Tuesday, July 21, 2015

မှားမိလေသောအခါ (စ/ဆုံး)

မှားမိလေသောအခါ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဒေါက်တာသက်ထွေး

{အင်းစက်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။}

သက်ထွေး ရင်တွေခုန်နေမိသည်။ သူတကယ်ပဲ ကြုံရတော့မည်လား။ ဒါမှမဟုတ် သူ့ကို အင်သွားတာလား၊ မကြာခင် အဖြေပေါ်တော့မှာပဲလေ။

သူဆိုင်ကယ် အစုတ်ကလေးနှင့် စစ်ကိုင်းတံတားကို ဖြတ်ကာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ညွှန်လိုက်သော ဟက်ပီးဟော်တယ်လေးသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ကောင်တာက ကောင်ကလေးကို တစ်နေ့လုံး တစ်ခန်းယူမည် ညမအိပ်ဟု ပြောကာ အခန်းတစ်ခု ယူကာ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ အခန်းရှိရာသို့ တက်လာလိုက်သည်။

အခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေး တစ်လုံးနှင့် သိပ်အကျယ်ကြီး မဟုတ်သော်လည်း သပ်သပ် ယပ်ယပ် ရှိသည်။ အတွင်းထဲက တံခါးလေးတစ်ချပ်တွေ့လို့ တွန်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝရံတာ သေးသေးလေး တွေ့ရသည်။ မြို့ပြရှုခင်းတွေ တွေ့နေရသည်။ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ မှန်ပြတင်းပေါက်တွေက အလင်းရောင်အပြည့် ဝင်နေသည်။ သို့သော်လည်း အပြင်ဘက်ကမူ အခန်းထဲကို မမြင်ရပေ။

သူ့ဖုန်းလေးကို ထုတ်ကာ မက်ဆေ့ဂျာမှနေ၍ အခန်းနံပါတ်ကို ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဟော်တယ်နာမည်နှင့် လိပ်စာကတော့ ပြောပြီးသား။ ရေချိုးခန်းက ရေပန်းတွေ့တော့ ရေချိုးချင်စိတ်ပေါက်သွားသဖြင့် အင်္ကျီဘောင်းဘီတွေ ချွတ်ကာ ရေပန်းအောက် ဝင်လိုက်သည်။ ရေနွေးနွေးဖြင့် အားရအောင် ချိုးလိုက်ရသဖြင့် လူလည်း တအားလန်းဆန်းသွားသည်။ ခေါင်းခြောက်အောင်သုတ် ကိုယ်လုံးကိုသုတ်ပြီး ထိုမျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုပဲ ခါးမှာပတ်ကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

“ ဒေါက် ဒေါက်”

သက်ထွေး တံခါးကို သွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တီတီလေး ပိတောက်ဝါရောင် ဝမ်းဆက်ဖြင့် လှနေသည်။ ဆံပင်ကိုလည်း တပတ်လျှို ထုံးထားပြီး အစကို ပုခုံးမှ ဘယ်ဘက်ရင်ပေါ် ချထားသည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီအကြပ်မို့ မို့မောက်သော ရွှေရင်အစုံက လုံးကြွ နေသည်။

“ ဟဲ့ လမ်းဖယ်ပေးဦးလေ လူကို မမြင်ဖူးတာကြနေတာပဲ”

သက်ထွေး ကမန်းကတန်း လမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည်။ တီတီလေး အခန်းထဲ ဝင်ပြီးတာနှင့် တံခါးကို ပိတ်ကာ ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

“ တီတီလေးကလည်း အရမ်းလှနေတာကိုးဗျ”

သက်ထွေးက အခန်းထဲဝင်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေသော သူ့တီတီလေးခေါ် ဒေါ်စိမ်းနုကို အနောက်ဖက်မှ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထမိန် အဝါဗြောင်သားအောင်မှ ကားစွံ့နေသော အိုးကြီး မှာ လုံးကြွဖုထစ်နေသည်။ လမ်းလျှောက်လိုက်တော့လည်း တုန်ခါနေသည်။ တချို့ ဆော်ကြီးတွေလို ဖင်မာကြီး မဟုတ်ချေ။

“ အခန်းလေးက မဆိုးပါဘူး”

ပြောရင်းက သူ့ဖက်လှည့်လာတဲ့ တီတီလေးကို သက်ထွေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တီတီလေးက သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထားရင်း

“ ဟဲ့ဟဲ့ အင်္ကျီတွေကြေကုန်မယ် ခဏလေး”

ဟု ပြောလိုက်ရာ သက်ထွေးက မချင့်မရဲဖြင့် လွတ်လိုက်ရလေသည်။

“ အာ့တာဆိုလည်း ချွတ်ဗျာ “

ဟု ပြောရင်း သူ့ခါးမှာ ပတ်ထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်လေသည်။ တီတီလေးကို လိုးရတော့မည်ဟု အတွေးနှင့် အခုတော့ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုသည့် အသိက သူ့လီးကြီးကို မာတောင်ထနေစေသဖြင့် သဘက်အကျွတ်တွင် ဖြောင်းကနဲ ခုန်ထွက်လာလေသည်။

“ အို ခစ်ခစ် ဘယ့်နှယ့်ဟာလည်း အရှက်လည်းမရှိဘူး တကယ်တည်း”

“ ဟာ တီတီလေးကလည်း ကလေးတောင် နှစ်ယောက်ရပြီးနေပြီ အဆန်းလုပ်လို့ ရှက်နေသေးတယ်”

“ ဟဲ့ ငါ့ယောက်ျားက အမှောင်ထဲမှာပဲ ထမိန်လှန်လုပ်တာဟဲ့။ နင့်လို အရှက်မရှိ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး မဟုတ်ဘူး”

“ ကဲပါဗျာ ထားပါတော့ ချွတ်ပါတော့ ဒီမှာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ်”

“ ဒီမှာစောင့်”

ဒေါ်စိမ်းနုက ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် သူ့ကို လက်ညိုးလေးဖြင့် ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည်။ သက်ထွေးက ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်းက သူ့လီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်ရင်း အခု လက်ရှိ အဖြစ်သို့ ရောက်လာရသည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်တွေးနေမိသည်။

…………………………………………………

သက်ထွေးငယ်စဉ်က စိမ်းနုမှာ သက်ထွေးတို့ အိမ်မှာ နေလေသည်။ သက်ထွေးနှင့် တစ်ခြင်ထောင်ထဲ အိပ်သည်။ သက်ထွေးအမေ တင်ရီမှာ သူတို့ မောင်နှမထဲတွင် အကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး အလတ် ယောက်ျားလေး တင်ဦးနှင့် အငယ်ဆုံး ညီမလေးမှာ တင်သီ ဖြစ်သည်။ သက်ထွေးအဖေမှာလည်း မောင်နှမ သုံးယောက် ရှိသည်။ အစ်မအကြီးဆုံးမှာ ဒေါ်မေဝင်း ဖြစ်ပြီး ညီမအငယ်ဆုံးမှာ စိမ်းနု ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးနှင့် စိမ်းနုမှာ တူအရီး ဖြစ်ကြသော်လည်း အသက်က ၇ နှစ်လောက်သာ ကွာလေသည်။ စိမ်းနု ဆယ်တန်းအောင်တော့ သက်ထွေးမှာ ကလေးသာသာ ရှိသေးသည်။ ထိုအချိန်ထိ သက်ထွေးမှာ စိမ်းနုနှင့် အိပ်ရသေးသည်။

စိမ်းနုက ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ်တက်တော့ အပျိုဖြန်းဖြစ် အပေါင်းအသင်းစုံပြီး sex ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ သို့သော်လည်း ရည်းစားမထားရဲ။ သူများတွေ အတွေ့အကြုံတွေကို ကြားရတော့ ရင်ခုန်သည်။ ကိုယ့်ပိပိလေးကိုသာ ပွတ်ရင်း အရသာ ခံတတ်လာသည်။ တခါတလေ ညဘက် အိပ်မပျော် လူးလွန့်ရင်းက တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်နေသည့် တူလေးသက်ထွေးကို ကြည့်မိသည်။ ဒီကောင်လေးကလည်း အိပ်တာ ကြမ်းသည်။ ပုဆိုးတောင် အခုမှ စဝတ်တာမို့ ညလည်ဆိုလျှင် ပုဆိုးက လည်ပင်းကွင်းလုံးစွတ်နေသည်။ သူမ လက်ညိုးသာသာလောက် လီးကလေးကလည်း ငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။

စိမ်းနု တဏှာစိတ်တွေ ထလာတော့ အသာကိုင်ကြည့်မိသည်။ သက်ထွေးက တစ်နေ့လုံး မျောက်ရှူံးအောင် ဆော့ထားသူမို့ ညအိပ်ရင် နိုးဖို့ မလွယ်ပေ။ ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနုအဖို့ တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။ သူများတွေပြောတာ စာအုပ်တွေထဲ ဖတ်ဖူးတာတွေကို စမ်းကြည့်ချင်မိသည်။ ရည်းစားလည်း မရှိသေးတော့ ညဘက် ခြင်ထောင်ထဲ ဒီလီးကလေး က သူမအတွက် လက်တွေ့စမ်းသပ်ကြည့်ဖို့ အတော်ဖြစ်လာရသည်။

ပထမ လက်ဖြင့်သာ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။ နောက်တော့ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးသည်။ သက်ထွေးက ဘယ်တော့မှ မသိလိုက်၊ ထို့ကြောင့်လည်း တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။ နေ့တိုင်းလိုလို သက်ထွေး လီးကလေးကို ငုံစုပ်ပေးသည်။ စုပ်နေရင်းကမှ သူမ ပိပိလေးကို ပွတ်သည်။ စေ့စေ့လေးကို ပွတ်ချေပေးသည်။ စောက်စေ့လေး ကျင်တက်ပြီး ပြီးသွားရသည်။

ထိုမှ တဆင့်တက်ကာ သက်ထွေး ပက်လက်လှန်စေပြီး သူမစုပ်ထားသဖြင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကလေးအပေါ် ခွဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်သွင်းသည်။ သူမ လက်ချောင်းလေးထက် နည်းနည်းပဲ ကြီးသည်မို့ ပထမတော့ ကြပ်သေးသည်။ နောက်တော့ လီးချောင်းလေး အထဲထိ ဝင်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနုတစ်ယောက် သက်ထွေးအပေါ်ခွကာ လိုးတော့သည်။ သူမသာ ပြီးသွားသည်။ သက်ထွေးကတော့ ဘာမှမသိ။

ဤသို့ဖြင့် ရက်တွေလတွေ ကြာတော့ သက်ထွေး လီးလေးက တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာသည်။ စိမ်းနု ဂွင်းတိုက်ပေးပေးနေသဖြင့် ဒစ်လည်း စောစောစီးစီး ပြုတ်နေပြီ။ တခါတလေ သက်ထွေး သူ့လီးလေး တင်းလို့ နိုးလာလျှင် သူ့တီတီလေးက သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့ရတတ် သည်။ တကယ်တော့ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။

တစ်နေ့တော့ စိမ်းနုတစ်ယောက် သက်ထွေး လီး လေးကို စုပ်ပေးနေရင်း လီးကလေးက တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အရည်တွေ သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည်။ ပထမတော့ သက်ထွေး သေးပေါက်လိုက်သည်ဟု ထင်လိုက်သော်လည်း အေားကားတွေ သူငယ်ချင်းများနှင့် ကြည့်ဖူးနေပြီ ဖြစ်သော စိမ်းနုတစ်ယောက် ချက်ခြင်း သိလိုက်သည်။ သက်ထွေး လူပျို ဖြစ်ပြီဟု။ ထိုအခါ သူမ ပိပိလေးထဲ မထည့်ရဲတော့။ တော်ကြာ မတော်တဆ ဗိုက်ကြီးရင် ဒုက္ခရောက်မည် မဟုတ်လား။ ဂွင်းတိုက်၊ လီးစုပ်သာ လုပ်တော့သည်။

သက်ထွေး တခါတလေ နိုးလာလျှင် ခါးလေး ကော့ကော့ပေးကာ ဆောင့်တတ်သည်။ လူကြီးတွေကို ပြန်မပြောရဘူးဟု ပြောထားရာ သက်ထွေးလည်း သဘောတူသည်။ သူလည်း ကောင်းနေတာကိုး။

နောက်တော့ စိမ်းနု ကျောင်းပြီးသွားကာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရန်ကုန် ထွက်သွားသည်။ ရှေ့နေမတစ်ယောက် ဖြစ်လာသည်။ ယောက်ျားရသည်။ အဖြစ်အပျက်တို့မှာ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်လျှင် မြန်လှသည်ဟု ထင်ရလေသည်။

ထိုသို့ သူ့တီတီလေး မရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း သက်ထွေးလည်း ဆယ်တန်းအောင် တက္ကသိုလ်တက် ကျောင်းပြီးလို့ ကိုယ်ပိုင် စာအုပ်ထုတ်ဝေလေး တစ်ခု လုပ်နေသည်။ ရည်းစားလည်း ထားလိုက် ပြတ်လိုက်၊ တခါတလေ ဖာသွားချလိုက်ဖြင့် မိန်းမ အတွေ့အကြုံတော့ ရှိနေပြီ။ သို့သော်လည်း တည်တည်တန့်တန့် ယူဖို့ မိန်းမတော့ မရှိသေး။ အင်တာနက်က အောစာတွေလည်း ဖတ်တတ်နေပြီ။ အဲဒီထဲကမှ အင်းစက်ကို စိတ်ဝင်စားမိလာသည်။

သူ့ တီတီလေးနှင့် ငယ်စဉ်တုန်းက ဖြစ်တာလေးတွေကို ပြန်တွေးမိပြီး အဲတုန်းက လိင်ကိစ္စတွေ သူဘာမှ မသိခဲ့သည်ကို နောင်တရမိသည်။ သူ့တီတီလေးက သူ့ကို အသုံးချသွားသည်ဟု ခံပြင်းမိသည်။ မိန်းမလည်း မရသေးသော လူပျိုမို့ မိဘအိမ်မှာပဲ ကပ်နေသည်။ အဖေက အင်ဂျင်နီယာ ကန်ထရိုက်တာမို့ အလုပ်များသည်။ ဝင်ငွေလည်း ကောင်းတော့ အမေ အလုပ်လုပ်စရာ မလို၊ အိမ်မှာ ပဲ နေသည်။ သားနှင့်လင် စားဖို့ ကောင်းကောင်း ချက်ပြုတ်ပေးသည်။ အဝတ်လည်း ကိုယ်တိုင်လျှော်သည်။ တခါတလေမှသာ ကောင်မလေးတွေကို ခိုင်းတတ်သည်။

သက်ထွေး အလုပ်ကလည်း နေ့စဉ် နာရီနဲ့အမျှ လုပ်နေရသော အလုပ် မဟုတ်။ တခါတလေ တစ်နေ့လုံး လုပ်စရာမရှိ အားနေတတ်သဖြင့် အိပ်ယာပေါ် စာအုပ်တစ်အုပ်ဖြင့် အပျင်းဆန့်နေတတ်သည်။ ထိုသို့ အားလပ်နေချိန်တွင် အောစာတွေကို ပိုဖတ်မိသည်။ အင်တာနက်မှလည်း ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်မိသည်။ အင်းစက်တွေကို ထူးခြားသဖြင့် လည်းကောင်း၊ တီတီလေးကို စိတ်ထဲမှ မဖျောက် နိုင်တာက တစ်ကြောင်းကြောင့် ပိုကြည့်ဖြစ်သည်။

ပိုကြည့်မိတော့ ဂျပန်ကားတွေမှာ ကောင်လေးတွေ အမေနှင့်ဖြစ်သော ကားတွေ အများကြီး တွေ့ရလေသည်။ အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းချက်၊ အိမ်ရှင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ် ကြမ်းတိုက် စသဖြင့် လုပ်သော ဂျပန်အိမ်ရှင်မများ၊ ယောက်ျား အလုပ်သွားလျှင် အိမ်က သားနှင့် ဖြစ်ကြသည့် ကားတွေ အလွန်များသည်။ အဲလိုကားတွေ ကြည့်ဖြစ်ရင်းက အိမ်က အမေကို သတိထားမိလာသည်။ း

သူ့အမေကတော့ ဂျပန်မ တွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါး မဟုတ် အသားက ဖြူသော်လည်း အကိတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ အာရပ်မကြီးတွေလို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း နှင့် ထွားထွားကြီး ဖြစ်သည်။ ဖင်လုံးကြီးများမှာ လုံးဝန်းပြီး အနောက်သို့လည်း ကောက်ချိတ်ကာ လမ်းလျှောက်လျှင် တလုံးတက် တလုံးဆင်း လှုပ်ရှားတုန်ခါနေသည်။ ခါးမှာလည်း သေးကျင်သဖြင့် ဖင်ကြီးက ပိုကားနေသည်ဟု ထင်ရသည်။ ရင်သား အစုံကလည်း ထွားသည်။ အင်္ကျီရင်ဖုံး ဝတ်ထားလျှင် ကျွဲကောသီး နှစ်လုံး အောက်မှာ ထည့်ထားသည့်အလား ဖောင်းမို့ ထွက်နေသည်။

တခါတလေ သူ အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲပြီး စာဖတ်နေချိန်၊ သူ့အခန်းထဲ လာပြီး တံပြက်စည်းလှဲ အမှိုက်ကောက် လုပ်တတ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် စာဖတ်သလို နှင့်၊ မသိမသာ ခိုးကြည့်တတ်သည်။ ကြမ်းပေါ်က အမှိုက်ကို ကုန်းကောက်လိုက်လျှင် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးက ကားထွက်လာသည်။ သက်ထွေး သူ့လီး ထောင်ထလာတာကို မမြင်ရအောင် ပေါင်နှစ်လုံး ဖြင့် ညှပ်ထားရသည်။ ကိုယ့်အမေကို မပြစ်မှားကောင်းဘူးလေဟု ဆိုတာ စိတ်ကို တခြားနေရာလွဲရသည်။

တခါတလေ နေ့လည်နေ့ခင်း သက်ထွေး အိမ်မှာ ရှိချိန်ဆိုလျှင် သူမတို့ အိပ်ခန်းကို တက်ပြီး တရေးတမော အိပ်တတ်သည်။ ထိုအခါများတွင် သက်ထွေး ဘာရယ်မဟုတ် သွားချောင်းတတ်သည်။ သူ့အမေ တို့ အခန်းတံခါးမှာ ဘယ်တော့မှ ပိတ်ထားလေ့မရှိ အခန်းစီးကာ ကာထားသည်။ ထို့ကြောင့် တခါ သူတို့ အခန်းရှေ့မှ ဖြတ်သွားရင်း သူ့အမေ ကုတင်ပေါ်မှာ အခန်းဝကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှပြီး ထမိန်မှာ အနည်းငယ်လန်နေတော့ မြင်နေရသည့် ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေးများက သက်ထွေးကို ရင်ခုန်မြန်စေသည်။ ချောင်းကြည့်တာလောက်ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဟု တွေးကာ ချောင်းရင်းမှ အရသာ တွေ့သွားသည်။

တခါတလေ ဒူးထောင်ပြီး ပက်လက်အိပ်နေလျှင် ပေါင်အရင်း အသားများကို တွေ့ရသည်။ သူ့အမေ ပေါင်လုံးက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်မို့ စောက်ဖုတ်ကို တော့ သေခြာမတွေ့ရချေ။ သို့ပေမဲ့ မြင်လို မြင်ငြား အခွင့်ရတာ နှင့် သွားချောင်းလေ့ရှိသည်။

ဖြစ်ချင်တော့ တစ်နေ့။ သက်ထွေး ညနေစောင်း အပြင်က ပြန်လာတော့ နည်းနည်းမှောင်နေပြီ၊ သူငယ်ချင်းတွေ နှင့် သောက်လာတော့ နည်းနည်းလည်း ရီဝေနေသည်။ အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ၊ သူတို့ အိမ်မှာက အောက်ထပ်မှာ ဧည့်ခန်း၊ ထမင်းစားခန်း၊ မီးဖို ရှိသည်။ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်းသုံးခန်း ရှိသည်။ သူ့အမေက အိမ်မှာ အမြဲ ရှိသူမို့ အပေါ်ထပ်မှာ ရောက်နေမှာပဲဟု တွေးလိုက်မိသည်။ အိပ်များနေသလားဟု တွေးရင်း ချောင်းဖို့ အကြံ နှင့် ခြေဖျားထောက် တက်လာခဲ့သည်။

သူ့အမေအခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ။ သက်ထွေး ဦးနှောက်စားသွားသည်။ သို့နှင့် သူ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ မှ အံအားသင့်သွားသည်။ သူ့အခန်းပြတင်းပေါက်မှာ မဟတဟ လေး စေ့ထားပြီး ထိုပြတင်းပေါက်ကြားမှ အောက်ကို ငုံ့ချောင်းနေတာက သူ့အမေ ဒေါ်တင်ရီ။

“ ဟာ အမေ ဘာလုပ်”

“ ရှူး ရှူး”

အမေက သူ့ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းပေါ်မှာ လက်ညိုးထောင်ကာ အသံမထွက်ဖို့ ပြောသည်။ အပြင်မှာ မှောင်နေရသည့်အထဲ ပြတင်းပေါက်ကို စေ့ထားတော့ အခန်းထဲမှာ နည်းနည်းမှောင်နေသည်။ နောက်တော့ သူ့ကို လက်ယပ်ခေါ်ပြီး သူမ ချောင်းနေသော အပေါက်မှ ကြည့်ခိုင်းသည်။

“ ဟာ”

သက်ထွေး ချက်ချင်း မျက်လုံးကျယ်သွားရသည်။ သူ့အမေ ချောင်းနေသည်က သူတို့နှင့်ကပ်ရက် အိမ်က သူ့ဦးလေး ဦးတင်ဦးတို့ အိမ်။ ထိုအိမ်က သက်ထွေး နှင့် ကပ်ရက် အောက်ဖက်အခန်းမှာက ဦးတင်ဦးတို့ လင်မယား အိပ်ခန်း။ ထိုအခန်းကို ကာထားသော သစ်သားနံ့အပေါ်ဘက်တွင် ကြက်တူရွေးတန်းလို သစ်သား အချောင်းအချောင်းများဖြင့် လေဝင်ကောင်းအောင် လုပ်ထားသဖြင့် အပေါက်များ ဖြစ်နေသည်။ သာမန်ဆို အတွင်းသို့ မမြင်ရသော်လည်း အခုအပြင်ဖက်မှာ မှောင်နေပြီး အခန်းတွင်းမှာလည်း မီးချောင်းထွန်းထားသဖြင့် သူတို့ လင်မယား အိပ်ယာကို အထင်းသားမြင်နေရသည်။

သူတို့ လင်မယား ပွဲကြမ်းနေကြချိန် ဖြစ်လေသည်။ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ဖြစ်နေကြသည်။ ဦးလေးမိန်းမက လေးဘက်ထောက်ပေးထားကာ ဦးလေးက ဒေါ့ကီဆွဲနေချိန် ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးတို့ ချောင်းသည့် နေရာမှာ ပြတင်းပေါက် တံခါးရွက်နှစ်ခု ဆုံရာကို နည်းနည်းဟထားသည်ကနေ ချောင်းတာမို့ အကွဲကြောင်းက အထက်အောက် ဖြစ်နေသည်။ နောက်ပြီး ဦးလေးတို့ အခန်းက အပေါက်မှာလည်း သိပ်အရှည်ကြီး မဟုတ်သဖြင့် မြင်ရသည့်နေရာက ကျဉ်းကျဉ်းကလေးသာဖြစ်သည်။ ရှင်းအောင် ရေးရလျှင် ခေါင်းနှစ်လုံးကို ထိဆင့်ပြီး ချောင်းမှ နှစ်ယောက်မြင်ရမည် ဖြစ်လေသည်။ သက်ထွေးကို ဘာလဲဆိုတာ ပြပြီးပြီမို့ ဒေါ်တင်ရီ က သက်ထွေးကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သူမက ချောင်းပြန်လေသည်။ သက်ထွေးက လေသံ တိုးတိုးဖြင့်

“ သားလည်း ကြည့်ချင်တယ်လေ”

ဟု ပူဆာတော့ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်ကာ သူမ ခေါင်းအပေါ်သို ထိုးပြပြီး သူမ ကိုယ်ကို အသာကုန်ပေးလိုက်သည်။ သူမ ခေါင်းပေါ်ကနေချောင်းဟု ဆိုခြင်းမို့ သက်ထွေးက သူ့အမေ နောက်ဘက်မှ နေပြီး ကုန်းချောင်းဖို့ ပြင်သည်။ သူ့အမေကိုယ်က ထွားသည်မို့ လူချင်းမထိပဲတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်။ သက်ထွေး ဂရုမစိုက်တော့ သူ့အမေ အနောက်မှ ကပ်ရပ်ကာ သူလည်းကုန်းကာ ချောင်းတော့သည်။ ဟိုမှာက ပွဲကောင်းနေလေပြီ။

သက်ထွေးမှာ သူ့အမေက သူ့မောင်လင်မယား လိုးနေသည်ကို ဘာလို့ ချောင်းတာလဲ နားမလည်နိုင်။ သို့သော်လည်း မြင်နေရသော မြင်ကွင်းနှင့် သူ့ပေါင်ခြံနှင့် ဖိမိနေသော သူ့အမေဖင်သား အိအိကြီးတွေက သူ့လီးကို မာတောင်လာစေခဲ့သည်။ ဘယ်လိုမှ သတိမထားမိချိန်မှာပင် သူ့ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးက သူ့အမေ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားကို တိုးဝင်သွားလေပြီ။ ထမိန် နှင့် ပုဆိုး ပါးပါးလေး နှစ်ခု ခံနေသော်လည်း သူ့လီးကြီး အနွေးဓာတ် နှင့် သူ့အမေ ဖင်အအေးဓာတ်တို့က တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် သိနေကြလေပြီ။

သူ့လီးကြီးမှာ သူတချိန်လုံးမှန်းထု နေခဲ့ရသည့် သူ့အမေ ဖင်ကြားသို့ တိုးဝင်ပွတ်တိုက်နေပြီ ဆိုတော့ သူ့ဦးလေး လင်မယား လိုးပွဲကို သက်ထွေး စိတ်မဝင်စားတော့။ သူ့ကိုယ်ကို အသာလေး အောက်နှိမ့်ချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက အောက်က ထောင်ထိုးသလိုဖြစ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါသော သူ့အမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမိန်ပါးပါး တလျှာခြား၍ ပွတ်မိသွားသည်။

ဒေါ်တင်ရီ ဒူးတွေ ညွတ်ခွေသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို လှမ်းထိန်း ကိုင်လိုက်ရသည်။ သူမ ဖင်ကြီးလည်း အနောက်ကို ကော့ပေးသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် သက်ထွေး လီးထိပ်ကြီးက သူမ စောက်စေ့နေရာကို ထိထိမိမိ ထိုးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။ သက်ထွေး လက်တွေက သူ့အမေ ပေါင်တန် အရင်းတွေကို လက်ဖြင့် တဖက်တချက်ဆုပ်ကိုင်ထားမိနေပြီး သူ့ဖင်ကို ကော့ကာ ကော့ကာ လီးထိပ်ကြီးဖြင့် အကွဲကြောင်းနေရာလေးကို ထိုးမိနေပြီ။ ဒေါ်တင်ရီလည်း မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ ပြတင်းပေါက် ဘောင်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင် ရင်းက သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေမိလေသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် သူတို့ အိမ်ရှေ့ ကျောက်လမ်းပေါ် ကားတစ်စီးဝင်လာပြီး ထိုးရပ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့အဖေ အိမ်ပြန်လာပြီ။ ဒေါ်တင်ရီလည်း ဗြုန်းကနဲ့ ထရပ်လိုက်သလို သက်ထွေးလည်း ကမန်းကတန်း နောက်ဆုတ်ရပ်လိုက်မိသည်။ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် တဝုန်းဝုန်း နှင့် အိမ်အောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းသွားလေသည်။ သက်ထွေးလည်း ပြတင်းပေါက်ကိုသွားပြီး သူ့ဦးလေး အခန်းကို ငုံကြည့်လိုက်တော့

“ ဟောဗျာ”

သူ့ဦးလေး လင်မယားနှစ်ယောက်က ဘယ်အချိန်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်သွားကြသည်မှန်း မသိတော့။ ထိုနေရာမှာပင် မရှိတော့ချေ။ သက်ထွေး ဘောမှ အောင့်သလိုပင် ခံစားလိုက်လိုက်ရသည်။ မရတော့ဘူး ထုပစ်မှ ရတော့မယ်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်။ နောက်တာ့ သူ့ စာအုပ်တစ်ခုထဲတွင် ညှပ်ထားသည့် သူ့အမေ အလှူပွဲတစ်ခု သွားတုန်းက ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံ ကို ထုတ်ယူကာ လက်တစ်ဖက်က ကိုင်ကြည့်ရင်း နောက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုလေတော့သည်။

သက်ထွေး နှင့် သူ့အမေ ဇာတ်လမ်းက အဲမှာ ရပ်သွားသည်လို့ ဆိုရမလား တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်သွားကြရသည်။ နောက်တစ်ခါ ပြန်မကြုံတော့။ သက်ထွေးလည်း ထိုစဉ်က သွေးပူပြီး လုပ်ခဲ့တာ မျက်နှာပူပြီး ရက်အတော်ကြာကြာ ရှောင်နေခဲ့မိသည်။ နောက်တော့လည်း ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားသည်။ တခါတလေ သူ့အမေ အိပ်နေတာကို ချောင်းတုန်း၊ မှန်းပြီးထုတုန်း ဖြစ်လေသည်။

ထူးခြားတာက သူ့တီတီလေး ဒေါ်စိမ်းနု မန်းလေး ပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူတို့ ဝန်းထဲမှာပဲ သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အိမ်မှာ နေသည်။ ကလေးနှစ်ယောက် ရနေသော်လည်း သက်ထွေး စိတ်ထဲတော့ ပိုတောင့်လာသည်ဟု ထင်မိသည်။ သူ့အမေ လောက် ဆိုက်မကြီးတော်လည်း အကိတ်စာရင်း ဝင်လေသည်။

သက်ထွေး အလုပ်မှာ ပုံမှန် ရုံးတက် ရုံးဆင်း ရသည့်အလုပ်မျိုး မဟုတ်သဖြင့် တီတီလေး ကလေးတွေကို ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လုပ်ပေးရတတ်သည်။ တီတီလေးယောက်ျား ကြည့်ရသည်မှာလည်း လက်ကြောတင်းပုံ မရချေ။ ယခင်က ဘာလုပ်လာမှန်း မသိသော်လည်း ယခုတော့ ကားပွဲစားလိုလို ဘာပွဲစားလိုလိုဟု ဆိုသည်။ တီတီလေးကသာ အဝတ်အစား သတ်သတ်ယပ်ယပ်ဖြင့် သူမ ကားကလေး သူမ မောင်းကာ အလုပ်သွားသည်။ ရှေ့နေ မို့ အချိန်က မှန်သည်မရှိ၊ တခါတလေ မိုးချူပ်တတ်သည်။ တခါတလေလည်း အိမ်မှာ တစ်နေ့လုံး ရှိတတ်သည်။ တီတီလေးယောက်ျားကတော့ သူ့မှာ အလုပ်ရှိလား မရှိလားမသိ နေ့တိုင်းလိုလို တစ်နေကုန် ထွက်နေလေ့ရှိသည်။

သက်ထွေးက အားသည့် အချိန်များတွင် တီတီလေး အိမ်တွင် အချိန်ဖြုံးနေတတ်ပြီး အိမ်အလုပ်တွေလည်း ဝိုင်းဝန်းကူလုပ်ပေးတတ်သည်။ တီတီလေး တစ်ယောက် သူတို့ အလုပ်မှ ဘဲကြီး တစ်ပွေနှင့် ဘာဂလိုတိုတို ဆိုတာကိုလည်း အနည်းငယ် ရိပ်မိနေသည်။ တခါတလေ တီတီလေး အိမ်ပြန်နောက်ကျလျှင် သူက ကလေးတွေ နှင့် စောင့်နေတတ်သဖြင့် တီတီလေး ပြန်လာချိန် အမူအယာပျက်တာကို သတိထားမိသည်။ ကြေမွနေသော ထမိန် နှင့် အစွန်းအကွက်လေးများကို မျက်စိလျှင်သော သက်ထွေးက သတိထားမိသည်။

တစ်နေ့တော့ မျက်စိမျက်နှာမကောင်း ပြန်လာသော တီတီလေးကို သက်ထွေး သတိထားမိသည်။ နောက်ပိုင်း အိမ်ပြန်ချိန် နည်းနည်း ပြန်မှန်လာသည်။ အိမ်မှာ ကလေးထိန်းရင်း အမြဲလိုလို ရှိနေသည့် သက်ထွေး နှင့် ကထိကပါး ပြန်ဖြစ်လာသည်။ သက်ထွေးကလည်း နဂိုထဲက ညှိချင်နေတာမို့ အိမ်မှာ ဟိုအလုပ်ဒီအလုပ် ကူလုပ်ရင်းနှင့် လုံးသည်။ နောက်တော့ သက်ထွေးက တီတီလေး၏ ရင်ဖွင့်ရာ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အဲတော့မှ သူမနှင့် သူမအလုပ်မှ လူတစ်ယောက် ညှိစွန်းခဲ့ပြီး ပြတ်သွားခဲ့တာကို ပြောပြသည်။ သူ့ယောက်ျားက ကလေးနှစ်ယောက် ရပြီး နောက်ပိုင်း ဂရုမစိုက်တော့တာတွေလည်းပါသည်။ နောက်တော့ နောက်ရင်း ပြောင်ရင်းက ငယ်စဉ်တုန်းက သက်ထွေး နှင့် အတူတူ အိပ်ခဲ့စဉ်က အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြသည်။ သက်ထွေး က အခု အဲလို ပြန်အိပ်ချင်တယ်ဟု နောက်သလို ပြောင်သလို ပြောသည်။ တီလေးက ရယ်မောပစ်လိုက်သည်။

သို့သော် သက်ထွေးက ဇွဲ မလျှော့။ တီလေးကို အိမ် မှာ ကလေးတွေ မျက်ကွယ်ရာတွင် ဖက်သည်၊ အသားချင်း ထိပွတ်သည်။ တခါတရံ သူ့လီးမာမာ ကြီးဖြင့် ထောက်သည်။ တီလေးက စိတ်မဆိုး သူ့ကို ရယ်မောကာ ငြင်းသည်။ အတန်ကြာတော့ နဂိုထဲက ထန်သော တီတီလေး နည်းနည်း စိတ်ပြောင်းလာသည်။ သူမ ယောက်ျားကလည်း သူမနှင့် မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာလှပြီ၊ သူမ ရုံးက ဖြစ်နေသည့် ကောင်နှင့်လည်း ပြတ်သွားပြီဆိုတော့ လီးငတ်နေပြီ။ ထို့ကြောင့် သက်ထွေး အထိအတွေ့မှာ သာယာစ ပြုလာသည်။ အရင်တုန်းကလို အတင်းရုန်းတာ တွေ တွန်းဖယ်တာတွေ သိပ်မလုပ်တော့။

သက်ထွေးက အရင်တုန်းက ပွတ်ရုံ ထောက်ရုံသာ လုပ်သည်။ အခုတော့ ကလေးတွေ လစ်ရင် ချောင်ပိတ်ပြီး အတင်းဖက် အတင်းနမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ရအောင် စုပ်သည်။ တီလေး ဖင်ကြီးတွေကို လစ်တာနှင့် ဆုပ်နှယ်သည်။ တခါတလေ နို့တွေကို ပါ ဆုပ်ကိုင်သည်။ လိုးချင်နေသည်မှာ အသေဖြစ်နေသည်။ မုဒိန်းတောင် တက်ကျင့်ချင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း အိမ်မှာက နှစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဖို့ကမလွယ်။ နောက်ပိုင်း တီလေးကလည်း အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်လာသည်။ သက်ထွေး အထောက်အပွတ်ကိုလည်း ငြိမ်ခံပြီး ဖီးယူလာသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးမှာ နှစ်ယောက်ထဲ အပြင်မှာ တွေ့ကြဖို့ကို သဘောတူဖြစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စစ်ကိုင်းက ဟော်တယ်တစ်ခုမှာ ဆုံဖို့ ချိန်းလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။

ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်လာသော တီလေးကို ကြည့်ကာ သက်ထွေး၏ အတွေးမြှင်တန်းတွေ ပြတ်သွားသည်။ တီတီလေးက အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လာပြီး သူ့လိုပင် သဘက်ကို ပတ်လာသည်။ သူက ခါးမှာ ပတ်ထားသော်လည်း တီလေးက ရင်လျှားလုပ်ထားသည်။ သို့သော်လည်း သဘက်က သိပ်အနံကြီးသည် မဟုတ်တော့ တီတီလေး ရင်သားအပေါ်ပိုင်းက လုံးထနေတာကို မြင်နေရသလို အောက်မှာလည်း သဘက်က ပေါင်လယ်အထက်နားထိသာ လုံတော့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို မြင်နေရသည်။

သက်ထွေး တီလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တီလေးက သူမ လျှာလေးကို သက်ထွေး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သဖြင့် ထိုလျှာကိုပါ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ သက်ထွေးလက်တွေက တီလေး ရင်လျှားထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း သဘက် မရှိတော့တာမို့ သူတို့ အသားချင်း ပွတ်သတ်မိကြလေပြီ။ တီလေး နို့ကြီးများမှာ ကလေး နှစ်ယောက် ရထားပြီမို့ အရမ်းတင်းမာ မနေတော့သော်လည်း အရမ်းကြီးလည်း ရုပ်ဆိုးတောင် တွဲကျမနေချေ။ ပျော့ပျော့လေးဖြင့် အလုံးအထည်ကြီးမားတာမို့ ပိုတောင် ဆက်ဆီ ဖြစ်သည်ဟု ထင်မိသည်။

သက်ထွေး ရင်ဘတ်မှာ ထိုနို့ကြီးတွေ ဖိကပ်မိအောင် တင်းတင်းဖက်ထားပြီး သက်ထွေးက သူအမြဲ သရည်ယိုနေခဲ့ရသည့် တီတီလေး ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်မိလေသည်။ သူ့လီးကြီးကတော့ တီတီလေးဗိုက်ပေါ်မှာ သွားထောက်မိနေသည်။            

“ တီလေးရယ် သား တအားလိုးချင်နေပြီ”

“ အင်း လိုးလေကွာ တို့က လိုးဖို့ ဒီလာတာပဲ မဟုတ်လား”

တီလေးက သူ့ထက်ပင် ပိုပွင့်လင်းနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် ရောက်လာကြသည်။ တီလေးက သူ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ သူ့ခါးနားမှာ ထိုင်၍ သူ့လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ထုလိုက်သည်။

“ ဟင်း ငယ်ငယ်တုန်းက ငါနဲ့ တူတူအိပ်တုန်းက အဲလောက်သာ ကြီးရင် ငါယောက်ျားတောင် ယူဖြစ်ပါ့မလားမသိဘူး ခစ်ခစ်”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ သက်ထွေးက မခံချင်စိတ်ဖြင့်၊

“ အဲ့တုန်းက ကလေးကိုဗျ၊ ကလေးလီးဆိုက်ပဲ ရှိမှာပေါ့၊ တီလေး သားကို ညာလုပ်ထားတာတွေ အခု လက်စား ပြန်ချေမလို့ဗျ”

ဟု ပြောရင်း တီလေးနို့ကြီးတွေကို မှီရာလက်ဖြင့် လှမ်းဆုပ်ကိုင်လေသည်။ တီလေးက သက်ထွေး လီးတန်ကို ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်သည်။

“ အ.. နာတယ် တီလေးရဲ့”

တီတီလေးက သူမပါးစပ်မှ သူ့လီးတန်ကြီးကို ခဏဆွဲထုတ်လိုက်ပြီ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ပြကာ၊

“ တစ်ခါထဲ ပြတ်အောင် ကိုက်ထည့်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ ဟင်း”

ဟု ပြောရင်း လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ငုံထည့်ကာ စုပ်လေသည်။ တီလေး လီးစုပ်တာ ကျွမ်းလှသဖြင့် သက်ထွေးမှာ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာသည်။ ယခုတော့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေး။ တော်ကြာ အချိန်မရှိဘူးဆိုပြီး စောက်ဖုတ်မလုပ်လိုက်ရပဲ နေမည်ဟု တွေးကာ တီးလေး ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးကို တီလေး၏ နှုတ်ခမ်းထူထူကြားမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးတော့

“ လိုးရအောင် တီလေးရယ် တော်ကြာ ပါးစပ်ထဲ ထွက်ကုန်ဦးမယ်”

သက်ထွေး၏ တီလေး (သို့မဟုတ်) တီတီလေး (သို့မဟုတ်) ဒေါ်စိမ်းနု ဘာမှမပြောတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သည်။ သူမ၏ နို့ကြီးများမှာ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်သို့ အနည်းငယ် တွဲကျနေသည်။ ဗိုက်သားမှာ ကလေးနှစ်ယောက်အမေမို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့ရဲရဲပေမဲ့ တုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်ကြီးများကြောင့် ကြည့်၍ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုပေါင်လုံးနှစ်လုံးကို စေ့ပြီး ဒူးထောင်ထားသဖြင့် သက်ထွေးက သူ့လက် နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒူးနှစ်လုံးကို တဖက်တချက်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်ခွဆုံမှာတော့ အမွှေးအမြှင် ရိပ်ထားသလားမသိ ပြောင်တင်းနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ဟပြဲနေသည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုတွေက တွန့်တွန့်လေးတွေ၊ အတွင်းသား နီနီတွေက အရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဟတတ ရှိနေသည်။

သက်ထွေး သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းထူထူ တွေကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သည်။

“ အား ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

သက်ထွေးက နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေး တဖက်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် အသာညှပ်ဆွဲလိုက်သည်။ နောက် လက်တစ်ဖက်ကလည်း စောက်စေ့နေရာလေးကို ဖိပွတ်ပေးသည်။ လျှာကို မာတောင့်တောင့်လေးလုပ်ကာ အတွင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်ကြည့်သည်။ တီလေးလက်တွေက သူ့ခေါင်းကို အတင်းဖိထားပြီး သူမ ခါးကော့တက်လာသည်။ သက်ထွေးက သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို တီလေး ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုအောက် ထိုးထည့်ကာ ဆုပ်ညစ်ဆွဲမရင်း စောက်ဖုတ်ကြီး တစ်ခုလုံးကို အားရ ပါးရ တပြတ်ပြတ် နှင့် ယက်လေသည်။ တီလေးကလည်း သက်ထွေးခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ် နှင့် အတင်းဆွဲကပ်သည်။

သက်ထွေး ဇက်ညှောင်းလာတော့ စောက်ဖုတ်မှ မျက်နှာခွာပြီး တီလေးကိုယ်ပေါ် တွားတွားမှောက်ရက် တက်လာခဲ့သည်။ တီလေး နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တစ်ဖက်တစ်လုံးစီ ဆုပ်ကိုင်ရင်း မာတောင်နေသော နို့သီးခေါင်း ညိုတုတ်တုတ်တို့ကို တလှည့်စီ စို့ပေးလေသည်။ တီလေးက သက်ထွေး ကိုယ်ကို ဆွဲမပြီး သူမနှင့် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်ပြီး စုပ်နမ်းစေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သက်ထွေး၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ ပေါင်အတွင်းသား များကို ပွတ်တိုက်မိနေလေသည်။

တီလေးက သူမလက်ဖြင့် စမ်းကာ လီးကြီးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ သက်ထွေးလည်း ကိုယ်ကို အသာနှိမ့်ချရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလေသည်။ တီလေးစောက်ဖုတ်မှာ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် စေးစေးလေး ဝင်သွားသည်။ သက်ထွေး ထင်ထားသည်က ကလေးနှစ်ယောက်ရပြီးနေသူမို့ ချောင်ကျယ်နေလောက်ပြီဟု ထင်ထားခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ဒေါ်စိမ်းနုမှာ မွေးပြီးတိုင်း ဆရာဝန်လက်ရာကောင်းကောင်း နှင့် ချူပ်ထားသည်မို့ နဂိုအတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားရသည့်အပြင် ခုနောက်ပိုင်း လင်ကလည်း ကောင်းကောင်းမလိုး၊ အလုပ်က ကောင်နှင့်ကလည်း မပြတ်ခင်အထိက တစ်ပတ်မှ တစ်ခါလောက်သာ အလုပ်ဖြစ်လေရာ လီးငတ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖြစ်သဖြင့် စေးကြပ်နေရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးလီးကြီး ဝင်သွားသည်နှင့် ဒေါ်စိမ်းနုက သူမဒူးတွေကို ထောင်ထားလိုက်သည်။ သက်ထွေး လည်း အဆောင့် သူမ ခြေဖဝါးတွေကို အားပြုပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပြန်ပေးသည်။ သက်ထွေးကလည်း အားပါအောင် သူမ ဂျိုင်းအောက် တစ်ဖက်တစ်ချက်မှ လက်လျှိုပြီး ပုခုံးကိုဆွဲကာ ဆောင့်သည်။ ဆောင့်သံတွေက တဖုံးဖုံး မြည်သလို၊ ငြီးသံတွေကလည်း တအီးအီး နှင့် နေလေသည်။

သက်ထွေးမှာ လိုးချင်သည်မှာ အနှစ်နှစ်အလလ ရှိပြီမို့ လီးက အရမ်းတောင်၊ စိတ်က အရမ်းကြွနေပြီ။ ခုနကလည်း ပုလွေ ကောင်းကောင်း အမှုတ်ခံရသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ခဏလေးနှင့် ပြီးချင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း မထိန်းထားတော့ အချိန်ရှိသေးသည် နောက်တစ်ချီမှာ ကောင်းကောင်းလိုးတော့မည်ဟု တွေးကာ စိတ်လွတ်လိုက်သည်။

ဒေါ်စိမ်းနုကလည်း ကိုယ့်အစ်ကိုရဲ့သား တူတော်မောင် အရင်းကြီး အလိုးကို ခံနေရတော့ စိတ်က တအားထနေသည်။ ကောင်လေးက ငယ်တော့ အားကလည်းသန်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ပြီးချင်နေပြီ။ ကောင်လေး လီးထဲက လရည်တွေ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်လာတော့ သူမကိုယ်လုံး အကြောတွေ ဆွဲသလိုဖြစ်ကာ တဗျင်းဗျင်းနှင့် တုန်ခါပြီး ကောင်းကောင်းပြီးသွားလေသည်။

သက်ထွေး ခဏနားပြီး ထကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ သေးပေါက်လိုက်သည်။ လီးကို ရေလောင်းဆေးပြီး ဆပ်ပြာလေး ဘာလေး တိုက်ချွတ်ဆေးလိုက်သည်။ တီတီလေးကို တကယ်လိုးလိုက်ရသည်ကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် အိပ်မက်လားထင်နေရသည်။ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လိုက်တော့ သူ့ကို ကျောပေးအိပ်နေသော တီတီလေးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အဝတ်အစား ပြန်မဝတ်သေးတာကြောင့် ဖင်လုံးကြီ နှစ်လုံးက ပြောင်တင်းနေသည်။

သက်ထွေးလီး ချက်ချင်း ပြန်မာလာသည်။ နဂိုထဲ က တီလေးဖင်ကို ရအောင်လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသဖြင့် အဖော်နှင့် ဂျယ်ပါ ယူလာခဲ့သည်။ သက်ထွေး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ တီတီလေး နောက်မှ ကပ်လှဲကာ တီတီလေး ခါးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ တီတီလေး ဂျိုင်းအောက်မှ လက်လျှိုကာ ရှေ့မှ နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ တီတီလေး ဆီမှ ငြီးတွားသံသဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာသည်။

သက်ထွေးက မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော သူ့လီးကြီး ကို တီတီလေး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြား အမြှောင်းလိုက် ကပ်လိုက်လေသည်။

“ ဟေး နင့်ဟာကြီးက မာလာပြန်ပြီလား တယ်မြန်ပါလား၊ ငါတောင် သေချာ မနားရသေးဘူး”

“ တီလေး နားလေ။ သား အကြောလျှော့ပေးမယ်လေ “

“ အင်း….”

“ တီလေး မှောက်လိုက် သားမှာ ဆီပါတယ်။ အာ့လေးနဲ့ နှိပ်ပေးမယ်”

“ အင်း ကောင်းသားပဲ လုပ်ပေး။ ငါ ဇိမ်ခံလိုက်ဦးမယ် ခစ်ခစ်”

“ အာ့ဆို မှောက်လိုက် “

တီလေး မှောက်လိုက်တော့ သူမ ဖင်ကြီးများမှာ တောင်ကုန်းကြီးလို မို့မောက်တက်လာသည်။ ခါးလေးနေရာမှာ နိမ့်ဆင်းသွားသည်။ ပြောင်ဝင်းနေသော ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားကို ဆီလေး နည်းနည်း လောင်းထည့်လိုက်သည်။ ဆီတွေက ဖင်ကြားထဲ စီးဝင်သွားတော့ သက်ထွေးက ဖင်လုံးကြီးများကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် တဖက်တချက်ကို စက်ဝိုင်းပုံစံ ပွတ်ကာ လိမ့်ပေးသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း တချက်တချက် ဆီတွေ သူမ ခရေပွင့်လေးထဲ စီးဝင်သွားတာ တွေ့နေရသည်။

သက်ထွေးက ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကို အသာဆွဲဖြဲပေးတော့ ဆီတွေက ခရေပွင့်လေးထဲ စီးဝင်သွားသည်။ သက်ထွေးက ဖင်တလုံးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဘေးသို့ တွန်းထားကာ ဆီကို ခရေပွင့်လေး အပေါ်တည့်တည့် လောင်းပြီး နောက်တဖက်က လက်ခလည်လေးဖြင့် အတွင်းထဲသို့ တွန်းထိုးထည့်ပေးလေသည်။

တီလေးမှာ ခရေပွင့်လေးကို သက်ထွေး ကစားနေတာ ခံရသဖြင့် ဖင်ကြီး တကြွကြွ ဖြစ်နေရသည်။ သူမ ယောက်ျားကလည်း သူ့ကို ဖင်လိုးချင်သည်။ သို့သော် မူးနေသည့်အချိန် အနူးမနပ်ပဲ အတင်းလာလုပ်ဖို့ ကြံသဖြင့် နာသောကြောင့် ခါးခါးသည်းသည်း ငြင်းဆန်ထားသဖြင့် နောက်ပိုင်း မထိတော့ချေ။ အလုပ်မှ ရည်းစားဟောင်းကလည်း စသေးသည်။ သူ့ဒစ်ဖျားသာ ဝင်သည်။ နာသဖြင့် ပေးမလုပ် လိုက်ချေ။

ထိုသို့ ယောက်ျားနှစ်ယောက်က သူမကို ဖင်လိုးဖို့ ကြိုးစားသဖြင့် သူမစိတ်ထဲ ဘာလဲ ဟု သိချင်လာသဖြင့် စာတွေဖတ်၊ ဗီဒီယိုတွေ ကြည့် မိတော့ တော်တော်များများက လုပ်နေကြသည်ကို တွေ့ရသည်။ တခြားမိန်းမတွေ အားရပါးရ ခံနေသည်ကို ဗီဒီယိုတွေထဲ တွေ့နေရတော့ တစ်ခုခုတော့ ကောင်းလို့နေမှာပဲဟုတော့ တွေးမိသည်။ သူမကို အခုလို သက်ထွေး စနေတော့ ဒီတခါတော့ စမ်းကြည့်လိုက်ဦးမည်ဟု တွေးကာ ငြိမ်နေလိုက်မိသည်။    

သက်ထွေးကလည်း တီတီလေးတစ်ယောက် ငြိမ်ခံနေတာတွေ့တော့ စိတ်ပိုထလာသည်။ တီတီလေး ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး နှစ်လုံးကို ချဲကားလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဒူးထောက်ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ခရေပွင့်လေးထဲ ဆီထပ်ထည့်ကာ လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးသွင်းပေးနေရာ လက်နှစ်ဆစ်လောက် ဝင်နေပြီ။ ဆီထပ်ထိုးပြီး လက်ညိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းဖြင့် အသာထိုးသွင်းပေးတော့ တီလေးဆီက ငြီသံလေး ထွက်လာသည်။ နောက်လက်တဖက်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပင့်ကိုင်ကြည့်တော့ အရည်တွေ တတောက်တောက် ကျနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ တီတီလေးတော့ ဖီးတက်နေပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ပြီ။

သက်ထွေး သူ့လီးကြီးကလည်း မာတောင်နေပြီမို့ အဖော်တစ်ထုပ်ကို ဖောက်ကာ သူ့လီးကြီးမှာ လှိမ့် စွပ်လိုက်သည်။ ကွန်ဒန်ပေါ်မှလည်း ဆီလောင်းကာ သေချာပွတ်လူးလိုက်သည်။ သူ့လက်နှစ်ချောင်းနှင့် ဆွထားသဖြင့် ပွစေ့စေ့လေး ဖြစ်နေသော ခရေပွင့်လေး အဝတွင် လီးထိပ်ကိုတေ့ကာ အသာလေး ဖိလိုက်ရင်းက၊

“ တီလေး သား တီလေး ဖင်ကို လိုးတော့မယ်နော်”

“ ဟာကွာ သားကလည်း ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေမှန်း မသိဘူး၊ တီလေး တစ်ခါမှ အဲဒါ အလုပ်မခံဖူးဘူး၊ ဖြစ်ပါ့မလားကွာ”

သူ့တီတီလေး ရှက်ရှက်ဖြင့် လျှောက်ပြောနေမှန်းသိသည်။ သူ ဒီလောက် သူမ ဖင်ပေါက်ကို ဆွနေတုန်းက ဘာမှမပြောပဲ လိုးတော့မည်ပြောမှ ပြန်ပြောနေတာမို့ သူ ဂရုမစိုက်တော့၊ သူ့ကွမ်းသီးလုံး ဝင်အောင် အသာဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဖျစ်..”

“ အ..”

တီတီလေး နည်းနည်းနာပုံရသည်။ သို့သော်လည်း သူမက ဒီတခါတော့ ရအောင်စမ်းကြည့်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသဖြင့် အံကြိတ်ခံလိုက်သည်။ သက်ထွေးကလည်း သူ့လီးကို ဒစ်ဝင်ရုံလေး သွင်းထားပြီး တီလေး ပေါင်ကြားကို အောက်မှနိုက်ကာ စောက်စေ့ကို လက်ခလယ်ထိပ်ကလေးဖြင့် ဖိချေပေးလိုက်သည်။

“ အားးးးးးးးးးးး”

“ ဖျစ်..ဖလွတ်..”

စောက်စေ့ကို ဖိချေတာ ခံလိုက်ရတော့ ရုတ်တရက် ဖီးတက်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့လိုက်တော့ သက်ထွေးလီးကြီးက သူမ ဖင်ပေါက်ထဲ တဝက်လောက်တိုးဝင်သွားသည်။ ရုတ်တရက် ပါးစပ်မှ အားကနဲ အော်လိုက်မိသည်။ သက်ထွေးက ဆက်မသွင်းသေးပဲ ရပ်ထားပြီး စောက်စေ့ကို ဆက်ဆွလေသည်။ တီလေး ဖင်ပေါက်ဝမှာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီးဖြင့် ဖြစ်နေပြီး စောက်စေ့ကိုလည်း ကလိခံရတော့ အာရုံ ပြောင်းသွားသည်။ ဖင်ပေါက်က တင်းကြပ်ကြပ်က နည်းနည်းလေး အသားကျသလို ဖြစ်လာတော့ သက်ထွေး ထပ်ထိုးထည့်တာကို ခံလိုက်ရသည်။

“ ဗျစ်..ဖွတ်..”

“ အု..”

သက်ထွေးလီးကြီး အဆုံးနီးပါး ဝင်သွားပြီ။ သက်ထွေးပေါင်ခြံက တီတီလေး ဖင်လုံးကြီးများ နှင့် ဖိကပ်နေလေပြီ။

“ အ.. သား.. နာတယ်.. တီလေး ဖင်များ ကွဲသွားပြီလား မသိဘူး အီးးးးးး”

“ မကွဲပါဘူး တီလေးရဲ့ အခု အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ၊ ဒီထက်မပိုတော့ပါဘူး”

သက်ထွေးက လီးကြီးကို တီတီလေး ဖင်ပေါက်ထဲ စိမ်ထားရင်းက သူမ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှာ လက်ထောက်ရင်း တီလေး လည်ဂုတ်ကို ငုံ့နမ်းလိုက်ရင်း

“ တီလေး အဆင်ပြေသွားရင်ပြောနော်။ သား လိုးတော့မယ်”

“ အင်း… ရပြီထင်တာပဲ သိပ်မနာတော့ဘူး”

တီလေးဆီက အသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ပြောသံကြားရတော့ သက်ထွေး ကိုယ်ကိုပြန်မတ်ကာ ဒူထောက် အနေအထားဖြင့် တီလေး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ခုကို သူ့လက်ဖြင့် အသာဆွဲမကာ ဘေးက ခေါင်းအုံးတစ်လုံးဆွဲ အောက်က ခုလိုက်သည်။ အခုတော့ နဂိုထဲက ဖောင်းမို့နေသည့် အိုးကြီးက ခုံးထလာကာ သူ့အတွက် ဆောင့်လိုးဖို့ အကောင်းဆုံး အနေအထားဖြစ်လာသည်မို့ လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

တီလေးဆီမှ အီးကနဲ ငြီးသံ ကြားလိုက်ရသည်။ ခရေပွင့်ကလေးက လီးကြီး၏ အကြောဖုတွေ ပွတ်ဆွဲတာကို ခံရ၍ဖြစ်သည်။ ဒစ်နားအထိသာ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆီကို အဝမှာ ထပ်လောင်းလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ပြန်တွန်းထည့်လိုက်သည်။ နောက်တခါ ထပ်ပြီးဆွဲထုတ်ရင်း ဆီထပ်ထည့်လိုက်သည်။ နောက်တခါ အပြီးမှာတော့ လီးကြီးက စေးစေး လေးပင်မဲ့ အသားကို မပွန်းတော့ပဲ ချောချော မွတ်မွတ် ဝင်နေလေပြီ။ ထိုအခါကြတော့မှ သက်ထွေး က တီတီလေး ပေါင်အရင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။ နောက် တော့ အရှိန်ရလာပြီး သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးတော့သည်။

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

“ အု..အု…အိ..အိ..”

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

သူ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း သူ့ပေါင်ခြံ နှင့် တီတီလေး ဖင်လုံးကြီးတွေ ရိုက်မိပြီး ဖင်လုံးကြီးတုန်ကနဲ ဖြစ် ဖြစ်သွားသည်က အမြင်အာရုံရော အတွေ့အာရုံပါ အလွန်အရသာ ရှိလှပေသည်။ အရှိန်ရလာတော့ တီလေးလည်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးကာ သူမ တံတောင်တွေ ထောက်လျှက် ကုန်းထလာသည်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် အနေအထားကနေ ဒေါ့ကီပုံစံ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

“ အု..အု…အိ..အိ..”

“ ဖလွတ်..ပြွတ်..ဖတ်..”

သက်ထွေး ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် တီတီလေး ခေါင်းက ဆံပင်တွေတောင် ဖာလန်ကြဲနေသည်။ လီးကိုလည်း တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စေးနေသလိုမျိုး မို့ ဖင်လိုးရတာကို အရမ်း အရသာတွေ့နေမိသည်။ ဆောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်း ညှောင်းလာတော့ ခနနားရင်း နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်ခြင်း တချက်ခြင်း အားပါပါ ဆောင့်သည်။ တီလေး ဖင်ကြီးက ခါရမ်းနေသည်။ နောက်တော့ ခါးမှ သိုင်းဖက်ကာ စောက်စေ့ကို သွားချေသည်။ တီလေး မခံနိုင်တော့

“ အား…သား .. တီလေး ပြီးတော့မယ် ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ကွာ”

သက်ထွေး အရှိန်ပြန်မြင့်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးလည်း အလွန်ယားလာလေပြီ တီလေး ဖင်ကြီးထောင်ပြီး ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာအပ်သွားတော့ သူမ ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ သက်ထွေးလည်း လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ကာ ကွန်ဒုံးကို အမြန်ဆွဲချွတ်ရင်း လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်လိုက်သည်။ သူ့လရည်တွေ တီတီလေး ဖင်ကြီးနှင့် ခါး ကျောပြင်တို့ အပေါ်ကို တဖတ်ဖတ် ကျကုန်တော့သည်။

“ အားးးးးးးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ တီတီလေးရယ်”

`````````````````````````````````````````````````

သက်ထွေး ဒီနေ့တော့ စိတ်တွေက ပြန်ကြွနေသည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်က တီတီလေးနှင့် စစ်ကိုင်းက ဟော်တယ်မှာ သွားပြီး လိုးလိုက်ရတာ တော်တော်လေး အာသာပြေသွားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ပတ်မပြည့်ခင်မှာပင် လူက ပြန်ဆာလာသည်။ အိမ်မှာလည်း အခု အဖေက အလုပ်ကိစ္စ နှင့် ခရီးထွက်နေတော့ သူနှင့် အမေသာ ကျန်ခဲ့သည်။ ဟိုတစ်ခါ သူ့အခန်းထဲကကိစ္စ ဖြစ်ပြီးကာစက ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်ခဲ့ရပြီး၊ နောက်တော့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်သွားခဲ့ကြပြီး ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေးမှာ တီတီလေးကိုလည်း ပြန်ချိန်းချင်သော်လည်း တီတီလေးက အလုပ်ကိစ္စ နှင့် ရန်ကုန် ဆင်းသွာသည်ဆိုတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ချေ။ တစ်ခါက သူနှင့် အမေတို့ ချောင်းခဲ့သည့် ဦးလေးတို့လင်မယား အခန်းကို သတိရပြီးတော့ ထချောင်းကြည့်မိသည်။ ဟိုက်၊ ကောင်းခန်းရောက်တော့မှာ ပါလား၊ အနမ်းတွေ နှင့် စနေကြပြီ။ ညကလည်း မှောင်နေပြီမို့ သူတို့ အခန်းက မီးချောင်း အရောင်က တအားလင်းသလို ဖြစ်နေရသည်။

သက်ထွေး အကြံရသွားသည်။ သူ့အခန်းပြင်ထွက်ပြီး အပြင်ကြည့်လိုက်တော့ အိမ်မှာ မှောင်နေပြီး တံခါးတွေလည်း ပိတ်ပြီးနေပြီ။ သူ့အမေ အခန်းကို သွားကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး စာဖတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့်

“ အမေ.. အမေ”

“ ဟင် ဘာလဲ သား”

“ ခဏလေး လာပါဦး သားပြစရာရှိလို့”

ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် သက်ထွေးများ ဘာပြစရာရှိသလဲဟု တွေးကာ သက်ထွေးနောက်က လိုက်လာခဲ့သည်။ သက်ထွေးအခန်းထဲမှာ မီးမဖွင့်ထားပဲ မှောင်နေသဖြင့်

“ ဟဲ့ သားအခန်းက မီးလုံး ဘာဖြစ်လို့လဲ ကျွမ်းနေလို့လား”

“ မဟုတ်ဘူးမေမေ တမင်ပိတ်ထားတာ အမြန်လာဒီကို”

ဒေါ်တင်ရီက သက်ထွေး ပြတင်းပေါက်မှ အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့

“ ဟဲ့၊ ခစ် သူတို့ လုပ်ငန်းစကြတော့မယ်ဟဲ့”

ဟု သက်ထွေးကို လှမ်းပြောမိလိုက်ပြီးမှ သတိရသွားကာ ရပ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သက်ထွေး ဦးလေးတို့ အတွဲမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးတွေ ဖြစ်နေကြပြီမို့ အသံတိတ်သွားပြီး စိတ်ဝင်တစား ကြည့်မိနေတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဆစ်စတီနိုင်း ပုံစံဖြင့် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် စုပ်ယက်နေကြသည်မှာ တော်တော်ကို မြိန်ရေ ယှက်ရည်ရှိလှပေရာ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ပင်စိုလာခဲ့လေသည်။ သူ့ကို ပြတင်းပေါက်မှာ ကြည့်ခိုင်းထားပြီး သူ့အိပ်ယာပေါ် သူသွားအိပ်နေသော သက်ထွေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း၊ အင်းလေ သူလည်းအရွယ်ရောက်နေပြီပဲ ကြည့်ချင် ကြည့်ပါစေလေဟု စိတ်ထဲတွေးမိကာ

“ ဟဲ့ သား လာလေ မကြည့်တော့ဘူးလား၊ ခစ် နင့် ဟိုအောကားတွေ ငှားကြည့်တာထက်တောင် ပိုကောင်းပါတယ်ဟ”

သက်ထွေးမှာ နှစ်ခါ မခေါ်ရ၊ ချက်ချင်းထလာပြီး ဒေါ်တင်ရီဘေးမှ ကပ်ပြီးလာကြည့်လေသည်။ တစ်အိမ်လုံးမှာလည်း နှစ်ယောက်ထဲ အမှောင်ထဲမှာ သူများ လင်မယား လိုးနေတာကို အတူတူ ချောင်းနေကြသော သားအမိနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက် ကိုယ်ငွေ့ တစ်ယောက် ခံစားမိနေပြီး ကာမဆန္ဒတွေကလည်း မသိမသာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နိုးကြွလာနေရလေသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ဆိုသည်မှာ သဘာဝက ပေးထားသည့် ဆွဲငင်ဓာတ် ရှိနေသည်မို့ ဆိတ်ကွယ်ရာ အရပ်တွင် ရှိနေပါက ရုန်းထွက်ရန် သိပ်တော့ မလွယ်ကူချေ။

ယခုလည်း အိမ်တစ်လုံးလုံးထဲ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုသော အသိ၊ အလင်းရောင် မရှိသဖြင့် တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် သေချာ မမြင်ရသဖြင့် ဆန္ဒရမက်ကို ထိန်းသိမ်းဖို့ အတင်း မကြိုးစားချင်ကြတော့။ သူ့ဦးလေးတို့ လင်မယားအတွဲထက် သူ့အမေကိုသာ စိတ်ဝင်စားသော သက်ထွေးက သူ့အမေ နောက်မှ ကပ်ကာ နေရာယူလိုက်သည်။

ဒေါ်တင်ရီ ကလည်း သက်ထွေး၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သဘောပေါက်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း သွေး တွေက ဆူဝေနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ သက်ထွေး၏ လီးကြီး သူမ ထမိန်ပါးပါး တလွှာခြားပြီး ဖင်သားတွေကို လာထိတော့ သူမရဲ့ ဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက် အသာကော့ပေးလိုက်မိသည်။ မာတောင် ပူနွေးတဲ့ အချောင်းကြီးက သူမ ဖင်နှစ်လုံးကြားက တိုးဝင်လာပြီး သူမ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ပွတ်တိုက်မိသွားတော့ သူမ အသက်ရှူဖို့ မေ့သွားသည်။ ညအိပ်ယာဝင်ခါနီးမို့ သူမမှာ ဘာအတွင်းခံမှ မပါလာချေ။ ပင်တီမပါ၊ ဘရာမပါပဲ သူ့သားအခန်းထဲ ဝင်လာမိသည်မှာ သူမ အမှားပင်။

သက်ထွေး လက်တွေက သူမ ချိုင်းအောက်မှ ဝင်လာကာ သူမ နို့ကြီးတွေကို အုပ်ကိုင်လာတော့ ပါးစပ်မှ ငြီးသံလေး ထွက်သွားမိသည်။ သို့သော်လည်း နည်းနည်းတော့ ရှက်နေသေးသဖြင့်

“ အု.. အို.. သား ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ… လက်ဖယ်စမ်း… ငါ မင်းအမေနော်”

သက်ထွေးက ဒီအချိန်မှာတော့ ဘာပြောပြော နားထဲဝင်မည့်ပုံ မပေါ်တော့ပါ။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်တင်ရီကို သိုင်းဖက်ကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အုပ်ကိုင် ဆုပ်နှယ်နေပြီး သူမ ဖင်ကြားထဲသို့ သူ့လီးကြီးဖြင့် လွှတိုက်နေလေပြီ။ ပါးစပ်က ပြောနေသော်လည်း အတင်းရုန်းထွက်မသွားသော ဒေါ်တင်ရီကို သူ သိမ်းသွင်းလို့ရနေပြီ ဆိုတာကို သက်ထွေးက သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ ကိုယ်လုံးကို အသာဖက်ကာ သူ့ကုတင်ရှိရာသို့ တွဲခေါ်လာခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲလိုက်စေသည်။ ဒေါ်တင်ရီ မှာလည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ပက်လက်ကလေး လှဲလျှောင်းနေရှာလေသည်။

သက်ထွေးက ဒေါ်တင်ရီ့ အင်္ကျီရင်ဖုံးကို ကြယ်သီးများ အမြန်ဖြုတ်လိုက်လေသည်။ အပြင်ဘက်က တိုးဝင်လာသော မီးရောင်မှိန်မှိန် အောက်တွင်၊ ဖွံ့ဖြိုး လုံးထွားလှသော သူ့အမေ နို့ကြီးများကို မြင်နေရလေသည်။ အသက်ကလေး ရလာပြီ ဖြစ်သဖြင့် အနည်းငယ် လျှော့လျဲလျဲလေး ဖြစ်သော်လည်း ကလေးတစ်ယောက်သာ ရဖူးခဲ့သဖြင့် တချို့ အမျိုးသမီးကြီးများကဲ့သို့ ချက်အောက်ကျနေသော နို့တွဲလွဲများ မဟုတ်ချေ။ ပက်လက်လှန်အိပ်နေသဖြင့် ဘေးတဖက်တချက်သို့ အနည်းငယ်လေး အိကျနေခြင်းသာ ဖြစ်ပြီး လက်မလုံးအရွယ် တုတ်ကာ လက်မဝက် မရှိသရှိ နို့သိးခေါင်း မဲမဲတွေက စိတ်ထနေ၍ ထင်သည် မာတောင်နေသည်။ သက်ထွေးက နို့ကြီးတွေကို မထိသေးပဲ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

“ အို”

မီးမှောင်ထဲမှာ ဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်တင်ရီက ရှက်သဖြင့် သူမ စောက်ဖုတ်နေရာကို လက်ဖဝါးဖြင့် လှမ်းအုပ်လိုက်မိသည်။ နောက်တဖက်က လက်ဖျံတွေဖြင့် သူမ မျက်လုံးတွေ ပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ သူမ ဘာမှ မတွေ့ဘူးဆိုသည့် သဘော။ သူမ လက်ဖဝါးလေးက အမွှေးမြှင်အားလုံးကိုပင် မကာနိုင်။ တုတ်ခိုင်ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်လုံးကြီးများက သက်ထွေးကို တံတွေး မြိုချလိုက်ရသည်။ ဒီပေါင်လုံးကြီးတွေကို တစွန်းတစ မြင်ရဖို့ သူ့မှာ အသည်းအသန် ချောင်းခဲ့ရသည် မဟုတ်လား။

သက်ထွေး သူမပေါင်လုံးကြီးတွေကို ဘေးတဖက်တချက်ကို အသာတွန်း၍ ကားလိုက်ပြီး ပေါင် အတွင်းသားများကို လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သည်။

“ အို့.. ယားတယ်ကွာ”

ဒေါ်တင်ရီ တွန့်သွားသည်။ သူမ ဒူးတွေကို ထောင်လိုက်မိသည်။ သက်ထွေးက သူမ ပေါင်တွေကြား ဒူးထောက်ဝင်ကာ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လိုက်ယက်မိသည်။ ပေါင်ခွဆုံနားရောက်တော့ သူမ လက်တွေကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးနေပေမဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီး နှင့် အတွင်းသား နီတာရဲလေးကို အရည်တွေ ရွှမ်းလဲ့ စွာ မြင်နေရသည်။

သက်ထွေးက သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲသလို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် အဖျားတက်သလို တုန်ရီသွားပြီး သက်ထွေးခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင် ဆွဲလိုက်မိသည်။

“ အမေ့”

သက်ထွေး လျှာကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ယက်ပေးနေကာ အတွင်းထဲကိုလည်း ဝင်သလောက် ထိုးပြီး ယက်နေချိန်မှာတော့ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် ဖင်ကြီး တကြွကြွဖြင့် လူးလွန့်နေလေပြီ။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှ ညီစို့စို့ အနံ့ကလေးက သက်ထွေးကို ပို၍ စိတ်ထစေလေရာ သက်ထွး လီးကြီးမှာ တောင်ရလွန်းသဖြင့် ညှောင်းသလိုတောင် ဖြစ်လာသဖြင့် သက်ထွေးမှာ ထထိုင်လိုက်လေသည်။ အနည်းဆုံးတော့ သူ့လီးကြီးတင်းနေတာကို အမြန်လျှော့မှ ရတော့မည်။ နို့မို့ဆိုရင် ပေါက်ကွဲပဲ ထွက်သွားမလား ထင်နေရသည်။ သက်ထွေး သူအမေ ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ ဟလာသော စောက်ဖုတ်ကြီးအဝတွင် လီးကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ အို…အိ..”

လီးနှင့် မတွေ့ရသည်မှာ အတော်ကြာနေပြီမို့ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်များ ရွဲနေသော်လည်း စေးကြပ်နေသည်။ ဒေါ်တင်ရီလည်း မခံစားရတာ ကြာသော ခံစားမှုမို့ အရသာ အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် ခံစားရသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုထက်ပိုဆိုးသည်မှာ မိမိစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေသည့် လီးကြီးမှာ မိမိသားအရင်း၏ လီးကြီးဖြစ်နေသောကြောင့်လည်း ဘာနဲ့မှ မတူသော ခံစားချက်များ ဖြစ်ပေါ်နေရလေသည်။

သက်ထွေးမှာ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး ပျားရည်ထဲ စိမ်လိုက်ရသလို နွေးထွေးနူးညံ့လှသည့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ရသဖြင့် အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ကျော် စိမ့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရလေသည်။ လီးကြီးမှ လရည်တွေ ပန်းမထွက်သွားအောင် အတော်ပင် စိတ်ကို ထိန်းနေရလေသည်။ လီးကြီး ဒေါ်တင်ရီ့ စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့ ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်ထားပြီး ဒေါ်တင်ရီကို သိုင်းဖက်ထားမိသည်။ သူ့လီးကို မလှုပ်ရဲ လှုပ်လိုက်သည်နှင့် လရည်တွေ ထွက်ကုန်မှာ စိုးနေမိသည်။ အခုမှ လိုးရတာ ဆိုတော့ ချက်ချင်းမပြီးချင်သေး၊ အသက်ကို ခဏအောင့်ထားပြီး သူ့စိတ်တွေကို တခြား အကြောင်းအရာတွေ တွေးဖို့ ကြိုးစားနေသည်။

သူ့ရင်ဘတ်အောက်မှာ မိုးပျံဘော်လုံးကို ဖိထားရသလို သူအမေ နို့ကြီးတွေက အိတုံတုံဖြင့်၊ သူမ မျက်နှာကို အုပ်ထားသည့် သူမလက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ ဒေါ်တင်ရီက နှုတ်ခမ်းတွေကို စေ့ထားသော်လည်း သူ့လျှာကြီး သူမ နှုတ်ခမ်းကြား တိုးဝင်လာတော့လည်း ဟပေးလိုက်မိသည်။ သူ့လျှာကြီးက သူမ လျှာကလေးကို လာပွတ်နေသည်။ သူမ လျှာကလေးကို နောက်သလို ထုတ်ပေးလိုက်တော့ သူပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်သည်။ သူမ လက်တွေက သက်ထွေး ကျောပြင်ကြိးကို အလိုလို သိုင်းဖက်မိသွားလေသည်။ သူမ စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေက သူတို့ကို အထဲမှာ မာတင်းတင်းဝင်နေသည့် လီးတန်ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲ အလွန်ယားနေလေပြီး သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့တွန်းပစ်လိုက်မိသည်။

သက်ထွေး သဘောပေါက်သွားပြီ။ သူ့အမေ အရမ်းလိုနေပြီ ဆိုတာ။ သူ အင်ထုနေလို့ မရတော့။ ပြီးချင်မှသာ ပြီးရော သူလိုးမှ ရတော့မည်။ သူ့အမေ ဂျိုင်းအောက်မှ လက်လျှိုကာ ပုခုံးကို ဆွဲလို့ ဆောင့်သည်။ အင့်ကနဲ အင့်ကနဲ အသံထွက်အောင်ကို ဆောင့်လိုးနေမိသည်။ ကုတင်သံ ကျွိ့ကျွိ့နှင့် တဖတ်ဖတ်၊ တဖုတ်ဖုတ်အသံ၊ အင့်အင့်၊ အီးအီး အသံတို့ကို ဂရုစိုက်စရာမလို၊ တစ်အိမ်လုံးမှာ သူတိုက နှစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်လား။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆောင့်သည်၊ လိုးသည်။

စောစောကတည်းက ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာနေသော သက်ထွေးလီးကြီးက ထင်သည့်အတိုင်းပင် ရေရှည်မခံ ခဏအတွင်းမှာပင် လရည်တွေ တပြွတ်ပြွတ် ဒေါ်တင်ရီ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ဒေါ်တင်ရီကိုယ်တိုင်လည်း နောက်မကျပါ။ ကိုယ့်သားအရင်း လရည်တွေ ကိုယ့်စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ ဝင်လာတော့ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သလိုဖြစ်ကာ ပြီးသွားရသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားမိကြသည်။ သက်ထွေး လီးကြီးက ဒေါ်တင်ရီ စောက်ဖုတ်ထဲ တဆတ်ဆတ်တုန်တာ ရပ်သွားပြီး အနည်ငယ် ပျော့သွားတော့မှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြသည်ကို ဖြေလျှော့လိုက်ပြီး သက်ထွေးက ဒေါ်တင်ရီ့ ဘေးတွင် ဝင်လှဲ အိပ်ကာ နားလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှ ဒေါ်တင်ရီက

“ သား .. အမေတို့တော့ မှားကုန်ကြပြီ..”

“ မမှားပါဘူး အမေရယ်၊ မှားတယ် ဆိုရင်လည်း သားရဲ့ အပြစ်ပါ”

“ ဟင့်အင်း သား။ အမေက အလိုလိုက်မိလိုက်တာ၊ အမေ့ အမှား ။ အမေက လူကြီးလေ”

“ သားလည်း အရွယ်ရောက်နေပါပြီ အမေရဲ့။ စဉ်းစား ဆုံးဖြတ်တတ်နေပါပြီ။ အမေလည်း မမှားဘူး၊ သားလည်း မမှားဘူး၊ အရွယ်ရောက်နေတဲ့ ဖိုနဲ့ မ နှစ်ဦးရဲ့ သဘောတူ ဆုံးဖြတ်ချက်ပဲလေ၊ လာပါဦး သားကို ဖက်ပါဦး”

ဒေါ်တင်ရီက သူ့ဘက်ကို တစောင်းလှည့်ကာ ပြောလိုက်သည့် သက်ထွေးနားကို တိုးကပ်ကာ သက်ထွေး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းထိုးဝင်ကာ တွယ်ဖက်လိုက်သည်။ သက်ထွေးက ဒေါ်တင်ရီ့ နောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းက             

“ ဒီကမ္ဘာမှာ သားလောက် ကံကောင်းတဲ့သူ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူးနော်”

“ ဘာလို့လဲ သားရဲ့”

“ အမေရဲ့ သဘောတူညီချက်နဲ့ အမေ့ကို လိုးခွင့်ရတဲ့သားလေ အမေ”

“ သွားကွာ နားရှက်စရာတွေ”

“ သားလိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လား အမေ”

“ တော်ကွာ ရှက်စရာတွေ ပြောမနေပါနဲ့”

“ အမေကလည်း ဒီအဆင့်နဲ့ ဒီအဆင့် ဘာရှက်စရာရှိသေးလို့လဲ၊ သား လရည်တွေတောင် အမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အခုထိ ရှိနေတုန်းဟာကို”

ဒေါ်တင်ရီက သက်ထွေး လက်မောင်းကို ဖြတ်ကနဲ ရိုက်လိုက်ရင်း

“ ကြည့် ယုတ်မာတယ်။ ပြောလေ ကဲလေ၊ တော်ပြီ နောက်ဆို မရတော့ဘူး၊ မပေးတော့ဘူး”

“ အာ အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့ အမေကလည်း။ မမေးနဲ့ဆို မမေးတော့ပါဘူး”

“ အင်း၊ ဒါနဲ့ သားက အမေ့ကို အဲ့လိုစိတ်တွေ ဘယ်တုန်းကတည်းက ပေါ်နေရတာလဲ၊ ဒီလောက် ဝတုတ်နေတာကြီးကို”

“ ဘယ်က ဝတုတ်ရမှာလဲ အမေကလည်း၊ အမေက ဝတာမဟုတ်ဘူး ကိတ်တာ ကိတ်တာ”

“ ဟွန့် ထားပါတော့ ။ ကဲ ပြောစမ်းပါဦး ဘယ်ကနေ ဘယ်လို စပြီး အဲလိုစိတ်တွေ ဖြစ်လာရတာလဲ”

“ သား ပြောပြမယ်၊ အမေလည်း သားကို ပြန်ပြောပြ။ သားက ပထမဆုံး ဖီးဖြစ်သွာတာက အမေနဲ့ အဖေ လိုးနေတာကို အမှတ်မထင် တွေ့တာက စတာ”

“ ဟယ်တော့ ဘယ်လိုကြီး တွေ့သွားတာလဲ ရှက်စရာကြီး “

“ အဖေနဲ့ အမေက လိုးရင် အခန်းတံခါးမှ သေချာမပိတ်တာ”

“ ဟယ် မီးတော့ ပိတ်ထားပါတယ်၊ ဘယ်တော့မှ မီးဖွင့်ပြီး မလုပ်ပါဘူး”

“ အင်းလေ ဒါပေမဲ့ အိုက်လို့ဆိုပြီး ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ထားတယ်လေ၊ လမ်းမီးတိုင်က အလင်းရောင်နဲ့ ဇာခြင်ထောင်အပါးနဲ့ဟာကို အကုန်မြင်နေရတာပေါ့”

“ ဟင့် နှာဘူးလေး သူ့ဘာသာ ချောင်းကြည့်တာကို သူများကို အပြစ်ပြောရသေးတယ်”

“ အပြစ်ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ သားက အဲ့လိုမြင်ပြီးတော့ အမေ့ကို တအားလိုးချင်သွားတာ”       

“ ဟွန်း အဲဒါကြောင့် ဖြစ်မှာပေါ့ ။ ကိုယ့်အမေကို ကြည့်တာက တစ်ခါထဲ မျက်လုံးက အိန္ဒြေမရဘူး ခေါ်တော တထောင်အားနဲ့”

“ ဟင် အမေကလည်း သတိထားမိတာလား ခွိခွိ။ သားက သား ခိုးကြည့်တာ မသိလောက်ဘူး ထင်နေတာ”

“ အမလေး ဒီထက်တောင်ပိုသိသေး၊ အမေ အခန်းလာရှင်းမယ်ဆိုတာ သိလို့ နှာဘူးစာအုပ်တွေ အောခွေတွေကို အမေ မြင်နိုင်လောက်တဲ့ နေရာမှာ ထားထားတာ မဟုတ်ဘူးလား၊ ဟွန့် ဒီကလည်း မနေနိုင်ဘူး အဲစာအုပ်တွေ ဖတ်ကြည့်၊ အောခွေတွေ ထည့်ကြည့် နဲ့၊ သူ့ဟာတွေက အန်တီကြီးတွေနဲ့ ကောင်လေးတွေ လုပ်တာကြီးပဲ။ နောက်ပြီးတော့ အင်းစက်တွေလည်း အများကြီး။ အဲဒီမှာ စိတ်ထဲက တမျိုးဖြစ်လာတာ၊ တခြားလူတွေများ အဲလို လုပ်တာ ရှိမလား၊ တကယ်လို့ ငါ့သားက ငါ့ကို တကယ်လုပ်ချင်နေတာ ဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဆိုတာမျိုးတွေ ပေါက်ကရ အတွေးဝင်လာတာ”

“ ဟုတ်လား သားက အမေ အဲ့တာတွေကို ထိတောင် ထိရဲ့လား မသိဘူးလို့ တွေးနေတာ အဟီး”

“ ဟဟ တချို့ ဟာတွေဆို အကြိမ်ကြိမ်တောင် ကျော့ဖြစ်တယ် ခစ်ခစ်။ အိမ်မှာ နေ့လည်တစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့ အချိန်တွေက အများကြီးကို”

“ ဘယ်လို ဟာတွေ ကျော့တာလဲ အမေက”

“ ဟို ဂျပန်ကားတွေ များတယ်၊ ကိုယ့်အမေကို ပြန်လုပ်တဲ့ ကားတွေပေါ့။ အဟီး ။ နင်ကလည်း အဲလို ကားတွေချည်းပဲ ဝယ်ထားတာ မဟုတ်ဘူးလား”

“ အင်းပေါ့ သားက အမေ့ကို လိုးချင်နေတာကိုး”

“ အသိသာကြီးလေ၊ နင် ဝယ်ထားတဲ့ ခွေတွေက အဲလို ဟာတွေနဲ့ ပြေးလို့မှ မလွတ်တာ။ ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း အမေပါ စိတ်ပါလာတာပေါ့”

“ အခု အမေနဲ့ တစ်ကားလောက် အတူတူ ကြည့်ရအောင် ဘယ်လိုလဲ”

“ ဟယ် ညကြီးသန်းခေါင် သူများတွေ ကြားသွားမှာပေါ့”

“ အသံပိတ်ထားမှာပေါ့ အမေရဲ့ အသံမှ မလိုပဲဟာ”

“ အင်း လုပ်လေ အာ့ဆိုလည်း “

သက်ထွေးက အခန်းမီးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ဒေါ်တင်ရီ ကမန်းကတန်း သူမကိုယ်ကို စောင်တစ်ထည်ဆွဲယူကာ ပတ်လိုက်သည်။ လင်းလင်းချင်းချင်းမှာတော့ နည်းနည်းရှက်သလို ဖြစ်မိသည်။ သက်ထွေးက ခွေတစ်ခုကို ကောက်ယူကာ သူ့အမေ လက်ကို ဆွဲကာ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာကြလေသည်။ သူတို့ အိမ်မှာ ဒီဗီဒီ ပလေရာနှင့် တီဗီက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာသာ ရှိသဖြင့် စက်ထဲခွေထည့်ကာ တီဗီနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။

ဒေါ်တင်ရီမှာ စောင်ကြီးကို ခြုံထားပြီး သက်ထွေးက တော့ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့မို့ ဒေါ်တင်ရီ က သူ့စောင်တွင်းဝင်ဖို့ စောင်အစကို လှမ်းပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်တော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် တီဗီစခရင်ပေါ်မှ ဂျပန်ကားကို ထိုင်ကြည့်ကြလေသည်။ ထိုကားတွင် ဂျပန် ကျောင်းသားလေးက သူ့အမေ အိမ်တွင် ကြမ်းတိုက် ဖုံသုတ်လုပ်နေရင်း ဂါဝန်အောက်စ လွတ်နေသည်ကို ချောင်းချောင်းကြည့်နေပြီးနောက် သူ့အခန်းထဲတွင် စာကြည့်သလိုဖြင့် ဂွင်းတိုက်နေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ့အမေက အခန်းထဲ ရုတ်တရက်ဝင်လာပြီး မိသွားကာ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ရှိန်းကုန်လေသည်။ ဒေါ်တင်ရီက တခစ်ခစ် ရယ်ရင်း

“ နင့်ကိုလည်း ငါတစ်ခါမိတာ မှတ်မိသေးလား”

“ ဘယ်မေ့မှာလည်း သားက အမေတော့ ဆူတော့မှာပဲ ထင်နေတာ။ အမေက မဆူပဲနဲ့ သားလီးကို သေချာကြည့်ပြီး ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ ထွက်သွားတာလေ၊ အဲဒီနေ့က အမေ သားကို ဂွင်းထုပေးတယ်ဆိုပြီး ထုလိုက်တာ ဘယ်နှစ်ချီမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး၊ ခိခိ”

“ အင်း အမေလည်း အဲနေ့က သားလီးကို မြင်ယောင်ပြီး သားအဖေ လိုးတော့တောင် သားလိုးနေတယ်လို့ တွေးမိတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် စိတ်ဆိုးတယ် အဟစ်”

နောက်တော့ ဂျပန်ကား ထုံးစံအတိုင်း ကောင်လေးက သူ့အမေ နှင့် သူ့အဖေ အိပ်နေရာသို့ ညဘက်သွားကာ သူ့အမေဘက်မှာ အသာစောင်လှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ယက်ကာ တက်လိုးတော့သည်။ အဓိပ္ပါယ်ရှိတာ မရှိတာ အပထား သက်ထွေးမှာ လီးတောင်နေလေပြီ။ ဂျပန်မမှာလည်း လီးကြီး အဆုံးထိဝင်မှ နိုးလာပြီး သူ့ယောက်ျား နိုးမည် စိုးသဖြင့် ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ပိတ်ကာ အလိုးအဆောင့်ခံလေသည်။

“ ခစ်ခစ် အဓိပ္ပါယ် မရှိလိုက်တာ “

“ အင်း သားက အဲလို လိုးချင်တာ၊ အဖေ အိပ်နေတုန်း အမေ့ကို လာလိုးချင်တာ”

“ အမလေးတော် မလုပ်ပါနဲ့ ငါးပါး မှောက်ကုန်ပါ့မယ်၊ နိုးသွားရင် အသတ်ခံရမှာ”

“ ဒီမှာ ကိုင်ကြည့်ပါဦး တွေးလိုက်တာနဲ့ကို သားလီးက အရမ်းတောင်နေပြီ”

“ ဟွန့် သူ့လီးက တစ်ချိန်လုံးတောင်နေတာ ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ “

သက်ထွေးက သူ့လက်ကို သူ့အမေ ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းနိုက်လိုက်ရင်း

“ အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးလည်း စိုနေပါပြီဗျာ..”

ဟု ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်တင်ရီက သက်ထွေး လက်ကို လှမ်းရိုက်လေသည်။ သက်ထွေးက စောင်ကို ခွာချလိုက်ကာ ဒေါ်တင်ရီကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ ဒေါ်တင်ရီ့ နို့ကြီးများမှာ သက်ထွေးရင်ဘတ်ကို လာအိလေရာ သက်ထွေးက သူ့လက်တွေကို ဒေါ်တင်ရီ နို့ကြီးတွေ ဆုပ်နှယ်စေပြီး ပါးစပ်ကလည်း ဒေါ်တင်ရီ့ လျှာလေးကို စုပ်လေသည်။ ဒေါ်တင်ရီမှာလည်း မျက်လုံးလေး စင်းလာပြီး သက်ထွေးကို ပြန်ဖက်လာလေသည်။ ထိုသို့ ခဏနမ်းလိုက်ပြီး အမှန်မထင် တီဗီစခရင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်လေးက သူ့အမေကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ ဒေါ့ကီ ဆွဲနေလေပြီ။

“ အမေ သား အဲလို လိုးချင်တယ်”

ဒေါ်တင်ရီမှာ မျက်နှာလေး နီသွားပြီး

“ အိုကွာ အိမ်ရှေ့ခန်းကြီးမှာ”

“ လာပါ အမေရဲ့ ဒီမှာပဲ တီဗီကြည့်ပြီး လိုးကြရအောင်ပါ”

နောက်ဆုံးတော့ သက်ထွေး အလိုကျ ဒေါ်တင်ရီတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တီဗီကို မျက်နှာပြုလျှက် လေးဘက်ထောက်ပေးရှာလေသည်။ သက်ထွေးမှာ ကားစွင့်နေသည့် ဒေါ်တင်ရီ့ ဖင်ကြီး ပေါင်လုံးကြီးများကို အနောက်မှ ကြည့်ရင်း လီးကြီး တအားတောင့်တင်းလာတော့သည်။

“ အမေ့ကို နောက်ကကြည့်လိုက်မိတိုင်း အဲဒီ ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ပြေးပြေးဆောင့်ချင်နေတာ အဟီး”

ဒေါ်တင်ရီက လေးဘက်ထောက်ကုန်းထားရာမှ သက်ထွေးကို နောက်ပြန် လက်ဖြင့် လှမ်းရိုက်လိုက်လေသည်။ သက်ထွေးက စပ်ဖြဲဖြဲဖြင့် ဒေါ်တင်ရီ့ ဖင်နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်ရင်း ရှုံ့ပွဖြစ်နေသည့် ခရေပွင့်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ တစ်နေ့တော့ ဒီခရေကို ချွေဦးမည်ဟု လည်း တေးထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး အကွဲကြောင်းကို သူ့လီးကြီးတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။     

“ အား…ရှီး…ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်..”

“ ဖွတ်..ဖြွတ်…ဖတ်..”

သက်ထွေးမှာ ဒေါ်တင်ရီ့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ အနောက်မှ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေသည်။ ဒေါ်တင်ရီမှာလည်း မာကျောလှသော လီးကြီး မညှာမတာ တိုးဝင်နေမှုက အရသာ အစုံပေးနေသဖြင့် အသံထွက် ငြီးတွားမိလေသည်။ ပထမပိုင်းတွင် သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ဂျပန်သားအမိ ဒေါ့ကီ လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း တစ်ချက်ချင်း ဇိမ်ဆွဲဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်ရလာတော့ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာတာကာ တအားဆောင့်လိုးမိလေတော့သည်။

ထိုညမှစကာ သူတို့ သားအမိနှစ်ယောက် သောက်လို့ မပြေတဲ့ ဆားငံရည်ကို သောက်သုံးမိသလို ဖြစ်သွားကြပြီး အိမ်မှာ လူလစ်တာ နှင့် လိုးကြလေတော့သည်။ တခါကတော့ သူတို့ အဖေမှာ ကန်ထရိုက်အလုပ်တစ်ခု ပြီးသွားသဖြင့် နောက်အလုပ်မစခင် အိမ်မှာ နားနေတော့ရာ လိုးဖို့ အခွင့်အရေးမရ ဖြစ်နေရလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်တင်ရီက သူ့ အမျိုးတွေရှိရာ အထက်ဘက်သို့ ညအိပ်သွားလည်မည်ဟု ပြောကာ သားအမိနှစ်ယောက် ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။

ဒေါ်တင်ရီ့ အဒေါ်တို့ ရွာတွင် သူ့အဒေါ်က သားအမိ ပဲဟုဆိုကာ ခြင်ထောင်တစ်လုံးထဲတွင် သိပ်ရာ သူတို့ နှစ်ယောက်အတွက် အတော်ဖြစ်နေတော့သည်။ ခိုးရာလိုက်လာသော ချစ်သူနှစ်ဦးပမာ နေစောင်းသည်နှင့် အိပ်ချင်သည်ဆိုပြီး ခြင်ထောင်ထဲ ရောက်ကုန်ကြတော့သည်။ ထိုညကပင် သက်ထွေး လိုးချင်နေသော သူ့အမေ ဖင်ကို လိုးခွင့် ရလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း အကြာကြီးနေလို့ မဖြစ်သဖြင့် သူတို့ အိမ်သို့ ပြန်လာရလေသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သုံးလေးရက်လောက် မလိုးရတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ထန်နေကြရာ ဒေါ်တင်ရီ က သူ့ယောက်ျားကို အရက်မူးအောင် တိုက်ပြီး သက်ထွေး အခန်းလာ အလိုးခံဖို့ ပြင်လေသည်။ သက်ထွေးက သူ့လင်ကြီးနားမှာ လိုးချင်သည်ဟု ဆိုပြီး ဒေါ်တင်ရီကို သူတို့ လင်မယားအိပ်သည့် ကုတင်ပေါ်မှာပင် သူမယောက်ျား တစ်ဖက်မှာ မူးပြီး အိပ်ပျော်နေတုန်း နောက်တစ်ဖက်မှ တက်ကာ လိုးခဲ့လေသည်။ နောက်ကြတော့ သူ့အဖေ အလုပ်ပြန်စတော့ အိမ်မှာ အရင်အတိုင်း ပြန်လွတ်လပ်သွားကြတာ လိုးပွဲကြီး နေ့တိုင်း ဖြစ်နေတော့သည်။

“ ဟဲ့ သား နင်လည်း အရွယ်ရောက်ပြီ အမေ့ကိုပဲ လိုးနေလို့ မရဘူးလေ မိန်းမလေး ဘာလေး ယူဖို့ လုပ်တော့”

“ ဟာဗျာ ဘယ်မိန်းမမှ မယူချင်ဘူး၊ အမေ့ကိုပဲ လိုးနေချင်တယ်၊ ယူလို့ရရင် အမေ့ကိုပဲ ယူထားလိုက်ချင်တယ်”

“ အောင်မယ် ငါမသိတာကျလို့။ နင် နင့်တီတီလေးကိုရော လိုးနေတယ် မဟုတ်လား ဟွန့်။ ငါ့ကို ငတုံးများ မှတ်လို့လား”

“ အာ ဒါကတော့ အမေရယ်”

“ ဟင့် ဘာဒါကတော့လည်း။ နင် နင့်ဂျီးဂျီးကို မျက်စောင်းထိုးနေတာလည်း ငါသိတယ်၊ နှာဘူးလေး၊ ငါက မှားသွားမိတဲ့ အမှားကို ပြင်လို့ မရတော့လို့ ဟွန်း”

“ တီတီလေးနဲ့က သူက စတာပါ အမေရာ၊ သားက သူ့ကြောင့် မှားမိတာပါ”

“ ဘာကြောင့် မှားမှား မှားတယ်ဆိုတာက မကောင်းဘူး ဒါပဲ”

“ သိပါတယ် အမေရယ်၊ မှားလက်စနဲ့ ဆက်မှားလိုက်ကြရအောင်လား ခိခိ”

“ သေနာလေး”


ပြီးပါပြီ။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၅ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၅ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - Silver Moon

“ ဝင့် လုပ်ပေးရမှာလေ.. ကျနော် အားရှိအောင်.. ဟုတ်ဘူးလား..”

“ ဒါပေါ့.. တို့က နာနာလေးနဲ့ နက်နက်လေးမှ ကြိုက်တာ ဆိုတော့..”

တကယ်တမ်း သူ့ဟာကြီးက ဘာမှ မလုပ်ရသေးခင်မှာတင် ဝင့် လက်သီးဆုပ် နှစ်ပြန်စာလောက် ရှိနေပြီ။ တကယ်က အားအင် ပြည့်သွားလို့ကတော့ နက်ရုံမက သားအိမ်ပါ ပေါက်ထွက်သွားမလား မသိ။ ဝင့် တစ်ယောက် ကိုယ့်အတွေးကိုယ် ကြက်သီးထမိရင်း လီးညိုကြီးကို ငုံလိုက်သည်။ ငံမြမြ အရသာလေးနှင့် အီမွေးသော ရနံ့တစ်မျိုးက နှာခေါင်းဝမှသည် လည်ချောင်း တလျှောက် တိုးဝင်လာပြီး အဖုတ်ထဲမှ အရည်တောက်တောက်ကျအောင် မီးမြှိုက်လေတော့သည်။ 

ခင်ပွန်း ဖြစ်သူကိုလည်း တစ်ချက်မျှပင် လှည့်မကြည့်မိတော့။ မင်းထိုက် ပေါင်ရင်းနှစ်ဘက်ကို အသေအချာကိုင်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့် အပြည့် ငုံလိုက်ကာ ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်၍ အားပါးတရ စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။

တကယ့်ပွဲ ခုမှ စ ပြီပဲ။ ဇနီးဖြစ်သူနှင့် ချာတိတ်လေး၏ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ကိုသန့်စင် ရင်ထဲတွင် တရုတ်နဂါးပွဲမှ ဗုံသံများလို ဆူညံနေတော့သည်။ ကိုယ်တစ်ကိုယ်တည်းမှာပင် စိတ်ခံစားချက်က နားလည်ရ ခက်လောက်အောင်ကိုပဲ ကမ္ဘာနှစ်ခု၏ အစွန်းတစ်ဘက်စီ၌ ပြေးလွှားရင်း ယောက်ယက် တ်လျက်။ သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ယောက်၏ လီးကို မိမိ ချစ်ဇနီးလေးက စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးနေသည်။ 

ငါ့ မိန်းမ.. ငါ့ မယား.. ငါ့သားနဲ့ ငါ့သမီးရဲ့ အမေ.. အိုးး.. တကယ်ကြီးပါလား.. သူများ လီးကို စုပ်ပေးနေလိုက်တာများ အငမ်းမရ.. လီး တစ်ချောင်းလုံး မြိုချတော့မယ့် အတိုင်းကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကြီးပါလား.. ….. ဟူးး.. အတွေးက မွန်းကြပ် သလိုလို ပင်ပန်း လာသလိုလို။ သို့သော် လက်များကတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ငယ်ပါကို ကိုင်ဆုပ်မိတော့သည်။ ဝင့် ရယ်.. လှ လိုက်တာ.. 

သူများ လီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ ငါ့မိန်းမ မျက်နှာလေးက ပန်းရောင် သန်း လို့.. ဟိုကောင့် လီးကြီးကလည်း ကြီးလွန်းနေသလား.. ငါ့ မိန်းမလေး မချိမဆန့် ဖြစ်နေရှာမလား.. လည်ချောင်းထဲ အထိများ ထိုးမိနေမလား မသိပါဘူး.. …….. … အိုးး.. ငါ့ လီး.. အင်းး.. ။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် စိတ်ထဲလည်း ဂယောက်ဂယက်၊ ထောင်ထလာသည့် ညီတော်မောင် ကလည်း မိုးမျှော်လုမတတ်.. ။

“ အီးး.. ရပြီ.. တော်ပြီ ဝင့်.. ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ.. လီး စုပ်တဲ့နေရာမှာတော့ တကယ့် ဆရာပဲ.. ကြည့်ရအောင်လေ.. ကျနော် လိုးတာ ခံရရင်ရော ဝင့် ဘယ်လောက် ဆရာကျဦးမလဲ..” 

ချာတိတ်က ပြောပြီး ဝင့်ကို ဆွဲထူသည်။ တစ်ချက် ယိုင်သွားသော ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း ထိန်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ လီး စုပ်ထားသည့် နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နမ်းသည်။ 

လက်များက ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီ။ နောက်ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း ရင်ချင်း အပ်ကာ အနမ်းမိုး ရွာနေကြ၏။ စူဖြိုးတင်းရင်းဆဲ ဖြစ်သော ဝင့် နို့အုံ လှလှလေးတွေကို သူ့ ရင်အုပ် ကြွက်သားကြီးများနှင် ပွတ်ဆွဲပေးနေသည်။ ဝင့် ခြေချောင်းနှစ်ခုကြားထဲ သူ့ ခြေထောက် တစ်ဘက် ထိုးသွင်းလိုက်၏။ခြေနှစ်ဘက်ကို ဘေးသို့ နှင့် ဆွဲ ကား လိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ ဝင့် စီးထားသည့် ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်၏ ကျေးဇူးကြောင့် ချစ်ရည်တို့ ရွဲအိုင်နေသည့် ပင်တီ ဂွကြားလေးက သူ့လီး ငေါက်တောက်ကြီးနှင့် တည့်တည့်။

ပင်တီကို မချွတ်သေးဘဲ အဖုတ်လေး တည့်တည့် လီး ထိုးသွင်းထားပြီး တစ်ချက်ချင်း ညှောင့်ရင်း နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းနေသည်။နောက်ကျောကို ပွတ်နေသည့် လက်တစ်ဘက်က နို့အုံတွေပေါ် ရောက်လာပြီ။ ကျန်တစ်ဘက်က တင်စိုင် ထွားထွားကို ညှစ်နယ် လျက်။ ခဏ ကြာတော့ သူ ဝင့်ကို ဖက်ထားသည့် လက်များ ဖယ်လိုက်သည်။ လူချင်း အသာ ခွာလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်နှင့် လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဝင့်အား ချိန်ဆ ပြရင်း ပြောသည်။ 

“ ဝင့်.. ခံနိုင်မယ် ထင်လား ကျနော့် ကောင်ကြီးကို..” 

ဝင့်လည်း ခေါင်းလေး မော့ခါလျက် ခပ်တိုးတိုးရယ်ရင်း 

“ မပြောတတ်သေးဘူးလေ..” ဟု ပြောလိုက်၏။

“ ကျနော်ကတော့ သိချင်နေပြီ.. ဝင့် စောက်ဖုတ်လေး ဘယ်လောက် စီးပိုင်နေမလဲ.. စောက်ရည်တွေတော့ ရွှဲအိုင်နေပြီ သိတယ်..” 

ပြောရင်း ဝင့်ကို ကုတင်ပေါ် အသာ လှဲချပေးလိုက်၏။ ဝင့်လည်း သူ့မျက်နှာကို ငေးရင်း ဟင်းလင်းပွင့်နေသည့် ရင်စိုင်ထက်ဆီမှ နို့သီးလေးများကို လက်တစ်ဘက်နှင့် ဘာသာ ညှစ်ချေနေမိသည်။ မိမိပေါ် အသာ ခွ မိုးပြီး နေရာယူလိုက်သည့် အချိန်၊ ထိပ်ဖူးကားကားနှင့် လီးကြီးက လေးလံလှစွာ ယိမ်းထိုးနေသယောင်။ 

ဝင့် ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲထောင်ကားလိုက်ပြီး အဖုတ်လေးကို ပင်တီပေါ်မှနေ၍ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ စိုရွှဲနေသော ဇာပင်တီလေးအောက်မှ အဖုတ်လေးက ဟစိစိနှင့် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့အောင် ယားလာသည်။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် အဖုတ်တွင်းမှ အရည်များ စီးကျလာသည့် အသံကိုပင် ကြားနေရယောင် ထင်မှတ်မှားလာမိသည်။

အိုးး.. ငါ့ မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်နေပြီ.. ဟူးး.. ငါ့ မိန်းမလေး.. အရမ်း ခံချင်နေရှာရောပေါ့.. ကိုသန့်စင် မျက်တောင်ခတ်ဘို့ပင် မေ့နေမိသည်။ကြည့်နေတုန်းပဲ မင်းထိုက်လက်က ပင်တီ ဂွကြားထဲ တိုးဝင်သွားကာ ဇာပင်တီလှလှလေးကို ဆောင့်ဆွဲ ဖြဲချလိုက်တော့၏။ 

ဝင့် ထံမှ အို့.. ဟူသော အသံလေး သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရပြီး အံ့သြသွားဟန်ဖြင့် လက်ကလေး တစ်ဘက်ကို ကိုက်လိုက်သည်။မင်းထိုက်က ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလာပြီး ကိုသန့်စင်ဆီ လျှောက်လာသည်။ လက်ထဲတွင် စိုရွှဲ နွမ်းဖတ်နေသော ဇာပင်တီ အပြဲလေး။ ထိုပင်တီလေးကို ကိုသန့်စင် မျက်နှာရှေ့ အသေအချာ လာပြရင်း မင်းထိုက် ပြောလိုက်သည်။

“ ဝင့်က အကို့ မိန်းမပါ.. ဒါပေမယ့် ဒီညအဘို့တော့ သူက my woman.. ဒီည ဝင့်ကို ကျနော် ပိုင်တယ်..” 

ပြုံးပြုံးလေး ပြောလိုက်သည့် မင်းထိုက် မျက်နှာပေးက ကိုသန့်စင်ကို ရင်းနှီးမှု အပြည့်ပါနေသလို သူ သုံးဆောင် ရတော့မည့် အစားကောင်းလေးအတွက် ကျေနပ်အားရစွာ ကျေးဇူးတင်နေပုံလည်း ပေါက်သည်။ ကိုသန့်စင်လည်း အီလည်လည် မျက်နှာကြီးနှင့် ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်ရင်း

“ အေး.. အေး ပါ ကွာ..” 

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင် စကားဆုံးတော့ မင်းထိုက်က ခါးညွှတ်လျက် အလေးပြုသလို နှုတ်ဆက်ရင်း

“ အွမ့်.. အကို့အတွက်..” 

ဟုဆိုကာ သူ ဆွဲဖြဲလိုက်သော ဝင့်ပင်တီလေးကို ဇစ်ပွင့်နေသည့် ကိုသန့်စင် ဂွကြားပေါ်တည့်တည့် တင်ပေး လိုက်သည်။ အော်.. အေး.. ဒါလေး.. ဒါလေးကတော့ ငါ့ အတွက်ပေါ့.. အဟီးး.. ကိုသန့်စင် တွေးမိသော်လည်း နှုတ်ကတော့ မပြောဖြစ်လိုက်။ ပြောရန်လည်း အချိန် မရလိုက်။ ချာတိတ်က ဝင့် ရှိရာ ကုတင်ဆီ ပြန်ရောက်သွားပြီ။

ကုတင်ပေါ် ရောက်သည်နှင့် ဘာစကားမှ ပြောမနေတော့ပဲ ဝင့် ခြေနှစ်ချောင်းကြားတွင် အကျအန နေရာယူကာ အဖုတ်လေးကို ကိုင်ဖြဲပြီး သူ့ လီးကြီးကို ခေါင်းတည်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦး ရမ္မက်ခိုးဝေသော အကြည့်များ ဖလှယ်ကြရင်း၊ အပြန်အလှန် စိန်ခေါ်နေသလို ပြုံးမိကြသည်။ တေ့ထားသော လီးကို တစ်ချက်တည်းနှင့် တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်၏။ 

ဝင့် တစ်ယောက် အားးး… ဟု အသံရှည်အော်ညည်းကာ ထွန့်ထွန့် လူးသွားသည်။ လီး တုတ်တုတ် အရှည်ကြီးနှင့် တစ်ချက်တည်း တဆုံး ဆောင့်သွင်းလိုက်ခြင်းမို့ မျက်စိတွေ ပြာဝေသွားပြီး နာလည်း နာသွားသည်။ မျက်ရည်ကြည်လေးများပင် ဝေ့တက်လာပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလိုလို အကြောဆွဲ သလိုလိုနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ လီးကြီးက အဖုတ်လေးထဲတွင် တနင့်တပိုး ပြည့်နေပြီး တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဖြစ်နေ၏။ ဒါကိုကပဲ ဝင့်အတွက် အရသာကောင်း ဖြစ်နေ၏။

မင်းထိုက်ကလည်း လီးကို ပြန်ဆွဲမထုတ်ဘဲ ဆီးခုံနှစ်ခုကို အားကုန် ဖိကပ်ပြီး ထိုးနှစ် ပေးထားလိုက်သည်။ အဖုတ်စီးစီးလေးက နာပင်နာသွားပုံ ရသော်လည်း မိမိ အတံကြီးကို တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် အငမ်းမရ ညှစ်နေဆဲ။ 

တုန်ရီ မူးမိုက်သွားသော ဝင့်အား အလန့်ပြေသွားအောင် ခေတ္တ အချိန်ပေးသည့် အနေဖြင့် နို့လေးများကို ခပ်ဖွဖွ စို့ပေး နေလိုက်သည်။ ဝင့် အသက်ရှုသံ ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားတော့မှ လှုပ်ရှားမှုကို ပြန် စ သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းထဲတွင် အရည်တွေ ရွဲနေသည့် စောက်ဖုတ်လေးထဲ လီးဝင်ထွက်သံများ၊ မင်းထိုက်၏ အားယူသံများနှင့် ဝင့် ထံမှ တအင့်အင့် ညည်းရှိုက်သံများ စီးချက်ကျစွာ ထွက်ပေါ်နေပြီ။ မြင်ကွင်းကို မျက်တောင် မခတ်စတမ်း ငေးကြည့်နေသည့် ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်လည်း ဝင့် ပင်တီလေးကို နှာခေါင်းဝတွင် ကပ် ရှုရင်း လက်က လီးကို ကိုင်ကာ ခပ်ဆဆ ဂွင်းတိုက်တော့သည်။ 

တကယ်ပဲ ငါ့ ကို ရှေ့ထားပြီး ငါ့ မိန်းမကို သူများ တက် လိုးနေပြီ…. ငါ့ မိန်းမလေး ကြည့်ရတာလည်း အရမ်း ကောင်းနေပုံပဲ.. ။ တကယ်တော့ ဒီမြင်ကွင်းက မိမိ အမြင်ချင်ဆုံးအရာ.. အဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒ..။ ဝင့် ရယ်.. မောင့် မယားလေး ချစ်ဘို့ ကောင်းလိုက်တာ..။

“ မေမေ့..”

“ အွမ်းး..”

“ ဒါလေး သားကို ပေးပါလား..”

“ မရဘူး..”

“ အာ့ဆို ဒါရော..”

“ နေစမ်းပါဦး.. အဲ့ဒါတွေ တောင်းပြီး သားက ဘာလုပ်မလို့တုန်း..”

အိမ်ရှိ iPad တွေ iPhone တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကိုင်ပြီး အမေ့ထံ လာ ပူဆာနေသည့် သားတော်မောင်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ် မေးလိုက်သည်။ သားက နှုတ်ခမ်းလေး စူ သွားပြီး

“ သူများတွေ ကိုင်နေတော့ သားလည်း ကိုင်ချင်တာပေါ့..” 

ဟု ပြန်ပြော၏။ ဝင့်လည်း သားနှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်သည်။ ပုခုံးလေး နှစ်ဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး 

“ ဘယ်သူတွေက ကိုင်နေလို့တုန်း ပြောပါဦး..” 

မချိုလွန်း မတင်းလွန်းသော မျက်နှာနှင့် သားကို မေးသည်။ သားငယ်လေးက

“ သား သူငယ်ချင်းတွေလေ.. ဘိုဘိုတို့ ဖိုးဇော်တို့ပေါ့..”

ဟု ပြန်ပြောသည်။ ကိုသန့်စင်က သားအမိနှစ်ယောက် စကားပြောနေသည်ကို လှမ်းကြည့်နေ၏။ ဝင့်က သားနှင့်သမီးကို ဆုံးမရာတွင် လက် ပါခဲသည်။ ကလေး နားဝင်အောင်၊ လက်ခံ နိုင်အောင် အရိုးရှင်းဆုံး စကားလုံးများဖြင့်သာ ရွေးပြောတတ်၏။ 

ဘယ်လောက် အလုပ်များနေချိန်ဖြစ်ပါစေ သားနဲ့သမီးအတွက် ဆိုလျင် ဝင့် စိတ်ရှည်သည်။ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်းမို့ စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုး အော်ငေါက်လိုက်သည် ဆိုတာပင် မရှိဖူးခဲ့။ ခုလည်း အိမ်ရှင်းလက်စ အလုပ်ကို ခဏထားပြီး သားနှင့် ဆွေးနွေးရန် ပြင်သည်။

“ သား အသက်က ခုမှ ခြောက်နှစ်လေ.. ဖုန်းကိုင်ရမယ့် အရွယ် မဟုတ်သေးဘူး..”

“ ဖိုးဇော် ကျတော့ရော.. သူလည်း ခုနစ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာဟာ..”

“ အွမ်း.. သူက ခုနစ်နှစ်လေ.. သားက ခုနစ်နှစ်မှ မဟုတ်ဘဲ..”

“ အာ့ဆို သား ခုနစ်နှစ် ကျရင် ရမယ်လား..”

“ ခုနစ်နှစ်ကျရင် ဆိုတာထက် သားလေး ဘာအတွက် ဖုန်းကိုင်ချင်တာလဲ ဆိုတာ မေမေ့ကို ပြောနိုင်လာရင် ရမယ်..”

“ ဖုန်းပြောချင်လို့ပေါ့..”

“ သားမှာ ဖုန်းပြောလို့ရတဲ့ နာရီလေး ရှိသားပဲ..”

“ သူငယ်ချင်းတွေက ယူကျု ကြည့်ကြတယ်.. သားနာရီက ယူကျုမှ မရတာ..”

“ အိမ်မှာ မေမေနဲ့ ကြည့်လို့ ရနေသားပဲ..”

“ ဟွမ့်..”

“ မေမေ မေးပါဦးမယ်.. သားသူငယ်ချင်းတွေ ယူကျု ကြည့်တာ တီချယ် သိလား..”

“ တီချယ် မသိအောင် ခိုးကြည့်တာပေါ့..”

“ အွမ်း.. သားတို့ ခိုးကြည့်တာ တီချယ် သိသွားရင် ဘာလုပ်မယ် ထင်လဲ..”

“ ဖုန်း သိမ်းမှာ.. အိမ်ကိုလည်း တိုင်စာပို့တယ်..”

“ သား အဲ့လို အတိုင်ခံရမှာ မရှက်ဘူးလား..”

“ …..”

“ မေမေက ကျောင်းကို သားနဲ့သမီး ဆုယူတဲ့ ပွဲ အတွက်ပဲ လိုက်ချင်တာလေ.. တိုင်စာ ပို့ခံရလို့ ကျောင်း လိုက်လာရတဲ့ မေမေ မဖြစ်ချင်ဘူး.. ပြီးတော့ မေမေ့ သားလေးကိုလည်း အတိုင်ခံရတဲ့ ကလေး မဖြစ်စေချင်ဘူး.. သူတို့ ကိုင်တဲ့ iPad တွေ iPhone တွေ သားမှာလည်း ရှိသားပဲ.. ဒါပေမယ့် သားက သူတို့မှာ မရှိတဲ့ စည်းကမ်း ရှိတယ်.. အဲ့ဒါရော သိရဲ့လား..”

“ …..”

“ အိမ်မှာပဲ မေမေနဲ့ ကြည့်တဲ့အခါကျတော့ သားကို ဘယ်သူက ဆူ မလဲ.. ဘယ်တီချယ်ကရော လာ သိမ်းမလဲ.. သားလေး စဉ်းစားလေ.. မေမေနဲ့ ဖေဖေ့ရှေ့မှာ သားလုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီး ပျော်ပျော် နေမလား.. ခိုးလုပ်ပြီး လူဆိုးလေး အဖြစ်ခံမလား.. တူတူပဲနော်.. မေမေနဲ့ ကြည့်ရတဲ့ ယူကျုနဲ့ သားတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ခိုးကြည့်တဲ့ ယူကျု တူတူပဲ.. ကြည့်ရတာချင်းတူတူ မေမေနဲ့ကျတော့ အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်ရတယ်.. ခိုးကြည့်ရင် ကျတော့ စည်းကမ်းမရှိတဲ့ လူဆိုး ဖြစ်ရမယ်.. သား ဘာရွေးမလဲ..”

“ ဟုတ်.. သား လူဆိုးတော့ မဖြစ်ချင်ဘူး..”

“ ဒါပေါ့ သားလေးရဲ့.. မေမေနဲ့တူတူကြည့်တော့ကျ သား လိုချင်တာလေးတွေ မေမေ ကူးပေးထားလို့တောင် ရသေးတယ်.. ဟုတ်တယ်မှတ်လား..”

“ ဟုတ်တယ် မေမေ.. ဟိုရက်ကလည်း ဖေဖေသားကို စကူဘီဒူးတွေ ကူးပေးသေးတယ်.. မမဘို့ မိုအားနား ကာတွန်းကား ရောပဲ..”

“ အွမ်းး.. အဲဒါပြောတာပေါ့.. ဖေဖေမေမေနဲ့ တူတူကြည့်တာ အကောင်းဆုံးပါလို့..”

သားဆံပင်လေးတွေ ထိုးဖွရင်း ပြောလိုက်သည့် ဝင့် မျက်နှာလေးက ကြည်လင်နေသည်။ ကိုသန့်စင်လည်း လက်ထဲက အားကစား ဂျာနယ်ကို ချလိုက်ပြီး 

“ မမ ကျူရှင် ကြိုချိန်ရောက်ပြီ သားရေ့.. ဖေ တို့ မု ကြမယ်.. ဘိုးဘိုးဆီလည်း ဝင်ရဦးမယ်.. ဘာပြောစရာရှိလဲ မသိဘူး.. ကလေးတွေခေါ်ပြီး လာခဲ့ဦး ဆိုလို့..” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ဝင့်က သား၏ ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး ကိုသန့်စင်ကို လှမ်းပြောသည်။

“ အွမ်း.. မုန့်လေးဘာလေး ဝယ်သွားလိုက်ဦး ဘိုးဘိုးနဲ့ ဘွားဘွား စားဘို့.. အပြန်ကျရင်လည်း ဈေးဘက် ခဏဝင်ပြီး ဘုရားပန်းလေး ဝယ်ခဲ့ပေး..”

“ ဟမ်.. မောင် ဝယ်ရင် ကောင်းပါ့မလား ဝင့် ရဲ့..”

“ အမလေး သားနဲ့ သမီးကိုသာ ခေါ်သွား.. ဝယ်နေကျဆိုင် သူတို့ သိတယ်.. ပန်း လတ်မလတ်လည်း သူတို့ ကြည့်တတ်ပါ့.. သားလေး.. ဖေဖေက သိတာမဟုတ်ဘူးနော်.. သားနဲ့ မမ တိုင်ပင်ပြီး ကောင်းတာလေး ရွေးဝယ်ခဲ့.. ဘိုးဘိုးဘွားဘွား အတွက် မုန့်လည်း ဖေဖေ စဉ်းစားရခက်နေမယ်.. သားပဲ ရွေးပေးလိုက် ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဟုတ် မေမေ.. သား ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်.. ဘိုးဘိုးနဲ့ ဘွားဘွား ဘာကြိုက်လဲ သိနေတာပဲ.. ပန်းသည် ကြီးလည်း သားနဲ့ မမကို မှတ်မိနေတာ ဖေဖေရ.. စိတ်ချပါ.. ပန်းလည်း မေမေ့ စိတ်ကြိုက် ကောင်းကောင်းလေး ဝယ်ခဲ့မယ်..”

“ အွမ်းး.. မေ့သားလေး တော်တာ သိပြီးသား.. ကဲကဲ.. ရှူရှူးလေး သွားပေါက်ချေဦး.. ပြီးရင် အကျီ လဲရအောင်..”

“ ဟုတ်ကဲ့ မေမေ ”

ဆိုပြီး ပြေးဝင်သွားသည့် သားကို ကြည့်ရင်း ကိုသန့်စင် နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးမိပြန်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူက အားကိုးတကြီး နေရာ ပေးလိုက်လို့ သဘောတွေကျ နေသည့် သားငယ်။ခဏနေရင် သူ ဆရာလုပ်တာကို အဖေဖြစ်သည့် မိမိက ကောင်းလိုက်လေ တော်လိုက်လေဟု ချီးမွမ်း ပေးရဦးမည်။ သားလေး ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်သွားတော့မှ ဝင့်အား ဖက်နမ်းရင်း ပြောလိုက်၏။

“ စူပါစတား မေမေ..”

“ မယ်.. မြှောက်ပြန်ပြီ..”

“ တကယ် ဝင့်ရဲ့.. သေချာစဉ်းစားရင် မောင့် မိန်းမက အဘက်ဘက်က အဘိုးတန်..”

“ ခိခိ..”

သားလစ်တုန်း ခပ်သုတ်သုတ် ခိုးနမ်းရင်း ဝင့် တင်စိုင် ထွားထွားကြီးကို ဗျစ်ကနဲ ညှစ်လိုက်သေးသည်။ 

“ ကိုယ်တိုင် ဖြိုတာ မပြိုလို့ သူများ ခေါ် ဖြိုခိုင်းတာတောင် မပြိုနိုင်တဲ့ ငါ့ မိန်းမ ဖင်ကြီး..”

နားနား ကပ်ပြီး တိုးတိုး ပြောတော့ ဝင့်က ချစ်စနိုးလေး မျက်စောင်းထိုးရင်း တတောင်နှင့် တွတ်သည်။ သား ထွက်လာတော့ အဝတ်စားလဲပေးပြီး သားဖနှစ်ယောက် ဝင့်ကို တာ့တာပြကာ သမီး ကျူရှင် ကြိုရန် ထွက်ခဲ့ကြသည်။

“ ဝင့်ရေ.. အဖေက သားနဲ့သမီးကိုခေါ်ပြီး ခရီးထွက်မလို့တဲ့..”

“ အွမ်.. ဘယ်လို..”

“ သီတင်းကျွတ်ပိတ်ရက်ခရီးလေ.. တောင်ကြီးအင်းလေး ရှမ်းပြည်အနှံ့..”

“ ဖြစ်ပါ့မလားမောင်ရယ်.. သမီးက ထား.. သားငယ်လေးက အမေမပါဘဲ မရဘူးထင်တယ်နော်..”

“ ဖြစ်ပါတယ်ကွ.. သူ့ အဒေါ်အပျိုကြီး ပါနေတာပဲ.. ထိန်းလိမ့်မပေါ့.. တခါတလေ သွားပါစေ.. သားနဲ့သမီးက တက်ကြွနေတာ.. သန်ဘက်ခါမှ ခရီးသွားမှာကို ခုညကတည်းက ဒီမှာအိပ်မလို့တဲ့..”

“ အယ်.. ဒီကလေးတွေနဲ့တော့နော်..”

“ အခု သူတို့ အဝတ်အစားတွေ ထည့်ထားပေး.. မောင် ပြန်လာယူမလို့..”

“ အယ်..”

“ မအယ်နဲ့.. လုပ်လုပ်.. ဒါပဲနော်..”

ပြောပြီး ချက်ချင်း ဖုန်းချသွားသည့် လင်တော်မောင်။ ဝင့် မှာ ဟုတ်ကဲ့ လို့တောင် ပြန်မပြောလိုက်ရ။ ယောက္ခမကြီးတွေ မှာက မောင့်အပြင် သမီး တစ်ယောက်သာရှိသည်။ထို သမီးကလည်း အိမ်ထောင်ရေး စိတ်ဝင်စားသူ မဟုတ်။ ဒါကြောင့် ချစ်စရာ မြေး ဆိုလို့ သားနှင့်သမီး နှစ်ယောက်သာ ရှိသည်လေ။ ကိုယ်က အတူလည်း နေမပေးနိုင်တော့ ကလေးများကို အမြဲတွေ့ချင်နေရှာသော ဘိုးဘွားတို့ကို အားတော့ အနာသား။ 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မောင် ပြောသလို တခါတလေတော့လည်း သွားကြပါစေလေ ဟုသာ တွေးတော့သည်။ သားနဲ့သမီး အဝတ်အစား တွေနှင့် အသုံးအဆောင်တချို့ ခပ်မြန်မြန် ထုတ်ပိုး ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ဘယ်နှရက် ကြာမှာပါလိမ့်.. မောင့်ထံ ဖုန်းပြန်ဆက်ကြည့်တော့ ဖုန်းက မအား။ ဒါနဲ့ပဲ ယောက္ခမကြီးဆီ လှမ်းဆက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ ဝင့် ဖုန်းပြောနေတုန်း မောင် ပြန်ရောက်လာ၏။

“ ငါ့မိန်းမ ဘူ့ဆီ ဖုန်းဆက်..”

“ အမေ့ဆီပေါ့.. ဘယ်နှရက်ကြာမလဲ လှမ်းမေးတာလေ.. မောင့် ဖုန်းကို အရင် ခေါ်တာ အားမှ မအားဘဲ..”

“ အဟီးး.. အခွင့်ရတုန်း အရေးကြီးတာ လုပ်ရအောင် စီစဉ်နေတာ..”

“ ဟမ်..”

“ ဟီးဟီး.. တစ်ခါ မောင် ပြောဖူးတဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်း မြန်မာပြည်ဘွား အမေရိကန် တစ်ယောက် ဆိုတာလေ..”

ဝင့်တစ်ယောက် ကြားကြားချင်း မျက်လုံးပင် ပြူးမိသွားသည်။ ပြီးမှ မောင့်ကို မျက်စောင်းထိုးရင်း 

“ အာ.. မောင် နော်.. ဟွမ်း..”

ဟု ပြောကာ သားနဲ့သမီး အတွက် အဝတ်အိတ်တွေ ကားပေါ် သွားတင်လိုက်၏။ မောင်က နောက်မှ လိုက်လာပြီး.. 

“ တကယ် ဝင့်ရ.. ဒီကောင်က လကုန်ရင် ဟို ပြန်တော့မှာ.. မောင့်ကို ပူဆာနေတာ ကြာပြီ.. မောင်က ဝင့်ကို မတိုင်ပင်ရသေးတော့ တောင်ပြော မြောက်ပြောနဲ့ အချိန်ဆွဲနေတာ.. အဲ့ဒါ အခု အခွင့်ရေး ရတုန်းလေး.. ဟီးဟီး..” ။ 

ဝင့် ဘာမှ ပြန်မပြောဖြစ်။ လွန်ခဲ့သော ခြောက်လခန့်က မင်းထိုက်နှင့် ဆုံပြီးသည့် နောက်ပိုင်း ဝင့်တို့ ဘာ အစီစဉ်မှ ထပ်မလုပ်ဖြစ်။ မောင့်ကြည့်ရတာ ဒီကိစ္စပဲ ခေါင်းထဲ တွေးနေလား မသိပါဘူး။ ခုလည်း ဝင့်ကို မရမက ပူဆာနေသည်။

“ ဟင်လို့ ဝင့်.. အဲ့ဒီကောင်က ကျန်းမာရေးရော ပါစင်နယ်ရော လုံး၀ စိတ်ချရတယ်.. ဟိုမှာလည်း သားနဲ့မယားနဲ့လေ.. မြန်မာပေမယ့် ဟိုမှာပဲ ကြီးလာတော့ လူက ဘို လုံးလုံးကွ.. အရပ်အမောင်း ဘော်ဒီ ဘာညာကအစ ဝင့် စိတ်ကြိုက်ပဲ..”

“ မောင် နော်..”

“ လုပ်ပါ ဝင့်ရ.. တခြားမသွားဘူးလေ.. အိမ်မှာပဲ.. မောင်တို့ မင်္ဂလာဦး ကုတင်ပေါ်မှာ.. ဝင့်နဲ့ နိုင်ငံခြားမင်းသား တစ်ယောက်နဲ့ပေါ့.. ဟီး.. နော် ဝင့် နော်..”

“ ခိခိ..”

“ လုပ်ပါကွာ မိန်းမ.. မောင့်ချစ်လေး.. နော် ချစ်..”

“ အဲ့လောက် ရွ နေလည်း လုပ် ဟယ်.. ချိန်းလိုက်..”

“ နောက် နှစ်နာရီလောက်နေရင် ရောက်မယ်တဲ့..”

“ ဗုဒ္ဓေါ..”

“ ဟီးး.. ခုဏက ဖုန်းဆက်နေတာ ဒီကောင့်ဆီ.. ငါ့အိမ် ထမင်းလာစား ဆိုပြီး.. ဝင့် သဘောမတူရင်တော့ ထမင်းစားပြီး ပြန်လွှတ်မှာပါ.. ခုတော့ ညပါ ပေးအိပ်လိုက်မယ်လေ နော်.. မောင် အမြန်ဆုံးပြန်ခဲ့မယ် မိန်းမ.. နော်..”

“ ကား ဂရုစိုက်မောင်းနော်.. စိတ်က အဲ့ပဲ ရောက်မနေနဲ့ တရားလွန်တယ် တကယ်..”

“ အင်းပါ.. ဟိုကောင် ရောက်လာရင်သာ ဝင့် ဧည့်ခံထားနှင့်.. ဟုတ်ပြီလား..”

ဝင့် မျက်စောင်းလေး ထိုးပြီး ကားတံခါး ပိတ်ပေးလိုက်၏။ ကားထွက်သွားပြီးမှ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့၏။ သပ်ရပ်ပြီးသား ဧည့်ခန်းကို တစ်ချက် ဝေ့ကြည့်ပြီး အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းရှိရာ တက်လာခဲ့သည်။ ခင်းထားသည့် အိပ်ရာခင်းကို ဖယ်ကာ ဗီဒိုထဲမှ တစ်စုံနှင့် လဲခင်းလိုက်၏။ ခေါင်းအုံးစွပ်များပါ လဲ လိုက်ပြီး အခန်းထဲ တို့လို့တွဲလောင်း ဖြစ်နေသည့် အဝတ်စဉ်ကို သပ်ရပ်အောင် ပြင်သည်။

မှန်တင်ခုံပေါ်မှ အလှပြင်ပစ္စည်းများကို နေရာ ပြန်ချသည်။ အဲကွန်း ခပ်ပါးပါး ဖွင့်ပြီး အခန်းတွင်း မွှေးနံ့ သင်းနေစေရန် စပရေး ဖြန်းလိုက်သည်။ အားလုံး ပြီးတော့ အဝတ်လဲရန် ပြင်လိုက်၏။ မှန်ဘီဒိုကြီး ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်မေးမိသည်။ ငါ ဘာတွေ လုပ်နေမိပါလိမ့်.. ဟု။ အဖြေက ချက်ချင်းပဲ ပေါ်လာပါသည်။ ကိုယ့် လင် အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး ဘေးထားပြီး သူများနဲ့ လိုးဦးမလို့လေ..။

အိမ်နေရင်း ဝတ်စုံများထဲမှ ပန်းနုရောင် ချည်သားပါးပါး ဂါဝန်လေး ရွေးလိုက်သည်။ အရှည်က ပေါင်လည် လောက်ပဲ ရှိသည်။ ပခုံးထက်တွင် ကြိုး တစ်လုံးတည်း။ အရမ်း ပါးပြီး တိုလွန်းသည်မို့ သားနှင့် သမီးရှေ့တွင် မဝတ်ဖြစ်သည့် ဂါဝန်လေး။ ဘရာနှင့် ပင်တီကတော့ ဝမ်းဆက် လှလှလေးတွေ အများကြီးမို့ ကြက်သွေးရောင်လေး တစ်စုံကို ရွေးလိုက်သည်။ ဆံပင်ကို ခပ်မြင့်မြင့် စုစည်းလိုက်၏။ ခုဏကတည်းက ရေချိုးပြီး သနပ်ခါးရေကျဲ လူးထားသည့် မျက်နှာက အထူး ချယ်သနေစရာ မလို။ ပြင်ဆင်မှု အားလုံးပြီးတော့ မိမိရုပ်သွင်ကို ပြန်ကြည့်ရင်း ပြုံးမိသည်။ 

မျက်လုံးထဲတွင် မောင်နှင့် ပထမဆုံး ဒိတ် လုပ်ခဲ့သည့်နေ့လေးကိုပင် ပြန်မြင်ယောင်မိ၏။ စိုစိစိ ဖြစ်လာသည့် အဖုတ်လေး.. တောင့်တင်းတင်းလေး ဖြစ်လာသည့် ရင်သားနှစ်မွှာ.. ဝင့် တစ်ယောက် ရှက်ပြုံးလေးနှင့် ရီေ၀ နေဆဲမှာပင် မောင့် ကားသံ ကြားလိုက်ရသည်။

“ လာ ဟျောင့်.. ဝင့်ရေ.. ဧည့်သည် ပါလာပြီ.. အရင်ရောက်နှင့်ရမှာ အားနာတယ် ဆိုလို့ သူ့အိမ် သွားဝင် ခေါ်လာပေးရတယ်..”

အိမ်ထဲ ရောက်လာသည့် လူစိမ်းကို ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ မောင် အမြဲ ပြောပြောနေတဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်း။ မြန်မာပြည်တွင် မွေးပြီး အခါလည်သား အရွယ်မှာတင် မိဘများနှင့် ဟိုမှာ အခြေချဖြစ်သူ။

ကျန်ခဲ့သည့် ဘိုးဘွားများထံ အလည်သဘော လောက်သာ ပြန်ရောက်ခဲ့ပြီး ဟိုမှာပဲ ပညာသင်၊ ဟိုမှာပဲ အိမ်ထောင်ကျ၊ ယခုမှ လုပ်ငန်းကိစ္စနှင့် မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်လာတော့ အလုပ်ကိစ္စ အပြင် နေရေးထိုင်ရေးမှအစ အကုန် ကူညီပေးသည့် မောင် နှင့် သူငယ်ချင်း ရင်းခြာ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ဒီလ ကုန်လျှင် မြန်မာပြည်တွင် သူ့ တာဝန်ကာလ ကုန်ဆုံးပြီ။ လူပုံစံက အရပ် ခြောက်ပေကျော်နှင့် အသားက ကပ္ပလီလို မည်းမည်းသည်းသည်း။

မျက်လုံးမျက်ဖန်နှင့် နှာတံ၊ နှုတ်ခမ်း စသည်တို့ကတော့ မြန်မာမှန်း သိသာပါသည်။ မြန်မာစကားပြောသည့် လေသံကတော့ အဆင်မချောလှ။ တကယ်ပဲ ဘို တစ်ယောက်က မြန်မာလို ကြိုးစားပန်းစား ပြောနေရသည်နှင့် တူနေ၏။ သူနှင့် ဝင့် အပြန်အလှန် နှုတ်ဆက် လိုက်ကြပြီး အိမ်ရှိသည့် စားစရာများနှင့် ဝယ်လာသည့် သောက်စရာများကို အတူ ပြင်ဆင် ကြသည်။ ပြီးတော့ ညနေစာ အတူစားရင်း စကားစမြည်ပြောကာ ရင်းနှီးသွားကြ၏။

“ သောက်ဝိုင်းကို အပေါ်ထပ်မှာ လုပ်မလား..” 

ထမင်းဝိုင်း ပြီးတော့ အလွန်တရာ တက်ကြွ နေသော မောင်က စကား တစ်ခါတည်း စ သည်။ လူစိမ်းက ထောက်ခံသလို အမူအရာ ပြ၏။ ဝင့် လည်း အထူးပြောမနေတော့။ 

ပြင်ဆင်ထားသော အိပ်ခန်းဆီ သုံးဦးသား ချီတက်လိုက်ကြသည်။ ဝင့်က သောက်စရာများ ပြင်ဆင်နေတုန်း မောင်က တီဗွီ ရှိရာဆီသွားသည်။ လူစိမ်းက ဆိုဖာတွင် ထိုင်လိုက်၏။ မောင် ဖွင့် လိုက်သည့် ဗွီဒီယိုက ဝင့် နဲ့ ကိုသီဟ ပြင်ဦးလွင် တုန်းက ပွဲ။ ဝင့် ရှက် သွားမိသည်။ မှတ်တမ်း သုံးခုအနက် မောင် အကြိုက်ဆုံးက ပြင်ဦးလွင် ပွဲ ဖြစ်နေသည်လေ။ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ရင်း လိုရာခရီးထိရောက်အောင် ချီတက်သွားသည့် ဝင့် အတွက် ဂုဏ်ယူလို့ ဆိုပဲ။ ဝင့် ကတော့ မောင့်ရှေ့တွင် နွှဲရသည့် ပွဲကိုပဲ ပျော်ပါသည်။

သူများ တက်လို့တာ ခံလို့ကောင်းတာချင်း တူတူ မောင် ရှိနေတော့ လုံခြုံသည်။ ခုလည်း မောင့် ဘေးတွင် ပွတ်သီးပွတ်သပ် ထိုင်ရင်း ယမကာ အရသာနှင့် ကာမသွေးကို ရဲဆေး တင်နေလိုက်သည်။ ရှန်ပိန် အရသာနှင့် တီဗွီ မှန်သားပြင်မှ ရမ္မက် ကပွဲက သုံးဦးသား၏ စိတ်ကို သွေးထိုးလှုံ့ဆော်နေသည်။ အထူးသဖြင့် ကိုလူစိမ်း၏ စိတ်။ 

အပေးကောင်းသော ဝင့်ကို လိုးရတော့မည်မို့ ဘောင်းဘီအောက်က လီးမဲကြီးက မိုးပေါင်ထောင်ပစ်တော့မည့် အမြှောက်ကြီးလို ယမ်းငွေ့ တလူူလူထ နေသည်။

“ ငါ့မိန်းမ.. မိုက်တယ်နော် ဟျောင့်.. မင်း နိုင်မယ် ထင်လား..”

“ စမ်းကြည့်မယ်လေ..”

“ ဝင့် လုပ် ကွာ.. ဒီကောင် မျော့ သွားအောင် ပြုစားပစ်လိုက်..”

မောင့်စကားဆုံးတော့ လူစိမ်းက ဝင့်ရှေ့ ရောက်လာသည်။

“ May I..” 

ဝင့် အား ခွင့်တောင်းသလို ဆိုသည်။ ဝင့် ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးမီ သူကပဲ ဆက် ၍

“ Fuck you?..” 

မောင်က ဝင့် ပခုံးကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီး သွားလေ ဟူသည့်သဘော မျက်ရိပ်ပြသည်။ ဝင့်လည်း မောင့် နှုတ်ခမ်းများကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထ ရပ်လိုက်သည်။ 

အနက်ရောင် လယ်သာ ဆိုဖာကြီးထက်တွင် ဝင့် အဖုတ်လေးမှ စိမ့်ကျနေသည့် အရည်ကွက်လေး ခပ်ထင်းထင်း စို ကျန်ရစ်ခဲ့၏။အိပ်ခန်းမီး အလင်းရောင် အတိုင်းပဲ ဝင့်တို့ ကဲ ဖြစ်ကြသည်။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာ ဆိုသော စိတ်လား.. လေးကြိမ်မြောက် အတွေ့အကြုံမို့ပဲလား ဝင့် အတွက် ထူးပြီး ထိတ်လန့်မနေတော့။ မောင်ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဗွီဒီယို ကင်မရာကို နေရာ ချနေသည်။ 

လူစိမ်းနှင့် ဝင့် စကားခွန်းတုန့် မဆိုဖြစ်။ အလျင်လိုနေပုံရသော အမဲရောင် လူစိမ်းက အဝတ်အစားများကို ချွတ်နေသည်။ မဲမှောင်တုတ်ခိုင်သည့် ကိုယ်လုံးကြီးက လူဝံကြီး တစ်ကောင်နှင့်ပင် တူနေသေးသည်။ ဘောင်းဘီ ချွတ်ချလိုက်သည့် ခဏ ဝင့် တစ်ယောက် ကိုယ့်မျက်စိကိုယ်ပင် မယုံချင်။ 

ငေါက်တောက်ကြီး ယိမ်းထိုးနေသည့် ငယ်ပါကြီးက မြင်ဖူးသမျှ လီး အားလုံးထက် နှစ်ဆလောက် သာမည် ထင်ရသည်။ လီး အခြေမှ အမွေးအုံ မည်းမည်းထူထူကြီးကလည်း ဝင့်ကို ကြက်သီးအပိန်းပိန်း ထစေတော့၏။ပါးစပ်လေး အဟောင်းသားနှင့် ငေးနေမိသည့် ဝင့်.. တကိုယ်လုံးရှိ ရေဓာတ်များ တနေရာတည်းသို့ စု ကုန်တော့သည်။ ကြက်သီးလေးထကာ ဆတ်ကနဲ တွန့်မိတော့ အခေါင်းထဲမှ ရေနွေးစီးကြောင်းက အဖုတ် နှုတ်ခမ်းဝတွင် ပူစီဖောင်း ထ သလို ပွက်ကနဲ။

သူ့လက်ကြမ်းကြီးများက ဝင့် ပခုံးပေါ် ရောက်လာသည်။ ကိုယ်အနှံ့ ဂါဝန်လေးပေါ်မှ ပွတ်သပ်ရင်း ဝင့် နှုတ်ခမ်း များကို နမ်းရန် ကြိုးစားသည်။ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းကြီးနှင့် နှာခေါင်းမှ ထွက်လာသည့် လေပူများက ဝင့် ပါးပြင်ကို ကြက်သီးဖြာစေပြန်သည်။ တကယ့် လူ့ဘီလူးကြီးပဲ..။ 

ဂါဝန်လေးကို ခပ်မြန်မြန်ပင့်တင်လိုက်ရင်း ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်သည်။ ကြိုးပျောက် ဘရာလေးမို့ ချိတ် ပြုတ်သည်နှင့် လျှောကနဲ ကျွတ်ကျသွား၏။ သူ့လက်တွေ ဝင့် နို့အုံပေါ် ရောက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မထိပ်လေးနှင့် ဖိချေပြီး ဖွဖွ ညှစ်၏။ ပြီးတော့ ပင်တီခါးကြားသို့ လက် လျှိုသွင်းလိုက်သည်။ ဝင့် ဝတ်ဆင်ထားတာက ဇာသားနှင့် ချုပ်ထားသည့် သွန်း လှလှလေး။ 

ဂွကြားမှ ကြိုးလုံးလေးကို သူ ကိုင်ဆုပ်လိုက်သည်။ သူ ဘာလုပ်တော့မယ် ဆိုတာ ဝင့် သိလိုက်ပြီ။ ဖျတ်ကနဲ အသံနှင့်အတူ သွန်းမှ ဇာကြိုးလေး ပြုတ်ထွက်သွားပြီ။ ထိုကြိုးလေးနေရာတွင် အစားဝင်လာသည်က သူ့ လက်ချောင်းများ။ ဝင့် အဖုတ်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးမွှေကစားတော့သည်။

“ ဒီတိုင်းဆို ဝင့် ပြီးသွားလိမ့်မယ်..” 

သူ့ကို ပြောမိတော့ လက် ဖယ်ထုတ်ပြီး ကုတင်ပေါ် ပွေ့ချီသွားသည်။ ပြီးနောက် ချက်ချင်းပဲ နေရာ ယူတော့၏။ နီရဲ ပြဲကွဲနေသည့် အဖုတ်လေးက လက်ဖြင့် ထိုးမွှေထားသောကြောင့် နွမ်းဖတ်နေသည်။

သူ့ လီးမဲမဲကြီးကို အဖုတ်ဝတေ့ ပြီး ခေါင်းတည် ထားလိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ သွင်းသည်။ ဝင့်တစ်ယောက် အံတင်းတင်းကျိတ်ရင်း လက်ကလေးတွေ အိပ်ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၏။ တကယ်တမ်းမိမိက အပျိုစင်လေးမဟုတ်၊ ပြောရရင် အလိုးခံဖူးတာလည်း ကိုယ့်လင် တစ်ယောက်တည်းမက။ သို့သော် ဒီလူမည်းကြီး၏ လီးဧရာမကြီးက ဝင့်အတွက် မချိမဆန့်နိုင်လွန်းသည်။

တစ်ဝက်လောက် ဝင်သည်အထိ ဝင့် အသက်ရဲရဲ မရှုဝံ့။ ကိုသန့်စင်က ထိုင်နေရာမှ ထလာပြီး ဝင့်ကို နမ်းသည်။ နှဖူးတွင် စို့လာသည့် ချွေးလေးများကို တယုတယ သုတ်ပေး၏။ လူမည်းကြီးလည်း ဝင့် အဖုတ်ထဲ လီး စိမ်ထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်သည်။ ဝင့် အဖုတ်လေးက အရည်များ ဒလဟော ထွက်နေသည့်တိုင် အလွန်အမင်း ကြပ်နေ၏။

ဝင့် နို့သီးလေးများကို မောင် လာ နမ်းသည်။ လက်တစ်ဘက်က အစိမာတောင်တောင်လေးကို ဖွဖွ လာချေပေး၏။ ယောင်္ကျား နှစ်ယောက် တပြိုင်တည်း ပြုစုနေသည်ကို ခံစားရင်း ဝင့် သွေးသွားတွေ ဒီရေ တက်လာသည်။ သူတို့နှစ်ဦး ပေါင်းပြီး ဝင့် ရှိသမျှ ကာမခလုတ်အားလုံးကို ဖွင့်နေကြသည်။ 

“ ခံနိုင်လာပြီ ဆိုရင် အပေါ်က နေကြည့်ပါလား ဝင့်.. ဝင့် စိတ်ကြိုက် ပို ဖြစ်တာပေါ့..” 

ကိုလူစိမ်း စကားဆိုသည်။ သူ့ လက်နက်က ကြီးလွန်းသောကြောင့် ဝင့် မခံနိုင်မှာ စိုးပုံရသည်။ ဝင့်လည်း ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်၏။ အဖုတ်ထဲ လီးစိုက်ထားလျက်ပဲ ကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ဝင့် သူ့အပေါ် ခွလျက်သားလေး ရောက်သွားသည်။ ခါးဆန့် ထိုင်ကြည့်ရန် ကြိုးစားတော့ ဧရာမ လီးကြီးကို တဆုံးထိုင်ချနိုင်ဘို့ သိပ်အဆင်မပြေပြန်။ သူ့ ရင်အုပ်ကြီးပေါ် ကားရားလေး မှောက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အရသာ ခံနေလိုက်သည်။

ထိုအချိန် မောင်က ဘေးမှနေ၍ ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးကို လာ ကလိသည်။ ဝင့် အသည်းတွေ ယားသွား၏။ မောင် တောင်းဆို၍ အနောက်ပေါက်လေး ခွင့်ပြုဖူးတာ နှစ်ခါ သုံးခါတော့ ရှိမည်။ ခုနေ အောက်က လူမည်းကြီးကို ခွလျက်သားအတိုင်း မောင်က ဝင့် ဖင်လေးကို လိုးမည် ဆိုပါလျင်..။ အတွေး မဆုံးမီ နှုတ်က စကားထွက်သွားသည်။

“ မောင်.. ထည့်ကြည့်ချင်လို့လားဟင်..”

“ ဖြစ်မယ် ဆိုရင်ပေါ့.. ဝင့် ခုလို နေနေတုန်းလေး..”

“ မောင့် သူငယ်ချင်း အဆင်ပြေပါ့မလား..”

“ ရတယ် ဝင့်.. စမ်းကြည့်ပါ သိပ်ကောင်းတယ်..”

မောင်က မှန်တင်ခုံရှိရာဆီ သွားပြီး ဘေဘီဝိုင်း ဗူးလေး ယူလိုက်သည်။ ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးကို အသာ ဖြဲဟပြီး ဆီ အနည်းငယ်လောင်းလိုက်၏။ ဝင့် ခံစားလိုက်ရသည်က ယားကျိကျိနှင့် အေးစက်စက် အရသာ။ 

အင်း ကနဲ ညည်းရင်း ခါးလေးကော့လိုက်တော့ အောက်က လူက သူ့လီးကို ပင့် ပေးသည်။ အိုးးး ကောင်းလိုက်တာ။ ဖင်ပေါက်လေးမှ စီးကျလာသည့် ဆီမွှေးလေးက အဖုတ်ထဲ စိုက်ထားသည့် လီးမဲကြီးဆီပါ ရောက်လာသည်။ အဝင်အထွက်ပို ချော သွားတာ သတိထားမိလိုက်၏။ 

မောင်က ဝင့် ခရေပွင့်လေးကို လက်နှင့်အရင် ထိုးနှိုက်ကာ ဆော့ နေသည်။ ဝင့် ယားလို့ တွန့် သွားတိုင်း အောက်က လူက လီးကို နှဲ့ပြီး ပင့်ပေး၏။ ပြီးပြည့်စုံသော ကာမ စည်းစိမ် ဆိုတာ ဒါမျိုးများလား။ ကြမ်းတမ်းသော လှုပ်ရှားမှုများ တစ်ချက်မှ မပါဘဲ ခံစားလို့ကောင်းလွန်းသည်။

“ လိုး တော့မယ်နော် ဝင့်.. ဝင့် ဖင်လေးကို မောင် လိုးတော့မယ်..”

“ အင်း မောင်.. ဖြည်းဖြည်း နော်..”

ကိုသန့်စင်က သူ့ လီးကိုပါ ဆီ ဆွတ်လိုက်ပြီး ဝင့် ဖင်ပေါက်လေးထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထဲ့သည်။ ယားသလိုလို အောင့်မြက်မြက်လိုလို အရသာလေးနှင့် ဝင့် တွန့်လိုက်တိုင်း အောက်က လီး ကုန်းတံတားကြီး ကလည်း အယား ဖျောက်ပေးနေသည့်နှယ်။

“ အားးး.. ကောင်းလိုက်တာ ဝင့်ရယ်..” 

အဖုတ်ထဲ စိုက်ထားသည့် လီးက အတောင့်လိုက်ကြီး တစ်နေတော့ ဖင်ပေါက်လေးမှာ ကျဉ်းသထက် ကျဉ်းသယောင် ဖြစ်နေသည်လေ။ သုံးဦးသား ဟန်ချက်ညီညီ လိုး ကြ နှဲ့ကြရင်း အခန်းလေးထဲတွင်လည်း အံကျိတ်ညည်းညူသံများနှင့် သာယာနာပျော်ဘွယ် ဖြစ်နေတော့သည်။

“ ဝင့်.. ပြီးး.. ပြီးချင်ပြီ..”

“ မောင်ရောပဲ..”

“ me, too.”

“ အင်းး.. မောင်.. ဆွဲမထုတ်နဲ့နော်.. ဝင့် ဖင်ထဲ ပန်းထဲ့ပေး..”

“ အိုးး.. အားး.. ငါ မရတော့ဘူး သန့်စင်.. ငါ ထုတ်ချင်ပြီ..”

“ ဟင့်အင်း.. ယူ့ လရေတွေလည်း ဝင့် ထဲ ထဲ့လိုက်ပါ.. ကြိုက်တယ်..”

“ Really? သန့်စင် ငါ တကယ် မင်းမိန်းမ စောက်ခေါင်းထဲ..”

“ ရတယ် ဟျောင့်.. မေး မနေနဲ့.. အားး.. အ.. အ ဝင့်..”

“ အင်းး.. ကျစ် ကျစ်.. လုပ် လုပ်ပါ..”

“ အူးး ဟူး..”

သုံးဦးသား ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ခရီး ဆုံးသွားကြပြီ။ အင်တိုက်အားတိုက်ကြီး မလှုပ်ရှားလိုက်ရပါပဲ ကောင်းလိုက်သည့် ပွဲ။ သုံးယောက် ထပ်လျက်ကြီး ငြိမ်ကျသွားရာမှ အရင်ဆုံး ထ လိုက်သည်က ကိုသန့်စင်။ ပြီးတော့မှ ဝင့်က ကိုယ်လေး အသာလှဲ့ကာ လှဲချလိုက်၏။ လီးနှစ်ချောင်းလုံး ကျွတ်ထွက်သွားပြီးနောက်မှာ ဝင့် ဖင်လေးရော အဖုတ်လေးမှာပဲ လရေနှင့် အဖုတ်ရည်များ ပေလူးပွထကာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ သုံးဦးသား ခေတ္တမျှ လဲလျှောင်းနေကြရင်း ရေချိုးခန်း တလှည့်စီ ဝင်ကာ ဆေးကြော သန့်စင်လိုက်ကြသည်။ ထိုညက ဝင့်နှင့် ကိုသန့်စင်က ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်ပြီး ကိုလူစိမ်းက ဆိုဖာကြီးတွင် အိပ်သည်။ 

မနက်မိုးလင်းတော့ ကိုလူစိမ်း လိုက်လံတည်ခင်းသော မနက်ကလေးစာကို (……….) ဟိုတယ်တွင် သွားစားကြ၏။ ပြီးတော့ သူ့ကို အရင်ပြန်ပို့ကာ အိမ်ပြန်လာကြသည်။ အိမ်ရောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲတွင် အဝတ်စား လဲ လှယ်ကြရင်း..

“ ညက မိုက်တယ်နော် ဝင့်.. 2 in 1..”

“ ခိခိ..”

“ ကောင်းတယ် မှတ်လား..”

“ မဆိုးပါဘူး.. သိပ် မမောလိုက်ရပဲ ကောင်းတာ..”

“ ရှေ့လျှောက် အမြဲ အဲ့လိုဆို ကောင်းမယ် မိန်းမရ..”

“ ဟမ်..”

“ ဟုတ်တယ်ယေ.. အသက်တွေက ကြီးလာပြီ.. ခုလို သိပ် မဝုန်းရပဲ ညက်ညက်လေးနဲ့ အပြည့်အ၀ ဖီးလ်ရတာမျိုး.. မတန်ဘူးလား ကဲ..”

“ တတ်တယ်.. တော်တော်.. အသက်ကြီးလာပြီ လျှော့မယ်တော့ မရှိဘူး..”

“ လျှော့စရာလား.. ကြာလေကောင်းလေ ဖြစ်နေတာဟာကို..”

“ ခိခိ..”

“ ဝင့်..”

“ အွမ်းးး..”

“ သားနဲ့သမီးက ဘယ်နှရက် ကြာမှာတဲ့လဲ.. အဟီးး..”

“ ဟမ်..”

“ အော်.. ရဲရင့်.. သီဟ.. မင်းထိုက်.. သုံးယောက်နဲ့ တလှည့်စီ အိမ်ဖိတ်ပြီး.. မောင်နဲ့ ဝင့်နဲ့ ညကလို.. ဟီဟိ..”

“ ဘာာာ..”

“ ဘာလဲ.. မကြိုက်ဘူးလား..”

“ တလှည့်စီဆို မကြိုက်ဘူး.. ခေါ်ခြင်းခေါ် ညက လူပါ အပါ လေးယောက်လုံး တပြိုင်တည်း ခေါ်..”

“ ဟားဟားဟား.. ငါ့ မိန်းမကတော့လေ.. လေးယောက်လုံးဆို မောင့် အလှည့် ရောက်ပါ့မလား ဝင့်ရဲ့..”

“ အလှည့် မရောက်တော့ ချောင်လေးမှာ ထိုင်ပြီး ကိုယ့်လီးကိုယ် ထုနေပေါ့တော့်.. ရှင်က အိမ်ရှင်ပဲ.. အိမ်ရှင်ဆိုတာ ဧည့်သည်ကို ဦးစားပေးရတယ်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား.. ငါ လိုးးး မ မိန်းမ.. လင်ကို ချောင်ထိုးချင်နေပြီ ဟုတ်လား..ဒီမှာ လီးတောင်လာပြီ.. လာခဲ့.. လိုးးးမယ်..”

“ အိုးးးး.. တကယ်ပဲ.. ခိ ခိ ခိ.. ဖြည်းဖြည်း မောင်ရဲ့..”

မြစ်တစ်စင်း၏ အရိုင်းဆန်သော ပဉ္စလက်များ ဤနေရာတွင်...




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၄ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၄ )

ရေးသားသူ - Silver Moon

ဝင့် တစ်ယောက် ထမင်းစားခန်းထဲမှ မထဖြစ်သေး။ မောင် ရှိရာ အိပ်ခန်းဆီသို့ လိုက်သွားရန်လည်း မရဲ။ ခုလောက်ဆို သူစိမ်း ယောင်္ကျား တစ်ယောက်နှင့် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုး နေသော မိမိ ပုံရိပ်တွေ မောင် ကြည့်နေပြီ။ ဒါ သူဖန်တီးတဲ့ကိစ္စ၊ သူပေးတဲ့ လက်ဆောင် ဆိုပေမယ့် ဒီကိစ္စ ပြီးနောက်မှာ အမှန်ကို ဖွက်ထားမိသည်က မိမိ။ ဒီ့နောက်မှာ မှားပြီးရင်း ထပ်မှားခဲ့သေးသည်။ 

နောင်တ တရားတို့နှင့် တုန်လှုပ်နေသော စိတ်အစဉ်။ မိမိ အဖြစ်က မောင့် ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုကို နာခံရန်အပြင် အခြား မရှိတော့ပြီ မဟုတ်ပါလား။

................................................................................................

“ အဟမ်း ဟမ်း..” 

ချောင်းဟန့်သံ ခပ်တိုးတိုး ပြုရင်း ကိုသန့်စင် ပြန်ဝင်လာသည်။ ဝင့် ထိုင်နေရာ ထမင်းစားပွဲ၏ တစ်ဘက်တွင် အသာ ဝင်ထိုင်၏။ နီမြန်းမြန်း ဖြစ်နေသော မောင့် မျက်နှာကို ဝင့် ငေးကြည့်မိသည်။ မိမိ ပါးပြင်မှ မျက်ရည်တို့လည်း သွေ့ခြောက်စပြုပြီ။ 

မောင့်ထံမှ စိတ်ဆိုးဒေါသနှင့် ပေါက်ကွဲမှု မှန်သမျှကို ခံယူရန် အသင့် အနေအထားဖြင့် 

“ ဘာ ဆက်လုပ်ကြမလဲ မောင်..” ။

နှစ်ဦးသားကြားမှ တိတ်ဆိတ်ခြင်းကို တိုးသက်သော အမေးစကားလေးဖြင့် စတင် ဖြိုခွဲလိုက်သူက ဝင့်ထည်ဝါ။ မောင့် တုန့်ပြန်မှုက ဝင့် မျှော်လင့်ထားမိသည်နှင့် မတူဘဲ တည်ငြိမ်လျှက်။ စားပွဲပေါ်မှ ဓာတ်ဗူးကို အသာလှမ်းယူပြီး အသင့်ဖျော်ထားသည့် ကော်ဖီကိုပင် ခွက်နှစ်လုံးထဲ ငှဲ့ ထည့် လိုက်သေးသည်။ မိမိအား လာမကြိုမှီ မောင် ကော်ဖီ ဖျော်ခဲ့သေးသည်ပဲ။ 

မောင်ရယ်.. ဝင့် အမှားကြီး မှားမိပြီလား.. ရင်ထဲ နက်ရှိုင်းစွာ ခံစားရင်း မျက်လွှာချမိစဉ် မောင် ပြောလိုက်သော စကားလေးက တိုးသက်သက် ညင်သာစွာ…….

“ ဘာ ဆက်လုပ်ရမှာလဲ ဝင့် ရဲ့.. မောင့် မိန်းမကို မောင် မခွဲနိုင်ပါဘူး..”

“ ဟင့်.. အင့်..”

ဝင့်တစ်ယောက် မငိုရန် ထိန်းထားသည့်ကြားမှ တစ်ချက် ထပ်ရှိုက်မိပြန်၏။ မောင်က ဝင့် လက်ကလေးကို အသာ ကိုင်ပြီး…

“ ငိုပါနဲ့ ဝင့်ရယ်.. မောင့်မိန်းမက မောင့်တွက် အရာရာ ပြီးပြည့်စုံစေတဲ့ မယား.. သားနဲ့သမီးအတွက် အကောင်းဆုံး မေမေ.. မောင် ဝင့်ကို အရမ်း ချစ်တာ.. မောင့် ဝင့်လေး မှားတယ်လို့ကို မောင် မမြင်ဘူး.. ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဝင့်.. ဝင့် မောင့်ကို ညာခဲ့တယ်လေ.. မောင့်ကို ဖုံးကွယ်ခဲ့တယ်.. မောင့် အပေါ် မရိုးသားခဲ့ဘူး.. မောင် ဒီလောက် ကောင်းပေး ခဲ့တဲ့ကြားက မောင့်အပေါ် သစ္စာ ဖောက်ခဲ့တာ.. ဝင့် အရမ်း ဆိုးခဲ့တယ်.. 

အရမ်း လွန်ကျူးခဲ့တယ် မောင်.. ဟင့်.. တကယ်.. တကယ် စိတ်မကောင်းဘူး.. ဝင့်.. တောင်းပန်.. တကယ်က.. တောင်းပန်ဘို့တောင်..”

“ ထားလိုက်စမ်းပါ ဝင့်ရယ်..” 

ဝင့်ခေါင်းလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆံပင်များ သပ် ပေးရင်း မောင် ပြောသည်။

“ မောင့်ကို သစ္စာ ဖောက်တယ် ဆိုရအောင်.. အဲ့ဒီလူတွေကို ဝင့် ချစ် သွားလို့လား.. မောင့်နေရာမှာ တသက်လုံး အစားထိုးချင်တာမျိုး ဖြစ်သွားလား.. မောင့်ကို စိတ်ကုန်သွားလား.. ပြောကြည့်..”

“ ဟင့်အင်း မောင်.. အဲ့ဒါတော့ ဝင့် ကျိန်ပြောရဲတယ်.. ဝင့် မောင့်ကို ချစ်တယ်.. ဘယ်တုန်းကမှ စိတ်မကုန်ခဲ့ဘူး.. နောင်လည်း ဘယ်တော့မှ စိတ်မကုန်ဘူး.. ပြီး ပြီးတော့ ဝင့် မိသားစုလေးကို ဘာကြောင့်မှ ထိခိုက် မခံနိုင်ဘူး.. အဲ့ဒါ တကယ်ပါ..”

“ ဒါပဲလေ.. မောင်လိုချင်တာ ဒါပဲ.. sex နဲ့ love မတူဘူးလေ ဝင့်ရဲ့.. အမှန်ပြောရရင် မောင်ကိုယ်တိုင်က ဝင့်ကို အဲ့လို ဖြစ်စေချင်တာ.. ဝင့် စိတ်ထဲ ထူးဆန်းနေလား.. မောင့်အတွက်တော့ မောင့်မိန်းမ မောင့်ကို cheat လုပ်သွားတာလေးကို သဘောကျ နေတာ.. ချစ်တယ်.. ငါ့မိန်းမလေးက တကယ့် အာဂလေး..”

“ အင်.. ဝင့် မောင့်ကို ညာခဲ့တာကိုလေ.. မောင် ပေးတဲ့ အခွင့်ရေးကို အပြည့်ဝသုံးပြီးမှ မောင့်ကို ညာခဲ့တယ်.. နောက်ထပ် ခြေတလှမ်းတိုးပြီးတောင် စည်းဖောက်ခဲ့တာလေ မောင်..”

“ ဝင့်လေး အဲ့လို လုပ်မိသွားအောင် လမ်းပြ ပေးတာ မောင် ကိုယ်တိုင်လေ.. ကိုယ့်မိန်းမကို ဟိုတယ် ပို့ပြီး သူစိမ်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ အလိုး ခံခိုင်းတာ မောင် ကိုယ်တိုင်လေ.. 

လက်မခံနိုင်တဲ့ မိန်းမဆို ဒါ တကယ့် အပြစ်ကြီး.. မောင့် လုပ်ရပ်က အခန့်မသင့်ရင် လင်မယား ကွဲပြီ.. ခု မောင့်မိန်းမလေးက မောင်ဖြစ်စေချင်တဲ့ လမ်းအတိုင်း ကွက်တိကို ရောက်သွားပေးတာ ကဲ..”

“ ဟင်…”

“ မဟင် နဲ့.. ခု မောင် ဘာ ဖြစ်နေလဲ သိလား ဝင့်..”

“ ဟင့်အင်း.. မမှန်းတတ်တော့ဘူး..”

“ လိုးချင်နေတယ်.. မောင့် မယားလေးကို..”

“ အိုးး..”

“ ဟုတ်တယ်.. တကယ်..”

“ ဝင့်.. ဝင့်ကို ခွင့်လွှတ်တယ်ပေါ့..”

“ အရမ်းကို ကျေနပ် နေတာပါဆို..”

“ ဟယ်.. မောင်ရယ်..”

“ မောင် ကြားချင်တယ် ကွာ..ဝင့် ဖြစ်ခဲ့တာတွေ..ခံစားခဲ့တာတွေ..အသေးစိတ် အသေးစိတ်.. မောင် အရမ်း ကြားချင်နေတယ် ဝင့်ရာ..”

“ တကယ်..”

“ တကယ်ပေါ့.. ဝင့်လေးရော နားလည်ပေးနိုင်လား.. မောင့်စိတ်က အာ့လို ဖြစ်နေတာ ဝင့် ခွင့်လွှတ်နိုင်လား..”

“ ခွင့်လွှတ်နိုင်လား ဆိုတာက မောင် မေးရမယ့် စကားကို မဟုတ်တာ..”

“ ဒါဖြင့် ပြောပြ ကွာ..”

“ ဟို.. ဟိုဒင်း.. အဲ.. အဲ ဒါ က.. ဘယ်က ဘယ်လို စ ပြောပြရမှာလဲ မောင်..”

“ မောင်ပေးမယ့် လက်ဆောင်က ဘာ လို့ ထင်ခဲ့လဲ..ဒီလိုကွာ..ဟိုတယ်ကို ရောက်ရင် ဘာဖြစ်မယ်လို့ ထင်လဲ.. ဘာမှန်း သိသွားတော့ ဝင့် စိတ်ထဲ ဘယ်လို ဖြစ်သွားလဲ.. အဲ့ဒါကနေ စလိုက်ကြရအောင်လေ.. နော်..”

“ ဘာများ ဖြစ်နေမလဲ ဆိုတာကလွဲပြီး မစဉ်းစားတတ်အောင်ကိုပဲ စိတ်လှုပ်ရှားတယ် မောင်ရယ်.. ဒါက မသိခင် တပိုင်း.. သိသွားတော့ ဝင့် စိတ်နဲနဲ ဆိုးခဲ့တယ် ထင်တယ်.. မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ဆိုးတာ မဟုတ်ဘူး.. စိတ်ရှုပ်သွားတာ.. ဒါကြီးက တကယ်လားပေါ့.. မောင် တကယ်ပဲ ဝင့်ကို တခြား တစ်ယောက်နဲ့ တကယ် ဟိုလိုမျိုး နေစေချင်တာလား..”

“ ဘယ်လိုမျိုး နေစေချင်တာတုန်း..”

“ ဟိုလေ မောင်ရဲ့..”

“ အွမ်း.. ပြော ကွာ.. တည့်တည့်.. ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်လေး ပြော..”

“ ဟီးးး..”

“ မောင် တကယ် ကြားချင်နေတာ ဝင့်ရ.. လုပ်ပါ..”

“ အွမ်း.. ဝင့် စိတ်ရှုပ်သွားတာပေါ့.. အံ့လည်းသြတယ်.. တကယ်ပဲ ငါ့ယောင်္ကျားက ငါ့ကို သူများလိုးတာ ကြည့်ချင်နေလား ဆိုပြီး..”

“ ဟားးးး.. အဲ့လို ကြားချင်တာကွာ.. ဆက်ပြော..”

“ အိပ်မက် မက်သလိုကြီးလည်း ဖြစ်တယ်.. နေရာ.. အဝတ်အစား.. မဟန်နီဆီကနေ ကြားသမျှစကားတွေ.. အကုန်အကုန်ပေါ့ မောင်ရယ်.. မြင်နေလျက်နဲ့ မယုံနိုင်စရာ ဆိုတာမျိုးလေ.. အဲ့လို အဲ့လို..”

“ မောင်တို့ချင်း ရိုးလ် ပလေး နေကျလေကွာ.. ချစ်ကလည်း..”

“ ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်.. ဒါမယ့် မတူဘူးလေ မောင်ရဲ့.. ဒီ့အရင် ဝင့်တို့ လုပ်ခဲ့သမျှက fantasy.. ခုက reality.. fantasy နဲ့ reality တခြားစီကြီး မောင်ရဲ့..”

“ အွမ်း.. မောင့် မိန်းမလေး အရမ်း တုန် နေမှာပဲနော်..”

“ အွမ်းပေါ့.. ကိုယ်တွေချင်းချင်း အပျော် ကစားတဲ့ အဆင့်မှ မဟုတ်တာ.. တကယ်ပဲ တခြားလူက ကိုယ့်ကို လုပ်တော့မှာ.. ဒါကို စီစဉ်တာက ကိုယ့်လင် အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး.. ဝင့် တွေးတာပေါ့.. ဝင့် စောက်ဖုတ်ထဲ သူများလီး ထိုးထည့်လိုးမှာ မောင် တကယ် မြင်ချင်နေတာလား ဆိုပြီး.. စိတ်က ဇဝေဇဝါလေ..”

“ ဟားးး.. မိုက်တယ်.. ပြီးတော့ရော ဝင့်..”

“ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်ပေမယ့် ဝင့် လုပ်မိတယ်မောင်.. အဝတ်စားတွေ ချွတ်လဲ.. ရှန်ပိန်တောင် သောက်မိ သေးတယ်..”

“ ဟဟ.. မောင့် မယားလေး.. ရဲဆေး တင်တာ ဖြစ်မှာပေါ့..”

“ ဟွင့်.. ရဲဆေးတင်တာလား.. အယောင်ယောင်အမှားမှား ဖြစ်ကုန်တာလား မသိပါဘူးမောင်ရယ်.. ဝင့် ဇွတ်တိုး မိတယ် တကယ်.. ပြီးတော့ အဲ့ဒီတစ်ယောက်က ဝင်လာရော..”

“ ဘယ် တစ်ယောက်တုန်း..”

“ ရဲရင့် လေ..”

“ ရဲရင့် ဆိုတာ က..”

“ မောင် စီစဉ်ထားတဲ့ လူလေ ကွာ..”

“ အွမ်းလေ.. ဘာလုပ်မယ့်လူလဲ လို့.. မိန်းမကလည်း လုပ်စမ်းပါ..”

“ ဝင့်ကို လိုးမယ့်သူ မောင် ရေ့.. မောင့် မယားကို လိုးမယ့်သူ.. သိပြီလား..”

“ ဟားးး.. သိပြီ.. ဆက်ပြော..”

“ သူ့ကို မြင်လိုက်တော့ ဝင့် စိတ်က ပို ရှေ့တိုးမိသွားတယ်မောင်.. ဝန်ခံတာပါ.. နောက်ဆုတ်ဘို့ အတွေး.. ရပ်လိုက်ဘို့ အတွေး တကယ် မရှိတော့ဘူး..”

“ အာ.. ရပ်စရာလား မိန်းမရဲ့.. အနည်းဆုံးတော့ မောင့်မျက်နှာ ထောက်ပြီး ဖြစ်ဖြစ်.. မောင့်လက်ဆောင်လေး ကောင်းကောင်း သုံးသင့်တာလေ..”

“ အွမ်းး.. အာ့လိုလည်း ဖြစ်မလား မသိပါဘူး မောင်ရယ်.. ဒါက အခု မောင်ပြောလို့သာ လျှောချတာပါ.. အမှန်က သူ့ကို မြင်လိုက်တဲ့ အချိန် ဝင့် ကိုယ်တိုင်လည်း.. ……. ………. ဟိုဒင်း ပေါ့..”

“ ချာတိတ် ငယ်ငယ်လေးနဲ့ ချစ်ချင်သွားတယ်ပေါ့..”

“ ဟမ်.. ဘာလို့ ချစ်ချင်ရမှာတုန်း.. အလိုးခံချင်သွားတာပါ..”

“ ဟေးးး.. ဒါမှ မောင့် မိန်းမကွ.. ဆက်.. ဆက်ပြော ဝင့်ရာ..”

“ ဝင့်စိတ်ထဲ ခံစားမိတာလေ.. သူရောက်လာတာ ငါ့ကို လိုးဘို့.. နောက်ပြီး မောင် လွှတ်လိုက်လို့.. အခြေအနေ အားလုံးက စိတ်ချရတဲ့ အနေအထားမို့လည်း ဖြစ်မယ်.. မောင့် ဆန္ဒ ဆိုတာကို အကာကွယ် ယူမိတာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်.. သေချာတာ ဝင့် သူနဲ့ အလိုး ခံပစ်လိုက်ချင်လာတယ် မောင်ရယ်.. စောက်ဖုတ်တွေလည်း စိုတာမှ ရွှဲအိုင်လို့..”

“ အဟားးး.. အွမ်းး.. ဆက်.. ဆက်ပြော..”

“ ဗွီဒီယို ရိုက်နေတယ် ဆိုတဲ့အသိကလည်းလေ သိလား..”

“ အွမ်းး..”

“ အဲ့တာကိုက ခံစားလို့ ကောင်းနေတာ.. မောင် ကြည့်နေတယ် ဆိုတဲ့ အသိလေး သွင်းပြီးလေ.. စိတ်ထဲ တထိတ်ထိတ်လေးကွာ.. ကောင်လေးကလည်း လူရည်သန့်.. ဗလတောင့်တောင့်နဲ့ အလိုး ကောင်းမယ့်ပုံ..”

“ ဆွေမေ့ မျို

“ အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ဘူး မောင်ရဲ့.. ဝင့်စိတ်က မောင် ကြည့်နေတယ်လို့ ခံစားချက် သွင်းထားတာလေ.. သူလိုးတာ ခံလို့ ကောင်းလေလေ.. မောင့်မျက်နှာကို မြင်မိလေလေ.. မောင့်ကို ပြောပြချင်လာလေလေပေါ့ အဲ့လို..”

“ အွမ်.. ဒါဆိုဘာလို့ ဗွီဒီယိုဖိုင်ကို ဖွက်ထားတုန်း..ဘာလို့ ပြင်ဦးလွင်ကို.. အဲ.. မောင် ဆူတာ မဟုတ်ဘူးနော် ဝင့်လေး..”

“ ဆူလည်း ခံရမှာပါ မောင်ရယ်.. ဝင့် ရူး သွားတာ.. တကယ် ရူးသွားမိတာမောင်.. ရဲရင့်နဲ့ ကိစ္စ အပြီးမှာ ငါ တခြားလူနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် အလိုးခံမိပါရောလား ဆိုတဲ့စိတ်က ဝင်လာရော.. ရှက်ရမယ့်အစား.. နောင်တ ရရမယ့် အစား.. နောက်တစ်လှမ်းပါ တိုးမိသွားတယ် မောင်ရယ်..”

“ ကဲပါ.. စကားက နောက်ပြန်လည်တော့မယ်..”

“ နောက်ပြန် လည်တယ်တော့ ဟုတ်ပါဘူး.. လုပ်မိတာတွေ ဝန်ခံတာပဲဟာ.. စိတ်ကို ဇွတ်ကြီး တွန်းပို့သလို တွေးယူ မိတယ်လေ.. ဒါ ဖျော်ဖြေမှု သက်သက်.. အပန်းဖြေနည်း တမျိုး ဆိုပြီးပေါ့.. ကိုယ့်ဘက်ကိုယ် ယက် တဲ့ အတွေးကြီးပါ မောင်ရယ်.. ဒါပေမယ့် ဝင့် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးသား.. ပြန်ရောက်ရင် မောင့်ကို အကုန် ပြောပြဘို့.. အဲ့ဒါတော့ တကယ်ပါ.. ဖြစ်ချင်တော့ မောင်က ဟို ကဒ်ကို အရင်တွေ့နှင့် သွားတာ..”

“ ပို မကောင်းဘူးလား.. ဝင့်လေး စကား စ ရ မခက်တော့ဘူးလေ..”

“ ဒါပေမယ့် မောင့် အတွက်တော့ ဘယ်ကောင်းမလဲ.. ဒါကြီးတွေ့ပြီးမှ ဝင့်ကို ဘာမှ မေးမရ ဖြစ်ခဲ့တယ် ဟုတ်..”

“ အွမ်းး.. အဲ့လိုတော့ ဖြစ်ခဲ့တယ် ဆိုပါတော့.. ဒါပေမယ့် အဲ့ ကဒ်ကို မောင် တကယ် ဖွင့်မကြည့်ရသေးတာ ဝင့်ရဲ့.. ဘာ ဆိုတာတော့ သိပြီပေါ့ကွာ.. ဝင့်ကိုမေးဘို့တော့ စကားစရ ခက်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ..”

“ စိတ်ရော မဆိုးမိဘူးလား..”

“ စိတ်ဆိုးဘို့ ဆိုတာကျ.. ဟီးးး.. အဲ့ဒါကိုပဲ မောင်လည်း မရှင်းတာ.. ဝင့်ကို စိတ်မဆိုးတဲ့ အပြင် လီး တောင် လာပါတယ်ဆို.. လူကတော့ ရှုးရှုးရှားရှားနဲ့ကွာ.. ထူထူပူပူ ဖြစ်လာတယ်.. ဒါပေမယ့် လီးက တောင်လာတာ တကယ်.. ဟီးဟီး..”

“ ခိခိ.. အံ့ရော..”

“ အွမ်းး.. မောင် မြင်ချင်နေတာလေ.. မောင့်မိန်းမကို တခြားလူက ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုးပေးနေတာ.. မောင့် မိန်းမလေး သူများ အလိုးခံပြီး အရမ်း ကောင်းနေတဲ့ မျက်နှာလေး.. မောင် အဖြစ်ချင်ဆုံး ဆန္ဒ ဝင့်ရာ.. ဒါကို ဝင့်လေးက ဖြစ်ပေးပြီးသွားပြီ.. ဒါပေမယ့် ဝင့်က မောင့်ကို ချန်ထားတယ် ဆိုတော့.. အမှန်ပြောရရင် စိတ်ထဲ ခိုးလိုးခုလုလေး ဖြစ်တော့ဖြစ်တယ်.. ဒါမယ့် ဝင့်လေး ဖွင့် မပြောလည်း မောင် ဗွေမယူရက်ပါဘူး.. ခု ပြောပြလိုက်တော့..”

“ ဘယ်လို ခံစားလိုက်ရလဲ မောင်.. အရမ်း နာကျင်သွားလားဟင်..”

“ ထီ ပေါက်သလိုပဲ..”

“ ဟမ်..”

“ ခုမှ ဘက်ညီ သွားတာလေ..”

“ မောင်ရယ်..”

“ မောင် တစ်ခုပဲ မေးမယ် ဝင့်ရာ.. ရင်ထဲ ရှိတဲ့တိုင်း ဖြေ..”

“ ဟုတ်..”

“ ဝင့်လေး မောင့်ကို ရိုးအီသွားပြီလား.. အိမ်ရှင်မ ဘဝကို ငြီးငွေ့လား.. စိတ်ကုန်နေလား..”

“ ဟင့်အင်း မောင်.. မောင့်ကိုရော.. သားနဲ့သမီးကိုရော.. ပြီးတော့ ဝင့် အလုပ်.. ဝင့် လက်တွေ့ဘဝ.. အားလုံးကို ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင် တန်ဘိုးထားတယ်.. ခုကိစ္စက ဝင့် အတွက် အပန်းဖြေနည်း သက်သက်ပဲ.. အရမ်း အန္တရာယ်များတဲ့ နည်းနဲ့မှ အပန်းဖြေမိတယ် မောင်ရယ်.. စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိတာ အဲ့ဒါ တစ်ခုပါပဲ..”

“ အန္တရာယ် မများချင်ရင်က ရတယ်လေ ကွာ..”

“ ဟမ်..”

“ မောင်နဲ့ တူတူဆို ဘယ် အန္တရာယ် များမလဲ..ဝင့်လေးလည်း စိတ်ကြိုက် အပန်းဖြေ.. မောင့် ဆန္ဒလည်း ၁၀၀% ပြည့်.. ဟုတ်ဘူးလား..”

“ ဟွမ့်.. မောင် နော်..”

“ ဟီးး.. ဒါနဲ့ စကားမစပ်..”

“ အွမ်းး..”

“ လိုး ချင်တယ် မိန်းမရာ..”

“ အိုးး..”

“ တကယ် ကွ.. ဒီမှာ လီးက ပေါက်ထွက်တော့မယ်.. ဝင့်ရော.. စို မနေဘူးလား..”

“ ရွှဲ လို့.. အိုင်လို့ .. ခိခိခိ..”

စကား၏ အဆုံးတွင် နှစ်ဦးသား မတ်တပ် ထ ရပ်ပြီး လက်ချင်းတွဲကာ ခြေလှမ်းများက အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်း ရှိရာဆီ……….

ချောမွတ် ပြောင်ဝင်း နေသည့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ကိုသန့်စင်၏ အနမ်းကြမ်းများကြောင့် ကြက်သီး အဖုဖုနှင့်။ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်နမ်းလိုက်သည့် နေရာတိုင်းတွင် ပန်းဆီရောင် အကွက်လိုက်လေးများ ထင်ကျန်နေသည်။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်အနှံ့ကို ပွတ်သပ်ရင်း အတွေးထဲတွင် မြင်ယောင်လာသည့် ပုံရိပ်တို့က ကြည်နူး မဆုံးနိုင်။ 

အမို့အမောက်၊ ရှိုက်ဖို ကြီးငယ်တို့နှင့် ဝင့် ကိုယ်လုံးလေးက ဘယ်နေရာ ကိုင်လိုက် ကိုင်လိုက် အိစက် တင်းရင်းနေသည်။ ငါ့မိန်းမကို လိုး သွားတဲ့ ငနဲတွေ.. ဘယ်လောက်များ ကြိုက်လိုက်မလဲ ဆိုသည့် အတွေးဖြင့် ဝင့် တကိုယ်လုံးကို စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် လုပ်နေမိ၏။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို သွားနှင့်ခဲထားရင်း….

“ မောင် အရမ်း လွမ်းနေတာ မိန်းမရာ.. ပြီးခဲတဲ့ တစ်ရက်နှစ်ရက်လေးက အကြာကြီးလိုပဲ..” ဟု ပြောလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား ဖဲမွေ့ယာထက်တွင် အငမ်းမရ လူးလိမ့် နမ်းရှိုက်ကြရည်။ 

ခဏကြာတော့ ကိုသန့်စင်က ဝင့် ပေါင်တံ နှစ်ဘက်အောက် လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဘက် ထောင်စေကာ အကျအန နေရာချလိုက်သည်။ လီး အဝင် မျှော်နေသည့် အဖုတ်လေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အရည်ကြည်တို့ စိမ့်စိုလျက်။ လက်နှင့် အသာ ဖြဲဟပြီး စေ့စေ့ ကြည့်မိသည်။ ငါ့ မယား စောက်ဖုတ်လေး.. ဟိုကောင်တွေ လိုး သွားပြီးပြီ.. အတွေး မဆုံးမှီ စောက်ဖုတ်ဆီ မျက်နှာအပ်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။ 

တပြွတ်ပြွတ် တပြပ်ပြပ်နှင့် အငမ်းမရ စုပ်ချက်များကြောင့် ဝင့် လည်း ကော့လန် နေတော့သည်။ စိတ်ကြိုက် စုပ်လို့ လျှက်လို့ အားရတော့မှ ပြောင်တင်း ထိုးထောင်နေသော လီး ကို အဖုတ်၀ တေ့လိုက်တော့၏။ စုပ်ချက်ပြင်းပြင်းများကြောင့် နီရဲ ထူပူနေသည့် အဖုတ်လေးမှာ တေ့ရုံလေး စိုက်ထားသော လီး ကြောင့် အတွင်းသားများ အူလှိုက်အသည်းလှိုက် ယား လာရသည်။

“ သူများ အလိုး ခံရတာ ကောင်းလား ဝင့်လေး..” 

မာဆတ်ဆတ် အစိ လေးနှင့် ပျော့တွဲ ပြဲ နေသည့် စောက်ဖုတ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းဝကို လီးထိပ်နှင့် စုန်ဆန် ပွတ်ရင်း မေးလိုက်၏။ ဝင့်က အသက်ပြင်းပြင်း ရှုရင်း ခါးလေး ကော့ကာ အင်းးး ဟု ဖြေရှာသည်။

“ ဒီ စောက်ခေါင်းထဲကိုလေ.. မောင် မဟုတ်တဲ့ တခြားတစ်ယောက်က.. သူ့ လီးနဲ့ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ထိုးမွှေပြီး လိုး တာ..” 

အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဆွဲ ဖြဲပြီး လီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်ရင်း ပြောပြန်သည်။ 

“ အင်းး.. မောင်ရယ်.. ဟုတ်တယ်.. ကျစ် ကျစ်..” 

အံကျိတ်ညည်းညူရင်း ပြန်ဖြေသည့် ဝင့် အသံလေးက ရမ္မက်လှိုင်း အပြည့်။

“ မျက် လုံး မှိတ် ထား..” 

ဝင့် မျက်ဝန်းလေးများကို လက်နှင့် သပ်ပြီး မှိတ်ချပေးလိုက်ရင်း ပြောသည်။ ဝင့်လည်း ကိုသန့်စင် ပြောသည့်အတိုင်း မျက်စေ့ စုံမှိတ်ထားလိုက်၏။ “ မောင်တို့ ပလေးရင်း လိုးရအောင်.. ဝင့် ဟိုချာတိတ်နဲ့ အလိုးခံခဲ့တာ ပြန်ပြောရင်းလေ.. အခု ဝင့်ကို တက်လိုးနေတာ မောင် မဟုတ်ဘူး.. နော် ဝင့် နော်..” ။

မောင့်စကားအဆုံးတွင် ဝင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ ကျင်ကနဲ ယားတက်သွားသည်။ မိမိတို့ လင်မယား အဘို့က ဒါမျိုး ပလေးရင်း လိုးကြတာ အဆန်းမဟုတ်။ သို့သော် ခုက အရင်နဲ့ မတူ။ ဝင့် မျက်ဝန်းထဲတွင် မောင် မဟုတ်သည့် အခြားတစ်ယောက် ဆိုသည့် နေရာ၌ ပီပီပြင်ပြင် ပြန်မြင်ယောင်နိုင်သည့် ပုံရိပ်တစ်ခု ရှိနေပြီ မဟုတ်ပါလား။ 

အင်းး.. ဟု ပြောလိုက်ပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ကာ စိတ်ကို လျှော့ချလိုက်၏။ အာရုံထဲတွင် ဟိုတယ် အခန်းတစ်ခု ပြန်ပေါ်လာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအားလုံး ဖျော့ချထားသော်လည်း စောက်ခေါင်းလေးထဲတွင် မည်မျှ တင်းကြပ် နေပြီမှန်း မိမိ ကိုယ်ကိုယ် သိနေရသည်။ လိုချင် လှပြီ.. စောက်ခေါင်းထဲ တလကြမ်း ထိုးဆောင့် လိုးမည့် လီး တစ်ချောင်းကို လိုချင်လှပြီလေ..။

ကိုသန့်စင်က ခါးကို မွေ့ယမ်းရင်း မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဝင့် အဖုတ်ထဲ တရစ်ချင်း ထိုးသွင်းသည်။ စီးပိုင်ပြည့်ကြပ်နေသည့် စောက်ခေါင်းလေးက ချွဲကျိကျိ အရည်တို့နှင့် အိစက် နွေးထွေး နေ၏။ 

တချက်ချင်း ခပ်ညက်ညက် ထိုးထည့် လိုး ရင်း ဝင့် မျက်နှာလေးကို ကြည့်မိသည်။ မျက်လုံးကလေး မှိတ်ထားသည့် ပန်းနုရောင် မျက်နှာလှလှလေး။ မှေးမှိတ်ထားသော မျက်ဝန်းများ၏ နောက်တွင် သူမ မြင်နေသည်က ရဲရင့် ဖြစ်လိမ့်မည်။ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း ဒါကို ဖြစ်စေချင်သည်။ 

ပါးပြင်ထက်တွင် ယှက်သန်းနေသည့် နီစွေးစွေး သွေးရောင်က ရမ္မက်၏ အရသာ.. ကိုယ့်လင်သား မဟုတ်သည့် ယောင်္ကျား တစ်ယောက်နှင့် စပ်ယှက် ရခြင်းကြောင့် ရှက်ရွံ့ခြင်း စိုးထိတ်ခြင်း တည်းဟူသော ရင်ခုန်စိတ်ကလေး စွက်ထားသည့် ရမ္မက်၏ အရသာ။ တကယ်ပဲ ဟိုချာတိတ်နဲ့ လိုး ခဲ့တုန်းက ဝင့် မျက်နှာလေး ရှက်သွေးနဲ့ ရမ္မက်သွေး ရောနေခဲ့မှာပဲ။ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ လိုးရင်း ကိုသန့်စင် စိတ်က နောက်ထပ် အရသာ တစ်ခုကို ထပ် အလိုရှိလာပြန်သည်။

“ မောင့်ကို ကြည့်ပါဦး ဝင့်လေးရဲ့..” 

ပွင့်လာသော မျက်ဝန်းလှလှလေးထဲတွင် ခါတိုင်းနှင့် မတူသည့် အရိပ်တစ်ခု ပျော်ဝင်နေတာ မိမိ သိလိုက်သည်။ 

“ ကောင်းလားး.. သူများ လိုးတာ ခံရတာလေ..”

နို့သီးလေးများကို ပွတ်ချေပြီး ခပ်တိုးတိုးမေး၏။ ညည်းသဲ့သဲ့ အသံလေးနှင့် ဝင့် ပြန်ဖြေရှာသည်။

“ ကောင်းတယ် မောင်ရယ်.. အရမ်းပဲ..”

“ ကြိုက်လား.. ချာတိတ်လေး လီးကို..”

“ အွမ်း.. အရမ်းကြိုက်..”

“ ပြောပြ ကွာ.. အသေးစိတ်.. ဝင့် ဘယ်လိုခံချင်လဲ.. ဘယ်လိုတွေ ခံဖြစ်ခဲ့လဲ..”

“ အွမ်းး..”

“ မောင့်ကိုရော.. ကြည့်စေချင်လား.. ဝင့် သူများနဲ့ အလိုးခံနေတာလေးလေ.. မောင် ဘေးက ထိုင်ကြည့် ချင်တယ်..”

“ အွမ်းး.. ကြည့်စေချင်တယ် မောင်.. သိလား.. အခု မောင့်မိန်းမ တခြားလူနဲ့ လိုး နေတာ..”

“ အွမ်းး.. ပြော ပြ.. မောင့်ကို..”

“ မောင် ပေးတဲ့ ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ပြီးလေ.. ဝင့် သူ့ကို စောင့်နေခဲ့တာ..”

“ အွမ်းး.. .. ”

“ သူရောက်လာတယ်.. ဝင့်ကို လိုး ဘို့ တဲ့.. အဲ့လို ပြောပြီး သူ ရောက်လာတယ် မောင်..”

“ ဟားးး.. ပြီးတော့ ရော..”

“ ဝင့် ပင်တီကို သူ ဆွဲ ဖြဲ တာ.. သိလား.. ဝင့်တို့ နမ်းကြသေးတယ်..”

“ ဒီ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုရောလား..”

“ တကိုယ်လုံးပေါ့ မောင်ရယ်.. နို့တွေကိုလည်း ညှစ်လိုက် စို့လိုက်ပေါ့..”

“ အဟားးး.. အွမ်းး.. ဆက်ပြော..”

“ ဝင့် သူ့ကို လီး စုပ်ပေးခဲ့သေးတယ်..”

“ ဝိုးးး..”

“ ဟုတ်တယ်မောင်.. ဝင့်ကို လိုးမယ့် သူ့လီးကြီးလေ.. သိလား..”

“ ကောင်းလား လီးကြီး စုပ် ရတာ..”

“ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်ရယ်.. သူ့ လီးက တကယ့် သံချောင်းကြီးလိုပဲ.. အကြီးကြီးနဲ့ မာမာ ကြီး..”

“ အားး.. ဝင့်လေးကို အရမ်း လိုး သွားသေးတာပေါ့..”

“ အင်းပေါ့ မောင်ရယ်.. ဟုတ်တယ်.. အဲ့လိုလေ.. ဆောင့် မောင်.. ဆောင့် ပေးပါ.. လိုးပါ မောင်ရဲ့.. နာနာလေး.. အင်းး.. ဟင့်.. ဟုတ် တယ်.. အဲ့လို.. ကျစ်ကျစ်..”

ကြုံခဲ့သော အဖြစ်အပျက်များကို ပြဇာတ်တစ်ခုလို ပြန်ပြောရင်း နှစ်ဦးသား အာရုံထဲတွင် ပုံရိပ် အသီးသီးကို မြင်ယောင် လာတော့သည်။ ဝင့် စောက်ခေါင်း လေးကလည်း ကိုသန့်စင် လီးကို ဆွဲလိမ် ညှစ်ထားသလိုပင် ထင်ရအောင် တင်းကြပ်လာ၏။ 

ကိုသန့်စင် ဆောင့်ချက်များ ကြမ်းလာသလို ဝင့်လည်း စောက်ဖုတ်ကို ပြဲ ကားနေအောင် ဖြဲလန်ပြီး ခါးကို အစွမ်းကုန် ကော့ ရင်း အလိုးခံနေမိ၏။ လက်များကလည်း နို့အုံနှစ်ဘက်ကို ထူပူရဲတွတ် လာသည်အထိ ဘာသာ ကိုင်ဆုပ်ညှစ်နေမိသည်။ ဝင့် အဘို့ မောင်နှင့် လိုး ခဲ့သမျှ အခုလောက် ကောင်းတာ မရှိ။ ကိုသန့်စင် အဘို့လည်း ထူးခြားပြီး အားတွေ သန်နေလိုက်သည်မှာ ဒီထက်ကောင်းတာပင် ဒီလောက် ကောင်းမည် မထင်။

“ လုပ် လုပ်.. နက်နက်လေး ဆောင့်.. ဆောင့်ပါ နာနာလေး..” 

နှစ်ဦးသား ခရီး ဆုံးခါနီးပြီ။ သုတ်ရည်များ ပေါက် ထွက်တော့မည့် လီးကြီးက မာသထက် မာတောင်လာသလို စောက်ခေါင်းလေး၏ ညှစ်အားကလည်း အမြင့်ဆုံးသို့ အရောက်..။

“ သူ့ လရေတွေ လိုချင်လား ဝင့်.. ဝင့် စောက်ခေါင်းထဲကိုလေ.. သူ့ လီးထဲက လရေတွေ.. လရေတွေ ပန်းထည့်တာ လိုချင်လား..”

“ အင်းး လိုချင်တယ်..”

“ အာ့ဆို ပြောလိုက်လေ.. ပြောလိုက်လေ ဝင့်..”

“ အွမ်းး.. လုပ်ပါ.. အတင်း ဆောင့်ထိုးပီးလေ.. ပန်းထည့်ပေး.. ဝင့် စောက်ဖုတ်လေးထဲလေ.. လရေတွေ ပန်းထည့်.. တစ်စက်မကျန်..”

“ အွမ့်.. အားး .. အ ..”

“ အင်းး.. ကျစ် ကျစ်..”

ဆီးခုံ နှစ်ခုကို အတင်း ဖိကပ်ပြီး လီး တဆုံးနှင့် အားကုန် ထိုးကျိတ်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည့် နောက်တွင် ဝင့် စောက်ခေါင်းလေး တစ်ခုလုံး ကိုသန့်စင် လီး မှ ခါတိုင်းထက် ၂ ဆလောက်များသော လရေများ ဒလဟော တိုးဝင်သွားတော့သည်။

နှစ်ဦးသား ဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေသော်လည်း လီးနှင့် အဖုတ်ကိုတော့ အတင်း ဖိကပ် စိုက်ထားဆဲ။ သုတ်ရည်ပူများနှင့် ပြည့်နှက်သွားသည့် စောက်ခေါင်းလေးကလည်း နှစ်စိမ်ထားသည့် လီးကြီးကို အတင်းဆွဲညှစ်ကာ တချက်ချင်း စုပ် နေဆဲ။

.................................................................................................................................

နှစ်ဦးသား ခေတ္တ ငြိမ်သက်ရင်း ဇိမ်ခံ အပြီးတွင် အာသီသအားလုံး ပြည့်မြောက်သွားခဲ့ပြီ။ ဗလာကျင်းသော ကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်ကာ ပွတ်သပ် နမ်းရှိုက်ကြရင်း..

“ ကောင်းလိုက်တာ ဝင့် ရာ.. မောင့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ ကောင်းတာ အရမ်း..”

“ အွမ်းး.. ဝင့်လည်း ကောင်းတယ် မောင်.. မောင် လိုးတာ ခါတိုင်းထက် ကောင်းတယ် သိလား..”

“ ဟုတ်တယ်.. မောင့်ကိုယ်မောင်လည်း သိတယ်..”

“ ဝင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ကြပ်နေတုန်း မောင့် လီးက..”

“ အွမ်းး.. မောင်တို့ လမ်းစ ရပြီပဲ ဝင့်ရာ.. ရှေ့ဆက် သွားကြည့်ကြရအောင်လား..”

“ ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ မောင်..”

“ မောင့်မိန်းမကို လိုးပေးမယ့်သူ ထပ်ရှာမယ်.. မောင့် ရှေ့ လိုးခိုင်းမယ်.. နော် ကွာ ဝင့်..”

“ နောက် နေတာလား..”

“ တကယ်ဆို လက်ခံမှာလား ပြော..”

“ …….”

ကိုသန့်စင်တစ်ယောက် မိမိ စကားအဆုံးတွင် မယုံနိုင်သလို မျက်လုံးပြူးလေးနှင့် ဆွံ့အ သွားသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ပါးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်ရင်း..

“ ဘာ ပြူး ကြည့်တာတုန်း.. တကယ်ကြုံရတော့မယ် ဆိုမှ လန့်သွားတယ်လား..”

“ ရင်ခုန် သွားတာပါနော်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား..” 

“ ခိခိခိ..”

ချိုမြိန်သောအနမ်းများနှင့် ကြည်မြသောရယ်သံတို့က နှစ်ကိုယ်တူ ချစ်ခရီးသစ် အတွက် အဖွင့် တေးသွားများ ဖြစ်နေပါတော့သည်။

“ ဟိ.. စားသောက်ဆိုင် လာပြီး ယောင်္ကျား လီးတွေ ရွေးရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကိုမထားဘူး.. ခိခိ..”

“ ရှုးးး.. တိုးတိုး လုပ်စမ်းပါ.. မိသွင်မ.. နင်ဟာလေ.. ပြောလိုက်ရင် အတုံးလိုက် အတစ်လိုက်.. တကယ်ပဲ..”

အံကျိတ်သံဖြင့် ပြောလိုက်သည့် ဝင့်စကား ဆုံးတော့ အသွင်က ဇက်ကလေး အသာ ပု ပြီး လျှာထုတ်ပြသည်။ ဝင့်လည်း သွင့်ကို မျက်စောင်း တစ်ချက် ထိုးရင်း သူမလက်ထဲ ကိုင်ထားသည့် iPad ကို ခပ်မြန်မြန် လှမ်းဆွဲလိုက်၏။

“ မျက်နှာလောက်ပဲ ကြည့်ပါ ဟ.. လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ.. N S F W..”

“ ဟမ်.. ဘာတုန်း N S F W..”

“ N S F W .. Not safe for work..”

သွင့် အူကြောင်ကြောင် အမေးကို ကြားဖြတ် ဝင် ဖြေပေးလိုက်သူက မဟန်နီ။ ဝင့် နှင့် ကိုသန့်စင် နှစ်ဦး သဘောတူ နွှဲမည့် ပွဲသစ်အတွက် ပါဝင်အားဖြည့်မည့်သူ ရွေးချယ်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ လူအများ နားလည်ရန် မလွယ်သည့် လိင်မှုကိစ္စတစ်ခုက ခြေလှမ်း စနှင့်ပြီးကြသော သူမတို့အတွက်တော့ ထူးခြားခက်ခဲဟန်မပေါ်။

ခိုးခိုးခိခိ ရယ်သံလေးများဖြင့် ပုခုံးချင်းတိုက်ကာ ရယ်မောရင်း ချစ်သူရွေးနေပုံက သစ်ရွက်လှုပ်လျှင်ပင် ရယ်တတ်ပါသည် ဆိုသော ဆယ်ကျော်သက် မိန်းကလေးများနှင့်ပင် တူနေ သေးတော့သည်။ ကာယကံရှင် ဖြစ်သော ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက်လည်း ရှက်သွေး သွမ်းသော ပန်းနုရောင် မျက်နှာလေးဖြင့် ပျိုမြစ်နုနယ်နေ၏။

“ သေချာကြည့်ရွေး ကောင်မ.. မျက်နှာသွင်ပြင်က မချောရင်တောင် ကြည့်ကောင်းရမယ်.. ခပ်ကြမ်းကြမ်း ချစ်နိုင်မယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်မျိုး ဖြစ်ရမယ်.. အဓိက.. ဟီ ဟိ.. လီး ဆိုဒ် ကြီးရမယ်.. ခိခိ.. စကား ဘာညာ ပြောကြည့်ဘို့တော့ မလိုဘူးမှတ်လား မဟန်နီ..”

ကာယကံရှင်ထက်ပင် တက်ကြွဟန်ရှိနေသော သွင့် အမေးကို မဟန်နီက 

“ အွမ်းး..” 

ဟု သံရှည်ပေးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ သောက်လက်စ အချိုရည်ကို တစ်ကျိုက် စုပ် လိုက်ပြီးမှ ..

“ Bull တစ်ယောက်အတွက် တကယ်လိုအပ်တဲ့ အရည်ချင်းတွေတော့ အများကြီးပေါ့.. လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ စွမ်းဆောင်ရည် ကောင်းပြီ ဆိုယုံနဲ့တော့ မရဘူး.. ကျန်းမာရေးလည်း ကောင်းရမယ်.. လိုးနေတုန်း သက်လုံ ကောင်းတာကို မဆိုလိုဘူးနော်.. ရောဂါဘယ ကင်းရမယ် ပြောတာ.. ပြီးတော့ စိတ်ဓာတ်ရေးရာ..”

“ ဟုတ်တယ်နော် အမ.. သူ့ပါဆင်နယ်.. ကိုယ့်ပါဆင်နယ်.. စည်းမရှိတဲ့သူဆို သွားပြီ..”

“ အွမ်း.. အမတို့ ဒီအတွက် သီးသန့်လူတွေ ထားထားတာ ဒါကြောင့်ပဲ သွင်ရဲ့.. စိတ်ချရတဲ့သူ မဟုတ်ရင် ဒီစာရင်းထဲ ရောက်မနေပါဘူး.. နောက်ပြီးတော့ ငါ အလကားရတာပဲ ဆိုတဲ့ စိတ်ထားနဲ့ လုပ်တဲ့သူမျိုး မဖြစ်ရဘူး.. အမှန်တော့ သူတို့လည်း ပါဆင်နယ်ဒေတာ လူသိခံရမှာ ကြောက်ကြတဲ့သူတွေပဲ.. ကြေးစားတွေ မဟုတ်ဘူးလေ..”

“ ရဲရင့် ကရော မဟန်နီ..”

“ သူက လူတစ်မျိုး ဝင့်ရဲ့.. အခကြေးငွေနဲ့ အလုပ်လုပ်တာပေမယ့်.. ဟိုကွာ.. ဘယ်လို ပြောရမလဲ..”

“ ပိုက်ဆံထက် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို တန်ဘိုးထားတဲ့သူ..”

“ အမယ်.. မိသွင်မ.. သိရပြန်ပြီ..”

“ အွမ်း.. သိ ဆို သူလည်း ရဲရင့်နဲ့ ရင်းနှီးခဲ့တာကိုး ဝင့် ရဲ့..”

“ ဟီးး.. ခိခိ.. ဒါနဲ့ နင့် ဒုတိယ ဘဲကြီးကရော ဘယ်လို လူတုန်း မိဝင့်.. ဘော်ဒီ အမိုက်စားကြီးနဲ့လေ..”

“ ဟိ.. သူက အထူးပုဂ္ဂိုလ်.. ဟုတ်တယ်နော် အမ..”

“ အွမ်း.. အဟင်းဟင်း..”

“ အမယ်.. ဘာတွေတုန်း နှစ်ယောက်သား တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုပါနော်..”

“ သိချင်လား ကိုသီဟ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ..”

“ နေမလားဟဲ့ ကောင်မစုတ်.. ရစ်ကို ရှည်..”

“ မဟန်နီ့ ယောင်္ကျားလေ..”

“ ငင်..”

“ ခိ ခိခိ..” 

“ အဟင်းဟင်း.. ခစ်ခစ်”

“ အယ်တော့်.. တကယ်.. တကယ်ကြီးလား အမရယ်..”

“ တကယ်ပေါ့ သွင်ရဲ့.. အကြောင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ ညီမကို မပြောဖြစ်သေးတာပါ..”

“ အယ်.. အံ့ရော.. ဟီးး.. သွင် သိချင်တာတွေ မေးရင် စိတ်ဆိုးမှာလားဟင် အမ..”

“ ဆိုးပါဘူးကွယ်.. တကယ်က အမ ခုလို ဖန်တစီ သမားတွေအတွက် ပွဲတွေ စီစဉ်.. ဝန်ဆောင်မှုတွေ ပေးနဲ့ လုပ်ဖြစ်လာတာ သူ့ကြောင့်ဆို မမှားဘူး..”

“ ဟိုလေ.. အမ ကိုယ်တိုင်ရော.. အဲ့လိုမျိုးပေါ့.. ဟိုဒင်း.. ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတော့..”

“ Swing လုပ်ဖူးလားလို့ မေးချင်တာလား.. ဒါမှ မဟုတ် အမကရော Hot wife ပဲလားလို့ မေးချင် တာလား..”

“ ဟီးး.. နှစ်ခုလုံးပဲ.. အမ ပြောပြလို့ ဖြစ်တယ် ဆိုမှပါ..”

“ အမက Cuckqueen.. Swing တစ်ခါလုပ်ဖူးတယ်.. မကြိုက်ဘူး.. Hot wife ဖြစ်ဘို့ဆို ပိုဝေးတာပေါ့..”

“ Cuck queen.. ဟုတ်လားဟင် အမ..”

“ ကိုသန့်စင်လို လူမျိုးလေ.. မိန်းမနဲ့ယောင်္ကျားပဲ ကွာတယ်..”

“ ထူးဆန်းတယ်နော် အိုက်စိတ်က.. ကိုယ်လုပ်ရလို့ သာယာတာ သဘာဝကျသေးတယ်.. ခုက ကိုယ့်ဟိုဒင်းက သူများကို လုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး သာယာတယ်ဆိုတော့.. အဟီး.. စိတ်ဆိုးနဲ့နော် အမ.. သွင့် အကျင့်က နဲနဲ ဒဲ့ပြောတတ်လို့..”

“ မဆိုးပါဘူး ညီမရဲ့.. ဒါ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝပေမယ့် လူတိုင်း လက်ခံတဲ့ သဘာ၀ မဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ အမတို့လည်း သိတယ်လေ.. သိလို့သာ ကိုယ်နဲ့ ဝါသနာတူတဲ့သူတွေချင်း စုမိတာပေါ့..”

“ အွမ်းနော်.. ဒါကြောင့်လည်း ခု အမတို့လို လှို့ဝှက် အဖွဲ့လေး ဖြစ်လာတာနေမယ်..”

“ ဟုတ်တယ် သွင်.. အမတို့ အသိုင်းဝိုင်းက အများနဲ့မတူတဲ့သူတွေ စုစည်းထားတာပေမယ့် အားလုံးက ဂုဏ်သရေရှိ အသိုင်းအဝိုင်းက လူတွေပါ.. ဒီ ဖန်တစီမျိုးက တကယ်နားမလည်ဘဲ လက်တည့် စမ်းရင်လည်း ပြသနာလေ..”

“ ကိုသီဟကြီး တခြားမိန်းမနဲ့ နေ နေတာ အမ ထိုင်ကြည့်ဖူးတယ်ပေါ့..”

“ ဒါပေါ့.. ဝင့်နဲ့တုန်းကလည်း သူတို့နားမှာ အမ ရှိနေတာပဲဟာ..”

“ နဲနဲလေးတောင် မနာလိုအူတို မဖြစ်မိဘူးလား..”

“ နိုးပါ..”

“ အဆန်း နော်..”

“ မနာလိုရအောင် ကိုယ့်ယောင်္ကျား ပါ သွားတာမှ မဟုတ်ဘဲ သွင်ရဲ့….”

“ ဟီးး..”

“ တကယ်.. သူ သာယာနေတာ မြင်ရတာကိုက အရသာ.. နောက်ပြီး သူ့ စွမ်းဆောင်ရည်က မိန်းမ တစ်ယောက်ကို ပြီးပြည့်စုံစေတာ.. အဲ့ဒါ မြင်နေရတာကိုက အမအတွက် အရသာ.. တစ်ရက်တော့ ငါ့ညီမတွေကို ပြောပြပါဦးမယ်.. အမနဲ့ ကိုသီဟရဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး အစအဆုံး.. အသေးစိတ်ပေါ့..”

“ ဟုတ်.. အရမ်း စိတ်ဝင်စားတယ် အမ.. သွင် နောက်နေတာ ဟုတ်ဘူးနော် သိလား.. အထူးသဖြင့် မြင်နေရတာကိုက အရသာ ဆိုတာ.. အဲ့ဒါက သွင့်တွက် ထူးဆန်းနေလို့လေ.. ကိုသန့်စင်လည်း အဲ့လို နေမှာပေါ့နော်..”

“ ဒါပေါ့.. ဝင့် ဟော့ နေလေ သူ ပီတိဖြစ်လေ.. တဘက်လူက သူ့ထက်ပို စွမ်းမယ်.. ဝင့်ကလည်း ဒီလူနဲ့ စိတ်ရှိလက်ရှိ သာယာပစ်လိုက်.. ဒီအတွက် သူ့ဘက်က ထိုင်ကြည့်နေရင်းကကို ပြီးပြည့်စုံတာ..”

“ ဝင်နွှဲချင်တာမျိုးရော ဖြစ်မလာဘူးလား အမ..”

“ တချို့လည်း ရှိကြတယ်.. Bull နဲ့ ပြီးသွားတဲ့နောက်မှာ ဝင်ပါတာမျိုး.. တချို့လည်း တူတူ တပြိုင်တည်း ဝင်ပါတာ.. ဒါမယ့် ရှားပါတယ်.. ကပ်ကိုး အစစ်က ထိုင်ကြည့်ရတဲ့ အရသာကိုပဲ ကြိုက်တာ.. တချို့လည်း ကြည့်ရင်း မာစတာ ဘိတ်တာပေါ့.. မိန်းမ မလွတ်လပ်မှာစိုးလို့ ကင်မရာက တဆင့်ကြည့်တာတွေ.. ချောင်းကြည့်တာတွေလည်း ရှိတတ်တယ်.. ဒါမယ့် တကယ်တမ်း သူတို့ ဆန္ဒကို ပြောပါဆိုရင် တခန်းတည်း အတူရှိနေပြီး ထိုင်ကြည့်ချင်တာ.. ကိုယ့်မိန်းမ ဟိုဟာထဲ ဟိုလူ့ ပစ္စည်း ဘယ်လို ဝင်ထွက်တယ် ဆိုတာကနေ မိန်းမရဲ့ မျက်နှာ အမူအရာထိ အသေးစိတ်ကွာ.. သူတို့ ခံစားချက်ယူတာ အဲ့လို.. အမ ဆိုလည်း အဲ့ချိန်မှာ ကိုသီဟကို မြင်ရတာ ကိုယ်နဲ့ လုပ်နေတာထက်ကိုပဲ ပို handsome ဖြစ်တယ်လို့ ခံစားမိတယ်.. ကြည့်လေ ချစ်လာလေပဲ သူ့ကို..”

“ ဒါဆို မောင် ပြောတာ အမှန်ပေါ့နော် အမ.. ဝင့်ကို ပို ချစ်လာတယ် ဆိုတာ..”

“ သေချာတာပေါ့ ဝင့်ရယ်.. အမ ပြောပါ့ရော.. ဝင့် ဟော့ နေလေ သူ ကြည်နူးလေပါ လို့..”

“ လိုက်လည်းလိုက်တဲ့ လင်မယား..”

“ အွမ်းး.. တကယ်လည်း ဒီဝါသနာမျိုးက စုံတွဲတိုင်း မရှိဘူး.. ရှိပြန်ရင်လည်း လင်ကသော်လည်းကောင်း မယားကသော်လည်းကောင်း တစ်ဘက်သတ် ဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေနိုင်ဘူး.. ခု ဝင့်တို့ အတွဲက သွင် ပြောသလိုပဲ.. လိုက်ဘက်ညီတဲ့ လင်မယား အစစ်..”

“ ဒါဆိုရင်တော့ အားမနာတော့ဘူး.. ခိခိ..”

“ ဘာကိုတုန်း..”

“ မောင့်ရှေ့မှာ တခြားလူနဲ့ ဖာ့ခ် ဘို့လေ.. ဟီဟိ..”

“ မသာမ.. ရွချက်က တကယ်..”

“ ခိခိ.. ဝင့် ရွ လေ ကိုသန့်စင် ပျော်လေပေါ့ သွင်ရဲ့.. အဲ့နေ့ကျ စိတ်ကို ထိန်းထားမနေနဲ့.. ရွေးလိုက်တဲ့ လူ အတွက်လည်း စိတ်မပူနဲ့.. ကျန်းမာရေး လှုမှုရေး ဘာ အရှုပ်အရှင်းမှ မရှိစေရဘူး အမ တာဝန်ယူတယ်..”

သုံးယောက်သား သောက်လက်စ အအေးဖန်ခွက်များဆီ လက်လှမ်းလိုက်ကြသည်။ ကိုလာ အချိုရည်၏ စူးရှရှ အရသာက ဝင့် လည်ချောင်းတလျှောက် စီးဆင်းသွား၏။မိန်းမသားတို့ အတွင်းစိတ်ကို မြစ်တစ်စင်းနှင့် ပမာ ပြုကြသည်။ မိန်းမ ဟူသည် အကွေ့အကောက် များစွာ မာယာ ပဉ္စလက်တို့နှင့် အသိခက်သော မြစ်တစ်စင်း။ 

တကယ်လည်း ဝင့် တစ်ယောက် ကိုသန့်စင်ကို ကွေ့ကာ ပတ်ကာ လှည့်စားခဲ့မိသည် မဟုတ်ပါလား။ သည်တစ်ကြိမ် တော့ဖြင့် မောင့် အတွက် ဖြစ်စေလိုပါသည်။ ဝင့်ထည်ဝါ၏ ရမ္မက် စီးချက်တို့သည် မောင့် အလိုကျ ဖြစ်စေမည့် ပဉ္စလက်.. မောင်နှင့်အတူ ခံစားမည့် ပဉ္စလက်.. မောင့် အတွက် အသုံးတော်ခံမည့် ပဉ္စလက်..။ iPad ထဲမှ ပုံများအနက် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရွေးချယ် လိုက်ပြီး မဟန်နီအား ပြောလိုက်သည်။

“ ဒီ တစ်ယောက် နော် အမ.. နက်ဖြန်ည.. (….) ဟိုတယ်..”

မဟန်နီက ဝင့် အေးစက်နေသော ဝင့် လက်ကလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။ ပခုံးတစ်ဘက်ကို လာတိုက်ရင်း ပြောင်စပ်စပ် လုပ်ပြနေသည့် သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင်ကို ဇက်ကလေး ပု ပြလိုက်သည်။ 

မကြာမီ တွေ့ရတော့မည့် တတိယမြောက် အတွေ့ကြုံသစ်၏ လှုံ့ဆော်မှုက ဝင့် အသွေးအသားများကို ရိသဲ့သဲ့ ကလိချေပြီ။ လန်းဆန်း နုသစ်သော ရင်ခုန်ခြင်းတို့နှင့်အတူ ကိုယ်တွင်း တစ်နေရာက ရှိန်းမြ စွတ်စိုစွာ ငွေ့ရည် ဖွဲ့လျက်..။ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် (….) ဟိုတယ် မှန်ပြတင်းကြီးတွင်ရပ်ရင်း ညရှုခင်းကို ခံစားနေမိသည်။ ရောင်စုံမီးတို့၏ အဆင်အသွေးက ညဦး ကောင်းကင်ကို ခရမ်းသွေးရောင် သန်းနေစေ၏။

တည်ငြိမ် ရင့်ကျက်သော မိန်းမသား တစ်ဦး၏ စူးလက် တောက်ပသော အလှမှာ ရန်ကုန်ည၏ ထည်ဝါသော ရှုခင်းနှင့် အပြိုင် ဖြစ်လို့နေသည်။ လင်တော်မောင် ကိုသန့်စင်ကတော့ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီး၏ ထောင့် တစ်နေရာ၌ ဗွီဒီယို ကင်မရာ တစ်လုံးကို သုံးချောင်းထောက် တစ်ခုတွင် အကျအန တပ်ဆင်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေ၏။

ဒီညအဘို့ မိမိတို့ လင်မယားနှင့် ဆန်းသစ်သော ချစ်ခရီးကို အတူ သွားမည့်သူက မင်းထိုက်။ ဘွဲ့ရပြီးကာစ လူငယ်လေး မင်းထိုက်က ဝင့်ထက် ဆယ်နှစ်ခန့် ငယ်သည်။ အရပ် ၆ ပေနီးပါးနှင့် ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားကလည်း ဝင့် စိတ်ကြိုက် ကြွက်သားအပြိုင်းပြိုင်းနှင့်။ လိင်ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး သူ့စိတ် သူ့ရာဇဝင်ကို စပ်စုကြည့်တော့ လူပင်ငယ်သော်ငြား သဘာက မငယ်သူ။ အထူးသဖြင့် သူ့အကြိုက်က ဝင့် တို့လို သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးများ။ 

တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှပြီးသား မမကြီးတွေနဲ့ ချစ်ရတာမှ အရသာရှိတယ် ထင်သူ။ ဂျစ်ကန်ကန် မျက်နှာပေး ကလည်း ရဲရင့်ထက် နှစ်ဆလောက် သာသည်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူရှေ့တွင် ကောင်ချောလေးက ဝင့်ကို ဘယ်လိုများ တပ်မက်ဖွယ် အမှတ်တရတွေ ပေးဦးမလဲ။ ဝင့် ရင်တွေ ခုန်လွန်းလှသည်။ အထူးသဖြင့် မောင့် ရှေ့တွင် မိမိ ဖန်တီးပြရမည့် ချစ်ခြင်း၏ ပဉ္စလက်တွေ.. … ။

“ အဆင်သင့်ပဲလား ဆရာကြီး..”

ခေါင်းလေး စောင်းငဲ့ကာ ပြုံးရင်း ခင်ပွန်း ဖြစ်သူကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားနေသော အသံကြီးနှင့် 

“ အွမ်.. အင်း.. ထင်တာပဲ.. အဟီး..” ။

ဝင့်ကို ခြေဆုံးခေါင်းဖျား စိုက်ကြည့်ရင်း စကား ဆက်သည်။

“ ငါ့မိန်းမပုံစံက တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ..”

ကိုသန့်စင် စကားဆုံးတော့ ဝင့် မျက်နှာလေးတွင် ပန်းနုရောင် ရှက်သွေးများ ဖြာဝေသွားသည်။ နုမြစ် သစ်လွင်စွာ ပြုံးရင်း မှန်ပြတင်း ကန့်လန့်ကာစကို ဆွဲပိတ်လိုက်၏။ မောင့် မျက်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်ကာ အနားသို့ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ဖက်ရှင်မယ် တစ်ဦးလို လျှောက်လှမ်းလာသည့် ဝင့် ခြေလှမ်းလေးများက စတိုင်ကျ လှပ ပြီး ဆွဲဆောင်မှု အပြည့် ပါနေသည်။

ကိုသန့်စင် မျက်နှာကြီးလည်း ပီတိပြုံး အပြည့်နှင့် ဝင်းလက် နေလိုက်သည်မှာ တိမ်ကင်းစင်သော လပြည့်ဝန်းပမာ.. ။နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်လိုက်၏။ ဖြူသွယ်သော ဝင့် လက်ချောင်းလေးများ ကိုသန့်စင် ရင်အုပ်ပေါ် ရောက်လာသည်။ ရှပ်အကျီ ကြယ်သီးလေးများကို လက်ချောင်းထိပ်နှင့် တို့ထိ ကစားရင်း.. 

“ ဆိုစမ်းပါဦး.. မောင့် မိန်းမက ဘယ်အပိုင်းမှာ ဆရာမကြီး တာ တုန်း..” ။

ဝင့် အမေးကို ကိုသန့်စင် မဖြေ။ ဝင့်ကပဲ သူ့ ရင်အုပ်နှင့် လည်တိုင်အခြေကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း မထိတထိ မျက်နှာပေးဖြင့် ဆက်ပြောသည်။

“ သူစိမ်း တစ်ယောက်နဲ့ လိုး ရဲတဲ့နေရာမှာ ဆရာမကြီးလား.. ခိ.. ဟုတ်လား မောင်..”

“ ကျစ်.. ဝင့် ကွာ..” 

ကိုသန့်စင် အပြုံးကြီးက အီလည်လည်။ သို့သော်လည်း ငယ်ပါက တင်း တက်လာတာ ဖျဉ်းကနဲ စိမ့်ကနဲ။

“ ခိခိခိ.. မကြောက်ပါနဲ့ မောင်ကလည်း.. ခဏနေရင် ဝင့်က မောင့်ထက် အများကြီး ငယ်တဲ့ ချာတိတ်လေးနဲ့ လိုးတော့မှာ..”

“ ရှီးး.. အင်း..”

မချိုမချဉ် မျက်နှာပေးနှင့် မိမိကို ကလိ နေသည့် ဝင့် အမူအရာကြောင့်လား.. ဘောင်းဘီ ဂွကြားကို အုပ်ကိုင်လိုက်သည့် သူမ လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများကြောင့်လား.. ကိုသန့်စင် သွေးသားထဲမှ ရာဂမီးတွေ တောက်လာသည်။ ဝင့်ပါးပြင်ကို ဖွဖွ ပွတ်သပ်ရင်း..

“ တကယ်က မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ဝင့်ရ.. သိလား..”

“ မြင်ချင်လှပြီ ပေါ့လေ.. ပူပါနဲ့ နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်ဆို ပွဲက လှ ပြီ.. အားကောင်း မောင်းသန် ချာတိတ်လေးက ဝင့်ကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် လိုး.. သူ့ လီး တုတ်တုတ်ကြီးက ဝင့် အဖုတ်ထဲ တဇွပ်ဇွပ်နဲ့ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် ဖြစ်နေမှာ.. ဝင့်လည်း ကော့လန်နေမှာပဲ.. မောင်က အဲ့ချိန် ဟိုးဒေါင့်လေးမှာထိုင်ပြီး အသဲအသန် ဂွင်းထု… …”

စကားဆုံးတော့ နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ပြီး မျက်စ ပစ်ပြသည်။ ဘယ်လိုလဲ ဆရာကြီး ဟူသည့် သဘော။ ကိုသန့်စင် အာခေါင်တွေ ခြောက်လာ၏။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကလိတိတိ အမူအရာများက မိမိအတွက် ပြီးပြည့်စုံသော စွဲဆောင်ခြင်းကို ပေးနေသည်။ ဘောင်းဘီ အောက်မှ ညီတော်မောင်လည်း မွန်းကြပ် ပူလောင်လှပြီ။

“ မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး ဝင့်ရာ..” 

စကားအဆုံးတွင် နှစ်ဦးသား တိတ်ဆိတ်သွား၏။ ဝင့် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းလိုက်ပြီး ကိုသန့်စင် နှုတ်ခမ်းများကို ဖွဖွ ငုံ လိုက်သည်။ ရမ္မက်၏ လှိုင်းကြပ်ခွပ်လေးများ တလွင့်လွင့် မြူးလာ၏။ နူးညံ့သော အနမ်းတို့ တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာသည်။ စိုစွတ်အိထွေးနေသည့် နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံတို့၏ ချိုမြိန်ခြင်းက ယခင်နှင့် မတူ။

ခဏ ကြာတော့ ဝင့်က အရင် လူခြင်း ခွာလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင်တစ်ယောက် ချစ်ဇနီးကို နမ်းလို့ မဝသေး။ ဒုတိယမြောက် အနမ်းခရီး စတင်ရန် ပြင်စဉ် ဝင့် လက်ညှိုး လှလှလေးက ကိုသန့်စင် နှုတ်ခမ်းဆီ ဖိကပ်လိုက်၏။ ရင်အုံတစ်ဘက်ကို လက်ကလေးနှင့် တွန်းကာဆီးရင်း 

“ ရတော့ဘူး မောင်.. ဒီညအဘို့ ဝင့် တကိုယ်လုံးက တခြားလူအတွက် ဖြစ်သွားပြီ.. မောင် ဒီထက်ပို ထိလို့ ရတော့ဘူး..” 

ရယ်သွေးသွမ်းရင်း ပြောသည့်စကားက ကိုသန့်စင် ရင်ကို ဖျပ်ကနဲ လှုပ်ခတ်စေပြန်သည်။ ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် အတွေ့အကြုံရှိသူပီပီ လင်သားအပေါ် သူကချည့် ဦးဆောင်နေ၏။ ကိုသန့်စင်လည်း သဘောတွေ အကျကြီးကျကာ ပြုံးပြီးရင်း ပြုံးလို့နေတော့သည်။ ဘောင်းဘီ အောက်က ညီတော်မောင်ကတော့ ချော်ရည်ပူများနှင့် ပြည့်နေသည့် မီးတောင် တစ်ခုလို ပေါက်ကွဲရန် အသင့်။

ဝင့်က အနားရှိ မှန်တင်ခုံလေး ရှိရာဆီ လျှောက်သွားပြန်သည်။ မှန်တင်ခုံရှေ့ ထိုင်ကာ လက်ကိုင်အိတ် ထဲမှ အလှပြင် ပစ္စည်း အနည်းငယ်ကို ထုတ်လိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းနီ ပြန်ဆိုးသည်။ လှပြီးသား မျက်ဝန်း တစ်ဝိုက်ကို ဆေးရောင် တင်သည်။ ဆံပင်တို့ကို သပ်ရပ်အောင် ပြန် ဖြီးသည်။ ရှိရင်းစွဲ အလှကို စိတ်ကြိုက် ခြယ်မှုန်းပြီးမှ ကိုသန့်စင်ဘက် လှည့်ကြည့်ကာ.

“ ဒါတွေက မောင်နဲ့ ဆိုင်ဘူးနော်.. ဒီညအဘို့ ဝင့် အလှကို ခံစားမယ့်သူက တခြား တစ်ယောက်..” ။

စကားဆုံးတော့ ထ ရပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန်ရှည်၏ နောက်ကျောဇစ်ကို အသာ ဆွဲချလိုက်သည်။ ပိုးသားပျော့ပျော့လေးနှင့် ချုပ်ထားသည့် ဂါဝန်လေး ဝင့် ခြေရင်းမှာ ပုံကျသွားပြီ။ ဇနီးဖြစ်သူ၏ လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကို မျက်တောင်မခတ် ငေးရင်း ကိုသန့်စင် စိတ်ထဲက ရေရွတ်မိ၏။ 

“ အော်.. ငါ့ မိန်းမ ငါ့ရှေ့မှာ သူများ အလိုးခံဘို့ အမှန်အကန် ပြင်ဆင်နေပြီပဲ..”

ဘရာနှင့် ပင်တီလေးသာ ကျန်သည့် ဝင့် အလှက တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ပြီး အရိုင်းဆန်နေသည်။ ကုတင်ရှိရာဆီ တစ်လှမ်းခြင်းလှမ်းသွားပြီး အသာ လှဲချလိုက်၏။ ကိုသန့်စင်လည်း ကုတင်ပေါ် လိုက်လာသည်။ ပက်လက်ကလေး လှဲနေသည့် ဇနီးဖြစ်သူကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလိုက်ပြီး..

“ အဆင်သင့်ပဲ ဆိုပါတော့လေ..” ။

ပြုံးပြီး မေးလိုက်သည့် သူ့စကားကို ဝင့်က နှုတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ မျက်လုံးလေး မှေးစင်းထားရင်း “ အင်း..” ဟု အသံထွက်ရုံ အမူအရာလေးဖြင့် ပြန်ဖြေသည်။ နှစ်ဦးသား အကြည့်ခြင်း အားပြိုင်မိကြပြန်၏။ စကားတစ်စုံတစ်ရာ မဆိုမိတော့ပဲ ပြိုင်တူ ပြုံးမိကြသည်။ 

“ တွိုင်းလက် ခဏ ဝင်ဦးမယ်..”

ပြောရင်း ဝင့် ထ သွား၏။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ချိန် ရင်ခုန်စွာ ကြားလိုက်ရသည်က အခန်း၀ ဆီမှ တံခါးခေါက်သံ.. ။ထ သွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်၏။ အရပ်မြင့်မြင့် ဗလကောင်းကောင်းနှင့် လူငယ်တစ်ဦး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူကား မင်းထိုက်။

“ မင်းထိုက်.. ဟုတ်တယ်နော် ညီ..” 

ကိုသန့်စင်က ဦးစွာ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ ချာတိတ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း.. 

“ အကိုက ကိုသန့်စင် ဟုတ်..” 

နှစ်ဦးသားလက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်ကြ၏။ ကိုသန့်စင် တစ်ယောက် ရင်ခုန်လှုပ်ရှား နေသော်လည်း အတွေ့ကြုံ များခဲ့ပြီးပုံ ရသည့် မင်းထိုက်ကတော့ ခပ်အေးအေးပင်။

“ သောက်ဦး ညီလေး..”

ရှန်ပိန်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီး ကမ်းပေးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ 

“ ကျေးဇူးပဲ အကို..” 

ချာတိတ်က ရှန်ပိန်ခွက်ကို လှမ်းယူပြီး တစ်ကျိုက် ငုံလိုက်၏။ ပြီးမှ စကား ဆက်သည်။ 

“ အကိုတို့ လင်မယား အကြောင်း မဟန်နီ ဆီက အတန်အသင့် သိရပြီးပါပြီ.. ပုံထဲ မြင်ဖူးသလောက် မှန်းကြည့်တာတော့ အကို့ အမျိုးသမီးက တကယ့် Hotwife ပဲ..” 

စကား ခေတ္တရပ်သွားချိန် နှစ်ဦးသား ခပ်တိုးတိုး ရယ်မိကြ၏။

“ ကျနော့်ကို တစ်ခုခု ပြောချင်သေးလား.. Special requests သဘောပေါ့.. လုပ်ပေးစေချင်တာ တစ်ခုခု..” 

မေးလိုက်သော မေးခွန်းနှင့် သူ့ အမူအရာက ကြိုတင်စိတ်ကူး မထားမိသူ ကိုသန့်စင် အတွက် အလုပ်သဘော ဆန်နေ၏။ ရုတ်တရက် ဘာ ပြောရမှန်း မသိ။ စက္ကန့် အနည်းငယ် စဉ်းစားပြီးမှ ပြောဖြစ်လိုက်သည်။

“ အထွေအထူးတော့ မရှိပါဘူး ညီ.. တစ်ခုပဲ.. ဝင့်ကို ရာခိုင်နှုန်းပြည့် သာယာမှု ရစေချင်တယ်.. အဲ့ဒါ အဓိကပေါ့ကွာ.. နောက်တစ်ချက်က.. ဖြစ်နိုင်မယ် ဆိုရင်ပေါ့.. မင်း သူ့ကို လိုး ရင်.. သူဝတ်ထားတဲ့ ပင်တီကို ဆွဲ ဖြဲ ပစ်ပေး..”

“ OK, consider it done..” ပြန်ပြောလိုက်သည့် မင်းထိုက် မျက်နှာက ပိုင်နိုင်သေချာလွန်းသည်။

ထိုစဉ် ဝင့်လည်း တွိုင်းလက် ထဲမှ မှန်ချပ်ကြီး ရှေ့တွင် ရပ်ကာ မိမိကိုယ်ကို အပြီးသတ် စစ်ဆေးနေသည်။ ဇာပွင့်လှလှလေးတွေဖြင့် ချုပ်ထားသည့် အနက်ရောင် အတွင်းခံ ဝမ်းဆက်လေးက ဝင့် ကိုယ်လုံးအလှကို sexy model တစ်ဦးလို ဖြစ်နေအောင် ပံ့ပိုးပေးနေ၏။ တင်းရင်း မို့မောက်သော တင်စိုင်တို့က စွင့်စွင့်ကားကား။ လုံးကျစ် ညီညာနေသည့် ရင်သားနှစ်ဘက်ကလည်း သားသည်မိခင်တစ်ဦးလို့ မထင်ရအောင်ပင် လှပနေဆဲ။ 

သေးကျဉ်သော ခါး၊ ပြည့်ဖြိုးသည့် ပေါင်တံ၊ ညီညာလှပသည့် ခြေသလုံးသား နှစ်ဘက်နှင့် အပြစ်ဆိုဖွယ်မရှိသော အလှ။ မှန်ကြီးရှေ့တွင် ကိုယ်ကိုယ် စိတ်ကြိုက် လှည့်ပတ်ရှုစားရင်း ပီတိဖြာနေမိသည်။ ပုရိသတိုင်း မက်လောက်သော ပြီးပြည့်စုံသည့် အလှမျိုး မိမိမှာ ရှိနေသည်ပဲ။

သည်လိုနှင့် Bathroom ထဲမှ ထွက်လိုက်၏။ အပြင်ရှိ မြင်ကွင်းကြောင့် ဝင့် ပါးပြင်နွေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ အာခေါင်တွေ ရုတ်ချဉ်း ခြောက်ကပ်ကပ် ဖြစ်လာသည်။ သူ ရောက်နေပြီပဲ။

မင်းထိုက်၏ မျက်ဝန်း စူးစူးများတွင် မင်သက် ငေးငိုင်သွားသော အရိပ်လေး တစ်ခု ဖြတ်ပြေးသွားသည်။ ကိုသန့်စင် နှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးမိ၏။ နှုတ်ခမ်းလေး စုချွန်ပြီး ခေါင်းလေး မသိမသာ မော့ကာ လျှောက်လာသည့် ဝင့် ပုံစံက တည်ငြိမ်ခြင်း၊ ရဲရင့်ခြင်းနှင့် ရင်ခုန် လှုပ်ရှားခြင်းတို့ ဆတူ ရောယှက်လျက်။

မိမိအား ငေးစိုက်ကြည့်နေသည့် အမျိုးသားနှစ်ဦး၏ မျက်ဝန်းများကို ဘာသာပြန်ကြည့်မိသည်။ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူက ဇနီးသည်၏ ထည်ဝါသော အလှအတွက် ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားနေ၏။ ဟိုချာတိတ်က အပျိုရှုံးသည့် အလှပိုင်ရှင် မမကြီးကို ရင်သပ်ရှုမောနေသည်။ သူတို့နှစ်ဦးထံ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာသည့် ဝင့် ခြေလှမ်းများက တည်ငြိမ် ပိုင်နိုင်လွန်းလှသည်။ 

“ Wow.. အမက ပုံထဲကထက် အများကြီး ပိုမိုက်တာပဲ..” 

ပခုံးနှစ်ဘက်ကို ဟန်ပါပါ တွန့်ရင်း ပြောလိုက်သည့် သူ့ စကားကြောင့် ဝင့် အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်သွားသည်။ အရွယ်သုံးပါး မိန်းမသားအားလုံး မိမိကို လှတယ်ပြောလျင် ကျေနပ်ကြသည်သာလေ။ 

ကိုသန့်စင် တစ်ယောက်လည်း အလှူ့ရှင်ပီပီ မိန့်မိန့်ကြီး ပြုံးလျက်။ မိမိ ဇနီးဖြစ်သူ၏ အလှအပကို သူစိမ်းအမျိုးသား တစ်ယောက်ရှေ့တွင် ကြွားပြရတာ ရင်ခုန်စရာ။ ခဏ နေရင် သည်ထက် ရင်ခုန်စရာ ကောင်းတော့မည်။ကောင်လေး ကိုယ်နေဟန်က ဝင့် စိတ်ကြိုက်။ အားကစားသမားတစ်ဦးလို တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော ကိုယ်လုံးနှင့် အရပ်အမောင်း ကလည်း ကောင်းလှသူမို့ အပြစ်ဆိုဖွယ် မရှိ။ 

အနားရောက်သွားတော့ ဝင့်ထံ လက်ကမ်း ပေးသည်။ ဝင့်လည်း တည်ငြိမ်စွာပင် လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်လိုက်၏။ မိမိလက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည့် သူ့ လက်ချောင်း များက မြဲမြံလှသည်။ ဝင့် ကိုယ်အနှံ့ကို ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်တော့မည့် လက်များ။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားလေး တစ်ယောက်၏ လက်ကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်ခြင်းက ဝင့် အတွက် ဒါ တတိယအကြိမ်မြောက်။ 

မကြာမီအချိန်အတွင်း ဒီလက်များက ဝင့်ကိုယ်ပေါ်မှ ပင်တီနှင့်ဘရာလေးကို ချွတ်ပစ်လိမ့်မည်။ ဝင်းမွတ်သော ရင်စိုင်တို့ကို ညှစ်နယ် လိမ့်မည်။ ရမ္မက်တွန်းအားကြောင့် ခေါင်းမော့ထောင်နေသည့် နို့သီးလုံးလေးများကို ချေပေးလိမ့်မည်။ ချစ်သကာရည် တို့ စိုလူးနေသည့် အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်မည်။ အကွဲကြောင်း တလျှောက် မြောင်းတူးရင်း လှိုဏ်ခေါင်း တွင်းမှ ဝတ်ရည်ချိုတို့ကို ထိုးမွှေနှိုက်ယူ သုံးဆောင်မည်။ 

အိုးးး.. ဒါတွေ အားလုံးက မောင့် ရှေ့မှာ.. ဝင့်ရဲ့ ပိုင်ရှင် လင်သား ရှေ့မှာ..။ အတွေးနှင့် မောင့် ကို ခိုးကြည့်မိတော့ မောင်က ပြုံးစိစိ။ 

ဝင့် ရင်ထဲ ရဲသလိုလို.. ရှက်သလိုလို.. မောင့်ကိုပဲ အားနာမိသလိုလို နှင့် ရှိန်းမြမြ ခံစားချက်လေးက ပြောပြရန် ခက်လှသည်။ သေချာတာ တစ်ခုကတော့ မောင် မသိအောင် ခိုး လုပ်ရတုန်းကလို သိမ်ငယ် စိုးရွံ့စိတ် ရှိမနေ။မင်းထိုက်က လက်ထဲမှ ရှန်ပိန်ခွက်ကို ကိုသန့်စင်ထံ လှမ်းပေးလိုက်၏။ ပြီးနောက် ဝင့်နှင့် ရင်ချင်း အပ်လုနီးပါး မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ကာ နေရာယူလိုက်သည်။ 

သည်အချိန် သည်အရေး အတွက် နိဒါန်းလည်း ပျိုးရန် မလို၊ စကား အထွေအထူး ဆိုနေရန်လည်း မရှိ။ ဝင့်က မောင့်ရှေ့တွင် သူများလိုးတာ ခံဘို့ စောင့်နေသည်။ မင်းထိုက်က မိန်းမတစ်ယောက်ကို သူ့ ခင်ပွန်းရှေ့တွင် လိုး ရန် လာခဲ့သည်။ အချစ်နှင့် ဘာမှ မဆိုင်သည့် သည်ပွဲအတွက် တစ်ခုတည်းသော လိုအပ်ချက်က စိတ်ရှင်းရှင်းနှင့် ဆက်ဆံကြဘို့ တစ်ခုတည်း။

မင်းထိုက်က ဖြူသွယ်သော ဝင့်လက်ကလေးကို ဆွဲကိုင်ကာ သူ့ ရင်အုပ်ပေါ် တင်ပေး လိုက်သည်။ ဝင့်လည်း ကမောက်ကမ ဖြစ်လုလု ရင်ခုန်သံတို့ကို အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင် ထိန်းရင်း သူ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးကို ဖွဖွ ပွတ်သပ် နေလိုက်သည်။ ရဲတင်းပိုင်နိုင်သော မျက်နှာပေးနှင့် သန်စွမ်း တောင့်တင်းသည့် ခန္ဓာကိုယ်က ဝင့် ကာမစိတ်တွေကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နှိုးဆော်လို့နေသည်။ 

မာကျော ကျစ်လစ် နေသည့် ကြွက်သားများကို သုံးသပ်ရင်း အဖုတ်လေး အတွင်းမှလည်း အချစ်ရည်တွေ စီးကျလာပြီ။တီရှပ် အကျီကို အသာ ဆွဲမ ချွတ်ပစ်လိုက်၏။ ဗလတောင့်တောင့် လူငယ်လေး၏ ညိုလွင်သော ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး စွဲမက်ဖွယ် ပေါ်လာသည်။ 

ဝင့် တစ်ယောက် ထူပူလာသော နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျှာနှင့် တစ်ချက် သပ် မိသည်။ သည် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် အပြိုင်းပြိုင်းသော ကြွက်သားစိုင်များကို နမ်းစုပ်လိုက်ချင်သည်။ လျှာဖျားလေးနှင့် ဖွဖွ သပ်ပြီး စုပ်လိုက် လျှက်လိုက်နှင့် မထိတထိ ဆော့ကစားချင်လာသည်။

“ မောင့်.. နေရာ ယူတော့လေ.. ဝင့် သူနဲ့ …” 

ပြုံး ကြည့်နေသော မောင့်ကို ပြောလိုက်သည်။ ဝင့် ပုံစံက ကျင့်သားရနေသော စစ်သူကြီးတစ်ယောက်လိုပင် တည်ငြိမ်ရဲတင်းနေ၏။ 

မောင် ကိုယ်တိုင် သဘောတူညီ ပေးထားသည့် အပြင် အနားမှာ အတူ ရှိနေပေးသည် မဟုတ်ပါလား။ ဒါကိုကပဲ ဝင့် အတွက် ဂုဏ်ယူစရာ လုံခြုံမှု တစ်ရပ် ဖြစ်နေလား မသိ။ကိုသန့်စင်လည်း အလိုက်သိစွာပင် ဗွီဒီယို ကင်မရာရှိရာ အခန်းထောင့်ဆီ သွားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းမီးကို အလင်း လျှော့ချလိုက်၏။ 

ကင်မရာ ဖွင့်လိုက်ပြီး ဝင့်တို့ အတွဲကို စတင် ရိုက်ကူးတော့သည်။ မိမိ ထိုင်မည့် ဆိုဖာဆက်တီ နဘေးရှိ စားပွဲပေါ်မှ မီးအုပ်ဆောင်းလေးကို ပိတ်လိုက်၏။မှိန်ပြပြ အလင်းရောင် အောက်တွင် ချစ်ရည်လူးမည့် စုံတွဲတစ်တွဲနှင့် ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ် တစ်ဦး။ ကိုသန့်စင် နှလုံးသားတို့ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသလို ဘောင်းဘီအောက်မှ ညီတော်မောင်ကလည်း သွေးတဖျဉ်းဖျဉ်း တိုးနေတော့၏။

ဝင့်လက်များက မင်းထိုက် ရင်အုပ်ကြီးနှင့် လက်မောင်းသားများပေါ် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သပ်လို့နေသည်။ မင်းထိုက် တစ်ယောက် ဝင့် မျက်နှာလှလှလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ရင်း ဆွဲမော့စေလိုက်သည်။ ကိုသန့်စင်ပါ ကြားနိုင်လောက်သည့် အသံ ဖြင့်.. 

“ ကျနော်ကတော့ ဝင့်လို့ပဲ ခေါ်ချင်တာ.. အမ ခေါ်ရမှာ အားနာရ လောက်အောင် နုပျိုနေလို့..” ။

သူ့စကားဆုံးတော့ ဝင့် ပြုံးရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ဒီအချိန်မှာ အခေါ်အဝေါ်တွေ ညှိနှိုင်းနေစရာ ဘာလိုလဲ.. အဓိက က အဓိက ပဲလေ။

“ အိုခေ.. အဆင်သင့်ပဲလား ဝင့်.. ကျနော့် အတွက်.. ကျနော် လိုးတာ ခံဘို့အတွက်.. ရယ်ဒီပဲလား..”

“ ဒါပေါ့.. တို့ လိုချင်နေပြီလေ..”

“ အရင်းဆုံး ဝင့် ယောင်္ကျားကို ပြရမယ်.. သူ့မိန်းမက တခြားယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို ဘယ်လို စုပ်ပေးလဲ ဆိုတာ..”

သူ့စကားဆုံးတော့ ဝင့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး ပြုံးမိသည်။ မောင့်ကို ခိုးကြည့်လိုက်မိ၏။ မှောင်ရိပ်ထဲ ရောက်နေသော်လည်း မောင့်မျက်နှာတွင် ရမ္မက်သွေးရောင်တောက်နေမှန်း ဝင့် မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သည်။ မင်းထိုက် ဘောင်းဘီ ခါးပတ်ကို ဝင့် ကိုယ်တိုင်ပဲ ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဇစ်ကို ဆွဲချ။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်ကျသွားတော့ boxer shorts လေးပဲ ကျန်ခဲ့သည်။ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ပေး လိုက်၏။ 

အရှည်လည်း မနည်းလှသော လီး တုတ်တုတ်ကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထလာသည်။ ဝင့် မျက်လုံးလေး ဝိုင်းစက်သွားပြီး နားထင်လေးတွေပင် ထူပူလာ၏။ ဘာမှ နှုးဆွမှုမလုပ်ရသေးဘဲ ငေါက်တောက် ထနေတာ နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူးပဲ။ ခဏနေ ငါ ဆွ လိုက်လို့များ အပြည့်အ၀ တောင်လာရင် ဘယ်လောက်ကြီးတောင် ရှိနေမလဲ။ အတွေးနဲ့တင် ဖြုံသွားမိသည်။ 

“ ဒီ ဆိုဒ်လောက်နဲ့တော့ မင်း တို့ကို အီစိမ့်သွားအောင် မလုပ်နိုင်သေးဘူးနော် ကောင်လေး..”

ပခုံးလေး တွန့်ရင်း သူ့ကို စ လိုက်တော့ ချာတိတ် သဘောကျပြီး ရယ်သည်။ သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိထားသော လူငယ်လေး၊ ဝင့် သူ့ကို နောက်လိုက်မှန်းတော့ သူ ကောင်းကောင်း သိသားပဲ။


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>