ဇာဇာလှိုင် (စ/ဆုံး)

ဇာဇာလှိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

ညက တစ်ညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင် ပါ။ အသက်က ၃၇ ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ်။ အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ။ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ ကျမယောင်္ကျားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ ထဲမှာ ကျမထက် ၅ နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့ သလိုပဲရှင်။

မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆ လလောက်ရှိပြီ။ အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။ ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး မြို့ထဲ ကယ်ရီလိုက်တာ။ ရောဂါဖြစ်တော့ ကားရောင်းပြီး ရတဲ့ငွေ ဘဏ်အပ် ဘဏ်တိုး ယူနေတာပေါ့။ စီးပွားရေးက အဆင်ပြေပါတယ်ရှင်။ အဆင်မပြေတာက အိမ်ထောင်ရေး သုခပဲ။

ညပိုင်း အိပ်ယာထဲ ဖုန်းဖွင့် အောကားကြည့် လက်နဲ့ပဲ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။ တရေးနိုးတော့လည်း မနေနိုင်တာနဲ့ ကိုထွေး ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးစုပ်ပေးလိုက်တယ် ၁၀ မိနစ်လောက် စုပ်တာကို လီးက မာတယ်ဆိုရုံလေးပဲ ပါးစပ်က ထုတ်တာနဲ့ ပြန်ပျော့သွားတာ။ ကျမ စိတ်ဓာတ် ကျလာရတယ်။ ဒီ ၆ လ အတွင်း ၃ ခါပဲ အလိုးခံလိုက်ရတာ လိုးတော့လည်း ခဏနဲ့ လီးကပျော့ပြီး ကျွတ်ထွက်သွားတော့တာပဲ။

ကိုထွေးက တစ်ခုတော့ ကောင်းပါတယ်။ မလိုးနိုင်တော့ပေမယ့် စောက်ပတ်တော့ အမြဲယက်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးဝင်ဘူးတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုတော့ အားမလို အားမရ ဖြစ်မိတာပေါ့။

ကျမ လီးစုပ်ပေးတုန်း ကိုထွေး နိုးလာပါတယ်။ ကျမကို ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး စောက်ရည် ပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးနေတယ်။ မနက်လင်းတော့ စိတ်က မကျသေးဘူး ရေချိုးခန်းထဲ သေးပေါက်ပြီး စောက်ပတ်လေးပွတ်ရင်း ညက အောကားထဲ လိုးပုံတွေ ပြန်တွေးနေတာ။

“ ဒေါက် … ဒေါက် … တီတီလှိုင် သား ဆိုင်ဖွင့်ခဲ့ပြီ … ကျောင်းသွားဖို့ ရေချိုးချင်လို့ အမြန်လေး ”

ပွတ်ကောင်းနေတုန်း တံခါးလာခေါက်လို့ အရသာ ပျက်သွားမိတယ်။ ကျမတူလေး သန်းဇော် ပါ။ အဖေနဲ့ အမေက ကျမ တူလေးကို သူ့အဖေနဲ့ မထားချင်လို့ အိမ်ခေါ်ထားလိုက်တာ။

ညီမလေး နာမည်က နီနီလှိုင် ပါ။ သူ့ယောင်္ကျားနာမည်က ဇော်ထူး တဲ့။ ကျမထက် ၃ နှစ်လောက် ငယ်ကြပါတယ်။ သူတို့လင်မယားက ဇော်ထူး အမွေဆိုင်အိမ်မှာ နေကြတာ။ ညီမလေး ဆုံးပြီးမှ တူလေး သန်းဇော်ကို အိမ်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဇော်ထူး ကတော့ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လာလုပ်ပေးရှာတယ်။ ကျမ အဖေက အိမ် မအိပ်ရဘူး။ သန်းဇော် အဖေ ဇော်ထူးက ဆိုင်ကယ်ပွဲစား လုပ်တယ်။ ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ အသောက်အစားလဲ ရှိတော့ အိမ် မအိပ်ခိုင်းတာပါ။ အိမ်မအိပ်ဖူး ဆိုပေမယ့် ညဆို ၈ ခွဲ ၉ နာရီ လောက်မှ အိမ်ကပြန်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ အဖေက အသဲရောဂါ ဆိုးလာတော့ ဆေးရုံတင်လိုက်ရတယ်။ လိုလိုမယ်မယ် ကျမတူ သန်းဇော်ရဲ့ အဖေ ဇော်ထူးကို အိမ်ခဏ ခေါ်ထားမိတာ။အဲဒီမှာ ကျမ နဲ့ ဇော်ထူး ငြိကြတော့တာပဲ။ ညပိုင်း ဆေးရုံမှာ ကိုထွေးနဲ့ ကျမ အဖေ့ကို စောင့်ပေးရတယ်။ မနက်ကျ ဇော်ထူးက သူ့သားကျောင်းပို့ရင်း ကျမကို ဆေးရုံလာခေါ်ရတာပေါ့။

ကျမလည်း မနက်ဆို အဖေ့ သေးအိုးတွေ သွန် တစ်ရက်စာ အဝတ်ဟောင်းတွေ အိတ်နဲ့ထုပ် ဇော်ထူးလာခေါ်ရင် အိမ်ပြန်လိုက်ရတယ်။ အိမ်ရောက်တာနဲ့ မုန့်စား အဖေ့ အဝတ်တွေ လျှော်ဖွတ်ပေါ့။ ပြီးတာနဲ့ ဆန်ပြုတ်တို့ ကြက်ပေါင်းရည်တို့ အမေက စီစဉ်ပေးထားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ ချက်ချင်း ဆေးရုံ ပြန်မသွားပါဘူး။ ခဏတဖြုတ် အိပ်ပြီး နေ့လည်မှ ဆေးရုံ ပြန်သွားတာ။ ကျမ လာမှ ကိုထွေးက ဇော်ထူးနဲ့ ပြန်လိုက်ပြီး အိမ်ပြန်နားရတယ်။ ညနေစောင်းမှ ကိုထွေးက ပြန်လာပြီး ကျမနဲ့ ဆေးရုံ တညလုံး စောင်ကြတာပေါ့။

တစ်ရက်ကျ မနက်ပိုင်း အိမ်ပြန်လာပြီး ရေချိုးမယ် လုပ်တုန်း အမေခေါ်တာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ရင်လျားပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ အဖေ့ဖို့ ကြက်ပေါင်းရည် လုပ်ဖို့ ကြက်သား ဝယ်မရဘူး ပြောပြနေတာ။ ဒါနဲ့ တရက်တလေ တခြားဟာ ကျွေးမယ်ပေါ့ အမေနဲ့ စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းဘက် ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်။ မြင်ကွင်းက ကျမ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာရောပဲရှင်။

ဇော်ထူးပေါ့ ။ ကျမ ခုနက ချွတ်ခဲ့တဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို ရှုရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက်လေး ဂွင်းထုနေတာ။ ကျမလည်း အသံမပေးပဲ တံခါးကွယ်ပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ ဘေးတိုက်အနေထားမို့ ဇော်ထူးပေါင်ကြားက လီးကို မြင်နေရတာပေါ့။ ညာလက်က လီးကို ကိုင်ထုပြီး ဘယ်လက်က ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေရှာတာ။ မနေ့က ဆေးရုံမှာ တညလုံး ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီမို့ သေးနံ့ရော စောက်ချီးနံ့ရော ထွက်နေမှာပေါ့။

အတွင်းခံဂွကြားလေး နမ်းတိုင်း အပြင်တံခါးဝက ချောင်းကြည့်တဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ယားနေမိတယ်။ ကြည့်နေတုန်း လီးကိုင်ထားတဲ့ ဇော်ထူး လက်တွေ မြန်လာပြီး လီးထိပ်ကို ကျမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ် တင်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်နေတာ။ သူထွက်လာတော့ မီးဖိုခန်းဘက် ခဏ ရှောင်နေပြီးမှ ကျမ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတာပေါ့။ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း ရေချိုးခန်းတံခါး အရင်ပိတ်လိုက်ရတယ်။ ကျမလို ပြန်ချောင်းရင် အခက်သားလေ။

ခုန ကျမ တင်ထားတဲ့ ရေချိုးခန်းနံရံရဲ့ ဘားတန်းလေးပေါ် အတွင်းခံလေးက အလိပ်လိုက်လေးပါပဲ။ လှမ်းယူတဲ့ ကျမ လက်တွေတောင် တုန်ခါနေမိတယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျမ စောက်ပတ်နဲ့ထိတဲ့ ဘောင်းဘီဂွနေရာလေးမှာ ဇော်ထူး လရည်တွေ ပျစ်ခဲနေတာ။ ကျမလည်း မနေနိုင်ပါဘူး နမ်းကြည့်မိတော့ ဝေးကွာနေတဲ့ လရည်နံ့ ညှီစိုစို့လေး ရလိုက်တာပဲ။

နေ့လည် ဆေးရုံလိုက်ပို့တော့ ဇော်ထူး မျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ကြား ဝဲနေတော့တယ်။ ကျမလည်း ပေါင်ကြား အကြည့်ခံရတိုင်း စောက်ပတ်က တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားတက်လာတတ်တာပဲ။

နောက်ရက် ကျမ ရေချိုးတိုင်း တံခါးပေါက်မှ လူရိပ် အမြဲတမ်း တွေ့နေမိတယ်။ ကျမ ရေချိုးတာ ချောင်းကြည့်ပီး ဇော်ထူးက ဂွင်းထုနေတော့တာပေါ့။ ကျမလည်း မသင့်တော်လို့သာ ထိန်းထားရတာ ဇော်ထူး တကယ်ကြိုးစားရင် လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား။သူကလည်း ကျမကို ရှိန်းနေရှာမှာပဲ။

တရက်ကျ ရေချိုးနေတုန်း လူရိပ်ကို မျက်လုံးဒေါင့်က မြင်လိုက်ရတယ်။ လူရိပ်က ပျောက်မသွားပဲ အခန်းဝမှ ငြိမ်နေတာပေါ့။ ရေအဝ ချိုးပြီး အတော်ကြာမှ ကျမ ထွက်ခဲ့လိုက်တာ။ အိပ်ခန်းထဲ သနပ်ခါးလူး ယက်ခတ် သနပ်ခါး ခြောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ခဏမှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်။

အိပ်ခန်း တံခါးပေါက် ကျောပေးရင်း ဒူးတဖက်ကွေးအိပ်နေတဲ့ ကျမ ဖင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်တစ်ခုက ထိကပ် ပွတ်ဆွဲနေလို့ ဆက်ကနဲ့ နိုးလာခဲ့တာ။

“ ဟင် … မင်း… မင်း … ဇော်ထူး … မမလှိုင် အခန်းထဲ ဘာလုပ်…… အ အား ရှီး အဟင့် ဟင့်…… ကျွတ် ”

ကျမ အံအောမှင်သက် နေတုန်း ဖင်ဝကနေ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲထိ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဖိယက်ပစ်တာ။ တားချိန်တောင် မရလိုက်ပါဘူး။ ကျမဘက်ကလည်း ဆာလောင် မွတ်သိပ်နေတာ ရိပ်မိထားပုံပါပဲ။ ကျမကိုယ်လုံးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ရင်း ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး စောက်ပတ်ကို ကျကျနန ယက်တော့တာပေါ့ရှင်။ ကျမ စောက်ပတ်ကလည်း အပြုစု အယုယ ဝေးနေတော့ ကြာကြာ မခံနိုင်ပါဘူး စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။

အနားယူနေတုန်း အဝတ်စားတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်တာ ကျမလည်း ဟန်ဆောင်ပြီးတောင် မငြင်းမိပါဘူး လိုက်လျောမိတာပါပဲ။ ကျမနို့တွေက အပျိုတွေလို တင်းမနေပေမယ့် တွဲမကျသေးပါဘူး နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးတွေက စူပြီး ကော့နေတာ ကိုထွေးဆို အိမ်ထောင်ကျကာစ တပြွတ်ပြွတ်စို့တတ်တာ။ ခုလည်း နို့သီးခေါင်းတွေက ဇော်ထူး ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ ထူးခြားတာက ကျမ ဘေးကနေ နို့စို့ရင်း အရည်ထွက်ပြီးစ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေတာ ချက်ချင်းပဲ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရတယ်။

“ မမလှိုင် …… ကျနော် လိုးတော့မယ်နော် ”

ဇော်ထူးက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်ပေမယ့် ကျမနားထဲ မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ ကျမ စကားမပြောပဲ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ မကြာပါဘူး စောက်ခေါင်းလေးထဲ ဇော်ထူးလီး ဝင်လာတော့တာပဲ။

“ ဗျစ်… အ… အင့်…… အို့… အား ”

ဇော်ထူးလီးကြီ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် ဝင်လာတာနဲ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကွေးပြီး ဖြဲပေးမိတာ။ ကျမ ယောင်္ကျား ကိုထွေး ကျန်းမာရေး ကောင်းစဉ်က ခဏတိုင်း လိုးဖူးပေမယ့် ဒီလို သူစိမ်းယောင်္ကျားကို တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးတော့ ဒိတ်ကနဲ့ ဒတ်ကနဲ့ ရင်ခုန်လာပြီး လူကလည်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်လာရတယ်။ ရှက်မိပေမယ့် မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကျမ အနေနဲ့ကလည်း သူစိမ်းယောင်္ကျား တစ်ယောက်ကို အလိုးခံဖို့ ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မဖန်တီးတတ်ပါဘူး။ ခုတောင် ဇော်ထူးဘက်က စပေမယ့် ကျမ အတော့်ကို အနေရ ခက်နေတာ။

“ ဘွတ် … အ အ …… ကောင်းလား မမလှိုင် ”

“ အဟင့် ဟင့် … အင်းဟင်း ”

ဇော်ထူးက ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးလို စကားပြောရင်း လိုးချင်ပေမယ့် ကျမက မျက်စိလေးမှိတ်ပြီး သူဆောင့် လိုးသမျှ ကော့ထားပေးလိုက်ပါတယ်။

“ သမီးရေ … နေ့လည် ဆေးရုံသွားရင် … ညည်းအဖေဖို့ ပုဆိုး လျှော်ထားတာတွေ ငါ မီးကြွေ တိုက်ထားပေးတယ် … ဧည့်ခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာ … အမေ အရပ်ထဲ ခဏသွားမလို့ ”

“ ဟုတ် … ဟုတ်ဟုတ် …… အမေ ”

အလိုးခံနေတုန်း အမေ့အသံကြားလို့ ခေါင်းနပန်းကြီးသွားရတယ်။ အခန်းတံခါးက ဇော်ထူး မပိတ်ပဲ ဝင်လာပုံပါ ဟနေတာ။ အမေသာ အခန်းထဲ ဝင်လာရင် ကွိကနဲ့ မိကုန်မှာပဲ။ ဇော်ထူးလည်း ရုတ်တရက် လန့်ဖြန့်ပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြေးရင်း အခန်းထဲက ဘီဒိုတောင်ဘက်ခြမ်းလေးထဲ ဝင်ကပ်နေတယ်။ လူကသာ ဘီဒိုဘေး ရောက်သွားပေမယ့် ပုဆိုးက ကျမ ခြေရင်းမှာဆိုတော့ လီးကြီးက ရှေ့တည့်တည် ထောင်မတ်ပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေရှာတုန်း။

ကျမ ကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ထူးက လက်တဖက်နဲ့ သူ့လီးကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးတွေက အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်ကိုပဲ ကြည့်နေတာပေါ့။ အမေများ ဝင်လာမလား ဆိုပြီး ကြောက်နေပုံပါ။ ကျမလည်း ခဏငြိမ်ပြီးမှ ထမိန်ရင်လျားရင်း အိပ်ခန်းတံခါး သွားပိတ်မိတာ။ တံခါး ပိတ်ပြီးတော့ အတွေးတစ်ခု ဝင်လာပြီး မျက်နှာမထားတတ်အောင် ဖြစ်နေမိတာပေါ့။ ကျမ ဘက်က စိတ်ပါလို့ ဇော်ထူးကို ထပ်လိုးခိုင်းဖို့ တံခါးပိတ်ပေးသလို ဖြစ်နေတာလေ။ ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲတော့ ကုတင်နား လျှောက်လာပြီး ထမိန်ပြန်ချွတ် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပြီး ဒုတိယ အကြိမ် လိုးတော့တာပဲ။

ဇော်ထူး လရည်​​တွေ ကျမစောက်​ပတ်​ထဲ ဝင်လာတော့ တကိုယ်လုံး ကြက်​သီး​တွေထလာတာ တဖျန်းဖျန်းနဲ့ပါ။ ကောင်းလိုက်​တာ​လဲ မပြောနဲ့ လီးနဲ့ဝေးနေတဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို လိုးလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကျမဖြင့် ၂ ချီဆက်တိုက် ပြီးခဲ့ရတယ်။

ဇော်ထူး ကိုယ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားပြီးမှ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ခံစားမိနေတာပေါ့။ ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးက ကျမလင်ရဲ့ လီးမဟုတ်ဘူးလေ။ စောက်​ပတ်​ထဲမှာ ဇော်ထူးလီးကြီးက တဇပ်ဇပ်နဲ့ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတုန်းပဲ။

ဇော်ထူးမျက်နှာ မကြည့်ရဲတော့တာနဲ့ မျက်စိလေး မှိတ်ပြီး ခေါင်းလွဲထားမိတယ်။ လက်ကတော့ မလွတ်မိသေးဘူး။ ကျမကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျလာတဲ့ ဇော်ထူးကျောပြင်ကို ဖက်ထားလျက်ပါပဲ။ အမှန်တိုင်း ပြောရရင် လရည်မဝင်တာကြာတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးရဲ့ လတ်တလော ခံစားမှု့ ပျောက်ကွယ်သွားမှာ စိုးလို့ပေါ့ရှင်။ တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ လရည်ညှစ်ထုတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးနဲ့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပေးတော့ ကျမ လည်တိုင်ကို ဇော်ထူး နူတ်ခမ်းကျရောက်လာပြီး အကွက်ထင်အောင် စုပ်တော့တာပဲ။

ခုချိန် ဇော်ထူး လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှာ ကျမ စိုးရိမ်နေမိတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ အရင်းထိ စိမ်ထားတဲ့ အရသာလေးက တမျိုးလေးပဲ ခံစားမှု့ကောင်းတယ်။ ကျမ စိတ်ခံစားချက်ကို ဇော်ထူး သိသွားမှာလည်း ရှက်မိသေးတယ်။

“ ကောင်းလား … မမလှိုင် ”

“ အ … အဟင့် ဟင့် … ဘာတွေ မေးနေတာလဲ … ဇော်ထူးရာ ”

ကောင်းလား မေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲ မြုပ်နေတဲ့ သူ့လီးနဲ့ ကြိတ်လှည့် ဖိပေးနေတာ ကျမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ အောက်ကနေ ကော့ပေးထားမိပြန်တယ်။ စကား​ပြောရင်း ​ရှက်​စိတ်​​တွေ​ပျောက်​ပြီး ကာမစိတ် ပြန်ကြွလာလို့ တစ်တစ်ခွခွတွေ ပြောမိပြန်ရော။ ​

“ ကျနော် … လိုးပေးတာ ကောင်းလား မေးတာပါ ”

“ အာ … ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် … မမလှိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ … မင်းရဲ့ လီးကြီး အမြဲထည့်ထားပြီး … ဆွဲမထုတ်ချင် အောင်ကို … ကောင်းတာ … ကျေနပ်ပြီလား … ဟွန့် ”

“ မမလှိုင် စောက်ပတ်က … ဒီလောက် လိုးကောင်းမယ်လို့ ထင်မထားမိဘူး … တကယ်ဗျာ … ကျနော် နေ့တိုင်း မလိုးရတောင် … ယက်ချင်မိတယ်”

ဇော်ထူးက နောက်ရက်တွေ အတွက်ပါ စရံ သသပ်နေပြီ။ ဘာနေနေပါ ကျမ စောက်ပတ်လေး လိုးကောင်းတယ် ဆိုလို့ စိတ်ထဲ ဘဝင်ကျနေမိတာပေါ့ရှင်။

“ တော်ပါ မင်းတို့ ယောင်္ကျားတွေက … ရှေ့တစ်မျိုး ကွယ်ရာ တမျိုးပါနော် ”

“ တကယ်ပါ … မမလှိုင် စောက်ပတ်လေးက … အိစက်ပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး … တအား လိုးကောင်းတယ်ဗျာ ”

“ ဒါတော့ … မင်းလီးက … ကိုထွေး လီးထက် တုတ်နေလို့ပါ ”

ကျမ စကားကြောင့် ဇော်ထူး မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာပါတယ်။ ကျမ ယောင်္ကျား လီးထက် သူ့လီးက တုတ်တယ် ပြောလိုက်လို့လေ။ တကယ်လည်း အတိုအရှည် မသိသာပေမယ့် လီးဝင်လာကတည်းက လင်တော်မောင့် လီးထက် ထွားနေတာ သိနေတာပေါ့။

အဲဒီနေ့ကစပြီး ဇောထူးက မနက်တိုင်း ဆေးရုံကနေ ကျမ လာခေါ်ပြီး အိမ်ရောက်တာနဲ့ လိုးတော့တာပဲ။ အမေ လစ်တာနဲ့ ကျမ အခန်းထဲ ဒါမှ မဟုတ် မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အစုံပါပဲ။ ဇော်ထူးကလည်း မိန်းမ သေလို့ လွတ်နေတဲ့အချိန် ကျမကလည်း လင်တော်မောင်က မလိုးနိုင်တော့လို့ ငတ်နေတဲ့အချိန် ဆိုတော့ တွေ့တာနဲ့ လိုးဖို့ပဲ စဉ်းစားကြတာပေါ့။

အဖေ ဆေးရုံ ဆင်းမှပဲ ကျမတို့ အဆက်ပြတ်သွားရတာ။ အဖေ အိမ်ရောက်တော့ ဇော်ထူးလည်း ရှိန်းနေပုံပါ။ ကျမလည်း ဘေးနား ကိုထွေးရှိတော့ မစရဲတော့ပါဘူး။ ၂ ရက်လောက်နေတော့ အိမ်ဈေးဆိုင်လေး ပြန်ဖွင့် ကျမနဲ့ ကိုထွေး လင်မယား နှစ်ယောက် ဈေးအတူရောင်းကြတာပဲ။ ညနေပိုင်း ဇော်ထူး ကလေးကျောင်းကြိုပြီး လာပို့တော့ လက်ဟန်ခြေဟန်တွေ ခဏတိုင်း ပြနေရှာတယ်။ဇော်ထူးကို သနားမိပေမယ့် အခြေနေက မပေးတော့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ကျမ ကိုယ်တိုင်တောင် အရင်လို လက်နဲ့ပဲ အာသာ ဖြေနေရတာ။

တရက်ကျ နေ့ခင်း ၂ နာရီလောက် ဆိုင်ရှေ့ ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ ရောက်လာတယ်။ ဆေးလိပ် တဗူးဝယ်တော့ ပိုက်ဆံမယူပါဘူး။ ကိုထွေး ရှိလားမေးလို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားတဲ့ အကြောင်း ပြောတော့ ဇော်ထူး မျက်လုံးလေး အရောင်တောက်လာတယ်။

“ ကိုကြီးထွေးက … ဘယ်ချိန် ပြန်လာတတ်လည်း မမလှိုင် ”

“ နေ့လည် ၁၂ ဆို … ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ထွက်တာ … ၂ ချက်ခွဲ ၃ နာရီလောက်မှ ပြန်လာတတ်တာ … ဘာလို့လည်း ဇော်ထူး ”

ဇော်ထူးက စကားပြန်မပြောပဲ ဆိုင်ထဲဝင်လာပြီး ကောင်တာရဲ့ နောက်ဖက် နံရံဒေါင့်လေးနား ကျမဆွဲခေါ်ပြီး ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျမ တင်ပလင်ခွေပြီး ထိုင်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ ကျမ မျက်နှာအနံ့ နမ်းတော့တာပဲ။ အဲချိန် ရင်တအားခုန်နေမိရတယ်။ ဈေးဝယ်များ ရောက်လာမလား ဆိုင်ရဲ့ နောက်ဖေးပေါက်ကပဲ အမေ ဝင်လာမလား ကိုထွေးဝင်လာမလား ခံစားမှု့ပေါင်းစုံပါပဲရှင်။

ဈေးဝယ်လာရင် အလှကုန် ပစ္စည်း ထည့်ထားတဲ့ မှန်ကောင်တာ ကွယ်နေလို့ ရုတ်တရက် ကျမတို့ကို မမြင်နိုင်ပေမယ့် ဆိုင်နောက်ဖေး တံခါးပေါက်က လူဝင်လာရင်တော့ ဘွားကနဲ့ မြင်နေရမှာ။ ဇော်ထူး အနမ်းတွေ တုံ့ပြန်ရင်း ကျမ စိတ်မလုံလို့ နောက်ဖေး တံခါးပေါက်ဆီပဲ ခိုးကြည့်နေမိတာပေါ့။

တဖြည်းဖြည်း ဒူးထောက်နမ်းနေတဲ့ ဇော်ထူးပုဆိုးထဲက လီးကြီး ထောင်ထွက်လာပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရှာတာ။ ကျမ နူတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ပြီးတာနဲ့ သူ့ခါးကို ကော့ပေးထားတော့ မျက်နှာရှေ့ ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက တန်းနေတာပဲ။ ကျမလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ဘူး လီးထိပ်ကို တချက်နမ်းပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေ မျက်နှာတပြင်လုံး ဘယ်ညာရမ်းပြီး လီးနဲ့ မျက်နှာပွတ်ရင်း တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေ တောက်လောင်လာတယ်။

ပုဆိုးအောက်နားစ ဆွဲလှန်တော့ လီးအရည်းပြား ပတ်ပတ်လည် အကြောတွေ ထပြီး ဒစ်ကြီးက ပန်းရောင်ထနေတာပေါ့။ ထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေး စို့နေတာနဲ့ ဆွဲစုပ်ပစ်တာ ပထမဆုံး ဇော်ထူးရဲ့ လချီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ကျမ နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာပြီး လီးထိပ်အပေါက်က အရည်ကြည်လေးက ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိလေးပဲ။

ကျမယောင်္ကျား ကိုထွေးက တကိုယ်ရည် သန့်ရှင်းရေး ဂရုစိုက်ပေမယ့် ဇော်ထူးက ဖြစ်သလို နေတတ်ပုံပါ။ သူ့မိန်းမ ကျမညီမ မရှိတော့လို့များ လီးကို မဆေးတော့တာလား မသိပါဘူး။ ဇော်ထူးလီး စုပ်တိုင်း တစ်မိနစ်လောက်ထိ လီးနံ့ ခပ်ပြင်းပြင်း အမြဲရတယ်။ အစပိုင်း ပျို့တက်လာပေမယ့် နောက်ပိုင်း အဲဒီလီးနံ့ကပဲ ကျမ ကာမစိတ်ကို ထကြွစေသလို ခံစားလာရတော့တာ။

ကြာကြာ မစုပ်လိုက်ရပါဘူး ၅ မိနစ်လောက်ကျ ကျမ ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ခပ်တိုးတိုး အံကြိတ်ညည်းရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

 

ကံကြမ္မာ မုန်တိုင်းတိုက်ခတ်တဲ့ ည (စ/ဆုံး)

ကံကြမ္မာ မုန်တိုင်းတိုက်ခတ်တဲ့ ည (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ -Thar Thar

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ပဲခူးတိုင်းဒေသကြီးထဲက.ကမ်းနားလမ်း..မင်းရွာမှာ..နေထိုင်တဲ့ ဖိုးထူးဆိုတာ အသားခပ်ညိုညို.ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လစ်ပြီးယောက်ကျ်ားပီသသောမျက်နှာမျိုးပိုင်ဆိုင်ကာ(မင်းသား နေဒွေးလိုပုံစံမျိုးဖြစ်ပြီး)ပျိုတိုင်းအားကိုးချင်ရလောက်တဲ့ယောက်ကျ်ားကောင်းမျိုးဖြစ်လေသည်.။ဖိုးထူးဟာလက်လုပ်လက်စား..တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး..မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ရွှေကို လွန်စွာချစ်ခင်လေသည်..။

ဖိုးထူး၏ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးထွန်းမောင်ကတော့..သူများလယ်တွေမှာအဌားလိုက်လုပ်ရင်း အသက်မွေးရသူဖြစ်လေသည်သို့ပေမဲ့သူရှာတဲ့ငွေ သူအလောင်းကစားလုပ်တာနဲ့တောင်မလောက်ဘူးလေ.. ဒေါ်ခင်ရွှေကတော့ရွာထိပ်မှာအကြော်ရောင်းရကာ...ဖိုးထူးကလည်းရသမျှ ငွေအားလုံးကို မိခင်ကိုအကုန်အပ်လေသည်... ထိုပိုက်ဆံတွေကို ဖခင်ဖြစ်သူဦးထွန်းမောင်က ညနေနေဝင်ပြီဆိုလျှင် အရက်သောက်ဖို့.. ဖဲရိုက်ဖို့တောင်းတိုင်းဖိုးထူးနဲ့ ဦးထွန်းမောင်ဟာ..ပြသနာဖြစ်နေကြ..။

" ခင်ရွှေငါ့ ကိုအရက်ဖိုးပေးစမ်း" 

" မရှိပါဘူး ကိုထွန်းမောင်ရယ်...နောက်နေ့စျေးရင်းရအုံးမှာတော့..."

" ဟာ..ဒီကောင်မစောက်စကားများလိုက်တာ..ပေးမှာပေးတာမဟုတ်ဘူး..ပေးစမ်းနင့်ပိုက်ဆံ.. " 

ဒေါ်ခင်ရွှေလက်ထဲက ငွေအချို့ကို ဦးထွန်းမောင်လုယူလိုက်တော့...ဖိုးထူးမနေသာတော့ဝင်ပါရလေပြီ...

" အဖေ..အဲ့လိုမတရားမလုပ်နဲ့ဗျာ...အမေ့ဆီမှာရှိတာက ကျုပ်ပေးထားတာဗျ...အကြော်ရောင်းတာကစားတာနဲ့ကုန်တာလေ..ဘယ်မှာလည်းငွေအပိုအလျှံ...အဖေရှာတာကကျုပ်တို့ ချူးတစ်ပြားတောင်သုံးရတာမဟုတ်ဘူး" 

" အောင်မာ ငါမွေးလို့ လူဖြစ်ရတဲ့ကောင်ကများ စောက်စကားလာရှည်နေတယ်..ပေးစမ်းကွာ...ယူတော့ဘာဖြစ်လည်း...ဖဲသွားရိုက်မှာ..နိုင်ရင်ပြန်ပေးမယ် ကြားလား" 

ဦးထွန်းမောင် ဆင်းသွားတော့ ဖိုးထူးကတော့ ဒေါသတွေထွက်ကာ..ကျန်ခဲ့လေသည်. ထိုအခါ ဒေါ်ခင်ရွှေက ဖြောင်းဖြရလေသည်...။

" သားရယ် စိတ်လျှော့ပါ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဖေပဲလေ..သားပြန်မပြောရဘူး" 

" ဟုပ်ကဲ့ပါအမေရယ်...အခုဟာက သားသီတင်းကျွတ်လပြည့်ညမှာ ပွဲစျေးလယ်ရင် သုံးဖို့ပိုက်ဆံလေးတွေဗျ"

" ငါ့သားရယ်အမေ ပြန်ထည့်ပေးပါ့မယ်...မနက်အကြော်ရောင်းတဲ့အမြတ်ငွေပြန်ယူပေါ့" 

" မယူပါဘူးအမေရာ..အခုဟာက အနိုင်ကျင့်လို့ပါ..." 

ဒေါ်ခင်ရွှေလည်း ဒီသားအဖနှစ်ယောက်ကြားထဲမှာဘာလုပ်ရမှန်းကိုမသိတော့..အိမ်ထောင်ရေးကလည်းအဆင်မပြေ.။ဖိုးထူးမွေးပြီး နှစ်အနဲငယ်ကြာပြီးထဲက လင်မယားကိစ္စလိုးတာတွေဘာတွေလည်းမရှိတော့... အခုဖိုးထူးပဲ ၂၅ နှစ်ရှိပြီ...မခင်ရွှေလည်းမိန်းမလေ အသွေးအသားနဲ့တည်ဆောက်ထားတာ..တစ်ခါတစ်လေများဆိုရင် ခံချင်မိတာပေါ့...ဒါပေမဲ့ ဦးထွန်းမောင် ကလည်း ၁၀ ခါမှ ၁ ခါလိုးတာတောင်..အမြန်လိုးပြီးသူလရည်ထွက်ပြီးရင်ရပ်ပလိုက်တာဆိုတော့..ဒေါ်ခင်ရွှေ..ရမ္မက်တွေထန်နေရတာပေါ့... အခုညလည်း...ဖိုးထူးအိပ်ပြီအထင်နဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေ အတွင်းခန်းထဲမှာ...ထမီလှန်ပြီး လက်နဲ့ပွတ်ကာ..အာသာဖြေနေလေသည်...။

" အ့.. အား..ကိုထွန်းမောင် ရယ် ရှင့်လီးကြီးကိုသတိရလိုက်တာတော်...အ့.. ဟားကျုပ်ကိုလိုးစမ်းပါ...အ့...ဟား..."

စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖြဲပြီး လက်နဲ့နှိုက်ကာ အာသာဖြေနေတဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေ ရဲ့အသံဟာ လွန်စွာတိုးပေမဲ့...ဒေါသစိတ်ကြောင့်... အိမ်ရှေ့ဘုရားစင်အောက်မှာအိပ်နေတဲ့ ဖိုးထူးအတွက်တော့ အတိုင်းသားကြားနေရကာ...ဖိုးထူးလည်းစိတ်ဝင်စားသွားပြီးအခန်းနံရံနားကပ်ကာ...မိခင်ဖြစ်သူ...ဒေါ်ခင်ရွှေကို ထံရံပေါက်ကနေချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်... ဖိုးထူးလည်းလရောင်အောက်က ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အတိုင်းသားမြင်နေရလေရာ..အောက်ကလီးကလည်းတောင်လာလေသည်...ဖိုးထူးမှာလီးကလည်းတောင်...မိခင်ဖြစ်သူကိုလည်းသနားမိလေသည်...။

" အမေသနားပါတယ်...အဖေကလည်းမလိုးတော့ ဆာနေရှာမှာပေါ့..."

ထိုသို့တွေးနေရင်း ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ဆန္ဒတွေ ပြည့်အောင် ဖိုးထူးကူညီမည်ဟု တွေးလိုက်မိလေသည်....ဒါနဲ့ပဲ အခန်းထဲကိုခြေသံဖွကာဝင်သွားပြီး...သူ့အမေဘေးမှာဝင်လှဲကာ အိပ်လိုက်ပြီးတော့..

 " အမေ"

" ဟယ်..ငါ့သားဖိုးထူး...ဘာလာလုပ်တာလည်းအမေ့ဆီကို.. အာ ဒီခလေးတော့...သွားသွား အိပ်ချေတော့" 

" မရှက်ပါနဲ့တော့အမေရာ..သားအမေဖြစ်နေတာတွေအကုန်မြင်ပြီးပြီ..သားအမေ့ကိုကူညီဖို့လာတာ... အဖေကအမေ့ကိုမလိုးပေးတော့ဘူးမို့လား..အဲ့တော့အမေဘာမှမပူနဲ့သားလိုးပေးမယ်" 

" ဟဲ့..အဲ့လိုမဖြစ်ဘူးလေ ဖိုးထူးရဲ့..မင်းငရဲကြီးမှာပေါ့သားရဲ့ အမေ့ကိုလိုးရင်" 

" ငရဲဆိုတာအမေကအပြစ်ယူမှကြီးမှာပါဗျာ..သားအမေ အခုလိုအထီးကျန်နေတာမကြည့်ရက်ဘူး.. အမေက အရွယ်အများကြီးကျန်သေးတယ်..အမေ့ကိုလည်း အိမ်ထောင်ရေးအရသာထူးကိုခံစားရစေချင်တယ်...သားပြုစုပါရစေ...နော်" 

ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ ထမီ အောက်သို့လက်လှိုကာစောက်ဖုတ်ကို နှိုက်လိုက်လေသည်... ။

" အ့..အင်း..ဟင်း..သားဖိုးထူး..မှားမယ်နော်...အား..ဟား..မှားကုန်ကြတော့မှာပဲကွယ်...အ့...ဟား..ဒီခလေးနော်ခက်လိုက်ပါဘိ"

ဖိုးထူးလက်ကလည်းလျှင်မြန်လွန်းလှကာ..ထမီထဲလက်ရောက်တာနဲ့...စောက်စေ့ကိုချေကာ..စောက်ဖုတ်အထဲကိုတန်းနှိုက်တော့...နဂိုထဲက ထကြွနေတဲ့ဒေါ်ခင်ရွှေ...သားအရင်းဖြစ်သူဖိုးထူးရဲ့အထိအတွေ့ကိုမရှောင်နိုင်ဘဲသာယာလာလေသည်...ဖိုးထူးကလည်းထမီကိုလှန်ကာ..ဒေါ်ခင်ရွှေ ကိုလှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး...စောက်ဖုတ်ကြီးကိုယက်ပေးလေသည်...။

" ပြက်...ပလက်.. ပြွတ်...ပလွတ်..ပြစ် "

" အ့.. ဟား...အ့...အား...အိုး...ဖိုးထူးရယ်

အ့...ဟား...အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး လေထဲမြှောက်နေသလိုပဲကွယ်...အား...စောက်စေ့တွေကိုစုပ်နေတာလား... အမေအရမ်းကောင်းတာပဲ..." 

ဖိုးထူးလည်း အတော်ကြာကြာယက်ပေးပြီးတော့...အနားယူရင်းလီးအစုပ်ခံချင်သဖြင့်..ပက်လက်လှန်လိုက်ကာ..

" အမေ့ သားကိုလီးစုပ်ပေးဗျာ..နော်" 

" စုပ်ပေးမှာပေါ့...သားရယ်...လာပုဆိုးချွတ်လိုက်တော့" 

ဒေါ်ခင်ရွှေလည်း သူကိုယ်တိုင်ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးလေရာ...တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးက ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ ရင်ကိုဗလောင်ဆူသွားစေပြီး...ဦးထွန်းမောင်ထက်တောင်ပိုကြီး..ပိုရှည်..ပိုတုတ်တဲ့ သားအရင်းဖြစ်သူရဲ့လီးကြီးကို တွေ့ရတော့...စောက်ခေါင်းထဲကနေ ယွစိပိုးထိုးလာလေသည်...ထို့နောက် ဖိုးထူးရဲ့လီးကို...ဒစ်ကနေပြီးငုံလိုက်ကာ...ပါးနှစ်ဖက်ခွက်သွားရလောက်အောင်အထိ အားယူကာစုပ်ပေးလေသည်။

" ပြွတ်...ပလွတ်..ပြစ်...ပြွစ်...ပြွတ်" 

" အား...ရှီး...အ့..အိုး...အမေရယ် လီးစုပ်တာကောင်းလိုက်တာဗျာ..အမေ့ပါးစပ်လေးကနုညံ့နေတာပဲဗျာ...စုပ်.. စုပ်အမေလိုချင်တဲ့လီးအမေ့ရှေ့မှာရောက်နေပြီ  အမေအားကအောင်သာစုပ်" 

" ပြွတ်...ပြွတ်ပြွတ် .. ပလွတ်..ပြစ်"

ဒေါ်ခင်ရွှေလည်း လီးနဲ့ကင်းဝေးနေတာကြာနေပြီဖြစ်သည့်အတွက်..အားရအောင်စုပ်ပေးအပြီး... မောတာနဲ့ လှဲကာအိပ်နေလိုက်တော့...ဖိုးထူးလည်း....ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ ပေါင်ကြားထဲမှာနေရာယူလိုက်ပြီး...လီးနဲ့တေ့ကာ...လိုးဖို့ဟန်ပြင်ထားလိုက်ပြီးအားယူကာ လိုးလိုက်လေတော့သည်. .။

" ဗြွတ်....ဗလွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်...ဗြွတ်" 

" အ့...ဟား...အင့်..အင်း..ဟင်း...သာလေးရယ်.လီးကကြီးလှချည်လား...အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပြည့်ကျပ်သွားအောင်လိုးတက်လိုက်တာကွယ်...လိုး..လိုး...အားမနာနဲ့ဆောင့်လိုးပေး" 

" ဖွတ်..ဗလွတ်..ဗြွတ်..ဗြစ်..ဗရစ်" 

" အား...ရှီး..အ့..အား..အမေရယ်အမေ့စောက်ဖုတ်ကလေ စီးပိုင်နေပြီးအရသာကောင်းလိုက်တာ..." 

" ကောင်းရင် ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပလိုက်သားရယ်..အမေလီးအရသာနဲ့ကင်းဝေးနေတာကြာခဲ့ပြီ...အခုငါ့သားလေးဖိုးထူးကလိုးပေးနေပြီ...အ့...အား....အမေ့စိတ်တွေပိုထကြွလာတယ်ကွယ်" 

ဖိုးထူးလည်း မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့လီးနဲ့အသံတွေ ထွက်အောင်ကိုကြမ်းတမ်းစွာဆောင့်ဆောင့်လိုးလေသည်..။

" ဖွတ်...ဖပ်...ဖလပ်..ဗလွတ်..ဗြွတ်.."

" အာ့..အ့..ဟား.. သားရယ်...ဖိုးထူး..အ့မြန်မြန်ဆောင့်လိုးတော့အမေပြီးတော့မယ်...အား..ဟား..." 

ဖိုးထူးလည်း မိခင်ဖြစ်သူငတ်နေတဲ့လီးအရသာကိုကျေနပ်သွားလောက်အောင် ပေးစွမ်းရင်း လိုးနေရင်းလီးအကြောတွေက ကျင်တက်လာပြီး လရည်တွေကို ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ..လီးကိုစိမ်ထားပြီးငြိမ်နေလိုက်လေသည်... ဖိုးထူးလည်းပထမဦးဆုံးအမေကိုစလိုးရတာကြောင့်အရသာကို သေချာခံစားမိကာ..နောက်အကြိမ်တွေလည်းအဆင်ပြေအောင် ၃ ချီလောက်ဆက်တိုက်နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ လိုးလေရာ...ဒေါ်ခင်ရွှေလည်း သားဖြစ်သူဖိုးထူးကို စွဲလမ်း သွားလေတော့သည်...။

နောက်ဆုံးအချီလိုးပြီးလို့ဖိုးထူးလည်း ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှာ..တပ်လျက်သားနဲ့ လီးဇိမ်ခံနေလေရာ...ရုတ်တစ်ရက် ဦးထွန်းမောင်..ပြန်ရောက်လာတော့အရက်ကလည်းခပ်ထွေထွေသောက်လာလေသည်...အသံကလည်းမပေး...အိမ်ကလည်းအရမ်းကျဥ်းတော့ အိမ်ပေါ်တက်လိုက်တာနဲ့ ဘုရားစင်ရှိတဲ့နေရာ ၅ ပေလောက်ကျော်ပြီးရင်အခန်းဆိုလို့တစ်ခန်းထဲရှိလေရာ...ဝင်သွားလိုက်တော့...

" ခင်ရွှေရေ..အကိုဖဲနိုင်လာတယ်ဟေ့" 

ပြောရင်းအခန်းထဲသို့အကြည့်မှာ...

" ဟာ.. ဖိုးထူး..နဲ့ ခင်ရွှေ...မင်း...မင်းတို့သားအမိ လိုးနေကြတယ်..ဖိုးထူးမင်းခွေးစိတ်ပေါက်နေတာဟုတ်လား..အမေအရင်းကြီးကိုကွာ...ဟာ...ခင်ရွှေမင်းကလည်းဘာလို့ငြိမ်ခံနေရတာလည်း..." 

ဒေါ်ခင်ရွှေမှာတော့ ရှက်တာကြောင့်ဘာပြောရမှန်းမသိ...ဖိုးထူးကတော့ငြိမ်ခံတက်သူမဟုတ်တာကြောင့်...ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာထည့်ထားတဲ့လီးကို ချွတ်လိုက်လေရာ...၃ချီဆက်တိုက်လိုးထားတဲ့လရည်တွေက အနဲငယ်စိမ့်ကျလာပြီး..ဖိုးထူးရဲ့လီးဟာလည်း အတောင်ကျကာစဆိုတော့..ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ ပေပွနေလေကာ..ပုဆိုးကိုကမန်းကတမ်း ဝတ်လိုက်သည်...။

" အဖေကျွတော်ပြောပြမယ်...အမေကသူ့ဖာသာ အခန်းထဲမှာအိပ်နေတာ..ကျွန်တော်ကလည်းဒီမှာပဲအိပ်နေတာ..အိပ်ရာခင်းထားတာမြင်တယ်မို့လား.အားလုံးဟာအဖေ့ကြောင့်ဘဲ...အဖေကမလိုးပေးတော့ အရွယ်ရှိသေးပြီးသွေးသားဆန္ဒတောင့်တာလာတဲ့အမေကသူ့ဖာသာလက်နဲ့ပွတ်ပြီး အာသာဖြေနေရတာ...ကျွတော်ကသာအမေ့ကိုသနားလို့..အရမ်းဖောင်းကြွနေပြီး လီးဆာနေတဲ့အမေ့ရဲ့ဆန္ဒတွေကို ဟောဒီလီးနဲ့လိုးပြီးဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်တာ....မြင်လား"

" ဖြည့်ဆည်းအုံးကွာ...ခွပ်.. ခွပ်"

ဦးထွန်းမောင် ဒေါသစိတ်က ပေါက်ကွဲထွက်လာပြီး ဖိုးထူးကိုထိုးလိုက်လေသောအခါဒေါ်ခင်ရွှေသားကိုထိတော့နာလေပြီ...

" ကိုထွန်းမောင်..တော်ဘာမှကျုပ်သားကို ထိုးလားကြိတ်လားလုပ်စရာမလိုဘူး...ဟုတ်တယ်..ခံတယ်ကျုပ်သားရဲ့ဟောဒီလီးကြီးနဲ့ အားရအောင်ကို၃ချီဆက်တိုက် ခံခဲ့တယ်..."

" ခင်ရွှေမင်းကအဲ့ဒါကိုဂုဏ်ယူနေတာလား

“ မင်းမရှက်တက်ဘူးလား...ပတ်ဝန်းကျင်ကသိသွားရင် ဘယ်လိုပြောကြမလည်းဆိုတာ...မင်းမတွေးဘူးလား...မင်းမရှက်ပေမဲ့ငါရှက်တယ်ကွ"

" ရှင်ကသာ..ရှက်ရမှာပါ ကိုထွန်းမောင်ရဲ့ သားနဲ့မိန်းမကို ကျွေးရကောင်းမှန်းပေးရကောင်းမှန်းမသိဘဲ...တစ်ချိန်လုံးမူးရူးနေခဲ့တာ...ဘယ်မှာလည်းကျုပ်အတွက်အိမ်ထောင်ရေးသုခ " 

" တော်ကွာ..မင်းတို့သားအမိတကယ်ကိုကျက်သရေတုံးတယ်...စည်းတွေဘောင်တွေမရှိကြတော့ဘူး...အေး..ဖိုးထူးမင်းလည်း အမေအရင်းကို ပြန်လိုးခဲ့တာနော်.ငရဲဆိုတာမနေဘူး..."

" အမလေး တော်လိုမူးရူးနေတဲ့ကောင်ကများ ငရဲဆိုတာကိုပြောထွက်သေးတယ်နော်... ကျုပ်သားကငရဲဘယ်တော့မှမကြီးဘူးတော်ရေ..အမေကိုစိတ်ချမ်းသာမှုတွေပေးနေတာမို့လို့... ဘယ်တော့မှငရဲမကြီးဘူး...သိရဲ့လား"

" အေး...မခင်ရွှေ လင်မယားမကွဲချင်လို့ငါဒီတစ်ကြိမ်တော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးလိုက်မယ်....နောက်တစ်ခါများ အခုလိုမိခဲ့ရင် မင်းငါနဲ့ ကွဲပြီလို့သာမှတ်လိုက်ပေတော့..."

ဦးထွန်းမောင်လည်း သူပြောချင်တာတွေပြောပြီး...ထွက်သွားလေတော့သည်....။

နောက်နေ့တွေကနေစပြီး...ဦးထွန်းမောင်အလုပ်ကိုကြိုးစားလာသည်... ခါတိုင်းထက်တော့အဆင်ပြေလာသည်ဟုပြောရပေလိမ့်မည်... ဒါပေမဲ့သားဖြစ်သူဖိုးထူးရဲ့လီးကြီးနဲ့အလိုးခံရပြီးတဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေဟာ..ဦးထွန်းမောင်ကိုလုံးဝစိတ်မပါတော့ပေ... တစ်ခါတစ်လေလိုးပေးသော်လည်း...တပ်ထွက်ဆိုတော့မခင်ရွှေမှာ..ဆတ်တငံ့ငံ့နဲ့ကျန်ခဲ့ရသည်ချည်းသာ..တစ်နေ့တော့ ဦးထွန်းမောင် ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ် ကိစ္စနဲ့ ရန်ကုန်ဘက်ကိုခရီးထွက်ရမည်ဖြစ်လေရာ... ဖိုးထူးနဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေလည်း မလိုးရတာကြာတော့ အတိုးချကာလိုးလိုက်မည်ဟုတွေးကာ...အားခဲနေကြလေသည်...ဖြစ်ချင်တော့ ထိုညက သီတင်းကျွတ်လပြည့်ညဖြစ်လေသည်....။

" သား ဖိုးထူး ပွဲစျေးမလည်ဘူးလား"

" မနက်ဖြန်မှ အမေ့လက်ကိုတွဲပြီး ပျော်ပျော်ကြီးလယ်မယ်..ဒီနေ့ကလပြည့်ညဆိုတော့အမေ့ကို ကန်တော့ရအုံးမယ်လေ" 

" ဟင်...သားကဘာနဲ့ကန်တော့မှာလည်း" 

" ဒီမှာလေ အမေရ အမေကြိုက်တဲ့သားရဲ့ ဟောဒီလီးကြီးနဲ့လေ.."

ဖိုးထူးလည်း ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး...လီးကိုတဆတ်ဆတ်တုန်အောင်ခါပြကာ...ဒေါ်ခင်ရွှေကို မြူဆွယ်လိုက်လေသည်...ဒေါ်ခင်ရွှေကလည်းအားကျမခံ.. ထမီကို ချွတ်ကာ...စောက်မွှေးတွေကြားက သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုဖြဲပြကာ...လက်နဲ့ပွတ်ပြနေလေသည်...။

" ဖိုးထူးရယ် လာလေ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလာကန်တော့လေကွာ..." 

ဖိုးထူးလည်း ကျန်ရှိနေသော စွပ်ကျယ်အကျီကိုပါချွတ်ချလိုက်ပြီး...ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့စောက်ဖုတ်နားသို့သွားကာ...လက်အုပ်ချီကာတကယ်ပဲကန်တော့လိုက်သေးသည်...ထို့နောက်...လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုတေ့ကာ...စောက်စေ့ကိုပွတ်ပေးပြီး....

" ဟောဒီလီးနဲ့လည်း ကန်တော့ရအုံးမှာပေါ့အမေရယ်..." 

ဖိုးထူးလည်း စောက်စေ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ချေကာထိုးပွတ်ပေးလိုက်တော့ဒေါ်ခင်ရွှေမှာ..လူးလိမ့်နေအောင်ကို ခံစားနေရကာ...ကောင်းနေလေသည်...။

" အား...ဟား...အင်း...ဟင်း.... ဖိုးထူးရယ်...လုပ်ပေးတက်လိုက်တာ... အ့...ဟား..သားရဲ့လီးကြီးကိုအမေ့ပါးစပ်ထဲ ထိုးပေးပါအုံးအမေစုပ်ချင်လို့" 

ဖိုးထူးလည်း ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို မှောက်ရက်လက်ထောက်ပြီး ထိုးထည့်ကာစုပ်ခိုင်းလေတော့သည်.... ။

" ပြွတ်...ပလွတ်...ပြစ်... ပလွတ်..ပြစ်.."

" အား...ဟား..ရှီး...အမေရာ.. စုပ်တက်လိုက်တာ..အရှင်လတ်လတ်နတ်ပြည်ရောက်နေရသလိုပဲဗျာ..." 

ဒေါ်ခင်ရွှေလည်း ဖိုးထူးကို တစ်ဦးထဲသောသားဆိုတဲ့ချစ်ချင်းမေတ္တာရော...လင်ယောက်ကျားလိုရော ချစ်မိနေပြီဖြစ်လေရာ..ဖိုးထူးရဲ့လီးကိုအာခေါင်ထဲထိထည့်ကာ...လည်ချောင်းထဲအထိထည့်စုပ်ပေးလေသည်... ။

" ပြွတ်...ပလွတ်...အွတ်...အု..ဖရု..ပြစ်"

" အမေ သားလီးကိုချွတ်လိုက်တော့ သားအမေ့ကိုပြန်ပြုစုပေးမယ်..." 

" အမေသားရဲ့လီးကိုချွတ်လိုက်တော့ သားအမေ့ကိုပြန်ပြုစုပေးမလို့"

ဖိုးထူးလည်းအောက်သို့တစ်ဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းသွားပြီး..ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့မျက်နှာကိုအပ်လိုက်ကာ...လျှာကိုအပြားလိုက်အနေအထားဖြင့် ယက်ပေးလေတော့သည်...။

" ပြက်...ပလက်...ပလွတ်...ပြွတ်..ပလက်"

" အ့..ဟား..အင်း..အား..ဟား..ဖိုးထူးရယ် 

အ့..အမေ့ကို ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်းကွယ်...အ့..အရမ်းကောင်းတယ်" 

ဖိုးထူးကလည်း ဒေါ်ခင်ရွှေကောင်းသည်ဟုပြောလေ ပိုပြီး ဖြဲကာ ယက်ပေးလေ...ကြာတော့ ဒေါ်ခင်ရွှေ အရမ်းကောင်းလာပြီး...အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ကာပထမအချီ ပြီးသွားလေတော့သည်...ဖိုးထူးရဲ့မျက်နှာသို့လည်း စောက်ရည်တွေက ပန်းထွက်ကာစင်လေတော့သည်...။

ထို့နောက်..ဖိုးထူးလည်း လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုထိကပ်ထားပြီး...ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့အပေါ်မှာ မှောက်ရက်နေကာ..စကားတီတီတာတာပြောကာချွဲနေလေသည်...။

" အမေ..သားကိုချစ်လား..."

" ဖိုးထူးရယ်..မေးမှမေးရက်တယ်..ချစ်လို့ပဲ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုသားကိုပေးလိုးခဲ့တာပဲမို့လားလို့..." 

" အဲ့လိုဆို သားနဲ့ရတဲ့ရင်သွေးလေးမွေးပေးပါလား အမေရာ" 

" ဖိုးထူးရယ်..အခုကနင့်အဖေရှိတယ်လေ..မဖြစ်သေးဘူး..အခုလိုလိုးနေတာတောင်..လွန်လှပြီ သားရဲ့ နောက်တော့အမေတစ်ခုခုကြံပါအုံးမယ် " 

" အဲ့လိုဆိုရင် အချိန်ရှိတုန်း  အမေ့ရဲ့ဟောဒီအဖုတ်ကြီးကိုလိုးအုံးမယ်ဗျာ.." 

" အဲ့ဒါတော့သဘောရှိပါတော်...စိတ်ကြိုက်သာလိုး..."

ဖိုးထူးလည်း ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးအချောင်းကြီးကို ထိုးထည့်ကာအဝင်အထွက် ချောမောစွာဖြင့်လိုးနေလေတော့သည်...

" ဗြစ်...ဗလွတ်..ဗြွတ်...ဗြစ်...ပလွတ်" 

" အ့...အား..ဟား...အိုး..ဖိုးထူးရယ်...

အမေ့သားလေး..လိုးတက်လိုက်တာ..မင်းထွက်လာခဲ့တဲ့ဟောဒီအပေါက်ကိုအားရအောင်လိုးစမ်းကွယ်...အ့...အား..."

" ဖွတ်...ဖပ်...ဗလွတ်...ဗြွတ်...ဖွတ်..ဖပ်" 

" အ့..အား...ရှီး...အ့..အမေရယ် အမေ့စောက်ဖုတ်ကလေ အရမ်းအရသာရှိတာပဲ...အရမ်းလည်းလှတယ်ဗျာ...":

" သားကြိုက်တယ်မို့လား...ကြိုက်ရင်လိုးအားရပါးရစိတ်ကြိုက်လိုးစမ်း" 

ဖိုးထူးလည်း...ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ကို ဒေါ်ခင်ရွှေကိုကာမစပ်ယှပ်ပြီး လိုးလေရာ...ဒေါ်ခင်ရွှေမှာလည်း သားအရင်း၏ လီးနဲ့ပြန်လိုးပေးတဲ့အရသာကိုကြိုက်နှစ်သက်မိသွားလေပြီဖြစ်သည်...ပေါင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲသထက်ဖြဲပြီး ခံမိလေသည်...ဖိုးထူးကလည်း...အားမနာတမ်း အသံစုံမြည်အောင်ဆောင့်လိုးလေရာ..နောက်ဆုံး...ဖိုးထူးရဲ့ ဖြူပျစ်ပျစ်လရည်တွေဟာ..ဒေါ်ခင်ရွှေရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ...ပထမအချီကိုအဆုံးသတ်လိုက်လေသည်...။

သို့ပေမဲ့...တစ်ချီနဲ့ဘယ်တော့မှ အားမရတက်တဲ့  ဖိုးထူးနဲ့ဒေါ်ခင်ရွှေတို့သားအမိဟာ..၃ ချီလိုးပြီးမှသာ ကိုယ်တုံးလုံးကျွတ်နဲ့ပင်..ဖိုးထူးရဲ့လီးကို စောက်ဖုတ် ထဲမှာစိမ်ထားရင်း..အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်........။ထိုမြင်ကွင်းကို...ခရီမသွားဖြစ်လို့အိမ်ပြန်လာတဲ့ ဦးထွန်းမောင်အစ/အဆုံးမြင်လိုက်ရကာ..ဘာမှမပြော..မသောင်းကျန်းတော့ဘဲ...စာတစ်စောင်ရေးကာ...အိမ်ကနေအပြီးထွက်သွားလေတော့သည်...။

“  ခင်ရွှေနဲ့ သားဖိုးထူး..ငါညကခရီး

မသွားဖြစ်လို့ပြန်လာရင်းအကုန်တွေ့ ပြီးပြီ ငါဘာမှပြောစရာမရှိဘူး..

ခင်ရွှေရေ သားရဲ့လီးကငါ့ထက်ပိုကြီး....ပိုပြီးလိုးတက်တော့.မင်းအရမ်းကောင်း....နေမှာပဲ.ပြီးတော့သားက မင်းကိုသေ...ချာစောင့်ရှောက်ပါတယ်. ငါစိတ်ချ..တယ်ငါမင်းတို့အနားကနေအပြီးအပိုင် ..ထွက်သွားပြီ...ဘယ်တော့မှပြန်မလာမဲ့

ထွန်းမောင်........”

စာကိုဖတ်ပြီး ဒေါ်ခင်ရွှေ စိတ်မကောင်းတော့ဖြစ်မိပေမဲ့ ဒါကသူကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့လမ်းပဲလေ....

" အမေ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေလား.." 

ဖိုးထူးရဲ့အမေးစကားကို ဒေါ်ခင်ရွှေ ဖြေးညှင်းစွာခေါင်းကိုရမ်းပြလိုက်ပြီး...

" မဟုတ်ဘူးသား...အမေက ကိုထွန်းမောင်ကိုလင်ယောက်ကျ်ားလိုထက် အကိုကြီးတစ်ယောက်လို သံယောဇဥ်ပဲထားတော့တာ...အမေကသားနဲ့လင်မယားလိုနေပြီးထဲက သားရဲ့ အပြုစုအယုယတွေကို အရမ်းစွဲလမ်းသွားတာ...ဒါကအမေရွေးချယ်တဲ့ဘဝပဲလေ...အမေပျော်တာပေါ့...ကိုထွန်းမောင်ကိုအားနာတာကလွဲ ပြီးဘာမှစိတ်ထဲမရှိပါဘူး" 

" ဟုပ်ပါပြီ အမေရာ သားကလည်းအမေ့ကို ဇနီးမယားလိုရော...အမေတစ်ယောက်လိုပါ သေချာပြုစုစောင့်ရှောက်သွားပါ့မယ်..." 

ဒီလိုနဲ့ပဲ...၃ နှစ်လောက်အချိန်ယူကာ ဖိုးထူး ကြိုးစားကာအလုပ်လုပ်တော့...အခုဆိုရင်အတော်လေးလည်းစုမိဆောင်းမိရှိကာ... တောင်ကြီးဘက်မှာခြံဝယ်ထားပြီးနေလေပြီ... ဒေါ်ခင်ရွှေကလည်းအခုကိုယ်ဝန်၂လဆိုတော့ တောင်ကြီးကိုပြောင်းနေကြကာ...ဖိုးထူးနဲ့ ဒေါ်ခင်ရွှေတို့ရဲ့ ဘဝရှေ့ရေးက ဖြောင့်ဖြူးသာယာနေမယ်ဆိုတာ...မလွဲပါဘူး...။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

အရီးလှ (စ/ဆုံး)

အရီးလှ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ကိုပေါက်ကြီး

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

တကယ်တော့ အရီးလှလို့ကျနော်မခေါ်သင့်ဘူး။ ဘွားလေးလို့ ခေါ်ရမှာ အရီးလှဟာ အဖေတို့အဖေနဲ့မောင်နှမအရင်း ။ အဖေနဲ့ကြတော့ဘွားလေး အဖေတို့အဘိုးနဲ့အဘွားဟာ သားသမီးချည်းပဲဆယ့်နှစ်ယောက် ။ဒါတောင် ခလေးပျက်ကျတာ သေသွားတာ ၂ ယောက်လောက်ရှိသေးတယ်လို့ဆိုတယ်။

အဘိုးရဲ့ အကြီးဆုံးသားက အဖေ့ကို မွေးတော့ အရီးလှကို မမွေးသေးဘူး ။ အရီးလှက နို့ညှာ သူ့အောင်မှာ တင်တင်ထွေးဆိုတာရှိသေးတယ်။ အဲ့တော့အဖေနဲ့အရီးလှဟာအဒေါ်တော်ပြီး ကျနော်နဲ့ကအဘွားတောင်တော်သေး။ အရီးလှက လေးဆယ်ကျော်ငါးဆယ်နားပေါ့။

အဖေကတော့ ၆၀ လောက်ရှိပြီ ။ ကျနော်ကလည်းမွေးခြင်း ၅ ယောက်မှာနို့ညှာ။ အရီးလှမှာ ကျနော်နဲ့ရွယ်တူ သမီးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ထက်၂ နှစ်ငယ် တဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရယ် အငယ်ဆုံးကအခုမှ သူငယ်တန်း။

အဲ့ခလေးအသက်ဟာ အရီးလှယောက်ကျား ဘ ဘဦးမြင့်ဆွေဆုံးတဲ့နှစ်ပဲ။ကျနော်က အရီးလှတို့အိမ်မှာနေတာ အိပ်တာများတယ်။

ငယ်ငယ်ကတည်း ယောကျ်ားလေး လိုခြင်တဲ့ အရီးလှတို့လင်မယားက ကျနော့ကို အရမ်းချစ်ကြတာ ။သူတို့လင်မယားကြား ကျနော်ကဝင်အိပ်တာ။ကျနော်က ခလေးပင်မဲ့လူလည် အရီးလှနဲ့ အဘဦးမြင့်ဆွေနဲ့ လုပ်တဲ့ညဆို ကျနော်ကစောစောစီးစီးအိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်တယ်။

ဘုရားစင်ရှေ့ကို အဘကကျနော့်ကို ပွေ့ပြီးသိပ်တယ် ။သူတို့ပြီးမှ ကျနော့်ကို ပြန်ပွေ့ပြီး သူတို့အိပ်ယာထဲထည့်တာ ။သူ့သမီးသင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းက အဘရဲ့အမေ ၈၀ ကျော်အဘွား နဲ့အိပ်ရတာ။ အဲ့လောက်ကျနော်က ထမင်းစားဝိုင်းမှာ လူစုံရင်ဘာမှမသိတဲ့ ခလေးပုံစံဖမ်းပြီး သားညညကျရင် ဘုရားစင်အောက် ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းမသိဘူးလို့ ပြောရင် သူတို့လင်မယားကရီကြပါရော။

ဒီလိုနဲ့ ကျနော်လည်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီး အဝေးသင်ဒုတိယနှစ်တောင်ရောက်ခဲ့ပြီ ။သင်းသင်းက ဆယ်တန်းကျကျန်ခဲ့ ပြီးနှင်းနှင်းနဲ့အတူ ရပ်ပီတာအဖြစ်ပြန်ဖြေနေတယ်သင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းကို စာမေးပွဲနီးတာကြောင့် guide လုပ်ပေးဖို့ရယ် အရီးလှတို့အိမ်မှာ ယောကျ်ားသားမရှိတာကြောင့် ကျနော်သွားအိပ်ပေးနေရတယ်။ကျနော်က လူကောင်အရင်ကသေးတယ်။

အဝေးသင်ရောက်မှ ဂျင်မ်ဆော့တာရယ် ဆေးတွေသောက်တာရယ်ကြောင့် လူကောင်ထွားလာတာ ။ ဒါတောင်ခလေးရုပ်လို့ အားလုံးကပြောတယ်ကျနော့်သူငယ်ချင်းတွေကျေးဇူးနဲ့ ဆော်လည်းချဖူးလာတယ်။ သူတို့က လီးကြီးရှည်ကြာဆေး ဝယ်ရင် ဆိုင်ကိုမှတ်ထားပြီးကျနော်က သူငယ်ချင်းတွေမသိအောင်သွားဝယ် သောက်တာ။ သူတို့လိုက်ပို့တဲ့ ဖာဘိကို တခါပဲသွားပြီး နောက်ကိုယ့်ဘာသာသွားတာ သူငယ်ချင်းတွေဆွယ်လည်းမလိုက်တော့ဘူး။

ကျနော့်ကို သူငယ်ချင်းတွေကရော ဒီကောင်ခလေးစိတ်မကုန်သေးတာလို့ ယူဆသွားတော့တယ် ။ဒါပေမဲ့ ဖာသည်မအသက်ကြီးကြီးတွေက ကျနော့်ကို ချစ်ကြခင်ကြတယ် ။မိန်းမတွေနဲ့လုပ်တဲ့အခါ မိန်းမတွေဘယ်လိုဖီးလာအောင်လုပ်တာ ပီးတာ စွဲအောင်လုပ်တာတွေ သင်ပေးကြတယ်။ ဒါ့ကြောင့်ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့သူငယ်ချင်းတွေက ကျနော့်မိန်းမကျမ်းကြေမှုကိုမသိကြဘူး။အပြင်မှာလည်း ကျနော်က ကောင်မလေးတွေကို ပိုးတာပန်းတာမှမရှိတာ။ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲကခလေးတွေနဲ့လည်း ကစားတာပဲအရီးလှက ကျနော်ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကတည်းက အတူမအိပ်ရလို့တဲ့ သားလေးအရီးလှနဲ့လာအိပ် ။ဟိုကောင်မတွေအပေါ်ထပ်မှာ အိပ်လေ့မယ်ဆိုပြီး အောက်ထပ်အခန်းထဲမှာအိပ်ရတယ်။

အရီးလှတို့အိမ်ရှေ့မှာ ကုန်စုံဆိုင်ရှိတယ် ။ဒါကလည်း အဘဆုံးပြီးမှ ဖွင့်တာ အတော်ရောင်းရပါတယ် အရီးလှသမီးတွေကို လာပိုးတဲ့ သူတွေကြောင့်လည်းရောင်းရတာပါတယ် ။ကျနော့်ကို ယောက်ဖလေးယောက်ဖလေး နဲ့ကာလသားတွေကစကြတယ်သင်းသင်းနဲ့နှင်းနှင်းကတော့ အဘကိုတူတာ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သွယ်သွယ် အသားညိုညို နှာတံပေါ်ပေါ်ချောကြတယ်။

အရီးလှက တင်ဆုံကြီးကြီး မျက်နှာပြားပြားအသားဖြူတယ် ။မနက်ဆို ဆိုင်ကူဖွင့် ညဆို ဆိုင်ကူပိတ်ပေးရတယ် အရီးလှလည်း ကျနော်လာနေလို့အတော်သက်သာရာရတယ်။အရီးလှက အိပ်တဲ့အခါ မီးတွေအကုန်ပိတ်အိပ်တာ ကျနော်ပူဆာလို့ အခန်းပြင်က မီးပွင့်သေးသေးလေးတစ်လုံးဖွင့်ပေးတာ ။ကျနော်သရဲကြောက်တတ်မှန်းသိတာလည်းပါတယ်။

အိမ်သာသွားရင် ညဆိုအရီးလှ လိုက်ပို့ရတုန်း အရီးလှ ဖင်ဆုံကြီးတွေကို ငယ်ငယ်ကလိုပဲ ခွအိပ်တုန်း အရီးလှအပေါ်ကျနော် နှာစိတ်လည်းမရှိသေး။ဟိုညီအမကို ကျက်စာတွေချပေးပြီး ကျနော်ကဆင်းအိပ်တယ် အရီးလှကတော့ အကြောတွေတက်လို့အိပ်မရ ဘူးလို့ပြောနေတယ်။

ကျနော်လည်း အိပ်ခြင်စိတ်များနေတော့ နှိပ်ပေးရမလားမပြောမိ။ အရီးလှဖင်ကို ခွပြီးအိပ်လိုက်တော့တယ်။ တရေးနိုးတော့ ကျနော့လီးက သေးပေါက်ခြင်တာကြောင့် မာတောင်နေတယ် ။အရီးလှဖင်းကြားကို ထောက်မိတော့အားနာသွား တယ် ။အရီးလှက လက်ကိုနောက်ပြန်ကျနော့်ဟာကို ကိုင်ပြီး ကောင်လေး ခလေးခလေးဆိုပြီးနည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ နင့်အဘတောင် နင့်ကိုမမှီဘူးတဲ့။အရီးလှ သားသေးပေါက်ခြင်လို့ဆိုတော့ သေးလိုက်တယ်ပေးတယ်။

ကျနော်အခုမှသတိရတယ်။ ကျနော်ဖာမချဂွင်းမထုတာကို ၃ လလောက်ရှိပြီ။ အတောင်ကမကျသေး ။ခြင်ထောင်ထဲရောက်တဲ့အရီးလှ သက်ပြင်းတချချနဲ့အိပ်မပျော် အရီးလှ အကြောတက်နေလား သားနှိပ်ပေးမယ် ဆိုတော့ ကောင်းတယ်သားရယ် တဲ့။အရီးလှက ကျနော့်ကို ကျောခိုင်းခြေဆင်းထိုင်တယ် ကျနော်ကပုခုံးကို နှိပ်ပေးတယ် ။

အကျီက ထူနေတော့ လက်မပေါက်ဘူးဖြစ်နေတယ် ဒါနဲ့ သား အရီးလှ အကျီချွတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ချွတ်တယ် အခန်းအပြင်က မီးရောင်အောက်မှာ အပေါ်ပိုင်းဘလာစီရာပဲရှိတဲ့ အရီးလှဟာရေဆင်းငါးကြီးပမာ ဖြူဖွေးတုတ်ခိုင်လို့နေတယ်။အရီးလှကို ခွအိပ်ခဲ့ပေမဲ့ ဒီလိုမနှိပ်ပေးဘူး ခါးကိုနှိပ်တော့ ခါးမှ ဘလာဆီရာ သိုင်းထားတာက ပိတ်စအကျီးကြီးဆိုတော့ ခံနေပြန်ရော အရီးလှက သားလေးချိပ်ဖြုတ်လိုက်ဆိုတော့ ကျနော်ဖြုတ်လိုက်တယ်။

ခါးဆိုင်အသားတွေ တနေကုန်အငြိမ်မနေ အလုပ်လုပ်တဲ့အတွက်လားမသိ တင်းရင်းပြီး အမြှောင်းလိုက် မာကျောနေတယ် ။ကျနော်ထင်တာ အရီးလှဟာ ပျော့တွဲတွဲအသားနဲ့ လို့ထင်တာအရီးလှရေ ဒီလိုတင်းနေလို့ အကြောတက်တာဖြစ်လိမ့်မယ်ဆိုတော့ ဟုတ်မယ် ငါ့သားကအနှိပ်တကယ်တော်တယ် တဲ့ ။အရီးလှကို မျက်နှာခြင်းဆိုထိုင်ခိုင်းပြီးနှိပ်တော့ အရီးလှက ဘလာစီယာပါချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပျော့ဗဘက်ကြီးလို့ထင်ထားတာဗျာ။

ကြီးပြီး တွဲမကျဘူး ။အတွင်းအင်ဂျင်ရှယ်ကောင်းတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုူးပါပဲ ကျနော့်စိတ်လည်း ဖောက်ပြန်စပြုနေပြီ ခြေသလုံးကနေ ပေါင်ထိနှိပ်တော့ ထမိန်ကိုဆွဲတင်ပေးတယ် ။ပက်လက်မျက်စိမှိတ်မှိန်း နေတဲ့အတွက်နို့ကိုကြည့်လိုက် လီးကတောင်လိုက် ပေါင်ကြားက တဝက်ပဲဖင်ကိုမြင်ရပေမဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ခြင်စိတ်ကလည်း ပြင်းပြနေတယ်။အရီးလှ အပူထုတ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပေါင်ရင်းကအဖုလေးကို စမ်းရင်း ထမိန်ကိုတွန်းတင်လိုက်မိတယ် အမွှေးတွေတအားပါပဲလား အဖုတ်ကိုဖုံးအုပ်လို့နေတယ်။

တညလုံးသာ နှိပ်ပလိုက်ခြင်တော့တယ် ။အချိန်ဆွဲနှိပ်ခြင်ပေမဲ့ အရီးလှကတော်ပြီသားလေးတဲ့ ကျနော့်ပါးကိုနမ်းတယ် သူလည်းအပေါ်အကျီတောင်မဝတ်တော့သူ့ခါးပေါ် ကျနော့ခြေထောက်ကိုမယူပြီး ခွအိပ်ခိုင်းတယ် ။ကျနော်ကတော့ လီးနဲ့မထိအောင်လုပ်ထားမိတယ် ထိရင် မီးပွင့်တော့မှာမနက်လေးနာရီလောက်ရှိမယ်ထင်တယ် ကျနော်နိုးလာတယ်။

ငါလို့နိုးလာပါလိမ့်လို့ အံ့သြမိတော့ ကျနော်အရီးလှကို မခွထားဘူး ။ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ကိုယ်က အရီးလှအောက်ကိုလျှောနေပြီး အရီးလှ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲကို ကျနော့်လီးကဝင်နေတယ်။အဲဒါထားအုံး အရီးလှက ထောက်နေတဲ့ ကျနော့လီးကို ဖင်လုံးကြီးနဲ့ နောက်ကိုကော့တွန်းပြီး တအင်းအင်းနဲ့ကျနော်အသာလေး လှမ်းကဲကြည့်တော့ အရီးလှ မျက်လုံးမှိတ်ထားတယ်။

ကျနော်ပထမဆုံးအံ့သြမိတာပဲ သြော်အရီးလှ အိပ်မက်မက်ပြီး ဒီလိုဖြစ်နေတာကိုး ။ကျနော့်စိတ်ကလည်း ဖင်လုံးကြီးကို ကြည့်ရင်းအတော်ကြွနေပြီ ရေလိုက်ငါးလိုက်ပြန်တောင့်ပြီး နေပေးရင်း ဖင်ကြားကနေ စောက်ဖုတ်နားလောက်ချိန်ပြီး ထောက်ပေးထားတော့ ပျော့ပျော့လေး လီးလည်းအနာသက်သာတာပေါ့။

ကျနော့်စိတ်ဟာ ထမိန်ကိုဖယ်ပြီး အသားခြင်းထိုခြင်လာတယ်။ရင်ခုန်သံတွေလည်းမြန်မြန်လာပြီး ထမိန်ကို အသာလေးခြေသလုံးကနေ လှန်တင်လိုက်တာထမိန် ခါးလည်ရောက်တဲ့အထိပဲ ။ဘရာစီယာတောင် ချိပ်ပြန်မချိပ်ထားတော့ နို့တွေကို မြင်နေရတယ်။အဖုတ်ဆီလီးကို ထိအောင်ခါးကို ကော့ပြီးထည့်ထားလိုက်တယ်။

အရီးလှကတော့ တအင်းအင်းနောက်ပြန်ဆောင့်ရင်း အိပ်မက် ကမ္ဘာထဲက မထွက်ကျနော်လည်း အိပ်နေရင်း ကိုယ်ကိုရွေ့တဲ့ပုံစံနဲ့အရီးလှ ကိုနောက်ကနေခွရင်း ဘေးတိုက် အပေါ်ပေါင်ကို အသာလေးရှေ့တွန်းလိုက်အရီးလှဖင်ကြီးကို ဆွဲယူလိုက်နဲ့အလိုက်သင့်ကြိုးစားလိုက်တာအရီးလှ စောက်ဖုတ်အဝနဲ့ ကျနော့်လီးထိသွားတဲ့အထိပဲ။သေသေချာချာချိန်ပြီး အရီးလှနောက်ကိုပြန်အတွန်းမှာ အသာလေးထောက်တွန်းတွန်းလိုက်တော့ ထိပ်ဖျားက ဇွပ်ခနဲဝင်သွားတယ်။

အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကပြူထွက်နေပေမဲ့ကျနော့်လီးကို အဖုတ်အသားဆိုင်တွေက ဖိဆွဲထားတယ်။တဖြည်းဖြည်းအရီးလှမနိုးမှန်းသိတော့ ရဲတင်းလာပြီး ခါးလေးကိုကိုင်လိုက် နို့လေးကို ဗလာစီယာအသာမခပ်ဖွဖွအုပ်ကိုင်ပြီး အလိုက်သံလုပ်ပေးနေမိတယ်ကျနော့်လီးလည်းတစ်ဝက်လောက်ဝင်နေတယ် ။ဖင်လုံးကြီးတွေခံနေတော့ မဝင်တာလည်းပါတယ်အဆုံးထိဝင်ခြင်ရင်တော့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီးစောင့်မှရမယ်။

ဒီလိုလဲမဖြစ်သေးမလုပ်တာကြာတော့ ပြီးခြင်လာတယ် ။ဒါနဲ့အရီးလှခါးကို ဖက်ပြီးအလိုက်သင့်လိုးပေးရင်း ပြီးလိုက်တော့သုတ်ရည်တွေဟာ အရီးလှစောက်ဖုတ်ကြီးဆီကနေ လျုံပြီးပြန်ထွက်လာနေတာ တကယ့်အများကြီးပါပဲ။ထမိန်ကိုအသာပြန်အုပ်ပေးပြီး ခပ်ခွာခွာလေးနေပေးရင်းကျနော်အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်စောင့်ကြည့် နေတယ်။

မကြာဘူးအရီးလှ ငြိမ်သွားတယ် မနိူးမှန်းသိတော့မှ ကျနော်လည်းလိုးထားတဲ့ သံယောဇဉ်နဲ့ခွအိပ်ဖြစ်တယ်။မနက်လင်းအားစပြူတာနဲ့အရီးလှ အိပ်ယာကနိုးနေကြကျနော့်ခြေထောက်ကို အသာမပြီးသူထတယ်။ဗလာစီယာချိပ်ပြန်ချိပ်သံ အပေါ်အကျီကြယ်သီးပြန်တပ်သံထမိန်ပြင်ဝတ်ပြီး ခါတဲ့အသံ ကျနော်နားစွင့်နေတယ်။

အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်သွားတယ်အိမ်သာတံခါးဖွင့်သံပိတ်သံကြားတယ် ။ခါတိုင်းက အရီးလှသေး ပေါက်ရင်အခန်းထဲကတောင်ကြားရတယ်။အခုသေးပေါက်တာလည်းမကြားဘဲနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဗွမ်းကနဲ မြည်အောင် ဆေးလိုက် လက်နဲ့ပွတ်လိုက် ပြန်ဆေးလိုက်နဲ့ ငြိမ်သွားလိုက်။ ဆေးလိုက်ပွတ်လိုက်နဲ့ သူ့အဖုတ်ထဲက လရည်တွေကို အရီးလှရိပ်မိသွားပြီး စဉ်းစားနေတာအံ့သြနေတာဖြစ်မယ်။

ပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်လာမီးဖွင့်ပြီး အိပ်ယာပေါ်လက်နဲ့လိုက်စမ်းနေပြန်တယ် ။သူစဉ်းစားနေတာဖြစ်မယ်။ကျနော်လည်း မျက်နှာပူတာလိပ်ပြာမလုံတာနဲ့ မိုးအတော်လင်းမှအိပ်ယာကထတယ်။အရီးလှဆိုင်ခင်းပြီးတော့မှ အရီးလှကို သားအတော်အိပ်ပျော်သွားကြောင်းပြောရတယ်။

အရီးလှက ကျနော့်ကို ဆိုင်စောင့်ခိုင်းပြီး ထမင်းဟင်းချက်ဖို့ပြင်ဟိုညီအမတွေနေ့ကျူရှင်အတွက် ထမင်းထုပ်ဖို့ပြင်ရတာကိုးအငယ်ဆုံးမလေးကတော့ ကျနော်ဆိုင်ကယ်နဲ့ပို့ပေးရတယ်။ကျနော်လည်း ခလေးကျောင်းပို့ပြီးအိမ်ကိုပြန် အဝတ်အစားယူညနေခလေးကိုကြိုပြီးမှ အရီးလှတို့အိမ်ပြန်လာာခဲ့တယ်။

မျက်နှာခြင်းဆိုင်မိရင်အမူအရာ ပျက်မှာကြောက်တာကိုး ။အရီးလှအတော်နုတ်ဆိတ်နေတာ ကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ညက ကိစ္စဆိုတာပဲ ဆိုတာသိနေတယ်။ပြီးတော့ကျနော့်လက်ချက်မှန်းသိခဲ့ရင် ဘယ်လိုဖြစ်မလဲကျနော်လည်းအတော်ကြောက်နေစိုးရိမ်နေတယ်။

ဆိုင်ကူသိမ်းတော့လည်းအရီးလှက ကျနော်ကစကားစရှာပြောပေမဲ့ အရင်လို ရွှင်ရွှင်ပြပြမဟုတ် ။ဟိုညီအမကို သချာ်တွက်စာပြပေးပြီး မေးခွန်းပေးခဲ့တယ် ။အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အရီးလှကိုအကဲခတ်ရင်း အိမ်သာဖက်သွားတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်လျက် လှဲနေတာကိုတွေ့ရတယ် ။အရီးလှမအိပ်သေးဘူးကျနော်အိမ်သာက ထွက်ပြီးအခန်းရှေ့ကထွက်တော့ အရီးလှကလှမ်းပြောတယ်။

သားဟိုကောင်မနှစ်ယောက် ညဉ့်နက်မှာလားတဲ့။မနက်ဘူးအရီးလှ ဒီညစောစော သိမ်းမှာ လို့အေးဟိုကောင်မတွေ စာလုပ်ပြီးသွားရင် စကားတွတ်ထိုး မနေနဲ့။စောစောအိပ်ကြလို့ ပြောလိုက်တဲ့ ။စာတွေစစ်ပြီးတော့ သင်းသင်း နဲ့နှင်းနှင်းကို ပြောလိုက်တယ် ။နင်တို့အမေဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး မျက်နှာကြီးက မနက်ကတည်းကတည်နေတယ်။

စကားလည်းမပြောဘူး ။နင်တို့ညီအမကို စောစောအိပ်စကားပြောသံမကြားခြင်ဘူးတဲ့ ။ကျနော်လည်း မေးငေါ့ပြီးတော့ သူတို့ကို ဘာဖြစ်နေတာလဲပုံစံနဲ့ မေးတော့ သင်းသင်းက အသံကိုနှိမ့်ပြီး လင်လိုခြင်နေတာဟဲ့။နင်မသိသေးဘူး နင်ကျောင်းသွားနေတုန်းအမေနဲ့စည်ပင်က ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ကြိုက်ကြသေးတယ်။

အဲ့ဒိဦးလေးကြီးကစားဖားကြီးဟ အမေ့ကိုအပျော်ကြံတာ ။အမေကလည်းဘယ်လောက်ထိအချစ်ဆိပ်တက်နေလဲဆိုတော့ ဆိုင်ပိတ်ပြီးအခန်းတံခါးပိတ်တွေ့တာ ။သူတို့ခြင်းဘယ်လိုအနေအထားဖြစ်နေလဲမသိပေမဲ့ ငါတို့တွေ အဲ့လူကြီးကို ကြမ်းလွှတ်လိုက်လို့မလာတော့တာ။ ငါတို့ကို အမေက မကြည်ဘူး။ကျနော်လည်းအိမ်အောက်ထပ်စဉ်းပြီး စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုအိမ်အောက်စားပွဲမှာ ထိုင်ဖတ်နေမိတယ်။

စာဖတ်တယ်ဆိုတာထက် အရီးလှအိပ်မက်ထဲကလူဆိုတာ သင်းသင်းပြောတဲ့လူဆိုတာ ဖြစ်မယ်ဆိုတာဖြစ်မယ်။ ဒါဆိုအဲ့လူနဲ့ လိုးတဲ့အဆင့်တော့ရောက်မှာပဲ။အရီးလှလည်း ပြတ်လတ်နေ တာကြာတော့ စွဲနေမှာပေါ့။ စားကောင်းဖို့ပြင်တုန်းသမီးနှစ်ယောက်ဖျက်လို့ငတ်ရတာ ။အရီးလှအိမ်သာကပြန်ထွက်လာပြီး ကျနော့်ကို သားအိပ်မယ်လေတဲ့ ကျနော်လည်းစာအုပ်ပိတ်ပြီးစားပွဲပေါ်တင်ပြီး အခန်းထဲဝင်ခဲ့တော့တယ်။

အရီးလှအခန်းပြင်ပြန်ထွက်ပြီးအပြင်မီးကို ပိတ်လိုက်တယ် ။ကျနော့်ကို လျှပ်စစ်ဝါယောရှော့ဖြစ်ပြီးဟိုဘက်လမ်းမှာလောင်လို့တဲ့ သားကြောက်ရင် သားကိုဖက်အိပ်ပေးမယ်တဲ့ ။အရီးလှက ကျနော့်ကို ကျောမပေးတော့ဘဲ ကျနော့်ကိုကြည့်နေတယ်။အမှောင်ထဲမှာ ဝါးဝါးတော့မြင်ရတယ်။

ကြောက်လားတဲ့ မေးတယ် အရင်လိုတော့မကြောက်တော့ပါဘူး ။ခလေးတုန်းကတော့ကြောက်တာပေါ့ ဆိုတော့အခုလူကြီးဖြစ်ပြီပေါ့ တဲ့ ။ညကတည်းက အရီးလှသိတယ်။ သားကလူကြီးအဖြစ်လွန်နေတာတဲ့။ ကျနော်လည်း လန့်သွားတယ်အရီးလှကဆက်ပြောတယ် ။ငါ့ဖင်ကို ဒူးနဲ့လာထောက်နေလားပေါ့။

ဘယ်ဟုတ်မလဲ နည်းတဲ့ဒူးကြီးမဟုတ်ဘူး ဒ။ါတောင်သေးပေါက်ခြင်လို့တဲ့ ကျနော့်ကို လာဖက်အိပ်ဆိုပြီးဟိုဘက်လှည့်ပေးတယ် ။ကျနော်လည်း စိတ်ပေါ့သွားပြီး ဖက်အိပ်တယ်။ ကျနော်ငပဲကလည်း စိတ်ပေါ့သွားမှ တောင်လာလိုက်တာအရီးလှတင်ပါးကို ထောက်နေတယ်။အရီးလှက လက်နဲ့ကျနော့်ကို အသာပုတ်တယ်ကျနော်အိပ်ပျော်နေဟန်နဲ့ ယောင်သလိုညဉ်းသလိုနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်ပြီးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။

ဖြစ်ခြင်တော့ ပုဆိုးကျွတ်ပြီး လီးကအပြင်မှာထောင်နေတယ်။အရီးလှက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုစမ်းပြီး အိပ်မအိပ်စမ်းတယ်အရီးလှလက်က ကျနော့်ငပဲကို လာထိရော အရီးလှကျနော့ဟာကိုကိုင်လိမ့်မယ်မထင်ဘူး ။ကိုင်ပြီးဆွပေးနေတယ်ဗျာ ဂွင်းထုသလိုလဲမဟုတ်ဘူး ။အသာလေးပွတ်နေတာ ကျနော်လည်းအစွမ်းကုန်ကိုကောင်းနေတာသောက်ထားတဲ့ဆေးအရှိန်ကြောင့် အစွမ်းကုန်ကို ကြီးလာတာအရီးလှလက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။

အမှန်တော့ ကျနော်ကောင်းလွန်းလို့ လှည့်လိုက်တာ ။အရီးလှအသာလေးလွှတ်ပြီး ဟိုဘက်လှည့်သွားရောကျနော်လည်း အိပ်ပျော်ယောင်ဆောင်ရင်းအရီးလှဘက်လှိမ့်ပြီးဖင်ကို လှမ်းထောက်လိုက်တော့တယ်။အရီးလှလည်း သက်ပြင်းတွေချလို့ပေါ့နောက်တော့ပေါင်ယားလို့ကုတ်နေတယ်ပေါ့ ။ဘယ်ဟုတ်မလဲ ထမိန်ကို ကုတ်နေရင်းလှန်တင်တာ ကျနော့်လီးထမိန်နဲ့ညိပါလာမှသိတာ ။အရီးလှလည်း အိပ်နေရင်းကိုယ်ကိုယ်ပြင်နေတဲ့ပုံနဲ့ အထက်ကိုတိုးသွားတယ်။

အမှောင်ထဲမှာ ဖင်ဆုံကြီး ကို မြင်နေရတယ် ။ကျနော်လည်း လက်ကို ခါးပေါ်လှမ်းတင်တော့ ဖင်ကို ကျနော့်ဘက်တိုးပေးတယ်။ ကျနော့်လီးနဲ့ အရီးလှအဖုတ်နဲ့. ထိနေပြီ ကျနော်လည်းအကဲခတ်နေမိတယ်။ လီးကတော့ မာနေတာပဲ။အရီးလှအသာလေး နောက်ကိုတွန်းပေးတယ်။ ကျနော်လည်းအသာလေး လီးကိုကော့လိုက်တော့ဒစ်ဖျားအထိဝင်သွားတယ်။

ထူးခြားတာက ညကအရီးလှက အိပ်နေပြီးကျနော်ကလုပ်တာ အခုက ကျနော်က အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်ပြီးအရီးလှကလုပ်ပေးရတာ နောက်ပြန်ဆောင့်ရင်းအရီးလှ ကြမ်းလာတော့ ကျနော်အသာလေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ လီးနဲ့အဖုတ်ကျွတ်သွားတာ ပလွတ်လို့တောင်မြည်တယ်အရီးလှ တဟင်းဟင်းနဲ့ဖြစ်နေပြီကျနော့်လီးကို လာကိုင်တယ်ပြီးတော့ မထင်မှတ်တာ ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်အပေါ်အသာလေးခွတယ်။ လီးကိုသူ့အဖုတ်ကြီးထဲထိုးသွင်းရင်းစောင့်တယ် ။ကျနော့်အပေါ်မဖိမိအောင်သတိထားတယ်။

ခိုးလုပ်တယ်ပေါ့ ဖီးအရမ်းးတက်လာတော့ဘယ်ရမလဲ ။ကျနော်လည်းနိုးလာတဲ့ပုံစံနဲ့ သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး အသာဆွဲထတော့ အရီးလှငုတ်တုတ်ကြီးငြိမ်နေတယ်။

ကျနော်အသာဆွဲထပြီးအရီးလှကို ဖက်လိုက်တယ်ပြီးတော့နမ်းလိုက်တယ် ။အရမ်းကောင်းတာပဲ သားအိပ်မက်မက်တာ မှတ်လို့အရီးလှရယ်ကောင်းလိုက်တာဆိုတော့ကျနော့်ကိုပြန်နမ်းတယ် ။နုတ်ခမ်းခြင်းပါနမ်းပြီးအရီးလှဆောင့်ပေးတယ်။

ကျနော်လည်းအရီးလှနို့ကြီးတွေကိုစို့ပေါ့ သိပ်ဆရာကျတဲ့ပုံတော့စို့လို့မရဘူး ။ခလေးတွေစို့သလိုအရီးလှလည်းကုတင်ကအသံအရမ်းမြည်လာတဲ့အထိ စောင့်လိုက်ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းလိုက်နဲ့အရီးလှ သားလီးထိပ်က သေးပေါက်ခြင်သလို တင်းနေပြီလို့ခလေးအထာနဲ့ပြောတော့အရီးလှ ပွတ်ဆွဲရင်းအင်း အင်း အင်း ဆိုပြီးကျနော့်ကိုအသေဖက်ထားတယ် တဆတ်ဆတ်တွန့်ရင်းဖြစ်နေတယ်။

ကျနော်သိတာပေါ့ အဲ့မှကျနော့်သုတ်ကို ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။အရီးလှ ကျနော့်ကို အနမ်းတွေခြွေရင်းချစ်လိုက်တာခလေးရယ်တဲ့။နောက်နေ့လုပ်ခြင်သေးလားတဲ့။ ဟုတ်ကဲ့ပေါ့။အရီးလှက ပြန်ချုပ်တယ် ။လုပ်ခြင်ရင်ဘယ်သူမှ ရိပ်မိလို့မရဘူးခလေးရယ်တဲ့ ။ဟုတ်ကဲ့ ဒီလောက်ကောင်းတာ သားအပျတ်မခံဘူးလို့ လိမ်မာလိုက်တာ မေ့သားလေးတဲ့ ။

အရီးလှစိတ်ထဲမတော့ကျနော့်ကို အခုမှစလုပ်ဖူးတယ်လို့ထင်နေရှာတယ် ။မနက်လင်းဆိုင်ခင်းကျတော့အရီးလှ မျက်နှာကြည်သာနေတယ်။သင်းသင်းတို့ကျူရှင်သွားဆိုင်မှာနေ့လည်ဘက်လူရှင်းတော့ဆိုင်ရှေ့ကခင်းထားတာတွေကို ပြန်သိမ်းနေတယ်။ကျနော်လည်း အားဆေးသွားပြန်သောက်တာ ဆိုင်ဈေးလာဝယ်တဲ့ အရီးလှအရွယ်အဒေါ်ကြီးက ဟဲ့အလှဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ တဲ့ ကျမနေလဲမကောင်းခြင်တာနဲ့တဲ့နင့်တူကို ရောင်းခိုင်းပေါ့ဆိုတော့ ခလေးတွေကို မခိုင်းခြင်ဘူးအမရယ်တဲ့။

ကျနော်လည်းအိမ်သာထဲဝင်ပြီးကြာဆေးလိမ်းထားပြီးငပဲကိုဆွကြည့်နေတယ်။အရီးလှဆိုင်ပိတ်ပြီးခြံတခါးသော့ခတ်တယ် အိမ်အောက်တံခါးကိုတော့ မပိတ်ဘဲအသာစေ့ထားတယ်အရီးလှက ညဘက်မှလုပ်မှာ တကယ်နေမကောင်းတာများလားပေါ့။

အခန်းထဲမှာ လှဲနေတဲ့အရီးလှကို အရီးလှနေမကောင်းဘူးလားဆိုတော့ ကောင်းပါတယ်တဲ့။ကျနော်လည်းခုတင်ပေါ်ပဲတက်ရမလိုအောက်ဆင်းရမလိုနဲ့ အရင်က ဖင်ဆုံထွားကြီးတွေဆို မှန်းထုတဲ့အထဲတောင်မပါတဲ့ကျနော် အရီးလှဖင်ကြီးကိုတော့စွဲမက်နေပြီ ။အရီးလှ နှိပ်ပေးရမလားလို့ စကားစတော့ သဘောတဲ့ ကျနော်လည်းခုတင်ပေါ်တက်ပြီးဖင်ကြီးကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်။

နောက်တော့စိတ်ကမထိန်းနိုင်တော့ဘူး ။အရီးလှဘေးဝင်လှဲပြီး နို့တွေနိုက်မိတော့တယ် ။အရီးလှက ပက်လက်လှန်ပေး တော့တက်ခွပြီး နုတ်ခမ်းတွေစုပ်ဖာသည်မတွေနဲ့လုပ်သလို လုပ်မိတော့တယ်။အရီးလှကို ကျနော်ငယ်ငယ်ကတည်းက အဘနဲ့အိပ်တာတောင် အဘက မစပဲအရီးလှကစတာ အတော်နှာထန်တာကိုပြန်အမှတ်ရသွားတာလည်းပါသပေါ့။

ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုဖြဲပြီးကျနော် ယက်ပလိုက်တာ အော်လိုက်တာ အာ့ အာ့ အား ဆိုပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားတယ် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနဲ့ စဆော်တယ် ။ကျနော့်လီးတုတ်တာ တော့မှန်တယ်အသာလေးပဲ ဒါပေသည့်ရှည်တာက အတော်အထောက်အကူရတယ်ပြောရမယ်။

အရီးလှအတော်ကောင်းနေတယ် ။လေးဘက်ထောက်ပေးအရီးလှဆိုတော့ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး ကျကျနနကုန်းပေးတာ။ အိုးကြီးကိုက အယ်နေတာပဲ လီးအဝင်အထွက်ကိုကြည့်ပြီးကျနော်တော့ခံစားမှုအထွတ်အထိပ်ရောက်နေတယ် ။အရီးလှကတော့ ကောင်းလိုက်တာကွယ် စောင့်တဲ့အရီးလှကို တခါတည်းနှစ်ချီပြီးအောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

သင်းသင်းတို့ပြန်မလာခင် အိမ်ပေါ်တက်ရင်းတွယ်ကြတာပဲ။ ညဦးပိုင်းသင်းသင်းတို့မအိပ်သေးရင် အရီးလှက ပလွေမှုတ်ပေးတယ်အိပ်ပြီဆိုတာသေချာရင် ခုတင်အောင်မှာကို အားရပါးရလိုးကြတာ။

အရီးလှနဲ့ကျနော်လိုးကြတဲ့သက်တမ်းဟာ အရီးလှ ကာမဆက်ဆံလို့မရတဲ့ အရွယ်အထိပဲနာကျင်မှုတွေဖြစ်လာလို့လေ။ ဒါတောင်ကျနော့်ကို မှုတ်ပေးရှာတယ် ။ကျနော့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်သလဲဆို နှင်းနှင်းနဲ့လိုးရဖို့အထိ ဂွင်ဆင်ပေးတဲ့အထိပါပဲ ။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

မိသားစုအတွင်းထဲက လျို့ဝှက်ချက် (စ/ဆုံး)

မိသားစုအတွင်းထဲက လျို့ဝှက်ချက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အာကာမင်း

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သာယာကုန်းရွာ။ သာယာကုန်းရွာဆိုတာက အိမ်ခြေ ၇၀၀ ကျော်ရှိသော ရွာကြီးတရွာဖြစ်ပြီး လူဦးရေအားဖြင့် ၂၅၀၀ လောက်ထိ နေထိုင်ကြသော ရွာကြီးတရွာလည်း ဖြစ်သည်။ အများစုသောလူတွေမှာ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးဖြင့်သာ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုကြပြီး တချို့ကလည်း တခြားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်ကြသည်လည်း ရှိကြသည်။ထိုရွာထဲမှာ လူချမ်းသာဆိုတာက လက်ချိုးရေတွက်လို့ရနိုင်ပြီး အလယ်အလတ်များသာပေါများကြသည်။ ထိုသာယာ ကုန်းရွာရဲ့ လူချမ်းသာမိသားစုတွေထဲမှာ နိုင်ဇော်တို့မိသားစုလည်း အပါအဝင်ဖြစ်သည်။ နိုင်ဇော်တို့မိသားစုက ငွေကြေးချမ်းသာသော လယ်ပိုင်ရှင်တောသူဌေးများဖြစ်ကြပြီး လယ်ဧကပေါင်းရာနဲ့ချီပြီး ပိုင်ဆိုင်ထားကြသည်။

ထို့ကြောင့် ရွာထဲတွင် အတော်အတန်သြဇာလည်းရှိုပီး တခြားလူတွေနဲ့မတူဘဲ သီးသန့်လိုဖြစ်နေကြသည်။ နိုင်ဇော်တို့မိသားစုဝင်များမှာ စုစုပေါင်း 7 ဦးအထိရှိကြပြီး ထိုသူများမှာ ၁ ။ ဦးသော်က။ ဦးသော်ကမှာ အသက် ၆၅ နှစ်ခန့်ရှိပြီ နိုင်ဇော်၏အဘိုးလည်းဖြစ်သည်။ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် အသားညိုကာ စည်းကမ်းကြီးသောသူလည်း ဖြစ်သည်။ 

အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်သော်လည်း သန်မာဖျက်လက်နေတုန်းဘဲဖြစ်ပြီး ရာဂရမ္မက်လည်း ပြင်းထန်သည်။ သူငယ်စဉ်အချိန်တုန်းက မိန်းမကိစ္စမှာအလွန်နာမည်ကြီးခဲ့ပြီး ယခုအချိန်အထိ သွေးသားရမ္မက်ကို အသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေတုန်းဘဲဆိုတာ အပြင်လူတွေမသိကြပေ။ ၂ ။ ဒေါ်အိမ်စည်။ ဒေါ်အိမ်စည်က ဦးသော်ကရဲ့ဇနီးဖြစ်ပြီးနိုင်ဇော့်အဘွားဖြစ်သည်။ အသက် ၆၀ ခန့်ရှိနေပြီး ကျန်းမာရေးအလွန်ကောင်းကာ ဖျက်လက်နေတုန်းဘဲဖစ်သည်။

ဒေါ်အိမ်စည်မှာ နို့များနှင်ဖင်တွေကကြီးမားပြီး အသက်အရွယ်အရ ဗိုက်လည်း အနည်းငယ်ပူနေသည်။ သူမရဲ့နို့တွေနဲ့ဖင်တွေကတော့ တင်းမာကျစ်လစ်မနေတော့သော်လည်း အလွန်ပျော့တွဲနေတာမျိုးလည်း မဖြစ်အောင်အတွက် ဆေးဝါးတွေနဲ့ထိန်းသိမ်းထားသည်။ ၃ ။ ဦးဇော်မင်း။ ဦးဇော်မင်းမှာ နိုင်ဇော့်အဖေဖြစ်ပြီး အသက် ၄၅ နှစ်ခန့်ရှိသည်။ ဦးဇော်မင်းမှာ မိသားစုစီးပွားရေးကို ပါဝင်မပတ်သတ်ဘဲ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ငန်းဖြင့်သာ လုပ်ကိုင်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ နှစ်ရှည်လများရုံးထိုင်လုပ်ရသောကြောင့် ဗိုက်ရွှဲပြီး အလွန်ဝနေလေသည်။ ၄ ။ ဒေါ်တင်တင်မာ။

ဒေါ်တင်တင်မာက နိုင်ဇော့်အမေဖြစ်ပြီး ဦးဇော်မင်းရဲ့ဇနီးလည်းဖြစ်သည်။ သူမအသက်မှာ ၄၃ နှစ်ခန့်ရှိနေပြီး တမိသားစုလုံးရဲ့ အိမ်ရှင်မလည်းဖြစ်သည်။နေ့စဉ်နှင့်မျှ အိမ်အလုပ်တွေလုပ်နေရသောကြောင့် သန်မာဖျက်လက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းအဖုအထစ် အမို့အမောက်တွေနဲ့ လှပနေတုန်းဘဲဖြစ်သည်။ သူမခန္ဓာကိုယ်နှင့် လှပနေသောမျက်နှာက နိုင်ဇော်ကိုအရူးတယောက်လို ဖြစ်စေသည့်အပြင် သူသာသူ့အဖေ့နေရာမှာဆိုပါက သူ့အမေ့ကိုအချိန် ပြည့် မျက်စိအောက်ကနေအပျောက်မခံနိုင်ဟု စဉ်းစားမိရင်းကိုယ့်အမေအပေါ်မှာ တိတ်တခိုးဖြင့် ချစ်ခင်စုံမနေလေသည်။ ၅ ။ မင်းဇော်။ မင်းဇော်က အသက် ၂၃ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ဘွဲ့ရပြီးသာလည်းဖြစ်ကာ အတည်တကျအလုပ်တခုကို ရှာဖွေနေတုန်းဖြစ်သည်။

အရပ်မြင့်မြင့်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ထွားကျိုင်းသန်မာကာ ကြည့်ကောင်းသောလူတယောက်ဖြစ်သဖြင့် မိန်းကလေးများအနေနဲ့ မငြင်းပယ်နိုင်သောလူတယောက်လည်း ဖြစ်သည်။ ၆ ။ သီရိဇော်။ သီရိဇော်က အသက် ၂၁ နှစ်အရွယ်ဖြစ်ပြီးသူတို့မိသားစုရဲ့ ဒုတိယအလှဘုရင်မတပါးလည်း ဖြစ်သည်။အမေဖြစ်သူဒေါ်တင်တင်မာနှင့် အဘွားဖြစ်သူဒေါ်အိမ်စည်တို့ဆီကနေ လှပမှုတွေကိုအမွေဆက်ခံထားသဖြင့် သူမရဲ့နုပျိုမှုနှင့်ပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ အလှဘုရင်တပါးဖြစ်နေတော့သည်။ 

ငယ်ရွယ်သူပီပီ အဝတ်အစားကအစ ခေတ်မှီပြီး စတိုင်လ်ကျကျနေတတ်သည်။ သူမရဲ့ တောင်းတင်းလှပသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် နုနယ်ကာချောမောလှပသောမျက်နှာတို့ကြောင့် သူမကိုပိုင်ဆိုင်ချင်သည့်ပုရိသတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသော်လည်း သူမကတော့တယောက်ကိုမျှပင် စိတ်မဝင်ချေ။

နိုင်ဇော်။ နိုင်ဇော်ကတော့ သူကိုယ်တိုင်ဘဲဖြစ်ပြီး အ သက် ၁၉ နှစ်ခန့်ရှိကာ အိမ်ရဲ့အငယ်ဆုံး အထွေးဆုံးလည်းဖြစ်သည်။ သူ့ရဲ့ခံယူချက်က ထူးဆန်းသည်။ ဘယ်မိန်းမကိုမှ သူမအလိုမတူဘဲ လိင်မဆက်ဆံသလို ဘယ်လိုမိန်းမမျိုးကဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုလိုလားနေပါက သူမဆန္ဒကိုဖြေဖျောက်ပေးရမည်က သူ့တာဝန်ဟု သတ်မှတ်ထားသည်။ ဒါက သူတိုမြိသားစုဝင်တွေဘဲဖြစ်သည်။ 

သူတို့အိမ်ရဲ့ထူးခြားချက်မှာ အိမ်ထဲမှာရှိနေကြချိန်တွေမှာ အဘွားဖြစ်သူဒေါ်အိမ်စည်ကအစ သူ့အမေဒေါ်တင်တင်မာအလယ် သူအမသီရိဇော်အဆုံး ဘယ်သူမှအတွင်းခံမဝတ်တတ်ကြပေ။ နိုင်ဇော်တယောက် သူရဲ့စာမေးပွဲပြီး၍ နွေရာသီရက်ရှည်ပိတ်ရက်တွင် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ သူ့အိမ်ကိုကြိုတင်အကြောင်းကြားမထားဘဲ ပြန်လာလိုက်သဖြင့် ကြိုဆိုမည့်သူမရှသည့်အပြင် အိမ်တံခါးပိတ်ထားတာကိုပါကြုံလိုက်ရသည်။

အချိန်က နေ့လည် ၁ နာရီကျော်ပြီဖြစ်သဖြင့်ထမင်းစားသောက်ကြပြီး တရေးတမောအ်ပ်နေကြဟန်တူသည်။ ထို့ကြောင့် အိမ်အနောက်ဖက်ကိုပတ်ကြည့်ပြီး ပွင့်နေသောပြတင်းပေါက်ကနေ ကျော်ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်တွင်သူ့အခန်းကအပေါ်ထပ်မှာရှိသဖြင့် ကိုယ့်အခန်းဆီကိုဘဲ အရင်ဆုံးသွားလိုက်သည်။ အမေ့အခန်းကိုကျော်ပြီးမှ သူ့အခန်ကိုသွားရသဖြင့် အမေ့အခန်းရှေ့ကနေဖြတ်လာခဲ့သည်။ 

ထိုအချန်တွင် မသိစိတ်၏ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် အမေ့အခန်းတံခါးကိုအသံမမြည်အောင် အသာလေးဟပြီး ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ အမေက ကုတင်ပေါ်တွင် ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့်အိပ်ပျော်နေတာကိုတွေ့ရပြီး အမေ့ပေါင်ကြားကိုတော့ သေချာမမြင်ရပေ။ သို့သော် ဖြူဖွေးပြီးတင်းမာထွားကျိုင်းလှသောနို့တွေ ပေါင်တံတွေ ဖင်တွေကိုကြည့်ပြီး သူလီးကတောင်လာရသည်။သူသေချာသတိထားကြည့်မိတော့မှ အမေကအိပ်ပျော်နေတာမဟုတ်ဘဲ လှဲလျောင်းနေတာဖြစ်ပြီး အမေ့ညာဘက်လက်က သူမပေါင်ကြားကိုရောက်နေတာကိုလည်း တွေ့ရသည်။

အမေကသူမတယောက်ထဲရှိနေသည်ဟု ထင်မြင်ယူဆထားပြီး လွတ်လပ်စွာအာသာဖြေနေတာဖြစ်သည်။သူ့အနေနဲ့အလွန်ကံကောင်းလို့သာ ယခုလိုမြင်တွေ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် အမေ့ပါးစပ်ကအသံတချို့ထွက်လာတာကိုကြားရသဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲချကာ အမေ့ကိုချောင်းကြည့်ရင်းထုနေလိုက်သည်။ သူသုတ်ရည်တွေကအမေ့တံခါးဆီကိုပန်းထွက်သွားချိန်မှာဘဲ သူ့ပုခုံးပေါ်ကိုလာထိသော အထိအတွေ့တခုကြောင့် တကိုယ်လုံးတုန်ခိုက်သွားပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့အနောက်တွင် သူ့အ ဘွားဒေါ်အိမ်စည်က သူ့ကိုပြုံး၍ကြည့်နေပြီး အသံမထွက်ရန် သတိပေးသည်။ ထို့နောက် ခြေဟန်လက်ဟန်ဖြင့် သူ့အ ခန်းထဲကိုခေါ်သွားသဖြင့် သူ့မှာကုပ်ကုပ်လေးနဲ့လိုက်လာရ သည်။ အဘွားအခန်းကိုရောက်သောအခါ အဘွားက သူ့ကိုစိတိမပူရန်ပြောသည်။

ထို့နောက် သူမလက်တွေက သူ့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်သဖြင့် သူ့မှာအံ့သြလွန်းသဖြင့်မှင်တက်နေမိသည်။ သူအံ့သြမှင်တက်နေချိန်မှာဘဲ အဘွားက သူ့လီးကိုသူမပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး သူ့လီးထိတ်ကစိမ့်ထွက်နေသော သုတ်ရည်တွေကိုစုတ်ပေးနေသည်။ ထို့နောက် အဘွားက သူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီး

“ မြေးဟာက မြေးအဖိုးဟာနဲ့တောင် တူနေပါလားကွဲ့။ဒါပေမယ့် မြေးအရည်တွေကပိုပြစ်ပြီး ပိုအရသာရှိတယ်” 

ဟု ပြောလေသည်။ ထို့နောက် အဘွားကသူ့ကိုကုတင်ပေါ်မှာထိုင်စေပြီး သူ့ဘေးမှာကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ သူအံ့သြနေမှန်းရိပ်မိသဖြင့် သူမက 

“ အံ့သြမနေပါနဲ့မြေးရယ်ဒါတွေအားလုံးက မြေးအဖိုးကြောင့် ဖြစ်လာရတာဘဲ”

ဟု အစပြုကာ ပြောလိုက်သည်။ထိုအခါ သူက 

“ ဘယ်လိုတွေလဲ အဘွားရယ်သားတော့ဘာမှကို နားမလည်တော့ဘူး” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဘွားက “အဘွားအတွက် လီးစုတ်တယ်ဆိုတာကဘာမှမဆန်းဘူးမြေးရဲ့။မြေးအဖိုးနဲ့မညားခင်တုန်းကအဘွားကကြေးစားတယောက်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်” ပြန်ဖြေလိုက်သဖြင့် သူအလွန်အံ့သြသွားရသည်။ ထိုအခါအဘွားကဘဲဆက်ပြီး

“ ဘာမှမထူးဆန်းပါဘူးမြေးရယ်မြေးအမေဆိုရင်လည်း သူကြိုက်တဲ့လူကိုကုန်းပေးနေတာအဘွားသိသားဘဲ။ ဒါပေမယ့် အဘွားဘာမှမပြောခဲ့ပါဘူး။မိန်းမချင်းလည်း ကိုယ်ချင်းစာမိတယ်လေ။ မိန်းမတယောက်က ဆန္ဒပြင်းပြလာရင် သားတို့ အဖေတို့ကိုတောင်မသိတော့ဘဲ ကုန်းပေးကြတာမျိုးမြေးရဲ့” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူက

“ ဒါဆိုရင် အဖွာနဲ့သားအဖေနဲ့ရော လုပ်ဖူးကြလား?” 

ဟု သွေးတိုးစမ်းပြီး မေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ အဘွားက

“ အဲဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုးတော့ မရခဲ့ဘူးမြေးရဲ့အခွင့်အရေးသာရခဲ့ရင်တော့ အဖွားမွေးထားတဲ့သားရဲ့လီးကို အရသာခံကြည့်မိမှာအမှန်ဘဲ” 

ဟု ဖြေလေသည်။ထို့ကြောင့် သူက

“ အခုချိန်မှာသာ အဖေကအဘွားကိုလိုးမယ်ဆိုရင်အဘွားဘာလုပ်မှာလဲ” 

ဟု ပြန်မေးသောအခါ အဘွားက 

“ တနေကုန် တညလုံး ကုတင်ပေါ်ကမဆင်းဘဲ အလိုးခံပြစ်လိုက်မှာပေါ့မြေးရယ်။ မြေးလည်း မြေးအမေကိုအဲလိုလိုးချင်နေတာမလားကွဲ့” 

ဟု သူ့ကိုပြန်ပြီး မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ သူက 

“ ဟုတ်တယ်အဘွားရယ်သားအမေ့ကို လိုးချင်နေတယ်မရရအောင်ကို လိုးမယ်ဗျာ” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဘွားက အားတက်သရော်ဖြင့် 

“ မှန်တယ်မြေး။ ငါ့မြေးမလိုးရင် တခြားတစိမ်းက ငါ့မြေးအမေကိုလိုးလိမ့်မယ်။ ဒီတော့ တစိမ်းနဲ့ပေးလိုးမယ့်အစားငါ့မြေးကိုယ်တိုင်ဘဲ လိုးသင့်တယ်” 

ဟု ထောက်ခံလေသည်။ သူက 

“ ဒါပေမယ့် သားဘယ်ကစရမလဲဆိုတာ မသိဘူး” 

ဟု စောဒကတက်လိုက်သောအခါ အဘွားက 

“ ဒါကလွယ်ပါတယ်မြေးရယ်မြို့ပေါ်မှာ ငါ့မြေးအဖေရဲ့ မိတ်ဆွေတယောက်ရှိတယ်။သူကတည်းခိုခန်းပိုင်ရှင်တယောက်ပေါ့။အဲလူဆီကို ငါ့မြေးအမေက အပတ်တိုင်းသွားတတ်တယ်။ ဒီလောက်ဆိုငါ့မြေးသဘောပေါက်လောက်ရောပေါ့။ ငါ့မြေးဖုန်းနဲ့ video ရိုက်ထားလိုက်ပြီး ငါ့မြေးအမေကိုပြန်ပြပြီး အကျပ်ကိုင်လိုက်တော့” 

ဟု ညွှန်ကြားလေသည်။ ထိုအခါ သူက 

“ သားသိပြီအဘွားအဘွားကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်” 

ဟု လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲဖြင့် ပြောလိုက်သောအခါ အဘွားကသူမဝတ်ထားသောထမိန်ကို ခါးအထိလှန်တင်လိုက်ပြီး

“ ကျေးဇူးတင်ရင် အဘွားကို လိုးမပေးတော့ဘူးလား” 

ဟု မေးလာသဖြင့် သူလည်းရေငတ်တုန်း ရေတွင်းထဲကျဆိုသလိုဖြစ်သွားပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ အဘွားကသူမပေါင်တွေကိုကားပေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်ချလိုက်သဖြင့် အဘွားပေါင်ကကြားထဲဝင်လိုက်သည်။ အဘွားစောက်ပတ်မှာ အရည်တွေစိမ့်ထွက်ပြီးစိုရွှဲနေသဖြင့် သူ့လီးကိုအဘွားစောက်ပတ်မှာတေ့ကာ ဖိချလိုက်သည်။ အဘွားစောက်ပတ်ထဲကိုသူ့လီးက ရှောခနဲ့တိုးဝင်သွားပြီး သူလည်းတအားဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်သည်။

အခန်းတံခါးကိုလော့ချထားခဲ့ပြီးသားဖြစ်၍ အသက် ၆၀ ကျော်အဘွားစောက်ပတ်ကို စိတ်တိုင်းကျဘဲအားနဲ့မာန်နဲ့ ဆောင့် လိုးနေလိုက်သည်။ သူ့အဘွားက တချိန်ကကြေးစားဖာ သည်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် အပေးကောင်းသဖြင့် သူလိုးရသည်မှာ အလွန်ကောင်းနေသည်။ အသက် ၆၀ ကျော်နေပြီဖြစ်သော်လည်း သူ့လိုဆယ်ကျော်သက်ကောင်လေးတ ယောက်နဲ့ စည်းကျကျကျဖြင့် အပေးအယူမှန်မှန်လှုပ်ရှားပေးတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် အဘွားစောက်ပတ်ကို ကြိုက်လာမိပြီး မပြီးအောင်ထိန်းထားပြီး အချိန်ဆွဲကာလိုးနေမိ သည်။ ပထမတချီပြီးတော့ အဘွားကသူမအဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်ရန်ပြင်နေချိန်မှာ သူကအဘွားပါးစပ်မှာ သူ့လီးကိုတေ့ပေးလိုက်သဖြင့် အဘွားကကြည်ဖြူစွာစုတ်ပေးသည်။

အဘွားလီးစုတ်ပေးနေချိန်မှာဘဲ သူ့လီးကနောက်တကြိမ်ပြန်ပြီး ထောင်မတ်လာပြန်သဖြင့် အဘွားကိုလေးဘက်ကုန်းခိုင်းကာလိုးလိုက်ရင်း အလိုးခံတာအလွန်ကျွမ်းကျင်သော အဘွားရဲ့သင်ပြပေးမှုဖြင့် ပုံစံတွေတမျိုးပြီးတမျိုးပြောင်းကာလိုးလိုက်ကြသည်။ ထိုနေ့က အချိန်တနာရီလောက်အတွင်း မှာ ဘဲ အဘွားကို ၃ ချီလိုးပြစ်လိုက်သည်။ သူ့အခန်းပြန်ခါနီးအချိန်တွင် အဘွားက

“ အဘွားကိုခုလိုပြုစုပေးလို့ ငါ့မြေးလေးအသက်ရှည်ပါစေ။ ကျန်းမာပြီး လိုရာဆန္ဒတလုံးတဝထဲပြည့်ပါစေကွယ်။ အထူးသဖြင့် ငါ့မြေးအမေနဲ့ စိတ်တူကိုယ်တူ အမြန်ဆုံးလိုးနိုင်ကြပါစေ  ”

ဟု ဆုပေးလိုက်သဖြင့် သူက 

“ ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေ ”

ဟု ပြန်လည်ပြောလိုက်ကာ အဘွားအခန်းကနေထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်အပတ်တွင် အမေမြို့ကိုထွက်သွားပြီးနောက်သူလည်းတိတ်တဆိတ်လိုက်သွားသည်။ အမေက တည်းခိုခန်းရှိရာသို့မသွားဘဲ မြို့အပြင်ဘက်တနေရာသို့ သွားနေသဖြင့် သူ့မှာအံ့သြသွားရသည်။ မြို့ပြင်ရှိ သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်ကောင်းပြီး အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်နေသော ခြံဝင်းထံသို့ဝင်သွားသဖြင့်ခဏမျှစောင့်ဆိုင်းနေလိုက်သည်။ ၁၅ မိနစ်မျှကြာပြီးသည် အထိ အမေပြန်ထွက်မလာသည့်အပြင် ဘာတခုမှလည်းထူးခြားမလာသဖြင့် သူပါခြံထဲကိုလိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။

ခြံဝင်းအလယ်တွင် မြေစိုက်သစ်လုံးအိမ်လေးတလုံးသာရှိသဖြင့် ထိုအိမ်အနားသို့ ချဉ်းကပ်လာလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိမ်ထဲကိုခိုးဝင်ရန်အတွက် စဉ်းစားနေစဉ်မှာဘဲ ဖွင့်ထားလျက်သားဖြစ်နေသော ပြတင်းပေါက်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် ထိုအပေါက်ကနေ အိမ်ထဲသို့ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအပေါက်ကနေ အိပ်ခန်းထဲကိုမြင်နေရသဖြင့် သူကံကောင်းပြီးရင်း ကံကောင်းနေသည်ဟု ပြောရပေမည်။ သူက ဖုန်းကိုထုတ်၍ အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် အဖေ့မိတ်ဆွေဖြစ်သော တည်းခို ခန်းပိုင်ရှင် ဦးမြင့်ဆွေကအမေနဲ့အတူရှိနေပြီး အမေက သူမဝတ်ထားသောအဝတ်အစားတွေကိုစတင်ချွတ်နေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ဦးမြင့်ဆွေက 

“ တင်တင့်ရဲ့သား အငယ်ဆုံးကောင်ပြန်ရောက်နေတယ်ဆိုလို့ မလာဖြစ်တော့ဘူးတောင်ထင်နေတာ” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် အမေက

“ ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ကိုလေးရအဲဒီအငယ်ကောင်က တခုပြီးတခုပူဆာတတ်တာနောက်အပတ်ကျရင် မလာဖြစ်မှာစိုးရိမ်လို့ ခုထဲကကိုလေးကိုအဝကျွေးထားမလို့လာခဲ့တာ” 

ဟု ပြီတီတီမျက်နှာပေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ သူ့အမေရဲ့မျက်နှာက အမြဲတမ်းအေးချမ်းသောအပြုံးပိုင်ရှင်လို့ တင်စားထားတဲ့ သူ့ရဲ့အထင်တွေ မှားယွင်းနေကြောင်း အမေက သက်သေပြနေသလိုဖြစ်နေသည်။အမေနဲ့ဦးမြင်ဆွေတို့က တပတ်လုံးမတွေ့ရသဖြင့် အဆုံးစွန်အထိ ကြမ်းနေကြသည်ကို အမိအရ video ရိုက်ယူထားလိုက်သည်။ ဦးမြင့်ဆွေရဲ့လီးက အမေ့စောက် ပတ်ထံဝင်နေတာကို ရသလောက်ဆွဲံယူကာရိုက်ထားလိုက်ပြီး အမေ့မျက်နှာနှင့် အလိုးခံနေတာကိုတွဲပြီး ရိုက်ယူထားလေသည်။ သို့သော် ဦးမြင့်ဆွေက ၂ ချီအပြင် ပိုမလိုးနိုင်ပါတော့ချေ။

အမေလီးစုတ်ပေးနေတာတောင် သူ့လီးကပြန်မထောင်လာတော့သဖြင့် စိတ်ကြိုက်အလိုးခံရန် မောင်းတင်လာထဲ့သောအမေက သိပ်ပြီးကျေနပ်ဟန်မတူချေ။ သို့သော်ဦးမြင့်ဆွေလီးက ဘယ်လိုမှပြန်မတောင်လာတော့သည့်အပြင် မောမောဖြင့်အိပ်ပျော်နေသည်မှာလည်း ဟောက်သံပင်ထွက်နေသဖြင့် အမေ့မှာစိတ်ကျေနပ်မှုမရှိဘဲ အဝတ်အစားတွေကိုပြန်ဝတ်ကာ ပြန်ရန်အတွက်ဘဲပြင်ရလေတော့သည်။ သူလည်း မြို့ထဲမှာပတ်နေလိုက်ပြီး ညနေစောင်းမှသာ ရွာသို့ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ သူ့ဖုန်းထဲကရိုက်ယူထားသော video တခုက သူ့ဘဝအတွက် အလွန်အရေးပါနေသည်။သူ့အနေနဲ့ ထိုညမှာဘဲ နောက်ထပ်အသစ်အဆန်းတခုကို သိလိုက်ရပြန်သည်။

ထိုညက သူသေးပေါက်ပြီးအပြန်တွင် သူတို့ခြံဝိုင်းထဲမှာသီးသန့်ဆောက်ထားသော ခြံအနောက်ဖက်ကတဲဖက်သို့ အမှတ်မထင်လာခဲ့မိလိုက်သည်။ ထိုတဲအနီးသို့ရောက်သောအခါ တဲအတွင်းထဲက မီးရောင်အပြင် အသံသဲ့သဲ့ကိုပါကြားလိုက်ရသဖြင့် သူခိုးများလားဆိုပြီး သတိထားကာနားစွင့်နေလိုက်သည်။ တဲနံရံမှာထရံတွေသာဖြစ်သဖြင့် တဲအတွင်းထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ သူ့မျက်လုံးကိုသူပင် မယုံနိုင်အောင်အထိ အံ့သြသွားမိသည်။ တဲအတွင်းထဲတွင် သူ့အဘိုးဦးသော်ကနှင့် ကြွေရုပ်ကလေးလိုလှပသော သူ့အမသီရိဇော်တို့ မြေးအဘိုးနှစ်ယောက်ရှိနေကြသည်။ အမက အဘိုးကိုလေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားပြီး အဖိုးကအမနောက်ကနေဆောင့်လိုးနေသည်။

အမကို သူအံ့သြမိသည်။ သူမနဲ့ရွယ်တူ ကောင်လေးချောချောသန့်သန့်တွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတာကို တယောက်ကိုမှစိတ်မဝင်စားဘဲ အဖိုးလိုအိုကြီးအိုမရဲ့လိုးတာကိုဘဲခံနေလေသည်။ထိုအချိန်တွင် အဘိုးကတအားကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး အမေစောက်ပတ်ထဲမှာဘဲ ပြီးသွားချိန်တွင် အမက 

“ အဖိုးက သိပ်ရဲတင်းတာဘဲခါတိုင်းလိုဘဲ တွေ့ရအောင်ပါဆိုတာကိုပြောမရဘူး” 

ဟု မျက်စောင်းလေးချီကာ ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အဘိုးက 

“ အဘိုးအရမ်းဆာနေတာမြေးရဲ့” 

ဟု ပြန်ဖြေလိုက်သောအခါ အမက

“ ဆာနေလည်း အဖွားကိုလိုးပြီး စိတ်ဖြေနေလိုက်ပေါ့ခုလိုအချိန်မှာများ တယောက်ယောက်တွေ့သွားရင်ဘာဖြစ်သွားမလဲဆိုတာလည်း ထည့်စဉ်းစားဦးမှပေါ့” 

ဟု ဆုံးမသလိုလို သတိပေးသလိုလိုဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ထိုအခါ အဘိုးက 

“ သမီးအဘွားက သူ့မြေးအကြီးကောင်မင်းဇော်အခန်းထဲဘဲ ညတိုင်းသွားပြီးအလိုးခံနေတာမြေးရဲ့ပြန်လာတာနဲ့ တုံးခနဲ့အိပ်ပျော်သွားတာဘဲ” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူ့မျကိလုံးပင်ပြူးသွားရသည်။ အဘွားနဲ့အကို ၊ အဘိုးနဲ့အမ ဘာတွေဖြစ်နေကြမှန်းကို မသိချင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ထိုတဲအနီးကနေ ထွက်ခွာရန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာပင် 

“ သမီးတို့မိသားစုထဲမှာ အဘွားနဲ့အကိုကဖောက်ပြန်နေပြီးသမီးနဲ့အဘိုးကလည်း ဖောက်ပြန်နေကြတယ်။ ဒါ့အပြင် အဖေကလည်း သူ့စာရေးမတွေနဲ့ တိတ်တိတ်လေးညားနေကြတယ်ဆိုတော့ အမေနဲ့မောင်လေးတို့ဘဲ သန့်ရှင်းကြတော့တာပေါ့နော်” 

ဟု အမဖြစ်သူရဲ့အသံကို ကြားဖြစ်အောင်ကြားလိုက်ရသေးသည်။ထိုညမှာဘဲ သူ့အနေနဲ့အပြန်ပြန်အလှန်လှန်စဉ်းစားနေမိသည်။ သူဘာလုပ်ရင်ကောင်းမလဲလို့ အဖြေရှာမတွေ့သေးခင်မှာဘဲ တမိသားစုလု့းရဲ့သစ္စာမဲ့မှုကို သူတွေ့ထားမြင်ထားပြီးသားဖြစ်နေသည်။ ထိုအထဲတွင် သူဘဲအဆိုးဆုံးလူဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထင်ထားမိပေမယ့်လည်း သူ့ရဲ့ဆ ရာတွေချည်းသာ ဖြစ်နေလေသည်။ ထိုသို့နှင့် နောက်အပတ်ထဲသို့ပင် ရောက်လာခဲ့သည်။ သူကအမေအိမ်ကမထွက်ခင်ကဘဲ ကြိုထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တက္ကဆီကားပေါ်ကနေဆင်းလာသောအမေက သူမဝင်မည့်ခြံတံခါးရှေ့မှာ ပိတ် ထိုင်နေသောသူ့ကိုမြင်ပြီး အံ့သြထိတ်လန့်သွားသည်။ ထိုအခါ သူက အမေ့လက်ကိုဆွဲခေါ်လာလိုက်ပြီး ထိုခြံကနေဝေး ရာသို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အမေရောသူပါ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာဖြင့် လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

ထို့နောက်သူက 

“ ဒီအရှေ့နားလေးမှာဘဲ သားတို့ပိုင်တဲ့ခြံရှိတယ်မလားသားသော့ကိုပါယူလာခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာဝင်နားပြီး အမေ့ကိစ္စကို ဆွေးနွေးကြမယ်” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအနီးနားကခြံလေးတခုထဲကို ဝင်လာကြပြီး ခြံအလယ်ကဦးမြင့်ဆွေရဲ့သစ်လုံးအိမ်ထက်သေးသော အိမ်လေးထဲကို ဝင်လာလိုက်ကြသည်။ထိုအိမ်လေးထဲရောက်ပြီး ထိုင်ခုံတခုပေါ်မှာထိုင်လိုက်သည့်အချိန်အထိ အမေကတိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသဖြင့် သူက 

“ အမေ့ကို သားအနေနဲ့အပြစ်မတင်ချင်ဘူးအမေအဖေမှားသလို အမေအမှားလုပ်နေတာကိုဘဲသားကပြုပြင်စေချင်တာ”

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက 

“ အမေက ဘယ်လိုပြင်ရမှာလဲသားသားကဘယ်လိုဖြစ်စေချင်လို့လ?” 

ဟုပြန်၍ မေးလာသည်။ သူက 

“ အမေက မိခင်တယောက်ဘဲလေမိခင်စိတ်နဲ့ဘဲ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့သားလည်း ဦးမြင့်ဆွေလိုမျိုး အမေနဲ့လိုးချင်တယ်” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက 

“ ဘာမင်းဘာပြောလိုက်တာလဲ?” 

ဟု ပြန်မေးလာသဖြင့် သူကမထူးဇာတ်ခင်းလိုက်ကာ “ဟုတ်တယ်အမေသားအမေ့ကို လိုးချင်နေတာကြာပြီသားအမေ့စောက်ပတ်ကိုသာ လိုးရမယ်ဆိုရင်ဘာဘဖြစ်ဖြစ် လုပ်ပါ့မယ့်အမေရာသားလိုးပါရစေနော်” ဟု အမေသနားလာအောင် ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အမေကသူ့ကိုကြည့်ကာ ရယ်လိုက်ပြီး 

“ ဟား ဟား ဟား မင်းကငါ့ကို လိုးချင်တာဟုတ်လား နိုင်ဇော်။ ငါ့စောက်ပတ်ကိုလိုးချင်ရအောင်မင်းစိတ်ထနေတာပေါ့လေ။ လာစမ်း။ ငါ့နားလာခဲ့” 

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် သူလည်းအမေ့အနားကို သွားလိုက်ရသည်။အမေက သူလျှောက်လာတာကို စောင့်ကြည့်နေပြီး သူမအနားမှာမတ်တပ်ရပ်လိုက်သောအခါတွင်

“ လာစမ်း။ ငါ့ဘေးလာထိုင်” 

ဟု ပြောလေသည်။ တဲအိမ်လေးကသေးပြီး အမေကကုတင်စွန်းမှာထိုင်နေသဖြင့် သူလည်းကုတင်ပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အမေကသူ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး 

“ သားက အမေ့ကိုဘာလုပ်ချင်တာလဲသေချာရျင်းအောင် ပြန်ပြောစမ်း” 

ဟု ပြောသဖြင့် သူက 

“ အမေ့ကို လိုးချင်တာပါ” 

ဟု ပြောလိုက်သည်။ အမေက 

“ နောက်တခေါက်ပြန်ပြော”

“ အမေ့ကို လိုးချင်တာပါ” 

“ သေချာရှင်းအောင်ပြောလို့ဆိုနေအမေ့ဖင်ကိုလား စောက်ပတ်ကိုလား?” 

ဟု ပြောလာသဖြင့် သူ့အနေနဲ့အခြေအနေကောင်းလာပြီလို့ယူဆလိုက်ပြီး 

“ အမေ့တကိုယ်လုံးက လိုးလို့ရသမျှအပေါ်က်အကုန်လုံးကို လိုးချင်ပါတယ်” 

“ အဲလိုမဟုတ်ဘူးလေကွာသားအလိုးချင်ဆုံး နေရာတခုကိုဘဲ အရင်ပြော”

“ သားကိုမွေးထားတဲ့ အမေ့စောက်ပတ်ကိုအလိုးချင်ဆုံးပါ” 

ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အမေက 

“ ဒါဆို ခုချက်ခြင်း လာလိုးတော့” 

ဟု ပြောသဖြင့် သူကအံ့သြာ်နေသော်လည်း အမေကသူမထမိန်ကိုလှန်ပေးကာ ပင်တီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် အမေ့စောက်ပတ်ကို ငေးကြည့်နေလိုက်မိစဉ်တွင် အမေက 

“ ဟေ့ ငါ့စောက်ပတ်ကို မမြင်ဖူးတာကျနေတာဘဲတအားစိုက်ကြည့်နေတယ်”

“ သားမမြင်ဖုးလို့ပါ အမေရ” 

“ လာမလိမ်စမ်းနဲ့သားရာဟိုနေ့ကအမေလက်နဲ့ လုပ်နေတုန်းသားချောင်းကြည့်နေတာ မသိဘူးထင်နေတာလား” 

“ ဟင် အဲဒါကို အမေသိနေတယ်ပေါ့လေ”

“ သိတဲ့အပြင် သားများစိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ အမေ့ကိုဝင်လာလိုးမလားဆိုပြီး ကျိတ်ပြီးမျှော်နေခဲ့တာသားရဲ့” 

ဟု ပြောလာသဖြင့် အမေ့စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာစလိုးပြစ်လိုက်သည်။ လူသူကင်းမဲ့သောခြံကြီးထဲက တဲအိမ်လေးထဲမှာဖြစ်သဖြင့် အမေနဲ့သူကစိတ်ထင်တိုင်းကြမ်းနေကြသည်။ အမေ့ကိုလိုးရသည်မှာ သားအမိချင်းဖြစ်နေလို့လားတော့မသိ အဘွားကိုလိုးရတာထက်ပင် ပို၍ကောင်းနေသည်။ ထို့ကြောင့် အားကုန်အင်ကုန်ပင် ကြမ်းနေကြပြီး အမေက လည်း သူကြမိးတာကိုကြိုက်ပုံရသည်။ ပထမတချီအပြီးမှာဘဲ အမေနဲ့သူက နားလည်မှုရသွားကြပြီး နှစ်ရှည်လများပေါင်းသင်းခဲ့ကြသောလင်မယားတွေလိုဘဲ အပေးအယူမှန်လာကြသည်။ ထိုတနေ့ထဲမှာဘဲ အမေ့ကို ၅ ချီအထိလိုးလိုက်သောကြောင့် အမေရောသူပါအတော်လေးပန်းသွားကြပြီး အချိန်လည်းလင့်လာသဖြင့် ရွာကိုဘဲပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ထိုညက သူ့မှာအတော်နဲ့ပင် အိပ်မပျော်နိုင်အောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ထိုအချန်တွင် သူ့အခန်းတံခါးပွင့်သွားပြီး အမေဝင်လာသဖြင့် သူအံ့သြော်သွားပြီး

“ ဟင် အမေ” 

“ အင်း အမေ့သားလေးဆာနေမှာစိုးလို့ သားကိုညစာလာကျွေးတာ” 

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ထမိန်ကိုချွတ်ကာ သူ့အပေါ်ကနေတက်ဆောင့်လေတော့သည်။ အမေက ထိုသို့အပေါ်ကနေတက် ဆောင့်ရင်း 

“ အမေကျွေးတာရော ကြိုက်ရဲ့လား?” 

“ ကြိုက်တယ်အအေရမ်းကြိုက်တယ်” 

“ အင်းးးးသားကြိုက်ရင် မနက်အစောကြီးကိုတခါလာကျွေးဦးမယ် စားမလား” 

“ အခုလည်း အဝကျွေးခဲ့နော်”

“ အေးပါသားရယ်အမေကလည်း ကျွေးချင်နေတာပါ” 

ဟု ပြောရင်း သားအမိနှစ်ယောက် အတိုင်အဖောက်ညီစွာ ဖြင့် အားကြိုးမာန်တက် လိုးနေလိုက်ကြသည်။ 

 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။

မသိဘူး ချစ်တယ် အပိုင်း ( ၅ )

မသိဘူး ချစ်တယ် အပိုင်း ( ၅ )

နရသူ ရေးသည်။

အခန်း (၁၈)

အောင်မောင်းလည်း သူမစောက်ပတ်ကို သဲကြီးမဲကြီး ဝက်ဝက်ကွဲအောင် မနားတမ်းလိုးနေပြီဖြစ်သည်။ အစရှိခဲ့ပြီမို့ သူ့လီးကြီးက အနေတော် ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နှင့်ပင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ ဘွတ်ကနဲဘွပ်ကနဲ ဝင်ချည်ထွက်ချည် ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်သွက်သွက် လိုးပေးနိုင်လေသည်။ တစ်ညတာအတွင်း အောင်မောင်း သူမကိုလိုးတာ ဒါပါနှင့်ဆို သုံးလေးချီပင် ရှိပြီဖြစ်သည်။

"ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့် အောင်မောင်း ငါ ငါ အရမ်း ပြီးချင်နေပြီ အ အား အား "

ကရင်မလေးထွေးထွေးတစ်ယောက် သူမကုန်းထားသောဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို အောင်မောင်း လိုးဆောင့်ချက် အတိုင်း စည်းချက်ကျကျ နောက်ပြန်တွန်းးညှောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ လိုးသူက ပက်စက်သလောက် ဖင်ကုန်းအလိုးခံသူကလည်း ပက်ပက်စက်စက် ရက်ရောလှစွာပင် အိုးကြီးနှစ်ဖက်ကို အပေါ်ကိုပင့်မြှောက်၍ စိတ်တိုင်းကျအလိုးခံနေပေသည်။

ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ လှုပ်ရှားမှု ပိုမိုပြင်းထန်သွက်လက်လာကြပြီးနောက် အောင်မောင်း သူမစောက်ပတ်ကို ဇယ်ဆက်သကဲ့သို့ အချက်လေးငါးဆယ်မက ထူပူအောင်ဖိလိုးပစ်လိုက်ပြီး သူမစောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ အံထွက်ကျလာသည်တွင် သူ့လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ဗွပ်ကနဲနေအောင် အပြင်ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်ပြီး ခုနင်ကဖင်ပေါက်ဝကို ချဲ့လိုးပေးသည့်ပုံစံအတိုင်း သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီးဒစ်ကြီးသွင်း၍ ဖင်ဝကိုနှဲ့ကာနှဲ့ကာဖြင့် နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ချ လိုက်ပြန်ပါသည်။

သူ့လီးမှာပေကျံနေသည့် သူမစောက်ရည်များက ချောဆီသဖွယ်ဖြစ်နေတာမို့ လီးဒစ်ထိပ်လုံးကြီးသာမက သူ့လီးချောင်း တစ်ဝက်လောက်အထိ အထဲကို ပြွတ်သိပ်ကြပ်ညပ်လှစွာဖြင့် တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင် သွားရလေသည်။

"ဝင် ဝင်လား ဟင် … အောင်မောင်း … နင့်လီး က အရမ်းကြီးတာနော် "

"တစ်ဝက်လောက်ဝင်ပြီ … နင့်ဖင် ခွက်နေအောင် ကုန်းပေးစမ်း "

"ကုန်းထားတယ် နင် လိုးမှာသာလိုး မဝင်ရင်လည်း ဝင်အောင်သာ တအားဆောင့်လိုးတော့ ငါ့ဖင်ကွဲရင်ကွဲပစေ "

ထွေးထွေးပြောလိုက်ပြီး သူမဖင်နှစ်ဖက်ကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ်ပင် ရက်ရက်ရောရော ကုန်းပေးလိုက်ပါသည်။

အောင်မောင်း ဖင်ပေါက်ကြပ်တပ်တပ်ထဲကို လီးထိပ်နှင့်ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ရင်း သူမပေါင်ခွဆုံရှိ စောက်ပတ်ကိုလည်း လက်လျှိုနှိုက်ကာ စောက်ပတ် မရွရွလာအောင် ဖိပွတ်ဆွနှူးပေးနေပြန်သည်။ လက်တစ်ဖက်က သူမစောက်စိကို ဖျစ်ချေပေးရင်း ကျန်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏အောက်သို့တွဲကျနေသော နို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ် ပေးနေလိုက်သည်။

ဖင်လည်းလိုး စောက်ပတ်ကိုလည်းနှူးဆွပေးရင်း သူမနို့နှစ်ဖက်ကိုပါ ဆွဲလိုးနေခြင်းဖြစ်ရာ အဖက်ဖက်က နေရာလပ်မရှိ ထောင့်စေ့နေအောင် လုပ်နိုင်သမျှကမ်းကုန်နေပြီဖြစ်၍ ခံစားရသူအဖို့မှာလည်း တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသည့် အတွေ့အကြုံသစ်တစ်မျိုး ရရှိနေပြီး ဒီတစ်ချီ သူမ အလိုးခံရသည်မှာ ထိုက်ထိုက်တန်တန်ရှိလှချည်ရဲ့ဆိုပြီး စိတ်ထဲက အလွန်အမင်း နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်နေမိတော့သည်။

လိုးရင်းဆောင့်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီးကြီးတစ်ဝက်ကနေ အဆုံးအထိရောက်လုနီးပါး သူမဖင်ပေါက်ထဲ ဆောင့်တိုးဝင်ရောက်လာလေသည်။ အောင်မောင်းလည်း သူမထန်နေမှန်းသိ၍ နို့နှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း လက်လျှိုဆွဲကိုင်ပြီး အကြမ်းပတမ်း တရစပ်ပင် ဖိဖိစီးစီး ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ 

သူမဖင်ဝကလေးက လီးကြီးဒဏ်ကြောင့် ပြဲပြဲလန်ပြီး လီးပြန်ချွတ်လိုက်လျှင် ဟောင်လောင်းပေါက်ပင်ဖြစ်နေပြီလား မပြောတတ်တော့ချေ။ ထွေးထွေးရော အောင်မောင်းပါ အမှောင်ထုအောက်မှာ တစ်ယောက်ကလီးကို ဖင်ပေါက်ထဲကို မဝင်ဝင်အောင် မရအရဆောင့်လိုးသွင်းပြီး ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း နာရမှန်းကျင်ရမှန်းမသိ ကာမငမ်းကြောထ၍ ဖင်ပေါက်တစ်ခုလုံးထူပူသွားအောင် ဇွတ်အတင်းကြိတ်မှိတ်အလိုးခံရင်း နာရီဝက် တစ်နာရီလောက်နီးနီး လိုးချင်တိုင်းလိုးကြပြီးနောက် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး လရည်တွေရောစောက်ရည်တွေပါ အသီးသီး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆိုသလို တဖြောဖြော ပန်းလွှတ်ထွက်သွားကြလေတော့သည်။

အချိန်အတန်ကြာအောင် အမောဖြေနားနေလိုက်ကြပြီး အောင်မောင်းလည်း ဒီညအချိန်အတော်လင့်ပြီဖြစ်၍ နောက်ရက်တွေကျမှ ထပ်တွေ့ကြမည်ဆိုပြီး သူမကိုပြောဆိုနှုတ်ဆက်ကာ ထွေးထွေးရောသူရော လဲလျောင်းရာကနေ ဖုတ်ဖက်ခါထလိုက်ကြပြီး သူတို့နှစ်ယောက် လူချင်းခွဲ၍ တစ်ယောက်တစ်နေရာစီ ထွက်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။

ထွေးထွေးလည်း ဒီညအဖို့ စောက်ပတ်ရောဖင်ရောကျိန်းအောင် အလိုးခံခဲ့ရပြီး ကောင်းကောင်း အနားယူချင် နေပြီ ဖြစ်ရာ သူမအခန်းဆီ ထော့နင်းထော့နင်းနှင့်လှည့်ပြန်သွားသည်။ အောင်မောင်းကတော့ သူနေထိုင်သည့် တဲဖက်ကို ပြန်လာသလိုနှင့် ကုလားမလေးရီမာရှိရာဆီ မှောင်ရိပ်ခိုပြီး တိတ်တဆိတ်ထွက်လာခဲ့သည်။

ရီမာနေတာက သူတို့နေထိုင်ရာတဲအုပ်စုနှင့် အနည်းငယ်လှမ်းသည်။ အုတ်ရိုက်အုတ်စီ နေလှမ်းရာနေရာ၏ အနီးမှာ ဖြစ်သည်။ သူ ပေရှည်နေတာနှင့်ပဲ ရီမာတစ်ယောက် အိပ်ပျော်နေပြီလားမသိ။ မီးမှောင်ချကာ တိတ်ဆိတ်နေပြီး ဘာအရိပ်အယောင်မျှမတွေ့ရ၍ အောင်မောင်း "ရွှတ် ရွှတ် "နှင့်အသံပြုရင်း …

"ရီမာ … ရီမာ … "

ဆိုပြီး အသံခပ်အုပ်အုပ်နှင့်ခေါ်လိုက်သည်။

တဲတံခါးလေးက ကျွီကနဲ ပွင့်လာသည်။

အောင်မောင်းတထိတ်ထိတ်နှင့်စောင့်ကြည့်နေစဉ် ရီမာ့မျက်နှာကလေး တံခါးအကွယ်ကနေ ထွက်ပြူလာတာ တွေ့လိုက်ရပြီး …

"လာ အထဲဝင်လေ "

ဆိုပြီး သူ့ကို ခေါ်လိုက်၍ အောင်မောင်း အပျော်လုံးဆို့ပြီး ဖိုးကျိုင်းတုတ်ဖြစ်သွားရလေသည်။ ရီမာဖွင့်ပေးလိုက်သော တံခါးကနေ ခေါင်းငုံ့၍ဝင်လိုက်ပြီး အနားမှာရပ်နေသည့်သူမခါးကလေးကို လှမ်းပွေ့ဖက်ကာ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။

"အိုး "

သူမတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး သူ့ရင်ခွင်ကနေ ရုန်းထွက်လိုက်ကာ အောင်မောင်းလက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး …

"နေပါဦး ဒီကိုလာ ထိုင် …အမှောင်ထဲ ခလုတ်တိုက် လဲနေဦးမယ် "

သူမ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာပြီး အခန်းအလယ်တွင်ရှိသည့် ဝါးကွပ်ပျစ်အခင်းပေါ်မှာ ထိုင်စေလိုက်သည်။ ရီမာ ဘက္ထရီမီးကို ဖွင့်လိုက်၍ အခန်းထဲမှာ မီးရောင်မှိန်ပျပျလေးလင်းသွားသည်။

သနပ်ခါးရေကျဲလေးလိမ်းကျံထားပြီး အိမ်နေအဝတ်အစားအနွမ်းကလးနှင့် မီးရောင်အောက်မှာ ကပိုကယို တစ်မျိုးကလေးလှကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းလှသည့် ရီမာကို အတန်ကြာအောင် သူငေးစိုက်ကြည့် နေမိသည်။ ရီမာ သူ့နဘေးနားကပ်ပြီး လာထိုင်သည်။

"နင် ထမင်းစားပြီးပြီလား ငါ ထမင်းနဲ့ဟင်း ထည့်ယူလာတယ် "

"အင်း အတော်ပဲ ဟိုမှာ အဆာပြေပဲစားလာခဲ့ရတာ "

ရီမာ သူယူလာသည့်ချိုင့်ကို ဖွင့်ကြည့်သည်။

"ခုမစားသေးဘူး ဆာမှစားမယ် နော် "

သူ့ဖက်လှည့်ကာပြောလိုက်ပြီး ရီမာ သူ့မျက်နှာကိုမချိုမချဉ်ကလေး ကြည့်လိုက်သည်။ သူမအကြည့်တွေက အဓိပ္ပါယ်များစွာ ပါဝင်နေသည်။ အောင်မောင်းလည်း ကြာကြာအောင့်မနေနိုင်တော့ပြီ။ သူမလက်နှစ်ဖက်ကို သူ့ဖက်ကို အသာဆွဲယူပြီး ကိုယ်လုံးအိအိကလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆွဲသွင်းပွေ့ဖက် ထားလိုက်မိတော့သည်။

"ဟင်း ချစ် ချစ်တယ် ရီမာရယ် "

"ရီမာလည်း သူ့ ကို …ချစ် ချစ်တယ် "

"မအိပ်ဘဲစောင့်နေတာလား ရီမာ "

"အင်း အစ်ကိုလာမယ်မှန်း သိနေတာပဲ ဥစ္စာ"

"ချစ်ချင်ပြီ ရီမာရယ် ချွတ်လိုက်ပါလား "

"အင်း ဟင့်ဟင့် … ရီမာ မီး ပိတ်လိုက်ရမလား ဟင် … အစ်ကို"

"ကောင်းသားပဲ ပိတ်လိုက်"

မီးပွင့်က ဖြောက်ကနဲ ပိတ်သွားပြီး တစ်ခန်းလုံးမှောင်အတိကျသွားပြီ။ အခန်းထဲမှာ ရီမာနှင့်သူ၏ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲနမ်းစုပ်သံ အဝတ်အစားချွတ်သံတွေ ညိုးညိုးညက်ညက် ထွက်ပေါ်နေတာကလွဲ၍ အခြားဘာသံကိုမျှ မကြားရတော့ချေ။

ရီမာလည်း တော်တော်ထန်သည့်ကလေးမပါပေ။ သူမအဝတ်အစားများ အကုန်အစင်ချွတ်ပြီးသည်နှင့်ပင် သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို အပေါ်ကနေ သူမဖင်သားဆိုင်အိအိကြီးများနှင့် အသေအချာ ဖိထိုင်ချလိုက်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်၍ ဆွနှူးပေးနေလေတော့သည်။ အောင်မောင်း သူမနို့အုံအိအိနှစ်မြွှာကို ဖျစ်နယ်ကိုင်ကာ နို့စို့ပေးသည်။ ရီမာ့ပေါင်ခွကြားထဲ လက်နှိုက်စမ်းပြီး သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လက်ချောင်း များနှင့် အသာဖွဖွကလေး ပွတ်သပ်ဆွပေးလိုက်သည်။ ရီမာလည်း သူမဖင်ကြားထဲကလီးကို တောင်လာအောင် ဆွကာဆွကာနှင့် သူ့နှုတ်ခမ်းကို သဲသဲမဲမဲပင် လာရောက်စုပ်ဆွဲနေပေသည်။ အောင်မောင်း လီးတအားတောင် လာပြီ။ တအားလိုးချင်လာပြီ။

"လီးစုပ်ပေးဦး ရီမာ "

"အင်း စုပ်ပေးမယ် "

ရီမာ သူ့အပေါ်ကနေလျှောဆင်းလိုက်ကာ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးသည်။ သူကလည်း သူမ၏ဖင်ပြောင်ပြောင်ကြီး နှစ်ဖက်ကို ပွတ်သပ်ဖျစ်နယ်နေရင်း ဖင်ကြားထဲကနေပြီး သူမ၏အမွှေးပြောင်ရှင်းနေသော စောက်ပတ်အုံ ကလေးကို အပြတ်နှူးဆွကလိကစားပေးသည်။ ရီမာလည်း စောက်ရည်ရွှဲလာပြီး လီးကိုအားရပါးရ ကုန်းစုပ် ပုလွေမှုတ်ပေးနေရာကနေ သူမနှုတ်မှနေ၍ တအင့်အင့်တဟင့်ဟင့် စတင် ညည်းညူလာရချေပြီ။

အောင်မောင်း သူမကိုယ်လေးကို အပေါ်ပင့်မဆွဲယူလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား စစ်စတီနိုင်းပုံစံဖြစ်အောင် အနေအထား ပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ကုလားမလေးရီမာ၏စောက်ပတ်ကို သူမှုတ်ချင်နေတာကြာပြီ။ ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ လိုးရသည့် လုပ်ငန်းစဉ်တွေထဲမှာ စောက်ပတ်မှုတ်ရတာကို သူအနှစ်သက်ဆုံး အားအရဆုံး အကြိုက်ဆုံးပဲဖြစ်သည်။ ကုလားမလေးစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ဆွဲဖြဲပြီး အားရပါးရပင် သူအပြတ်နမ်းစုပ် မှုတ်ယက်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ရည်ရွှဲသထက်ရွှဲလာကာ သူမတစ်ချီပြီးသွားသည်အထိ မနားစတမ်းပင် စိတ်လိုလက်ရ မှုတ်ပေးယက်ပေးသည်။ ကုလားမလေးရီမာ ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့။ အောင့်မထားနိုင်တော့။

နောက်ဆုံး သူမပါးစပ်ကနေ အသည်းအသန် သူ့ကို လိုးပါတော့ … ဟူ၍ ထုတ်ဖော်ပြောရသည်အထိဖြစ်သည်။

................................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၉ )

ရီမာကို ဝါးကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ခိုင်းပြီး သူကပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်၍ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးထိပ်ကြီး တေ့ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ရီမာ နှုတ်မှ အင့်ကနဲဖြစ်သွားပေမယ့် ညည်းတော့မညည်းပေ။ အောင့်အည်းခံနေသည်။ သူ့လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်သိပ်ကြပ်ပြီး ကာမအရသာအပြည့်အဝပေးနေ၍ သူမကျေနပ်နေပုံရသည်။

သူ့လီးဒစ်ခေါင်းကို တစ်ရစ်ချင်း လှည့်ပတ်မွှေ့သွင်းပစ်လိုက်တော့ လီးက ဝက်အူရစ်ကြီးလို သူမစောက်ခေါင်း အပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲ တဖြည်းဖြည်းစိုက်နစ်တိုးဝင်သွားသည်။ အောင်မောင်း အရှိန်ယူပြီး တစ်ချက်ချင်း လေးလေးပင်ပင်ကြီး ဖိဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

"ဘုတ် စွိ ဇွပ် ဘွတ် ဖတ် ပွပ် ဗွပ် ဘုတ် စွပ် ဗလပ် ဘွပ် "

"အိ အင့် အိ အင့် အင့် အ အမေ့ အင်း ဟင့်ဟင့် "

"နာ သေးလား ရီမာ "

"အင့် နည်းနည်း … ရ ရတယ် ဆောင့် ဆောင့်အစ်ကို တအားသာဆောင့် ရီမာ စိတ်တအားဖြစ်နေလို့ မြန်မြန်လုပ် မြန်မြန်လိုးပေးပါ အစ်ကို "

"နင့်စောက်ပတ်ကိုဖြဲထား ရီမာ ဒါမှ ငါ တစ်ဆုံးလိုးလို့ရအောင် "

"ဖြဲ ဖြဲ ထားပေးတယ် အစ်ကို လိုး လိုး အ အိ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် ကောင်း ကောင်းတယ် နာနာလိုး ကြမ်းကြမ်းလိုးပေး "

သူမအသံကလေးက မောသံစွက်နေသည်။ သူ ဘာဂျာအပြတ်ကိုင်ထားပေးခြင်းက သူမတဏှာစိတ်ကို အတောမသတ် ထကြွသောင်းကျန်းစေတာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ရာဂအကြောထကြွပြီး နာကျင်မှုဝေဒနာကိုပင် မေ့လျော့စေကာ ထပ်တလဲလဲ လိုးဆောင့်မှုကို အပြည့်အဝ ခံယူချင်နေမိသည်။ အောင်မောင်းက လူသာငယ်သော်လည်း သူဋ္ဌေးထက်စာလျှင် လီးပိုတုတ်ပိုရှည်သလို လိုးဆောင့်အားလည်း ပိုကောင်းပြီး သက်လုံကောင်းကောင်းနှင့် အားပြည့်အင်ပြည့် အချိန်အကြာကြီး လိုးပေးနိုင်သူဖြစ်ကြောင်းကို သစ်စက်ဝင်းမှာကတည်းက သူမကိုယ်တွေ့ ကြုံခဲ့ရပြီမဟုတ်ပါလား။ ရီမာလည်း အသည်းကောင်းကောင်း ဇွဲနဘဲကြီးစွာနှင့်ပင် အောင်မောင်း၏အပေါ်စီးကနေ ဖိဆောင့်လိုးသွင်းမှုကို အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့်အောက်ကနေ သူ့စိတ်ကြိုက် ကော့ခံပေးနေမိလေသည်။

ဒီညတစ်ညလုံး လိုးပွဲချည်းဆက်နေခဲ့၍ အောင်မောင်းလည်း လက်ပန်းမကျရုံတစ်မယ်ပင်။ လိုးရဖန်များ၍ ဒူးတွေပင် ချောင်လာရလေသည်။

ခုချိန်ထိ သူ့လီး တောင်နေနိုင်တာကိုပဲ အောင်မောင်း ကျေးဇူးတင်နေမိတော့သည်။ အောင်မောင်း အချိန်ဆွဲပြီး သူ့လီးကြီးကို ဝေ့လိုက်ဝိုက်လိုက် ကော့လိုက်ညှောင့်လိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လီးကြီး နေရာလပ်မကျန်ထိတွေ့မိအောင် အချက်ပိုင်ပိုင် ချက်ကျလက်ကျ ထောင့်စေ့စေ့နှင့် လိုးကွက်စုံလင်စွာဖြင့် လိုးပေးနေပါသည်။ လိုးချီများလာလေလေ အချိန်ပိုကြာလေလေဖြစ်ကာ သုက်ရည်လည်း တော်ရုံနှင့်မထွက်ဘဲ လီးတစ်ခုလုံး ပူထူနေအောင် စိမ်ပြေနပြေလိုးပေးနေရင်း ရီမာလည်း သူ့လီးရဲ့အထိအတွေ့အောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာနစ်မျောပါပြီး နှစ်ချီလောက်အထိ စောက်ရည်တွေ အဆက်မပြတ်ထွက်ကာ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ကာမပန်းတိုင် ရောက်ရောက်သွားရသည်။

တစ်နာရီခွဲနီးပါးလောက် ထင်တိုင်းကြဲပစ်လိုက်ပြီး အောင်မောင်း ဟောဟဲလိုက်နေကာ ရီမာ့နို့နှစ်ဖက်ကို တစ်လှည့်စီ စို့စို့ရင်း သူမဗိုက်ပေါ်မှာပဲ အမောဖြေနေရသည်။ ရီမာ သူ့လီးမာတောင်တောင်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ခိုင်းထားပြီး သူမအတွင်းနှုတ်ခမ်းသားများက သူ့လီးကြီးကို စုပ်ညှစ်ဆွဲယူကာဖြင့် ဖင်ကြီးကို အပေါ်သို့ ကော့၍ကြွ၍ ပင့်လိုက်ဝိုက်လိုက် ညှောင့်လိုက်လုပ်ပေးနေရင်း ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ ပိုမိုတက်ကြွထက်သန် လာခဲ့ရလေသည်။

"အစ်ကိုမောနေပြီလား ကျွန်မ အပေါ်တက်လိုးပေးမယ်လေ ပြီးချင်ရင်ပြီးလိုက်ရအောင် မနက်လည်း အလုပ်ဆင်းရဦးမယ် "

"ကောင်းတယ် တက်လိုးပေး ရီမာရော ကိုယ်ရော ပင်ပန်းနေပြီ ဒီတစ်ချီလိုးပြီး နားကြမယ် "

"အင်း အစ်ကိုမှမသိဘဲ ရီမာ ပြီးတာ နှစ်ခါလောက်ရှိပြီ ဒီတစ်ခါပြီးရင်တော့ ကျွန်မလည်း ဖလက်ပြပြီ …အစ်ကို့ လီးကြီးကြီးနဲ့တွေ့တာ ရီမာ့စောက်ဖုတ်လည်း မခံနိုင်အောင် ကျိန်းလွန်းနေပြီ "

ရီမာပြောပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွထိုင်ပေးသည်။ သူ့လီးကို မြင်းစီးပေးသည်။

စောက်ပတ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးထိုးသွင်းဆောင့်ချကာ ဆောင့်ချက်ကြမ်းကြမ်းနှင့် စောက်ပတ်ပူကျိန်းအောင် မနားစတမ်း အပေါ်ကနေ ဖိထိုင်ဆောင့်လိုးပေးရင်း ဆယ်မိနစ်လောက်အကြာမှာ နှစ်ယောက်စလုံး ဇောကပ်လာကြပြီး တင်သုတ်နှင်ကာ အပြိုင်အဆိုင်လိုးရင်းဆောင့်ရင်းဖြင့် သုက်ရည်တွေ ပြိုင်တူပန်းလွှတ် ထုတ်လိုက်ကြရာက ကာမပန်းတိုင်ကို အတူတကွဆိုက်ရောက်၍ ကိစ္စပြီးကြရလေတော့၏။

ခဏနားပြီး ရီမာလည်း ဘက္ထရီမီးပြန်ဖွင့်လိုက်ကာ အောင်မောင်းချိုင့်ဆွဲယူလာသောထမင်းကို စားသောက်နေပြီး အောင်မောင်းလည်း သူမ ညစာစားပြီးချိန်အထိစောင့်ကာ နှစ်ယောက်သား အတန်ကြာအောင် စကားတပြောပြောနှင့် အကြည်ဆိုက်နေကြရင်း ညဉ့်အတော်ကြီးနက်မှ အောင်မောင်း ရီမာ့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး သူ့အခန်းကိုပြန်လာခဲ့တော့သည်။ တစ်ညလုံး အချစ်ပွဲအလီလီဆင်နွှဲခဲ့ရ၍ အောင်မောင်လည်း ပင်ပန်းလွန်းပြီး အိပ်ယာပေါ်ခေါင်းချလိုက်သည်နှင့်ပင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်။

.................................................................................................................................

နောက်တစ်နေ့ သူ စောစောထပြီး ရွာဖက်ကိုပြန်တက်လာကာ အေးအေးစိုးကို အကျိုးအကြောင်းပြော၍ သွားခေါ်လာခဲ့သည်။

မသိန်းတင်ကိုလည်း ယခုအပတ်အလုပ်များမည်ဖြစ်၍ လာမည့်သောကြာနေ့ကျမှ လာရောက်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်း ယုတ္တိရှိအောင်ပြောဆိုပြီး အောင်မောင်း အလုပ်ခွင်ထဲမှာပဲ ကောင်မလေးသုံးယောက်ကို အလှည့်ကျ လှည့်ပတ်စားနေလေတော့သည်။

ကုလားမလေးရီမာကို အောင်မောင်းတစ်ပတ်အတွင်းမှာပဲ စည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီး ဖင်ပါကင် အပီဖွင့်နိုင်ခဲ့သည်။ ထွေးထွေးနှင့် အေးအေးစိုးတို့နှစ်ယောက်ကို သူတို့ချင်း ယဉ်ပါးအောင်ပြုလုပ်ပြီး အောင်မောင်း မသိန်းတင်ရှိရာဆီ အပါခေါ်သွားဖို့ စဉ်းစားထားသည်။ သူတို့အထဲမှာ ဝါနည်းနည်းပိုရင့်သည့် အေးအေးစိုးက အောင်မောင်းအထာကိုသိပြီး ဖြစ်ရာ …

"နင် ထွေးထွေးကို ငါ့အခန်းအရင်ခေါ်ခဲ့လိုက် သူသာလာပစေ ငါ့ဖာသာ ပြောဆိုနားချပြီး နင့်စိတ်ကြိုက်ပုံစံ ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးမယ်"

ဟုပြောလိုက်သည်။

တကယ်တမ်းကျတော့ ထွေးထွေးကိုခေါ်ဖို့ အခွင့်မသာလိုက်။ သူ့ယောကျ်ားမောင်ပိန်တစ်ယောက် နေ့နေ့ညညရက်ဆက် သောက်ပြီး အရက်နာကျရာက အစာအိမ်ပါသွေးယိုခဲ့သဖြင့် ဆေးရုံပြေးနေရတာနှင့်ပဲ နှစ်ယောက်သား တွေ့ဆုံချိန် ကောင်းကောင်းမရလိုက်ကြဘဲ ကုလားမလေးရီမာဖက်ကိုသာ အောင်မောင်း လှည့်လိုက်ရသည်။

ရီမာရော အေးအေးစိုးပါ သူဋ္ဌေး၏ အချိန်ပိုင်းအပျော်မယား လုပ်ခဲ့သူတွေဖြစ်သည်။ ရလိုမှုတစ်ခုအတွက်နှင့် ငွေနောက်လိုက်ကာ မရှက်နိုင်မကြောက်နိုင် သူဋ္ဌေးအလိုရှိသမျှ ကုန်းပေးခဲ့ကြသည်။ ရီမာ သူ့ခွင်ကို လုယူသွားသူမို့ အေးအေးခိုင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲက သိပ်တော့မကြည်။ အစာမကြေချင်ပေမယ့် အောင်မောင်း သူမကိုအတင်းအကြပ် ချော့မော့နားသွင်းဖျောင်းဖြ၍ အေးအေးစိုးလည်း နောက်ဆုံးစိတ်ပါလာပြီး ရီမာအခန်းထဲအထိ လိုက်ပါလာသည့်အဆင့်ကိုရောက်ရှိခဲ့သည်။

အေးအေးစိုးကိုယ်တိုင် သူမအခန်းအထိ လိုက်ပါလာတာမို့လည်း ရီမာတစ်ယောက် ဘာမှမပြောသာတော့ချေ။ အေးအေးစိုးလည်း ကာမစိတ်ပြင်းပြထက်သန်မှုရှိသူဖြစ်သဖြင့် အောင်မောင်းခိုင်းသမျှ မညည်းမညူ လုပ်ပေးနေကာ မိန်းမချင်းအကိုင်ခိုင်း စောက်ပတ်အပြန်အလှန်မှုတ်ခိုင်း၍ နှစ်ယောက်သား ခေါင်းမာမာနှင့် ငြင်းမနေနိုင်အားတော့ဘဲ အောင်မောင်းမျက်နှာကိုထောက်ပြီး သူ့အလိုအတိုင်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနှင့် လိုက်လျောပေးကြရလေသည်။ အောင်မောင်း သူမတို့နှစ်ယောက်နှင့် ပတ်လည်ရိုက်ပြီး ညဖက်ညဖက် အပျော်ကျူးရင်း လောကစည်းစိမ်တွေ့နေပေသည်။

သောကြာနေ့ ညနေရောက်တော့ အလုပ်စောစောသိမ်းကြပြီး ပထမဦးစွာ ရီမာကိုခေါ်၍ အောင်မောင်း မသိန်းတင်အိမ်ကို ရောက်ခဲ့သည်။ အေးအေးစိုးက နောက်မှလိုက်လာမည်ဆိုပြီး လူမရိပ်မိအောင် တမင်တကာ နောက်ချန်နေခဲ့သည်။

ခါတိုင်း အေးအေးစိုးနှင့်သူ အိပ်နေကျအခန်းမှာပင် ရီမာကို သူတစ်ချီဖြုတ်လိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်၍ မသိန်းတင်ကို လက်ဆွဲခေါ်လာသည်။

"အောင်မောင်း နင်မဟုတ်ကဟုတ်က ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ "

"စကားမများနဲ့ အစ်မသိန်း ဖင်ကုန်းစမ်းပါ မသိန်းဖင်ကြီးမလိုးရတာကြာပြီ "

"သေနာလေး နင်အရှက်မရှိတိုင်း ဟွင်းးး "

မသိန်းတင် ရီမာ့ကို တစ်ခါမှမတွေ့ဖူး၍ နှစ်ယောက်သားအမြင်စိမ်းကာ အိုးတိုးအန်းတန်းဖြစ်နေကြသည်။ အောင်မောင်းက သူမဘယ်လိုပဲငြင်းငြင်း မရမကပင် ဇွတ်အတင်း သူမထမီဆွဲလှန်ပြီး မသိန်းတင်ကို ကုတင်ပေါ်မှာဖင်ကုန်းစေလိုက်ကာ သူမဖင်ကြားကိုမျက်နှာအပ်ပြီး ဖင်ပေါက်ဝနှင့် သူမစောက်ပတ်ကို အားပါးတရ ကုန်းနမ်းနေပါသည်။ မသိန်းတင် ဖင်ပြောင်ပြောင်ကြီးနှစ်ဖက်မှာ ကြီးမားဝင့်ထည်စွာဖြင့် သူ့မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ လုံးဝိုင်းကားစွင့်လျက်ရှိနေကာ အောင်မောင်းဖွင့်ပြီးသားဖြစ်၍ ဖင်ဝကလေး မဟတဟပွင့်အာလို့နေပြီး ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်အကြားမှ အဆီတဝင်းဝင်းဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ်ကြီး မှာလည်း မုန့်ဆီကြော်ကွင်းကဲ့သို့ ပြူးပြူးကြီးဖြစ်ကာ အနောက်ကိုပြူတစ်ထွက်နေပါသည်။

အောင်မောင်း ဖင်ပေါက်ဝကို လျှာသွင်း၍လှည့်ပတ်ယက်လိုက် သူမစောက်ပတ်ကို အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် အပေါ်အောက်ဆွဲဆွဲပြီးယက်သပ်ဆွပေးလိုက် စောက်စိကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲစုပ်လိုက်နှင့် လုပ်နေပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကိုရော စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လက်ချောင်းများထည့်သွင်း၍ အားရပါးရ ထိုးနှိုက်ဆောင့်ပေးနေပါသည်။

မသိန်းတင် အင့်ကနဲ အင့်ကနဲအော်ပြီး ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် လှုပ်ခါယမ်းသွားသည်။

"အောင်မောင်း နင် နင် ငါ့ကို တ တအား လုပ်နေတာပဲ အ အ အိ … အင့် အင့် အ … ဖြေး ဖြေး … အ … အသာ လုပ် … လုပ် အ … အင့်… စမ်း … စမ်း … ပါ …"

"စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ ရွနေအောင် လုပ်ပေးတာ …မအော်နဲ့ တိတ်တိတ်နေ "

"အစ်ကိုရယ် အဲဒီလောက်မဆိုးစမ်းပါနဲ့ အစ်မကြီး အားနာပါတယ်"

ရီမာ ဘယ်လိုမှ ကြည့်မကောင်း၍ အာချောင်ပြီး ဝင်ပြောလိုက်မိတော့ …

"နင် ဘာသိလဲ ရီမာ ဒီဟာမကြီး နင့်ထက်ဆယ်ဆ ပိုထန်တယ် ဖင်မခံရ နေနိုင်တာမဟုတ်ဘူး … ဒီမှာ ကြည့်လိုက် … သူ့ဖင် ငါလိုးလာတာ အကြိမ်ပေါင်း မရေနိုင်တော့ဘူး … နင် တွေ့တယ်မဟုတ်လား "

မသိန်းတင် ဖင်ဝစူတူတူကလေးကို လက်နှင့်ဆွဲဟကာ ဖြဲပြလိုက်ပြီး အောင်မောင်းထွီကနဲ တံတွေးထွေး ထည့်လိုက်သည်။ လိုးရလွယ်အောင် ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးဆွတ်လိုက်ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ တချို့ကျတော့ ဖင်လိုးရာမှာ သုံးသည့် ကေဝိုင်ဂျယ်လီဟုခေါ်သော ဂျယ်လီတစ်မျိုးကို ဖင်ဝမှာသုတ်လိမ်းကာ ဆက်ဆံလေ့ ရှိသော်လည်း အောင်မောင်းတို့အဖို့ရာတွင်မူ ဤမျှအထိ မတတ်နိုင်ချေ။ ကရိကထ များလွန်းသည်ဟုသာ ယူဆမိပါသည်။

တစ်ဆက်တည်း ရီမာ့ဖက်လှည့်လိုက်ပြီး …

"ရီမာ လာစမ်း ငါ့လီးကို တောင်အောင်လုပ်ပေး စုပ်ပေးစမ်းပါ နင်က လီးစုပ်တာတော်တယ် "

သူ့လီးကဖြင့် ရီမာ မစုပ်ခင်ကတည်းကပင် မတ်နေအောင်ကို တောင်လို့နေပြီ။ အောင်မောင်း သူ့လီးကြီး တသသနှင့် ဒီနေ့အတွက် အပီလိုးနိုင်အောင် တမင်တကာ အားမွေးထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရီမာနှင့်အေးအေးစိုးကို နှစ်ရက်လောက် မတွေ့ဘဲ တမင်ပစ်ထားခဲ့ပြီး သူ့သုက်ရည်တွေကို အပြတ်စုကာ အားဖြည့်ထားခဲ့သည်။ ဒါမှသာ မိန်းမသုံးယောက်စလုံးနှင့် သူ အပြည့်အဝ ပျော်ပါးနိုင်မည်မဟုတ်လား။

ရီမာလည်း သူပြောသည့်အတိုင်း လီးကို တပြွတ်ပြွတ်နမ်းစုပ်၍ လဒစ်ပတ်လည်ကို လျှာနှင့် ရစ်ဝိုက်ယက်သပ် ပေးလိုက်သည်။ သူ့ဂွေးဥပျဉ်းတွဲနှစ်လုံးကိုပါ အငမ်းမရ စုပ်ဆွဲပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်နှင့်ရော လက်နှင့်ပါ စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက် လျှာနှင့်ယက်သပ်လိုက် လဂွင်းထုလိုက်နှင့် စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဆွနှူးပေးလိုက်ရာ အောင်မောင်းလီးကြီးလည်း သံဒုတ်ကြီးတစ်ချောင်းလို မာတောင်၍ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပေါက်ကွဲထွက်လုမတတ် တောင့်တင်းရုန်းကြွ လာခဲ့ရပြီးနောက် အောင်မောင်းလည်း မသိန်းတင်ဖက်ကို ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး သူမဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီး တေ့ချိန်ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာက အနောက်ကနေ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆိုသလို သူမဖင်ပေါက်ထဲကို တဘုတ်ဘုတ်တဇွပ်ဇွပ်နှင့် အသံများထွက်ပေါ်လာအောင်ပင် အားပါးတရ စတင် လိုးဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။

အခန်း ( ၂၀ )

(နိဂုံး)

မသိန်းတင် ဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လဒစ်ပြဲကြီး ရှောကနဲရှောကနဲ အရင်းဆိုက်အောင် ဆောင့်ဝင်နေသည်။ လီးအဝင်လမ်း ပွင့်ပြီးသားမို့သာ တော်သေးတော့သည်။ သာမန် မိန်းမငယ်ကလေးတွေသာဆိုလျှင် ဖင်ဝကွဲပြဲပြီး ဆေးရုံဆေးခန်းသို့ တန်းရောက်သွားမှာ သေချာသလောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ ရီမာလည်း သူ့လီးကြီး မသိန်းတင်ရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နှင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဇွတ်နင်း ဆောင့်ချပေးနေတာကြည့်ပြီး ရာဂသွေးတွေ တဖြည်းဖြည်းဆူပွက်စ ပြုလာရချေပြီ။

"ဗြိ စွတ် ဗြွတ် … ဘုတ် ဇွတ် ဖြစ် … ပြွတ် ဗြွတ် ဘုတ် … ဘတ် ဘွပ် စွိဇွပ် "

"အောင်မောင်း အောင်မောင်း … ဆောင့် ဆောင့် မ မရပ်နဲ့ အ အ ကောင်း ကောင်းတယ် … လိုးပေး ကြမ်းကြမ်းလိုး … ဖင်ကွဲပစေ လိုးပစ်လိုက်စမ်းကွာ … ဟင်း ဟင်း အ အိ အင့် အင့် … နင့်လီး တစ်ဆုံး ဆောင့်လိုးပေးစမ်း "

"လိုးပေးမယ် ငါလိုးမ ဖာသည်မကြီး … ဖင်ကွဲအောင်လိုးပေးမှာ … ဟား ဟားဟားးး … ကဲ ကဲ "

အောင်မောင်း စကားခပ်ကြမ်းကြမ်းပြောပြီး အသေအလဲဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ မသိန်းတင်လည်း စောက်ပတ်ကိုလိုးခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဖင်ပေါက်ကို အဆော်ခံနေရခြင်းဖြစ်၍ နာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်းနှင့် အံတင်းတင်းကြိတ်ကာ အောင့်အည်းခံနေရသည်။

"ဘုတ် စွိ ဖွတ် … ဇွတ် …ဗလွတ် ဘုတ် … ဖတ် … စွိ ဇွပ် ဗြွတ် "

"မအေလိုး ငါ ကော်ဆဲပစ်လိုက်ရ လူကိုလိုးလည်း လိုးသေး …အယုတ္တအနတ္တ လျှောက်ပြောနေ ဟင်းး ကိုယ်မေကိုယ်လိုး … စောက်ပတ်လိုး … ဖာဂေါင်းလေး ဖာသည်မသားလေးးး ဟွင်းးး'"

"ဟားး စောက်ပတ်လိုးတာမှုတ်ဘူး ဖင်လိုးတာ …ဖင်လိုးတဲ့ …ဖာဂေါင်း … အဟတ် ဟားဟား ကိုင်း သေစမ်းဟာ သေစမ်း … မသာမကြီး …ဖေလိုးမ ကြီးး … "

"အီးဟီးး အိ အင့် အိ အီးးး …အ နာ နာ တယ် ဟင် …သေချင်းဆိုး နင့်အမေ နင်လိုးပါလား … အိ အီးး ဟီးး ဖင်ထဲ လီးရော လက်ရောထည့်လိုးရင် သေရောပေါ့ လွှတ် လွှတ်စမ်း "

"ဆောဒီး ဆောဒီးးး မွှားလို့ … အဲ မှားလို့ ဟီးဟီးး … လက်က စောက်ပတ်ထဲထည့်လိုးတာ အပေါက်မှားသွားလို့ ဟင်း ဟင်းး ဟင်းးးး "

သူ ရွှတ်နောက်နောက်ပြောတော့ မသိန်းတင် ပျစ်ပျစ်နစ်နစ်ဆဲပြီး …

"နင်တော့လား နောက်တစ်ချီကျမှ နင့်လီးကျိုးအောင် ငါလိုးပြမယ် အောင်မောင်း … ကဲ လိုးပါဟဲ့ မြန်မြန်လေးလုပ် အင့် အ အ ငါ ငါ … ပြီး ပြီး … တော့မှာ … ငါ့ နို့ … နို့နှစ်ဖက် … ဆွဲ လိုးပေး … အင့် အင့် … အ ကောင်း ကောင်း … "

"ဘုတ် စွိ ဖွတ် … ဇွတ် … ဗွပ် ဗလပ် ဘွတ် … ဘတ် ဖွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဇွပ် "

"ကျုပ်လည်း ပြီးချင်ပြီ …လရည်ထွက်ချင်နေပြီ အ အား အားးး ဟားးး "

"ဘုတ် စွိ ဖွတ် … ဇွတ် … ဗလပ် ဖွတ် …စွိ ဇွပ် … ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် …ဘုတ် ဇွပ် ဖွပ် ဗွပ် "

မသိန်းတင် ကော့ကနဲ ကော့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ယခုလို ပါးစပ်က အယုတ္တအနတ္တတွေ မိုးမွှန်အောင် ပက်ပက်စက်စက် ပြောလည်းပြော လိုးလည်းအလိုးခံနေရသဖြင့် ကာမစိတ်က ခါတိုင်းထက်သုံးလေးဆမက ပိုမိုထကြွထက်သန်နေခဲ့ရပြီး ရမ္မက်ဇောအရှိန်တက်ကာ အပြီးမြန်ရခြင်းပဲဖြစ်သည်။

အောင်မောင်း သူ့လီးကို မသိန်းတင်ဖင်ပေါက်ထဲကနေ ဗွပ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ထုတ်ပြီး ဖင်သားအိအိ အိုးကားကားကြီးနှစ်ဖက်အပေါ်သို့ သူ့လရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ်နှင့် ဖျစ်ညှစ်ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ မသိန်စတင် ဖင်တစ်ခုလုံး သူ့လရည်တွေရွှဲနစ်ပေကျံသွားရသည်။

"ဒီတစ်ချီ မသိန်း လီးပြန်စုပ်ပေး …ရီမာ နင့်ဖင်ကုန်းလိုက် "

"ဖင် ဖင်လိုး မလို့လား ကိုအောင်မောင်း "

"ဘာလဲ ဖင်အလိုးမခံချင်သေးဘူးလား ဒါဖြင့် မသိန်း နင့်စောက်ပတ်ယက်ပေးတာခံချင်လား ကြိုက်တာပြော "

အောင်မောင်း သူမအဖြေခက်အောင် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"အာ မ မ ယက်ပါနဲ့ င ငရဲ ငအုံ … ကြီး … ကြီး နေပါ့မယ် ဟင့်ဟင့် "

"မသိန်း လုပ်ပြလိုက်စမ်းပါ ဒီကောင်မလေး … အေးအေးစိုးလိုပဲ မသိန်းအကြိုက်ပုံစံကလေးနော် ဟဲ ဟဲ "

"အေးစိုးက သူနဲ့ ဆုံဖြစ်သေးလား"

"ဒါပေါ့ ဆုံဖူးတာပေါ့ …ညတိုင်း တူးဘိုင်ဝမ်းပဲ ဟင်း ဟင်း"

"နင်က ကံတက်တာလားကျတာလား မြင့်လားနိမ့်လားတော့မသိဘူး …ထမီအောက်ကကို ပြန်မထွက်နိုင် တော့ဘူး … စမြင်ကို …ကပ်လွန်းတယ် ဟွန်းး "

မသိန်းတင် မဲ့ရွဲ့ပြီး သူ့ကိုရစရာမရှိအောင် ပြောပစ်လိုက်သည်။ သူမကဆက်လက်ပြီး …

"ဒါနဲ့ အေးစိုးက ဘာလို့ ကျန်ခဲ့လဲ အောင်မောင်း"

"လာမှာပေါ့ …တစ်အောင့်နေရင် ရောက်လာတော့မှာ သူ့ကိုသေချာပြောထားတာပဲ "

"နင် သူ့ကို ဖင်တစ်ချီ အရင်လိုးပေးလိုက် အောင်မောင်း …ကျန်တာ ငါ့ကိစ္စ နင်ဝင်ပါစရာမလိုဘူး ကြားလား"

အောင်မောင်းလည်း ကောင်းပြီလေ …ဆိုပြီး မိန်းမနှစ်ယောက် သူ့လီးကို အလုအယက်စုပ်ဆွပေးတာကိုခံ၍ လီးပြန်တောင်လာတော့မှ ရီမာကို ကုတင်မှာ မှောက်ရက်အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို သူမဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲ စွိကနဲနေအောင် ထိုးနှစ်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။ သူ့လီးက တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်နှင့်ပင် ရီမာ့ဖင်ပေါက်ကလေးထဲ တစ်ဝက်လောက် နစ်မြုပ်စိုက်ဝင်သွားသည်။

"အ အိ အိ အင့် အင်းးး "

ရီမာ အံလေးကို တင်းတင်းကြိတ်ထားလိုက်မိသည်။ ဘယ်လောက်နာအောင်လိုးလိုး အမြဲကြိတ်မှိတ် ခံသူကလေး ဖြစ်သည်။ အော်ဟစ်ညည်းတွားခြင်းလည်း အလျဉ်းမရှိပေ။ သို့ပေမယ့် အောင်မောင်းလီးနှင့် သူမဖင်ပေါက်ကလေး စတင်ထိတွေ့ မိတ်ဆက်ခွင့်ရတာ မကြာသေး၍ အူတွေအသည်းတွေ ကလီစာတွေတောင် ပြောင်းပြန်မှောက်ခုံဖြစ်သွားသလို ခံစားရပြီး နာကျင်မှုကိုအောင့်ခံနေရင်း သူမမျက်ဝန်းထဲမှ မျက်ရည်တွေတောင် တစိမ့်စိမ့်စီးကျလာရလေသည်။

အောင်မောင်း သူမကိုတအားလိုးခြင်းတော့မဟုတ်ပါ။ မသိန်းတင် ဖင်ကိုလိုးတာထက်စာလျှင် ရီမာ့ကို သူတော်တော်ကလေး လျှော့ပေါ့၍ လိုးပေးခြင်းဖြစ်သည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်ချော့လိုးလိုးရင်း သူမနို့အုံနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ လက်လျှိုကိုင်၍ နို့ကိုဖျစ်ချေနယ်ရင်း တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန်လိုးပေးသည်။

"စွတ် ဖွတ် စွိ ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ် စွိ စွိ ဖွတ် ဇွပ် … ဘုတ် ဗလပ် ဘွပ် "

"အ အမေ့ အိ အင့် အင့် … အ နည်းနည်း လျှော့ လျှော့ပေးဦး … အစ်ကို …တအား တစ်ကြပ် ကြပ် နေတာ အ အ အင့် နာ နာတယ် "

သူအသံတိုးတိုးလေးထွက်ပေါ်လာသည်။ အောင်မောင်း မသိန်းတင်ကိုမျက်ရိပ်ပြလိုက်ရာ မသိန်းတင် အထာနပ်ပြီး သူမအရှေ့ကနေ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်၍ နို့အုံကိုနယ်ပေးသည်။ ဝမ်းလျားမှောက်အိပ်နေသော သူမကိုယ်လေးအောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး ပေါင်ခွကြားရှိစောက်ပတ်ကို ပွတ်သပ်ဆွနှူးပေးလိုက်သည်။ အနေအထားပြင်သည့်အနေနှင့် အောင်မောင်းသူ့လီးကို ဖင်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ရင်း …

"လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းလိုက် ရီမာ ငါ အပြတ်လိုးချင်နေပြီ "

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို ဖြေးဖြေးလိုးနော် တအားမကြမ်းနဲ့ ရီမာ့ဖင်က နုနုလေးရှိသေးတာ"

"စိတ်ချ နင့်ဖင်ဇိမ်ရှိလာအောင် ငါ သေချာလိုးပေးမယ် မသိန်းအပေါ်တက်ခွလိုက် စောက်ပတ်ချင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေး ဒါမှ ငါလီးသွင်းတဲ့အခါ နင်ခံသာမှာ "

"ဟုတ် ကဲ့ အစ်ကို "

"ကဲ ဖင်ကို အပေါ်နည်းနည်းကြွပေး ဖင်ဝကို လီးဝင်နိုင်အောင် လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နောက်ပြန်ဆွဲဖြဲပေး အိုကေ အိုကေ ငါ စလိုးတော့မှာနော် … တောက် ဖင်ဝကလေးစူနေတာ အသေလိုးပစ်လိုက်ရ ဟင်းးးး "

"မ မလုပ်နဲ့ အ ရမ်းမလုပ် လုပ်နဲ့ အစ်ကိုရာ …အစ်ကို ဟိုမှာ ဖင်လိုးပြီးကတည်းက ဖင်က ကျိန်း ကျိန်းနေတာ နည်းနည်းထိတာတောင် နာတယ်"

ရီမာ သူ့ကို မျက်ရည်ကလေးဝဲဝဲနှင့်တောင်းပန်ရှာသည်။

အောင်မောင်း သူ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လှည့်ပတ်သွင်းပေးသည်။

ရီမာ တဖြည်းဖြည်း နေသားကျလာသည်။ ဖင်လိုးမှုနှင့်အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်လာသည်။ စောစောပိုင်းက ဖင်နာမှစိုး၍ သက်သာလိုသက်သာငြား ဆိုပြီး သူမမှောက်အိပ်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်ရာ ခုလိုလေးဘက်ထောက်လျက်သား မှောက်ခုံရက် ဖင်ကုန်းပေးခြင်းက ပိုမို အချိုးအစားကျနပြီး ဖင်လိုးရာမှာ ထိထိမိမိ အရသာလည်းရှိလှကြောင်းကို သူမတဖြည်းဖြည်း သဘောပေါက်နားလည်လာခဲ့ရသည်။ 

အောင်မောင်းလီးက တစ်ရစ်ချင်း ထိုးမွှေဆောင့်သွင်း ပေးနေရာ အရင်းမရောက်တရောက်အထိ သူမဖင်စအိုထဲကိုထိုးဖောက်ဝင်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ထင်သလောက် နာကျင်ခြင်းလည်းမရှိဘဲ အနည်းငယ်ကျိန်းစပ်စပ်ကလေးဖြစ်ရုံမျှ နို့ကိုနယ်လိုက် ဖင်ထဲကို တစ်လက်မချင်း သူ့လီးကြီးအသွင်းအထုတ် ပြုလိုက်နှင့် လယ်တဲမှာရှိစဉ်က လီးတစ်ဝက်လောက် တစ်ခါတစ်ရံ သူ့လဒစ်ထိပ် မြုပ်ရုံမျှသာ စခန်းသွားဖြစ်ခဲ့ပြီး ဖင်လိုးမှုအရသာကို ယခုတစ်ကြိမ်လောက် ထဲထဲဝင်ဝင်မခံစားဖူးသေး၍ ရီမာ အတွေ့ရေယဉ်ကြောမှာ တစ်စတစ်စ နစ်မျောလိုက်ပါလာခဲ့မိတော့သည်။

မသိန်းတင်နှင့် သူမ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်ကာ နို့အုံချင်းပင် ထိတိုက်မိနေကြသည်။ မသိန်းတင်က တမင်တကာ သူမအရှေ့မှာ ပက်လက်ကားရယားလှဲအိပ်ရင်း နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် နို့သီးချင်းခလုတ်တိုက်လိုက် လုပ်ပေးနေပြီး သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ကိုလည်း လက်နှင့်ခပ်ဖွဖွပွတ်ဆွဲ၍ ကလိကစားပေးနေရာ အရသာနှစ်ခုကို တစ်ပြိုင်တည်းခံစားရသလို ဖြစ်နေသည်။ ရီမာ့လက်ကလည်း မသိန်းတင်၏ ရင်သားအိအိကြီးများဆီ ရောက်ရှိဖျစ်နယ်ပေးလျက် ရှိနေလေပြီ။

အောင်မောင်းလည်း သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ အရှိန်နှုန်းမြှင့်တင်၍ ခပ်ဆတ်ဆတ် ခပ်သွက်သွက်ကလေးလိုးပေးနေသည်။ အောင်မောင်း ကြမ်းလိုက်သွက်လိုက် လီးကိုမွှေ့လိုးလိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် ရီမာတစ်ယောက် မီးလောင်ရာလေပင့်ဆိုသကဲ့သို့ ကာမဇောအဟုန် တရိပ်ရိပ် ကြွသထက်ကြွ၍ လာရပြီးနောက် မသိန်းတင် အဆက်မပြတ်ဆွနှူးပေးနေသော သူမစောက်ပတ်ဆီမှ စောက်ရည်တွေ ဒလဟောသွန်ကျလာရကာ ဖင်ကို အောင်မောင်းလိုးဆောင့်ချက်နှင့်အညီ နောက်ပြန် တွန်းညှောင့်ဆောင့်ပေးလာခဲ့ရင်း စည်းစိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့လျက် အပြတ်ကိုဇိမ်ရှိသွားရလေသည်။

သူမ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် တစ်ချီပြီးသွားသည်။

အောင်မောင်းလည်း ကြပ်တည်းလွန်းလှသည့် သူမဖင်ပေါက်ကလေးကို စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးနေရတာမို့ ခါတိုင်းကဲ့သို့ သုက်မထိန်းနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်လာပြီး ရီမာ့ဖင်ပေါက် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကလေးထဲကို သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးနှင့် မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲကာ တစ်လိုးတည်း လိုးပစ်လိုက်ရင်း နောက်ထပ် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် အကြာမှာ သူ့ခါးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင် ခွေးလိုးသလို တဆတ်ဆတ် ပင့်ညှောင့်လိုးပေးနေရာက သူ့လီးထိပ်မှ သုက်ရည်တွေကို သူမဖင်ပေါက်ကလေးထဲသို့ တဗြစ်ဗြစ် ပန်းညှစ်ကာ ထုတ်ပစ်လိုက်ရတော့သည်။

အောင်မောင်း နှစ်ချီလိုးပြီး၍ ခဏနားပြီး မသိန်းတင်နှင့်ရီမာတို့နှစ်ယောက် မိန်းမချင်းပွတ်နှိုက်ကိုင်ကြ နမ်းစုပ်ကြတာကို ဖီလင်ယူကာ ထိုင်ကြည့်နေသည်။ မသိန်းတင်ဦးဆောင်ပြီး ရီမာ့ကို အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ဆွလိုက်နှူးလိုက်နှင့် အပြတ်ပင် စခန်းသွားပေးနေသည်။ ရီမာ့စောက်ဖုတ်ကို အားပါးတရယက်နမ်းကာ ဆွပေးသည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်ချောင်းများနှင့် တရစပ် ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုးပေးသည်။ ရီမာလည်း သူမအလိုကို မဖြစ်မနေ လိုက်လျောပေးနေခဲ့ရပြီး သူမကတစ်ဖန် ပြန်လည်၍ မသိန်းတင်ကို စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးနူးအိနေအောင် စုတ်ပေးမှုတ်ပေး ဆွပေးရပြန်လေသည်။ တစ်နရီကျောိကျော်လောက် အပြန်အလှန် ထင်တိုင်းကြဲလိုက်ကြပြီး အောင်မောင်း လိုးသည့်အလှည့်ကို ရောက်လာခဲ့ရသည်။

နှစ်ယောက်သား ကြမ်းပြင်ထက်မှာ အောင်မောင်း အဆင်သင့်လိုးနိုင်အောင် လေးဘက်ကျကျ ဖင်ကိုကုန်းပေး လိုက်ကြလေသည်။

အေးအေးစိုး ရောက်လာချိန်မှာ သူမတို့နှစ်ယောက်၏ ကုန်းကုန်းကွကွ လုပ်ပေးထားသည့် ဖင်သားအိအိကြီးများ အနောက်မှနေ၍ အောင်မောင်း နှစ်ယောက်စလုံးကို တစ်လှည့်စီ လီးသွင်းပြီး အားပါးတရ လိုးပေးနေချိန် ဖြစ်သည်။ မသိန်းတင် ပြီးတော့ ရီမာ … ရီမာတစ်လှည့် မသိန်းတင်တစ်လှည့်နှင့် သုံးယောက်သား အပြတ်ကို ဇောကပ်နေကြတာ တွေ့ရသည်။

"လာ အေးစိုး … နင့်အလှည့် မကြာခင်ရောက်တော့မှာ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော ပြင်စရာရှိတာ အသင့်ပြင် ထားလိုက် "

အောင်မောင်း သူမကို ခပ်တည်တည် လှည့်ကြည့်ကာ အမိန့်ပေးသလိုလေသံနှင့်ပြောလိုက်လေသည်။

အေးအေးစိုး သူမကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို တစ်လွှာချင်း ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ အောင်မောင်းနှင့် အမျိုးသမီးချောသုံးယောက်တို့၏ တစ်ညဉ့်တာ အလဲအကွဲလိုးပွဲကြီးက ယခုမှပင် စတင်နိုင်ပြီဖြစ်သည်။

စာရှုသူအပေါင်းကို ထာဝရလေးစားလျက် …

နရသူ

Fri, Jan 5, 2018

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

မသိဘူး ချစ်တယ် အပိုင်း ( ၄ )

မသိဘူး ချစ်တယ် အပိုင်း ( ၄ )

နရသူ ရေးသည်။

အောင်မောင်း စိတ်ထဲကနေ တစ်ဆင့်တော့ အောင်မြင်ပဟ လို့ ကြိတ်၍ကြုံးဝါးလိုက်မိပြီး သူမထံပါးကို တိုးကပ်သွားလိုက်ကာ ဘော်လီဂျိတ်ကလေးကို အနောက်ကနေ ဂရုတစိုက်လှမ်းချိတ်ကာ တပ်ဆင်ပေးလိုက်ပါသည်။

"နင်က အရမ်းထွားတာကိုး အရွယ်ကလေးနဲ့တောင် မလိုက်ဘူး "

"ဘာ ဘာဖြစ် လို့လဲ ဟင် "

"အော ရင်တွေရော တင်တွေရောအရမ်းထွားတယ် တကယ့်မိန်းမကြီးတစ်ယောက်အတိုင်းပဲ ဟင်းဟင်း "

"ခစ်ခစ် ခစ်"

လှတယ် တောင့်တယ်ပြောတော့ မိန်းမသားပီပီ အလွန်ကိုသဘောကျသွားပုံရသည်။

အောင်မောင်းလက်က သူမဘော်လီကြိုးကလေးကို လွှတ်မပေးသေးဘဲ အနောက်ကနေ မသိမသာ ခပ်တင်းတင်းကလေး ဆွဲထားကာ အသားချင်းထိတိုက်မိဖို့ ကြိုးစားသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းရှိ အရှေ့ဖက်ကို ငေါချွန်ထွက်နေသောနေရာနှင့် သူမတင်ပါးနှစ်ဖက်ဆုံတွေ့ရာ အလယ်တည့်တည့်မှ ချိုင့်ဝှမ်းသဏ္ဍာန်ဖြစ်ကာနေသော နေရာကလေးကို ခြေတစ်လှမ်းရှေ့တိုးပြီး အသာပင်ဖိထောက်ချလိုက်ရာ တန်းတန်းမတ်မတ်ပင် တိုးဝင်ထိမိသွားသည်။ အောင်မောင်းလိင်ချောင်း မာတောင်တောင်ကြီး သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကြားထဲကို ဝင်ရောက်သွားပြီး ဖင်သားဆိုင်နှစ်ခုကြားထဲ ညှပ်လို့သွားသည်။

ကောင်မလေးလည်း ခုမှ ရိပ်မိသွားပုံရသည်။ ခေတ္တငြိမ်သက်သွားပြီး မသိမသာကလေး သက်ပြင်းတစ်ချက် ရှိုက်လိုက်တာကို တွေ့ရသည်။

"ကျွန်မ အသက် ၁၈ နှစ်တင်းတင်းပြည့်ပြီရှင့် မငယ်တော့ဘူး "

(ဒီထက်တော့ ငယ်လို့မရ။ ဘယ်နည်းနှင့်မှ လျှော့မရတော့။ ဖိုရမ်စည်းကမ်းနှင့်မကိုက်ညီလျှင် အလျော်အစား ကြီးမားသွားလိမ္မည်။ စာရေးသူ)

"နင်မငယ်တာ ငါသိတယ် ငါ နင်အလုပ်ထဲစရောက်ကတည်းက သတိထားမိတယ် "

"ဘာလို့လဲ ကျွန်မ လှလို့လား ကိုအောင်မောင်း ခစ်ခစ်ခစ်"

သူ့ကို ပထမဦးဆုံးအကြိမ် နာမည်တပ်ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမအူမြူးနေပုံကြည့်၍ အောင်မောင်း ပိုမိုရဲတင်းလာသည်။

"ဒါပေါ့ အိုးကလေးလုံးတုံးတုံးနဲ့ လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ် ချစ်စရာလေး ဒါပေမယ့် အင်း သူဋ္ဌေးက အင်း အဲ … "

"ဘာလဲ ဆက်ပြောလေ အစ်ကိုရဲ့သူဋ္ဌေးဘာဖြစ်လဲ သူလက်ဦးသွားလို့လား ဟင်းဟင်း "

"အဲ ဟို ဟို ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး … မဆိုင်တာ မပြောပါဘူး ဟီးဟီး ဟီး"

ဖင်ကြားထဲဝင်ကာထောက်မိနေသော သူ့လီးကြီးကလည်း အချိန်နှင့်အမျှ ပိုမိုမာတောင် တောင့်တင်းလာကာ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ငရှဉ့်တစ်ကောင်ရွှံ့တွင်းထဲတိုးဝင်သလို တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် လူးလွန့်တိုးဝင်ရင်း သူမဖင်ထဲသူမဖင်သားအိအိကြားထဲကိုထိုးဖောက်ဝက်ရောက်ပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းရှိ အင်္ဂါဇပ် ဖောင်းအိအိကြီးကိုပင် ဝင်ရောက်ထောက်မိနေပြီဖြစ်သည်။ ကုတင်စွန်းရှိ အဝတ်တန်းမှအင်္ကျီကို မမီ့တမီ လက်လှမ်းယူသလိုနှင့် ရီမာခြေဖျားကလေး အသာထောက်ကြွလိုက်ရာ သူမအိုးကြီးနှစ်ဖက်အကြားကို အောင်မောင်းလီးက အံကိုက်ပင် နစ်မြုပ်ဆောင့်ထိုးမိသွားပြီး သူမခြေပြန်အချမှာ လီးကြီးက ဖင်ထဲကို အပီအပြင် လိုးဝင်သလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်။

ရီမာ မသိဟန်ပြုထားသော်လည်း ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်လို့နေပြီဖြစ်သည်။ မြို့မှာ ဘတ်စ်ကားစီးရင်း ဖင်ကြားထဲ လီးအထောက်ခံရသလို ဈေးထဲအရပ်ထဲ ရှော့ပင်းမောထဲ ပွဲခင်းများကြားထဲမှာ လူတောတိုးရင်း အမှတ်မထင် အကိုင်ခံ လီးအထောက်ခံ ရသကဲ့သို့ ယခုလည်း အလားတူအဖြစ်မျိုးနှင့် သူမရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့နေရပြီ ဖြစ်သည်။ ရီမာလည်း သွေးနှင့်ကိုယ်သားနှင့်ကိုယ်ပင်ဖြစ်ပြီး သူဋ္ဌေးကိုယ်တိုင် သူမကို အနားမနေ ကိုယ်ဖိရင်ဖိ သင်ကြားပေးထားခဲ့သဖြင့် လီးနှင့်စောက်ပတ်တို့၏ လျှို့ဝှက်နက်နဲလှစွာသော လိင်မှုဆိုင်ရာအနုပညာကို ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်သဘောပေါက်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

အောင်မောင်း လီးတအားကြီးကြောင်း အလုပ်ထဲက မိန်းမဖော်ချင်း ဟိုကပြောဒီကပြောနှင့် သူမနားမဆန့်အောင် ကြားသိခဲ့ဖူးသည်။ ယခု တကယ်တမ်း ကြုံတွေ့တော့လည်း သူ့ဟာကြီးက သူမကိုလိုးနေသည့် အလုပ်ရှင်သူဋ္ဌေးဖြစ်သူ၏လီးငပဲကြီးထက် နှစ်ဆလောက်ပိုကြီးကာ သူမဖင်ကြားထဲကို တလိမ့်လိမ့်နှင့် တိုးဝင်ဖိထောက်မိနေပေပြီ။

လီကြီး လင်နှင့်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်ရကောင်းမလား ဟူ၍ ရီမာတစ်ယောက် စိတ်ထွေပြားကာ ဟိုဟိုဒီဒီ စဉ်းစားနေမိလေသည်။

အောင်မောင်း လက်တစ်ဖက်က အမှတ်မထင် သူမခန္ဓာကိုယ်အရှေ့ပိုင်းရှိ ပေါင်ခွဆုံနေရာဆီရောက်ရှိလာပြီး သူကိုယ်တိုင်လက်ဦးမှုယူ၍ စတင်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။

"အိုးး … အ အမေ့ အို … ရှင် ရှင် ဘာ ဘာ လုပ် … လုပ် "

............................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၅ )

"ငါ တင်းနေတာ နင်အသိပါကွာ နင်လည်း လီးနဲ့မစိမ်းလောက်ပါဘူး သူဋ္ဌေးကိုယ်တိုင် နေ့နေ့ညည ဝက်ဝက်ကွဲအောင် လိုးနေတဲ့ဥစ္စာ ဟဲ ဟဲဟဲ "

အောင်မောင်းပြောရင်း သူ့လက်တစ်ဖက်က သူမစောက်ဖုတ်နေရာကလေးကို မိမိရရနှိုက်ကိုင်ကာ ပွတ်ဆွနေပြီး ကျန်တစ်ဖက်က သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကို သူ့ဖာသာဖြေချွတ်ချလိုက်သည်။ အောင်မောင်း ပုဆိုးကျွတ်သွားသလို ရီမာ၏ခါးမှာ ကပိုကယိုဖြစ်ကတတ်ဆန်း စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်ထားသည့် ထမီကိုလည်း သူ့ခြေမခြေညှိုးနှင့်ညှပ်ကာ အောက်ကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ ထမီပြေလျှောကျပြီး ရီမာ၏ခါးအောက်ပိုင်းလည်း လုံးဝကိုဗလာကျင်း သွားရလေတော့သည်။

"အိုးး အ အရမ်းလုပ် လုပ်တာ ပဲ လွှတ် လွှတ် ကွာ "

ကောင်မလေး ရုန်းသော်လည်း အားတော့မရှိရှာပါပြီ။ လီးအထောက်ခံရရာမှ ရာစိတ်နိုးကြွလာတာလည်း တစ်ကြောင်းပင်။

"လှည့် … ဒီဖက်လှည့်လေ ရီမာ …ဒီကိစ္စ ကိုအောင်မောင်း ဘယ်သူ့မှ လျှောက်မပြော လျှောက်မဖွပါဘူး ကိုယ်တို့ အလုပ်ဖြစ်ရအောင် နော် နော် …ဟောဒီလီးကြီး …မင်းလေးစိတ်ကြိုက်ဖြစ်အောင် လိုးပေးနိုင်တယ်ကွာ …လိုးလည်း လိုးပေးချင်တယ် … လိမ္မာပါတယ် ခလေးရဲ့"

"အ အ ကို ကို အောင်မောင်း … အဲ အဲလို အတင်းအကြပ် မ … မလုပ် ပါနဲ့ …ဟင်း ကျ ကျွန်မကို … သ သူဋ္ဌေး နဲ့ နေတယ် ဆိုပြီး အ … ထင်သေးတာ လားးး …ဟင့်ဟင့် လွှတ် …လွှတ်ဆိုကွာ အ အာ … ဘာ ဘာ လျှောက် … ကိုင် … ကိုင် … နေတာလဲ အာ … နာ နာတယ် အ "

"ချစ် ချစ်တယ် … ကိုအောင်မောင်း မင်းကို မရရင် သေမှာ … သိလား …လိမ်မာစမ်းပါ ခလေးရာ ဒီမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိဘူး … တစ် တစ်ခါ လောက်ကလေးပဲ ဟုတ်လား "

အောင်မောင်း ဇွတ်ကြမ်းသည်။ သူ့ကို လျှော့တွက်ခဲ့မိခြင်းကပင် ရီမာဆိုသော ကုလားမလေး၏ ပြန်ပြင်၍မရသော မဟာ့မဟာအမှားပဲ ဖြစ်လေသည်။

ဇာဘော်လီ အနက်ရောင်ကလေးတစ်ထည်သာ ကိုယ်ပေါ်မှာကျန်ရှိပြီး ဝတ်လက်စအင်္ကျီတန်းလန်းနှင့် ဟိုနေရာဖုံး ဒီနေရာပေါ် မလုံမလဲဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း အဖုအထစ်အချိုင့်အဝှမ်းများဆီကို အောင်မောင်း၏လက်များက နေရာအနှံ့အပြားရောက်ရှိကာ စတင်ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

"အို့ အို့ အင့် အင့် ဟင်း …လွှတ် လွှတ် ပါ … အစ် ကိုရယ် … ရှစ် …ရှစ် ကြီးခိုးပါရဲ့ နော် နော် … ကျ ကျွန်မ ဘာပဲပေးရပေးရ … ပေး ပေးပါ့မယ် "

"ဒါဖြင့်လည်း ခု နင့်စောက်ပတ် ငါလိုးချင်တယ် …ကောင်းကောင်းပြောနေတာနော် ငါ မကြမ်းချင်ပါဘူး နင့်ကို သူဋ္ဌေး ဒီခေါ်ခေါ်လာပြီး … ညတိုင်း လိုးတယ်မဟုတ်လား ရီမာ ဘီ…ပြော မှန်မှန်ပြောစမ်း "

"လိုး လိုး …ပါတယ် "

"ဒါဆို ငါ့ကို ဘာလို့ ငြင်းနေရသေးလဲ နင် လီးမမြင်ဖူးတာမှမဟုတ်တာ လီးနဲ့စောက်ပတ်လိုးတာ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ နင်လည်း သိပြီးသားပဲ …ငါလည်း မိန်းမ အများကြီး လိုးဖူူးတယ် "

"သိ သိပါတယ် "

"ဘာ သိတာလဲ "

"မိန်းမ အများကြီး လိုးတာ သိ သိတယ် "

"နင့် ဘယ်သူပြောလဲ "

"အလုပ်မှာပြောတယ် မအေးစိုးနဲ့ ဖြစ် ဖြစ်နေတာ ညတိုင်း လိုးတယ်တဲ့ ဟို ဈေးဆိုင်က မ မသိန်းနဲ့လည်း ဖြစ်တယ်တဲ့ အစ်ကိုက နံ မည် ကြီးတယ် "

"အော … ဒါဖြင့် ပွဲကပြတ်ပြီပေါ့ … ခု နင်နဲ့ငါ ဘယ်သူမှ မသိအောင် လိုးမယ် … ဟိုပြန်ရောက်ရင်လည်း သူဋ္ဌေးစက်ပြင်ပြီးလို့ အိမ်ပြန်သွားလောက်ပြီ … နင့်ကို မခေါ်နိုင်တော့ဘူး … နင့်အခန်း ငါလာအိပ်မယ် တစ်ညလုံးလိုးကြမယ် … နောက်ရက်တွေကျရင်လည်း အခွင့်အရေးရရင် ရသလို လိုးချင်တယ် …သူဋ္ဌေးမသိစေရဘူး ဘယ့်နှယ်လဲ ရီမာ "

ရီမာ တွေဝေသွားသည်။ သူ့လက်ကလည်း သူမပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ဖုတ်ကို မရပ်မနား တဆွတည်း နှိုက်ကိုင်နှိုက်ဆွလုပ်ပြီး နို့နှစ်ဖက်ကိုပါချေနယ်၍နေကာ မိမိကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ကာဖြင့် လူတစ်ကိုယ်လုံး မွန်းမွန်းကြပ်ကြပ်ဖြစ်အောင် ပြုချင်တိုင်းပြုနေပေရာ သူမဒူးတွေပါညွှတ်ခွေကျလာရပြီး ခန္ဓာကိုယ်သာမကစိတ်ထဲကပါ ဘယ်လိုမှ မခိုင်ချင်တော့ပေ။

သူမ မဝံ့မရဲလေသံနှင့် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ ပြန်မေးသည်။

"သူ ဋ္ဌေး …ကျွန်မ ကို ခေါ် ခေါ် ရင်ကော… ဘယ် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ …သူ သိ သိရင် ပြဿနာတက်မယ် မိုးမီးလောင်မယ် ကျွန်မ အ လုပ်ပြုတ် ပြုတ် မှာ "

"မပူနဲ့ ငါ ရှိတယ် …ငါ ရှာ ကျွေးမယ် …"

"ကျွန်မ ကို ယူ ယူ နိုင်လို့လား ဟင့် ဟင့် "

"မသိဘူးကွာ ယူမယ် လိုးမယ် ဘာလုပ်ရလုပ်ရ လုပ်မယ် …လူသတ်ရသတ်ရ နင့်ငါမလိုးရရင် မပြန်ဘူး ကားလည်း ဒီအတိုင်း ပစ် ထားခဲ့လိုက်မယ် …ဒါပဲ "

"ဒါလောက်လိုးချင်လည်း လိုး … တစ် ခါ ပဲ နောက်မရဘူး … "

"နင် ကုလားမလို့ မပြောရဘူး … ဈေးသိပ်ဆစ်လွန်းတယ် မရဘူး ငါက လိုးပြီဆို အသေရရ အရှင်ရရ တစ်သက်လုံးလိုးမှာပဲ … ဘယ်ခွေးမှ လူမထင်ဘူး …စောက်ဂရုလည်း မစိုက်ဘူး … နင်မယုံရင် စမ်းကျိလိုက် "

ရီမာ ဘာမှပြန်မပြောတော့။

သူ့ကိုစကားပြိုင်ပြီး ပြောရလောက်အောင်လည်း ကိုယ်က စကားမှမကြွယ်တာ။ တုဖက်ယှဉ်ပြိုင်နေမည့်အစား စောစောစီးစီး လက်မြှောက်အလျှော့ပေးလိုက်တာကမှ အေးရော့မည်။

အောင်မောင်းဆွဲခေါ်ရာ လိုက်ပါလာပြီး အခန်းတွင်းရှိကုတင်ကြီးပေါ် သူမတစ်ကိုယ်လုံး ပစ်လဲကျသွားရလေသည်။ အောင်မောင်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲထောင်ကားပြီး သူမပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်သည်။ ရီမာ ခါးကလေးကော့၍ တက်သွားရသည်။

"အ အား အား ကို ကို အောင်မောင်း ဘာ လုပ် လုပ်တာလဲ … အိ အ …အ မ မလုပ်နဲ့ … အား အ အားး ရှီး အ အလာ့ လား … အမာရေ … အိ အိ အီးး … ဟီးးး … ဟီးးး… "

ကုလားမလေး အာခေါင်ခြစ်မတတ် အသည်းအသန် အော်ညည်းသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခါမှ အမှုတ်မခံဖူးလို့လားမသိ။ သူမအကြောက်အကန် ခြေကန်ရုန်းသည်။ အလုပ်ကြမ်းသမားပီပီ မြဲမြံသန်စွမ်းလှသောအားအင်တွေနှင့် သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲထောင်ကားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင်အောင်ချုပ်ကာ အောင်မောင်းသူမကို အပြတ်ဘာဂျာပေးသည်။ စောက်ပတ်ကို မွှေနှောက် စုပ်ယက်ပေးသည်။ စောက်စိကလေးကို ထက်အောက်ဝဲယာ လှုပ်ယမ်းကစားပေးသည်။ ရင်စည်းအဝတ် ဖြစ်သော အနက်ရောင်ဘော်လီလေးကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို စိစိညက်ညက်ကြေအောင် ဖျစ်ညှစ်လှိမ့်နယ်ပေးလိုက်သည်။ နို့သီးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ စို့စို့ပေးသည်။

ရီမာ အော်လိုက်ညည်းလိုက်နှင့် အမွှေးတစ်ပင်မှမရှိအောင် သုံးလေးရက်တစ်ခါလောက် အပြောင်အစင် ရိတ်သင်ထားသည့် သူမ၏အင်္ဂါဇပ် ခေါ်စောက်ပတ်ကလေးမှာ အရည်များဖြင့် ရွှဲနစ်နေကာ မြင်မကောင်း ရှုမကောင်းအောင်ကို ဖြစ်နေပေပြီ။

အောင်မောင်း လီးကြီးကို သူမပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်သည်။

"စုပ်စမ်း … ရီမာ နင့်စောက်ပတ် ငါယက်သလို ငါ့လီး ခု စုပ်ပေးစမ်း"

"စုပ် စုပ်ပါ့မယ် … အင့် … ဟင့် ဟင့် "

ရီမာ လီးအစုပ်တော့တတ်သည်။ တစ်ကမ္ဘာလုံးကအောကားတွေ ဖုန်းထဲကနေ ကြည့်ကြည့်ပြီး အတတ်ကောင်းတွေ တတ်ထားဟန်တူသည်။ အလုပ်သမား တဲတန်းလျားလေးထဲမှာ ကောင်မတွေ ခေါင်းချင်းဆိုင်ဆိုင်ပြီး တရုတ်နိုင်ငံလုပ် အပေါစားဖုန်းတွေထဲက အောကားတွေ တိတ်တိတ်ကြိတ် ကြည့်နေတတ်ကြတာ သူ မကြာခဏ မြင်တွေ့ဖူးသည်။ 

နေပူကြဲတဲအောက်မှာ အလုပ်လုပ်ရသူတွေပေမယ့် အပျင်းပြေ ဖုန်းတစ်လုံးစီလောက်တော့ ရှိကြသည်သာ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဖုန်းအစုပ်ကလေး ကိုယ်စီကိုင်ပြီး အချင်းချင်း Zapya နှင့် အပြာရုပ်ရှင် ဗွီဒီယိုတွေကူးထည့် ကြည့်ကြ ရယ်ကြ ဖီးလ်ခံကြရင်း အရွယ်မရောက်ခင် ကတည်းကပင် လိင်မှုကိစ္စတွေကို အရည်ကျိုသောက်မတတ် အတတ်လွန်နေခဲ့ကြပြီ။

"နင် သဋ္ဌေး လီး … စုပ်ပေးဖူးလား "

"အင်း … စုပ် စုပ် ဖူးတယ် "

"သူ …နင့်စောက်ပတ် ယက်မပေးဘူးလား "

"တစ် … တစ် ခါ မှ … မ… မယက်ဘူး "

"ဒါကြောင့် နင် …မခံနိူင်တာဖြစ်မယ် … ငါ ခုနက ယက်ပေး …အစိစုပ်ပေးတာ ကောင်းလား ဘယ်လိုလဲ ပြော"

"ကောင်း ကောင်း ပါတယ် … တစ် တစ်မျိုးပဲ …အဟင့်ဟင့် "

"ငါနဲ့အတူပျော်ရင် ဒီလိုဖီလင်တွေ အပြတ်ခံစားစေရမယ် ငါ့လီးကိုကြည့်လိုက်ဦး နင့်သူဋ္ဌေးလီးနဲ့ အရွယ်အစားချင်းတူလား မတူလားလို့ ဘယ်သူပိုကြီးတယ် ထင်လဲ"

"ကို ကို အောင်မောင်း အများကြီး ကြီးတယ် ကြောက်စရာကြီး "

"ဟ လီးကြီးတာ ကြောက်စရာမှမဟုတ်တာ …နင် အလိုးမခံဖူးသေးလို့ထင်တယ် တစ်ခါအလိုးခံဖူးရင် နောက် စွဲသွားမှာကွ "

ရီမာ ပါးစပ်ပိတ်ထားလိုက်ပါသည်။

သူ့လီးကို ယောက်ျားလီးတစ်ခါမှမမြင်ဖူးသူတစ်ယောက်လို လက်နှစ်ဖက်နှင့်အသေအချာကိုင်ပြီး ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက် လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲစုပ်လိုက်နမ်းလိုက် လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လျှာနှင့် ရစ်ဝိုက်ကာ ယက်လိုက်သပ်လိုက်လုပ်ပြီး အပီအပြင်ပုလွေကိုင်ပေးသည်။ စိတ်လည်း အတော်ပါလာပုံရပေသည်။

"ကဲ လိုးကြရအောင် ငါ့ လီး တောင်လွန်းလို့ ပေါက်ထွက်တော့မယ် နင်ရော စောက်ရည်ရွှဲနေပြီမဟုတ်လား "

"ဟင့် … သိ ဘူး ရွှဲချင်ရွှဲမှာပေါ့ ဒီလောက်ဆွနေတာ … ဟင့်ဟင့် "

ရီမာ မျက်နှာကလေးနီနီနှင့် သူ့ကိုနှုတ်ခမ်းစူ၍ကြည့်ရင်း မူနွဲ့နွဲ့ကလေး ပြောလိုက်သည်။

ရီမာ၏ကိုယ်လုံးကလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ခုနကအတိုင်း ပက်လက်လှန်စေလိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကား လုပ်ခိုင်းလိုက်ကာ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးကို သူမအဖုတ်အဝမှာတေ့၍ တစ်ရစ်ချင်းဖိလှည့်သွင်းလိုက်ကာ အပေါ်စီးကနေ စတင်ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

"ဘုတ် စွိ စွိ ဖတ် ဗွပ် … စွိ ဇွပ်"

"အ အိ အင့် ဖြေး ဖြေး ဆောင့် ဆောင့်ပါ အ အစ်ကို ရ "

ရီမာ မျက်လုံးကလေး အရည်ဝင်းလဲ့လျက်ရှိပြီး သူ့မျက်နှာကိုသာ မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေတာတွေ့ရသည်။ သူမမျက်နှာနှင့်နီးအောင် သူ့မျက်နှာကိုတိုးကပ်လာရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးတွဲတွဲကလေးအစုံကို မိမိရရ ဖိကပ်စုပ်နမ်း လိုက်သည်။ အောက်ကနေ လီးကြီးပင့်ကော်ထိုးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ မဝင်ဝင်အောင် သူ့ခါးကို ထက်အောက်ဘယ်ညာ လှုပ်ကာယိမ်းကာ အားစိုက်ဖိလိုးသွင်းလိုက်တော့ အပျိုစောက်ပတ်ဖြစ်သော်လည်း သူဋ္ဌေးနှင့်နေ့စဉ်နီးပါး အလိုးခံနေကျဖြစ်သော ပါကင်အပွင့် အဝင်ပေါက်ပွင့်ပြီးစောက်ပတ်ဖြစ်၍ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးက အထဲကို နှစ်လက်မခန့်အထိ ဗြိ ဇွပ်ကနဲ ကျွံနစ်စိုက်ဝင်သွားလေသည်။

စောက်ဖုတ်အတွင်းတစ်နေရာ အရောက်မှာ တစ်စုံတစ်ရာ တစ်ဆို့ခံသလိုဖြစ်နေ၍ အောင်မောင်းလည်း လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်အားယူပြီး နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် အားအရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်းနှင့်လိုးသွင်းလိုက်ရပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါကျတော့ လီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်ပြီး သူမမျက်နှာကလေးလည်း နာကျင်မှုဝေဒနာကြောင့် အတော်ကလေး ရှုံ့ရှုံ့မဲ့မဲ့ ဖြစ်သွားရကာ သူ့ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကန်ပြီး တွန်းထားလိုက်ရသည်။

"နာလား ရီမာ "

"အင်း ဟင်း ဟင်း "

ရီမာ ခေါင်းလေးကို ခပ်သွက်သွက်ညိတ်ပြသည်။

"မနာအောင်လိုးပေးမယ် နင့် စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သေချာကိုင်ပြီ ဖြဲထားပေး ကြားလား ရီမာ"

"ဟုတ် ဟုတ် … ကို အောင်မောင်း "

"ကဲ ငါလိုးပြီနော် နာရင် ငါ့ကိုပြော ကြားလား စောက်ဖုတ်ယက်ပေးဆို ငါ ပြန်ယက်ပေးမယ် ဒါမှ အနာသက်သာမှာ "

"မ မ ယက်တော့နဲ့ … လိုးပဲ လိုးတော့ ဟင့် ဟင့် "

..............................................................................................................................

အခန်း ( ၁၆ )

ကောင်မလေး အပြတ်ထန်နေပြီ။

ကုလားမဆိုလျှင် ဖာသာချဖူးခဲ့ပြီး ကုလားမတွေ ဒီလောက်ထန်မှန်း သေချာမသိခဲ့၍ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ညံ့ဖျင်းလွန်းလှချည်ရဲ့ဆိုပြီး စိတ်ထဲကနေ ကြိတ်၍အပြစ်တင်လိုက်မိသည်။

ရီမာ သူ့ကျောပြင်ကို သူမလက်သည်းများနှင့် တအားကုပ်ခြစ်ဖက်တွယ်ထားရင်း သူဆောင့်သမျှကို တစ်ချက်ကလေးမှ မညည်းမညူဘဲ ကော့ကော့ခံပေးနေတာတွေ့ရသည်။

"မိုက်တယ် ရီမာ ရယ် ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်သွားပြီ "

"ဘာ ဘာလို့လဲ ဟင် "

သူမမေးလိုက်သံကလေးက မောသံကလေးစွက်နေသည်။

"ငါ ဒီလောက်အသည်းအသန်လိုးနေတာ တခြားဟာမတွေဆို သေပြီဘာညာကျုံးအော်တော့တာပဲ နင်က အသံကလေးတောင် တစ်စက်ကလေးမထွက်ဘူး …ပက်ပက်စက်စက်ကော့ခံပေးတာ ဒါမျိုးမှ ငါသိပ်သဘောကျတာ "

"အိုး နာ နာ လွန်းလို့ အသံမထွက်တာပေါ့ …လီးကြီးက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး တစ်ချက်တစ်ချက် သူများစောက်ပတ်ထဲ လိုးထည့်လိုက်တာများ အောင့်အောင့်သွားတာပဲ အသေလိုးတယ် ဟင့်ဟင့် "

"နင့်စောက်ပတ်က ငါလိုးသမျှ မိန်းမတွေထဲမှာ အကောင်းဆုံးပဲ ဒါကြောင့် အပီလိုးနေတာ "

"အစ်ကို … "

"ဘာလဲ ရီမာ "

"ရီမာ့ကို နမ်းပါဦး … နို့လည်း စို့စို့ပြီး လိုးစမ်းပါ အစ်ကိုရယ် "

"နို့စို့ လိုးတာ နင်ကြိုက်လား အားကော ရရဲ့လား ရီမာ "

"ကြိုက်တယ် အားရတယ် ရီ ရီမာ လေ အစ်ကို့ကို ချစ် ချစ်တယ် တကယ်ပြောတာ … ဟင့်ဟင့် "

"အို … ခလေးရယ် ကိုယ်လည်း မင်းကို တအားချစ် အရမ်းချစ်သွားပြီကွာ "

အောင်မောင်း သူမကို အပြတ်နမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ် ပါးစပ်ထဲလျှာသွင်းပြီး လျှာအချင်းချင်း ယှက်လိမ်ရစ်ပတ်၍ လျှာခလုတ်တိုက်ကာ သမီးရည်းစားအကြင်နာပေးသလို စိတ်ရှည်လက်ရှည် အနမ်းပေးသည်။ နို့ကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့် တစ်အုံလုံးအညှာကနေပင့်မကိုင်ပြီး နို့သီးပြူးပြူးကလေးနှစ်ခုကို စုပ်လိုက်ဆွဲလိုက် မနာအောင်သွားနှင့်ကိုက်ခဲ၍ ဆွနှူးပေးသည်။ နို့စို့ရင်းနှင့်လည်း အောက်ကနေ လီးကြီးကို ပင့်ထိုးကော်ပြီး သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ကြွမြောက်တက်လာသည်အထိ ပင့်ညှောင့်လိုးဆောင့် ပေးနေသည်။

မိနစ်များစွာကြာပြီး ရီမာလည်း မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်အောင် ကာမစိတ်တွေ အဟုန်ပြင်းပြင်း နိုးကြွထက်သန် လာရကာ စောက်ရည်အထွက်ကြမ်းပြီး ကသောကမျောတစ်ချီပြီးသွားလိုက် အောင်မောင်း ချော့လိုက်လိုးလိုက် ညှောင့်လိုက်ဆောင့်လိုက်နှင့် အချိန်ဆွဲဆွဲပြီး စိမ်ပြေနပြေ လိုးပေးနေတာမို့ နောက်တစ်ကြိမ် သူမစောက်ပတ် ထဲမှ စောက်ရည်ပန်းထွက်သွားလိုက် အပြိုင်အဆိုင်လိုးရင်းဆောင့်ရင်း ကော့ထိုးရင်းနှင့် တစ်ဖန် သူမစောက်ပတ်ထဲမှ တရွရွနှင့် မရိုးမရွဝေဒနာခံစားလာရပြီး နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးသွားလိုက်နှင့် သုံးချီလေးချီလောက် ထပ်ခါတလဲလဲ ကိစ္စပြီးနေရလေသည်။

အောင်မောင်းလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲကို လရည်တစ်ကြိမ်ပန်းထုတ်ကာ ပထမအချီပြီးလိုက်သည်ကို သူမ လုံးဝ သတိမထားလိုက်မိချေ။ လိုးသက် အတန်အသင့်ရလာသည့် ဝါရင့်သမ္ဘာရင့်လူငယ်တစ်ယောက်ပီပီ နှစ်ချီမက နောက် သုံးချီလောက်အထိတော့ သူ့လီးကိုပြန်မချွတ်စတမ်း ဆက်လက်လိုးသွင်းပေးနိုင်သူပဲ ဖြစ်သည်။ ရီမာရော သူရော အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သားချွေးတလုံးလုံးနှင့် အချိန်အတော်ကြီး ကြာသွားသည်။

"မ မပြီးသေး ဘူးလား ဟင့် ဟင့် … ကို အောင်မောင်းရယ် လိုး … လည်း လိုးနိုင်လိုက်တာနော် "

"ပြီးတော့မှာ နင်ရော စောက်ရည် … ထွက်ပလား "

"ဘယ်နှစ်ခါတောင် ရှိပလဲ မသိဘူး ကျွန်မ အရမ်း မော လာပြီ … အဖုတ် လည်း ကျိန်း ကျိန်းလာပြီ အစ်ကိုရာ မြန်မြန်ကလေး လုပ် လိုးပါ တအားနဲ့ သာ လိုးပစ်လိုက်တော့ "

"နေဦး ငါ့လီး ပြန်စုပ်ပေးဦး ဒါမှ အပြီးမြန်မှာ "

အောင်မောင်း လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ဗွပ်ကနဲပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ သူမကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်စုပ်ခိုင်းသည်။ ရီမာဆိုသော ကုလားမလေး ဒီတစ်ခါငြင်းမနေတော့ဘဲ သူ့လီးကိုတွင်တွင်စုပ်ပေးသည်။ လီးတန်တစ်လျှောက်မှာ ပေကျံနေသည့် အရည်အကျိအချွဲတွေ ပြောင်စင်သွားအောင် အသေအချာလျှာနှင့် သိမ်းယက်ပေးနေသည်။ အောင်မောင်းကလည်း သူမလီးစုပ်နေစဉ် လက်ကအငြိမ်မနေဘဲ ကုလားမလေး၏ စောက်ဖုတ်ကို လက်နှင့် အပေါ်ကနေ ဖိပွတ်ဆွဲ၍ သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကလေးထဲကို လက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးပြီး ထိုးသွင်းနှိုက်ဆွ ကလိကစားပေးလိုက်ရာ သူမစိတ်တွေပြန်ကြွလာပြီး တအင်းအင်းတဟင်းဟင်းနှင့် အသံထွက်ကာ ဖင်ကြီးတလွန့်လွန့် လူးလွန့်လှုပ်ရှားလာရလေသည်။

"ကဲ တော်ပြီ နင်အပေါ် တက်ထိုင်ပေး "

"ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလား "

"ဖြစ်ပါတယ် ငါ လက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပေးထားမယ် တက် မြန်မြန်တက်စမ်းပါ "

ရီမာမနေသာတော့ဘဲ သူ့အပေါ်ခွတက်လိုက်ရသည်။

သူမ စောက်ဖုတ်နှင့်တည့်တည့် လီးကိုတေ့ချိန်ပြီး အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးလိုက်ရာ အဝင်လမ်းဖြောင့်နေပြီမို့ သူ့လချောင်းကြီး လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ပင် အထဲကိုဝင်ရောက်သွားပြီး သူမလည်း အာ့ ကနဲ မေးကလေးကော့ထိုး၍ သူမဖင်ကြီးတအိအိနှင့် စတင်ပြီး လူးလှိမ့်ဆောင့်စပြုလာရလေသည်။

အောင်မောင်းသူမ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ထိန်းကိုင်ကာ အောက်ကနေ ပင့်လိုးပေးသလို သူမကလည်း ဖင်ကို နှိမ့်လိုက်ကြွလိုက် လုပ်ကာ အပေါ်စီးကနေ တဖွပ်ဖွပ်တဇွပ်ဇွပ် ဖိကြိတ်လိုးဆောင့်ပေးလာပါသည်။ နှစ်ယောက်သား စည်းချက်ကျကျ တစ်ယောက်က ဖိထိုင်ဆောင့်ချလိုက် အောက်ကတစ်ယောက်က ကော့လိုးလိုက်နှင့် လီးကြီးက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်နှင့်ပင် တစ်ဆုံးရောက်ရှိသွားပြီး ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ပင် နှစ်ယောက်စလုံး ခံစားလာရတော့သည်။ 

အောင်မောင်း သူမအိုးကားကားကြီးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက်ဖျစ်နယ်၍ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို သူ့လက်နှင့် ထိုးနှိုက်ဆွကစားပေးနေသလို လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ယမ်းခါလို့နေသော သူမနို့အုံအိအိကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ပါးစပ်နှင့်ဆွဲဆွဲစို့ပေးနေရာ လိုးဆောင့်မှုအရှိန်ကို လီဗာတစ်ဆုံးမြှင့်တင်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်ပြီး ရီမာတစ်ယောက် နာရကျင်ရမှန်းမသိ ရှက်လို့ရှက်ရမှန်းမသိ ဖြစ်လာခဲ့ရပြီး ထထကြွကြွနှင့်ပင် သူ့လီးကို တဗွပ်ဗွပ်နှင့် အကြိတ်အနယ် ကုန်းရုန်းဖိထိုင်ဆောင့်ချပေးနေကာ နှစ်ယောက်သား လရည်နှင့်စောက်ရည်များပင် ထွက်လုထွက်ခင်ဖြစ်သည့်အခြေအနေကို ရောက်ရှိလာခဲ့ရတော့သည်။

"ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ရီမာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးစမ်း အ အား ငါ ငါလရည်ထွက်ချင်လာပြီ "

"ကျ ကျွန်မလည်း ပြီးချင် ပြီ ကို ရယ် အ အား လီး ကြီး ပြည့်ကြပ်နေတာ ကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုရာ "

"နင် ကြိုက်တယ် မဟုတ်လား ရီမာ ဖိလိုး ပစ်လိုက်စမ်း ငါ အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး လိုးပေးမယ် "

"ရ ရတယ် အစ်ကို အောက်က တအားမလိုးနဲ့ ရီမာ့ဖာသာ လိုးမယ် အစ်ကို စိတ်ရှိသာလိုးရင် လီးကြီးက တစ်ဆုံးဝင် ဝင်သွားတာ … နာလွန်းတယ် အစ်ကို့လီး အရင်းကြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကွဲလိမ့်မယ် … ရီမာ မခံနိုင်သေးဘူး "

"ဒါဖြင့် … နင် …ခံနိုင်ရုံ လုပ် …လိုးစမ်း ခပ်မြန်မြန် လိုး … အင်း ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ဒီအတိုင်း ဆောင့်ချပေး …ဆောင့် ဆောင့် မရပ်နဲ့ အိုး အ အာ့ အ "

ရီမာ၏ အမွှေးတစ်ပင်မှမရှိသော ဆီးခုံဖောင်းမို့မို့ကြီးက အမွှေးတွေလိန်ကောက်ကောက် ရှုပ်ယှက်ခတ်ကာ နေသော အောင်မောင်း၏ဆီးခုံကြီးနှင့် တဖတ်ဖတ်ထိတွေ့ရိုက်ခတ် မိတ်ဆက်နေကြပြီးနောက် အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ်ခန့် ငါးမိနစ်ဆယ်မိနစ်မျှ စိတ်ပါလက်ပါကြီး မနေမနား ဖိလိုးပစ်လိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား တစ်ကိုယ်လုံးရှိသွေးကြောတွေ ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်လာကြပြီး သုက်ရည်များကို ပြိုင်တူပင် ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ကြကာ အောင်မောင်းလည်း အောက်မှနေ၍ လေးငါးဆယ်ချက် ထပ်မံကော့ဆောင့် ပေးလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား တဖြည်းဖြည်း အရှိန်လျော့ မာန်စွယ်ကျိုးကျကာ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ထပ်မှောက်လျက်သား ငြိမ်သက်သွားကြလေတော့သည်။

အတန်ကြာအောင်နားနေကြပြီးနောက် …

နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်းဆိုရင်း ခြေဆော့လက်ဆော့လုပ်နေကြရာက အောင်မောင်းလည်း တိုင်ကပ်နာရီကို တကြည့်ကြည့်နှင့် ကရင်မလေးထွေးထွေး လမ်းမှာစောင့်နေမည်ဆိုပြီး စိတ်ထဲက နောက်ဆံတင်းလျက် ရှိလေသည်။ ရီမာကိုလည်း သူလိုးလို့မဝသေးဘဲရှိရာ အလုပ်ထဲပြန်အရောက်တွင် ထပ်မံတွေ့ဆုံကြဖို့ သူမဆီက မဖြစ်မနေ ကတိတောင်းခံလိုက်ရသည်။ ရီမာလည်း သူ့အတွေ့ကို အစွဲကြီး စွဲနေပြီဖြစ်၍ ခုနကလို အင်တင်လုပ်ပြီး ငြင်းမနေတော့ပေ။ သူဋ္ဌေးမသိအောင် ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေပေးဖို့ တစ်ခုသာ သူ့ကို မျက်နှာငယ်ကလေးနှင့်ပြောရှာသည်။

အောင်မောင်း သူမကို အထပ်ထပ်နမ်းလိုက်ပြီး …

"ရီမာရယ် နင့်ကို ချစ်လို့ မဝနိုင်ဘူး "

ဆိုပြီး …

"ဟိုရောက်ရင် နင်ပြန်လာတာကို တစ်ယောက်မှမသိစေနဲ့ ကြားလား အိပ်လည်းမအိပ်လိုက်နဲ့ဦး ငါ အခြေအနေ ကြည့်ပြီး နင့်ဆီကို လာခဲ့မယ် "

"လာလေ ရီမာ … သူ့ကို ဆက်ဆက်စောင့်နေပါ့မယ် "

"လမ်းမှာ ကရင်မထွေးထွေးကို ကားကြုံတင်ခေါ်သွားရမှာ ငါ ဒီလာကတည်းက သူဈေးဝယ်စရာရှိလို့ဆိုပြီး လိုက်လာတယ် "

"ဒါဖြင့် နောက်ကျနေမယ် သွားကြစို့ပေါ့ "

"အင်း သွားကြမယ် …ငါပြောတာ မမေ့နဲ့နော် "

ရီမာ ခေါင်းအသာညိတ်ပြလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားတွေ ပြန်လည်ဝတ်ဆင်ကြပြီး ကားပေါ်ကို တက်လိုက်ကြသည်။ ရီမာ သူ့နဘေးနားမှာ ကပ်၍ထိုင်သည်။

အောင်မောင်းလည်း ကားစက်နှိုး၍ ထွက်ခွာလာခဲ့ပြီး မြို့အဝင် လမ်းသုံးခွဆုံရာသို့ အရောက်တွင် ထွေးထွေးတစ်ယောက် သူမပြောသည့်အတိုင်း လျှပ်စစ်ပစ္စည်း အရောင်းဆိုင်တစ်ဆိုင်အရှေ့မှာ မိန်းမဖော်တစ်ယောက်နှင့်စကားပြောရင်း သူ့ကားအလာကိုစောင့်နေတာ မြင်တွေ့ရသဖြင့် အဆင်သင့်ပင် သူမကို ကားပေါ်တင်ခေါ်လာခဲ့လေသည်။ ထွေးထွေး ဝယ်ခြမ်းလာသည့် ဆီ ဆား ငရုတ် ကြက်သွန်စသည့် စားသောက်စရာ မီးဖိုချောင်သုံးပစ္စည်းတွေကို ကားနောက်ဖက်မှာပဲ ဒီအတိုင်း ပစ်တင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

အောင်မောင်းကားလေးက မြို့ပြင်ဖက်ကို ဆက်လက်ထွက်ခွာလာခဲ့ပြီး လာလမ်းအတိုင်း သူတို့လုပ်ငန်းခွင်ဖြစ်သော အုတ်ဖိုဖက်ဆီ ဦးတည်မောင်းနှင်လာခဲ့သည်။

မိန်းမနှစ်ယောက်လည်း စကားတပြောပြောနှင့်ပင် ကားရှေ့ခန်းမှာ သူနှင့်အတူ ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ် စီးနင်းလိုက်ပါ လာကြပြီး ထွေးထွေးက အပြင်ဖက်က ရီမာက အောင်မောင်းနှင့်ကပ်ရက် အတွင်းဖက်ကနေပြီး အသားချင်းထိ ပေါင်ချင်းထပ်မိနေကြကာ အောင်မောင်းလည်း ပြီးခဲ့သမျှကို ပြန်လည်တွေးတောစားမြုံ့ပြန်ရင်း သူ၏မာန်စွယ်ကျကာ ပျော့ခွေနေသောလီးကြီးက ငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲပင် ပြန်၍ တောင်မတ်ထကြွ လာရသလို ဖြစ်လာလေသည်။

............................................................................................................................................

အခန်း ( ၁၇ )

အုတ်ဖိုကိုပြန်ရောက်တော့ ည ၁၀ နာရီကျော်လောက် ရှိနေပြီ။

အောင်မောင်း ထော်လာဂျီကို သူ့နေရာမှာပြန်ထိုးထားခဲ့ပြီး သုံးယောက်သား သူတို့အလုပ်သမားတန်းလျား ရှိရာဖက်ကို အတူတကွ တိတ်ဆိတ်စွာ လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

အောင်မောင်းနှင့်ထွေးထွေး ဇာတ်လမ်းကို ရီမာတစ်ယောက် မသိသလို ရီမာနှင့်သူ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအခြင်းအရာ တို့ကိုလည်း ကရင်မလေးထွေးထွေးတစ်ယောက် လုံးဝရိပ်စားမိခြင်း မရှိနိုင်ပါချေ။

သူဋ္ဌေးကတော့ သူတို့ စက်ပြင်သည့်ကိစ္စပြီးစီး၍ အိမ်ကိုပြန်နှင့်ပြီ ဟုခန့်မှန်းရသည်။ အောင်မောင်း သူ့အဖော်တွေ ရှိဦးမလားဟု ချောင်းကြည့်လိုက်သော်လည်း အရိပ်အယောင်ကလေးသော်မျှ မတွေ့ရတော့။ အားလုံး အမူးလွန်ပြီး အိပ်ပျော်ကုန်ကြပြီထင်သည်။

မနက်အလုပ်ဆင်းမည့်သူတွေထဲက တစ်ချိူ့လည်းအိပ်ကြ တစ်ချို့လည်း မအိပ်သေးဘဲ ကိုယ့်စည်းစိမ်နှင့်ကိုယ် ယမကာမှီဝဲ သောက်စားသူတွေလည်း သောက်ကြနှင့် တဲတစ်ချို့က မီးရောင်မှိန်ပျပျကလေး လင်းနေသလို တစ်ချို့တဲနန်းလေးတွေကတော့ ပကတိညအမှောင်အောက်မှာ မှောင်အတိချကာ တိတ်ဆိတ်နေတော့သည်။

ရီမာက … "ကျွန်မ သွားနှင့်တော့မယ် " ဆိုပြီး သူနှင့်ထွေးထွေးတို့ နှစ်ယောက်ကို နှုတ်ဆက်ကာ သူမအခန်းရှိရာ ဖက်ကို တစ်ယောက်တည်း ခြေလှမ်း သုတ်သုတ်နှင့်ထွက်ခွာသွားသည်။ ထွေးထွေးက သူဝယ်ခြမ်းလာသည့် ငရုတ် ကြက်သွန်အိတ်နှင်ဆီပုံးတွေကို ဝိုင်းကူသယ်ခိုင်း၍ အောင်မောင်းလည်း သူမ ပစ္စည်းပစ္စယတွေကို ပုခုံးမှာရော လက်နှစ်ဖက်မှာပါ ထမ်းပိုးသယ်လာခဲ့ပြီး ထွေးထွေးနေထိုင်ရာ တဲအိမ်ဖက်ဆီကို နှစ်ယောက်သား အတူလျှောက်လာကြပါသည်။

"ရပြီ အောင်မောင်း ဒီနားလေးမှာပဲ ချလိုက် "

သူမကပြောပြီး …

"ဟိုမသာ ဘယ်သွားသေနေပလဲ မသိဘူး သောက်ရင်းသေသွားလဲ အေးတာပဲ "

ပါးစပ်က ဗျစ်တောက်ဗျစ်တောက် ဆိုနေသဖြင့် အောင်မောင်း သူမကို လက်ဟန်ခြေဟန်ပြ၍ တားလိုက်ရသည်။ တော်ကြာ မလိုအပ်ဘဲ လင်မယားထသတ်နေမှ ခက်ကုန်လိမ့်မည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် ကြမ်းပြင်တစ်နေရာမှာ ခါးဝတ်ပုဆိုးပါလန်ပြီး ပက်လက်ကားရယား မူးရူးအိပ်ပျော်လို့နေသော လင်ဖြစ်သူ မောင်ပိန်ကို သူမရော အောင်မောင်းပါ ပက်ပင်းတွေ့လိုက်ရသည်။ ငပိန့်လီးရှည်မျောမျောကလေးကို ကြည့်ပြီး အောင်မောင်း ဟက်ကနဲရယ်လိုက်မိတော့ …

"ဘာရယ်တာလဲ ဒီမှာစိတ်ညစ်ရတဲ့အထဲ "

ဆိုပြီး ထွေးထွေးသူ့ကိုမာန်လိုက်ရင်း ပါလာသည့်ပစ္စည်းတွေကို နေရာချနေသည်။

"ဖယ်ပါ နင် မနိုင်မနင်းနဲ့ "

အောင်မောင်း ဝိုင်းကူနေရာချပေးလိုက်သည်။

"နင် တစ်ခုခု စားလာခဲ့သေးလား "

"အင်း မစားရတာကြာလို့ မာမူကြီး ဆိုင်က ပဲလိပ်တစ်ပွဲစားလာခဲ့တယ် ထမင်းနဲ့ဟင်း အများကြီးကျန်နေတယ် ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး စားဖြစ်တော့မှာလည်း မဟုတ်ဘူး ဒန့်သလွန်သီးနဲ့ ငါးခြောက်ချက်ထားတာရှိတယ် နင်ပဲ အားလုံး ယူသွားလိုက်တော့ ဆာရင်စားရတာပေါ့ …ငါထည့်ပေးလိုက်မယ် "

ထွေးထွေး စေတနာတွေ စွတ်ကောင်းနေသည်။

အင်းလေ … မကောင်းလို့မှ မရတော့တာပဲကိုး။

အောင်မောင်းလည်း အကြံနှင့်ပင်။

သူက ဒီကမသွားခင်ကတည်းက သောက်ရင်းမြည်းရင်း ဗိုက်ပြည့်နေပြီ။ ကုလားမလေး ရီမာတစ်ယောက်သာ သူဋ္ဌေးတစ်လှည့် သူတစ်လှည့်လိုးနေတာနှင့်ပဲ ထမင်းဟင်းချက်ချိန်ကလေးတောင်မှ ရမှာမဟုတ် လို့တွေးမိပြီး သူမအတွက် လိုရမည်ရထည့်ယူသွားဖို့ စိတ်ကူးမိသည်။ ဒါလောက်ကလေးတော့ ကိုယ့်ဖက်က လုပ်ပေးရမယ့် တာဝန်ရှိသည်လေ။

"သဘောပဲ နင်စေတနာရှိရင် ထည့်သာထည့် ငါက အားတွေ အတော်ကုန်ထားတာ စားနိုင်မှလုပ်နိုင်မယ် မဟုတ်ဘူးလား ထွေးထွေး "

"သေနာ နင် တော့ … "

ထွေးထွေး မျက်စောင်းကြီးခဲ၍ သူ့ကိုထောပနာပြုသည်။ သူမမျက်နှာက ရှက်သွေးများပြည့်လျှမ်းလျက် ပြုံးမယောင်ကလေးဖြစ်နေပေသည်။

ထွေးထွေး သုံးဆင့်ချိုင့်ထဲ ထမင်းဟင်းခူးခပ်ထည့်ပြီး သူ့ကိုကမ်းပေးသည်။

သူ ဘေးဘီ တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့လင်ဖြစ်သူ ငပိန်က တခူးခူးတခေါခေါနှင့် အိပ်မောကျဆဲ ရှိနေတာကို တွေ့ရသည်။ အောင်မောင်း မပြန်ချင်သေး။ အပြီးသတ်ကလေးဖြစ်ဖြစ် တစ်ချီလောက်တော့ သူမနှင့် နွှဲလိုက်ချင်သေးသည်။

"ထွေး … နင် ငါ့ကို မောင်းထုတ် နေပြီပေါ့ "

"ငါ ငါ … နင် ဆာနေမှာစိုးလို့ ပါ "

ထွေးထွေး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ပြောရင်း သူ့မျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ မျက်လွှာအောက်ချထားလိုက်ကာ အောင်မောင်း၏ပုဆိုးအရှေ့မှ ဖုဖောင်းနေသော နေရာကလေးဆီ တဒင်္ဂအကြည့်ရောက်သွားပြန်သည်။ သူမရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေဆဲဖြစ်မည်မှာ ဗေဒင်မေးစရာမလိုအောင် သေချာနေပါပြီ။

"စကားပြောချင်သေးတယ် "

"ပြောချင် … အပြင်မှာပြော … ဒီ ဒီမှာ မဖြစ်ဘူး "

"အေးပါ … လာ … နင့်လူ ဟိုမှာ သိုးနေအောင် အိပ်နေတဲ့ ဥစ္စာ"

သူမလက်ကိုဆွဲပြီး အပြင်ဖက်လှမ်းထွက်လိုက်သည်။ ထွေးထွေး မလိုက်ချင်လိုက်ချင်ပုံစံနှင့် သူ့နောက်ကနေ ကန့်လန့်ကန့်လန့်လေး လိုက်ပါလာသည်။ တဲတန်းအပြင်ဖက် အမှောင်ထုကြားထဲတိုးဝင်လိုက်ပြီး လယ်ကန်သင်းရိုး နှစ်ခုလောက်ကို ဖြတ်ကျော်လာခဲ့ကြကာ မန်ကျည်းပင်ကြီးတစ်ပင်ရဲ့အောက် ရေကန်အစပ်မှာ တည်ရှိသည့် မြေကွက်လပ်သဏ္ဍာန် ဖြစ်နေသော နေရာကလေးမှာ သူမလက်ကိုဆွဲ၍ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လေးအိအိလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ အသာပင် ဆွဲသွင်းလိုက်ပါသည်။ ထွေးထွေးကိုယ်လုံးကလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲကို အိကနဲပြိုကျလာခဲ့သည်။

"ဟင်း အောင်မောင်းရယ် …နင် နင်တော့ လွန်ကိုလွန်လွန်းတယ် "

ထွေးထွေး၏ခပ်ညည်းညည်းစကားသံကလေးအဆုံးမှာ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်သော အသံဗလံလေးတွေကို စတင်ကြားလိုက်ရပြီ။ အောင်မောင်း သူမကို စကားပြောခွင့်မပေးတော့ဘဲ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ချလိုက်သည်။ ဘော်လီကိုပါ တစ်ဆက်တည်း ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး သူမနို့အုံနှစ်လုံးကို ဖျစ်ကာညှစ်ကာနှင့် နို့သီးမာမာကလေးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ စိမ်ပြေနပြေ ဆွဲစို့ပေး လိုက်လေသည်။ 

သူမထမီကို ခါးကနေဆွဲချွတ်လိုက်ကာ ပေါင်ခွကြားကိုလက်နှိုက်စမ်းသပ်ပြီး သူမ၏စောက်မွှေးအုံ ကောက်ကောက်ကွေးကွေးကလေးများ အကြားမှ ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ဖြစ်ကာ အရည်စိုစိစိကလေးရှိနေသည့် စောက်ဖုတ်ကလေးကို လက်နှင့်ဖွဖွရွရွကလေး ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ အကွဲကြောင်းကလေး မဟတဟရှိနေသော သူမစောက်ဖုတ်ကလေးမှာ ကုလားမလေးရီမာ၏ စောက်ဖုတ်နှင့် နှိုင်းစာလျှင် ဘယ်သင်းကသာသည်ကို သူ့အနေနှင့် ပြောဖို့ရာခက်လွန်းလှပေသည်။ ထွေးထွေးရော ကုလာမလေးရီမာရော နှစ်ယောက်စလုံး လိုးလို့ကောင်းလှသည်ဟုသာ သူ့အနေနှင့် ခပ်လွယ်လွယ်ပြောရမည်။

အောင်မောင်း သူမကို မြေကြီးပေါ်ကို ဆွဲလှဲချလိုက်ကာ စစ်စတီနိုင်းလုပ်ပြီး သူမအပေါ်ခွတက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားထဲတိုးဝင်၍ စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ အမွှေးကောက်ကွေးကွေးကလေး တွေက သူ့နှာဝကို လာရောက်ထိတွေ့ကလူကျီစယ်သလိုရှိပြီး လိင်စိတ်ကို ဆထက်ထမ်းပိုး နိုးကြွဖြစ်ပေါ် စေနိုင်သည့် ညှီစို့စို့ကလေးရှိသော စောက်ဖုတ်သင်းရနံ့ကို သူ့နှာခေါင်းကနေ စတင်ရှူရှိုက်မိလိုက်သည်။

ဒီအချိန်မှာ သူ့အောက်မှာ ပက်လက်ကလေးရှိနေသည့် ထွေးထွေးကလည်း သူမမျက်နှာပေါ်တည့်တည့်မှာ ရောက်ရှိလာသည့် အောင်မောင်း၏လီးချောင်းကြီးကို ပါးစပ်နှင့်ကွက်တိ ဖမ်းဟပ်ပြီး မြိန်ရည်ယှက်ရည်ကြီး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ကာ ဆွနှူးပေးနေပြီဖြစ်သည်။ လီးကိုယ်ထည်အား လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကျကျနနပင် ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး လဒစ်သားရေအားဖြဲလှန်ကာ အပေါ်နှင့်အောက် လျှောထိုးဂွင်းတိုက်ကာ ဆောင့်ပေးနေသည်။

အောင်မောင်းလည်း သူမစောက်ဖုတ်ကို အကွဲကြောင်းလေးရော အစိကလေးကိုပါ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် အပြတ်ပင် နှူးဆွ၍ပေးနေပြီဖြစ်သည်။ စောက်ဖုတ်နှင့်ဖင်ဝကိုဆက်သွယ်ထားသည့် အဓိကဗဟိုချက်မနေရာ ကလေးကိုပါ အတန်ကြာအောင် လျှာနှင့်ယက်ယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ ဖင်ဝကိုလည်း ယက်သည်။

အောင်မောင်းလည်း သူမအမှုတ်ကောင်း၍လီးတောင်လာသလို သူမစောက်ဖုတ်တစ်ဝိုက်မှာလည်း အောင်မောင်း၏ ဘာဂျာစွမ်းပြမှုဖြင့် တဒင်္ဂအချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပဲ စောက်ရည်အချွဲအကျိများ ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ထွက်ရှိ၍လာရပြီဖြစ်သည်။ ကာမစိတ်ပြင်းထန်လာ၍ ထွေးထွေးတစ်ယောက် မောင်မောင်လီးကြီးဆီက လရည်ထွက်သွားမှာကိုတောင် တွေးပြီးနှမျောမိသည်။

ဒါကြောင့်လည်း အောင်မောင်းကို လှမ်းပြီး …

"တော် တော်ပြီ အောင်မောင်းရယ် နင့်ဟာကြီး အထဲထည့်ပေးတော့ ငါ မရတော့ဘူး "

"စောက်ပတ် တော်တော်ရွနေပြီပေါ့ ဟုတ်လား ထွေးထွေး "

အောင်မောင်း သူမကို ထပ်ရစ်လိုက်သည်။ ထွေးထွေးစိတ်က တယ် မရှည်ချင်တော့။

"အေး ရွတယ် စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော ရွနေတာ… ဖြစ်နိုင်ရင် နှစ်ခုစလုံးလိုးပေး အောင်မောင်း "

သူမ တမင်ကို စကားကုန်အောင် ပြောပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ဖင်မလိုးဘူး ချီးစော်နံတယ် "

"သေလိုက်ပါလား … ဒါဖြင့် စောက်ပတ်လိုးရင်း ဖင်ပေါက်ကို လက်နဲ့ဆွဆွပြီး လိုးပေး "

"တကယ်လား …ငါလိုးပေးမယ် နောက်မှ မခံချင်ဘူးမပြောနဲ့"

"တကယ် …နင် စိတ်ကြိုက် ဘယ်နေရာပဲလိုးလိုး ရတယ် ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

သူမအနေနှင့်တော့ အောင်မောင်းဟူသည် လင်ကြီးမမည်နိုင်တော့သည့် လင်ငယ်တစ်ယောက်သာလျှင် ဖြစ်နေပြီ။ လင်ငယ်ကို ကာမမှုနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မဖွယ်မရာ သဘာဝမကျတာတွေ ကပ်သီးကပ်သပ် ခိုင်းစေချင်မိသည်။ လင်ဖြစ်သူ အရက်သမားငမူးက မူးမူးရူးရူးနှင့် တစ်ခါတစ်ရံလက်တည့်စမ်းပြီး သူမဖင်ကို သုံးလေးကြိမ်လိုးခဲ့ဖူးရာ ထူးထူးခြားခြားရှိလှပြီး ဖီလင်တစ်မျိုးလေးပဲဆိုပြီး ထွေးထွေးစိတ်ထဲ စွဲနေခဲ့မိသည်။ ယခုအခွင့်အရေးကြုံတုန်း ဒီအရသာကို ထပ်မံ ခံစားကြည့်ရမည်။

အောင်မောင်း လိုးစရာရှိလျှင်အကုန်လိုးသူဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်နှင့်ဖင် ပြောကြစတမ်းဆိုလျှင် စောက်ပတ်ထက်ကို ဖင်ကိုပိုကြိုက်သူဖြစ်သည်။ ထွေးထွေးကို တမင်သက်သက် စိတ်ကသိကအောက် ဖြစ်အောင် လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။

"နင် ဖင်ကုန်းလိုက် ထွေးထွး ငါဖင်မလိုးသေးဘူး စောက်ပတ်ပဲ လိုးဦးမှာ စောက်ပတ်လိုးလို့ဝမှ ဖင်လိုးမယ်"

"နင့်သဘောရှိပဲ အောင်မောင်း ကဲ လုပ်တော့ "

ထွေးထွေးဖင်ကုန်းပေးသည်။

အမှောင်ထဲမှာမို့ ဖင်ပေါက်လား စောက်ပတ်လား ဆိုပြီး မနည်းစမ်းနေရသည်။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် နှစ်ခုစလုံးလိုးမယ် အေးရော ဆိုပြီး အောင်မောင်းလည်း သူမစောက်ပတ်အပေါက်ဝကို သူ့လီးကြီးတေ့ချိန်လိုက်ပြီး သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကိုဆွဲကာ အနောက်ကနေ ခွေးကုန်းလိုးဆောင့်ချလိုက်လေသည်။

"စွပ် ဗွပ် "

"အ အမယ်လေး အိ အင့် အင့်"

"ဇွပ် ဗွပ် ဘုတ် ဘတ် ဇွပ် ဘွတ်စွိ ဖတ် ဘတ် ဗွပ် ဘုတ် ဘတ် ဖွပ် ဗလပ် ဘွပ် "

လီးအရင်းတစ်ဆုံးထည့်သွင်းပြီး အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ကာ သူ့လီးကို ပြန်ချွတ်သည်။ သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တအားဆွဲဖြဲဟလိုက်ရာက ဖင်ဝစူတူတူကလေးကို တံတွေး ပြစ်ကနဲ ထွေးထည့်လိုက်ရင်း သူ့လီးကိုလည်း တံတွေး ရွှဲနေအောင်ဆွတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို လီးထိပ်ကြီးနှင့် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ့ကာ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ဖင်ကို တော်ရုံနှင့်လိုး၍မဝင်သေးဘဲ စအိုဝမှာတင် တစ်ဆို့၍နေသည်။

"တောက် ငပိန်လီးသာဆို ဖင်ထဲဝင်မှာပဲ ငါ့လီးက မဝင်နိုင်ဘူးဖြစ်နေတယ်"

"နေဦး အောင်မောင်း ငါ့စောက်ပတ် အရင်လိုးပေးဦး ဖင်နောက်မှလိုး "

"ဖြစ်ရပြန်ပြီ နင်ပဲ ဖင်ခံချင်တယ်ဆို "

"အိုး နင့်မြင်းလီးကြီး ဝင်မှမဝင်တာပဲ "

"ရအောင်လိုးမယ် "

"မရဘူး ကြပ်တယ် နာတယ် နောက်မှလိုးတော့ နင် မြန်မြန်လိုးပေးမှဖြစ်မှာ အောင်မောင်း အချိန်မဆွဲတော့နဲ့"

"အေး တွေ့ကြသေးတာပေါ့ကွာ နင့်စောက်ပတ်ရောဖင်ရော ဒီည ကွဲပြဲပြီးစုတ်ပြတ်သတ်အောင်ကို လိုးပေးမှာ မပူနဲ့ ဟုတ်ပီလား ထွေးထွေး "

ထွေးထွေး ပါးစပ်ပိတ်ထားလိုက်ပြီး သူမစိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး ကျေနပ်နေမိလေသည်။

"သြော် ယောက်ျားတွေ ယောက်ျားတွေ …ဒင်းတို့ ဘယ်လောက်လည်တယ်ပြောပြော မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အတွင်းစိတ်ဓာတ်ကို မသိနိုင်ဘူး။ မိန်းမတွေ စိတ်လာပြီဟေ့ ဆိုရင် လက်တစ်ဆုပ်စာလောက် လီးမကလို့ တင်းပုတ်ကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ရောဖင်ရော လိုးတာတောင် နာကျင်မှုဝေဒနာအံတုပြီး ကုန်းရုန်းအလိုးခံနိုင်တယ် ဆိုတာ ဒင်းတို့ ဒီတစ်သက် သိနိုင်မှာလည်း မဟုတ်ဘူး "

ဆိုပြီး သူမစိတ်ထဲကပဲ တစ်ယောက်တည်း ပြောနေမိတော့သည်။

အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>