Thursday, September 21, 2017

ဆက်စ်ပါတနာ (စ/ဆုံး)

ဆက်စ်ပါတနာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဦးညွှန့် 

တိတ်တခိုး မှကူးယူသည်။

ကောင်မလေးက အသက် ၂၆ နှစ်သာရှိသေးသဖြင့် ကျတော့ထက် အသက်အတော်ငယ်ပါသည် ။ သူမသည်ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတခုကနပ်စမလေးဖြစ်ပြီးကျတော်ဆေးရုံတက်ရတုန်းက စတင်ရင်းနှီးခဲ့ရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ သူမနာမည်ကတော့ ဖော်ပြဘို့ မလိုအပ်တာမို့ ကောင်မလေးဟုသာသုံးနှုံးသွားပါမည်။

သူမသည် အရပ် ၅'၃"အရပ်မနိမ့်မမြင့်ဖြင့် တောင့်တင်းကျစ်လစ်သောခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားရှိပါသည်။သူမ၏ မျက်နှာမှာ သာမန်မျှသာဖြစ်သော်လည်း ရိုးရှင်းသန့်စင်သောမျက်နှာပေးနှင့် ချိုမြသောမျက်နှာထားကြောင့်စွဲမက်ဖွယ်ရာဖြစ်ပါသည်။

သူမထံတွင်စွဲမက်စရာအကောင်းဆုံးမှာ ဖွံ့ထွားတောင့်တင်း ကျစ်လစ်သောတင်ပါးများဖြစ်ပါသည်။ သူတို့ယူနီဖောင်း ထမိန်အနီရဲရဲကို တင်းနေအောင်ဝတ်ထားသောအခါ လုံးကြွဖုထစ်သောသူမ၏ တင်ပါးအလှမမြင်သူငေးစဘွယ်ဖြစ်ပါသည်။ ကျတော်အဖို့ ထိုအချိန်ထိ ဤမျှတင်ပါးလှပတောင့်တင်းသေ ာမိန်းကလေးကိုမတွေ့ဘူးခဲ့ပါ။အပေါ်မှရင်ဖုံးအကျီကိုခါးရှည်ဘော်လီအောက်ခံ၍ဝတ်ဆင်ထားသောကြောင့်သေးကျဉ်သောခါးလေးကြောင့်တင်ပါးများမှပိုမိုတင်ကားလာသည်ဟုထင်မိပါသည်။

ထမိန်အနီရဲရဲလေးကို တင်းနေအောင် ဝတ်ထားသဖြင့်ဖုထစ်နေနေသော တင်ပါးပေါ်တွင်အတွင်းခံပင်တီ၏အနားရစ်ကလေးများကိုရင်ခုံစဘွယ်မြင်ရပါသည်။

နောက်ပိုင်းရောဂါ သက်သာလာသောအခါ ဆေးရုံစင်္ကြန် လမ်းပေါ်ချထားသော တန်လျားပေါ်တက်ထိုင်၍ စင်္ကြန်တလျှောက်တဖြတ်ဖြတ် လှုပ်ရှားသွားလာနေသော ကောင်မလေးကို ပုံမှန်ထက်ပိုသော မျက်လုံးများဖြင့်ငေးနေမိပါသည် ။ တဆတိဆတ်တုန်ခါနေသော သူမ၏ တင်ပါးသားပေါ်သို့ကျရောက်နေသောကျတော့်မျက်စိကို သူလည်းသိပါသည်။ ပြုံးစစဖြင့်ကိတော့ရှေ့မှဖြတ်သန်းသွားရင်း တင်ပါးကလေးများကိုပိုမိုလှုပ်ခါသွားတတ်ပါသည်။

စင်္ကြန်လမ်းပေါ်တွင်လူရှင်းလျင် သူမ၏နောက်ပိုင်းအလှကိုငေးနေသော ကျတော့အား ဆတ်ခနဲနောက်လှည့်၍ လျှာထုတ်ပြီးချစ်စဘွယ်ပြောင်ပြတတ်ပါသည်။

ညနေဆေးထိုးလာရင်းသွေးချိန် အပူချိန်တိုင်းသောအခါ ကောင်မလေးသည်လိုသည်ထက်ပို၍ နီးကပ်စွာပြုလုပ်ပါသည်။တခါတလေသွေးတိုးစမ်းရန်ကုတင်၏ ဟိုမှာဘက်တွင်ရှိသောလက်ကို ကျတော့ကိုယ်ပေါ်မှာကျော်၍ကိုင်တွယ်တတ်ပါသည်။

ထိုအခါ သူမ၏ရင်အုံမို့မို့ကလေးသည်ကျတော့ရင်ဘတ်နှင့်ထိလုခမန်းဖြစ်နေသလို သင်းပျံ့သော သူမ၏ ကိုယ်သင်းရနံ့ကိုရှုရှိုက်မိပါသည်။သူမထံမှရနံ့ရလိုက်သည်နှင့်စောင်ခြုံအောက်မှကျတေ့်လီးကြီးကထောင်မတ်လာတတ်ပါသည်။ စောင်ခြုံအောက်တွင်ရှိသော်လည်း ကောင်မလေးက ကျတော့်လီးတောင်နေမှန်းသိပါသည်ဟုနောင်တွင်ပြန်ပြောပါသည်။

သွေးတိုးစမ်းနေသောသူမ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်ကလေးများကို ကျတော့က ခပ်ပြင်းပြင်းကလေးဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သောအခါကောင်မလေးကပါးစပ်ကလေဟ၍ခိုးခိုးခစ်ခစ်ရယ်မောတတ်ပါသည်။

သူရယ်လိုက်သည့်အချိန်တွင် သူမပါးစပ်မှချိုအီသော သူမခံတွင်းမှရနံ့လေးကို ခံစားလိုက်ရပါသည်။ ထိုအခါ လူအရိပ်အခြေကြည့်လျက် သူမနှုတ်ခမ်းနီနီရဲရဲကလေးကိုကျတော့နှုတ်ခမ်းဖြင့် ကမန်းကတန်းပွတ်နမ်းလိုက်လျင် မျက်တောင်လေးစင်းပြပြီးချက်ခြင်းခွါသွားတတ်ပါသည်။

အနားတွင်အခြားဆရာမ သို့မဟုတ် လူတယောက်ယောက် ရှိနေရင်တော့ ကောင်မလေးသည် မျက်နှာထားတင်းတင်းဖြင့်သူလုပ်စရာရှိတာကို လုပ်သွားပါသည်။ တိုတို ပြောရလျင် နောက်ဆေးရုံက ဆင်းတော့သူပေးလိုက်သောဖုန်းကိုဆက်၍ သူမအဆောင်သို့ ၁ခေါက် ၂ခေါက်သွားလည်ကာ ကော်ဖီဆိုင်သီးသန့်ခန်းလေးတွင်တွေ့ဆုံတတ်ပါသည်။

ထိုမလွတ်လပ်တလပ် အခန်းလေးထဲတွင် ကောင်မလေးကိုဖက်ထားတော့ သူမကညိမ်ညိမ်လေးနေပါသည်။သူမနှုတ်ခမ်းကိုကြာရှည်စွာစုပ်နမ်းပေးလိုက်ရင်တော့ကောင်မလေးညိမ်ကျသွားပြီးကျတော့ရင်ခွင်ထဲသို့မျက်နှာအပ်ထားတတ်ပါသည်။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ဟိုဟိုသည်သည်လက်ကစားလျင်တော့ မျက်နှထားတင်းတင်းထားပြီး နှုတ်ခမ်းစူထားသော်လည်းမျက်လုံးလေးများက ရီပြနေတတ်ပါသည်။ပြီးတော့မရုန်းပါ။

တကယ်တော့ကောင်မလေးတွင်ချစ်သူရှိပါသည်။လက်ထပ်မယ့်ချစ်သူလို့ကောင်မလေးကပြောပါသည်။ကျတော့်ကလည်းလွတ်လပ်သူမဟုတ်ပါ။သူကကျတော့်ကိုဦးဟုခေါ်ပြီးကျတော်ကသူ့ကို ကောင်မလေးဟုပင်ခေါ်ပါသည် ။သူကလည်းထိုသို့ခေါ်သည်ကိုသဘောကျပါသည်။တခါတလေကာရန်မသင့်သဖြင့်စိတ်ကတောက်ကဆဖြစ်လျင်

"ကောင်မလေး ရယ် "

လို့ခပ်ချွဲချွဲခေါ်လိုက်ပီးသိုင်းဖက်လိုက်လျင်ခပ်တောင့်တောင့်ဖြစ်နေသောသူမခန္ဓာကိုယ်သည်ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲပျော့ကျလာပါသည်။ကောင်မလေးတွင်ရီးစားနှစ်ယောက်ရှိခဲ့ဘူးပြီးနှစ်ယောက်လုံးနှင့်လိင်ဆက်ဆံခဲ့ဘူးကြောင်းပြောပါသည်။လက်ရှိချစ်သူမှာအင်ဂျင်နီယာတယောက်ဖြစ်ပြီးလက်ထပ်မှာဟုပြောပါသည်။ကျတော်တို့နှစ်ယောက်ဟာသာမန်ထက်ပိုတဲ့သူငယ်ချင်းများဟုကောင်မလေးကပြောပါသည်။ကျတော် က sex partner ဟုပြောသောအခါကောင်မလေးကလက်ခံပါသည်။ လိင်ဆက်ဆံဖော်များပေါ့။

တိုတိုပြောရလျင် ကောင်မလေးနှင့်နှစ်ပါတ်တကြိမ်လိုးကြပါသည်။ကောင်မလေးမှာတပါတ်လျင်တရက်သာအားလပ်ခွင့်ရပြီးသူ့ရီးစားကိုတပါတ်အတူနေပေးရသောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။ကျတော်နင့်မတွေ့ခင်ကရီးစားနှင့်တပါတ်တခါအတူနေသည်ဟုကောင်မလေးကပြောပါသည်။

ကျတော့အလှည့်ကျသောကောင်မလေးအားရက်တွင်မြို့ပြင်ကျသောဟော်တယ်များသို့ Taxi ဖြင့်သွားအခန်းငှားကာနောက်တနေ့မနက်သူ့ကိုဆေးရုံအနီးလိုက်ပို့သည်အထိလိုးကြပါသည်။ကောင်မလေးသည်ကုတင်ပေါ်တွင်အတော်ကျွမ်းကျင်ပါသည်။သူမ၏တောင့်တင်းသောတင်ပါးကြွက်သားများကြောင့်စောက်ဖုတ်ကလေးကညှစ်အားကောင်းပါသည်။ပြီးတော့ကောင်မလေးကအောက်ပေးလည်းကောင်းပါသည်။လိုးပေးနေစဉ်အတွင်းစိတ်ထကြွစရာစကားများကိုသင်ပေးစရာမလိုဘဲပြောတတ်ညီးတတ်ပါသည်။

"လိုးလိုက်စမ်းပါဦးရယ် ။အခုဦးကောင်မလေးစောက်ပတ်ဖြဲပေးထားတယ်  အားရပါးရလိုးလိုက်စမ်းပါ အာ့ဟာဟား "

"အမလေး  ကောင်းလိုက်တာဦးရယ် ဦလီးကြီးကမီးသားအိမ်ခေါင်းကိုထောက်မိနေပြီ  ဦးသိတယ်မဟုတ်လား လိုးလိုက်စမ်းပါနော်မီးစောက်ပတ်လေးကိုအားပြင်းပြင်းနဲ့တောင့်လိုးနော် ရော့ပါ ရော့ပါ "

" ဟုတ် မျိုး "

"အားဟား ဟား လိုးလိုက်တော့ဦးရယ် ဦးကမီးစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးနေတာ မီးရီးစားမသိပါဘူး ဦးရယ် လိုးစမ်းပါ ရော့ပါရော့ပါစောက်ဖုတ်ကြီးအသကုန်ဖြဲပေးထားတယ်  လိုး  လိုး  လိုး'

စသဖြင့်ဆူညံစွာအော်ဟစ်အလိုးခံပေးလေသည်။ကောင်မလေးနှင့်ကျတော်တပါတ်ခြားတခါ ၁ နှစ်ကျော်လိုက်လိုးလိုက်ပြီးသူ့ရီးစားကောင်လေးနှင့်လက်ထပ်သွားလေပြီ။သူရီးစားနှင့်ကျတော်ယောက်ကျားနှစ်ယောက်တနှစ်ကျော်လောက်ဝိုင်းလိုးကြသည့်တိုင်ကောင်မလေး၏တင်ပါးကကော့တင်းကျစ်လစ်ဆဲဖြစ်လေသည်။

သူလက်ထပ်ခါနီးကလက်မထပ်မီသုံးရက်ခန့်အလို ဟော်တယ်တွင်တညလုံးအလိုးခံလေသည်။နှုတ်ဆက်ပွဲဟုဆိုကာဈေးကြီးသောပြင်သစ်ဝိုင်တလုံးဝယ်လာပေးလေသည်။တညလုံးသောက်လိုက်လိုးလိုက်ဖြင့်မနက်ရောက်တော့ကောင်မလေးကကော့ကော့ကလေးအလှပြင်ပြီး လိုက်မပို့နဲ့ဟုဆိုပါသည်။

" ဦး မီးကိုမလွမ်ပါနဲ့  မီးလည်းဦးကိုမလွမ်းဘူး အဆင်ပြေရင်ဦးနဲ့လာတွေ့မယ်"

အခုတော့သုံးနှစ်ထဲဝင်လာလေပြီ။သူလည်းလက်ထပ်ကာသူ့ကောင်လေးနှင့်အတူစင်ကာပူထွက်သွားလေပြီ။ဒီကြားထဲသူတခေါက်ပြန်လာပြီးတွေ့ဘို့ကြိုးစားသော်လည်းတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ထိုရက်ပိုင်းကကျတော့ဇနီးဆုံးပါးသွားသဖြင့်မတွေ့လိုက်ရ။

လိင်ဆက်ဆံဖော်တွေထဲမှာအချစ်မရှိရဘူးလို့ကိုယ့်ဘာသာသတ်မှတ်ထားပေမယ့် - - - -။

...............................................................................................................................................

sex partner သို့မဟုတ် လိင်ဆက်ဆံဖော်ဆိုသည်မှာသမီးရီးစားမဟုတ်ပါ။တယောက်အပေါ်တယောက်နားလည်မှုအပြည့်ဖြင့်တဦးလိုအင်ကိုတယောက်ဖြည့်ဆီးပေးကြသူများသာဖြစ်ပါသည်။တဦးကိုတဦးထိခိုက်နစ်နာစေမည့် ကိစ္စများကိုရှောင်ရှားကြပါသည်။အိမ်ထောင်ရေး  လူမှုရေး စီးပွါးရေးစသည်တို့နှင့်မပတ်သက်မိအောင်သတိထားကြပါသည်။

အဆင်မပြေ၍လမ်းခွဲခဲ့ကြလျင်လည်းနွယ်နေတာမျိုးမရှိကြပါ။ကိုယ့်လမ်းကိုယ်လျှောက်ကြသည်သာဖြစ်ပါသည်။တကယ်တော့ လိင်အဖော်ဆိုသည်မှာမည်သူမျှမသိစေဘဲနှစ်ဦးသဘောတူတဦး၏ကာမဆန္ဒကိုတဦးကအပြန်အလှန်ဖြည့်ဆီးပေးကြသူများသာဖြစ်ပါသည်။

.........................................................................................................................

သူမနာမည်မှာမမြမေဖြစ်ပါသည်။သူတို့လင်မယားရခါစကမိမိတို့လင်မယားနေထိုင်ရာကန်ထရိုက်တိုက်ခန်းအပေါ်ခန်းသို့ပြောင်းရွှေ့လာကြပါသည်။တလှေခါးထဲနေ့စဉ်အတူတက်အတူဆင်းပြုလုပ်ကြရာမှတဦးနှင့်တဦးမျက်မှန်းတန်းလာကြပါသည်။ကောင်လေး၏အမည်မှာမောင်တင်ဦးဖြစ်ပြီးအငှားတက္ကစီမောင်းပါသည်။ကောင်မလေးကတော့ မလှမ်းမကမ်းရှိမင်္ဂလာဈေးတွင်အမများနှင့်တူအထည်ရောင်းပါသည်။

အဲဒီတုန်းကတော့ သူတို့သည်အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်ခါစသာရှိကြပါဦးမည်။နှစ်ဦးစလုံးရုပ်ရည်သနားကမားနှင့်မွန်မွန်ရည်ရည်ရှိပါသည်။ကောင်လေးကအရပ်မြင့်မြင့်ခပ်သွယ်သွယ်ဖြစ်ပါသည်။ကောင်မလေးကတော့အရပ်ငါးပေသုံးလက်မခန့်နှင့်လိုက်ဖက်ညီသောကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တောင့်တောင့်တင်းတင်းကလေးဖြစ်ပါသည်။

တတိုက်ထဲနေသဖြင့်ကျတော်တို့လင်မယားနှင့်သူတို့လင်မယားရင်းနှီးလာကြပါသည်။ကျတော်တို့လင်မယားမှာသူတို့လင်မယားထက်ဆယ်နှစ်ခန့်ကြီးပါသည်။ကျတော်တို့မှာသားတယောက်ရှိသော်လည်းသားသမီးမရသောမိန်းမညီမ ခယ်မလေးလင်မယားကခေါ်ယူမွေးစားထားသဖြင့်လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိပါသည်။သူတို့လင်မယားကလည်းကျတော်တို့တိုက်သို့ရောက်ပြီး ၂ နှစ်ခန့်အကြာတွင်သားယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်မွေးဖွားပါသည်။

ကောင်မလေးမှာကလေးမွေးပြီးနောက်ပိုင်းပိုလှလာပါသည်။တသားမွေးတသွေးလှဟုဆိုရမည်လားမသိပါ။တင်ပါးကလေးများကယခင်ကထက်ဖွံ့ထွားလုံးတက်လာပါသည်။သို့သော်ကလေးမွေးပြီးနောက်ပိုင်းဗိုက်မထွက်အဆီမတက်ဘဲခပ်ချပ်ချပ်ကလေးဖြစ်သဖြင့် သေးကျစ်သောခါးကလေးပိုင်ရှင်ဖြစ်လေသည်။ရင်အုံမောက်မောက် ခါးသေးသေးတင်ကားကားလေးဖြစ်သဖြင့်သူအရှေ့ကလှေခါးတက်သွားလျင်နောက်ကလိုက်တက်သွားရင်းမျက်စိအရသာတော့ခံမိပါသည်။သို့သော်ထွေလီကာလီစိတ်မျိုးတော့မဝင်သေးပါ။

ဤသို့ဖြင့်နှစ်ကာလများကြာရှည်လာပြီးသူတို့သားလေး ၇ နှစ်ခန့်အရောင်တွင် ကောင်မလေး၏ယောက်ကျားမောင်တင်ဦးက ကိုယ်ပိုင်တက္ကစီလေးဝယ်မောင်းနိုင်ရန်ငွေရှာမည်ဟုဆိုကာမလေးရှားတွင်အလုပ်လုပ်ရန်ထွက်ခွါသွားပါသည်။ကျတော့မိန်းမကလည်းမမျှော်လင့်ဘဲရင်သားကင်ဆာဖြင့်ဆုံးပါးသွားပါသည်။

မိန်းမဆုံးခါစကတယောက်တည်းယောင်ချာချာစိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့်နေ့တိုင်းလိုလိုအရက်သောက်မိပါသည်။အလုပ်ဖွင့်ရက်များတွင်ညပိုင်းသာသောက်သော်လည်းစနေတနင်္ဂနွေလိုအလုပ်ပိတ်ရက်များတွင်ဘယ်မှမသွားဘဲတနေကုန်ထိုင်သောက်ပါသည်။

တယောက်တည်းကြာလာ၍အရက်ကလည်းမူးသွေးသားကလည်းတောင့်တနေသောအချိန်များတွင်ကောင်မလေးမြမေကိုအကြည့်ရိုင်းရိုင်းများဖြင့်စိုက်ကြည့်လာတတ်ပါသည်။မြမေယောက်ကျားမလေးရှားသို့ထွက်သွားသောအခါမြမေ၏ဖခင်ကသမီးနှင့်မြေးအဖော်ရအောင်မြမေတို့တိုက်ခန်းတွင်လာနေပါသည်။

အဖိုးကြီးမှာလည်းအရက်သမားကြီးဖြစ်၍ညနေတိုင်းအရက်သောက်ပါသည်။နောက်ပိုင်းကျတော်သောက်တတ်မှန်းသိတော့ညနေဆိုလျင်ပုလင်းကလေးဆွဲ၍ကျတော့ထံရောက်ရောက်လာတတ်ပါသည်။သူ့သမီးမြမေကတော့ အမြည်းပန်းကန်လေးတခုဖြင့်လိုက်လာတတ်ပါသည်။

အမြည်းပန်းကန်ပေးရင်းတယောက်ထဲရှုပ်ပွနေသောအခန်းကိုရှင်းလင်းပေးတတ်ပါသည်။ တခါတလေ ငါးကြက်စသည်များကိုဈေးအပြန်အစိမ်းဝယ်လာပြီးကျတော့အခန်းတွင်ပင်ချက်ပြုတ်ပါသည်။သူ့သားကိုလည်းကျတော့အခန်းသို့ခေါ်ပြီးညစာကျွေးပါသည်။သူ့အဖေနှင့်ကျတော်တို့သောက်စားမူးယစ်ပြီးသူ့အဖေ သူတို့အခန်းသို့မူးမူဖြင့်မြေးနှင့်အတူအိပ်ရန်တက်သွားလျင်မြမေတယောက်ထဲပန်းကန်ခွက်ယောက်များရှင်းလင်းဆေးကြောသိမ်းဆီးရင်းကျန်နေတတ်ပါသည်။

အရက်ဝိုင်းစကတည်းကသူမခန္ဓာကိုယ်အပေါ်တွင်ကျရောက်နေသောကျတော်၏ အာသာရမက်ပြင်းထန်သောအကြည့်များကို မခို့တရို့အပြုံးဖြင့်ခံယူပါသည်။ထိုသို့သောညများတွင်မြမေသည် အိမ်တွင်နေရင်းထမိန်ခပ်နွမ်းနွမ်းကလေးကိုအောက်ခံမပါဘဲဝတ်ထားသဖြင့်ဖုထစ်ပြည့်ကားသောသူမ၏တင်သားလေးများကိုအားမနာတမ်းငမ်းမိပါသည် ။

မြမေကလည်းတုန်ခါနေသောတင်သားလေးများလှုပ်ရမ်းကာနောက်ဖေးမီးဖိုနှင့်မိမိတို့အရက်ဝိုင်းရှိရာအိမ်ရှေ့ကိုခေါက်တုန့်လူးလာလျှောက်နေတတ်ပါသည်။ထို့အပြင်တီရှပ်အဟောင်းကလေးကိုအတွင်းခံမပါဘဲဝတ်ထားသဖြင့်သူမ၏နို့ကလေးမှာလှုပ်ခါနေပြီးနို့သီးခေါင်းကလေးများတင်းထောင်နေသောအရာလေးပင်မြင်နေရပါသည်။

ထိုတနေ့

ထိုနေ့ကတနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်ပါသည်။မနက်ကလက်ဘက်ရည်ဆိုင်တွင်လက်ဘက်ရည်နှင့်အီကြာကွေးစားသောက်အိမ်ပြန်လာပြီး ကိုးနာရီခန့်တွင် အရက်ပုလင်းသစ်ဖွင့်၍ ပုလင်းထဲမှပဲကြော်ဖြင့်ဇိမ်ယူနေမိပါသည်။ နေ့လယ် ၁၁ နာရီခန့်တွင်စေ့ထားသောအခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်လျက်မတင်မြလင်ပန်းကလေးတချပ်ကိုင်လျက်ဝင်လာပါသည်။

ထုံးစံအတိုင်းအောက်ခံမပါသောထမိန်နွမ်းကလေးကိုတင်ပါးများလုံးကျစ်ထွက်နေအောင်တင်းတင်းလေးဝတ်လျက်အပေါ်မှာဘလောက်စ်နွမ်းနွမ်းလေးကိုဘယာ မပါဘဲတထပ်ထဲဝတ်ထားပြီးအပေါ်ဆုံးကြယ်သီးဖြုတ်ထားသဖြင့်ဖြူဝင်းသောနို့အထက်ပိုင်းသားလေးများပေါ်နေပါသည်။ဟုတ်သားဘဲ။ဒီတပတ်တနင်္ဂနွေနဲ့ဥပုသ်တထပ်တည်းကြဘဲ ဈေးပိတ်တာဘဲ ။

'အကိုကြီး  ဒီမှာအကိုကြီးစားဘို့ငါးခူဆီပြန်ချက်ယူလာတယ်။

ပြီးမှညီမလေးခူးကျွေးမယ်။အကိုကြီးကလဲဒီတခွက်ပြီးရင်တော်တော့ ။ခနနေထမင်းစားမယ်။"ပြောပြောဆိုဆို မြမေကလုံးကျစ်သောသူမတင်သားများခါရမ်း၍နောက်သို့လင်ပန်းသွားထားလေသည်။ထို့နောက်အိမ်ရှေ့တံခါးကိုချက်ချပိတ်လိုက်ပြီးကျတော့ဘေးတွင်ပူးပူးကပ်ကပ်လာထိုင်ပါသည်။

ထို့နောက်စားပွဲအံဆွဲထဲမှလက်သည်းညပ်ထုတ်ခါကျတော့လက်ကိုထမ်းကိုင်၍

"ကြည့်ပါအုံး  လက်သည်းတွေကလည်းရှည်နေပြီ။အကိုကြီးကလည်းဖြစ်သလိုကြီးနေ နေတော့တာဘဲ"

မြမေကလက်သည်းများကိုတောက်တောင်ညှပ်ပေးနေလေသည်။သူမထံမှပြင်းပြမွှေးထုံသောချွေးနဲ့ကကျတော့ ရာဂစိတ်ကိုနိုးကြွစေလေသည်။

"အကိုကြီးခုမှလေးဆယ်ဘဲရှိသေးတာ  နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ပါ့လား  ဟင် "

"တော်ပါပြီ ညီမရယ်  အိမ်ထောင်တော့မပြုတော့ပါဘူး အဖော်ဘဲရှာတော့မယ်"

မြမေသည်ခြေရင်းကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ပဆစ်တုတ်ထိုင်ကာခြေသည်းများညှပ်လျက်ရှိလေပြီ ။အပေါ်ဆီးမှကြည့်လျက်လှစ်ဟထားသောဘလောက်စ်ကလေးခပ်ဟိုက်ဟိုက်အတွင်းမှစူဖောင်းနေသောနို့ကိုနို့သီးခေါင်းများအပါမြင်နေရလေသည်။ကလေးအမေဖြစ်သော်လည်းနို့ကလေးမှာတွဲကျခြင်းမရှိသေးဘဲလုံးဝန်းကျစ်လစ်နေလေသည်။နို့သီးခေါင်းညိုတိုတိုကလေးများကလည်းမာတင်းထောင်ထနေလေသည်။အင်  ဒီကောင်မလေးဘာတွေစဉ်းစားနေပါလိမ့်။

" အိမ်ထောင်မပြုဘူး  အဖော်ရှာမယ် ဟုတ်လားအဲဒါဘာအဓိပ္ပါယ်လည်းအကိုကြီး "

ခေါင်းမော့၍မေးလိုက်သောတင်မြပါးစပ်မှထုံသင်းသောခါတွင်းနံ့နှင့်အတူ အောက်မှလီးမှာလည်းတဆတ်ဆတ်တုန်နေပေပြီ။

" အော်ကလေးရယ်  အဖော်ဆိုတာစိတ်ရှုပ်စရာပတ်သက်မှုမရှိဘဲတဦးအလိုဆန္ဒကိုတဦးကအပြန်အလှန်ဖြေ့ဆီးပေးကြမယ်သူတွေပေါ့"

"အော် ကလေးရယ် sex partner ဆိုတာစိတ်ရှုပ်စရာပတ်သက်မှုတွေမရှိဘဲ တဦးရဲ့လိုအင်ဆန္ဒကိုတဦးအပြန်အလှန်ဖြည့်ဆည်းပေးကြသူတွေပေါ့"

ကျတော်ကပြောပြောဆိုဆိုမတင်မြ၏လုံးကျစ်သောပုခုံးနှစ်ဘက်ကိုဆွဲယူလိုက်သောအခါမတင်မြသည်မျက်နှာလေးမော့လျက်ကျတော့ရင်ခွင်အောက်သို့ရောက်လာလေသည်။ကျတော့ကသူမ၏နဖူးဝင်းဝေးကလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းရင်းပါးမို့မို့လေးများကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းပေးလိုက်သောအခါမတင်မြသည်မျက်လုံးလေးမှေးစင်းထားသည်။

တဖန်ခပ်စုစုသူမ၏နှုတ်ခမ်းသားလေးများကိုခပ်ပြင်းပြင်စုပ်ယူလိုက်သောအခါ အင့်ခနဲမြည်လျက်သူမလက်များကကျတော့လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်လာပါသည်။တပြိုင်နက်ပင်သူမ၏လျှာပါးပါးကလေးကနခမ်းနှစ်လွှာကြားမှကျတော့်ပါးစပ်ထဲသို့အတင့်ရဲစွာဝင်ရောက်လာလေသည်။ကျတော်ကလည်းပါးစပ်ထဲသို့ဝင်ရောက်လာသောမတင်မြ၏လျှာကလေးကိုလျှာချင်းလိမ်ပတ်ပွတ်သက်ပေးလိုက်ပါသည်။

ပါးစပ်ချင်းတေ့နမ်း၍လျှာချင်းပွတ်သပ်အရသာခံနေစဉ်မှာပင်ကျတော့်လက်များကအတွင်းခံမပါသောမတင်မြ၏ရင်စေ့အင်းကျီလေးကိုနှိပ်ကြယ်သီးကလေးများဆွဲခွါလိုက်သဖြင့် မတင်မြ၏နို့ဖြူဖြူဝင်းဝင်းကလေး ၂ လုံးမှာဟင်းလင်းပေါ်ထွက်လာလေပြီ။ကလးတယောက်အမေဖြစ်သော်လည်းမတင်မြ၏နို့နှစ်လုံးမှာတင်းတင်းရင်းရင်းမို့မောက်နေပြီးနို့သီးခေါင်းညိုတိုတိုကလေးများမှာလည်း မတောင်နေလေည်။

အကြောစိမ်းများယှက်သန်းနေသောမတင်မြ၏နို့နှစ်လုံးကိုပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်ပေးပြီးတောင်ထနေသောနို့သီးခေါင်းကလေးများကိုလက်မနှင့်လက်ညိုးညပ်ခါရွရွကလေးပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။

" အင့် အဟင့်  အကိုကြီးရယ်"

မတင်မြကခေါင်းကလေးမော့ကာသူမနှုတ်ခမ်းများကိုခွါလိုက်ပြီးငြီးတွားလိုက်သည်။သူမလက်တဘက်ကမူကျတော့ပေါင်ကြားအတွင်းဝင်လာပြီးကျတော့်လီးကိုပုဆိုးပေါ်မှစမ်းသပ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။မ,ဓာတ်နှင့်နှစ်အတော်ကြာဝေးကွာနေရသောကျတော့်လီးကြီးမှာမတင်မြလက်ထဲဝယ်တဆတ်ဆတ်တုန်နေလေပြီ။ကျတော့ပါးစပ်ကလည်းမတင်မြ၏ကျော့ရှင်းသောလည်တိုင်ကလေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင်ပွတ်သပ်စုပ်ယူလိုက်သည်။

"အို အကိုကြီးရယ်"

မတင်မြသည်မပီမသညီးတွားရေရွတ်ရင်းရင်ကလေးကိုကော့ပေးသလိုကျတော့်လီးကိုခပ်ပြင်းပြင်းဖြစ်ညှစ်လိုက်ပြီးကျတော့ပုဆိုးကိုဖြည်းညှင်းစွာချွတ်ချလိုက်သည်။ထို့နောက်ငေါက်တောက်ကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျက်ပေါ်ထွက်လာသောလီးကြီးကိုယုယစွာပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းဒစ်မေးသိုင်းကြိုးအစပ်ကလေးကိုလက်ညိုးဖြင့်ညင်သာစွာပွတ်သပ်ပေးနေလေပြီ။

" အား  ညီမလေးရယ်"

ကျတောလညိးညီးတွားမိရင်းလက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေသောမတင်မြ၏နို့ကလေးတဘက်ကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံစို့လိုက်သလို ကျန်နို့အုံတဘက်ကိုလက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

" အား  အကိုကြီးရယ်  ညီမလေးမရတော့ဘူး  တအား ဟင့် ဟင့်ဖြစ်နေပြီ "

မတင်မြသည်အတင်းပူးကပ်ရင်းသူမခါးကလေးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားရင်းအသားများတဆတ်ဆတ်တုန်လာရှာလေသည်။ကျတော်ကသူမ၏ထမိန်နွမ်းနွမ်းကလေးကိုချွတ်ချလိုက်ရင်းပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ဖုတ်အုံကလေးကိုအသာအယာအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ယောက်ကျားနှင့်တနှစ်တာမျှကင်းပြတ်နေသောသူမစောက်ပတ်ကလေးမှာလည်းစောက်ရည်များရွှဲနစ်နေခါပွစိပွစိဖြစ်နေသည်ကိုလက်မှတဆင့်ခံစားသိရှိလိုက်သည်။

" အားအကိုကြီးရယ်  ညီမ မရတော့ဘူး  လုပ်ပေးပါတော့နော်"

မတင်မြသည်ဝတ်လစ်စလစ်သူမ၏ကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုကော့၍ကော့၍ပေးရင်းလီးကိုအတင်းစောက်ဖုတ်ဆီသို့ဆွဲယူနေသည်။ကျတော်လည်းမတင်မြ၏လုံးကျစ်သောခန္ဓာကိုယ်ကလေးကိုပွေ့ဖက်ရင်းအိပ်ခန်းထဲရှိ ကျတော်မိန်းမရှိစဉ်ကနှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ပေါ်သို့အသာအယာတွဲခေါ်လာလေသည်။

အိပ်ခန်းအတွင်းကုတင်အနီးရောက်လျင်မတင်မြသည်ရင်ဘတ်ပွင့်နေသောဘလောက်စ်အင်းကျီလေးကိုကမန်းကတန်းချွတ်ခါကုတင်ပေါ်သို့လှဲချပြီးပက်လက်လှန်ပေးလေသည်။ထို့နောက်ဒူးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာပေါင်ကားပေးလိုက်လေသည်။ကျတော်လည်းကုတင်ပေါ်သို့တက်ခါကားပေးထားသောပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင်နေရာယူရင်းသူမ၏စောက်ပတ်ဟပြဲပြဲလေးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

သူမ၏စောက်စေ့ကလေးမှပြူးပြူးလေးတောင်ထနေပြီးကျတော့မိန်းမ၏စောက်စေ့ထက် နှစ်ဆခန့်ပိုကြီးပါသည် ။စောက်ပတ်ကလေးနှစ်ခြမ်းကပွစိပွစိဖြင့်ဟပြဲပြဲလေးဖြစ်နေကာစောက်ရည်များကစောက်ပတ်အခေါင်းဝမှပြည့်လျှံယိုစီးကာ သူမဖင်နှစ်လုံးကြားသို့တလိမ့်လိမ့်စီးကျနေပေပြီ။ကျတော့်လည်းတောင်ထနေသောမတင်မြစောက်စေ့ထိပ်ကလေးကိုခပ်ဖိဖိသုံးလေးချက်ခန့်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီးလီးထိပ်ကိုသူစောက်ခေါင်းဝတွင်တေ့ပေးလိုက်သည်။

သူမ၏စောက်ခေါင်းဝတွင်ကျတော့လီးထိပ်ကြီးတေ့မိသည်နှင့်မတင်မြသည်ခြေထောက်နှစ်ဘက်ဖြင့်ကျတော့ခါးကိုချိတ်ဆွဲယူလိုက်ပြီးတောင့်တင်းကျစ်လစ်သောသူမဖင်ကြီးကိုကော့ပေးလိုက်လေသည်။ထို့ကြောင့်ကျတော့လီးကြီးမှာသူမစောက်ခေါင်းအတွင်းတဝက်ခန့်မြုပ်ဝင်သွားလေပြီ ။

လီးကြီးဝင်သွားသည်နှင့်သူမနို့နှစ်လုံးကိုဖြစ်ညှစ်ဆွဲယူကာခါးကော့၍သူစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လိုးသွင်းလိုက်လေရာလီးကြီးမှာစောက်ခေါင်းအဆုံးဝင်သွားပြီးသားအိမ်ခေါင်းကလေးကိုလီးထိပ်ဖြင့်ဒုတ်ခနဲစောင့်မိလေသည်။

" အကိုကြီးရာကောင်းလိုက်တာ  အောင့်လည်းအောင့်တယ် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် လိုးပါအကိုရယ် ညီမစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးသွင်းလိုက်စမ်းပါ "

ပလွတ် စွပ် ဖတ် ဖတ်

ကျတော်လည်းပြတ်လပ်နေသမျှနွားငတ်ရေကျဆိုသလိုသူမဂျိုင်းအောက်မှလက်လျှိုလျက်ပုခုံးလေးများကိုဆွဲကာမှောက်လျက်သားခါးအားပြင်းပြင်းဖြင့်ဆောင့်သွင်း၍ တဇပ်ဇပ်လိုးပေးလိုက်သည်။

ဖတ် စွပ် ပလွတ် ပြွတ် အာ့ အိ အဟင်းဟင်း ဖတ် ဖတ် စွပ် "

မတင်မြကလည်းအောက်ပေးကောင်းကောင်းဖြင့်ဖင်ကြီးများကိုဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားကာအားရပါးရအလိုးခံလေတော့သည်။

"ကောင်းလားညီမလေး  အကိုကြီးလိုးပေးတာကောင်းလား"

"ကောင်းတာပေါ့အကိုကြီးရယ် သိပ်ကောင်းတာဘဲ  ညီမယောက်ကျားလိုးပေးတာထက်ပိုကောင်းသလိုဘဲ"

"ဟုတ်လား ညီမလေး ညီမလေးဘယ်နေရာကကောင်းတာလဲ ဟင် "

"အာ့ အီး စောက်ခေါင်းထဲကကောင်းတာပေါ့ အကိုကြီးကလဲ"

"ပြီးတော့ရင်တွေထဲလည်းတလှပ်လှပ်နဲ့  တကိုယ်လုံးကအီစိမ့်နေအောင်ကောင်းတာ"

မတင်မြသည်ဖင်ကလေးကော့ခါမြောက်ခါအားရပါးရအလိုးခံရင်းဏှာသွေးလွှမ်းနေသောမျက်နှာနီနီကလေးနဲ့ချစ်စဖွယ်ပြုံးရင်းရမက်ပြင်းထန်နေသောကြောင့် ဏှာစကားများတစ်တစ်ခွခွပြောထွက်လာလေသည်။ကျတော့်မှာလည်းသူမ၏ဏှာစကားများနားထောင်ရင်းလီးကြီးပိုမိတင်းမာလာကာလိုးရသည့်အရသာတွေ့နေလေပြီ။မတင်မြကလည်းသူမကလိုးစကားများပြောပေးလိုက်သဖြင့်သူမစောက်ခေါင်းထဲမှာလီးချောင်းကြီးပိုမိုတင်းမာလာကာလိုးအားသန်လာကြောင်းသိလာရသဖြင့်ဏှသွေးကြွမျက်နှာလှလှလေးဖြင့်လိုးစကားများတတွတ်တတ်ပြောကာအားရပါးရအလိုးခံလေတော့သည်။

" အောင်မယ်လေး  ကောင်းလိုက်တာနော် ညီမစောက်ပတ်ကလေးကိုကိုကြီးလီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာအရသာရှိလိုက်တာ"

"အား အီး အင့် အင့် ကိုကြီးကလီးကြီးနဲ့လိုးသွင်းလိုက်တဲံအချက်တိုင်းကိုကြီးဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးကလည်း ညီမဖင်ဝကိုတဘတ်ဘတ်ရိုက်မိနေတာကလဲကောင်းလိုက်တာ အာ့ အဟ ဟင်းဟင်း'

အိပ်ခန်းထဲရှိကျတော၏နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးမှာလည်း တကျွိကျွိဖြင့်ကျတော်တို့လိုးပွဲကြီးကိုစီးချက်လိုက်နေလေသည်။

" အား အင့် လိုးပါအကိုကြီးရယ်  ညီစောက်ဖုတ်ကြီးကိုအားရပါးရလိုးပေးလိုက်စမ်းပါ  အီး အဟစ် အဟစ်   လိုးပါညီမယောက်ကျားမသိပါဘူး ညီမစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဆော်သာဆော်ပါတော့  ရော့ပါ ရော့ပါ"

ဖွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် စွပ် စွပ်

"အား ခိုးအလိုးခံရတာပိုကောင်းနေသလိုဘဲ  အာ့ အဟင့် ဟင့်ညီမယောက်ကျားပြန်လာရင်လည်း ခိုးလိုးကြရအောင်နော်အီး အဟစ် အဟစ် ဘယ်သူမှမသိစေနဲ့နော် အကိုကြီး နောင်ကိုလူလစ်တိုင်းခိုးလိုးကြမယ်နော် အင့် အင့်"

"အေးပါညီမလေးရယ် စိတ်ချပါ တကယ်လို့အကိုတို့လိုးတာကိုညီမယောက်ကျားကခွင့်လွှတ်ပြီးထိုင်ကြည့်နေတာလို့စိတ်ကူးကြည့်ပါလား"

"အဟင့် အူး  သူရှေ့မှာအကိုကြီးလိုးတာကိုဟောဒီလိုဖင်ကြီးကော့ကော့ပြပြီးအလိုးခံလိုက်မှာပေါ့ အင့် အီး အားထွကိကုန်ပြီအကိုကြီးရေ  ညီမစောက်ရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပြီဟား ဟား"

မတင်မြသည်ကျတော့ခါးကိုသူ့ခြေထောက်နှစ်ဘက်ဖြင့်အတင်းချိတ်ယူဆွဲကပ်ပြီးစောက်ခေါင်းအတွင်းသားကလေးများညစ်ယူကာစောက်ဖုတ်ကလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်ကာမအထွတ်ပထိပ်သို့ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။ကျတော်လည်းကျတော့လီးကိုမတင်မြစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကရစ်ပတ်စုပ်ယူမှုကြောင့်ထိန်မထားနိုင်တော့ဘဲကာလရှည်ကြာထိနိးသိန်းထားရသောလီးရည်များကိုမတင်မြစောက်ခေါင်းအတွင်းသားအိမ်ခေါင်းကိုလီးထိပ်ဖြင့်တေ့ကာတဖျငိးဖျင်းပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သတည်း။

...........................................................................

အဲသည်နောက်ပိုင်းမကြာမကြာလိုးဖြစ်ပေမယ့် ကျတော်လညိးအဲဒီတိုက်ခန်းကိုရောင်းပစ်ပြီး ခယ်မလေးတို့မိသားစုရှိရာတောင်ဥက္ကလာကိုပြောင်းရွှေ့လာရသလို မတင်မြယောက်ကျားလည်းပြန်ရောက်လာတာကြောင့်သိပ်မတွေ့ဖြစ်တော့ပါဘူး ။ဒါပေမယ့်သူ့ယောက်ကျားပြန်ရောက်လာပြီးတည်းခိုခန်းမှာချိန်းတွေ့ပြီးကျတော်နဲ့တော့ ၂ ခါလောက်ထက်ထက်သန်သန်လာအလိုးခံပါသေးတယ်။

နောက်တော့သူလည်းသူ့အကြောင်းနဲ့သူကျတော်လည်းကျတော့အကြောင်းးနဲကျတော်မို့မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ပါဘူး ။အခုတော့ကြာခဲ့ပါပြီ ။


.................................................................................................................

ဒီတခါလည်းကောင်မလေးပင်ဖြစ်ပါသည်။

ထိုတနှစ်က မန္တလေးသို့အသွား မန္တလေးရတနာပုံတက္ကသိုလ်တွင်အဝေးသင်စာမေးပွဲဖြေဆိုရန်အနီးကပ်သင်တန်းတက်ရောက်နေသည့်တူမလေးထံကြုံတုန်းကြုံခိုက်မုန့်ဘိုးပေးရန်အသွား သည်ကောင်မလေးနှင့်စတင်တွေ့ရခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ထိုနေ့ကတူမလေးတို့နေထိုင်ရာအဆောင်ကိုကျတော်ရောက်သွားတော့တူမလေးမရှိပါ။ကျူရှင်သွားတက်နေသည်ဟုဆိုပါသည်။ကောင်မလေးကတူမလေးကိုယ်စားကျတော့်ကိုဧည့်ခံပါသည်။

"ခဏနေပြန်ရောက်လာတော့မှာပါ။

ဦးခနထိုင်စောင့်နေလိုက်ပါ။ ဦးရေသောက်မလား ။သမီးသွားယူလိုက်မယ်"

"နေတော့သမီး ဦးခုဘဲလက်ဘက်ရည်ဆိုင်ကထလာတာ ဒီနားမှာဘဲထိုင်စောင့်နေလိုက်မယ်။"

ကောင်မလေးကလည်းပလပ်စတစ်ခုံတလုံးဆွဲလာပြီးကျတော်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင်ထိုင်ပါသည်။သေချာကြည့်လိုက်တော့ကောင်မလေးကအတော်လှပါသည်။အသားအရေဖြူဝင်းလျက်မထူမပါးနှုတ်ခမ်းလေးများကိုအနီဖျော့ဖျော့လေးဆိုးထားပါသည်။ပါးမို့မို့ကလေးကပန်းရောင်သန်းနေပြီးသဘာဝဟုထင်ပါသည်။မေးစေ့ကလေးကလုံးဝန်းနေပါသည်။ဆံပင်များမှာနက်မှောင်နေပြီးမကျဉ်းမကျယ်နဖူးကလေးဖြင့်ဖြစ်ပါသည်။

နှာတံလေးကလည်းဖြောင့်စင်းသွယ်တန်းကာအဖျားကော့ကော့လေးဖြစ်ပါသည်။အထူးခြားဆုံးကတော့မျက်ဝန်းကလေးများဖြစ်ပါသည်။ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်တောက်ပနေပါသည်။ရွှန်းလဲ့သောမျက်နက်သားကလေးများကအနည်းငယ်ရီဝေဝေလေးဖြစ်နေသည်မှာ လည်းစွဲမက်ဖွယ်ရာဖြစ်ပါသည်။သွယ်လျသောလည်တိုင်လေးမှာကျော့ရှင်းနေပြီးတို့ထိကျီစယ်ဘွယ်ရာလေးဖြစ်ပါသည်။

ကောင်မလေးမှာအရပ်သိပ်မမြင့်ပါ။သို့သော်သူမအရပ်နှင့်လိုက်ဖက်သောခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆက်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားပါသည်။မို့မောက်သောရင်းသားအစုံနှင့်သေးကျဉ်သောခါးရှိပါသည်။ခါးအောက်ဆီမှလုံးကျစ်သောတင်ပါသားကလေးမှာရင်ဖိုစိတ်လှုပ်ရှားစရာလေးဖြစ်ပါသည်။

သူမအမည်မှာ မေကြူဖြစ်ပြီးပြင်ဦးလွင်ကဟုသိရပါသည်။ယခု တတိယနှစ်သမိုင်းအဓိကဖြင့်အဝေးသင်ဖြေဆိုမည်ဟုသိရပါသည်။မည်သို့သောကံအဆက်အစပ်ရှိသည်မသိ ။မေကြူနှင့်အချိန်တိုအတွင်းရင်းနှီးသွားပါသည်။မေကြူကကျတော့်အပေါ်ဦးလေးလိုအဖေလိုတရင်းတနှီးဆက်ဆံပါသည်။ကျတော်၏တူမလေးပြန်ရောက်လာတော့မေကြူကိုပါခေါ်ပြီးကော်ဖီသွားသောက်ကြပါသည်။တကယ်တောါတူမလေးနှင့်မေကြူမှာရင်းနှီးသောသူငယ်ချင်းများမဟုတ်ကြပါ။တဆောင်တည်းနေကြသဖြင့်မျက်မှန်းတန်းမိရုံသာဖြစ်လေသည်။

ဤသို့ဖြင့်အလုပ်အားချိန်များတွင်တူမလေးပါခေါ်၍ကော်ဖီနှစ်ကြိမ်ခန့်သောက်ပြီးမေကြူနှင့်နှစ်ယောက်တည်းကော်ဖီသွားသောက်ဖြစ်ကြလေသည်။အဆောင်နှင့်တော်တော်လှမ်းသောလူရှင်းရှင်းကော်ဖီဆိုင်သို့ Grab မှသုံးဘီးကလေးငှားကာသွားကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။ကျတော့အလုပ်မှဆိုင်ကယ်ပေးသော်လည်းအကျင့်မရှိသည်မှာကြာပြီဖြစ်သဖြင့်မစီးဖြစ်ပါ။လူရှင်းသောကော်ဖီဆိုင်၏ထောင့်တထောင့်တွင်အတူထိုင်ရင်းစကားတွေအများကြီးပြောဖြစ်ကြသည်။မေကြူကဆုံးသွားသောကျတော့ဇနီးအကြောင်းမေးသလို သူမတွင်ချစ်သူရှိကြောင်းလည်းပြောပြပါသည်။

ကော်ဖီသောက်ရင်းသူမလက်ကလေးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ချောမွေ့သောသူမမျက်နှာမှာပန်းရင့်ရောင်အချစ်နိမိတ်ကိုတွေ့ရလေသည်။ရီဝေသောသူမ၏မျက်လုံးကျယ်ကြီးများထဲတွင်လည်းဖြတ်ပြေးသွားသောအချစ်အရိပ်ကိုတွေ့ရလေသည်။မေကြူကသူမချစ်သူနှင့်အတူနေဘူးကြောင်းပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖွင့်ဟပါသည်။ဒါပေမယ့်ကျတော့ကိုစမြင်ကတည်းကဘာကြောင့်မှန်းမသိခင်တွယ်မိကြောင်းပြောပါသည်။

ဘေးချင်းယှဉ်ထိုင်ရင်းသူမပခုံးလေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်တော့သူမကိုယ်လေးကိုကျတော့်အပေါ်မှီထားပါသည်။သူမ၏မွှေးအီသောသူမပါးစပ်မှလေဖြင့်ကျတော့်ပါးကိုခပ်ဖွဖွမှုတ်ပေးပါသည်။လူရိပ်ခြေကြည့်ပြီးသူမနားထင်ဆံစပ်ကလေးကိုခပ်ဖွဖွနမ်းပေးလိုက်တော့ခေါင်းလေးဝှက်ခါကျတော့်ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်နေပါသည်။

တိုတိုပြောရလျင် မေကြူစာမေးပွဲဖြေပြီးနောက်ဆုံးနေ့တွင်အိန္ဒိယထုတ်သုံးဘီကလေးငှားကာ မေမြို့အတက်လမ်းထုံးဘိုအနီးမှဟော်တယ်တခုသို့ခေါ်သွားပါသည်။မေကြူသည်ကျတော့်ထက်တော်တော်ငယ်ပါသည်။သူမအသက်မှာ ၂၀ ဝန်းကျင်သာရှိပါဦးမည်။သို့သော်သူမသည်အမြဲလိုလိုထမိန်နှင့်ရင်ဖုံးသို့မဟုတ်ရင်စေ့အင်းကျီကိုသာဝတ်ပါသည်။

မြန်မာ့ဝတ်စုံနှင့်သေးသွယ်ကျစ်လစ်သောသူမခန္ဓာကိုယ်အလှမှရင်ခုံဘွယ်ရာဖြစ်ပါသည်။ထမီကတော့ကပ်ထမီ ရိုးရိုးထမီ စသဖြင့်အမျိုးမျိုးဝတ်ပါသည်။ကျတော်ကအသက် ၄၀ ကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့်သူမ၏ဖခင်အရွယ်ဖြစ်ပါသည်။နောက်မှာမေးကြည့်တော့ကျတော်ကသူမဖင်ခင်ထက်ပင် ၂ နှစ်ကြီးပါသည်။သို့သော်ဟော်တယ်အတွင်း ရှိ Reception မှစူးစမ်းသောမျက်လုံးများရှေ့မှကျတော့်လက်မောင်းကိုတွယ်ဖက်လျက်ခပ်တည်တည်ဖြတ်သန်းပါသည်။အခန်းထဲရောက်တော့နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်အနီးလျှောက်သွားပြီးကျတော့်ကိုကျောပေးရပ်နေပါသည်။ကျတော်က အခန်းတံခါးပိတ်လိုက်ပြီးသူမကိုနောက်မှသိုင်းဖက်လိုက်ပါသည်။သူမ၏နုညံ့သော သို့သော်ကျစ်လစ်သောတင်းပါးသားများကိုနောက်မှဖိကပ်ထားလိုက်သည်။

ပြီးတော့သူမ၏လည်ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့်ဖိကပ်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။သူမကနောက်မှကျတော့ကိုယ်ပေါ်သို့မှီကပ်လိုက်ပြီး ခေါင်းလေးမော့၍မျက်နှာလေးတစောင်းလှည့်ပေးလိုက်သည်။ကျတော့ကသူမ၏လည်တိုင်သွယ်လေးကိုနှုတ်ခမ်းသားများဖြင့်ဖိကပ်စုပ်ယူပေးလိုက်သည်။

" အဟင့် ဟင့် ဟင့်  ဦးရယ်"

ကျတော့်ကလည်ပင်းကိုဆက်လက်၍လျှာထိပ်ကလေးဖြင့်တို့ထိကလိရင်းယက်ပေးလိုက်သည်။လည်တိုင်သွယ်သွယ်လေးကိုအောက်မှအထက်သို့လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်တော့

"အာ့ အိ အင့်"

ငြီးငြူရင်းမေကြူကလက်နောက်ပြန်ဖြင့်သူမဖင်နှစ်လုံးကြားတွင်ထောက်ထားသောကျတော့လီးတောင်တောင်ကြီးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ကျတော်ကမေကြူ၏ဂျိုင်းအောက်မှလက်ရှို၍သူမ၏ရင်စေ့အင်းကျီလေးကိုဆွဲခွါလိုက်သည်။

" အဟင့်"

သူမသည်ကိုယ်ကိုတပတ်လှည့်၍ကျတော်နင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက်ကျတော်တို့နှစ်ယောက်အပြန်အလှန်တယောက်အဝတ်အစားများကိုတယောက်အလောတကြီးချွတ်လိုက်ကြသည်။မကြာမီအတွင်းဖောင်းထနေသောလီးကိုဖုံးကွယ်ထားသည့်အတွင်းခံဘောင်းဘီကလေးသာကျန်တော့သလိုမေကြူကိုယ့်ပေါ်မှာလည်းပန်းရောင်ဘယာစီယာနှင့်ပန်းရောင်ပင်တီလေးသာကျန်တော့သည်။

သူမကကျတော့်အတွင်းခံကိုအလောသုံးဆယ်စွဲချွတ်လိုက်သလိုကျတော်ကလည်းသူမဘရာစီယာနှင့်ပင်တီကလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်သွားသောကျတော့လီးမဲတူးကြီးငတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသလိုခပ်ပါးပါးအမွှေးလေးများဖုံးအုပ်ထားသောမေကြူ၏စောက်ဖုတ်ကလေးကရွှဲစိုကာတလက်လက်ဖြစ်နေသည်။လီးမဲကြီးတဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသည်ကိုမေကြူကငုံ့ကြည့်ကာ

"ခစ်"ကနဲရီလျက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ထို့နောက် -

"အား "

ကျတော်လီးကြီးကိုမေကြူကယုယညင်သာစွာစုပ်ယူလိုက်သည်။မေကြူကကျတော့်လီးကိုငုံစုပ်ပေးလိုကိသည်နှင့်သူမသည်လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်လှသူဖြစ်ကြောင်းသိလိုက်သည်။ဘယ်လောက်တောင်လေ့ကျင့်ခဲ့လေသည်လဲမသိ။မေကြူသည်ကျတော့၏ဒစ်ထိပ်ဖျား ယောက်ကျားများ၏ကာမအရသာအပြည့်ပေးစွမ်းနိုင်သာမေးသိုင်းကြိုးကလေးကိုလျှာဖြင့်ကလိပေးနေလေသည်။မေးသိုင်းကြိုးဆိုသည်မှာလီးဒစ်အောက်ဘက် လီးအရေပြားနှင့်လီးချောင်းတွယ်ဆက်နေသောနေရာဖြစ်လေသည်။

" အား အာစ သမီးရယ် "

ကျတော်၏လီးကြီးမှာလီစုပ်ကောင်းသောမေကြူ၏ပါးစပ်ထဲဝယ်ငေါက်ဆတ်ငေါက်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။လက်များကလည်း အပေါ်သို့ကော့ထောင်နေသည့်မေကြူ၏နို့သီးခေါင်းျလးများကိုချေပေးနေမိသည်။

မေကြူသည်ကျတော့်လီးဒစ်ဖျားကလေးကိုလျှာနှင့်ပတ်ချာလည်ယက်ပေးနေသလိုတချက်တချက်လီးဒစ်မေးသိုင်းကြိုးကလေးကိုလျှာဖြင့်ပင့်တင်ယက်ပေးလိုက်သည်။

အား  အူးး သမီးရယ်"

မေကြူလေးသည်တဖန်လီးတချောင်းလုံးကိုအဆုံထိငုံလျက် အားပြင်းပြင်းဖြင့်ပါးကလေးများခွက်ဝင်အောက်စုပ်ပေးလိုက်ရာလီးတချောင်းလုံးစိမ်တက်လာလျက် မြီးညှောင့်ရိုးမှပင်ကျင်တက်လာလေသည်။

"အား အီး"

မေကြူလေးသည်သူမ၏မထူမပါးနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုထားပေးပြီးလီးကိုခပ်ဖိဖိကလေးလုပ်ပေးထားသဖြင့် ကျတော့်ကသူမဆံပင်လေးကိုဆွဲဆုပ်ပြီးပါးစပ်ကလေးကိုညှောင့်လိုးပေးနေမိသည်။မေကြူကလီးကိုစုပ်ပေးပြီးပါးစပ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများဖြင့်ပွတ်တိုက်အလိုးခံရင်းကျတော့ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကိုသူမလက်နုနုကလေးဖြင့်ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။

" အာ့   အီး   လုပ်တတ်လိုက်တာ သမီးရယ်

သမီးကလီးစုပ်လည်းတော်တယ်"

ကျတော့်ကခေါင်းကိုမော့၍မေကြူလေးလီးစုပ်ပေးတာကိုခံနေစဉ်မေကြူကလီးကိုနှုတ်ခမ်းသားလေးများဖြင့်ပွတ်တိုက်စုပ်ပေးကာ မျက်လုံးလေးပင့်လျက်ကျတော့်ကိုကြည့်နေသည်။သူမမျက်လုံးကဝင်းလက်လျက် ကာမခိုးများဝေနေသည်။

" အားကျွတ် ကျွတ်  သမီးရယ်ကောင်းလိုက်တာဦးမနေနိုင်တော့ဘူး  လိုးချင်နေပြီ "

မေကြူလေးကဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှဖြတ်ခနဲထ၍ကုတင်ကိုလက်ထောက်ခါဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။တင်းပြောင်နေသောဖင်ကလေးနှစ်လုံးကြားမှသူမစောက်ပတ်ကလေးသည်အာအာကလေးပေါ်ထွက်လာသည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနီနီရဲရဲကလေးကိုအထင်းသားမြင်နေရသည်။စောက်ပတ်အခေါင်းဝကလေးကတော့စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေလေသည်။ကျတော်သည်အပေါ်သို့ကော့ထောင်နေသောလီးကိုလက်ဖြင့်အသာဖိလျက်စောက်စေ့လေးကိုတို့ပေးလိုက်သည်။

" ဦးရယ်  သမီးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုဦးလီးကြီးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့။သမီးးအရမ်းလိုချင်နေပြီ  ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် "

ကျတော်လည်းဖင်ကိုနောက်သို့အနည်းငယ်ဆုတ်၍ မေကြူ၏စောက်ပတ်ထဲသို့လီးကိုအဆုံးထိလိုးသွင်းလိုက်သည်။

" ဒုတ်  အား အီး ဦးရယ်ထိတယ်ကွာ အရမ်းဘဲ  ကောင်းလိုက်တာ

ဦးရယ် "

မေကြူသည်ဖင်ကလေးကိုခါယမ်းလျက်ကျောလေးကော့တက်ခါလီးအရသာကိုခံစားနေလေသည်။သူမမှာအရပ်အနည်းငယ်ပုသဖြင့စောက်ခေါင်းသိပ်မနက်လှသောကြောင့်ကျတော်၏ ၆"ခန့်ရှည်သောအချက်တိုင်းလိုလိုသားအိမ်ခေါင်းကိုသွားသွားထိသဖြင့်မေကြူခမျာဖင်လုံးကလေးခါရမ်းကာအလိုးခံခြင်းအရသာကိုအပြည့်အဝရရှိနေလေသည်။

ပလွတ် ပလွတ် စွပ် စွပ်

" အာ့ အူး အိ ကောင်းလိုက်တာဦးရယ် ဦးလီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာမေကြူစောက်ပတ်ကလေးကကောင်းလိုက်တာကွာ  လိုးဦး  လိုးပေးဦးအာ့ အဟာ အဟင့် "

မေကြူသည်သူမသားအိမ်ခေါင်းကိုတဒုဒုဆောင့်လျက်စောက်ခေါင်းတဆုံးလိုးပေးနေသောကျတော့လီးမဲတူကြီးကိုအံကြိတ်လျက်ဇွဲမာန်လေးတင်းကာဖင်ကလေးကိုနောက်ပစ်လျက်ပြန်ဆောင့်ပေးရင်းအလိုးခံနေလေသည်။ကျတော်ကလည်းအစွမ်းကုန်တင်းမာနေသောလီးကြီးကို မေကြူ၏စောက်ပတ်အတွင်းလိုးသွင်းလျက်သူမ၏ခါးကလေးကိုကိုင်ကာအပြင်းအထန်ဆောင့်ပေးနေသည်။

ဖွတ် ပြွတ် ပြွတ် စွပ် ပလွတ် ဖတ်ဖတ်

မေကြူစောက်ပတ်လေးအတွင်းမှစောက်ရည်များပြည့်လျံစွာထွက်နေပြီဖြစ်သဖြင့်ကျတော့လီးကိုသူမစောက်ဖုတ်အတွင်းထိုးလိုက်နှုတ်လိုက်တိုင်းလီးအဝင်အထွက်သံများမှာလှိုင်လှိုင်ကြီးထွက်ပေါ်နေလေသည်။

အား အိ ပလွတ် ပြွတ် စွပ် ဖတ်ဖတ်

"သမီးကောင်းရဲ့လားသမီးရဲ့"

"အဟင့် ကောင်းတယ်ဦးရယ် ကောင်းလိုက်တာ အဟင့်"

"ဘယ်ကကောင်းနေတာလဲ မေကြူရဲ့ "

"အင်း အဟင့် ဟင့် ဦးကလဲ သမီးစောက်ပတ်ကြီးထဲကကောင်းတောပေါ့လို့ အဟင့် ဟင့်  အား အု"

"သမီးစောက်ပတ်ကြီးကဘာဖြစ်လို့ကောင်းနေတာလဲ"

အဟင့် ဟင့် ဟင့် ဦးနော်   ဦးလီးကြီးနဲ့သမီးစောက်ပတ်ကြီးထဲကိုလိုးပေးလို့ကောင်းနေတာပေါ့  အဟင်းဟင်း  လိုးပါဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကြီးထဲကိုလိုးလိုက်စမ်းပါ ဦးရယ်"

ဖွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ်  အဟင့်

ကျတော်ကလည်းမေကြူခါးကိုဆွဲလိုက် ဂျိုင်းအောက်ကလက်ရှို၍တင်းမာနေသောမေကြူနို့နှစ်လုံးကိုဆွဲလိုက် မေကြူဆံပင်လေးကိုဆွဲလိုက်ဖြင့်မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပေးနေလေသည်။

ဟား ဟော ဟဲ

မောနေပြီလားဦးရယ်  ခပ်ပြင်းပြင်းကလေးဆောင့်လိုက်စမ်းပါဦး။

ကျတော်၏လီးဒစ်ပြဲကြီးကမေကြူစောက်ခေါင်းအတွင်းသားလှိုင်းတွန့်နံရံနုနုလေးများကိုပွတ်တိုက်ချိတ်ဆွဲလိုးပေးနေသလိုမေကြူစောက်ပတ်အတွင်းသားလေူများကလည်းပြင်းပြင်းထန်ထန်ကျတော့လီးချောင်းကြီးကိုစုပ်ယူညှစ်ပေးနေလေသည်။

" အား အီး ဟုတ်ပြီဦး  ဆောင့်ပေး လိုးပေး  သမီးကောင်းနေပြီလိုးပေး  အာ့ အား သမီးစောက်ပတ်ကလေးပြဲချင်ပြဲပါစေ တအားဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါ ဦးရယ် ညှာမနေပါနဲ့တော့ အဟင့် အင့် အင့် "

ကျတော်လည်းမေကြူ၏စောက်ပတ်ကလေးကိုအားတိုက်အင်တိုက်အပြင်းအထန်ဆောင့်လိုးပေးနေရင်းကျတော့လက်ညိုးတွင်သူမ၏စောက်ရည်များသုတ်လိမ်းကာစူပွပွဖြစ်နေသောစအိုဝခရေလေးကိုအသာလေးထိုးသွင်းလိုက်သည်။စောက်ရည်များစွတ်ထားသည်မို့ချောကျိကျိဖြစ်နေသောကျတော်လက်ညိုးက သူမစအိုလေးထဲစွပ်ခနဲဝင်သွားသည်။

"အား အဟင့်  ဦးနော် သမီးကိုဖင်မလိုးနဲ့နော်  သမီးနာမှာကြောက်တယ် အင့် အဟင့်ဟင့် "

"အေးပါ ခေးရယ် ဖင်ကိုမလိုးပါဘူး သမီးအရသာရှိအောင်ပိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးနေတာပါ "

ကျတော်လည်းမေကြူ၏စောက်ပတ်ကလေးကိုလီးဖြင့် တစွပ်စွပ်လိုးဆောင့်ပေးရင်းသူမ၏ဖင်စအိုလေးကိုလက်ညိုးလေးဖြင့်တစွပ်စွပ်လိုးပေးလိုက်သည်။

" အား အဟင့် အဟင့် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဦးရယ်

ရင်တွေခုန်လိုက်တာ  သမီးကောင်းနေပြီ   သမီးပြီးတော့မယ်  အာ့  အိအဟင့် "

မကြာမီမှာပင် မေကြူ၏ စောက်ခေါင်းကလေးကရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်လာကာ ကျတော့လီးကို ညှစ်ပေးရင်း စောက်ရည်ပူပူပြစ်ပြစ်များပန်းထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက်ကလေး လဲကျသွားသလို ကျတော်ကလည်း မေကြူအပေါ် ထပ်ရက်သားလိုးညှောင့်ရင်း မလိုးရတာကြာသဖြင့် ရက်လများစွာ စုဆောင်းထားသော လီးရည်များကို မေကြူစောက်ခေါင်းအဆုံးသားအိမ်ခေါင်းထဲသို့ တဖျင်းဖျင်းပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သတည်း ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Thursday, September 14, 2017

အေး (စ/ဆုံး)

အေး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - လေးဘက်ထောက် ကလေး (အချစ်ရွာ)

ငယ်ငယ်တုန်းက ပြည့်တန်ဆာဆိုတာ  မကောင်းတဲ့ မိန်းမလို့  သိထားပါတယ် ။ သူတို့ရဲ့ ဘဝအခြေအနေကို မသိသေးတော့ အထင်သေးမိပါတယ် ။ ပန်းဆိုးတန်းကို ရောက်ရင် အမြဲပဲ သူတို့တွေကို ဟိုနေရာ ဒီနေရာမှာ တွေ့နေရတယ် ။ ကိုယ်ကိုကိုယ် မေးကြည့်မိပါတယ် ။ သူတို့ ဘာကြောင့် ဒီဘဝကို ရွေးချယ်တာလဲ ။ ဘာကြောင့်ရုန်းထွက်ဖို့ မကြိုးစားတာလဲ ။  ရုန်းထွက်လို့မရတာလား ။ ရုန်းမထွက်နိုင်တာလား ။ ကျွန်တော်သာ သူတို့လိုဆိုရင်ကော

ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ။ ရုန်းထွက်နိုင်ပါ့မလား ။ ရုန်းထွက်ချင်ပါ့မလား ။ စဉ်းစားရင်း ရေးဖြစ်သွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ပါ .။

“အေး” 

နာမည်က “အေး” ဆိုပေမယ့်  မအေး ။ အေးဘဝက ပူသည် ။ လမ်းဘေးရောက်နေတဲ့ အေးတို့လို မိန်းမသားတွေအကြောင်း ။ ဒီဇာတ်လမ်းကို ဖတ်ပြီး ဖီလင်လေးလည်း တက်ရင်း  ကိုယ်ချင်းစာစိတ်လေးများလည်း ပွားများလာကြပါစေ လို့ မျှော်လင့်လျက်...

ဟစ် 


အခန်း ( ၁ ) ဘက်စ်ကား

ဒီမနက် ကားက ကြပ်လိုက်တာ ။ မနက်က အိပ်ယာထတာ နည်းနည်းနောက်ကျသွားတော့ ၈ နာရီထိုးတော့မယ် ။ ကားဂိတ်ကို သုတ်ချေတင်ပြေးပြီး  (၄၃) ကားပေါ် အမြန်တက်လိုက်သည် ။ ဟင်း မနက် ရုံးသွားချိန်ဆိုတော့ (၄၃) ဘက်စ်ကားက မြို့ထဲရောက်ခါနီးလေ ပိုကြပ်လေပဲ ။ ငါးပိအိုးကမှ ချောင်အုံးမယ်။ ကြပ်လွန်းတော့ ညပ်နေသည် ။ လှုပ်မရ ။ လူငွေ့ကြောင့် အသက်ရှူကလည်း ကြပ်သည်။ စိတ်က နည်းနည်း တိုလာသည် ။

ဒီကြားထဲ နောက်မှာက ဘဲတစ်ပွေ အေးရဲ့ တင်ပါးကို အတင်းထောက်ထားသည်။ သူ့ဟာနဲ့ပေါ့ ။တခြား အပျိုလေးတွေဆို ရှက်ရှာမှာပေါ့ ။ အေးကတော့ မရှက်တော့ပါဘူး ။ အရှက်တွေက မရှိတာ ကြာပေါ့။ ဒါပေမယ့်ဒေါသပဲ ထွက်တယ် ။ လူကြပ်နေတဲ့ကြားက နှမချင်းကိုယ်ချင်းမစာ နောက်ကနေ လက်ကမြင်းနေသည် ။

အေး ဂါဝန်က အပါး ။ အထဲမှာ အတွင်းခံက အကြပ်ဝတ်ထားတော့ ဒင်းက ဖီးတွေ့နေတယ် ။ တင်နှစ်လုံးကြားထဲ သူ့ဟာကို အသေအချာ ထောက်ထားတယ် ။ ဝတ်ထားတာက ပုဆိုး အတွင်းခံမပါ ။ ကြည့်ရတာ ဒီလိုပဲ လုပ်နေကြလားမသိဘူး ။ အမြင်ကတ်တာနဲ့ သူ့ရင်ဘက်ကို ပိုမှီလိုက်တယ် ။ အနောက်ကို နည်းနည်း ပိုကော့ပေးလိုက်တယ်။ 

သူ့ဒုတ်က အေး တင်နှစ်လုံးကြာထဲ ပိုဝင်လာတယ် ။ အေးက အရပ်နည်းနည်းမြင့်တော့ အောက်ကနေ လျှိုပြီး အေး ရဲ့ ဟိုဟာလေးနဲ့ မထိတထိပေါ့။ ကြည့်နေ အေး ပညာပေးပစ်မယ် ။ တင်လေးကို မသိမသာ ပိုယမ်းပေးလိုက်တယ် ။ စကောဝိုင်းလေးပေါ့ ။ ဟင်း ဟင်း ဒင်းက ဖီးပိုတွေ့တယ်ထင်ပါရဲ့ ။

လက်က အေးခါးကိုလာဖက်တယ် ။ ဖက်ပလေ့စေ ။ လက်က ပိုလို့ သရမ်းလာတယ်။ အေး ခါးကနေ တဖြေးဖြေးရှေ့တိုးလာတယ် ။ အေး ဗိုက်လေးပေါ်ကနေ အောက်ကို ဆင်းသွားတယ် ။ ဟင်း ... လွန်လာပြီ ။ သည်းခံလိုက်အုံးမယ်။ အေးက သူ့လက်ကို အုပ်ကိုင်သလိုလုပ်ပြီး အောက်ကို မြန်မြန် တွန်းချလိုက်တယ်  ဟားဟား ...။ ငတိက သဘောကျနေတယ်ထင်ပါရဲ့ ။ အေးရဲ့ဟာလေးကို  ပွတ်တယ် ။ သပ်တယ် ။ ကိုင်တယ် 

အရှေ့က ဒီလိုကိုင်တော့ အနောက်ကို ပိုကော့ပစ်လိုက်တယ် ။ ဟင်း ကားကလည်း အရမ်းမောင်း။ သူကလည်းအရမ်းနှိုက် ။ သူ့လက်ညှိုးက အေးဟာလေးကို အတင်းနှိုက်တယ် ။ မရဘူးလေ ။ အေးက အကြပ်ဝတ်ထားတော့ ...။

ဘယ်ရမလဲ ။ ဒင်းက လက်မလျှော့ဘူးနော် ။ ပေါင်ကြားလေးကို လိုက်စမ်းတယ် အထာနပ်တယ် သိလား ။အတွင်းခံရဲ့ ချုပ်ရိုးဖောင်းနေတာကို လိုက်စမ်းပြီး လက်ချောင်းလေးက ဝင်လာတယ် ။ အို ... မရတော့ဘူး မရတော့ဘူး ။ အေးရဲ့ ဟာလေးကြားထဲကို လက်ညှိုးက မရမက ဝင်လာတယ် ။ အိုး ... ရှီး ... အေးဟာလေးထဲကအရည်မထွက်သေးတော့ နာတာပေါ့ ။ အေးကို ဒီလိုမျိုး ကလိရုံလောက်နဲ့တော့  စိတ်ထမယ် ထင်နေလားမသိဘူး။

နာတယ် ။ လက်တဆစ်လောက် အထဲဝင်လာတယ် ။ နာလိုက်တာရှင် ..။ အေး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားတယ်။ ### ကြီး ။ ဒီလောက်ပေးကိုင်တာတောင် ကိုယ်ချင်းမစာဘူး။ သူများအသားနာတာ မသိဘူးလားမသိဘူး ။ အေး ဂါဝန်မှာ  ဖွက်ထားတဲ့ လျှို့ဝှက်လက်နက်ထုတ်လိုက်တယ် ။ အပ် ... ဟင်း ... ဟင်း ... ။ ဆက်ကနဲ သူ့လက်ကို ထိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် ...

“ အား ”

နောက်က နှာဘူးကြီး အသံပြဲကြီးနဲ့ အော်ထည့်လိုက်တာ နားတောင် အူသွားတယ် ။ ကားထဲက လူတွေ အကုန်ဝိုင်းကြည့်ကြတယ် ဘာဖြစ်တာလဲပေါ့ ။စပယ်ယာက ဘာဖြစ်တာလဲ ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ အေးကို လှမ်းကြည့်တယ် .။

“ ကျွန်မကို နောက်ကနေ လက်သရမ်းလို့ အပ်နဲ့ ထိုးလိုက်တာ မှတ်ပြီလား ... နှာဘူးကောင်ရဲ့ ”

အေး မရမက နောက်ကို လှည့်ပြီး သူ့မျက်လုံးကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး  အော်ပြောလိုက်တယ် ။ ဟား ဟား ဟား ... ယောက်ျားတွေများ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်မရှိတာ ပြောပါတယ်။ သူများကိုကျတော့ အတင်းလုပ်ချင်တယ် ။အသက်ထွက်လောက်အောင် လုပ်ချင်တယ် ။ သူ့ကို အပ်နဲ့ ထိုးတော့ သေသွားမှာ ကျနေတာပဲ ။ ငတိမျက်လုံးက မီးဝင်းဝင်းတောက်နေတယ် ။ အံမယ် ဒင်းကများ ...

“ ဘာဖြစ်ချင်လို့လဲ  မှတ်ထား  နောက်တစ်ခါဆို ကပ်ကြေးနဲ့ ညှပ်ပစ်မယ် ။  နှမချင်း ကိုယ်ချင်းမစာတဲ့ကောင် ”

အားလုံးက ဝိုင်းကြည့်နေကြတယ် ။ အထင်သေးတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ပေါ့ ။ ဟား ... ဟား ... ဟား ...ဒင်း အရှက်တွေ ဖြန်းဖြန်းကွဲသွားအောင် ဒီလို ပညာပေးရတယ် ...။

“အေး” တဲ့ ... နာမည်က တစ်လုံးထဲ ။အေး ဆိုပြီး .အေးမယ်များ မထင်နဲ့နော် ။ သေသွားမယ် ။ ခပ်တည်တည်ပဲ ။ ကားရပ်တော့ ဆင်းလိုက်တယ် ။

ဟား ... ဟား ... ဟား ... ပျော်လိုက်တာရှင် ...။ စိတ်ညစ်တွေတာတွေတောင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိဘူး ။ ဗိုက်ပြည့်ဖို့ အလုပ်လုပ်ရမယ်လေ။ အေး အလုပ်က ... ပန်းဆိုးတန်းမှာ ..။

............................................................................................

အခန်း ( ၂ ) ပန်းဆိုးတန်း

သိတယ်မှတ်လား ။ ပန်းဆိုးတန်း ဆိုတဲ့ နေရာကို ။ရန်ကုန်မြို့လည်ကောင်က  ရုပ်ရှင်ရုံတွေ ရှိတဲ့နေရာလေ။ပန်းဆိုးတန်း ရောက်တော့  လူတွေကို လျှောက်ကြည့်လိုက်သေးတယ် ။ မိစံရောက်ပြီ ။ထမီကို ဆွဲဆန့်နေတယ်။ ချယ်ရီ ပျောက်နေတယ်။ အင်း ... အလုပ်ဖြစ်နေကြပြီထင်ပါရဲ့ ။ ငါကော ဈေးဦး ဘယ်တော့ ပေါက်မှာလဲ မသိဘူး ။

ဟား ဟား ... စိတ်မပူပေါင် ။အချိန်တန်  ပြည့်သွားလိမ့်မယ် မယုံမရှိနဲ့နော် ။ တစ်နေ့ လေးသောင်းလောက်တော့ အေး ရှာနိုင်ပါတယ် ။ လမ်းကြောင်းရှိတဲ့ နေ့ဆိုရင်တော့  ငိုချင်တယ်။ တစ်ပြားမှ မရဘူး ။ အေး အလုပ်က ယောက်ျားတွေကို ဖျော်ဖြေသူပေါ့ ။ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောရင် 

“ ပြည့်တန်ဆာ” ...

ရိုင်းရိုင်း ပြောရင် 

“ဖာ ”  ပေါ့ ။ အေးနဲ့ တစ်ခါနေရင်  ငါးထောင်ပေးရတယ် ။ နှစ်ထောင်က မသောင်းကို ပေးရတယ်။ မသောင်း ဆိုတာက ပန်းဆိုးတန်းက ခေါင်းပေါ့ ။ အေးကို ဒီလိုင်းထဲ ရောက်အောင် ခေါ်လာတဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပေါ့။  ကျေးဇူးရှင်ဆိုလို့ ရွဲ့ပြီးပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော် ။ အေး စိတ်ထဲကကို ကျေးဇူးရှင်လို့ သတ်မှတ်ထားတာ ။ မသောင်းက  သဘောကောင်းပါတယ် ။ သူများတွေလို အတင်းမြှူဆွယ်ပြီး ခေါ်လာတာမဟုတ်ပါဘူး ။ ဒီအလုပ်လုပ်ရင် ဘာတွေ ဖြစ်နိုင်တယ် ။ သေချာရှင်းပြပါတယ် ။ သေချာစဉ်းစား  ပြန်လှည့်လို့မရဘူး ။ အေးလည်းသိပါတယ်။

မတတ်နိုင်ဘူးလေ ... ငွေလိုနေတာကိုး ... အရင်းအနှီးမရှိ ... ပညာမတတ်တော့ ... လူကို ရင်းရတာပေါ့ ... မသောင်း ကို သူများတွေက ... အဒေါ်လို့ခေါ်ကြတယ် ... အေးကတော့ ... အမေလို့ ခေါ်တယ် ... သူက အေးအပေါ်ကောင်းပါတယ် ...။

လူတွေကို ကြည့်ပြီးမှ ... အေးကို လိုက်သွားခိုင်းတယ် ... ဘာကြေးညာကြေး ဆိုလည်း ... အကုန် သူက ဒိုင်ခံရှင်းပေးပါတယ် ... နေ့ခင်း ထမင်းစားရင် ... သူက အေးအတွက် တချိုင့်ယူလာပေးပါတယ် ... သူစားတဲ့ဟင်းထဲက ခွဲပေးတယ် ... ဟင်းတော့ သိပ်မကောင်းဘူးပေါ့ ... ဒါပေမယ့် ... အေး စားနိုင်ပါတယ် ... အေး ... ပန်းဆိုးတန်း ရောက်တာနဲ့ ... အမေသောင်းကို လိုက်ရှာတယ် ... သူက တံတားအောက်မှာ ထိုင်နေကျ ...

“ အေး ... လာပြီဟေ့”

“ ဟုတ် ... အမေ”

“ ဟိုနှစ်ယောက်တော့ ဈေးဦးပေါက်သွားပြီ ... ညည်းက ဘာလို့ နောက်ကျနေတာလဲ”

“ ဟဲ ဟဲ ”

“ ကားပေါ်မှာ နောင်ဂျိန်ချလာလို့”

“ ဟယ် ... ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”

“ ကားပေါ်မှာ ... နောက်ကနေ ... နှာဘူးကောင်လေ ... အတင်းလုပ်လို့ ... အေး ပညာပေးလိုက်တယ်”

“ ဟုတ်လား ... ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ... သမီးရယ်”

“ အပ်နဲ့ ထိုးလိုက်တာ”

“ အပ်နဲ့ ထိုးလိုက်တာ”

“ အင်း ... ဟား ဟား ဟား ... အမေသိလား ... အော်လိုက်တာ ... နားကွဲမတတ်ပဲ”

“ အေးကတော့ လုပ်ပြီ ... အခု ... အူမြူးနေတယ်ပေါ့လေ”

“ ဟုတ်တယ် ... သမီး အူမြူးနေတယ်”

ပန်းဆိုးတန်းရုပ်ရှင်ရုံတန်းက မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ လူတွေကများလာသည် ။ အေး  အမေသောင်းနဲ့ စကားပြောနေပေမယ့်  မျက်စိက လျှောက်ကြည့်နေသည်။ မကြည့်လို့မရ ။ မကြည့်ပဲနေရင် အလုပ်မရပဲ နေလိမ့်မယ် ။ ဟော ဟိုဘက်ခြမ်းမှာ ပုဆိုးနဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်  အေးကို ကြည့်နေတယ် ။ အေး သိတာပေါ့ ။ အလုပ်ဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာ ။ ဒီမှာ လုပ်တာ ခြောက်လပြည့်တော့မယ် ။ ဒီ အထာတွေမှ မသိရင် ထမင်းငတ်မယ် ။ ဟိုလူကြီးက အေး ကို မေးဆတ်ပြတယ် .။

“  အမေ ... ဟိုဘက်မှာ”

အမေသောင်း ကြည့်လိုက်သည် ။ မဆိုးပါဘူး .. ပြဿနာတော့ မရှိလောက်ပါဘူး ...။

“ သမီး လိုက်ခဲ့”

အမေသောင်း အေးလက်ကို ဆွဲပြီးတော့ ကားလမ်းကူးလိုက်သည် ။ အနားရောက်တော့ ကြည့်လိုက်တယ်။ လူကြီးကြည့်ရတာ သိပ်တော့ ပိုက်ဆံရှိပုံမပေါ် ။ တောဂိုက် နည်းနည်းဆန်သည် ။ တိုက်ပုံ ဝတ်ထားတယ်။ အရောင်က နည်းနည်းလွင့်ချင်သည် ။ ၄၀ ကျော် ၅၀ ဆိုပေမယ့် လက်မောင်းကြီးက တုတ်တုတ်ကြီး ။ အားရှိမယ့်ပုံစံ။ ဖိနပ်က  ရာဘာဖိနပ် ။ ပုဆိုးကို တင်းတင်း ဝတ်ထားသည် ။ လွယ်အိတ်တစ်လုံး လွယ်ထားသည်.။

ခြေမ . ခြေမကို အေး အမြဲကြည့်သည်။ ဒါက အေးအကျင့် ။ ခြေမက လုံးပြီး .ကြီးတဲ့လူက ရာဂစိတ်ကြီးတယ်တဲ့... ။ ဒါက ကိုယ်တွေ့နော် ။ စာတွေ့မဟုတ်ဘူး ။

“ အစ်ကိုကြီး ... သူ့နာမည်က အေးတဲ့”

အေး  အမေသောင်းကို လက်နဲ့ နှစ်ခါ ကုတ်လိုက်တယ် ။ ဒါက လျှို့ဝှက် ။ ၂ ခါကုတ်ရင်  ၇၀၀၀ ။ အေး မလိုက်ချင်  စောစောစီးစီး ဒါမျိုးနဲ့တွေ့ရင်  မသက်သာ ။ နောက် အလုပ်တွေကျရင်  ခံရခက်သည် ။ နာတတ်သည် .။

“ အေး”

“ ဟုတ်တယ် အစ်ကိုကြီး ... ဒီမှာ လုပ်တာတော့ သိပ်မကြာသေးဘူး”

“ ဘယ်လောက်လဲ ”

“ တစ်ခါနေရင် ... ၇၀၀၀ ”

“ များတယ် ”

“ မရဘူး ”

“ ၅၀၀၀ ထား ”

အော် ခက်တော့တာပဲ ။ လူကိုများ နွားများ မှတ်နေလားမသိဘူး ။ ဈေးဖြတ်နေကြတာ ။ လမ်းသွားလမ်းလာ တစ်ချို့က ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်လုပ်သွားသည်။ နေ့တိုင်းဖြတ်နေတဲ့ လူတွေကျတော့ မျက်မှန်းတန်းမိသည် ။ အေး တို့က ဘာတွေလဲဆိုတာ ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့် လုပ်ပြီး ပြုံးစိစိနဲ့ ... ။

အေး မရှက်ပါဘူး ။ စစလုပ်ချင်းတုန်းကတော့  တော်တော်မျက်နှာပူတယ် ။ ဟိုဟာဖြစ်မှတော့  ဒီဟာတွေ ဂရုမစိုက်နိုင်။ ဂရုစိုက်တော့ရော အေးကို သူတို့က ထမင်းကျွေးမှာ ကျနေတာပဲ ... ။ အခုတော့ အေး နေတတ်သွားပြီ ။သူလည်း သူ့လည်းသူသွား ။အေးလည်း ... အေးအလုပ် လုပ် ...။

“ မရဘူး ... အစ်ကိုကြီးရဲ့ ... သမီးလေးက .. ပစ္စည်းအသစ်လေ”

“ ၆၀၀၀ ထားဗျာ ”

“ အို ... မရပါဘူးဆိုနေမှ ”

“ နှစ်ခါနေမယ်ကွာ ... ၁၀၀၀၀ ရမလား”

ဟိုက် ဒီနေ့ ဘုရားမရှိခိုးလာမိတာ  မှားတာပဲ ။ စောစောစီးစီး ..အီး ... ။ အေး .သူ့မျက်လုံးကို သေချာစိုက်ကြည့်မိသည် ။ မလွယ်ဘူး။  ဒီလူကြီးက  ဒီကိစ္စမှာ တော်တော်ကျွမ်းမယ့်ပုံ။ သူကြည့်လိုက်တဲ့ အကြည့်က အေးတစ်ကိုယ်လုံးကို သုံးသပ်ပြီးပြီ ။ ပညာရှင်အဆင့် ။ အမေသောင်းက အေး မျက်နှာကို ကြည့်သည် ။ ဘယ်လိုလဲ ။ မတတ်နိုင် ။ မအီမလည်နဲ့ ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည် ...။

“ မရိုမသေ ... အစ်ကိုကြီး ... အလုပ်မလုပ်ခင် ..ငွေလေးရှင်းပေးပါ”

အမေသောင်းက သေချာတောင်းသည်။ တစ်ချို့က လူပါးဝသည် ။ နေပြီးရင် မပေးချင်တော့ ။ ပြဿနာရှာသည် ။ အကျင့်မကောင်း ။ အောက်တန်းကျသည် ။ မရှိလို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ရင်းပါတယ် ။ သူတို့က အလကား လိုချင်သည် ။ မရ ..ဒါမျိုးတော့ လက်မခံနိုင် ။ အမေသောင်း ဘဝတူတွေကို ကိုယ်ချင်းစာသည် ။ တတ်နိုင်သလောက် ကာကွယ်ပေးသည် ။

“ လှေခါးအောက်မှာ ရှင်းပေးမယ်”

လှေခါးအောက်  ဟိုဘက်လမ်းထဲမှာ တည်းခိုခန်း သုံးလေးခု ရှိသည် ။ ပထမထပ်မှာ ဖွင့်ထားသည် ။ ဒီလှေခါးမှာ ပိုက်ဆံပေးကြသည်။ ယူကြသည် ။ ငါတော့ ဒုက္ခပါပဲ ။ လာနေကြထင်ပါရဲ့ ...။

“ သမီး ... အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးလိုက်နော်”

“ ဟုတ်”

အမေသောင်းကို ကြည့်ပြီး ... ဟုတ် လုပ်လိုက်သည် .. ဟင်း...။

“ သမီးနောက်က လိုက်ခဲ့နော် ... ဦး”

အေး ရဲ့ တင်သားကျစ်ကျစ်လေးက ဂါဝန်အောက်မှာ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ။ ဟိုလူကြီးနောက်က ကြည့်နေမယ်ဆိုတာ အေး သိသည် ။ ဒါက ဈေးကွက်ပရိုမိုးရှင်း တစ်မျိုးပေါ့ ။ လမ်းသွားရင်း  တစ်ချို့က ကြည့်သွားသည် ။ လိုအပ်ရင် သဘောကျရင် အေးကို ခေါ်မှာပေါ့ ။ 

ပြောလို့ပြောတာမဟုတ် ။ လက်ရှိ ဈေးကွက်ထဲမှာ အေးက ဘော်ဒီ အမိုက်ဆုံး။ နောက် အေးက သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေသည် ။ ဝတ်စားတတ်သည်။ ဘောင်းဘီအကြပ်တွေဘာတွေများ ဝတ်ရင်  အိုး... အဲဒီနေ့တော့ .. အေး ဒူးတွေ ချောင်ပြီသာမှတ် ။ 

လမ်းထဲကို ... မြန်မြန်ရောက်အောင်  နည်းနည်းသွက်သွက် လျှောက်လိုက်သည် ။ မြန်မြန်ပြီး ... အေးတာပဲ ။ မိစံက အေး ကို ကရော်ကရော်လုပ်ပြသည် ။ အေး မဲ့ပြလိုက်သည်။ သေပြီ ။ သူပြောချင်တာက အေး ဒူးတွေက ချောင်တော့မယ်ဆိုတဲ့ ... အထာ ။ အေးတို့ရဲ့ လျှို့ဝှက်ဟာသ .။ 

.........................................................................

အခန်း ( ၃ ) တည်းခိုခန်း

တည်းခိုခန်းအောက်ရောက်တော့ ...

“ ရော့ ... ၁၀၀၀၀”

ဦးက တစ်ထောင်တန် ၁၀ ရွက်ကို  ပေးသည် ။ အေး သေချာ ရေလိုက်သည် .။

“ ပြည့်တယ် ... ဦး”

“ သေချာသိမ်းထားဦး ... ကျပျောက်သွားအုံးမယ်”

“ ဟုတ်”

ဒီလိုတော့လည်း မဆိုးပါဘူး ။ လေသံလေးက  အေးကို ဂရုဏာသက်တဲ့ လေသံမျိုး ။ ဆက်ဆံရေး ပြေပြစ်မယ့်ပုံစံပါပဲ။ အေး ဂါဝန်ဘေးက အိတ်ထဲ သေချာထည့်လိုက်သည်။ တည်းခိုခန်းရောက်တော့ ကောင်တာက ကောင်လေးက ...

“  ဒီနေ့ နောက်ကျတယ်နော်”

“ ဟုတ်ပ  ကားကြပ်နေလို့”

“ အစ်ကိုကြီး  အခန်းခက ၅၀၀၀”

“ အေး ရော့”

ခြင်္သေ့ ငါးကောင်ကို လျှောလျှော ရှူရှူပေးလိုက်ပြီး အခန်းလေးထဲကို အေး အမြန်ဝင်လိုက်သည် ။ ဦးက နောက်က ဝင်လာပြီး  တံခါးဂျက်ကို  သေချာ ပိတ်လိုက်သည် ။ ခုတင်က သိပ်မကြီး ။ အခန်းက ကျဉ်းသည် ။ အေး ခုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်နေဆဲ ။ ဦးကို ကြည့်နေမိသည် ။ ဦးက ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်သည် ...။

“ သမီးနာမည်က .အေး တစ်လုံးပဲလား ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

“ ဒီမှာ လာထိုင် . မတ်တပ်ကြီး ရပ်မနေနဲ့ ”

“ ဟုတ် ”

လူကြီးက အေးကို သမီးခေါ်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းသည် ။ အေးလည်း ဘယ်ရမလဲ ။ သိမ့်ကနဲ ဝင်ထိုင်ပစ်လိုက်တာပေါ့ ။ အိုး သူ့ပေါင်တွေက  မာလိုက်တာ တင်းနေတာပဲ ။ အသားတွေက  ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ  ဖြစ်သွားသည် ။ အေး ခါးလေးကို သူ့ညာဘက်လက်နဲ့ ဖက်တယ် ။ ဘယ်လက်က ဘာလုပ်မလဲ အေး ကြည့်တယ် ။ သိတယ် ။ အေး ရဲ့ ရင်သားကို သူကိုင်တော့မယ် ။ မဟုတ်  လက်ကြီးက ရင်သားနားပေါ် ရောက်ပြီးမှ မကိုင် ။  လက်ညှိုးလေးနဲ့  ဖိသည် ချေသည် ။ အို . အေး ရဲ့ နို့သီးထိပ်လေးကို ဘယ်လိုများ ခန့်မှန်းသလဲမသိ ။ တန်းကနဲပဲ . အေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ။ ယားသည် ...။

“ အို ... ယားတယ်ရှင့် ”

“ ဟဲ ... ဟဲ ”

သဘောကျနေသည် ။ သူလုပ်လိုက်တာ မှန်သွားလို့လား မသိ . သဘောကျနေသည် ...။

“ ဦး ... နေတော့မလားဟင် ”

ပေါ်တင်ပဲ မေးလိုက်သည် ။ မြန်မြန်လုပ် ... မြန်မြန်ပြီးချင်သည် ..။

“ အင်္ကျီတွေ ချွတ်လေ ”

“ ရှက်တယ် ဦးရယ် ”

“ မရှက်ပါနဲ့ ... သမီးကလည်း ”

“ ဟင့်အင်း ”

အေး သိပ်မညုတတ်ပါ ။ ဘာလို့ မှန်းမသိ  ဒီလူကြီးနဲ့ ကျမှ ညုချင်နေသည် ။ ကလိချင်သည် ။ အေး ကို ခုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်သည် ။ ဒီလို လှဲ ချလိုက်တော့  အေး ရင်နှစ်မွှာက ပိုပြီး မို့လာသည် ။ မောက်လာသည် ။ အေး ရင်သားနဲ့ သူ့မျက်နှာက သိပ်မဝေး တစ်ထွာပေါ့ ။ လူကြီးက အေး ရင်သားတွေကို ကြည့်ပြီး

“ ထွားတယ်နော် ”

“ ဟုတ် ... သမီးတို့မျိုးရိုးက ထွားကို ထွားတာ ”

“ လုပ်တာ ကြာပြီလား ”

“ မကြာသေးဘူး ဦးရဲ့။ ဒီနေ့ ကားကြပ်တာနဲ့ နောက်ကျနေတာ  ပန်းဆိုးတန်းရောက်တော့ ဦးနဲ့ တွေ့တာပဲ ”

ဦး အေး ရဲ့ လည်တိုင်ကို ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ ငုံ့နမ်းလိုက်သည် ။ အို ... ယားသည် ။ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေက  စူးသည်။ အေး  ကြက်သီးလေးတွေ ထလာသည်။ ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ ။ ဒီလူကြီးနဲ့ ကျမှ တုန်တုန်ယင်ယင် ဖြစ်နေသည်။ လက်တွေက အေးရဲ့ ရင်သားကို  အုပ်ကိုင်လိုက်သည် ။ အို သန်လိုက်တဲ့လက် ။စနယ်ပြီ ။ အေး ရဲ့ ရင်သားတွေကို တင်းနေအောင် ကိုင်သည် ... ညှစ်သည် ...။

“ အိုး ... နာတယ် ... နာတယ် ... ဦး”

အေး မျက်ရည်လေးတွေတောင် လည်လာသည် ။ ရင်သားဆိုတာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အနုဆုံးအသားစိုင်တွေ။ ထွားတယ်ဆိုပေမယ့် အိနေတယ် အကြမ်းကိုင်ရင် နာတယ်။  နာလို့ အော်ရင် ဒင်းတို့က သိပ်သဘောကျတာ ။ ဘာဖြစ်လို့ ယောကျ်ားတွေက သူများအသားနာတာကို  သဘောကျလဲ မသိ။ အိုး မတွေးချင် ။ ဝဋ်ရှိတုန်းတော့ ခံပေတော့ ။ သူ့ပိုက်ဆံယူပြီးမှတော့ တန်ရာတန်ကြေး ပေးဆပ်ရမည် ။ အသွေးအသားကို ရောင်းစားတယ်ဆိုပေမယ့်  သူများပိုက်ဆံတော့ အလကား မလိုချင်ပါဘူး ...။

“ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ... ဦးရယ်”

အေး တောင်းပန်ကြည့်သည် ။ သူ့ပုံစံက နည်းနည်း အားနာသွားတဲ့ ပုံ ...

“ တော်တော် နာသွားလားဟင်”

“ အင်း ”

“ သမီးဟာက သိပ်လှ.. သိပ်လှတော့ ... ညှစ်မိတာပေါ့ ..” 

“ ရပါတယ် ဦးရယ် ”

“ ဒါဆိုလည်း အင်္ကျီချွတ်တော့နော် ”

“ ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ... ဦးက အရမ်းကြမ်းတယ် ”

“ အေးပါ ”

အေး  ဂါဝန်ကို ဆွဲမလိုက်သည် ။ တင်သားကို နည်းနည်းကြွပြီး ခေါင်းကနေ ချွတ်လိုက်သည် ။ အတွင်းခံတွေ တစ်ခုပြီးတော့ တစ်ခု ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ...။

“ လှလိုက်တာ အေးရယ် ”

“  ဦး ... ချွတ်အုံးလေ ... ခစ် ... ခစ် ”

“ အင်း ”

အေး  ကူချွတ်ပေးလိုက်သည် ။ အခုတော့  နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံး ။ ဟာ ငါတော့ မှားပြီ ။ ဟိုလူကြီးက လူကြည့်တော့ ရိုးပုံရိုးလက်နဲ့ သူ့ဟာကို ကြည့်ပါအုံး ။ ဂေါ်လီတွေနဲ့  ထောင်နေလိုက်တာလဲ ။ ပြောင်းဖူးကြီးကျနေတာလဲ ။ အမေရေ ... အေးတော့ သေပါပြီ ...။

“ ဦး ... ဖြေးဖြေးနော် ”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ ”

“ ဟွန့်  သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီး ... ပြောင်းဖူးကျနေတာပဲ”

“ ဟဲ ... ဟဲ ... အေး စွဲသွားအောင် ... ဦးလုပ်ပေးမယ် ”

အေး ပေါင်ကားပေးလိုက်သည် ။ အေး ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ ဝင်နေရာယူပြီး သူ့ဒုတ်နဲ့ အေး ရဲ့ ဟာလေးကို အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ အေး စိတ်မပါတော့ ။ သူ့ပစ္စည်းကြည့်ပြီး ခုနက စိတ်ထချင်တာ ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ ..။ ဦးကတော့ ပွတ်သည် ။ တောင်ထိုးလိုက်  မြောက်ထိုးလိုက် ။ အေး ရဲ့ ပန်းဖူးလေးကိုလည်း လက်နဲ့ ဖိချေလိုက်သည် ...။

“ အို ... လက်ကြီးနဲ့ ... ဟာ ... ဟင့် ”

အေး ကော့ပျံသွားသည် ။ ရင်သားတွေကို ပိုကော့ပစ်လိုက်ပြီး တင်သားတွေက မွေ့ယာ အောက်ကို ပိုခွက်ဝင်သွားသည် ။ ဦးကို ပိုပြီး တင်းတင်းလေး ဖက်ထားမိသည် ။  ဦးက ဒီလိုလုပ်တာ သဘောကျတယ် ထင်ပါရဲ့ ။ ပိုပြီးတော့ ပွတ်သည် ချေသည် ။ ပန်းဖူးလေးကို သေချာလုပ်နေသည်  ခံရခက်သည် အရမ်းခံရခက်သည် ။ မီးပုံထဲ ဓါတ်ဆီပုံး ပစ်ထည့်လိုက်သလို  စိတ်ထဲမှာ ဟိုစိတ်တွေ  ဝုန်းကနဲ ဆိုသလို ... ထကြွလာသည် ...။

“ အို ... လုပ်ပါတော့ အစ်ကိုကြီးရယ် အေး ... မခံနိုင်တော့ဘူး ”

“ ဟဲ ဟဲ”

“ အား ... ဖြေးဖြေး ”

သူက သူ့ဟာကို ကိုင်ပြီး အေးထဲကို ဖြေးဖြေးထည့်သည် ။ မဝင် ဘယ်ဝင်မလဲ ပြောင်းဖူးလောက်ဟာကြီးကို။ ဘယ်လိုလုပ်ဝင်မှာလဲ အေးဟာကို  နဲနဲ ဖြဲပေးလိုက်သည် ။ စွတ်ကနဲ ဝင်ချလာသည် ။ ဟိုး ..သူ့ဟာ ထိပ်ပိုင်းလောက်ပဲ  အေး ထဲ ဝင်လာရုံ ရှိသေးသည် ။ အေး နားထင်တွေ  ဆံပင်တွေ ထောင်ထလာသည်။ ကြီးလိုက်တာ မခံနိုင်ဘူး ။ ဟူး .. အေး  ယောင်ယမ်းပြီး သူ့ကို အတင်းတွန်းသည် ။ မရ ။ ဗလက တော်တော်တောင့်သည် ။ တစ်ထစ်ချင်း ဝင်လာသည် ...။

“ အား ... ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ... အမေရေ ...”

အေး ရဲ့ဟာလေးက လူတကာ လုပ်တာခံရတယ် ဆိုပေမယ့် အဲဒီလောက် မကျယ်သေးပါဘူး ။ ငယ်သေးတာရယ် ကျန်းမာသန်စွမ်းနေတာကြောင့် ကျဉ်းနေဆဲ ကြပ်နေဆဲ ။ နာလွန်းလို့ အတင်းညှစ်ထားတာကို သူက ဖီးတွေ့နေသည် ။နောက်ဆုံးတစ်ချက် အားကုန်ဆောင့်ဝင်လာသည် ...။

“ အား ... နာတယ် နာတယ် ... သေပါပြီ”

အေး ယောင်ယမ်းပြီး  မွေ့ယာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိသည် ။ အေး တို့ဘဝမှာ မနှစ်သက်လည်း ခံ. နာလည်းခံ အတင်းလုပ်လည်း ခံရတာပါပဲ ..။ လူကြီးက ဘယ်အချိန်ကထဲက ငတ်နေလဲ ပြတ်နေလဲမသိ။ ဆောင့်သည် ... ဆောင့်တာမှ ... တရစပ်ဆောင့် ...။

“ အား ... နာတယ် နာတယ် ... ဦးရယ် ”

“ ဖြေး ဖြေး ဦးရယ် ”

“ အရမ်းကောင်းနေပြီ ... အေးရယ် ”

“ ဟင့် ... ဟင့် ”

“ အို ... အား ... လား လား ”

“ ထိတယ် ... ထိတယ် ”

“ အဲလို မလုပ်နဲ့လေ ... မခံနိုင်ဘူး ”

အေး  တကယ်မခံနိုင်တော့တာပါ ။ ဂေါ်လီတွေရဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်မှုက အတွင်းသားနုနုတွေကို နာကျင်စေသည် ။ နာတာမှ အသည်းခိုက်အောင်နာသည် ။ ယောကျ်ားဆိုတာမျိုးက အေး တို့ အဲဒီလိုမျိုး ခံရခက်လေ ပိုသဘောကျလေ ဖီလင်လာလေပဲ ။ သူများအသားနာအောင် သက်သက်ဂေါ်လီတွေ ထည့်ကြသည်။ ဂေါ်လီဆိုတာက သဘာဝမဟုတ် ။ အေးရဲ့ ပန်းလေးထဲ အထည့်ခံရတိုင်း  ဂေါ်လီတွေက ထောက်နေသည် ..။

အဝင်မချော အတွင်းသားနံရံများကို ပွတ်ဆွဲသွားတာများ ကောင်းလှသည် ။ ဒါပေမယ့် နာသည် ခံရခက်သည်။  သူများအသားနာမှ နှစ်သက်တဲ့ ယောကျ်ားတွေကို မုန်းတယ် ။ ဘယ်ဘဝက ဝဋ်ကြွေးတွေလဲ မသိပါဘူး ။ ခံရတာမှ လိမ့်နေအောင် ခံရတာ ။ တရစ်ဆောင့်နေရင်းမှ ထိုးမွှေပစ်လိုက်သည်။ အေး မွေ့ယာခင်းကို  ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး သူ ကြမ်းသမျှ ရမ်းသမျှ အံကိုကြိတ် နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး ... အားတင်းထားရသည် ...။

“ အို ... တော်ပါတော့ရှင် ”

“ ရပ်ပါတော့ ”

“ ဟီး ... အမေရေ ... ကယ်ပါအုံး ”

ကာမဘီလူး စီးနေတဲ့ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့  လုပ်ချင်တိုင်း လုပ်နေတာကို အေး မခံနိုင် ။ နာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေတောင် ထွက်သည် တောင်းပန်မှ ပိုဆိုးလာသည် ။ အဝင်အထွက်တွေက ပိုကြမ်းလာသည် ။ သူ့လက်က ခါးအောက်ကို လျှိုပြီး အေး ရဲ့ တင်သားတွေကို ညှစ်သည်  ဆွဲမသည် ။ အေးက ပိုကော့ပေးသလို ဖြစ်သွားလို့ ပိုထိသည် ခံရခက်သည်။ သူ့ဟာက ကြီးရုံသာမက နည်းနည်းလည်း ရှည်သည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် သားအိမ်ဝကို လာထိသည် ။ ပိုဆိုးလာသည် ။ နွားကြိုးသိုးပြတ်လို ဆောင့်သည် ။ တော်ရုံ ကောင်မလေးဆို အသက်ထွက်လောက်သည် ။ အေး လို တောင့်တောင့်တင်းတင်း  မိန်းမမို့လို့သာ တော်သေးသည်။ အသက်ရှုသံတွေက ပြင်းလာသည် ...။

“ ဟာ ... ဟာ ... ဟား ”

“ ကောင်းလိုက်တာ အေးရယ် ”

သူက  ပြီးခံနီးမို့လို့လား မသိဘူး။ အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်တာ  သူ့ဟာက အေး သားအိမ်ထဲ ကျွံဝင်သွားသည်။ ခံစားလိုက်ရတာက နင့်နေတာပဲ ...။

“ အားးး ”

အေး ပန်းလေးထဲက အရည်တွေ ပြွတ်ကနဲ ထွက်သွားသည် ။ ကောင်းလိုက်တာရှင်  နာကျင်ခြင်း ယားယံခြင်း တို့ကို လိမ့်နေအောင် ခံရပေမယ့် အဆုံးသတ်မှာ  ပြီးသွားတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အေး စိတ်ကျေနပ်သွားသည် .။

“ ဦး ... လုပ်လုပ် ... အေး ပြီးတော့မယ် ”

“ အား ... အီး ... အို ... ရှီး ”

“ ဟင်း ဟင်း ”

“ ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ”

“ ကောင်းလိုက်တာ ”

“ ဟင်း ”

အေး တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အားတွေ လျော့သွားသည် ။ ဒီအရည်တွေ ထွက်တိုင်း အေး ရင်မှာ ဖုတ်လိုက် ဖုတ်လိုက်နဲ့ အသက်ရှူရခက်သည် ။ အေး ပက်လက်ကလေး  မလှုပ်ချင် ။ သူကတော့  မာန်တွေ တက်နေတယ် ထင်ပါရဲ့ ။ အားရှိလွန်းလှသည် ။ နောက်တစ်ခါ လုပ်ဖိုပင် ပြင်နေသည် ။ ခုတင်ဘေးမှာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည် ။ အေးရဲ့ ကိုယ်လေးကို မှောက်လိုက်သည် ။ သူ ... ဘာလုပ်မလို့လဲ ...။

“ ဦး ... ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် ”

“ လေးဘက်ထောက်ပေးလေ ”

“ ရှင် ... ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ” 

....................................................................................

အခန်း ( ၄ )  ဒုတိယအချီ

အေး သေချင်သည် ။ ပက်လက်တောင် ဒီလောက်ခံရခက်တာ လေးဘက်ထောက်ဆို ပိုဆိုးမယ်။ မရပါဘူး ဒီလူကြီးက တားမရ ဆီးမရ ။ အတင်းပဲ ခါးကနေ ဆွဲမလိုက်သည် ။ အေး ..ဒီအချိန်မှာ အားသိပ်မရှိ ။ ခုနက ပြီးသွားလို့ အားတွေလျော့နေသည်။ ခါးကနေ ဆွဲမခံလိုက်ရတော့။ အေး မျက်နှာက ခေါင်းအုံးကို အပ်ထားမိသည် ..။

ခါးလေးက ခွက်ပြီး ဖင်လေးက ထောင်နေတာပေါ့ ။ အေး  လေးဘက်ထောက်ကို သိပ်မပေးချင် ။ ခံရခက်သည် ။ အရမ်းနာသည် ။ ယောကျ်ားတွေက ကိုယ်ချင်းစာတာမဟုတ် ။ စွတ်လုပ်သည် ။ လေးဘက်ထောက်ခံရရင် အေး ဟာထဲကို ဓါးထည့်ပြီး မွှန်းသလို အရမ်းနာသည် ။ တစ်ခါတလေ ထိပ်ဖျားက အစေ့ကို ပွတ်ဆွဲမိသွားရင် ထွန့်ထွန့်လူးသည်။ အာခေါင်ခြစ်ပြီးအော်မိသည် ။ ဒါကို ဒင်းတို့က အရသာခံသည်။ အော်လေ ပိုလုပ်လေပဲ ညှာမယ်လို့တော့ မအောင်းမေ့နဲ့ ...။

အခုလည်းကြည့် ။ သူ့ဟာက ဂေါ်လီတွေနဲ့ ။ အေး ဟာလေးရဲ့ အဝမှာ တေ့နေပြီ ။ သူ့ထိပ်ဖျားက အလုံးက ကလေး လက်သီးလေးလောက်ရှိမယ်ထင်တယ် .မဝင်ဘူး ... ။ အေး ကြောက်သည် အတင်းညှစ်ထားသည် ။ မဝင်စေချင် ။ အဝမှာ တေ့ထားပြီဆိုတော့ ဘယ်လိုမှ ကာကွယ်လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး ...။

“ အေး ... မညှစ်ထားနဲ့လေ ... ကလေးကလည်း ”

“ ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ... အေး ကြောက်တယ် ”

“ မကြောက်ပါနဲ့ကွာ ... စိတ်ကိုလျှော့လိုက် ... စိတ်ကိုလျှော့လိုက် ...”

အေး ... စိတ်ကိုမလျှော့နိုင် ... လျှော့လိုက်ရင် ... ထပ်လာမယ့်... နာကျင်မှုတွေကို အေး သိတာပေါ့ ...။

“ မလုပ်ပါနဲ့လား ... ဦးရယ် ... ရှိကြီးခိုးပါတယ်”

“ ဟာကွာ”

ဦး စိတ်မရှည်တော့ ။ တေ့ထားတာကို ခွာလိုက်သည် ။ အေး က  အော် သူမလုပ်တော့ဘူးပေါ့ ။ နည်းနည်းစိတ်လျှော့လိုက်မလို့ ရှိတုန်း သူ့လက်နဲ့  အေး ရဲ့ နောက်ပေါက်လေးထဲ လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်လိုက်သည် ။

“ အား ... နာတယ် ... နာတယ် .... အားးးးးးးး ”

“ လက်ဖယ် ... လယ်ဖယ် ”

အရမ်းရက်စက်တယ် ။ အေး ရဲ့ နောက်ပိုင်းက အရည်တွေ ရွှဲနေတယ်ဆိုပေမယ့် အေးက နောက်ပေါက်ကို တစ်ခါမှ ခံဖူးတာမဟုတ် ။ ဒီလိုမျိုး အစိမ်းလိုက်ကြီး အသွင်းခံရတော့  နာလိုက်တာရှင် ။ အေး  သူ့လက်ကို .ဆွဲဖယ်လိုက်ပေမယ့်  အေး ထလို့မရ ။ အေးခါးကို သူက ဖိထားသည် ။ နောက်ပေါက်ထဲက  လက်ကို မထုတ်တဲ့အပြင် သူ့ဒုတ်ကြီးက အေး ဟာထဲ ဝင်ချလာသည် ။ အရမ်းဆောင့်ချလိုက်သည် ...။

“ ပြွတ် ... ဒုတ် ”

ဆောင့်ချလိုက်တာမှ အေး သားအိမ်၀ ရောက်တဲ့အထိ သူ့ဒုတ်က ဝင်ချလာသည် ။ သားအိမ်ဝကို ပြေးဆောင့် ခံရတဲ့ ဒဏ်ကြောင့် အေးနားထင်တွေ ပူထူလာသည် ...။

“ အား ... နာတယ် ... အမေရယ် ”

“ တော်ပါတော့ ဦးရယ် ... အေး မခံနိုင်တော့ဘူး ”

“ ခဏလေးပါကွာ ... ခဏလေးပါ ”

ဦး  ရက်စက်သည် ... အေး ခါးကို ကိုင်ကာ တရစပ် ဆောင့်သည် ။

“ ပြွတ် ... ဇွတ် ”

“ အား ... ရှီး ... ရှီး ”

“ အိုး ... နာတယ် ... နာ”

“ တအားမလုပ်နဲ့လေ ... အား ... တော်ပါတော့”

“ ဖတ် ... ဖတ်”

တစ်ခန်းလုံး အဝင်အထွက် အသံတွေ ဆူညံနေသည် ။ အေး .နာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေ ထွက်မိသည် ။ မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးမှာအပ်ပြီး လူးလွန့်နေသည်။ အေး ခေါင်းမဖော်နိုင် အံကြိတ်ပြီး ခံနေရသည် ...။

“ ဟာ ... ကောင်းလိုက်တာကွာ ... ရှီး ”

“ အို ... နာတယ် ... ဖြေး ဖြေး ဆောင့်ပါဦးရယ် ”

“ အရမ်း ကောင်းတယ်ကွာ ”

“ အား ... ဟင့် ... ဟင့် ... အေးကိုလည်း သနားပါအုံး ”

တောင်းပန်လေ ... ပိုဆော်လေပဲ ...။

“ ဇွတ် ... ဖတ် ”

“ ဇွတ် ... ဖတ် ”

“ အေး သေတော့မယ် ”

“ ဟင်း ... ဟင်း ”

အေး တောင်းပန်တယ် ။ မရပါဘူး သူ့ဒုတ်ကြီးဘေးက ဂေါ်လီတွေက အစွမ်းပြလွန်းသည် ။ အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားများ ဆွေမျိုးမေ့လောက်သည် ။ ထိပ်ဝက အသားနုလေးတွေက  စုတ်ပြတ်ကုန်ပြီလားမသိ ..။ အေး နှာရည်တွေတောင် ထွက်လာသည် ...။

“ အား ... အား ... အား ”

“ အဲဒီလိုမလုပ်နဲ့လေ ”

မခံနိုင်တော့ ။ သူ့ဒုတ်ကို အေးထဲမှာ ထည့်ပြီး မွှေသည်။ ဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ အပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ မဆန့်မပြဲထည့်ပြီး  မွှေခံရတော့ နာသည် ...။  ကြာရင် အေးပန်းလေး ကွဲနိုင်သည် ... ။

“ အမေရေ ... ကယ်ပါအုံး ... အား ... နာတယ် ... နာတယ် ”

“ အား ... ကွဲပြီ ... ကွဲပြီ ... စပ်လိုက်တာရှင် ”

အမွှေခံရတော့ အေး ဆောက်တည်ရာမရ ကော့ပျံလန်နေသည် ။ အေး  နားထင်တွေ ပူထူလာသည် ။ အရည်တွေက ထွက်သလားမမေးနဲ့ ... ဒလဟောပဲ ။ အထဲက သွေးတွေများ ထွက်ကုန်ပြီလားမသိ ။ အေး သိပ်မစဉ်းစားနိုင် ။ ကာမဂုဏ်အရှိန်ကြောင့် နာကျင်မှုတွေကို အံကြိတ်ပြီး ခံနိုင်သည်။ နို့မို့ဆို ဒီလူကြီးကို ထ သတ်မိမလားမသိ ။ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း ... တစ်ချက်ရပ်သွားသည် ..။

၁ စက္ကန့် သူ့အချောင်းကို အဆုံးနီးပါ ဆွဲထုတ်သွားသည် ။ ထိပ်ပိုင်း ဒစ် လုံးကြီးသာ အေးထဲမှာ ကျန်နေသည်။ အေး ကောင်းနေပြီ ။ အသားကုန် ဗိုက်သားကို ကျုံ့ပြီး အေး ပန်းလေးကို ညှစ်ထားသည် .။ ဒါကို ဦးက သိပ်သဘောကျတယ် ထင်တယ်။ ဒုန်းကနဲ ပြေးဆောင့်သည် ...။

“ အား ... နာတယ် ... နာတယ် ... အို ... ရှီး ”

“ သေပါပြီ အမေရေ ...”

ကြမ်းလိုက်တာရှင် တဆုံးထုတ်ပြီး တစ်ဆုံးပြန်ဝင်လာတော့ အေး ရုန်းကြွမိသည် ။ ကျောကုန်းလေးတောင် ကုန်းထလာသည်။ ဦးက နပ်သည်  အေး ခါးကို အတင်းဖိထားပြီး အဲဒီလိုမျိုး ဆက်တိုက်လုပ်သည် ...။ အေး  ခေါင်းအုံးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားပြီး  ခေါင်းမဖော်နိုင်တော့ ။ မချိမဆန့် အလိုးခံနေရသည် ...။

“ အို ... ရှီး ”

“ ပြွတ် ... ဖွတ် ”

“ ဖတ် ... ဖတ် ”

“ ကောင်းလိုက်တာ ... အေးရယ် ”

“ အား ... ပြီးပြီ ... ပြီးပြီ ... ကောင်းလိုက်တာ ... အေးရယ် ”

သူ့ ဒုတ်ကြီးက အတင်းဆုံး အထွားဆုံး ဖြစ်လာပြီး .ပြွတ် ကနဲ အရည်တွေ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်သည် ။ အို .. အေး သားအိမ်ထဲထိ အရည်တွေ ရောက်လောက်အောင် အားပြင်းလိုက်တာ ။ ကောင်းလိုက်တာ အေးလည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ သူ့ ဟာကို အတင်းညှစ်ပြီး  အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ အေး ဟာလေးက ရှုံ့ချီပွချီနဲ့ သူ့ဒုတ်ကို ညှစ်ညှစ်ပေးသည် ။ အေး မလှုပ်နိုင် ငါးမိနစ်လောက်  မိန်းမောနေသည် ။ နှလုံးတွေက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ အရမ်းမောသည် ။ ဒီလို လူမျိုးတွေချည်းပဲဆို ... အေး အသက်တိုမယ် ...။

“ အေးက ... အပေးကောင်းတယ်နော် ”

“ အို ... ရှင် ”

“ မင်းကို ... အရမ်း သဘောကျသွားပြီကွာ ”

“ ဟုတ်လို့လား”

“ ဟုတ်တာပေါ့”

“ အေး ... အရမ်း မောတယ် ဦးရယ် ”

“ အင်း ”

“ ဦးက ... အရမ်းဆိုးတယ် ”

“ မဆိုးပါဘူး ”

“ ဆိုးပါတယ် ..ဆိုးပါတယ် ..လူကို တအားလုပ်တယ် ”

“ ဟဲ ... ဟဲ ... အေးက အရမ်း ကောင်းတာကိုး ”

“ နောက်တစ်ခါလာရင် ... အေးကို ခေါ်နဲ့ ”

“ အန် ... ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“ အော် ... ဦးကလည်း .နောက်တစ်ခါစားရင် အသစ်လေးတွေ စားပေါ့ ... ဒါချည်းပဲ စားရင် ... ရိုးတယ် ဦးရဲ့ ...ဟုတ်ဘူးလား”

“ ဟုတ်တာပေါ့”

အေး .ဒီလူကြီးကို ကြောက်သည်  အရမ်းကောင်းတယ် ဆိုပြီး နောက်ရက်လာခေါ်ရင်  သေမှာ ။ ဒီတော့ အေးဘက် မလှည့်အောင် တခြားကောင်မလေးတွေကို ညွှန်းပေးနေတာပေါ့ ...။

“ ဘယ်တစ်ယောက် ... ကောင်းလဲဟင် ”

“ မိစံ ”

“ ဘယ် တစ်ယောက်လဲ ”

“ အေးကို ... ကရော်ကရော် လုပ်ပြတဲ့ တစ်ယောက် ”

“ သိပြီ ”

“ အခု ခေါ်လို့ရလား ”

“ ရှင်”

မလွန်လွန်းဘူးလားဟင် ။ အေးကို နှစ်ချီတောင် ချပြီးတာတောင် သူ့ဆန္ဒက  မငြိမ်းသေး ။ တော်တော် နှာကြီးတဲ့ ...ဦး ...။

“ ရပါတယ်ရှင် ... သွားခေါ်ပေးပါ့မယ် ”

အေး  ခုတင်ပေါ်က ထလိုက်သည် ။ အို ...ဒူးတွေက သိပ်မခိုင်ချင်  ယိုင်ချင်နေသည်။ အင်္ကျီတွေ မြန်မြန်ကောက်ဝတ်လိုက်သည် ... ။

“ ဦး ဒီမှာ စောင့်နေနော် အေး ... သွားခေါ်လာပေးမယ် ”

“ အိုကေ ”

“ အေး ... သွားပြီနော် ”

“ ခဏလေး ... ရော့ ... ၃၀၀၀ ... ကြိုက်တာစား ”

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့် ”

အေး ... အပြင်ထွက်လာတော့ ... ကောင်တာက ကောင်လေးက ... ပြုံးစိစိနဲ့ ...

“ ဟဲ့ ... ဘာရီတာလဲ”

“ အစ်မတို့ အခန်းက ... တအား ဆူတာပဲဗျာ”

“ ### ”

“ အစ်မကို သေပြီတောင် ထင်တာ”

“ ### ကောင်”

အေး ဒိုင်းကနဲ မျက်စောင်းထိုးပစ်လိုက်သည် ။ အေးမျက်နှာ နီရဲသွားသည် ။ နည်းနည်းတော့ ရှက်တာပေါ့ ။ ဒင်းတို့နဲ့ ဆက်မပြောရဲ ။ ပြောရင်  ပိုဆိုးလာတတ်သည် ။ အေး အောက်ကို မြန်မြန်ဆင်းလိုက်သည် ။ အို ... မျက်လုံးတွေတောင် ပြာတယ် ။ ဟိုလူကြီးက တအားဆော်သည် ။ မိစံ .မိစံ ..ငါ့ကို ကရော်ကရော်လုပ်တဲ့ ကောင်မ ..ဟိ ... ဟိ ... ကြုံတုန်းလေး  ညွှန်ပေးလိုက်မယ်။ မိစံ .. မိစံ ဂေါ်လီအရသာလေးကို ခံကြည့်လိုက်အုံး ။ နင်ပဲ ... ခုနကလို .ကရော်ကရော်လုပ်နိုင်မလား ။  ငါ့လိုပဲ . ဖင်ပူအောင် ခံရမှ သိမယ် ... ဟီး ...ဟီး ...။

အေး သုတ်သုတ်လေး  ပြန်လာတော့ ကားဂိတ်က လူတွေ ဝိုင်းကြည့်သည် ။ မတတ်နိုင် ပေါင်ကြားက အနာကပရုတ်ဆီလည်း လိမ်းမရ ။ နည်းနည်းကွချင်နေသည် ။ လမ်းလျှောက်ရင် နာသည်။ ငွေလိုချင်တော့လည်း ခံပေါ့။  ရုပ်ရှင်ရုံအောက်ရောက်တော့ အမေ သောင်းဘေးမှာ လူတစ်ယောက် ။ ဟိုက် ငါ့ကို မခေါ်ပါစေနဲ့ မျက်ခုံးတွေ ... နည်းနည်း လှုပ်ချင်သည် .။ အေး  အမေသောင်းကို  လှမ်းကြည့်ပြီး ... ပြုံးပြလိုက်သည် ...။

“ အမေသောင်းရေ ... စောစောစီးစီး ... အေးတော့ ပွင့်လာပြီ ”

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ သမီးရဲ့ ”

“ ဟိုလူကြီးပေါ့ ... ရိုးပုံရိုးလက်နဲ့ ... ဂေါ်လီတွေ အပြည့်ပဲ ”

“ ဟယ် ”

“ နာလိုက်တာ မပြောနဲ့ ... အမေသောင်းရယ် ”

“ အခုကော ဘယ်လိုနေသေးလဲ ”

“ ခဏလောက် ဆိုရင်တော့ ... သက်သာသွားမှာပါ အမေရယ် . အော် ... ဒါနဲ့ မိစံကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ် ”

“ ဟယ် ... ဒီလူကြီး ... လွန်လွန်းတယ်”

“ ဟုတ်ပ ... အမေသောင်းရေ ... နောက်တစ်ချီတဲ့ ”

“ အေး ... အေး ... မိစံကို ... အမေသောင်း လွှတ်လိုက်မယ်”

အမေသောင်း မိစံကို လွှတ်ပေးဖို့ ဟိုဘက်ကိုသွားတော့မှ  ပိုဆိုးသည် ။ အေးကို ဟိုလူက ဂေါ်နေသည်။ လူကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်သည် ။ နှာခေါင်းကို ပွတ်သည် ။ ဟွန်း ... နှာဘူးကြီး ..။ အေး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဟိုဘက်ကို ငေးကြည့်နေသည် ။ ရုပ်ရှင်ရုံက ပြတော့မယ်နဲ့ တူပါရဲ့ ။ လူတွေ များလာသည် ။ လက်မှတ်ဝယ်ကြ မုန့်ဝယ်ကြနဲ့ ။ သူတို့များကြတော့လည်း ဘာအပူအပင်မှ မရှိဘူး ။ သူတို့ဘဝတွေက ကောင်းလိုက်တာနော် ...။

အေးရဲ့ ဟိုဘက်နားမှာ အတွဲတစ်စုံ ။ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ။ ကြည့်မိလိုက်တော့ ငယ်ငယ်လေးတွေပါပဲ။ ကောင်လေးကတော့ ပုံမှန်ပါပဲ ။ ကောင်မလေးက လန်းပါတယ်။ မျက်နှာက ကိုရီးယားမလေးလို ။ သေချာပြင်ဆင်ထားတယ်။ စပို့ရှပ်လေးမှာ ကာတွန်းရုပ်လေးနဲ့ အောက်က ဂါဝန်လေးကတော့ တော်တော်တိုသည်။  ကောင်မလေးက ခြေတံလေးကလည်း လှသည်။ တင်လေးက ကောက်ကောက်လေး ။ နဲနဲတော့ ပဲများတယ်။ ထင်တယ် ။ ကောင်လေးလက်ကို ဖက်ထားတယ်။  ပြီးတော့ ခေါင်းလေးနဲ့ မှီထားလိုက် ။ စကားတွေ တတွတ်တွတ်ပြောလိုက်နဲ့ ။ ကောင်မလေးရဲ့ ရင်သားကသူ့တံတောင်ဆစ်နဲ့ ထိနေတယ် ။ ကောာင်မလေးမျက်နှာက ပန်းရောင်လေးသန်းနေတယ် ။ အော် လူကြားထဲမှာ စိတ်ကြွအောင် ဆွပေးနေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့ ။ ဟင်းဟင်း  ဒီအတွဲမလွယ်ဘူး ။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ လက်ကမြင်းကြောထကြအုံးမယ် ထင်ပါရဲ့ ။ အေးက ဒီလိုင်းထဲ ရောက်နေလို့လား မသိဘူး .။ စိတ်ထဲကတော့ သိနေတယ် ။ 

သိပ်မကြာဘူး  ဒီကောင်မလေးတော့ ခံရတော့မယ်ထင်တယ် ။ အို ဘာဖြစ်လဲ သူ့ဘာသာ ကျေနပ်လို့ သူ့ရီစားသူခံတာ ငါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ ။ အေး.ဒီဘက်ပြန်လှည့်လိုက်တော့ ဟိုခေါ်တောက အေးကို ကြည့်နေဆဲ ။ သူက အေး ကို  မျက်စပစ်ပြသည် ။ အို ငါတော့ သေတော့မှာပဲ ။ အေး တာဝန်ကျေ ပြုံးပြသည် ။ အေး အနားကို ကပ်လာပြီး ...

“ ညီမလေးနဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်လို့ ..အားရဲ့လားဗျာ”

အောင်မြတ်လေး အေး ကို ညီမလေးတဲ့  ဒီလို လူမျိုးတွေက ပိုဆိုးတယ် ။ ညီမလေး ခေါ်ရင် မျော့နေအောင် ကိုယ်ဖိရင်ဖိလုပ်တတ်တယ် ။ ရုပ်ရှင် ကြည့်ချင်တယ်တဲ့ ။ ခက်တာပဲ အေး မလုပ်ချင် ။  ဒီအလုပ်က သက်သာတယ်ဆိုပေမယ့် အေး မလုပ် ။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ တောင်ကိုင် မြောက်ကိုင် ဟိုနှိုက် ဒီနှိုက်လုပ်။ သူ့ကိစ္စပြီးအောင်  လက်နဲ့လုပ်  ပိုက်ဆံပိုရချင်ရင် ပါးစပ်နဲ့ လုပ် ။  ကျန်တာကို လုပ်နိုင်ပါတယ် ။ ဒင်းတို့ဟာကိုတော့  မစုပ်ချင်ဘူး ။ ရွံတယ် ဘာလို့မှန်းကို မသိ ။ စုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ အတွေးဝင်လာရင်တောင်  အေး အန်ချင်သည် ..။

“ အားပါတယ် အစ်ကိုရဲ့”

သူက ... ညီမလေးဆိုတော့လည်း . ကိုယ်က အစ်ကိုလို့ ပြန်ခေါ်ရတော့မှာပေါ့ ...။

“ မုန့်ဖိုး ဘယ်လောက်ပေးရမလဲ”

“ ၄၀၀၀”

“ အင်း”

“ ဟိုနော် ... ဟိုဟာတော့ လုပ်ပေးဘူးနော်”

“ ဘာဟိုဟာလဲ”

“ အို ... အစ်ကိုကလည်း ... ပါးစပ်နဲ့”

အေး ...ဆက်မပြောချင် .ရှက်သည် . ရွံသည် ။ ဒီလိုစကားကို ပြောမထွက် ။ လည်ပင်းမှာ တစ်နေသည် ..။

“ အော် ... မလုပ်ခိုင်းပါဘူး”

“ ဒါနဲ့ ... လက်နဲ့ပဲလား”

တစ်ချို့က  ညစ်တတ်သည် ။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ ဟိုကိုင်ဒီကိုင်လုပ်ပြီး စိတ်က ထလာတော့ အတင်းလုပ်ချင်လာသည်။ ပြောတုန်းက တဈေး ။ လုပ်ခိုင်းတော့ တဈေး ။ ပိုက်ဆံပိုတောင်းရင် စကားများတတ်လို့ အပြတ်မေးထားတာ ...

“ အပြီးဆိုရင်ကော ...”

“ ၆၀၀၀ ”

အေး မလုပ်ချင်လို့ တမင်ဈေးမြှင့်လိုက်တာ။ အေး မှားသွားသည် ။ ဒီလို နှာဘူးတွေက ငွေ နှစ်ထောင်ကို ဒီအချိန်မှာ ချွေတာမှာ မဟုတ် ...။

“မဟုတ်ဘူးလေ .. ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာက .လက်နဲ့ ... ဟိုလေ တည်းခိုခန်းမှာက ... အပြီးလုပ်မယ်”

ဟိုက်  အေး .သေပြီ ။  ဒီနေ့ နှစ်ပင်ဆွဲမယ်ဆိုတဲ့ .ကောင်တွေနဲ့ချည်းပဲ ကြုံနေရတယ် ။ အေး မျက်နှာ နည်းနည်း မဲ့သွားချင်သည် ။ မလုပ်ရဲ ... ငွေလိုတော့လည်း ... လိုက်ရမှာပေါ့ ...။

“ အားလုံး ... ၁၀၀၀၀ ”

“ အဆင်ပြေတယ် ... လာ ... ရုံထဲဝင်တော့မယ် ”

“ လုက်မှတ်ဝယ်ရအုံးမယ်လေ ”

“ ဝယ်ထားပြီးပြီ”

ဟိုက်  ဒီလူကြီးက အကုန် ပြင်ဆင်ထားတာပါလား ။ ယောကျ်ားတွေများ ဆန္ဒတွေ ထကြွနေရင် တက်ကြွနေတော့တာပဲ ...။

“ ဒါဆိုလည်း ... အစ်ကို အရင်ဝင် ”

“ လာပါကွာ ... အတူတူဝင်ကြမယ် ”

အောင်မယ်  ဒင်းက အေးလက်ကို  ဖမ်းကိုင်ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံထဲ .ခပ်တည်တည်နဲ့ လျှောက်သွားသည်။ အေး နည်းနည်း ကြောင်သွားသည် ။ သူက တစ်မျိုးပဲ တခြားယောကျ်ားတွေဆို အေးတို့ကို လက်ဆွဲဖို့ မပြောနဲ့ ။ အတူတူစကားပြောတာတောင် ရွံသလိုလို ဘာလိုပုံစံ။ လမ်းကို လည်း အတူတူ မလျှောက်ချင် ။ ခွာလျှောက်သည် ။
တစ်ချို့ လူနောက်တွေက ရှိသေးတယ် ..။ ဈေးစကားပြော ။ တည့်လို့ တည်းခိုခန်း ကြွတော့ ။ အေး အရှေ့ကလျှောက်သည် ။ သူကနောက်ကလိုက်သည် ။ တည်းခိုခန်းအောက်လည်း ရောက်ရော ။ ဒင်းက မရှိတော့ ။

အေးတို့ကို ခပ်တည်တည်နဲ့ ။ တပတ်ရိုက်သွားတာ ။ ဒေါသထွက်လိုက်တာ မပြောနဲ့ ။ အံမယ် ပြန်တွေ့ရင် လျှာထုတ်ပြတတ်သေးသည်။ ဟင်း .ဟင်း .နောက်ပိုင်း ခေါ်ရင် ကိုယ်တော်တွေကို အရှေ့က ကြွခိုင်းသည်။  အေးက နောက်ကလိုက်သည် ။ တစ်ခါခံဖူးတော့ နားလည်သွားပြီလေ။ တစ်ခါ အလိမ်ခံရရင် ကိုယ် မသိလို့တဲ့ နှစ်ခါအလိမ်ခံရရင် ကိုယ် ညံ့လို့တဲ့ ...။ 

အေး ကော့ကော့ ကော့ကော့နဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ရောက်သွားသည် ။ ရုပ်ရှင်ရုံဝက အစောင့် ဦးလေးကြီးက အေးကို ကြည့်ပြီး ...

“ အေး ... ဒီနေ့ ... ငါတို့ရုံကို ... လာကြည့်တယ်ဟေ့”

“ ဦးနော်”

တံခါးဝက ... လက်မှတ်သိမ်း ... ကိုမြင့်သိန်းက ... အေးတို့ကို ကြည့်ပြီး ...

“ အေး ... အပေါ်ကို ကြွပါခင်ဗျာ”

အေး .လက်သီးထောင်ပြသည် ။ အကုန်လုံးက  စပ်ဖြဲဖြဲ အေးကို လက်ဆွဲလာတဲ့ လူက  ကြောင်ပြီး  အေးကိုလှည့်ကြည့်သည် ...။

“ မြန်မြန်တက်ပါ ... အစ်ကိုရယ် ... မျက်နှာပူလာပြီ ”

အေးကို ပြန်ပြုံးပြသည် ...။

“ ဟဲ ဟဲ ... မရှက်ပါနဲ့ ... ညီမရယ်”

“ မရှက်ပါဘူး ... ဒါနဲ့လေ ... အလုပ်မစခင် ... ပိုက်ဆံလေး မစပါအုံး ... အစ်ကို”

“ ဟုတ်ပါရဲ့ ... ၁၀၀၀၀ နော် ... ရော့”

၁၀၀၀ တန် ၁၀ ရွက် ... အေး သေချာရေပြီး ... ပိုက်ဆံအိတ်သေးလေးထဲ ထည့်လိုက်သည် ...။

“ ဟုတ် ... ပြည့်တယ် ... အစ်ကို”

“ ဟဲ ... ဟဲ ... အဆင်ပြေအောင်တော့ လုပ်ပေးရမယ် ”

“ လုပ်ပေးမှာပေါ့ အစ်ကိုရဲ့ ... အေးက ... အလုပ်လုပ်ရင် ... စေတနာပါပါတယ်”

“ ဟဲ ဟဲ ... အပြောကတော့ ချိုပါ့ ”

“ ဟီး”

စကားပြောရင်း အထဲဝင်တော့ ရုပ်ရှင်က စပြနေပြီ ။ အထဲမှာ မှောင်မည်းနေတာပဲ အလင်းကနေ အမှောင်ကို လာတော့ ဘာမှမမြင်ရ ။ အစောင့်တစ်ယောက်က လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနဲ့ ထိုးပြသည် ။ အံမယ် ဟိုလူက ပိုင်းစိုးပိုင်နင်း အေးခါးကို ဖက်လိုက်သည် ။ ဟွန်း .အေး ရုန်းကြည့်သေးသည် မရ ။ သူက သဘောတွေ ကျနေသည် ။ လှေခါးတက်တော့ အေး ခါးကို ဖက်နေရာကနေ အောက်ကိုလျှောပြီး တင်ပါးကို လက်ဝါးနဲ့အုပ်ကာ ညှစ်သည်။ ...

“ အို ... အစ်ကိုကလည်း”

“ ညီမက ... လှတယ်ဗျာ”

“ အိုး ... မညှစ်နဲ့လေ ... နာတယ်”

“ အိုးက ကားတစ်နေတာပဲဗျာ”

ဟာ . နားရှက်စရာတွေကို  ဒင်းက အသားယူပြီး ပြောနေတယ် ။ ခက်ပါတယ် ။အေး ... လှေခါးထစ်အချိုးမှာ ခြေချော်သွားသည် ။

“အို ... အမေ့”

သူက လက်သွက်လွန်းတယ် ။ အေး ခါးကို ညာဘက်လက်နဲ့ သေချာဖမ်းထားတယ်။ နောက်လက်တစ်ဖက်က အေး ရင်သားကို ဖမ်းကိုင်ထားတယ် ။အေး သူ့လက်ကို ခါထုတ်လိုက်သည် ။

“ အို .အစ်ကိုကလည်း ... ”

ပိုက်ဆံပေးပြီးပြီဆိုပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ကဲလွန်းသည် ။ အေး တို့ထိုင်ရမယ့် ဒီစီတန်းရောက်တော့ အေးတို့ထိုင်ရမှာက ထောင့်ဆုံးမှာ ။ ဟင်း ငါတော့ ကောင်းကောင်း သမခံရတော့မယ်နဲ့ တူတယ် ။ ထောင့်ဆုံးခုံကို ဝယ်ထားတယ်ဆိုတော့ ပညာတော့ မနည်းလောက်ဘူး ။  ခုံတွေကလည်း ကျပ်လိုက်တာ အရှေ့က ကာထားတဲ့... သုံးထပ်သားပြားနဲ့  ခုံနဲ့က ... ခြောက်လက်မလောက်ပဲ ကွာတော့  ဝင်ရထွက်ရ ခက်သည် ။

ထိုင်နေတဲ့ လူတွေက ခြေထောက်တွေကို ဆိုဖာပေါ် ဖယ်ပေးမှ ဝင်ရတာ အဆင်ပြေသည် ။ ဘေးခုံတွေကို ကျော်ပြီး ဝင်လာတော့ ထောင့်ခုံရောက်ခါနီး တစ်ခုံမှာက ဟိုစုံတွဲ ။ အော်အော် ဒင်းလေးတို့က ကုလားကား လာကြည့်ကြတာကိုး ။ အံမယ် ကောင်မလေးက သူ့ ကိုကိုရင်ထဲ မှီထားတဲ့ ပုံစံတောင် မပြောင်းဘူး ။ အေးတို့ကို ဖယ်ပေးသည် တော်တော်ရဲကြတာပဲ  ဟင်း ဟင်း ။  ကုလားကားက သုံးနာရီ ကောင်မလေး ကောင်းကောင်း အနှိုက်ခံတော့မယ် ။ အေး နည်းနည်းပြုံးချင်ချင် ဖြစ်နေသည် ။ မနာလိုတာလား ။ ကျေနပ်တာလား သူ့ကိုယ်သူ မဝေခွဲတတ် ။  ဟိုက် ..ငါလည်း ခံရမှာပဲ ။ ဘာထူးလဲ ။ သူတို့ကို ကျော်ပြီး အေးတို့ ခုံကိုရောက်လာတော့ သူက အရင်ထိုင်သည်။  အေး က သူ့ကို ကျော်ပြီး ထောင့်ဆုံးရောက်အောင်ထိုင်သည်။ ဒါမှ အဆင်ပြေမှာ အေး.သူ့ကို ကျော်ဝင်တုန်း အေး ဖင်ကို လှမ်းနှိုက်သည် ...။

“အို ... အမေ့”

အေး သူ့ပေါ်ကို ပစ်ထိုင်ပစ်လိုက်သည် ။ သူကတော့ ဟဲ ဟဲ ဟဲ ... နဲ့ သဘောကျသည် ။ အေး က သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်လေးနဲ့ ... ထုပြီး ...

“ အစ်ကိုက ... အရမ်းဆိုးတာပဲ” 

...............................................................

[မူရင်း ရေးသူက ဇာတ်လမ်းကို ဒီလောက်နဲ့ပဲ အဆုံးသတ်ထားတယ်။  ဆက်ရေးရင်တော့ ကောင်းမှာပါ။ အောက်မှာဆက်ဖတ်ချင်သူတွေက မေးထားလေရဲ့။]

- မိအေးတော့နှစ်ခါနာတော့မယ်နဲ့တူတယ်
- မိစံရော ဘယ်လိုနေသေးလဲ ဟင် 

အရေးအသားတွေ အားကျစရာကောင်းလိုက်တာ။ ရန်ကုန် နေတုန်းက ဒီဝတ္ထုတွေ ရေးစားတဲ့ ဘော်ဒါက လူပျိုကြီး။ တွေ့ရင်အမြဲ ရင်ကော့ပြီးကြွားတယ်။ ငါက စာရေးဆရာတဲ့။ ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့က ဝါးကနဲ ရယ်ပြီး မင်းလိုင်းက အောက်လိုင်း စာရေးဆရာကြီးပါကွာ လို့ ပြောရင်း ရယ်မောခဲ့တာလေးတွေတောင်ပြန်မြင်ယောင်မိသေး။


.......................................................................................................................................................

၂၀၁၀ ခုနှစ်လောက်က ဘလော့တွေ ခေတ်ကောင်းစဉ်က ဒေါက်တာချက်ကြီး ဘလော့က ကူးယူထားတာပါ။ 
မူလစာရေးဆရာက ထပ်မဆက်တော့သလို့ မူလ ဖိုရမ်တွေလည်း ပျက်ကုန်ပြီ ထင်ပါရဲ့။ 




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မိသားစုအတွင်းမှ အချစ်များ (စ/ဆုံး)

မိသားစုအတွင်းမှ အချစ်များ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – Ko Si

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

စည်သူနှင့် သူ့ညီမလေး မေမြတ်တို့သည် သူ့တို့ဖုန်းဆားဗစ် အရောင်းစင်တာလေးမှ ညနေပိုင်း ဆိုင်သိမ်းကာ အိမ်သို့ ကလစ်ဆိုင်ကယ်နှင့် ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

စည်သူမှာ အသက် ၂၁ နှစ် ရှိပြီဖြစ်ပြီး ပြီးခဲ့သည့်နှစ်က ကျောင်းပြီးကာ မိဘများထံမှ အရင်းအနှီးတောင်းပြီး သူဝါသနာပါသော ဖုန်းဆားဗစ် အရောင်းစင်တာဆိုင်လေး ဖွင့်ထားလိုက်သည်။

ညီမလေး မေမြတ်ကတော့ အသက် ၁၈ နှစ် ဒုတိယနှစ် ကျောင်းသူဖြစ်ပြီး စာမေးပွဲဖြေပြီး၍ ကျောင်းပိတ်ထားသောကြောင့် သူ့အစ်ကိုဆိုင်၌ သူမက လိုက်လံလုပ်ကူပေးသည်။

စည်သူတို့ အမေ၏ နာမည်မှာ ဒေါ်ခင်မေသူ ဖြစ်ကာ အသက် ၄၀ လောက်ရှိပြီး သူ့တို့အဖေ ဦးမြတ်မင်းမှာ အသက် ၄၁ နှစ်လောက်ရှိပြီ ဖြစ်သည်။ ဦးမြတ်မင်းမှာ ဈေး၌ ပွဲရုံဖွင့်ထားကာ သူတို့မောင်နှမ နှစ်ယောက်လုံး သူတို့အဖေ၏ စီးပွားရေးအလုပ်ကို ဝါသနာမပါပေ။ ထို့ကြောင့် ဖုန်းအရောင်းဆိုင် ဖွင့်ထားခြင်း ဖြစ်လေသည်။

“ သားနဲ့ သမီးလေး ပြန်လာကြပြီလား”

ဟု သူ့အဖေနဲ့ အမေက မေးလိုက်ရာ

“ ဟုတ်.. ပြန်လာပြီ.. ဖေဖေနဲ့ မေမေ”

ဟုပြောကာ ခဏနားပြီး စည်သူကတော့ ညနေပိုင်း သူတို့မိသားစု ထုံးစံအတိုင်း အိမ်တွင်ပင် gym ပစ္စည်းများ ဝယ်ထားကာ ကျန်းမာရေးအရ နေ့စဉ် ပုံမှန် ဆော့ကစားလေ့ရှိကြလေသည်။ စည်သူ အခန်းထဲဝင်ကာ အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ပြီး အားကစားဘောင်းဘီတိုလေးဝတ်ကာ

“ ဖေဖေရေ စမယ်လေ”

ဟု ပြောလိုက်တော့

“ လာပြီ သားကြီးရေ….”

ဆိုပြီး သူ့အဖေ ထွက်လာကာ သူတို့သားအဖ gym ဆော့ကြလေသည်။ သူ့အမေနဲ့ ညီမလေးကတော့ သူမတို့အခန်းထဲမှာပင် အိပ်ထ မတင်လုပ်ပြီး အိမ်ရှေ့မှာထားသော ပြေးစက်၌ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ကာ ခပ်လှမ်းလှမ်း ခုံမှထိုင်ပြီး စည်သူတို့သားအဖ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည်များအား ကြည့်နေကြသည်။

စည်သူသည် စပလိန်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲ၍ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေရာ သူ၏ လက်မောင်းမာဆယ်များနှင့် ရင်အုပ်ကားကား၊ ရင်အုပ်ချက်စ်ထုကြီးများမှာ ချွေးလေးများထွက်နေ၍ သူ၏ အဆီပိုမရှိသော ဝမ်းဗိုက်သားမှာ အမြှောင်းလိုက်လေးထနေသော ဘယ်ရီတုံးလေး လေးတုံးနှင့် ဘောင်းဘီတို ဝတ်ထားသောကြောင့် ပေါင်တံအရင်းမှတုတ်ကာ အောက်သို့ရှူးဆင်းသွားသော ခြေသလုံးကြွက်သားများနှင့် ယောကျာ်းပီသသော မျက်နှာ၊ မုတ်ဆိတ်မွေး၊ နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ ပါးသိုင်းမွှေးများနှင့် ကြည့်ကောင်းနေသည်။

လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသော သားဖြစ်သူ စည်သူအား အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေ ကြည့်ကာ

“ ငါ့သားကြီးက ယောာကျ်ားပီသပြီး ချောလိုက်တာ”

ဟု သူမ မှတ်ချက်ပြုလိုက်လေသည်။ ဘေးမှ ထိုင်နေသော မေမြတ်မှာလည်း သူမ၏ဖခင် ဦးမြတ်မင်း လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်နေသည်ကို မျက်တောင်မခတ် ကြည့်နေမိလေသည်။

ဦးမြတ်မင်းမှာ နေ့စဉ် ‌လေ့ကျင့်ခန်းလုပ် gym ကစားသောကြောင့် ရင်အုပ်များမှာ မောက်တက်ကာ ပခုံးကျယ်ပြီး ဒီအရွယ်ရောက်သည်အထိ ဗိုက်မရွှဲပေ။ သူ၏ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများမှ ဘယ်ရီတုံးလေးများ လက်မောင်းမာဆယ်များအား ကြည့်ကာ အပျိုဖြန်းမလေး မေမြတ်တစ်ယောက် သူမဖခင်အား ဘယ်လိုပြောရမည်မသိ ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေရလေသည်။

ရေမိုးချိုးပြီး သားအမိသားအဖတွေ ညနေစာ အတူတူ စားကြလေသည်။ စည်သူတို့ မောင်နှမသည် လူပျိုပေါက် အပျိုပေါက်အရွယ် ရောက်မှသာ မိဘများနှင့်အတူ မအိပ်တော့ပဲ အခန်းခွဲ အိပ်ကြသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် အဖေဖြစ်သူ ဦးမြတ်မင်း နှင့် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မေသူတို့သည် အရမ်းထန်ကြသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

ဦးမြတ်မင်းနှင့် ဒေါ်ခင်မေသူတို့ ညဘက် စည်သူတို့မောင်နှမ အိပ်ကြပြီ အထင်နှင့် လိုးကြလျှင် သူတို့မောင်နှမက မျက်လုံးလေးများဖွင့်ပြီး ခိုးကြည့်ကြလေသည်။ အမေ့ကို အဖေက ဆောင့်လိုးသည့် အသံများနှင့် အမေ့ ပေါင်ကြီးကား၍ ခံသည့်ပုံများအား စည်သူ အခုထိ မြင်ယောင်နေသေးသည်။

ဒေါ်ခင်မေသူသည် ဗစ်တိုးရီးယား ဆံပင်လေးနှင့် အခု အသက် ၄၀ အရွယ်ထိ သိပ်မကျသေးပေ။ သူမ၏ အရပ်မှာ ၅ ပေ ၅ လောက်ရှိပြီး ရင် ၃၇၊ ခါး ၂၆ နှင့် တင် ၃၈ ဆိုဒ်လောက် ရှိမည်ဖြစ်သည်။ သူမ၏ ပေါင်တံ သွယ်သွယ်လေးများမှာ ကြည့်၍ အင်မတန်မှ ဆက်ဆီဖြစ်ကာ ဝတ်လိုက်လျှင်လည်း ထမီစကပ်အရှည်အား နောက်တွင် ဒေါက်များပါသောဟာများသာ ဝတ်သဖြင့် သူမ၏ဖင်မှာ ပိုကြီးသွားသည်ဟု ထင်ရကာ တခါတရံ စကပ်ထမီအတွင်းမှ ပင်တီရာလေးတောင် မြင်ရလေသည်။ အင်္ကျီဆိုလျင်လည်း ကိုယ်လုံးအလှပေါ်စေသော ဆွဲသားအကြပ်များနှင့် လည်ပင်းဟိုက်သော အင်္ကျီများကိုသာ အဝတ်များလေသည်။

“ ခင်”

ဟု ဦးမြတ်မင်း သူ့ဇနီးအား ခေါ်လိုက်ရာ

“ ကို.. ဘာလဲဟင်…”

“ ကို အရမ်းတင်းနေပြီ… ခင်.. ပြုစုပေးဦး”

ဟု ဒေါ်ခင်မေသူအား ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မေသူကလည်း သဘောပေါက်လိုက်ပြီး သူမကို လိုးချင်နေပြီဆိုတာ သိသဖြင့် သူမ၏ လက်လေးဖြင့် ဦးမြတ်မင်း ပုဆိုးအား ဖြေချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပုဆိုးအောက်မှ ပေါ်လာသော ခရမ်းသီးတမျှရှည်လျားကာ လက်ကောက်ဝတ်ခန့်တုတ်သော လီးကြီးအား ဂွင်းထုပေးတော့သည်။ သူမ၏ဂါဝန်အား ဦးမြတ်မင်းက လှန်တင်၍ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်နေပြီး အတန်ကြာသောအခါ ဒေါ်ခင်မေသူမှ သူမဂါဝန်အား ချွတ်လိုက်ကာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားပေးပြီး

“ ကို… လိုးတော့.. ခင်.. ခံချင်နေပြီ”

ဟု ပြောသဖြင့် ဦးမြတ်မင်း ဒေါ်ခင်မေသူပေါင်ကြားဝင်ကာ ဒူးထောက်၍ အဖုတ်၌လီးတေ့ပြီး ဆောင့်လိုးချတော့သည်။ ထို့နောက် ဒေါ်ခင်မေသူ၏ နို့နှစ်လုံးအား လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်၍ သမီးလေးမေမြတ် အဖုတ်အား လိုးနေသည်ဟု စိတ်ထဲမှန်းကာ ဒေါ်ခင်မေသူအား လိုးနေတော့သည်။

“ ဇွိ… ဖွတ်… ဗြလွတ်… ပလောက်”

“ အား.. ကို.. ဆောင့်… ဆောင့်လုပ်ပေး… အား… အာ့”

ဦးမြတ်မင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးနေပြီး ခဏအကြာ ဒေါ်ခင်မေသူ ပြီးသွားသည်။ ဦးမြတ်မင်းလည်း မကြာခင်မှာပဲ ဒေါ်ခင်မေသူ၏ အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။

ထိုအဖြစ်အပျက်အား ထပ်ခိုးပေါ်၌အိပ်သော စည်သူမှ ချောင်းကြည့်ကာ လီးတောင်နေရလေသည်။ သူတို့နေတဲ့ တိုက်လေးမှာ တစ်ထပ်တိုက်ဖြစ်၍ အောက်ထပ်တွင် အခန်းနှစ်ခန်းပဲရှိသောကြောင့် သူဆယ်တန်းနှစ်မှာပင် ထပ်ခိုးပေါ်၌ အိပ်လေသည်။ အောက်ထပ်အခန်းတစ်ခန်းက မေမြတ် အိပ်ပြီး ကျန်အခန်းက ဦးမြတ်မင်းတို့ လင်မယားအခန်း ဖြစ်လေသည်။

ဤသို့ဖြင့်နေလာခဲ့ရာ တစ်ညတွင် ဦးမြတ်မင်းသည် ဒေါ်ခင်မေသူအား

“ ခင် အင်းစက်ဆိုတာ ကြားဖူးလား”

ဟု မေးလေသည်။ ဒေါ်ခင်မေသူလည်း အင်တာနက်မှ အင်းစက်စာပေ အင်းစက်ဖူးကားများ ကြည့်ဖူး ဖတ်ဖူးထားသဖြင့်

“ သိတာပေါ့.. ကိုရဲ့… ခင်လည်း အင်တာနက်သုံးတာပဲ… ဘာလို့လဲ”

“ အင်းစက်ဇာတ်လမ်းတွေထဲကလို အဖေက သမီးကိုလိုး၊ အမေက သားနဲ့လိုး၊ အစ်ကို ညီမ ဦးလေး တူမ ဆက်ဆံကြသလို… တခါတလေကျရင် ကိုလည်း အဲလိုလုပ်ချင်တယ်… ခင်ကော သားကြီးနဲ့ အဲ့လိုမလုပ်ချင်ဘူးလား”

“ တခါတလေတော့ စိတ်ကူးယဉ်ကြည့်ဖူးတယ်… ခင်နဲ့သားနဲ့ လိုးကြတယ် ဆိုပြီးတော့လေ”

“ ကိုကတော့ ခင့်ကို အခုတလော လိုးတိုင်း သမီးလေးကို လိုးတယ်ဆိုပြီးတော့ လိုးတာ”

“ အာ့ကြောင့် ထင်တယ်… ကို.. တအားဆောင့်လိုးတာ.. အဖုတ်တောင် နာတယ်”

“ ခင်လည်း သားနဲ့လိုး၊ ကိုလည်း သမီးလေးနဲ့ လိုးမယ်…. ခင်.. သဘောတူလား”

“ တူတော့ တူပါတယ်… အဟီး…. ဒါပေမယ့် မျက်နှာပူတယ်…”

“ ပူမနေနဲ့ ဆက်စ်ဆိုတာ ပွင့်လင်းဖို့လိုတယ်”

“ အင်း… လုပ်လိုက်လေ.. ကို… အပြောင်းအလဲလေး ဖြစ်တာပေါ့”

“ ဒါဆို မနက်ဖြန် အစီအစဉ်စမယ် ခင်”

ဟု ပြောပြီး ဒေါ်ခင်မေသူအား လေးဘက်ကုန်းခိုင်းကာ ဒေါ့ကီဆွဲပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတော့သည်။

မေမြတ်သည် အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်တွင်လှဲကာ သူမ၏ ပေါင်ကိုကားပြီး ဂါဝန်အား ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်၍ သူမအဖုတ်ထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူးထည့်ကာ ဖေဖေ သူမအား လိုးနေသည်ဟု မှန်းပြီး အာသာဖြေနေလေသည်။ လက်နှစ်ချောင်းပူးဖြင့် အားမရ၍ ကာနေးရှင်းဗူးအဟောင်းကို ယူကာ သူမအဖုတ်ထဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်နေပြီး အတန်ကြာတော့ စောက်ရည်များထွက်ကာ ပြီးသွားလေသည်။

နောက်နေ့မနက် ကော်ဖီဝိုင်းတွင် ဦးမြတ်မင်းက

“ သားနှင့်သမီး ဒီနေ့ ဆိုင်မသွားတော့နဲ့…. ဖေဖေ့အလုပ်လည်း တပည့်တွေနဲ့ လွှဲထားပြီးပြီ… တို့မိသားစုလေးယောက် ကစားကွင်းသွားမယ်… ရေကူးမယ်”

ဟု ပြောလိုက်ရာ

“ ဟေး ပျော်လိုက်တာ”

ဟု မေမြတ်က အော်လိုက်သည်။ စည်သူလည်း ဆိုင်အလုပ်သမားလေးများအား ဒီနေ့ သူမလာဖြစ်ကြောင်း အိမ်၌ ဆိုင်သော့လာယူဟု ဖုန်းဖြင့်ဆက်ကာပြောပြီး ခဏနေတော့ အလုပ်သမား မိန်းကလေးတစ်ယောက် အိမ်တွင် သော့လာယူသွားလေသည်။ ထို့နောက် အဝတ်အစားများလဲကာ အိမ်ကကားဖြင့် သူတို့မိသားစုလေးယောက် ကစားကွင်းသို့ သွားကြလေသည်။

ဦးမြတ်မင်းနှင့် မေမြတ်က သရဲရထား သွားစီးကြပြီး ဒေါ်ခင်မေသူနှင့် စည်သူက မစီးချင်ဘူးဆိုကာ ကစားကွင်းအတွင်းရှိ စုံတွဲများ အထိုင်များသော ပန်းရုံလေးဘေးက မြက်ခင်းစိမ်းပေါ်၌ ထိုင်နေကြလေသည်။

ဦးမြတ်မင်းသည် သရဲရထားစီးနေစဉ် သမီးဖြစ်သူ မေမြတ်ကကြောက်၍ သူ့အားဖက်ထားသည်ဖြစ်ရာ သူမ၏ ရင်သားနှစ်မွှာနှင့် သူ့လက်မောင်း ထိကပ်နေလေသည်။ ရထားစီးပြီးသွားတော့ မလှမ်းမကမ်းရှိ လူရှင်းသော ပန်းပင်ရုံလေးများအနားသို့ မေမြတ်အား ခေါ်သွားကာ မြက်ခင်းပေါ် ထိုင်လိုက်ကြပြီး သူမခေါင်းအား သူ့ပခုံးပေါ်မှီစေကာ သူမ၏ကျောပြင်လေးအား လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးအား ဖက်လိုက်ကာ

“ သမီးလေး”

“ ရှင်.. ဖေဖေ…”

“ ချစ်တယ်… သမီးလေးရယ်”

ဟု ပြောကာ သူမ၏ ပါးပြင်လေးအား နမ်းလိုက်သဖြင့်

“ အို့.. ဖေဖေကလည်း ရှက်စရာကြီး… လူတွေမြင်ကုန်ဦးမယ်”

“ မမြင်ပါဘူး သမီးရဲ့… ဒီနေရာက လူရှင်းတယ်”

ဟု ဆိုကာ သူမနှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်ကာနမ်းလိုက်လေသည်။ အတန်ကြာတော့ နမ်းရာမှခွာပြီး မေမြတ်က…

“ ဖေဖေ့ကို သမီးလည်းချစ်တယ်”

ဟုပြောကာ.. ဦးမြတ်မင်း ပါးအား နမ်းလိုက်ပြီး ဒေါ်ခင်မေသူနှင့် စည်သူတို့ရှိရာ နေရာသို့ ပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။ စည်သူက ဒေါ်ခင်မေသူအား ဖက်ထားပြီး ဒေါ်ခင်မေသူက စည်သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်ကာ ကျောပေးပြီး ထိုင်နေကြသည်။

“ ဖေဖေ တွေ့လား”

ဟု မေမြတ်က မေးငေါ့ပြလိုက်သဖြင့် ဦးမြတ်မင်း ခေါင်းတစ်ချက်ဆတ်ပြကာ သူမ၏ ခါးအားဖက်လိုက်ပြီး သူမကလည်း ဦးမြတ်မင်းအား ပြန်ဖက်၍ ဒေါ်ခင်မေသူတို့ ရှိရာသို့ လျှောက်လာခဲ့လိုက်လေသည်။ ဒေါ်ခင်မေသူက

“ ဘယ်လိုလဲ… ကို.. အဆင်ပြေလား”

“ ပြေတယ်.. ခင်… ခင်နဲ့ သားလေးကော အဆင်ပြေလား….”

“ ပြေတယ်…. ကို… သားကိုတောင် ခုနကပဲ မနေ့က ခင်တို့ ပြောထားတဲ့အကြောင်း ပြောပြပြီးပြီ”

ဟု ပြောလိုက်ရာ ဦးမြတ်မင်းက မေမြတ်အား

“ သမီးကို ကားပေါ်ရောက်မှ ဖေဖေပြောပြမယ်…. လာသွားကြမယ်”

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် အဖေက သမီးကိုဖက်၊ သားက အမေကိုဖက်ပြီး သမီးရည်းစားစုံတွဲ နှစ်တွဲလိုပင် ကားရှိရာသို့လာပြီး ကားမောင်းထွက်ခဲ့လေသည်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ ဦးမြတ်မင်းက…

“ ဒီလို သမီးရဲ့…. ဖေဖေက သမီးနဲ့ လင်မယားတွေလို လိုးမယ်… သားနဲ့ သူ့မေမေကလည်း လင်းမယာတွေလို လိုးမယ်ဆိုတာ မနေ့ကတည်းက သမီးမေမေ့ကို ဖေဖေက ပြောထားတာလေ…. မေမေကလည်း ခွင့်ပြုတယ်… သားနဲ့သူလည်း လိုးကြမယ်”

ဟု ပြောလိုက်ရာ မေမြတ်က

“ ဟုတ်ကဲ့… ဖေဖေ… သမီးလည်း အခုတလော ဖေဖေ့ကို စိတ်စားနေတာ…”

ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် စည်သူက

“ ဟုတ်တယ်ဖေဖေ… သားလည်း ညီမလေးလိုပဲ… မေမေနဲ့ ဖေဖေတို့ လုပ်တာကြည့်ပြီး မေမေ့ကို လိုးချင်နေတာ”

ဟု ပေါ်တင်ပြောလိုက်သဖြင့် ဒေါ်ခင်မေသူက စည်သူအား မနာအောင် ဆိတ်လိုက်လေသည်။ ဦးမြတ်မင်းက

“ ကြိုက်တယ် သား.. အဲလို ပွင့်လင်းတာ ကောင်းတယ်”

ဟုဆိုကာ တစ်နေကုန် အပြင်တွင် ပန်းခြံသွားလိုက် ရှော့ပင်းထွက်လိုက်ဖြင့် ညနေမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးမြတ်မင်းက မေမြတ်အား

“ လာ သမီး ဖေဖေတို့အခန်းကို သွားမယ်”

ဟု ပြောလိုက်သလို စည်သူကလည်း ဒေါ်ခင်မေသူအား

“ လာ မေမေ ညီမလေးအခန်းကို သွားမယ်”

ဟု ဆိုကာ တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ပြီး အခန်းထဲသို့ အသီးသီး ဝင်သွားကြလေသည်။

ဦးမြတ်မင်းနှင့် မေမြတ်တို့ အခန်းထဲရောက်ကြသောအခါ ဦးမြတ်မင်းက မေမြတ်၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံကာစုပ်နမ်းလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲသို့ လျှာထိုးထည့် ကာ သူမလျှာအားလိမ်ယှက်ပြီး အတန်ကြာအောင် စုပ်နမ်းပြီး သူမ၏ မိန်းမဝတ် တီရှပ်လေးအား ခေါင်းပေါ်မှကျော်ကာ ချွတ်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက် မေမြတ်၏ ဘရာစီယာဂျိပ်ကိုဖြုတ်ပြီး ချွတ်လိုက်သောအခါ လက်ဖက်ရည် အကြမ်းပန်းကန်လုံးခန့်ရှိသော နို့နှစ်လုံးက ပေါ်ထွက်လာလေသည်။ ဦးမြတ်မင်းက မေမြတ်၏ နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးနှင့် အပျိုနို့လေးအား သူ့ပါးစပ်ဖြင့်စို့လျက် နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးကလိကာ ကျန်တစ်လုံးအား လက်ဖြင့် သာယာစွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နောက်တစ်လုံးအား ပြောင်းစို့ကာ သူမ၏ စကတ်လေးအား ဂျိပ်ဖြုတ်ပြီး ဇစ်ဆွဲချ၍ အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် သူမ၏ ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးများအား လျှာဖြင့်ယက်လျက် ဆီးခုံပေါ်မှ အမွေးပါးလေးများအား လက်ဝါးဖြင့်ပွတ်ကာ သူမရှေ့ထိုင်ချ၍ ပင်တီလေးခွဆုံအား လျှာဖြင့်ယက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ပင်တီအား အောက်သို့ဆွဲချကာ ပေါ်လာသော အမွေးငုတ်တိုလေးများနှင့် အပျိုစင်အဖုတ်အား လျှာဖြင့် ယက်လိုက်သဖြင့်

“ အို့… ဖေဖေ… အား… မလုပ်ပါနဲ့… သမီးငရဲကြီးမှာစိုးလို့”

ဟု ပြောလိုက်ရာ

“ ရတယ်.. သမီး.. မကြီးဘူး..”

ဟု ပြောပြီး ဘာဂျာပေးနေလိုက်သည်။ ဦးမြတ်မင်း မေမြတ်စောက်ဖုတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်လေးများ ထွက်လာတော့မှ ဘာဂျာပေးတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ထလိုက်ကာ သူ့ပုဆိုးအား ချွတ်ချလိုက်သည်။

ပုဆိုးကျွတ်သွားတော့မှ ဘွားခနဲ ပေါ်လာသော ဦးမြတ်မင်းလီးကြီးမှာ ခရမ်းသီးကြီးအလား အညိုရောင်သန်းကာ အရှည်မှာ လက်တစ်ထွာလောက် ရှိပေသည်။ မေမြတ် သူ့အဖေဦးမြတ်မင်းရဲ့ လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သောအခါ လက်တဆုပ်စာမက ရှိသဖြင့် သူမ အဖုတ်တောင် အလိုးခံရမှာ တွန့်သွားသလို ခံကလည်း ခံချင်လာလေသည်။

ဦးမြတ်မင်း သမီးဖြစ်သူမေမြတ်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို မကာ ကုတင်ပေါ်တင်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ဝင်၍ သမီးအရင်းဖြစ်သူ၏ အပျိုစင် အဖုတ်ဝလေးသို့ သူ့လီးကြီးဖြင့်တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။

“ စွိ… ဖွတ်…”

လီတစ်ချောင်းလုံး မဝင်ပေ။ အထဲ၌ အပျိုအမှေးပါး ခံနေသဖြင့် မေမြတ်၏ နို့လေးနှစ်လုံးအား ပါးစပ်ဖြင့် စို့နေလိုက်ပြီး ပုံမှန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးကာ အတန်ကြာတော့ အရည်ကြည်လေးများ ထွက်လာသဖြင့် တဖြည်းဖြည်း အဝင်ချောလာသည်။

“ သမီး.. ဖေဖေ ဆောင့်လိုးမယ်နော်… နည်းနည်းတော့ နာမယ်နော်”

ဟု ပြောလိုက်ရာ

“ ရတယ် ဖေဖေ…”

ဟု သူမပြောလာသဖြင့် ဦးမြတ်မင်း ဆောင့်လိုးလိုက်လေသည်။

“ ဇွိ…. ဖောက်…”

“ အား.. အမေ့”

မေမြတ် နာ၍ အော်လေသည်။

“ ဟီးး…. ဟီးး…. အား… နာတယ် ဖေဖေ”

ဟု သူမငိုကာ ပြောလေသည်။

“ ခဏ အနာခံလိုက် သမီး… ပြီးရင် ကောင်းလာမယ်”

ဟု ပြောကာ ဆက်၍ လိုးနေလိုက်သည်။

“ ပလောက်… ဖွတ်… ဖတ်… ဘွတ်.. ပလောက်”

“ ပလောက်… ဖွတ်… ပလပ်….”

“ နာသေးလား သမီး”

“ မနာတော့ဘူး… ဒါပေမယ့်…. အောင့်တယ်…. ဖေဖေ… ရတယ်… ဆောင့်လုပ်ပေး….”

ဟု သူမပြောရာ ဦးမြတ်မင်း မနားတမ်း ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ

“ အ… အား… ဖေဖေရယ် ရင်ထဲမှာ ဟာသွားသလိုပဲ”

ဟု ပြောကာ သူမ ပြီးသွားလေသည်။ ဦးမြတ်မင်းသည် သမီးအရင်း၏ အပျိုစင် ဝတ်ရည်လေးအား စုပ်ယူလိုက်ရ၍ ပျော်ရွှင်နေလျက် သူမ၏ နို့နှစ်လုံးအား ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးနေပြီး မကြာခင်မှာပဲ သမီးအရင်း၏ အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်။

တဖက်အခန်းမှ ဒေါ်ခင်မေသူမှာလည်း သားဖြစ်သူ စည်သူက သူမအား ပက်ပက်စက်စက်လိုးပြီး သူမဘေး၌ နားနေလေသည်။

ထိုနေ့မှစ၍ နောက်နေ့များတွင်လည်း ဦးမြတ်မင်းနှင့် သမီးမေမြတ်တို့မှာ လိုးကြဆော်ကြသလို၊ ဒေါ်ခင်မေသူနှင့် သားဖြစ်သူစည်သူမှာလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင် လိုးကြဆော်ကြလေတော့သည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


အသိုက်အမြုံ

အသိုက်အမြုံ  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - SadisticD.Perfect 

ကျနော့်နံမည် အောင်ကြီး ပါ။ အသက် ၂၀ ရှိပါပြီ။ လွစ္စလမ်းထဲက ကွန်ပြူတာ Sales & Service ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာလုပ်ပါတယ်။ ကျနော် အသက် ၁၈ လောက်က ဒီဆိုင်မှာ စလုပ်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ အထက်အရာရှိအမျိုးသမီးရဲ့အကြောင်းကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ 

သူမက အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ အသက် ၂၅ နှစ်လောက်ရှိပြီး အိမ်ထောင်မပြုရသေးပါဘူး။ တခြားသူတွေ သူမအပေါ်ဘယ်လိုခံစားလည်း မသိပေမယ့် ကျနော့် အတွက်တော့ ပြင်းပြင်းပြပြ ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်စေပါတယ်။ မနေနိုင်လွန်းရင်တော့ ကျနော် ရုံးခန်းထဲက သန့်စင်ခန်းထဲမှာ သူမကိုစိတ်ကူးပြီး ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ် ဖြေဖျောက်ပစ်ရတယ်။ 

ဒါမှလည်းကျနော့်ရဲ့ပေါက်ကွဲထွက်မတက် ပြင်းထန်တဲ့ စိတ်တွေ လျော့နည်းသွားတာ။ ကျနော် သူမကို ဘယ်လိုချဉ်းကပ်ရမလဲမသိဘူး။ သူမက ကျနော့် အထက်အရာရှိ အမျိုးသမီးလေ။ရာထူးအဆင့်တူတဲ့သူဆိုရင် ထားပါတော့။ အခုတော့ ဇတ်လမ်းစဖို့ကမလွယ်ဘူး။ကျနော်အလုပ်ဝင်ပြီး တော်တော်ကြာတော့ သူမလက်ထပ်သွားတယ်။ 

သူမကို ရလိုက်တဲ့ ယောက်ျားအပေါ်ကျနော် မနာလိုဖြစ်မိတယ်။ လပ်ထပ်ပြီး သိပ်မကြာဘူး ကိုယ်ဝန်ရလာတော့ ရုံးကနေမီးဖွားခွင့်ယူသွားတယ်။ ခွင့်ပြန်လာတဲ့အချိန် သူမမှာ သမီးလေး တစ်ယောက်ရနေပြီ။ သူ့ကလေး ၇လ၊ ၈လလောက်ရောက်တော့ ကျနော့်ကို ကိစ္စတစ်ခုအတွက် လာပြီးတိုင်ပင်ပါတယ်။ သူ့ယောက္ခမကြီးနဲ့အဆင်မပြေလို့ အိမ်ခွဲနေချင်တဲ့အကြောင်းပြောပြီး အိမ်ခန်းရှာပေးဖို့ပါ။ 

ကျနော်လည်း အသိထဲက အိမ်ပွဲစားတွေကို မေးပေးတော့ ပွဲစားက ကျနော်နေတဲ့ ကျောက်မြောင်းတိုက်ခန်းနဲ့ ၂ တိုက် ကျော်မှာဈေးအသင့်အတင့်နဲ့ တိုက်ခန်း ရမယ်ပြောတယ်။ သူမလည်း တိုက်ခန်းကို လိုက်ကြည့်ပြီး သဘောကျတာနဲ့ နေဖြစ်သွားတယ်။

အိမ်နီးနားချင်းတွေ ဖြစ်သွားတော့ ကျနော်တို့ ရင်းနှီးမှုတွေပိုလာတယ်။ ရုံးပိတ်ရက်တွေဆို သူတို့အိမ်ကို အမြဲလိုလို သွားလည်ဖြစ်တယ်။ သူ့ယောက်ျားနဲ့လည်း တော်တော်လေး ရင်းနှီးသွားတယ်။ ကျနော်ကသူ့ကိုကြိတ်ပြီးမနာလို ဖြစ်နေပေမယ့် အပြင်ပန်းက ဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ထားတော့ သူလည်းမရိပ်မိဘူးလေ။ 

ကျနော်ကတော့ သူမအိမ်ရောက်တိုင်း ကလေးချီထားတဲ့ သူမနားကိုသွားရင်းကလေးကို ဖက်သလိုနဲ့ သူမရဲ့လက်မောင်းလေးတွေကို အမြဲတမ်း ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်မိတယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးကိုနမ်းလိုက်ရင် သူရဲ့ ရင်အုံနဲ့ နီးကပ်သွားတဲ့အခါ ကိုယ်သင်းရနံလေးတွေ ခိုးပြီး ရူရှိုက်မိတယ်။ သူ့ဆီကနေ ကလေးကို ယူပြီး ချီတဲ့အချိန်တိုင်း ရင်သားတွေကိုပွတ်သပ်မိအောင်လည်း ကြိုးစားပါတယ်။ အဲ့ဒီ့လိုမ ထိကပါးရိကပါး လုပ်တိုင်း ကျနော့် ပေါင်ကြားက အရာကြီးက တင်းမာလာပါတယ်။

တစ်ရက်တော့ သူ့ယောက်ျား ကျနော့်အိမ်ကို ရောက်လာတယ်။ နယ်ဘက်ကို ခရီးသွားစရာရှိတယ်၊တလလောက်ကြာမှာမို့ သူ့ကလေးနဲ့ မိန်းမကို စောင့်ရှောက်ပေးပါလို့ လာမှာတာပါ။ ကျနော်လည်းသူ့ယောက်ျား ခရီးသွားတဲ့နေ့ကစပြီး သူမဆီသို့ နေ့တိုင်းရောက်ပါတယ်။ သူမအကူအညီ လိုသည်ဖြစ်စေ မလိုသည်ဖြစ်စေ ကျနော်ကတော့ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ အမြဲသွားမေးတာပဲ။တညတော့ သူမ တိုက်ခန်းတံခါးရှေ့ ကျနော်ရောက်သွားတဲ့အခါ တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။

ကလေးထိန်းနေရာကနေ ရုတ်တရက်ထလာလို့ ထင်ပါရဲ့၊ အိမ်နေရင်း ဘလောက်စ် အင်္ကျီရင်ဘတ်မှာအပေါ်ကျယ်သီးတွေ ပြုတ်နေပြီး ရွှေရင်မို့မို့ကို လှစ်ခနဲမြင်လိုက်ရတယ်။ အောက်ကတော့ ဒူးခေါင်းဖုံးတဲ့ ဂါဝန်ဝတ်ထားတယ်။ မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်လို ဝတ်စားဆင်ရင်ထားတာကို ကြည့်ရင်း ကျနော့်ငပဲကဖောင်းကြွလာရော။ ဒီရက်ပိုင်း သူမအိမ်ကို ကျနော်သွားရင် ပုဆိုးအောက်မှာ ဘာမှမခံဘဲသွားတော့ ပုဆိုးအောက်က ဖောင်းဖောင်းကြီးကို သူမြင်လိုက်တဲ့ပုံပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဘာမှမပြောဘဲ လှည့်ထွက်သွားတယ်။ကျနော်ဧည့်ခန်းထဲက ဆက်တီမှာထိုင်နေတော့ သူကလည်း ခုံမှာ ထိုင်ရင်း ကလေးကို ချီပြီး နို့တိုက်ပါတယ်။

ကလေးအမေဆိုတော့ လူရှေ့မရှောင် ကလေးကို နို့တိုက်တာ မဆန်းပါဘူး။ နောက်ပြီး ကျနော်က တစိမ်းမဟုတ်ဘဲ ဒီအိမ်မှာ အမြဲတမ်း ဝင်ထွက်သွားလာနေတဲ့သူလေ။ အင်္ကျီကို ပင့်လှန်ပြီးတိုက်နေတဲ့အချိန် ရင်သားဖောင်းဖောင်းတွေကို ကျနော် မြင်နေရတယ်။ နို့သီးခေါင်းတွေက အညိုရောင်။ကလေးက နို့တစ်ဖက်ကိုငုံခဲရင်း နောက်တစ်ဖက်ကို ဆော့ကစားနေတာ ကျနော်တောင် မနာလိုဖြစ်လာတယ်ဗျာ။

သူမက ကလေးကိုနို့တိုက်ပြီးတော့ အိပ်ယာထဲသွားထားဖို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း အနောက်ကနေ အသာလေး လိုက်သွားလိုက်တယ်။ သူကလေးကို ခြင်ထောင်ထဲ ထည့်ပြီး သေသေချာချာဖိပေးနေချိန်မှာ ကျနော်က ဝတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီနဲ့လုံချည်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ ။ ကျနော့်ကို ကျောပေးထားတဲ့ သူ့ရဲ့ အနောက်မှာ ရပ်ပြီး လည်ပင်းကို ထိလိုက်တယ်။ သူက လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်က ကိုယ်တုံးလုံးကြီး။ 

“အောင်ကြီး နင်ဘာလိုလုပ်နေတာလဲ” 

သူမက လန့်ပြီးအော်လိုက်တယ်။ 

“ကျနော် မမနွယ်ကို ချစ်တယ်” 

သူ့ရဲ့ ရင်သားနှစ်စုံကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။သူမက 

“နင်ထွက်သွား” 

လို့အော်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ်တမ်း အခန်းထဲက ပြေးထွက်ဖို့ ကြိုးစားတာက သူမပါ။ ကျနော် ပြေးခွင့်မပေးနိုင်ဘူး။ လှည့်ထွက်သွားတဲ့ လည်ပင်းကို အနောက်ကနေလက်နဲ့သိုင်းဖက်ပြီး ဖင်နှစ်လုံးပေါ်ကို ကျနော့် ပေါင်ခွကြားနဲ့ထိကပ်လိုက်တယ်။ လည်ပင်းကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ နမ်းလိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ရင်သားတွေ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

“မလုပ်ပါနဲ့… အောင်ကြီးရယ်။ ငါက အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေပါ” 

လို့ပြောရင်း ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားပါတယ်။

“ကျနော် မမနွယ်ကို စတွေ့ကတည်းက ချစ်နေမိတာပါ။ မပြောရဲလို့ မြိုသိပ်ထားရတာပါ။မမနွယ်ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျနော့်အတွက် တစ်ကြိမ်လောက်ပဲ ခွင့်ပြုပေးပါနော်”

“ဟင့်အင်း… ဟင့်အင်း… မဖြစ်နိုင်ပါဘူးအောင်ကြီးရယ်။ ငါမှာလည်း အိမ်ထောင်နဲ့ပါ… မသင့်တော်ပါဘူး”

“ဒီနေ့တော့ မမနွယ်ကျနော့်ကို မတားပါနဲ့တော့။ ကျနော့်အလိုကို လိုက်လျောပေးရင် မမနွယ်ဘာအန္တရာယ်မှ မဖြစ်စေရဘူး။ မမနွယ်ငြင်းရင်တော့ ကျနော် မုဒိမ်းမှုကျူးလွန်ရလိမ့်မယ်” 

ကျနော်သူ့ကို နည်းနည်းခြိမ်းခြောက်လိုက်ပါတယ်။ သူနည်းနည်းတော့လန့်သွားတဲ့ပုံပဲ။ မိခင်ဆိုတော့ ရင်သွေး အန္တရယ်အတွက်ပါစိုးရိမ်မှာပေါ့။သူ့ပခုံးတွေကိုင်ရင်း ကျနော့်ဘက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်းနဲ့ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကိုလည်း ဖွင့်ပစ်လိုက်တယ်။ 

သူကတော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို မဖွင့်ပေးဘဲ တင်းတင်းစိထားတယ်။ ကျနော်သူ့ကို နံရံဘတ်ကို ကျောကပ်သွားအောင် တွန်းပြီး စကပ်အောက်ကို လက်နှိုက်လိုက်တယ်။ သူမက အိမ်နေရင်းဆိုတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီမပါဘူး။ သူမရဲ့ အဖုတ်လေးပေါ်မှာလည်း အမွှေးတွေ ရိတ်ပြီးအပြောင်ရှင်းထားတယ်။ ကျနော်လက်နဲ့ သူအဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တော်တော်ကြာအောင်ဆွပေးနေမိတော့ သူမနှုတ်ခမ်းတွေ မပွင့်တစ်ပွင့်ဟပြီး ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာပါတယ်။

ဟလာတဲ့နှုတ်ခမ်းကိုလည်း အလစ်မပေးဘဲ စုပ်နမ်းရင်း အောက်ကလက်ကို အဖုတ်ထဲ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သူမရဲ့ခပ်တိုးတိုးညီးသံလေးတွေက ကျနော့်ကို အားပေးနေသလိုပါပဲ။

ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း တစ်ချက် တစ်ချက် ပြန်တုန့်ပြန်လာပါတယ်။ ဟသွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းထဲကို လျှာထိုးသွင်းရင်း အထဲက လျှာခြင်း ထိပ်တိုက်တွေ့ပေးလိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကနေ နို့နှစ်ဖက်စလုံးကိုအားရပါးရ ညစ်ပစ်လိုက်မိတယ်။

ကျနော် သူ့ကိုပခုံးတွေကနေ တွန်းရင်း သူတို့ လင်မယားအိပ်တဲ့ အခန်းကို ဆွဲခေါ်သွားတော့ “တော်ပြီ…။အောင်ကြီး။ ဒီလောက်လုပ်ရရင် တော်ရောပေါ့” တဲ့။ ကျနော် သူ့စကားတွေကို မကြားသလိုဘဲ နေလိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်အောင်သွားရင်း ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ အပေါ်ကနေဖိလိုက်ပြီးအဖုတ်ကို ဆက်နိုက်ပေးရင်း နို့နှစ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ စုပ်လိုက်တယ်။

ကျနော်အောက်ကို ဆင်းပြီးသူမရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်ပြီး ခေါင်းကိုပေါင်ကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ညှီစို့စို့အနံလေးရတယ်။ အဖုတ်ကို အောက်ကနေ အပေါ် တစ်ချက်သပ်တင်လိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းက ဆတ်ခနဲ စိသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်မရပါဘူး… ။ကျနော့် ကိုယ်လုံးကသူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ခံနေတာလေ။ 

အစွမ်းပြချင်လာတာနဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေပေါ်မှာ လျှာထိပ်တင်ပြီး “ဝ” လုံးလေးတွေ စတင်ရေးသားပါတယ်။ ဘယ်ကဝိုက်ပြီး ညာဘက်ရောက်။ ညာဖက်ကဝိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်ရောက်နဲ့ ဆိုတော့ မမနွယ်က ကျနော့်ဆံပင်တွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ဆောင့်ဆွဲတော့တာပါပဲ။ အသံမထွက်အောင် နှုတ်ခမ်းပိတ်ပြီး အင့်… အင်းနဲ့ ညီးနေသံက ပါးစပ်ကထွက်တာမဟုတ်ဘဲ၊ လည်ချောင်းက ထွက်လာတဲ့အသံမျိုးဗျာ။

ကျနော်လည်း တော်လောက်ပြီထင်တာနဲ့ မှုတ်နေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ သူဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကို သူ့မျက်နှာနား ကပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း အတွေ့အကြုံ ရှိပြီးသားပဲဆိုတော့ ကျနော် ဘာလုပ်စေချင်တယ်ဆိုတာကို သိပါတယ်။ ခေါင်းလေးငုံလာတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျနော် သူ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ 

ကျနော်စွဲလန်းနေတဲ့ မိန်းမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ကျနော့်လီးဝင်နေတာကို ကြည့်ရတာ အရမ်းအရသာ ရှိတာပဲ။ သူ့ကိုလည်း ပိုချစ်မိသွားသလို ခံစားရတယ်။ တော်တော်ကြာအောင် မှုတ်ပြီးမှ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ သူ့ကို အတင်းဆွဲလှဲပြီး ပေါင်ခွမှာ လီးတေ့ရင်းထိုးသွင်းချလိုက်တယ်။

“ဟင့်အင်း… အောင်ကြီး အဲ့ဒါတော့မလုပ်နဲ့ဟာ။ ငါနင့်ကို စိတ်ကြိုက်လုပ်ပေးပြီးပြီ။ ဒါကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါ”

 “ကျနော့်ကို မတားပါနဲ့တော့ မမနွယ်။ ဒီနေ့တော့ ကျနော် လုပ်ချင်တာအားလုံးကို ခွင့်ပြုပေးပါ။” 

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကျနော် အတင်းဖိသွင်းပစ်လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲကို လီးက ခပ်စီးစီးဝင်သွားတယ်။ 

နှစ်လက်မလောက်အလိုမှာ ဆက်သွင်းလို့မရဘူး။ ဒစ်ခေါင်းနားအထိပြန်ထုတ်၊ပြီးတော့ပြန်သွင်းနဲ့ လေးငါးချက်လောက် ညှောင့်ပြီးမှ အဆုံးထိဝင်သွားတယ်။အရှိန်နည်းနည်းရလာတော့ ကျနော်သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မိုးမျှော်လိုက်ပြီး ဒိုက်ထိုးတဲ့ ပုံစံအတိုင်းဆောင့်သွင်းတော့တယ်။ ခဏနေတော့ 

“အား… အောင်ကြီး ငါပြီးချင်နေပြီထင်တယ်… အား”

“ကျနော်လည်းပြီးချင်နေပြီ… အရည်တွေ မမနွယ်ဗိုက်ထဲကို ထည့်ပေးမယ်။ မမနွယ်ဗိုက်ကြီးသွားအောင်လို့”

“ဟင့်အင်းမထည့်နဲ့… အပြင်ကို ထုတ်လိုက်။ အထဲမှာ မပြီးနဲ့ဟာ” 

သူကအတင်းရုန်းပေမယ့်ကျနော်ကဖိထားတော့ ရုန်းလို့မရဘဲ ကျနော့်ရဲ့ အရည်တွေကို လက်ခံယူလိုက်ရတယ်။ ကျနော်မောသွားလို့ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ နားနေချိန်မှာ သူတသိမ့်သိမ့်ငိုနေတယ်။ သူ့မျက်ရည်တွေ ကျနော့်ပါးပေါ်ကနေ ပါးစပ်ထဲထိဝင်လာတယ်။ ငံကျိကျိမျက်ရည်တွေကို မြိုချရင်း သူ့ကို ဖွဖွလေးနမ်းပြီးချော့မော့လိုက်ပါတယ်။

ကျနော်သူ့ကိုစတွေ့ထဲက ချစ်နေမိတဲ့အကြောင်း၊ သူကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်ဟာ အဲ့ဒီ့ကလေးအဖေဖြစ်ချင်တဲ့အကြောင်း၊ အဲ့ဒါကြောင့် သူ့အထဲမှာ ပြီးလိုက်တာပါလို့ပြောရင်း ချော့နေပါတယ်။ အဲ့ဒီ့ညကသူနဲ့ကျနော် ၅ ခေါက်လောက်ထပ်လုပ်ဖြစ်တယ်။ အရင်က သူမကို ကျနော်စိတ်ကူးယဉ်ထားတဲ့ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ပေါ့။

နောက်တစ်နေ့မှာတော့ မမနွယ်က သူ့ရဲ့ညီမ တစ်ယောက်ကို အိမ်မှာနေဖို့ အဖော် ခေါ်ထားလိုက်ပါတယ်။ကျနော်ကိုလည်း သူ့မှာအဖော်ရှိနေပြီဆိုတော့ အရင်လို နေ့တိုင်းလာစရာမလိုဘူးဆိုပြီး ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးပဲ နှင်ထုတ်တယ်။ ကျနော်ဘယ်လိုမှ အခွင့်မသာတော့ပါဘူး။ ကျနော်တွေးမိတာ အဲ့ဒီ့ညက ကျနော်လုပ်ချင်တာကို သူလက်မခံရင် သူအသား အနာခံပြီး၊မုဒိမ်းကျင့်ခံရသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော့်အလိုကို လိုက်လျောပေးတာပေါ့။ 

ဒီလိုလိုက်လျောရင်းနဲ့ သူလည်း သွေးနဲ့သားနဲ့ကိုယ် ဆိုတော့ ကာမဂုဏ်ထဲ မျောပါလာတာပါပဲ။ သူကအိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမ တစ်ယောက်ဆိုတော့ သူ့ရဲ့မိသားစု အသိုက်အမြုံ အပျက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဇာတ်လမ်းကို ဒီမှာတင်ရပ်စေတဲ့သဘော ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ 




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Thursday, September 7, 2017

အားကိုးရာ (စ/ဆုံး)

အားကိုးရာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အာကာမင်း

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဒေါ်နွယ်နီစိုးဆိုတာက အလယ်တန်းပြ ကျောင်းဆရာမတယောက် ဖြစ်သောကြောင့်သာ ဒေါ်တပ်ခေါ်ရသော်လည်း အသက်အားဖြင့်မု ၂၆ နှစ်ခန့်သာရှိသေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နီစိုးမှာအရင်ဘဝကဆုတောင်းကောင်းခဲ့ခြင်းကြောင့် ရုပ်ရည်အားဖြင့်ချောမောလှပကာ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းလှပသည်။ 

သူမမှာ ဝိုင်းစက်ပြီးကြည်လင်သော မျက်လုံးအစုံ ၊ ပေါ်လွင်သောနှာတံနှင့်ဖြူးဆွတ်နူးညံ့သော အသားအရည်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင်ရင် ၃၄ ၊ ခါး ၂၇ ၊ တင် ၃၆ တို့ဖြင့် အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိသည်။ 

ထိုသို့ အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိနေသော်လည်း ဆရာမလေးနွယ်နီစိုးမှာ အပျိုတယောက်မဟုတ်ဘဲ ကလေးတယောက်ရဲ့အမေ မုဆိုးမပေါက်စလေးလည်းဖြစ်သည်။ သူမခင်ပွန်းသည်မှာ အရက်ကိုနှစ်ခြိုက်စွာသောက်တတ်ပြီး ထိုအရက်ကြောင့်ပင် ကားမတော်တဆမှုဖြင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရသည်မှာ ၆လခန့်ပင်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။

သူမ၏ရုပ်ရည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့်သူမကိုချစ်ခင်နှစ်သက်ကြသောသူတွေများပြားခဲ့သော်လည်းသူဌေးလေးကိုသူရကိုဘဲ ရွေးချယ်ကာလက်ထပ်ခဲ့သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကိုသူရကတကောင်ကြွက်ဖြစ်ပြီး ဆွေမျိုးညာတိလည်းမရှိသောကြောင့် မိသားစုပြဿနာတွေလည်း မရှိနိုင်တာကိုစဉ်းစားပြီး ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

သူမ၏ခင်ပွန်း ကိုသူရဆုံးပါးချိန်တွင် သူမတို့မင်္ဂလာသက်တမ်း ၂ နှစ်ကျော်လေးဘဲ ရှိသေးသည်။ ထို့နောက်တွင်ခင်ပွန်းသည်ကဆုံး ၁၀ လသားအရွယ်သားလေးတယောက်ဖြင့်ဘယ်လိုမှကျောင်းဆရာမအလုပ်ကို ဆက်လက်လုပ်ကိုင်လို့မနိုင်တော့သောကြောင့် လက်ရှိဆရာမအလုပ်ကနေအနားယူခဲ့ရသည်။ 

ကိုသူရပိုင်ဆိုင်သော ဆိတ်ငြိမ်ရက်ကွက်ထဲက တစ်ထပ်တိုက်နဲ့ခြံဝင်းလေးမှာဘဲ ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့သော်လည်းအိမ်တွင်အားကိုးစရာအမျိုးသားတယောက်မှမရှိသဖြင့် သူမ၏ ဖခင် မုဆိုးဖိုဦးစိုးမင်းကိုလည်း သူမတို့သားအမိနှင့်အတူနေရန်ခေါ်ထားရလေသည်။ 

သူမအဖေ ဦးစိုးမင်းမှာ ဘဏ်တခုကစာရေးတယောက်ဖြစ်ပြီး ထိုဘဏ်စာရေးအလုပ်ကနေ အနားယူခိုင်းထားရပြီး သူမခင်ပွန်းရဲ့လုပ်ငန်းတွေကိုဘဲ ဆက်လက်ဦးစီးခိုင်းထားရလေသည်။ သူမဖခင်ကလည်း ကလေးတယောက်နှင့် ဒုက္ခရောက်နေသောသူမ၏ဆန္ဒမှန်သမျှကိုမငြင်းဘဲ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်သာဖြစ်သည်။ 

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမမှာ တဦးထဲသောသမီးဖြစ်သည့်အပြင် သူမ ၆ နှစ်သမီးအရွယ်ထဲက သူမ၏အမေကဆုံးပါးသွားခဲ့သဖြင့် အဖေဦးစိုးမင်းကသာအဖေလိုတမျိုး အမေလိုတဖုံ စောင့်ရှောက်လာခဲ့သဖြင့် သူမတို့သားအဖကြားကသံယောဇဉ်နှင့် ချစ်ခြင်းတရားက ရေးဖွဲ့ဖော်ပြလို့မရအောင်အထိ ကြီးမားလှပေသည်။

သူမတို့ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးနေထိုင်ခဲ့ကြသော တထပ်တိုက်လေးတွင် သူမတို့လင်မယားအိပ်သည့်အခန်းတခန်း တခြားအိပ်ခန်းအလွတ်တခန်းသာရှိပြီး ကျန်တာတွေက မီးဖိုခန်း အိမ်သာ ရေချိုးခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းတို့သာ ရှိသည်။ အခန်းတိုင်းတွင် အဲယားကွန်းပါရှိသောကြောင့် အသံလုံသည့်အခန်းတွေသာဖြစ်ကြသည်။ သူမက အပူကိုမကြိုက်သည်သာမကပူလျှင်မနေတတ်ပေ။ 

ထို့ကြောင့် သူမကိုချစ်ပြီးအလိုလိုက်သောခင်ပွန်းသည်က အခန်းတိုင်းကိုအဲယားကွန်းတပ်ပြီး သူမအ ကြိုက် လုပ်ပေးထားတာဘဲဖြစ်သည်။ သူမနှင့် ၁၀လသားအရွယ်သားလေးတို့က ယခင်အခန်းမှာသာဆက်လက်နေထိုင်ကြပြီး သူမဖခင်ဦးစိုးမင်းကိုတော့ သူမတို့အခန်းဘေးက လွတ်နေသောအိပ်ခန်းမှာဘဲ နေရာချပေးလိုက်သည်။ ထိုသို့နေလာကြရင်းဖြင့် အချိန်တလလောက်ပင် ကြာလာခဲ့သည်။ 

ထိုတလအတွင်း အဖေကလုပ်ငန်းကိစ္စတွေကို ကောင်းစွာနားလည်တတ်ကျွမ်းလာခဲ့ပြီး အားလုံးကိုစနစ်တကျလည်ပတ်လာအောင် စွမ်းဆောင်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုတလအတွင်း သူမကတော့ သားဖြစ်သူကိုပြုစုစောင့်ရှောက်ရင်း အိမ်မှုကိစ္စတွေကိုသာ လုပ်နေရသည်။ 

သူမခင်ပွန်းရှိစဉ်ထဲက အိမ်အကူတို့ခြံစောင့်တို့ကို ခေါ်မထားခဲ့သည့်အပြင် အိမ်မှုကိစ္စကလည်း ချက်ပြုတ်ရေး လျှော်ဖွတ်မီးပူတိုက်ရသည့်အလုပ်နှင့် တံမြက်စည်းလှဲ ဖုန်ခါတို့ လောက်သာရှိသဖြင့် သူမဘာသာဘဲအေးအေးသက်သာဖြင့် လုပ်နေခဲ့လိုက်သည်။

ထိုသို့နေလာကြရင်း တခုသောတနင်္ဂနွေနေ့တွင်အဖေလည်းအလုပ်ပိတ်သဖြင့် အိမ်မှာသာရှိနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမကရေအရင်ဆုံးချိုးလိုက်ပြီးနောက် အဝတ်အစားလဲအလှပြင်ကာ ဘုရားသွားချင်၍ လိုက်ပို့ပေးရန်အတွက် အဖေဖြစ်သူကို ပူဆာတော့သည်။ 

အဖေကသဘောတူပြီး သူကိုယ်တိုင်ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲကာ အိမ်ကကားနှင့်ပင် ဘုရားသို့သွားကြတော့သည်။ အဖေက အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်နှင့် ပုဆိုးအညိုကွက်ကို တွဲဖက်ကာဝတ်ဆင်ထားသည်။ အဖေ့အသက်က ၄၆ နှစ်ဟုသာဆိုသော်လည်း အလုပ်ကြမ်းမလုပ်ခဲ့ရဖူးသဖြင့် အရွ့ယ်တင်ကာ အသက် ၄၀ လောက်သာ ထင်ရသည်။

သူမက ရင်စေ့အင်္ကျီလက်စကနှင့် ထမိန်ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီးဆံပင်ကိုလည်းဗြောင်သိမ်းကာ ဆံထုံး ထုံးထားသောကြောင့်ရှိရင်းစွဲအသက်ထက် အနည်းငယ်ပိုကြီးနေသည်ဟု ထင်နေရသည်။ ကားပေါ်ကဆင်းကြပြီးနောက် အဖေကသူ့ရဲ့မြေးကိုချီထားသဖြင့် သူမက

"ဟွန်း အဖေက သူ့မြေးကိုဘဲချီနေတယ်အဖေ့အတွက် သမီးကအရေးမပါတော့ဘူးလား?"

ဟု မူနွဲ့ကာမေးလိုက်သဖြင့် အဖေကသဘောကျဟန်ဖြင့် ရယ်မောလိုက်ပြီး

"ဟား ဟား ဟား အဖေ့အတွက် အဖေ့သမီးကအမြဲတမ်းပထမပါဘဲကွာ"

ဟု ပြောသဖြင့် သူုမစိတ်ထဲကြည်နူးသွားရကာ အဖေ့ရဲ့လွတ်နေသောလက်တဖက်ကို သူမလက်နဲ့ချိတ်ထားကာ ထိုအတိုင်းဘုရားပေါ်သို့တက်လာခဲာကြသည်။ သူမတို့က အဖေရယ် သမီးရယ် မြေးရယ်ဖြစ်ကြသော်လည်း သူမတို့ကိုမြင်ရသော လူတိုင်းက မိသားစုလေးတခုဟုထင်နေကြသည်ကို မျက်လုံးတွေကဖော်ပြနေကြသည်။

ထိုသို့ ဘုရားဖူးကြပြီးနောက် မနက်စာကိုဟော်တယ်တခုတွင်စားလိုက်ကြပြီး နေ့လည်ခင်းပြသောရုပ်ရှင်တကားကို သူမ၏ပူဆာမှုဖြင့် ကြည့်ခဲ့ကြသေးသည်။ သူမခင်ပွန်းရှိစဉ်တုန်းထဲက သူမနှင့်အတူအပြင်ထွက်ပြီး လည်ပတ်တာမျိုးက ရှားပါးလှပြီး တခါတရံမှသာထိုသို့ သွားတတ်ကြသည်။ ထိုနေ့က တနေကုန်လိုလို သူမဖင်ခင်ရဲ့လက်မောင်းကိုဖက်ထားခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာထိုင်ရင်းလည်း ဖက်ထားနေခဲ့သည်။ 

ထိုသို့မိသားစုအတူတကွ လည်ပတ်ရတာမျိုးကို သူမအလွန်ပင်ပျော်ရွှင်ခဲ့ရပြီး သူမဘဝထဲတွင် သူမဖခင်သာရှိနေလျှင် အရာအားလုံးပြည့်စုံနေသလိုပင် ခံစားရသည်။ ဖခင်ဆီကနေထွက်ခွာလာခဲ့သော် အိမ်ထောင်သက် ၂ နှစ်ကျော်အချိန်တွေက သူမအတွက် ပြည့်စုံကုံလုံသောပျော်ရွှင်မှုကို မဖန်တီးပေးနိုင်ခဲ့တာကိုသူမအသိဆုံးဘဲဖြစ်သည်။ 

ထို့ကြောင့် သူမဖခင်ကိုသုမဘဝထဲသို့ အပြီးအပိုင်ဝင်လာစေရန်နှင့် ဘယ်တော့မှပြန်ထွက်မသွားအောင် လုပ်ရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကားသူမဖခင်နှင့်သူမက သားအဖလိုပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘဲနဲ့ လင်မယားသာဖြစ်သွားကြလျှင် သူမအဖေနဲ့ထာဝရအတူတူ နေနိုင်တော့မည်ဖြစ်သည်ဟု မိုက်မိုက်မဲမဲပင် ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့သည်။

ထိုညက သူမရဲ့သားကိ နို့အဝတိုက်လိုက်ပြီး အခန်းထဲမှာဘဲ သိပ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမအခန်းထဲက နေထွက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲကဆိုဖာခုံရှည်ပေါ်မှာ တယောက်ထဲအိပ်စက်နေလိုက်သည်။ ခဏအကြာတွင်မှာဘဲ သူမဘေးသို့အဖေရောက်လာပြီး

"သမီး အခန်းထဲမှာမအိပ်ဘဲဒီမှာဘာလို့လာအိပ်နေရတာလဲ"

ဟု မေးလာသည်။ သူမကအိပ်နေရာကနေ ထထိုင်လိုက်ပြီး

"သမီးအခန်းထဲက အဲယားကွန်းက သိပ်မအေးတော့လို့ဧည့်ခန်းထဲမှာဘဲ အိပ်မလို့ပါအဖေ"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အဖေက

"ဟာ ဒီမှာအိပ်လို့ ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲသမီးရယ်ကဲလာ လာ အဖေ့အခန်းထဲလိုက်အိပ်"

ဟု ပြောသဖြင့် သူမအနေနဲ့ဟန်ပင်မဆောင်တော့ဘဲ အဖေ့အအခန်းထဲကို လိုက်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်ကြသောအခါအဖေက

"ကုတင်က သိပ်မကျယ်ပေမယ့် ဖြစ်သလိုအိပ်ကြတာပေါ့သမီးရယ်"

ဟု ပြောသဖြင့် သူမက

"ရပါတယ် အဖေရယ်သမီးအိပ်တတ်ပါတယ်"

ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် အဖေကတစုံတခုကိုစဉ်းစာမိဟန်ဖြင့်

"မြေးလေးကိုရော ဘယ်လိုလုပ်မလဲသမီး"

ဟု မေးလာသောအခါ သူမက

"အဖေ့မြေးက နို့အဝစို့ပြီးအိပ်နေပြီလေပြီးတော့ သားလေးကညအိပ်ရင် မနက်လင်းမှဘဲ နိုးတတ်တာအဖေရဲ့"

ဟု ဖြေလိုက်ကြပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာခဲ့လိုက်သည်။ထိုညက အဖေနဲ့အတူ ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေလိုက်သည်။ ကုတင်ကတယောက်အိပ်ကုတင်ဖြစ်သောကြောင့် သူမတို့သားအဖနှစ်ဦးမှာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိကပ်နေကြသည်။ အဖေကခပ်ခွာခွာလုပ်နေခဲ့သော်လည်း သူမကအဖေ့ကိုကျောပေးထားပြီး သူမရဲ့ကားစွင့်နေသောတင်သားတွေကို အဖေ့ပေါင် တွေနဲ့ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ 

ထို့ကြောင့် သူမဖင်ကြားထဲသို့အဖေ့ရဲ့လီးကလာထောက်လာသဖြင့် အဖေလီးတောင်နေပြီဆိုတာကို သိလိုက်ရသည်။ သူမဖင်တွေကို ဘယ်ညာယမ်းပြီး အဖေ့လီးကိုပွတ်သပ်ပေးနေသည့်အချိန်အထိ အဖေနဲ့သူမကတယောက်နဲ့တယောက် စကားမပြောဖြစ်ကြသေးပေ။ အမေကသူမငယ်ငယ်ထဲကဆုံးသွားခဲ့သဖြင့် အဖေဆာနေတာကို သူမတပ်အပ်သိနေသည်။ 

အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရလျှင် သူမအပျိုတုန်းထဲက အဖေ့အပေါ်မှာစိတ်ဝင်စားခဲ့ပြီး အိမ်ထောင်ကျပြီးယခုအချိန်အထိ အဖေ့အပေါ်ထားသောစိတ်က ပြောင်းမသွားခဲ့ချေ။သူမခင်ပွန်းနဲ့ဆက်ဆံကြတိုင်း သူမအဖေဦးစိုးမင်းရဲ့မျက်နှာကိုမြင်ယောင်လာတတ်ပြီး တယောက်ကျိတ်ရှက်ခဲ့ရတဲ့ညတွေကများလွန်းခဲပြီ။

ဒီညတော့ အဖေ့ကို မြူဆွယ်ပြီး သူမဆန္ဒရော အဖေ့ဆန္ဒကိုပါ ဖြေဖျောက်မည့်အပြင် သူမဘဝထဲသို့ အဖေအပြီးအပိုင် ဝင်လာတော့မည်လည်းဖြစ်သည်။ သူမဖင်ကြားက တောင်မတ်နေသောအဖေ့လီးကို ဖင်နဲ့ပွတ်ဆွဲပေးနေစဉ်မှာပင် အဖေ့ရဲ့လက်တဖက်ကသူမနို့ပေါ်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်ကာ

"သမီးးး"

ဟု တုန်ရီနေသောအသံဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမက အဖေ့ကိုသမင်လည်ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး

"အဖေရယ်"

ဟု တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်သည်။ သူမရဲ့အကြည့်က အဖေ့ကိုမီးစိမ်းပြနေသည်ဟု အဖေကရိပ်မိသိရှိသွားပြီး သူမဝတ်ထားသောထမိန်ကို ခါးပေါ်အထိလှန်တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ဖြူဖွေးပြီး ကားစွင့်မို့မောက်နေသော သူမဖင်သားတွေက ရှင်းလင်းစွာထွက်ပေါ်လာသည်။ 

သူမက ဒူးနှစ်ဖက်ကိုကွေးလိုက်ပြီး ဖင်ကိုကော့ပေးလိုက်သောအခါ အဖေ့လီးကသူမဖင်ကြားထဲက ပြူးထွက်လာသော သူမစောက်ပတ်အပေါ်မှာ ထောက်ထားသလိုဖြစ်သွားသည်။အဖေက သူ့ရဲ့ခါးကိုကော့လိုက်သောအခါ အဖေ့ရဲ့တုတ်ခိုင်သောလီးက သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုထိုးခွဲကာ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တအိအိနဲ့တိုးဝင်သွားသည်။

ထို့နောက် အဖေ့လက်ကသူမနို့ကို အားနဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားပြီးသူမစောက်ပတ်ကိုဆောင့်လိုးတော့လေသည်။ ထိုအခါ သူမက

"အား အဖေ အ ဖြေး ဖြေးဖြေး"

အဖေကကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆောင့်လိုးနေသဖြင့် သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ချက်ခြင်းလိုပင် အရည်တွေရွှဲလာခဲ့ပြီး အဖေ့လီးအဝင်အထွကိကို သုမရဲ့စောက်ရည်တွေက ချောဆီအဖြစ် အသုံးတော်ခံပေးနေသည်။ သူမက အဖေ့ကိုနောက်တကြိမ်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ အဖေကသူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုတ်ယူနမ်းလိုက်ပြီး ခါးကိုကော့ကာကော့ကာဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကိုလိုးနေလေသည်။ 

သူမက လျှာလေးကိုအဖေ့ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းပေးလိုက်သောအခါ အဖေကသူမလျှာကို အငမ်းမရစုတ်ရင်း ပြင်းထန်သောဆောင့်ချက်တွေနဲ့ ဆောင့်လိုးနေသည်။ထိုသို့ ရာဂရမ္မက်စိတ်ပြင်းထန်စွာဖြင့် နမ်းရင်း အချိန်အတော်ကြလာသောအခါ သူမလည်းညောင်းလာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမကအနမ်းကိုရပ်လိုက်ပြီး

"အဖေ သမီးညောင်းနေပြီ"

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဖေက

"ဒါဆို သမီးပက်လက်ကလေး အိပ်လိုက်နော်"

ဟု ပြောလေသည်။ သူမက အဖေပြောသည့်အတိုင်း ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်ပြီး အပိုအဖြစ်ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ ကားပေးထားလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကနေ ပေါ်ထွက်လာသည်ကို အဖေက

"သိပ်လိမ္မာတာဘဲ သမီးရယ်အရမ်းအလိုက်သိတတ်တာဘဲ"

ဟု ပြောရင်း သူမပေါင်ကြားထဲဝင်လာသည်။ သူမကအဖေ့ရဲ့တောင်မတ်နေသောလီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပေးလိုက်သည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲ ပြန်ဝင်လာသော အဖေ့ရဲ့တုတ်ခိုင်သောလီးကို သူမအလွန်သဘောကျပြီး ယခုအခြေအနေကိုလည်း အလွန်ပင်ကျေနပ်နေလေသည်။အဖေ့ရဲ့လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးအထိဝင်သွားသောအခါ သူမက

"ဖြေးဖြေးလိုးနော်အဖေတအားမမြန်လိုက်နဲ့"

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဖေကသူမမျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်ပြီး

"ခုနက အရမ်းနာသွားလို့လားသမီး"

ဟု ကြင်နာစွာမေးလာသည်။ အဖေ့ရဲ့အသံနှင့် မျက်နှာအမူအရာတို့ကိုကြည့်ပြီး သူမရင်ထဲလှိုက်ခနဲဖြစ်သွားခဲ့ကာ အဖေ့နှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းပြစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက

"နာလို့မဟုတ်ဘူးအဖေရဲ့အဖေကြမ်းရင် ခဏလေးနဲပြီးသွားမှာစိုးလို့ပါ"

ဟု တိုးတိုးလေးပြန်ပြောလိုက်သည်။ အဖေက

"သမီးက အဖေ့ကို အကြာကြီးလိုးစေချင်တာလား?"

ဟု ပြန်မေးလာသည်။ သူမက

"ဒါပေါ့ အဖေရယ်သမီးအဖေ့ကို အရမ်းချစ်မိလို့ ခုလိုလုပ်ရတာကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်"

ဟု တောင်းပန်လိုက်သည် အဖေက

"မဟုတ်တာဘဲသမီးရယ်တောင်းပန်ခြင်းတောင်းပန် အဖေကဘဲတောင်းပန်ရမှာပါ"

ဟု ဆို့နင့်စွာပြောလာသဖြင့် သူမက

"အဖေ"

"ဟင် ဘာလဲသမီး"

"သမီးကို ချစ်လား?"

"ချစ်တာပေါ့သမီးရယ်"

"တကယ်ချစ်တာ သေချာလို့လားအဖေရယ်"

"သမီးကလဲကွာအဖေ့မှာ ချစ်စရာဆိုလို့ သမီးတယောက်ထဲရှိတာလေအဖေ့သမီးက အဖေ့ရဲ့အချစ်ဆုံးပါ"

"ဒါဆို အဖေသမီးနဲ့ လက်ထပ်ရဲလား?"

"ဟို ဒါ ဒါကသမီးရယ်"

"အဖေလက်မထပ်ရဲဘူး မလား"

"အဖေက သမီးကိုလက်မထပ်ရဲတာမဟုတ်ဘူး သမီးပတ်ဝန်းကျင်က သမီးကို မကောင်းပြောလာမှာကိုအဖေကမခံချင်တာပါ"

"ဒါဆိုလည်း တိတ်တိတ်လေးလက်ထက်ကြမယ်လေအပြင်မှာဆိုရင် သားအဖလို နေကြပြီးအိမ်ထဲမှာ လင်မယားလိုနေကြမယ်"

"သမီးရယ် ဒါက...."

"ဘာလဲ အဖေကဒါလည်းသဘောမတူသေးဘူးလား?"

"ဒါက အကောင်းဆုံးအကြံလို့ပြောမလို့ပါသမီးရဲ့"

"ဟွန်းးးးဘာသမီးလဲသူများစောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီးတချောင်းလုံး အဆုံးထိဝင်နေတာတောင် ခုထိသမီးလုပ်နေတုန်း"

"အမ် ဒါဆိုဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲတသ်လုံးသမီးဘဲခေါ်လာတာလေ"

"ခုက မတူတော့ဘူးလေသမီးခေါ်ရင် ဆက်မလိုးနဲ့တော့မယားခေါ်နိုင်မှ လာလိုး"

"ကဲကဲ ခေါ်ပါ့မယ် မယားလေးရယ်ခုလိုးလို့ရပြီလား?"

"အင်းးးးရပြီ"

သူမဆီက ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်သောကြောင့် အဖေက သူ့ရဲ့လီးကို တချက်ချင်းဆောင့်လိုးတော့သည်။ အဖေ့ဆောင့် ချက်ကပြင်းလွန်းသဖြင့် တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း သူမခါးလေးပင်ကော့ကော့တက်သွားရလေသည်။ သူမက

"ကောင်းလိုက်တာ လင်ကြီးရယ်ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးတော့သမီးပြီးတော့မယ်"

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဖေ့ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းသည်ထက်ပြင်း မြန်သည်ထက်မြန်လာတော့သည်။

"အား ဆောင့်အဖေ သသမီး ပြီးပြီးးးးးအားးးးးးး"

သူမခန္ဓာကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားချိန်မှာဘဲ အဖေ့လီးထဲက သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေက သူမစောက်ပတ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမတို့သားအဖနှစ်ဦး တယောက်ကိုတယောက် တင်းကျပ်စွာဖက်ထားရင်း အမောဖြေနေကြသည်။

"အဖေ"

"ဗျာ"

"မနက်မိုးလင်းရင် ရုံးတက်ပြီးလက်ထပ်ကြရအောင်နော်"

"အေးပါသမီးရယ်"

"ပြီးတော့လေသားကိုလည်း ငါ့မြေး ငါ့မြေးနဲ့ မခေါ်ရတော့ဘူးနော်အဖေသမီးသားက အဖေ့သားဘဲ။ ငါ့သားလို့ဘဲခေါ်တော့"

"အေးပါ မိန်းမရယ်မိန်းမပြောတာ နားထောင်ပါ့မယ်"

"ခ် ခ် ခ် ဒါကြောင့် ယောင်္ကျားကို ချစ်နေရတာရှင့်"

"ဟား ဟား ဟား"

"ခစ် ခစ် ခစ်"


မှတ်ချက်

MY WIDOW DAUGHER ကို ဘာသာပြန်ထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း ရိုးသားစွာဝန်ခံရင်း

လေးစားစွာဖြင့်

ArKar Minn


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။