လိုးနေလေသည်။

“ ပြွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပြွတ်.. ”

ကျွန်မမှာ သွေးသားဆန္ဒများ ကြွတက်လာပြီး ရမ္မက်များ ထန်လာသောကြောင့် ညည်းညူမိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကျော်မျိုးက ကျွန်မ၏ ဖင်ထဲသို့ လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ကျွန်မကို ဆွဲဖက်ကာ ဘေးသို့ လှိမ့်ချလိုက်ရာတွင် ကျွန်မမှာ သူ့အပေါ်မှ ထပ်လျှက်သားဖြင့် ပက်လက်လှန်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ကျော်မျိုး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲတွင် ထိုးလျှက်သား တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေပြီး ကျွန်မပေါင်နှစ်ချောင်းမှာ ဘေးသို့ ကားထွက်လာလေသည်။

ကျော်မျိုးက သူ၏ ခြေထောက်များနှင့် ကျွန်မ၏ ခြေထောက်များကို လိမ်ချိတ်လျှက် ပေါင်ကို ခပ်ကားကားဖြစ်အောင် လုပ်ပေးထားရာ ကျွန်မ၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ မို့မောင်းပြူထွက်လျှက် နေလေသည်။ ထိုအခါ မိုးကြီးက ကျွန်မ၏ ကားနေသော ပေါင်ကြားတွင် ဝင်၍ နေရာယူကာ သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်အဝဆီသို့ တေ့ကာ ဖိ၍ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ ပလွတ်.. ”

“ အား.. အား.. နာတယ်.. ဖြေးဖြေးသွင်း.. အား.. အား.. ”

မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မစောက်ဖုတ်ဝဆီသို့ တေ့၍ သွင်းလိုက်သော်လည်း ကျွန်မ၏ စောက်ဖုတ်မှာ ကော့ထောင်နေသဖြင့် မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ မဝင်ပဲနှင့် ကျွန်မစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကို လျှောတိုက်ထိုးခွဲကာ ကျွန်မ၏ စောက်စေ့ငုတ်တိုတိုလေးကိုပါ တွန်းတိုက်လျှက် ကန်ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်မမှာ နာကျင်သွားရလေသည်။ မိုးကြီးက ကျွန်မအော်သံကို ဂရုမစိုက်တော့ပဲ သူ၏လီးတန်ကြီးကို အရင်းမှ ကိုင်ဆုပ်လိုက်ကာ အောက်သို့စိုက်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ဝတွင် ထပ်မံတေ့၍ ဖိပြီး ဒစ်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ မိုးကြီးက သူ၏ ဖင်အားဖြင့် ဖိထိုးကာ လိုးလိုက်သဖြင့် လီးချောင်းကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာလေသည်။

ထိုလီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားနုနုများနှင့် စီးပိုင်စွာ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့လေရာ ကျွန်မအနေဖြင့် နာကျင်ခံခက် ဖြစ်သွားရသည်။ မိုးကြီး၏ လီးတန်ကြီးမှာ ကျွန်မစောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်ရာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့လည်း ကျော်မိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို ထိုးသွင်းထားသဖြင့် အပေါက်နှစ်ပေါက်စလုံးကို လီးချောင်းကြီးများဖြင့် အလိုးခံနေရသောကြောင့် ကျွန်မမှာ ဘယ်လိုမှ ပြောမပြတတ်အောင် ခံစားနေရလေသည်။ ကျွန်မမှာ ဖင်ပေါက်ရော စောက်ပတ်ထဲကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းနှင့် လိုးဆော်နေသဖြင့် အောင့်သလိုလို၊ နာသလိုလိုနှင့် အသည်းတအေးအေး၊ ကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းထအောင် ထူးခြားကောင်းမွန်သည့် ကာမအရသာထူးကို ပီပီပြင်ပြင်ခံစားနေရသည်။

ကျွန်မမှာ လီးတန်ကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆင်ပြေအောင် လိုးသွင်းနိုင်ရန်အတွက် ပေါင်ကို ပို၍ကားပေးလိုက်ပြီး ခါးကိုပါ ကော့ညွှတ်ပေးလိုက်သည့်အတွက် ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့၏ လီးချောင်းကြီးနှစ်ချောင်းမှာ ကျွန်မ၏ ဖင်ပေါက်နှင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ ကောင်းစွာ ဝင်ထွက် လိုးနိုင်ပါလေတော့သည်။ မိုးကြီးက စောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးဝင်သွားသော သူ၏လီးတန်ကြီးကို အသာပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက် အသာလေး ပြန်လိုးသွင်းလိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသလို ကျော်မျိုးကလည်း ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို တေ့ကာ ကော့ကာ ထိုးတင်၍ လိုးပေးနေလေသည်။

ကျွန်မမှာ ဖင်ထဲရော စောက်ပတ်ထဲကိုပါ လီးနှစ်ချောင်းဖြင့် ဝင်ထွက်လိုးပေးနေသဖြင့် ဖင်ရော
စောက်ပတ်မှာပါ အရသာတွေ့ပြီး ကျွန်မ၏ ကာမမီးတောက်မှာ ပြင်းထန်သည်ထက် ပြင်းထန်လာရပြီဖြစ်သည်။

“ ဗြစ်.. ဗြစ်.. ပလွတ်.. ဖွတ်.. အမေ့.. အား.. အမေ့.. ”

“ ဘွပ်.. အာ့.. အိ.. ဘွတ်.. ဘု.. အမေ့.. ဟင့်.. ဘွပ်.. ဘု.. ဘု.. ဘွပ်.. ”

“ အ.. အား.. အီး.. အီး.. အိုး.. အိုး.. ”

ထိုအချိန်မှာ ရဲကျော်က တစခန်းထလာလေတော့သည်။ ကျော်မျိုးနှင့် မိုးကြီးတို့ ကျွန်မ၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးနေသော အချိန်တွင် ရဲကျော်က ကျွန်မ၏ နို့အုံများ ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်လျှက် နို့အုံကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူလျက် နို့သီးခေါင်းများကို လျှာဖြင့် တို့ထိဝိုင်းပတ်ပေးနေတာ ဖြစ်သည်။

ကျော်မျိုးတို့နှစ်ယောက်က ကျွန်မ၏ ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ကို လိုးတာ အဆင်ပြေလောက်သော အချိန်တွင် ရဲကျော်က မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီးနောက် ကျွန်မ၏ ကိုယ်ပေါ်ကို ခြေထောက်တစ်ချောင်းဖြင့် ကျော်ခွပြီး ကျွန်မ၏ မျက်နှာဘက်ကို ကိုယ်လုံးလှည့်ထားလိုက်သည်။ ကျွန်မမှာ ရဲကျော်က ကျွန်မကိုယ်ပေါ်သို့ ခွကျော်လိုက်ချိန်တွင် မျက်စိမှိတ်လျက် ကာမအရသာကို ခံစားနေရာမှ သူဘာလုပ်မည်လဲဟူ၍ သိချင်သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးက တရမ်းရမ်းနှင့် ကျွန်မမျက်နှာပေါ်သို့ ဝဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ မမ.. မောင်လေး လီးကို စုပ်လိုက်.. ”

ရဲကျော်က ပြောလည်းပြောရင်း သူ၏လီးတန်ကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်တွယ်၍ ကျွန်မ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတန်ကြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အု.. အု.. ”

ကျွန်မမှာ တခါဖူးမျှ လီးမစုပ်ဘူးခဲ့သဖြင့် ပထမတော့ ထိတ်လန့်သလိုလို ဖြစ်သော်လည်း ကာမဇောဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေသောကြောင့် မထူးတော့ပါဘူးဟူ၍ ဆုံးဖြတ်ကာ သူ့လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလာတာကို ခံယူလိုက်သည်။ သို့သော် ရဲကျော်၏ လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းလိုက်၍သာ ဝင်သွားသော်လည်း ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်နေခြင်းမျိုး မဟုတ်ပဲ ကျော်မျိုး၏ ကိုယ်ပေါ်မှာ ကျွန်မက ရောက်နေသဖြင့် လီးစုပ်ရတာ အဆင်မပြေသလို ဖြစ်နေရလေတော့သည်။

ကျွန်မမှာ ဘေးဘက်တွင် ရောက်နေသော လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်မြောက်ကာ ရဲကျော်၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို တွယ်ထားလိုက်ပြီး ကျွန်မ၏ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပြုလျှက်ရှိသော သူ၏လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်အောင် စုပ်ကာ နို့အေးချောင်းစုပ်သလို စုပ်ပေးနေမိသည်။

“ ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. စွပ်.. ”

“ အား.. အီး.. ကောင်း..တယ် မမရယ် အား.. ကောင်းလိုက်တာ ”

ကျွန်မတစ်ယောက်တည်းကို ရဲကျော်တို့သုံးယောက်က ဝိုင်းလိုးကြသည့်အတွက် ဘက်ပေါင်းစုံမှ ကာမအရ သာ ကို ခံစားနေရလေသည်။ တသက်လုံး ထိန်းသိမ်းလာခဲ့သည့် ကျွန်မအသားစိုင်တွေက သူတို့စိတ်တိုင်းကျ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်ဖို့ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုနေ့က ကျမကို သူတို့သုံးယောက် အားမနာတမ်း တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး မရိုးရအောင် ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် လိုးကြဆော်လိုက်ကြသည်။ အလကားရသည့် ပစ္စည်းမို့ မညှာမတာ ပက်ပက်စက်စက် တီးလိုက်ကြလို့ ကျမ ဖွတ်ဖွတ်ကို ကြေသွားတာပါပဲ.. ရှင်တို့ရယ်။

တစ်ခါမှ လီးမစုပ်ဖူးခဲ့သည့် ကျမမှာ ထိုနေ့က လီးသုံးချောင်းလုံး စုပ်ပေးခဲ့ရသည်။ ကျမ၏ ဖင်ပါကင်လေးကိုလည်း သူတို့ဘဲ ဖွင့်လိုက်ကြသည်။ စောက်ပတ်ကိုရော၊ ဖင်ပါ တပြိုင်နက် နှစ်ယောက်ညှပ်ပြီးလည်း ချကြသည်။ အကျုံးခံနေစဉ်က ကာမဆန္ဒတွေ ထကြွပြင်းထန်ပြီး အလိုးခံရတာကို ကျေနပ်မိသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် စဉ်းစားလေလေ၊ ယူကျုံးမရ မချိတင်ကဲနှင့် ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်ရလေသည်။ သူတို့ဝိုင်းသမလိုက်ကြသဖြင့် ကျမမှာ နောက်တစ်နေ့တွင် စောက်ပတ်ရော ဖင်ထဲပါ မခံမရပ်နိုင်အောင် နာနေရသောကြောင့် ကျောင်းမှ ခွင့်တစ်ပတ် ယူလိုက်ရသည်။

ဒီနေ့တော့ ကျမ ကုတင်ပေါ် လှဲနေရင်းက ကျမအဖြစ်ကို ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး အလိုလို ကျိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်နေရသည်။ သို့သော်လည်း ထိုနေ့က အားကောင်းမောင်းသန် ယောကျ်ားသုံးယောက်က ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဗျင်းလိုက်တာကြောင့် ဘယ်လိုနဲ့မှ မတူသော ကာမအရသာကို ကျမ ထူးကဲစွာဖြင့် တကယ်ကို အားရပါးရ ခံစားခဲ့ရသည်သာ ဖြစ်သည်။ ယခုရော စောက်ပတ်လေးများ ကျိန်းစပ်နေဦးမလားဆိုပြီး လက်ဖြင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီသို့ လှမ်းပြီး စမ်းကြည့်မိသည်။ ကျမစောက်ပတ်လေးမှာ နာကျင်ခြင်း မရှိတော့သည့်အပြင် ပူနွေးပြီး တင်းကားဖောင်းမို့နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို စမ်းကြည့်မိသည့်ခဏဝယ် ကျမမှာ ဒေါသစိတ်များ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ကာမရမ္မက်များ ဖြစ်လာရတော့သည်။

ကျမမှာ ထမီပေါ်မှနေ၍ ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ထိကိုင် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ချိန်တွင်တော့ ကျမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှာ ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာတော့သည်။ သို့ကြောင့် ကျမ ထမီကို အသာလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အသာပွတ်ပေးလိုက်မိသည်။ ကျမမှာ ကိုယ့်လက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ရုံဖြင့် အားမရတော့ပဲ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို အထက်အောက် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးလိုက်သည့်အခါ ရှိန်းမြမြဖြင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန်လာတော့သည်။ သို့နှင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကြားထဲမှနေ၍ လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါသည်။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်ကာ စိုစွတ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။

“ ဟင့်.. ဟင့်.. ဟင့်.. အင်း.. ”

ကျမမှာ ထကြွလာသော ကာမစိတ်များကြောင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် မျက်လုံးများ စုံမှိတ်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ညှိုးကို ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်ကာ မနားတမ်း ညည်းညူနေရလေသည်။ နို့ကိုလည်း လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်တွယ်၍ ဆုပ်နယ်နေမိသည်။ ကျမဖြင့် ယခုဆိုလျှင် လီးတစ်ချောင်းချောင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး လိုးပေးတာကို ခံချင်စိတ်တွေ မတရား ပြင်းပြနေပြီဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်တွင် အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်သွားပြီး လူတစ်ယောက်ဝင်လာသည်ကိုပင် ကျမမှာ မသိနိုင်လောက်အောင် နှာထန်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျမမှာ စောက်ပတ်ကို လက်ညှိုးနှင့် ကလိရင်း ကာမအရသာယူနေစဉ် ကျမလက်ကို လက်တစ်ဖက်က လာဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် လန့်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ မမ ”

“ ဟင်..မောင်လေး.. ”

“ မမ အရမ်းခံချင်နေပြီမို့လား ”

“ ဟင့်… အင်း.. ဟင့်အင်း.. ”

“ မမရယ်.. မောင်လေးကလည်း မမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးချင်နေတာပါ.. ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး မမရဲ့ ”

” အို.. ”

ရဲကျော်က ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သဖြင့် ပေါ်ထွက်လာသော လီးတန်ကြီးကို မြင်တွေ့လိုက်ရာ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာပြီ ဖြစ်သည်။ အခုလို အချိန်မှာတော့ ရဲကျော်သာမဟုတ်.. ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ်၊ နောက်ထပ် ဘယ်နှစ်ယောက်ဘဲလာလာ ကုန်းပစ်လိုက်ချင်သည့် ကျွန်မစိတ်ကိုတော့ဖြင့် ကျွန်မကိုယ်တိုင် နားမလည်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်.. ။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။