တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

တူမ အကိတ်ကြီး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

“ ကိုကိုရယ် သိပ်ချစ်တာပဲ၊ ကိုကိုနဲ့ တွေ့ချင်လှပြီ”

“ ကိုကိုလည်း ချစ်လေးနဲ့ တွေ့ချင်တာပဲကွာ၊ အခု မကြာခင် တွေ့ရတော့မှာပဲဟာ၊ အဲဒီ အချိန်ကျမှ တဝကြီး ချစ်မယ်နော်”

အထက်ပါစကားတွေက လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လလောက်က ပြောခဲ့ကြတာ၊ အခုတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ဟော်တယ် အခန်းတစ်ခုထဲမှာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စောင့်နေတာက ကျွန်တော် ဂျိုးဇက်ဦး ခေါ် ကိုကိုဦး ပဲပေါ့။ အခု အချိန်ထိ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို အသေးမစိတ်ပဲနဲ့ အတိုချုံးရရင်တော့ဖြင့် လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက်က စခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်း ကောင်းကောင်း မသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပဲ ဟေးလား ဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ် တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာ ပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။

နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန် အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တစ်မြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့မှ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဗမာပြည် ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။ အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။

သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့် အစ်မရဲ့သမီး သူဇာခိုင်ဦး ။ ကျွန်တော့် အစ်မက ကျွန်တော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ ကျွန်တော် သင်္ဘောလိုက်နေတုန်း သူက အိမ်ထောင်ကျလိုက်တယ်။ သူသမီးလေး မွေးတော့ ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်မှာ၊ နောက် ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချပြီး အမေရိကားမှာ အခြေချနေခဲ့တော့ နောက်ပိုင်း ဖေ့ဘုတ်ပေါ်မှာ အစ်မ မိသားစု ဓါတ်ပုံတွေ တွေ့နေရတာကလွဲရင် အပြင်မှာ မဆုံခဲ့ရဘူး။

ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော့် တူမကြီးကို တွေ့တွေ့ချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ်။ သူမျက်နှာက အစ်မနဲ့ ဆင်တယ်၊ ချောတယ်။ နူတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့လေးက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ မျက်မှန်ထူထူ အဝိုင်းကြီးကြီးကို တေလာဆွစ် မြူးဇစ်ဗီဒီယိုထဲက ဂိလို တတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး၊ ဖင်က အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ပြန့်နေတဲ့ ဇွန်သင်ဇာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးလိုမျိုးပဲ။ မျက်နှာကတော့ ဇွန်သင်ဇာထက် အပြတ်အသတ်ချောတယ်။ ဒါတင်မကဘူး အသားအရည်ကလည်း သူ့အဖေဘက်က တရုပ်စပ်လို့ထင်တယ် ဝင်းနေတာပဲ။

တွေ့တွေ့ချင်း စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာက သွေးဆူပြီး လီးတောင်သွားတာကို မကောင်းတတ်လို့ ဖုံးဖုံးဖိဖိ ပြောလိုက်တာ။ ကိုယ့် တူမ အရင်းဆိုတော့ မကောင်းပါဘူး အသိနဲ့ စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ထားလိုက်တယ်။ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် သုံးဆယ်နီးပါးတော့ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်မကျသေးဘူး၊ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အိပ်အာလားမသိ လုပ်နေတယ်။ ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေနေတယ် ဆိုပါတော့။

သူ့ကာစင် ကျွန်တော့် ကလေးတွေနဲ့ သူနဲ့ ရှော့ပင်းစန်တာ တစ်ခုမှာ လျှောက်သွားကြတော့ ကျွန်တော်က မလိုက်တော့ပဲ အောက်ထပ်က ကော်ဖီဆိုင် တစ်ခုမှာ ထိုင်နေခဲ့မယ်ဆိုတော့ သူ့လက်တော့ပါတဲ့ အိပ်ကို ထားခဲ့တယ်။ အဲဒီဆိုင်မှာလည်း အင်တာနက်ရနေတော့ သူက အန်ကယ်ဂျိုးဇက် ပျင်းရင် သုံးလေဆိုပြီး လော့အင်ပတ်စ်ဝပ် ပေးခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်တော့ထဲ လိုက်စပ်စုလိုက်တာ သူက သီချင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘလော့တစ်ခု ထောင်ထားပြီး ရေးနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ဘလော့လိပ်စာကို မှတ်ထားလိုက်မိတယ်။

နောက်အမေရိက ပြန်ရောက်တော့ အီးမေးအကောင့် တစ်ခုနဲ့ သူ့ဘလော့ကို သွားပြီး မြူးဇစ်တွေ အကြောင်း သွားဆွေးနွေးလိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ သုံးလေးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနီးလာကြတယ်။

ကျွန်တော်က proxy နဲ့ IP ကို ကနေဒါ IP ဖြစ်အောင် လုပ်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ကနေဒါက ဖြိုးမောင် ဆိုတဲ့ လူကြီးအနေနဲ့ သိထားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် နေရာနဲ့ နာမည်ကလွဲရင်၊ အသက်လည်း အမှန် အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စလည်း အမှန်ပြောထားတော့ အသက် ၅၀ ကျော် ကလေးနှစ်ယောက် အဖေမှန်း သိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘလော့ chat box ကနေ ဟန်းအောက်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ chat ကြတာ ကြာလာတော့ သံယောဇဉ် ဖြစ်လာကြတယ်။ အနည်းဆုံး တစ်နေ့မှာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တစ်နာရီလောက် မ chat ပဲ မနေနိုင်ကြတော့ဘူး။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ငါဟန်ဆောင်ထားတာများ သိသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုများ နေမလဲ တွေးပြီး ပူပန်မိပေမဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်က ပိုပြင်းထန်တာမို့ ဆက်ပြီးပဲ chat နေမိတော့တယ်။ နောက်တော့ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး နှစ်ဦးသား အွန်လိုင်း ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။

သူက ဓါတ်ပုံတွေ ပြပြီး ကိုယ့်ပုံမြင်ချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် တော်တော် အကြံထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က တကယ်တော့ ထိပ်ပြောင်လာလို့ ကတုံးဆံပင်နဲ့ နေလာတာ ကြာပြီ ရန်ကုန်မှာတုန်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူက ကတုံး ပြောင်နဲ့ပဲ တွေ့ဖူးတာ။ 

ဒီတော့ ကျွန်တော်က ဆံပင်တု အရှည်ကြီးစွတ် နေကာမျက်မှန်တပ်၊ လက်မောင်းမှာလည်း တက်တူး အတုတွေနှင့် တစ်ခါပြလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ပုံသိပ်မပြဖြစ်တော့။ ဟန်းအောက်က အော်ဒီယိုနှင့် ခေါ်တော့လည်း ပထမတော့ လက်ကိုင်ပုဝါတွေဘာတွေ အုပ်သေးတယ်နောက်တော့ မအုပ်တော့ဘူး။ သူလည်း မှတ်မိပုံ၊ ဆက်စပ်မိပုံ မပေါ်ပါ။

အဲလိုနဲ့ ခြောက်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော် Asia ဘက်သို့ ခရီးထွက်စရာ ပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဗမာပြည်ကို ရောက်မယ်လို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောထားတော့ဘူး။ ကိုယ့်တူမချော အခုတော့ ချစ်လေး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော သူဇာခိုင်ဦးကိုသာ ပြောထားတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ဇာတ်လမ်းအစမှာ ရေးသားခဲ့သည့် စကားတွေကို ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။

တူမလေးနှင့် ချိန်းထားသောနေ့၊ ဟော်တယ်ကို ညဘက်ကျမှ ရောက်မည်ဟုဆိုကာ တမင်ပင် ညနေစောင်းတော့မှ ဟော်တယ်လိပ်စာကို ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နေရာယူပြီး မီးမှောင်ချထားလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို အသာလေးဖယ်ပြီး တူမလေး ထသွားတာ သိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားပြီး သေးပေါက်သံ ရေဆေးသံတွေ ကြားနေရတယ်။ နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လာပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ လာတိုးအိပ်နေပြန်တယ်။

ဒီတခါတော့ ကျွန်တော့်အလှည့်။ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ဆီးသွားချင်နေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး အိပ်ယာက ထလာလိုက်တယ်။ နောက်ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီးတော့ နည်းနည်းပြန်မာလာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ရေသေခြာ ဆေးကြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ အိပ်ယာဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။

ကုတင်နားရောက်တော့ ဖျောက်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ အခန်းထဲက မီးပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ရက်သား၊ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်က နေပြုံးကြည့်နေတဲ့ တူမလေး။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးနေရာက နေ ချက်ချင်းကို တည်သွားပြီး အထိတ်တလန့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

“ ဟင် အန်ကယ်ဂျိုး အန်ကယ်ဂျိုး မဟုတ်လား”

“ ဟုတ်.. ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြပါရစေဦး”

“ အန်ကယ်ဂျိုး လုပ်ရက်တယ် ကိုယ့်တူမ အရင်းကို အီး ရွှတ် တော်တော် မရှင်းပြနဲ့တော့ သမီးသွားတော့မယ်”

တူမလေးက ငိုယိုပြီး အိပ်ယာပေါ်ကထ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကောက်ယူနေတော့ ကျွန်တော် အနောက်ကနေ အတင်းဖက်လိုက်တယ်။

“ ခဏတော့ နားထောင်ပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြတာ နားထောင်ပြီးမှ ချစ်လေး သွားချင်ရင် သွားပါခဏလေးပါကွာ”

ငိုယိုပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ တူမလေးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ဆက်ငိုနေတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လွတ်မပေးတော့ပဲနဲ့ သူ့ကို အရင်တခေါက်က ပြန်လာတော့ တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်မိသွားတဲ့ အကြောင်း နဲ့ ပထမတော့ စကားပြော chatting လောက်ပဲ လုပ်မယ် ကြံပြီး အွန်လိုင်းကနေ ဆက်သွယ်မိကြောင်းနဲ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး ချစ်သူဘဝ ရောက်ခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲဒါလည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့ကြောင်း၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ပဲ ချစ်လွန်းလို့ အခုလို အခြေအနေရောက်သွားရတာဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေမိပါတယ်။

ကျွန်တော် သတိထားမိတော့ သူ့ရဲ့ ရှိုက်သံလေးက ပျော့နေပါပြီ။ ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။ ကျွန်တော် ငုံ့ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးဖွက်ပြန်ပါတယ်။ နောက်တော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊

“ ဟွန့် သူဟာကြီးက မာနေပြန်ပြီ။ ကိုယ့်တူမ အရင်းကြီးကိုတောင်မှ မညှာမတာ၊ သွား…… ဒီဘက်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ မီးသွားပိတ်လိုက်”

ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ တဒုံးဒုံး ခုန်နေလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ မီးပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ကုတင်နားမှာ ရပ်နေဆဲ တူမလေးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်မိတယ်။

“ ချစ်တယ်မလား ချစ်လေးရယ်”

“ ဟွန့် သူသိပ်ဆိုးတယ်၊ ချစ်လေးကို ညာတယ်”

“ ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ၊ ချစ်လေးရော ကိုကို့ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား”

“ မချစ်ရင် ဒီအခန်းထဲ ဆက်နေတော့မလားလို့”

“ ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက နားက ကြားချင်လို့ပါ၊ ပြောစမ်းပါဦး ကိုကို့ကို ချစ်ရဲ့လားလို့”

“ ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ်”

“ ကိုကို လိုးတာရော ခံလို့ကောင်းလားဟင်”

“ သွား သူညစ်စုပ်ပြီ၊ တော်ပြီ မချစ်တော့ဘူး လူဇိုးကြီး”

တူမလေးက လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုတော့ အဲဒီလက်ကလေးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကဆီက လည်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းလေးတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး နမ်းနေမိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှူဖို့ နမ်းနေတာကို ခဏရပ်လိုက်တယ်။

“ ကိုကို့ကို လီးစုပ်ပေးပါလား ချစ်လေးရယ်”

တူမလေး က ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ တိုးကစားရင်းက ခပ်ဖွဖွလေး စုပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်ကြပ်လေး စေ့ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို တူမလေး အာခေါင်ထဲ ဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။ သူက အဲလို လုပ်မရအောင် သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ဆောင့်လိုက်လည်း သူ့လည်ချောင်းထဲ သွားမတစ်မိအောင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားဝင်တဲ့အထိ အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလာတယ်။

ကျွန်တော့် ဒစ်ဖြားကို သူ့လည်ချောင်းဝက ညှစ်ညှစ်ပေးလာတာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရေတွေ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လရေတွေကို အကုန်မျိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။ တစက်မကျန် မျိုချပြီးတာတောင် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ကိုပါပြောင်အောင် လျက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်ဒူးတွေတောင် တုန်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ကိုပါဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

“ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဘယ်တုန်းကများ လေ့ကျင့်ထားတာတုန်းကွာ”

“ ဟွန့် ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးတာ၊ ဘာလေ့ကျင့်ထားရမှာတုန်း”

“ သိပါတယ်နော် ကိုကိုက အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်တာ၊ ချစ်လေး အတွေ့အကြုံမရှိပဲနဲ့ အဲဒါမျိုးက လုပ်လို့ မရပါဘူး။ ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လေးရဲ့ ချစ်လေးကို လည်း အပျိုစင်လေးလို့ တွက်မထားပါဘူး”

“ အင်းပါ ချစ်လေးက ကိုကို့ မတိုင်ခင် ရယ်ဂူလာက နှစ်ယောက်လောက်ပဲ ဖြစ်ဖူးတာပါ။ ဘွိုင်းဖရင့်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှတ်မထင်က တစ်ခါ၊ ဖြစ်ဖူးတာဆိုတော့ စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပေါ့၊ “

ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စကားပြောရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းနေရာကနေ နို့တွေကို အသာလေး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက လေသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းနဲ့

“ ကိုကို ဒီဆံပင်အတုကြီးက မအိုက်ဘူးလား ချွတ်လိုက်တော့လေ”

ကျွန်တော်လည်း ဆံပင်အတုကြီးကို ချွတ်ပြီး ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော်ရဲ့ ပြောင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ ကတုံးဆံပင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့

“ အဲလို ပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ရတာလဲ အရသာ တမျိုးပဲ ခစ်ခစ်”

ကျွန်တော်ကတော့ ပါးစပ်မအားတော့ပါဘူး။ နို့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးက ဖုနေတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျက်ပေးပြီးတော့မှ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိတ်နဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ခေါင်း ပိုဝင်လို့လွယ်အောင် ကားပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံနေရာကို အသာလေးဖိထားပေးတယ်။

ကျွန်တော့်လျှာက သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိုးလိုက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းလေးကို ခွဲထိုးလိုက် လုပ်နေတော့ သူ့ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်နေတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ထွက်နေတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို တစောင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ သူ့ဖင်ကြီး ကြွကြွတက်လာရုံမက အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့် အသံတွေ ထွက်လာတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိရလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ

“ အာ့…….အားးး ကိုကို ချစ်လေး …ချစ်လေး ပြီးးးးးး ပြီ ပြီးပြီ”

ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့် နားထင်နှစ်ဖက်ကို အတင်းညှပ်ထားပြီး ဖင်ကိုလည်းကော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကို ဖိထားရင်း သူတစ်ချီ ပြီးသွားတော့တယ်။

အခုတစ်ခါ ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဦးလေး တူမ ဆိုတာ မေ့သွားကြပြီး တကယ့် ချစ်သူတွေလိုပဲ ဖက်ထားကြရင်း နားနေကြတော့တယ်။ တူမလေးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့

“ ဟေ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို လှောင်ချင်လို့လား ပြုံးစေ့စေ့နဲ့”

“ ဟုတ်ပါဘူး ကိုကို့ကို ချစ်လို့ပါ”

“ အင်း ချစ်လေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်။ ချစ်လေးက ချစ်စရာလေး၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုကိုက စွန့်စားမိတာပေါ့”

“ ဟွန့် သွားပါ၊ တခါထဲ လူညာကြီး၊ အဲဒါမျိုး အင်တာနက်မှာ မိန်းကလေး ဘယ်နှစ်ယောက်များ ကျူခဲ့ပြီးပြီလဲ”

“ မရှိပါဘူးကွာ တကယ်ပါ။ ကိုကိုက မိန်းမရပြီးကတည်းက တလက်ကိုင်၊ ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူး။ အချစ်ကလေးနဲ့ကျမှသာ ကိုကိုက စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာ”

“ မထင်ပါဘူး ဟွန်း”

ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို စသလို နောက်သလို ပြောရင်း အချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အချစ်လေးကို ပါးနှစ်ဘက် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းချိုမြမြလေးတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အချစ်လေးဆီကလည်း လျှာကလေး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကျွန်တော့်လျှာကို လာတို့တယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်းက နှစ်ဦးစလုံး ရမက်ပြင်းတဲ့ အနမ်းမှာ နစ်မျှော သွားကြတယ်။

ကျွန်တော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ လီးကြီးက ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်စိုရွဲရွဲလေးထဲ ထိုးဝင်နေမိပြီ။ အောက်ကနေ ဖင်ကို လှည့်ပတ်မွေ့ယမ်းရင်းက စကောဝိုင်းပေးနေတဲ့ ချစ်လေးကို ဖိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီ။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်လို့ ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက သုတ်ရေ ပူပူနွေးနွေးတွေကလည်း ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အထဲမှာ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ရပြန်တာပေါ့။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 

မိုးလောက်ကြီး ချစ်ပါတယ် (စ/ဆုံး)

မိုးလောက်ကြီး ချစ်ပါတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - နရသူ

အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလိုထင်ရသည်။ ဝါဝါမွန် တစ်ယောက် ကိုတင်မောင် ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။

ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။

ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ဝါဝါမွန်၏ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှ ဖောင်းအိနေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးဆောင့်ရသည်မှာ ယခု အိမ်ထောင်သက် နှစ်နှစ်ကျော်လာသည့်တိုင် အားရသည်ဟူ၍ မရှိချေ။

နောက်ဆုံး အားကုန်သွန်၍ သူ့တင်ပါးကို မြောက်လိုက်နှိမ့်လိုက် အဆက်မပြတ်လုပ်ပြီး အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်ခန့် အပေါ်စီးကနေ အားပါပါဆောင့်ဆောင့် ချလိုက်တော့မှ သူဂိတ်ဆုံးရောက်ပြီး သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသည်။ ဝါဝါမွန်လည်း ကော့ ပျံ၍ သူနှင့်အတူ လိုက်ပါ ပြီး ပြီးလိုက်ရသည်။

ခဏနားကြပြီး ဝါဝါမွန်က …

“ကဲ ကိုမောင် အလုပ်သွားစရာရှိ သွားပါ ညနေပြန်လာမှ ရှင့်စိတ်ကြိုက်ပေါ့ ”

“ဒါဖြင့် နမ်းပါဦး ဝါလေးရ ”

“ဟင်း ကဲ ပြွတ် ပြွတ် သွားတော့ ကိုမောင် ရစ်မနေနဲ့ ရှင့်တပည့်တွေ စောင့်နေကြရော့မယ် ”

အဝတ်အစားကောက်ဝတ်ပြီး ကိုတင်မောင် ပြန်ထွက်ခွာသွားတော့မှ ဝါဝါမွန်လည်း သက်ပြင်းကို ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိပါတော့သည်။

ဝါဝါမွန် … အသက်က ၂၀ စွန်းစွန်းကလေးသာ ရှိဦးမည်။ ၁၈ နှစ်သမီး လောက်မှာ သူမအိမ်ထောင်ကျသည်။ ထိုစဉ်က အဝေးပြေးကားမောင်းသူတစ်ယောက်ဖြစ်သော ကိုတင်မောင်က သူမအိမ်ကို အဝင်အထွက်ပြုလာရာမှ နှစ်ယောက်သားငြိခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီး မိခင်သဘောမတူမှာစိုး၍ ခိုးရာနောက်ကို တစ်ပါတည်း လိုက်ပါခဲ့ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။

ကိုတင်မောင်က သူမထက် ၁၀ နှစ်ကျော်ကျော်လောက်ကြီးသည်။ ကားအက်ဆီးဒင့် နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် အန္တရာယ်များသော ယာဉ်မောင်းအလုပ်ကိုစွန့်ကာ အဝေးပြေးကားလိုင်းတစ်ခုမှာပင် ဂိတ်မှူးအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်သည်။ အလုပ်လည်း အဆင်ပြေသည့်အလျှောက် မယားဖြစ်သူကို မကြောင့်မကြထားနိုင်သည်။ သားသမီးလည်းမရဖြစ်ကြပေ။

ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အိမ်နောက်ဖေးရှိ ရေချိုးခန်းရှိရာသွား၍ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစား လဲလှယ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အိမ်တံခါးများကို သော့ခတ်၍ ဆိုက္ကားတစ်စီးနှင့် အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။ သူမသွားနေကျနေရာကိုရောက်တော့ ဆိုက္ကားဆရာကို ပိုက်ဆံရှင်း၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး အိမ်ကလေးထဲကို လှမ်းဝင်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

အိမ်ကလေးထဲမှာတော့ အသက် ၄၀ အရွယ်ခန့် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်က ဝါဝါမွန်ကို ပွေ့ဖက်ဆီးကြိုနေပြီး နှစ်ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲကို အတူယှဉ်တွဲ၍ ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။

“စောင့်ရတာကြာပြီ ဝါဝါရယ် ”

“ဟင်း ဟိုက အလုပ်မသွားနိုင်သေးလို့ တော်ရေ သူထမင်းစားအပြန်ကိုလည်း စောင့်ရသေးတယ် ”

သူမကပြောလိုက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာပွေ့ဖက်လိုက်သည်။

“တနေ့တခြား ပိုလှလှလာတယ် ဝါဝါ ရယ် ”

“ကိုကြီး နော် ဟွန့် … တွေ့လိုက်ရင် ဒီအတိုင်းကြီးပဲ လူကို ဟိုဟာလုပ်ဖို့ပဲ စဉ်းစားနေတာလား ဟင်း ဟင်း ”

“ဘာလုပ်ဖို့ပြောတာလဲ ဝါရဲ့ ”

“ဟို …လ… လိုး ဖို့ … လိုး ဖို့ ပြောတာ ကိုဘခက် ရဲ့ …ကဲ ရှင်းပလား ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

ဝါဝါမွန့်ကိုယ်လုံးလေးက ကုတင်ပေါ်သို့ လဲပြိုကျသွားရပါသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်က အကျီၤကြယ်င်္သီး တွေကို တစ်လုံးမကျန် သူဖြုတ်ပေးနေသည်။ အနက်ရောင်တောင်ပေါ် ဘရာစီယာလေးကို ချွတ်သည်။ ထမီကို အထက်ဆင်စကလေးဖြေချလိုက်ရာ စောက်မွှေးအဖုတ်ကြီးနှင့်တကွ ယောက်ျားတန်ဆာကို အလွန်အမင်း မွတ်သိပ်တောင့်တနေဟန်ဖြင့် သူမ၏ အရည်လဲ့နေသော စောက်ပတ်ဖောင်းအိအိကြီးက ဘွားကနဲပင် ပေါ်ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ဟင့် ဟင့် ကိုကြီးလည်း ချွတ်လေ ”

“သိပ်တွေ့ချင်နေပြီလား ”

“တွေ့ချင်လို့ ပြောတာပေါ့ ကိုဘခက်ရယ် အဟင်းဟင်း ”

ဘခက် ဆိုသူက သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။လီးမည်းမည်းသည်းသည်း ကြီးက ကိုင်းခရမ်းသီးကြီးအလား သူ့ ပေါင်နှစ်ဖက်အကြားမှာ တွဲလောင်းကြီးကျလို့ … ။ လီးမွေးတွေက ရှည်လျားကောက်ကွေးစွာ နက်မှောင်ထူထပ်ပြီး အမွှေးအမြှင်သန်သူပီပီ လီးမွေးများက သူ့ဆီးခုံမှနေ၍ ချက်တိုင်ဆီအထိ တစ်ဆက်တည်း တက်သွားသလို ထင်ရပေသည်။

ဝါဝါမွန် ကုတင်အောက်ဆင်းပြီး သူ့ လီးကို လက်နှင့် အားပါးတရကြီးဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမနှုတ်ခမ်းကလေးက လီးမည်းကြီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် လှမ်းစုပ်၍ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ပြဲနေအောင်ဟပြီး စုပ်ငုံကာ ငုံ့လိုက်ကြွလိုက် လျှာကလေးတဖျပ်ဖျပ်ယက်ဆွလိုက်လုပ်ရင်း ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးနေလိုက်တော့သည်။

ကိုဘခက်၏လီးက တမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်ကြီးထွားလာပါသည်။ သူမ၏ လင်တော်မောင် လီးနှင့် ဘာမျှ မဆိုင်ချေ။ လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်မောင်လီးက သာမန်မျှသာဖြစ်၍ အိမ်ထောင်သက်ကလေး တစ်နှစ်ခန့်အရောက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ ဖြစ်လို့ သွားပါပြီ။ လိုးရတာ ဖွယ်တယ်တယ် ပေါ့ရွှတ်ရွှတ်နှင့် မို့ လီးကြီးတာမှ ကြိုက်သည့် ဝါဝါမွန်အနေနှင့် ဘယ်လိုမှကို အားရတင်းတိမ်နိုင်မှု မရှိတော့ချေ။

“စောက်ပတ်ယက်ပေးဦး ကိုဘခက်ရယ် ”

တွေ့ဆုံခဲ့တာ လေးငါးကြိမ်မကရှိခဲ့ပြီး တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်သိပြီးဖြစ်၍ ဝါဝါမွန်က မရှက်မကြောက်ပင် ပြောဆိုလိုက်သည်။ ဤသို့ ညစ်တီးညစ်ပတ် ပြောဆိုလိုးဆောင့်ရခြင်းမျိုးကို သူမအလွန် နှစ်ခြိုက်သဘောတွေ့လှသူ ဖြစ်သည်။

ဝါဝါမွန်မှာ အပျိုဘဝကတည်းကပင် မိခင်နှင့်အတူ ထမင်းဆိုင်မှာ ကူရောင်းရင်း ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးလားလုံးလား နေထိုင်ဆက်ဆံရတာကို ပျော်မွေ့ခဲ့ သူဖြစ်၍ အတွေ့အကြုံလည်း များစွာရရှိခဲ့ပြီးသူ တစ်ယောက်ပင်ဖြစ်သည်။ သူမ၏ အပျိုပါကင်ကို ထမင်းဆိုင် အကူအလုပ်သမားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အညာသားဆိုသူကဖွင့် လိုက်သည်။ နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်လောက် ကာမဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြီး လီးအရသာကို ထပ်မံခံစားလိုစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာမိသည်။

အညာသား ပြန်သွားတော့ နောက်တစ်ယောက်နှင့် ဆက်ဆံဖြစ်ခဲ့ပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာလည်း သူမမျှော်လင့်သလို ဖြစ်မလာဘဲ အချိန်တိုတိုနှင့်ပင် တစ်စခန်းရပ်ခဲ့ရပြန်သည်။

ကိုတင်မောင်က တတိယမြောက်ရည်းစား အသက်ကလည်းပိုကြီးသလို အတွေ့အကြုံပိုရင့်သူမို့ သူမကို မယားအဖြစ်သို့ ရောက်သည်အထိ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ လီးကြီးလွန်းလို့ မဟုတ်ဘဲ အချိန်ကြာကြာဆွဲကာ မိန်းမတစ်ယောက် မျော့ကျသွားအောင် လိုးပေးနိုင်သူမို့လည်း ဝါဝါမွန် သူ့ကိုအစွဲကြီးစွဲခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

ခုတော့ အိမ်ထောင်သက်လေးလည်းရလာ အလုပ်တာဝန်တွေပိပြီး ယခင်ကလို ကိုတင်မောင်တစ်ယောက် လိုးအား မရှိတော့ဘဲ ယောက်ျားစွမ်းအားတွေ လျှော့ကျလာခဲ့ပြီမို့ ဝါဝါမွန် ပင်ကိုယ်ဇာတိကလေးပြလာပြီး ခြံခုန်ချင်လာသည်။

ကိုဘခက်နှင့် ဆုံဆည်းခဲ့ခြင်းက သူမအလိုရမ္မက် ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ဆိုတာ သက်သေပြနေသလိုပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ ဘခက်က ဒီရပ်ကွက်ထဲမှာ လင်ရှိမယားမရှောင် ဘာမရှောင် ကစ်သူပင်။ သူဖွင့်ခဲ့သည့် ပါကင်တွေ မနည်းသလို တစ်လမ်းလုံးရှိသမျှ လင်ရှိမယားတွေအထဲက စောက်ပတ်ရွသည့်ဘယ်မိန်းမ မဆို သူ့လက်ချက်နှင့် မကင်းကြသူတွေချည်းပင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

နှစ်လုံးသုံးလုံးထီကိုင်သည့် ချဲဒိုင်မယားရော ကုန်စိမ်းသည်ရော သင်္ဘောသားမယား ကျောင်းဆရာမ ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းပါမကျန် ဆိုက်စုံဖိုက်ဖူးသည်။ အလုပ်လည်း ဟုတ်တာရောမဟုတ်တာပါ အစုံလုပ်သူမို့ သူ့ခွင်က ကျယ်ပြန့်သည်။ ဝါဝါမွန်နှင့်လည်း ရပ်ကွက်ဈေးထဲမှာ မကြာခဏဆုံမိကြရာက သူကလမ်းကြောင်းခင်းပြီး ရင်းနှီးမှုအရယူကာ အပိုင်ချိုင်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဘခက်က ဝါဝါမွန်ကို ကုတင်ပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ရာက ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားခိုင်းလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းလျှိုဝင်၍ စောက်ပတ်ခုံးမောက်မောက်ကြီးကို နမ်းလိုက်သည်။ ဝါဝါမွန့် စောက်ပတ်မှာ လက်လေးသစ်ခန့် နှုတ်ခမ်းသားတွေထူထူမို့မို့ ကြီးဖြစ်လျက် အမွေးမကြာမကြာ ရိတ်လေ့ ရှိသူမို့လည်း စောက်ပတ်တဝိုက်မှာ ပြောင်ရှင်းနေပြီး မုန့်ဖောင်းကြီးလို ကြရွလျှက်ရှိနေတာကို တွေ့ရပါသည်။ စောက်ရည်တွေက တော်တော်ကလေး ရွှန်းစိုနေလေပြီ။

စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်သိမ်းယက်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲလျှာသွင်းပြီး လှည့်ပတ်ထိုးမွှေလိုက် စောက်စေ့ကလေးကိုတပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်နှင့် မို့ ဝါဝါမွန် ကာမစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထကြွသောင်းကျန်းလာခဲ့ရသည်။

ကိုဘခက်က ဝါဝါမွန့် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးကာသွင်းပြီး ထိုးလိုက်နှိုက်လိုက် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် အသွားအပြန်လုပ်ကာ စောက်ရည်ဒလဟောစီးကျလာသည်အထိ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လက်နှင့် လိုးပေးနေပြန်ပါသည်။

“အအိ အင့် အင့် ဟင် မ မခံနိုင်တော့ဘူး ယား ယားတယ် ကိုကြီးရယ် အိ အိ အူးး အူးးး ကျွတ်ကျွတ် အ အိ အာ့ အားး ”

“ကောင်းလား ဝါဝါ ဘယ်လိုနေလဲ ဟင်း ဟင်း ”

“ကောင်း ကောင်းတယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း အပေါ်တက်ပြီး လိုးပေးပါတော့ ကိုဘခက်ရယ် ကျွန်မ စောက်ပတ်က ရွချင်တိုင်း ရွနေပါပြီ လီးနဲ့လိုးတာ ခံချင်လှပြီ ”

“လိုးပေးမှာပေါ့ ဝါဝါရဲ့ ဟင်း ဟင်း စောက်ပတ်ကအရည်အထွက်များမှ လီးအဝင်ချောမှာမဟုတ်လား ”

သူ စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးပြီးမှ ဘခက် သူမကို လိုးဖို့ နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့ လီးထိပ်ကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ချိန်၍ လဒစ်ထိပ်ဖူးကို မြုပ်ဝင်သွားအောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

ဗြွတ် စွိ စွပ် ဗွပ်

“အ အိ အီးးး ဟင့် အင့် ”

“ကောင်းလိုက်တာ ကိုဘခက်ရယ် နင့် သွားတာပဲ လီးကြီး ကြီးလိုက်တာ ”

“ကောင်းရင် လက်က … စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးထား ငါ …ပေါင်ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ”

“လုပ်ပါ လီးဝင်ရင် ပြီးတာပဲ ကြိုက်သလိုသာလိုး ”

ဝါဝါမွန်ကလည်း အားကျမခံ ပြန်ပြောသည်။ ဘခက် အသားကုန် လိုး ပြီ။

ကုတင်သံ တကျွိကျွိ ဆူညံသွားသည်။ ဆောင့်သံတွေ မာန်သွင်းသံတွေ အသားချင်းတဖတ်ဖတ် တဘတ်ဘတ်ရိုက်ခတ်သံ လီးနှင့် စောက်ပတ်ထိတွေ့ရာမှထွက်ပေါ်လာသော တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံများက ပွက်လောရိုက်မျှ ထွက်ပေါ်လို့ လာသည်။

ဝါဝါမွန် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူ့ ပုခုံးတင်ထမ်းပြီး ပြဲအာအာကလေးဖြစ်နေသည့်စောက်ခေါင်းအပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီး မဆန့်မပြဲထည့်သွင်းပြီး တရစပ်ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့လီးက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ရက်စက်စွာပင် ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြီး တစ်ချက်တစ်ချက် လီးအရင်းထိ ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ စိုက်မြုပ်ဝင်သွားတာမို့ သားအိမ်ပေါက်မတတ် အီဆိမ့် နေအောင်ခံရသဖြင့် ဝါဝါမွန်အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။

ဝါဝါမွန် ဖင်သားအိအိကားကားကြီး နှစ်ဖက်က သူ့ဆောင့်လိုးချက်အောက်မှာ တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ခါယမ်းကာ ပိပိပြားပြားကြီးဖြစ်သွားရလျှက် စောက်ပတ်ကလည်းပြဲကနဲပြဲကနဲနေအောင် အချက်ပေါင်းရာချီပြီး အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးမှုကို ခံနေရပေသည်။ အရသာ ကောင်းသထက် ကောင်းလာသည်။

“ကို ဆောင့် ဆောင့်ပေး မြန်မြန် လိုး ပါ လိုးစမ်းပါ ဟင့် ဟင့် ဝါဝါ ပြီးချင်လာပြီ သေးတောင် ထွက်ချင်လာသလိုပဲ ”

“ငါ လိုးတာ ကြိုက်လား ဝါဝါ နင့် ယောက်ျားလိုးတာနဲ့ တူရဲ့လား ”

“အိုးးး ဘယ်တူမှာလဲ ရှင့်လီးကလည်း ကြီးပြီး အလိုးကလည်း ဒီလောက်သန်လှတာ ကောင်း … ကောင်း တယ် ကောင်းကောင်း လိုးပေးစမ်းပါ ကျွန်မ ရှင့် ကို … ရှင် ခေါ်တဲ့နေရာ လိုက် အလိုးခံပေးမယ် ဘယ့်နဲ့လဲ ကို ဘခက်ရဲ့ ”

“နင် တကယ်ပြောတာနော် ငါ နင့် ကို ဖာဘိခေါ်သွားပြီး လိုးမှာ ဖြစ်လား ”

“ဘာလဲ ဖာခံ ခိုင်းမလို့ လား ဟင်း ဟင်း ဒီက သုံးယောက်လေးယောက်လောက်တော့ အပျော့ ပဲနော် ဟွင်းးး ”

“ကဲကွာ နင်ပြောတာနဲ့ ငါ့ လီးကပိုတောင် ပြီး ပြီးချင်လာပြီ ကိုင်း လီးတဆုံးလိုးပေးမယ် ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား ”

“ဖြစ်တယ် ကိုဘခက် လီးအရင်းထိ မွှေ့ပြီးဆောင့်ပေး အားး ကောင်း ကောင်းတယ် ကောင်းးး အ အိ အားးး ”

ဝါဝါမွန် ကော့ ပျံသွားသည်။ ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖြစ်လျက် စောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ် ပန်းထွက်သွားရလေသည်။

ကိုဘခက်လည်း အချက်လေးဆယ်လောက်တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်ကာ သုက်ရည်တွေ သူမသားအိမ်ဆီ အဆက်မပြတ် ထုတ်လွှတ်လိုက်လေသည်။ တစ်ချီအပြီးမှာ ခဏနားကြပြီး တအောင့်နေတော့ နောက်တစ်ချီ ထပ်လိုးကြသည်။

သူက ခွေးကုန်းလိုးသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ဝါဝါမွန်ကို ဖင်သားနှစ်ဖက် ကုန်းထောင်စေလိုက်ပြီး သူမအနောက်မှနေ၍ သူကစောက်ပတ်ထဲလီးသွင်းပြီး ခွေးလိုးသလို လိုးပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

နှစ်ချီအလိုးခံပြီးချိန်မှာ ဝါဝါမွန်အနေနှင့် အိမ်မှာကတည်းက လင်ဖြစ်သူအလိုးကိ တစ်ချီု ခံလာခဲ့ရသူမို့ မောမောနှင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ လဲလျောင်းရင်း လီးအရသာကို တရိပ်ရိပ်ခံစား၍ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွား ခဲ့ရလေသည်။

ဝါဝါမွန်နိုးလာတော့ သူက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကြားမှာ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်ယက်ဆွပေးနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“အိုးးး ကဲလိုက်တာ ဟင့် ဟင့် လူအိပ်နေချိန်တောင် မရှောင်ဘူး ဘယ့်နဲ့လဲ စောက်ပတ်ယက်ရတာ အရသာတော်တော်ရှိလို့လား ဟင်းဟင်း ”

“ရှိတယ် နင့်စောက်ပတ်ကိုယက်ရင် … ငါ့ လီးကအလိုလိုတောင်လာတယ် ကဲ … ကြည့်တွေ့လား လီးစုပ်ချင်သေးလား ”

သူမမျက်စိရှေ့မှာမြင်တွေ့နေရသောလီးကြီးက သံချောင်းကြီးလိုမတ်မတ်တောင်နေပြီး လီဒစ်ထိပ်ပြဲကြီးမှာ အသည်းယားစဖွယ်ဖြစ်နေ၍ ဝါဝါမွန်လည်း သူ့ကို ပြန်လည်မော့ကြည့်နေလိုက်ကာ …

“စုပ်မယ် ကိုကြီးလီးတောင်တာမြင်ရင် ကျွန်မစောက်ပတ်လည်း တောင်တာပဲ … အထဲကနေရွပြီး ယားလာတယ် သိလား ”

ဝါဝါမွန် သူ့ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။လီးအပြတ်တောင်လာချိန်မှာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်တရွှဲရွှဲဖြစ်ကာနေချေပြီ။

ဝါဝါမွန်က သူ့ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ လီးကြီးကို တက်ခွထိုင်လိုက်ကာ အပေါ်မှနေ၍ မြင်းစီးသလို လိုးပေးလိုက်ပါသည်။ လီးကြီးက သူမသားအိမ်ကို တဒုတ် ဒုတ်နှင့် ဝင်ဝင်ဆောင့်နေသည်။

ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို တအိအိလှုပ်ခါ၍ နှိမ့်လိုက် ကြွလိုက် ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖိဆောင့်ချလိုက် စကောဝိုင်းမွှေ့လိုးလိုက်နှင့် စည်းစိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့နေမိသည်။ ဒီကြားထဲ ကိုဘခက်ကလည်း အလိုက်တသိနှင့် သူမစောက်ပတ်ကို အောက်ကနေ ပင့်လိုးကလေး လိုးပေးလိုက်ပြန်တာမို့ ခံစားရသည့်သုခစည်းစိမ်က အတိုင်းထက်အလွန်ပင် ဖြစ်နေပေတော့ သည်။

မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာတော့ ဝါဝါမွန် အသက်ရှူသံတဟင်းဟင်းနှင့် ဏှာထန်လာသည်နှင့်အမျှ နှာမှုတ်သံ ခပ်ပြင်းပြင်း ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။

“ဟင်းး ကို ရယ် လီးကြီးက လိုးရတာ ဇိမ်ပဲကွယ် ဝါဝါ ကောင်းနေပြီ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကွဲချင်ကွဲပစေတော့ အားရပါးရဆောင့် ချင်ပြီ … အကိုရယ် … ဟင်း ဟင်းးးး ”

“ဆောင့် ဆောင့် အားရအောင် ဆောင့် လိုး ပေး ကို အောက်ကနေ ကော့ ပေးမယ် အင်း ရလား ရလား … ဝါလေး ဟင်း အင်း ”

“အားး ကောင်း တယ် ကို ကြီး ဆောင့် ဆောင့် ဝါဝါလည်း ဆောင့် မယ် ဟင်း ကဲ ကဲ ”

ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ထက်သန်စွာဖြင့် အပြိုင်အဆိုင်လိုးဆောင့်လိုက်ကြလျှက် ကာမပန်းတိုင်သို့ပြိုင်တူပင် ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့ကြလေသည်။

ခဏနားလိုက် လိုးလိုက်နှင့် သူက ငါးချီတိတိ လိုးသည်။ ညနေ ၅ နာရီ ၆ နာရီ လောက်ကျမှ ဝါဝါမွန် သူ့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး မပြန်ချင်ပြန်ချင်နှင့်ပင် အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ရပါသည်။

ကိုတင်မောင်က ည ၈ နာရီထိုးမှ အလုပ်ကပြန်ရောက်လာသည်။ ရေချိုး ညစာအတူစား၍ ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ ကိုတင်မောင်က သူမကို တစ်ချီဆွဲပြီး မောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ အိပ်မပျော်သူက ဝါဝါမွန်ပဲ ဖြစ်သည်။

အိပ်ယာထဲမှာ ဘယ်လူးညာလှိမ့်နှင့် … ။

ည ၁၀ နာရီ ထိုးပြီ။

“…… …… ”

ဝါဝါမွန် နားထဲမှာ အသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရ၍ အိပ်နေရာကနေ လူးလဲထလိုက်သည်။ သူမနဘေးမှ လင်တော်မောင်အား ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် တခူးခူးဟောက်လျှက်ရှိသည်။ အိမ်ရဲ့အနာက်ဖက်ကို လျှောက်လာလိုက်ပြီး နောက်ဖေးတံခါးကို အသံမကြားအောင်ဖွင့်၍ အိမ်ကပြင်ဖက်ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။

“ရှူး …”

လေသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေး အသံထွက်တယ်ဆိုရုံမျှ အချက်ပေးသံနှင့်အတူ လူရိပ်မည်းမည်းတစ်ခု သူမအနားသို့ လှစ်ကနဲရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး …

“ရောက်ပြီလား … မဝါ …”

“အင်း ”

“အောက်ဆင်း ရအောင် … ”

ဆိုပြီး သူမလက်ကို အသာဆွဲ၍ ဝါဝါမွန်သူ့နောက်ကနေ အိမ်အောက်ကို ဆင်းလိုက်လာခဲ့ ပါသည်။ အိမ်နောက်ဖက် ခြံဝင်းအတွင်းရှိ ပန်းပင်ရေပေးသည့်ရေကန်အနားရောက်တော့ နောက်ထပ်လူရိပ်တစ်ခုကို သူမထပ်မံ၍ တွေ့လိုက်ရသည်။ဝါဝါမွန်က သူ့လက်ကို ဆွဲခေါ်လာသူကို မော့၍ကြည့်လိုက်ပြီး …

“ဘယ်သူ ပါ သေးလဲ ”

“ကျနော်ရယ် အောင်မိုးရယ် …နှစ်ယောက်တည်းပါ ”

“အင်းး … ရ ပါတယ် ”

ဝါဝါမွန်နေရာရွေး၍ အောက်မှာထိုင်ချလိုက်သည်။ ရေကန်ဘောင်နဘေးမှာ ဖြစ်ပြီး သံမံတလင်းလေးခင်းထားတာမို့ သာ တော်ပေသေးသည်လို့ တွေးမိသွားသည်။ အိမ်ရှေ့ဘုရားခန်းဆီမှ မီးအလင်းရောင်ဖြင့် မှုန်ပျပျ အလင်းက ကျရောက်နေသည်။ အပြင်မှကြည့်လျှင်မူ သူတို့တတွေကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှပင် သတိထားမိကြလိမ့် မည် မဟုတ်ချေ။ သူမစိုက်ပျိုးထားသည့် ပန်းခြုံတွေကလည်း ဒီအချိန်မှာ သူမတို့ကို ကောင်းစွာ အကာအကွယ်ပေးနေပေသေးသည်။

“ဟင့် အင်းး အင့် ဟင့် ”

ဝါဝါမွန့် ထံမှ အမေဋိတ်သံကလေးတစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ သူမကိုယ်ကလေး ထွန့်လူးလှုပ်ရှားရင်း ကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်အင်္ကျီပါးလေးက အောက်ဖက်ကို လျှောဆင်းသွားသည်။ ခါးမှထမီလည်း ပြေလျှော့လျှော့ ဖြစ်နေရာကနေ ပေါင်လယ်လောက်အထိ ရောက်ရှိသွားရလျှက် … ။

“အ အရမ်း မကဲ နဲ့ကွာ … ဟင့် ဟင့် အို … ”

“ချစ်တယ် မ ရယ် ဟင်း ”

“သွား ကိုစိုး … လူဆိုး တစ်ယောက်တည်းမလာဘဲ သူ့အဖော်ပါခေါ်လာတယ် ဟွန်း ”

“မ ပဲပြောတယ် သူ့ပါ ခေါ်ခဲ့ ဆို ”

“အင်းပါ ကဲ ကဲ စပါတော့ သူနိုးသွားမှ ဟုတ်ပေ့ ဖြစ်နေဦးမယ် ဟွန်းးး ”

“ဒါဖြင့် စုပ်ပေး ”

“နှစ် … ယောက်စလုံး လား ”

“အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးးး ”

“လာ ဒီနား လာ အင်းးး အွန်းးးး … … အွန်းးးး အွန်းးးး ကြိုက် … ကြိုက် လား … အင့် … ဟင့် ဟင့် ”

လူရိပ်သုံးခုက အမှောင်ထဲမှာ လုံးထွေးသွားကြသည်။ ဝါဝါမွန်ကိုယ်လေးကို လေးဘက်ကုန်းပေးလျှက်သားဖြစ်နေပြီး တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို ကုန်းစုပ်၍ ကျန်တစ်ယောက်က သူမရဲ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်နေကာ တော်တော်ကလေးဖီလင်ရှိနေပေသည်။

မောင်စိုးနှင့် အောင်မိုး …

ဒီနှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်က သူမနှင့် တစ်လမ်းတည်း အတူနေထိုင်သူတွေဖြစ်ကြပြီး မောင်စိုးနှင့်သူမတို့ အိမ်က နှစ်အိမ်ကျော် သုံးအိမ်လောက်ပဲခြားမည်။ အောင်မိုးက အခြားရပ်ကွက်ကဖြစ်ပြီး မောင်စိုး သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက် နှစ်ဆယ် …အစိတ်ဝန်းကျင်အရွယ်တွေ ။

ဝါဝါမွန် မောင်စိုး ( သူမအခေါ် …ကို စိုး ) ကို ထိန်းထားတာကြာပြီ။ လွန်ခဲ့သည့် တစ်လကျော်ကျော်လောက် ကတည်းကပင် ဖြစ်သည်။ ဟိုနားဒီနား သွားလျှင် မောင်စိုးကိုသာ ခေါ်ခေါ်သွားတတ်သည်။ ကားအတူစီးရင်း ဘာဘာညာညာကလေးတွေ ထိမိကိုင်မိစေရာက ကောင်လေး သူမနောက်ကို ပါ လာခဲ့ပေသည်။ လူသိရှင်ကြားသိပ်မရှိတဲ့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ မောင်စိုးကို သူမခန္ဓာကိုယ်အား လိုသလို အသုံးပြုခွင့် ပေးလိုက်သည်။ ထိုမှစ၍ မောင်စိုးကား သူမ ထားရာနေ စေရာသွားဖြစ်ခဲ့ရချေပြီ။

ချာတိတ်က ခပ်ဆိုးဆိုး …လိုင်းလည်း အတော်စုံသူပဲဖြစ်ရာ အပေါင်းအသင်းလည်းများလှသည်။ မိုက်ပေ့ရမ်းပေ့ ဆိုတဲ့သူ အတော်များများဟာ သူ့ရောင်းရင်းတွေ ဖြစ်လို့ … ။ မောင်စိုးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်မှတော့ သူနှင့်ဆက်နွယ်ရာ ပတ်သက်ရာပတ်သက်ကြောင်းတွေက အလိုအလျောက်ပါ လာခဲ့ရသည်။ ဂိုဏ်းစတားဆန်ဆန် သူကိုးကွယ်အားထားရသည့် လူမိုက်ကျော်ကြီးကို သူမနှင့် တွေ့ဆုံခွင့်ပေးခဲ့ရသည်။ မောင်စိုး နည်းနည်းတော့ တင်းမိပေမယ့် အာစရိတစ်ပိုင်းဖြစ်နေတာမို့ မတတ်သာခဲ့ပါချေ။

ဝါဝါမွန် ဒီအခွင့်အရေးကို အပီအပြင်အသုံးချလိုက်သည်။ သူမအနေနှင့် ဆန္ဒရှိလျှင်ရှိသလို မောင်စိုးကို မလိမ့် တစ်ပတ်နှင့်ချိန်းဆိုပြီး သူ့အဖော်တစ်ယောက်ဖြစ်စေ ခေါ်လာခိုင်းဖို့ တွေးမိလိုက်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ်က ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်ဖြစ်တာမို့ မောင်စိုးတို့ နှစ်ယောက်သာမက သူမကိုယ်တိုင်လည်း မကြုံစဖူး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်နေရသည်ဆိုတာ သူမမငြင်းနိုင်ပါချေ။

မောင်စိုးလီးက တုတ်တုတ်ထွားထွားဖြစ်၍ ပိန်သွယ်သောသူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်တောင် သိပ်ပြီးမလိုက်ဖက်လှသလို ဖြစ်နေသည်။ လူမူကြို လီးတက္ကသိုလ်ဆိုတာမျိုး ကြားဖူးသလားလို့ … ။ လီးက သူမတံတွေးရည်ဝပြီး နီရဲပြောင်လက်လာသည်။ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါနေကာ လဒစ်ကြီးပြူးထွက်နေပုံမှာ ဝါဝါမွန်စောက်ပတ်ကို ခံချင်စိတ်တို့ ဟုန်းကနဲ အုံကြွလာစေသည်။

မောင်စိုးဘော်ဒါကြီး အောင်မိုးကလည်း လူပုံပျော့တိပျော့ဖတ်ပေမယ့် ခပ်ညံ့ညံ့အစားထဲကတော့ ဟုတ်မည်မထင်ပါချေ။ ဝါဝါမွန်စောက်ပတ်ကို နူးနေအိနေအောင် ဆွနှူးပေးနေပြီး စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာဖြင့် အသွားအပြန်ယက်လိုက် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက်လျှာဖြင့် ယက်ယက်ကာ သပ်တင်ပြီး စောက်စိကလေးကို တဆတ်ဆတ်လျှာထိုး၍ ဆွလိုက် အစိထိပ်ဖူးကလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ကာ သွားနှင့် မနာမကျင်အောင် ကိုက်ခဲလိုက် တဖန် စောက်ခေါင်းထဲလျှာသွင်းပြီး အတွင်းသားတွေကို လှည့်ပတ်မွှေနှောက်လိုက်လုပ်နေတာမို့ စောက်ပတ်ကယားယံရုံမျှမကဘဲ ရွ သထက်ရွ၍ နေလေကာ ပြင်းပြစွာဖြစ်ပေါ်လာသောအလိုးခံလိုစိတ်နှင့်အတူ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက်ရူးမတတ်ပင် ခံစားနေရပါတော့သည်။

“လာ လာ အောင်မိုး မင်းလီးကို ငါစုပ်ပေးမယ် မောင်စိုး မြန်မြန်လိုးတော့ ကွာ ကြားလား မမ ပြောတာ ”

“ဟုတ်ကဲ့ မမ ဝါ ”

နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူခေါင်းညိတ်ပြီး သူမစေခိုင်းသလို လိုက်နာလိုက်ကြသည်။ အောင်မိုးလီးကို ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ ကိုင်စမ်းကြည့် လိုက်တော့ ဝါဝါမွန်လန့်ဖျပ်သွားသည်။ သူ့လီးဘေးပတ်လည်က အဖုဖုအထစ်ထစ်တွေကို လက်နှင့် စမ်းမိလိုက်လို့ပဲ ဖြစ်သည်။ ဧကန္တ ဂေါ်လီလီးပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုလီးတွေက ခံရတဲ့ မိန်းမတွေရဲ့တဏှာစိတ်တွေကို ပိုမို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားထကြွလာအောင် ပြုမူနိုင်စွမ်းရှိလှတာကို သူမကြားဖူးနားဝရှိခဲ့၍ ဖြစ်သည်။

ဝါဝါမွန်၏ ကုန်းပေးထားသည့် ဖင်နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ မောင်စိုးလီးက ကြပ်သိပ်စွာ ဖြင့် တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်လာသည်။ သူမအနေနှင့် အားမနာစတမ်းပြောရလျှင် ကိုဘခက်လီးတောင် မောင်စိုးလီးလောက် မဆွဲဆောင်နိုင်တာ အမှန်ပင်။ လီးက အရွယ်အစားချင်း သိပ်မကွာခြားလှဘဲ ဟိုက အတွေ့အကြုံများသလောက် လိုးနည်းစုံကို ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်တာတစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။

မောင်စိုးဆောင့်ချက်ကလည်း ထိထိမိမိ ရှိနေသည်။လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအဝမှာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပြီးမှ တရှိန်ထိုးလိုးဆောင့် ချခြင်းမို့ အဝင်နက်သလောက် ထိချက်ပြင်းလှပါသည်။ သူက အဆက်မပြတ်ပင် တဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် သွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေးနေပေသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ကနေ အချက်လေးငါးဆယ် အထိ မနားစတမ်းပင် ဆက်တိုက် လိုးပေးနေခြင်းပဲဖြစ်သည်။

“စွပ်ဖွပ် ဘွတ် … ဘုတ် ဖတ် စွိ ဇွပ် ဘွပ် …ဘုတ် ပွပ် ဗွပ် …”

“အင့် အိ အိ အင့် ဆောင့် မောင်လေး ဆောင့်… တအားနဲ့ လိုးပေး အိ … အီး အီး ထိ … ထိတယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် ဟင်း ဟင်း … ”

လီးတစ်ချောင်းကို အလိုးခံရင်း ကျန်လီးတစ်ချောင်းဖြစ်သည့် အောင်မိုးလီးကိုလည်း အပြတ်တောင်လာအောင် သူမပါးစပ်ဖြင့် စုပ်၍ စုပ်၍ ပေးနေသည်။ လီးက မဟားဒယားကြီးတောင်မတ်ထကြွလာသည်။ ဂေါ်လီသုံးလေးလုံးမက ထည့်ထားတာမို့ လီးကနှစ်ဆလောက်ပိုမို ကြီးထွားနေသည်။

ဝါဝါမွန် တင်းမခံနိုင်တော့ချေ။ မောင်စိုးဆောင့်လိုးမှုနှင့် အတူ စောက်ရည်တွေ တစ်ချီပန်းလွှတ်ထွက် သွားရသည်။ သူက တဗွပ်ဗွပ်နင်းဆောင့်၍ ကောင်းတုန်းပင် ရှိသေးသည်။

“ကောင်းတယ် ငါ့မောင်ရယ် မင်းလိုး လိုက်တာ မမ အားတွေတောင်ကုန်သွားသလိုပဲ ဟင်း ဒီဖက်ကိုလာ ပက်လက်ပဲလိုးပေးတော့ ”

မောင်စိုးကို ပက်လက်လိုးခိုင်းစဉ် အောင်မိုးကို သူမအပေါ်ကနေခွထိုင်စေလိုက်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ သူ့လီးသွင်းခိုင်းပြီး သူ့လီးကိုမြိန်ရည်ယှက်ရည်နှင့် ဆက်လက်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ လျှာနှင့်လည်း လှည့်ပတ်ယက်ပေးသည်။ ထိုစဉ် …

“အား မမ … မ… မရတော့ ဘူး … အ … အားးး အားး ”

မောင်စိုး နောက်ထပ်အချက်အစိတ်လောက် အားကုန်ပင်သွန်၍ ဆောင့်လိုးရင်း သူ့လီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ လရည်တွေကို သူမဝမ်းဗိုက်သားပေါ် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။

“ကိုစိုး လီးပေး … စမ်းပါ ဒီ … ဒီကိုလာ မြန်မြန် … ”

ဆိုပြီး ဝါဝါမွန်က သူ့လီးကို အမြန်ပင်ဆွဲယူလိုက်ရင်း မောင်စိုးလီးက လက်ကျန်လရည်တွေကို အကုန်အစင်ပြောင်ရှင်းသွားအောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။အောင်မိုးလည်း ကောင်းနေပြီဖြစ်၍ သူမကို…

“မ ဝါ ကျွန်တော် လိုးချင် ပြီ ”

“လိုးပါ မောင်လေး ကောင်းကောင်း လိုးနော် …မင်း လီး… ကိုတော့ မမ ခပ်လန့်လန့်ပဲ ”

ဆိုပြီး ပြောလိုက်က သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူလိုးနိုင်အောင် ထပ်မံ၍ ပြဲပြဲကားကားလုပ်ပေးလိုက်ပေသည်။ မောင်စိုးတစ်ချီလိုးထားသည့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကလည်း ပို၍ပင် ပြဲကားသွားသည်။

အောင်မိုး အပီအပြင်ကြီး လိုးပေပြီ။

ဝါဝါမွန့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဟိုဖက်ဒီဖက် ဆွဲဖြဲလိုက်ရာက ပြဲဟဟစောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးတေ့ချိန်၍ ဇွိ စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီးတစ်လက်စတည်း ဆောင့်လိုးချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“အ အ …မောင် … ေ မာင် လေး … အိ… အင့် … ”

ဝါဝါမွန် မခံမရပ်နိုင်အောင်ကောင်းသွားသည်။ဂေါ်လီသီးတွေက စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံများကို ကြမ်းတမ်းစွာပွတ်ဆွဲသွားပြီး စောက်ဖုတ်ယားယံသမျှကို ဖြေဖျောက်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာမို့ သူ့ကို အထူးတလည် ကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။

“ကောင်း ကောင်း … လိုက်တာ … မောင်လေးရယ် ”

ဆိုပြီး သူမစကားပင် ဟဟ မပြောနိုင်ရှာဘဲ လည်ချောင်းထဲနင်နေသလို ဖြစ်သွားရသည်။ အောင်မိုး လီးဝင်အောင် အတော်ကလေးအားစိုက်၍ သွင်းလိုက်ရသည်။ စောက်ပတ်က အလိုးခံဖူးပြီးသားပေမယ့် ဂေါ်လီတွေ တင်းခံနေသည့် အတွက် စောက်ခေါင်းအဝကလေးမှာ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်နေရပြီး ဇောချွေးပျံအောင် အားနှင့်မွှေနှောက် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်မှသာ ဂေါ်လီလုံးများက စောက်ခေါင်းထဲကို ခက်ခက်ခဲခဲ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ သူချွေးပျံနေသလို သူ့ အလိုးခံရသူ ဝါဝါမွန်ခမျာမှာလည်း စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းဗြန်းဗြန်းကွဲမတတ် သွေးထွက်အောင်ခံစားရသည်ပင်။

“အား မောင်လေး အောင်မိုး ပြန်မထုတ်နဲ့ဦး ဒီအတိုင်းခဏစိမ်ထားပေးပါ … မင်း ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေက မမ အခေါင်းလေး ထဲမှာ ဖိလှိမ့်ပစ်နေသလိုပဲ ဟူး အူးးး နည်းနည်းချင်း အသာကလေးလိုးပေး အင်းအင်းဟုတ် ဟုတ်ပြီ … အဲ့ဒီအတိုင်းပဲ ဆောင့်ပေးထား နော် … ဟုတ်လား …အမလေး အာ့ … အ အလာ့ အမေရေ …နာ နလိုပ်တာ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အ အားး ကောင်းတယ် အင်း အင်းးး ဆောင့် ဖြေးဖြေး ချင်းဆောင့် မလောနဲ့ မောင်လေး ရေ … အား အ အိ အိ ”

ဝါဝါမွန် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ခါးကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ သူက လီးအရင်းထည့်သွင်းထားရာကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းလီးကို ကလန့်ထိုးသလို အထက်အောက်ဘယ်ညာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပေးနေလျှက် ရှိပြီး အနည်းငယ်နာကျင်မှုဝေဒနာ သက်သာလာတော့ မှသာ ဝါဝါမွန်သူ့ကိုတစ်ချက်ချင်း ပြန်လည်၍ ဖိဆောင့် လိုးစေလိုက်ပါသည်။

မောင်စိုးက သူ့လီးကိုပြန်တောင်လာအောင် ဂွင်းထုပေးနေသည်။ အောင်မိုး နည်းနည်းလေးအရဲစွန့်ပြီး သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် လိုးသွင်းလိုးထုတ်လုပ်လိုက်သည်။ ဝါဝါမွန် ဘာတစ်ခွန်းမျှ မပြောတော့ပါ။ အောင့်ခံနေပုံရသည်။

သူမစောက်ပတ်တဝိုက်မှာလည်း အရည်များရွှဲနစ်နေပြီး လိုးရတာ ရှောရှောရှူရှူပြန်ဖြစ်လာသလိုရှိတာမို့ အောင်မိုး ဖီလင်အပြတ်တက်လာကာ တဇွပ်ဇွပ်တဗွပ်ဗွပ်နှင့် မြိုင်နေအောင်ပဲ လိုးဆောင့်နေလိုက်တော့ သည်။ အမှန်မှာ ဝါဝါမွန် သူ့လီးအဝင်ကောင်းလွန်း၍ တစ်ချီနှစ်ချီမက သုံးချီတိုင်အောင် ခရီးပေါက်ခဲ့ပြီဆိုတာကို အောင်မိုး အတွေ့အကြုံနုသေး၍ သတိမထားလိုက်မိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ဝါဝါမွန် တစ်ယောက် တော်တော်ကလေး ကောင်းသွားသည်။ အောင်မိုး၏ ဂေါ်လီလီးကို အသည်းခိုက်အောင်ပင် နှစ်ထောင်းအားရ ရှိသွားရလေသည်။ သူ့ခါးကိုမလွတ်စတမ်းဖက်တွယ်လိုက်ရာက ဝါဝါမွန်က …

“အောင်မိုးရေ မင်း သဘောရှိသာ လိုးပေတော့ မမ ခံလို့ ကောင်းနေပြီကွယ် လိုးပါ လိုးစမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့်လိုးပေတော့ ”

ပြောရင်း သူမခါးလေးကိုအောက်ကနေကော့၍ ကော့၍ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်လိုက်မြှောက်လိုက်နှင့် ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံပစ်လိုက်ပေသည်။ အောင်မိုးနှင့် သူမ အကောင်းကြီးကောင်းနေစဉ်မှာ ကိုစိုးကလည်း သူမနို့အုံ အိအိကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ဆုပ်ဖျစ်နယ်ကာဖြင့် နို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးလိုက်လေရာ အား အီးကနဲ စိမ့်နေအောင်ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ဝါဝါမွန် တဏှာစိတ်မထိန်းနိုင်ရှာတော့ဘဲ စောက်ရည်များ တရကြမ်းပင် ပန်းလွှတ်ပစ်လိုက်ရပါလေသည်။

“အားအား ဆောင့်မြန် မြန် လေးဆောင့် အောင် … အောင်မိုးရဲ့ဟင်း ဟင်း အ အင်းး …ဟင်းးး ဟင်းးး ”

ကော့ပျံ ထွန့်လူးရင်း အတန်ကြာအောင် အောင်မိုးလည်း ဆက်လိုးနေပြီး သူ့လရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းလေး ထဲကို တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပန်းထွက်သွားချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်သား အားပျော့ကာ ငြိမ်ကျသွားခဲ့ရသည်။

“ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ”

“ကျွန်တော်ရောပဲ မမ ဝါရေ ”

အောင်မိုးက ပြောပြီး သူမကိုဖက်နမ်းလိုက်သည်။

“မမနား ဦးမလား ဆက်လိုးကြမလား ”

မောင်စိုး သူမနားနားကပ်ကာ မေးလိုက်တော့ ဝါဝါမွန်က

“ဒီအတိုင်းဆက်လိုးရင် ငါသေလိမ့်မယ် ခဏနားပြီးမှ ဆက်လုပ်တာပေါ့ ”

“ကောင်းပြီ မမသဘောပါပဲ ”

ဆိုပြီး သုံးယောက်သား ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာ တစ်ယောက်က သူမနို့ကိုင်လိုက် တစ်ယောက်က သူမစောက်ပတ်နှိုက်လိုက် လုပ်နေကြပြီး အတန်ကြာတော့မှ ဝါဝါမွန်က မောင်စိုးနှင့် အောင်မိုးတို့ နှစ်ယောက်၏လီးတွေကို ဟိုစမ်းဒီစမ်း လိုက်လံကိုင်တွယ် ဆုပ်ဆွဲကစားနေရာက …

“မင်းတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်အောက် မလိုးချင်ဘူးလား ”

“ဘယ်လို လိုးရမလဲ ပြောပါ မမ ”

“အင်း တစ်ယောက်က စောက်ပတ်လိုး … တစ်ယောက်က မမဖင်ကို လိုးပေါ့ ”

“မ မ ခံနိုင်ရင် လိုးချင်တာပေါ့ ”

သူတို့နှစ်ယောက်အပြောကြောင့် သူမခိကနဲ ရယ်လိုက်မိရင်း …

“ဒါဆိုရင် အောင်မိုးပက်လက်လှန်အိပ်လိုက် … မင်းလီးကို မမလိုးပေးမယ် … ကိုစိုးက အနောက်ကနေမမဝါ ဖင်ကိုလိုးပေး … ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား လီးကိုတံတွေးဆွတ်ပြီးမှ … လိုးရမယ်နော် ”

“သိပ်ကောင်းတဲ့အစီအစဉ်ပဲ မ မ ဝါ ရယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”

“ပြီးတော့ ပြောရဦးမယ် အသံလည်းသိပ်မထွက်ကြစေနဲ့ဦး … မင်းတို့ အစ်ကို နိုးလာရင် အားလုံး… ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့် မယ်… ကြားလား မမပြောတာ ”

“ဟုတ်ကဲ့ ”

“ကြားပါတယ် မမ ရဲ့ ”

သုံးယောက်သား လုပ်ငန်းပြန်စကြသည်။

အောင်မိုးက သံမံတလင်းပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ချလိုက်ပြီး သူမကအပေါ်စီးမှနေ၍ အောင်မိုး၏ ဂေါ်လီလီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးသွင်းပေးလိုက်သည်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်ဖိဆောင့်ကာ ထိုင်ချရင်း လီးကြီးတဝက်ခန့် အဝင်မှာ အောင်မိုးရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး သူမဖင်ကို အနောက်ဖက်သို့ ခပ်ကော့ကော့လေးလုပ်၍ ကုန်းထောင်ပေးလိုက်ရာ အသင့်စောင့်နေသည့် ကိုစိုးက သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲကိုင်၍ စအိုပေါက် ဟတတ ကလေးကို သူ၏ တံတွေးဆွတ်ထားသောလီးကြီးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး ထိုးဆောင့် ထည့်လိုက်ပေတော့၏။

“အ အို့ အိ ဟင့် အင့် အ အားး အု အူးးး အလာ့ လား … ဟင်းမောင်စိုး ဆောင့် ဆောင့် …မင်းလီးကို … မမအထဲ … ဖိပြီး သွင်းပစ်လိုက် … ရ ရတယ် လိုး … လိုးစမ်းခပ်သွက်သွက်ဆောင့် … အိ အင့် … ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ”

“ဖွပ် ပွပ် ဇွပ် … ဗြိ ပြွတ် … စွိ ဖွပ် ဇွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဘုတ်စွိဖွပ် … ဗွပ် ဘွတ် ဖွပ် … ”

မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်ကြသည်။ အသံမထွက်နှင့် ဆိုသည့်တိုင် ဝါဝါမွန်ကိုယ်တိုင်ရဲ့နှုတ်မှ နာကျင်မှု ရမ္မက်သိပ်သည်းမှု ပြွန်းတီးသည့် … ” အင့် … အိ အိ … အင့် … အီး ဟင့် … ဟင့် … အွန်းး အင့် …” ဟူသော အသံတစ်စွန်းတစ်စကမူ တားမနိုင်ဆီးမရ တစ်ချက်တစ်ချက် ပွင့် အံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရလျှက် … ။ ဘုတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဖွပ် …ဘွတ် ဗွပ် …ဇွပ် … ဟူသည့် သူတို့ သုံးယောက်ထံမှ အသားဆိုင်ချင်း ရိုက်ခတ် လိုးဆောင့် ကြရာမှ ထွက်လာသည့် အသံလှိုင်းများကလည်း ညဉ့်လယ်ယံကို လှုပ်နှိုးဘိသည့် အလား အိမ်နောက်ဖေးရှိ မြေကမ္ဗလာမွေ့ယာထက်မှာ ဆူညံငရဲပွက်၍ နေကြပေတော့သည်။ သုံးယောက်စလုံး အကောင်းကြီး ကောင်းသွားကြသည်။

အောင်မိုးရော မောင်စိုးနှင့် ဝါဝါမွန်ကိုယ်တိုင်ရော စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးဆောင့်ကြရာကနေ အောင်စိုးလည်း လီးတွေအောင့်ပြီး ကိုစိုးလည်း သုက်ပင်မထွက်နိုင်အောင် ဖြစ်ကြရလျှက် ဒွါရနှစ်ပေါက်စလုံး လီးနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံလိုက်ရသော ဝါဝါမွန်မှာကား အကောင်းအဆိုးနှစ်တန်ရောပြွန်းသည့် ခံစားမှုအောက်မှာ ရာဂစည်းစိမ်ကို အလျှံပယ်ကြီးရရှိသွားပြီး မြေပြင်ပေါ်မှာပဲ ခြေလက်မသယ်နိုင်အောင် ဖလက်ပြသွားခဲ့ရပေတော့သည်။

မောင်စိုးတို့ နှစ်ယောက်ပြန်သွားပြီး နာရီဝက်လောက်ကြာတော့မှသာ သူမမှာ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ်ကိုယ် ပြန်ရောက်အောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားပမ်းစား လျှောက်လှမ်းလာခဲ့ရ လေသည်။

မနက်နေအတော်ကြီးမြင့်မှ ဝါဝါမွန်အိပ်ရာက နိုးလာသည်။ လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်မောင်ကား နံနက်စာကို ကိုယ့်ဖာသာပင် မွှေနှောက်စားသောက်ကာ အလုပ်ခွင်ရှိရာသို့ အချိန်မှန်ပင် ထွက်ခွာသွားလေပြီ။

သူ့အနေနှင့် … မနေ့က နေ့ရောညပါ တစ်ချီစီလောက် သူ လွန်လွန်ကျူးကျူး ကာမဆက်ဆံမိခဲ့ ၍ မယားချောကလေးခမျာ အိပ်ယာမှစောစောမထနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ တော်တော်ကလေးပန်းလျနေရှာလိမ့်မည်ဟုပင် ထင်မြင်မိနေမလား မပြောတတ်ပါချေ။

ဒီတစ်ရက်လုံးလုံး ဝါဝါမွန် ဘယ်ကိုမှမသွားတော့ဘဲ အိမ်မှာပဲ ဇိမ်နှင့်နှပ်ကာ အနားယူနေလိုက်ပြီး မနေ့ကတစ်နေ့တာလုံး သူမ ခံစားရရှိခဲ့ရသည့် လောကစည်းစိမ်ကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်၍ ဖီလင်ယူကာ နေမိပေသည်။ ညနေစောင်းလောက်မှာ မောင်စိုး မလည်မဝယ်နှင့် သူမဆီကို ရောက်ရှိလာသည်။

“ကိုကျော် ပြန်ရောက်လာလို့ မမဝါ ရေ ဒီညအကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး အပြင်ထွက်ခဲ့လို့ မရဘူးလား ”

ဝါဝါမွန် သက်ပြင်း ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိသည်။ ကျော်ကြီး ဆိုတဲ့သူကို သူမ လွန်ဆန်လို့တော့ မရ။ ကိုယ့်ဖက်က အတတ်နိုင်ဆုံး လိုက်လိုက်လျောလျောဆက်ဆံနိုင်မှသာ ရေရှည်အတွက်အကျိုးရှိလိမ့် မည်ဖြစ်ကြောင်း သူမတွေးမိပါသည်။

“မမ ကြံကြည့်ဦးမယ်လေ ကိုစိုး သူပြန်လာရင် တစ်ခုခုပြောဆိုပြီး ထွက်ခဲ့တာပေါ့ မင်းခါတိုင်းနေရာကပဲ စောင့်နေ ကြားလား ကိုစိုး ”

“ဟုတ်ကဲ့ မမ ဝါ … ကျွန်တော်တို့ ညနေမှ ပြန် တွေ့ကြမယ် နော် ”

“ကောင်းပြီ မောင်လေး ”

လင်တော်မောင် ပြန်လာချိန်မှာ သူမအသင့် ဖြီးလိမ်းပြင်ဆင်ပြီးနေပြီ။ ပဲခူးမှ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းမတစ်ယောက် ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်၍ သွားရောက်ကြည့်ရှုမည်ဖြစ်ပြီး နှစ်ရက်လောက်နေပြီးမှ ပြန်လာမည် ဖြစ်ကြောင်းများပြောဆို၍ ကိုတင်မောင်လည်း …

“ဒါတော့ သွားကိုသွားရမှာပေါ့ သူငယ်ချင်းချင်း အားပေးရမယ့် ဝတ္တရားရှိတယ် အကျိုးအကြောင်းလည်း ပြန်ပြောပြနော် ဝါဝါ ရယ် ”

ဆိုပြီး သဘောတူလက်ခံ၍ အိမ်ကနေ ကားဂိတ်သို့သွားရန် တက္ကစီတစ်စီးရှာမည်ဆိုပြီး ထွက်ချလာလိုက်သည်။ တစ်လမ်းကျော်က အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့မှာ မောင်စိုးစောင့်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား ကားတစ်စီးငှား၍ ကျော်ကြီးရှိနေမည်ဆိုသော ရပ်ကွက်တစ်ခုထဲသို့ နာရီဝက်ခန့် ကားစီးပြီးရောက်ရှိလာခဲ့ကြပါသည်။

ကျော်ကြီးက စောင့်နေပါသည်။သူ့ပုံစံက လူမိုက်လို့ မထင်ရပါ။ အသက် ၄၀ ဝန်းကျင်အရွယ်ခန့် အသားလတ်လတ် နှာတံပေါ်ပေါ် ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ပြီး သပ်ရပ်စွာဝတ်စားထားလျှက် အရပ်ကတော့ ၆ပေ နီးနီးလောက်ရှိမည်။

ဝါဝါမွန်အနေနှင့် သူနှင့်တစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံဖူးပြီးဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား တရင်းတနှီးပင်နှုတ်ဆက်လိုက်ကြပြီး သူ့အနီးမှ ဆက်တီခုံတစ်ခုမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါသည်။

“ဝါဝါ အချိန်ရတယ်မဟုတ်လား ”

“ရပါတယ် အိမ်ကို တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆိုပြီး ပြောခဲ့ပါတယ် ”

သူက လက်ဖျောက်တစ်ချက်တီးပြီး အားရကျေနပ်သောအပြုံးနှင့် …

“အိုကေ …ကဲ ဒါဖြင့် ဒီနားလာဦး မင်းကို ဆုချရမယ် ”

ဝါဝါမွန် သူ့အနားတိုးကပ်ထိုင်လိုက်တော့ သူကခါးကိုပွေ့ဖက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ လာနမ်းသည်။ ဒီနောက် မောင်စိုးဖက်ကို လှမ်းကြည့်ကာ

“အပေါ်တက်သွားလိုက် မောင်စိုး မင်းအဆင်ပြေအောင် ကိုယ်စီစဉ်ပေးထားတယ် လိုအပ်မှ ငါခေါ်လိုက်မယ် ကြားလား ”

“ဟုတ်ကဲ့ ကိုကျော် ”

မောင်စိုးလည်း သူ့ကိုရှောင်ခိုင်းလိုက်မှန်း သိပြီး အပေါ်ထပ်သို့ တက်ရသည့် လှေကားထစ်များအတိုင်း လှမ်းတက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အပေါ်ရောက်တော့ သူ့ကို မိန်းမငယ်ကလေးတစ်ယောက်က စောင့်ကြိုနေတာတွေ့လိုက်ရသည်။

အင်း …ဒါဟာ သူ့အလိုဖြည့်ဆီးပေးလို့ ငါ ပြန်ခံစားရတဲ့ ဆုလာဘ်ပဲ လက်မလွှတ်စေနဲ့ မောင်စိုး …ဟူ၍ မောင်စိုးတစ်ယောက် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် စိတ်ထဲကပြောရင်း ပြုံးမိသွားရပေသည်။

ကျော်ကြီး သူ့အရှေ့စားပွဲပေါ်က ဘလက်လေဘယ်ပုလင်းထဲကနေ အရက်လက်နှစ်လုံးခန့်စီ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးထဲ လောင်းထည့်ပြီး စပ်လိုက်သည်။ တစ်ခွက်ကို ဝါဝါမွန်ထံလှမ်းပေးသည်။ ကျန်တစ်ခွက်က သူ့အတွက် …

“ကို ကြီး ဟင့် ဟင့် …”

“…… …… ”

ဝါဝါမွန် ဖြည်းဖြည်းချင်းမော့ချလိုက်သည်။ သူမလည်ချောင်းထဲ ပူကနဲ …အကောင်းစားအရက်မို့ အဝင်တော့ မဆိုးလှပါ။ နောက်တစ်ခွက် …ထပ်မံ၍ ချိစ်ကလေး မြုံ့လိုက် နောက်ထပ်တစ်ခွက်မော့သောက်လိုက် ပူကနဲ ပူကနဲ ရင်ထဲမှာလည်း နွေးကနဲသိမ့် ကနဲ …သူမမျက်နှာကလေးက ဘလက်လေဘယ် အရှိန်ကြောင့်ထင်သည်။ နီနီမြန်းမြန်း သွေးရောင်ကလေးသမ်းပြီး တစ်မျိုးပင် ချစ်စရာကောင်းနေသေးတော့ သည်။

နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာကထလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေး အရှေ့ကို နည်းနည်းယိုင်လို့ သွားရသည်။ ကျော်ကြီး သူမပုခုံးကလေးကို အသာထိန်းကိုင်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို့ လှမ်းလာခဲ့ကြပြီ။

“ကိုကျော် ဟင်းဟင်း ပျော်တယ် ဒီည ဝါဝါတို့ အေးဆေးနေရအောင်နော် ကိုကျော်လာတာသိလို့ ဝါဝါ ပဲခူးမှာနှစ်ရက်နေမယ်ပြောခဲ့တယ် သိလား ”

ဝါဝါမွန် မျက်လုံးကလေးစင်းကာနေသလောက် စကားကဖြင့် သွက်နေသည်။

အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ကိုင်ကြတွယ်ကြ ဖက်ကြနမ်းကြနှင့်… ကျော်ကြီးက ဝါဝါမွန်ကို သူတွေ့ဖူးကြုံဖူး သမျှ မိန်းကလေးတွေထဲမှာ အခိုက်ဆုံးဆိုပြီး တော်တော်ကလေး အရေးပေး ဆက်ဆံကာ ချစ်စခင်စ သမီးရည်းစားစုံတွဲများလို တရှိုက်မက်မက် နမ်းစုပ်လို့မဝ နိုင်အောင်ပဲရှိနေပေးသည်။

ဝါဝါမွန်ကကျော်ကြီး ခြေရင်းဖက်ဆီ ကိုယ်ကလေးလျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ရာက အတွင်းခံကိုပါ ဆွဲချွတ်၍ သူ့ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာသော လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကလေးဖြင့် အသာအယာပင်နမ်းစုပ်လိုက်ပါသည်။ ကျော်ကြီးလီးမှာ မတောင်သေးသော်လည်း ပင်ကိုယ်ကြီးသူဖြစ်၍ လက်တစ်ဆုပ်စာနီးနီးလောက်ရှိနေတာတွေ့ရပေသည်။ ရှည်လည်းတော်တော်ရှည်သည်။

သူ့လီးက အောင်မိုးလီးလို ဂေါ်လီထည့်ထားတာမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် လုံးပတ်ရော အလျားပါ ကြည့်ကောင်းသည့် လီး ဖြစ်၍ မိန်းမတို့အကြိုက်ဟုပင်ဆိုရမည်။ ဝါဝါမွန်လက်က လီးကိုဂွင်းတိုက်သလိုဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးအား ပါစပ်ဖြင့်စုပ်ငုံ၍ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကို လျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်ယက်ပေးလိုက် လီးကိုယ်ထည် တစ်လျှောက်ကို အသွားအပြန်လျှာနှင့် ယက်ကာသပ်ကာဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ နေအောင် တယုတယနှင့် စုပ်ယူလိုက်သေးသည်။

လီးကြီးတဖြည်းဖြည်းတောင်မတ်ကြီးထွား လာကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလို့ လာသည်။ ဒစ်ကြီးက အပြူးသားနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး သူမကို ခေါင်းညိတ်ဖိတ်ခေါ်နေသည့်အလား … အရက်ရှိန်နှင့် ရာဂအရှိန်ရောပြီး နဂိုကတည်းက အလိုးခံဖို့စိတ်စောနေသူပီပီ ဝါဝါမွန် သူ့လီးကို အပြတ်တောင်လာအောင် ငုံ့ကာငုံ့ကာ ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်၍ လီးချောင်းကို ဆွဲဆွဲဆန့် နေကာ အလျား ၈ လက်မသာသာရှိသည့် လီးကြီးက တစ်စတစ်စပိုမို၍ သန်မာတောင့်တင်းလာသလိုထင်မှတ်ရပြီး ကျော်ကြီးလည်း သူမကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူ၍

“လိုးချင်ပြီ ဝါဝါရယ် မလိုးခင် မင်းစောက်ပတ်ကလေး ကပ်ထိုးပေးစမ်းပါ စောက်ပတ်ကို အားရအောင် ကြည့်ချင်လို့ ”

လို့ပြောရင်း ဝါဝါမွန်အားထရပ်စေလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေးက ထိုင်နေသည့် ကျော်ကြီးမျက်နှာအရှေ့မှာ သူ့ကို ကားရယားကြီး ခွရပ်လိုက်သလိုဖြစ်သွားပြီး စောက်ပတ်နှင့်မျက်နှာ အပ်မိရက်သားဖြစ်သွားလေသည်။ ကျော်ကြီး ဘာဂျာအစွမ်းပြလေ ပြီ။

စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများနှင့် မညှာမတာ ထိုးစိုက်သွင်းကာ ဆောင့်ဆောင့်ပေးလျှက် စောက်စိကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်ငုံခဲ၍ လှုပ်နှူးကာ ဆွပေးနေသည်။ စောက်ပတ်ကိုတပြတ်ပြတ် လျှာနှင့်ယက်ပေးသည်။ အရည်လိုက်လာမှန်းသိတော့ သူပိုအားတက်လာပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှအထက်သို့ ဝက်ပက်သည့်နှယ် ယက်ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်ကာ အခေါင်းကလေးထဲလျှာသွင်းမွှေ့ထိုးပြီး စောက်စိကို နှာခေါင်းထိပ်နှင့် ထိုးထိုးဆွ ပေးလိုက်တော့ ဝါဝါမွန် အားးး …ကနဲကော့ပျံတက်လာခဲ့ရ ပြီး …

“အိအီး မရတော့ ဘူး ကို ကိုကျော် လိုးတော့ တော်ပြီ လိုးပေးတော့ ဝါဝါ ယားလွန်းလှပြီ ”

“ဘာကို …လိုးရမလဲ ဝါဝါ ရ ယ် ”

“ဟင့် ဟင့် စောက် … စောက်ပတ်ကို ”

“မဟုတ်သေးဘူး… ဆက် ပြော ”

“စောက် … စောက်ခေါင်းထဲကို ကိုကျော့် …လီးကြီးနဲ့ လိုး … လိုးပေး ပါ လိုးပါမြန်မြန် ကိုကြီးရယ် ဟင်း ဟင်း ”

ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် အပြတ်ဟော့နေပြီ။ လူကလည်းထွေနေတာမို့ စိတ်ထဲရှိတာကို ဘယ်လိုမှအောင့်အည်း မျိုသိပ်မထားနိုင်ဘဲ ဖြစ်ကာ တကျီကျီ တောင်းဆိုနေပေသည်။

“လိုးမှာပေါ့ ကိုယ် မလိုးခင် ဝါဝါကိုယ့်လီးကို အရင်လိုးပေး ပါလား ”

“ရတယ် လိုးပေးမယ် ဝါဝါ့ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရင်တော်ပြီ ကျန်တာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ”

ဆိုပြီး ဝါဝါမွန်သူ့ကို တွန်းလှဲချလိုက်ရာက သူ့ကိုယ်ပေါ်ခွ၍ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

သူ့လီးကြီးက အစွမ်းကုန်တောင်မတ်ပြီး မိုးပေါ်ထောင်နေသလိုရှိတာမို့ ဝါဝါမွန်ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်က သူ့လီးအပေါ်ကနေတည့်တည့်မတ်မတ်တေ့ချိန်၍ ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်လေရာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လျှောကနဲ ထိုးနစ် စိုက်ဝင်သွားခဲ့ရပြီး …

“အား ကောင်းလိုက်တာကိုရယ် ကို့လီးကြီးကို ဝါ ဝါ တော့ … အားရ လိုက်တာကွယ် ”

ဆိုပြီး … ဝါဝါမွန် အဆက်မပြတ်ကျုံး၍ ဖိကာဖိကာနှင့် ဖင်ကြီးကိုတလိမ့်လိမ့်နေအောင် ဆောင့်ထိုင်ချနေပေတော့၏။ လီးကြီးက စွိကနဲ ဇွပ်ကနဲ စောက်ရည်တွေလည်း အလျှံပယ်ကြီး ယိုစီးကျလာရကာ အဝင်ချောလှတာကြောင့် ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် လိုးဆောင့်ချရင်း အတန်ငယ်ကြာတော့ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် နည်းနည်းအမောဖောက်လာ၍ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်ကာ …

“နို့ကို စို့ပေး ကိုကျော် ကိုကျော်နို့စို့ တာ ခံချင်လို့ …”

“စို့ ပေးမယ် ဖင်ကို ဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ပြီး ဆောင့်ပေး ကိုယ့်လီးက စောက်ပတ်နဲ့မတွေ့ရတာကြာပြီ … ခုလို စောက်ပတ်ထဲမှာ လီးစိမ်ပြီး … ထည့်ထားရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး ”

“ဟင်း မယုံဘူး ဒီလီးလား စောက်ပတ်မလိုးဘဲနဲ့ နေနိုင်မှာ ဟွန်းး ”

“တကယ်ပြောတာ ခုတလောအလုပ်များလို့ ဘယ်စော်မှ မလိုးဖြစ်ဘူး ”

“ဒီလိုဆိုရင်လည်း … လိုး …လိုးပါရှင် ကျွန်မစောက်ပတ်ကို တဝကြီးလိုး ဒီနှစ်ရက်လုံးလုံး မအိပ်ဘဲနဲ့လိုးစမ်းပါ ကျွန်မစောက်ပတ်ကွဲ အောင် ခံပေးမယ်… ဟင်း ဟင်း ဟင်း ”

ဝါဝါမွန် ကိုယ်လေးကိုပြန်ကြွပြီး သူ့လီးကို ထပ်မံလိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။

“ဖွပ် ဇွပ်… ဘုတ်ပြွတ် ဗြွတ် ဗွိ စွတ်… ဖွပ် ဇွပ်ဘုတ်ဖတ် … ဘတ်ဗွပ်… ဘုတ် ဖွပ် ”

“အား ကောင်းတယ် … ဆောင့် ဆောင့် ကိုယ်အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးမယ် ကဲ … ကဲ ဟင်း …ဟင်း ”

“အ အား ကျွတ်ကျွတ် ကိုကျော် ရယ် လီးကြီးက ကောင်းလွန်းလိုက်တာကွယ် အင်းး အင်းးး လိုး လိုးပေး ကော့ထိုးပေး ကျွန်မလိုးတာရော ကောင်းရဲ့လား ဟင့် ဟင့် ”

“ကောင်းတယ် ဆက်လိုးပေး … တောက် နင့်ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်က အယ်နေလိုက်တာကွာ ဖင်သာလိုးပစ်လိုက်ရ တော်တော်ဆိမ့်နေမှာပဲ ”

“ဖင်လိုးချင်ရင်လည်းရ တယ် ညတစ်ရေးနိုးမှ လိုး …ခုက စောက်ပတ်ထဲ လီး ထည့်လို့တောင် … မဝသေးဘူး… ဟင်း … ဟင်း ဟင်း ”

ကျော်ကြီး ပြန်ကော့လိုးပေး၍ သူမတစ်ချက်တစ်ချက်ဖိဆောင့်အချနှင့် တိုက်ဆိုင်ပြီး ထိချက်ပြင်းသွားရကာ သားအိမ်အထိ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ အီဆိမ့် နေပြီး ဝါဝါမွန် အရှိန်မလျှော့တော့ဘဲ ထပ်ခါတလဲလဲဖိဆောင့်ထိုင်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုကာ အချက်သုံးလေးဆယ် ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့ သူမရော ကျော်ကြီးပါ စောက်ရည်နှင့်လရည်များ ပြိုင်တူပင် ပန်းလွှတ်ထွက်သွားကြပြီး တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရလေသည်။

ကျော်ကြီးက သူမကိုယ်ကလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်ပြီးနောက် ပက်လက်ပုံစံ ပြောင်း၍ လိုးလိုက်ပါသည်။ တစ်ချီအပြီးမှာ အနားမယူဘဲ ဒုတိယအချီ ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ခြင်းမို့ ဝါဝါမွန် သူ့ကိုအတော်ကြီးကို ဖြုံမိသွားရပါသည်။

“တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့ လူကြီး …လီးလည်းသန်သလောက် လိုးအားလည်း သန်လွန်းလှတယ် ”

ဆိုပြီး တွေးမိသေးသည်။ ကျော်ကြီး ဇယ်ဆက်သလို တဗွပ်ဗွပ် တဖွပ်ဖွပ်အသံထွက်အောင် တရကြမ်းလိုးဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးက သူမစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ဆွဲ၍ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကလေးကိုမကျယ်ကျယ်အောင် ချဲ့ထွင်ပေးနေသည့် အလား အတင်းဝင်အတင်းထွက် တက်သုတ်ရိုက်ကာ တစ်လိုးတည်းလိုး တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်နေပြီး သူမ၏ရမ္မက်သွေးများလည်း တစ်စတစ်စနှင့် ပြန်လည်ဆူပွက်လာခဲ့ရပြန်သည်။

အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲကို လီးတစ်ဆုံးဝင်ရောက်အောင် ကူဆောင့်ပေးလိုက်ရာက ဝါဝါမွန် တအင်း အင်း ညည်းသံထွက်လာခဲ့ပြန်သည်။

“ကောင်းလား လီးကို ကြိုက်လား ”

“ကြိုက်တယ် အကို့လီး တစ်ကြပ်နေတာကိုက စိတ်ပိုထလာသလိုပဲ ကျွန်မပေါင်နှစ်ဖက် ထမ်းပြီးလိုးပါ အစ်ကိုရယ်”

“နင့်စောက်ပတ်လည်း လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတယ်သိလား ဝါဝါ ”

“တကယ်လား အစ်ကို ကြိုက်လား ”

“ကြိုက်လို့ ခုလို ခေါ်လိုးတာပေါ့ မိန်းမတွေအများကြီးရှိတာပဲ နင့်ကို လိုးရတာ ဘယ်မိနိးမလိုးတာနဲ့မှ မတူဘူး အတွေ့လည်းကောင်း အပေးလည်းကောင်းတယ် ဟဲ ဟဲ ”

“လိုးစမ်းပါ ကိုရယ်… အကို ကြိုက်ရင် ဝါဝါလည်း အလိုးခံရတာ ပျော်တယ် … လင်တစ်ယောက်ရထားတာ ခုလိုတစ်ခါမှ … အလိုးမခံရ ပါဘူး … သိလား အကို … လိုး လိုး အားရပါးရ စိတ်ရှိသာ …လိုး ပါ နော် ”

“ဗြွတ် ဇွပ် … ဘွပ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ် ဘုတ် … ဘတ် ဖတ် ဗွပ် … ဗလပ် စွိ ဘွပ် …”

“အင့် အိ အိ အ အားးး အ အားးးး လိုးလိုး တော့ အကို ဆောင့် မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုး ပေး ”

သူက ဝါဝါမွန်ပြောသလို သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးမှာတင်ထမ်း၍ တော်သလင်းခွေး မိတ်လိုက်သလို အဆက်မပြတ် ဇပ်ဇပ် ဇပ်ဇပ်နှင့် ခါးကို ကော့၍ ကော့၍ သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းထဲသို့အရောက် သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့ အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ် လောက်မှာပင် ရမ္မက်ဇောကပ် နေသော ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် စောက်ရည်တသွင်သွင် စီးကျကာ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာပြန်ပါသည်။

ဒီတစ်ချီ သူလိုးတာ သိပ်ကြာနေသလိုထင်ရသည်။ပထမတစ်ချီ ပြီးခဲ့တာမို့ သုက်ထွက်မမြန်တော့ဘဲ ကြာရှည်ထိန်းထား နိုင်ကာ သူမကို ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝရအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်လေသည်။

ဝါဝါမွန် သူဆောင့်ချက်တိုင်းကို ကော့နေအောင်ခံရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှာရော ရင်ခေါင်းထဲမှာပါ စူးကနဲအောင့်ကနဲဖြစ်ဖြစ်သွားကာ သားအိမ်ခိုက်အောင်အလိုးခံရလေ တဏှာရမ္မက်ပိုကြွလာလေမို့ အံကလေးတကြိတ်ကြိတ်ရှိရာက ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲဖြစ်သွားရပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသား တွေက သူ့လီးကြီးကို တဖျစ်ဖျစ်နေအောင် နွယ်ပတ်သလို ဆွဲငင် ရစ်ဖွဲ့ကာ တဟင်းဟင်း တအင့်အင့် ဖျစ်၍ ညှစ်၍ ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များ တပွက်ပွက် ထွက်အံကျလာခဲ့ရပါတော့သည်။

သူက မရပ်မနားဘဲ ဆက်လက်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် သုံးချီ လောက် ပြီးတော့မှပင် ကျော်ကြီးလရည်ထွက်ကာ ဒုတိယအချီပန်းတိုင်သို့ ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ နှစ်ယောက်သား အတော်ကလေးမောသွားကြပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ် ပွေ့ဖက်လျက်သား လဲလျောင်း အနားယူလိုက်ကြပါသည်။

တစ်ရေးနိုးတော့ အလုပ်ပြန်စသည်။ မနက်မိုးစင်စင်သာလင်းသွားသည်။ ကျော်ကြီးက သူမကို လိုး၍ ကောင်းနေတုန်းပင်။ သူက နှစ်ရက်နှင့် နှစ်ညလုံးလုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားရအောင် ဆော်ပြီးမှ ဝါဝါမွန်ကို တပည့်ကျော် မောင်စိုး လက်ထဲအပ်နှံကာ အိမ်ပြန်ပို့ခိုင်းလိုက်ပါသည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။ 

ကံနာလား ဝဋ်နာလား အချစ်က ခါးတယ် (စ/ဆုံး)

ကံနာလား ဝဋ်နာလား အချစ်က ခါးတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - မောင်ခြိမ့် 

" သား … ထတော့လေ … မွေးနေ့ ဘုရား သွားမှာဆို "

" ဟုတ် … မာမီ … သားနိုးနေပါပြီ "

မာမီ အသံကြောင့် ကျနော် ပျင်းကြော တချက်ဆန့်ပြီး အိပ်ယာထလိုက်တယ်။ ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ကြည့်တော့ အလင်းရောင် စူးစူးနဲ့ ငှက်ကလေးတွေရဲ့ အော်မြည် သံ လေးတွေ ဆူညံနေတာ။ ကျနော့် နာမည် ဟိန်းမင်းလတ် အသားဖြူဖြူ မျက်ခုံးထူထူနဲ့ ရုပ်က သာမန် ကြည့်ကောင်း ရုံပါ။ ထူးခြားချက်က ကျမ်းမာ ရေး လိုက်စားလို့ ဘောဒီက ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့မို့ ကျောင်းကတည်းက မျက်နှာတော့ ပွင့်တာပေါ့။

ဒယ်ဒီ နာမည်က ဦးဇော်ဟိန်း ဒယ်ဒီက မရှိ တော့ပါဘူး ဆုံးတာ ၅ နှစ်ကျော်သွားပြီ။ မာမီနာမည်က ဒေါ်နန်းသဇင် ခုထိ ကျနော်နဲ့ အတူနေတုန်းပေါ့။ ကျနော် က ဟိုးအရင်  ဘယ်မိန်းမမှ မကြိုက်ခဲ့ဘူး အပေါင်းသင်း မက်တာလည်းပါတယ်။ သူငယ်ချင်း တွေနဲ့ ဘောလုံးကန် ရေကူး ရုပ်ရှင် ကြည့်ကြဒီလောက်ပဲ။ 

အရပ်က ၅ ပေ ၉ လက်မမို့ သူငယ်ချင်းတွေထဲ အရပ် မောင်း အကောင်ဆုံးပဲ ကျောင်းပြီးတော့လည်း ဒယ်ဒီ မဆုံးခင် ဒယ်ဒီ့ ကုမ္ပဏီ ဝင်လုပ်ခိုင်းပေမယ့် ကျနော် ဝါသနာပါတဲ့ ကန်ထရိုက်လုပ်ငန်းပဲ စိတ်တူကိုယ်တူ သူငယ်ချင်းတွေ စုလုပ်ကြတာ။ ကန်ထရိုက်လုပ်ငန်း လုပ်တော့မှ ကျနော့်ဘဝမှာ ပထမဆုံး အချစ်ဆိုတာ သိလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ ကျနော့်မွေးနေ့မို့ မမသွင်နဲ့ ဘုရား အတူသွားဖို့ ပြောထားပြီးသား။

မမသွင်ဆိုတာ နာမည် အရင်းက ယမုံသွင် တဦးတည်းသောသမီး ကျနော့်ထက် အသက် ၃ နှစ်ကြီးတဲ့ ရှေ့နေမလေး တယောက်ပါ။ ကျနော် က ၂၇ နှစ် ဒီနေ့ပြည့်တာ မမသွင်က အသက် ၃၀ အရပ် မနိမ့် မမြင်နဲ့ မျက်နှာက အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် နုပျို နေဆဲပဲ။ 

ကျနော် ချစ်သူမို့ ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ မျက်ဝန်း နက်ကြီးတွေနဲ့ ဆံနွယ်တွေ အမြဲတမ်း စုချည်ပြီး ကျော်ဘက် ပို့ထားတတ်တဲ့ မမသွင်ရဲ့ တင်းမောက် နေတဲ့ နို့အုံတွေ နဲ့ ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ကော့ ထွက်နေတဲ့ ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေက မြင်သူ လည်ပြန် ငေးယူ ရတယ်။

ရှေ့နေဆိုတော့ စကားပြော ပါးနပ်ပြီး အပေါင်းသင်း ဆန့်တော့ လူချင်လူခင်လည်း များတယ်။ ကျနော် မမသွင် အချစ်ကို ရဖို့ အတော် ကြိုးစား လိုက်ရတာပါ။ ရေချိုး အဝတ်စားလဲပြီးတာနဲ့ မမသွင်ဆီ ဘုရားသွားဖို့ ဖုန်းလှမ်း ဆက်လိုက်တာ ပေါ့။ 

 " ဟဲလို "  

မမသွင်း ဖုန်းထဲက  ယောင်္ကျားတစ်ယောက်အသံမို့ ကျနော် စိတ်ပျက်မိတယ်။ ခုလို မနက်ခင်း ဖုန်းက ချစ်သူ အိပ်ခန်းထဲ ရှိနေတဲ့ချိန် သူစိမ်းယောင်္ကျား လက်ထဲ ဘယ်လို ရောက်နေတာလဲ။

" ဒါ … မမသွင်  ဖုန်းမဟုတ်လား " 

ကျနော် အသံကြောင့် တဖက်က ခဏတော့ အသံ တိတ် သွားတယ်။ မမသွင်ရဲ့ ဒီဖုန်းနံပတ်က vip လေ သူ့ အထက်လူကြီး ၃ ယောက်လောက်နဲ့ ကျနော်ပဲ သိတာ။သူ့ဆရာများလား ကျနော် တွေးနေမိတာ။

" အော် … ကိုဟိန်းမင်းလတ် … ထင်တယ် … ခဏကိုင်ထားနော် " 

ကျနော် ဘယ်သူဆိုတာ ဖုန်းကိုင်တဲ့သူ သိနေပုံပါ။ 

" ကိုဟိန်းမင်းလတ် … သူ မအားသေးဘူးတဲ့ဗျ … မိတ်ကပ်လိမ်းနေလို့ …  ခဏနေမှ ပြန်ဆက်ပါတဲ့ " 

" ဟုတ် … ဟုတ် " 

ပြောပြီးတာနဲ့ ကျနော်လည်း ဖုန်းပိတ်ပစ်လိုက်တာ။

" ဟူးးးး "  

" သူ မအားသေးဘူးတဲ့ဗျ မိတ်ကပ်လိမ်းနေလို့ " 

" သူ မအားသေးဘူးတဲ့ဗျ မိတ်ကပ်လိမ်းနေလို့ " 

ဘုရားသွားကာနီး ကျနော့်နားထဲ ဒီစကားသံပဲ ခဏခဏကြားနေမိတာ  ကျနော်နာကျင်မိတယ်ဗျာ။ ချစ်သူရဲ့ အခန်းထဲ မိတ်ကပ်လိမ်းနေချိန် သူစိမ်း ယောင်္ကျားတယောက် ရှိနေတဲ့ ပက်သက်မှု့က ဘယ်အခြေနေလည်း  ဘာတွေလည်း ဟူးးးး  စိတ်တွေရှုတ်ထွေးလာတယ်။ 

သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတဲ့စကား နားထဲ ကြားယောင်လာတာဗျ။ ကိုယ်က ဂီယာပဲထိုးထားရင် သူများကတက်မောင်း သွားမယ်တဲ့ဗျာ။ဒါပေမယ့် မမသွင်ကို ချစ်လွန်းလို့ လက်မထပ်သေးပဲ အဆုံးစွန်ထိမသွားဖို့ ကျနော်အမြဲ တမ်းထိန်းထားခဲ့တယ်။နှစ်ယောက်သား လွတ်လွတ် လပ်လပ် တွေ့ရင် နို့လေးတွေ စို့တယ် အဖုတ်လေးကို ပွတ်သက်ပေးတယ်။ မမ သွင်ကလည်း ကျနော့် လီးကို ဆုပ်ကိုင် ဂွင်းထုပေးပါတယ် ဒီလောက်ပဲ ရှေ့ဆက် မတက်ဘူး။ 

" ဟယ် … သားလေး … ဘုရားသွားမလို့လား … ချစ်သူနဲ့ ချိန်းမလို့လား မသဲကွဲဘူး … အပြတ် သားနားနေတာ ခ်ခ် ခ်ခ် "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ကျနော် တွေးနေတုန်း  မာမီ အသံကြောင့် အတွေးစ ပျက်သွားခဲ့တယ်။  စိတ်ရှုပ် ထွေးနေပေမယ့် ကျနော် မာမီကို အားတင်း ပြုံးပြ လိုက်တယ်။

" ညနေကြ … သားအတွက် … မာမီ့ လက်ဆောင် … အံအော သွားမယ်နော် "

" အင်းပါ … မာမီ "

ကျနော် မာမီ့ကို ပြန်ပြောတဲ့ချိန် ကျနော့် စကားတွေ ခြောက်ကပ်နေမှန်း အလိုလို သိနေပါတယ်။

" တူတူ  တူတူ  တူ …… "

မာမီ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားတော့ ကျနော့်ဖုန်းက ဖုန်းသံလေး မြည်လာတယ်။ 

 " ဟဲလို မောင်လား …  ခုန အလှပြင်နေလို့ …  ကိုဖြိုးရောက်နေတာနဲ့ ပြောခိုင်းလိုက်တာ … ပြောလေ … မောင် " 

မာမီက မမသွင် ဖုန်းမှန်း သိတာနဲ့ ပြုံးစိစိလေး လုပ်ပြီး မျက်စိတဖက်မိတ်ပြရင်း အိမ်ပေါ်တက်သွား တာပေါ့။ မမသွင်နဲ့ ကိုဖြိုးမောင် တို့က ခြံခြင်းကပ် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ရင်းနှီးနေမှန်း ကျနော်သိတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ကိုဖြိုးဆက်ဆံပုံတွေက ပိုင်စိုး ပိုင်နင်းမို့ ကျနော်မကြိုက်ခဲ့တာ။ မမသွင် မျက်နှာနဲ့ မေးထူး ခေါ်ပြော ဆက်ဆံပေမယ့် တခါတခါ ကျနော်ရှေ့မှာ တောင် မမသွင် လက်မောင်းတို့ ခါးတို့ကို ပုတ်ပြီး စကားပြောနေတာဗျ။မမသွင်ကလည်း ကျနော်ရှိတာ တောင် မျက်နှာ တချက်မပျက်ဘူး ကိုဖြိုး လက်မောင်း ကို ဆွဲဆိတ်ရင်း ရယ်ရယ်မောမော စကားပြန်ပြော တတ်တယ်။

" ဟောတော် … မောင် … ဘာမှ ပြန်မပြောဘူး … စိတ်ကောက်ပြန်ပြီပေါ့ …  ဟွန့် " 

" မဟုတ်ပါဘူး … ဒီနေ့ ဘာနေ့လည်း … မမသွင် သိလား "

" ဒီနေ့ ကြာသာပတေးနေ့လေ … မောင်ရဲ့ … ဘာလို့ပါလိမ့် … ထူးထူး ဆန်းဆန်း "

" ဟာ … မမသွင်ရယ် … မောင့် မွေးနေ့လေ "

ကျနော် နာကျင်ရတယ်ဗျာ ဟိုတရက်ကမှ ပြောပြထား တာ။

" အိုးးး … ဆောရီး မောင်ရယ် … ဒုက္ခပါပဲ … ဒီနေ့ ကိုဖြိုးက … သူ့အဖေ ဆုံးတာ ၃ နှစ်မြှောက်မို့ … ဘုန်းကြီးကျောင်း … သွားဖို့ မနက်အစောကြီး ကတည်းက … လာခေါ်နေတာ "

" ဟမ် "

ကျနော့် အသံ ကျယ်သွားတယ် ထင်တယ် တပြိုင် တည်း လိုလို စိတ်ထဲ နှင့်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရတာဗျ။ ချစ်သူက ကြိုပြောထားတာ သတိမရပဲ ငယ် သူငယ်ချင်းရဲ့ ကိစ္စကို အလေးထားနေတာဗျာ။ 

" ဟိုလေ … စိတ်မကောက်ပါနဲ့ … မောင်ရယ်  …  သွင် ဘယ်ချိန်လာရမလည်းဟင် " 

" ခုကစပြီး နောက် မိနစ် ၃၀ အတွင်း … ဘုရားကြီး ရှေ့က အအေးဆိုင် လာခဲ "

" Ok လေ … သေချာပေါက် လာပါ့မယ် - အရမ်းချစ်တယ် … မောင်ရေ … မွမ့်မွမ့် ပြွတ်စ် " 

ရှေ့နေပီပီ မမသွင်ရဲ့  ပလီပလာစကားလေးက ကျနော့် ရှုပ်နေတဲ့စိတ်ကို ခဏလေးနဲ့ ပျောက်ကွယ် သွားစေတယ်။ ဘုရားရှေ့ မွန်ထရီ အအေး ဆိုင်လေး ထဲ  ကျနော်ရောက်နေတာ နာရီဝက် ရှိပြီ ခုထိ မမသွင် ရောက်မလာသေးဘူး။ ကျနော် ရင်ထဲစူးကနဲ့ နာကျင်ရတယ်ဗျာ။ မှာထားတဲ့  အအေးခွက်လေး ထိတောင်မထိမိဘူး။  ကျနော်ပြန်တော့မယ်ဗျာ။ 

မနေ့က တနေ့လုံး စဉ်းစားထားတဲ့ အရာအားလုံး တခဏတွင်းပဲ  အားလုံး ပျောက်သွားရပြီ။  ကြိုတင် စိတ်ကူးထားခဲ့သမျှ ဘာမှ ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ဘုရားက အပြန် သူငယ်ချင်း ခြံထဲ အိမ်သော့လည်း တောင်းထားပြီးပြီ မမသွင်ရဲ့ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့  ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်မယ် တကိုယ်လုံး အဝတ်တွေ ချွတ်ခိုင်းပြီး ခြေဖဝါးကနေ ဆံဖျားထိ နမ်းမယ် ။

မမသွင်ရဲ အဖုတ်နီတာရဲလေးကို အရည်ပန်းထွက် အောင် ယက်ပေးမယ် ကျနော့် လီးကိုလည်း လရည် ထွက်အောင် စုပ်ခိုင်းမယ်။ အင်းးး  စီအစဉ်တွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်ကို မသိတော့တာ။  ဒီထက်ဆိုးတာက ခုထိ မမသွင် ရောက်မလာသေး တာပဲဗျာ။ နာရီကြည့်တော့ ကျနော် စောင့်နေတာ မိနစ် ၅၀ ရှိပြီ။ ဟူးးး ချစ်သူ သက်တမ်း တလျှောက်  ချိန်းလိုက်တိုင်း လေးစားမှု့ မရှိတာလား ဂရုမစိုက်တာ လား မသိဘူး။

သူမလာရင် ကျနော်တစ်ယောက်ထဲ အထီးကျန်နေမှာကို မစာနာတဲ့  ချစ်သူအပေါ် ကျနော့် ဘက်က မှားယွန်းစေခဲ့တာလဲဗျာ။ မမသွင် ဘဝမှာ ကျနော်က သူ့ငယ်သူငယ်ချင်း ကိုဖြိုးမောင်လောက် အရေးမပါသလိုပဲ။ ခုလည်း ကျနော်က သူ့ချစ်သူပါဗျာ။ ကျနော့် မွေးနေ့ ဦးစားမပေးပဲ ကိုဖြိုးမောင်နဲ့ ဘုန်းကြီး ကျောင်း လိုက်သွားပြီနေမှာ။

သူငယ်ချင်းရဲ့ ဆန္ဒတွေအောက် အချိန်ပိုမှ ကျနော် အတွက် ထင်တယ်။  အအေးခွက်ကို ကိုင်းကနေ ကိုင်ပြီး ပေါက်ခွဲပစ်မလို့ဗြုံးဆို ကျနော့်နဖူးလေးပေါ် ခပ်နွေးနွေး အသားစိုင်လေး ထိကပ်လာတာ။ ရေမွှေး နံ့သင်းသင်းနဲ့ အတူ ကျနော်စွဲလမ်းရတဲ့ မိန်းမ တယောက်ရဲ့ ကိုယ်နံ့လေးရောပဲ။

" သွင် … တောင်းပန်ပါတယ် … မောင်ရယ် … ကိုဖြိုးက တယောက်ထဲမို့ … ဘုန်းကြီးကျောင်း … သွင် က အဖေါ် အဖြစ် ဖြစ် …… "

ကျနော် စကားပြန်မပြောပဲ ခေါင်းငုံနေလို့ မမသွင် စကားလုံးတွေ ရပ်တန့်ကုန်တာ။ ကျနော်ချိန်းတိုင်း ကိုဖြိုးဆန္ဒတွေ ဖြည့်ဆည်းရင်း  အမြဲနောက်ကျ နေတတ်တာလေဗျာ။ စဉ်းစားကြည့် ကျနော့် အတွက် က မောင်ကလေ ဆိုပြီး နာမ်စားတခါပဲသုံးပြီး ထပ်ခါ ထပ်ခါ ကိုဖြိုးဆိုတာ မပါရင်မပြီးတတ်တဲ့ ကျနော့် ချစ်သူ။ 

ကိုဖြိုးဆိုတဲ့ မမသွင် သူငယ်ချင်းနဲ့ ယှဉ်တိုင် ကျနော်က ဒုတိယ လူပါ။ ကျနော့် အပြုမူ တွေရဲ့ နာကျင်ခံစားမှု့ကို  မမသွင် ရိပ်မိသွားတာလား မသိဘူး ဒုတိယ အကြိမ် ကျနော့် ပါးပြင်လေးပေါ် မမသွင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ကျရောက်လာတယ်။

" မောင်ရယ် စိတ်မဆိုးပါနဲ့ … သွင် ဆင်ခြင်ပါ့မယ် နော်မောင် … အဟင့် ဟင့် " 

ငိုသံပါလေးနဲ့ ပြောနေတဲ့ မမသွင်ကို  ကျနော့်ကို တကယ်ချစ်ရဲ့လားလို့ မေးချင်မိတယ်။ နောက်ဆုံး အသဲနှင့်အောင် ချစ်တဲ့ ကျနော် စိတ်ကိုပဲ အပစ်ပုံချ မိလိုက်တယ်ဗျာ။

သူငယ်ချင်းလောက်တောင် အရေး မပါပဲ မမသွင်ရဲ့ ချစ်သူဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ အနမ်းတချက်နဲ့ အပြောလေးတွေကြား ပုံမှန်အတိုင်း စိတ်က ပြန်ဖြစ်သွားဦးမှာပါ။ မမသွင် မျက်နှာကို မော့ကြည့်ပြီး ကျနော် အားတင်းပြုံးပြလိုက်တယ်။ဘုရား မဝင်ဖြစ်တော့ပါဘူး မမသွင်နဲ့ လမ်းခွဲပြီး ရောက်ချင်ရာ ရောက်ဆိုပြီး ကားလေးနဲ့ မောင်းထွက် လာတာ။ 

ဘယ်ရောက်လို့ ဘယ်ပေါက်မှန်းတောင် မသိဘူး ကျောက်လမ်း အရှေ့ဘက် လယ်ကွင်းတွေ မြင်မှ မြို့ပြင်လမ်းမကြီးပေါ် ရောက်မှန်း သတိထား မိလာတယ်။ ပုံမှန်လေး မောင်းလာရင်း လမ်း အနောက် ဘက်ခြမ်း မြက်ခင်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ သီးသန့်ခန်းလေးတွေ ဖွဲ့ထားတဲ့ ဘီယာဆိုင် တဆိုင် မြင်လိုက်ရတာ။

အလိုလို လက်က ကွေ့မိလျက် သားပေါ့။ ဆိုင်ရှေ့ နေရာအလွတ်ထဲ ကားလေးထိုးပြီး သီးသန့်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာလိုက်တယ် လမ်းမပေါ်ကို ကြည့်လို့ရတဲ့ နေရာလေးပေါ့။အဲချိန် ကျနော့် မြင်ကွင်းထဲ ကား အဖြူလေး တစီး မောင်း ဝင်လာတယ်။ ကားက မမသွင် သူငယ်ချင်း ကိုဖြိုးကားလေးပါ။

ကားတံခါးကိုလော့ချပြီး လူ နှစ်ယောက်ဆင်းလာတာ ကျနော့် စိတ်ထဲ ဒိတ်ကနဲ့ပဲ မမသွင်ကို ဘုရားမဝင်တော့ပဲ အအေးဆိုင်မှာတင် ထားခဲ့ပြီး လူချင်းလမ်းခွဲခဲ့တာ မှားသွားလား ဆိုတဲ့ အတွေး ဝင်လာမိတာ။ ဆိုင်အဝတံခါးကနေ စေ့ထား တဲ့  တံခါးလက်ကိုင်ကို တွန်းပြီး ဝင်လာတဲ့ လူ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်မှ ကျနော့် အမြင်တွေ တက်တက် စင်အောင် လွဲနေမှန်း သိရတယ်။ 

ကိုဖြိုးလည်း မဟုတ်ဘူး ဘေးက မိန်းမကလည်း မမသွင်လို ကိုယ်လုံး တောင့်ပေမယ့် အရပ်က ပုနေတာ။ အဲဒီလူက ဆိုင်ထဲ မျက်စိ ဝှေ့ကြည့်ရင်း ဖုန်းတချက်ခေါ်လိုက်တယ်။  အပြင်ဘက် ထိုင်ဖို့ စီစဉ်ပေးထားသည့် ခုံတွေဆီလျှောက်မသွားပဲ ကျနောထိုင်နေတဲ့ သီးသန့်ခန်းလေးတွေဘက် လျှောက်လာနေတာ။ 

" ဟျောင့် … ငမင်း … ဒီမှာဟ "

ကျနော့် ဘယ်ဘက်ခြမ်း သီးသန့်ခန်းလေးထဲက အသံထွက်လာတော့ ရင်းနှီးတဲ့ အသံမို့ သေချာ အားစိုက် နားထောင်လိုက်တယ်။ 

" အေး ... ကိုဖြိုး … ရော့ မင်းကားသော့ "

" အဆင်ပြေတယ်မလား … ခိခိ "

" ဒီလိုပေါ့ကွာ … ကိုဖြိုးရာ … မင်းလို အိမ်နီးနားချင်း ချစ်သူလေး … မရှိတော့ … ကား နဲ့ သွားခေါ်ပြီး တွေ့ရတာပေါ့ "

" ဟာ … မဟုတ်ပါဘူး ကွာ "

" အောင်မှာ … မင်း စားပြီးသွားပြီ မလား … ဘာဂျာ ကိုင်ပြီးမှတော့ … ပြီးပြီပေါ့ … ကိုဖြိုးရာ "

" အာ … သူများကိစ္စကို ကိုမင်းကလည်း … မပြောရဘူးလေ "

ကိုဖြိုးသူငယ်ချင်း စကားကြောင့် ကျနော် ခေါင်း နဘမ်း ကြီးသွားရတယ်။ ဆက်ပြောမယ့် စကားတွေ တောင် နားထောင်ရမလိုလို ထပြန်ရ မလိုလို ဖြစ်နေ ခဲ့တာ။ 

ကိုဖြိုးသူငယ်ချင်းရဲ့ ကောင်မလေးက ဝင်ဟန့် လိုက်လို့ စကားစ ပြတ်သွားတော့တာ။ ကျနော်လည်း မမသွင် အကြောင်း စဉ်းစားရင် အမြဲပဲ ဖိစီးမှု့ များနေ ရပြီ။ နောက်ဆုံး အိမ်ကိုပဲ ပြန်လာခဲ့လိုက် တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဆင်ဝင်အောက် ကားအနက် လေး တစီး ရပ်ထားလို့ ကျနော့် ကားကို ဂိုဒေါင်ဘက် သွားရပ်ထားလိုက်တာ။

" အင်းဟင်း … အ  အ … အရမ်း ဆိုးတာပဲ "

အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ဧည်ခန်းနဲ့ ကပ်လျက် မာမီ အိပ်ခန်းထဲက ညည်းသံကြားလိုက်ရတယ်။ တယောက်ယောက် ကို ပြန်ပြောနေတဲ့ အသံမျိုး အိမ်ရှေ့မှာလည်း ကားအနက် တစီး ရပ်ထားသေး တယ် ။ကျနော့် စိတ်ထဲ သိချင်စိတ်တွေ များလာတာ ပေါ့။ အသံလာတဲ့ဆီ လျှောက်လာတော့ ယောင်္ကျား တယောက် အသံဗျ ပီပီသသ ကြားလိုက်ရတာ။

" ဒီတိုင်းကြီး နေတော့မှာလား … နန်းရယ် "

" ခုလည်း … ကိုကျော့် စိတ်တိုင်းကျ … နေပေး နေတာလေ  …   အ   …  ရှီးးးးးး "

မာမီ အိပ်ခန်း တံခါးက စိထားတယ်ဆိုရုံလေး လက်၂ လုံးစာလောက် ဟနေတာနဲ့ အသာရပ်ကြည့် လိုက်တယ်။မြင်ကွင်းက အပြင်မှာ စိတ်ရှုတ်လာတဲ့ ကျနော် ပိုပြီး မွန်းကျပ်စေတယ်။

မာမီတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်  မာမီ နို့သီးခေါင်း တွေကို  ဦးကျော်မောင်က မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ တဖက်ပြီး တဖက်စို့ပြီး လက်တဖက်က ပေါင်ကြားထဲ နိူက်နေတာဗျာ။ မာမီကလည်း ဦးကျော်မောင် ပုဆိုး အပေါ်ကနေ ပေါင်ဂွထဲ ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ မာမီက အသားဖွေးတယ် ။အသက် ၄၅ ကျော်လာပေ မယ့် မျက်ခုံးထူထူ နှာတံစင်းပြီး ပါးပြင် ဖေါင်းဖေါင်း လေးနဲ့ စကားပြောရင် အမြဲပြုံးရင်း ပြောတတ်တဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ပေါ့။ 

နူတ်ခမ်းဖူးဖူး လေးနဲ့ အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် ပြည့်တင်းနေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ပိုင်ဆိုင် ထားတာ။ ထမိန်စကပ် အပျော့သားတွေ ဒေါက်မထည့်ပဲ ၀တ်ရင်တောင် ကော့ထွက်နေတဲ့ မာမီ့ ဖင်သားတွေ မြင်သူ ငေးယူရတယ်။ဒယ်ဒီ ရှိနေစဉ် က တောင် မသိမသာ ပိုးပန်းကျတဲ့ စီးပွားရေး ထိပ်တန်း ပညာရှင်တွေ ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင် သူဋ္ဌေးတွေ အများကြီး အဲချိန် မာမီ ကလည်း ဒယ်ဒီမှ ဒယ်ဒီပေါ့။

ခုလို ချိန် ဒယ်ဒီများ သေရာက ထလာပြီး မြင်ရင် ဘာဖြစ်မလဲ မသိဘူး။

" အတူ နေချင်ပြီ   … နန်းရယ် … သားလေး ကိုဟိန်း ကိုလည်း … ကိုကျော့် သားအရင်းလို သဘော ထားပါ့မယ် "

" အမ် … ဒီ အရွယ်ကြီး ကျမှ ကိုကျော်ရယ် … နန်း အိမ်ထောင် မပြုချင် တော့ပါဘူး … ကိုကျော့် သံယောစဉ်ကို သိလို့ … အစွမ်းကုန် လိုက်လျော ပေးတာလေ "

စကားပြောရင်း မာမီက အပေါ်အင်္ကျီလေး ချွတ်တော့ နို့အုံ  ကားကားမို့မို့လေးကို ထိန်းထားတဲ့ ဇာဘော်လီ အနက်လေး ပေါ်လာတယ်။ ဦးကျော်မောင်က မာမီ ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်တာတောင် မစောင့်ဘူး ဘော်လီ ကို အောက်ဆွဲချပြီး ရုန်းထွက်လာတဲ့ နို့သီးခေါင်း လေးတွေကို တဖက်ပြီး တဖက် ကုန်းစို့နေတာ။ 

ဘော်လီ ချွတ်ပြီးတော့ စကပ်ထမိန် ချိတ်လေး ထပ်ဖြုတ်ပြီး  ဖင်ကြီးကြွရင်း လိပ်ချွတ်ပစ်တယ်။ ပေါင်တဖက် ကွေးရင်း တံခါးဘက် လှည့်ထားတော့ အနည်းငယ် ထွက်နေတဲ့ ဗိုက်ခေါက် လေးနဲ့ ဆီးခုံး အောက်ဖက် တင်းမောက်နေတဲ့ အဖုတ်ရာကြီးက အတိုင်းသားပဲ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ သားရည်ကြိုး အပျော့လေးထဲ ဦးကျော်မောင် လက်တဖက် ဝင်သွား ချိန်ကျ မာမီ မျက်နှာလေး မော့တက်လာပြီး တအီးအီး ညည်းနေတော့တယ်။

" အ     …  ကိုကျော် ………  ရှီးးးးး းးးး "

တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်တဲ့ မာမီ့ အသံက အိပ်ခန်းထဲ အတိုင်းသား ကြားနေရတယ်။ တလောကလုံး ၂ယောက်ထဲ ရှိတဲ့ပုံစံနဲ့ အခန်းလေးထဲ ဦးကျော်မောင် ရဲ့ အပြုစု အယုယ အောက် မာမီက သာယာစွာ ခံယူနေတာ။  မာမီ့ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး ၂ ဖက်ကြား စောက်ပတ် အုံလေးထဲ ဦးကျော်မောင် လက်တဖက် က အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကျန်တဖက်က နို့အုံတဖက်ကို ညှစ်ပေးနေတယ်။ 

အိပ်ခန်းလေးထဲ ရမ္မက်သွေးကြွယ်နေတဲ့ မာမီ့ မျက်နှာလေးက အသက်အရွယ်ထက် အများကြီး နုပျိုနေသလိုပါပဲ။နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း မာမီ့ လက်တဖက်က ဦးကျော်မောင် ရင်ဘတ်ကို ပွတ်သပ် ပေးရင်း ခါးဆီက ပုဆိုး ခါးပုံစကို ဖြည်ချလိုက်တာ။ 

အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနက်ရောင် ထဲ အမြှောင်းလိုက် ရုန်းကန်နေတဲ့ လီးပေါ် မာမီ့ လက်ဖဝါး နုနုလေးက အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးတော့ ဦးကျော်မောင် လည်း တရှီးရှီး စုပ်သပ်နေရတယ်။ကျနော် ကြည့်နေတုန်း ဦးကျော်မောင်ရဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို မာမီက အရင်ချွတ်ပေးပြီး ကြီးမား တုတ်ခိုင် တဲ့ လီးကြီးကို မက်မက်မောမော စုပ်ပေး နေတာ။ 

ကျနော် မကြည့်ရက် တော့လို့ အကြည့်လွဲ တုန်း ဦးကျော်မောင်က လီးစုပ်နေတဲ့ မာမီခေါင်း လေးကို ဆွဲမပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထား လှဲချပစ်တယ်။ မာမီ ပေါင်ကြားထဲ ဦးကျော်မောင်က ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဆွဲမြှောက် ရင်း ခါးညွတ် မျက်နှာ အပ်လိုက်တာပဲ။

မာမီက ပက်လက် အနေထားနဲ့ နို့အုံတွေ ညှစ်ရင်း တအီးအီး ညည်းနေရှာတာ။ ဦးကျော်မောင် ခေါင်းက မာမီ့ ပေါင်ကြားထဲ တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အတော်လေး ကြာ တော့  မာမီ့ ခါးလေး ကော့တက်လာပြီး အားကနဲ့ မြည်သံရှည်ကြီး ဆွဲရင်း အိပ်ယာပြင်ကို တဘုံးဘုံး ထုရိုက်နေတယ်။

" အ   … အမလေး    ထွက်   ထွက်   … ထွက်ကုန်ပြီ … အားးးး   အ … အဟင့် ဟင့် "

ဦးကျော်မောင်က စကားပြန်မပြောပဲ မာမီ့ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာ အပ်ထားတုန်းပဲ။ လည်စလုပ်က ဖေါင်းလိုက် လျော့လိုက်နဲ့ စောက်ရည်တွေ  မြိုချပစ်တဲ့ ပုံပါ။

" ကန်တော့နော် … ကိုကျော် "

မာမီ ထထိုင်ရင်း မျက်နှာလေး ရဲတက်လာပြီး အားနာ သလိုနှင့် ဦးကျော်မောင်ကို တောင်းပန်နေတယ်။

" ရပါတယ်  … နန်းရယ် … ကိုကျော်က ဒီလို အမြဲတမ်း ဖြည့်ဆည်း ပေးချင်တာပါ "

" အိုရ် …  ကိုကျော်ရယ် "

ပြောပြီးတာနဲ့ မာမီက ဦးကျော်မောင် မျက်နှာကို ဆွဲကပ်ပြီး နူတ်ခမ်းနား တဝိုက် လျှာနဲ့ ပတ်ယက်ပေး နေတာပေါ့။ စောက်ရည်တွေ ဦးကျော်မောင် ပါးစပ် ပေကပ်ကုန်တာ နေမယ်။ယက်ပေးပြီးတာနဲ့ မာမီက ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ဖင်ဗူးတောင်းလေး ထောင်ပေး နေတော့တာ။ မာမီ အရှက်ကုန် နေပုံ ကြည့်ရတာ ဒီတကြိမ်ထဲတော့ မကလောက်ဘူး ဘယ်ချိန် ကတည်းက ဦးကျော်မောင်နဲ့ ခိုးလိုးနေတာလဲ မသိဘူး။

 ဒီနေ့လည်း ကျနော့် မွေးနေ့မို့ မမသွင်နဲ့ အပြင် တနေကုန် လည်တယ်ထင်ပြီး ဦးကျော်မောင်နဲ့ ချိန်း လိုးကြတာ နေမှာ။

" နန်းရယ် ……လှလိုက်တာ ဖင်ကြီးက … စောင်ဖုတ်ကြီးကလည်း … ကလေးသာ ထွက်ထားတာ … ဖေါင်းအိနေတုန်း … ဒီနေ့ …… ကိုကျော် တောင်းထားတာ … ပေးမှာမလား "

" အင်း … တအား နာရင် … ပြန်ထုတ်ပေးနော် … သွားလေသူတောင် … မပေးဖူးဘူး "

" ခါးကို … နည်းနည်းနှိမ့်ပြီး … ဖင်ကိုကော့ပေးထား … နန်း "

မာမီ့ ဖင်နောက်ကနေ ဖင်သားစိုင်တွေ ပွတ်ရင်း ဦးကျော်မောင်က ခါးကိုဖိချပြီး ပေါင်ဂွထဲ လက်ထဲ့ပြီး ဖင်ကို ရသလောက် ထပ်ကော့ခိုင်းနေတယ်။

သူ့စိတ်ကြိုက် အနေထားလေးရောက်မှ ဖင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး ယက်ပေးနေသေးတာ။ လေးဖက် ထောက် ကုန်းကတည်းက မာမီ ဖင်ဝလေးကို လက်တဖက်က နိုက်ကလိနေတာပါ။ ဖင်ပေါက်လေး ထဲ လျှာထိုးထဲ့တော့ မာမီ့ ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး တွန့်လိမ် နေတာ ဖင်ကြီး နောက်ကော့ထိုးရင်း တအီးအီး ညည်းနေပြန်ရော။

" နန်း … ခဏလေး … အောင့်ခံနော် "

ဖင်ပေါက်လေး လက် ၂ ဖက်နဲ့ ဖြဲပြီး တံတွေးထွေးချရင်း ဗျစိကနဲ့ လိုးတော့ မာမီ အသံ စူးစူးဝါးဝါးလေး ကြားလိုက်ရတယ်။

" အား … အမေ့ … အား  အားးး … ဖင်ကွဲသွားပြီလား … မသိဘူး … နာလိုက်တာ … ကိုကျော်ရယ် "

မာမီက လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ကိုယ်လုံးကို ရှေ့တိုးပြီး ဖင်ထဲက လီးကို ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ဦးကျော်မောင်က မာမီရဲ့ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖမ်းဆွဲထိန်းထားတာ။ 

" အဟင့် ဟင့် … မရဘူး နာတယ် … ကိုကျော် ရဲ့ … ဖင်အပေါက်ကို … မလုပ်နဲ့တော့ … အ   … ကျွတ်ကျွတ် "

ဦးကျော်မောင် လီးတဝက်က မာမီ့ ဖင်ထဲ ရောက်နေ ပါပြီ။ လည်ပြန်ကြည့်ရင်း ငိုယို တောင်းပန်နေတဲ့ မာမီ မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်ဝဲ နေရှာတယ်။ 

" ဗျစ် … အမလေးးး … သေပြီ သေပြီ … အဟင့် ဟင့် ဟင့် "

မာမီက ဖင်ကို ရမ်းခါပြီး လီးကို ထုတ်ဖို့ကြိုးစားတုန်း ဦးကျော်မောင် အတွက်က ဖင်ထဲ လီးဝင်အောင် နှဲ့ပေး သလို ဖြစ်သွားရတယ်။ ဦးကျော်မောင် က အားမလို အားမရ ဖြစ်လာရင်း  ခါးဆွဲပြီး ဘွတ်ကနဲ့ ဆောင့်လိုး ပစ်တာ။

" ဘွတ်   …  အ  … အဟင့်  ဟင့် "

မာမီ့ လက် ၂ ဖက်က အိပ်ယာခင်းတွေ ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း တဟင့်ဟင့် နဲ့ ငိုနေတော့တယ်။

" ဗြိ … ဘွတ်   … နန်း ဖင်ကို … ပထမဆုံး လိုးခွင့်ရတာ … ကိုကျော် ပေါ့ နော် … ဟုတ်လား နန်း … ဖြေပါဦး … အားဟား   …  ရှီးးးးးး 

" အီးးးး    …   အအ  …  ဟုတ်တယ် … နန်း ရဲ့ စောက်ပတ်ကို … သွားလေသူ ကို အရင်လိုးပြီး … ဖင်က  ရှင် အရင်ဆုံး လိုးခွင့် ရတာပါ … အမလေးးး  အ   အားးးး "

" ကျေနပ်တယ် … နန်းရယ် … ချစ်တယ်ကွာ   …  အင့်   … ဗျစ်   …  ဘွတ်ဘွတ် "

စကားပြောရင်း ဦးကျော်မောင်က မာမီ့ ဖင်ကို တုန်ခါနေအောင် ဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့တာပဲ။ မာမီမျက်နှာက အစပိုင်းလောက် နာကျင်ဟန် မပြတော့ပါဘူး။ 

" အင်း  … ဟုတ်တယ် … ရှီးးးး ရှီးးးး …  အစိလေး   ဖိချေပေး … ကိုကျော် … အ  အားးး … ကောင်းတယ် … ဖင်လဲ သိပ်မနာတော့ဘူး "

ဦးကျော်မောင်က ဖင်လိုးရင်း မာမီ့ ပေါင်ရှေ့ကြားထဲ လက်ဝိုက်သွင်းပြီး စောက်စိကို ချေပေးတော့ ကျေနပ် အားရတဲ့ အသံလေးနဲ့ ညည်းနေရှာတာ။ဖင်အလိုးခံ ရင်း တဖြည်းဖြည်း လီး အရသာ တွေ့လာပုံနဲ့ ဦးကျော်မောင် ပစ်လိုးတိုင်း ဖင်ကြီး ကော့ပြီး နောက်ပြန် ဆောင့်ပေးနေတယ်။

" ဘွတ် … အ  …  အင့် … ဗျစ် "

အချက် ၅၀ လောက် မနားတမ်း ဆွဲလိုးရင်း ဦးကျော်မောင်ဆီက အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ထွက်ပေါ်လာပြီး ကိုယ်လုံးကြီး တဇပ်ဇပ် တုန်နေတုန်း မာမီလည်း အိပ်ယာခင်း အစလေးကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ပြီး စောက်ရည်တွေ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ် နေတာ။ ဦးကျော်မောင်က ခါးကိုင်ထားတဲ့ လက် နှစ်ဖက်ကို လွတ်တော့ မာမီ့ ကိုယ်လေး ပျော့ခွေပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချပစ်တယ်။ 

" နန်း … ကိုကျော့် ကို … တကယ် ချစ်တယ်ပေါ့ နော် "

" အိုရ် … အဖုတ်ရော ဖင်ရော … ခံပြီးမှ … ဘာပြောရဦးမှာလည်း … ကိုကျော်ရယ် "

မာမီနဲ့ ဦးကျော်မောင် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ လှဲပြီး ဖက်ရင်း စကားပြောတုန်း ကျနော်လည်း မာမီ့ အိပ်ခန်းရှေ့က အသာပြန်ထွက်ပြီး ကားပြန်ထုတ်ရင်း ခဏရှောင်နေလိုက်တာ။နာရီဝက် လောက် နေမှ ပြန်လာတော့ မာမီနဲ့ ဦးကျော်မောင်က ဧည့်ခန်းထဲ စကားထိုင်ပြောနေကြတယ်။

" ဟော … သားလေး တောင် … ပြန်လာပြီ "

" ဟုတ် … မာမီ … ဧည့်သည် ရောက်နေတာလား "

" ဟုတ်တယ် … သားရဲ့ … သူက … သား ဒယ်ဒီရဲ့ … လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက်   … ဦးကျော်မောင်တဲ့ … မြန်မာပြည်ကို … ပြန်ရောက်တာ မကြာသေးဘူး "

" အော် … ဟုတ်ကဲ့ ဦး … ကျနော့် နာမည် … ဟိန်းမင်းလတ်ပါ "

ကျနော်လည်း မာမီတို့ အဖြစ်ပျက်ကို မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး မိတ်ဆက်လိုက်တာပါ။ ဦးကျော်မောင်  က စင်္ကာပူကနေ အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းတွေ မြန်မာပြည်ကို သွင်းပြီး တပြည်လုံး ပြန်ဖြန့်တဲ့ လုပ်ငန်းရှင် တယောက်ပါ။ရပ်ထားတဲ့ ကားအနက်က ကျနော့် အတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်တဲ့။ မာမီ့ လိုချင်တော့ သားဖြစ်တဲ့ ကျနော့်ကို ဖားတာနေမယ်။ ဘာနေနေဗျာ မာမီလည်း သွေးသားကောင်းတုန်းဆိုတော့ ကာမ စည်းစိမ်လေး လိုချင်ရှာမှာ။

သူတို့ လက်ထပ်လည်း ကျနော် ကန့်ကွက်စရာ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မာမီ မရှိရင် ကျနော် သိပ်ကို အထီးကျန်မှာ သိနေခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မာမီနဲ့ ဦးကျော်မောင်တို့ လက်မထပ် ဖြစ်သေးပါဘူး။ ကျနော့် တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် မမသွင်နဲ့ ကျနော် လက်ထပ် ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ အိမ်ထောင် ရေးက မျှော်လင့် ထားသလို မသာယာခဲ့ဘူးဗျာ။

" တောက် … ကွာ "

" ဒုန်း  အုံး … ခလွမ် … ချလွမ် … ခလွမ် လွမ် "

ပြန် စဉ်းစားတိုင်း ပြန်တွေးတိုင်း ဒေါသတွေ ငယ်ထိပ်ရောက်လာတယ်ဗျာ။ မမသွင်နဲ့ စကားများတယ်။ ယူကာစကတော့ ကျနော် သိပ်ကို ဂုဏ်ယူခဲ့တာဗျ။ သိပ်ပြည့်စုံတဲ့ မိန်းမလေဗျာ။ ချစ်လွန်းလို့ အလိုလိုက် အကြိုက်ဆောင်ခဲ့တာပါ။ ကျနော် သဘောထား ကြီးခဲ့တာတွေကို အခွင့်ကောင်း ယူပြီး ဆိုးချင်တိုင်း ဆိုးလာတယ်။ 

ကျနော်က ဒယ်ဒီ ထားခဲ့တဲ့ ကုမ္ပဏီ ရှယ်ယာတွေရော ကိုယ်ပိုင် ကန်ထရိုက်လုပ်ငန်းနဲ့  တခြားလုပ်ငန်းတွေလဲ အများကြီး။ မမသွင် သဘောအတိုင်း ရှေ့နေ အလုပ် ဆက်လုပ်ချင်တယ် ဆိုလို့ လွတ်ထား ပေးတာ။ သူ့လုပ်ငန်း တိုးတက်လာတော့ ကျနော့်ကို မထီမဲ့မြင် လုပ်ပြီး လင်ယောင်္ကျား တယောက်လိုတောင် မသတ် မှတ်တော့ဘူးး။

အလုပ်နားရက်တောင် အိမ်မကပ်ဘူးဗျ။ သွားချင် သလိုသွား စားချင်သလိုစား ဝယ်ချင်တာဝယ် ကျနော် ဘာမှ မပြောခဲ့ဘူး။ မာမီ စိတ်ဆင်းရဲ မဆိုးလို့ပါ။ မာမီက ကျနော့်ငှဲ့ပြီး ဦးကျော်မောင် လက်ထပ်ဖို့ ပူဆာတာတောင် အချိန်ဆွဲနေခဲ့တာလေဗျာ။ သူစိမ်း ယောင်္ကျားတွေနဲ့ အလုပ်ကို ဘမ်းပြပြီး ညအိပ် ခရီးတွေ ထွက်တာတော့  လွန်လာပြီဗျာ။ 

မရှက်တမ်း ပြောရရင် လင်မယား သဘာဝ လိုးတာတောင်  ငြင်းဆန်ခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ ကြာတော့ ကျုပ်လည်း သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်နဲ့ ဖေါက်ပြန်နေလား ဆိုပြီး သံသယ ဝင်လာတာပေါ့။ မျက်နှာချင်း ဆိုင်တာနဲ့ နေတိုင်း လိုလို စကားများ ရတယ်ဗျာ။ 

ဟော ပြန်လာပါပြီ သူတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ဘူး ဘေးက  လူတစ်ယောက် ပါလာသေးတာ။ မြင်ဖူး ပါတယ်ဆိုပြီး သေချာ ကြည့်နေမိတာ အဲဒီလူ မျက်နှာ အနီးကပ် မြင်တော့ ကျနော် ဒေါသ တအားထွက်လာ တယ်ဗျာ။သူ့နာမည်က ဇော်သိုက် အသားဖြူဖြူ ရုပ်ဖြောင့်ပြီး ရေလျှံတဲ့ လင်ရှိမယားတွေကို ကြာကူလီ ရိုက်နေတဲ့ကောင်။ 

လူကြည့်ရင် အေးဆေးနေတတ်တဲ့ စတိုင်နဲ့ ကျနော့် လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် တယောက်ရဲ့ မိန်းမတောင် ဒီကောင် ကြာကူလီ ရိုက်လို့ လင်မယား ကွဲသွား ကြတာ။ စိုးရိမ်စိတ်တွေ သဝန်တိုစိတ်တွေနဲ့ အကြီးအကျယ် ပေါက်ကွဲပစ်တာပေါ့။ ဇော်သိုက် ကတော့ ကျနော့် အခြေနေ ကြည့်ပြီး လစ်ထွက် သွားပြီ။

" ကိုဟိန်း … တအား မိုက်ရိုင်းတာပဲ … ကိုဇော်သိုက် အပေါ်ကို … အဟင့် ဟင့် "

" အော်  … ကိုဟိန်း တဲ့လား … ကျနော်က … ခင်ဗျား လင်ပါ … အရင်က တမောင် ထဲ မောင်နေတဲ့ … လင်ကြီးပါဗျာ "

"  မောင်လို့ … ခေါ်ရအောင် … တန်လို့လား "

" ဘာ … ခုန ထွက်သွားတဲ့ … ကြာကူလီကောင်မျိုးမှ … မောင် ခေါ်ချင်တာလား "

" ဟာ … မင်း  မင်း … မင်းကွာ … မူးရင် အိပ်တော့ … သွင် … စကားမများချင်ဘူး "

" စကားများအောင် … မမသွင် လုပ်နေတာလေ … အဲဒီကောင် အကြောင်း ဘယ်လောက်သိလို့လဲ … ကျောက်စိမ်းလုပ်ငန်း ဘမ်းပြပြီး … သူများ မယား ဖျက်စီးနေတဲ့ ကောင်ဗျ "

" အော် အော် … တော်တော် တရားကျစရာ ကောင်းပါလား … ကိုဟိန်း  … မင်းဘေးက မိန်းမတွေလို … သွင် ကို အပေါစား ထင်နေတာလား … ဟင်းဟင်း "

" ဟာ … ကေသီနဲ့ ကိစ္စ … မမသွင် ထင်သလို မဟုတ်ဖူး …   အကြိမ်ကြိမ် ရှင်းပြပြီးပြီ "

" သွင် … ဘယ်သူစိမ်း ယောင်္ကျားနဲ့မှ … မဖေါက် ပြန် ဖူးဘူး "

" ဒီမှာ မမသွင် … ကျနော် ရှင်းပြတယ်လေ  … ပရောဂျက် … တခုအတွက် မြေအလွတ်တွေ … လေလံဆွဲတော့  … မဖြစ်မနေ သူနဲ့ အတူ ခရီးထွက်ရတာ … ၂ ယောက်ထဲ မဟုတ်ဖူး… တခြား  ပါတနာတွေရော … အကုန်ပါတယ် "

" တော်စမ်းပါကွာ  … သွင် အခု … မင်း အကြောင်း စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး … မင်းဟာမင်း နေချင်သလို နေ … သွင် လည်း နေချင်သလို နေမှာ … မကျေ နပ်ရင် … လမ်းခွဲ ရုံပဲ "

" ဘာ … တောက် "

" သွင် … ပင်ပန်းလာတာ … နားတော့မယ် "

...................................................................................................

ကျနော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို စိတ်ကုန်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် မမသွင် အပေါ်ထားတဲ့ ကျနော့် ချစ်ချင်းမေတ္တာတွေ ရှင်သန်နေတုန်းပါ။

၁ လ လောက်နေတော့ နေပြည်တော်က ဒယ်ဒီ ပါတနာ တယောက် ဆုံးတာ ဖိတ်စာ ရောက်လာလို့ မာမီ လည်း မသွားမဖြစ် သွားဖို့ ပြင်ဆင်ရတာပေါ့။ နောက်ရက်မနက် ကျနော် လိုက်ပို့တော့ အစီအစဉ်က ပြောင်းသွားပြန်ရော။ မြို့ပြင် အမြန်လမ်းပေါ် တောင် မရောက်သေးဘူး မာမီ့ ပိုက်ဆံအိတ် ထဲက ဖုန်းသံ လေး မြည်လာတော့တယ်။

" ဟဲလို   …  နန်းလား "

" အင်း … ကိုကျော် … ပြောလေ "

" ခု … ဘယ်မှာလည်း "

" နေပြည်တော် … နာရေး သွားပို့မလို့ … ကိုကျော်ရဲ့ … အမြန်လမ်းပေါ် … ရောက်တော့မှာ … အဝိုင်းပတ် မီးပွိုင့်နား … ရောက်နေပြီ "

" ကိုကျော်နဲ့လည်း … ရင်းနှီးတယ် … နန်းရဲ့ … ခု ရောက်တဲ့ နေရာက ခဏစောင့် … ကိုကျော် ထွက်ခဲ့မယ် "

ဒါနဲ့ ဦးကျော်မောင်ကို မနက်စာ ကော်ဖီနဲ့ ရှမ်း ခေါက်ဆွဲ စားရင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင် တဆိုင်က စောင့်နေရတာ။ မိနစ် ၂၀ လောက်ကျ ဦးကျော်မောင် ရောက်လာပြီး ကျနော်တို့နဲ့ မုန့်အတူ စားရင်း စကား ထိုင်ပြောနေတယ်။ကျနော်လည်း ကော်ဖီ သောက်ပြီး ဆီးပုံး တင်းလာလို့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် နောက်ဖေး ဝိတ်သွားလျော့တာ ပြန်လာတော့ အစီစဉ်က ပြောင်း သွားရောပဲ။ 

မာမီက ဦးကျော်မောင်နဲ့ အတူ နေပြည်တော် လိုက်သွားဖို့ ပြောနေတာ။ ဦးကျော်မောင် ကတော့ ကျနော့ကို မျက်နှာပူတဲ့ ပုံနဲ့ ခေါင်းငုံ့ထားရှာတယ်။ ကျနော် နားလည် ပါတယ်ဗျာ မာမီနဲ့ ဦးကျော်မောင်ကို နူတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မမသွင် ကားဘေးမှာ တခြား ကား တစီ ရပ်ထားတာ။ ကျနော်လည်း ကားကို အဲဒီကားဘေး အသာရပ်ပြီး စက်ပိတ်ရင်း အိမ်ထဲ တန်းဝင်လာတယ်။ အိမ်ထဲ ရောက်တော့ မမသွင် လည်း မတွေ့ဘူး ဧည့်သည် လည်း မတွေ့ဘူး။ သိပ် စဉ်းစားမနေတော့ပါဘူး သူ့ဆီ လာတဲ့ အမှု့သည်ပဲ နေမှာပါ။ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာပြီး ကျနော်တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဘက် တန်းလျှောက် လာတယ်။ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်း အလွတ် ၂ ခန်းနဲ့ ဘုရားခန်း ၁ခန်း ကျန်တာကတော့ ဒယ်ဒီ ရှိစဉ်ကာလ ကတည်းက ထားတဲ့ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေနဲ့ ပန်းပုရုပ်ထု တွေပါ။ 

" ဟိန်းမင်းလတ် … ခရီးထွက်တာလား … သွင်ရဲ့ "

" အင်း … သူတို့ သားအမိ … နေပြည်တော် … အသိ နာရေးတခု သွားကြတာ … ည မိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက် မယ် ထင်တယ် "

ရုတ်တရက် ကျနော်တို့ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ အသံကြောင့် ခြေလှမ်းတွေ တုံ့ကနဲ့ ရပ်သွားမိတယ်။ တံခါး တွန်းဖွင့်မလို လုပ်ပြီးမှ မဖွင့်တော့ပဲ ဟနေတဲ့ တံခါးကြားက ချောင်းကြည့်လိုက်တာ။

" ဇော် … ဘာဖြစ်တာလဲ … မျက်နှာလည်း … မကောင်း ဘူး "

ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်း ကပ်ထိုင်တဲ့ အနေထားနဲ့ မမသွင်က ဇော်သိုက် မျက်နှာကို မော့ကြည့်ရင်း လေသံ လေးနဲ့ ပြောနေတာပါ။

" အရင်လက … ကျောက် … အဝယ်မှားတာ … သွင်ရဲ့ … သွင့် ပိုက်ဆံတွေရော … ဇော့် ပိုက်ဆံတွေပါ … သွားရောပဲ … ဟူးးးး "

" အော် … စီးပွားရေး လုပ်တာပဲ … ဇော်ရယ် … အရှုံး အမြတ်တော့ … ရှိမှာပေါ့ … အကောင်းကို မျှော်လင့် ထားသလို … အဆိုးကိုလည်း … ရင်ဆိုင် ရဲရမယ် … ဇော်ရဲ့ "

" ဒါတော့ … ဒါပေါ့ … သွင်ရယ် ……ဒါပေမယ့် … သွင့် ပိုက်ဆံတွေ … အတွက် … ဟို ဟို …… "

" ကဲပါ ဇော်ရယ် … သွင် ကူညီတဲ့ … ပိုက်ဆံက … သွင်ကိုယ်တိုင် ရှာထားတဲ့ … ပိုက်ဆံတွေပါ … စိတ်ထဲမထားနဲ့ "

" အင်းပါ … ကျေးဇူး အကြီးကြီး တင်တယ် … သွင် … ဇော့် အပေါ် … နားလည် ပေးလို့ "

ဇော်သိုက်က ပြောရင်း မမသွင်း ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းနေတယ်။ ဇော်သိုက် မမသွင် ဆီက ပိုက်ဆံတွေ ချူစားနေတာ ကျနော် ရိပ်မိတာ ကြာပါပြီ။ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတွေက သတိပေးပေမယ့် ကျနော်တို့ အိမ်ထောင်ရေးက အက်နေတာ ကြာပြီ လေ။ ဇော်သိုက် ရင်ခွင်ထဲ ကလေးတစ်ယောက်လို ခေါင်းတိုးနေတဲ့ မမသွင်ကို ကြည့်ရင်း ကျနော့် ရင်တွေ နာကျင် လိုက်တာ ဗျာ။ ဒီအိပ်ခန်းလေးက ကျနော်နဲ့ မမသွင်ရဲ့ မင်္ဂလာဦး အိပ်ခန်းလေးပါ။ လက်ထပ်ပြီးကာစ မမသွင်နဲ့  အိပ်ခန်း လေးထဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးခဲ့ကြတာ။ ကျနော့် အတွက် အမှတ်တရတွေ အများကြီးပါ။

" သွင် "

" ရှင် "

" ချစ်တယ် …  သွင်ရယ် "

" သွင်လည်း … ချစ်တာပေါ့ … ဇော်ရယ် "

ဇော်သိုက် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေတဲ့ မမသွင် အင်္ကျီကို ဇော်သိုက်က ဆွဲချွတ်တော့ အလိုက်သင့်လေး အချွတ်ခံ နေတယ်။ ချိုင်းအောက်ကနေ လက်လျှို သွင်းပြီး ဘော်လီချိတ် ဖြုတ်တော့လည်း လက်မောင်း အိုးလေး ကို ကားပေးနေတာ။ကျနော်နဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ရင် စကား များ ရန်ဖြစ်တတ်တဲ့ မမသွင်က ဇော်သိုက်ရှေ့ကျ အမိန့် နာခံတတ်တဲ့ ကလေး တစ်ယောက်လိုပါဗျာ။ 

ဘော်လီ ချိတ် ပြုတ်ပြီး အိခနဲ့ကျလာတဲ့ နို့အုံ ဖွေးဖွေး လေးက အထိန်းအကွပ် မဲ့နေတာပေါ့။ ဇော်သိုက် လက်တွေက မနားပဲ မမသွင်ရဲ့ ပတ်ထမိန် ချိတ်ကို ထပ်ဖြုတ်နေတာ။ မမသွင် ဖင်ကြီး တခြမ်းဆီ ကြွပေးတော့ ပတ်ထမိန်က ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်မှာ ပုံလျက်လေးပဲ။ တဆက်ထဲ မမသွင် လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဇော်သိုက် ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဆွဲချွတ်ပေးနေတာပါ။ 

ဇော်သိုက် အင်္ကျီ ကို သူ့ပါသာ ချွတ်ပြီး ကုတင်ချေရင်း ပစ်တော့ ၂ ယောက်စလုံး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးပဲ ကျန် တော့တယ်။ ဇော်သိုက် က ကုတင်စောင်း ဘေးတိုက် အနေထားနဲ့ပဲ မမသွင် ကိုယ်လုံးလေး ဆွဲဖက်တော့ နို့အုံ အိအိလေးတွေက ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကြား ပြားကပ် သွားတာ။

" လှလိုက်တာ … သွင်ရယ် "

နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာက ခွာပြီး ဇော်သိုက်က မမသွင် နို့အုံနဲ့ ပေါင်ဂွလေး ကြည့်ပြီး ပြောတော့ မမသွင် မျက်နှာ လေးက ပန်းရောင်သန်းနေပြန်တယ်။စကားပြောရင်း ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ် လှဲချတော့ ပက်လက်အနေထားဖြစ်သွားတဲ့ မမသွင် ကိုယ်ပေါ် ဇော်သိုက်က ခွလိုက်ပြီ။ 

" ပြွတ် ပြွတ် … အင်းဟင်း … ပြွတ်  ပြွတ်  ပြွတ် "

နူတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ယူသံတွေ တိတ်ဆိတ် နေတဲ့ အိပ်ခန်းထဲ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာ တယ်။ မမသွင် ပေါင်ဂွလေးထဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အောက် ဖေါင်းကြွနေတဲ့ စောက်ပတ်အုံလေးပေါ် ဇော်သိုက် အတွင်းခံဘော်ဘီထဲက အမြှောင်းလိုက် ထနေတဲ့ လီးက ခါးအားလေးနဲ့ ကြိတ်ပွတ်ပေး နေတာ။ 

မကြာပါဘူး ဘောင်ဘီခွကြားလေးထဲ စိုစွတ်လာပြီး ဘောင်းဘီ ဘေးအနားသား ကြားက အရည်ကြည်လေးတွေ စီးကျလာတယ်။ မမသွင် လက်တဖက်က ဇော်သိုက် ဂုတ်ကို ဖိဆွဲထားရင်း ကျန်လက်တဖက်က ဆံပင်တွေကို လက်ချောင်း ဖြူဖြူလေးတွေနဲ့ ထိုးဖွပေးနေတာပါ။

ဇော်ထိုက် နူတ်ခမ်းတွေက တေ့စုပ်နေရာက အောက်ရွေ့သွားရင်း ဗိုက်သား အိအိလေးပေါ် လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးစွ ပေးနေပြန်ရော။ တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆင်းသွားရင်း ဆီးခုံးနား အရောက် မမသွင် ခေါင်းလေး ထောင်လာပြီး ပေါင်ဂွနား ရောက်နေတဲ့ ဇော်သိုက် မျက်နှာကို ရီဝေဝေလေးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေ တာ။ 

ခပ်မို့မို့လေး ဖောင်းနေတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပေါ် ဇော်သိုက် မျက်နာ အပ်လိုက်တော့ မမသွင် ကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ် တုန်နေရှာတယ်။ ဇော်ထိုက် လက်နှစ်ဖက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီ မျှော့ကြိုးလေး ခါးကနေ လိပ်ဆွဲချတော့ မမသွင်က ဖင်ကြီး မသိမသာ ကြွပေးလိုက်တာ။

" အား  … အ  အ … ဇော်ရယ် "

မမသွင်က ကျနော်တို့ လင်မယား အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကျနော် မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်း တစ်ယောက်ရဲ့ ပြုသမျှ နုနေပါပြီဗျာ။ အကာအကွယ် မဲ့သွားတဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲ ဇော်သိုက် လျှာဖျား လေး ထိကပ်သွားပြီး ခဏကြာတော့ ရမ္မက်စိတ်တွေ တောက်လောင် လာပြီး သူကိုယ်တိုင် တောင်းဆို နေတာဗျ။ ကျနော်နဲ့ဆို ကျနော်ကပဲ ဦးဆောင် တောင်းဆိုတာ များပါတယ်။ 

" အားဟား … ဇော်ရယ် … အ … အို့  အိုးးး … သွင့်ကို … လိုးပါတော့ … သွင် …  မခံနိုင်တော့ဘူး …   အားးးး "

ကျနော် တောင်းဆိုးတိုင်း မျက်နှာလေးလွဲပြီး စိတ်မပါ တဲ့ ပုံစံနဲ့ မမသွင်လေ ခုတော့ သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ကို လိုးဖို့ တောင်းပန်နေတာ။ ကျနော့် ရင်ထဲ စူးကနဲ့ နာကျင်မိတယ်ဗျာ။ဝင်ပြီး ဝုန်းဒိုင်း ကျဲလိုက် ရမလား ရှောက်ထွက် သွားရမလား ဝေခွဲ မရ ဖြစ်နေတုန်း ထပ်မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျနော် ခေါင်းတွေ ချာချာ လည်ပြီး ဒူးတွေ တုန်လာ ရတာ။

ကျနော် စို့နေကျ မမသွင် နို့သီးခေါင်း နီတာရဲ လးကို လီးထိပ်နဲ့ ဖိပွတ်နေတယ်။ ရင်ဘတ်ပေါ် ခွ ထားတဲ့ ဇော်သိုက် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကို မမသွင် ကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေးလိုက်တာဗျ။ နို့အုံကို ဘယ်လက်နဲ့ ညှစ်ပြီး ဒူးထာက် ခွထားတဲ့ ဇော်ထိုက် ပေါက်ကြားက လီးကို ညာလက်နဲ့ ဆွဲနိမ့်ရင်း လီးထိပ်နဲ့ နို့သီးခေါင်းကို ပွတ်ပေးနေတာ။ 

" သွင် … ပါးစပ်လေး ဟထားနော် "

" အင်း "

စကားဆုံးတာနဲ့ ဟပေးတဲ့ မမသွင် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ထဲ ဇော်သိုက် က ဒစ်ဖူးမြုတ်ပြီး လီးအရင်းထိ ဖိသွင်း ပစ်တယ်။ မမသွင် ခါးလေး ကော့ပြီး ခေါင်းလေး မော့တက်သွားရင်း ဇော်သိုက် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက် နှစ်ဖက်နဲ့ ပုတ်ပြီး တားနေရှာတာ။ 

ဒါပေမယ့် ဇော်သိုက်က မရပါဘူး မမသွင့် မေးစိလေး လဥ နှစ်လုံး ကပ်တဲ့အထိ လီးတဆုံး ဖိလိုးပစ်တယ်။ကျနော် အမြတ်တနိုး နမ်းခဲ့တဲ့ နူတ်ခမ်းလေးထဲ သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်ရဲ့ လီးကြီး ဝင်ထွက် နေတယ်ဗျာ။ အလိုလို ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေ လက်ခုံနဲ့ သုတ်ပစ် လိုက်တယ်။

" ဝု … အု  ဖလူးးး … ဝူးးး   အု … အဟွတ် ဟွတ် "

ပါးစပ်လေးထဲ မညှာမတာ လိုးလို့ မခံမရပ်နိုင်ပဲ အော်နေတဲ့ မမသွင် အသံလေးကြောင့် မျက်ရည်က ထပ်ကျလာပြန်ရော။ အဲဒီ ကုတင်ပေါ်မှာပဲ ကျနော် အကြိမ်ကြိမ် လိုးခဲ့တဲ့ မမသွင် အဖုတ်လေး ခုတော့ သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးကြီးက ဝင်ထွက်နေတာကို မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး အရသာခံယူနေတာ။

" သွင် "

" ဇော် "

" သွင့် ယောင်္ကျား လိုးတာနဲ့ … ဇော် လိုးပေးတာ ဘယ်သူ ပိုကောင်းလည်း "

" သွင် … သူ့ကို မပေးတာ … ကြာပြီ … သူလည်း အပြင် မှာ စားနေမှာပါ "

မမသွင် စကားကြောင့် ကျနော် ခံဗျင်းလိုက်တာဗျာ ကျနော် အပြင်မှာ မရှုပ်ပါဘူး။

" တကယ် "

" တကယ်ပေါ့ … ဇော်ရယ် … လိုးစမ်းပါ  နာနာလေး … စကားမပြောနဲ့ "

" လိုးနေပါတယ် … သွင်ရဲ့ … အားမရဘူးလား "

" အင်း … ဖြစ်နိုင်ရင် … ဇော့် လီးကြီးကို … သွင့် အဖုတ်ထဲ … တချိန်လုံး စိမ်ထားချင်တာ "

မမသွင် ရာဂစိတ်ကြောင့် စိတ်တွေလွတ်နေတယ် ထင်တယ်။ နေရာတခုမှာ သိတ်ခါရှိရှိ နေနေရတဲ့ လုပ်ငန်းရှင် တစ်ယောက်ရဲ့ ဇနီး တယောက် ရှေ့နေမ တစ်ယောက် ဆိုတာ မေ့နေပုံပါ။

" အင့် အင့် … ဗျစ် … အားးးး … လိုးပါဇော် ရယ် … ဇော့် လီးက … သွင့် အဖုတ်ထဲ … ပွတ်ဆွဲနေတာ …  အား …ကာင်းလိုက်တာ "

" သွင် …. အာ …. ရှီးးးး းးးး   …  ဘွတ်   ဖွပ်ဖွပ် "

မမသွင် ဒီလောက် စိတ်အရမ်းကြွနေတာ ကျနော် မကြုံဖူးသေးဘူး ဇော်သိုက် ဖိအလိုးကို ဖင်ကြီး ကော့ပေးတော့ ဆီးခုံးချင်း ဆောင့်မိတဲ့ တစ်ဖတ်ဖတ် ရိုက်သံက အခန်းလေးထဲ ဆူညံလာတယ်။ အားထည့် လိုးလိုက်တိုင်း မမသွင် နို့အုံနှစ်ဖက်က ပြိုင်တူ ယိမ်းခါ နေတာ။ 

" ဘွတ် … အ … အ … ဇော် … ပြီးချင်တယ် "

" အ  … ရှီးးးးး   ရှီးးးးး … အင်း ဇော် … ပြီးလိုက် … သွင့် စောက်ပတ်လေးထဲ … ပြီး  ပြီး … အာ    အ   ရှီးးးး … သွင် လည်း … ပြီးချင်ပြီ … ဇော် ရဲ့ … အားးး  အားးးး "

အားရကျေနပ်တဲ့ ညည်းသံလေးနဲ့ မမသွင် ဖင်ကြီး လေပေါ် ကော့တက်လာပြီး ခြေဖျား ထောက်ထားတဲ့ ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး တဆက်ဆက် တုန်ခါနေတယ်။

" အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ… ဇော်ရယ် "

၂ ယောင်သား အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားပြီး ပွေ့ဖက် နမ်းရှိုက် နေကြတာ။ ကျနော့် ခြေလှမ်းတွေ မမသွင်တို့ အပြင် ထွက်မလာခင် ကားဆီ မနဲကြိုးစား လျှောက်ခဲ့ ရတယ်။ ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ မောင်းထွက်လာခဲ့တာ ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိဘူး။ ရုတ်တရက် အလင်း တန်း တခု ကျနော့် ကားလေးရှေ့ ပေါ်လာတယ်။ ချက်ချင်း လမ်းဘေး ကွေ့ချလိုက်ပေမယ့် နဲနဲ နောက်ကျ သွားတယ်။

" ကျွီ  ကျွီ   …   ဒုန်း ဝုန်းးး   …  ဒုန်းးး ဝုန်းးး  ဝုန်းးး "

" ဟာ   …  ကားတိုက်ပြီဟေ့ "

" လာဟေ့   … ကားလေးထဲက လူ    လှုပ်နေသေးတယ် … ဝိုင်းထုတ်ရအောင် "

ကျနော့် နားထဲ လူသံတွေ တဖြည်းဖြည်း ဝေးသွားပြီးတော့ မှောင်အတိ ကျသွား ခဲ့တယ်။

.............................................................................................................................

" ပီ ပေါ် … ပီး ပေါ် … ဝီး … ဝီး … ဝီး …… ပီ ပေါ် "

အရေးပေါ် ဝိုင်ယာလက် သံတွေနဲ့ ကားလေး ဟိုးအရင်က ကျနော့် ရှေ့က တဝီဝိ မောင်းနေတာ ကြုံဖူးပါတယ်။ ခုချိန် ကျနော်က အရေးပေါ်ကားထဲ မှာပါ ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ် ဘေးနားမှာ မမသွင်က မျက်ရည်တွေ ကျပြီး စိုက်ကြည့်နေတာ။ 

"  မောင် … ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူးနော် "

" အဲဒါတော့ ဆေးရုံ ရောက်မှ   … ဆရာဝန်တွေ … မေးကြည့်ပါ အမ "

ကားပေါ် ပရဟိတ အကျိုးဆောင်နေတဲ့  လူငယ် တယောက်ကို မမသွင်က မေးနေရှာတယ်။ မောင် လို့ခေါ်တော့ ကျနော် အံအောမိနေတာဗျ။ ဆေးရုံ ရောက်တော့ ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ်ကို လူ၂ယောက်က ဘီးပါတဲ့ လူနာတင် ကုတင်ပေါ် ပွေ့ပြီး အရေးပေါ် ခန်း သည်သွားနေတယ်။

" ရှောမှာပါ … ကွာ … ခေါင်းက စုတ်ပြတ် သတ်နေတာ "

" အေးကွာ … ကားစီးနိုင်တယ် ဆိုပြီး … မဆင်မချင် … မောင်းတော့ ဖြစ်ရောပေါ့ "

လူနာတင် ကုတင်ကို တွန်းနေတဲ့ ဝတ်စုံပြာ ဝန်ထမ်း ၂ ယောက်က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး ပြောဆိုနေကြတာ။ စိတ်ထဲ တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရတယ်။လူတွေဗျာ ကိုယ့် အလုပ် ကိုယ်မလုပ်ပဲ သူများ ကိစ္စ စပ်စုပြောချင် ကြတာ။အချိန် ဘယ်လောက် ကြာသွားလဲ မသိဘူး ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်ထားတဲ့ ကုတင်ဘေးနား ရှိုက်ငိုနေတဲ့ အသံတသံ ကြားလိုက်ရတယ်။ 

" အဟင့် ဟင့် … သားရယ် … အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား "

မျက်နှာလေး အုပ်ပြီး ငိုနေတဲ့ မာမီ့ အသံနဲ့ ပုံစံကြောင့်  ဘေးနား သူနာပြု အကူတွေနဲ့ ဆရာဝန်တွေ သနားပြီး ကြည့်နေကြတာ။ 

" ဘာတော်တာလဲ … အန်တီ "

" သားပါ … ဆရာရယ် … ကားတိုက်မှု့ ဖြစ်လို့ … မနေ့က ကျမ နေပြည်တော် ရောက်နေတာပါ   … ချွေးမက … ဖုန်းဆက်လို့ ချက်ချင်း ပြန်လာခဲ့တာ … ဒီရောက်တော့ … ခုလို မြင်ရတော့တာပဲ … အဟင့် ဟင့် "

ဆရာဝန် တယောက်က မာမီ့ကို မေးလို့ ဖြေနေရှာ တာ။ ခဏအကြာ ကျနော့်ကို သီးသန့်ခန်း ပို့ကြတော့ ဘေးနား မမသွင် ပြန်ရောက်လာတယ်။

" မာမီ … မောင့် အခြေအနေ … ဘယ်လိုလဲ … ဆရာဝန်က … ဘာတဲ့လဲ "

" အဟင့် ဟင့် … အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပေးမယ်တဲ့ … သမီးရယ် "

" ဟာ … မောင်ရယ် "

" မငိုပါနဲ့ … နန်းရယ် … ကိုယ်တို့ … သားလေး အတွက် … အကောင်းဆုံး အခြေနေ ရောက်အောင် …  ဆုတောင်း ပေးရအောင် "

ရုတ်တရက် ယောင်္ကျားသံ ကြားလိုက်လို့ အသံလာတဲ့ ဆီ ကျနော် ကြည့်တော့ ဦးကျော်မောင်ပါ မာမီ ပုခုံး လေး ဖက်ပြီး နှစ်သိမ့် ပေးနေတယ်။

" နန်း … ဘယ်လို နေရမလဲ … ကိုကျော် ရယ် … သားလေးက … နန်းရင်နဲ့ … လွယ်မွေးထားရတာလေ "

မာမီနဲ့ ဦးကျော်မောင် စကားပြောတုန်း ရုတ်တရက် မမသွင် လွယ်ထားတဲ့ အိတ်ထဲက ဖုန်းသံလေး မြည်လာတော့ ဖွင့်ကြည့်ပြီး မမသွင် မျက်နှာလေး ပျက်နေရှာတာ။ 

" မာမီနဲ့ အန်ကယ် … ခဏလေးနော် … သမီး အပြင် ခဏထွက်ဦးမယ် "

ကျနော့် မျက်နှာ တချက် ခိုးကြည့်ပြီး အခန်းပြင် လှည့် ထွက်သွားတာ။ ကျနော့် စိတ်ထဲ မသင်္ကာလို့ ကုတင် ပေါ်က ထထိုင်လိုက်တော့ တကိုယ်လုံး ပေါ့ပါးနေ တယ်။ အရင်ကထက် ခန္ဓာကိုယ်က ပေါ့ပါး နေတာ ပဲဗျာ။ မမသွင် ဆေးရုံ အဝင်ပေါက်နား အရောက် လူတယောက် တိုးကပ် လာတယ်။ တခြားသူ မဟုတ်ဖူး ဇော်သိုက်ဗျ။ ကျနော့် စိတ်တွေ ထိန်းမရ တော့ဘူး ကျနော် ဒီလို ကားတိုက်မှု့ ဖြစ်တာ ဒီကောင့် ကြောင်လေ။ ဇော်သိုက် အင်္ကျီ ကော်လံကို ဆွဲပြီး မျက်နှာတည့်တည့် ပစ်ထိုးလိုက်တယ်။ 

" ဟာ "

အံအော သွားရတယ် ကျနော့် လက်တွေက လေကို ဖမ်းပြီး ထိုးလိုက်ရသလိုပဲဗျာ။ ကျနော် ယူကျိုးမရ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ကျနော် သေပြီလား ဘာလို့ သူတို့ ပြောဆို လုပ်ကိုင် နေတာတွေ ကြားနေ မြင်နေ ရတာ ပါလိမ့်။စဉ်းစားရင်း ချွေးပြန်လာတယ်ဗျာ။ မြင်သမျှ ဒီတိုင်းပဲ ကြည့်နေရတယ်။ သူတို့ ဆေးရုံဝင်း အပြင် ထွက် တော့ ကျနော့် လိုက်မရတော့ပါဘူး။ မမြင်ရတဲ့ တစုံတခု က ကျနော့်ကို ဆွဲထားသလိုပဲ ခန္ဓာကိုယ် တခု လုံး ပူလာလို့ ကျနော့် အခန်းလေးထဲ ပြန်လာခဲ့ ရတာ။

...........................................................................................

" သူ တဖြည်းဖြည်း … ရှောမယ်ထင်တယ် "

" ဆရာဝန်တွေကတော့ … စောင့်ကြည့်ဖို့ပဲ … ပြော နေတာ " 

 " သူသတိပြန်ရလာရင် … သင့်ဗိုက်ထဲက …ကလေးက … သူ့ကလေး မဟုတ်မှန်း သိရင် … ဘယ်လိုနေမလဲ … မသိဘူး " 

" အာ … မပြောနဲ့ … ဇော်ရယ် "

 " ဘာဖြစ်လဲ … သွင်ရယ် … သူ သတိမရတာ … ၂ရက် ရှိပြီ "

" တောက် … ငါ သတိရနေပြီ … ခွေးကောင်ရ … ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ … ဝင်မရသေးတာ "

ကျနော် စကားပြောရင်း အသံတွေ တိမ်ဝင်လာပြီ။ မမသွင်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိတာ ကျနော်တောင် မသိရ ပါဘူး။ လင်မယား မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာပါပြီဗျာ။ မမသွင် ရက်စက်တယ်ဗျာ ကျနော့်အပေါ် သံသရလေး တခုနဲ့ လုပ်ရက်တယ်။

" ခု … ဇော်က … အပြီး သွားမှာလား "

" အင်း …  အိမ်က … ပြီးတဲ့ အပတ်က …  အရောင်းဝယ် တည့်တာ … စရံတဝက်ချသွားတယ် "

ခုလည်း ဇော်သိုက် ဘာဂွင်တွေ ရိုက်နေတာလဲ မသိဘူး။

" အော် … ဒါဆို … သွင်တို့ … နောက်တွေ့ဖို့ … မလွယ်တော့ဘူးပေါ့ "

" ပြွတ် … ပလပ်  … ပြွတ်ပြွတ် "

မတ်တတ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ မမသွင် နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူး လေးကို စုပ်ယူနေတာ ဇော်သိုက်ကို ကျနော် တားဆီးချိန် မရလိုက်ပါဘူး။ သူတို့ကို ထိတွေ့လို့ ကလည်း မရ။

မာမီ ကလည်း မနေ့ညက တညလုံး အလင်းစောင့်ပေး တော့ ဦးကျော်မောင်က ဒီနေ့ တရက် အနားယူဖို့ ညနေက လာခေါ်သွားတာ။ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ် တင်ထားတဲ့ ကုတင်ရဲ့ အနောက် ဖက် က ကုတင်အလွတ်တလုံးပေါ်မှာ ထိုင်စကားပြော ရင်း မမသွင်နဲ့ ဇော်သိုက် တစ်ယောက် ကို တစ်ယောက် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး အငမ်းမရ နမ်းနေ ကြတယ်။

နမ်းရင်း ဇော်သိုက်က ကုတင်အောက်ဆင်း ရပ်လိုက်တာ မမသွင်က ခြေတွဲ လောင်း ချပြီး ပေါင်ကား ရင်း ဇော်သိုက် ပုခုံး ၂ ဖက်ကို လှမ်းဆွဲ လိုက်ပြီ။ ကုတင်အမြင့်က ခါးလောက် ရှိတော့ ဇော်သိုက် က မမသွင် ပေါင်ကြား မန်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ တိုးကပ်ရင်း လည်တိုင်လေး ဆွဲစုပ်ပေး နေတော့တာပေါ့။

" အာ … ဇော်ရယ် … တအား မစုပ်နဲ့ … မာမီတို့ ပြန်လာရင် … မကောင်းဘူး "

ဇော်သိုက်က မမသွင် စကားနားမထောင်ပါဘူး လည်တိုင် ပျော့လေးကို ခပ်တင်းတင်း စုပ်ပြီး အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ တလုံးချင်း ဖြုတ်ပစ်နေတာ။ အင်္ကျီရင်ပွင့် သွားတော့ မမသွင်ရဲ့ ဘယာစီရာ အပြာ ရောင်လေး ပေါ်လာတယ်။ ဘယာစီရာကို မမသွင် ကိုယ်တိုင် ချိတ်ဖြုတ်ပေးတော့ အရင် ကျနော်စို့နေကြ နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးက ဇော်သိုက် ပါးစပ်ထဲမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ပါပဲ။ 

" ရှီးးးးး … ဇော်ရယ် "

အားမရလို့ ထင်တယ် မမသွင်က ရင်ဘတ်လေး ကော့ပြီး ဇော်သိုက်ခေါင်းကို သူ့နို့တွေနဲ့ ဖိကပ်ထား တယ်။ နို့အုံ လေး ညှစ်ချေပေးတော့ မမသွင် ခေါင်း လေးပါ မော့တက် နေတာ။ 

ဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးကို ဇော်သိုက်က ခါးညွတ်နမ်းတော့ ထမိန် အထက်ဆင် လေးကို မမသွင် ကိုယ်တိုင် ဖြည်ချ လိုက်တယ်။ ချက် အောက်နားလေး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးနား ကို ဇော်သိုက် နူတ်ခမ်း တွေက ရွေ့နေပြီ။ မမသွင်က ကုတင်ပေါ် ကန်လန့် ဖျက် အနေထားနဲ့ လှန်ချပစ် တာ။ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးလေးကို ဇော်သိုက်က ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ဆွဲ ချွတ်တော့ ဖင်ကို အလိုက်သင့် ကြွပေးနေတယ်။

ဘောင်းဘီကျွတ်တာနဲ့ ကုတင် စောင်းပေါ် မမသွင် ပေါင်ကြားက အဖုတ်လေး ဖေါင်းကြွပြီး အရည်လဲ့ နေရှာတာ။ ဇော်သိုက်က ခဏပဲ ကြည့်ပြီး အဖုတ်အငုံလေးကို နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။ မမသွင် ပါးစပ်က တအီးအီးနဲ့ ဇော်သိုက်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲ ဆွဲကပ်နေတော့တာပဲ။ရဲ့ ခေါင်းကို ဖိကပ်ထားတယ်။ 

" အာ … ဇော်ရယ် … သွင် သွင် … သွင် ပြီးချင်လာပြီ … ရှီးးးးး  ကျွတ်ကျွတ် "

ဇော်သိုက် လက်ခလယ်လေး မမသွင် ဟာထဲ သွင်းပြီး အစိလေး ဆွဲစုပ်တော့ တအားအားနဲ့ ပြီးသွားတော့ တာ။ပန်းထွက်တဲ့ အရည်တွေက ဇော်သိုက်မျက်နှာ ပေါ် စင်ကုန်တာ။ 

မကြာပါဘူး ဇော်သိုက်က ကုတင် ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး ပုဆိုးလှန်ပေးတော့ မမသွင်က အောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ ဆင်းရပ်ပြီး လီးထိပ်လေး ငုံပြီး လက်တစ်ဖက်က လဥတွေ ညှစ်ပေးနေတယ်။ ကျနော့်ရင်ထဲ နှင့်ကနဲ့ပဲ မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းခဲ့ဖူးတဲ့ ဇနီးချောလေး နူတ်ခမ်းထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျား တယောက်ရဲ့ လီးက နေရာ ယူထားတာ ဒီတခါ အနီးကပ် မြင်နေရတာပါ။ 

ကြည့်နေတုန်း ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ဘယ်လက်လေးနဲ့ ထောင်ကိုင်ရင်း လဥတွေ တလုံးပြီးတလုံး ဆွဲစုပ်ပေးတော့ ဇော်သိုက် လီးက မမသွင် လက်ထဲ တဆက်ဆက် တုန်ခါလာ တယ်။ ပြီးတော့မှ လီးထိပ်ကို ပြန်ငုံရင်း ခေါင်းလေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ စုပ်ပေးနေတာ။

" ရှီးးးးး … တော်တော့ကွာ … ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားလိမ့်မယ် … သွင် "

ဇော်သိုက်လည်း ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး မမသွင်ကို ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ် တင်ထားတဲ့ ကုတင်နား ခေါ်လာ တယ်။ ခေါင်းရင်းဘက် ကုတင် ဘောင်ကို လက် ထောက် ခိုင်းတော့ မမသွင်က ခါးညွတ်ပြီး ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ထား တာ။ ဇော်သိုက်က မမသွင် ဖင် နောက် ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး ဖင်ဝလေး ယက်ပေး တော့ ခေါင်းလေး မော့တက်လာ တယ်။ ခဏနေ ဇော်သိုက်ရဲ့ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ဆောင့် ချက်တွေအောက် အံကြိတ်ထားရင်း ကျနော့် မျက်နာ ကို ခိုးကြည့်နေတာပါ။ 

" သွင် … သူမျက်နှာကို ကြည့်နေနော် … အင့်  … ဗျစ်ဗျစ် … ဘွတ် ဘွတ် "

" အ … အမေ့ … ကောင်းလိုက်တာ … ဇော်ရယ် … ကောင်းတယ် … ကောင်းတယ် … အ    အားးးးး "

ဇော်သိုက်က ဘာသဘောနဲ့ မမသွင်ကို လိုးရင်း ကျနော့် မျက်နှာကို ကြည့်ခိုင်းလဲတော့ နားမလည် ပါဘူး။ အတော် လေးကြာတော့မှ ၂ ယောက်သား ပြီးသွားပြီး ခြေရင်းဖက် က ကုတင်ပေါ် ဖက်အိပ်ရင်း အမောဖြေနေကြတာ။ကျနော် မမသွင်တို့ ၂ ယောက်ကို ကြည့်ရင်း တညလုံး ထိုင်ငို နေမိတာပါ။ ဘယ်ချိန် အိပ်ပျော်သွားလည်း မသိဘူး ပိတ်ဖြူ အ၀တ်စကြီး လာအုပ်မှ လန့်နိုးလာ တယ်။

 " ဟာ … ဟေ့လူတွေ … မလုပ်ပါနဲ့ … ကျနော် မသေ … သေးဘူးဗျ "

ဆွဲဖယ်တော့ မရဘူးဗျ ကျနော် လက်က လေကို ဖမ်းမိနေတာ။ မမသွင် ဘယ်ရောက်နေလဲ မသိဘူး ဇော်သိုက်လည်း မတွေ့တော့ဘူး။ နားထဲ ဆူညံ လာလို့ မျက်လုံး ဖွင့်တော့လည်း ဘာမှကို မမြင်ရတာ လန့်တောင် လာပြီ။ ဘေးနား ငိုသံ သဲ့သဲ့တော့ ကြားမိ နေတယ်။

" ကယ်ကြပါဦးဗျာ … ကျနော် မသေ သေးဘူးဗျ … ကယ်ကြပါဦး … မာမီ …  မာမီရေ "

ကျနော် အော်တဲ့အသံ ကျနော် ကိုယ်တိုင် ကောင်း ကောင်း ကြားရတယ်ဗျ။ ဘယ်သူမှ အရေးမစိုက်ကြ တာ။ ခေါင်းအေးအေး ထားပြီး စဉ်းစား တော့မှ ပြန်မှတ် မိလာ တယ်။ 

မမသွင်နဲ့ ဇော်သိုက်တို့ ဖေါက် ပြန်တာ တွေ့ပြီး အိမ်ကနေ ကားကို တအား မောင်း ထွက်လာတာ လမ်းမှာ အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တာပါ။ ကျနော် သေဆုံးသွားပြီလား ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာ ပါလိမ့် မနေ့ညကတောင် မမသွင်နဲ့ ဇော်သိုက် ကျနော့်ရှေ့တင် ဖေါက်ပြန်နေတဲ့ မြင်ကွင်း။ ပြီးတော့ မာမီ ဆေးရုံ ပြန်မလာ တော့တာလား။ တွေးနေတုန်း ဗြုံးကနဲ့ အလင်းတန်းကြီး ပေါ်လာလို့ မျက်စိ၂ ဖက်လုံး ပိတ်ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ဖွင့် ကြည့်လိုက်တာ။

" သားရယ် … အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား … မာမီကို … ထားခဲ့ပြီပေါ့ … အဟင့် ဟင့် "

" စိတ်ကို လျော့ပါ … နန်းရယ် … အကုန်ကြိုးစား ခဲ့ကြတာပဲ … သူ့ကံကိုက … ဒီလောက်ပဲ ပါလာတာပါ "

" သားလေး … ကျမကို … ထားသွားပြီ ရှင့် … အဟင့် ဟင့် … အီးဟီး "

" မာမီ … သား မသေပါဘူး ဗျ … သား  မသေ  သေ … … … "

မာမီကို ပြောရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်မိမှ ကျနော့် ဘေးနား လူတွေ အုံးနေတာဗျ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ အုတ်ဂူ ဖြူဖြူ လေးတွေ။ ကျနော့် ကိုယ်က လှုပ်မရ တော့ပါဘူး လူသေတွေ တင်တဲ့ တွန်လှည်း ကုတင် လေးပေါ် ရောက်နေတာပါ။ မာမီ မျက်ရည်တွေ သုတ်ပေးဖို့ ကြိုးစား ပေမယ့် လှုပ်ကို မရတော့တာပါ။ 

ကျနော့် လက်မ ၂ ချောင်းနဲ့ ခြေ ၂ ချောင်းကို အပ်ချည် ကြိုးတွေနဲ့ ချည်ထား ကြတယ်။ မမသွင် ကျနော့်ကို အမှတ်တရ ဝယ်ပေးခဲ့တဲ့ အင်္ကျီ လက်ရှည်လေး လွှမ်းပေးထားတာဗျ။ အင်္ကျီလေး မြင်တော့ မမသွင် ကို သတိရမိတယ်ဗျာ။ ကျနော့် နောက်ဆုံး ခရီးမှာ မြင်ခွင့်မရခဲ့ဘူး။ မာမီ ကိုတော့ စိတ်ချပါပြီ ဦးကျော်မောင် ရှိနေပြီလေ။ မမသွင်က ဇော်သိုက် နဲ့ ရတဲ့ ကိုယ်ဝန် ဇော်သိုက်က အကြံသမား ဗျ။ ကျနော် မရှိတဲ့ခါ ဘယ်လို နေမလဲ မသိဘူး။

" သားလေးရေ … သားလေး … အီးဟီး … "

"  ကျွီ ကျလီ … ကျွီ ကျွီ "

မာမီ ငိုသံနောက်ဆုံး ကြားရပြီး ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ်ကို မီးသဂြိုလ် စက်ထဲ တွန်းယူသွားကြပြီဗျာ။ 

" ဂျိမ်း … ဂျိမ်း … ဒလိန်း … ဂျိမ်း "

မီးသဂြိုလ်တဲ့ သံတံခါးကြီး ပိတ်သွားတာနဲ့ အရာအားလုံး မှောင်အတိ ကျသွားပါပြီ။

စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူး တင်ရှိပါသည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

ရမ္မက် ဧကရီ အပိုင်း ( ၄ )

ရမ္မက် ဧကရီ အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - နရသူ

ဦးတိုက်မောင်း လိုးဆောင့်မှုကို အရှိန်နှုန်းမြှင့်၍ သူ့လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ ရိုးရိုးမလိုးဘဲ အထက်အောက် ဘေးဘယ်ညာ ဝေ့ဝိုက် ထိုးကော်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက် ကော့လိုးပေးလိုက်ရာ အိအိခိုင် တင်းမခံနိုင်တော့ဘဲ စောက်ရည်များ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းထွက်၍ အမောတကောနှင့် တစ်ချီပြီးလိုက်ရပါသည်။ သူက မရပ်သေးဘဲ သူမကို မိနစ်နှစ်ဆယ်အစိတ် ဆက်လက်၍ လိုးပေးနေသေးသည်။

ပြီးကာနီးအချိန်ရောက်တော့ ဦးတိုက်မောင်း လရည်တွေကို ဒီအတိုင်း အိအိခိုင်စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထုတ်မပစ်လိုက်ဘဲ သူ့လီးပြန်ဆွဲချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ မီမီလှိုင်၏ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ် ဖျစ်ညှစ်ထုတ်လွှတ် လိုက်လေသည်။ မီမီလှိုင်လည်း သူ့အကြောင်းသိသူပီပီ လရည်တွေကို တစ်စက်ကလေးမှ မကျန်အောင် သူမပါးစပ်နှင့်ခံ၍ ဝမ်းဗိုက်ထဲကို မျိုချပစ်လိုက်ပါသည်။

နှစ်ယောက်သားတစ်ချီစီပြီး၍ မောမောနှင့်ခဏနားနေချိန်မှာ မီမီလှိုင်က ဦးတိုက်မောင်းလီးကို ပြန်တောင်မတ်လာအောင် စုပ်ပေးနေသည်။ နန်းညွန့်ညွန့်အေးကလည်း အိအိခိုင် စေခိုင်းခြင်းမရှိပါဘဲလျက် သူမပေါင်ခွကြားထဲသို့ မျက်နှာအပ်ပြီး ဦးတိုက်မောင်း လိုးပြီးကာစဖြစ်၍ ဟဟပြဲပြဲကလေးဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ်ကလေးကို စိတ်လိုလက်ရကြီး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်နှင့် သူမလျှာကလေးထိုးထိုးပြီး လိုက်လံ ယက်သပ်ကာ ဆွနှူးပေးနေပေသည်။

“အား မိအေးရယ် …ညီမ … မမ အပေါ်ကိုတက်ပြီး ကိုင်ပေးစမ်းပါကွယ် မမ ညီမကို ပြန်ယက်ပေးချင်လို့ပါ ”

“…… …… ”

နန်းညွန့်ညွန့်အေး ဒီအထိတော့ ပါးနပ်လိမ်မာပါသည်။ သူမကို ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ပြီး စောက်ပတ်ယက် ပေးလိုက်ရင်း အိအိခိုင်မျက်နှာပေါ်ကို သူမအဖုတ်နှင့်တည့်တည့်ချိန်ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်ရာက အိအိခိုင်၏ စောက်ပတ်ယက်စုပ်ပေးခြင်းကို ကောင်းစွာ ခံယူလို့နေလေသည်။ အိအိခိုင်ရော သူမပါ ကာမသုခဘုံနန်း တစ်ခုဆီကို စတင်တက်လှမ်းလို့နေကြပြီဖြစ်သည်။

ဒီအချိန်မှာ ဦးတိုက်မောင်းလည်း မီမီလှိုင်၏ ခါးသိမ်ကလေးအား ပွေ့ချီပြီး ဆက်တီခုံတစ်လုံးပေါ်မှာ ဒူးထောက်၍ လေးဘက်ကျကျ ဖင်ကို ကုန်းခိုင်းစေလိုက်ကာ သူကကြမ်းပြင်မှာပင် မတ်တပ်ဆင်းရပ်၍ မီမီလှိုင့်ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်အနောက်ကနေပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးသွင်း၍ စပြီး လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။ လေးငါးချက်လိုးပြီးမှ အားမလိုအားမရဖြစ်၍လားတော့မသိ။ သူ့ခြေတစ်ဖက်ကို ဆက်တီခုံပေါ် လှမ်းပစ်တင်လိုက်ရာက ခြေတစ်ဖက်တင် တစ်ဖက်ချပုံစံနှင့် သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဆွဲပြီး စောက်ပတ်ထဲကို တဇွပ်ဇွပ် တဖွပ်ဖွပ် စောက်ရည်သံများလျှံထွက်လာသည်အထိ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဇွတ်အတင်း ဖိလိုးပစ်လိုက်လေတော့၏။

မီမီလှိုင်လည်း နှုတ်မှနေ၍ အိုးကနဲ အင့်ကနဲ အသံများထွက်လာရကာ သူအပီအပြင်လိုးဆောင့်ပေးမှုဒဏ်ကို အသည်းအသန် ခံစားနေရရှာလေတော့သည်။

ဦးတိုက်မောင်းလီးကြီးက တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်အသံများနှင့်အတူ မီမီလှိုင်၏ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားသော စောက်ပတ်ထဲကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေပေသည်။ မီမီလှိုင်အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် အလိုးခံနိုင်တာ တွေ့ရသည်။ သူမစောက်ပတ်မှာ ဘယ်အချိန်ကတည်းက အရည်ရွှဲနေသည်မသိ။ ဦးတိုက်မောင်း၏ လက်တစ်ကိုင်စာလောက်ကြီးသော လီးကြီးမှာ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲနေအောင် ထိုးခွဲဝင်ရောက်ကာ လီးတစ်ဆုံးအထိတိုင် လိုးဆောင့်ချနေပုံမှာ နဘေးကကြည့်မြင်နေရသူအဖို့ရာ အသည်းယားချင်စဖွယ်ပင် ကောင်းနေသေးတော့သည်။

နာရီဝက်ခန့်အကြာမှာ မီမီလှိုင် ဖင်ကိုနောက်ပြန်တွန်းဆောင့်ပေးနေရင်းက စောက်ရည်ပန်းထွက်လာကာ ကိစ္စပြီးသွားသည်။ စောစောပိုင်းကတည်းက နန်းညွန့်ညွန့်အေးနှင့်သူမတို့ နှစ်ယောက်သား ပွတ်သီးပွတ်သပ် နှူးဆွမှုများကြောင့်လည်း ယခုလို အပြီးမြန်သွားရခြင်းဖြစ်လေသည်။ မီမီလှိုင်က သူမအဖော်ဖြစ်သည့် နန်းညွန့်ညွန့်အေးကို အလှည့်ပေးပြီး ဦးတိုက်မောင်း၏လိုးဆောင့်မှုကို ဆက်လက်ခံယူစေလိုက်ပါသည်။

နန်းညွန့်ညွန့်အေးလည်း စောက်ပတ်ရွသမျှကို ယခုမှပင် အတိုးချပြီး အန်ကယ်တိုက်မောင်း၏ ပက်ပက်စက်စက် သူ့လီးကြီးလိုးသွင်းမှုအောက်မှာ ပက်လက်တစ်မျိုး ခွေးကုန်းတစ်လီ စိတ်ရှိလက်ရှိကုန်းခံရင်း နှစ်ယောက်သား မမောနိုင်မပန်းနိုင်စွာဖြင့် ကာမရေယဉ်ကြောထဲဝယ် အချိန်အတော်ကြာသည်အထိမျောပါနေမိကြလေသည်။

မီမီလှိုင်က အိအိခိုင်လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲခေါ်လာပြီး ရေချိုးခန်းဆီသွားရောက်၍ ကိုယ်လက်ဆေးကြော သန့်စင်လိုက်ကြကာ အတွင်းခန်းတစ်ခုဆီကို ထပ်မံခေါ်သွားလိုက်သည်။

“မမကို ပြစရာရှိတယ် ”

“ဘာပြမှာလဲ ”

မီမီလှိုင် သူမအဝတ်အစားများထားသည့် အခန်းကို ခေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ အဝတ်ဘီရိုထဲက အံဆွဲတစ်ခုကို ဆွဲဖွင့်ပြီး ဓာတ်ပုံအယ်လ်ဘမ်တစ်အုပ်နှင့်အတူ အခြား သူမလိုအပ်သောပစ္စည်းပစ္စယတွေကို အထဲကနေ ထုတ်ယူလိုက်သည်။ သားရေလက်ဆွဲအိတ်တစ်လုံးကို ဇစ်ဖွင့်ကာ အတွင်းမှ ပလပ်စတစ်ပါကင်တစ်ခုစီနှင့် အသေအချာထုပ်ပိုးထားသော အရွယ်အစားအမျိုးမျိုးရှိသည့် လီးအတုဆိုဒ်စုံနှင့် ဓာတ်ခဲအားကို အသုံးပြုရသည့် အမျိုးသမီးသုံး ဘိုက်ဘရေတာမျိုးစုံကို အိအိခိုင်အား ပြသပေးလိုက်သည်။

“မမ ဘယ်ဥစ္စာ ကြိုက်လဲပြော အငယ်လား အကြီးလား ဂေါ်လီနဲ့ဟာရော ကြိုက်လား ”

“အိုး အများကြီးပဲ နော် မီမီ ဘယ်က ရတာလဲ”

“အစ်မတစ်ယောက်ပေးတာလေ နန်းနန်းကို ညက တစ်ညလုံး ဖင်လိုးပေးလိုက်တာ ဒီနေ့ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ကျိန်းနေလို့ ထင်တယ် အန်ကယ်နဲ့ လိုးရမှာတောင် သူ ရွံ့တွန့်တွန့်ဖြစ်နေတယ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

အိအိခိုင်လည်း သူမနည်းတူ တဟင်းဟင်းနှင့်ရယ်မောလိုက်ပါသည်။

“မမက ဘိုက်ဘရေတာ မကြိုက်ဘူး ရိုးရိုးဟာကိုပဲ သဘောကျတယ် ပုံစံလည်းတူတယ်နော် အသည်းယားစရာကြီး ”

“မမပြန်ရင် ကျွန်မ လက်ဆောင်ပေးသွားမယ် ကြိုက်တဲ့ကောင်ကြီး ရွေးုပြ … ကဲ ”

ဆိုပြီး ၈ လက်မသာသာ ၉ လက်မဆိုဒ်လောက်ရှိသည့် လီးချောင်းပုံစံ အထစ်ထစ်အရစ်ရစ်နှင့် ဂွေးဥတွဲတွဲနှစ်လုံးပါ သက်ရှိလီးနှင့် မတူတူအောင် တုပပြုလုပ်ထားသည့် လီးအတုကြီးကို သူမလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပါသည်။

“ဒီည ဒါကြီးနဲ့ လိုးရအောင် မမရယ် နော် ”

“ဘယ်မှာလိုးမလို့လဲ ”

“ဒီအခန်းမှာပဲ နာရီဝက်လောက်တော့ အချိန်ရမှာပါ မမရဲ့”

မီမီလှိုင်က ပြောလိုက်ကာ နဘေးမှာ အသာချထားသော ဓာတ်ပုံအယ်လ်ဘမ်ကလေးကိုပါ သူမကို လှန်လှောပြနေသည်။ ယောက်ျား မိန်းမဒွေးရောယှက်တင်ကာ အုပ်စုဖွဲ့လိုးဆောင့်နေကြသည့် ဓာတ်ပုံများကို တွေ့ရသည်။ နိုင်ငံခြားသားတွေ အတော်များများပါဝင်ပြီး တစ်နေရာတွင် မီမီလှိုင်ကိုပါ အနောက်တိုင်းသား ယောက်ျားကြီးသုံးလေးယောက်နှင့်အတူ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ ကာမဆက်ဆံနေသည်ကိုပါ အိအိခိုင်တစ်ယောက် မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်။ မီမီလှိုင်က ဓာတ်ပုံတွေအကြောင်းကို အိအိခိုင်အား ဇာတ်စုံခင်းကာ ပြောပြနေပါသည်။

“မမကို ခေါ်သွားချင်တယ် ငွေလည်း ဒေါ်လာနဲ့ဆိုတော့ သောက်သောက်လဲ ရတယ်ပြောရမယ် ”

“ဟိုဖက်ကမ်းမှာပဲလား ညီမ ”

“ဟုတ်တယ် မီမီ့ ဝမ်းကွဲအစ်မက သူ့ဘဲအဆက်အသွယ်နဲ့ ဒီလို ပါတီတွေမှာ ဝင်နွှဲလေ့ရှိတယ် မီမီလည်း သူအဆွယ်ကောင်းလို့ ပါခဲ့ရတာပါ နန်းနန်းကတော့ တစ်ခါသွားပြီးကတည်းက လန့်သွားတဲ့ပုံပဲ မမရဲ့ သူကတအားကြောက်တတ်တယ် အရှက်လည်း ကြီးတယ် ”

“မမလည်း ခပ်လန့်လန့်ပါပဲ မီမီရယ် ဟင်း ဟင်း ”

မီမီလှိုင်က အိအိခိုင်၏ခါးလေးကိုပွေ့ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကလေးကို သူမနှုတ်ခမ်းများဖြင့်ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား နို့ကိုနယ်၍ ကိုင်ကြစို့ကြသည်။ မီမီလှိုင်ပြသော ဓာတ်ပုံအယ်လ်ဘမ်ထဲက အနောက်တိုင်းသားလီးကြီးတွေကြည့်ရင်း ရာဂစိတ်ရိုင်းကြွလျှက်ရှိသော အိအိခိုင်တစ်ယောက် မိန်းမသားချင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွတ်သပ်နှိုးဆွမှုအောက်မှာ ကာမစည်းစိမ်ခံစားလိုစိတ်များ အတိုင်းမသိ နိုးထ ဖြစ်ပေါ်လာရပြန်ပြီဖြစ်သည်။

“အတုနဲ့ လိုးရအောင်နော် မမ ”

“ညီမသဘောပဲကွယ် သိပ်အကြာကြီးနေလို့တော့ မဖြစ်ဘူးထင်တယ် ”

“ခဏလေးပါ မမ ရယ် ”

နှစ်ယောက်သား ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပဲ လူးကာလှိမ့်ကာ ပွတ်သပ်နှူးဆွရင်း နို့ကိုင်ဖင်နှိုက်လုပ်နေကြရာက မီမီလှိုင်က သူမလက်မှာကိုင်ထားသည့် လီးအတုကြီးဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပွတ်သပ်ပေးနေပါသည်။ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးကိုရော အစိထိပ်ဖူးကလေးကိုပါ လီးအတုဒစ်ထိပ်နှင့် တရွရွဖြစ်အောင် လှုပ်နှူးပွတ်ကစားပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ အိအိခိုင်က သူမလက်ထဲမှ လီးအတုကို လှမ်းယူလိုက်ကာ …

“မီမီ ဒီဖက်လှဲအိပ်လိုက်လေ မမ လိုးပေးမယ် တစ်လှည့်စီလုပ်တာပေါ့ နော် ”

“ချစ်တယ် မမရယ် ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် မမဟာ မီမီ့လင်ကလေးသာဖြစ်လိုက်ပါတော့လား ဟင်း ဟင်း ”

မီမီလှိုင် ကြမ်းပြင်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက် ပါသည်။ အိအိခိုင်က လီဒစ်ထိပ်ဖူးကို သူမစောက်ပတ်အဝမှာ လှည့်ပတ်မွှေဆွပေးလိုက်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အထဲကို နစ်ဝင်သွားအောင် အားနှင့် ဖိဆောင့်ချပေးလိုက်သည်။ လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို မဆန့်မပြဲကြီးဖြစ်ကာ တစ်လက်မချင်း စိုက်နစ်တိုးဝင်သွားလေသည်။ ထိုအတိုင်းပင် လီးအတုကို လိုးသွင်းလိုက် ပြန်ကြွကာဆွဲထုတ်လိုက် နောက်တစ်ဖန် ပြန်ဖိဆောင့်ချလိုက်နှင့် အရှိန်နှုန်းတဖြည်းဖြည်း သွက်လာ မြန်လာအောင် လိုးဆောင့်ပေးနေရင်း တစ်ယောက်နို့ကို တစ်ယောက်ဖျစ်နယ်ကာ စို့၍စို့၍ ပေးနေမိကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်၍ နမ်းစုပ်ပေးနေမိကြသည်။

လီးက ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် တစ်ချက်ချင်းဝင်ထွက်နေရာက တစ်စထက်တစ်စ အဝက်အထွက် သွက်လာ လေသည်။ အိအိခိုင် စိတ်ကြမ်းဝင်လာပြီး မီမီလှိုင်စောက်ပတ်ကို လီးအတုကြီးဖြင့် တရစပ်လိုးပေး နေလိုက်သည်။ မီမီလှိုင်ကလည်း သူမ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေးစေရန် အောက်ကနေ မီးလောင်ရာလေပင့် ပေးနေသည်။

“မမ လိုး လိုးပေး မီမီ ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပါ အ အားအား ကောင်း ကောင်းတယ် မမဆောင့် ”

ပါးစပ်ကပြောရင်း အောက်ကနေ လက်လျှိုပြီး အိအိခိုင်စောက်ပတ်ထဲကို သူမလက်ချောင်းကလေးများဖြင့် ပွတ်ကာဆွကာ အဆက်မပြတ်နှိုက်ဆောင့်ပေးနေလေရာ အိအိခိုင်လည်း စောက်ပတ်တဝိုက်ဆီမှာ အရည်များရွှဲသထက်ရွှဲလာခဲ့ရပြီး မီမီလှိုင်ကို လိုးပေးနေသော လက်က ပိုသွက်လာကာ အထိန်းအကွပ်မဲ့လာ ခဲ့ရသည်။

နောက်ထပ် အချက်လေးဆယ်လောက်လိုးအပြီးမှာ မီမီလှိုင် ဓာတ်အလိုက်ခံလိုက်ရသလို ဆတ်ကနဲ ကော့ကာတွန့်ကာဖြင့် သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်လုံးကြမ်းပြင်မှ ကြွမြောက်တက်လာခဲ့ရပြီး အောက်မှနေ၍ အဆက်မပြတ် ကော့ထိုးခံညှောင့်ရင်း စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးသွားခဲ့ရလေသည်။

သူမ ပြီးတော့ အိအိခိုင်အလှည့်ပင် ဖြစ်သည်။

အိအိခိုင်က ခုမှ လီးအတုနှင့်စတင်ထိတွေ့ဖူးသူဖြစ်၍ သူမစောက်ပတ်က ကျင့်သားသိပ်မရသေးချေ။ ဒါ့အပြင် မီမီလှိုင်၏လီးအတုကလည်း ဆိုဒ်က Extra Size မဟုတ်တောင်မှ အရှေ့တိုင်းသူမိန်းကလေးတွေအတွက် အတော်ကလေး အရွယ်အစားးကြီးမားသည်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သော Large Size အမျိုးအစားဖြစ်လေရာ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးဒစ်ကြီးစတင်ဝင်ရောက်ဖို့ကိုတောင်မှ မနည်းကြီး ကြိုးစား အားစိုက်၍ သွင်းရလေသည်။

နောက်ပြီး လီးကြီးက ဂေါ်လီထည့်ထားသလို လီးကိုယ်ထည်၏နဘေးပတ်လည်တွင် အကြောချောင်း ကဲ့သို့သော အဖုအထစ်ကြီးတွေ အမြှောင်းမြှောင်းထလျှက်ရှိနေကာ သူမစောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ကြမ်းတမ်းစွာ ပွတ်တိုက်ဝင်ရောက်သွားတာမို့ သူမစောက်ပတ်ကလေး စုတ်ပြဲသွားမှာကိုတောင် စိုးကြောက်မိသွားရသည်။

မီမီလှိုင်က အိအိခိုင်စောက်ပတ်ထဲကို လီးဝင်အောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည်ပင် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ၍ ဖိသွင်းပေးနေသည်။

“မမ ရလား နာရင် ပြောနော် ”

“ရတယ် ညီမလေး ဆောင့် မြန်မြန်ဆောင့်ပေး ပါ မမ စောက်ပတ် တအားရွနေပြီ အား အ အခံခက်လိုက်တာကွာ ဟင့် ဟင့် လိုး လိုးပေးစမ်း ကြမ်းကြမ်းလိုးပါ ညီမ ရဲ့ အား အ ထိ ထိတယ် ထိတယ် ကောင်းလိုက်တာ မီမီရယ် ”

အိအိခိုင်လည်း အာဂမိန်းကလေး တစ်ယောက်ပင် ဖြစ်သည်။ နာကျင်မှုကိုအောင့်ခံရင်း အောက်ကနေ ဖင်ကို မြောက်ကြွ၍ ကော့ထိုးပေးနေပါသည်။ လီးအတုက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လှုပ်ရှားမှု မြန်လာသွက်လာရပြီ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်လိုးသူက ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်ဆောင့်လိုးပေးနေသလို အလိုးခံသူကလည်း နာမှာကျင်မှာကိုမကြောက်ဘဲ ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံပေးနေကာ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် အကြာမှာ လီးအတုဆီမှ ကြမ်းတမ်းသော အထိအတွေ့နှင့် ဝင်ရောက်လိုးဆောင့်မှုဒဏ်ကို ကာလရှည်ကြာစွာ အံတုဖက်ပြိုင်ခြင်းငှာ မစွမ်းသာတော့ဘဲ အိအိခိုင် စောက်ရည်တွေ တဖြစ်ဖြစ်ပန်းထွက်ကာ လက်မြှောက်အရှုံးပေးလိုက်ရပြီး တစ်ချီပြီးသွားရလေတော့သည်။

“တော် တော်ပြီ ညီမရယ် မမစောက်ပတ်တောင် တော်တော်ကျိန်းသွားပြီ ”

“ဘယ်လိုလဲ ကြိုက်လားဟင် မမ ”

“ကြိုက်ပါတယ် မီမီရယ် မမတို့ ညအိပ်ချိန်ကျမှ တစ်ခါထပ်ပြီး စမ်းကြည့်ကြတာပေါ့ နော် ခု အိမ်ရှေ့ပြန်ထွက်ရအောင် ”

“ဒါဆိုလည်း ကောင်းပြီ မမရေ ”

နှစ်ယောက်သား ပစ္စည်းတွေ ပြန်ကောက်သိမ်းပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

အရှေ့ခန်းဆီရောက်တော့ အန်ကယ်တိုက်မောင်းနှင့်နန်းညွန့်ညွန့်အေးတို့ ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်းမသိ ပြီး၍ အန်ကယ်တိုက်မောင်းလီးကို နန်းညွန့်ညွန့်အေးတစ်ယောက် ပုလွေပြန်ကိုင်ပေးနေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ အန်ကယ်တိုက်မောင်းကတော့ လီးအစုပ်ခံရင်း အရက်ကို တစိမ့်စိမ့်သောက်ကာ အပြတ်ကို ဇိမ်ယူနေလေသည်။

သူက အိအိခိုင်တို့နှစ်ယောက် အပေါ်ထပ်ရှိ အိမ်တွင်းခန်းထဲကနေ ထွက်လာတာမြင်တော့ အသာပြုံးလိုက်ပြီး …

“လာကြ နှစ်ယောက်သား ပျောက်ချက်သားကောင်းနေတာပေါ့ ဟုတ်လား …ဘာတွေ ကြိတ်လုပ်နေကြလဲ ”

“ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး အန်ကယ်ရဲ့ ”

ဦးတိုက်မောင်းက နှစ်ယောက်စလုံး၏ ဖင်သားအိအိကြီးများကို လက်ဖြင့် အသာနှိုက်စမ်း၍ …

“စောက်ဖုတ်ပွတ်နေကြတယ် ထင်တယ် အရည်တောင် စိုနေတာတွေ့ရတယ် ဟင်းဟင်း ”

“အင် အန်ကယ်ကလည်း နည်းနည်းပါးပါးပါ… ဟင်းဟင်း ဟင်း ”

မီမီလှိုင်က ချွဲနွဲ့နွဲ့ကလေးပြောလိုက်ရာ သူကတဟင်းဟင်းနှင့်ရယ်နေပါသည်။ ဦးတိုက်မောင်းက သူမအကြောင်းကိုသိထားသည်။ မီမီလှိုင်က ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်သာမက လိင်တူဖြစ်သော အမျိုးသမီးချင်းပါ စောက်ဖုတ်ပွတ်ရ နှိုက်ရတာကို ဝါသနာကြီးသူဖြစ်သည်။ လိင်တူလိင်ကွဲ ကာမနှီးနှောဆက်ဆံရခြင်းကို အထုံဓလေ့ကြီးသူပင် ဖြစ်သည်ဆိုတာ သူသိထားသည်။ မီမီလှိုင် လီးအတုသုံးတာကိုတော့ သူ့အနေနှင့် လုံးဝသတိထားမိခြင်းတော့ မရှိပါချေ။

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံးကို သူ့အပါးခေါ်ယူလိုက်ပြီး ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေကို ချွတ်စေလိုက်သည်။ နန်းညွန့်ညွန့်အေး အပါအဝင်သုံးယောက်စလုံးကို သူ့လီးကို အပြိုင်အဆိုင်စုပ်ခိုင်း မှုတ်ခိုင်းလိုက်သည်။

အန်ကယ်တိုက်မောင်းလီးက သူ့နဂိုမူလပုံစံအတိုင်း ပြန်လည်တောင်မတ်လာသည်။ သူက ဆင်တီပေါ်မှာ ကိုယ်ကို ခပ်လျှောလျှောလုပ်ကာထိုင်ရင်း အိအိခိုင်ကို အပေါ်ကနေ သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဆောင့်လိုးခိုင်းသည်။ အိအိခိုင်စောက်ပတ်က စောစောက လီးအတုနှင့်အဆော်ခံထားရ၍ ကျိန်းနေတာမို့ လေးငါးဆယ်ချက်လိုးပေးလိုက်ပြီး လီးကို စောက်ပတ်ထဲထည့်စိမ်ကာ မျှောလိုးကလေးသာ လိုးပေးနေလိုက်ရသည်။ သူက အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး …

“သမီး အိခိုင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စမ်းပါ လိုး စမ်း မြန်မြန် …မင်းနောက်မှာ မီမီလှိုင်နဲ့ မိနန်းလိုးဖို့ရှိသေးတယ် ”

“ဟုတ်ကဲ့ လိုးပေးမှာပါ အန်ကယ်ရဲ့ အိခိုင် စောက်ပတ် ကျိန်းနေလို့ ”

“ငါ့လီးက ကြီးလို့လား ”

“အင် ဒီလောက်ကြီးတာ သမီးစောက်ပတ်မှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ ဟင့်ဟင့် ”

သူကျေနပ်အောင်ပြောပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာအောင် ဖင်ကိုနှိမ့်လိုက်ကြွလိုက်လုပ်၍ ဖိလိုးပစ်လိုက်ရသည်။ စောက်ရည်ပိုလိုက်လာတော့ လိုးရတာ အရသာ ပိုတွေ့လာသည်။

“အန်ကယ် ပြီးချင်ပြီလား ဟင် ”

“မပြီးသေးဘူး ဘာဖြစ်လို့ … ”

“ကြာလိုက်တာ သမီး ပြီးချင်လာပြီ အန်ကယ် … တကယ်ပြောတာ ”

“ဒါဖြင့် မြန်မြန်ဆောင့်လိုးပေး သမီးစောက်ပတ်က ခုမှလိုးကောင်းတုန်းရှိသေးတယ် ”

အိအိခိုင်လည်း နောက်ဆုံး အပြီးသတ်လိုးသည့်အနေနှင့် သူ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲတဆုံးထည့်သွင်းရင်း အပေါ်စီးကနေ ဖင်ကြီးတလှိမ့်လှိမ့်လုပ်၍ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ရာ နောက်ဆယ်မိနစ်အကြာမှာ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲက စောက်ရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရစွာဖြင့် ဒလဟောကြီး ထွက်ကျသွားခဲ့ရလေသည်။ အိအိခိုင် အနားယူချိန်မှာ သူက နန်းညွန့်ညွန့်အေးနှင့် မီမီလှိုင်ကို တစ်လှည့်စီလိုးပေးသည်။ သူကိုယ်တိုင် ပက်လက်တစ်မျိုး ခွေးကုန်းတစ်မျိုးလိုး၍ နည်းနည်း မောလာချိန်ကျတော့ မီမီလှိုင်ကို အပေါ်ကနေ တက်လိုးစေလိုက်ကာ သူ့လီးထိပ်မှသုက်ရည်တွေကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။

တစ်ညလုံး မိန်းကလေးသုံးယောက်ကို ပုံစံမျိုးစုံနှင့်လိုးသည်။ အိအိခိုင် နောက်ထပ်နှစ်ချီလောက် သူလိုးပေးတာခံလိုက်ရသေးသည်။ အံ့သြစရာကောင်းအောင် အလိုးသန်သူလည်း ဖြစ်ပေသည်။ သောက်လိုက်စားလိုက် လိုးလိုက်နှင့် ဦးတိုက်မောင်းလည်း မနက်ဖြန် အလုပ်ရှိသေးတာမို့ အနားယူရန်အတွက် သူ့ကိုအိပ်ခန်းထဲပို့ပေးလိုက်ပြီး သုံးယောက်သား အောက်ထပ်ရှိ သူမတို့အတွက် စီစဉ်ပေးထားသည့် အခန်းထဲကိုရောက်တော့ မီမီလှိုင်က သူ့လီးအတုကြီးထုတ်ပြီး အိအိခိုင်နှင့်နန်းညွန့်ညွန့်အေးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ဆော်ပေးနေပြန်သည်။ သုံးယောက်သား မနက် သုံးနာရီကျော်လောက်မှ မောမောပန်းပန်းနှင့်အိပ်မောကျသွားကြသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင်လည်း သူမတို့သုံးယောက်ကို သူ့အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်သွင်းပြီး အလှည့်ကျလိုးပြန်သည်။ သုံးရက်မြောက်နေ့မှာ ရန်ကုန်ကနေ ဦးမြတ်ထူးလွှတ်လိုက်သော အမက်ဆိုသည့် ကုလားလူမျိုးတစ်ယောက် ရောက်လာပြီး ဦးတိုက်မောင်းနှင့်အလုပ်ကိစ္စ စကားပြောကြသည်။ ထိုညတွင်းချင်းပင် သူက ဦးတိုက်မောင်းထံမှ ပစ္စည်းရယူပြီး ရန်ကုန်ကို ပြန်ဆင်းသွားသည်။

ဥပဒေနှင့်မလွတ်ကင်းသည့် တရားမဝင် ဆေးဝါးကဲ့သို့သော သိုသိုသိပ်သိပ် သယ်ဆောင်ရမည့်ပစ္စည်းတွေကို လာရောက် ထုတ်ယူသွားခြင်း ဖြစ်ဟန်တူသည်။ အိအိခိုင်ကိုတော့ ဦးမြတ်ထူးအနေနှင့် ဤအဆင့်အထိ တာဝန်ပေးအပ်ကာ ခိုင်းစေခြင်းမျိုးတော့ မရှိပါချေ။

နောက်တစ်နေ့ ဘဏ်ကနေ ဦးမြတ်ထူး လွှဲအပ်ပေးလာသည့် ငွေကို အိအိခိုင်က သွားရောက်ထုတ်ယူပြီး ဦးတိုက်မောင်းထံ စာရင်းအတိအကျ အပ်နှံပေးရသည်။ သူမက ကိုယ်စားလှယ်တစ်ပိုင်းလို ဖြစ်နေသည်။

အိအိခိုင်သုံးလေးရက်နေစဉ်အတွင်း ဦးတိုက်မောင်းတစ်ယောက်တည်းနှင့်သာ နေ့စဉ်လိုလို ကာမကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ပြီး တစ်ဦးတည်းမူပိုင်လုပ်ကာ ဆက်ဆံခြင်းခံခဲ့ရပါသည်။ နေ့လည်ခင်း ဒါမှမဟုတ် ညပိုင်း အားလပ်ချိန်ရောက်တော့မှသာ မီမီလှိုင်၏ လီးအတုနှင့် အာသာဖြေ စခန်းသွားရပါသည်။ ဦးတိုက်မောင်းမှာ အခြား သူအသုံးချစရာ မိန်းကလေးများရှိသေးပေမယ့် မီမီလှိုင်နှင့်နန်းညွန့်ညွန့်အေးကိုတော့ သူ့အနားက ဘယ်မှမလွှတ်ဘဲ ထားသည်။ ဒီနှစ်ယောက်ကလည်း ဘာမဆို သူအလိုရှိသမျှကို မညည်းမညူပင် လိုက်လံဖြည့်ဆီးပေးနိုင်သူတွေ ဖြစ်လေသည်။

ထိုင်းဖက်ကနေ တဆင့် မှာကြားထားသော ကျောက်မျက်အချောထည်များရောက်ရှိလာတော့ ဦးတိုက်မောင်း၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားချက်အရ နမူနာအနေနှင့်ပြသရန်ဆိုပြီး အိအိခိုင် ရန်ကုန်ကို တစ်ခေါက်ဆင်းလာရသည်။ မထင်မှတ်ဘဲ ရန်ကုန်လာရခြင်းဖြစ်၍ အဝတ်အစား အပိုတစ်စုံနှစ်စုံခန့်သာ ယူဆောင်လာပြီး ကျန်သည့် ဝတ်အစား အသုံးအဆောင်တွေကို တာချီလိတ်က အိမ်မှာပင်ထားခဲ့သည်။

ရန်ကုန်ရောက်သည်နှင့် အန်ကယ်မြတ်ထွန်းနှင့်သူမ တိုက်ရိုက်တွေ့ဆုံကာ လုပ်ငန်းကိစ္စများကို တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြသည်။

ရန်ကုန်မှာ တစ်ညအိပ်နေပြီး တာချီလိတ်ကို ပြန်လာခဲ့ရပြန်ပါသည်။

ပထမအခေါက်ရော ဒုတိယအခေါက်ပါ အဆင်ပြေချောမွေ့ခဲ့သည်။ ရက်သတ္တတစ်ပတ်အတွင်း နောက်ထပ်နှစ်ကြိမ်တိတိ အသွားအပြန် ပစ္စည်းသယ်ပို့လုပ်ရင်း ဦးမြတ်ထူးအတွက်ရော နယ်ခံမိတ်ဆွေ ဖြစ်သည့် ဦးတိုက်မောင်းအတွက်ပါ သိန်းပေါင်းများစွာ အကျိုးအမြတ်ရရှိစေခဲ့သည်။ သူမအနေနှင့် ဦးမြတ်ထူး၏လူဖြစ်သည့် ကုလားအာမက် သယ်ဆောင်သွားသော ပစ္စည်းတွေမှာသာမကဘဲ သူမ၏ သယ်ယူပို့ဆောင်ပေးခဲ့သည့် ကုန်စည်စလှယ်တွေထဲမှာပါ တရားဝင်မဟုတ်သော လူသုံးကုန်တချို့တလေ ပါဝင်နေခဲ့သည်ဆိုတာကို စိုးစဉ်းမျှပင် ရိပ်စားမိခဲ့ခြင်းလည်း မရှိပါချေ။

တာချီလိတ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးတိုက်မောင်းက သူမကို ပြောသည်။

“သမီး ဒီတစ်ခေါက် အေးဆေး နားရမယ် သမီးလုပ်ပုံကိုင်ပုံတွေ အန်ကယ်ရော မြတ်ထူးရော စိတ်ချသွားပြီ ဒီမှာ အရောင်းအဝယ် အေးတုန်းမှာ သမီး မီမီလှိုင်နဲ့လိုက်ပြီး ဟိုဖက်ကို သွားလည်နိုင်တယ် ”

သူ၏ခွင့်ပြုချက်အရပင် တစ်နေ့ မီမီလှိုင်နှင့်သူမ ထိုင်းဖက်ကိုကူး၍ အလည်အပတ်သွားရောက်ကြသည်။ နန်းညွန့်ညွန့်အေးကိုတော့ သူတို့နှင့်အတူ မလိုက်ပါစေဘဲ ဦးတိုက်မောင်းက သူ့အပါးမှာပင် အဖော်အဖြစ် ခေါ်ထားလိုက်သည်။

မီမီလှိုင်၏အစ်မဝမ်းကွဲ နီနီချိုက ချင်းမိုင်ရှိ လည်ပတ်စရာနေရာများကို အစုံအလင် လိုက်လံ ပို့ဆောင်ပြသ ပေးသည်။

ချင်းမိုင်က ထိုင်းနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းမှာတည်ရှိပြီး ဘန်ကောက်မြို့မှ ကီလိုမီတာ(၇၀၀) မိုင်ပေါင်း(၄၃၅)မိုင် ကွာဝေးသည်။ ဒုတိယမြို့တော်ဖြစ်ပြီး တောင်ပေါ်မြို့များထဲမှာ အကြီးဆုံးလို့ ဆိုရမည်။

ညဈေးတန်း(နိုက်ဘဇား)နှင့် နိုက်ကလပ်တွေ အမျိုးသား အမျိုးသမီးလိင်ဖျော်ဖြေရေးလုပ်ငန်းတွေမှာ မြန်မာသွေးချင်းများဖြစ်ကြသည့် ကချင် ကရင် အခါ လီဆူးစသော တိုင်းရင်းသား တိုင်းရင်းသူကလေးများပါ ဝင်ရောက်ကျက်စား လုပ်ကိုင်နေကြပုံတွေကိုပါ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ လိင်ဖျော်ဖြေရေးလုပ်ငန်း များတွင် အမြင့်ဆုံးလစာက ဘတ် ၁ သောင်းခွဲ မြန်မာငွေ ၅ သိန်းခန့် ဟုသိရပြီး အနိမ့်ဆုံးလစာမှာ ဘတ် ၆ ထောင်ခန့်ရှိသည်။

အလုပ်သမားတွေက နေ့ဆိုင်းညဆိုင်းရှိကြပြီး ညဆိုင်းအလုပ်ပြီးလျှင် တခြားအလုပ်တစ်ခုခုကို နေ့ဆိုင်းအနေဖြင့် ဝင်ရောက် လုပ်ကိုင်ကြရပြန်သည်။ မြန်မာတွေ ပင်ပန်းဆင်းရဲလှသည်။ ပျော်သလို အဆင်ပြေသလို ဘဝကို နည်းအမျိုးမျိုးနှင့် ရုန်းကန်ရှင်သန်နေရခြင်းဖြစ်သည်။

နိုက်ဘဇားဟုခေါ်သော ညဈေးတွင် ဈေးဆိုင်ပေါင်း တစ်သောင်းကျော်ခန့်ရှိပြီး နိုင်ငံခြားသား ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည်တွေ ထိုင်းနိုင်ငံအရပ်ရပ်မှ လာရောက်လည်ပတ်ကြသူတွေ စသည်ဖြင့် ဧည့်သည်တွေ အမြဲမပြတ် စည်ကားလှသည်။ နိုင်ငံခြားသားတိုးရစ်များအကြိုက် ငွေထည်များ ထိုင်းရိုးရာအဝတ်အထည် အသုံးအဆောင်နှင့် အခြားခေတ်ပေါ်ဝတ်စုံတွေ လက်ရာမြောက် ပန်းချီပန်းပုရုပ်ထုတွေ မျက်မှန် ကျောက်စိမ်း ဖိနပ်မျိုးစုံရောင်းသည့် ဆိုင်တွေရှိပြီး ညနေ ၃ နာရီခွဲမှ ည ၁၂ နာရီထိ ဖွင့်လှစ် ရောင်းချကြသည်။

ညဈေး အလုပ်သမားတစ်ယောက်၏ ပျမ်းမျှလစာက ဘတ် ၄ ထောင်ရှိသည်။

မြို့အနှံ့လည်ပတ်ဖို့ကိုတော့ တစ်ရက်နှစ်ရက်အချိန်မျှလောက်နှင့် လုံလောက်ခြင်းတော့ မရှိနိုင်ပါချေ။ တစ်နေ့နှင့်တစ်ည အချိန်ကုန်အောင်လည်ပတ်ကာ အိမ်ပြန်အနားယူပြီး နောက်တစ်နေ့ညပိုင်းမှာ မီမီလှိုင်အစ်မ နီနီချိုက သူ့အိမ်ကို အလည်ရောက်လာသော နိုင်ငံခြားသားစုံတွဲနှစ်ယောက်နှင့် သူမတို့ကို မိတ်ဆက်ပေးသည်။ သူ့ယောက်ျားဖက်က အသိတွေဖြစ်ပြီး ထိုင်းနှင့်အင်္ဂလိပ် ဘာသာစကားများ ကောင်းကောင်းပြောတတ်သည့် ဂျာမန်ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက်ပင် ဖြစ်သည်။သူတို့ပြောစကားများအရ ဒီည ပွဲတစ်ပွဲရှိသည်ဆိုတာကို မီမီလှိုင်ကြားမိလိုက်၍ အိအိခိုင်ကို အသာလက်ကုတ်လိုက်သည်။

အိအိခိုင်လည်း မသိသလို ဟန်မပျက်ပင် နေရသည်။

ညရောက်တော့ နီနီချိုနှင့်အတူ မီမီလှိုင်ရော အိအိခိုင်ပါ သူတို့အမြဲတစေ တွေ့ဆုံလေ့ရှိသည့် ကလပ်တစ်ခု ဆီသို့ ကားနှင့် ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ နီနီချိုကပင် အစစအရာရာ ဦးဆောင်သွားသည်။ မီမီလှိုင်က …

“ဒါ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပတ်လောက်က မီမီလာဖြစ်တဲ့နေရာပေါ့ …ပြန်စဉ်းစားလိုက်ရင် ရင်တွေဘာတွေတောင် ခုန်လာတယ် ”

ဟုဆိုသည်။

နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စနှင့် ထိုင်းလူမျိုး အတွဲတွေကို မြင်တွေ့ရသည်။ အားလုံး ရယ်ရယ်မောမော ပျော်ပျော်ပါးပါးရှိကြပုံ ရပါသည်။ နီနီချိုက အခန်းထောင့်ရှိ မှောင်ရိပ်ခပ်ကျကျ စားပွဲတစ်လုံးမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး စားသောက်စရာတွေကို စတင်မှာယူလိုက်ပါသည်။ သူတို့ရောက်ပြီး မကြာမီမှာပင် ဂျာမန်အတွဲလည်းရောက်ရှိလာသည်။ အဖော်နှစ်ယောက်သုံးယောက် ပါလာသည်။

နီနီချိုက သူတို့နှစ်ယောက်ကို စားပွဲဝိုင်းမှာနေရာချပေးလိုက်ကာ ကျန်လူတွေက သူတို့ဖာသာသူတို့ သီးခြားစီ ခွဲထိုင်ကြသည်။

ည ၈ နာရီ ၉ နာရီလောက်ကျတော့ အခန်းထဲမှာ စကားသံတွေ ရယ်မောသံတွေ တစ်စတစ်စ ပိုမို ကျယ်လောင် လာကြသည်။ အခန်းတစ်ခန်းလုံး ဆေးလိပ်မီးခိုးငွေ့တွေမွှန်ထူလို့ ။ ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်း Jazzဂီတသံ တစ်ခုကို စတင်ကြားလိုက်ရပြီး အခန်းထဲမှလူတွေအားလုံး ဂီတစည်းချက်နောက်ကို ခေါင်းတညိတ်ညိတ် ခြေကလေး တလှုပ်လှုပ်နှင့် လိုက်ပါစီးမျောနေမိကြသည်။ အတွဲတချို့တလေက အတွင်းခန်းထဲကို ဝင်ရောက် သွားကြတာ တွေ့ရပေမယ့် ပြန်ထွက်လာတာကိုတော့ မတွေ့ရပါချေ။ သောက်ရင်းစားရင်း ရေချိန်လေး နည်းနည်းကိုက်လာကြပြီး ခေါင်းထဲမှာ ရီတီတီ ခပ်ထွေထွေကလေးဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။

ဂီတသံက တငြိမ့်ငြိမ့်ရှိနေရာက နောက်ထပ်တေးသွားတစ်ခုကို ပြောင်းသွားသည်။ စည်းချက်ခပ်သွက်သွက် လက်တင်တေးတစ်ပုဒ်ဖြစ်၍ လူတွေရဲ့စိတ်ကို ပိုမို၍ မြူးကြွလာစေသလိုပင်။

နီနီချိုက လက်ကျန်အရက်ခွက်ကို ကောက်မော့ပြီး အခန်းအလယ်ရှိ ကော်ဇောခင်းထားသည့် ကွက်လပ်ဆီ သွားကာ နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်နှင့် တွဲကနေပြီဖြစ်သည်။ သူတို့လိုပင် တခြားအတွဲတွေလည်း ပူးကပ်ပွေ့ဖက်၍ ဂီတစည်းချက်နှင့်အညီ လိုက်ပါပြီး ကနေကြတာတွေ့ရလေသည်။

အိအိခိုင်ပေါင်သားတစ်ဖက်ပေါ်သို့ လက်တစ်ဖက်က ရောက်ရှိကာ ဖွဖွရွရွလေးပွတ်သပ်ကိုင်စမ်းလာသည်။ ဂျာမန်ကြီး၏လက်ပင်ဖြစ်နေသည်။ အိအိခိုင်ဘေးတစ်ဖက်ကို မသိမသာလှည့်ကြည့်လိုက်ရာ မီမီလှိုင်နှင့် ဂျာမန်မတို့နှစ်ယောက်သား အချင်းချင်း နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလျှက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် နေကြသည့်အဖြစ်ကို သူမ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

အိအိခိုင် သူ့အနားကို အသာတိုးကပ်ကာ ပေါင်တန်ကို စမ်းကိုင်နေသောသူ့လက်ကို သူမပေါင်ကြားထဲသို့ ရုတ်တရက် ဆွဲထည့်လိုက်ပါသည်။ ဂျာမန်ကြီး ပီတိဖြာသွားပြီး သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို အပီကိုင်သည်။ လက်စောင်းတိုက်၍ ပွတ်ပေးသည်။ ပေါင်လယ်မရောက်တရောက်ရှိ တိုနံ့နံ့စကပ်ကလေး၏ အောက်နားစကလေးကို ပင့်လှန်ပြီး ပင်တီပါးကလေးကို နဘေးတစ်ဖက်သို့ ဆွဲလိပ်ယူလိုက်ကာ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးနှိုက်၍ ဆွနှူးပေးလိုက်လေသည်။

အိအိခိုင်လည်း သူ့ပေါင်ကြားကိုစမ်းကိုင်ပြီး ဘောင်းဘီခွကြားက လီးချောင်းအရာထင်နေသောနေရာကို လက်ဖြင့်အမိအရ ထိကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ဆွပေးလိုက်ပါသည်။ သူမလက်က လီးချောင်းမာတင်းတင်းကြီးကို စမ်းကိုင်မိသွားသည်။

သူက အိအိခိုင်အား လက်ဟန်ပြ၍ ထခိုင်းပြီး အခန်းထောင့်ဖက်ကို ဆွဲခေါ်လာလိုက်သည်။ ကျန်နေသော မီမီလှိုင်နှင့်ဂျာမန်မ နှစ်ယောက်က သူတို့ကိုကြည့်၍ ပြုံးစိစိကလေးလုပ်နေကြတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လူအများ ကနေရာဖက်ကိုမသွားဘဲ ချောင်ကျကျနေရာကို ရွေးလိုက်ခြင်းအားဖြင့် သူဘယ်ခြေလှမ်း လှမ်းတော့မည် ဆိုသည်ကို အိအိခိုင် ချက်ဆိုတာနှင့် သူမနားခွက်က မီးတောက်မိပြီးသားပင် ဖြစ်လေသည်။

ကိုင်ကြသည်။ ထောက်ကြပွတ်ကြသည်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ဂဟေဆက်ကာနမ်းစုပ်နေကြရင်း အတွေ့ရေယဉ်ကြောထဲမှာ အတန်ကြာသည်အထိ သူမမျောပါနေမိခဲ့လေသည်။ ဂျာမန်ကြီးက သူမစကပ်အောက်ကို လှန်ကာ သူမအတွင်းခံပင်တီကလေးကို ချွတ်ခိုင်းနေသည်။ အိအိခိုင်လည်း သူ့အလိုကို လိုက်လျှောပေးရလေသည်။

သူမလက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့ပေါင်ခွကြားကို စမ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ရင်း သူ့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံ အန်ဒါဝဲကိုပါ ဆက်လက်ချွတ်ပေးလိုက်ရင်း သူမလက်ထဲကို ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ဖြောင်းကနဲကန်ကာ ရောက်ရှိလာသော ဂျာမန်ကြီး၏လီးကို လက်နှင့် ဆ၍ဆ၍ ဆုပ်ဆွဲကာ ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်မိပြန်သည်။

အဖြစ်အပျက်များက လျှင်မြန်စွာပင် ဖြစ်ပွားခဲ့လေသည်။ နိုင်ငံခြားသားအနောက်တိုင်းသား၏လီးက သူမလက်ထဲမှာ တစ်စတစ်စပိုမိုကြီးထွားလာရသလို သူမစောက်ပတ်ဆီမှ စောက်ရည်များလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို တောက်တောက်ယိုစီး ကျလုမတတ်ဖြစ်ကာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင်ဖြစ်နေပါပြီ။ ဂျာမန်အမျိုးသားကြီးက သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ ထည့်သွင်းလိုက်ချိန်မှာပင် မီမီလှိုင်နှင့် သူ့ကောင်မ ဂျာမန်မပါ သူမတို့အနားကိုရောက်ရှိလာသည်။

သူမနှင့်ဂျာမန်ကြီးနှစ်ယောက်ကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်နှင့် လုပ်နေသည်။

အိအိခိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက်ကနေ သူလိုးဆောင့်မှုကို ကောင်းစွာခံစားလိုက်ရပြီး ထွားကျိုင်းသန်မာလှသော လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံးမှာလည်း သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်ကြပ်စွာဖြင့် တိုးဝင်လာတာကို သူမခံစား သိလိုက်ရပါသည်။

“အိ …အင့် အင့် ”

အိအိခိုင်နှုတ်မှ စုတ်သပ်ညည်းညူလိုက်သံ တစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ပေါ်သွားသည်။ သူမခါးကလေး ကော့ကနဲဖြစ်ကာ ဖင်သားနှစ်ဖက်ပါ ကြွတက်သွားသည်။ သူ့အရပ်အမောင်းက မြင့်မားလှ၍ သူမလိုက်မီအောင် မနည်းကြီးခြေဖျားထောက်ထားလိုက်ရသည်။ အိအိခိုင်၏ဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဂျာမန်မက အနောက်ကနေ ပွတ်သပ်ညှစ်နယ်ကာ ဖျစ်ကစားပေးနေသလို မီမီလှိုင်ကလည်း သူမ နို့ နှစ်လုံးကို ကုန်းစို့ပေးနေသည်။

နောက်ထပ် အဖြစ်အပျက်များကိုတော့ လိမ့်ပတ်လည်အောင် ဖြစ်စဉ်အတိုင်း စီကာစဉ်ကာ သူမ မရှင်းပြတတ်တော့ပြီ။

ဂျာမန်စုံတွဲနှင့်အတူ လိုက်ပါလာကြသော နိုင်ငံခြားသားများဖြစ်မည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်လား သုံးယောက်လားတော့ သေချာမသိ မီမီလှိုင့်ဆီလျှောက်လာကြပြီး သူမကိုယ်လုံးကလေးကို လက်ကြမ်းကြီးများဖြင့် ပွေ့ဆွဲယူကာ အတွင်းခန်းဖက်ဆီကို သူတို့နှင့်အတူ ခေါ်ဆောင်သွားသည်ကိုသာ အိအိခိုင်မြင်တွေ့လိုက်ရပါသည်။ သူမကိုယ်တိုင်သည်လည်း ဂျာမန်အတွဲ၏ တဖြည်းဖြည်း သိမ်းသွင်းဆွဲခေါ်မှုဖြင့် တံခါးမကြီးတစ်ချပ် အသေအချာ ပိတ်ကာထားသော အတွင်းခန်းထဲကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ပင် ရောက်ရှိသွားပါသည်။

အခန်းကျယ်တစ်ခုထဲမှာ နီကျင်ကျင် မီးသီးကလေးသုံးလုံးသာ အခန်းအလယ်တည့်တည့်နှင့်အရှေ့အနောက်မျက်နှာကြက်ဆီမှာ ထွန်းညှိထားပြီး တစ်ခန်းလုံး အုံ့ဆိုင်းဆိုင်း မှိန်ပျပျ မှုန်ဝါးဝါးကလေးဖြစ်လျှက် အမှောင်ပျော်မွေ့သူတို့၏အကြိုက်ပင် ဖြစ်နေလေသည်။ မီမီလှိုင်၏အစ်မ နီနီချိုကို ထိုင်းအမျိုးသားစုံတွဲနှစ်တွဲ၏အလယ်မှာတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ အင်္ကျီရောစကပ်ပါ နိကက်နီးပါး ချွတ်ထားသည်။

မီမီလှိုင်ကိုတော့ ထိုင်းတစ်ယောက် နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက် လီးအစုပ်ခိုင်းနေတာတွေ့ရပြီး သူမမှာယောက်ျားသားနှစ်ယောက်အရှေ့မှာ ဒူးထောက်လျက်သားရှိလေပြီ။ မြင်ရတွေ့ရသမျှတော့ ဤအခန်းကလေးမှာ သူတို့အတွက် နိဗ္ဗာန်ဘုံပင်ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ဘာစည်းမျဉ်းစည်းကမ်း ကန့်သတ်ချက်မျိုးမှမရှိ။ ကိုယ့်စိတ်တိုင်းကျ ဘာမဆိုလုပ်နိုင်သည်။ ဘယ်သူနှင့်မဆို လိင်ဆက်ဆံသမှု ပြုနိုင်ပေသည်။

အရက်သေစာကြိုက်သလောက် သောက်နိုင်သည်။ မူးယစ်စေတတ်သော အရာမှန်သမျှ မိမိနှစ်သက်ရာ အသီးသီး မှီဝဲသုံးစွဲနိုင်သည်။ စိတ်ကြွဆေးဆိုတာ ဒီနေရာဒီဒေသမျိုးအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောအရာတစ်ခု ဖြစ်နေပေပြီ။

အခန်းထောင့်မှာ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ဆေးရှူနေသူလည်းရှိသည်။ ကြွဆေး ထဆေး ဆေးခြောက်အစုံအလင် ရသည်။ သူ့အတွဲကိုယ့်အတွဲ လူစားလဲ၍ လိုးကြဆော်ကြသည်။ အိအိခိုင်လည်း သူတို့ထဲက တစ်ယောက် ကမ်းပေးလိုက်သော ဆေးပြားလေးငါးပြားကို ရေနှင့်မျှောချပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ထူထူပူပူနှင့် ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်း ဖြစ်ကာ ကောင်းလာသည်။

အိအိခိုင်ကို ဂျာမန်ကြီးက ဖင်ကုန်းခိုင်း၍ ကြမ်းပြင်ထက်မှာ သူ့အလိုကျ လေးဘက်ကျကျ ဒူးထောက်ကာ သူမဖင်ကို ခွေးကုန်းပုံစံ ကုန်းပေးလိုက်ပါသည်။ ဂျာမန်ကြီးက သူ့လဒစ်ပြဲကြီးနှင့် သူမကို အနောက်ကနေပြီး အပီဆော်သည်။ အပီလိုးသည်။ သူတို့လူမျိုးက ကမ္ဘာမှာ လီးတော်တော်ကြီးသည်ဟု ဂုဏ်သတင်းမွှေးလှသည့် လူမျိုးပင် ဖြစ်လေရာ အရှည် ၉ လက်မလောက်ရှိသည့်လီးကြီးက မီမီလှိုင်နှင့်သူမ ကစားခဲ့သည့် လိင်တန်အတု ချောင်းကြီးထက်ပင် ပိုသာ ပိုကြီးနေပေသေးသည်။ နင့်နေအောင် ခံရခြင်းဖြစ်သည်။

ယခုလို လီးကြီးကြီးနှင့်အလိုးခံရင်း တစ်ဖက်ကလည်း သူ့မယားဖြစ်သူ၏ ဖင်နှိုက်နို့ကိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်ထိပ်က အစိဖူးကလေးအား လက်နှင့်ဖျစ်ချေ၍ အဆက်မပြတ် ဆွနှူးပေးခြင်းကို ခံနေရပြီး နဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း အသီးသီးအသကအသက ကာမကိစ္စကျူးလွန်နေကြပုံတွေကို မျက်စိအရသာခံကာ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်အားရပါးရ ကြည့်မြင်နေရသည့်အဖြစ်မှာ သူမအဖို့ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် လွယ်လွယ်နှင့်မရနိုင်သော ရတောင့်ရခဲအခွင့်ထူးတစ်ရပ်ပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

အိအိခိုင် စိတ်လွတ်လက်လွတ်ပင် ပျော်မွေ့နေမိပေသည်။

ဂျာမန်ကြီး လိုးသည်။ ဂျာမန်မကလည်း သူမခါးမှာ ဧရာမလီးအတုကြီးတစ်ချောင်းကို ခါးပတ်ပတ်ပြီး သူမကို ပက်ပက်စက်စက်ပင်လိုးသည်။ ဂျာမန်မ ထိုသို့လိုးနေခိုက်မှာ နောက်ထပ် နိုင်ငံခြားသားတစ်ယောက်က သူမဖင်အနောက်ကနေ လီးထည့်ပြီး ဂျာမန်မ ဖင်ကို လိုးသည်။ စောစောက အိအိခိုင်ကို လိုးသွားသည့် ဂျာမန်ထီးကြီးက မီမီလှိုင်နှင့် ထိုင်းမတစ်ယောက် ကြားထဲကို ရောက်ရှိသွားပြီး သူနှင့်အတူ အခြား ကပ္ပလီ ( လူမည်း ) အမျိုးသားတစ်ယောက်ပါ ပေါင်းပြီး မီမီလှိုင်၏ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို လီးသွင်းကာလိုး၍ ထိုင်းမကတော့ မီမီလှိုင်၏နဘေးကနေ သူမနို့ကိုကိုင်လိုက် နှုတ်ခမ်းချင်းဖိစုပ်နမ်းလိုက်နှင့် အရှိန်ရအောင် နှူးဆွပေးနေလေသည်။

မကြာမီ ထိုင်းမလည်း အခြားတစိမ်းယောက်ျားသုံးယောက်ကြားကို ရောက်ရှိသွားကာ ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော ပါးစပ်ပါမကျန် နေရာလပ်မရှိအောင် အလိုးခံနေရပြီဖြစ်သည်။ မီမီလှိုင်ကတော့ ဂျာမန်ကြီးလိုးလိုက် ကပ္ပလီအမျိုးသားကလိုးလိုက်နှင့် ဖင်ပေါက်နှင့်စောက်ပတ်က နားရသည်ဟူ၍ပင် မရှိတော့ချေ။

အိအိခိုင်လည်း ပထမအကြိမ် ဂျာမန်ကြီးလိုးတာခံလိုက်ရပြီး ထပ်မံ၍ စောက်ပတ်ကိုတစ်ချီ ဖင်ကိုတစ်ချီ လီးအတုနှင့်အလိုးခံလိုက်ရကာ နီနီချို သူမလက်ကို လာရောက်ဆွဲခေါ်တာနှင့် ဂျာမန်မအနားကနေခွာပြီး နီနီချိုတို့ အုပ်စုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပြန်ပါသည်။ ဂျာမန်မက ထိုင်းအမျိုးသားနှစ်ယောက်နှင့် ကိုင်တွယ်နမ်းစုပ်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ သူမကလည်း ဖင်ကိုအလိုးခံထားပြီး၍ စောက်ပတ်ကို ဆက်လက်အလိုးခံချင်နေပုံရပေသည်။

လိုးသံဆောင့်သံတွေ ညည်းတွားသံတွေက အခန်းထဲမှာ ဆူညံကာ ပွက်လောရိုက်လျှက်ရှိသည်။ အိအိခိုင်တစ်ယောက် ကိုယ့်ဖာသာ ဘယ်လိုအဖြစ်မျိုး ကြုံလို့ကြုံနေမှန်းကိုတောင် ဝေဖန်ခွဲခြားနိုင်စွမ်း မရှိတော့ပြီ။ အသိစိတ်ကင်းမဲ့နေသလိုဖြစ်ပြီး ဆွဲခေါ်ရာနောက်သို့ ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါနေမိပေသည်။ နီနီချိုလည်း သူမကို လီးအတုနှင့်လိုးသည်။ နီနီချို၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကိုလည်း သူမလိုးပေးရပြီး သူမအနောက်ကနေ တစ်ခါ ကပ္ပလီကောင်ရဲ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ပေါက်ထဲ ထည့်မွှေလိုးပေးတာကို ခံရပြန်သည်။

နီနီချိုနှင့်လိုးနေသူတွေက အုပ်စုတော်တော်တောင့်သည်။ ယောက်ျားမိန်းမ အပါအဝင် ငါးယောက်ခြောက်ယောက်ပင် မကပါချေ။

အားလုံး တူးဘိုင်ဝမ်း သရီးဘိုင်ဝမ်း (သရီးဆမ်း) အပေါက်စုံအောင်ဆွဲကြသည်။ တစ်ယောက်ကို လိုးရင်းကနေ အခြားတစ်ယောက်ကို လှည့်လိုးသည်။ သုံးလေးယောက်ပတ်လိုးရင်း အိအိခိုင် နီနီချိုနှင့် ထိုင်းအမျိုးသမီးကလေးတစ်ယောက် ပေါင်း မိန်းမသားသုံးယောက်ကလည်း ဒီလီးနှင့်စောက်ပတ်အလိုးခံလိုက် ဟိုတစ်ယောက်ကဖင်လိုးလိုက် စောက်ပတ်ထဲကလီးကြီး ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ချိန်မှာ တခြားတစ်ယောက် ထပ်ရောက်လာပြီး လမ်းကြုံဝင်လိုးသွားလိုက် ဖင်ကိုတစ်ယောက်က လရည်များ ပန်းထည့်သွားပြီး နောက်တစ်ယောက်က တစ်ဖန် ဖင်ထဲကိုပဲ လီးသွင်း၍ အားပါးတရ နောက်တစ်ကြိမ် ဖင်ကိုဆောင့်လိုး နေပြန်ကာ စောက်ပတ်လည်းမအားရ ဖင်တစ်ခုလုံးလည်းအနားမရဘဲ တစ်ညလုံး ပွဲတော်ကြီးတွေ့ကာ နေကြလေတော့သည်။

မနက် ၅ နာရီလောက်မှာ တစ်မှေးမှေးပြီး အိပ်မယ်ကြံပေမယ့် ကပ္ပလီကောင်က သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ လီးထည့်စိမ်ထားချင်သည်ဟုဆိုကာ သူ့မည်းမည်းသည်းသည်းဒစ်ပြဲကြီးကို အိအိခိုင်စောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းကာ နှပ်ထားရင်း နှစ်ယောက်သားပွေ့ကာဖက်ကာဖြင့် ညှောင့်လိုးကလေးလိုးလိုက် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် အကောင်းလွန်နေကြပြန်ရာ ထိုနည်းအတိုင်း လီးထည့်စိမ်ပြီး လိုးတာကပင် အိအိခိုင်အနေနှင့် သုံးချီလောက် စောက်ရည်ပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးခဲ့ရပြန်လေသည်။

မနက် ၈နာရီလောက်ကျမှ နီနီချိုက ပြန်ကြမည်ဆိုပြီး နီးစပ်ရာ ကိုယ့်လူကိုကိုယ် နှုတ်ဆက်လိုက်ကြကာ ဂေဟာလေးထဲမှ ပြန်လည်ထွက်ခွာလာခဲ့ကြသည်

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နီနီချိုက အိအိခိုင်နှင့်မီမီလှိုင်တို့နှစ်ယောက်ကို ညက ဘောက်ဆူးရသည့်ငွေများ ခွဲဝေပေးသည်။ ထိုင်းဘတ်ငွေနှင့်တွက်လျှင်ပင် တော်တော်ကလေးစားသာပြီး ငွေရလွယ်သောအလုပ်တစ်ခု ဆိုတာကို အိအိခိုင်လည်း လက်ခံမိသွားရလေသည်။ ဒီညအတွက် အားမွေးထားစို့ဆိုပြီး အိမ်ခန်းထဲမှာ သုံးယောက်သား အနားယူရင်း အတွေ့အကြုံတွေ ပြန်လည်စားမြုံ့ပြန်နေကြပါသည်။

နှစ်ညတာကာလအတွင်း အိအိခိုင် လူတော်တော်များများနှင့်တွေ့ဆုံမိခဲ့သည်။ မီမီလှိုင်အစ်မ နီနီချိုက ဒုတိယညမှာ နေရာသစ်တစ်ခုဆီ ထပ်မံ၍ခေါ်သွားသည်။ ခုနစ်လွှာအကဟုခေါ်သော မိန်းမလှကလေးများ၏ အဖော်အချွတ်ကပွဲများကျင်းပရာ မြေအောက်လောကထဲကို သူမတို့နှစ်ယောက် ထဲထဲဝင်ဝင် ထိတွေ့လေ့လာနိုင်ရန်ဆိုပြီး သူမနှင့်အတူ တစ်ပါတည်း ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီနေရာမျိုးကျတော့ ဝင်ကြေးကို နင့်နေအောင် ပေးဆောင်ရသည်။ ကပွဲကထုံးစံအတိုင်း တစ်ယောက်ဝင်လာပြီး အဝတ်တစ်လွှာချင်းဖော်ချွတ်ပြသ၍ ဆုငွေများလက်ခံရယူကာ ဇာတ်ခုံနောက်ကို ပြန်ဝင်သွားချိန် နောက်တစ်ယောက် ထပ်မံ ထွက်ရှိလာပြီး ခုနကလိုပင် ကိုယ်အင်္ဂါအလုံးစုံကို မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပုံစံအနေအထားအမျိုးမျိုးဖြင့် ထုတ်လှစ်ဖော်ကျူးပြသလျှက် ကပြအသုံးတော်ခံနေကြပြန်သည်။ တစ်ယောက်ချင်းပြီးတော့ နှစ်ယောက်တွဲ လေးယောက်တွဲ စသည်ဖြင့် ပရိသတ်ကို နည်းမျိုးစုံနှင့် ဖမ်းစားနိုင်အောင် ကြိုးစားပမ်းစား သရုပ်ဆောင်ပြသကြပါသည်။

ပရိသတ်ကလည်း အပီအပြင် ရှုစားအားပေးရင်း ဆုတော်ငွေများချီးမြှင့်ကြသည်။

ဘားကောင်တာမှာ ယမကာများ အသီးသီး မှာယူသောက်စားကြကာ ပရိသတ်အချင်းချင်း တစ်ယောက်အရိပ်အခြည် တစ်ယောက် အကဲခတ်၍ ချဉ်းကပ်ကြေးညှိကြသည်။ အိအိခိုင်တို့သုံးယောက်က အနောက်တိုင်းသား တိုးရစ် အုပ်စုတစ်စုနှင့် အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့က တစ်ဖွဲ့တည်းလာသူတွေ မဟုတ်ပေမယ့် သုံးယောက်တစ်ဖွဲ့ နှစ်ယောက်တစ်ဖွဲ့စုစုပေါင်း ၅ ယောက်ဖြစ်ကာ အချင်းချင်း နားလည်မှုယူပြီး တစ်ညအိပ် တည်းခိုနိုင်မည့် ဟိုတယ်တစ်ခုဆီသို့ ကားတစ်စီးငှားပြီး ဆက်လက်ထွက်ခွာလာခဲ့ကြပါသည်။

ဒေသခံလိုဖြစ်နေသော နီနီချိုက ဒီနေရာမှာ ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်လေရာ သူမကပင် ဦးဆောင်ပြီး သွားလာနေကျဖြစ်ဟန်တူသော မိုတယ်တစ်ခုဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပါသည်။

သီးသန့်ခန်း နှစ်ခန်း ငှားရမ်းပြီး အခန်းတစ်ခုစီကို လူခွဲ၍ ဝင်ရောက်နေရာယူလိုက်ကြသည်။ အရက်သေစာများ မှာယူသောက်စားကြရင်း ယောက်ျားသား ၅ ယောက် အမျိုးသမီး ၃ ယောက် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကြသည်။

မီမီလှိုင်ကို လူဖြူအမျိုးသားနှစ်ယောက်နှင့်အတူ တစ်ဖက်ခန်းကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး အိအိခိုင်နှင့်နီနီချိုက အမျိုးသား သုံးယောက်အဖွဲ့နှင့် ဘေးချင်းကပ်ရက် အခန်းမှာ ကျန်နေခဲ့ကြသည်။ အရက်နှစ်လုံးလောက် ကုန်ချိန်ကျမှ စတင်အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။

သူတို့က ပွဲမဝင်ခင် အပြင်က ကျင်းပသည့်အနေနှင့် အိအိခိုင်နှင့်နီနီချိုကို မိန်းမသားချင်း ဦးစွာ ကာမစပ်ယှက် ဆက်ဆံခိုင်းသည်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းလားစုပ်လားလုပ်၍ နို့ကိုင် ဖင်နှိုက် တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် ယက်စုပ်ခြင်းအမှုကို ပြုလုပ်ပြရသည်။ သူတို့လီးတွေကိုလည်း သူမတို့နှစ်ယောက်အား စိမ်ပြေနပြေ စုပ်ခိုင်းမှုတ်ခိုင်းကြပြန်ပါသည်။ အိအိခိုင်လည်း နီနီချို၏ အရိပ်အကဲကိုသာ ကြည့်ကာ မီးစင်ကြည့် ကရလေတော့သည်။ စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ယက်ပေးရင်းကပင် သူမတို့နှစ်ယောက်သား တစ်ချီစီ ပြီးရလေသည်။

ပထမဆုံးအလိုးခံရသူက အိအိခိုင်ပင်ဖြစ်သည်။ လူမည်းအမျိုးသားတစ်ယောက်က သူ့လီးကြီးကို အိအိခိုင်စောက်ပတ်ထဲထည့်သွင်းကာ ကွင်းဖွင့်သည့်အနေနှင့် စတင်ပြီး လိုးဆောင့်ချလိုက်ပါသည်။ အိအိခိုင်တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားအတိုင်း ခြေနှစ်ဖက်ကို ကားရယားလုပ်၍ လူမည်းကြီး၏လိုးဆောင့်မှုကို စတင်ခံစားလိုက်ရပေသည်။ လီးကြီးက စပါယ်ရှယ်ပင် ကြီးသည်။ အစွမ်းကုန်တောင်မတ်ကာ မည်းသည်းပြီး ပြောင်လက်နေသော အမည်းကောင်၏လီးမှာ မြင်ဖူးသမျှ လီးတွေထဲမှာတော့ ကျောချမ်းစရာအကောင်းဆုံး လီးဟုပင် ဆိုရပေချိမ့်မည်။

လူသားမျိုးနွယ်ချင်း မတူကွဲပြားမှုက လိင်အင်္ဂါအရွယ်အစား ကြီးခြင်းသေးခြင်းအထိ ကွာခြားမှုအမျိုးမျိုး ဖြစ်ပေါ်စေပုံကို အိအိခိုင်တစ်ယောက်တွေးမိသွားရသည်။

လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးကိုပင် သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲဝင်အောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားထည့်သွင်းရလေသည်။ ယောက်ျားတွေနှင့်အပွဲပွဲနွှဲပြီးဖြစ်သော သူမစောက်ပတ်ကလေးမှာ မိုက်ခ်၏လီးကြီးနှင့်ကျမှ တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်ကာ ကြပ်သိပ်ညှပ်လျှက်ရှိလေသည်။ မိုက်ခ်ဆိုတာက လူမည်းကြီးကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့အရပ်အမောင်းကလည်း ခြောက်ပေခွဲခန့်ရှိသူဖြစ်၍ ခန္ဓာကိုယ်အရွယ်ကြီးသလောက် လီးလည်းကြီးပြီး ရှည်လျားလွန်းလှသူတစ်ဦးပဲ ဖြစ်လေသည်။

သူ့လီးထိပ်ကြီးက သူမစောက်ပတ်အဝမှာ တဒင်္ဂတွန့်ခေါက်နေပြီးမှ ဒုတ်ကနဲဆောင့်ကန်၍ စောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တစ်လက်မချင်းတိုးဝင်သွားသည်။သူက တအားကြီးဖိဆောင့်ချခြင်းမျိုးတော့ မလုပ်ပေ။ ခန္ဓာကိုယ်ထွားကျိုင်း၍ ရုပ်ရည်ကြမ်းတမ်းသူဖြစ်သော်လည်း ကာမဆက်ဆံရာမှာတော့ ညင်သာမှုရှိပါသည်။ ကြင်နာတတ်သည်ဟုပဲ ဆိုရလိမ့်မည်။ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းသည်။ ဆယ်မိနစ်လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ချော့လိုးကလေး လိုးခြင်းဖြင့် သူ့လီးကအိအိခိုင်စောက်ပတ်ထဲကို ဝင်သာထွက်သာရှိလာကာ အဝင်လမ်းဖြောင့်လာခဲ့လေသည်။ အားလုံးက သူတို့နှစ်ယောက်လိုးတာကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်နေပြီး လီးဝင်ကာ ဖြောင့်ဖြောင့်လိုးနိုင်ပြီဆိုမှ အားလုံးထပြီး လက်ခုပ်သြဘာ ဝိုင်းပေးကြသည်။

အိအိခိုင် ရှက်လိုက်ရသည့် ဖြစ်ခြင်း။

ဒါပေမယ့် မတတ်နိုင်တော့ပါ။ လူထွားကြီးမိုက်ခ် လိုး၍ သူမစောက်ပတ် ပြဲလန်သွားပုံကို အားလုံးက ဗွီဒီယိုရုပ်ရှင်ကြည့်သလို ထိုင်ကြည့်နေကြရော့မည်။

“လိုးပါ ကြမ်းကြမ်းလိုး ကျွန်မစောက်ပတ်ကွဲပြဲပစေ အသေသာလိုး ရှင့်လီးကြီး ကျွန်မကြိုက်တယ် ”

ဖာ့ခ်မီ ဟားဒါးမီ ပလိစ် … အိုင် …လဗ်ဘစ်ဂ်ဒစ် …ဆိုပြီး တတ်သမျှမှတ်သမျှ ဘိုလိုမှုတ်ပြီး လူမည်းကြီးကို အပီအပြင်လိုးခိုင်းလိုက်သည်။ စောက်ပတ်က ယားသထက်ပိုယားကာ တရွရွဖြစ်နေသည်မှာ သူမ၏ခံစားနိုင်မှု အတိုင်းအတာထက်ပင် ပျော်လွန်လာခဲ့ပြီလို့ ဆိုရလိမ့်မည်။ သူမစောက်ပတ်အရည်ရွှဲယိုနေပုံ ကော့ပျံလူးလွန့်ကာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် အကောင်းလွန်ပြီး လီးမည်းကြီးအား ပက်ပက်စက်စက် အောက်ကနေ ကော့ကာကြွကာ ခံညှောင့်လိုးပေးနေပုံကို တွေ့မြင်နေရ၍လားတော့မသိပေ။ သူတို့လူနှစ်ယောက် နီနီချိုကို ဆွဲခေါ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အရှေ့အနောက် ဝိုင်းရံကာ ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်ပြိုင်တည်းလိုးဖို့ ပြင်ဆင်လိုက် ကြတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

နာရီဝက်ခန့် အချိန်အတွင်းမှာပင် အခန်းတစ်ခန်းလုံး ငရဲပွက်သလို ဆူညံ ပွက်လောရိုက်၍ သွားရလေတော့သည်။ လီးကြီးကြီးနှင့်ဖင်အလိုးခံလိုက်ရ၍ နီနီချိုလည်း ကုန်းအော်နေသည်။ ဒီလို အလိုးခံရမှုက သူမ၏ တစ်အုံနွေးနွေး နိုးထစပြုနေပြီဖြစ်သော ရမ္မက်တဏှာကို ပိုမို ထကြွပေါက်ကွဲသွားစေပုံ ပါသည်။ နိုင်ငံခြားသားနှစ်ယောက်က သူမကို ဖင်ရောစောက်ပတ်ရော တစ်ပြိုင်တည်း လိုးသည်။ နီနီချိုက အနောက်ကတစ်ယောက်၏ ဖင်လိုးခြင်းကို ကုန်းခံရင်း ပက်လက်အိပ်နေသော ကျန်တစ်ယောက်၏လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ မဝင်ဝင်အောင် အားကြိုးမာန်တက် ဖိကာဖိကာ ထည့်သွင်း ကျုံးဆောင့်ပေးနေပါသည်။ သူမဖင်ထဲလိုးပေးနေသောလီးက တစ်ကြပ်စီးပိုင်နေသော အပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို အရသာရှိရှိ လိုးပေးနေရလို့လားတော့ မသိချေ။ စောစီးစွာပင် လရည်ပန်းထွက်သွားသည်။

အိအိခိုင်လည်း လူမည်းကြီး တစ်ချီပြီးအောင်လိုးပြီး လီးကို ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ချိန်မှာ သူမအနေနှင့် သုံးချီတိတိ စောက်ရည်ထွက်ကာ ပြီးခဲ့ရပြီ ဖြစ်သည်။

သူပြီးတော့ အသင့်စောင့်နေသည့် တစ်ယောက်က သူမကို ဖင်ကုန်းကာ ခွေးလိုးလိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။ သူက နီနီချိုဖင်ကို လောလောလတ်လတ်လိုးခဲ့သူလည်း ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်မလိုးရဘဲ နီနီချို့ဖင်ပေါက်ကိုသာ လိုးလိုက်ရ၍ ယခု အိအိခိုင်စောက်ပတ်ကို အပီလိုးမည်ဟုအားခဲပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လီဒစ်ထည့်ပြီးသည်နှင့်ပင် တရစပ်ကြီး ကျုံးလိုးနေပေတော့သည်။

သူတို့ အားလုံးလည်း လီးတွေက မဟားဒယားကြီးကြပါသည်။ စောစောကလည်း ကပ္ပလီလီးနှင့်ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံ ထားရပြီး လရည်ဝကာ ပြဲလန်နေပြီဖြစ်သော အိအိခိုင်စောက်ပတ်မှာ နောက်လီးတစ်ချောင်း ထပ်လိုးပေးတာကို လိုလိုလားလားပင် မညည်းမညူ လက်ခံပေးနေရပြန်လေသည်။ နှစ်ခါဆက်တိုက် အလိုးခံလိုက်ရ၍ အိအိခိုင် အတော်ကလေး အီဆိမ့်သွားရသလို အတိုင်းထက်အလွန်လည်း ကျေနပ်သွားမိသည်။ သူမဖင်ကို ကော့ကာကြွကာနှင့် စောက်ပတ်ကို လီးအဝင်ဖြောင့်အောင် လမ်းကြောင်းဖွင့်ကာ အလိုးခံပေးနေသည်။

“ဖွပ် စွတ် ဘုတ်ဖွတ် ဘတ်ဗွပ် ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ”

လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ်နှင့် စည်းချက်မှန်နေသည်။ ဖင်ကို အနောက်ကနေ တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ဆောင့်ချနေ၍ သူမဖင်အိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်က တုန်ကနဲတုန်ကနဲ လှုပ်ယမ်းခါနေရသည်။ ငါ မင်းဖင်ကို လိုးချင်တယ် ပြော၍ နောက်တစ်ချီမှ လိုးပါဟု သူမက လက်ဟန်ခြေဟန်ပြကာပြောလိုက်ရသည်။ အနောက်နိုင်ငံသားတွေက စောက်ပတ်နှင့်ဖင် ကြိုက်ရာ လိုးကြစတမ်းဆိုလျှင် ဖင်ကိုပိုပြီး လီးထည့်ချင်ကြတာကို သူမကိုယ်တွေ့ နားလည်သဘောပေါက်ခွင့်ကို ရလိုက်လေသည်။ သူကစောက်ပတ်တစ်ချီလိုးပြီး အိအိခိုင်ဖင်ကို နောက်တစ်ချီဆက်လိုးလိုက်ပါသည်။ အိအိခိုင် ဖင်ရောစောက်ပတ်ပါ ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လီးထည့်လိုးခြင်းကို ခံလိုက်ရကာ ခေတ္တအနားယူလိုက်ရသည်။

ခဏနားပြီး နီနီချိုနှင့် လူမည်းတို့ လိုးတာကို ထိုင်ကြည့်သည်။ နီနီချိုမှာ ဟိုနှစ်ယောက်အနက် ဖင်လိုးသူက သူပြီးသွား၍ အိအိခိုင်နှင့် ဆက်လက်နှစ်ပါးသွားနေချိန်မှာ အောက်ကကျန်နေသူလီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲထည့်ကာ အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလိုလုပ်၍ အဆက်မပြတ်လိုးပေးနေလိုက်ပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာမှ လရည်နှင့်စောက်ရည်များ ပြိုင်တူထွက်ကာ ပြီးသွားရလေသည်။ သူကနားခွင့်ရလိုက်ပေမယ့် သူမကို ကပ္ပလီကြီးက နားခွင့်မပေးဘဲ နင့်စောက်ပတ်ကို ငါလိုးချင်နေပြီ ဟုပြောရင်း အတင်းကာရောပင် တက်လိုးလေရာ သူ့အလိုကို မငြင်းသာဘဲ လိုက်လျောခဲ့ရပြန်လေသည်။

လူမည်းကြီးက နီနီချိုကို အပီအပြင်လိုးသည်။ စောက်ပတ်လိုးလိုက် ဖင်တစ်ချီလိုးလိုက် သူ့လီးကိုစုပ်ခိုင်းလိုက် လုပ်ရင်း နီနီချိုအပေါက်မှန်သမျှကို လီးသွင်း၍ လိုးပေးနေသည်။ လိုးအားအလွန်ကောင်းသူမို့ တော်ရုံနှင့်မပြီးနိုင်သေးချေ။ သူ လရည်တစ်ကြိမ်ထွက်ကာနီးတိုင်း နီနီချိုပါးစပ်ထဲ လီးထည့်စုပ်ခိုင်းလိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ လရည်ပန်းထုတ်၍ ပြီးစေတာမို့ သူ့လရည်စုပ်မျိုချရပါများ၍ နီနီချို ဗိုက်ထဲမှာ လရည်တွေ ပြည့်နေပြီလားလို့တောင် ထင်မှတ်ရပေသည်။

အိအိခိုင်ကို လိုးပြီးသွားသော ဂျက်ဆန်ဟုခေါ်သည့် အမေရိကန်ကြီးက တစ်ဖက်ခန်းကူးပြီး မီမီလှိုင်ကို လိုးဖို့ ထွက်သွားတာတွေ့ရသည်။ အိအိခိုင်လည်း ကျန်တစ်ယောက်လီးကို စုပ်ပေးရင်း နောက်ထပ် အလိုးခံဖို့အတွက် အသင့်ပြင်ပေးရသည်။ သူက နီနီချိုစောက်ပတ်ထဲမှာ လရည်နှစ်ချီတိတိထည့်ပေးလိုက်ရ၍ လီးက တော်ရုံနှင့် ပြန်မတောင်နိုင်ဘဲရှိလေရာ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာအောင် လီးကိုလှည့်ပတ်စုပ်နမ်း၍ ဂွေးဥတွဲတွဲကြီး နှစ်လုံးကိုပါ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် စုပ်ပေးလိုက်တော့မှပင် လီးက ပြန်တောင်မတ်ကာ နဂိုနေအတိုင်း ပြန်ဖြစ်လာလေသည်။

ဒီအချိန်မှာ အခန်းထဲကို တစ်ဖက်ခန်းကလူနှစ်ယောက် ဝင်ရောက်လာပြီး နီနီချို့ဆီတစ်ယောက်သွား၍ နောက်တစ်ယောက်က အိအိခိုင်ဖက်ကို လာကာ သူမဖင်သား ရင်သားများကို ကိုင်တွယ်နမ်းစုပ်ပေးလာသည်။ တစ်ယောက်ချင်းလိုးဖို့ မဖြစ်နိုင်တော့တာမို့ အိအိခိုင်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို တစ်ပြိုင်တည်း လိုးခိုင်းလိုက်ရလေသည်။ အိအိခိုင်ဖင်ကွဲမတတ် ခံစားလိုက်ရသည်။ ကြောက်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ လီးကြီးတွေ ချစ်ဖို့လည်း ကောင်းလွန်းလှပေသည်။ တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက် ဆက်တိုက်အလိုးခံပြီး အိအိခိုင် ဖလက်ပြသွားသည်။

သူမအနားကို မီမီလှိုင်ရောက်လာသည်။ နီနီချိုနှင့်နေရာချင်းလဲပြီး အိအိခိုင်ကို အဖော်အဖြစ် လာနေပေးခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းမိသွားပြီး ကပ္ပလီလီးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ အားပါးတရ အပေါ်က တက်လိုးပစ်လိုက်ကြလေသည်။

“ရှင်တို့ အမောမပြေသေးရင် ဒီအတိုင်းသာလှဲအိပ်နေကြ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် အပေါ်တက်လိုးပေးမယ် ကြိုက်လား ”

မီမီလှိုင်က ပြောလိုက်ရာ အားလုံး သဘောတူကြသည်။

“လာခဲ့ မင်းသဘောပဲ ဆွိတီ ”

ဆိုပြီး လက်ကမ်းပေးကြသည်။ မီမီလှိုင်ရော အိအိခိုင်ပါ မထူးဇာတ်ခင်းပြီး နိုင်ငံခြားသားကြီးတွေကို တစ်ယောက်စီ တစ်ယောက်စီ အလှည့်ကျ အပေါ်တက်ထိုင်ကာ ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး မြင်းစီးပေးကြလေသည်။ လိုးသံဆောင့်သံ မြိုင်ဆိုင်သွားသလို အိအိခိုင်ရော မီမီလှိုင်ပါ စောက်ပတ်လည်းကျိန်း ဖင်စအိုတစ်ခုလုံးလည်း အထိမခံနိုင်လောက်အောင်ပင် လီးအဝင်အထွက်များလွန်း၍ စပ်ဖျင်းဖျင်းကြီး ဖြစ်ကာနေလေတော့သည်။

တစ်ညလုံး အခန်းနှစ်ခန်းကူး၍ ယောက်ျားသားငါးယောက်နှင့် အကြိမ်ကြိမ် အချစ်ပွဲ နွှဲနေမိကြသည်။

နောက်တစ်နေ့ မနက်တွင်လည်း နိုင်ငံခြားသား ငါးယောက်အနက် လေးယောက်က သူမတို့သုံးယာက်ကို တစ်ယောက်နှစ်ချီစီလောက် တစ်လှည့်စီ လိုးလိုက်ကြပါသေးသည်။ နေ့ခင်း ၁၀ နာရီလောက်မှာ လူချင်းခွဲ၍ အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

တစ်ညအနားယူပြီး နောက်တစ်နေ့ ဂျာမန်လင်မယားရောက်လာကာ အိမ်မှာပင် စခန်းသွားကြသည်။ သူက ထိုင်းနယ်စပ်မှာ အနေကြာပြီး တရားမဝင် မူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းဝယ်ဖြန့်ဖြူးသူဖြစ်၍ ကျောထောက်နောက်ခံ ကောင်းပြီး ဂိုဏ်းဂဏလည်း ရှိသူဖြစ်ရာ ငွေတော်တော်ထောသည်။ သုံးနိုင်ဖြုန်းနိုင်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး လိင်မှုကိစ္စ အပျော်ကျူး လိုက်စားကြရာမှာလည်း စိတ်တူသဘောတူ နားလည်မှု အပြည့်အဝ ရှိကြသူတွေ ဖြစ်လေသည်။

တစ်ညအတူနေပြီး မပြန်ခင် အိအိခိုင်နှင့်မီမီလှိုင်ကို နောက်တစ်ကြိမ်လာဦးမည်ပြောပြီး ဘတ်ငွေ နှစ်သောင်းစီ မုန့်ဖိုးပေးသွားလိုက်သေးသည်။

အိအိခိုင်တို့မှာ အရင်နေ့ညက နိုင်ငံခြားသားတစ်စုနှင့် တွေ့ကြရာမှာလည်း ညကြေးအဖြစ် သုံးလလေးလ သုံးစွဲ၍မကုန်နိုင်သော ငွေများ ရရှိခဲ့ပြီးဖြစ်ရာ တော်တော်ကလေး စိုပြေသွားကြလေသည်။

နောက်ထပ်နှစ်ရက်အကြာ နေထိုင်လည်ပတ်ကာ အပျော်ကျူးချင်တိုင်းကျူးပြီး နီနီချိုက မီမီလှိုင်နှင့်သူမကို အမြဲတမ်း သူ့ကိုဆက်သွယ်ဖို့ ပြောဆိုမှာကြားပြီး နောက်တစ်ပတ်အလည်လာလျှင် ဒီထက်မက ပျော်ရွှင်စရာတွေ တွေ့ကြုံရမည်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် နောက်ထပ် အဆက်အသွယ်ကောင်းများကို သူမအနေနှင့် ရှာကြံ ချိတ်ဆက်ပေးနိုင်လိမ့်မည် ဟူ၍လည်း ကတိပေးလိုက်ပါသည်။

ဒီဖက်ကို ပြန်ရောက်တော့ ဦးတိုက်မောင်းက အသင့်စောင့်နေသည်။ မီမီလှိုင်က သူ့ထံကို ဖုန်းနှင့် နေ့စဉ် အဆက်အသွယ်လုပ်ကာ သတင်းပို့ပြီး့ဖြစ်၍ ဦးတိုက်မောင်းက သူတို့ပြန်လာမည်ဆိုတာကြိုသိနေပါသည်။ နန်းညွန့်ညွန့်အေးကို မတွေ့ရ၍ သူ့ကို မေးကြည့်ရာ ရန်ကုန်ကို အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုနှင့် ခိုင်းလိုက်ကြောင်း တစ်ရက်နှစ်ရက်နေပြီး ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။

သူမနေရာမှာ အစားထိုးသည့်အနေနှင့် နန်းမြတ်သိင်္ဂ ီဆိုသော မြီးကောင်ပေါက် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်ထားသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက်ရောက်ရှိလာ၍ ဦးတိုက်မောင်းက ကောင်မလေးကို ပြန်လွှွှတ်လိုက်ပြီး သူတို့ သုံးယောက်သား သီးသန့်တွေ့ဆုံကာ တစ်ညတာ အတူတကွ လွတ်လတ်လပ်လပ် ပျော်ပါးလိုက်ကြလေသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင် ဦးတိုက်မောင်းက ရန်ကုန်မှ ဦးမြတ်ထူးနှင့်အဆက်အသွယ်ယူပြီး ပစ္စည်းကိစ္စ စကားလှမ်းပြောသည်။ သန်ဘက်ခါ ရန်ကုန်ပြန်ရမည်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ယခင်နှစ်ခေါက်တုန်းက ပေးပို့ခဲ့သည့်ပုံစံအတိုင်း အရည်အသွေးကောင်းသောအချောထည်များသာ ပါဝင်မည့်အကြောင်းများ ပြောကာ အိအိခိုင်ကို ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီး တစ်ပတ်အတွင်း သူ့ဆီပြန်လာဖို့ မှာကြားလိုက်သည်။

“အန်ကယ် ကိုမြတ်ထူူးနဲ့ စကားပြောဆိုပြီးပြီ … သမီးကို ဒီမှာ လူခံတစ်ယောက်အနေနဲ့ ထားဖို့ … တစ်ဖက်ကမ်းကို ပစ္စည်းအပို့အယူကိစ္စလေးတွေ ပေါ်လာရင်လည်း သမီးအတွက် လုပ်ကွက်ပိုရပြီး အကျိုးအမြတ်ပိုရတာပေါ့ ”

သူကပြောသည်။

“ကောင်းသားပဲ အန်ကယ် …အန်ကယ်နဲ့လည်း မဝေးရတော့ဘူး ဆိုပါတော့ … ဟင်းဟင်း ”

“ဒါပေါ့ သမီးရယ် …လူဆိုတာ အရာရာကြိုမြင်တတ်ရမယ် … ကိုယ့်အတွက် ကြိုတွက်တတ်ရတယ် မြဲမြဲမှတ်ထား သမီး … ဟဲ ဟဲဟဲ ”

အန်ကယ်တိုက်မောင်းက သဘောကျစွာ ရယ်ရင်း ပြောလိုက်ရာ အိအိခိုင်လည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ ခါးကို တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားလိုက်ရာက မြင့်မားသောသူ့အရပ်ကိုမီအောင် ခြေဖျားကလေးအသာထောက်ကာ အနမ်းပေးလိုက်လေသည်။

မီမီလှိုင်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်အနားကို ရောက်ရှိလာသည်။ အကျိုးအကြောင်းပြောပြလိုက်တော့ သူမလည်း ပျော်ရွှင်သွားပုံရသည်။ အိအိခိုင်ကိုယ်လုံးကလေးကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ထားလိုက်ရင်းက …

“သန်ဘက်ခါမှ ဆိုတော့ နောက်ထပ် နှစ်ညကြီးများတောင် အချိန်ရသေးတာပဲ မမရယ် …လာ အပေါ်ထပ်ကို တက်ရအောင် … အန်ကယ်လည်း ဒီနေ့ အရေးကြီးကိစ္စ မရှိရင် အပြင်မသွားပါနဲ့တော့ နော် …နော်လို့ ”

သူမက ပြောလိုက်ရာ ဦးတိုက်မောင်းလည်း သွားအဖြဲသားနှင့် တဟဲဟဲရယ်၍နေလေတော့သည်။

သုံးယောက်သား အပေါ်ထပ်ရှိ အခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်ခန္ဓာ ဗလာကျင်းနေလျှက် ရှိကြပြီး ဦးတိုက်မောင်း၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသောလီးကြီးကို မီမီလှိုင်နှင့်အိအိခိုင်တို့ နှစ်ယောက်သား အလုအယက်ပင် စုပ်နမ်း ယက်ဆွပေးနေကြလေ၏။ ရန်ကုန်မပြန်ခင် မိမိတတ်စွမ်းသမျှ အတိုးချကာ ပြုစုပေးရမည် ဟူသောအတွေးဖြင့် အိအိခိုင်တစ်ယောက် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေလျှက်ရှိပေသည်။

ဒီနှစ်ရက် ကိစ္စပြီးသည်နှင့် သူမအမြန်ဆုံး ပြန်လာခဲ့မည်။ သူ့ထံမှာ မီမီလှိုင်ဆိုတဲ့ အချစ်ရဆုံး လက်တွဲဖော် သူငယ်ချင်းမလေး တစ်ယောက်လည်းရှိသည်။ နောက်ပြီး တစ်ဖက်ကမ်းဆီမှာလည်း နီနီချို ကဲ့သို့သော အစစအရာရာယုံကြည်စိတ်ချ အားကိုးရသော အစ်မရင်းလိုခင်ရသည့် အဆက်အသွယ်ကောင်း တစ်ယောက်လည်း ရှိနေသည်။ ပြီးတော့ မက်မောစရာအလွန်ကောင်းသည့် ကြီးမားလှတဲ့ ငွေတွင်းတွေ ရပေါက်ရလမ်းတွေ အခွင့်အရေးကောင်းတွေ ဒါတွေ သူမ ရနိုင်သလောက် အမိအရ ဖမ်းယူဆုပ်ကိုင်နိုင်ရလိမ့်မည်။

မိမိဘဝ တစ်ဆစ်ချိုး တိုးတက်မြင့်မား ပြောင်းလဲသွားစေရန်အတွက် မိမိ၏ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အရင်းအနှီးပြုပြီး ကျားကုတ်ကျားခဲ ကြိုးစားရမည် ဟု အိအိခိုင်စိတ်ထဲက ခိုင်မြဲစွာ သန္နိဋ္ဌာန်ချလိုက်မိပါသည်။

“တီ … တီ …တီ ”

တယ်လီဖုန်းမြည်သံကြားရ၍ ဦးတိုက်မောင်း နဘေးမှဖုန်းခွက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ဦးမြတ်ထူး၏ဖုန်း ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်း ဦးတိုက်မောင်း၏ တဟဲဟဲနှင့် ရယ်သံကြီး ထွက်ပေါ်လာသည်။

အတန်ကြာတော့ ဦးတိုက်မောင်းက ဖုန်းကို မီမီလှိုင်နှင့် အိအိခိုင်တို့နှစ်ယောက် နားနားကို ကပ်ပြီးပေးလိုက်ရာ နှစ်ယောက်သား စိတ်ဝင်တစား နားစွင့်၍ ပါးစပ်ကလေးအဟောင်းသားဖြစ်သွားကြမိလေ၏။

“ဟဲလို မမမီ မမအိခိုင် သမီးပါ ”

“ဟင် … မိ မိအေး …နင် ဘယ် ဘယ်လို …”

နန်းညွန့်ညွန့်အေး အသံဖြစ်နေ၍ နှစ်ယောက်သား အံံ့အားသင့်မိသွားရသည်။ သူမက တခိခိရယ်နေသည်။ ဦးတိုက်မောင်းဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူကမြိန့်မြိန့်ကြီးပြုံးလို့။ ဒါ …သူ့ဉာဏ်ပဲ ဖြစ်ရမည်။

ဧကန္တ သူမကိုရယူဖို့ရန်အတွက် နန်းညွန့်ညွန့်အေးကို လူစားလဲလှယ်ကာ အစားထိုးပေးလိုက်ခြင်းပဲဆိုတာ အိအိခိုင်တစ်ယောက် ဆင်ကောင်ကြီးမြင်တော့မှပဲ ရိုးတိုးရိပ်တိတ်ကလေး သဘောပေါက်နားလည်လိုက်မိ ပါတော့သည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။