Tuesday, April 19, 2016

ယိုးစွပ်မှုများ နောက်ဝယ် (စ/ဆုံး)

ယိုးစွပ်မှုများ နောက်ဝယ် (စ/ဆုံး)

အမရာမောင် ရေးသည်။

incest စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဦးလေးအောင်မော်။ ငွေရှာကောင်းသည်။ မိသားစုကို မပူပန်မကြောင့်ကြအောင်ထားနိုင်သည်။ အကြမ်းဖျဉ်းတွက်လျှင် လူကောင်းလူတော် တစ်ဦးပင်။ ကောင်းထက်တို့ တစ်မျိုးလုံးလေးစားရသည်။ အန်တီသင်းသည် အဒေါ်တစ်ဝမ်းကွဲပေမဲ့ အရင်းကဲ့သို့ဆက်ဆံတာ မေတ္တာထားတာတွေကြောင့် အန်တီသင်း သမီး မိဆုဆယ်တန်းရောက်သောအခါ ဂိုက်လုပ်ပေးပါ အကူအညီတောင်းတာကြောင့် ဦးလေးဦးအောင်မော်အန်တီသင်းတို့အိမ်သို့ရောက်ခဲ့ရသည်။

မိဆုကတစ်ဦးတည်းသော သမီးမို့ဆိုးသည်။ မောင်နှမသားခြင်းများနှင့် အတူမနေရ၍ အဖော်ငတ်မွတ်နေမှန်း အဝေးသင်နောက်ဆုံးနှစ် E မေဂျာသမား ဟု ကောင်းထက်သုံးသပ်မိသည်။ သူနှင့်အတူတစ်ပတ်ခန့်စကားပြောလိုက်စာသင်လိုက် လျှောက်လည်လိုက်ဖြင့် ရင်းနှီးစွာနေလိုက်တော့ မိဆု ညဏ်ကောင်းတာ သိလာရသည်။

စာဘက်အာရုံစိုက်ဖို့ ဂိုက်လုပ်ဖူးသော အတွေ့အကြုံအရ သိမ်းသွင်းရတာ အောင်မြင်လာသည်။ မိဆုလပတ်အမှတ်စာရင်းများ plus ဖြစ်လာသည်။ ရီပို့ကဒ်ကို ဦးလေးဦးအောင်မော်နှင့် အန်တီသင်းတို့ကို မိဆုက သူကိုယ်တိုင်မပေးခြင်ဆိုသဖြင့် ကောင်းထက်ပေးတော့ကျေးဇူးတင်ကြသည်ပေါ့။ အားလုံးစိတ်ချမ်းသာသွားရသည့်အတွက်ပျော်ရသည်။

ဗီလာအဆင့်မြင့်အိမ်ယာ၏အပေါ်ထပ်တွင်အခန်း ၂ ခန်း မာစတာဘက်ရွန်း တစ်ခန်းက ကောင်းထက်။တစ်ခန်းကဦးလေးဦးမော်အန်တီသင်းတို့လင်မယား။အောက်ထပ်မှာ မိဆုနှင့်အိမ်အကူမလေးတို့ကတစ်ခန်း။ မကြုံဖူးအောင်မီးပျက်သောနွေရာသီတည။

ကိုယ်ပိုင်မီးစက်နှိုးပြီးသုံးပေမဲ့ ဦးအောင်မော်မီးစက်ပိတ်လိုက် မောင်ကောင်းနားညီးတယ်ဆိုသဖြင့် အန်တီသင်းကတော့ အသာလက်ပြသည် ။မပိတ်ဖို့ မိဆုလည်းစာလုပ်ပြီးသည်မို့ အခန်းထဲကိုယ်စီပြန်နားကြမည်ပေါ့။အိမ်ပေါ်တက်လာသောကောင်းထက်ကို

" မောင်ကောင်း မင်းငါ့စကားနားမထောင်ဘူးပဲ မီးစက်ပိတ်ပါဆို "

" သြော်ဟုတ်ကဲ့ "

မီးစက်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲဝင်လှဲနေလိုက်သည်။ရန်ကုန်နွေအတော်ပူလာသည်။လေပင်မတိုက်တံခါးတွေဖွင့်ထားပေသည့် ဦးလေးဦးအောင်မော်သောက်လာပုံရသည်။သူတို့အခန်းတံခါးလည်းဟနေတာ ရေသန့်ဗူးယူရင်းသိရသည်။အရက်သောက်ထားသူပိုပူတာပေါ့။ခြေဖျားထောက်ခါ အသံမကြားအောင်အခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး အခန်းတံခါးကို စေ့ထားလိုက်ပြီးယက်ခပ်နေမိသည်။

" ဒုံး ဒုံး ကျွိ ကျွိ"

အသံကြောင့် ထထိုင်မိသည်။ဘယ်ကလဲပေါ့ ည ၁၁ နာရီရှိပြီ။အသံလာရာစေ့ထားတဲ့တံခါးလက်ကိုင်ဘုနှိပ်ပြီးအပြင်ထွက်စူးစမ်းတော့ ဦးလေးအောင်မော်အန်တီသင်းတို့အခန်းထဲက ပြတင်းတံခါးပြင်ပအလင်းရောင်ကြောင့်မြင်နေရသည်။

အန်တီသင်းကပေါင်ကားပေးထားပြီး ဦးလေးအောင်မော်က တက်ဆောင့်နေတာ ။လင်မယား ကိစ္စချောင်းတာဝါသနာမပါသူမို့ အခန်းထဲပြန်ဝင်သည်။ဆောင့်သံလည်းရပ်သွားသည်ထင်သည်။အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှန်ရင်း အတွေးတွေဖြန့်ကျက်နေတုန်း ဦးလေးအောင်မော်ဟောက်သံကြားရတော့သည်။

ဤအိမ်ရောက်ပြီးတော့

ညည့်နက်ပိုင်းဦးလေးအောင်မော်တို့လင်မယားအဖြစ်အပျက်တွေက မထူးဆန်းတော့။ဦးလေးဦးအောင်မော်မူးလာရင် အန်တီသင်းကို တက်ညှောင့်အလွန်ဆုံးဆယ်မိနစ်။ပြီးဟောက်သံထွက်လာ၏။မိဆုတို့ နှစ်ဝက်အစမ်းစာမေးပွဲအပြီးညတွင် ပင်ပန်းမှုကြောင့်စောစောအိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။တရေးနိုးတော့ ည ၉ နာရီမထိုးတက်သေး။ရေဗူးအောက်ထပ်ဆင်းယူပြီး ပြန်တက်လာတော့ ဦးလေးဦးအောင်မော်တို့အခန်းဘက်က စကားများသံကြားရသည်။

သာမန်လင်မယားစကားများသည်မို့နားမထောင်ဘဲအခန်းထဲပြန်ဝင်ရုံ သို့သော် အော်ဟစ်စကားများသံတွင်သူ့နာမည်ပါလာတော့ အခန်းတံခါးနားကပ်သွားမိသည်။

" ဒီကိစ္စ ကောင်းထက်ပါလာစရာလား"

" ပါတာမှသိပ်ပါ နင်က နင့်လင်ရောက်ပြီးကတည်းက ငါ့ကို မခံခြင်တော့တာ"

" တော် လွန်လာပြီ ရှင်အရင်ကလည်း မူးလာရင် ရှင့်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သမုတ်စွပ်စွဲ ကျမသည်းခံတယ်။အခုကျမ တူနဲ့ပါစွပ်စွဲတာတော့လွန်ုပြီ"

" ဟေ့ ငါမလွန်ဘူး ငါပညာတတ် တူအရင်းနဲ့တောင်ဖြစ်တာ ငါကြားနေသိနေရတယ် နင်တို့ဖြစ်မဖြစ်ဘယ်သူမှမသိနိုင်ဘူး"

ကြားရသည်မှာကိုယ့်နားကိုယ်မယုံဖြစ်ရသည်။ကောင်းထက်အိပ်ပျော်အောင်အိပ်ပေမဲ့ မနက်လင်းမှအိပ်ပျော်ရတော့သည်။ကိစ္စမရှိ မိဆုကိုအနားပေးထားသည်မို့ ၁၀ နာရီလောက်မှထတော့သည်။

ဦးလေးဦးအောင်မော်ကားအိမ်တွင်မရှိတော့။အန်တီသင်းလည်းမျက်နှာမကောင်း။ထို့ကြောင့် ဦးအောင်မော်အိမ်ပြန်လာသောညနေတချိန်စောင့်ခါ လင်မယားနှစ်ယောက်ရှေ့ခွင့်တောင်းသည်။အဝေးသင်ကသူငယ်ချင်းတွေဆီသွားလည်ခြင်လို့ ဒီလိုဆိုတော့ ဦးလေးဦးအောင်မော်က ကားယူသွား ။ရော့ပိုက်ဆံ ငါးထောင်တန်တစ်ထုပ်ပေးပြန်သည်။

မလိုဘူး ။ကျနော်စာသွားလုပ်ခြင်လို့ ဆိုလိုက်ရသည်။မိဆု တိုးတက်မှုက အားရစရာ။ one to five ထဲ,ဝင်လာသည်ကို စာမေးပွဲရီဆပ်က သက်သေခံ၍ အားလုံးပျော်ကြရသည်။ဦးလေးဦးမောင်က နိုင်ငံခြားဖြစ်ဂျူတီဖရီးဖြင့်ပွဲလုပ်သည်။

ကောင်းထက်သောက်လေ့မရှိသူမို့ ဒေါင်ခြာဆိုင်းကာအခန်းသို့မြန်းရသည်။အန်တီသင်းကသောက်နိုင်သည်။ရေငတ်အာခေါင်ခြောက်အမူးပြေသောအချိ့န်တွင်နိုးလာပြီး အောက်ဆင်းဖို့ပြင်သည်။

" နင့်လင်ကောင်းထက်နဲ့သွားအိပ်"

" နင်လွန်ပြီနော်အောင်မော်ငါသည်းမခံတော့ဘူး".

" သည်းမခံနိုင်တော့နင့်စောက်ဆင့်နဲ့ဘာပြန်လုပ်မလဲ:"

" နင်မူးလာတိုင်းလူတကာနဲ့စွပ်စွဲတာငါသည်းခံတယ်။အခုငါ့တူနဲ့ပါသမုတ်တာငါသည်းမခံဘူး:"

" နင့်တူအရင်းမှမဟုတ်တာ ။အရင်းလည်းဖြစ်ကြတာပဲကို ငါစောက်ရူးမဟုတ်ဘူး"

" သေခြင်းဆိုးကြီး ငါ့အကြောင်းသိမယ်"

အခန်းတံခါးဆောင့်ပိတ်ပြီး အန်တီသင်းတဒုံးဒုံး ခြေဆောင့်ဆင်းသွားသည်။ရေဆာတာမခံနိုင်တော့ရေချိုးခန်းထဲကရေသောက်လိုက်ရသည်။ရင်ပူတာသက်သာသွားပြီး အန်တီသင်းအိမ်ပေါ်ကဆင်းတာ။သတ်သေတာမျိုးလုပ်မှာလည်းစိုးရသည်။အခန်းတံခါးဖွင့်နားစွင့်တော့ အားလုံးတိတ်ဆိတ်နေသည်။ဦးအောင်မော်တို့အခန်းတံခါးဖွင့်တော့ပွင့်လာပြီး ဟောက်သံပါကြားရသည်။

အခန်းတံခါးအသာပိတ်ခါ လှေခါးအတိုင်းနားစွင့်ကြည့်တော့ခြေသံက လှေခါးဆီလာနေသည်မို့ အခန်းထဲပြန်ဝင် ချက်ချပြီးလှဲနေလိုက်သည်။သည်အချိန်အခါမျိုးမိဆုရှိလျှင် ဝင်ဖြန်ဖြေတာကောင်းသည်။တံခါးဖွင့်သံကြားရသည်မို့နားစွင့်မိသည်။တံခါးခေါက်သံကြားရသည်။ကောင်းထက် ကောင်းထက် တံခါးဖွင့်၏။အန်တီသင်းအသံ။အခန်းမီးဖွင့်ပြီး တံခါးဖွင့်သင့်မဖွင့်သင့်စဉ်းစားနေသေးသည်။

တံခါးခေါက်သံကြမ်းလာသည်မို့ ဖွင့်လိုက်ရသည်။လင်ဗန်းတစ်ခုထဲမှာအရက်နဲ့အမြည်းပါသည်။သယ်မလာပြီးအိပ်ယာဘေးက စားပွဲပေါ်တင်သည်။အန်တီသင်းအခန်းတံခါးသွားပိတ်သည်မှာ ခြေလှမ်းမမှန်။

" ငါ့တူ တစ်ခွက်လောက်ကူသောက်စမ်း"

" သားမသောက်နိုင်တော့ဘူး"

" သောက်ဆိုသောက်ပေါ့:"

အန်တီသင်းဒေါသသံပါလာ၍ ခွက်ကလေးကိုင်ထားရသည့်ကောင်းထက်။

" ပါးစပ်ဟ ဒါအရင်မြိုချလိုက်"

ဆေးညိုညိုအတောင့်ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်၍ ဘုမသိဘမသိမြိုချလိုက်ရသည်။

" တစ်ခွက်သောက်လိုက်မမူးဘူးဝိုင်အရက်မဟုတ်ဘူး"

ကောင်းထက်မော့ကြည့်တော့ချိုမြိန်သည်။အနည်းငယ်ပူဆင်းသွားသည်ကလွဲလို့ သူသောက်ပြီးသည်အထိအန်တီသင်းကစောင့်သည်။ထိုင်ရာကထလိုက်ပြီး အပေါ်အကျီချွတ်ချလိုက်သည်။စူတင်းသောနို့တွေကို ဘလာစီယာကမဖုံးနိုင်မထိန်းနိုင်

" ငါ့တူ အန်တီလှလား"

အကြည့်တွေလွှဲဖယ်ရင်းစကားယောင်လိုက်သည်။

" အန်တီသင်းကလှပြီးသားကို"

အန်တီသင်းအိပ်ယာပေါ်ထိုင်နေသည်။သူလှည့်မကြည့်။မူးပြီးယောကျ်ားကိုအရွဲ့တိုက်သည်မို့လား။သေးပေါက်ခြင်လာသည်မို့ ရေချိုးခနိးအိမ်သာထဲဝင်လိုက်သည်။ပုဆိုးလှန်ပြီးသေးပေါက်ချတော့ ဘိုထိုင်နှင့်မတည့်။လီးကိုင်မိသည်။အံ့သြသွားသည်။မကြုံဖူးအောင်ထွားကြိုင်းသည့်သူ့လီးကိုင်ရတာ.ပင်အရသာကောင်းနေသည်။

သေးကမထွက်တော့။သူ့အိပ်ယာပေါ်တွင် အန်တီသင်း။သူခပ်ဆိတ်ဆိတ်ထိုင်နေသည်။အန်တီသင်းစွင့်ကားတုံယင်သောတင်သားကြီးများကိုရွှေ့ခါအနားတိုးလာသည်။

" အန်တီသင်းလှလား"

မကြည့်ဘဲ

" ဟုတ်ကဲ့"

" မင်းသေချာကြည့်စမ်း"

ဖင်သားဆိုင်တွေလှုပ်ခါ လမ်းလျှောက်ပြသည်။ကောင်းထက်သတိတွေလွတ်လာပြီ။သတိထားနေလျက်တွန်းပို့ခံနေရပြီ။အန်တီသင်းဒူးနှစ်လုံးထောင်ခါ

" မောင်ကောင်းအန်တီ့အလှကြည့်ပါအုံး"

ထမိန်လှန်လိုက်သည်။အန်တီသင်းတိုက်သည့်ဆေးသည် လိင်စိတ်ပြင်းထန်စေသည့်ဆေးဖြစ်မည်။ခြေဖဝါးသေးသွယ်ခါ ခြေသလုံးမှစ အပေါ်သို့ကြီးမားတုတ်ခိုင်သွားပုံမှာမှိုပွင့် သဏ္ဌာန် တင်ကြီးငှါးစွင့်နေသည်။ဦးလေးအောင်မော်လိုးသည်မှာလိုးခြင်လာလျှင် ထမိန်လှန်ထားတာမို့ထမိန်လှန် တန်းထည့်။အရည်မထွက်လျင်နာသည်တရစပ်ဆောင့်ပြီးမကြာအိပ်ပျော်သွားတော့သည်။အိမ်ထောင်သက် ၁၈ နှစ်ရှိပြီ ။ကြာတော့လိင်ဆက်ဆံရသည်မှာအလိုမပြည့်။အလိုပြည့်ဖို့ပင်မစဉ်းစားမိတော့ ဝဋ်တစ်ခု။

သို့သော်လူတန်းစေ့မပူမပင်နေရအောင်လုပ်ကြွေးသောခင်ပွန်းအတွက် မယားဝတ္တရားဟု ခံယူခါဖြည့်ဆည်းသည်။အခြားယောကျ်ားနှင့်လိင်ဆက်ဆံဖို့ကားလိင်မှုအရသာစိတ်ပျက်ဖွယ်သာသိထားရကားစောက်ရည်မထွက်ခဲ့သည့်အတွက်တင်မကျ တင်းရင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။မောင်ကောင်းကုတင်ပေါ်အလိုလိုရောက်သွားသည်။သိုသိပ်သောအဒေါ်၏ စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်နေရသည်မှာ အိမ်မက်လို။

ထို့နောက် ပေါင်ကြားခေါင်းဝင်ခါ အနီးကပ်ကြည့်တော့ ဗိုက်ခွဲမွေးထားတာကြောင့်အပျိုကြီးအဖုတ်ကဲ့သို့မို့မောက်စူထွက်နေပြီးအစိနှင့်စောက်ပတ်ဝနီးကပ်စွာရှိပြီး စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းလွှာကတံခါးရွက်ကဲ့သို့တစ်ဖက်စီကပ်နေကြသည်။ အဒေါ်ဟူသော အသိကြောင့် တခါမျှပစ်မှားခဲ့ခြင်းမရှိ။

သူ၏စောက်ပတ်အနံ့က ကောင်းထက်ကိုတဏှာရမက်နွံအိုင်သို့နစ်မြုပ်စေတော့သည်။ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်လာသည်။အာခေါင်တွေခြောက်ကပ်ခါလျှာထုတ်လိုက်ပြီးတိုးလိုက်ပြီးထိကြည့်သည်။ငံသောအရသာညှီသောအနံ့အပေါက်ဝထဲထိုးကြည့်ရင်းစောက်စိကိုကော်ထိုးရာ

" အ..ဘာလုပ်..မလုပ်နဲ့အဲ့လို"

ဆုံးရှုံးရတော့မည့်အခွင့်အရေးအတွက်လက်လွှတ်မခံတော့။ မနားတမ်းဖက်ကာ ယက်ပစ်လိုက်သည်။ရုန်းသည်ဖယ်သည်တွန်းသည်။

" ငရဲတွေကြီးကုန်မယ်ကောင်လေး"

ကောင်းထက် မိန်းမစောက်ပတ်ယက်ဖူးသည့်အတွေ့အကြုံအရ ခပ်ကြမ်းကြမ်းယက်ရာမှ ဖြည်းဖြည်း နှေးနှေးညင်ညင်သာသာယက်ခြင်းအမှုပြုရာအန်တီသင်းပါးစပ်ကမတားတော့သလို စောက်ပတ်ယက်သူအနှောင့်အယှက်မဖြစ်ရလေအောင် ပေါင်ကားပေးလာသည် ။အပေါ်အောက်ရှေ့နောက်ဘေးဘီ

စုန်ဆန် အနုလုံပဋိလုံယက်ပေတော့သည် ။ကောင်းထက်လက်ကိုမဝံ့မရဲကိုင်ခါ အားပေးသည် ။တခါဖူးမျှမခံဖူးသော ဤအမှု ဤအရသာသည် မိမိအတွင်းစိတ် သဏ္ဌာန် တွင်မူလကတည်းကရှိနှင့်ပြီးသော ငုပ်ကွယ်ပျောက်ခဲ့ရသည့် အကြိုက်ဟူသည်ကို သိရလေပြီ။

ပေါင်ကြားထဲခေါင်းမဖော်တမ်းအစားအသောက်ကောင်းကိုမြိန်ရှက်စွာစားသကဲ့သို့ သူမအဖုတ်အားယက်နေရှာသော ကောင်းထက်ကိုတံတောင်တစ်ဖက်ထောက်ခါအသေအချာကြည့်မိသည်။မြတ်နိုးစွာကျေးဇူးတင်စွာခေါင်းမှဆံပင်တွေပွတ်သပ်ပေးရာ လက်ညိုးစောက်ခေါင်းထဲထိုးသွင်းထုတ်သည်။စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေကိုနှိပ်နယ်သည်။ဆီးခုံကိုလက်တစ်ဖက်ကအနားမနေနှိပ်ပေးပြန်သည်။

ထို့ထက်အစိကိုလျှာဖြင့်ယက်ခြင်းအလုပ် ၃ ခုတပြိုင်တည်းလုပ်ပေးသည်မှာ ကာမဗို့အားတဆင့်တင်ခြင်းပင်တံတောင်ထောက်နိုင်စွမ်းပင်အားမရှိတော့။နောက်ပြန်လှဲ့ခါ

" အားအ အားကောင်းလိုက်တာဟင်းဟင်း"

ထုတ်ညီးမိသည်။မြန်လာပြီးပိုကောင်းလာသည်။စောက်ပတ်ယက်သံ ပလပ်ပလပ် ။လက်ညိုးနှင့်လိုးသံ ပြွတ်ပလွတ်ပလွတ် ကျယ်လာပြီး စောက်ရည်များပန်းထွက်လာသည်။အန်တီသင်းကော့ကော့ပေးသည်။

" ကလေးရယ် ကလေးဟာကြီးနဲ့ထည့်ပေးပါတော့"

ကောင်းထက်မကြားဘူးထင်၍

" ကောင်းလေး အပေါ်တက်ပြီး အန်တီ့အထဲမင်းဟာထည့်ပေးပါတော့ လိုးပေးတော့ကွယ်"

ကောင်းထက်ကိုဆွဲထူသည်။ကောင်းထက်ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်သည်။ပုဆိုးကိုခေါင်းပေါ်ကနေချွတ်ပြီးပုံထားလိုက်သည်။အကျီပါချွတ်သည်။စိုရွှဲပြောင်လက်နေသည့်စောက်ဖုတ်အတွင်းသားရဲရဲက လာပါဟုခေါ်နေသည်။

ဦးအောင်မော်ရေခင်ဗျားစွပ်စွဲသလို ခင်ဗျားမိန်းမတူဖြစ်သူကျုပ်လိုးတာကြိုက်နေပြီ။ကျုပ်မိန်းမဖြစ်နေပြီဗျ ကောင်းထက်စိတ်ထဲပြောနေသည်။လီးကလည်းပိုတောင်ကြီးလာသည်။သူ့လီးသူအံ့သြနေသည်။လီးဝင်မည့်စောက်ပတ်ြက်ည့်လိုက်သူ့လီးကြည့်လိုက်နှင့်အလိုးခံခြင်နေသ်ည့်အန်တီသင်းကတော့ပေါင်ကလေးဖြဲကားရင်းစောင့်မျှော်နေသည်။

သူ့လီးကြီးကိုင်ခါ စောက်ပတ်ကအရည်နှင့်ပွတ်လိမ်းရ်င်းထိုးဆွသည်။အန်တီသင်းအားမလိုအားမရဖြစ်ခါနေသည်။သူ့ယောကျ်ားလိုတန်းမထည့် လီးကြီးနှင့်ပွတ်ဆွနေ၍ရင်ခုန်လှုပ်ရှားဖြစ်ရသည်။အတော်စိုသွားပြီဖြစ်၍စောက်ပတ်ဝတေ့စွပ်ထားလိုက်သည်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲခါဖိပြီး လီးတံကြီးကိုတအိအိသွင်းချလိုက်ချေပြီ။

ပြည့်သိပ်စွာဝင်လာသည့်လီးကြီး ဦးအောင်မော်မရောက်ဖူးသည့်အတွင်းဂူအဆုံး နံရံအတွင်းသားတွေပွတ်တိုက်ဝင်ရောက်နယ်ချဲ့နေသည်မှာ မကြုံဖူးထူးကဲလှသည်မို့ အန်တီသင်းစောင်စကို ကိုက်ထားမိသည်အထိ။ကောင်းထက်ရည်းစားအပျိုမတွေလိုးဖူးသည်။ဒီလောက်အတွင်းသားတွေနူးညံ့လိုးချလိုက်သည့်အခါတိုင်းတင်သားစိုင်ကြီးတွေထောက်ကန်ပေးထားမှုက အိစက်ခါကန်တက်သည်။

အပျိုပါကင်ကလီးပင်နာသည်။ပါကင်နှင့်ယခုလိုးနေရသောအဖုတ်ကြီးကိုမလဲနိုင်။အသာအယာအဆုံးထိရောက်ခါနီးမှဖိဆောင့်သည်။ဆီးခုံခြင်းထိသည်အထိ

" အား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာအား"

အရည်တွေချွဲပစ်ပစ်ထွက်လာသည်မို့ကြမ်းရမည့်အခန်းရောက်လေပြီ။နှစ်ချို့ခိုအောင်းသုတ်ရည် အဖုတ်ရည်တို့လွန်စွာထွက်လာသည်ဟုဆိုရမည်။ခြေနှစ်ဖက်ကို တံတောင်ဖြင့်ညှပ်ခါတဘုန်းဘုန်းတဒိုင်းဒိုင်းမြည်အောင်အားထည့်ပစ်လိုးသည်မှာကုတင်ကလည်းမြည်သိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်။အန်တီသင်းခမျာ ဝမ်းတွင်းသံကြီးပြုခါ အော်သည်။

" အားအအ ဟား အု အအအအ"

ခြေနှစ်ဖက်လွှတ်ပြီးအောက်ကလက်ဝင်လျိုခါ ကျောကုန်းကိုတင်းကြပ်စွာဖက်လိုးသည်။ချုပ်လိုးသည်ဆိုကပိုမှန်သည်။အန်တီသင်းဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲတုန်လာပြီးပြန်ဖက်လာသ်ည်မို့ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီးဖိကပ်ထားလိုက်သည်။

လူကငြိမ်နေပေသည့် လီးက သားအိမ်ကိုသုတ်ရည်များပန်းထုတ်ခါ ချစ်ရေးဆိုသည်။အတော်ကြာသည်အထိဖက်ထားကြသည်။အနမ်းတွေခြွေကြသည်။

...................................................................................................................

အိမ်မက်ဆိုလျှင်အတော်ကောင်းတာပ။တကယ်ဆိုလျှင် အိုမဖြစ်နိုင်တာချည်းကို တလျှောက်လုံးတူလိုသားလိုစိတ်နဲ့နေလာတာ။ အိမ်မက်လားတကယ်လားဝေခွဲမရဖြစ်နေသည်။လိင်တံကိုကိုင်ကြည့်တော့စေးကပ်ကပ်စိုတိုတိုမွေ့ယာကိုစစ်ဆေးကြည့်သည်။

အစိုကွက်တွေ တကယ်ကြီးလား ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ ဟိုသည်တကွက်ပေါ်လာသည်။မျက်နှာဘယ်လိုပြရပါ့။အိပ်ယာထဲဆက်မှိန်းနေရင်းစဉ်းစားခန်းဝင်နေလိုက်သည်။

အန်တီသင်းခေါ်သင်းသင်း

မနက်စောစောရေထချိုးရသည်။စေးကပ်သောပေါင်ကြားက ၂ ယောက်ပေါင်းသုတ်ရည်တွေတိုက်ချွတ်ရသည်။တသက်နဲ့တကိုယ်မိမိအဖုတ်ထဲနှိုက်မကြည့်စဖူး။လက်ညိုးဖြင့်နှိုက်ကလော်ကြည့်သည်တွင်ဖြူချွဲချွဲအရည်တွေလက်ညိုးမှာပါလာသည်။ဟင်ဒါကောင်းထက်သုတ်ရည်တွေပဲရင်ထဲလှိုက်ဖိုသွားသည်။တဆက်တည်းအဒေါ့်အဖုတ်ထဲသုတ်ရည်တွေပန်းထည့်တဲ့တူတော်မောင်ကောင်းထက် မိုက်ရိုင်းချက်ဟု ဒေါသထွက်လာပြန်သည်။

ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကလော်ရင်း အဖုတ်ထဲကယိုစီးကျလာသည့်ဤ လရည်တွေတညလုံး သူမသားအိမ်မှာရှိနေကြတာပေါ့။အမလေးမနည်းပါလား။ပြန်တွေးကြည့်တော့ကောင်းထက်အပြစ်မဟုတ်။မိမိက လိင်စိတ်ကြွဟော်မုန်းဆေးထည့်ခတ်တိုက်မြူဆွယ်ခဲ့၍သာ ဒါဆိုသာမန်အချိန်တွင် ကောင်းထက်အရင်ကဲ့သို့ တူအရီးစိတ်ထားဘဲပြန်ဖြစ်သွားမှာပေါ့။အဲ့လို မဖြစ်ပါစေနဲ့ အိုငါဘာဖြစ်နေတာလဲ။အားလုံးရဲ့တရားခံဟာ ဟိုမသာကြီးဦးအောင်မော်။

မဟုတ်တမ်းတရားစွပ်စွဲပုတ်ခတ်ပါများ၍မခံခြင်စိတ်ဖြင့်လုပ်မိခြင်းသာ။မိမိ ကောင်းထက် အပြစ်မရှိ။မနက်စာပြင်ဆင်နေသည့်သူမကိုဦးအောင်မော်ကပြန်ချော့သည့်အနေဖြင့်စနောက်ကြည့်သည်။

" ဒါ ကိုကြီးအတွက်လား"

ဒေါ်မသင်းမျက်နှာထားတည်လျက်

" ရှင့်အတွက်မဟုတ်ဘူး"

" ဘယ်သူ့အတွက်လဲ ဒါဆို"

" ကျမလင်ငယ် ကောင်းထက်နိုးလာရင်စားဖို့ ညကအားကုန်ထားတယ်လေ"

ဦးအောင်မော်ခမျာသူ့ကိုတမင်အရွဲ့တိုက်ပြောနေသည်မို့ ကိုယ်မှားပါတယ်ကွာ နောက်မဖြစ်စေရဘူး။အရက်လည်းမသောက်တော့ဘူးကတိပေးတယ်။တောင်းပန်တယ်ဟုချော့မော့သည်။စိတ်ဆိုးပြေဟန်မပြ၍ ညနေပြန်လာရင်ချော့တာပေါ့ဆိုပြီးအလုပ်သို့ထွက်သွားတော့သည်။

ကောင်းထက်နိုးပြီလား အခန်းတံခါးအသာဖွင့် ကြည့်မိသည်။ထိုင်နေသောကောင်းထက်နှင့်အကြည့်ခြင်းဆုံပြီးမလုံမလဲဖြစ်သွားသည်။ငါကလူကြီးပဲဟန်ကိုယ့်ဖို့မှင်သေသေ ထိန်းစမ်းမိသင်း။ဒေါ်မသင်းသူ့ကိုသူအားပြန်တင်းလိုက်ပြီး

" သြော် ငါ့တူနိုးပြီလား သားမနက်စာစားတော့ အန်တီပြင်ထားတယ်"

တစ်စုံတစ်ခုပဲရှာဟန်အခန်းထဲဟိုဒီဒီကြည့်ပြန်ထွက်ရသည်။ခြေသလုံးသေးသွယ်ကာ တင်သားကြီးများစွင့်ကားခါတုန်ခါနေသောအန်တီသင်းနောက်ပိုင်းအလှကမြူခိုးလိုအခန်းထဲကျန်ခဲ့သည်။ဒီလောက်ပုရိသတို့အကြိုက်ဘော်ဒီကောက်ကြောင်းလှသူအသားအရည်ဝင်းမွတ်မျက်နှာအလှကြီးမဟုတ်သည့်တိုင်။ကြာပါသည့်အန်တီသင်းအပေါ်ဦးအောင်မော်သဝန်တိုလည်းတိုခြင်စရာ။သူသဝန်တိုတာစည်းဘောင်ကျော်နေလွန်း၍သာ။

ဒီလောက်ဆက်ဆီကျတဲ့အန်တီသင်းကို သူအဘယ့်ကြောင့်မမြင် မကြည့်ခဲ့ပါသလဲ ထမင်းစားစားပွဲတွင်ထမင်းကြော်ကြက်ဥကြော်ထားသည်။ဘေးမှာနွားနို့တစ်ခွက်။ပန်းကန်ဆေးလိုက်နေ့လည်စာဟင်းအိုးလှမ်းမွှေလိုက်ဖြင့်ကျောပေးထားသည့်အန်တီသင်းနောက်ပိုင်းကိုယခုမှပင်သေသေချာချာရှုစားနေမိသည်။

ထမိန်သားကပေါင်ရင်းက အပေါ်သို့မတ်စောက်သော Slope လျှောစောက်ကိုပုံဖော်ထားပေးပြီး နောက်သို့စွင့်အပေါ်သို့ကော့ပျံတက်နေသည့် တင်သားဆိုင်တို့ကလှုပ်ရှားလေတိုင်းစည်းချက်ညီညီ တုံခါလှုပ်ရမ်းနေသည်။ခါးမသေးလွန်းမတုတ်လွန်း အဆီမရှိသောကျောပြင် ဆံပင်အကြေတွန့် ။။ထမင်းစားရင်းလီးကိုကိုင်မိသည်။တူနှင့်မှဖြစ်ရသည်ဟုနောင်တရဟန်ရှိလေရာမှ အိုအရင်းအချာမှမဟုတ်တာဟုဖြေစရာရပြီး အရင်ကနှင့်မတူယနေ့အကြောအခြင်တွေလျော့ခါ ပေါ့ပါးနေသည်မှာညက ကိစ္စကြောင့်ဆိုတာတွေးမိပြန်သည် ။

တခုပဲ အထဲကစစ်ခနဲနာသလိုလိုယားသလိုလို ပေါင်နဲနဲကွတတဖြစ်သလိုလို နေရထိုင်ရတာ ။ကောင်းထက်ထမင်းစားရင်းမိမိကိုကြည့်နေတာသေချာသည် ထိုအကြည့်သည် မရိုးမသားဖြစ်ပါစေဟု ကျိတ်ဆုတောင်းမိသည့်အဖြစ်ကို ရယ်မိပြန်သည်။

သြော်ငါ့နှယ်သားအရွယ်တူအရွယ်ကို အိုကောင်းထက်နဲ့ငါဘာကွာတာလိမ့် ကွာလှ ဆယ့်ငါးနှစ် ။၂၀ နဲ့ ၃၅

" မိဆုရော"

ကောင်းထက်မေးသံကြောင့်

" သြော် မင်းညီမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဘုရားဖူး ၂ ညအိပ်ပါသွားတယ် စိတ်မချလို့ အိမ်ကကောင်မလေးပါထည့်ပေးလိုက်တယ်လေ"

" အင်းလေစာမေးပွဲဖြေပြီးစ ဖိအားလျော့သွားတာပေါ့ ကောင်းပါတယ်လေ:"

တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်မကြည့်ရဲကဘဲ စကားပြောကြသည်။ သို့သော် အတန်ငယ်ပေါ့ပါးသွားရသည်။ ကောင်းထက်အပြင်ထွက်လက်ဖက်ရည်သောက်ပြီး မုန့်ဆိုင်ရှေ့ဖြတ်တော့ အန်တီသင်းနေကြာစေ့ကြိုက်တာသတိရ ဝယ်ခဲ့သည်။ အိမ်အလုပ်ပြီးစ ရေပင်တခါထပ်ချိုး။ဖြီးလိမ်းပြင်ဆင်ခါ တီဗီကြည့်နေသော အန်တီသင်းကို ခိုးကြည့်လိုက်ရင်း

" အန်တီသင်းစားဖို့ဝယ်လာတာ"

ဟုနေကြာစေ့ထုတ်ကမ်းပေးလိုက်သည်။

" သိုင်းကျူး"

နေကြာစေ့တွေဘာတွေဝယ်ပေးလို့ပါလား။ကိုရီးယားဒရမ်မာဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်ရင်း နေကြာစေ့ကလေးကိုက်ရသည်ကိုကြိုက်သည်မို့။

" သြော် မင်းဆာရင်ပြောနော် ထမင်းပြင်ပေးမလို့"

ကောင်းထက်အခန်းထဲဝင်ခါ ငှါးလာသော မင်းသိန်ခ ဝတ္ထုဖတ်နေလိုက်သည်။အချိန်ကုန်မှန်းမသိ။ဒေါ်မသင်းလည်းကိုရီးယားထဲမျောသွားလိုက်တာနာရီပြန် ၂ ချက်တီးပေါ့။ဟောတော့ထမင်းမစားဘူးလားမသိ ဟိုတစ်ယောက်။ကောင်းထက်ရေ ထမင်းစားကြမယ်လေဟု လှမ်းခေါ်သည်။

ထမင်းလက်စုံစားကြရင်းတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ခိုးကြည့်ကြသည်။ဒေါ်မသင်းတယ်လီဖုန်းနှိပ်လိုက်သည်။ဟလို ကိုအောင်မော်လား ညစာဘာစီစဉ်ထားရမလဲ။တစ်ဖက်ကဦးအောင်မော်သူ့မယားစိတ်ပြေကာဖုန်းဆက်သည့်အတွက် ပျော်သွားသည်။

မချက်နဲ့မိန်းမ။ဒီညလူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့နုတ်ဆက်ပွဲညစာစားပွဲမဖြစ်မနေသွားရမှာမို့ ဒေါ်မသင်းအသံချက်ခြင်းမာသွားပြီး ကြိုပြောထားမယ်သောက်လာမယ်ဆိုအပြင်မှာအိပ်။အိမ်ပြန်မလာနဲ့။ပြန်လာမယ်ဆိုလို့က ကျမအိမ်ပေါ်ကချက်ခြင်းဆင်းမှာ အတည်ပြောတာ"

ဖုန်းခွပ်ခနဲချလိုက်သည်။ ဦးအောင်မော်ခမျာမသွားမဖြစ်ပြောင်းမဲ့လူကြီးက အသစ်ရောက်မဲ့လူကြီးနဲ့ချိပ်ဆက်ပေးသည့်သဘာဝ အလုပ်အတွက်မဖြစ်မနေသွားရမည်။မသောက်လို့ကလည်းမဖြစ်။နောက်ပြီးဘာဘာညာညာကာရာအိုကေမယ်တွေကလည်း စပွန်ဆာအပြည့်။မပြန်ခြင်တာနဲ့အတော်ပဲဟုအကောင်းဘက်ကတွေးရင်း..ဝတ္တရားတစ်ခုအနေနဲ့အောက်ကအရုပ်တစ်ရုပ်လိုနေသောမိန်းမထက်စာလျှင်နုတ်ခမ်းနီမလေးတွေမုန့်ဖိုးပေးလိုက်လျှင်အပြုအစုက လိုခြင်တာရသည်။

သည်လိုတွေးမိတော့ စိတ်ကုန်သလိုလိုပင်။တဖက်ကဖုန်းချသွားပေမဲ့ပြန်မလာဘူးဟေ့ ပြန်မလာဘူး ပြန်လာခြင်စိတ်ရှိမှပြန်လာမယ် ဟုအော်မိသည်။အမှန်တော့ကိုအောင်မော်ကိုဘာဖုန်းခေါ်စရာရှိသလဲ။မသိစိတ်စေခိုင်းသမျှလုပ်မိခဲ့သည်။ရလာဒ်ကလိုခြင်သောအဖြေ ကိုအောင်မော်တကိုယ်ကောင်း အတ္တသမားအရက်မူးပြီးပြန်မလာပါစေနဲ့။

ကောင်းထက်ကတော့စိတ်ကူးဖြင့်ရူးနေရုံမှတစ်ပါး နေမင်း၏အလင်းရောင်ဗီလာထဲမှတိတ်တဆိတ်ထွက်ခွာသွားခဲ့ပြီ။ဒီညအိပ်ပျော်မှာမဟုတ်ဘီယာသောက်မလား။အိပ်ဆေးသောက်မလား။အန်တီသင်းအပေါ်တပ်မက်မှုက အိမ်မက်သက်သက်စိတ်ကူးနဲ့ရူးနေရုံ ထို့အတွက် မျှော်လင့်ချက်တစုံတရာမထားတာကောင်းသည်။

ပြတ်သားစွာဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်တော့ပေါ့ပါးသွားရသည်။တံခါးဖွင့်အိမ်ထဲဝင်တော့တအိမ်လုံးမှောင်နေသည် ။အန်တီသင်းဘယ်သွားလို့လဲ။အောက်ထပ်မီးတွေဖွင့်လိုက်သည်။မီးဖိုအိမ်နောက်ဘက်ရှာကြည့်သည်မတွေ့။အိမ်အပေါ်ထပ်မီးတွေဖွင့်ရင်းအခန်းထဲဝယ်လာသော ပစ္စည်း တွေထားရင်းအန်တီသင်းတို့အခန်းတံခါးကိုမဝံ့မရဲဖွင့်ကြည့်တော့ပွင့်သွားပြီးမှောင်နေ၍ မီးခလုတ်စမ်းဖွင့်သည်။ မတွေ့။ အိမ်အပေါ်ထပ်နေရာအနှံ့ရှာသည်မတွေ့။အန်တီသင်းဟုအော်ခေါ်သည်။ပြန်ထူးသံမကြားရ။အိမ်ရှေ့ပန်းခြုံအနားထိုင်နေသည်ကိုမတွေ့ဘဲပြီးမှ ဟိုပြေးဒီရှာပျားပန်းခတ်ရှာနေသောကောင်းထက်

အံမယ်ငါ့ကိုအလေးအနက်တော့ထားသား။ကောင်လေးမင်းကိုအမှတ်ပေးတယ်။အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာသည်ကိုကောင်းထက် က

" ရှာလိုက်ရတာ ဘာဖြစ်နေသလဲစိုးရိမ်လိုက်ရတာ"

" ငါအရွယ်ရောက်ပြီးသားကိုယ့်ကိုယ်ကိုကာကွယ်တတ်တယ် နင်ဘာဖြစ်နေတာလဲ"

ကောင်းထက်ချာခနဲလှည့်ထွက်သွားသည်။ငါပြောခြင်တာကတမျိုးငါဘာတွေပြောမိပါလိမ့်။ဒေါ်မသင်းအိမ်အောက်ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်နေမိသည်။ကောင်းထက်လည်းအေးလေ။သူပြောတာအမှန်ဘဲ ငါ့လုပ်ရက်ကအိုဗာဖြစ်နေတာကိုး။အိမ်ကြိုးဖုန်းမြည်သံကြားရသည်

" ကလင် ကလင် ကလင်"

ကောင်းထက်ကိုင်မည့်သူမရှိသဖြင့် လှေခါးအတိုင်းဆင်းအလာ

" ဟလို"

အန်တီသင်းအသံ

" သြော် သြော် ရှင်မူးပြီးရစ်တာခံနိုင်တဲ့သူနဲ့ပဲအိပ်မယ် အိပ်အိပ် "

" အေး နင်ပြောသလိုပဲ ငါ့လင်ငယ်ကောင်းထက်နဲ့အိပ်မယ် ဘာဖြစ်လဲ ထင်ခြင်သလိုထင် ဂရုမစိုက်ဘူး"

ဖုန်းဂွပ်ခနဲချလိုက်သည်။ဦးအောင်မော်တစ်ဖက်ကနေ မခံခြင်အောင်ပြောလိုက်သည်ကသေချာသည်။အန်တီသင်းရင်ဘတ်လှုပ်နေတာအသက်ရှူပြင်းနေတာ။ဒေါသအတော်ထွက်နေသည်မှာသေချာသည်။လှေကားအတိုင်းပြန်တက်ဖို့ပြင်သည်။

" ကောင်းထက်"

ခေါ်လိုက်သံကြောင့်

" ဗျာ"

" လာအုံး"

" အန်တီသင်း"

" ဘီယာဖြစ်ဖြစ်အရက်ဖြစ်ဖြစ်သွားဝယ်"

" ရော့ ပိုက်ဆံ"

ရက်လေဘယ်တစ်ထောင့်နှင့် tiger ၅ ပုလင်း။အာလူးကြော်ထုပ်ဝယ်လာခဲ့သည်။ရင်ထဲဒေါသလိမ့်တက်လာသည်။မနေ့ကကောင်းထက်ကိုတိုက်ခဲ့သောဆေးတောင့်ကိုအမှုန့်ကြိတ်ထားလိုက်သည်။ကောင်းထက်ဝယ်လာသည့် ဘီယာပုလင်းအရက်ပုလင်းယူထားလိုက်ပြီးအမြည်းပန်းကန်ယူသွားခိုင်းလိုက်သည်။တီဗီရှေ့မှာချလိုက် ပြောလိုက်သည်။ကောင်းထက်သောက်မည့်ခွက်ထဲဆေးမှုံ့ရောခါဘီယာတခါတည်းငှဲ့လိုက်သည်။ဘီယာပုလင်းဖွင့်တာရှံထွက်လာလို့ငှဲ့လိုက်ရသည်ဟု အကြောင်းပြလိုက်သည်။

ကောင်းထက်ခွက်ကုန်သွားပြီးနောက်တစ်ခွက်ရောက်သည်အထိအကဲခတ်စောင့်ကြည့်နေရင်းခြေသလုံးသားတွေဖော်ထိုင်သည်။အန်တီသင်းယောကျ်ားအရွဲ့တိုက်ခါမိမိကို ကာမဆက်ဆံဖော်အဖြစ်အသုံးချခံရတော့မည်။ထို့အတွက်စိတ်မကောင်းတော့ဖြစ်မိသည်။ခြေသလုံးသားများဖော်ပြနေသည့်အတွက် နှာစိတ်ကလည်းထကြွနေသည်။အရက်ပြောင်းသောက်မည်ဟုကောင်းထက်ပြောလာသဖြင့်ရေခဲတုန်းယူပြီးထည့်ပေးသည်။တခွက်ပြီးတခွက်ဆင့်သောက်နေသောကောင်းထက်အမူအရာထူးခြားလာသည်။ကာမဟော်မုန်းထကြွနေပြီလားဟုဒေါ်မသင်းတွေးထင်သည်။

" အန်တီသင်း လင်မယားခြင်းအရွဲ့တိုက်ဖို့ ကျနော့်ကိုအသုံးချတယ်ဆိုရင်လည်းချပါ။ဒါပေသည့် ကျနော်အန်တီသင်းအပေါ် ရိုးသားစွာတပ်မက်တာကိုတော့ သိထားပါ။ကျနော်အန်တီသင်းကို ချစ်နေပြီ"

မထင်မှတ်သောအချိန်မထင်မှတ်သောစကားကြောင့်ကိုအောင်မော်ကြောင့်ဖြစ်သောဒေါသပြေသွားပြီး စိတ်ထဲမောလှပ်နေသည်ဘာပြန်ပြောရမလဲမသိ။အရက်ပြင်းအရှိန်ကြောင့်ရင်ထဲရှိသမျှပြောချလိုက်ပေသည့် ပြန်ဆွံ့အသွားပြန်ပြီးတိတ်ဆိတ်သွားသည်။အတော်ကြာသည်အထိ စကားမပြောနိုင်ကြ။

" သွားအိပ်တော့မယ်"

ကောင်းထက်ထထွက်သွားတော့ ရင်ထဲလှိုက်ဟာသွားပြီး

" ကောင်းထက်ဒို့လည်းလိုက်မယ်"ပြောမိသည်

" အရွဲ့တိုက်ဖို့ဆိုရင်တော့"

" မဟုတ်ပါဘူးမဟုတ်ပါဘူး။တကယ်ရင်ထဲကပါ"

ကောင်းထက်ဒေါ်မသင်းလက်ကိုဆွဲခါထူသည်။

" ဘယ်အခန်းလဲ"

" ညက အခန်းပေါ့မောင်ရယ်"

အချစ်လေပြေသည် ခန်းစည်းစသို့ တိုးဝင်တိုက်ခတ်နေလေပြီ။ မည်သည့် အဆီးအတားမျှမရှိ။ သွေးသား ၂ ခုရောနှောပေါင်းစက်သွားကြပြီး ဝိုင်ချိုလိုရစ်မူးသွားတော့သည်။ ဦးအောင်မော်အိမ်သို့ရောက်သည်တွင်စာတစ်စောင်က မထင်မှတ်သောစကားကိုပြောသည်။

" ရှင်ထင်ထားသလိုပဲကျမကောင်းထက်နဲ့လိုက်သွားပါပြီ။ကျမအချစ်စစ်ကိုတွေ့သွားပါပြီ လိုက်ရှာလည်းအပိုပဲ:"

ဦးအောင်မော်သူ့နဖူးသူရိုက်ပြီး 

" ဟိုက်..သွားပါပြီ.."



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Monday, April 11, 2016

ဇနီးမယားဟု ဆိုရာဝယ် (စ/ဆုံး)

ဇနီးမယားဟု ဆိုရာဝယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Than Soe

စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းသာ ဖြစ်ပီး တိုက်ဆိုင်မှု ရှိလျှင် ခွင့်လွှတ်ပေးပါရန်။

အခန်း ( ၁ )

ကျွန်တော်ကတော့ သန်းစိုးပါ။ အသက်က 40 ပြည့်တော့မယ်။  နာမည်ကြီး ဆေး brand campany တခုရဲ့ country manager တယောက်ဆိုတော့ နည်းနည်း သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင် ထဲကပေါ့ဗျာ။ ဟပ်ချလောက် ဆိုပီး ဖြစ်လာတာမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူး ။ အသက်နှစ်ဆယ်ကတည်းက အောက်ခြေ saleman ကနေ စလာခဲ့ရတာ။ ခုတော့ အထိုင်ကျနေပီပေါ့ဗျာ။

တကယ့်တော့  ကျွန်တော့် အကြောင်းထက် ကျွန်တော့် မိန်းမ အကြောင်းကို ပြောပြချင်တာပါ။  ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ကံအကောင်းဆုံး၊ ဂုဏ်အယူရဆုံး ၊ အပျော်ရွှင်ရဆုံးကတော့ မေနှင်း ကို ဘဝ လက်တွဲဖော်အဖြစ် ပိုင်ဆိုင်ရခြင်းပါပဲ။

မေနှင်း သို့မဟုတ် ဒေါက်တာမေနှင်းဖြူ

ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော့် မိန်းမက ဆရာဝန်မ တယောက်ပါ။ အတိအကျဆိုရင် သားဖွားမီးယပ် အထူးကု ဖြစ်ခါစ ဆရာဝန် မလေးပါ။ ကျွန်တော်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျတော့ အသက်က 27 နှစ်၊  အိမ်ထောင်သက် နှစ်နှစ် ဆိုတော့ ခု 29 နှစ်ပေါ့ဗျာ။

ဟဲ ဟဲ ကျွန်တော် နဲ့ မေနှင်း နဲ့က အသက် 11 နှစ် ကွာပါတယ်ဗျာ။ အဲဒါကြောင့် မေနှင်း ကို ကျွန်တော် အရမ်းချစ် အရမ်း အလိုလိုက် အရမ်းဂရုစိုက်နေရတာ။ ကျွန်တော်တို့ ဇာတ်လမ်းက  ဆရာဝန်နဲ့ ဆေး company manager သာမန် ဇာတ်လမ်း မဟုတ်သလို ထူးခြားဆန်းပြားတဲ့ ဇာတ်လမ်းလည်း မဟုတ်ဘူး။

ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ ဆိုတာ ထောက်ပြစရာ တကွက်မှ မရှိအောင် မှုံနေအောင် ပက်ပက်စက်စက် လှတဲ့ အမျိုးသမီး ဗျာ။ အသက်အရွယ်အရ အလှတရားတွေ အကောင်းဆုံး ရင့်သန်ချိန်လည်း ဖြစ်ပြန်တော့ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ သူမ နဲ့ စတွေ့တဲ့ နေ့က သူမ ပုံရိပ်တွေ ခုထိ စိတ်ထဲ စွဲနေတုံးပဲ။ အရပ်က 5ပေ 5 လက်မ မြန်မာ မိန်းကလေးထဲမှာ မြင့်တယ် ပြောလို့ရတယ်။ နို့နှစ်ရောင် အသားအရေနဲ့  မြန်မာဝတ်စုံ လေးကို ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဝတ်ထားလိုက်တာ၊ စွဲမက်စရာ အဖုဖောင်း အမို့အမောက် အဝေ့အဝိုက်တွေက ရူးလောက်စရာလေး။ ကိုယ့်မိန်းမ မို့ ကိုယ် ညွှန်းတာ မဟုတ်ဘူး တကယ့်ကို အလှနတ်မိဖုရားပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အသက် 40 တောင် ရှိမှတော့ မိန်းမတွေနဲ့ ကြုံရင် ကြုံသလို ဆုံခဲ့ဖူးတာပေါ့ဗျာ။ သူမလို အလှတရားမျိုးတော့ မက်မက်မောမော မဖြစ်ဖူးဘူး။

..................................................................

ဒီလို လှပ ပြည့်စုံ ပီး ကျက်သရေရှိလှတဲ့ မိန်းမမြတ်ကလေးကို ကျွန်တော် ဘယ်လို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရလည်း ဆိုတော့ ကံတရား ကြောင့် ပါပဲ။ ဖူးစာရေစက်ပါတယ် ပြောရမလား။ မေနှင်း အဖေ နဲ့ ကျွန်တော်တို့ Company နဲ့ အကျိုးတူ စီးပွား လုပ်မိရာကနေ သမီးကို လိုချင် အဖေ ကို ဖားပီး ကပ်လိုက်ရတာ။ နောက်ဆုံးတော့ ဒေါက်တာမေနှင်းဖြူ ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့် နတ်သမီးလေးကို လက်ထပ်ခွင့် ရလိုက်တာပါပဲ။ ဒါမေယ့် အလွယ်တကူ မိဘ ပေးစားလို့ ယူလိုက်ရအောင် ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ ဆိုတာ တုံးအအ မိန်းမ မဟုတ်ဘူးဗျ။ သူမ မိဘ တွေကို ဖားရတာ တပိုင်း၊ သူမဖက်က စိတ်ပါလာအောင် ပိုးရသေးတာပေါ့။ အဲလိုနဲ့ ဖူးစာ ဆုံခဲ့တယ်ပေါ့ဗျာ။

ဒီလောက်လှ ဒီလောက်ချောတဲ့ မိန်းမ မှာ တခြား ချစ်သူ ဘာညာ မရှိခဲ့ဘူးလား ဆိုရင် ရှိခဲ့တာပေါ့။ မယူခင်ကတည်းက သူမ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပဲ ပြောခဲ့တယ်။ ကျောင်းတုန်းက ချစ်သူတယောက် ထားခဲ့ဖူးသလို အတူလည်း နေခဲ့ဖူးတယ်တဲ့။ ခုတော့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်းပါပဲ။ ဒါကတော့ ဒီခေတ်မှာ ဒီလောက်တော့ ရှိမှာပဲလေ။ ကျွန်တော်နောင် ကြုံရင် ကြုံသလို စားသေးတာပဲ။ ဒေါက်တာမေနှင်းဖြူ ရဲ့ အပျိုစင်ပန်းကို မရလိုက်လို့ နည်းနည်း အူတိုမိပေမယ့် ခုတော့ ကိုယ့်လက်ထဲ ပိုင်ဆိုင်ရဖို့ပဲ မလား။

ဒီလိုနဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ခရီး စလိုက်ကြတာ။ မထင်ထားရလောက်အောင် အိမ်ထောင်မှု ဝတ္တရား ကျေပွန်တဲ့ မိန်းမ ဖြစ်နေပြန်တယ်။

ဒေါက်တာမေနှင်းဖြူ ဆိုတာ မိဘကလည်း ချမ်းသာအထက်တန်းလွှာတွေ၊  ကိုယ်တိုင်ကလည်း ပညာတတ် အထူးကု ဆရာဝန်၊ ကျော့ကျော့မော့မော့ လှလှပပ လေး နေတဲ့သူ ဆိုတော့ မထင်ထားမိဘူး။ သူမ အလုပ်နဲ့ အိမ် ကြားမှာ တော်တော် ထောင့်စေ့တယ်ဗျာ။ မေနှင်းက အစိုးရ ဝန်ထမ်းလုပ်တယ်ဗျ။ ပိုက်ဆံ သိပ်မရပေမယ့် မလိုဘူးလေ။ သူမ အဖေ company မှာ ကိုင်ပိုင်  share နဲ့တင် အေးဆေး ထိုင်စားလို့ရတယ်။ အပြင်ဆေးခန်းလည်း မထိုင်ပေမယ့် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ share လုပ်ထားတဲ့ အထူးကု ဆေးခန်းကြီး တခုတော့ ထိုင်တယ်။

အလုပ်မှာလည်း ဒေါက်တာမေနှင်းဖြူ ဆိုတာ လူနာတွေပေါ် ဖော်ရွေ သလောက် ဝန်ထမ်းတွေအပေါ်တော့ စည်းကမ်းကြီးတယ်။ အဲတော့ အားလုံးက ချစ်ကြောက်ရိုသေကြတယ်ဗျ။

ဟဲ ဟဲ သူမ အကြောင်းတွေပဲ ပြောနေရတာ၊ အားလုံး သိချင်တာ ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ နဲ့ ကာမသုခ အခြေအနေဖြစ်မယ် ထင်တယ်။ ပြောမယ်လေ။

အဲလို အရာရာ ပြည့်စုံ နေတဲ့ မိန်းမကို တရားဝင် လိုးခွင့် ရနေတာ ကျွန်တော်ပဲလေ။

ကျွန်တော်က နှစ်ပတ်တခါလောက် နယ်ဖြစ်ဖြစ် နိုင်ငံခြား ဖြစ်ဖြစ် သွားရ၊ မေနှင်းကလည်း အလုပ်နဲ့ ဆိုတော့ နေ့တိုင်းတော့ မလုပ်ဖြစ်ကြပေမယ့် တပတ် သုံးရက်လောက်တော့ လိုးဖြစ်တယ်။ လိင်မှုကိစ္စ မှာလည်း နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ကြွနေချိန်ဆို position အမျိုးမျိုး နဲ့ လိုးကြ ဆော်ကြပေမယ့် မေနှင်း စိတ်မပါတဲ့ အချိန် ဆိုရင်တော့ သွားလုပ်လို့ မရဘူးဗျ။ အဲ စည်းတော့ ထားတယ်။ မေနှင်းကလည်း ကြိုပြောထားတယ်။ ကိုယ့် ဇနီးမယား ဆိုပေမယ့် မိန်းမ တယောက်က No ဆိုရင် No ပဲနော်တဲ့။ အဲတော့ ကျွန်တော်ကလည်း မေနှင်းဆို အလိုလိုက်ပီးသားပဲလေ။

သူမ မပေးရင် ဘာမှ မလုပ်ခဲ့ဘူး။ သူမ စိတ်ပါပီးဆိုရင်တော့ ဘယ်ပြောကောင်းမလဲ။ လီးပါ စုတ်ပေးတဲ့အထိ ကိုယ့်မှာ ကံကောင်းချက်။

ပီးတော့ မေနှင်းက အလှအပ ကျန်းမာရေး တော်တော် ဂရုစိုက်တယ်။ ကိုယ်ပိုင် gym ပစ္စည်းတွေဝယ်ပီးဆော့တယ်။ အသားအရေ ထိန်းတယ်။ ခုထိ အသက်သုံးဆယ်နား ကပ်လာပေမယ့် ပီးပြည့်စုံတဲ့ အလှတရားကို ပိုင်ဆိုင်ထားဆဲပဲ။ မေနှင်းများ gym ဆော့နေချိန်ဆို မတွေ့လိုက်နဲ့ ရူးပါသွားမယ်။ အိမ်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆော့လို့လား မသိဘူး။ သူမရဲ့ gym outfit က တော်တော် sexy ဖြစ်တယ်။ အပေါ်က sport bra အသေးလေးနဲ့ စူထွက်နေတဲ့ ရင်နစ်မွှာကို မလုံတလုံလေး ထိန်းထားပီး အောက်ဘောင်းဘီ တိုလေးက သေချာကြည့်ရင် အောက်က ပန်တီ တောင် မြင်ရလောက်တယ်။ တောင့်တင်း ဖြူဖွေးတဲ့ ပေါင်တံနဲ့ စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးတွေကြောင့် ရင်ထဲ ဘလောင်ဆူစေတယ်။ 

တခါက စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ ဆော့နေတုံး နောက်ကနေ အနားကပ်ပီး လည်ကုတ်လေးကို နမ်းလိုက်တာ။ ဆက်မလုပ်ခိုင်းဘူးဗျာ။ အဲလိုလေးတွေတော့ ရှိတယ်။ အဲလို limit လေးတွေတော့ ရှိပေမယ့် မေနှင်းက ကျန်တာ အကုန်တော့ ကျွန်တော့်ကို လေးလေးစားစား ဆက်ဆံတယ်။ ဘာလုပ်လုပ် တိုင်ပင်တယ်။ ကျွန်တော်ခွင့်ပြုမှ လုပ်တယ်ပေါ့ဗျာ။

VIP ရပ်ကွက် မှာ အိမ်တလုံး ဝယ်ပီး နှစ်ယောက်သား လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေခဲ့ကြတာပေါ့ဗျာ။

အဲလိုနဲ့ သာယာ ပီးပြည့်စုံတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဘဝလေးကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့ပီး နှစ် နှစ်တာ ကာလ မှာ စကားများ ရန်ဖြစ်တာတောင် မရှိခဲ့ပဲ ပျော်ရွှင်ခဲ့ရတယ်။

ဒါပေမယ့် ဘဝကြီးက အဲလောက် ရိုးရှင်း မနေခဲ့ဘူးဗျ။ ဘဝ တဆစ်ချိုး အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲရမယ့် နေ့ တနေ့ကို ရင်ဆိုင်ရပါတော့တယ်။

..................................................

အဲနေ့က ကျွန်တော် စင်ကာပူ ကပြန်လာတဲ့ နေ့ ၊ သတ်မှတ်ရက် ထက် တရက်စော ပီး ပြန်လာရတယ်။ မိန်းမ ကိုလည်း လွမ်းနေပီလေ။ မလုပ်ရတာလည်း ကြာပီကို။ ညနေစောင်း အချိန် အိမ်နား ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမ ကို မခေါ်ဘဲ တိတ်တိတ်လေး သော့ဖွင့်ဝင်ပီး suprise တိုက်ချင်လာတယ်။ အဲက စမှားတာပဲ ပြောရမလား။ အဲဒါနဲ့ အိမ်ရှေ့ တံခါးက ပွင့်နေတယ်ဗျာ။ ယောကျ်ား ဖိနပ်လည်း တွေ့ရတယ်။ စိတ်ထဲ ထင့်သွားတယ်။ သူခိုးများ ဝင်လာပေါ့။ တိတ်တိတ်လေး ခိုးဝင်ရင်း အခြေအနေ ကြည့်တော့ အောက်ထပ်မှာ ဘာမှ အထွေအထူး မရှိ။ အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားတော့ အသံတွေ စ,ကြားရတယ်။

" အ.... အာ.....အားးးးးး"

" အင်......အင့်......အင်းးးး"

" စိ....စွ......စွတ်....."

" ဖပ်......ဖပ်...ဖပ်..."

" အားးးးး ရှိးးးးးး"

ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားတယ်။ ဒါဘာသံလဲ ဆိုတာ သိသာနေပီလေ။ ကိုယ့် မိန်းမ မေနှင်းကို အရမ်း စိတ်ပူ သွားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အိပ်ခန်းအဝ လည်း ရောက်ရော တံခါးက နည်းနည်းဟနေလို့ မြင်ကွင်းက ထိုင်းကနဲ ပေါ်လာတော့တယ် ။ ကြက်သေသေသလို အံ့သြ မင်သပ် စွာ ရပ်နေမိပီး အထဲက မြင်ကွင်းကိုပဲ ကြည့်နေမိတော့တယ်။

ကျွနိတော် တို့ နစ်ယောက်အိပ် ခုတင်မွေ့ရာ ပေါ်မှာအသားလတ်လတ် ယော်ကျားတယောက်က အောက်က အသားဖြူဖြူ မိန်းမ တယောက်ရဲ့  ပေါင်နှစ်လုံးကို ပုခုံးပေါ်တင်ပီး အားရပါးရ ဆောင့်လိုးနေတဲ့ မြင်ကွင်းပဲ။ တံခါးက ကုတင် ခြေရင်း ဖက်က ဆိုတော့ အမျိုးသားရဲ့ ကျောပေး အနေအထားကိုပဲ တွေ့ရပီး အောက်က လိုးဆောင့်နေတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းတွေ့ရတယ်။ အားပါးပါး နဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အောက်က အမျိုးသမီးကို ကော့ပျံလန်စေတယ်။

" အးး ကောင်းလိုက်တာ ဆရာမ ရယ်"

" ....."

" အ.....အာ.....အားးးး ရှိးးးးး"

" ပီးချင်ပီ.....အားးးး ကောင်းလိုက်တာနော်..."

ကျွန်တော် ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားတယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်းလည်း မသိတော့ဘူး။ သေချာပါတယ်။ အောက်က ကော့ပျံလန်နေတာ ကျွန်တော့် မိန်းမ မေနှင်း ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ ပါပဲ။ အနိုင်ကျင့်ခံရတာ မဟုတ်တော့ဘူး။ စိတ်ပါလက်ပါကို အလိုးခံနေတာ။ ယုံတောင် မယုံနိုင်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော်နဲ့ဆို ဒီလောက်ထိ ထန်တာမျိုး မမြင်ခဲ့ရဘူးလေ။ ခုတော့ ကိုယ့် အိမ် အိပ်ခန်းထဲမှာ ကိုယ့်မိန်းမ က တခြား ကောင် တကောင် ကို အားရပါးရ အလိုးခံနေတာကို ကြည့်နေခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်ပါပဲ။

ကုတင်ပေါ်မှာ မေနှင်းက လီးစွပ်ထားရက် ထလိုက်ပီး နှစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် နမ်းနေကြပြန်တယ်။ လက်နစ်ဖက်က အဲဲကောင်ရဲ့  လည်ပင်းကို တွဲခိုပီး ရမက်ပြင်းပြင်း နဲ့ ကို နမ်းနေကြတယ်။ အကောင် ရဲ့ လက်တွေက မေနှင်းရဲ့ ရင်နစ်မွှာကို ဖိချေ နယ်နေပီး အောက်ကနေ ကော့ လိုးနေသေးတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ က မေနှင်းနဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်သလို ဖြစ်ပီး အကောင် ရဲ့ မျက်နှာကတော့ ခုထိ မမြင်ရသေးဘူး။ ကိုယ် အမြတ်တနိုး တယုတယ တန်ဖိုးထားရတဲ့ မယားချောချောလေးကို ပိုင်စိုးပိုက်နက်နဲ့ လိုးနေတဲ့ ကောင်ကို သိချင်လာတယ်။ ခုတော့ အောကား live ကြည့်နေရသလိုပဲ မင်းသမီး က ကျွန်တော့် နတ်သမီး ဖြစိနေတာလေးပဲ။

ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရမလဲ။ ဝင် ရိုက်ရမလား။ လှည့်ထွက်ရမလား။ ရင်ထဲလည်း ခံစားချက် ပေါင်းစုံပဲ။ ဒေါသလား ရှက်တာလား။ စိတ်ထဲ ဘာဖြစ်မှန်း မသိပေမယ့် တခုတော့ ရှိတယ်။ သူတို့ လိုးနေတာကို ကြည့်ပီး လီးတောင်လာတာပဲ။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း အံသြမိတယ်။ ကိုယ့်လီးတောင်တာကို ဖိချရင်း ကုတင်ပေါ်က မြင်ကွင်းကို ဆက်ကြည့်နေခဲ့မိတယ်။

" ရှင် လှဲလိုက်.."

ပြောလည်း ပြောရင်း မေနှင်းက အဲ့ကောင်ကို တွန်းဖိရင်း အိပ်ခိုင်းလိုက်ပီး အပေါ်ကနေ လီးပေါ်ကို ဆောင့်ချနေလေရဲ့။ မေနှင်းက ဒီလို မြင်းစီးပီဆို အရမ်းလှတာ။ နို့နှစ်လုံးက ကော့တက်နေပီး ခါးလည်လောက် ရှိတဲ့ ဆံပင်တွေက ဝဲပျံနေရော။ နှုတ်ခမ်းလေးကို sexy ကျကျ ကိုက်ရင်း စီးချက်ကျကျ ဆောင့်နေလိုက်တာ အောက်က ကောင်တော့ မသိဘူး ကျွန်တော်တော့ တော်တော်လေး ကောင်းနေလရဲ့။ ကိုယ့်မိန်းမ လိုးနေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးတက်နေတဲ့ အဖြစ်။ အောက်က ကောင်က ပင့်ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလိုက်လာတော့ အပေါ်က ကျွန်တော့်မိန်းမ ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ ခမျာ ကော့လန်နေပီး အသားတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာတယ်။ ပီးတော့မယ် ထင်တယ်။ 

အဲအချိန်မှာပဲ တံခါးဟ လေးကြားကနေ ကျွန်တော်နဲ့ မေနှင်း လင်မယား နှစ်ယောက် မျက်လုံးချင်း ဆုံမိခဲ့တယ်။ မေနှင်းရဲ့ ရွှန်းလက်တောက်ပတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံမှာ အံ့သြတာလား တောင်းပန်တာလား ခွင့်တောင်းတာလား မသိတဲ့ ခံစားချက်တွေ ရောပြွတ်နေပီး ရမက်ထန်ထန် မျက်ဝန်းမျိုး ဖြစ်နေတယ်။ အကြည့်ချင်း ဆုံရင်းနဲ့ တဇတ်ဇတ်နဲ့ တချီပီးသွားလေရဲ့။ ကျွန်တော်မှာလည်း အဲအဖြစ်ကို ကြည့်ပီး ပီးချင်သလို ဖြစ်သွားလို့ လီးကို ထုတ်ပီး ပန်းလိုက်ရတယ်။

အောက်က ကောင်က မပီးသေးဘဲ အပေါ်က ကျွန်တော်မိန်းမ နဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ အကြည့်ချင်း ဆုံရင်း တချီ ပီးကြလေတယ်။

" ဆရာမ ဖင်ကုန်းပေးနော်..."

" ဆရာမ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း လိုးချင်တာ"

မေနှင်းလည်း ကျွန်တော်နဲ့ အကြည့်ချင်းလွှဲလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ဆက်မကြည့်ဖြစ်တော့ဘဲ အိမ်ထဲက ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။ အခန်းထဲမှာတော့ ဇာတ်လမ်းတွေ ဆက်ဖြစ်အုံးမှာပါ။

ဘယ်သူလဲ ကျွန်တော် အလှမိဖုရားလေးကို အသားကုန် လိုးနေတာ ဘယ်သူလဲ။ ဘယ်လို စဖြစ်ကြတာလဲ။ ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ လို အလှတကာ့ ထိပ်ခေါင်ကို ဒီလို လိုးခွင့် ရနေတာ ဘယ်လိုကြောင့်လဲ။

အဲနေ့က စပီး ကျွန်တော်တို့ လင်မယား နှစ်ယောက်ဘဝ အပြောင်းအလဲ စတင်ခဲ့ပါတော့တယ်။

.................................................................

အခန်း (၂ )

စားသောက်ဆိုင် တခုမှာ ထိုင်ရင်း ကိုယ့်မိန်းမ အလိုးခံနေတဲ့ ပုံရိပ်ကို တွေးရင်း လီးပြန်တောင်လာပြန်တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လည်း အံသြမိတယ်။

ကျွန်တော်လည်း စိတ်ရှုပ်ထွေးတာလား နှမြောတာလား သဝန်တိုတာလား မသိတော့ဘူး။ ဒေါသ ထွက်နေတာမျိုး မဟုတ်ဘဲ ထူးဆန်းမှု တခုကို ကြုံလိုက်ရသလို ရင်ထဲ လိုက်မောနေလေရဲ့။

ထိုအချိန်မှာပဲ ဖုန်းထဲ message ဝင်လာတယ်။


ကိုကိုရေ

မေနှင်း အရာအားလုံး အတွက် တောင်းပန်ပါတယ် ။

မေနှင်း ကိုကို့ ကိုပဲ ချစ်ပါတယ်။

မေနှင်း ဆီ ပြန်လာခဲ့ပါ။ ရှင်းပြပါရစေ။

ပီးမှ ကိုကို စိတ်ကြိုက် ဆုံးဖြတ်ပါ။


Message ကို မြင်တော့ ကျွန်တော် အိမ်ပြန်ပြေးချင်စိတ် ပေါက်သွားတယ်။ အစထဲက ဒေါသ ထွက်နေတာလဲ မဟုတ်။ အဖြစ်အပျက် အလုံးစုံ လည်း သိချင်မိတော့ ချက်ချင်း ပြန်ပြေးတာပေါ့။

အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ ဟိုကောင်ကို မတွေ့ရတော့ဘူး။ အိပ်ခန်းလည်း မေနှင်း ပြန် ပြင်ဆင်ထားပုံပဲ။ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ပဲ။ ကျွန်တော့် မိန်းမ ဒေါက်တာမေနှင်းဖြူ ကတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတယ်။ လက်တလော ငိုထားပုံရတယ်။ မျက်လုံးလေးတွေ အစ်လို့။ သူမလည်း အိမ်နေရင်း တီရှပ်အဖြူလေးနဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ ကပိုကရို လေး လှနေပြန်ရော။ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နာရီလောက်က ဒီမိန်းမက တစိမ်းယောကျ်ားနဲ့ လိုးနေလိမ့်မယ်ဆိုတာ ဘယ်လို ယုံနိုင်မှာလဲ။

ကျွန်တော်လည်း မျက်နှာထားကို တည်တည်ထားရင်း

" ဟိုကောင်ရော"

" ပြန်သွားပီ ကိုကို"

" ကဲ မေနှင်း ပြောပါအုံး ဘယ်လို ဖြစ်ရတာလဲ"

" ကိုကို စိတ်မဆိုးဘူး မေနှင်း"

" မေနှင်းသာ အကုန်သေချာပြောပြ"

" ဟုတ် ပြောပြမယ် ကိုကို"

" သူက ကိုအာကာ တဲ့ မေနှင်းသူငယ်ချင်း အိမ့်သက်ထားရဲ့ ယောကျ်ားပါ"

" ဟင် သူငယ်ချင်းရဲ့ ယောကျ်ားနဲ့လား မေနှင်းရယ်"

" ဟင့်.. ဟုတ်ပါတယ် ကိုကို မေနှင်းလည်း မရည်ရွယ်ပဲ နဲ့ ဒီအခြေအနေအထိ ရောက်ခဲ့ရတာပါ"

" ဘယ်လောက်ကြာပီလဲ"

" လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်လ ကပါ"

" အင်း မေနှင်း ဆက်ပြောပါ မေနှင်းပြောတာကို ကြားဖြတ် ဝင်မပြောတော့ဘူး"

.......................

လွန်ခဲ့သော ခြောက်လ ခန့်က

ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ တယောက် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သက်ထားရဲ့ ရင်ဖွင့်စကားတွေကို နားထောင်ရင်း ရင်မောမိတယ်။သူရဲ့ ခင်ပွန်း ကိုအာကာက သူ့အပေါ် ဖောက်ပြန်နေတယ်တဲ့။ လက်ပူးလက်ကြပ် မမိသေးလို့ ဘာမှ ပြောလို့မရကြောင်း၊ အိမ်ထောင်ရေး အဆင်မပြေကြောင်း ၊ ကွာရှင်းချင်ကြောင်း တွေ ရင်ဖွင့်တယ်။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း တငိုငို နဲ့ စိတ်ညစ်နေတာ မြင်တော့ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ မသိတော့ဘူး။

မေနှင်း လည်း ပိုက်ဆံနည်းနည်းထုတ်ပီး စုံစမ်းကြည့်လိူက်တော့ ဟုတ်တယ်၊ မှန်တယ်၊ ဖောက်ပြန်နေကြတယ်။ သူငယ်ချင်း အစား ခံပြင်းမိတယ်။ ဖောက်ပြန်တဲ့ မိန်းကလေးက သက်ထားလောက်တောင် မလှဘူး။ ကိုအာကာ အပေါ် ဒေါသ ထွက်မိတယ်။ သက်ထားကို ပြောပီး ကွာရှင်းလိုက်ဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ မယုံမှာ စိုးလို့ photo တွေပါ ရိုက်ပီး ပြလိုက်တယ်။ အိပ်ရာပေါ်မှာ အဝတ်အစား မဲ့နေပီး ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတဲ့ ပုံတွေ။

နောက်ရက်ကျတော့ ကိုအာကာတယောက် ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ ဆေးရုံ ရုံးခန်းအထိ လိုက်လာပီး ပြဿနာ ရှာရော။

" ဆရာမ"

" ဆရာမ က ကျွန်တော်နဲ့ သက်ထား အိမ်ထောင်ရေးကို ဖျက်ဆီး ချင်တာလား"

" မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်မက အမှန်အတိုင်း ပြောပြရုံပါပဲ"

" အပြစ်လုပ်ထားတာ ရှင် မဟုတ်ဘူးလား"

" ဘာလို့ ကျွန်မကို ပြဿနာ လာရှာနေတာလဲ"

" အေး ခင်များ မှတ်ထား တနေ့ တွေ့မယ်"

" ရှင့်လို ဖောက်ပြန်တဲ့ ယောကျ်ားနဲ့ ကျွန်မ သူငယ်ချင်းနဲ့ မတန်ဘူး"

" တောက်"

ကိုအာကာလည်း တောက် ခေါက်ပီး ရုံးခန်းထဲက ထွက်သွားတယ်။ ဒေါက်တာ မေနှင်းဖြူ ရဲ့ ကိုင်ပိုင် အခန်းမို့ တခြားသူတွေတော့ မသိလိုက်ကြ။ မေနှင်း တယောက်ထဲ ဒေါသတွေ အလိပ်လိုက်ထွက်ပီး ကျန်ခဲ့လေရဲ့။

အဲလိုနဲ့ ကိစ္စတွေ ပီးတော့ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ပဲ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကိုသန်းစိုးကိုတောင် မပြောမိတော့၊ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်သွားတယ်။

ပီးခဲ့တဲ့ နှစ်လ ကြာမှ ကိုအာကာနဲ့ မထင်မှတ်ဘဲ ပြန်ဆုံခဲ့ရတာဟာ မေနှင်း ဘဝအတွက် တဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲခဲ့ရတယ်။

အဲနေ့ညက ကိုကိုကလည်း ခရီးသွားနေတဲ့ အချိန် ဆေးရုံက ဝန်ထမ်းတွေ အတွက် dinner လုပ်ပေးတာ၊မသွားလို့ကလည်း မကောင်းဆိုတော့ သွားဖြစ်ခဲ့တယ်။ နည်းနည်းပါးပါး သောက်ကြရင်းနဲ့ မေနှင်းက နည်းနည်း သောက်တာနဲ့ မရဘူးလေ။ ရီဝေဝေ ဖြစ်လာတယ်။

စားကြ သောက်ကြရင်းနဲ့ ည 9 နာရီ လည်း ရောက်ရော၊ ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ နှုတ်ဆက်ရင်း ပြန်လာခဲ့တယ်။ လူကတော့ မူးတူးတူးလေးနဲ့ ကောင်းနေလေရဲ့။

ကံဆိုးချင်တော့ အပြန်လမ်းမှာ ကားဘီးပေါက်ရော။ မေနှင်းလည်း မလုပ်တတ်၊ ညဖက်ဆိုတော့ workshop တွေကလည်း ခေါ်မရ နဲ့ စိတ်အရမ်းညစ်ခဲ့ရတယ်။ အဲအချိန်မှာပဲ taxi ကား တစီး လာလို့ တားမိလိုက်တာ၊

Taxi driver က တခြားလူ မဟုတ်ဘဲ ကိုအာကာ ဖြစ်နေတယ်။

" ဟင် ရှင် ကိုအာကာ"

"အော် ဆရာမ ပါလား ကား ဘာဖြစ်တာလဲ"

" ဟို ကားဘီး ပေါက်သွားတာ"

" အော် ဖြစ်ရလေ ညဖက်ကြီး တယောက်ထဲ အန္တာရယ်များတာပေါ့ ကျွန်တော် ပြန်လိုက်ပို့ပေးရမလား"

" ရပါတယ် မလိုက်တော့ဘူး"

" ရှင့် ဟာ ရှင် သွားပါ

" အော် ဆရာမက ကျွန်တော်ကို စိတ်ဆိုးတုံးလား"

" အင်း ဟုတ်ပါတယ် အဲတုံးက ကျွန်တော်ကလည်း မှားခဲ့တာကိုး ရှက်ရမ်းရမ်းပီ မဆိုင်တဲ့ လူတွေ ပြဿနာ ရှာခဲ့မိတာ တောင်းပန်ပါတယ်"

" ရပါတယ်"

" ကဲပါ ညလည်း နက်နေပီး ကျွန်တော်ကားနဲ့ လိုက်ခဲ့ပါ"

" ကျွတ်စ်"

တကယ်လည်း ညက နက်နေပီး လမ်းပေါ်မှာလည်း တယောက်ထဲ မေနှင်းလည်း ကြောက်ပီး သိပ်မစဥ်းစားတော့ဘဲ သူ့ကားနဲ့ ပြန်လိုက်လာခဲ့တယ်။ အိမ်လည်း ရောက်တော့ မေနှင်းလည်း ဆင်းရင်း ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောပီး ခြံတံခါး အဖွင့်မှာ လူက ရီဝေဝေ နဲ့ ဖွင့်မရ နည်းနည်း ဟန်ချက်ပျက်သလို ဖြစ်တော့ နောက်ကနေ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်း ထိန်း တာ ခံလိုက်ရတယ်။

" ဆရာမ ရရဲ့လား ကျွန်တော် တွဲပို့ပေးမယ်"

ဆိုပီး တံခါးကို ဖွင့်ပီး အိမ်ထဲထိ မေနှင်းကို ခေါ်တွဲလာခဲ့တယ်။ ခြံတံခါးကနေ အိမ်ထဲထိ မေနှင်းကို သူ ပုခုံး ထိန်းကိုင်သလိုလိုနဲ့ မေနှင်းရဲ့ ကျောပြင်၊ ခါး ၊ တင်ပါးတို့ကို လိုက်ပွတ်သပ်နေတော့တယ်။ အဲအချိန်တုံးက မေနှင်း ဘာလို့ မငြင်းခဲ့တာလည်း မသိခဲ့ဘူး။

ဧည့်ခန်းမှာ မေနှင်း နှစ်ယောက် ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ခိုင်းပီး သူပါ လိုက်ထိုင်တယ်။ ခုထိ ပုခုံးကို မလွတ်သေးဘူး။

မေနှင်းလည်း တချက်ရုန်းပီး နည်းနည်း ခွာခွာ ထိုင်လိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား ဧည့်ခန်းမှာ ဘေးတိုက် ထိုင်ရင်း

" ကျွန်တော်နဲ့ သက်ထား ပြန်အဆင်ပြေပါပီ ဆရာမ"

" ဆရာမ ကို ပြသနာ ရှာခဲ့မိတာကို တောင်းပန်ပါတယ်နော်"

" ရပါတယ် ကိစ္စ မရှိပါဘူး"

" လင်မယားကြား ဝင်ခဲ့မိတာလည်း ကျွန်မ မှားတာပါပဲ"

" မဟုတ်တာပဲ ကျွန်တော် အထိအတွေ့မှာ သာယာခဲ့တာ"

ဆိုပီး အနားကို ထပ်ကပ်လာတယ်။ အဲအချိန်မှာ မေနှင်းလည်း ရီဝေဝေ ဖြစ်နေတဲ့အချိန်၊ ကိုကိုနဲ့ကလည်းဝေးနေတဲ့အချိန်၊ တခြား ယောကျ်ားတယောက်ရဲ့ အကိုင်အတွယ် အထိအတွေ့ကြောင့် ကာမစိတ်တွေ ကြွတက်လာမိတယ်။ မေနှင်းက နည်းနည်းသောက်ရင် ကာမစိတ် ပိုဖြစ်တတ်တယ်လေ။ အဲအချိန်မှာ မေနှင်း ဝတ်ထားတာက အနီရောင် ဂါဝန် dress အကြပ်ကလေး ၊ အပေါ်ပိုင်းက ပုခုံးကျယ်လေး နဲ့ဆိုတော့ ရင်ဘတ်အပေါ်ပိုင်းက ရှင်းလင်း ထင်းနေတာပေါ့။ မို့မောက်တဲ့ ရင်နစ်မွှာ အထက်ပိုင်းကလည်း လုံးတက်နေရော။ ကိုယ်ကြပ် dress ကြောင့် အသားနဲ့ကပ်ထားသလို မေနှင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အလှကို ဖောက်ထွက်မတတ် ကြည့်တာခံရတယ်။

သူ လက်တဖက်က မေနှင်းရဲ့ ပေါင်ပေါ် လာကိုင်ပီး ပွတ်ပေးလာတယ်။ dress က ပေါင်လည်အထိပဲ ရှည်ပီး ထိုင်နေတော့ အပေါ်သို့ပိုတက်သလို ဖြစ်ပီး ဖြူဖွေးတောင့်တင်းတဲ့ မေနှင်း ပေါင်လုံးတွေက အကာအကွယ်မဲ့နေခဲ့တာ။

သူရဲ့ ကျန်လက်တဖက်က မေနှင်းပုခုံးကို ဖက်လိုက်ပီး ခေါင်းကို ဆွဲလှည့်ကာ နမ်းဖို့ကြိုးစားလိုက်တော့တယ်။မေနှင်းလည်း သတိဝင်တချက် မဝင်တချက်နဲ့ သူလာနမ်းတာကို ရှောင်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပြန်တွန်းမိတယ်။

" ရှင် ဘာလုပ်တာလဲ"

" ဆရာမ လို အလှအပလေးကို ချစ်ချင်လို့ပါ"

" ဟဲ့ ရမလား ကျွန်မက ရှင်တွေ့နေကျ အပေါစား မဟုတ်ဘူး"

" ဟ ဟ ဟ ဆရာမ ရယ် ညဖက်ကြီး တစိမ်းယောကျ်ားတယောက်ကို အိမ်ထဲ ဝင်ခွင့်ပြုကတည်းက ဆရာမ စိတ်ပါနေတာမဟုတ်လား"

" မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး"

" လုပ်ပါ ဆရာမ ရယ် အရင်ထဲက ဒေါသထွက်နေတဲ့ ဒေါက်တာမလေးကို ကြည့်ပီး လိုးချင်ခဲ့တာ"

" အို"

သူလက်က ပြောရင်း ဆိုရင်းနဲ့ မေနှင်း ပိပိ နားထိ ရောက်လာခဲ့တယ်။ပင်တီပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးတော့ ရွှဲရွှဲစိုနေတာ သူသိရောပေါ့။

" ကဲ ဒေါက်တာမလေး ဘာငြင်းမလဲ စောက်ဖုတ်ကြီးတခုလုံး ရွှဲနေတာပဲ လိုးလိုက်ရလို့ကတော့ ရှယ်ပဲ"

" နို့တွေကလည်း အိတင်းနေတာပဲကွာ"

မေနှင်းလည်း အဲလို တစ်တစ်ခွခွ စကားတွေ မကြားဖူးတော့ ကြားလိုက်ရတော့ ရင်ထဲ ဘုရားပွဲ လှည့်သလို ဗလောင်ဆူသွားတော့တယ်။

" ရှင် မ.. မလုပ်..."

စကားတောင် မဆုံး သူက မေနှင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို အတင်း စုတ်နမ်းနေတော့တယ်။ သူ့လျှာကလည်း မေနှင်း ပါးစပ်ထဲ အတင်းတိုးဝင်လာတယ်။ ကွမ်းစားတဲ့ လူဆို အရမ်းမုန်းတဲ့ မေနှင်းက ခုတော့ ကွမ်းချေးနံ့ နံတဲ့ လူရဲ့ အနမ်းကို ခံနေခဲ့ရတယ်။ နှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းခံရရင်း အောက်က သူ့လက်က ပင်တီ အတွင်းထဲထိ ရောက်နေပီး ပိပိကို တိုက်ရိုက် နှိုက်ခံနေရတယ်။ နို့တွေကိုလည်း အလွတ်မပေး ကျန်လက်တဖက်က ဖိချေနယ်ခံနေရတယ်။ ဘက်ပေါင်းစုံကနေ တိုက်စစ်ဖွင့်တော့ မေနှင်းလည်း ကာမ ဒီရေ တက်လာပီး စိတ်ပါလာတော့တယ်။ ကိုယ့်သူငယ်ချင်းရဲ့ ယောကျ်ားဆိုတာလည်းမေ့ ၊ ကိုယ် ရွံရှာခဲ့တဲ့ လူဆိုတာလည်းမေ့ ၊ မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုတာလည်း မစဥ်းစားနိုင်တော့ဘဲ သူ့အထိအတွေ့ အယုအယမှာ မျောပါသွားတော့တယ်။

မေနှင်းလည်း သူ့ အနမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်မိလာတယ်။ မေနှင်း နှုတ်ခမ်းထဲ အထိ တိုးဝင်လာတဲ့ သူ့လျှာနီနီကြမ်းကြမ်း ကြီးကို ပြန်လည် ရစ်ထွေး နမ်းမိတယ်။ ရွံရကောင်းမှန်း မတွေ့မိတော့၊ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခံစားပစ်လိုက်ချင်တော့တယ်။ သူ့လည်ဂုတ်ကို ပြန်လည် တွဲခိုရင်း အနမ်းချင်း ဖလှယ် လာတာကို သူလည်း သတိထားမိတော့ အောငျနျိုငျသူ တယောက်လို ပြုံးပီး

" ကို့ ဒေါက်တာမလေးက sexy ပဲကွာ ခုလို အတူရှိနေရတာ ယုံတောင် မယုံနိုင်ဘူး"

" အပိုတွေ မပြောပါနဲ့ ရှင်"

" Ok အပို တွေ မပြောတော့ဘူး ကို့ဒေါက်တာမလေးကို အပြတ်ပြုစုပေးမယ်"

ပြောရင်း မေနှင်းကို ဆိုဖာပေါ် ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ ပီးတော့ မေနှင်း ရဲ့ dress ကို လှန်တင်ပီး ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ကာ မေနှင်းရဲ့ ပိပိ ကို ကုန်းရက် လိုက်ပါတော့တယ်။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Sunday, April 10, 2016

ခဲအို (စ/ဆုံး)

ခဲအို (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

သူမတို့ ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည်။ မိဘဆုံးသွားတော့ ညီအစ်မသုံးယောက် အတူတူနေကြသည်။ ပထမ အလတ်တယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင်ကျသည်။ အိမ်ဝိုင်းက နည်းနည်းကျယ်သဖြင့် ထိုအိမ်ဝိုင်းထဲတွင်ပင် အိမ်တလုံးဆောက်သည်။ နောက် အကြီးဆုံး ခင်ဦးအိမ်ထောင်ဆက်ကျသည်။ သူမက အိမ်ခွဲမည်လုပ်သော်လည်း ခင်စီကို စိတ်မချသေးသဖြင့် အိမ်မခွဲသေး။ အစ်မတို့နှင့် သူမက ကိုးနှစ်ကွာသဖြင့် ခင်စီက ခုမှ ကိုးတန်းကျောင်းတက်နေဆဲ ဖြစ်ရာ တယောက်တည်း ကျန်ခဲ့၍ မဖြစ်နိုင်သဖြင့် ခင်ဦးယောက်ျားကို အိမ်ပေါ် ခေါ်တင်ထားသည်။ 

ခင်ဦးယောကျာ်းက ဖိုးဆိုးဟုခေါ်ပြီး ခင်မူယောက်ျားက သန်းနိုင်ဟုခေါ်သည်။ အားလုံး တောင်ယာလုပ်ကြသူ ဖြစ်သဖြင့် အမြဲခြံသွားလေ့ရှိကြသည်။ ယောက်ျားများက မနက်ခင်းစောစော ထဆင်းပြီး မိန်းမများက နေ့လည်ပိုင်း ဆက်ဆင်းသည်။ ညနေပိုင်းတွင် မိန်းမပြန်လာတော့ ယောက်ျားက ယာထဲသွားသည်။ အလုပ်ကြမ်းကို နေအေးချိန်လုပ်ပြီး သိမ်းဆည်းသည့် အလုပ်ကို မိန်းကလေးများက လုပ်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ခင်စီကျောင်းပိတ်သည့်ရက်ဆိုလျှင် နေ့ခင်းဘက် ခင်စီနှင့် ခင်ဦးယောက်ျား ဖိုးဆိုးတို့သာ အိမ်ထဲ ကျန်ကျန်ရစ်သည်။ တနေ့ သူမစာကျက်နေချိန် ဖိုးဆိုးက အော်သည်။

“ ခင်စီ အခန်းထဲ ဘာတွေ လုပ်ထားတာလဲ လာသိမ်းစမ်း”

ဆိုသဖြင့် သူမအိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေသော ဖိုးဆိုးက အော်ရာ သူမလည်း တက်ပြေးတက်ခဲ့သည်။ အပေါ်ရောက်တော့ ရှုပ်ပွနေတာ ဘာမှ မရှိ။ ဖိုးဆိုသာ ထောင့်ကနေ ပေါ်ထွက်လာသည်။ လည်မျိုကို ဓားဖြင့် ထောက်သည်။

“ မအော်နဲ့ စကားမပြောနဲ့ တခါတည်း မသာဖြစ်သွားမယ်”

မီးဖိုချောင်မှ ကြက်သွန်လီးက နည်းနည်းစိုက်ဝင်လာသည်။

“ အိပ်”

ဓားက ထောက်ထားမြဲ ထောက်ထားသဖြင့် သူမက ခိုင်းသလို လုပ်ရသည်။

“ အမနဲ့ တိုင်မယ်”

“ စကားမဟနဲ့၊ တိုင်ရဲတိုင်ကြည့်လေ၊ နင့်အမပါ တလောင်းဖြစ်သွားမယ်”

ဖိုးဆိုးရုပ်က ခက်ထန်နေသည်။ သူမကြောက်သဖြင့် ဘာမှ ထပ်မပြောရဲ။ သူမအိပ်ချလိုက်သည့်အခါ သူမပေါင်ရင်းကို စမ်းသည်။

“ မလုပ်ပါနဲ့”

“ တိတ်စမ်း”

ဆိုကာ ဓားက နည်းနည်းအသားထဲ စိုက်လာသဖြင့် ခင်စီ ထပ်တိတ်ရပြန်သည်။ ဖိုးဆိုးက သူမထမီကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူမအလိုက်သင့် ဖင်ကြွပေးရသည်။ အတွင်းခံကို ပွတ်သေးသည်။ နောက် အပေါ်သို့တက်ကာ သူမနို့ကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပွတ်သည်။ တဖက်တည်းဖြင့် သူမအင်္ကျီကို ချွတ်တက်သည်။ သူမ ဘော်လီအင်္ကျီပဲ ကျန်သည်။

“ ချွတ်လိုက်”

ဆိုသဖြင့် သူမလက်ကို နောက်ထဲထည့်ကာ ဘော်လီကို ချွတ်ပေးရသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမဘော်လီကို ယူ၍ နမ်းသည်။ ပြီးလျှင် သူမ၏ ဖူးသစ်စနို့လေးကို ငုံ့စို့သည်။ ဓားက ထောက်ထားသဖြင့် သူမမှာ ကြောက်နေသည်။ နို့ကို တလုံးပြီး တလုံးစို့သည်။ ပြီးတော့လည်း နို့သီးခေါင်းကို ကိုက်စုပ်လိုက်သေးသည်။ နောက်တော့ ဓားဖြင့် သူမအတွင်းခံကြိုးကို ဖြတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံကိုလည်း နမ်းသည်။ သူမအဖုတ်ကို လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ပွတ်ကစားသည်။ ခင်စီ၏ ပါးပြင်ပေါ် မျက်ရည်တွေ စီးကျလာသည်။ သူမ ရှိုက်ငိုသည်။

“ အကျယ်ကြီး မငိုနဲ့”

ဖိုးဆိုးက နှုတ်ခမ်းပေါ် ဓားလေးတင်ရင်း ပြောသည်။ နောက် ပါးကို နမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်သည်။ ထို့နောက် သူမကို ခွသည်။ ပုဆိုးကို ချွတ်သည်။ ဖောင်းနေသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို တဝက်ချွတ်လိုက်သည်။ ထောင်နေသော လီးက သူမ၏ အဖုတ်ပေါ် လာတေ့သည်။ နည်းနည်းပါးပါး ထိုးစမ်းကြည့်သည်။ 

သူမလည်မျိုကို ဓားအထောက်လိုက်ပင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးခေါင်းသိပ်ထည့်သည်။ နာကျင်လွန်းသဖြင့် သူမလှုပ်ချင်သော်လည်း ဓားက ထောက်ထားသဖြင့် မလှုပ်ရဲ။ မအော်ရဲ။ အံ့ကြိတ်ကာ ခံသည်။ လီးခေါင်းက စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်သိပ်နေသည်။ ပူကျစ်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက ပြန်ထုတ်ကာ ထပ်ထည့်သည်။ နည်းနည်းထိုးထည့်သည်။

“ ဒုတ် ဒုတ် ဒုတ်”

ကြပ်လွန်းသဖြင့် သူမစောက်ဖုတ်အတွင်း တဆင့်ချင်းစီတိုးဝင်သည့် အသံဖြစ်သည်။ သူမအော်ချင်သည်။ အော်ငိုပစ်ချင်သည်။ ဖိုးဆိုးက လီးပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်သည်။ ဖင်ကောက်ပြီး ထပ်၍ သိပ်ထည့်တော့ လီးက ပိုဝင်လာသည်။ ဖိုးဆိုးက နည်းနည်းစီထည့်၍ ဆက်လိုးသည်။ နာကျင်လွန်းသော်လည်း ခင်စီမှာ အော်ဖို့နေနေသာသာ လှုပ်ပင် မလှုပ်ရဲသဖြင့် ငြိမ်ပေးနေရသည်။ ထိုအခါ သူမကိုယ်မှာ တောင့်ထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကလည်း တောင့်နေရာ ဖိုးဆိုးအတွက် ပိုကြပ်လေသည်။ 

ဖိုးဆိုးကလည်း အမကို လိုးလို့ ဝလာသဖြင့် ညီမကို စမ်းကြည့်ခြင်းဖြစ်ရာ ထင်ထားသည်ထက် ပိုကောင်းနေသဖြင့် ကျေနပ်သည်။ အသက် ၁၄ နှစ်သာ ရှိသေးသည့် ကလေးမလေးက နို့ဆိုလည်း ခုမှ ထွက်ပေါ်ကာစဖြစ်ရာ စူတူတူလေးသာ ဖြစ်သည်။ လိုးရင်း အားရကျေနပ်သဖြင့် ခပ်နာနာလေးဆောင့်သည်။ 

ခင်စီမှာ နှုတ်ခမ်းတွေ တင်းတင်းစေ့ ပိတ်ထားသည်။ မျက်ရည်ကလည်း ကျသည်။ နှာရည်တွေလည်း ထွက်သည်။ ပိတ်ထားသော ပါးစပ်မှလည်း တံတွေးတွေ မြိုမချရဲသဖြင့် တံတွေးတွေ ထွက်ကျနေသည်။ ဖိုးဆိုးပြီးခါနီးတော့ ခင်စီထမီကို ယူကာ ဗိုက်ပေါ်ခင်းပြီး လရည်ကိုလွှတ်ချသည်။ လရည်က တော်တော်များသဖြင့် ထမီတထည်လုံးဖွေးသွားသည်။ ဓားကို အသာဘေးချလိုက်သဖြင့် ခင်စီရှိုက်ငိုသည်။ ဖိုးဆိုးက ခင်စီပါးကို ပုတ်ကာ

“ သွား နင့်အမ အခန်းထဲက ဆေးလိပ်နဲ့ မီးခြစ်သွားယူခဲ့”

ခင်စီမှာ ကြောက်သဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ ခိုးလိုးခုလု ဖြစ်နေသောကြောင့် ကွတကွတဖြင့် အစ်မအခန်းထဲ ဝင်ကာ ဆေးလိပ်ဗူးနဲ့ မီးခြစ်ယူခဲ့သည်။ ကွတ ကွတလေးဖြစ်နေသော ခင်စီကို ကြည့်ရင်း ဖိုးဆိုးက ပြုံးသည်။ လက်ချောင်းဖြင့် ဆေးလိပ်ကို ထုတ်ခိုင်းသည်။ သူမဆေးလိပ် တလိပ်ထုတ်ပေးသည်။ ဖိုးဆိုးက နှုတ်ခမ်းတွင် တေ့စေသဖြင့် ခင်စီမှာ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းတွင် တပ်ပေးသည်။ မျက်ရိပ်ဖြင့် မီးခြစ်ခြစ်ပေးရန် ပြသဖြင့် သူမ မီးခြစ် ခြစ်ပေးသည်။ သူမလက်တုန်နေသဖြင့် မီးခြစ်က တော်တော်နဲ့ မတောက်။ တောက်ပြန်တော့လည်း မီးညှိတာ တော်တော်နဲ့ မကူးသလို ဖြစ်နေသည်။ 

ဖိုးဆိုးက ဆေးလိပ်သောက်ရင်း သူမကို ဘေးနားသို့ ဖက်လိုက်သည်။ ခင်စီသည် ဖိုးဆိုးရင်ခွင်ထဲ မျက်ရည်နှင့် မျက်ခွက်ဖြစ်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမမေးစေ့ကိုင်၍ မျက်နှာ ဆွဲမော့ရင်း မျက်နှာတည့်တည့် ဆေးလိပ်မှုတ်ထည့်သည်။ ပါးတွေလည်း နမ်းသည်။ ကျောမှနေ၍ ဖက်ထားသဖြင့် ခင်စီ မရုန်းနိုင်။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို မှုတ်ထည့်လိုက် နမ်းလိုက်လုပ်တော့ ဆေးလိပ် ကုန်သွားသည်။ သူမ၏ လီးရည်ပေနေသော ထမီကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ခင်းစေသည်။ ထိုလီးရည်ဖြင့် စိုနေသော ထမီပေါ် သူမကို အိပ်စေသည်။

“ နင့်အမ ပြောရဲ ပြောကြည့်ပေါ့၊ ဘာဖြစ်သွားမလဲ သိချင်ရင်”

ခြိမ်းခြောက်ပြီးနောက် သူမကို နောက်တချီပြန်လိုးသည်။ သည်တခါတော့ ဓားနဲ့ မထောက်ထားတော့။ ပြီးတော့ လရည်ကို သူမဗိုက်ပေါ် လွတ်ချသည်။ ထို့နောက် လက်ရည်ကို လက်ညိုးဖြင့် တို့၍ သူမနှုတ်ခမ်းတွင် လာသုတ်သည်။ သူမကြောက်သဖြင့် ငြိမ်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမပါးကို ပုတ်ရင်း သွားသွား စောက်ဖုတ် ရေဆေးလိုက်ဟုပြောပြီး အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်လျှက် သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သူမရေချိုးလိုက်သည်။ ညနေခင်း အစ်မပြန်လာတော့ ဖိုးဆိုးက အလုပ်ထွက်သွားသည်။ 

ညနေမိုးချုပ်တော့ ဖိုးဆိုးက သူမမျက်နှာ သူမအမမျက်နှာတွေကို အကဲခတ်သည်။ အခြေအနေကောင်းပုံရတော့ အမကွယ်ရာတွင် သူမအိုးကို ခိုးခိုးကိုင်သည်။ နောက်တနေ့ တနင်္ဂနွေကို သူမကြောက်သည်။ သို့သော်လည်း ရောက်လာပါသည်။ အစ်မနေ့လည်ဘက် အလုပ်သွားသည်နှင့် မမပင် လမ်းပေါ် မပျောက်သေး။

“ ခင်စီ မနေ့က တော်တော်ကောင်းတယ် မလား”

သူမအနီးရောက်လာသည်။ သူမ ဘာမှ ပြန်ပြောဘဲ။ စာကို ငုံ့ကြည့်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမလက်ကို ယူ၍ သူ့ပုဆိုးထဲထည့်ကာ လီးကို ကိုင်ခိုင်းသည်။ သူမ မသိချင်ယောင်ဆောင်၍ ကိုင်ပေးသည်။ ဖိုးဆိုးက ပုဆိုးကို ပင့်ချွတ်လိုက်သည်။ ခင်စီခေါင်းငုံ့ထားသည်။ ဖိုးဆိုးအင်္ကျီတွေချွတ်နေသည်။

သူမလက်ကို ပြန်ရုတ်ကာ အသာဖွက်ထားသည်။ သူမက စာကြည့်စားပွဲ ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက ဘေးမှ ရပ်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမခေါင်းကို ဆွဲ၍ ပေါင်ရင်းထဲ ကပ်သည်။ လီးကို သူမနှုတ်ခမ်းတွင် တေ့သည်။ သူမခေါင်းခါသည်။ ဖိုးဆိုးက “ဟွန်း” ဟု ခပ်မာမာဟောက်သည်။ 

သူမခေါင်းကိုလည်း ချုပ်ထားသည်။ လီးက သူမနှုတ်ခမ်းကို လာထိုးသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ထားသည်။ ဖိုးဆိုးကလည်း သူမခေါင်းကို ချုပ်လျှက် သူမနှုတ်ခမ်းကို လီးနဲ့ အဆက်မပြတ် ထိုးနေသည်။ ဖိုးဆိုးက မရမချင်း ဆက်ထိုးနေမည့် ပုံရှိသဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်းကို မပွင့်တပွင့် ဟပေးသည်။ ဖိုးဆိုး၏ လီးထိပ်ပြဲပြဲကြီးက သူမနှုတ်ခမ်းကြား ထိုးထည့်ကာ သူမသွားတွေကို လာထိုးသည်။ သူမ ပါးစပ်ဟထားလိုက်တော့ ဖိုးဆိုးလီးက တဝက်လောက် ဝင်လာကာ ပါးစပ်ထဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်သည်။ ကြာတော့ ဖိုးဆိုးအထွန့်တက်လာသည်။

“ နင့်လျာ အငြိမ်မထားနဲ့လေ”

ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသော လီးထိပ်ကို သူမလျာဖြင့် ကစားပေးသည်။

“ကြိုက်တယ်ကွာ”

ဖိုးဆိုးးက သူမအင်္ကျီထဲသို့ လက်လျိုကာ သူမနို့ကို ကစားသည်။ မနေ့ကတည်းက ဘာဖြစ်မှန်းမသိသော ခင်စီသည် ကနေ့လည်း ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိ။ စိတ်တွေလည်း ကယောင်ခြောက်ချား ဖြစ်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက လီးကို အပြင်ထုတ်သည်။

“ ထိပ်ကို လျာနဲ့ လျှက်”

ရွံသဖြင့် လီးစုပ်ချိန်ကတည်းက တံတွေးလုံးဝ မမြိုချသဖြင့် သူမမေးစေ့တွေ တံတွေးများ ရွှဲလျှက် ရှိနေသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမလက်ကို ဆွဲယူ၍ လီးကိုင်ခိုင်းရင်း ပြောသည်။ လီးကြီးက သူမလက်တဆုပ် မမီတမီဖြစ်လောက်အောင်ကြီးသည်။ ပြီးလျှင် ရှစ်လက်မလောက် ရှည်သည်။ မနေ့က သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ဘယ်လောက်ထိ ဝင်သွားသည် မပြောတတ်။ ထိပ်ကို ငုံစုပ်ပေးသည်။ လျှာနဲ့လည်း လျက်ပေးသည်။ လျှာပေါ်တင်ကာ ပွတ်ပေးသည်။ လီးထိပ်ကြီးက ချွန်တက်နေသည်။ သူမငုံလိုက်တိုင်း ပါးစပ်ဟပေးရသည်။ 

သူမနှုတ်ခမ်းနဲ့ ကွက်တိဖြစ်လုနီးပါး ကြီးသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမခေါင်းကိုတော့ အပီချုပ်ထားပြီး တဖက်ဖြင့် သူမနို့ကို ကိုင်သည်။ တခါခါ ဖိုးဆိုးက ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စောက်ဖုတ်လိုးသလို လိုးသည်။ မကြာမီဖိုးဆိုးသည် ခင်စီခေါင်းကို ချုပ်ကာ လီးကိုထိုးထည့်သည်။ ခင်စီပါးစပ်ထဲ ကျိချွဲချွဲအရည်တွေ ပန်းထွက်သည်။ ခင်စီမှာ မျိုမချမိရန် အောင့်ထားသည်။

လရည်ကလည်း တော်တော်ပန်းသည်။ အာခေါင်တွေပင် ထိသည်။ ဖိုးဆိုးလီးဆွဲထုတ်သည်နှင့် တပြိုင်နက် သူမလည်း ထွေးထုတ်သည်။ ခုနကတည်းက လျာရည်တွေ တံတွေးတွေက ရင်ဘတ်ပေါ် စီးကျနေပြီးသားမို့ သူမ ထွေးထုတ်စရာ နေရာမရှိသဖြင့် ပါးစပ်ထဲ မဝင်လျှင်ပြီးရော ထွေးထုတ်ရာ အချို့စေးပြစ်ပြစ်လရည်တွေက မေးတွေ ကပ်ကျန်နေသည်။ ဖိုးဆိုးက သူမမေးတွင် ကပ်ကျန်နေသော လရည်ကို သူမလက်ကိုယူ၍ သူမလက်ဖြင့်ပင် သုတ်စေသည်။ ပြီးလျှင် သူမလက်ကို ကြည့်စေသည်။

“ စားလေ”

သူမ ဝမ်းနည်း၍ ငိုသည်။ မိန်းမသား တဦးတည်းရှိသဖြင့် ကြိုက်သလို အနိုင်ကျင့်လှသည်။ ဖိုးဆိုးသည် သူမအင်္ကျီကို ချွတ်သည်။ လရည်ကိုလည်း သုတ်ပေးသည်။ နောက် သူမထမီကို ချွတ်သည်။ အတွင်းခံကို ချွတ်သည်။ ဒူးထောက်ချကာ သူမပေါင်ကို ဆွဲကားသည်။ ဖိုးဆိုးသူမပေါင်ကြားထဲ ငုံ့ထည့်ကာ သူမစောက်ဖုတ်ကို လျက်သည်။ အတွေ့ထူးသဖြင့် သူမလည်း ရူးမလိုလို ဖြစ်ရသည်။ 

ဖိုးဆိုးက လက်ချောင်းဖြင့်လည်း ကစားသည်။ အထက်ပိုင်းလေးကို လျက်သည်။ အောက်ပိုင်းကို ဆွဲစုပ်သည်။ ထိုအခါ သူမလည်း ထွန့်ထွန့်လူးကော့ပေးရသည်။ သူမနည်းနည်း ညည်းရဲလာသည်။ အသံတွေလည်း နည်းနည်းကျယ်လာသည်။ ဖိုးဆိုးကလည်း ကောင်းကောင်းလေး လျက်ပေးသည်။


“ လာကုတင်ပေါ် တက်”

ဆိုကာ သူမကို ကုတင်ပေါ်တက်စေပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်ကာ ကားလိုက်ပြီးနောက် စိုက်ချကာ လိုးပါတော့သည်။ ပြီးသည့်အခါ သူမနှုတ်ခမ်းပေါ် လရည်လွှတ်ချပြန်သည်။ တနင်္ဂနွေပြီး တနင်္လာ အင်္ဂါ စသဖြင့် ဆက်သွားတော့ ကျောင်းတက်ရင်း ခဲအိုလီးကြီးကို ခဏခဏ မြင်ယောင်နေသဖြင့် မျက်စိမှိတ် ဖျောက်ဖျက်ရသည်။ ညနေအိမ်ပြန်ရောက်လျှင် အစ်မလစ်တိုင်း ခဲအိုက သူ့လီးကြီး ကိုင်ကိုင်ခိုင်းရာ ခင်စီမှာ ပိုနေရခက်သည်။

“ နင်ခံချင်နေတယ် မဟုတ်လား”

အစ်မလစ်တုန်း ခိုးမေးသည်။ သူမ ထွက်ပြေးကာ အစ်မနား ကပ်နေသည်။ သို့နှင့် စနေက ရောက်လာပါတော့သည်။ အစ်မ ခြံဆင်းသည်နှင့် သူမကို ချွတ်ကာ သူမနို့ကို ဖမ်းစို့သည်။ ခဏစို့ပြီး သူမကို ကုတင်ပေါ်တင်ကာ သူက အောက်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ကို လျက်သည်။ လျှာဖြင့် စောက်ပတ်အက်ကြောင်းကို ခလောက်ပေးသည်။ ဖိုးဆိုးသည် သူမပေါင်တဖက်ကို ထမ်းထားပေးကာ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းသွင်း၍ ကြူပေးသည်။ လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် ခပ်မြန်မြန်ထိုးရင်း စောက်ဖုတ်ပေါ် လျှာဖြင့် တောက်လျှောက်လျက်သည်။

“ အား ရှိ အား အားရှီး ရှီး အားရှီး”

သူမစောက်ဖုတ်ကို အပေါ်တဖက် အောက်တဖက်ပင့်ဆွဲကာ စုပ်ပေးသဖြင့် သူမမှာ တွန့်လိမ်ခွေခေါက်နေသည်။ နဂိုကတည်းက ခံချင်နေသော သူမမှာ စောက်ရည်ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထွက်ပါတော့သည်။ ဖိုးဆိုးက သူ့လက်နှစ်ချောင်းတွင် ပေနေသော စောက်ရည်ကို သူမအား လျက်စေသဖြင့် သူမလည်း ဖီးလ်လာနေရာ လျက်ဖို့ ဝန်မလေးတော့ဘဲ လျက်ပေးမိသည်။ 

ဖိုးဆိုးကုတင်ပေါ် တက်အိပ်တော့ သူမက ကုတင်အောက်မှနေကာ ဖိုးဆိုးလီးကို ပင့်ကိုင် လျက်ပေးသည်။ နောက် ပါးစပ်ထဲထည့်လျက် အဆုံးထိ ငုံပေးသည်။ ဖိုးဆိုးကလည်း အားရသဖြင့် သူမခေါင်းကို နိုက်ထားသည်။ 

ဖွာလန်ကြဲသွားသော သူမဆံပင်ကို စုရင်း လီးကို မပြတ်တမ်း စုပ်စေသည်။ တခါခါလည်း သူမအာခေါင်ထိအောင် ထိုးသည်။ မောလာလျှင် လက်ဖြင့် ကွင်းထုသည်။ ဖိုးဆိုး မနေနိုင်တော့သဖြင့် သူမကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်ကာ ပေါင်ဆွဲကားပြီး စိုက်ထည့်လိုက်သည်။ ခင်စီလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံပေးလိုက်တော့သည်။ ဖိုးဆိုးက ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ချသည်။ နည်းနည်းပါးပါး နားကာ ဆက်လိုးသည်။ 

ခဏကြာတော့ ဖိုးဆိုးက သူမနှုတ်ခမ်းတွင် လီးလာတေ့သည်။ သူမငုံပေးလိုက်သည်။ ဖိုးဆိုး လီးကို နည်းနည်းကွင်းထုတော့ လရည်တွေ သူမပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသည်။ သူမမရွံတော့။ သူမမြိုချလိုက်သည်။ လီးတော်တော်ညိုးကျသွားသည်အထိ သူမစုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဖိုးဆိုးက ကုတင်ပေါ် သူမကို ဖက်ရင်း သူမကို ချစ်စကားကြိုက်စကား ပြောသည်။

“ အရင်ပတ်က ကိုကြီးကို တော်တော်စိတ်ဆိုးမယ် ထင်တယ်နော် ညီမလေး”

“ ဆိုးတာပေါ့ လူဆိုးကြီး”

“ ခုကော”

“ ဆိုးမှာပဲ”

“ ဟောဗျာ ဘာဖြစ်လို့”

“ နောက်တခါ မလိုးပေးမချင်း”

“ ဒါဆို စိတ်မကောင်းဘူးကွာ”

“ ဟင် တကယ်”

“ နောက်ထပ် နှစ်ခါ လိုးဦးမှာမို့လေ”

“ သွားလူဆိုး”

သို့နှင့် ခဲအိုကြီးသည် ခယ်မကို စနေတနင်္ဂနွေတိုင်း အပြတ်ကြမ်းပါတော့သည်။ တစ်ပတ်၊ နှစ်ပတ်၊ သုံးပတ်၊ လေးပတ်၊ တစ်လ၊ နှစ်လ၊ သုံးလတိုင်ခဲ့သည်။ ဘယ်သူမှ မသိသည့် ခဲအိုနဲ့ ခယ်မဇာတ်လမ်းသည် သိပ်မကြာခင် နောက်တယောက် သိသွားပါတော့သည်။

“ ဖိုးဆိုး ဖိုးဆိုး ငြိမ်ချက်သား ကောင်းလှချည်လားလို့ ထင်နေတာ လက်စသတ်တော့…”

“ အော် သန်းနိုင်ပါလား”

ဖိုးဆိုးက အေးဆေးဖြစ်သော်လည်း လူမိသွားသော ခင်စီမှာ တုန်သွားသည်။ အနီးရှိ စောင်လေးဖြင့် မိမိကိုယ်ကို ဆွဲဖုံးမိသည်။ ဖိုးဆိုးက တက်လေဆိုသည့် အနေအထားဖြင့် မျက်ရိပ်ပြသည်။ခုမှ လိုးထားပြီးကာစ ဖိုးဆိုးက အေးဆေးပင်။ သန်းနိုင်ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ပုဆိုးတွေချွတ်ပါတော့သည်။ သန်းနိုင်လီးက ငေါက်ခနဲ တန်းနေသည်။ ခင်စီက မရဲတရဲကြည့်သည်။ သန်းနိုင်က သူမစောင်ကို ဆွဲခွါသည်။ သူမပေါင်ကို ဆွဲကားသည်။ ထို့နောက် သူမပေါ် အထည့်လိုက် မှောက်ချသည်။

“ အု”

အစိမ်းလိုက် ဖြစ်သဖြင့် ခင်စီမှာလည်း နာရှာသည်။ သန်းနိုင်က နို့တွေစို့လျက် လိုးသည်။ နည်းနည်းအရှိန်ရလာတော့ သန်းနိုင်က မေးသည်။

“ မင်းဘယ်လိုပြီးတုန်း”

“ သူ့ကို မေးကြည့်လေ”

သန်းနိုင်က ခင်စီကို လိုးရင်း ကပ်မေးသည်။

“ ပြီးရင် ဘယ်ထဲထည့်ပေးတုန်း”

ခင်စီက ရှက်သဖြင့် မပြောဘဲနေသည်။

“ ပြောလိုက်လေ”

ဖိုးဆိုးက ပြောသည်။ ခင်စီက ပါးစပ်ဟပြကာ ပါးစပ်ထဲ လက်ညိုးထိုးပြသည်။

“ မိုက်တယ်ကွာ၊ နင့်အမတောင် င့ါလရည် အရသာ မသိဘူး”

ဆိုကာ ပြီးသည့်အခါ သူမပါးစပ်ထဲ ထည့်ပါတော့သည်။ သူမ ရှက်သဖြင့် ငိုမိသည်။

“ ဟောဗျာ”

ဖိုးဆိုးရော သန်းနိုင်တို့၏ အာမေဋိတ်ဖြစ်သည်။

“ ဘာဖြစ်တာလဲ”

ဖိုးဆိုးက မေးသည်။

“ အကိုတို့က ညီမလေးကို အဲလိုဝိုင်း ဝိုင်းလုပ်တော့ ရှက်တာပေ့ါ”

“ အဓိက နင့်အမတွေ မရိပ်မိဖို့ပါပဲကွာ”

သန်းနိုင်နဲ့တွေ့မှ အရေးထဲ သီတင်းကျွတ် ကျောင်းပိတ်ရက်က ရောက်လာသည်။ မကြာမတင် ခရစ္စမတ်ကျောင်းပိတ်ရက်လည်း ရောက်လာပြန်သည်။ ခဲအိုတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ညညဆို အစ်မတွေကို လိုးပြီး နေ့ဘက်ဆို ညီမလေးကို ဝိုင်းလိုးကြသည်။ တော်သေးသည်။ သူမ ကိုးတန်းအောင်သည်။ ဆယ်တန်းကို ဘော်ဒါဆောင်ပြောင်းထားသဖြင့် သူမလွမ်းသော်ငြား နည်းနည်းသက်သာသည်။ 

တက္ကသိုလ်ရောက်တော့ သူမဘော်ဒါဆောင်တွင် နေသည်။ ခဲအိုတို့က မကြာမကြာ မြို့တက်ကုန်ရောင်းပြီး သူမကို တည်းခိုခန်းခေါ်၍ အမုန်းလိုးပြီးမှ အိမ်ပြန်ကြသည်။ ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်တွင် နှစ်လနေရသည့်အချိန်ဆိုလျှင်တော့ ခဲအိုတို့ သမသဖြင့် တခါခါ သူမမှာ ဖျားလုနီးနီးဖြစ်ရသည်။ ခုတော့လည်း သူမကျောင်းပြီးချေပြီ။ သူမကျောင်းပြီးသည်နှင့်အတူ သူမမှာ တူမလေးတွေ ရှိလာသည်။ ထိုအခါ ခဲအိုတို့လည်း သားသမီးချင်း ကိုယ်ချင်းစာတတ်လာသလား ထင်ရသည်။

“ နင်လည်း လင်ကောင်း သားကောင်း ရှာပေါ့”

ဟုဆိုကာ ဝေးဝေးမှတခါ သူမက တောင်းတော့မှ သူမကို ပေးကြတော့သည်။
 



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။