ချစ်ခြင်းနှလုံးသား၏တည်မှီရာ ရမ္မက်ဖြင့် နှောင်ငင်ရစ်ဖွဲ့အပ်သည့်တရား အပိုင်း ( ၃ )
နရသူ ရေးသည်။
အခန်း ( ၁၀ )
မွန်မွန်ကျော် အပေါ်ထပ်တက်လာတော့ အမျိုးသမီးသုံးယောက်လုံး အပြန်အလှန်လုံးထွေးနေကြပြီး ကောင်းခန်းကိုရောက်ရှိနေကြပြီ။ သုံးယောက်စလုံး မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းလျက်ရှိကြပြီး သန္တာခင်က သက်မှူးခင်ပေါင်ကြားထဲခေါင်းတိုးဝင်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို မှုတ်ပေးနေသလို သန္တာခင်၏ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲကားပေးထားသော ပေါက်နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်ကိုလည်း ခင်မီမီဇော် မျက်နှာအပ်ပြီး အသည်းအသန် စုပ်ယက်ဆွပေးနေတာ တွေ့ရလေသည်။ ခင်မီမီဇော်၏ ဖင်သားပြောင်ပြောင်ကြီးမှာ ကုတင်ပေါ်မှာကုန်းကုန်းကွကွဖြစ်လျက်ရှိကာ သူမဖင်သားအိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်အကြားမှ အင်္ဂါဇပ်ကြီးမှာ အနောက်ဖက်ကို ပြူးပြဲထွက်၍နေသည်မှာ မိန်းမသားချင်းပင်ဖြစ်လင့်ကစား သူမကိုယ်တိုင် အနောက်ကနေ သဘောရှိ သိမ်းကျုံးဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်ချင်စိတ်ပင် ပေါက်လာမိလေသည်။
မွန်မွန်ကျော် အိမ်ဖော်မလေး အိအိထွေးကို အပီလှဲသိပ်ခဲ့ပြီး နောက်ကြောင်းအေးပြီဆိုတော့မှ အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဝိုင်တွေလည်းသောက် ရော်ဘာလီးအတုအစွမ်းဖြင့် ရမ္မက်အလိုဆန္ဒပြည့်မြောက် သွားပြီ ဖြစ်သည့် အိအိထွေးတစ်ယောက် သူမအိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ထက်မှာ ခေါင်းပင်မထူနိုင်တော့ချေ။ အရွယ်နှင့်မမျှအောင် အန်တီမွန်ထင်တိုင်းကြဲတာကိုခံပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး လီးအတုဒဏ်ကြောင့် ဘတ်လဘိုင်လိုက်ကာ ပူထူကျိန်းစပ်ကုန်ပြီး နောက်ထပ်အပျော်ကျူးခွင့်ကိုတောင် မပေးဝံ့လောက်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
မွန်မွန်ကျော်သည်လည်း ခြေကုန်လက်ပန်းကျခဲ့သည်ပင်။
အခြေအနေကို မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့သိမြင်လို၍သာ အပေါ်ကိုတက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကုတင်အနားကို လျှောက်လာပြီး ခင်မီမီဇော်၏အိုးကားကားနှစ်ဖက်ကို အသာပွတ်သပ်ဖျစ်နယ်လိုက်ကာ အားလုံးကြားနိုင်လောက်သည့် လေသံဖြင့် …
"အားပါးပါး သန္တာရယ် ငါ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကြီးပွားနေလိုက်ပုံများ … နည်းနည်းပါးပါးလည်း မျှဝေပါဦးလား"
သန္တာခင် လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး နွမ်းနယ်စွာပြုံးပြလိုက်သည်။
"လာခဲ့ သူငယ်ချင်း ကိုယ် မင်းကိုစောင့်နေတာ ဒီက ချာတိတ်မလေးတွေရောပဲ မင်းကို မျှော်နေကြတာ ဟင်းဟင်း ဟင်း"
ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ လူးလဲထလိုက်ပါသည်။ ကိုယ်တုံးလုံးနိကက်ပုံစံအတိုင်းရှိနေသော သန္တာခင်ကား ကောင်မလေးနှစ်ယောက်အကြားမှာ ပေါ်လွင်ထင်ရှားစွာဖြင့် ကပိုကယို တစ်မျိုးလေးလှနေပေသည်။ မွန်မွန်ကျော် သူမကို ပွေ့ဖက်ပြီး နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း အပြန်အလှန်နမ်းစုပ်ကြသည်။ သူမတို့နှစ်ဦး အနမ်းပေးနေကြပုံကို ကောင်မလေးနှစ်ယောက်က ကုတင်ပေါ်ကနေ အတိုင်းသား ငေးကြည့်နေမိကြသည်။
သူမတို့ကိုယ်ပေါ်က အရှက်တွေလည်း လုံအောင်ပြန်မဖုံးနိုင်ကြတော့။ အချစ်ဆရာမကြီးများ ဖြစ်ကြသော သန္တာခင်နှင့်မွန်မွန်ကျော်တို့ နှစ်ယောက်ထံမှ တစ်သက်စာ လေ့လာဆည်းပူးအပ်သည့် အချစ်သင်ခန်းစာတွေကို ကြေညက်စွာ တတ်ပွန်နိုင်မည့်အရေးအတွက် သူမတို့နှစ်ဦးစလုံးပင် စိတ်တွေ အကြီးအကျယ် လှုပ်ရှားလျက် ရှိနေကြပြီဖြစ်သည်။
တီသန္တာက သူမတို့နှစ်ယောက်ကို မွန်မွန်ကျော်နှင့် တရင်းတနှီးဖြစ်အောင် ထပ်မံ၍ မိတ်ဆက်ပေးသည်။
"ဘယ်တစ်ယောက်ကို သဘောကျသလဲ မွန်မွန်ရေ ကိုယ်တော့ အရွေးရခက်လွန်းလို့ "
"ဟင်း ဟင်း ဒါကတော့ တကယ်စမ်းကြည့်မှ သိမှာပေါ့လို့ မစမ်းသပ်ဘဲ ဘယ်သူက အကောင်းအဆိုး ဘယ်သူသာတယ် ဘယ်သူနာတယ်ဆိုတာ ဘယ်ပြောနိုင်မှာလဲကွယ် မဟုတ်ဘူးလား"
"သမီး အန်တီ့ကို ခင်ပါတယ် အန်တီ ဘယ်လို ဆန္ဒရှိလဲ ပြောပါ"
ခင်မီမီဇော်ပြောသည်။
သက်မှူးခင်လည်း တစ်စုံတစ်ရာပြောမည့်ဟန်ပြင်လိုက်သည်။ မွန်မွန်ကျော် သူမကို လက်ကလေး ကာပြလိုက်ပြီး …
"တီမွန်က မျှမျှတတလေးပဲ ဖြစ်ချင်တာပါကွယ် ဒီနေ့တော့ အချိန်လည်း သိပ်မရဘူး မင်းတို့နှစ်ယောက် သန္တာ့ဆီမှာပဲနေခဲ့ရမှာ အန်တီလည်း ဒီရောက်နေတာကြာပြီ …မကြာခင်အိမ်ပြန်ရမှာ … ဒီတော့ …"
သူမမျက်လုံးများက မိန်းကလေးနှစ်ယောက်၏ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းများဆီကို စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်လံ အကဲခတ် စိုက်ကြည့်နေပြီး အထူးသဖြင့်သူမတို့ပေါင်ကြားထဲရှိ မိန်းမတစ်ယောက်၏ဖြစ်တည်မှုအတွက် အဓိကကျသော ကိုယ်အင်္ဂါရပ်ဝန်းဆီကို လက်တစ်ဖက်စီနှင့် လာရောက်ကိုင်တွယ် စမ်းသပ်လိုက်ကာ …
"နှစ်ယောက်စလုံး သိပ်သိပ် လှတယ် အန်တီတို့ ငယ်ငယ်ကတောင် ဒီလို မပြင်တတ်မဆင်တတ်နဲ့ လှတပတ ကလေးတောင် မရှိကြဘူး … မီမီ လာ တီမွန့်ကို နမ်းစမ်းပါ …ဒီက သက်မှူးခင်ရောပဲ"
သုံးယောက်သား တစ်ပြန်စီ တစ်လှည့်စီ မွတ်သိပ်စွာနမ်းစုပ်မိကြသည်။ မွန်မွန်ကျော်လက်တစ်ဖက်တစ်ချက် သူမတို့ကို ထွေးပွေ့ထားရင်း ဟိုကိုင်ဒီနယ်လုပ်သည်။ ကာမဇာတ်သွင်းမှုကို အစပျိုးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သန္တာခင်ပါ သူတို့ကြားထဲ တိုးဝင်လာပြီး မွန်မွန်ကျော့်ရင်သားဆိုင် အိအိနှစ်မြွှာအား လက်နှစ်ဖက်စုံကိုင် ဖျစ်နယ်နေလိုက်ရင်း …
"မွန် … မင့်ဟာကြီးတွေ ချွတ်လိုက်စမ်းကွာ … ရှုပ်လွန်းလို့"
"အင်းပါဟယ် အင်းပါ ဟင်း ဟင်း … ရော့ မင်းအတွက် ကိုယ်တစ်ခါတည်းယူလာခဲ့တာ"
လက်ထဲက လိင်တန်ဆာအတုကို သန္တာခင့်ဆီ လှမ်းပေးရင်း မွန်မွန်ကျော်ပြောလိုက်သည်။ သန္တာခင့် မျက်ဝန်းထဲမှာ အရောင်လက်ကနဲ ဖြစ်သွားရပြီး …
"သိုင်းကျူး … သူငယ်ချင်း … ကျေးဇူးအကြီးကြီးတင်တယ် …ဧကန္တတော့ ထွေးထွေးကို မင်း တစ်ခါတည်း လှဲသိပ်လိုက်ပြီနဲ့ တူတယ် နော်"
"နိုး နိုး နိုး … အထင်တော့ စွတ်မကြီးလိုက်နဲ့ သူငယ်ချင်းရေ … ငတိမလေးတွေက တစ်ခါတစ်ခါ ကိုယ်တွေထက် တောင်မှ ဇောင်းကြွချင်ကြသေးတယ် … လွယ်တော့ဖြင့် မလွယ်ဘူး …တော်ရုံတန်ရုံ အသည်းကြီးရုံနဲ့ မရဘူး မိန်းမရဲ့ အဟင်း …ဟင်း ဟင်း"
အဝတ်အစားမဲ့နေသော အမျိုးသမီးလေးယောက်၏ အချစ်ဇာတ်ဝင်ခန်းလှလှကလေးက မကြာမီအချိန်အတွင်း မှာပင် စတင်လာရတော့သည်။
မွန်မွန်ကျော် နမ်းသည် စုပ်သည် ကိုင်သည်။ မီမီဇော် ပြီးတော့ သက်မှူးခင် တစ်လှည့်စီ။ သူမတို့နှစ်ယောက် အနက် သက်မှူးခင်ကို အပိုင်ချွေချင်တာနှင့် အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပစ်လိုက်သည်။
"အိုး လန့် လိုက်တာ အန်တီရယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့်"
သန္တာခင်က နပ်သည်။ မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက်ကို ရွေးလိုက်ချိန်မှာပင် သူမကလည်း ခင်မီမီဇော်ကို ရင်ချင်းအပ်ပွေ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ကာ လက်ထဲကလိင်ချောင်းအတုကို သူမဆီးခုံဆီ မထိတထိလုပ်၍ ကပ်ဖိပွတ်ဆွဲပေးလိုက်ပါသည်။
"အ အ ဘာ ဘာ ကြီးလဲ တီတီ …"
"ညည်း မမြင်ဖူးလား လီးဒစ်ကြီးကို ဒါကြီး နင့်အထဲ ထည့်ပေးချင်လို့ …ကောင်းသွားစေရမယ်"
"ဖြစ် ဖြစ်ပါ့ မလား လို့ ဟင့် အကြီးကြီး"
"အို ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာလဲ ကလေးရယ် တကယ့်လူ ဒါထက်ကြီးတယ် ရှည်တယ် …အတုက အစစ်လောက် မနာဘူးမကျိန်းဘူး ရော်ဘာ ဆီလီကွန် ပျော့ပျော့အိအိကလေး အဲဒါ တကယ့် ဖီးလ်ဆေး ဟင်း ဟင်း သိတယ်မဟုတ်လား မီမီ ရယ် ဖြေးဖြေးချင်းမွှေပြီး လိုးပေးရင်နတ်ပြည်ရောက်ရသလိုပဲ "
ခင်မီမီဇော် ဘာမျှမပြောနိုင် ခံလည်းအလွန်ခံချင်နေပြီ။ တစ်နေကုန်အောင် ဆွဖန်များ၍ အစွမ်းကုန်ထကြွ သောင်းကျန်းနေသော ရမ္မက်စိတ်ကို ဘယ်လိုမှတားဆီးလို့ မရတော့။ ဟော လဒစ်ထိပ်ဖူးကြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲကို တတိတိတစ်ရစ်ရစ် တိုးဝင်လာပြီ။ ထိပ်ခေါင်း(လဒစ်ခေါင်း) နှစ်ဖက်ပါသော ရော်ဘာလီးတုကြီးက တစ်ဖက်က တီသန္တာရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ နစ်မြုပ်စိုက်ဝင်နေသလို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ဆိုသလိုပင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကိုပါ စွိ ဇွပ်ဆိုပြီး ထည့်လိုးပေးလိုက်ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ ခင်မီမီဇော် ခါးလေးကော့ကနဲဖြစ်သွားရသည်။
"အ အိ အိ အင့် တီ တီမွန် ရယ် အို့ အိုးးး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် မီမီ့အဖုတ် ကွဲတော့မယ် အ အရမ်း မ ဆောင့်နဲ့ ဟင့် အိ အင့် အင့်"
"စွပ် ဖွပ် စွပ် ဘတ် ဖွပ် စွိ စွတ် ဇွပ် ဖွတ် ဘွတ် ဘုပ် ဘတ် ဖတ် အ အလာ့လာ့ အိ အီး ဟင့် အင့်"
"ကောင်းလား ကောင်းလား မီမီ တီသန္တာ ဖြေးဖြေး လိုးပေးပါ့မယ် တစ်ချက်ချင်းပဲ ကဲ ကဲ"
"စွိ စွတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ဗွပ် ဗလစ်လစ် ဖြွတ် ဘွပ် ဖွပ် ဘုတ် စွိ စွိ စွပ် ဗလွတ်"
"အ ကောင်း ကောင်းတယ် တီတီ ဆောင့် ဆောင့် အိ အင့် အိယာ့ အလာ့လာ့ အ အင့်ဟင့် လိုးလိုး ပါ မြန်မြန် မြန်မြန် အိ ဟင့် ဟင့် အင့်"
လှုပ်ရှားမှုတွေ မြန်လာသွက်လာသည်။ ချောဆီလည်း ပိုထွက်ကာ တစ်ဆို့ဆို့ ပြည့်သိပ်ကြပ်နေပေမယ့် နာတာထက် ကောင်းတာက ပိုမိုအလေးသာလာပြီး တစ်စတစ်စ ကြိုက်မရှက်ငိုက်မရှက်ဆိုသလို လီးဇိမ် တဖြည်းဖြည်း ပိုတွေ့ပြီး စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးပြဲရွဲသွားတဲ့အထိ ဖြဲခံပစ်လိုက်ချင်လာသလိုမျိုး … ။
အန်တီသန္တာလည်း သူကောင်းကိုယ်ကောင်းမို့ သက်ညှာလိုခြင်း အလျဉ်းမရှိတော့ဘဲ အသားကုန်မောင်းတင်၍ ဆော်ချင်တိုင်း ဆော်နေလေပြီ။ သူမခါးလေးကို ကွေးလိုက်ညွှတ်လိုက် ဆောင့်ချလိုက်နှင့် လဒစ်ထိပ်ခေါင်း တစ်ခုလုံးသာမက လီးကိုယ်ထည်ကြီးပါ သုံးလေးလက်မစီလောက် နှစ်ယောက်သား စောက်ပတ်ထဲကို ဝင်ရောက်ကာ သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်၍ (တကယ့်ယောက်ျားအစစ်တစ်ယောက် လိုးနေသလို) သူမကို အဆက်မပြတ် လိုးပေးနေလေသည်။ ခင်မီမီဇော် အတော်ကလေး ကောင်းလာသည်။
"တီတီ … ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် လုပ် လုပ်ပါ သမီး မနေနိုင်တော့ဘူး အ အား အား"
ဆိုပြီး အလောသုံးဆယ်ပြောလိုက်ရင်း တီတီသန္တာဆောင့်လိုးမှုကို အောက်မှနေ၍ အားပါးတရ ကော့ညှောင့် ဆောင့်ပေးးနေမိသည်။ လီးက တဖြည်းဖြည်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ကျွံဝင်သွားပြီ။ နှစ်ယောက်သားဆီးခုံချင်းပင် ထိကပ်မိမတတ် ဖြစ်ဖြစ်သွားကြသည်။ အမှန်ပြောရလျှင် လီးအတုနှင့်ပါကင်ဖွင့်သည်ဟု ဆိုရမည်လားမသိချေ။ ပါကင်စစ်မစစ်ဆိုတာကိုတော့ သူမမှတစ်ပါး မည်သူမျှ ခန့်မှန်းသိရှိုနိုင်စွမ်း မရှိနိုင်ပါပြီ။
မွန်မွန်ကျော်လည်း ကောင်မလေး(သက်မှူးခင်) ၏စောက်ပတ်ကို အားပါးတရ ယက်ပေးစုပ်ပေးသည်။ လက်ထိုး၍လည်း စက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဍာန် လှည့်ပတ်မွှေလိုးပေးသည်။ သက်မှူးခင်လည်း အရှိန်ရသထက်ရလာပြီး မွန်မွန်ကျော့် နို့ကိုစို့လိုက် စောက်ပတ်ပွတ်ပေးလိုက် လုပ်လာပါသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး စောက်ရည်များ မြင်လို့ရှုလို့ပင် မကောင်းအောင် ရွှဲရွှဲစိုနေကြပေပြီ။
"တီမွန် အိ အိ အ ယား ယားတယ် စောက်ပတ်ထဲက ရွလွန်းနေပြီ လုပ် လုပ်ပါ မြန်မြန်လေး အတူတူ ပွတ်ချင်တယ် စောက်ပတ်ပွတ်ရအောင် အန်တီမွန်ရယ် … ဟင့် ဟင့် အင့် အ အိ အင့်"
"မပွတ်ခင် တီတီ့ စောက်ပတ်ကို အရင်ယက်ပေးစမ်းပါဦး သမီးရယ် …တီတီ့ နို့နှစ်ဖက်ကိုပါ နယ်ပေး ဖျစ်ကစားပေးစမ်းပါ"
"ဟုတ် တီမွန် ဟုတ် ဟုတ် ကဲ့ "
သက်မှူးခင် ဘာဂျာပိုင်သည်။ အပီကိုင်ပေးသည်။ စောက်ပတ်ယက်ပေးသလို အစိကလေးကိုလည်း လက်နှင့်ညှစ်ချေကာ ဆွနှူးပေးနေသည်။ တစ်ပြန်စီ တစ်လှည့်စီပင်ဖြစ်သည်။
ပြီးနောက်မှာတော့ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ် ပေါင်ချင်းထပ်၍ ပွေ့ဖက်မိကြကာ စောက်ဖုတ်ကို အပြန်အလှန် ပွတ်သပ်နှူးဆွ၍ ဆီးခုံအချင်းချင်းထိတွေ့ဖိကပ်ကာ စောက်ပတ်ချင်း လင်ကွင်းရိုက်သလို ခါးလေးကိုကော့ကာညွတ်ကာ ဝေ့ဝိုက်လိုးဆောင့်မိကြရင်း ဖြိုးဖြိုးဖျစ်ဖျစ် အတွေ့အရသာကို စည်းစိမ်ယူခံစားလျက် စောက်စိချင်း မထိတစ်ချက်ထိတစ်ချက် ခလုတ်တိုက်ကာဖြင့် အဆုံးမရှိ ကျယ်ပြန့် နက်ရှိုင်း လွန်းလှသော ကာမပင်လယ်ကြီးထဲကို စိတ်လိုက်မာန်ပါပင် ခုန်ဆင်းမျောပါနေမိ ကြလေတော့သည်။
……….............................................................
အခန်း ( ၁၁ )
တစ်ပတ်တိတိ အချိန်ကြာမြင့်သွားသည်။
ဒီကြားထဲမှာ မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သန္တာခင့်နေအိမ်ကို နေ့စဉ်လိုလို ချောင်းပေါက်မတတ်ရောက်ရှိကာ သန္တာခင် ထိန်းထားသော ခင်မီမီဇော် သက်မှူးခင်ဆိုသည့် မြီးကောင်ပေါက်မကလေးနှစ်ယောက်နှင့် အချိန်ပြည့် အချစ်စခန်းသွားရင်း ချစ်ရေးချစ်ရာနှင့်ပတ်သက်၍ သူမတို့ သိသင့်သိအပ် တတ်သင့်တတ်အပ်သည့် အဋ္ဌာရသပညာရပ်တွေကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိသင်ကြားပေးသည်။
သူမတို့နှစ်ယောက်အနက် ပထမဆုံးဈေးဦးပေါက်သူမှာ ခင်မီမီဇော်ဖြစ်သည်။ သုံးရက်မြောက်နေ့မှာ သန္တာခင်ကိုယ်တိုင် သူမကို မြို့ထဲသို့ခေါ်သွားပြီး ကြိုတင်အချိန်းအချက်ပြုလုပ်ထားသည့်အတိုင်း အေဂျင်စီမှတာဝန်ရှိသူတစ်ဦးဖြစ်သည့် Mr.Ahmad Ali နှင့် သွားရောက်တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ နှစ်ရက်နှစ်ညတိတိ ပြန်ရောက်မလာကြ။ သက်မှူးခင်လည်း သူမအလှည့်ရောက်မည့်နေ့ရက်ကို မွန်မွန်ကျော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ရွှေရင်ကလေး တထိတ်ထိတ်နှင့် လက်ချိုးရေတွက်နေရရှာလေသည်။
တကယ်ပြန်လာတော့ ခင်မီမီဇော် ပြန်လိုက်ပါလာခြင်းမရှိဘဲ ဒေါ်သန္တာခင်တစ်ယောက်တည်းသာ သူမကိုယ်ပိုင်ကားလေးနှင့် ပြန်ရောက်လာတာတွေ့ရသည်။ ခင်မီမီဇော် အလုပ်ဖြစ်ဖို့သေချာပြီဖြစ်ကြောင်း ရှေ့လအတွင်း မလေးရှားထွက်ခွာဖို့ နှင့် သူမ၏အလုပ်အတွက် လိုအပ်သော ဗီဇာလျှောက်ရန်ကိစ္စများ ရှိသေးသည့်အတွက် Mr.Ahmad ထံ တစ်ပတ်တန်သည် ဆက်လက် နေထိုင်ရဦးမည်ဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်သန္တာခင် ပြောပြသည်။
သက်မှူးခင်ကို နောက်တစ်ပတ်ဆက်ချိန်းပြီး ဒီကြားထဲမှာ သူမအိမ်မှာပဲ အတူတကွ အေးအေးဆေးဆေး ဆက်နေသွားဖို့ ပြောပါသည်။
"အန်တီမွန်လည်း ရှိသားပဲ အလုပ်က တစ်ဦးချင်းဆိုရင်ပိုအဆင်ပြေတယ်ဆိုရမယ် မီမီဇော်က ဆန္ဒစောလွန်းလို့ သူ့ကို အရင်ထွက်ခိုင်းလိုက်တယ် ကိစ္စပြီးရင် နောက်အပတ် ပြန်လာမှာပါ"
သက်မှူးခင် နောက်ချန်လှပ်ခြင်းခံရ၍ စိတ်နည်းနည်းညစ်သလိုဖြစ်သွားပေမယ့် ဘာမှတော့ ပြန်မပြောသာပေ။
"ရပါတယ် တီသန္တာရယ် အဆင်ပြေရင်ပြီးတာပဲ ဒါနဲ့ ဟိုလူကြီးက မမမီကို … ဘာဘာညာညာတွေ လုပ်မှာပဲ သမီး ထင်တယ် သမီးအလှည့်ကျ ဘယ်လိုတွေ ဆက်လုပ်ရမလဲ အကြံဉာဏ်လေးဘာလေး ပေးစမ်းပါဦး တီတီရဲ့"
"မပူနဲ့ ဒါတော့ တီသန္တာ ဖြေးဖြေးချင်း သင်ပေးသွားမှာပေါ့ ကဲ မွန်မွန်ရေ ကောင်မလေးက ခု တစ်ယောက်တည်းနော် အားမငယ်အောင် အားပေးဖို့တော့ လိုနေပြီကွယ်"
မွန်မွန်ကျော် မျက်လုံးကလေးမှေးစင်းပြီး တဟင်းဟင်းနှင့် အသံခပ်ညှင်းညှင်းကလေး ရယ်လိုက်သည်။
ဆရာမကြီးနှစ်ယောက် တပည့်မချောချောကလေးက တစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ။ ဒီအထဲမှာ အကွက်ကောင်းစောင့် နေသည့် အိမ်ဖော်မလေး အိအိထွေး (ထွေးထွေး)လည်း ပါနေသည်။ ဘာများဖြစ်ကြဦးမလဲ ဘယ်လိုတွေ ဆက်လက် ရင်ဆိုင်ရဦးမလဲ ဆိုတာကိုတော့ သက်မှူးခင်လည်း အတိအကျ မသိနိုင် မခန့်မှန်းနိုင်ပါပြီ။
အဲဒီညက တစ်ညလုံး အတူသောက်ကြစားကြနှင့်အချိန်ဖြုန်းကြပြီး မွန်မွန်ကျော်တို့ ဆရာမကြီးနှစ်ယောက်ရဲ့ ကြောင်က ကြွက်ကို ကစားသလို ကစားကွက်များအောက်ဝယ် အပျိုဖြစ်စအရွယ် မိန်းမငယ်ကလေးမျှသာ ဖြစ်သည့် သက်မှူးခင်ဆိုတဲ့ချာတိတ်မလေးတစ်ယောက် မလူးသာမလွန့်သာဆိုသလို ကောက်ကောက်ပါအောင်ပဲ မျောပါနေမိရင်း သူမတစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေမတတ် ဖြစ်ခဲ့ရလေတော့၏။
မွန်မွန်ကျော်နှင့်နှစ်ချီစီ သန္တာခင်ရဲ့နမ်းစုပ်ချော့မြှူမှုအောက်မှာ သုံးချီ သက်မှူးခင်တစ်ယောက် အပီအပြင် အကိုင်ခံလိုက်ရသည်။ လီးအတုနှင့်တော့ အဆော်မခံရသေးချေ။ သူမ မောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားချိန်ကျမှသာ သန္တာခင်နှင့်မွန်မွန်ကျော်တို့ နှစ်ယောက်သား လီးအတုနှင့် (သူမတို့အကြိုက် သုံးစွဲနေကျဖြစ်သော နှစ်ဖက်ချွန် လီးပင် ဖြစ်သည်။) တစ်ပြန်စီ ဆော်လိုက်ကြသည်။ မွန်မွန်ကျော်နှင့်သူမ စစ်စတီနိုင်းလုပ်၍ သူမ(သန္တာခင်) အောက်ကနေ မွန်မွန်ကျော့်စောက်ပတ်ကို ဘာဂျာကိုင်ပေးနေချိန်မှာ မွန်မွန်ကျော်က အပေါ်စီးကနေ သန္တာခင့်စောက်ပတ်ထဲကို လီးအတုကြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပေးနေပြီး မွန်မွန်ကျော့်အလှည့်ကျတော့ သန္တာခင်က သူ့သူငယ်ချင်းမ၏စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲကလေးထဲကို လီးအတုနှင့် သုံးလေးချီဆက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ အသားကုန်ပင် လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။ မွန်မွန်ကျော်က အောက်ကနေ သန္တာခင်နှင့်ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်နေကာ သန္တာခင်ရဲ့စောက်ပတ်ကို သူမ ပါးစပ်နှင့် တေ့၍ စုတ်လိုက်မှုတ်လိုက် လျှာနှင့်ထိုးကလိကာ ယက်ဆွလိုက် ပြန်လည် တုံ့ပြန်လုပ်ပေးနေသည်။ စောက်ရည်တွေက နှစ်ယောက်သား စောက်ပတ်များဆီမှာ ရှုလို့မြင်လို့ မကောင်းအောင်ပင် အလျှံပယ် စီးယိုထွက်ကျလာရလေသည်။
ညဉ့်နက်ပြီ ဆိုပြီး အိပ်မည့်ဟန်ပြင်သည့်အချိန်မှာ နံနက် ၄နာရီပင် ထိုးပြီးနေပြီ။
ကျန်ရက်များတွင်လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။
သက်မှူးခင် လီးအတုနှင့်အလိုးခံရတာသာ အဖတ်တင်သည်။ မွန်မွန်ကျော်တစ်လှည့် သန္တာခင်တစ်လှည့် နှစ်ပင်လိုးခြင်းဖြစ်၍ သူမမှာ ကော့ပျံနေအောင်ကို အလူးအလဲ ခံစားလိုက်ရလေသည်။
အစစ်မဟုတ် အတုပင် ဖြစ်လင့်ကစား သက်မှူးခင်အနေနှင့် လီးနှင့်ယဉ်ပါးသွားသည်အထိ စခန်းသွင်းလေ့ကျင့် အလိုးခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် လီးမကြောက်ဖို့ အတွက် ဆရာမကြီးနှစ်ယောက်က လက်တွေ့သင်ခန်းစာပေးခြင်းဟုလည်း ဆိုနိုင်ပါသည်။
လေးရက်လောက်ကြာမှ ခင်မီမီဇော် ပြန်ရောက်လာသည်။ သန္တာခင်နှင့် နှစ်ကိုယ်ကြား တီးတိုးပြောဆို နေကြပြီးနောက် သန္တာခင်က …
"ကဲ သက်မှူးခင်ရေ ညည်း မျှော်လင့်သလို ဖြစ်လာဖို့တော့ လမ်းစမြင်နေပြီ မီမီဇော် ဒီကနေ မထွက်ခင် ညည်းလေးကို ဟိုလူနဲ့ ရင်းနှီးအောင် တစ်ခါတည်း မိတ်ဆက်ပေးရတော့မယ် "
"ရှင် တီသန္တာ …သမီး … သ မီး က … သူ့ဆီ …ဒီအတိုင်း လိုက် လိုက် သွား ရတော့မလား"
"ဟုတ်တယ် ဒီညနေ သမီးလည်း ပျင်းမနေအောင် တီသန္တာရော တီမွန်ပါ လိုက်ပေးမှာပါ နေရာက မီမီဇော်သွားတဲ့နေရာ မဟုတ်ဘူး … ပြီးတော့ ရန်ကုန်မှာတင် ကိစ္စမပြီးဘူး သူတို့ ရုံးအလုပ်ကိစ္စနဲ့ နေပြည်တော်သွားရင်း သမီးနဲ့ တီမွန်ကို တစ်ပါတည်း … သူတို့နဲ့ ထည့်ပေးလိုက်ရမှာ"
အမှန်မှာတော့ စည်းဝါးကိုက် ညှိနှိုင်းထားပြီးသားဖြစ်ကာ မွန်မွန်ကျော်လည်း ဒီအကြောင်းကို ကြိုသိထားနှင့်ပြီးသား ဖြစ်သည်။ သန္တာခင် မွန်မွန်ကျော်ဖက်လှည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက်ကာဖြင့် …
"ဘယ့်နှယ်လဲ မွန်မွန် …ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ကိုယ့်ကို ကူညီပေးစမ်းပါ … မင်း အချိန်နည်းနည်းတော့ ဖဲ့ပေးနိုင်တယ် မဟုတ်လား"
"ဘယ်နှစ်ရက် ကြာမှာ မို့လို့လဲ … သန္တာ ရဲ့"
"အလွန်ဆုံး သုံးရက် လေးရက်ပေါ့ လမ်းမှာ ကိုယ်နဲ့ မင်း တစ်ယောက်ယောက်တော့ပါမှ သက်မှူးအနေနဲ့ နေသာထိုင်သာရှိမှာ … နို့မို့ တစ်ယောက်တည်း ကြောင်တက်တက်နဲ့ အားလည်းငယ်နေရော့မယ် … စားသောက်နေထိုင်ဖို့ အတွက်တော့ လိုလေသေး မရှိစေရပါဘူး သူ့ဖက်က တာဝန်ကျေဖို့ ဆိုတာ …ကိုယ့်အနေနဲ့ ရဲရဲကြီး အာမခံတယ် … ဘောက်ဆူးကတော့ ပြောမနေနဲ့ … မင်းလည်း သိပါတယ် မွန်ရာ"
"အင်းလေ ဒါဆိုလည်း ပြီးတာပဲ ကိုယ် လိုက်သွားပေးပါ့မယ် … ကိုယ့်အနေနဲ့လည်း သူ့နဲ့ လူချင်း ရင်းနှီးခွင့်လည်းရ အလုပ်ခွင် အတွေ့အကြုံသစ်လည်းရ ဆိုတော့ … ရှေ့ခြေတစ်လှမ်းတိုးဖို့ ပိုအဆင်ပြေသွား တာပေါ့ … မှုတ်ဖူးလား သန္တာရယ်"
"ဟင်းဟင်း ဟင်း ငါ့သူငယ်ချင်း မြင်တတ်လာပြီ … ဒီလိုမှပေါ့ … မင့်လူကြီးကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး ယုံအောင် ဖြီးပေးလိုက်ပါ့မယ် … နောက်ကြောင်းအတွက် တွေးပူမနေနဲ့တော့ … စိတ်အေးအေးသာထားလိုက် ကိုယ်က ဒီမှာနေပြီး မီမီဇော်လိုအပ်တာလေးတွေ ဆက်လုပ်ပေးလိုက်မယ် ဟုတ်ပြီလား သူငယ်ချင်း"
"ကောင်းပြီ သန္တာ"
သဘောတူညီမှု ရသွားကြသည်။
သန္တာခင်၏အကြံသက်သက် သူမအစီအစဉ်အတိုင်း ကွက်တိပဲဖြစ်သည်။ မွန်မွန်ကျော်ကိုလည်း အေဂျင်စီအတွက် အပိုင် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီးသား ဖြစ်သွားသလို သက်မှုးခင်ကို ထိန်းကျောင်းပေးဖို့ အတွက်လည်း တစ်ဖက်ကနေ သူမပုခုံးပေါ်သို့ တာဝန်လုံးလုံး လွှဲအပ်ပြီးသားလည်း ဖြစ်သွားသည်။
သန္တာခင်မှာက လုပ်စရာအလုပ်ကိစ္စကလေးတွေ အများကြီး ရှိနေသည်။
အထူးသဖြင့် မလေးကုလား Mr.Ahmad Ali လက်ထဲအပ်နှံ၍ မိမိလိုင်းသွင်းခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သော ခင်မီမီဇော်ကို နိုင်ငံခြားသို့ မထွက်နိုင်သေးခင် သူမကိုယ်ကျိုးအတွက် အကျိုးရှိရှိလက်တွေ့အသုံးချစရာ နေရာများစွာ ကျန်ရှိသေးသည်။ သူမကဲ့သို့သော အခွင့်အရေးသမားများအဖို့ ဘယ်ခေတ်ဘယ်စနစ်ပဲရောက်ရောက် ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင်ပြီးရော ဆိုသည့် ယုတ်မာကောက်ကျစ်၍ အောက်တန်းကျသည့် စိတ်ဓာတ်မျိုးရှိကြသူတွေချည်း မဟုတ်လား။ အင်္ဂလိပ်ခေတ် ဂျပန်ခေတ် ပါလီမန်ခေတ် မဆလခေတ်ကရော ၈၈၈၈ အရေးတော်ပုံခေတ် မှသည် ဒီကနေ့ ဆိုရှယ်မီဒီယာခေတ်များအထိ မိမိကိုယ်ကျိုးအတ္တ တစ်ခုတည်းကိုသာ ကြည့်တတ်လေ့ ရှိကြပြီး ငါ့ဘို့ ငို့ဘ တစ်ခုတည်းကိုသာ စဉ်းစားကာ အများထိခိုက် နစ်နာမှုအတွက် ကိုယ်ချင်းစာနာမှုတရား လုံးဝ မထားတတ် ကြသူတွေပဲ ဖြစ်ကြပါသည်။
အကယ်၍သာ ခင်မီမီဇော်နေရာမှာ အခြား ဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိ အမျိုးကောင်းသမီးကလေး တစ်ယောက်သာ ဆိုလျှင် ဘယ်လောက် အထိတောင်များ ဆုံးရှုံးနစ်နာလိုက်လေမလဲဆိုတာ စာရှုသူတို့လည်း တွေးတောစရာ တစ်ခုအနေနှင့် နှိုင်းချင့်သုံးသပ်ကြည့်နိုင်လောက်ပေသည်။ သက်မှူးခင်အနေနှင့်လည်း ခင်မီမီဇော်ကဲ့သို့ပင် စိတ်ဓာတ်ရေးရာအရရော ခံယူရပ်တည်ချက် အနာဂတ်ရေးရာရည်မှန်းချက်များ ထွေပြား ဝေဝါးနေပြီး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် မစဉ်းမစားမဆင်မခြင် တစ်ဇွတ်ထိုး မိုက်တိမိုက်ကန်းလုပ်မည့်သဘောကို သူမတို့ နေထိုင်ပြုမူ ပြောဆိုပုံများအရ သိသိသာသာ ပေါ်လွင်ထင်ရှားစွာ တွေ့မြင်နေရပေသည်။
ဒီအချက်ကလည်း သန္တာခင်တို့ကဲ့သို့ အတွေ့အကြုံစုံလင်ရင့်ကျက်ကာ လူ့သဘောလူ့မနောကို နောကြေနေအောင် နားလည်နိုင်သူများအတွက် ဘယ်သူဟာ ဘာလဲ ဘယ်ကဲ့သို့ သော စိတ်ဆန္ဒရှိမလဲ ဆိုတာကို မြင်ရုံနှင့်ပင် ဒက်ကနဲ ကြိတင် သိမြင်နိုင်စွမ်း ရှိကြသည်ပဲ ဖြစ်သည်။ တစ်နည်းပြောရလျှင် ဘယ်သူဟာ သူမတို့အတွက် သားကောင်ဖြစ်နိုင်မလဲ ဘယ်သူ့ကို ဘယ်လိုအသုံးချနိုင်လိမ့်မလဲ ဆိုတာ အစောကြီးကတည်းကပင် ကြိုတင် တွက်ဆ ထားပြီးလည်း ဖြစ်ပေသည်။
အချိန်းအချက် ကြိုလုပ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်းပင် …
ညနေစောင်း ၆ နာရီခွဲ အချိန်လောက်တွင် အိမ်မှထွက်လာခဲ့ကြပြီး သန္တာခင် မွန်မွန်ကျော်နှင့်သက်မှူးခင်တို့ သုံးယောက်သား သန္တာခင့် အိမ်မှကားနှင့် အတူတကွစီးနင်းလိုက်ပါလာကြကာ ကားလေးက မြေနီကုန်း ရှင်စောပုလမ်းရှိ Mr.Ahmad Ali ခေတ္တခဏ တည်းခိုနေထိုင်လျက်ရှိသော Grand Hotel ဆိုသည့် အသန့်စားဟိုတယ်တစ်ခုဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့ကြလေသည်။ ခင်မီမီဇော်ကိုတော့ အိမ်မှာပဲ နားနေခိုင်းထားပြီး သူမတို့ချည်းသာ ထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
ဧည့်ခန်းမှာ သူတို့ကို အသင့်စောင့်ကြိုနေဟန်တူသည့် Mr.Armad ၏ အတွင်းလူယုံ စင်္ကာပူနိုင်ငံသား ဖန်ဒီ ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
သန္တာခင်နှင့်အင်္ဂလိပ်လို ပြောဆိုနှုတ်ဆက်ကြပြီးနောက် (အမှန်တော့ စင်းဂလစ်ရှ် လို့ခေါ်ရမလားမသိ။အသံဝဲတဲတဲ လျှာခပ်လိပ်လိပ်နှင့်မို့ မွန်မွန်ကျော်ပင် သဲကွဲအောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားပြီး နားထောင်နေရသည်။) သူက အပေါ်ထပ်ရှိအခန်းတစ်ခုဆီကို သူမတို့ကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့လေသည်။
…………..............................................
အခန်း ( ၁၂ )
Mr.Ahmad စောင့်နေသည်။
အသက်အားဖြင့် သိပ်တော့မကြီးသေး။ ၅၀ ကျော် ၅၅ - ၅၆ နှစ် ဝန်းကျင်လောက်ရှိမည်။ ခန္ဓာကိုယ် ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းသန်စွမ်းပြီး အရပ်အမောင်း ၆ပေခန့် မြင့်မားကာ အသားမည်းမည်း လင်းယုန်ငှက်လို နှာတံကောက်ချိတ်နေပြီး နှုတ်ခမ်းမွှေးထူထူကြမ်းကြမ်းကြီးများနှင့် ရမ္မက်လိုအင်ကြီးမားမည့် ပုံပန်းသဏ္ဍာန်မျိုးကို တွေ့ရလေသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိမည့်ပုံစံမျိုး ဖြစ်ပြီး အထက်တန်းလွှာရှိ အမျိုးသမီးများအကြိုက် စမတ်ကျကျ ဝတ်စားဆင်ယင်ထားသူဖြစ်သည်။
သန္တာခင်ကပင် ဦးဆောင်၍ စကာစမြည်ပြောဆိုနေကြကာ သူ့တပည့် ဖန်ဒီကိုပါ အပြင်ထွက်ခိုင်း လိုက်ပေသည်။ သူ့မျက်လုံး အကြည့်ရိုင်းရိုင်းများက အမျိုးသမီးသုံးယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း အထက်အောက် ရပ်ဝန်းများဆီကို အနုလုံပဋိလုံ ကြည့်ရှုအကဲခတ် လေ့လာသုံးသပ်လျက်ရှိလေသည်။
သန္တာခင်နှင့်သူက မဆွကပင် ရင်နှီးကျွမ်းဝင်ပြီးသူတွေမို့ သန္တာခင် သူ့အနားကိုမခွာစတမ်းကပ်ပြီး ပြောဆိုစရာရှိသည်များကို တတွတ်တွတ်ပင် ပြောဆိုအစီရင်ခံလို့ နေပေသည်။ သက်မှူးခင် ဗီဇာကိစ္စ ကုမ္ပဏီတစ်ခုခုမှာ နေရာကောင်းရဖို့ ဒါမှမဟုတ် အလုပ်ဆိုဒ် တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု စတိုးဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာဖြစ်ဖြစ် သွင်းပေးဖို့အတွက် သူမကိုယ်စားကြားဝင်ပြီး နားပူနားဆာလုပ်ပေးသည်။ မွန်မွန်ကျော်နှင့်ပတ်သက်ပြီး တော့လည်း သူမနှင့်ယခင်ကတည်းက ရင်းနှီးသောသူငယ်ချင်းဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စတင်ချိတ်ဆက်မိပြီး ရှေ့လျှောက်လက်တွဲလုပ်ဆောင်သွားမည့် အလုပ်ခွင်လေးတွေကိုလည်း သူသိအောင် တမင် ထည့်သွင်း ပြောပြလိုက်သည်။ Ahmad Ali ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့်နားထောင်နေပြီး သူသိလိုသည်များအား ပြန်မေးနေသည်။
မွန်မွန်ကျော်တို့နှစ်ယောက်ထံကို လှည့်ကြည့်၍ …
"ငါ့နာမည် အာလီလို့ ခေါ်တယ် မင်းတို့ အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးရင်း ဒီမှာ တစ်ညတာလောက်တော့ အေးအေးဆေးဆေး နားနေနိုင်တယ် မနက်ဖြန်မနက်စောစော နေပြည်တော်သွားဖို့ရှိတယ် မင်းတို့နှစ်ယောက်ကို ခေါ်သွားချင်တယ် "
သူက ကုလားသံအနည်းငယ်ဝဲသော ဘိလပ်စကားနှင့် ပြောသည်။ မွန်မွန်ကျော် နားလည်ပါသည်။ သန္တာခင်က သက်မှူးခင်ကိုပါ နားလည်အောင်ဆိုပြီး ထပ်ဆင့် ဘာသာပြန်ပေးသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက် နာမည်များ ပြောပြီးတော့လည်း သူနှင့် မိတ်ဆက်ပေးသည်။
ထိုင်ရာကထလာပြီး မွန်မွန်ကျော်ကိုတစ်လှည့် သက်မှူးခင်ကိုတစ်လှည့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်၍ နှုတ်ဆက်သည်။ သက်မှူးခင်စိတ်လှုပ်ရှားကာ ထူထူပူပူကလေးဖြစ်သွားသည်။ ပြန်မလွှတ်ဘဲထားပြီး မွန်မွန်ကျော်၏ တင်ပါးအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်ဆီ သူ့လက်ကလျှောဆင်းကာ ဖျစ်ကိုင်လိုက်ရာ မသိသလိုပင်နေရင်း ပြုံးတုံ့တုံ့ကလေးလုပ်နေလိုက်သည်။ ကုလားကြီးဖက် အသာလှည့်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီး …
"ရှင် တစ်ယောက်တည်း သွားမှာလား တခြားလူရော ပါသေးလား "
မွန်မွန်ကျော် E လို (အင်္ဂလိပ်လို) ပြန်မေးလိုက်တော့ သူ သဘောကျသွားပြီး ခေါင်းကို အသာယမ်းပြပြီးနောက် ဆက်လက်၍ …
"No . No … မဟုတ်ဘူး ငါတို့လေးယောက်သွားမှာ ဟိုမှာတာဝန်ရှိသူတွေနဲ့ Workshop တစ်ခုလုပ်မယ် Plan တွေ ဆွဲမယ် … လုပ်ငန်းအဆင်ချောဖို့ မင်းတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အကူအညီ … ငါ လိုအပ်တယ် "
"ရှင့်သဘောပါပဲ ကောင်းသလိုသာ စီစဉ်လိုက်ပါ "
မွန်မွန်ကျော် အမှတ်တစ်မှတ်ရသွားသည်။
"ကဲ တစ်ခုခုသောက် ရေချိုးချင်ချိုး ရတယ် … ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ဒီဖက်မှာ … အပြင်းကြိုက်လား အပျော့ကြိုက်လား ကြိုက်တာပြော ကဲ "
သန္တာခင် သူ့အနားကို တိုးကပ်ပြီး သူ့ခါးကို သူမ လက်နှစ်ဖက်နှင့်အနောက်ကနေ လှမ်း၍ ဆွဲယူပွေ့ဖက်ထားလိုက်ရင်း မျက်နှာကလေးကို မချိုမချဉ်ကလေးလုပ်၍ …
"ရှင်ကြီးအကြိုက် ပြင်းပြင်း ပျော့ပျော့ ကြိုက်တာလုပ်ပါတော် ဒီက အားလုံး လိုက်လျောပေးဖို့ အသင့်ပါပဲ ဟင်းဟင်း ဟင်း "
ပြောလိုက်ရာ Mr.Ahmad နောက်ကို ပြန်လှည့်လာပြီး…
"ကောင်းပြီ ဒါဆိုရင် အပြင်းနဲ့ပဲ စလိုက်ကြတာပေါ့ "
Mr.Ahmad သန္တာခင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် သူမခါးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်လိုက်ကြပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက နိုင်ငံခြားဖြစ် အရက်တစ်လုံး ထုတ်ယူလိုက်ကာ ရေခဲဆော်ဒါများရောစပ်၍ သုံးယောက်စလုံးရှေ့မှာ ချပေးလိုက်သည်။
"Cheer !!! "
"အဆင်ပြေပါစေ"
အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ပြီးတော့ တစ်လုံးပြီးတစ်လုံး ရေချိန်လေးတွေကိုက်လာကြသည်။ လေးယောက်စလုံး မျက်နှာတွေရဲတွတ်လာကြပြီး အရက်ရှိန်တက်၍လာကြကာ နှုတ်ရဲလက်ရဲ ရဲရဲတင်းတင်းဖြစ်လာကြသည်။ သန္တာခင်က ကုလားကြီးရဲ့အပါးမှာ တွတ်တီးတွတ်တာ ပွတ်ပွတ်သပ်သပ်လုပ်နေသလို သက်မှူးခင်ဖက်ကိုပါ လှမ်း၍ကြည့်လိုက်ရင်း …
"သက်မှူး ဒီနားလာလေ ဘာလုပ်နေလဲ မင်းအစ်ကိုကြီးနား လာထိုင်ပြီး အရက်လေးဘာလေးငှဲ့ပေးလိုက် သူလိုတာ အကုန်ဖြည့်ဆီးပေးဖို့ တို့မှာ တာဝန်ရှိတယ် "
"ဟုတ် တီသန္တာ "
သက်မှူးခင် ထလာသည်။
"ငါရောပဲလား သန္တာ "
မွန်မွန်ကျော်လည်း မေးရင်း အရက်ခွက်ကို အကုန်ရှင်းကာမော့ချလိုက်ပြီး ထိုင်ရာကထလိုက်သည်။ အပြင်းသောက်နေကျ မဟုတ်၍ အနည်းငယ်မူးရီနေဟန် တူသည်။ သူမ ရုတ်တရက်အထမှာ ဟန်ချက်ကလေး အနည်းငယ်ပျက်ပြီး ယိုင်လဲကျတော့မလိုတောင် ဖြစ်သွားရသေးသည်။
"အိုးဟိုး ညည်း မူးများနေပြီလား မွန်မွန်ရယ် သတိလည်း ထားဦး …လာလေ သုံးယောက်စလုံး လူစုံတော့ ပိုပြီး ပျော်စရာကောင်းတာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား ဟင်းဟင်း ဟင်းး "
Mr.Ahmad ဘာမှမပြော သူတို့ အမျိုးသမီးသုံးယောက်၏ လှုပ်ရားမှုများကိုသာ မြိန့်မြိန့်ကြီးပြုံး၍ အရသာခံ စိုက်ကြည့်လို့နေပြီး အရက်နှစ်ခွက်လောက်ကို ဆင့်မော့ချလိုက်သည်။ မွန်မွန်ကျော် သူမကိုယ်ပေါ်က အပေါ်ဝတ် ဘလောက်စ်အင်္ကျ ီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်ချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းမှ အနက်ရောင် ဇာနိုင်လွန် ချိုင်းပြတ်အင်္ကျ ီကလေးက သူမခန္ဓာကိုယ်ရှိ ဖုထစ်ကြွရွနေသောအလှကို အပြည့်အဝ မဖုံးကွယ် ထားနိုင်ရှာပေ။ Ahmad ကြီးတစ်ယောက် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာပြီး ဟန်လုပ်မနေနိုင်တော့ဘဲ မွန်မွန်ကျော့်ဆီ လက်ကမ်းပေးလိုက်သည်။
"အဟင်း ဟင်း …ထိုင် ထိုင်မယ်နော် အစ်ကိုကြီး "
"Ok !OK !! ဟားဟားးး ဟားးး "
မွန်မွန်ကျော် သူ့ပေါင်တစ်ဖက်ပေါ်ကို တက်ထိုင်လိုက်သည်။ Mr.Ahmad လက်တစ်ဖက်က သူမခါးလေးကို ရစ်ပတ်သိုင်းဖက်လိုက်သလို ကျန်တစ်ဖက်ကလည်း သူမပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်နေရာဆီ ရောက်ရှိ စမ်းကိုင်မိနေပြီ ဖြစ်သည်။ သန္တာခင်လည်း ချိန်သားကိုက်ပင် လှုပ်ရှားပြီး သူ့ခြေရင်းကြမ်းပြင်ပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ကလေး ထိုင်ချလိုက်ကာ Mr.Ahmad ၏ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ဆွဲဖြုတ်ယူလိုက်ရင်း သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို အောက်သို့ အလျင်အမြန်ပင် ဆွဲချလိုက်သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီပင် ဝတ်မထားသော ကုလားလဒစ်ကြီးက သူ့ပေါင်ခွကြားမှ ဘွားကနဲ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီ။
အရှည် ၈ လက်မသာသာ လီးထိပ်သားရေကိုဖြတ်ကာ အနောက်ကို ဖြဲလှန်ထားသော လက်တစ်ဆုပ်စာပင် မကသည့် ဧရာမလီးကြီးပဲ ဖြစ်သည်။ မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက် ဒီလိုလီးဆိုဒ်ကြီးကြီးယောက်ျားသားတွေနှင့်သာ အမြဲလိုလို ဆုံစည်းနေခဲ့ရသော သူမကံကြမ္မာကိုပင် အောပဲချရမလား အပြစ်ပဲတင်ရမလား မပြောတတ်တော့ ပါချေ။
သန္တာခင် သူ့လီးဒစ်ကြီးကို ဘာမပြောညာမပြောနှင့် သူမခေါင်းကလေးကို ရှေ့ကိုငုံ့ကိုင်း၍ အားပါးတရကြီး ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်မိပါတော့သည်။ Ahmd ကြီး ကော့ပျံတက်သွားသည်။
"Oh!! GoD"
ဆိုပြီး
"Good, very good , Nice !! baby … Suck my dick. Yes, yes … good… , Sweet love !! darling … !!! , I love you … ဟူး … အီး … ဟီး ဟီး ဟီးး"
"အို … အို … သူ သူ … သိပ် သိပ် … ကဲ တယ် ကွာ"
ကိုင်ပြီ။ မွန်မွန်ကျော် ဆန့်ငင်ထွန့်လူး ကော့တက်သွားရတော့သည်။ သူ့လက်က ထမီအောက်လျှိုပြီး သူမပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ပတ်ရှိရာဆီကို တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး ရောက်ရှိလာခြင်းဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို ထိထိမိမိကြီး ဖိပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ အစိကို သူ့လက်နှင့် ပွတ်လှိမ့်ချေကာ ဖျစ်ကစားပေးလိုက်သည်။ သန္တာခင်လည်း သူမပါးစပ်ထဲမှာ မဆန့်မပြဲဖြစ်နေသော လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို မရအရ ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးနေရာ ကုလားကြီးထံမှ ကောင်းလွန်းသဖြင့် တရှီးရှီး စုပ်သပ်အော်ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီး …
"Wow !! Oh shit !! baby …Wait , Wait me … please , my ladies … Hee !! Hee !!"
သူမကို ခဏရပ်ခိုင်းပြီး သူ့ဘောင်းဘီတစ်ထည်လုံးကို ခြေရင်းကနေ သူကိုယ်တိုင်ပင် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တာ တွေ့ရလေသည်။ အောက်ပိုင်း တစ်ပိုင်းလုံး ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားပြီး သူက အင်္ကျ ီကြယ်သီးများကိုပါ ဖြုတ်၍ တစ်ကိုယ်လုံး နိကက်ဆက်ချွတ်နေသည်။ အမွှေးအမြှင်ထူပြောပြီး အရိုင်းတိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်အလား အားခွန်ဗလကြီးမား ထည်ဝါမှုကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်တွေ့လိုက်ရပြီ။ မွန်မွန်ကျော်လည်း အထာနပ်သူပီပီ သူမကိုယ်ပေါ် ရှိသမျှ အဝတ်လွှာတွေကို တစ်ခုမကျန်ပင် ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ အောက်ခံအင်္ကျ ီ ီပါးကလေးရော ထဘီနှင့်အတွင်းခံပင်တီပင် မကျန်အောင် ချွတ်ပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သက်မှူးခင် တစ်ယောက်သာ အခန်းအလယ်မှာ ကြောင်တက်တက်လေး ရပ်နေမိရှာသည်။
သူက မြင်သည်။ သူမ(သက်မှူးခင်) ကို သူ့ထံလာရောက်ဖို့ လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ပြီး …
"Come … come here !! baby …!! play with me .let's make love … Ha!! Ha !! …"
သက်မှူးခင်လက်တစ်ဖက်ကို လာရောက်ဆွဲခေါ်လိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး စွေ့ကနဲပင် ပါသွားရသည်။
မွန်မွန်ကျော်ရော သက်မှူးခင်ကိုပါ တစ်ဖက်တစ်ချက် သူ့ပေါင်ပေါ်ပွေ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ကာ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ကိုင်လိုက်နယ်လိုက်နှင့် အကြင်နာပေးသည်။ ဝက်ဖြစ်နေပြီ။ ချီးကြောက်နေစရာမလိုတော့လို့သာ သက်မှူးခင် သဘောပိုက်မိတော့သည်။
ဒေါ်မွန်မွန်ကျော်ရော သူမရော မြင်မကောင်းရှုမကောင်းဖြစ်နေကြပြီ။ သက်မှူးခင် ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေလည်း အကုန် တွန့်လိပ်ကြေမွလျက် ကြယ်သီးတွေပါ ပြုတ်ထွက်ကုန်ကာ ရင်သားဖြိုးအိအိကလေးနှစ်မြွှာပါ မဖုံးနိုင်မဖိနိုင် ထွက်ပေါ်လာရသည်။ ဘရာစီယာကြိုးကလေးတစ်ချောင်းပင် ပြတ်ထွက်သွားကာ တွဲလောင်းကြီးဖြစ်နေတာမို့ မွန်မွန်ကျော်ပင် မနေသာတော့ဘဲ သူမဘရာစီယာကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ဆွဲချွတ်ယူလိုက်ရသည်။ ရင်တစ်ခုလုံး ဟင်းလင်းပွင့်ထွက်ကာ နို့နှစ်လုံးက ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပစ်ချင်စရာ အတိုင်းသားကြီး အပြင်ကို ထွက်ပြူလို့လာရလေတော့သည်။ သူမထဘီအောက်စကလေးလည်း ပေါင်အလယ်လောက်ရောက်နေပြီး Ahmad လက်တစ်ဖက်က သူမပင်တီအောက်အထိလက်လျှိုပြီး စောက်ဖုတ်ဖောင်းအိအိကလေးကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း လာရောက် အုပ်ကိုင်စမ်းသပ်ကာ စောက်ရည် မထွက်ထွက်အောင် အပီနှူးပေးနေပါသည်။
"ချွတ်လိုက်စမ်းပါ သက်မှူးရယ် တီတီကိုရော ကြည့်လိုက်ပါလား"
"အင်း ဟင်းး ဟင်းးး"
သက်မှူးခင် အင်တင်တင်နှင့်ပင် ထဘီမချွတ်ချင်ချွတ်ချင် ချွတ်ပစ်လိုက်ရလေသည်။
…………...........................................................................................
အခန်း ( ၁၃ )
ခုတော့လည်း သူမတစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်းလုနီးပါးဖြစ်သွားခဲ့ရပြီ။ သန္တာခင်က ပင်တီပါချွတ်ဆိုပြီးပြော၍ သက်မှူးခင်လည်း ပေါက်မိတဲ့နဖူး မထူးတော့ ဟုဆိုပြီး ပင်တီပါးလေးကိုပါ ကုန်းချွတ်ပေးလိုက်ရလေသည်။ အထက်ပိုင်းရော အောက်ပိုင်းပါ အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော မိန်းမလှကလေးကို Ahmad တစ်ယောက် ကောင်းစွာရှုစားနေလေသည်။
ကုလားကြီး Ahmd လီးအစုပ်ခံပြီး လီးကလည်း ထောင်နေပြီမို့ သူ့လဒစ်ကို သူ့လက်နှင့်ဆုပ်ကာ သုံးလေးချက် ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်ပြီး မွန်မွန်ကျော်ကို မျက်ရိပ်ပြ၍ သူ့လီးပေါ်တက်အထိုင်ခိုင်းလိုက်လေသည်။
"ဟင့် လူပါးကြီး သူဖြင့်မလိုးဘဲနဲ့ ကျုပ်ကို လာလိုးခိုင်းနေတယ် "
မွန်မွန်ကျော် နှုတ်ခမ်းလေးစူပွပွလုပ်ကာ ဗမာလို ဗျစ်တောက်ဗျစ်တောက်ပြောရင်း နှစ်ယောက်သား နေရာပြင်လိုက်ကြကာ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ် အဝတည့်တည့် တေ့ချိန်၍ အပေါ်ကနေ ဖိထိုင်ဆောင့်ချလိုက်သည်။
လီးက ပလွတ် စွတ် ဖွပ် ဆိုသောအသံနှင့်အတူ သူမစောက်ပတ်ထဲ တစ်ဝက်လောက်အထိ နစ်မြုပ် စိုက်ဝင်သွားသည်။ ဖင်ကို အသာပြန်ကြွပြန်ဆောင့်နှင့် သုံးလေးကြိမ် ဖိလိုးချလိုက်ရင်း လီးအဝင် တဖြည်းဖြည်း နက်သထက် ပိုနက်အောင် အားစိုက်၍ အပေါ်ကနေ တစ်ချက်ချင်း ဖိထိုင်ချပေးလိုက်သည်။ အရွယ်အစား ကြီးမားလှသည့် လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်ကြပ်နေတာမို့ မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက် စိတ်ထဲကနေ အတော်ကလေး နှစ်ထောင်းအားရဖြစ်နေမိပေသည်။
မွန်မွန်ကျော် လိုးနေစဉ်မှာ သူမ၏လီးစုပ်သည့်တာဝန် ပြီးစီးသွားပြီဖြစ်၍ သန္တာခင်တစ်ယောက် ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်လွှာတွေကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ကာ သက်မှူးခင်အနားကို လျှောက်လာခဲ့သည်။ သက်မှူးခင်၏ ကိုယ်လုံး အိအိကလေးကို အသာထွေးဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ရင်သားအုံကို လက်နှင့်ကျကျနန ဖျစ်နယ်ကစားလိုက်နှင့် အတွေ့အထိ သာယာမှုကိုပေးရင်း ရာဂစိတ်ဆန္ဒတွေ တစ်ဟုန်ထိုး နိုးကြွထက်သန် လာအောင် လှုပ်နှူးဆွပေးနေလေသည်။ သက်မှူးခင်လည်း တွေ့နေမြင်နေရတာနှင့်ပင် အာခေါင်ခြောက်သလို ရေငတ်သလိုဖြစ်ပြီး ဆန္ဒဇောကပ်လာရကာ သူမပေါင်ကြားထဲမှစောက်ပတ်က မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ပိုးမျိုးရှစ်ဆယ်မက နိုးထလာရပြီး စောက်ပတ်တရွရွ ဖြစ်လာရလေပြီ။
"လာ နှစ်ယောက်စလုံး ဒီကိုလာ "
ကုလားက ဘိုလို အမိန့်ပေးသည်။
သက်မှူးခင်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး သူမခြေတစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်တင်ခိုင်းရင်း သူမစောက်ပတ်ကို ပြခိုင်း လိုက်သည်။ ရှက်ရွံ့ရွံ့ဖြစ်နေမိပေမယ့် သန္တာခင့်အကူအညီနှင့်ပင် နောက်ဆုံး Ahmad လိုချင်သည့် အနေအထားကို ရရှိသွားသည်။
"စောက်ပတ်ကို နင့်လက်နဲ့ အသေအချာကိုင်ပြီး ဖြဲပြစမ်း … ငါ ကြည့်ချင်တယ်"
သူကပြောသည်။ ဘိုလိုပြောခြင်းဖြစ်၍ သူမနားလည်အောင် သန္တာခင်က အနားကနေ တစ်လုံးချင်း ဘာသာပြန်ပေးသည်။
"ဟုတ်ပြီ စောက်ပတ် အလတ်ကြီးရှိတာပဲ နင် ငါ့ကို စိတ်တိုင်းကျပြုစုပေးရမယ် နင်ရော ဒီက မွန်မွန်ရောပဲ ငါ့စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေးနိုင်ရင် မင်းတို့ ဖြစ်ချင်တာလိုချင်တာ အကုန်ဖြစ်စေရမယ် ကြားလား မိန်းကလေး"
သက်မှူးခင်လည်း မထူးဘူးဆိုပြီး သူမခေါင်းကို တွင်တွင်ညိတ်ပြလိုက်မိသည်။ သူမဘဝအတွက် မမျှော်မှန်းနိုင်သည့် အခွင့်အလမ်းကောင်းတွေ ရဖို့ဆိုလျှင် သည်တောင်ကို သည်လိုနည်းနှင့် ကျော်ဖြတ်ရုံ မှတစ်ပါး အခြားနည်းလမ်းလည်းမရှိတော့ ဟူ၍သာ သူမကောင်းစွာ သဘောပိုက် လိုက်မိပါတော့သည်။
မွန်မွန်ကျော်ကား သူမစောက်ပတ်ထဲကို Ahmad လီးဝင်ချိန်မှစပြီး ရမ္မက်ဇောတွေ အလျှံတငြီးငြီး တောက်လောင်ဆူပွက် ထကြွနေပြီဖြစ်ရာ သူ့ဧရာမလီးဒစ်ကြီးကို အဆုံးထိဝင်ရောက်အောင် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါနှင့် မြင်းစီးသကဲ့သို့ အသည်းအသန် ဆောင့်လိုးပေးနေပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်မျှမက ဆက်တိုက်ပင် စခန်းသွားပေးနေမိလေသည်။ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖိချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်လုပ်၍ ကုလားကလည်း အောက်မှနေ၍ သူမ၏အိအိတွဲတွဲဖြစ်လျက်ရှိသည့် ရင်သားဆိုင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီအောက်ကနေဆွဲဆွဲစို့နေပြီး အာငွေ့ပေးရင်း အောက်မှနေ၍ သူ့ခါးကိုကော့ထိုးညှောင့်လိုးပေးခြင်းဖြင့် နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်း တွဲလက်ညီကာ ကောင်းခန်းရောက်လာကြလေသည်။
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>
