မျှော်တလင့်လင့် (စ/ဆုံး)

မျှော်တလင့်လင့် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Charcol @ အချစ်တက္ကသိုလ်

ယောက္ခမကြီးကမျက်နှာချိုတယ်

ညွှန်ကြားရေးမှုးဦးမောင်မောင် သက်ပြည့်ပင်စင်ယူခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ရုံးမှာစီစဉ်ညွှန်ကြားနေကျ လူဆိုတော့ အငြိမ်းစားယူလိုက်တော့လည်း ငြိမ်ငြိမ် မနေတတ်ရှာပေ။အခုတလောမှာ ဘာကိုမှအလိုမကျဖြစ်နေသည်။

ဦးမောင်မောင်ကတော် ဒေါ်မိမိက ဦးမောင်ထက် သုံးနှစ်လောက်ငယ်တော့ ခြောက်ဆယ်၏ ဟိုဘက်ကိုသီသီစွန်းလာပြီဖြစ်သည်။ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ တစ်ဦးနှင့်တဦး ချစ်ကြိုက်ပြီး ယူခဲ့ကြသော်လည်း နှစ်ပေါင်း၃၀ကျော် ၄၀ တွင်းရောက်လာပြီဆိုတော့ မျက်နှာကြောက တယ်ပြီး မတည့်ချင်လှတော့ပေ။ ပြီးတော့ဟိုကိစ္စတွေလည်းမရတော့တာကလည်း သိပ်ပြီးကြည့်မရစရာပဲလေ။

ဦးမောင်မောင်ကတော့ သူ့ချွေးမ ရွှေစင် လေးကိုစိတ်ထဲစွဲပြီး သူ့လီးကမအိုသေးကြောင်းသိလာသည်။

ချွေးမ ဆိုလို့ပြောရဦးမယ်။ ဦးမောင်မောင်ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော ချွေးမလေးပေါ့။ ဦးမောင်မောင် ဒေါ်မိမိတို့မှာသားနှစ်ယောက်ရှိပြီး သားအကြီးမောင်ကျော်တို့လင်မယားကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားတာဖြစ်သည်။ (သားအငယ် မောင်ဝင်းကတော့ စီးပွားရေးလုပ်ပြီး သူ့ရုံးခန်းနားမှာပဲ အိမ်ငှားနေတော့သည်။) 

ပထမတော့ ချွေးမဆိုတာ ကိုယ့်သမီးလိုပဲမို့ ဦးမောင်ဘယ်လိုမှမနေ၊ ဒါပေမယ့် လူကြီးလူကောင်း လူရိုးကြီး ဦးမောင်မောင်မှာ ငတ်နေတာလဲကြာ၊ အိမ်အပြင်မှာလဲ အပျော်မရှာတတ်သူမို့ ရွှေစင် ရဲ့ကပိုကရို အိမ်နေရင်းအလှကိုပဲ ကြည့်ရင်းစိတ်ဖြေနေရတာများလာသည်။

စွင့်ကားဖွင့်ထွားသောရွှေစင် ၏ ဖင်ကြီးက ဦးမောင်မောင်ကို အသက်ရှုမှားစေသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်။ ဖင်ကြီးက အကိတ်ကြီးဖြစ်သည်။ တကယ်တော့ ဦးမောင်မောင်ကသာ မသိတာ၊ သူ့ချွေးမ ရွှေစင် က ယောက္ခထီးကြီးရဲ့အကြည့်တွေ မရိုးသားတော့တာရိပ်မိသည်။ သူမကိုယ်တိုက်က ဒီလိုအကြည့်ခံရရင် စိတ်လှုပ်ရှားတာကြောင့်ရော အန္တရာယ်လဲမရှိလောက်ဖူးလဲ ထင်လို့လွှတ်ထားလိုက်သည်။

တခါတခါသူမကပင်စပြီး ဦးမောင်ကို စ ပေးတတ်သည်။ ဦးမောင်ရဲ့ရှေ့မှာကုန်းပြီးတခုခုလုပ်နေတတ်တာ၊ ဦးမောင်မောင်ကြည့်နေလောက်ပြီဆိုရင် သူမဖင်ကြီးတွေ ခါရမ်းသွားလောက်အောင်ကို လမ်းလျှောက်ပြလိုက်တတ်သည်။ ယောကျ်ားတွေ သူမကိုကြည့်တာ ရွှေစင် အဖို့မထူးဆန်းတော့။ သူမတို့ မိသားစုက အဝေးပြေးကားတွေထောင်ထားတာမို့ အိမ်မှာ ဒရိုင်ဘာတွေ၊ မက်ကင်းနစ်တွေအမြဲလိုလို ဝင်ထွက်နေတတ်တာ မဟုတ်လား။ 

သူမ လှလို့ငန်းကြတာလို့သာ သဘောထားခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူမ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်အောင်လည်းဝတ်တတ်စားတတ်သည်။ အိမ်ကို ဝင်ထကွက်နေတဲ့ ဒရိုင်ဘာတွေထဲက တစ်ကောင်နဲ့ စိတ်ကစားမိရာမှ ရွှေစင့်မိဘများက စိုးရိမ်ပြီး အိမ်ထောင်ချပေးခ့ြဲခင်းဖြစ်သည်။

ကိုမောင်ကျော်က ရွှေစင့်ထက် အသက်ကြီးပြီး သဘောလည်းကောင်းသည်။ လက်ထပ်ပြီးခါစမှာပဲ ရွှေစင့်ကို ပုံမှန်ဖြုတ်သည်။ ရိုးအေးလွန်းတာအပြင် ရုံးအလုပ်တွေနဲ့အမြဲပိနေတာမို့ အခုနောက်ပိုင်း ရွှေစင် က စပေးရင်တောင်

နေ့တိုင်းမလုပ်တော့။ လိုးဖြစ်ရင်လဲ လေး၊ ငါးဆယ်မိနစ်လောက်လုပ်ပြီးရင် အရည်ထွက်သွားတာပဲ။ ရွှေစင်နာမှာလဲ အရမ်းစိုးရိမ်သူ။ ရွှေစင် ကတော့ ငယ်ပြီးစိတ်ကြွနေတဲ့အရွယ်၊ လီးအရသာကိုလဲ သိခါစမို့ဘယ်လိုမှအားမရနိုင်ပါ။

တခါတလေကိုယ်က ဖီးလ်တက်ရုံရှိသေးတယ်၊ သူကသုက်လွှတ်ပြီးဖလက်ပြနေပြီ။အဲဒီအခါမျိုးမှာ ဟိုဘက်အခန်းက ဦးမောင်ဆီပြေးပြီးတက်ဆောင့်ပစ်လိုက်ချင်တယ်။ ဟွန့် ..အရှက်နဲ့သိတ်ခါတွေထိန်းနေရလို့သာပေါ့..။

နောက်တယောက်ရှိသေးတယ် ..ကိုကျော့်ညီ မောင်ဝင်းပေါ့… အိမ်ကိုလာလည်ပြီဆိုရင် ရွှေစင့်တကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်တတ်တာ။ အင်္ကျီတွေ၊ ထမီတွေ အကုန်ဖောက်ထွင်းပြီးကြည့်တတ်တဲ့ မျက်လုံးရိုင်းလေး။ ရွှေစင်တခါတလေစဉ်းစားမိသည်။ မောင်ဝင်းက သူနဲ့အသက်ချင်းသိပ်ကွာတာမဟုတ်။

သူ့ကို ယူမိရင်တောင် ပိုကောင်းဦးမယ်လို့။ မောင်ဝင်းကတော့ သူ့ကိုယူမယ့်ပုံလုံးဝမပေါ်။ ရည်းစားတွေထည်လဲတွဲနေသူ။

ဒီလိင်ကိတ်စမှာ ဝါသနာကြီးသူလို့ရွှေစင်မြင်မိသည်။ သူလဲ ရွှေစင့်ကိုစားချင်နေမှာပါ။ သူကတော့ ရွှေစင့်ကိုလှိမ့်နေအောင်လိုးနိုင်မှာလို့တောင်တွေးမိသည်။ အဲလိုတွေးလိုက်ရင် ရွှေစင့်ဖုတ်ဖုတ်လေးကရွှဲလာရော။

နောက် ရွှေစင် သတိရမိတ့ ဲ လူတယောက်က ရွှေစင့်အချစ်ဦး စိုင်းစိုင်း ဖြစ်သည်။ သူနဲ့ကတော့ ဘယ်အဆင့်မှမရောက်ခဲ့။ စိုင်းစိုင်းကိုယ်နှိုက်က အိမ်ကဒရိုင်ဘာမို့ လွန်လွန်ကျူးကျူးမလုပ်ရဲတာလဲပါသည်။

ဒီနောက်ပိုင်းမှာ ရွှေစင်ပိုပြီး ဆာလာသည်။ ကိုကျော်က အလုပ်ကိတ်စနဲ့ခရီးသွားရသည်။ ဒီရက်တွေမှာတော့ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲအာသာဖြေရတော့မည်။ ညဘက်ရုပ်ရှင်ကြည့်တော့ အဖိုးကြီးနားကပ်ထိုင် ပြီး ပွတ်သီးပွတ်သတ်လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဘွားတော်ကြီးက ဘုရားရှိခိုးနေသည်လေ။ လက်မောင်းကို နို့ကြီးနဲ့ပွတ်ပေးလိုက်တော့ အဖိုးကြီးဖီးလ်တက်သွားပုံပဲ။ လီးတောင်လာတာကို လက်နဲ့ကွယ်ထားရှာသည်။ မိန်းမသဘာ၀ ယောကျ်ားတယောက် စိတ်ကို ဆွပေးနိုင်တာမို့ ကိုယ်ကိုကိုယ်ကျေနပ်မိသည်။

ဦးမောင်မောင်ကတော့ ရွှေစင်ကြောင့်ဒုက္ခရာက်နေလေပြီ။ ကိုယ့်ချွေးမချောလေးကို အင်မတန်လိုးချင်နေမိသည်။ ဘယ်က ဘယ်လိုစရမှန်းလဲမသိ။

စွန့်လဲမစွန့်စားရဲ။ အိမ်မှာ ဟိုဟာမကြီးကလဲရှိနေသေးသည်။ တသက်လုံးမိန်းမတွေနဲ့ကင်းကင်းရှင်းရှင်းနေလာခဲ့တဲ့ကိုယ့်ကိုယ်ကို့ပဲကျိန်ဆဲနေမိတော့တယ်။

အိမ်ကအဘွားကြီးကို တခါမှသစ္စာဖောက်ခဲ့ဘူးသူမဟုတ်။ အခုတော့ ရွှ နေတဲ့ေ ရွှစင်လေးကို ကောင်းကောင်းဆွဲချင်လာသည်။ 

...............................................

သူငယ်ချင်းကောင်း 

ဒီနေ့ ရွှေစင် စိတ်ပြေလက်ပျောက် ရှော့ပင်ထွက်လာလိုက်သည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဘဲ သူမရဲ့ ငယ့်ငယ်လေးတုန်းကသူငယ်ချင်း ထက်ထက် ကိုတွေ့သည်။ ဒီကောင်မက လှလာလိုက်တာ။ ရွှေစင်ပင်မနာလိုဖြစ်မိသည်။

တီရှပ်ကျပ်ကျပ်လေးအောက်က နို့ကြီးတွေက ရုန်းထွက်နေသည်။ square-pants အောက်က ပေါင်တံလေးတွေကသွယ်သွယ်လျလျ။ ထက်ထက်နဲ့အတူဈေးဝယ်ရင်း ထက်ထက်က သူန့အဲ တူနေ့လည်စာစားဖို့ခေါ်သည်။ သူ့ရည်းစားလေးလာခေါ်မည်တဲ့။

ထက်ထက်ရဲ့ရည်းစားရောက်လာတော့ ရွှေစင် အင်မတန်အံ့သြသွားရသည်။ သူ့ခဲအို ဖြစ်နေတာကိုး။မောင်ဝင်းရဲ့မျက်နှာမှာအင်မတန်ချိုသာနေသည်။

ထက်ထက်ကလဲ မောင်ဝင်းကို သိသိသာသာကြီးကို ပွတ်သီးပွတ်သတ်လုပ်နေလေသည်။ စားပြီးတော့ထက်ထက်က သူ့အိမ်လိုက်လာဖို့ခေါ်သည်။ ရွှေစင်ကတော့ အိမ်မှာဘာမှလုပ်စရာလဲမရှိ၊ ရွှေစင်နဲ့ကလဲမတွေ့ရတာကြာပြီမို့လိုက်သွားဖို့ သဘောတူလိုက်သည်။ ထက်ထက်ကမီးဖိုချောင်ထဲမှ ဝိုင်တလုံးယူလာပြီး ဝိုင်သောက်၊ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြလေသည်။ ထက်ထက်မှာအခွေတော်တော်စုံသည်။

အောကားအများစုဖြစ်သည်။ အောကားမကြည့်ရတာ ကြာပြီမို့ ထက်ထက်နဲ့အတူအောကားကြည့်ကြ၏။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကားဖြစ်ရာ ရွှေစင်ရော ထက်ထက်ရောစိတ်ကြွရာလေသည်။ ထက်ထက်က သူ့ပေါင်လေးကိုပွတ်လာတာ ရွှေစင်သတိထားမိတယ်။ ဝိုင်အရှိန်နဲ့ ရီဝေေ၀ဖြစ်နေလို့ ရွှေစင်မတားမိ။

ထက်ထက်လက်လေးကတဖြည်းဖြည်းနဲ့အောက်ဆင်းပြီး ရွှေစင့်ထမိန်စကဒ်အကွဲလေးအောက်တိုးဝင်သွားတယ်။ ရွှေစင်ပေါင်ကို ကမန်းကတန်းစိလိုက်ပေမယ့် ထက်ထက်လက်က ရွှေစင့် စောက်ဖုတ်အုံလေးကို အုပ်ထားလိုက်ပြီလေ။

အတွင်းခံအောက်ထဲလက်တိုးဝင်ပြီး သူမစောက်စိလေးကို ကစားပေးနေတာ ရွှေစင်ငြိမ်ခံနေလိုက်တယ်။အရသာက ကောင်းလွန်းလို့မရှက်နိုင်တော့ဘူးလေ။ အင်္ကျီကိုလှန်ပြီးကိုယ့်နို့တွေကိုယ်နယ်နေမိတယ်။

ကလင်….. ကလင်……. 

အရေးကောင်းတုန်း သောက်ဖုန်းကလာတယ်။ထက်ထက်ကိုလှမ်းဖက်ပြီးတားဖို့လုပ်ပေမယ့် ဒီကောင်မက ချက်ချင်းထသွားတာပဲ။

“ ဟေ့..ရွှေစင်…ရော့…. ”

ထက် လွှင့်ပစ်ပေးလိုက်တာကိုကြည့်လိုက်တော့ ဗိုင်ဗရေတာလေး။ ဒီအချိန်မှာ လီးတချောင်းလိုနေတဲ့ ရွှေစင်အဖို့ ဗိုင်ဘရေတာကလဲမဆိုးပါဘူး။ အတွင်းခံကို ချွတ်ပစ်ပြီး ကိုယ့်စောက်စိကိုယ် ကလိရတော့တာပေါ့။

လီးငတ်နေ တ့အဲ ချိန် အောကားကြည့်ပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဆော့ရတာဖီးလ်ပဲပေါ့။ ရွှေစင် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ အခန်းတခါးပွင့်ပြီး မောင်ဝင်း ဝင်လာတယ်။

ရွှေစင်ပြီးခါနီးဆဲဆဲလေးပေါ့။ ရွှေစင်တော်တော်ရှက်သွားတယ်။ ကိုယ့်ခဲအို အရှေ့မှာ အောကားကြည့်ပြီးဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ထက်ထက်ပြန်ရောက်လာလေရဲ့။

လုံးဝကိုယ်တုံးလုံးနဲ့။ ရွှေစင်ကိုယ်ကိုယ်ကိုပဲ ရှက်ရမလား ဒီမိန်းမအတွက်ပဲရှက်ပေးရမလားမသိတော့ဘူးကြည့်ဦးလေ.. ဖင်တုံးလုံးနဲ့ထွက်လာပြီး မောင်ဝင်းနဲ့ ဖက်နမ်းနေလိုက်တာ။ မောင်ဝင်းကရွှေစင်ဘေးမှာဝင်ထိုင်ပြီး ရွှေစင် ကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ထက်ထက်ကတော့ မောင်ဝင်းပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးပုဆိုးကိုချွတ်ဖို့ကြိုးစားနေလေရဲ့။ မောင်ဝင်းရဲ့အနမ်းတွေကို ခံယူရင်း ရွှေစင်စဉ်းစားနေမိတယ်။

ဒီအချိန်မှာ ထထွက်သွားရမလား။ မောင်ဝင်းပေါင်ကြားကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့

အမယ်လေး . . .နဲတာကြီးမဟုတ်ပါလား

ထက်ထက်ကတော့ အဲဒါကြီးကိုပါးစပ်ထဲ ကြိုးစားငုံနေတယ်။ပြီးတော့ မောင်ဝင်းကောင်းကောင်းမြင်နိုင်အောင် လေးဘက်ထောက်ပြီး သူ့ဖင်လေးကိုကော့ထားပေးလိုက်တာ။

ရွှေစင် ချက်ချင်းပဲ ထက်ထက်လက်ထဲက လီးကြီးကိုဆွဲလုပြီးစုတ်ပေးချင်လိုက်တာ။ မောင်ဝင်းလက်တွေကအငြိမ်မနေပါဘူး။ အခုဆို ရွှေစင့်အပေါ်ပိုင်းတခုလုံးဗလာကျင်းသွားပြီ။

ကိုယ့်မတ်ရဲ့ရှေ့မှာ နို့ကြီးအပြူးသားနဲ့ ရွှေစင်ရယ်လေ..နို့နှစ်လုံးကို အပြန်အလှန် တလှည့်စီ စို့ပေးလိုက်၊ ရင်သားနှစ်မွှာကြားထဲကို လျက်ပေးလိုက် လုပ်နေရာ ရွှေစင်တယောက်လည်း အရသာထူးကို ခံစားလို့လာနေရပြီ ဖြစ်သည်။

“ ရွှေစင် … စကဒ် ချွတ်ပြီး ကိုယ့်လီးကို စုတ်ပေးပါလား. ”

မောင်ဝင်း စကားကို ရွှေစင်မလွန်ဆန်ချင်ပါဘူး။ ပြီးတော့ သူပိုင်တဲ့ လီးတချောင်းလို လုပ်ပြီးအပိုင်စီးထားတဲ့ ထက်ထက်ကို ပညာပြချင်တာလဲပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ.. အခု အချိန်မှာ မောင်ဝင်း လိုး ချင်နေ တာရွှေစင်ပဲဖြစ်ရမှာပေါ့။ ထက်ထက်က ခြင်းထဲကကြက်ပဲ။ လိုးနေကျစောက်ပတ်ကြီး။

ရွှေစင် ကမန်းကတန်းထ၊ စကဒ်ကို ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ထက်ထက်လို ဖင်ကုန်းလိုက်တာဘဲ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လဲယုံတယ်လေ။

ရွှေစင့် အိုး ကထက်ထက်အောက်မလျှော့ဘူးဆိုတာ။ လင်ရှိမိန်းမဆိုပေမယ့် ဖင်ကြီးကတကယ့်ကို တောင့်တုန်း။ ဖင်ကြီးကို ထက်ထက်နဲ့အပြိုင် ကော့ထား ထောင်ထားလိုက်ပြီး လီးကြီးကို တယုတယ စုတ်ပေးလိုက်တယ်။

မောင်ဝင်းရဲ့လီးက သူ့ယောကျာ်းရဲ့လီးထက် အဆမတန်ပိုကြီးတာမို့ ရွှေစင် ရင်ခုန်သံမြန်လာတယ်။ လီးကြီးရဲ့ သွေးပြန်ကြောတွေက တင်းထွက်ပြီး လီးချောင်းကြီးက တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလိုက်တာ။

လီးစုပ်နေရင်းနဲ့တောင် စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေက ပေါင်ခြံတလျှောက်စီးကျနေပြီလေ။ မောင်ဝင်းအတွက် ကတော့ တကယ့်ကို နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပဲ။ မြင်ယောင်ကြည့်ပါဦး။

တကယ့်ကို အလန်းလေးနှစ်ယောက် သူ့လီးက လု စုတ်ပေးနေလိုက်တာ။ တယောက်က နို့ကြီးကြီး၊ သူ့မရီးက ဖင်ကြီးကြီးနဲ့။ လေးဘက်ထောက်ပြီး လီးစုတ်ပေးနေကြတာမို့ ဖင်ကြီးတွေကတော့ လန်ထွက်နေတာပါပဲ။ ဒီပုံစံက တကယ့်ကို အားရစရာပါ။အနေအထားက သူ့အမိန့်ကို ကျိုးနွံတဲ့ပုံပေါက်တဲ့ အပြင် ပြီးရင် စိတ်ကြိုက်အနေအထားပုံစံမျိုးစုံနဲ့ ကမ်းကုန်အောင်တွယ်ပစ်နိူင်တဲ့ အိုးကြီး၂လုံးကို ကောင်းကောင်းတွေ့နေရတာမို့ လီး တင်မဟုတ် မျက်လုံးမှာပါ အရသာရှိတယ်။ သူ့မရီးကိုတော့ ဒီနေ့ သူကောင်းကောင်း သမ ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ 

ဟုတ်ပ.. ရွှေစင့် အိုးကြီးက တကယ့်ကိုရှယ်ဘဲ။ သူ့အစ်ကို ကောင်းကောင်းမဖြိုရသေးပုံပဲ။ ဒီနေ့တော့သူစားဖို့ဖြစ်လာပြီပေါ့။ ပြီးတော့ ထက်ထက်ကိုလဲ ကောင်းအောင်လုပ်ပေးရဦးမှာပေါ့… ဒီဆော်လေးက တိမ်းတိမ်းပွေပွေနေတတ်တဲ့ သူ့ကို နားလည်ပေးတဲ့အပြင်အခုဆို သူ့သူငယ်ချင်းမလေးကိုပါ ခေါ်လာပေးတယ်လေ။

မောင်ဝင်းက ရွှေစင် တို့၂ယောက်ကို လီးစုတ်တာ ရပ်ခိုင်းပြီး အိပ်ခန်းထဲသွားဖို့ခေါ်လိုက်တယ်။ ငနဲသားကသူငယ်ချင်းမနှစ်ယောက်ရဲ့ဖင်တင်းတင်းကြီးတွေကို လက်တဖက်ဆီနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်းအိပ်ရာထဲခေါ်သွားတယ်။

အိပ်ရာထဲရောက်တာနဲ့ရွှေစင့်ကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားခိုင်းပြီးတက်ချတော့တာပါဘဲ။ သူမ  ခံနေကျလီးထက်ကြီးနေတဲ့ လီးတချောင်းမို့ရွှေစင် အံကြိတ်ခံနေရတယ်။ သူမရဲ့စောက်ပတ်နံရံလေးတွေ တဖြည်းဖြည်း ကျယ်ထွက်လာတာကို ခံစားမိတယ်။ လီးတဆုံးဝင်သွားပြီဆိုတာနဲ့ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆောင့်လိုးတော့တာ။ စောက်ရည်တွေ တရကြမ်းထွက်နေလို့သာတော်တော့တယ်။ ထက်ထက်ကတော့ မောင်ဝင်းဖင်နောက်မှာမှောက်ပြီး မောင်ဝင်းရဲ့ဂွေးဥတွေကို စုပ်နေလေရဲ့။ တခါတလေရွှေစင့်ဖင်ပေါက်ကလေးကိုပါလျက်ပေးတတ်တယ်။

“ အ…အင့်အင့် ၊ ကိုရယ် ”

“ ရွှေစင် နာသွားလားဟင် ”

အသခဲ ိုက်အောင်ကောင်းနေတဲ့ အချိန်မို့ ရွှေစင်ခေါင်းကို ကမန်းကတန်းခါရမ်းရင်း မောင်ဝင်းရဲ့ခါးကိုခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ချိတ်လိုက်တယ်။ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လိုးပေတော့ဆိုတဲ့သဘော။ သူကလည်း တရှုးရှုးတရှဲရှဲနဲ့ဆက်တိုက်ဆောင့်နေတာ ဖွတ်ကနဲ ဖတ်ကနဲ အသံတွေဆူညံနေတာပဲ။

“ အား.. ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ “

လို့ ပြောရလောက်အောင် ရွှေစင် အရှက်မကုန် သေးပေမဲ့ ရွှေစင် ပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေ ပွက်ကနဲထွက်ကျလာတော့တာပေါ့။

ရွှေစင်ကျေနပ်အောင်ဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ပြီး ထက်ထက်ကို အလှည့်ပေးဖို့မောင်ဝင်းစဉ်းစားလိုက်တယ်။

အခုဆိုရင် ရွှေစင်ဟာ သူလိုးဖူးတဲ့မိန်းမဖြစ်သွားပြီး သူ့လီးကိုလဲ စွဲသွားလောက်ပြီလေ။ မောင်ဝင်းဟာ သူ့လီးကို ကြီးအောင်အမြဲလုပ်နေတတ်ပြီး အချိန်ကြာကြာလဲဆွဲလိုးနိုင်သူမို့ သူနဲ့ ပြတ်သွားတဲ့ ရည်းစားဟောင်းတေေွ တာင် လမ်းကြုံရင် သူ့ကို ကုန်းသွားကြရတာပါဘဲ။

“ ထက် လေးဘက်ထောက်လိုက် ” 

ဒီစကားကို စောင့်နေသူမို့ ထက်ထက် ချက်ချင်းဘဲ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ကုန်းပေးနေသော ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီးကို ထိုးလိုက်တော့

“ အမလေး … အင့် အင့် ”

စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေတာမို့ တချက်ထဲနှင့် တဆုံးဝင်အောင် ထိုးချပြီးဆောင့်လိုးလိုက်တော့သည်။ဆောင့်နေရင်းလည်း ဖြူးဖွေးဖွံ့ထွားသော တင်ပါးကြီးများကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်လိုက်၊ နို့အုံများကိုလှမ်းဆွဲလိုက်နှင့်ကောင်းကောင်းကြီး လိုးနေတော့သည်။

“ ရှူး ….. အား ကျွတ် ကျွတ် ”

“ ဆောင့် ဆောင့် အား ”

“ အား အား ဟင်း ”

မောင်ဝင်း၏ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ထက်ထက်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သည့် အနေအထားကိုပင်ရောက်နေပြီ။ ရွှေစင်မှာ တဏှာရမ္မက်အရမ်းထန်ပြင်းနေသည့်အပြင် တခြားမိန်းမတစ်ယောက်လုပ်တာကိုမိမိလည်းကျန်မနေပဲလိုက်လုပ်ချင်သည့်စိတ်ကြောင့် အမောမပြေသေးသည့်ကြားက ထပြီးထက်ထက်နှင့်ယှဉ်ကာ ဖင်ထောင်ပေးလိုက်သည်။

ရွှေစင် စိတ်တွေ ထ နေပြီဆိုတာ သိတဲ့မောင်ဝင်းက ချက်ချင်းဘဲ လီးကို ရွှေစင့်စောက်ပတ်ထဲပြောင်းသည်။ လီးတချောင်းထဲကို မျှ ခံနေရတဲ့ ကောင်မနှစ်ကောင်ကို မျှမျှတတလိုးပေးဖို့ ဖင်ကြီးတွေကို

ပူးကပ်နေအောင်နေရာချပြီးတယောက်အချက် ၅၀ စီဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ဖင်တုံးကြီး၂တုံးပူးကပ်နေပြီဖြစ်တဲ့ ကောင်မ၂ကောင်က လျှာချင်းတောင်ပလူးနေလေရဲ့။

ထက်ထက်ကတော့ ကိုယ့်စောက်စိကိုယ် ပြန်ကလိနေသေးတယ်။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ဖင်ကြီးတွေလှိုင်းထ သွားတာကို တွေ့နေရတာမို့မောင်ဝင်းတယောက်သုက်လွှတ်ချင်လာတယ်။

ရွှေစင်အတွက် အမှတ်တရဖြစ်သွားအောင် မျက်နှာပေါ်မှာ ပြီးပေးဖို့

“ ဒူးထောက်လိုက်ကြစမ်း ”

အမိန့်နာခံတတ်တဲ့ အရုပ်လေးတွေလို ရွှေစင်တို့ ဒူးထောက်လိုက်ကြတယ်။ မောင်ဝင်းက သူ့လီးကို ခပ်ပြင်းပြင်းဂွင်းတိုက်လို့…ခဏနေတော့ သူ့လီးတုတ်တုတ်ကြီးထဲက လရည်တွေပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ ပထမတော့ ထက်ထက်မျက်နှာပေါ်။ ချက်ချင်းဘဲ ရွှေစင့်မျက်နှာပေါ် ရွှေ့လိုက်တာ။ လရည်တွေက အများကြီးမို့ ပါးစပ်ထဲဝင်ရုံမကဘူး မျက်နှာပေါ် ဆံစပ်တွေပါ စင်ကုန်ပါတယ်။ ရွှေစင်အဖို့ မျက်နှာပေါ်မှာ အပြီးခံရတာ အသစ်အဆန်းတခုပါဘဲ။ ပြီးတော့လီးပျော့ပျော့ကြီးနဲ့တောင် ရွှေစင့်ပါးကို ရိုက်လိုက်သေးတယ်။

ရွှေစင်နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ။ ဈေးဝယ်ဖို့ထွက်လာတာ အလိုးခံနေရင်းနဲ့အိမ်ပြန်ဖို့နောက်ကျနေပြီ။သူမနေတာက ယောက်ခမတွေအိမ်မို့နောက်ကျလို့မဖြစ်။ မျက်နှာသစ်ရင်းကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာကပေပွနေတာပဲ။ အဆိုးဆုံးမှာ ဆံနွယ်တွေက သုက်ရည်တွေ၊ ချွေးတွေနဲ့ ပူးကပ်နေတာ။

ဘယ်လိုမှ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင်လုပ်လို့မရတော့။ မျက်နှာသစ်ပြီးထွက်အလာ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ မောင်ဝင်းက ဘောင်းဘီတိုနဲ့ထိုင်နေတာတွေ့သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရွှေစင်ရှက်နေသေးသည်။ မျက်နှာဘယ်လို ထားရမလဲ မသိ။

“ ရွှေစင်ပြန်တော့မလို့လား ”

“ အင်း… ဟိုကောင်ကော ”

“ မောပြီး အိပ်နေပြီ ”

ပြောပြောဆိုဆို ရွှေစင့်ကို ဖက်ပြီး အနမ်းမိုးများရွာချလိုက်လေသည်။

“ ကိုယ် ရွှေစင့်ကို နောက်တချီလောက် ထပ်လိုးချင်သေးတယ်၊ လိုးရတာ မဝသေးဘူး ”

“ အာ နောက်ကျနေပြီဟ၊ နင့်အမေကြီးက ပွစိပွစိနဲ့ ”

မောင်ဝင်းက ကိုယ်လိုချင်တာရအောင်ယူတတ်သူဖြစ်သည်။ ရွှေစင့်ကို စတွေ့ စကထဲက ထမိန်လှန် ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ချ ချင်နေတာမို့

“ ထမိန်လန်ပြီးကုန်းပေးကွာ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးလိုးချင်လို့ ”

ရွှေစင်လည်းမတ်တတ်ရပ်လျှက်ပဲ လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ အတွင်းခံကို ဒူးခေါင်းလောက် တွန်းချပြီးနောက် သူ့လီးကြီးဝင်လာတာပဲ။

“ စောက်ပတ်လေးကို ဖြဲထားပေး ”

ရွှေစင်လဲ စကားများမနေတော့ဘဲ ဖင်ကို ကော့ထုတ်၊ လက်ကို နောက်ပြန်ပြီး စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲပေးလိုက်တယ်။

“ အွန့်… အား၊ ကျွတ် ကျွတ် ”

“ ရွှေစင်ရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ စီးနေတာပဲ၊ ကိုယ်တော့ ရွှေစင့်စောက်ပတ်ကို အရမ်းခိုက်သွားပြီ ”

“ အင့် အင့် အား ”

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို သွင်းပြီး ပြန်ဆွဲနုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ဖုတ် အကွဲ ဘေးသားတွေပါ ပါ သွားတယ်။ရွှေစင်လည်း ဖင်ကြီးကိုတောင် နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေမိတယ်။ မောင်ဝင်းက ရွှေစင့်အကျီ ၤပေးကနေနို့တွေကို ဆုပ်ချေနေတာကြောင့် အကျီ ၤတွေလဲ ကြေကုန်ပါပြီ။ သူက အားရပါးရဆောင့်ပြီးလိုးနေရာက အရှိန်လျှော့သွားတာကြောင့်

“ ကိုယ် မောသွားပြီလားဟင် ”

“ ဟုတ်တယ် ရွှေစင်ရယ်၊ ဟူး.. ရွှေစင်အပါ်က တက်ဆောင့်ပေးနော် ”

ရွှေစင်လည်း မငြင်းတော့ဘဲ ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးပေါ်မှာ ကားယားခွထိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကာ လီးထိပ်ပေါ် တေ့ ထိုင်ချလိုက်တော့ ဖွပ်ကနဲ ဝင်သွားတော့တာပေါ့။စောက်ပတ်က လိုးသားကျသွားပြီမို့ ချောချောမွေ့မွေ့ပဲ ဝင်သွားတာပေါ့။ ရွှေစင်လည်းအပေါ်ရောက်တာနဲ့ စိတ်ပါလက်ပါ ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်နဲ့။

“ အင့် အင့် အား ”

“ ဆောင့် ရွှေစင် ဆောင့် ၊ အသားကုန်သာဆောင့် ”

မောင်ဝင်းက အောက်ကနေပြီး ရွှေစင့်ဖင်တုံးကြီးကို တဖြန်းဖြန်းရိုက်လိုက်၊ အောက်ကနေခပ်ကြမ်းကြမ်းပြန်ဆောင့်ပေးလိုက်နဲ့ အရသာယူနေပါတယ်။ တခါတလေများ ရွှေစင် ဖင်ဝလေးကိုလက်ညှိုးလေးထိုးထည့်ဖို့ ကြိုးစားနေတာကြောင့် ရွှေစင်ခမျာ အသည်းတယားယား။

လောကကြီးကို မေ့လောက်အောင်အချက်ပေါင်းများစွာ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးချိန်မှာ လီးကြီးထဲက လရည်တွေဟာ ရွှေစင်စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းဝင်သွားပါတော့တယ်။ ရွှေစင်လဲ လရည်ထွက်တာကို သိသိချင်းစောက်ခေါင်းထဲကို လီးတချောင်းလုံး အဆုံးထိဝင်အောင် အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ချထိုင်ပေးလိုက်တာစောက်ခေါင်းလေးတလျှောက် လီးကြီးပွတ်တိုက်တိုးဝင်သွားတာမို့ အီစိမ့်နေတာပါဘဲ။

“ ဗွတ် ဗွတ် ”

ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးထားလို့ စောက်ခေါင်းထဲက လေတွေပြန်အံထွက်နေပါပြီ။

“ ရေဆေးမလို့လား ”

“ အင်းပေါ့ ”

“ မဆေးပါန့ ဲ ချစ်ရယ်၊ ကိုယ့် လရည်တွေယူပြီးပြန်နော် ”

“ အာ ကိုယ်ကလည်း တမျိုးကြီးပဲ။ မသွားချင်ပါဘူး။ ”

ရွှေစင်ခမျာ ငြင်းလို့မရနိုင်တာကြောင့်ရော၊ မောင်ဝင်းကချွဲနေတာကြောင့်ရော ဒီလိုပဲပြန်ဖို့စဉ်းစားရတော့သည်။ခုနင်က အနှိုက်အညစ်ခံထားရလို့ ကြေမွနေတဲ့ အင်္ကျီလေးကိုအတတ်နိုင်ဆုံးပြန်ပြန့်အောင်ကြိုးစားရသေးသည်။

စကဒ်ထမိန်ကလဲ တွန့်ခေါက်ပြီး တချို့နေရာမှာ သုက်ရည် အကွက်တွေက ကော်လို ကပ်လို့။ထက်ထက်အခန်းကပြန်လာတော့ တော်တော်နောက်ကျနေပြီ။ မောင်ဝင်းကို လိုက်ပို့ခိုင်းဘို့ကလဲ ယောက်ခမကြီးသိရင်ကွိုင်။ သူတို့သား ငယ်ငယ်လေးကို မြူဆွယ်တယ်ဖြစ်ဦးမယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယောက္ခထီးကြီး ဦးမောင်မောင်ကိုယ်တိုင်တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။ ရွှေစင်ရှက်လိုက်တာလေ။ မျက်လုံးချင်းတောင် မဆိုင်ဝံ့ဘူး။ တော်သေးတာက ယောက်ခမကြီးသာတွေ့သွားရင်သွားပြီ။ သူ့ပါးစပ်ကိုအကြောက်ဆုံးဘဲ။ ရွှေစင့်ပုံကလဲ တော်တော်ရုပ်ပျက်နေတာ။ အင်္ကျီ၊ထမိန်တွေကကြေမွလို့ ဆံပင်တွေ၊ ထမိန်မှာရော သုက်ရည်ပေနေတဲ့နေရာတွေ။ ပေါင်ကြားမှာတောင်ခုထိစိုစိစိအရည်တွေပါလာသေးတယ်။

သေသေချာချာကြည့်လိုက်ရင် ကောင်းကောင်းအဆွဲခံလာရတဲ့ မိန်းမမှန်းသိသာတယ်။ဦးမောင်မောင်ကလဲ သူ့ချွေးမကို အမြဲ စူးစိုက်ကြည့်နေတော့ တွေ့ပြီပေါ့။ လီးကထောင်းကနဲထောင်ထွက်လာတာမို့ ခါးကို ခပ်ကိုင်းကိုင်းလုပ်ထားရတယ်။ အဘွားကြီးဒေါ်မိမိကလဲ ရေချိုးနေလို့ဦးမောင်မောင် ကောင်းကောင်း ငမ်း ပါလေရော။ အိမ်ထဲဝင်သွားတဲ့ ရွှေစင်၏ နောက်ပိုင်းကို ကြည့်ကာဦးမောင်မောင် တယောက် စိတ်မောရပြန်သည်။ လှနိုင်လွန်းသော တင်သားများ။ တနေ့အဲ့ဒီအိုးလှလှလေးကို လိုးဦးမည်ဟုလည်း စဉ်းစားလိုက်မိသည်။ အခုတော့ သူ့အတွက်ပဟေဠိဖြစ်နေတာကသူ့ချွေးမချောလေး ဘယ်သူ့ကို သွား ကုန်း လာတာလဲ ဆိုတာပါပဲ…။

ဦးမောင်မောင် မကျေနပ်သည့်တချက်မှာ ကိုယ့်သား၏ မိန်းမသည် လီးဆာလာသည့် အခါတွင်တစိမ်းယောကျ်ားတယောက်ကို သွားကုန်းနေတာကိုဖြစ်သည်။ ဒီအိမ်မှာ နီးနီးကပ်ကပ်နေသည့်ယောကျ်ားရင့်မာကြီးတယောက်ရှိရဲ့နဲ့။ မိမိအနေနဲ့ မစွမ်းပေမဲ့ သန်သေးသည်။

........................................................................

မမျှော်လင့်ခြင်းများ

ရွှေစင်မှာ နောက်ပိုင်းရက်များတွင် စိတ်များ ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိနေသည်။ အမှန်အမှားကို ကွဲကွဲပြားပြားနားလည်ပါလျက် မိမိခန္ဓာကိုယ် က ဖောက်ပြန်နေသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှပင် တဆစ်ဆစ်ဖြစ်နေသည်။

မတ် ဖြစ်သူနှင့် နေ့တိုင်းသွား အိပ် နေပါက တချိန်ချိန်လူမိတော့မည်။ မောင်ဝင်း၏ လီးနှင့်မိမိယောကျ်ား၏လီးကို နှိုင်းယှဉ်မိသောအခါ တွင်လဲ မိမိ၏လင်သားကို အထင်သေးလာသည်။ ဒီအိမ်မှာဆက်နေလို့ ကလဲ ဦးမောင်မောင်ကို ခြင်ထောင်ထဲ သိမ်းသွင်းမိတော့မည်။ ဒါမှမဟုတ်လဲရေချိုးခန်းထဲပေါ့လေ။

ဦးမောင်မောင်မှာ ရွှေစင် အမူအရာပျက်နေတာကို သတိထားမိလာသည်။ သူနှင့်လက်မောင်းချင်းထိမိတာကို ပင် ရွှေစင် ရှက်သွေးဖြာသွားတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရွှေစင်ကို ပိုပြီးမထိခလုတ် ထိခလုတ်လုပ်လာသည်။ ရွှေစင် ထမင်းဝိုင်းပြင်နေတာမျိုး ဆိုပါက နောက်မှလီးနှင့် မသိမသာထောက်ထားပေးတတ်သည်။

ရွှေစင်အနေနဲ့လဲ လီး ဆာနေသူမို့ ဦးမောင်မောင်လီးကို ပင် ကုန်း မည့်အနေအထားရှိသည်။ သို့သော်အခြေအနေအချိန်အခါက မပေး။ ဒါနဲ့တနေ့တော့ ဦးမောင်မောင်အတွက် အခွင်ကထူးကြီးပေါ်လာ၏။ဒေါ်မိမိ၏အမျိုးတယောက်ဆုံးလို့ အဘွားကြီးမှာ နယ်ကို ခဏသွားမည်။ ဦးမောင်မောင်၏တာဝန်မှာကားဂိတ်ကို လိုက်ပို့ပေးရန်ဖြစ်၏။ အဘွားကြီးမရှိတဲ့နောက် ရွှေစင်လေးကို ဆွဲ စား ဖို့ပဲကျန်တော့သည်မဟုတ်လော။ သူ့သားမောင်ကျော်မှာ ဒီနေ့ပြန်လာတော့မှာ မို့အချိန်တော့ သိပ်မရ။

သို့သော်ရသမျှအချိန်အတွင်း အကောင်းဆုံးကြိုးစားရန် ဦးမောင်မောင်ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ဦးမောင်မောင်တို့ ကားဂိတ်သွားကတည်းက ရွှေစင်စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ဦးမောင်မောင်ပြန်ရောက်လာရင်သူမကို လိုး ဖို့ကြိုးစားမှာသေချာသည်။ သူမကလည်း လိုက်လျောလိုက်ဖို့ပင်စဉ်းစားထားပြီးပြီ။

ယောက္ခထီးကြီးကိုလဲ သူမမြည်းကြည့်ချင်နေသည်။ ဒီနေ့နေ့လည် သူမ အမျိုးသားပြန်လာမည်။တနေ့တည်းနှင့် သားအဖ၂ယောက်လိုးတာခံရမှာ တွေးကြည့်ရင်းနဲ့ ပင် စောက်ရည်ရွှဲလာသည်။ အင်္ကျီကိုလဲ အပါးပင် ဝတ်ထားလိုက်သည်။ သို့သော်လည်းမမျှော်လင့်တာတွေဘဲဖြစ်တတ်တဲ့ေ လာကကြီးရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း…..

ဆလင်း ဒီနေ့တော်တော်တင်းနေသည်။ အိမ်ကမိန်းမက ပိုက်ဆံမရှိတော့ဘူးဆိုပြီးရစ်သည်။ရေသန့်ပို့တဲ့က ုလားယူထားမှတော့ ပိုက်ဆံရှိမလား။ ဒင်း သိဖို့ကောင်းတယ်။အလုပ်နောက်ကျလို့ သူဌေး ကကော သည်။ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင် စောက်ကုလားတွေ ဘာဖြစ်တယ်၊

ညာဖြစ်တယ်ဆိုပြီးအဆဲခံလိုက်ရသေးသည်။ အသားမဲတာနဲ့ဘဲ လူလူချင်း ခွဲခြားဆက်ဆံနေကြတာကိုး။ဒီတိုက်ခန်းပေါ်ရေသန့်ပို့ရတာတော်တော်ပင်ပန်းသည်။ရေသန့်ဘူး ဘယ်ညာ ထမ်းပြီးတက်ကြည့်ကြဦး။ သောက်ကောင်းလုပ်ပြီး လေးလွှာမှာနေကြတာကိုး။ ဘဲလ်တီးလိုက်တော့ တံခါးလာဖွင့်ပေးတ့ ဲ မိန်းမက တော်တော်ချောတယ်။

“ အချိန်မရှိ အချိန်ရှိဟယ် ” 

ဆိုပြီး စူပုပ်နေတဲ့ မျက်နှာကြီးနဲ့ဖြစ်သည်။

“ လာ လာ မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်ထားသွားပေးစမ်း ”

ခြေထောက်တွေကို ဆောင့်လို့ ရှေ့ကလမ်းပြသွားတယ်။သူမ၏ ဖင်တုံးကြီးတွေတုန်ခါသွားတာကြည့်ရင်း ဆလင်း တံထွေးသာမျိုချနေမိသည်။ ဒီဆော်ကြီးကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေခွ လိုး လိုက်ရရင်တော့ သေပျော်ပါပြီလို့တွေးမိသည်။ပိုက်ဆံပေးတော့ တထောင်တန်ပဲရှိသတဲ့။ ဆလင်းလဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ညစ်နေတာမို့အကြွေယူလာဖို့မေ့သွားသည်။

ငွေလေးရာ ဒီလေးလွှာကို နောက် တခါတက် လာပြန်ပို့ပေးရဦးမှာလား။ ဒီနေပူကြီးထဲမှာ….ကောင်မရဲ့စောက်ခွက်ကို ဖြတ်ပြီး လက်ပျံကျွေးလိုက်သည်။ ဆလင်းအတွက်တော့ရိုးနေပြီ။ အိမ်က မိန်းမကို မူးပြီးရိုက်နေကျ။ တံခါးကို ခပ်မြန်မြန်ပိတ်ပြီး ဂလန့်ထိုးလိုက်သည်။ ဒီအိမ်က ကား အောက်မှာမရှိတေ့ွ ခ့ြဲပီးသား။

ရွှေစင့်ခေါင်းထဲမှာ ကြယ်တွေ၊ လတွေ မြင်သွားသည်။ နာလိုက်တာလဲ ပြောမနေနဲ့တော့။မူးဝေပြီးနေရာမှာဘဲလဲကျသွားသည်။ ကုလားကရွှေစင့်ကို ပွေ့ချီလာသည်။ ဦးမောင်မောင်တို့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဝုန်းကနဲ ပစ်ချလိုက်သည်။ ကုလားက ရွှေစင့် အင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲပစ်သည်။

ရင်ဘတ်ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူ ရွှေစင်၏ လှပပြည့်တင်းသော ရင်အစုံမှာ လှပစွာပြူးထွက်သွားသည်။ ဖြူဝင်းသော အသားအရည် ပိုင်ရှင်ဖြစ်သောကြောင့် ရင်သားများမှာပိုမို ဖြူဝင်းကာအလွန်လှနေသည်။ ရွှေစင်မျက်နှာလေးမှာ နီမြန်းလျက် မျက်ရည်များ ပြည့်နှက်နေသည်။

“ ဘာလုပ်တာလဲ.. အဟင့် ”

“ ပါးစပ်ပိတ်ထား ပါးထပ်ရိုက်ပစ်လိုက်မယ် ”

ဒီကုလား သူ့ကို ဗျင်းတော့မယ်ဆိုတာ ရွှေစင်သိပေမယ့် သိပ်မရုန်းရဲတော့ ပါဘူး။

“ မလုပ်ပါနဲ့ …ငါ့မှာလင်ရှိတယ် မကောင်းပါဘူး ”

မသိစိတ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြုကျင့်ရသည်ကို အရသာတွေ့တတ်သော ဆလင်း အဖို့တော့ တောင်းပန်သံများကို သနားရမည့်အစား နားဝင်ပီယံဖြစ်သော သီချင်းသံအဖြစ်သာ ခံစားနေရလေသည်။

ထို့နောက် ဆလင်းက ရွှေစင်၏ နုနုရွရွ ပါးပြင်လေးကို ဖျန်းခနဲ ဖြတ်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။ယောက်ျားကြီးတယောက်၏ အားအပြည့်တော့ သုံးထားခြင်းမဟုတ်။ နာကျင်မှုကို ခံစားရုံလောက်သာ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ရင်သားအစုံအား ဆုပ်နယ် ခြေမွလိုက်သည်။

အတင်း ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်သောကြောင့် အရသာမရှိဘဲ နာကျင်ခြင်းကိုသာခံစားလိုက်ရသည်။ငြင်းဆိုတောင်းပန်ရန် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း နားလည် ထားသောကြောင့် ဘာမျှ မပြောဘဲ ပြုသမျှကို နုနေရရှာတော့သည်။

ကုလားကရွှေစင့် ပေါင်ကြားမှာနေရာအသေအချာယူပြီး နို့ကြီး၂လုံးကို ကုန်းစို့တယ်။ အားနဲ့စို့လိုက်လို့ love bite တွေပါ ထင်ကုန်တယ်။ စောက်ပတ် အဝကိုလီးထိပ်နဲ့အသေအချာထောက်ထားမို့စောက်ရည်များ စိမ့်ကျလာလေပြီ။

“ လေးဘက်ထောက်ပေးစမ်း ”

ဟုပြောလိုက်ရာ ရွှေစင်လည်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့် ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်ရသည်။ ကြောက်စိတ်ဖြင့် တုန်တုန်ရီရီလေး ဖြစ်နေရှာပုံက တမျိုးကြည့်ကောင်းနေပြန်သည်။ အလိုမတူရင် လေးဘက်ထောက်ခိုင်းဖို့ မလွယ်ဘူးဆိုပေမယ့်မြန်မြန်ပြီးသွားမှအေးမှာမို့ ရွှေစင်ပြောသလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်။

လူကြီးတွေပြန်ရောက်လာရင် သူမ ဘဝပျက်သွားနိုင်တယ်လေ။

“ နင့်ဖင်ကြီးကို ကော့နိုင်သမျှကော့ပေးစမ်း.. အားပါး ကောင်းလိုက်တဲ့ အိုးကွာ.. ”

ပြောပြောဆိုဆို ပြည့်တင်းစွင့်ကားသော တင်ပဆုံကြီးကို ဖြန်းခနဲ ရိုက်ချလိုက်သည်။ ဖြူဖွေးသော တင်ပါးမှာနီရဲသွားတော့သည်။

ထို့နောက် ပြည့်တင်းသော တင်ပါးကြီးကို ကိုင်ကာ နေရာယူလိုက်သည်။တောင်မတ်နေသောလီးကြီးက ရွှေစင်၏ စောက်ဖုတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်မိတော့သည်။ဆလင်း၏လီးကြီးမှ မာတောင့်နေခြင်း၊ ခါးအားသန်လှခြင်းတို့ကြောင့် တချက်ထဲနှင့် အဆုံးဝင်သွားလေ၏။

“ အား.. အား.. နာလိုက်တာ … အတင်းမလုပ်ပါနဲ့.. အဟင့်အဟင့်….. အမလေး… အား … ဟင့် … ဟင့်”

တောင်းပန်တိုးလျှိုးသံက သနားစရာ မဖြစ်ဘဲ သူ့ရဲ့စိတ်ကို ပိုဆွပေးသလိုသာ ဖြစ်နေလေတော့သည်။ထို့ကြောင့် နို့ကြီးတွေကို ဆွဲကာ ဆက်ခါဆက်ခါသာ ဆောင့်ပေးနေ၏။မရွှေစင်မှာ အရုပ်ကြိုးပြတ်ဖြစ်ခါ ဖင်ဘူးတောင်းပင် ထောင်နေလေပြီ။

သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာ မွေ့ရာနှင့်ထိနေလေပြီ။ မကြာပါချေ ရွှေစင်တယောက်လည်းစိတ်ပါလာပြီး ကာမရည်ကြည်များ မတရားထွက်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် လိုးအားက ပိုမိုကောင်းလာပြီးဆလင်း မှာပြီးလုပြီးခင် ပင်ဖြစ်လာရတော့သည်။ ဒါပေမယ့် ပြီးလို့ဘယ်ဖြစ်ဦးမလဲ…။ ဒီမိန်းမမှာ လိုးစရာ အပေါက်သုံးပေါက်တောင်ရှိတာ။ ဒီလို ဖင်ကြီးကြီးဆော်မျိုးမှ ဖင်မချရင် ဆလင်း ငမိုက်သားဖြစ်တော့မည်။ထို့အပြင် ဆလင်းလို ကုလားတကောင်အဖို့ ဒီလို ဖြူဖြူတောင့်တောင့်လေးကို ဖင်လိုးခွင့်ရရန်အခွင့်အရေးမှာ နည်းလှသည်မဟုတ်ပါလား။

ဆလင်းမှာ ရွှေစင့်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ပြီး စောက်ပတ်လေးကို ရက်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် စောက်စိလေးကို ရက်ပေးလိုက်ရာ ရွှေစင် ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည်။ စောက်ပတ်ရဲ့ပွင့်လွှာလေးတွေကို ကိုက်လိုက် ၊ ဖင်ဝလေးကိုရက်ပေးလိုက်လုပ်နေရာ ရွှေစင်မှာကိုယ့်နို့တွေကိုယ်ပြန်ဖြစ်ညှစ်နေရတော့သည်။ ဘယ်မိန်းမက စောက်ပတ်ကို အရက်မခံချင်ဘဲရှိပါ့မလဲလေ။ စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့စုတ်ပေးနေရင်း စောက်ပတ်ထဲ လက် ၂ ချောင်းပူးပြီးကလိပေးလိုက်တော့

“ အား၊အား … ဟင်း… ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲ ”

ရွှေစင့် ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ပေါ်လာတဲ့ ခရေပွင့်ကလေးကို ဝိုင်းပြီး ဝလုံးလေးတွေရေးပေးနေတယ်လေ။

ပြီးတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်၂ချောင်းပူးထဲ့ပြီး ကလိနေတယ်။ လီးကြီးနဲ့ဖင်ဝကို တေ့လိုက်ပြီး လီးတန်းလန်းနဲ့တေ့ရက်ကြီးမှာ ဖင်ကို ပွတ်သပ်နေသေးတယ်။ ဒစ်ကြီးတခုလုံးကို ထည့်လိုက်တော့ ဖင်ဝတခုလုံးပူတက်သွားတာပဲ။

“ မလုပ်ပါနဲ့ .. ပြန်ထုတ်လိုက်ပါ … မလုပ်ပါနဲ့ အား….. အား ”

ရွှေစင် ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းလိုက်တော့ လီးက မကျွတ်ထွက်သွား ပဲ ပိုပိုပြီး ကျွံဝင်လာတယ်။နာလိုက်တာမှ အရမ်းဘဲ။ အရည်မှမထွက်တဲ့ဟာကို။လီးကြီးကကြီးလွန်းပြီး မဟားဒရားလုပ်နေတာမို့ ဖင်ဝလေးပါကွဲထွက်သွားတယ်။ရွှေစင်လုံးဝမခံနိုင်တော့ဘူး။

ရုန်းလို့ကလဲမရဘူး။သေလုမျောပါးဘဲ။ ကုလားက တော့ ဖင်အပျိုလေးကို ပါကင်ဖွင့်လိုးနေရတာမို့အရသာရှိမှာပေါ့လေ။

“ တော်ပါတော့ရှင်… ကျမ သေပါတော့မယ် … နာလွန်းလို့ပါ ”

ဆလင်းလည်း ဘာမှပြန်ပြောမနေဘဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီး ဖင်ခေါင်းထဲမှာပင် သုက်လွှတ်လိုက်၏။ ဖင်ဝနှင့်ဖင်ခေါင်းနံရံတလျှောက် ကွဲပြဲသွားသော နေရာလေးတွေအတွက် ကော် ထည့်ပေးလိုက်ခြင်းပင်။ဆလင်းမှာ ပြီးသွားသော်လည်း လီးကြီးမှာ သိပ်မကျသေးပေ။ ခပ်မာမာပင်ရှိနေသေးတာကြောင့်ဆော်ကြီးကိုပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ကျင်းစိမ် ကာ အမောဖြေနေလိုက်သည်။

ထိုခဏမှာပင် အိပ်ရာဘေးကဖုန်းမြည်လာတာကြောင့်…

“ ဖုန်း ကိုင်လိုက်စမ်း ”

ဒါ ဆလင်းသက်သက်ရစ်လိုက်ခြင်းပါ။ ရွှေစင်ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ပင် စကားပြောခွက်ကိုမလိုက်သည်။

“ ဟလို.. ”

“ အင်း .. ရွှေစင် ကိုယ်ပါ၊ ပြန်ရောက်ပြီ လေဆိပ်မှာ ”

“ ကို့ ကိုလာကြို လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အဖေတို့မရှိကြဘူး ”

သူ့လင်နဲ့ စကားပြောနေတဲ့ မိန်းမကို လိုးချင်လာတာမို့ ဆလင်းလီးက ချက်ချင်းမာတောင့်လာတယ်။ရွှေစင့်စောက်ခေါင်းထဲက လီးကြီးပြန်မာလာတာကို သတိထားမိတယ်။

“ ကိုယ်… အင့် … ကားဌားပြီး ပြန်…. အ… ပြန်ခ့လဲ ိုက်နော်… အ ”

အခုဆို ခပ်ပြင်းပြင်းလိုးနေပြီဖြစ်တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြားမှာ အင့်ကနဲ အိကနဲ အသံမထွက်မိအောင် ရွှေစင်သတိထားနေရတယ်။ ဆီးစပ်နှစ်ခု ပူးကပ်သွားတိုင်း တဖတ်ဖတ် အသံတွေကတော့ ထွက်နေလေရဲ့။

“ ရွှေစင် နေကောင်းရဲ့လားဟင် ”

“ မကောင်းဘူး…. …. ကိုယ် အု .. မြန်မြန်…..ပြန်လာနော်.. ”

“ အင်း အင်း ကိုယ်မြန်မြန်ပြန်ခဲ့မယ် ဒါဘဲနော် ”

“ အင်း အင်း ”

ရွှေစင်ဖုန်းကို မြန်မြန်ချလိုက်ရတယ်။မော်တာတပ်ထားသလို တရကြမ်းဆောင့်လိုးတာကို ခံရင်း ရွှေစင်တော်တော်ကောင်းလာတယ်။မုဒိမ်းကောင်ကို မုန်းပေမဲ့ လီးကြီးကို ခိုက် သွားတာကြောင့် စောက်ပတ်ကိုအောက်ကနေပြန်ပင့်ပေးနေမိသည်။

ကုလားက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီးရွှေစင်နို့ကြီးတွေကို ဆွဲကာလိုးတော့သည်။ အရသာကောင်းလွန်းတာမို့ရွှေစင်တချီပြီးသွားရတော့သည်။

ဘယ်လောက်ကြာကြာဆက် လိုးနေသည်မသိ။ ကုလားက ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတွန့်ကာရွှေစင်စောက်ပတ်နံရံတွေကို လရည် ပူနွေးနွေးကြီးနဲ့ ဖြန်းလိုက်လေသည်။ မိမိစောက်ခေါင်းထဲ ကုလားမုဒိန်းကောင်၏

သုက်ပိုးများဝင်သွားပြီ ဟူသော အသိနဲ့ စစ်ကနဲခံစားလိုက်ရသည်။ထို့နောက် သူ့လီးကြီးကို ရွှေစင်စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး ပါးစပ်နားကို တေ့ပေးလိုက်သည်။

“ ငါ့လရည် လက်ကျန်တွေ စုပ်ပေးစမ်း ”

ရွှေစင်လည်း ငြင်းဆန်လို့ မရမှန်းသိပြီး စုပ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။ လီးထိပ် အရေပြားဖြတ်ထားတဲ့လီးတချောင်းကို ပထမဆုံးမြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ အသားအရေမည်းရတဲ့အထဲ ဖင်ကိုရော ၊ စောက်ဖုတ်ကိုပါလိုးထားလို့ ပေပွနေသည်။ ဆီးစပ်က လမွှေးတွေမှာ လိမ်တွန့်နေရသည့် အထဲ ရှည်ရှည်းလျားလျားကြီးတွေမို့ ရွံ ဖို့ပင်ကောင်းလေရဲ့။

ထို့နောက်တွင်တော့ ရွှေစင်ခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားတော့သည်။

ဦးမောင်မောင် ကားကို အမြန်မောင်းပြီးပြန်လာသည်။ ဒါတောင် လမ်းမှာ ဆီဒိုရာ ဝင်ဝယ်နေသေးလို့နဲနဲကြာသွားသည်။အိမ်အောက်ရောက်တော့ ရေသန့်လှည်းကို ဒရောသောပါ တွန်းလာတဲ့ ကုလားနဲ့ ဝင်လိုက်မလိုတောင် ဖြစ်သွားသေးသည်။

အပေါ်ကို အပြေးတပိုင်းတက်ပြီး အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တော့ သော့မခတ်ထား။ အမောတကောနဲ့ အိမ်ထဲဝင်လာတော့ သူတို့လင်မယားကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ မှောက်ရက်လေးအိပ်နေတဲ့ ချွေးမချောကို တွေ့ရသည်။ တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေလိုက်တိုင်း ဖင်ကြီးက တုန်တုန်ထွက်သွားသည်။

ဦးမောင်မောင် အနီးကပ်သွားကြီးလိုက်တော့ ဖင်သားဖြူဖြူလေးမှာ အရှိုးရာတွေကိုတွေ့လိုက်သည်။ ဖင်ဝမှာ

ဝါဖြူဖြူ အရည်တွေနဲ့ သွေးစလေးတွေ ။

“ ဟင်… ဖေဖေ …. ဟင့်….. ဟင့် ….. သမီးဘဝတော့ပျက်ပါပြီ ဖေဖေရယ်…. ဟင့် ”

ရွှေစင်က သူ့က ထ ဖက်ထားသည်။ မျက်နှာ တခြမ်းမှာ ရောင်ရမ်းနေပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ သုက်ရည်အဖတ်လေးတွေက ခြောက်ပြီးကပ်နေသည်။ ဦးမောင်မောင် ရွှေစင်ကို ရေချိုးခန်းထဲ တွဲခေါ်လာပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။

ရွှေစင်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး မျက်လုံးတွေ ဖွင့်ထားသော်လည်း ဘာခံစားချက်မျှ မရှိတော့တဲ့ဟန်။တနေရာတည်းကိုသာစူးစိုက်ကြည့်နေတော့သည်။ ချွေးတွေ၊ သုက်ရည်တွေပေနေတဲ့ ရွှေစင်မျက်နှာလေးကိုဆေးပေးလိုက်သည်။

ရွှေစင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲ လက်ခလယ်ထိုးမွှေပြီးဆေးပေးလိုက်တော့ အရည် ချွဲချွဲများပြန်ထွက်လာတော့သည်။ ထိုအခိုက် လူခေါ်ခေါင်းလောင်းမည်လာတော့

“ သမီး၊ အင်္ကျီဝတ်ပြီး အခန်းထဲပြန်လှဲနေလိုက်နော် ”

“ အဖေ အဲဒါ ကိုကျော်ပဲ ဖြစ်မယ်၊ သူ့ကို သမီးနေမကောင်းဖြစ်နေတယ်လို့ပြောထားပြီးပြီ ”

ဒီလိုအခြေအနေမှာတောင် သူ့ယောကျာ်းကို လိမ် ပြောပြီးပြီဆိုတဲ့ မိန်းမတွေရဲ့ ဉာဏ်ကို ဦးမောင်မောင်လေးစားသွားမိသည်။

သားတော်မောင်ကို တံခါးဖွင့်ပေးပြီးနောက် ကိုယ့်အခန်းထဲကိုယ်ပြန်ဝင်ကာ သုက်ရည်တွေ၊ စောက်ရည်တွေပေပွနေတဲ့ မွေ့ရာပေါ်တက်၊ ရွှေစင်ရဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးလေးကို ပြန်မြင်ယောင်ရင်း တောင် နေတဲ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်လိုက်ရတော့သည်။

နောက်နေ့ကျတော့ ရွှေစင် သူ့မိဘတွေကို လာခေါ်ခိုင်းလိုက်တော့သည်။ ခဏတော့ အမေတို့ အိမ်ပြန်နေရမည်။ သူ့ယောကျာ်းက ရုံးတက်ရမည်၊ ယောက်ခထီးနဲ့၂ယောက်ထဲ နေရမှာ မသင့်တော်၊ မျက်နှာလဲ ပူသည်။အပေါ်ယံဒဏ်ရာတွေရော၊ စိတ်ထဲက ဒဏ်ရာတွေပါ ကုစားဖို့ ကိုယ်တယောက်ထဲနေလိုသည်။

ယောကျာ်းကို ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြဖို့ မရဲတာလဲပါသည်။ ဒါကပင် အဆက်ဟောင်း စိုင်းစိုင်း နဲ့ ပြန်တွေ့ဖို့အကြောင်းဖန်လာခြင်းဖြစ်သည်။ရွှေစင် စိုင်းစိုင်းကို မောင်လေးတယောက်လို ချစ်သည်။ စိုင်းစိုင်းက ဒီအိမ်မှာနေလာတာလဲကြာပြီ။ နောက်တနေ့မနက် အိပ်ရာထတော့ နေမြင့်နေပြီဖြစ်သည်။

ရွှေစင်မျက်လုံးသေသေချာချာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့

စိုင်းစိုင်းတကောင် ကုတင်ဘေးမှာထိုင်ပြီး မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ သူ့ကို ကြည့်လို့ …

“ဟဲ့ စိုင်း နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ ”

“ အစ်မ စားဖို့ မနက်စာလာပို့လာတာ အဟီး ”

ရွှေစင့်ယောကျ်ားပင်လျှင် မနက်စာကို အိပ်ရာထဲထိ ယူလာပေးလောက်အောင် ဂရုစိုက်တာမဟုတ်။

“ အမေတို့ကော ”

“ မရှိဘူး အန်တီတို့ အလှူသွားကြတယ် ”

“ သြ ငါ့ကို တော်တော်ဂရုစိုက်ကြတာဘဲ ”

“ ငါ ရှိပါသေးတယ် အစ်မရယ်၊ မနက်စာစားလိုက်ဦး ၊ ငါ သွားတော့မယ် ”

“ စိုင်း ၊ လာ ငါနဲ့အတူတူ စား ”

“ အာ မစားချင်ပါဘူး ၊ အစ်မက သွားလဲမတိုက်ရသေးဘူး နံတယ် ”

“ သေဦးမယ်၊ ငါလုပ်လိုက်ရ ”

ရွှေစင် စိုင်းစိုင်းရဲ့ပါးလေးကို ဖက်နမ်းလိုက်သည်။ သို့သော် စိုင်းစိုင်းက သူ့နှုတ်ခမ်းကို ရွှေစင့်နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ကကွ ်တိဖြစ်အောင်ရွှေ့လိုက်ပြီး နီထွေးတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။

..................................................................................

ငယ်ချစ်ဦး

မထင်မှတ်တာမို့ ရွှေစင် မှင်သက်သွားမိသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် စိုင်းစိုင်းရဲ့ လျှာလေးက သူကပါးစပ်လေးထဲတိုးဝင်လာတော့သည်။ လျှာအချင်းချင်းကစားလိုက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာတော့ ရွှေစင်လည်း စိုင်းစိုင်းရဲ့ အနမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး တုန့်ပြန်လိုက်မိတော့တယ်။ ဒါကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီး စိုင်းကလည်းရွှေစင်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို နယ် နေပါတော့တယ်။ တကိုယ်လုံးစုံဆန်ပွတ်သတ်နေပါတော့တယ်။

“ စိုင်း တယောက်ယောက် ဝင်လာဦးမယ်ကွာ ”

“ ဟင့်အင်း၊ အစ်မ အခန်းထဲ ဘယ်သူမှမဝင်ရဲဘူး ”

“ တော်တော်သေချာနေတယ်ပေါ့လေ ”

စိုင်းစိုင်းတယောက်ကတော့ရတဲ့အခွင့်အရေးကို အပြည့်အဝအသုံးချပါတော့တယ်။ လည်တိုင်လေးတွေ၊ရင်ညွန့်လေးတွေကို နမ်းနေရာက နေပြီးတော့ ညဝတ်အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်ကာ နီနီရဲရဲ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုငုံမိတဲ့အခါမှာတော့

“ စိုင်းရယ် ငါ့မှာယောကျ်ားရှိတယ်လေ ”

“  အော် အခုတောင် ဒီကောင့်ကို သတိရနေတယ်ပေါ့ ”

“ မဟုတ်ပါဘူး၊မောင်လေးရယ် နင်ငရဲကြီးမှာ စိုးလို့ပါ ”

နို့ ကြီးတေကွ ို ဝအောင်စို့ပြီးတ့ေဲ နောက် ခေါင်းကို တဖြည်းဖြည်းလျောဆင်းကာ အဆီကင်းတ့ဗဲ ိုက်သားကိုလျက်ပေးနေပါတော့တယ်။

“ မ ဖင်ကြွပေးနော် ”

ရွှေစင်လည်း ၂ခါမပြောရဘဲ ဖင်ကြီးကို ကြွပေးပြီး ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ထို့နောက်ဖြူဖွေးနေသောပေါင်တံတလျှောက်ကိုလျက်ပေးနေတာမို့ မချင့်မရဲလေးဖြစ်ကာစိတ်တွေပိုထလာပါသည်။

ပေါင်ရင်းအထိလျှက်လိုက် ပြန်ဆင်းလိုက်နဲ့။ ရွှေစင်မရိုးမရွဖြစ်လာပြီး စိုင်း ရဲ့ လက်တွေကိုစောက်ဖုတ်အုံလေးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ ရွှေစင့်စောက်ပတ်လေးထဲကို လက်ညှိုးလေးတချောင်း လျှောခနဲဝင်လာပါသည်။ ပြီးတော့အငြိမ်မနေဘနဲ့ ဲ မွှေပေးလိုက် ထိုးထည့်လိုက်လုပ်ရင်း ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ခုကိုအားပါးတရ လျက်လို့သာနေတာမို့ ဖီးလ်ကိုဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့တဲ့ ရွှေစင်ဟာ စိုင်း ရဲ့ခေါင်းကိုစောက်ပတ်လေးပေါ် ကိုဆွဲယူလိုက်မိတယ်။

သွယ်လျတဲ့ပေါင်တန်၂ ချောင်းကိုဘေးကိုကားထုတ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့  စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဟာ ဟပြဲလေးဖြစ်ပြီး စိုင်းရဲ့လျှာနွေးနွေးလေးဟာတိုးဝင်လာပါတော့တယ်။

အိမ်ထောင်သက်တလျှောက် ဘာဂျာကောင်းကောင်းအမှုတ်မခံဘူးသူမို့ စိုင်းစိုင်းရဲ့လျှာစွမ်းအောက်မှာ အလူးအလဲဖြစ်နေရရှာပါတယ်။

“ အား.. မောင် ရယ်၊ လုပ်ပါတော့ဟာ. .. မ မနေနိုင်တာ့ဘူး ”

ဆိုပြီးအခေါ်အဝေါ်တွေတောင်ပြောင်းကုန် ပါတော့တယ်။

“ ဘာလုပ်ရမှာလဲ မရဲ့.. “

ဆိုပြီး စိုင်းက ပြုံးပြုံးကြီး။အဲဒီအချိန်မှာ သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ထားပြီး မာတောင့် နေတဲ့ လီးတန်ကြီးက အထင်းသား။စိုင်းစိုင်းကရှေ့နဲနဲတိုးလာပြီး  သူ့လီးတံကြီးနဲ့ ရွှေစင့်စောက်ပတ်ဝမှာတေ့ထားလိုက်တယ်။ရွှေစင်ကလည်းပေါင်ကြီး၂လုံးကိုဖြဲကားထားပေးလို့ လီးချောင်းကြီးက စောက်ပတ်ဝမှာကွက်တိ။

“ အာ … စိုင်းကလည်းကွာ… ”

“ မသိလို့မေးတာပြောမှပေါ့ ”

“ တော်တော်ကြားချင်တယ်ဟုတ်လား၊ ရှက်တယ်ကွာပြောချင်ဘူး၊ သူသိသားနဲ့…. ”

“ မရဘူး မရာ ပြော ” 

လို့ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်ကို လီးနဲ့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်လိုက်ရာ ရွှေစင်ဘယ်လိုမှသည်းမခံ နိုင်ဘူးဖြစ်သွားရရှာပါတယ်။

“ အေးကွာ လိုးပါတော့ရှင်၊ကဲကျေနပ်ပြီလား ခွေးကောင်လေး။”

ရှက်စနိုးအသံအမူအယာလေးနဲ့ဆိုလိုက်ပါတော့တယ်။အပူငွေ့တွေ တဖိန်းဖိန်းထွက်နေတဲ့ လီးချောင်းကြီး စောက်ပတ်ထဲဝင်လာတဲ့ အရသာဟာ ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်အောင်ပါဘဲရှင်… ။

“ အား.. ကောင်းလိုက်တာ၊ စောက်ဖုတ်ကြီးကအိနေတာပဲ” 

ပြောရင်း သူလည်း ဖီးလ်တွေတက်နေပါတော့တယ်။

“ မ.. မ နို့ကြီးတွေဆွဲမယ်နော် ”

စောက်ပတ်ထဲတောင် လီးတချောင်းလုံးထဲ့ပြီးလိုးနေပြီပဲဟာ နို့ကိုင်ချင်တာများပြောနေရသေးလားရှင်…။စိုင်းစိုင်းက ဒီလိုညစ်ညစ်ပတ်ပတ် တစ်တစ်ခွခွတွေပြောရတာကို သဘောကျသူမှန်း ရွှေစင်သဘောပေါက်သွားလေပြီ။

“ ဟုတ် မောင့်သဘော ”

“ အာ… မ က ဆွဲခိုင်းလေ.. ဒါမှ အရသာပိုရှိတာပေါ့ မရဲ့ ”

“ ဟင့် ရှက်တယ်ကွာ… မောင် စိတ်ကြိုက်လုပ်လို့ရတာပဲဟာ ”

“ ပြောပါ၊ မရာ မ မဆွဲခိုင်းရင် မောင် မဆွဲဘူးလေ ”

“ ဟွန့်…. မောင် နော် မညစ်ပတ်နဲ့ ”

“ မညစ်ပတ်ပါဘူး မကလဲ ပြောပါ ”

“ မောင် ဆွဲလေ ”

“ သေချာပြောကွာ ”

“ ကဲ ဆွဲပါရှင် ကျွန်မရဲ့ နို့ကြီးတွေကို.. ကဲ ကျေနပ်ပြီလား…” 

ဟုဆိုပြီး မျက်စောင်းလှလှလေး ထိုးလိုက်၏။စိုင်းရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး သူမရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်ပါတင်ပေးလိုက်သေးသည်။ထို့နောက်တွင်တော့ စိုင်း လည်း ရွှေစင့်ရဲ့ ပြည့်တင်းဝင်းမို့တဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီးဆွဲလိုက်တော့သည်။

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ နို့ကြီးတွေ မ ရယ်.. ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာ.. ”

“ ဟွန်း…. ”

နို့ကြီးတွေကို ဆွဲပြီး ဆက်တိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ ရွှေစင်လည်း ပြီးလုပြီးခင် အနေအထားရောက်လာခ့ေဲ တာ့သည်။

“ မောင် မ ပြီးတော့မယ် ထင်တယ်.. အား… အဟင့်.. အင်း… အား.. ”

“ ဟင်း..ဟင်း…ခွာမဆောင့်နဲ့တော့….ကပ်ဆောင့်…ကပ်ဆောင့်ပေးနော်….ဟင်း…. ”

“ မောင်… မောင်လဲပြီးလိုက်တော့… အဟင့်… အတူတူပြီးမယ်နော်… ”

“ ဟေ့အေး… မောင်မထွက်သေးဘူး…ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးပေးမယ်နော် ”

“ အ အိ အင့် အင့်… ချစ်တယ်မောင်လေးရယ် ”

ရွှေစင် ကောင်းကောင်းတချီပြီးသွားရပါတော့တယ်။ စိုင်းစိုင်းကတော့ သူ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲမှာ မြုပ်ထားပြီးရွှေစင့်ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကာ နို့ကြီးတွေကို ဆော့နေလေရဲ့။

“ မ နို့ကြီးတွေက ကိုင်လို့ကိုမဝဘူးဗျာ၊ မ နို့ကြီးတွေကို လိုးချင်တယ် ”

“ အမ်… ဘာပြောတာလဲဟင် ”

စိုင်းတကောင် ရွှေစင်ပြောတာကိုကြားလိုက်ရတယ်ဆိုရင်ပဲအပျော်ကြီးပျော်သွားပါတယ်။ ရွှေစင်တယောက်နို့အလိုးမခံ ဖူးဘူးဆိုတာကိုသိလိုက်ရတော့ ကိုယ်ပထမဆုံးဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ကို ပို ထန်လာစေတယ်။

“ ဒီလိုလေ မ ရဲ့ ၊ မ နို့ကြီးနှစ်လုံးကြားထဲကိုလိုးမှာလေ၊ မ အဲလိုမခံဖူးဘူးလား  ”

လို့ သိသိကြီး မေးလိုက်ပြန်ပါတယ်။

ရွှေစင့်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီး စိုင်းစိုင်းကလည်း ကုတင်ပေါ်မှာပဲ မတ်တတ်ရပ်လို့ လီးကြီးကို နို့နှစ်လုံးကြားထဲထိုးထ့လဲ ိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးနဲ့ ရွှေစင်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို လည်း တံထွေးတွေထွေးချနေလေရဲ့။

အဲဒီနောက် လီးကြီးကို ရွှေစင့်ရဲ့ဖံ့ွ ထွားလှတဲ့နို့ကြီး ၂လုံးနဲ့ ညှပ် ပြီးအထက်အောက်ပွတ်ပေးလိုက်တော့အိစက်နေတဲ့နို့အုံကြီးတြွေကားမှာ အပတွ ်ခံရတဲ့ စိုင်းစိုင်း ‘အီးအီးအားအား’ အော်ရင်းသုက်ပင်မထိန်းနိုင်တော့… ။

လရည်တွေက မျက်နှာနဲ့ နို့၂လုံးကြားကို ပြွတ်ကနဲ ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ရွှေစင်လည်းပါးစပ်လေးဟ လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲ ငုံ ပြီး လက်ကျန်လရည်တွေကိုဆွဲစုပ်မျိုချလိုက်တာပေါ့။ဘဲတွေက သူတို့ သုက်ရည်ကို မျိုချပေးရင် အရမ်းကြိုက်တယ်ဆိုတာ ရွှေစင်သိနေပြီလေ။

“ လိမ်မာလိုက်တာ မရယ်၊ မ နေကောင်းသွားအောင် ဆေးတိုက်လိုက်ပြီနော် ”

“ ခွေးကောင်လေး … ပြန်တော့ မ ရှက်လာပြီ ”

...............................................................................

အပိုဆု

အဲဒီနောက်ရက်တွေမှာတော့ လူကြီးတွေမလစ်တာမို့ စိုင်းစိုင်းနဲ့ရွှေစင် လိုးခွင့်မကြုံ။ ရွှေစင်မှာ စိုင်းစိုင်းသူ့စောက်ပတ်ထဲ မပြီးသွားတာကြောင့် မချင့်မရဲဖြစ်လျက်ရှိရာ အခါအခွင့်ကိုသာ စောင့်နေမိသည်။

တရက် အိမ်မှာ အဖေနဲ့အမေ မရှိခိုက်ကလေး၊ ခြံထဲ ဆင်းလာသည်။ လူအရိပ်အခြေကို ကြည့်ကာကားဂိုထောင်ဘက် ခပ်သွက်သွက်လျှောက်လာပြီး စိုင်းစိုင်းရဲ့ အခန်းထဲကို ခိုးကြည့်လိုက်တော့စိုင်းစိုင်းတကောင် အိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဝမ်းသာအားရနဲ့ အခန်းလေးထဲ ခြေဖျားထောက်ဝင်ကာ စိုင်းစိုင်းဘေးတွင် အသာလေးထိုင်လိုက်လေသည်။

ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြည်ချကာ လီးပျော့ပျော့ကြီး ဆော့ကစားပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်လူကိုရှေ့အနည်းငယ်ထပ်တိုးပြီး ပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်သည်။ ပူနွေးသော အာငွေ့ကြောင့် စိုင်းစိုင်းမှာ ရုတ်တရက်နိုးလာရသလို လီးကြီးမှာလည်း ဒိန်းကနဲ မတ် လာရတော့သည်။ မိမိအပြုအစုကြောင့် လီးကြီး မာလာတာကို ရွှေစင် ပီတိဖြစ်မိသလို ဒီလီးကြီးတောင်လာလျှင် မိမိအဆော် ခံရတော့မှာကိုအကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ကာ လီးကြီးကို အာခေါင်နှင့်ပင် တိုက်ပေးနေမိသည်။

ထို့နောက် ထမိန်နှင့် ပင်တီလေးကို ချွတ်ကာ စိုင်းစိုင်းကို တက်ခွလိုက်တော့သည်။ ပြီးတော့ လီးကြီးကိုစောက်ပတ်ထဲဆွဲသွင်းကာ မြင်းစီးနေမိသည်။

အဲဒိနောက် အားမလို အားမရနဲ့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်မိတော့ စိုင်းစိုင်းကရွှေစင်ခါးလေးကို ကိုင်ကာ အောက်ကပြန်ပင့်လိုးပေးလေသည်။

“ အား.. မောင်ရယ်.. အင်း.. ကောင်းလိုက်တာ… ”

“ မ ကျွန်တော့်လီးကြီးကိုကြိုက်လား.. ”

“ အင်း… ရူးတော့မယ် … မောင်ရယ် ”

“ မ.. မ ရဲ့ အိုးကြီးကိုကိုင်ပြီး လိုးချင်တယ်ဗျာ.. နော်..ကုန်းပေးနော် ”

လို့ဆိုတော့ ရွှေစင်လည်း လေးဖက်လေးထောက်ပေးလိုက်ပါတယ်။စွင့်ကားဖြူဖွေးနေတဲ့ အိုးကြီးကိုကြည့်ပြီး စိုင်းစိုင်း စိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရနိုင်တော့ပါဘူး။လက်အစုံက ဖြူဖွေးကားအယ်နေတ့ ဲ ဖင်သားကြီးပေါ်ကိုတင်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကိုကျကျနနဆွဲဖြဲ ပြီး သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို အနောက်ကိုပြူထွက်နေတဲ့ ရွှေစင်ရဲ့ ဂိတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။

သာသာလေး တထစ်ချင်းထည့်လာလိုက်တာ စောက်ပတ်တဆုံးကို ဝင်သွားပါတော့တယ်။ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့် လိုးလိုက်သောစိုင်းစိုင်း၏ဆောင့်ချက်များကြောင့် ရွှေစင့် ဖင်သားကြီးတွေအိပက်အိပက်ဖြင့် တုန်ခါ၍ပင်နေသည်။

“ မ.. မ ဖင်ကြီးတွေကို ရိုက်မယ်နော် ”

“ မောင့်သဘော.. အင့်.. ကြိုက်တာလုပ်၊ ဘာလဲ မက ခိုင်းရဦးမှာလား။ ”

“ မ ကလ ဲ သိရဲ့ သားန့ ဲ ဟဲဟဲ.. ”

“ ကောင်ဆိုးလေး၊ မ ရဲ့ ဖင်ကြီးကိုရိုက်ပေးပါ… စိတ်ကြိုက်ရိုက်ပါရှင် ”

ပြောရင်းကပင် ပြောရသည်မှာ အရသာရှိလှသဖြင့် ရွှေစင်တယောက်လိုအပ်တာထက်ပင်ပိုပြောလိုက်သေးသည်။ ရဲလဲရဲလာသည်။အဲ့ နောက်တော့ တဖြန်းဖြန်းရိုက်သံလေးတွေလျှံထွက်လာပါတော့တယ်။

ရွှေစင် နာလည်းနာ၊ကောင်းလည်းကောင်းနဲ့အရသာအရှိကြီးရှိနေတော့တယ်။မရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကိုခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ရင်း တအားဆောင့်လိုးပေးနေမိတယ်။ မ ဖင်သားကြီးတွေတောင်ရဲတက်လာတယ်။ အသားဖြူနေတော့ ပြိုပီးသိသာတာပေါ့။ မ ကလည်း ထန်နေတော့ ဘယ်လောက်ရိုက်ရိုက်အံကြိတ်ခံနေတာပဲ…။ အား… ကောင်းလိုက်တာ လိုးရတာ…။

“ ကို ဆောင့်လိုးတာ..ကြိုက်လား..”

မေးရင်းနဲ့ မရဲ့ တဲလွ ကဲ ျရမ်းခါနေတ့ ဲ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ မ က သမင်လည်ပြန်လေးကြည့်ပြီး…

“ အင်း… အ..အ.. ကြိုက်တယ်… ဆောင့်လိုးပေးပါ… မကို ဆောင့်လိုးပေးပါ.. အ.. ”

“ ဖင်ဆုံကြီး ကော့ကော့ပေးလေ.. ”

အိထွားသောဖင်ဆုံ၀၀ကြီးကို ကော့ပေးရုံသာ မဟုတ် နောက်ပြန်ပြီးတော့ ပစ်ပစ် ဆောင့်ပေးလိုက်မိတယ်။စိုင်းစိုင်းဆောင့်လိုးတဲ့ အချိန်နဲ့ ရွှေစင်ပြန်ကော့ပေးတာတိုက်ဆိုင်သွားတိုင်း လီးကြီးကျွံကျွံဝင်လာတဲ့အရသာဟာ ကောင်းလှတာမို့ ဖင်ကြီးကို သိသိသာသာနောက်ပြန် ပစ်ပေးနေမိတယ်။

“ မ မဖင်ကြီးကို ချ ချင်တယ်ကွာ ”

“ အာ မောင်ကလဲ မောင့်လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ကတောင် မခံနိုင်အောင် ကျပ်နေတာ ဖင်ကဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ ”

“ ခဏနေရင် အန်တီတို့ကို သွားကြိုရတော့မှာ၊ မ ဖင်ကျပ်ကျပ်လေးကို လိုးတော့မြန်မြန်ပြီးတာပေါ့… မ ဖင်ထဲကို ဖြေးဖြေးလေးပဲ ထည့်မှာပါကွာ ”

“ ဒီလီးကြီးက တော်တော်တုတ်တာ မ ဖင်ပြဲသွားလိမ့်မယ် ”

“ မ ဖင်ဝမှာ စောက်ဖုတ်ထဲက စောက်ရည်တွေစီးကျထားလို့ရွှဲနေပြီဟာ၊ မောင့်လီးကြီးမှာလဲ မမြင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ..ရွှဲလေပြီ ၂ယောက်စလုံးဆီက အရည်တွေနဲ့ဆိုရင် မနာတော့ပါဘူး နော် ၊ မ နာမှာကြောက်နေသေးရင် မ ဖင်ပေါက်ကလေးကို ရက်ပေးပြီးမှ လိုးမယ်လေ ”

ဆိုပြီး ဖွေးဖွေးလှုပ်နေသော ဖင်သားအိအိကြီးများကို မက်မက်မောမောဖြင့် ဖိကပ်ကာနမ်းနေလေတော့သည်။

ရွှေစင်မှာ ဖင်ထပ်ပြဲမှာကြောက်လို့သာ ငြင်းနေတာ။ တကယ်ဆို စိုင်းစိုင်းကို ပျော်စေချင်နေမိသည်။အခု ဖင်တောင်ရက်ပေးမယ်ဆိုတော့ အဲဒီလောက်နစ်နာသွားအောင် မလုပ်ခိုင်းရက်ပါ။ ဒါကြောင့်

“ အင်းပါ စိုင်းရယ် နင်လုပ်တာန့ငဲ ါလည်း အရှက်ကုန်နေပါပြီ။ လိုးပါတော့။ ဒါပေမယ့် ဖြည်းဖြည်းတော့လုပ်နော် ”

“ စိတ်ချပါ မ ရယ် ၊ မ ဖင်ကြီးကအကြီးကြီးဟာကို ဘယ်လိုလုပ်နာမှာလဲ၊ ချော့သွင်းပေးမယ်နော် ”

(မိန်းကလေးများ၏ဘဝသည် ရည်းစားဘဝထဲကပင် နို့အကိုင်ခံရဖို့သေချာသည်။ ကံဆိုးလျှင် လီးစုတ်ပေးရတတ်သည်။ ထို့ထက်ကံဆိုးလျှင် ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာတောင်ဖြစ်နိုင်သည်။ ရည်းစားက ညာတာပါတေးနှင့်ဟိုတယ်ခေါ်သွားလျှင်လည်း အလိုးခံရဖို့သေချာသည်။ ပုံစံမျိုးစုံနှင့် ခံ ရမည်။ သူကမှောက်ဆိုမှောက်၊ လှန်လျှင်လှန်။ ကိုယ့်ဖင်ကြီးကို သူကြည့်ပြီးဆောင့်လိုးနိုင်အောင် ကုန်းပေးရဦးမည်။ အိုးကောင်းကောင်း ကောင်မလေးဆိုပါက ဖင် အရိုက်ခံရဦးမည်။ ကိုယ်ကတက်ဆောင့်ပေးနေတုန်း ကိုယ့်နို့တွေကို အားရပါးရနယ်ဦးမည်။ စားပြီးနားမလည်ကောင်တွေနှင့်တွေ့လို့ကတော့ သွားပြီ။။ဤကား- စကားချပ်)

ရွှေစင်လဲ စကားများမနေတော့ဘဲ ဝပ်နေအောင် ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။ လက်၂ချောင်းလုံးကိုနောက်ပစ်ကာ ဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲဖြဲပေးလိုက်တော့…

“ အား နာလိုက်တာ၊ ပြန်ထုတ်ပါဦး ”

စိုင်းက လီးကို ပြန်မထုတ်ဘဲ ဝင်ပြီးသလောက်ကို ထုတ်ချည်သွင်းချည်လုပ်ပေးနေသည်။ ထိုသို့လုပ်နေရာမှ တဝက်လောက် ဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ

“ အမေ့ အရမ်းနာတယ် ကျွတ် ကျွတ် ”

“ မ ရယ် ၊ ခဏနေရင် ကောင်းသွားမှာပါ ”

“ အား အရမ်းနာတယ် စိုင်း ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆို ၊ မညှာဘူး…၊ ဟင့်… ဟင့်… အား အား… ”

“ နည်းနည်း… ပြန်နှုတ်ပေးပါဦး.. ကျွတ် ကျွတ်..”

တခါတခါ လီးကို ဒစ်ဖျားရောက်တ့အဲ ထိ ဆွဲထုတ် ပြီး ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ရင် ရွှေစင့်မှာ အင့်ကနဲ၊အင့်ကနဲ။ဖင်ခေါင်းတလျှောက်မှာလည်း ပူထူသွားတာပဲ။ သူက စိတ်လိုက်မာန်ပါ အားပါးတရ ဆောင့်လိုးတော့ သူ့လီးကြီးကရွှေစင် ဖင်ခေါင်းတလျှောက်မှာ ပွတ်တိုက်မိနေတော့တာပေါ့။ ဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲမှာ စိုင်းရဲ့လီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ အရသာကို ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ။ ကုလားကို ဖင်ခံရတုန်းနှင့် မတုူဘဲ၊ ကိုယ့်ချစ်သူကို အကောင်းဆုံးပေးဆပ်နေရတာမို့ ရွှေစင်ကျေနပ်နေမိသည်။

“ မောင် စောက်ဖုတ်ထဲမှာပဲ ပြီးပေးပါနော် ”

“ အင်း … မ မှောက်အိပ်လိုက်နော် ၊ ဖင်ကြီးကိုဘဲ ကော့ထောင်ထားပေး ”

ဟု ပိုစေရှင်ပြောင်းရန် စကားဆိုသည်။ ရွှေစင်တကိုယ်လုံးကို မှောက်အိပ်ကာ ဖင်သာထောင်ပေးထားလိုက်သည်။

ဒီ ပိုစေရှင်မှာ ရွှေစင့်လို အိုးကောင်းကောင်းဆော်မျိုးအတွက် ကိုက်လှပေရာ ဖင်ကြီးမှာ တင်းကားထွက်နေတော့သည်။

“ အင်း မောင် အမလေး ဟင် မောင်ရယ် ”

စိုင်းစိုင်းလည်း ရွှေစင်ပေါ်မှ ခွကာ တံထောင်ဆစ်များကို ထောက်ထားရင်း မကုန်းမကွအနေအထားဖြင့်လီးသွင်းလိုက်တော့ ရွှေစင့်ပေါင် ၂ချောင်းက စေ့ကပ်ထားတာမို့ လီးချောင်းကြီးက ကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ဝင်သွားတော့သည်။

“ အ… မောင်ရယ် မောင့်လီးကြီးပိုများ ကြီးသလားကွယ်… ”

ကိုယ့်လီးကြီးတယ်လို့ပြောရင် သဘောကျတတ်တဲ့ယောကျာ်းတွေရဲ့ သဘာဝအတိုင်း စိုင်းစိုင်းလည်း ပီတိဖြစ်ကာ တဖတ်ဖတ်နှင့် ဆောင့်လိုးပေးတော့သည်။

“ ဟင်း..ဟင်း…မောင်…..မ… ပြီး..ပြီးချင်ပြီ…. ”

ဟု မပီမသအသံလေးများက ထွက်ပေါ်နေ၍ လာလေသောအခါ အခန်းနားမှ ဖြတ်သွားသည့် ခြံစောင့် မော်ကြီးတယောက် နားစွင့်လိုက်မိတော့သည်။မော်ကြီး အခန်းနားကို ကပ်၊ အပေါက်တယောက်မရရအောင်ရှာကာ ချောင်းလိုက်တော့ …

“ အား လားလား…. ”

သူတို့အိမ်က မမလေးတယောက် စိုင်းစိုင်းအောက်မှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။မော်ကြီးကလည်း ဖာသည်တွေကို စိုင်းစိုင်းနဲ့အတူတူ ညှပ်ချလာခဲ့ဖူးတာမို့ ခေသူမဟုတ်။မော်ကြီးလည်း ချာတိတ်၂ကောင် လိုးပွဲကို အငမ်းမရချောင်းနေမိသည်။ အသေးစိတ်မမြင်ရသော်လည်းစိုင်းစိုင်း ဆန့်ငင်တန့်ငင်ဖြစ်သွားတာကို ကြည့်ပြီး ဒီကောင်ပြီးသွားမှန်းနားလည်လိုက်သည်။ ငချွတ်လေးက

ရွှေစင့်ပေါ်မှာ ခဏ မှောက်နေပြီးနောက် ကမန်းကတန်း ထကာ အဝတ်အစားတွေဝတ်နေလေတော့သည်။မှောက်နေသော ရွှေစင် ဖင်ပြောင်ပြောင်ကြီးတွေက အားရစရာကောင်းလှသည်။ ရွှေစင်ပေါက်စနလေးဘဝမှ မော်ကြီးတို့ လက်ပေါ်ကြီးလာခြင်းဖြစ်သော်လည်း ဒီမြင်ကွင်းကြောင့်ချက်ချင်းလီးတောင်လာရတော့သည်။ ကံကောင်းရင် ကိုယ့်အတွက် စားဖို့ ခွင် ဖြစ်လာနိုင်တာမို့ စိတ်ရှည်ရှည်ထားပြီးစောင့်နေလိုက်သည်။

စိုင်းစိုင်း သုတ်သုတ်လစ်သွားတော့ မော်ကြီး ကုပ်ချောင်းချောင်းနဲ့ အခန်း၀ ကိုသွားလိုက်သည်။အခန်းတံခါးကို အသာလေးတွန်းလိုက်တော့ လော့ခ်မချထား။ မော်ကြီး ဝမ်းသာလုံးဆို့သွားသည်။ မော်ကြီးတစ်ယောက် တလုံးတခဲကြီးဖြင့် ဖြူဖွေးကာ တောင့်တင်းလှသော ရွှေစင့်ကို ချောင်းနေသည်မှာကြာခ့ြဲပီဖြစ်သည်။

နောင်ခါလာ နောင်ဈေး။ ဒီအိမ်က အလုပ်ထွက်ရလဲ သူ့အတွက် မထူးတော့။ဘောင်းဘီတိုနဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ အသံလုံလုံနဲ့ ကုတင်နားကပ်သွားတော့ ဝင်းပြောင်နေသော ပေါင်မုန့်ကြီးနှစ်လုံးက သွားရေကျစရာ။

ရွှေစင်ကို ရုတ်တရက် ဆွဲလှန်ကာ တက်ဖိထားလိုက်သည်။ ကားသွားသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ထားလိုက်သည်။ စောက်စိလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ရင်းနို့ကြီးတလုံးကို ငုံရင်းစို့ပေးလိုက်တော့သည်။

ရွှေစင်လည်း စောက်ပတ်ကော၊ ဖင်ရော ကျိန်းနေလို့ မှိန်းနေရာမှ အလန့်တကြားကြည့်လိုက်တော့ အိမ်ကခြံစောင့်ဖြစ်သူ မော်ကြီးမှန်းသိလိုက်သည်။ သူမကို ဖိထားလျက် နို့ကြီးတွေကိုစို့နေသည်၊ စောက်စိလေးကိုကစားပေးနေသည်။

“ ဟင်.. ဦး မလုပ်ပါနဲ့ သမီးကို လွှတ်ပါ ”

“ မအော်နဲ့၊ မင်းနဲ့ စိုင်းစိုင်းဖြစ်နေတာကို ဂိတ်က ကောင်တွေ သိအောင် ငါလျှောက်ပြောလိုက်ရမလား ခဏလေးပါသမီးရယ် ငြိမ်ခံလိုက်ပါ… ”

“ သမီးကို သနားပါအုံး ဦးရယ် … အ… ”

မော်ကြီးက ရွှေစင်ပေါင်တံတွေကို ပခုံးပေါ်ထမ်းကာ လီးကို သွင်းလိုက်သည်။ လီးက စိုင်းစိုင်းလောက်တောင် မရှည်သော်လည်း အလုံးတုတ်လှသည်။ တဆုံးဝင်ပြီဟေ့ဆိုတာနဲ့ တရှိန်ထိုးဆောင့်တော့သည်။

“ စွတ် စွပ် ဒုတ်ဒုတ် —စွတ်စွတ် ”

“ အား အအ–အီး အ ဖြေးဖြေး အောင့်တယ် ဟင့် ”

မော်ကြီးက လီးတန်ကြီးနှင့် စောက်ပတ်အတွင်းသာလေးများ ထိထိမိမိဖြစ်စေရန် လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲတွင် အပေါ်သို့ ကော်၍တမျိုး၊အောက်သို့စိုက်၍တဖုံ ဘေးတဖက်တချက်စီသို့စောင်း၍ ထိုးကာလိုးတာကတမျိုး ပညာပြ၍ လိုးနေတော့ရာ ရွှေစင်ခမျာ တအင်းအင်း ဖြင့်နှာသံပေး လာရတော့သည်။

“ အားအား အင်းအင်းဟင့် ”

“ ဆွဲမယ်နော် နို့တွေကို… ”

မော်ကြီးမှာ လီးသေးသော်လည်း ဆောင့်အားသန်လှသောကြောင့် (ဂျပန်ကားတွေထဲကလို) ခပ်သွက်သွက် ဆက်တိုက် ဆောင့်၍ နေတော့ ရွှေစင့် တကိုယ်လုံး အီဆိမ့်၍ တက်လာရာပြီး စိတ်ကို မနဲပင် ထိန်းနေရလေသည်။

လက်ဖဝါးထဲမှာပြည့်အံလျှံထွက်နေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးတင်းတင်းအိအိကြီးကို ဆုတ်ပြီးတော့ချေပေးနေရင်း လက်မထိပ်ကလေးနဲ့နို့သီးခေါင်းတောင့်တောင့်လေးကို ဖိ၍ဖိ၍လှိမ့်လှိမ့်ပေးနေရာ စောက်ပတ်ထဲမှအထိ ၊နို့သီးဖျားအတွေ့တို့နဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးတခုလုံးမှာလည်း ပွင့်ထွက်လုမတတ်ကိုအရသာရှိလာလေသည်။

ရွှေစင် ဖီးလ်တက်နေတာကို သိတဲ့ မော်ကြီးကလည်း ရွှေစင့်နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အသေအချာငုံလိုက်တော့သည်။

မိမိအိမ်မှာ ခိုင်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းမွှေးဗလပနွ ဲ့ခြံစောင့်ကို မသတီသော်လည်း မိမိစောက်ပတ်ကြီးကိုပင်ကော့ကာအလိုးခံနေပြီမို့ ခြေထောက်၂ချောင်းကို မော်ကြီးခါးမှာ ချိတ်ကာ လက်သည်းများဖြင့် ကျောကုန်းကို စူးစိုက်အောင် ခြစ်၍အားပေးအားမြှောက်ပြုလိုက်တော့သည်.

“ အထဲမှာ မပြီး… အ … လိုက်ပါနဲ့… အ..အ.. သမီးရှိခိုးပါတယ်… ”

“ မင်း ငါ့ကို လီးစုတ်ပေးမလား ”

“ ဟုတ် … အ.. အ ”

“ သေသေချာချာပြောစမ်း ”

“ ဦးလီးကြီးကို..အ.. သမီးစုတ်ပေးပါ့မယ်နော် ”

“ အေး … ငါ့လရည်တွေမျိုဖို့ပြင်ထား ”

မော်ကြီးတသက်နဲ့တကိုယ် ဖာ သည်မတွေကိုသာလိုးဖူးတာမို့ ရွှေစင့်ကိုလိုးရတာ အတိုင်းထက်အလွန်ပင်။စောက်ပတ်ကလေးကလည်း ကျပ်လိုက်တာ ပြောမနေနဲ့တော့။ ကောင်မလေးနှာထန်လာအောင်တစ်တစ်ခခွ ေွ တွေ ပြာခိုင်းပြီးတ့ေဲ နာက် ပိုပြီးအရှက်ကုန်သွားအောင် တက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။

“ ချာတိတ် ငါ့အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးစမ်း ”

သူ့ကိုကလေးတယောက်လို ဆက်ဆံနေသော မော်ကြီးအား ပညာပြရန် ပက်လက်လှန်ပေးထားသောမော်ကြီး၏လီးတုတ်တုတ်ကြီးအား ဆောင့်ချကာလိုးပေးလိုက်တော့သည်။ တခါတခါ ဖင်ကို စကောဝိုင်းဝိုင်းပေးလိုက်သေးသည်။ ဘဲကြီးအပြတ် ဖီးလ်ယူနိုင်အောင် ဖင်ကိုပင်ရှုံကာ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်သည်။ ရွှေစင်လည်း မော်ကြီးပေါ်မှာတက်ဆောင့်ရင်း စောက်ပတ်ကြီးတခုလုံး ထူပူစပ်ကောင်းနေသော အရသာထူကြီးကိုမူးမူးမေ့မေ့ခံစားနေရသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် မော်ကြီးကရွှေစင့်ကို ခါးမှ ဖက်ကာ အမှတ်မထင် ကျုံးဖက်ချလိုက်လေတော့သည်။ ပြီးတာနဲ့ခါးမှာမော်တာတပ်ထားသလို တရကြမ်းဆောင့်တော့ ရွှေစင်တယောက် တကိုယ်လုံးမှာရှိနေတဲ့အကြောမှန်သမျှတုန့်ခါဆန့်ထွက်ပြီးတော့ ဖျင်းကနဲဖျင်းကနဲ ရှိန်းဖိန်းအီဆိမ့်သွားလေသည်။

သူမကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပြီးနောက် မော်ကြီးတယောက်လဲ သူမစောက်ခေါင်းထဲ နွေးတေးတေးသုက်ရည်များ ပန်းထ့ကဲ ာ ပြီးသွားတော့သည်။သူမအထဲမှာ မော်ကြီးပြီးလိုက်တာကို အော့နှလုံးနာလှသော်လည်း သူမ ခါးကို လက်၂ချောင်းဖြင့် ချုပ်ထားတာမို့ မရုန်းသာ။ လက်၂ဖက်နဲ့ ချုပ်ထားတာကို လွှတ်လိုက်တော့ ရွှေစင် သူ့ကို ကားယားခွကာ ကိုယ်ကို တဖြေးဖြေးချင်းရွှေ့လိုက်သည်။

ရွှေစင့်စောက်ဖုတ်နဲ့ သူ့မျက်နှာကွက်တိဖြစ်လောက်ပြီဆိုတော့မှ စောက်ဖုတ်နဲ့ မော်ကြီးမျက်နှာကို ပွတ်လိုက်တော့သည်။

“ သမီး စောက်ဖုတ်လေးကို ရက်ပေးပါ၊ စောက်ပတ်ထဲက သုက်ရည်တွေ စင်သွားအောင် စုပ်လိုက်ပါနော်..”

“ ဟင့်ဟင့်..ရက်ပါ..ရက်ပေးစမ်းပါ.. ”

မော်ကြီးက သူ့ပါးစပ်နားတဝဲ၀ဲဖြစ်နေသော ရွှေစင်စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့လျက်ပေးလိုက်သည်။လျှာဖျားကစောက်စေ့ထိပ်ကို သေသေချာချာပွတ်စုပ်ရက်ပေးနေရာ ရွှေစင်တယောက် ထိုင်ရမလို ထရမလိုဖြစ်ကာစောက်ပတ်နှင့် မော်ကြီးမျက်နှာပို ထိအောင်ပွတ်ပေးနေတော့သည်။ မော်ကြီးလည်း ဒီလိုအမှန်အကန်စောက်ဖုတ်မျိုးမရက်ဖူးတာကြောင့် ရွှေစင့်ကို ရက်ရက်ရောရော ဂျာပေးလိုက်သည်။

စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများကိုပါးစပ်နှင့်ငုံခဲစုပ် သလို လျှာကိုလည်းထုတ်ကာလှည့်ပတ်ရက်ကစားပေးသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေ သောလျှာသည်စောက်ပတ်နှင့်စအိုပေါက်အကြားအသားနေရာလေးဆီသို့ပါနယ်ကျော်သလိုရောက်သွားသည်။ စအိုပေါက်လေးကိုမထိတထိဖြစ်သွားသည်။

ထို့နောက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ၊ အကွဲကြောင်းတလျှောက် လျှာထိုးထည့်လိုက်တော့သုက်ရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာတော့သည်။ ရွှေစင့်စောက်ရည်များနဲ့ ကိုယ့်သုက်ရည်တွေ ကိုယ်ပြန်မျိုချနေရသည်မှာ မျက်နှာတခုလုံးပေပွကုန်တော့သည်။ ပျော့ကျနေသော လီးကြီးမှာ

ထူးခြားလှသော အတွေ့အကြုံကြောင့် ပြန်လည် ထောင်မတ်လာရပေပြီ။ အချိန်သိပ်ကြာကြာရတော့မှာမဟုတ်လို့ မော်ကြီးလည်း ရွှေစင့်ကို လီးစုတ်ခိုင်းရန် မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့သည်။

မော်ကြီးလီးကို ရွှေစင် ထိပ်က စငုံနေပါပြီ။ လက်တဖက်က လီးအရင်းက ကိုင်ပြီးလီးတချောင်းလုံးဝင်အောင်ကြိုးစား ငုံ နေရင်း နောက်လက်တဖက်ကလည်း တွဲကျနေတဲ့ ဥများကို ကစားပေးနေသေးသည်။ လျှာဖျားလေးနဲ့ ဒစ်ပတ်လည်ကို ထိုးလိုက်တဲ့ အခါတိုင်းမော်ကြီးတယောက် တညည်းညည်းတညူညူ ဖြစ်နေရတော့သည်။ လီးကို အောက်ခြေက ပင့်ကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကိုစောက်ပတ်လို သဘောထားပြီး အသားကုန် လွေပေးနေတဲ့ ရွှေစင့်မျက်နှာလေးဟာ စိတ်ကြွစရာမို့ မော်ကြီး အကောင်းကြီးကောင်းကာ ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်လာသည်။ 

ထို့နောက်တွင်တော့ မော်ကြီး တယောက် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လီးကို ရွှေစင့်ပါးစပ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းတိုက်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ လရည်တွေက ရွှေစင့်မျက်နှာအနှံ့ စဉ် ထွက်ကုန်တော့သည်။

စကားမစပ် -ဦးမောင်မောင်တယောက်ကတော့ သူ့ချွေးမချောလေးအား စားခွင့်ရမည့် အခါကောင်းကိုဉာဏ်နီဉာဏ်နက်ထုတ်ကာ စောင့်ဆဲ စောင့်မြဲပင်ဖြစ်သည်။ သူမ၏ အရှက်ကို ကာကွယ်ပေးခဲ့သော ဦးမောင်မောင်အား မိရွှေစင်တယောက် ဘယ်လို ကျေးဇူးဆပ်လိုက်သလဲဆိုတာကိုတော့ စာဖတ်သူများကြိုက်သလို ယူဆနိုင်ပါကြောင်း….. ။

တချို့ အပိုင်းလေး ကျနော် ဖြတ် ညှပ် ကပ် လုပ်ထားတယ် … အဟီး

Disclaimer: Unprotected sex is fine in fiction, but can be deadly in real life.

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

ဟိုတယ်ချစ်သူ (စ/ဆုံး)

ဟိုတယ်ချစ်သူ (စ/ဆုံး)

အက်စတာကွင်း ရေးသည်။

အခန်း ( ၁ )

အလုပ်ကိစ္စနှင့် ကျတော်ရန်ကုန်သို့ရောက်သည်။ ရန်ကုန်၌ ဆွေမျိုး အပေါင်းအသင်းမရှိသဖြင့် ထုံးစံအတိုင်း ဟိုတယ်တွင် တည်းရသည်။ ကြယ်ငါးပွင့်အဆင့်မဟုတ်သော်လည်း...တော်တော်လေး သပ်ရပ်သားနားသည်။ ပထမတစ်ရက် ကျတော် ဟိုတယ်ခန်းသို့ရောက်ရောက်ခြင်း...ခဏအနားယူကာ...ရန်ကုန်မြို့အနှံ့တကိုယ်တည်း ပတ်သည်။ရန်ကုန်သည် ကျတော်နှင့်မစိမ်းသော်လည်း...သိပ်တော့ မကျွမ်းကျင်...။တချို့နေရာများတွင် ဘယ်ကစသွားလို့ သွားရမှန်းမသိ။

ဥပမာ...ကျတော်တို့နယ်တွင် အဆက်အသွယ်ရှိလျှင် အလွယ်တကူရနိုင်သော...စော်ခေါ်သည့် ကိစ္စ။အလွယ်တကူရနိုင်သည် ဆိုသော်လည်း ကိုယ့်မြို့ကိုယ့်နယ်ဖြစ်သည့်အတွက် အပေါင်းအသင်းစုံသည်။မိဘဆွေမျိုးများလည်းရှိသဖြင့် တော်ရုံ တန်ရုံ ခေါ်ဖို့ဆိုသည်မှာမလွယ်..။ကျတော်တို့ မိသားစုက မြို့မျက်နှာဖုံးလို ဖြစ်နေသည့်အတွက်ပိုဆိုးသည်။

ထို့ကြောင့် ရန်ကုန်သို့ရောက်တုန်း ရောက်ခိုက် ကိုယ့်ကို ဘယ်သူမှမသိနိုင်သည့်နေရာတွင် တခဏတာ စိတ်ဖြေချင်သည်။ရန်ကုန်မြို့တွင် စော်ခေါ်ချင်လျှင် ပို၍လွယ်မည်ဟု ထင်ရသော်လည်း...ကျတော့်တွင် ဒီကိစ္စမျိုး မေးရလောက်အောင်ထိ ရင်းရင်းနှီးနှီးပေါင်းသည့် သူငယ်ချင်းမရှိ...။ဟိုတယ် receptionist ကိုမေးရအောင်ကလဲ မိန်းကလေး ဖြစ်နေပြန်တော့ ကျတော် မျက်နှာပူရသည်။

ကလပ်သို့ရောက်တော့လဲ မရှာဖွေတတ်ပြန်။စိတ်သာရှိသည်...ကိုယ်က မလိုက်နိုင်သည့်အဖြစ်...။၂ရက်ခန့် အလုပ်ကိစ္စနှင့် တွေ့စရာရှိသည့်သူနှင့်တွေ့...လုပ်စရာရှိသည်များ လုပ်သည်။စတုတ္ထမြောက်နေ့တွင် ကျတော် ဘယ်မှမသွားဖြစ်။ 

နေ့လည် ထမင်းဆင်းစားပြီး...အခန်းပြန်ကာ TV channel လိုင်းများ ဖွင့်ကြည့်ရင်း ခဏအိပ်မယ်ပြင်သည်။ညနေမှ အပြင်ထွက်တော့မည်။ဟိုနှိပ်ဒီနှိပ် လျှောက်နှိပ်ရင်း ချန်နယ် တခုက ဟိုကားတွေလာနေသည်။ကိုရီးယား Half ကားထင်သည်။

ပုံမှန်ကိုရီးယားတွေမကြည့်ဖြစ်သော်လည်း...ယခုတော့ မစားရတာကြာနေသော ညီလေးက TV ထဲမှ မင်းသမီးလှလှကို ဖင်အပြောင်သားနှင့် ခဏလေး မြင်သည်ကို တောင်ချင်လာသည်။TV ထဲမှစုံတွဲ လိုးရန်တာစူနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကျတော် ပါလိုးချင်လာသည်။

သို့သော် လိုးရန် စော်ကမရှိ..။ငါးဦးကော်မတီထိုင်ရင်း အလုပ်လုပ်ရပေမည်။ဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီတိုကို ဆွဲချွတ်ရင်း အိပ်ရာပေါ်တွင်ထိုင်ကာ ညီလေးကို အလုပ်အကျွေးပြုသည်။ကိုရီးယားကားများကို အားမရ။ထို့ကြောင့် ဖုန်းကိုဆွဲယူရင်း ဂျပန်အပြာကား တကားကို ဖွင့်သည်။နားကြပ်ကို တပ်သည်။တအားအားတအင်းအင်း အသံ အပြင်က ကြားလို့မကောင်း။

ဂျပန်ကောင်များ လီးသေးသေးနှင့် လိုးသည်ကို တအားအားအော်နေသော ဂျပန်မများကို ရယ်ချင်သော်လည်း...သူတို့အော်သံများက ဖီးလ်ပိုလာသည်။မျက်ရည်လည်ရွှဲနှင့် တောင်းတောင်းပန်ပန် အလိုးခံနေတာတွေ့ရလျှင် ကျတော် ပိုဖီးလ်လာသည်။ထို့ကြောင့် TV မှ ကိုရီးယား အပြာကားကို မေ့ပြီး ဂျပန်မ တအားအားနှင့် ကိမုချိနေသည်ကိုသာ အာရုံစိုက်လိုက်သည်။

ဂျပန်မ၏ နို့ကြီးကြီး နှစ်လုံးနှင့် ပန်းသွေးရောင်ထနေသော နို့သီးခေါင်းတို့ကို ပြေးစုပ်ချင်သည်။အမွှေးထူထူနှင့် ဂျပန်မ၏ အဖုတ်အား လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဖြဲကာ ယက်စုပ်ချင်သည်။နို့နှစ်လုံးအား ပြိုင်တူဆွဲကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးချင်သည်။ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း ဈာန်ဝင်နေပြီမို့ ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင် ဂွင်းထုနေခြင်းကိုသာ အာရုံစိုက်မိသည့်အတွက်။

..............................................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

"ကလစ်...ကျွီ"

တံခါးရုတ်ကနဲ ဖွင့်လာသည်နှင့်အတူ အခန်းထဲသို့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဝင်လာသည်။

"အို"

"ဟာ...ဘာလဲ"

အခန်းသန့်ရှင်းရေး ကောင်မလေး ထင်သည်။မျက်နှာသုတ်ပဝါနှင့် ပစ္စည်းအချို့ ကိုင်ရင်း ဝင်လာသည်။ကျတော် ရှက်ရှက်နှင့် လက်ထဲက ဖုန်းကို ယောင်၍ လွှင့်ပစ်မိတော့ နားကြပ်ပါပြုတ်ထွက်သွားပြီး...ဂျပန်မ၏ တအားတအား တဟင့်ဟင့်အသံထွက်လာသည်။ 

ထိုကောင်မလေးကလဲ ကြောင်၍ရပ်ကြည့်နေသည်။ကုတင်ပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးတီးယောကျာ်းတစ်ယောက် လီးအတောင်သားနှင့် ဂွင်းထုနေသည်ကို မမြင်ဖူး၍လားမသိ ကြောင်တောင်တောင်နှင့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူး ဖြစ်နေသည်။

ကျတော်သည်လည်း ကောင်မလေး ရုတ်တရက် ဝင်လာသဖြင့် လန့်ပြီး ဆွဲမိဆွဲရာဆွဲသော်လဲ ဘာမှမမိ...။ကိုယ့်လီးကိုယ်သာ အုပ်ကိုင်ရင်း...

"မင်း...ဘာလုပ်တာလဲ..."

"ကျမ..ကျမတောင်းပန်ပါတယ်"

"မင်းက ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ"

"ကျမ...ကျမ အကို ဒီမှာရှိနေမှန်း မသိလို့ပါ"

"သွား...သွား...ထွက်တော့ ထွက်တော့"

"ဟုတ် ဟုတ် တောင်းပန်ပါတယ်"

ကောင်မလေးက ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် လှည့်ထွက်မယ်ပြင်တော့...ကျတော် ခေါင်းထဲ လက်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်...

"မင်း ဒီမှာ ဘယ်လိုမျိုး အလုပ်လုပ်နေတာလဲ"

"ကျမ...အခန်းသန့်ရှင်းရေး လုပ်ဖို့လာတာပါ...တံခါးကလဲ...ပိတ်ထားတာနဲ့..."

"မင်း အလုပ်မလုပ်ခင် တံခါးကို အရင်ခေါက်ရမှာလေ...တံခါးမခေါက်ပဲနဲ့ မင်းဝင်လာတာလား"

"ကျမ...ကျမ တံခါးခေါက်ပါသေးတယ်...အထဲက ပြန်ဖြေသံမကြားတာနဲ့"

ကောင်မလေး တကိုယ်လုံးကြောက်လို့တုန်တာလား ရှက်လို့တုန်တာလားမသိ...ကျတော့်လက်ကို ဖယ်လိုက်တဲ့အခါ လီးက တန်းတန်းမတ်မတ် ကောင်မလေးရှိရာဆီကို ညွှန်တယ်...

"သောက်ရေးမပါတာကွာ...ဘာလဲ...မင်းက ဒီမှာ အလုပ်လုပ်တာလား.."

"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကျမ ဒီမှာ လုပ်တာပါ...တောင်းပန်ပါတယ်"

ကျတော် ကုတင်ပေါ်လှမ်းပြန်တက်တော့ လီးက တထောင်ထောင်...မိန်းမ အနံ့ရလို့ထင်သည်။ကောင်မလေးက မျက်နှာကိုလွှဲ လက်နဲ့ကာထားသည်။

"ငါ ဘာပြောရမလဲလည်း မသိတော့ဘူး...ဒါက privacy ကွ...ဧည့်သည်ရှိနေတဲ့အချိန် သူတို့မခေါ်ပဲ room service ပေးလို့မရဘူး...ငါ မင်း မန်နေဂျာကို ခေါ်ရလိမ့်မယ်"

ထိုတော့မှ ကောင်မလေးက လှုပ်လှုပ်ရှားရှားနဲ့ ကျတော်ရှိရာဆီ မျက်နှာမူတယ်...။

"အကို...အကို...မလုပ်ပါနဲ့...မခေါ်ပါနဲ့"

"မရဘူးကွ...ခေါ်ရမယ်...မင်းငါ့ရဲ့ လွတ်လပ်ခွင့်ကို ချိုးဖောက်တာ...ငါ ဖြေရှင်းချက် လိုချင်တယ်...မင်း မန်နေဂျာနဲ့ပြောကို ပြောရမယ်"

ကျတော် ဟိုတယ်က တယ်လီဖုန်းဆီ လက်လှမ်း ဖုန်းခွက်ကို ကိုင်တော့ ကောင်မလေးက ရှေ့ကိုတိုးရင်း...

"မလုပ်ပါနဲ့ အကိုရယ် ကျမတောင်းပန်ပါတယ်...ကျမ ဒီမှာ အလုပ်ဝင်တာ သိပ်မကြာသေးလို့ပါ..."

"ဒါ...ငါနဲ့ဆိုင်တာမှ မဟုတ်တာ..."

ကောင်မလေးက ဖုန်းခွက်ကို ဆွဲယူပြန်ချထားရင်း...

"ကျမ ဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင်...အကိုဖြစ်စေချင်တာ ပြောပါ...ကျမ တကယ် အလုပ်ပြုတ်သွားလိမ့်မယ်...ဒီအလုပ်ဝင်တာ မကြာသေးလို့ပါ"

"ကောင်းပြီလေ...မင်းက ငါ့အတွက် ဘာလုပ်ပေးနိုင်မလဲ...နောက်ပြီး...ငါက ဒီမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ရပ်နေတာ...မင်းဘာလို့ ထွက်မသွားသေးတာလဲ...မင်း အပျိုမဟုတ်ဘူးလား"

ကောင်မလေးက မျက်နှာကို ကွယ်ရင်း...

"ကျမ ကျမတောင်းပန်ပါတယ်"

"မင်းနာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲ"

"ပန်းနုပါ"

"မင်း ငါ့လီးကို ကိုင်ပေးနိုင်မလား..."

"ရှင်...ကျမ..ကျမ.."

ကောင်မလေး အလန့်တကြားနဲ့ သူ့လီးကိုကြည့်တော့ သူက လီးကို ငေါ့ပြရင်း...

"မင်း ငါ့လီးကို ကိုင်ပေးနိုင်မလားလို့မေးတာ...မရရင်လဲ..."

"မဟုတ်...မဟုတ်ပါဘူး...ကျမ တခြားအခန်းကိုလဲ ရှင်းရဦးမယ်...အလုပ်ချိန်က ၃ နာရီမှ ပြီးမှာဆိုတော့...."

"ကောင်းပြီလေ...ငါ မင်းကို ၃ နာရီ အထိစောင့်မယ်...သုံးနာရီထိုးလို့မှ မရောက်လာရင် ငါ မင်း မန်နေဂျာကို ဖုန်းဆက်မယ်"

.....................................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကောင်မလေး ၃ နာရီ ၅ မိနစ်မှာ အခန်းထဲရောက်လာတယ်...ကျတော် ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်ရင်း လီးကိုမေးငေါ့ပြတော့ သူမ ကျတော့်ရှေ့ ဒူးထောက်ရင်း လီးကို ကိုင်လာတယ်...။သူမ ကြည့်ရတာ စိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီးပုံ...။

ကျတော့်လီးက Nivea Roll on ဘူးလောက်တုတ်ပြီး ၇ လက်မခန့်ရှည်တယ်...။ကောင်မလေးက လီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံစုပ်ယူရင်း လက်တဖက်က ကျတော့်လီးကို လက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးတယ်။လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်သလောက် သွင်းလိုက် စုပ်လိုက်လုပ်ရင်း လက်တွေကလဲ ဂွေးဥတွေကို နယ်ပေးတယ်။

တချက်တချက် လီးခေါင်းက အာခေါင်ကို ထိုးမိသွားတဲ့အချိန် ကောင်မလေး မျက်ရည်တွေ ဝေ့တက်လာတယ်။လီးစုပ်တာတော့ မရပ်သွားဘူး...။လီးဒစ်ကို လျှာနဲ့ထိုးလိုက် ဒစ်ဖျားကို လျှာနဲ့ ဝေ့ဝေ့ ယက်လိုက်နဲ့...လီးစုပ်တာမှာတော့ ကျွမ်းတယ်...။အတွေ့အကြုံ ရှိပုံရတယ်...။

"အာ...ရှီး...အား ကောင်းတယ်ကွာ...စုပ် စုပ်"

"အွတ်...ပြွတ်..ပြွတ်...အဟင်း..."

"အား...ကောင်းတယ်...ငါ့လီးကိုစုပ်.."

ကျတော် ပါးစပ်က ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေရွတ်ရင်း ကောင်မလေး ပါးစပ်ကို လိုးတယ်။ ၅ မိနစ်ခန့်ကြာတော့....လီးကို ကောင်မလေး ပါးစပ်က ဆွဲထုတ်ရင်း...

"လီးစုပ်ရတာ ကောင်းတယ်မလား...ဟင် ပန်းနု"

ကောင်မလေးက ပါးစပ်မှာ ပေနေတဲ့ သွားရည်တွေကို လက်ခုံနဲ့ သုပ်ပြီး လက်ကလေး ပိုက်ထားတယ်...။

"ဟင် ပန်းနု...ခု လီးစုပ်တာ ပြီးသွားတော့ အလိုးခံမယ်မလား...ဒါမှမဟုတ် မင်း အလုပ်ပြုတ်ခံမလား..."

"ကျမ...ကျမ...ကျမ အလုပ်မပြုတ်ချင်ပါဘူး..."

ကျတော် သူမကို ကုတင်ပေါ် တွန်းထိုင်ခိုင်းရင်း...

"ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်"

ကောင်မလေးက ပြန်မပြောပဲ...သူမဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်နေသည်။ကျတော် သူမကို ဆွဲထူကာ...

"ထ...ဟိုဘက်လှည့်ပြီးချွတ်"

ကောင်မလေး ကျတော့်ကို ကျောပေးတဲ့အခါ...ကျတော် ကိုယ်တိုင်ပဲ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ပင်တီ ပန်းရောင်လေးက ပေါ်လာသည်။တင်ပါးတွေက ဝိုင်းသည်။ဖြူသည်။ဘာအကွက်မှမရှိပဲ လုံးဝင်းဖြူဖွေးနေသည်။

ကျတော် ကောင်မလေးရဲ့ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ချပြီး ကောင်မလေးကို ကုတင်ပေါ် တဝက် မှောက်ခိုင်းသည်။ကောင်မလေး အနေအထားက ကိုယ်အောက်ပိုင်းက ကုတင်အောက်တွင်ဖြစ်၍ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ကုတင်ပေါ်တွင် မှောက်လျက် ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။

"ဖြန်း...လှလိုက်တဲ့ အဖုတ်"

ကျတော် ကောင်မလေး တင်ပါးဖွေးဖွေးကို လက်နဲ့ချလိုက်သည်။အဖုတ်လေးက တော်တော်လှသည်။ပန်းရောင်ဖွေးဖွေးလေး ဖြစ်သည်။အမွှေးများမရှိ..။လက်နဲ့စမ်းပွတ်ကြည့်တော့...ကြမ်းရှရှကလေးဖြစ်သည်။ရိတ်ထားကာစဖြစ်မည်။ကျတော် လိုးချင်ပြီ။

Comdom ကို ဖောက် လီးမှာစွပ်လိုက်သည်။ကောင်မလေး အနောက်ကနေ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲရင်း လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

"အင့်...အား...အား...ကျွတ်ကျွတ်"

ကောင်မလေး ညည်းသည်။အရည်များ ထင်သလောက် မထွက်သော်လည်း အရည်တော့ စို့နေသည်။ကျတော် လီးကို သူမ အဖုတ်ထဲ ဆက်တိုက် ဆောင့်ထည့်သည်။လျောလျောလျူလျူပဲ ဝင်၍သွားသည်။လီးနှင့် အဖုတ် စိမ်းသည့်ပုံမပေါ်။

ကောင်မလေးက ကုတင်ပေါ် လက်ထောက်ကုန်းရင်း...ကျတော့်ကို လည်ပြန်ကြည့်သည်။ကျတော် သူမ တင်ပါးဖြူဖြူတွေကို ဆုတ်ကိုင်ရင်း...ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။

"အား...အဟင့်...အင့်..အင့်"

ကျတော် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တင်ပါးဖွေးဖွေးကြီးတွေက လှိုင်းတွန့်သလို တရိပ်ရိပ် တုန်တုန်သွားသည်။ကျတော် သူမတင်ပါးတွေ လှုပ်နေတာကို အရသာခံကြည့်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက ပြီးချင်လာသဖြင့် အရှိန်ပြန်ချသည်။

"အား...အကိုရယ်...အား..."

"ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကွာ...အင့်..အင့် လှလိုက်တာကွာ...စီးကြပ်နေတာပဲ"

ကျတော် လီးတောင်နေသည်မှာလဲ ကြာသဖြင့် ပြီးချင်လာသည်။ကောင်မလေးရဲ့ ကုတင်အောက်ချထားတဲ့ ခြေထောက်တွေကို ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ကောင်မလေးပုံစံက ကိုယ်တင်ပေါ်ဝယ် လေးဘက်ကုန်းနေသည့် ပုံဖြစ်သည်။

.....................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

ကျတော် လီးကို အဖုတ်ထဲ ပြန်ထိုးထည့်ရင်း လိုးသည့်အခါ ကောင်မလေးက ကျတော့်ကို ရီဝေနေသည့် အကြည့်နဲ့ ကြည့်သည်။နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြသည်။

"ပန်းနု...မင်း အလိုးခံဖူးတယ်မလား...ဟင်..အင့်အင့်"

"ဟုတ်..အား...အင်း"

"ငါလိုးတာ ကြိုက်လား..."

"အဟင့်...အင်း...အင်း...ကြိုက်တယ်"

"မင်း အဖုတ်က အရမ်းကောင်းတယ်..စောက်ပတ်ကလဲ ဖြူဖွေးနေတာပဲ"

ကျတော် ကောင်မလေးကို လိုးရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ပြောနေမိတယ်။ကောင်မလေးက ကောင်းလာပြီထင်သည်။သူမတင်ပါးတွေကို ကျတော့်ဘက်ကို ပြန်ပေးလာသည်။ကျတော် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို ကြည့်ရင်း ဆောင့်လိုးရာကမနေနိုင်တော့...။

"ပန်းနု ငါ...ငါ...ပြီးတော့မယ်...မင်းရော ပြီးတော့မလား..."

"အင့်...အင်း...အင်း..."

အကြပ်ကိုင်၍ လိုးခြင်းဖြစ်သော်လည်း ကောင်မလေး မပြီးမစီး အရသာ မရှိဖြစ်မည်ကို မလိုလား။ထို့ကြောင့် ကောင်မလေးကို မေးခြင်းဖြစ်သည်။ကောင်မလေးက မီးစိမ်းပြသည်နှင့်....

ကောင်မလေးကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ကာ သူမအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုဖြုတ်လိုက်သည်။ဘရာချိတ်ကိုပါဖြုတ်လိုက်တဲ့အခါ...နို့ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ကြီးတွေပါပေါ်လာသည်။ကောင်မလေးက တော်တော် အသားဖြူသည်။နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေက ပန်းရောင်လေးဖြစ်သည်။

ကောင်မလေး၏ ပင်တီရော ဘောင်းဘီရော အကုန်ဆွဲမချွတ်ရသေးသဖြင့် ကောင်မလေး၏ ပေါင်တံတွေကို စိထားသလိူဖြစ်နေသည်။အဖုတ်ကလေးမှာ ဖောင်းတင်း၍ ပန်းရောင်သန်းနေသည်။ကောင်မလေး အဖုတ်သည် ခုတော့ အရည်ကြည်များရွှဲနေလေပြီ။ကျတော် ပက်လက်မိုးမျှော်ဖြစ်နေသော သူမအဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ တချက်နှစ်ချက်ဆွဲပွတ်ရင်း လီးကို ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

"အား...အင်း....အဟင့်အဟင့်..."

ကျတော့်လီးသည် အရည်များရွှဲစိုနေသော သူမအဖုတ်ထဲ ခပ်စီးစီးကလေးပင် ဝင်သွားသည်။ထို့နောက် အသားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ကောင်မလေးက သူမပေါင်တံတွေကို ဖြဲကာ ထိန်းကိုင်ထားရင်း အသားကုန်အော်ညည်းသည်။

ကျတော့်အကြိုက် ဂျပန်မများကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်။ကောင်မလေးက အော်လေ ကျတော်က ဆောင့်လိုးလေပင်ဖြစ်သည်။ကျတော် ကောင်မလေးရဲ့ စောက်စိကို လက်မနှင့် ခပ်မြန်မြန်ပွတ်ပေးတော့ကောင်မလေး တင်တွေရမ်းခါလာသည်။ကိုယ့်နို့ကို ပြန်နယ်ရင်း ကျတော့ကို ကြည့်ကာ လျှာသပ်ပြသည်။

ကျတော် မနေနိုင်တော့...သူမ အဖုတ်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း စောက်စိကို ဖိဖိပွတ်ပေးသောအခါ...ကောင်မလေး တကိုယ်လုံးတုန်တက်တာ စောက်ရည်များ ညှစ်ထုတ်သည်။ကျတော့လီးပင် နွေးသွားသည်။ကောင်မလေးအသံပင် မထွက်နိုင်တော့။

"ပန်းနု မင်းပြီးသွားပြီမလား...ငါ အပြီး လိုးလိုက်တော့မယ်"

"အင်း...အင်း.."

ကောင်မလေးပြီးသွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် ကျတော်လိုးရှိန်ကိုမြှင့်လိုက်သည်။တင်းကြပ်စီးပိုင်သော အဖုတ်ဖြူဖြူဖွေးကို မနားမနေ ဆောင့်လိုးရင်း လီးတံတလျှောက် ကျဉ်တက်လာသည်။ပထမ သုတ်တစက်ထွက်သည်။ကျတော် သူမအဖုတ်ထဲမှ လီးကိုဆွဲထုတ်ရင်း ကွန်ဒုံးကိုချွတ်သည်။လရည်ဖြူပျစ်ပျစ်များကို ကောင်မလေး အဖုတ်ပေါ်သို့ ဖြန်းပေးရင်း...

"အား...အား...ကောင်းလိုက်တာကွာ..."

ကျတော်လီးရည်များ သူမ အဖုတ်ပေါ် ဖြန်းပေးပြီးတော့ သူမကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါ...ကျတော့်ကို ပြုံးကြည့်နေသည်။

ကျတော် တစ်ရှုးယူကာ ကောင်မလေး အဖုတ်တဝိုက်တွင်ပေနေသော လရည်များနှင့် စောက်ရည်တွေကို ညှင်ညှင်သာသာ သုတ်ပေးနေမိသည်။ကောင်မလေး၏ ဖြူဖွေးသော အဖုတ်လှလှကလေးမှာ ယခုအခါ နီရဲပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်ကလေးမှာ ပြဲဟဟလေးဖြစ်နေသည်။

ကောင်မလေး ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ထထိုင်သည်။သူမအကျီနှင့်ဘောင်းဘီတို့ကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် ပြန်ဝတ်သည်။ကျတော် အိတ်ထဲက ၁ ထောင်တန်တအုပ်ယူရင်း ကောင်မလေးကို...

"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်...ကိုယ်မရည်ရွယ်ပဲ ဖြစ်သွားတာပါ..ဘယ်လိုမှတော့ မအောက်မေ့ပါနဲ့...ဒါလေး မုန့်ဖိုးယူသွားပါ"

ကောင်မလေးက ဘာမှမပြောပဲရပ်ကြည့်နေသည်။ကျတော် သူမ လက်ထဲထည့်ပေးရင်း...

"သဘက်ခါ ကိုယ်ပြန်မှာ...မင်းနဲ့ မနက်ဖြန် ထပ်တွေ့လို့ရနိုင်မလား"

"ကျမ မနက်ဖြန် အလုပ်မလာဘူး"

"ဟင်...ကိုယ် ကိုယ့်ကြောင့်"

ကောင်မလေးက ပြုံးရင်း ကျတော့်ခါးကိုဖက် ပါးကိုနမ်းသည်။

"မနက်ဖြန် off လေ...အကို တွေ့ချင်ရင်တော့ တခြားနေရာမှာဆို ဖြစ်နိုင်မယ်"

ကျတော် ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရမ်း...

"ဒီလိုဆို မနက်ဖြန် ကိုယ်စောင့်နေမယ်"

ကျတော့်ဖုန်းနံပါတ်ကိုပေးပြီး နောက်နေ့အတွက် ကြိုချိန်းသည်။ထို့နောက် ကောင်မလေး ပြန်သွားသည်။နောက်နေ့တွင် ကျတော်တို့ တခြားဟိုတယ်တွင် နည်းမျိုးစုံနှင့်လိုးဖြစ်ကြသည်။ကျတော် သူမ အဖုတ်ကို ယက်ပေးခဲ့သလို သူမသည်လည်း ကျတော့လီးကို မချွတ်တမ်းစုတ်ပေးခဲ့သည်။

ထို့နောက်ပိုင်း ကျတော်ရန်ကုန်ရောက်တိုင်း သူမနှင့် အမြဲလိုလို တွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။၁နှစ်ခန့်ကြာပြီးသည့်အချိန်တွင်တော့  ကောင်မလေး ဟိုတယ်၌မရှိတော့ပြီ။သို့သော်လည်း သူမ၏သူငယ်ချင်းဆိုသူနှင့် ကျတော့်အား မိတ်ဆက်ပေးခဲ့လေသည်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီနော်။

မမရဲ့ ရင်ခွင်နန်းတော် အပိုင်း ( ၃ )

မမရဲ့ ရင်ခွင်နန်းတော် အပိုင်း ( ၃ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

နရသူ ရေးသည်။

မမလတ် အကြည့်က ကိုရာဇာ့ ခါးအောက်ပိုင်းဆီကို ဝေ့ဝဲကနဲရောက်ရှိသွားပြီး တင်ပါးအိအိကြီးနှစ်ဖက် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နှင့် အိမ်လှေကားထစ်ကို တစ်လှမ်းချင်းနင်းကာ လျှောက်လှမ်းထွက်သွားသည်။ တစိမ်းယောက်ျားသားတစ်ယောက် အရှေ့မှာမို့ ဟန်ရေးတပြပြနှင့် ပဲများသွားတာပဲဖြစ်ရမည်။ ဟင်းဟင်း ဟိုး အရင်အချိန်ကဆို မမလတ်က အနေကုပ်ကုပ်နဲ့ ကုပ်ကမြင်းလေး … ဒီရက်ပိုင်းတွေကျမှ လိင်စိတ်ကြွချင်တိုင်း ကြွကာ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်နေပုံနှင့် ငမ်းကြောထနေတာကို မြင်ရတော့ မျိုး စိတိထဲကနေ ကြိတ်ပြီး ပြုံးလိုက်မိပါသည်။

"ကဲ ဆရာကြီး ခဏစောင့် မျိုး ရေချိုးမယ်နော် "

"အင်းပါ ကော်ဖီလေးဘာလေး မတိုက်ဘူးလား "

"အိုးး ဆောရီး ဆောရီး မျိုး မေ့နေလို့ တိုက်ပါ့မယ်တဲ့ရှင် ခဏကလေး "

မျိုး အိမ်ထဲ လှမ်းဝင်မည်အလုပ် သူက မျိုးလက်တစ်ဖက်ဆွဲပြီး …

"မျိုး ခဏ "

ဆိုပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ကာ မျိူးနှုတ်ခမ်းကို အားပါးတရ နမ်းစုပ်လိုက်သည်။

"အယ် ကို ကလဲကွယ် ကဲထှာ ဟိုမှာလည်း လူကိုအမျိုးမျိုးနှိပ်စက်ချင်တိုင်း နှိပ်စက်ပြီးတော့ ဘာလဲ မဝသေးဘူးလား "

"မဝဘူး တန်အောင် လုပ်ချင်သေးတယ် "

သူပြောတာလည်း အဓိပ္ပါယ်ရှိနေသည်။ မျိုးကို သူများတကာကိုမပေးဖူးသည့် အခကြေးငွေ အများကြီး သူထုတ်ပေးခဲ့သည်။ ဒီအတွက်လည်း သူ့ကို ပြန်ငဲ့သင့်သည်။

မျိုး သူ့မျက်နှာကို ခပ်တွေတွေစိုက်ကြည့်ပြီး …

"ကိုရာဇာ မစောင့်နိုင်တော့ဘူးလား အပြင်တစ်နေရာရာ သွားပြီး … "

"သွားတာသွားပေါ့ … ကိုယ် အခုတော်တော်တင်းနေပြီ တစ်ချီလျှော့ချင်တယ် မျိုး "

"မျိုး နားလည်ပါတယ် မျိုးလည်း သူနဲ့နေရတာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ခံစားချက်ပါပဲ ညအိပ်ဖို့ အထိတော့ မျိုးလည်း မီးစင်ကြည့်ကမှ ဖြစ်လိမ့်မယ် "

ပြောရင်း သူ့လက်ကိုဆွဲလိုက်ကာ …

"ဒါဖြင့် လာခဲ့ မြန်မြန် … အိမ်ထဲဝင်ကြမယ် အခန်းထဲမှာက ပိုပြီး လုံခြုံတယ် "

"မျိုးရယ် ဒါကြောင့် ချစ်လိုက်ရတာ ဟင်းဟင်း  ဟင်း "

နှစ်ယောက်သား မျိုးအိပ်ခန်းထဲ ရောက်ခဲ့ကြသည်။

မျိုး သူ့ရှေ့မှာထိုင်ချလိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ရာ လီးကြီးတန်းလန်းထွက်ပေါ်လာသည်။ သူ လည်း တော်တော်ကလေးကို ထန်နေပုံရပါသည်။

"မျိုး ကို လိုးချင်လို့ ထန်တာလား မမကိုလိုးချင်လို့ ထန်တာလား "

မျိုးသူ့ကို ရွှတ်နောက်နောက်ကလေး ပြောလိုက်တော့ …

"မလုပ်နဲ့ မျိုး ကိုယ့်အိမ်လည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ ခေါင်းနဲ့ ဆင်းပြေးနေရမယ် "

"ရှင်က ဒီလောက်တောင် ကြောက်တတ်ရသလား ဒါနဲ့များ ကျွန်မအိမ်အထိလိုက်လာရတယ်လို့ ဟွင်း "

မျိုးတမင်တကာ စနောက်ရင်း သူ့လီးကိုလည်း ဆွဲကာဆွဲကာ ဆုပ်ကိုင်ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်။

အားပါးတရ သူမ ပါးစပ်ထဲ စုပ်ငုံ၍ လဒစ်ပတ်လည်နှင့် လီးကိုယ်ထည် တစ်လျှောက်ကိုပါ အသေအချာလျှာကလေးနှင့် ယက်ကာယက်ကာပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးက တမုဟုတ်ချင်း ပိုမိုမတ်တောင်လာပြီး ဂေါ်လီတွေကလည်း ပြူးတူးပြဲတဲနှင့်မို့ ပင်ကိုထက်ပင် နှစ်ဆလောက်ပိုကြီးထွားလာသလို ထင်မှတ်ရလေတော့သည်။

"တော်ပြီ လရည်ထွက်ကုန်မယ် လိုးရအောင် "

"ပက်လက်ပဲ လိုး "

မျိုးက ကုတင်စောင်းမှာ တင်ပါးလေးမှေးတင်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကားထောင်ပေးလိုက်သည်။ သူက မျိုးအရှေ့ကိုလာပြီး ပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ကို လက်နှင့်မွှေစမ်း၍ စောက်ရည်ရွှန်းဝေနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရသဖြင့် အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ မျိုးစောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီးကိုတေ့ကာ အားနှင့် ဖိဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

လီးကြီးက ဗြိ ဇွပ် ဆိုပြီး စောက်ခေါင်ထဲကိုတစ်ဆုံး နစ်ဝင်သွားပါသည်။

"အဆင်ပြေလာ မျိုး "

"ပြေ ပြေပါတယ် ဆောင့် အားနဲ့သာဆောင့် မျိုးခြေထောက်ကို ထမ်းပြီးတော့သာ လိုးပေး လိုး လိုးအစ်ကို မနဲ့တော့ "

"မျိုး အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား လိုးလို့ တအားကောင်းတယ် "

"သူ့ လီးကြီး မှုတ်နေရလို့ပေါ့ မျိုးလည်း ဒီလီးကြီး ခံချင်လွန်းလို့ စောက်ပတ်အရမ်းရွနေတာ ကိုရာဇာရယ်  … ဟင်း ဟင်း "

"မျိုး ကိုယ့်လီးကို ကြိုက်လား "

"ကြိုက် သိပ်ကြိုက် အရမ်းကြိုက်တယ် မျိုးအဖို့တော့ ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့လီးကြီး ရွှေတောင်ချထားလိုက်ချင်တယ် ဂေါ်လီတွေနဲ့ လိုးတာ နဲနဲ နာပေမယ့် တစ်ခါမှ မျိုးမခံစားဖူးတဲ့အရသာပါပဲ ကိုရယ် "

မျိုး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် ပြောလိုက်သည်။

သူကလည်း စကားပြောရုံမဟုတ်ဘဲ ပြောလည်းပြော အလိုးလည်းမပျက်ဘဲ အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ်ကို နန်းစတော့ မှန်မှန်ကြီး လိုးပေးနေပေသည်။ မျိုး အံကလေးကြိတ်ကာကြိတ်ကာနှင့် လီးကြီးဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပြီး အောက်ကနေ စောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပေးရင်း ကြည်ဖြူစွာအလိုးခံပေးနေသည်။

မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်အကြာမှာ မျိုးစောက်ရည်တွေရွှဲသထက်ရွှဲနစ်ထွက်လာပြီး ကော့ပျံလွန့်လူးရင်း တစ်ချီဂိတ်ဆုံးသို့ ရောက်ခဲ့ရလေပြီ။

သူက ရုတ်တရက် မျိုးစောက်ပတ်ထဲက လီးကို ပြန်ချွတ်ထုတ်လိုက်ကာ မျိုးခြေရင်းမှာ ထိုင်ချပြီး စောက်ပတ်ကို မရွံမရှာဘဲ သူ့ပါးစပ်နှင့် စုပ်ယက်ပေးနေပြန်သည်။

"အိုးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် … ကို ကို ရာဇာရယ် ဟင့်ဟင့် မျိုး ယားတယ် အဲဒီလောက်ကြီး ပြောင်စင်အောင် ယက်မနေပါနဲ့တော့ အစ်ကို …အစ်ကို ပြီးမှာသာပြီးအောင် ဆက်လိုးလိုက်စမ်းပါ … "

မလတ် (ဝင်းပပလှိုင်) ခြေလှမ်းတွေ ရုတ်တရက် တန့်ရပ်သွားမိသည်။

အိပ်ခန်းထဲက ကြားလိုက်ရသည့် အသံတွေ … ဒါ ဟိုကောင်မ မျိုးမျိုး အသံပဲ … ဧကန္တ ဒင်းကလေး ဟို သူ့ဧည့်သည် ရာဇာဆိုသည့်အကောင်နှင့် အခန်းထဲမှာ ကြူနေတာပဲ ဖြစ်ရမည်။

ဘယ်အခြေအနေအထိ ခရီးဆိုက်နေပလဲ မသိ။ အမြန်ချောင်းကြည့်မှ တော်ကာကျမည် ဟုတွေးပြီး ဖိနပ်တောင် ပြီးအောင် မချွတ်ဖြစ်လိုက်ဘဲ ဖိနပ်တစ်ဖက်ကျွတ် တစ်ဖက်က တန်းလန်းပါခဲ့ပြီး အိပ်ခန်းတံခါးဝအနားကို သူခိုးခြေလှမ်းများနှင့် အပြေးတစ်ပိုင်း ရောက်ရှိသွားရလေသည်။

ရာဇာက မျိုးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး အနောက်ကနေလိုးဖို့ ပြင်နေသည်။

မျိုးဖင်ကို ကုန်းနမ်းလိုက် သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်လိုက်လုပ်နေရာ လီးကတဖြည်းဖြည်းကြီးထွားတောင့်တင်း လာခဲ့သည့်အလျောက် ဝင်းပပလှိုင်လည်း တစ်ခါမှမတွေ့မြင်ဖူးခဲ့သော သက်ရှိယောက်ျားတစ်ယောက်၏လီးကို မမှိတ်မသုန်သော မျက်လုံးများဖြင့် စူးစူးရဲရဲကြီးပင် ငေးစိုက်ကြည့်နေမိလေတော့သည်။ လီးမှာပုံမှန်ထက် ကြီးနေကာ လီးကိုယ်ထည်နဘေးပတ်လည်မှာလည်း အဖုဖုအထစ်ထစ်နှင့်ဖြစ်နေ၍ သူမပါးစပ်ကလေး အဟောင်းသားနှင့် မင်သက်အံ့သြသွားရသလို ရာဂသွေးတွေလည်း တစ်မုဟုတ်ချင်း ဆူပွက်လာသလို ရင်ထဲမှာ ခံစားလိုက်မိလေသည်။

မျိုးကပဲ တမင်လုပ်ထားလေသလားမသိ။ အခန်းတံခါးက စေ့ရုံစေ့ထားပြီး တံခါးချပ်အကြားမှ ဟနေသော နေရာလေးကနေ အခန်းထဲကမြင်ကွင်းကို ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာပင် တွေ့မြင်နေရလေသည်။ ရာဇာက မျိုးဖင်သားအိအိကားကားကြီးနှစ်ဖက်အနောက်ကနေပြီး ဖင်နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့်အားယူဆုပ်ဆွဲကိုင်ကာ သူ့လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ စွိဇွပ် ကနဲနေအောင် အားအရှိန်ခပ်ပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်တည်း လိုးဆောင့်ချ လိုက်ပါသည်။ လီးက သူရည်ရွယ်ထားသောလမ်းကြောင်းအတိုင်း အချက်မှန်မှန်ကြီး ဝင်ထွက်သွားလာနေပါသည်။

"ဗြွတ် ဇွတ် ဗြိ ပြွတ် ဗြွတ် ဖွပ် ဗွပ် စွိ "

"အမေ့ အိ အိ အင့် အင့်ဟင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့် နာနာဆောင့် အင့် တအားလိုး လိုးစမ်းပါ "

"ဟင်း တောက် လိုးရတာ အရသာရှိလိုက်တာ မျိုးရာ ဒီစောက်ပတ်ကလေး တစ်ညလုံးစိမ်လိုးလိုက်ရရင် ဘယ်လောက်ဇိမ်ရှိမလဲ "

"လိုးလေ လိုး ကိုရာဇာ မျိုူးကို တစ်နေ့လုံးလိုးထားတာတောင် အားမရသေးလို့လား ရှင် အားရအောင်လိုး ရတယ် "

"ဒါကြောင့် ပြောတာ ကြံစမ်းပါမျိုးရ တစ်ညဖြစ်ဖြစ် အပီကဲကြရအောင် "

"မမလာရင် မျိုးတို့ အပြင်ထွက်ပြီး သူအိပ်ချိန်မှ အိမ်ပြန်တာပေါ့  ဒါဆိုရင် အစ်ကို့စိတ်ကြိုက် မျိုးအခန်းမှာ နှစ်ယောက်အတူတူ ကဲချင်တိုင်းကဲလို့ရမယ် မနက် သူအပြင်ထွက်ပြီးမှပဲ အစ်ကို မျိုးအခန်းထဲကပြန်ထွက်ခဲ့ပေါ့ … သူမသိရင် ပြီးရော မဟုတ်ဖူးလား … ဘယ့်နှယ်လဲ "

"ကောင်းတယ်မျိုး အဲဒီလို လုပ်တာပေါ့ "

နှစ်ယောက်သား စကားတပြောပြောနှင့်ဆော်ကြသည်။

ဝင်းပပ အကုန်ကြားရသည်။ မြင်လည်းမြင်နေသည်။

နောက်ဆုံး သူတို့ ခွေးကုန်းလိုးရင်း တဏှာအပြတ်ထန်လာချိန်မှာ တဇွပ်ဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့်ဇယ်ဆက်သလို တရစပ်လိုးဆောင့်မှုက ဝင်းပပ၏ကာမစိတ်ကို အထူးပင်လှုပ်ရှားနိုးကြွလာစေပြီး သူမထမီကို အောက်ကနေ ပင့်မကာ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ပြင်ကို လက်လျှိုနှိုက်စမ်းသပ်၍ စောက်စိထိပ်အသားနုကလေးကို ဖိကာပွတ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ထိုးနှိုက်ဆောင့်ကာဖြင့် သူမကိုယ်တိုင်ပင် စောက်ရည်အထွက်လွန်ပြီး တစ်ချီပြီးသည်အထိဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။

ဟိုနှစ်ယောက်ကတော့ ခွေးကုန်းလိုးရာကနေ ပုံစံပြောင်းပြီး ကုတင်စောင်းလိုးကြသည်ကိုတွေ့ရသည်။သူ့လီးဟာကြီးသလောက်ရှည်သလောက် တော်တော်လည်း လိုးနိုင်သည့်လူဆိုတာ မလတ်ခေါ် ဝင်းပပလှိုင် ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်နားလည်သွားရပေသည်။ သူမကိုယ်တိုင် ဒီလီးနှင့် စောက်ပတ်ပြဲအောင်ခံရလျှင် ဘယ်လိုနေမလဲမသိလို့ တွေးနေမိသည်။ သူမစောက်ပတ်ကတစ်ကြိမ် စောက်ရည်ထွက်ပြီးတာတောင် တရွရွဖြစ်နေတာကို သတိထားမိရာ ထမီကိုအခန်းဝမှာပဲ ချွတ်ချပြီး ရင်သားအုံနှစ်ဖက်နှင့်စောက်ပတ်ကိုသာ မဲပြီး ဖိလိုက်ပွတ်လိုက် ဖျစ်နယ်လိုက်နှင့် တစ်ယောက်တည်း ရာဂတွေအဆိပ်တက်ချင်တိုင်းတက်ကာ ဗျာများနေရပြန်လေသည်။

မျိုးတို့အစီအစဉ်ကိုသိပြီးဖြစ်၍ သူမအနေနှင့် တစ်နည်းတစ်ဖုံ အခွင့်အရေးရရှိအောင် ဘယ်သို့ကြံရပါ့မလဲဆိုပြီး ခေါင်းခြောက်အောင် စဉ်းစားသော်လည်း အဖြေကမပေါ်ချေ။ နှစ်ယောက်သား အတွေ့အကြုံ ရင့်ကြသူတွေ ဖြစ်၍ ကုတင်စောင်လိုးနည်းကို မှန်မှန်ကန်ကန် အပေးအယူမျှမျှအသုံးချပြီး ချက်ပိုင်လက်ပိုင် လိုးကြဆောင့်ကြရင်း တစ်နေ့တာအတွင်း ဘယ်နှစ်ချီမြောက်မှန်းမသိသော ကာမအထွတ်အထိပ်ပန်းတိုင်ဆီကို ပြိုင်တူပင် ရောက်ရှိသွားကြပြန်ပါသည်။

ဝင်းပပလည်း ဒီတော့မှ ပြန်လည်သတိဝင်ကာ ထမီနှင့်အင်္ကျီကို သေသေသပ်သပ်ပြန်ဝတ်လိုက်ကာ အိမ်အပြင်ဖက် တိတ်တိတ်ကလေး လှမ်းထွက်ပြီး သူမယခုမှ အပြင်ကပြန်ရောက်သည့်ပုံစံနှင့်အသံပေးပြီး ညီမဖြစ်သူကို လှမ်းခေါ်လိုက်လေသည်။

နှစ်ယောက်သား အိမ်ထဲခန်းကနေ ဟန်မပျက်ထွက်လာကြသည်။ ဝင်းပပမျက်လုံးရွဲကြီးများက စောက်ရည်နှင့်လရည် တစ်စွန်းတစ်ပေကျံနေသော နှစ်ယောက်သား၏ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်းများဆီကို အကြည့်ရောက်သွားပြီး အထူးသဖြင့် ရာဇာ၏ခါးအရှေ့မှာ ပုဆိုးအောက်ကနေဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသည့်လီးရှိရာကို ခပ်စူးစူးရဲရဲကလေးလှမ်းလှမ်းကြည့်နေတာကို နှစ်ယောက်စလုံးသတိထားမိလိုက်သည်။

"အတော်ပဲ မမပြန်လာတာနဲ့ မျိုး သူနဲ့ အပြင်ခဏထွက်မလို့ စောင့်နေတာ မမစားစရာတစ်ခုခုမှာဦးမလား "

"မမှာတော့ဘူး ဒီနေ့ မလတ် ဗိုက်ဆာတာနဲ့ အစောကြီးစားထားလိုက်ပြီ  ပြီးတော့လည်း ညည်းက ဘယ်အချိန် ပြန်လာမယ်မှ မသိတာ "

"စောစောပြန်လာမှာပါ မမရဲ့ "

"အေးပါ ကိုယ့်ကိစ္စပြီးအောင်သာ လုပ်ပါ မမကို မပူနဲ့ ရတယ်မျိုး သွားစရာရှိလည်း သွား "

"ဟုတ် မမလတ် "

ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား နှုတ်ဆက်၍ အပြင်ထွက်သွားကြသည်။

မမလတ်က သူမတို့နှစ်ယောက်ကို အနောက်ကနေ တိတ်တဆိတ်ငေးကြည့်နေသည်။

"အင်း နေနှင့်ဦး ဒီကောင်မလေးတော့ ငါအိပ်ချိန်မှ လာမတဲ့ ဒင်းတော့ တွေ့ကြပြီပေါ့ကွာ "

မမလတ်ရင်ထဲက ကြုံးဝါးသံကိုမူ နှစ်ယောက်စလုံး ကြားနိုင်မည်လည်း မဟုတ်ပါချေ။

.............................................................................................................................

မျိုးတို့ ရပ်ကွက်အတွင်းက အသစ်ဖွင့်ထားသော ကေတီဗွီတစ်ခုကို ကိုရာဇာနှင့်မျိုးတို့နှစ်ယောက် သွားရောက်ကြပြီး ဆက်ရှင်အခန်းတစ်ခန်းယူ၍ နှစ်ယောက်သားသောက်စားရင်း အချိန်ဖြုန်းကြသည်။ သူတို့လိုပင် လာရောက်စားသောက်ပျော်ပါးကြသူတွေ အများကြီးဖြစ်သည်။

မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်မှာ ဆေးလိပ်မီးခိုးငွေ့တွေ ဝဲလွင့်နေကြသည်။ ဆူဆူညံညံသီချင်းသံတွေအကြားမှာ ခိုးခိုးခစ်ခစ်ရယ်မောသံကလေးတွေ ကြိုကြားကြိုကြားထွက်ပေါ်လာတတ်သည်။

အရာရာတိုင်းသည် စိတ်ကို ပူလောင်စေသလို စိတ်ကိုလည်း လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစေသည်။ အနှောင်အဖွဲ့ အတားအဆီးတို့မှ ကင်းလွတ်ခြင်းအားဖြင့် မြူးတူးရွှင်ပြလာစေပါသည်။ မျိုးတို့နှစ်ယောက် အူမြူးလာကြသည်။ ညနှင့်အတူ တစ်သားတည်းလိုက်ပါပြီး ပျော်ဝင်လာခဲ့ကြရသည်။

ကိုရာဇာက ဘလက်တစ်လုံးမှာပြီး ဖန်ခွက်နှစ်ခွက်တည်းကို လက်နှစ်လုံးခန့်စီ ငှဲ့ထည့်လိုက်ကာ ရေခဲရောစပ်ပြီး မျိုးဖက်ကိုတစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သားချီးယားစ်လုပ်၍ မှော်ရုံညရဲ့ပဉ္စလက်ဆန်လှသော အနက်ရောင်ကတ္တီပါကကြိုးကို စတင်ဖွင့်လှစ်လိုက်ကြပါသည်။

"စော်ခေါ်ချင်ခေါ်လေ ကိုရာဇာ မျိုး ခွင့်ပြုတယ် "

"တကယ်လား တစ်ယောက်လားနှစ်ယောက်လား"

"မျိုးအတွက်ပါ နှစ်ယောက်  … ဟင်းဟင်း ဟင်း "

ဝိတ်တာမှတစ်ဆင့် ကိုရာဇာ လိုချင်သည့်အရာကိုမှာကြားသည်။

မကြာမီ ခပ်ငယ်ငယ်အမျိုးသမီးချောလေးနှစ်ယောက်သူတို့ရှိရာအခန်းထံကို လျှောက်ဝင်လာတာ တွေ့ရလေသည်။

အချိန်ကဖြင့် စောတော့စောနေသေးသည်။

ည၏နိဒါန်းပိုင်းဟုဆိုလျှင်လည်း မမှားပါ။ သို့ပေမယ့် အခန်းထဲမှာတော့ စည်းချက်ကျကျ မြူးမြူးကြွကြွကလေး ထွက်ပေါ်နေသော techno တေးသွား စည်းချက်အလိုက်နှင့်အတူ သူတို့လေးယောက်သား ညဉ့်ဝတ်လွှာရုံအောက်မှာ ပျော်ရွှင်စွာကခုန်နေမိကြသည်။ မောသလား မောရင်ပြန်သောက် ပြီးတော့ ပူးပူးကပ်ကပ် ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ် ခုန်ပေါက်ကကြ Disco,Tango, Country Fox, Latin ဂီတ အမျိုးအစားစုံစွာ … ။

ရာဇာက ပေါင်ရင်းလောက်အထိ တိုပြတ်ပြတ်စကပ်လေး ဝတ်ဆင်ထားသော ကောင်မလေး၏ တင်ပါးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကိုပွေ့ချီယူရင်း နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာအိအိကြီးပေါ်ကိုလှဲချလိုက်သည်။ ကောင်မလေး၏ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ကားသွားပြီး ပင်တီအနီရောင်ကလေးပါ ပေါ်ထွက်လာကာ ပင်တီအောက်မှ မျက်နှာပြင်ဖုဖုဖောင်းဖောင်းကလေးဖြစ်လျက် အကွဲကြောင်းအရာကလေးထင်နေသော စောက်ဖုတ်အုံ အိအိကလေးကို သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ အပီအပြင်နယ်ပေးလိုက်လေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းလည်း ခွာ၍မရအောင်ပင် ဂဟေဆက်လျက်ရှိကြသည်။ ကောင်မလေးနာမည်က မိုးစက် ခေါ် မိုးစက်ပွင့် တဲ့။

မျိုးလည်း ကောင်မလေးတစ်ယောက်နှင့် နှစ်ပါးကြည်ကာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်ပြုရင်း အပေးအယူမျှလျက် ရှိပါသည်။ ဖွေးဖွေး … နာမည်နှင့်လိုက်သည်။ အသားအရေဖြူဖြူဝင်းဝင်း ဖွေးဖွေးဥဥကလေး ရှိလွန်းမှ အသက် ၁၈။ ၁၉ နှစ်အရွယ် မျိုးထက်ငယ်သည်။ ကိုယ်လုံးကတော့ ထွားထွားအိအိ မှိုစို့မျှစ်စို့ကလေးဖြစ်သည်။ တင်ရင်ခါး အချိုးအဆစ်ကျကျ အပြစ်ဆိုစရာမရှိသော အလှပဂေးကလေးပင်။

"မမ ဖွေးဖွေးနဲ့ ခုလိုနေရတာ ကြိုက်လား "

"အင်း ကြိုက်တယ် ဖွေး မမက ကိုယ့်အချင်းချင်းကိုင်ရတာ ပိုတောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိတယ်လို့ ခံစားရတယ် ဖွေးဖွေးကော "

"ဖွေးရောပဲ ခုလို မမနဲ့ တွေ့ခွင့်ရတာ ဒီည ဖွေးတော်တော်ကံကောင်းတယ်ထင်တာပဲ တချို့ယောက်ျားတွေ ကြမ်းတာကြီးက လူတောင် အသက်ရှူချိန်မရဘူး ပြီးတော့ ဘာမှ ဟုတ်တာလည်း မဟုတ် ဟင်း ဟင်း ဟင်း "

"အယ် ဖွေးဖွေးက တကယ်ဟုတ်တာမျိုးမှ လိုချင်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ဟင်း ဟင်း "

"ဒါပေါ့ မမရယ် မမလည်း နားလည်ပြီးသားပဲ ဥစ္စာ ဟင့် ဟင့် "

"ကဲ ဒါဖြင့် ဖွေးလေး ချွတ်ကွာ မမတို့ကြည့်ရအောင် "

"အင်း ဟင်းး မမလည်းချွတ် မမ အဆင်ပြေမယ်ဆို ဖွေး မှုတ်ပေးချင်တယ် ကိုယ့်မမ ကို … "

"လာ ဒီနားလာ ဟိုနှစ်ယောက် သူတို့ဖာသာကိုင်ပစေ မမလူက အဆုံးထိ လုပ်မှာ ဖွေးမယုံရင်ကြည့်နေ ပြီးတော့ သူ့လီးက ဂေါ်လီနဲ့ … အပြတ်မွှေမှာ သမမှာ အမှုတ်ကြမ်း အလိုးကြမ်း ဟား  ဟား ဟားးး "

"ဟင့် မမ ကိုယ်တွေ့ပေါ့လေ ပြော ပြောပြ … လေ နော် ဖွေးကို "

"အင်း အင်း စိတ်ချ ညီမရော စိတ်ဝင်စားလို့လား မမနဲ့အရင်နေလေ နော် ဟုတ်လား ပြီးမှ … မင်းစိတ်ကြိုက် … "

"အင်း အင်း ဟင်းဟင်း ဟင်း  … ပျော်တယ် ဖွေး ဒီည သိပ်သိပ်ပျော်ပဲ မမရယ် ဟင့်ဟင့် အို အို့ အင့်ဟင့် ဟင့် မ မမရဲ့ အ အိ အင့် အင့် "

မျိုးလက်က ဆတ်ကနဲလှုပ်ရှားသွားသည်။ ကောင်မလေး ရုန်းကန်ချိန်ပင်မရလိုက်။ သူမပေါင်ကြားထဲမှ စပ်ဖျင်းဖျင်းကလေးခံစားလိုက်ရသလိုဖြစ်ပြီး မျိုးလက်က စောက်ပတ်ထဲထည့်မွှေက ဇွတ်ကြမ်းပစ်လိုက် သည်ကို ကိုယ်တွေ့ခံစားလိုက်ရပေသည်။ စကပ်တိုကလေးလန်တက်သွားပြီး ပင်တီဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲချခြင်းခံလိုက်ရသည်။ သူမကိုယ်အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားပြီး လှပဖွေးနုသော စောက်ဖုတ်အုံဖောင်းအိအိကလေးက ချစ်စဖွယ် ပေါ်ထွက်လာပါသည်။

မျိုးလက်နှစ်ဖက်က ရင်သားအုံနှစ်မြွှာကိုပါ အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာ ချွတ်လှန်ကာ ပါးစပ်နှင့်ကုန်းစို့ပေးသည်။ ကောင်မလေးက သူမကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်တွယ်ရင်း ခါးကလေးကော့ထိုး၍ တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်ကြွ တက်လာသည်ကို တွေ့ရပေသည်။ မျိုး နှုတ်ခမ်းချင်းဖိစုပ်လိုက် နို့နှစ်ဖက်တစ်လှည့်စီ စို့လိုက် လုပ်နေရာက ပေါင်ကြားထဲရှိစောက်ပတ်ကိုလည်း အဆက်မပြတ်နှိုက်၍နှိုက်၍ပေးနေသည်။ စောက်ရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဒလဟောကျဆင်းလာတာတွေ့ရပြီး ကောင်မလေးခမျာ တထွန့်ထွန့်တလွန့်လွန့် ထွန့်လူးကော့ပျံ၍ပင် နေရချေပြီ။

မျိုး ထိုင်ရာက အသာထသည်။ နဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်ရင်း ကိုယ်ပေါ်မှာဝတ်ဆင်ထားသည့် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ထမီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဖွေးဖွေးလည်း ထပြီး မျိုးပင်တီကလေးကို သူမလက်ကလေးနှင့် ကိုယ်တိုင် လာရောက် ဆွဲချပေးသည်။ နှစ်ယောက်သား.ဝတ်လစ်စားလစ်ကိုယ်ခန္ဓာချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ပူးကပ်ထွန့်လူး လျက်ရှိကြပြီး နို့သီးချင်း အဖုတ်ချင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်ထိတွေ့မိကြပြီဖြစ်သည်။

ဒီအချိန်မှာ တစ်ဖက်အတွဲကလည်း တော်တော်ကလေး ခရီးရောက်လျက်ရှိလေပြီ။

ရာဇာက သူ့ကောင်မလေးမိုးစက်နှင့်စစ်စတီနိုင်းလုပ်ပြီး သူကအဖုတ်ယက်လိုက် ကောင်မလေးက သူ့လီးစုပ်လိုက်နှင့်အလုပ်ဖြစ်နေသလို မျိုးတို့နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွတ်လိုက်ဆွလိုက် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်နှင့် အတွေ့နယ်ထဲကိုစတင်ဝင်ရောက်လို့ လာချေပြီ။

မျိုး စပြီးအမှုတ်ခံရသည်။ ဖွေးဖွေးက လက်ရဲဇက်ရဲနိုင်လွန်းသည်။ မိန်းမချင်းလုပ်ရာမှာလညိး အတွေ့အကြုံ အများကြီး ရှိဟန်တူပေသည်။ မျိုးပေါင်ကြားထဲကို သူမမျက်နှာကလေးအပ်ကာ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် အစိကလေးကိုရော စောက်ခေါင်းလေးထဲကိုပါမကျန် လျှာဖြင့်မွှေနှောက်ယက်ဆွကာ စောက်ရည်တွေလျှံထွက်ကျလာအောင် ဆွနှူးပေးနေသည်။

အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကိုလက်ထိုးနှိုက်၍ ထိုးမွှေဆောင့်သွင်းပေးသည်။ မျိုးလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အော်ဟစ်ညည်းညူရင်း စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ်ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားရလေသည်။ သူ့အလှည့်ပြီးတော့ မျိုးအလှည့်ဖြစ်၍ သူမအရှေ့မှာ ဒူးတုပ်ကာ ထိုင်ပြီး နေရာယူလိုက်သည်။

"မမ ဖြေးဖြေးလုပ်နော် တအားမဆွနဲ့ "

မျိုးအသာခေါင်းညိတ်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန်ယူ၍ပွတ်သပ်ကာ စောက်ဖုတ်ကိုကုန်းနမ်းပစ်လိုက်သည်။ အစိကိုရော အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လျှာနှင့်ထိုးဆွယက်သပ်ပေးသည်။ သူမစောက်ရည်များ ရွှဲယို၍ ကျလာပြီဆိုတော့မှ စောက်ဖုတ်အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲကို လက်သွင်းပြီး တစ်ချက်ချင်း အသေအချာပင် လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်လေသည်။ စောက်စိကလေးကို ကုန်းစုပ်ရင်းကနေ လက်နှင့် ကျကျနနမွှေနှောက်ထည့်သွင်းကာ လိုးပေးခြင်းမို့ ဖွေးဖွေးတစ်ယောက် အသက်ပင်ကောင်းကောင်း မရှူနိုင်အောင် ဖြစ်ရပြန်လေသည်။ မိနစ်ပိုင်းအတွင်းဖွေးဖွေးတစ်ယောက် ကော့ပျံလာရချေပြီ။ လီးနှင့် အလိုးခံ လိုစိတ်က ထိန်းလို့ပင်မရတော့။

"မမ မမရယ် လုပ် လုပ်ပါ ဆောင့်ဆောင့် မြန်မြန် ဟင်း ဟင်း "

"ကောင်းလား ဖွေး သဘောကျရဲ့လား "

"ကောင်းတယ် အ အ ဖွေး စောက် စောက်ပတ် တအားရွနေပြီ မမရဲ့ မမအစိကိုစုပ်ပေး ကြမ်းကြမ်းစုပ် လက်နဲ့လည်း တအားသာလိုးပေးစမ်းပါ အ အား အားးး လိုးပါ လိုးပါ မမ မြန်မြန် ဆောင့်အင့် ဟင့် ဆောင့် "

ဖွေးဖွေး ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်လာပြီ။

ထိုအချိန်တွင် မိုးစက်ဆိုသောကောင်မလေးနှင့်နှစ်ပါးကြည်နေသော ရာဇာလည်း လီးအစုပ်ခံထားရ၍ သူ့ဂေါ်လီလီးကြီးက အပြတ်ကိုတောင်နေပြီး ကောင်မလေးကို ဆိုဖာပေါ်ခွေးကုန်းကုန်းခိုင်းကာ အနောက်မှလိုးဖို့ပြင်နေချိန်ဖြစ်ရာ မျိုးတို့နှစ်ယောက်အခြေအနေကိုမြင်တွေ့သွားပြီး ကောင်မလေးကို တစ်စုံတစ်ရာ တိုးတိုးကလေး ကပ်ပြောလိုက်ရင်း နှစ်ယောက်သား သူတို့ရှိရာ ဆက်တီခုံအနားကို ရောက်လာကြသည်။

"မျိုး ခဏဖယ်စမ်းပါ "

ဆိုပြီး ရာဇာ သူ့လီးကို ဂွင်းတစ်ချက်နှစ်ချက်တိုက်လိုက်ပြီး ဖွေးဖွေး၏အသင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဖြဲကားပေးထားသော စောက်ပတ်ထဲကို သူ့ဂေါ်လီလဒစ်ပြဲကြီးထည့်သွင်း၍ အပေါ်စီးကနေ ဆောင့်လိုးချလိုက်လေသည်။

"စွတ် ဖြွပ် ဗွပ် "

"အမေ့ အိ အင့်အင့် အားးး ဘာ ကြီးလဲ ဟင် !!! "

ဖွေးဖွေး အသံ ရုတ်ခြည်းတိတ်သွားသည်။ ရာဇာက သူမကိုပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲမြှောက်ကိုင်ကာ လိုးချလိုက်ရင်းက သူမနှုတ်ခမ်းကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် တအားဖိကပ်ကာနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ခြင်းကြောင့်ပင်။

ဖွေးဖွေးလည်း တအွန်းအွန်းအင်းအင်းညည်းညူရင်း ရာဇာလိုးဆောင့်ချက်ကိုလိုက်ပြီး သူမခါးကလေး အပေါ်ကို ကော့ထိုးတက်လာရလေသည်။ ရာဇာလည်းအခွင့်ရတုန်း လုံးဝကိုအလျှော့မပေးတော့ဘဲ အသည်းအသန် ဆောင့်ကာညှောင့်ကာ လိုးပေးနေရာ ဂေါ်လီလီး၏ကြမ်းတမ်းထိမိလှသောအတွေ့ဓာတ်က ဖွေးဖွေး၏ ကာမသော့ချက်ကို အမိအရဆွဲဖွင့်လိုက်နိုင်ပြီး သူမခမျာလည်း ထွန့်ထွန့်လူးမျှ နှလုံးပီတိ ဂွမ်းဆီထိ နေရလေတော့၏။

တစ်ဖက်မှာလည်း မျိုးအနားကို မိုးစက်တိုးကပ်လာပြီး နှစ်ဦးသား တစ်ဦးကိုတစ်ဦးအပြန်အလှန်ကြည့်၍ ကိုယ်ခန္ဓာချင်းနီးနီးကပ်ကပ်ဖြစ်လာကြကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်နမ်းစုပ်၍ ကစ်စင်ဆွဲနေကြလေပြီ။ တစ်ယောက်နို့ကိုတစ်ယောက်ဖျစ်နယ်သည်။ ပေါင်ကြားထဲလက်နှိုက်၍ အဖုတ်ကို ပွတ်ကြဆွကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ဖွေးဖွေးနှင့်ကိုရာဇာအချစ်ကြမ်းပုံကိုကြည့်ငေးရင်းက ကာမစိတ်တွေ အပြတ်အသတ် ထန်ချင်တိုင်းထန်လာခဲ့ကြပြီး တစ်ယောက်ခါးကို တစ်ယောက်ခွကာဖြင့် အဖုတ်ချင်းပွတ်မိကြတော့၏။ မျိုးအပေါ်က သူမက အောက်က ထွန့်လူးလှုပ်ရှားမှုက တစ်စတစ်စပိုပြင်းထန်လာကာ ဆီးခုံချင်းဖိကပ် လင်ကွင်းရိုက်ရင်း မိုးစက်က မျိုးကို တစ်ပတ်လှည့်ပြီး သူမက အပေါ်စီးကနေတစ်လှည့် နေရာယူလှုပ်ရှား နေပြန်သည်။ ဖင်ကိုအသေအချာပင်ကုန်းကွပြီး မျိုးစောက်ပတ်နှင့်သူမစောက်ပတ် အသားချင်းဖိကပ် ပွတ်ဆွဲကာ အစိချင်း ထိထိမိမိရှိအောင် ခလုတ်တိုက်လှုပ်နှူး၍ ထိချက်မှန်မှန်နှင့် တရစပ်ဆောင့်ချပေးနေသည်။

ရာဇာ ဖွေးဖွေးကိုတစ်ချီပြီးအောင်လိုးပေးလိုက်ပြီး သူမစောက်ရည်ပန်းထွက်ချိန်မှာ သူ့လီးကို ဖွေးဖွေး၏ စောက်ပတ်ထဲကနေ ပြန်ချွတ်လိုက်ကာ မိုးစက်ဖင်သားအိအိကားကားနှစ်ဖက် အနောက်မှ အကျအန နေရာဝင်ယူ၍ သူမကိုတစ်လှည့်လိုးဆောင့်ချလိုက်ပြန်သည်။ မျိုးက မိုးစက်နို့ကို အောက်ကနေ စို့ပေး ညှစ်နယ်ကိုင်ပေးသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းနှစ်ချပ်ကိုလည်း မလွတ်စတမ်းဖမ်းစုပ်ကာ ဖင်သားကြီးများကိုဆုပ်ဆွဲဖျစ်နယ်ပေးနေသည်။

မိုးစက်လည်း ဘာမျှပြန်ပြောမနေတော့ပါ။ လီးအရသာကိုယဉ်ပါးနေပြီးဖြစ်၍ ကိုရာဇာ၏တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိလိုးဆောင့်သွင်းမှုကို နှုတ်မှတအိအိတအင့်အင့်ညည်း၍ ဖင်ကြီး ကုန်းကုန်းကွကွနှင့် ငြိမ်ခံနေပါသည်။

ရာဇာလည်း နာရီဝက်နီးပါးလောက်ကြာအောင် မိုးစက်စောက်ပတ်ကို လိုးရင်း သူမ ဖင်ပေါက်ထဲကိုလည်း သူ့လက်နှင့်လှည့်မွှေပေးလိုက်ပါသေးသည်။ မိုးစက်ဖင်က ပါကင်ပွင့်ပြီးဖြစ်ဟန်တူကာ အချိန်ရလျှင် သူမဖင်ကိုလိုးဖို့အထိပါ သူစဉ်းစားနေမိသည်။ လိုးကောင်းကောင်းနှင့် မိုးစက်ပွင့်ကိုမျော့နေအောင်လိုးပြီးမှ သုက်ရည်တွေကိုနှစ်ယောက်အတူ ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်ကြပါသည်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူ့လီးကို သုံးယောက်သားဝိုင်းစုပ်ကြရင်း အမျိုးသမီးသုံးယောက်က တစ်ယောက်ဖင်ကို တစ်ယောက် လက်နှင့်နှိုက် စောက်ပတ်ကိုလျှာနှင့်ထိုးယက်၍ဆွကာ ရာဂရိုင်းတွေနိုးကြွလျက်ရှိကြပေသည်။ မျိုးအလှည့်ကျတော့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်အရှေ့မှာ မျိုးကို တမင်တကာအသားယူပြီး အပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလို ထိုင်ဆောင့်ခိုင်းသည်။ မျိုးလည်း သူ့စိတ်တိုင်းကျလိုးပေးပါသည်။ ပုံမှန် ကေတီဗွီခန်းတွေမှာ ကိုင်ရုံနယ်ရုံ အင်ထရိုပျိုးရုံလောက်သာ စခန်းသွားလေ့ရှိကြပေမယ့် ရာဇာလိုလူကတော့ ကောင်မလေးသုံးယောင်စလုံးကို အီစလန်ဝေသည်အထိ လိုးပြီးရင်းလိုးကာ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြတ်ခံစားလိုက်ပါသည်။

ည၁၀ နာရီလောက်ပြန်မည်ဟု မှန်းထားပေမယ့် တကယ်ပြန်တော့ ၁၁ နာရီခွဲလောက်ရှိပြီ။

ည၁၂ နာရီ ထိုးကာနီးမှ အိမ်ကို ပြန်ရောက်ကြပြီး အိမ်နောက်ဖေးမလွယ်ပေါက်ကလေးကနေတစ်ဆင့် အိမ်ထဲကို တိတ်တဆိတ်ဝင်လာခဲ့ကြပါသည်။

မလတ် အိပ်မပျော်ပါ။ ဟိုနှစ်ယောက်က သူအိပ်နေပြီးအထင်နှင့် အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်စလုံးနိကက်ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ထွေးလားလုံးလားရှိနေကြပေသည်။ မျိုးက ရာဇာ့ကိုယ်ပေါ်ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်တက်ခွရင်း ညနေကတည်းက ကြိုတင်သောက်ထားခဲ့သော ရာဂကြွဆေးအရှိန်နှင့် တန်းတန်းမတ်မတ်ပင် တောင်မတ်နေဆဲဖြစ်သော သန်စွမ်းလွန်းလှသည့် ရာဇာ့လီးကြီးကို အားပါးတရပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်ပေးနေသလို ရာဇာကလည်း မျိုးကိုယ်လုံးအောက်ကနေပြီး သူမဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖြဲဟကာ သူမစောက်ဖုတ်နှင့်ဖင်စအိုဝကလေးကိုပါမကျန် လျှာနှင့်ယက်ကာသပ်ကာ အပီအပြင် နှူးဆွပေးနေလျက် ရှိပေသည်။

မလတ် အင်္ကျီကိုရော ထမီကိုပါ ချွတ်လိုက်သည်။

အောက်ခံမပါဘဲ ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်းသွားသည့် မိမိကိုယ်ခန္ဓာကို ကျေနပ်သည့်အကြည့်နှင့် တစ်ချက် ပြန်ငုံ့ကြည့်ကာ လက်ကလေးနှင့်အသာဖွဖွ ဖိအုပ်ပွတ်သပ်လိုက်ရင်းက သူမခြေလှမ်းများက ကြိုတင်ရည်စူး ဆုံးဖြတ်ထားသည့်အတိုင်း ညီမဖြစ်သူမျိုးနှင့်ကိုရာဇာရှိရာ အိပ်ခန်းကလေးအတွင်းသို့ အသံမပေးဘာမပေး ခပ်တည်တည်နှင့်ပင် တစ်လှမ်ချင်း တည်ငြိမ်စွားလျှောက်လှမ်းဝင်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။

ဇာတ်သိမ်းခန်း သို့မဟုတ် ဇာတ်ပေါင်းခန်းက ယခုမှစသည် ဟုပင် ဆိုရချေတော့မည်။

နားဦးမည်။

စာရှုသူအပေါင်းတို့အား အစဉ်ထာဝရ လေးစားလျှက်

နရသူ

........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။

မမရဲ့ ရင်ခွင်နန်းတော် အပိုင်း ( ၂ )

မမရဲ့ ရင်ခွင်နန်းတော် အပိုင်း ( ၂ )

နရသူ ရေးသည်။

"ရှင် လိုးတော့မလား "

"အင်း လီးက အပြတ်တောင်နေပြီ လိုးချင်တာပေါ့ "

မျိုး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ကားကားလေး ဖြဲထောင်ပေးလိုက်သည်။ သူက အပေါ်ကနေမှောက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို မျိုးစောက်ပတ်ထဲ ဖိနှိမ်၍ထည့်သွင်းကာ အားနှင့်ဆောင့်ချလိုက်သည်။

အ အိကနဲ မျိုးမမ အသံကလေးထွက်သွားရပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကိုယောင်ယမ်း၍ တွန်းထားလိုက်မိသည်။ လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို အပြည့်အသိပ် ကြပ်ညှပ်တိုးဝင်သွားပြီး လီးအရင်းနားမရောက်တရောက်အထိ ထိုးဖောက်ဝင်လာပါသည်။

"အ နာ နာတယ် သူ့လီးအရမ်းကြီးတယ်ကွာ "

"ဖယ်လေ လက်ကို ဖယ်ထားလိုက် အားရပါးရ လိုးချင်တယ် "

"ဟင့်ဟင့် အ အရမ်းမလိုးနဲ့နော် စောက်ဖုတ်ကွဲလိမ့်မယ် "

"မကွဲပါဘူး အစ်မရဲ့ "

"ဘာ အစ်မလဲ လူကိုအစ်မ အစ်မနဲ့ လိုးထည့်လိုက်တာ သေမတတ်ပဲ ဟွင်း "

"ဟဲဟဲ ဒါက ချစ် ချစ်လို့ တစ်တုံးတစ်ခဲကြီးကွာ စောက်ဖုတ်ရောဖင်ရော အပီလိုးခွဲပစ်ချင်စရာကြီး "

"ဖင်လိုး ချင်လို့လား ဟင်း ဟင်း "

"လိုးချင်တယ် "

"ဒါဖြင့် နောက်မှလိုး ဒီတစ်ချီမြန်မြန်ပြီးအောင်လိုး ပြီးရင် မျိုး ဟိုအခန်းခဏသွားဦးမယ် ပြန်လာမှ နောက်ထပ်လုပ်ချင်လုပ်ပေါ့ ဟုတ်လား "

"ကောင်းသားပဲ အဲဒီ အစီအစဉ်မဆိုးဘူး ကျွန်တော် မမျိုးအတွက်  နောက်ထပ်လူရှာထားပေးမယ် ဖြစ်လား "

"အင်းဟင်း ဟင်း ဒါတော့ ရှင့်သဘောပဲ ကိုဇာနည်ရယ် "

ဇာနည် အပီအပြင်လိုးသည်။ ပေါင်ထမ်းလိုးသည်။ မျိုးမမ နားစည်ထဲမှာ လိုးဆောင့်သံတအုန်းအုန်းတဗွပ်ဗွပ်နှင့် ပွက်လောရိုက်သကဲ့သို့ ထင်ရသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကြေပြီလား ဟုပင် အောက်မေ့ရတော့သည်။ လီးကြီးက ငနီ၏လီးကြီးနှင့်နင်လားငါလား ဒေါင်းတင်မောင်းတင်ဖြစ်၍ ကာမအရသာကိုပြည့်ပြည့်ဝဝပင် ပေးနေလေသည်။

"ဆောင့်ဆောင့် ကို ဇာနည် ဆောင့် အပြတ်လိုးစမ်း စောက်ပတ်ကွဲအောက်လိုး အိ အီး အား အား အ ဟင့် ဟင့် "

"ဗြိ စွတ် ဘွတ် ဗွပ် ဗလပ် ဘုတ်ဘုတ် ဖတ် ဘတ်ဗွပ် ဇွိ ပွပ် ဖွပ် ဗြွတ် ဘုတ် ဗွပ် "

မျိုးစောက်ရည်တွေ လျှံကျလာသည်။ နာရီဝက်တောင်မကတော့ပါ။ သူ့လရည်ကို မထွက်အောင် ထိန်းပြီး လိုးလိုက်နားလိုက် ဆောင့်ချလိုက် လီးကိုစောက်ပတ်ထဲမှာ စိမ်ထားလိုက်နှင့် အချိန်ဆွဲလိုးပေးနေရာ မျိုးတစ်ကိုယ်လုံးကော့ပျံပြီး စောက်ရည်တွေ တစ်လီပြီးတစ်လီ အတောမသတ်ယိုစီးကျလာရလျက် နှစ်ချီဆက်တိုက်ပင် ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ပြီးလိုက်ရသည်။

သူလည်း မီးထွက်အောင် တရစပ်အားသွန်ကာဆောင့်ချလိုက်ရင်း လရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းလေး ထဲမှာပင် တပြွတ်ပြွတ်ပန်းလွှတ်ထုတ်လိုက်ပါသည်။ မျိုး ရင်ခေါင်းထဲမှာ သူ့လရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေ သားအိမ်ထိတိုင် ဒုတ်ဒုတ်ထိဝင်ရောက်ပြီး ပြည့်လျှံသွားရလေသည်။

"မျိုး လီးစုပ်ပေးမယ် "

"ရော့ စုပ် မျိုး ဘယ်လိုနေလဲ ကျွန်တော်လိုးတာကြိုက်ရဲ့လား ".

"တအားလိုးနိုင်တယ် မထင်ရဘူး ကိုဇာနည်က ဟင်းဟင်း အရမ်းဆရာကျတာပဲ "

မျိုး သူ့လီးကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ သူ့လီးကိုယ်ထည်တစ်လျှောက်မှာ ပေကျံနေသော လရည်နှင့်သူမစောက်ရည်များကို ပြောင်စင်သွားအောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည်ယက်ပေးလိုက်သည်။

"မျိုး ပြန်ထွက်လာခဲ့နော် "

မျိုးအဝတ်အစားပြန်ဝတ်ရင်း သူကမ်းပေးသော ငွေကိုလှမ်းယူကာ ရင်ခွင်ကြားထိုးထည့်လိုက်ပြီး …

" အင်း စိတ်ချ စောင့်နေပါ ကိုဇာနည် "

မျိုးပြန်လည်အဖြေပေးလိုက်ပြီး အခန်းထဲကနေ လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။

မိမိသည် တစ်ပါးသူ၏ကာမကို အချိန်ပိုင်းအလိုက် အခကြေးငွေလက်ခံရယူကာ ဖြည့်ဆည်းပေးရသည့် ကြေးစားဟူသော အဆင့်တစ်ခုကို ရောက်ရှိနေပြီလားဟု မျိုးမမ စိတ်ထဲကတွေးမိသေးသော်လည်း ထိုအတွေးကို မိမိ၏အသွေးထဲအသားထဲမှ တအုံနွေးနွေး နိုးကြားထကြွဆူဝေနေလျက်ရှိသော ရာဂဆန္ဒ အရိုင်းစိတ်များက အနိုင်ယူသွားခဲ့သည်။

တကယ်တမ်းအားဖြင့်လည်း သူမအနေနှင့်ယခုကဲ့သို့ ကျူးလွန်မိခဲ့သည့်အဖြစ်မှာ ဝမ်းရေးအရ ငတ်မွတ်ဆင်းရဲခြင်းကြောင့် မဟုတ်မူဘဲ အသွေးအသားဆန္ဒ ရာဂရမ္မက် ပူလောင်ဆူပွက်မှုကြောင့်သာ ဖြစ်ရသည်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ နားလည်သဘောပေါက် လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။

မျိုးမမ အခန်းတံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်ခဲ့သည်။

ကုတင်ပေါ်မှာ ငနီတစ်ယောက် ခြေပစ်လက်ပစ်ဖြစ်နေပုံပင်။

မသိင်္ဂီ နှင့်သူ ၂ ချီတိတိ ဆက်တိုက်လိုးဖြစ်ခဲ့သည်။ သူထန်သလောက် မသိင်္ဂီ လည်း သူ့အောက် ဘယ်လိုမှ မလျော့တာကို ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်သွားသည်။

"ကျွန်တော် အရမ်းလေးစားသွားပြီ မသိင်္ဂီ "

"ဘာဖြစ်လို့ လဲ အစ်ကို "

"တော်ရုံမိန်းမဆိုရင် ခုလို နှစ်ချီဆက်တိုက် ကျွန်တော်လိုးရင် ပျော့ကျသွားကြတာချည်းပဲ မသိင်္ဂ ီကျတော့ ဒေါင်ဒေါင်မြည်တဲ့ အာဂမိန်းမတစ်ယောက် ဆိုတာ ခုမှ သိလိုက်ရလို့ပါ "

"ကျွန်မ လား မောတော့မောတာပဲပေါ့ အစ်ကိုရယ် ရှင်က ဒီလောက်တောင် နန်းစတော့ဆော်နေတဲ့ဥစ္စာ မမောဘဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ "

ငနီကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်ပါသည်။ မသိင်္ဂ ီက အားကုန်ကာပျော့ခွေလုမတတ်ဖြစ်နေသောငနီလီးကို ပြန်လည်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ရင်း နှစ်ယောက်သားအကြည်ဆိုက်နေကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး၏ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်မကပ်ကြသေး။ မသိင်္ဂီလက်ဆော့နေသလို ငနီလည်း အိပ်ယာပေါ်ပက်လက်လှဲနေရာက သူမ၏နို့နှင့် ဖင်သားအိအိကြီးများကို လိုက်လံ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်၍ ချော့နှူးပေးနေပါသည်။ ဒီအချိန်မှာပင် မျိုးမမတစ်ယောက် အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်လာတာကိုတွေ့လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။

မျိုးမမပုံစံကို ကြည့်ပြီး ငနီတစ်စုံတစ်ခုကို ကွဲကွဲပြားပြား သိလိုက်ပါသည်။ မျိုးတစ်ယောက် အလုပ်ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ဒီလိုနေရာဒေသမျိုးမှာ သူမအတွက် အချိန်တိုကလေးအတွင်း အိပ်ဖော်ရှာရမခက်ခဲလှပါ။ သူမအသွင်ကို အကဲခတ်ခြင်းအားဖြင့် ရမ္မက်တဏှာအားကြီးပြီး ရာဂလွန်ကဲသည့် ဆူလွယ်ကြွလွယ် မိန်းကလေး တစ်ယောက်မှန်း သိသာထင်ရှားလွန်းနေသည်။ မြွေမြွေချင်းတော့ ခြေမြင်ကြမည်ပင်။

မျိုးလက်ထဲက ပါဆယ်ထုပ်ကို ချပေးလိုက်သည်။

"ကဲ မောနေကြရောပေါ့ အားလုံးအတွက်ယူလာတာ အအေးတောင်လျော့သွားပြီထင်တယ် အဟင်းဟင်း "

"မိမျိုး ရှင်ကြီးကရော ဘယ်လို … "

မသိင်္ဂီ က ထမီတစ်ထည်ကို ရင်လျားဝတ်နေရာက ပြောလိုက်တော့ …

"ရှူး …  နောက်မှ အေးဆေးပြောမယ် "

မျိုး လက်ကလေးထောင်ကာ တိတ်တိတ်နေဖို့ အချက်ပြလိုက်ပြီး ကိုယ့်ဖာသာ မလုံမလဲနှင့် ကြိတ်ရယ်နေလိုက် ပါသည်။ ငနီကတော့ ပြုံးတုံ့တုံ့သာလုပ်နေပါသည်။ သုံးယောက်သား ဘီယာနှင့်ဝိုင်ပုလင်းတွေ ဖောက်ပြီး ဇိမ်ယူ၍ သောက်ကြသည်။ မျိုးက မန်နေဂျာနှင့်စကားကောင်းနေလို့ဆိုပြီး အကြောင်းပြပြီး သူနှင့်ဒိတ်လုပ်ထားတာကိုပါ ပြောပြလိုက်သည်။

ငနီက …

"ဒါဖြင့် သွားပေါ့ မျိုး … နောက်အခေါက်တွေဆိုရင် မျိုးတော့ ဒီကိုချောင်းပေါက်တော့မှာ မြင်ယောင်တယ် နင်လာကတည်းက အလုပ်ဖြစ်ခဲ့မှန်း ငါသိသားပဲ "

"ဟင် ဘယ်လိုသိ "

"ဒါက လျှို့ဝှက်ချက်လေ နင့်ပေါင်တွေ ကွနေကတည်းက သိသာတယ်"

"အော ဒါတော့ နင်ပြောမှလား ငနီအစုတ်ပလုတ်ရဲ့ "

မျိုး ငနီကျောကုန်းကို ထုပစ်လိုက်သည်။ ငနီ့ပေါင်ကြားမှလီးက တွဲလောင်းကြီးကျကာနေသည်။ သူ့လီးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ဆွပေးရင်း …

"ငနီ နင် ဘယ်နှစ်ချီတောင် လိုးပစ်လိုက်သလဲ နင့်ဟာတောင် ကောင်းကောင်းမတောင်ချင်တော့ဘူး "

"မပြောနဲ့ ကိုနီ "

"မရဘူး ပြော ကိုယ်လိုးတာကိုယ်သိရမှာပေါ့  ခိခိ "

မသိင်္ဂီ အနားရောက်လာပြီး ငနီပါးစပ်ပိတ်လိုက်သည်။ မျိုးက မသိင်္ဂီ ကိုဆွဲဖယ်ပြီး မရမကမေးသည်။ ငနီက နှစ်ချီဆက်တိုက်လိုးလိုက်ကြောင်း ပြောတော့ မသိင်္ဂီ ရှက်ရှက်နှင့်ငနီကို ဝင်ပြီးထုလိုက်ရိုက်လိုက် လုပ်တော့သည်။ သုံးယောက်သား လုံးထွေးသွားကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က မျိုးကို မန်နေဂျာကြီးနှင့် တွေ့ကြုံခဲ့သမျှ ရှင်းပြခိုင်းရာ မျိုးလည်းမနေသာတော့ဘဲ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို အကျဉ်းချုံး၍ ပြောပြလိုက်ရသည်။

"မျိုး နင် သောက်စရာရှိတာ ကုန်အောင်သောက်ပြီးမှသွား ငါနင်နဲ့မသိင်္ဂီ ကို တစ်ချီလိုးချင်တယ် "

"နင် လီးတောင်လာပြီ မဟုတ်လား ရတယ် စိမ်လိုက် နင် ငါတို့နှစ်ယောက်ကို အရင်မှုတ်ပေးရမယ် ဒါဆို နင်ပြောသလိုဖြစ်ရစေ့မယ် "

ငနီလည်း " ကောင်းပြီ " ဆိုပြီး ပြောလိုက်ရင်း သုံးယောက်သား ပုလင်းထဲရှိသမျှ ဝိုင်ရော ဘီယာပါ အားလုံး ဖြောင်ပစ်လိုက်ကြသည်။ ရီတီတီကလေးဖြစ်လာကြပြီး မျက်နှာကလေးတွေနီရဲလာကြသည်။ မျိုးမမက ငနီမခံနိုင်အောင်ဆွနေပြီး လီးကြီးတောင်လာအောင်ဂွင်းထုပေးသည်။ ငနီလည်း သူမကိုဆွဲလှဲချပြီး ထမီလှန်ကာ စောက်ပတ်ကိုကုန်းမှုတ်ပေးလိုက်သည်။ မျိုးလည်း မသိင်္ဂီ လက်ကို ဆွဲလိုက်ကာ ရင်လျားထားသော ထမီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

"လာ ဒီကိုလာစမ်း အမိ "

"မျိုး နင်နော် ကိုယ့်အစ်မ ကို … ဟွန်း အိုးး … ငကဲမလေးး …ကြည့်စမ်းကြည့်စမ်း ဒီလောက်ရွတဲ့ဟာမလေး  "

သုံးယောက်သားလုံးထွေးသွားကြပြန်သည်။ မျိုး မသိင်္ဂီ စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်၍ မသိင်္ဂီ လည်း ငနီလီးကိုစုပ်ပေးရသည်။ ငနီလည်း မျိုးကို စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးရွလာအောင်ဆွနှူးပြီး မသိင်္ဂီ ဖက်ကို တစ်ခါလှည့်သွားပြန်သည်။ ဒီအခါမှာ မျိုး သူ့လီးကို လရည်ထွက်လုထွက်ခင်အခြေကို ရောက်သည်အထိ စုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ခွေးကုန်းလိုးပစ်လိုက်သည်။ ငနီလိုးတာ တော်တော်ကြာသွားသည်။ သူချွေးတဒီးဒီးကျသလို သူမတို့နှစ်ယောက်လည်း နှစ်ချီစီလောက် ကိစ္စပြီးရပြန်ပါသည်။

မျိုး ဒီတစ်ကြိမ် ငနီတို့ အခန်းထဲကထွက်လာချိန်မှာ အပြင်မှာ မန်နေဂျာဇာနည် အသင့်စောင့်နေတာ တွေ့ရသည်။

တည်းခိုခန်းကနေပြန်လာတော့ မျိုးရော မသိင်္ဂီ ရော ဟန်မဆောင်နိုင်အောင် နွမ်းနယ်ပန်းလျနေခဲ့ကြပြီ။

နောက်ထပ် ရက်သတ္တပတ် နှစ်ပတ်ခန့်အကြာမှာ ဒေါ်နွဲ့ခင်ပွန်းဖက်မှ တူတော်မောင်တစ်ယောက် အရက်အသောက်လွန်ပြီး ဦးနှောက်သွေးကြောပြတ်ကာ ရုတ်တရက်ဆုံးပါးသွားခဲ့၍ နယ်ကိုခေတ္တပြန်သွားရာ မျိုးလည်း အိမ်မှာ ညီအစ်မနှစ်ယောက်တည်း အဖော်ရအောင်ဆိုပြီး သူမ၏အရင်းနှီးဆုံးတိုးတိုးဖော်ဖြစ်သည့် မသိင်္ဂီ ကို တစ်ပတ်တန်သည် အိမ်မှာလာနေနိုင်ကြောင်းပြောရာ မသိင်္ဂီ လည်း ချက်ချင်းထလိုက်လာသည်။ မျိုးတို့ အိမ်နှင့်ဆိုလျှင် သူမတို့စက်ရုံက သိပ်အလှမ်းမဝေးလှတာမို့ သူမအတွက်လည်း ပိုအဆင်ပြေသည်။

မျိုးရဲ့အဓိကပစ်မှတ်က မမလတ်ကို စည်းရုံးသိမ်းသွင်းနိုင်ဖို့ပဲ ဖြစ်သည်။ မသိင်္ဂီ၏အရည်အချင်းနှင့်ဆိုလျှင် အလွယ်တကူ ပါလာနိုင်ကောင်းသည်ဟု သူမတွေးထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။

မလတ်က ကျောင်းရယ် အိမ်ရယ်ကျူရှင်ရယ် လုံးလည်ချာလည်လိုက်ရင်း ဘဝအချိန်တွေ အလဟဿ ကုန်ဆုံးနေသူဖြစ်သည်။ မသိင်္ဂီ ရောက်လာတော့ သုံးယောက်သား စကားတပြောပြောနှင့် တီဗွီကြည့်ကြ အချိန်ဖြုန်းကြရသည်။ မသိင်္ဂီ ကများသောအားဖြင့် မျိုးမမအခန်းထဲမှာ မျိုးမမနှင့်အတူ ညအိပ်သည်။ နှစ်ယောက်သားစကားတွတ်ထိုးရင်း ပွတ်ကြကိုင်ကြနှင့်ညစဉ်အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ချို့ညတွေကျပြန်တော့ မလတ်အခန်းမှာ သွားရောက်အိပ်စက်ခွင့်ရသည်။ မမလတ်နှင့်လည်း နှစ်ယောက်သား ယခင်ကထက် ပိုမိုရင်းနှီး လာခဲ့ကြသည်။

မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီ တို့နေထိုင်ပုံတွေကို မလတ်လည်း ရိပ်စားမိသလိုလိုတော့ရှိသည်။ မသိင်္ဂီ က မိန်းမသားချင်းပေမယ့် စကားပြောလိုက်တိုင်း အထိအကိုင်လေးတွေတော့ရှိတတ်ပါသည်။ မလတ်လည်း သွေးနှင့်ကိုယ်သားနှင့်ကိုယ်မို့ ရင်ကလေးခုန်စပြုလာသည်။

တစ်ည တီဗွီအစီအစဉ်ကြည့်ရင်း ပျင်းလာသည်ဆိုပြီး မျိုးက သူ့မမလတ်ကို …

"မလတ် DVDအသစ်တွေပါတယ် မသိင်္ဂီ ယူလာတာ ကြည့်မလား "

"နင့်သဘောပဲ ကြည့်ချင်ကြည့်လေ သိင်္ဂီက ဘာခွေတွေများယူလာပြန်တာလဲ "

မျိုးလည်း မသိင်္ဂီ ကို မျက်ရိပ်ပြပြီး အခွေတွေယူခိုင်းလိုက်သည်။ အနေုာက်တိုင်း Porn Movie ခေါ် အောခွေများပဲ ဖြစ်သည်။ မလတ်က ညီမဖြစ်သူကိုမျက်နှာပူသော်လည်း ကြည့်ချင်စိတ်ပိုများနေပြီး ရှက်စိတ်ထက်ပင် အလေးသာနေခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား မလတ်ကိုဘေးမှာထားပြီး ဗွီဒီယိုကြည့်ရင်း မသိမသာ ရင်သားအစုံကို ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ကာ ကိုင်လိုက်လုပ်ရင်း သူမစိတ်ဆန္ဒကို နှိုးဆွပေးနေကြသည်။ ဟိုတစ်ခါ ညီအစ်မနှစ်ယောက် ကြည့်ပြီးကတည်းက ဝင်းပပ တစ်ယောက်တည်း ရှိနေချိန်တွေမှာ တစ်ခါနှစ်ခါခိုးကြည့်ဖူးပေမယ့် ယခုလိုတော့ ညီအစ်မစုံညီ ထပ်မကြည့် ဖြစ်ခဲ့ပါ။ မျိုးမမကိုယ်တိုင်ကလည်း ခုတစ်လော စိတ်ကူးယဉ်တာထက် လက်တွေ့က ပိုများနေခဲ့ပါသည်။

ဒါကြောင့်လည်း မဆုံဖြစ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးကတော့ စိတ်ထဲကတေးထားသည်။ အပျိုကြီးကို ဈာန်လျှောချဖို့ အဆင့်အထိ သူမ စဉ်းစားပိုင်းဖြတ်ထားခဲ့ပါသည်။ ဗွီဒီယိုထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းတမ်း လာသည်။ one by one အချစ်ခန်းတွေဆီကနေ 2some ,3 some တွေ party sex ခေါ် အုပ်စုလိုက် ဆင်နွှဲတာတွေအထိ ဖြစ်လာသည်။ လူဖြူလီးတွေရော လူမည်း ကပ္ပလီလီးတွေရော တစ်ချောင်းထိုး နှစ်ချောင်ထိုး ရှေ့ပေါက်နောက်ပေါက် ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို တစ်ပြိုင်တည်း ဆော်သည့်အခန်းတွပါ ပါဝင်လာသည်။ မလတ်နဘးမှာ သူမကိုမှီပြီး ထိုင်ရင်း မသိင်္ဂီ ၏လက်က သူမပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် မသိမသာ နှိုက်ကလိနေကြရာမှ မျိုးက ကြိုတင်စီစဉ်ထားသည့် အတိုင်း မသိင်္ဂ ီကို လက်ဖြင့်ကုပ်၍အချက်ပြလိုက်ရင်း ပါးစပ်ကနေ ဝါးကနဲ သမ်းဝေလိုက်ရာက …

"အင်း မျိုးတော့ မကြည့်နိုင်တော့ဘူး မျက်စိတွေ တအားစင်းလာပြီ ခဏဝင်လှဲလိုက်ဦးမယ် ကြည့်ချင်တဲ့သူ ဆက်ကြည့်ကြ  "

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ထိုင်ရာက အသာထထွက်လာခဲ့သည်။ သိင်္ဂ ီကို ရှောင်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ဟဲ့ မိမျိုး နေဦး ခုမှ ငါ ကားသစ် လဲထည့်ထားတာလေ "

"ငါ အရမ်း အိပ်ငိုက်နေပြီ မမနဲ့ နင်ပဲ ဆက်ကြည့်တော့ "

ဆိုပြီး မျိုးလည်း ကိုယ့်အခန်းထဲကိုယ် ဆက်ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းတံခါးစေ့ထားပြီး တံခါးအကွယ်လေးကနေ သူတို့နှစ်ယောက်အခြေအနေကို ခိုးချာင်းကြည့်နေသည်။

ထင်သည့်အတိုင်းပင် မသိင်္ဂီ ဖြည်းဖြည်း ဇာတ်လမ်းအစပြုလာခဲ့သည်။ မမလတ်အနားကပ်ထိုင်ကာ အပြာကားကြည့်ရင်း မမလတ်၏ ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖက်စလုံးဖြင့် တအားသိုင်းဖက်၍ ဟိုပွတ်ဒီကိုင် လုပ်နေတာကို တွေ့ရလေသည်။

အတန်ကြာသည်အထိ ဒီအတိုင်းရှေ့ဆက်မတိုးသေးဘဲ မသိင်္ဂီ လည်း မလတ်အခြေအနေကိုကြည့်၍ မီးစင်ကြည့်ကနေရဟန်တူသည်။ အချိန်အဆအနည်းငယ်မျှ လွဲသွားလို့မဖြစ်သေး။ တစ်စတစ်စ ရှေ့တက်နေပုံရသည်။ မျိုး စိတ်မရှည်နိုင်တော့။ သက်ပြင်းကိုအသာချပြီး အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်ကို ပြန်လျှာက်လာသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာလှဲချလိုက်ရင်း တစ်ရေးတစ်မော အိပ်ပစ်လိုက်ပါသည်။

တစ်နာရီလောက်ကြာပြီလားမသိ။

မျိုး နားထဲမှာ တချွတ်ချွတ် အသံကြားပြီး လူလည်း တစ်ရေးလန့်နိုးလာသည်။ သတိရ၍ ကုတင်ပေါ်ကနေ အသာဆင်းပြီး အိမ်ရှေ့ဖက်ကို မသိမသာလှမ်းချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မသိင်္ဂီ ရောမလတ်ကိုပါ မတွေ့ရတော့ပါ။ တီဗွီပါ ပိတ်လျက်သားရှိနေပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုဝင်ရောက်သွားကြဟန်တူပါသည်။ မျိုးလည်း အသံမကြားအောင် ထိန်း၍လျှောက်လာပြီး မလတ်အခန်းအပြင်ဖက်ကနေ နံရံကိုနားကပ်၍ အသံဗလံတွေကိုနားစွင့်လိုက်မိသည်။

"အင့်အိ အိ အင့် ဟင့်ဟင့် အို့ အို အင့်အ အင်းး ဟင်းးဟင်းးး အိအိ အင့်"

သေချာပြီ။ သူမအခန်းထဲမှာ တစ်ခုခုတော့ဖြစ်ပျက်နေပြီဆိုတာ မျိုးတစ်ယောက် ရာနှုန်းပြည့် အသေအချာ သိလိုက်ရသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာတွန်းကြည့်လိုက်ရာ အကြံသမားပီပီ မသိင်္ဂီ တစ်ယောက် မျိုးအတွက် အလိုက်သိသိ ခွင်ဆင်ထားဟန်ဖြင့် တံခါးချက်မချဘဲ စေ့ရုံသာစေ့ပေးထားခဲ့တာမို့ အိပ်ခန်းအတွင်းမှ မြင်ကွင်းကို ကွင်းကွင်းရှင်းရှင်း အထင်းသားကြီးတွေ့မြင်ရှုစားခွင့်ရလိုက်ပြီဖြစ်သည်။

အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ထက်မှာ မလတ်တစ်ယောက် ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားကင်းမဲ့လျက် မသိင်္ဂီ လက်ထဲမှာ မြင်မကောင်းရှုမကောင်းအောင် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာနေသည်။ မသိင်္ဂီ ရော မလတ်ပါ ကိုယ်လုံးတီးဗလာကျင်း နေကြပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက်ပွတ်သပ်၍ လူးကာလှိမ့်ကာ နို့သီးချင်းထိဟယ် တိုက်ဟယ်နှင့် စောက်ဖုတ်ချင်းပွတ်တိုက် လင်ကွင်းရိုက်နေကြပြီ။ အောကားထဲက လိုးခန်းဆောင့်ခန်းတွေ ကြည့်ပြီး ကာမစိတ်ကြွချင်တိုင်းကြွနေ၍ မလတ်တစ်ယောက်ရှက်ရကောင်းမှန်းပင် မသိတော့ပါ။ မလတ် ဝင်းပပလှိုင်၏ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲကို မသိင်္ဂီ လက်ထည့်ပြီး ပွတ်ကာနှိုက်ကာ နှူးဆွပေးနေသလို မလတ်ကိုယ်တိုင်လည်း မသိင်္ဂီ ၏နို့နှစ်လုံးကိုကုန်းစို့ပြီး သူမဖင်သားကားကားအိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ကာ စောက်ပတ်ကိုပါ ပွတ်သပ်ကိုင်ဆွပေးနေတာကို တွေ့ရလေသည်။

မသိင်္ဂီသူမတစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်ပွတ်ဆွလိုက်လုပ်နေရာမှ သူမအနမ်းများက မလတ်၏ကိုယ်ခန္ဓာ အောက်ပိုင်းရပ်ဝန်းများဆီကို လျှောဆင်းသွားပြီး ဝမ်းဗိုက်သားပြင်ကလေးကို မထိတထိတို့ကာနမ်းကာဖြင့် ပေါင်သားနှစ်ဖက်အကြားရှိ ပေါင်ခွဆုံ နေရာဒေသကလေးဆီ ရောက်ရှိလာပါသည်။ မသိင်္ဂီလည်း မလတ်ရဲ့စောက်ပတ်ကို အပီနမ်းနေပြီ။

"အ အိ အင့်အင့် သိင်္ဂီ မ မလုပ်နဲ့ … အ အအင့်ဟင့် ဟင့် အင်းးး ဟင့်ဟင့် အီးးး … ဟင်းးဟင်းးး  အင်းးးး "

သိင်္ဂီအပီအပြင်သမသည်။ စောက်ပတ်ကို တပြပ်ပြပ်လျှာနှင့်ယက်သပ်နေပြီး စောက်စိကလေးကို ဖိပွတ်လိုက် လျှာနှင့်ထိုးဆွကစားလိုက် သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို လက်ချောင်းကလေးနှစ်ချောင်းပူး၍ ထိုးနှိုက်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် မလတ်တစ်ယောက်ကော့ပျံကာထွန့်လးနေရပြီး အပျိုကြီးဣန္ဒြေပင် မဆယ်နိုင် လောက်အောင် မူပျက်ချင်တိုင်းပျက်၍နေရချေပြီ။

"မလတ် ကောင်း … ကောင်းလား ကောင်းလားဟင်… သိင်္ဂီလုပ်တာကြိုက်လားဟင် "

"ကြိုက် ကြိုက်ပါတယ် သိင်္ဂီ မ မကောင်းဘူးကွာ …အ အား ရှီး … အရမ်းဆောင့်တာပဲ နာ နာတယ် ဟင့်ဟင့် "

"အဲဒါ ဆောင့်တယ်မခေါ်ဘူး လိုးတာ လက်နဲ့လိုးတယ် ခေါ်တာ … မလတ်ပြီးရင် သိင်္ဂီ့ကိုလည်း တစ်လှည့် လုပ်ပေးရမယ်နော်  "

"လုပ် လုပ်ပါ့မယ် …ဟယ် နင့် လက် လက်ကို လျှော့ လျှော့ပါဦး … နင် ဆောင့် ဆောင့် အဲ …အိ အင့် လ လိုး လိုး တာ အရမ်းကြမ်းတယ် အ အား အိ …သေ သေပြီ … ဖင် ဖင်ကို မနှိုက် မနှိုက်နဲ့လေ သောက်ကောင်မလေး … အ အ ငါ ငါ စောက် ပတ် …ပြဲ  ပြဲပြီ … ဖေလိုးမလေး ရဲ့ …ဟင့် အိ အီးဟင့် … ဟင့် အား  … မြန်မြန်…  မြန်မြန် အို့ အိုးး ငါ ငါ သေချင်ပြီ သိင်္ဂ ီရယ် … အိ အင့်  …ဟင်းးး ဟင်းး … အင့်အင်းး …အင်းးးး "

"စွတ်ဖွတ် ပြပ် ပလပ် လပ် ဖွပ် စွပ် စွိ စွပ် …ပလပ် ပလပ် ဖူး ဖရူးးး … ဖရူးး ဖျပ်ပြပ်ပြပ် "

"အား ယက် ယက် ဟင့် ဟင့် … အ အစိကို နာနာ ယက် … လက်နဲ့ မ မ လုပ်နဲ့ တော့ အ အ ကောင်း … ကောင်းး ဟင်းး အင့် အင့် ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် … အို့ အိုးး  သိန် သိင်္ဂီ ငါ ငါ … ပြီး ပြီး … အင့်အင့် အင်းးး ဟင်းးးး  …"

မလတ်ကော့ပျံရင်း သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲက စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲပွက်ကနဲ ထွက်အံလျှံကျလာသည်။ မသိင်္ဂီ လည်း သူမစောက်ရည်တွေ ကုန်စင်အောင် ပါးစပ်နှင့်ယက်စုပ်လိုက်ပြီး မလတ်နှင့်ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လုပ်ကာ မလတ်မျက်နှာပေါ်တည့်တည့် သူမစောက်ပတ်ကို ဖိကပ်ထိုင်ချပေးလိုက်ရင်း စစ်စတီနိုင်းပုံစံ ပြောင်းပေးလိုက်ပါသည်။

သူက မလတ်စောက်ပတ်ကို အယက်မပျက်သလို မလတ်လည်း မလွှဲမရှောင်သာတော့ဘဲ သူမမျက်နှာပေါ် တည့်တည့်ကို ရောက်ရှိလာသော မသိင်္ဂီစောက်ပတ်ကို စတင်ယက်ပေးလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သား အပြန် အလှန် စောက်ပတ်ရွနေအောင်ကို ထပ်ကာတလဲလဲ နှူးကြဆွကြ လုပ်နေကြပြန်ပါသည်။ မျိုးလည်း အခန်းထဲမဝင်သေးဘဲ သူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်ပျက်နေကြပုံကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့်ကြည့်ရင်း အခန်းဝမှာပင် ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ထမီလှန်ကာ ပွတ်သပ်ဆွပေးနေမိသည်။

မသိင်္ဂီလည်း တဖြည်းဖြည်းလမ်းကြောင်းပေါ်ရောက်လာပြီမို့ မလတ်ကိုယ်ပေါ် ခွစီးထားရာကနေ အောက်ပြန်ဆင်းလိုက်ပြီး မလတ်မျက်နှာအရှေ့မှာ ခပ်တည်တည်ပင် သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲကား၍ စောက်ပတ်ကို ဟဟပြဲပြဲလုပ်ပေးလိုက်ပါသည်။ မလတ်လည်း ရာဂနတ်ဘီလူး၏ အကြီးအကျယ် ဖမ်းစားခြင်းကိုခံနေရပြီမို့ လုပ်သင့်မသင့်တွေ ဘာတွေ စဉ်းစားမနေအားတော့ဘဲ သိင်္ဂီ၏ဖြဲကားပေးထားသော စောက်ပတ်ကို ဖင်ကြီးကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ကာ ကုန်းမှုတ်စုပ်ယက်နမ်းဆွပေးနေလေတော့သည်။ မလတ်ဖင်ကုန်းလိုက်တာမို့ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖင်အကြားမှ သူမအဖုတ်ပြူးပြူးကလေးကို အတိုင်းသား မြင်တွေ့လိုက်ရပါသည်။

အချိန်ကား အချိန်ကောင်းပင်တည်း။

မျိုး စတင်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ သူမထမီကို အခန်းဝမှာပင် ချွတ်ပုံချထားခဲ့ပြီး အခန်းထဲကို လှစ်ကနဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ မသိင်္ဂီက သူမကိုမြင်သွားရာ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန်မျက်ရိပ်ပြလိုက်ကြပြီး မသိင်္ဂီလက်တစ်ဖက်က ကုတင်ခေါင်းရင်းမှ လက်ဆွဲမီးခလုတ်ကလေးကို လှမ်းပိတ်လိုက်ပါသည်။

အခန်းမီးပိတ်သွားပြီး တစ်ခန်းလုံးမှောင်အတိကျသွားသည်။

"ဟင် ဘာလို့ မီးပိတ်လိုက်တာလဲ "

"ရှက်လို့ ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

"အံမယ် ညည်းက ခုမှ ရှက်ရတယ်လို့ ဟွန်း လူကို လုပ်ချင်ရာလုပ်ပြီး … "

"ဟင်းဟင်း ဟင်း ခိခိ ခိ "

"ဟင် လာစမ်း ထွက်မပြေးနဲ့ အွန်းး  …ကဲ  ကဲဟယ် ကဲဟယ် "

မသိင်္ဂီသူမလက်အောက်ကနေ ရုတ်တရက် လှိမ့်ထွက်လိုက်ပြီး သူမကိုနောက်ပြောင်ကာ ကုတင်အောက်ပတ်ပြေးသည့်ပုံနှင့် မျိုးမမနှင့်လူချင်းချိန်းလိုက်ကြသည်။ သူမကုတင်အောက်ကို အသာလျှောဆင်းလိုက်ချိန်မှာပင် မျိုးမမတစ်ယောက် ဝင်းပပလှိုင်လက်မှာ အမိခံလိုက်ရသည်။

"ကဲ ဘာတတ်နိုင်သေးလဲ ပြန်လာ ခုနလိုပြန်နေစမ်း နင့်စောက်ပတ်ကို ပြဲအောင်ဖြဲလိုးပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား ဟင်းဟင်း ဟင်း "

"မလတ် ဖြေးဖြေးသက်သာ လုပ်နော် ဟင်း တအားမစုပ်နဲ့ "

မျိုးအနောက်ကနေပြီး မသိင်္ဂီအသံပေးသည်။ မလတ်ဝင်းပပကတော့ တကယ်ပင် မျိကို မသိင်္ဂီရယ်လို့ပဲ ထင်မှတ်နေရှာသည်။

"သိဘူး စုပ်မှာပဲ ကဲ အွန်းး အွန်းး မှတ် မှတ်ပလား ဟင်းးး ဟင်းးးး "

မျိုး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဘေးတစ်ဖင်တစ်ချက်ကို ဟဟပြဲပြဲလုပ်ကာ ထောင်ကားပေးလိုက်ရင်း မလတ်တစ်ယောက် ဒိန်းဒလိန်းနတ်ပူးတာကို ငြိမ်ခံနေမိသည်။ မလတ်ကတော့ မသိ။ သိင်္ဂီအမှတ်နှင့်ပင် မျိုး၏စောက်ပတ် ဟပြဲပြဲကလေးကို ကုန်းစုပ်နမ်းပြီး အစိထိပ်ဖူးကလေးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်လှိမ့်ချေပေးနေသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်ကနေအပေါ်ဖက်ကို လျှာနှင့်တပြပ်ပြပ်ယက်သပ်ပစ်လိုက်သည်။

"ဟီး အိ အီးးး အင့် အင့်  "

ဒီတစ်ခါတော့ မျိုးနှုတ်မှ တကယ် အသံထွက်သွားသည်။ မလတ် လုံးဝကို သတိမထားမိလိုက်ပါ။

"ကောင်းလား သိင်္ဂီ ငါ လုပ်တာ ကောင်းရဲ့လား "

"အင်းး အင်းး ဟင်းးး "

မျိုးစောက်ပတ်ကိုကော့ကြွပေးလိုက်ရာ သူမလည်း အားတက်လာပြီး အသည်းအသန်စောက်ပတ်ကို စုပ်မှုတ် ယက်ဆွနေကာ သူမလက်ညှိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူး၍ မျိုးရဲ့စောက်ခေါင်းလေးထဲကို လက်သွင်း ဆောင့်ထိုးပေးနေလေသည်။ ထိချက်ပြင်းလှ၍ မျိုးလည်း တကျွတ်ကျွတ်နှင့် ကော့ပျံထွန့်လူးသွားရပေသည်။ မသိင်္ဂီမျိုးအနောက်ကနေ ရင်သားအိအိနှစ်မြွှာကို အပြတ်ဆုပ်နယ်ပေးနေပြီး မျိုး နှုတ်ခမ်းကို သူမနှုတ်ခမ်းများနှင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းကာဖြင့် သူမကိုယ်စား နှုတ်မှနေ၍ တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့် ညည်းညူသံပေး နေလေသည်။

မျိုးလည်း ကာမအဆိပ်တက်လာကာ သူမအရှေှုမှာကုန်းထောင်နေသော မလတ်၏ ဖင်သားအိအိထွားထွားကြီး နှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ကိုင်ဆုပ်နယ်၍ ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားက မလတ်စောက်ပတ်ကို လက်နှိုက်ကာ ထိုးဆွပေးနေမိလေသည်။

"အိ အင့် အားအားးး သိင်္ဂီ သိင်္ဂီရယ် အင့် အင့် ဟင်းး ဟင်းး "

မလတ်လည်း စောက်ပတ်ယက်နေရာက ခေါင်းထောင်ကြွလာကာ တအင့်အင့်ညည်းညူလာသည်။

"မလတ် ပက်လက်လှန်လိုက် သိင်္ဂီတစ်လှည့်လုပ်မယ် စောက်ပတ်အပြန်အလှန်ယက်ကြမယ် ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား "

သိင်္ဂီအတည်ပေါက်နှင့် မျိုးနေရာကနေ ကပ်ပြောသည်။

"ရ ရတယ် ငါ လှန်ပေးမယ် နင်အပေါ်က ခွထိုင်လိုက် "

"မလတ် ကန်တော့နော် "

"ခွေးမ ဘာ … ကန်တော့လဲ လူကြီးကို လာနောက်နေ … ဖေလိုးမ စောက်ပတ်ပြဲမလေး "

"ဟင့် မလတ်လည်း … စောက်ပတ်ပြဲပဲ … ဟီဟိ "

"နင် နော် … နင်တော့ လားး ဟွန်းးး "

မသိင်္ဂီ က သရုပ်ပီပြင်သည်။ မျိုးကိုယ်စားပြောဆိုမှုက ကွက်တိကျပြီး မလတ် သံသယဝင်စရာပင် မလိုပါချေ။ မျိုးလည်း မသိင်္ဂီရဲ့ဇာတ်ညွှန်းအတိုင်း တစ်သွေမတိမ်းလှုပ်ရှားပြီး မလတ်ခေါင်းပေါ်ကနေ ကျော်ခွတက် လိုက်ကာ သူမစောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်ပစ်လိုက်သည်။ မလတ်ဝင်းပပရဲ့လီးနှင့်တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးသေးသော စောက်ပတ်အသစ်စက်စက် ရနံ့ကလေးက မျိုး နှာဝထဲကို ခပ်သင်းသင်းကလေးရောက်ရှိလို့လာပြီး ရာဂရမ္မက်သွေးတွေ ပိုမိုဆူကြွလာခဲ့ရပေသည်။

မလတ်ကလည်း မျိုးစောက်ပတ်က သူမမျက်နှာပေါ်တည့်တည့် အခန့်သားရောက်ရှိလာပြီမို့ မျိုးဖင်သား ကားကားအိအိကြီးနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အောက်နှိမ်ကာဆွဲချပြီး ဖင်စအိုပေါက်ကလေးထဲကိုပါ လက်သွင်းဆွနှူး၍ စောက်ပတ်ကို တပြပ်ပြပ်ယက်လိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေပေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တွေထိန်းမရတော့ဘဲ တဟင်းဟင်း တဟင့်ဟင့် အပြိုင်အဆိုင် ညည်းတွားနေကြရာက နှာမှုတ်သံ တရှူးရှူးတရှဲရှဲ အဆက်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာခဲ့ကြပေသည်။

မသိင်္ဂီခြေရင်းဖက်ဆီ တိတ်တဆိတ်သွားရောက်ပြီး မလတ်၏ဖင်ပေါက်ကလေးကို အသာစမ်းသပ်၍ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထိုးနှိုက်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သည်။ မျိုးလည်း မလတ်အမှုတ် ကောင်းကောင်းနှင့် စောက်ရည်လိုက်ကာ တစ်ချီပြီးရပြီး အစ်မလတ်ခပ်မြန်မြန်ကိစ္စပြီးအောင်ဆိုပြီး သူမစောက်ပတ်ထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူး၍ ဇပ်ဇပ်ဇပ်ဇပ်နှင့် ဇယ်ဆက်သလို ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ထိုးပေးလိုက်ရာ မသိင်္ဂီလည်း တစ်ဖက်က ဖင်လိုးရင်း သူမကပါ စောက်ပတ်ကို လိုးပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားရကာ မလတ်လည်း ဖင်နှင့်စောက်ပတ် တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံရသကဲ့သို့ မခံမရပ်နိုင်အောင် ငါးဖယ်လူးသလို တဖျပ်ဖျပ် ဆန့်ငင်ကော့ထိုး ထွန့်လူးပြီး …

"အ အ ဆောင့်ဆောင့် မြန် မြန်မြန် လိုး လိုးပေး အင့် အင့် ဖငိ ဖင်ကို တ တအား အလိုးနဲ့ သိင်္ဂီအ အ အူးး အီးး အ အာ့အင့်  အင်းးး … ငါ … ငါ  … မ မခံနိုင်တော့ဘူးး  အု … အူးးး … ဟူးးး ဟူးး … "

ဆိုပြီး စောက်ရည်တွေ တပွက်ပွက်ထွက်အံကာ ကော့ပျံရုန်းကြွရင်း အမောတကောနှင့် ကိစ္စပြီးသွား ရလေတော့၏။ မျိုးလည်း မလတ်အပေါ်ကနေ ဆင်းလိုက်ရာက နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ပွေ့ဖက် နမ်းစုပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်ရင်း ရမ္မက်ရေယဉ်ကြောထဲ မျောပြီးရင်းမျော နေမိကြလေ၏။

ရုတ်တရက်ဆိုသလို …

အခန်းမီး ဖျပ်ကနဲ လင်းပွင့်သွားသည်။

မလတ် အတွေ့အောက်မှာ မိန်းမူးမျောပါနေရာက သူမဖက်တွယ် ထားမိသူရဲ့မျက်နှာကို မြင်တွေ့လိုက်မိရာ

"အို ဟင်  … "

ကနဲ ပါးစပ်ကလေးအဟောင်းသား အံ့အားအသင့်ကြီးသင့်သွားရလေသည်။

"မျိုး နင် နင် ဘယ်လို လုပ် ရောက် ရောက်လာတာလဲ ဒါ ဒါဆို … ခု ခုနက နင် နင်ပေါ့ … အို … "

မလတ်မျက်နှာကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်၍ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားသည်။ မျိုးက မလတ်ခါးလေးကိုဖက်ပြီး ချော့ချော့မော့မော့လေသံနှင့် …

"မမရယ် မျိုး တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး ဟို လေ မျိုးတစ်ရေးနိုးလာတော့ ဟိုကားပြန်ကြည့်ချင်လို့ထွက်လာတာ မမတို့ကိုမတွေ့တာနဲ့ ဒီအခန်းထဲမှာလာရှာမိတာပါ … မမတို့ အသံကြားပြီး မျိုးလည်း ဟို … ဟို … မ နေနိုင် တော့ဘဲ … ခု လို … "

"ငါ ငါ ရှက် လိုက်တာ မိ မျိုး … သေတောင် သေလိုက်ချင်တယ် "

"အိုးး မရှက်ပါနဲ့ မမရယ် မျိုးလည်း ကိုယ့်အစ်မကို ကိုယ် ဒီလောက်ချစ်တာ ခုလိုဆိုတော့ ပိုပြီး … "

"ကဲပါ မျိုးရယ် ဒီကိစ္စ မမလတ်ရှက်လွန်းအားကြီးနေတာ ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့ နော် …မမလတ် နော် မိန်းမဆိုတာ ခုလိုအချင်းချင်းပွတ်ကြနှိုက်ကြ လုပ်မိတတ်ကြတာထုံးစံပဲ …သိင်္ဂီတော့ မမတို့ညီအစ်မကို မရှက်ပေါင် ပိုပြီး ပျော်စရာတောင် ကောင်းသေးတယ် … ဒါနဲ့ မမလတ် သိင်္ဂီတို့ကိစ္စ ဒီမှာတင်မပြီးသေးဘူးနော် နောက်ထပ် အစီအစဉ်တွေရှိသေးတယ် သိလား … မမလတ်ရဲ့ …"

မသိင်္ဂီ ဝင်ပြောလိုက်သည်။

"နင် နင် ဘာတွေ လုပ်ဦးမလို့လဲ မဟုတ်က ဟုတ်က … "

"ဒီမှာကြည့် မမ စမ်းချင်လား ပြော "

သိင်္ဂီဘယ်ကတည်းက ယူလာသည်မသိ။ သူမ အဝတ်အစား ထည့်လာသည့် စလင်းဘက်အိတ်ထဲက တစ်စုံ တစ်ခုကို နှိုက်ထုတ်ပြီး မမလတ်နှင့်မျိုးရှေ့မှာ ထောင်ပြလိုက်သည်။ မိန်းမချင်းဆက်ဆံကြရာမှာ သုံးလေ့ရှိကြသည့် ယောက်ျားလိင်တန်ဆာအတု သို့မဟုတ် လီးအတုကြီးပင်ဖြစ်နေသည်။ အချောင်းကတော့ ဆိုဒ်သိပ်အကြီးကြီး တော့ မဟုတ်။ မမ ဝင်းပပလှိုင်တို့လို ပါကင်တွေတောင်အသုံးပြုနိုင်သည့် middle ဆိုဒ်ခေါ်အလတ်စားအရွယ် လီးနှင့်ပုံသဏ္ဍာန်တူစွာ ပြုလုပ်ထားသည့် ဖိုင်ဘာအတုချောင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ကိုယ်ထည်မှာ လုံးချောကြီး မဟုတ်ဘဲ အဖုဖုအထစ်ထစ်တွေနှင့် မိန်းမသားများအဖို့ အသည်းယားချင်စဖွယ်ကောင်းအောင် လုပ်ထားသည်။ အရှည်က ၆ လက်မသာသာ ၇ လက်မနီးနီးလောက်တော့ ရှိပေလိမ့်မည်။

မျိုးက …

"မသိင်္ဂီ ပြစမ်း မျိုး ကို ပြစမ်းပါဦး …"

ဆိုပြီး လီးအတုကို ယူပြီး လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကို သူမပါးစပ်မှာတေ့စုပ်လိုက်သည်။

"မျိုး ချထားလိုက်စမ်းပါ သိင်္ဂီကလည်း ကြံကြီးစည်ရာ ဟယ် … "

"မမ ကိုင်ကြည့်ပါလား တကယ့်ဟာကြီး အတိုင်းပဲ "

"အံမာ ငါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ဟာ "

"ဗွီဒီယိုထဲမှာ ပါတာပဲ မသိင်္ဂီ  မျိုးတို့ ဟိုကား ပြန်ကြည့်ရအောင် "

"ကြည့်လေ မျိုး ဒါမှ ခိခိ ခိ "

"နင် ဘာရီနေတာလဲ ဒါနဲ့ပဲ အိပ်ရေးပျက် အလုပ်ပျက် အကိုင်ပျက် … ဟင်း "

မမလတ် အနည်းငယ်စိတ်ကြည်လာဟန်နှင့် မျက်နှာကလေးမဲ့ကာရွဲ့ကာ ဗျစ်တောက်ဗျစ်တောက်ပြောသည်။

"မနက်ဖြန် စနေ ပိတ်ရက် အစ်မရဲ့ မမလတ်ကလေ တကယ့် အဘွားကြီးလေးကျနေတာပဲ သတိကမေ့ ပြီးတော့ ပါးစပ်က တဗျစ်တောက်တောက်နဲ့ ဟွန့် "

မသိင်္ဂီ က ရွှတ်နောက်နောက်ကလေးပြောလိုက်တော့ မလတ် သူမပေါင်တွင်းကြောကိုဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်လစ်စားလစ် ဗလာကျင်းလျက်ရှိတာမို့ မမလတ်လက်က သိင်္ဂီစောက်မွှေးအုံကလေးကိုရော စိုအိနေသော သူမစောက်ပတ်ဖောင်းရွရွကလေးကိုပါ ထိမိသွားသည်။ သိင်္ဂီက သူမလက်ကို ပေါင်ကြားထဲမှာ ညှပ်၍ထားပြီး …

"ဟော ကြည့် မျိုးရေ မမလတ်က ဒီမှာ လူကို ကိုင်လားစမ်းလားလုပ်နေပြန်ပြီ ဟင်း တော်တော်ထ "

"နင် နင်နော် သိင်္ဂီငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့ "

"ဘယ်မလဲ ပြ … မမနော် … မသိင်္ဂီ က မျိုးအတွက် သီးသန့်နော် မထိနဲ့  ဟင်းဟင်း "

"အေး ထိမယ် ဒင်းဟာကို အပေါက်မကျယ်ကျယ်အောင် ချဲ့ပစ်မှာ ဟွန်းး "

မျိုး မမလတ်ကို ဝင်လုံးလိုက်သည်။ ဟိုတစ်ယောက်ကလည်း အလျှော့မပေးဘဲ မမလတ်နို့ကို ဆွဲ၍ စို့ရင်း စောက်ဖုတ်ကို အတင်းနှိုက်ကိုင်သည်။ ရုတ်တရက် အလစ်အငိုက်မိသွားသည့် မမလတ်တစ်ယောက် သူမတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာ ဗျာများသွားရလေသည်။

"အို လွှတ် လွှတ် နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ထွက် … သွား … သွားကြ "

"ဟင့်အင်း မသွားဘူး …မမလတ်ကို ချစ်လို့ ကိုယ့်မမကို …အရမ်း ချစ် ချစ် ဟင့်ဟင့် "

မမလတ် သိင်္ဂီကိုယ်အောက်ရောက်သွားသည်။ သိင်္ဂီသူမပေါင်ကြားထဲ လက်သွင်းပြီးစောက်ပတ်ကို လက်နှင့် အုပ်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ဆွဲနှူးဆွပေးလိုက်ရာ မမလတ်ကော့ကြွတက်သွားရသည်။ မျိုးလည်း နှစ်ယောက်အကြား တိုးဝင်ပြီး မမလတ်နို့နှစ်လုံးကို ဖျစ်နယ်ကိုင်ကာ စို့ပေးလိုက်သည်။

"ဖယ် ဖယ်ဦးဟယ် မွန်းလိုက်တာ နင်တို့ ဟိုဟာကြည့်မလို့ဆို … "

"ကြည့်မယ်လေ ဒါဖြင့် ပြန်လာမှ "

"အင်း … "

"မမ တကယ်နော် မငြင်းရဘူး "

"အေးပါဟယ် လွှတ် လွှတ်ကြစမ်းပါ တကတည်း နင်တို့ကတော့ မနိုင်ဘူး ဟင်း "

မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီ ကျေနပ်သွားပြီး မမလတ်ပါးပြင်ကလေးကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် မွှေးမွှေးပေးလိုက်ကြသည်။ ထမီပြန်ဝတ် ရင်လျားလိုက်ကြကာ အခန်းထဲကနေထွက်လာသည်။ မျိုး အခွေဟောင်းထုတ်ကာ အခွေသစ်တစ်ခွေ ထည့်လိုက်သည်။

မင်းသမီးအသံကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။

အကြမ်းတွေ တကယ့် အကြမ်းစားကြီးတွေ …။

လူကောင်တွေကြီးကြီး ဒုတ်ကြီးတွေက ဟဲဗီးတွေ …ဆော်ကြတာလည်း ဖင်ကိုရောစောက်ပတ်ကိုရော ဇာတ်ကားစဖွင့်ကတည်းက တစ်ခန်းပြီးတစ်ခန်း နန်းစတော့ မနားစတမ်းလိုးကြဆော်ကြတာမို့ ကြည့်ရင်းနှင့်ပင် အာခေါင်ခြောက်ပြီး ရေငတ်လာသလိုလို ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ ဇောချွေးပဲပျံလာရသလိုလို အဖုတ်ထဲက တရွရွ ရွစိထလာသလိုလို သုံးယောက်သား နေမထိထိုင်မသာဖြစ်လာကြရသည်။ အမေရိကန်ကားတစ်ကားပြီး၍ ဂျပန်ကားဖက် လှည့်တော့လည်း ဒီအတိုင်း … ဂျပန်မလေးနှင့်နီဂရိုးငမည်းနှင့် ဖက်စပ်ရိုက်ကူးမှုက ဝက်ဝက်ကွဲ ရင်ဗလောင်ဆူရလောက်သည်။ ပက်ပက်စက်စက် အကြမ်းပတမ်း ပတ်ကြမ်းတိုက်၍ လိုးကြသည်။ အရှေ့တိုင်းသူ မင်းသမီးချောကလေး၏အော်သံက နားစည်ပင်ပွင့်ထွက်မတတ် ဖြစ်ရလေသည်။ ဆန်းပြားသောလိုးချက်များနှင့် ဖင်စအိုကို ဆီသုတ်လိမ်းပြီးဆော်တာမျိုး စောက်ပတ်ကို အတုအမျိုးမျိုးသုံးပြီး ပြဲလန်နေအောင်လိုးခွဲတာမျိုးက ကြည့်ရမြင်ရသူနှလုံးအိမ်ကို အပြတ်ပင် ဖမ်းစားညှို့ယူ နိုင်စွမ်း ရှိနေပေသည်။ မလတ်အနားမှာ ကပ်ထိုင်ရင်း မသိင်္ဂီပွတ်သီးပွတ်သပ်နှင့်ဇာတ်လမ်းစနေသလို မျိုးလည်း ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ်လက်ထိုးနှိုက် ပွတ်သပ်၍ ရာဂအကြွကြီးကြွပြီး တဏှာထချင်တိုင်း ထနေ ကြလေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်သုံးယောက် အချင်းချင်းအတုနှင့်နှစ်ပါးသွားခန်းကလည်း သူတို့သုံးယောက်နှင့် ဖြစ်ရပ်ချင်းတိုက်ဆိုင်နေလို့လားမသိ သုံးယောက်စလုံးကို ဟတ်ထိစေသည်။

မသိင်္ဂီ မမလတ်ကို ဟိုကိုင်ဒီနယ်ပြုရင်း သူမပေါင်ကြားထဲမှာ လက်သရမ်းချင်တိုင်းသရမ်းနေရာ မလတ်လည်း စောက်ပတ်တစ်ဝိုက်မှာစောက်ရည်များရွှဲစိုလာပြီး သူမကိုယ်တိုင်ပင် မနေနိုင်တော့တာနှင့် မျိုးဖက်လှည့်ကာ လောဆော်လိုက်သည်။

"မျိုး အခန်းထဲ ဝင်ကြမယ် "

"ကောင်းသားပဲ ဒီအခန်းပြီးရင် ဝင်တာပေါ့ မသိင်္ဂီ "

"မမလတ်ရော … "

"အင်း  မလတ်လည်း အိပ်ချင်ပြီ "

မျိုး မမလတ်မမြင်အောင် မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့လှည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဇာတ်ကားပြီးအောင် အခွေကိုရစ်၍ကြည့်ပြီး မျိုး မသိင်္ဂီ ကိုတစ်ဖက် မမလတ်ကိုတစ်ဖက် ခါးကလေးကိုသိုင်းဖက်၍ အိပ်ခန်းထဲကို အတူတကွ လှမ်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။

ဆရာမဝင်းပပလှိုင်တစ်ယောက် ဘာစကားတစ်ခွန်းမှတောင် မဟနိုင်ပါတော့ပြီ။ အရာရာအကြောင်းကြောင်း ဖြစ်သမျှအကောင်းပဲလို့ သဘောပိုက်မိသွားပုံရသည်။

မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီ က ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်လွှာတွေကို အသီးသီးချွတ်ချလိုက်ကြပြီး မမလတ်အနားကို ရောက်လာသည်။ မမလတ်တစ်ဖက်ကို လှည့်၍ ဘေးတစ်စောင်းကလေး အိပ်နေခိုက်မှာ မသိင်္ဂီ က သူမထမီကို အသာအယာပင်ဆွဲချွတ်ချလိုက်သလို မျိုးကလည်း မမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်အကြားကနေလက်လျှိုပြီး သူမပေါင်ခွဆုံရှိစောက်ဖုတ်ရှိရာဆီ ခပ်ဖွဖွခပ်ရွရွကလေး လက်ချောင်းကလေးများနှင့် သွားရောက်ပွတ်သပ် ဆော့နှူးပေးလိုက်လေသည်။

မသိင်္ဂီ သူမကို အသာပြောလိုက်သည်။

"မမ မမလတ် ထပါဦးကွယ် ဟင့် ကဲပါ ထ ထ အရမ်းချစ်တဲ့ ချစ်မကြီးရယ် "

"ဟင့် ဟင့် သိင်္ဂီကလဲကွယ် ဟင်းးး "

ဝင်းပပ မျိုးမျက်နှာကိုတော့ မကြည့်ရဲရှာပါ။ မသိင်္ဂီ ဖက်ကိုသာ လှည့်ပြီး သူမလက်များက မသိင်္ဂီ ခါးလေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်တွယ်လို့လာသည်။ မျိုးက မမလတ်ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက်ဖြဲကား စေလိုက်ရင်း သူမစောက်ပတ်ကိုမျက်နှာအပ်၍ ကုန်းနမ်းသည်။ အစိကလေးကိုစုပ်သည်။ အဖုတ်အကွဲကြောင်း တစ်ခုလုံးကို အထက်အောက်အပြန်အလှန်ယက်သပ်ဆွပေးသည်။ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာတစ်ခုလုံး လိပ်သွင်းကာ အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ အပြားပြားသောနည်းတို့ဖြင့် စိတ်လိုလက်ရ လှည့်ပတ်မွှေနှောက် ဆွနှူးပေးနေပေသည်။ မမလတ်လည်း သိင်္ဂ ီ့ရင်သားအုံအိအိ နှစ်မြွှာကို အငမ်းမရစွာ ဖျစ်နယ်စို့ပေးနေမိပြီ။

သိင်္ဂီကအပေါ်ပိုင်းတာဝန်ယူ၍ကိုင်နေသလို မျိုးမမလည်း မလတ်၏ ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ပိုင်းရပ်ဝန်းကို တစ်နေရာမှပင်အလွတ်မပေးဘဲ လက်သွင်းထိုးနှိုက်ကာ အပြတ်နှူးပေးဆွပေးခြင်းဖြစ်ရာ မမလန်စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်တွေမပြတ်ယိုစီးကျပြီး အလီလီအခါခါ ကောင်းခန်းရောက်ရှိလျက် တစ်ချီပြီးတစ်ချီ ဆက်တိုက် ပြီး နေရတော့သည်။

"အိုးး အိ အအိ အီးးး အားးး အ အလာ့လားး အမေ့ ဟင့် ကျွတ် သိင်္ဂီဟင့်ဟင့် အ အို မျိုး မျိုး …ငါ ငါ့ကို တအားမ မလုပ်နဲ့ ဟာ ဟင့် ဟင့် အင့်အင့် အို့ အိုးးး သေ သေပါပြီး အီ အီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဟင့် အ … ရှီး အလာ့ လာ့ "

မလတ်ကော့ပျံ၍နေကာ ညည်းသံကလေးပါ တစ်စတစ်စတိုးသက်သွားရလေသည်။

မျိုး သူ့မမလတ်ကို ပက်လက်လှန်ပြီး စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်အသွားအပြန် ယက်လိုက်စုပ်လိုက် အစိထိပ်ဖူးကလေးကို အမျိုးမျိုးအဖုံဖုံ လှုပ်ခတ်ဆွလိုက်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲလက်ထည့်ကာ ဇယ်ဆက်သလို အဆက်မပြတ် နှိုက်ဆောင့်လိုးပေးနေချိန်မှာ သိင်္ဂီက နေရာရွှေ့ပြောင်းပြီး မျိုးဖင်သားအနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ် ဖောင်းအိအိကလေးကို ကုန်းမှုတ်ပေးနေသည်။ မျိုးစောက်ပတ်က အရည်တွေ အပြတ်စိုနူး၍ အလိုးခံရန်အသင့်ဖြစ်နေပြီ။ မျိုးစောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲယိုအောင်ထွက်ကျလာမှန်းသိ၍ မသိင်္ဂီလည်း လီးအတုကို အသင့်ပြင်ကာ တံတွေးဆွတ်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို ကျကျနနဆောင့်လိုးပေးလိုက်လေသည်။

"အ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ဆောင့် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါ မသိင်္ဂီရယ် အ အား ဟုတ် ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ ဆောင့် လိုး လိုး ပေး အင်း ဟင်း ဟင်းးး "

မျိုးအလှည့်ပြီးသွားတော့ မျိုးက မမလတ်ကိုယ်ပေါ်ခွထိုင်လိုက်ရာက သူမမျက်နှာပေါ်တည့်တည့် စောက်ပတ်ကို ကပ်ဖိပေးလိုက်ရင်း မလတ်၏စောက်ပတ်နမ်းစုပ်မှုကိုခံ၍ သူမလက်ထံဲမှာကိုင်ထားသောလီးအတုဖြင့် မသိင်္ဂီ၏ စောက်ပတ်ကို မမီမကမ်းလှမ်း၍ ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ မသိင်္ဂီလည်း စောက်ပတ်ကိုအသေအချာပင် လက်နှင့်ဖြဲ၍ အလိုးခံနေပေသည်။

နှစ်ယောက်သား တစ်လှည့်စီ လီးအတုနှင့်ဆွဲပြီး အားရတော့မှ မမလတ်ကို တစ်ယောက်ကချုပ် တစ်ယောက်က လိုးပေးသည်။ မျိုး မမလတ်ကို ဆွဲလှဲပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်စုပ်နမ်းကာ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်ဆွဲစို့ပေးနေစဉ်မှာ မသိင်္ဂီ က စောက်ပတ်ထဲကို လီးအတုဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်ပြီး လဒစ်ထိပ်လုံးကို သူမစောက်ခေါင်းအဝမှာ စက်ဝိုင်းပုံသဏ္ဍာန် လှည့်ပတ်ထိုးမွှေကာ တရစပ် လိုးပေးနေသည်။ မသိင်္ဂီ လည်း လက်ညောင်းလာ၍ နေရာပြောင်းပြီး မမလတ်အရှေ့မှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ဖြဲကားထိုင်ကာ စောက်ပတ်ကို ယက်ခိုင်းရာ မမလတ်လည်း ငြင်းဆန်မနေတော့ဘဲ ကုန်းယက်ပေးလာပါသည်။ ဖင်ကို ကျကျနနကုန်းခိုင်း စေရင်း မျိုးက လီးအတုကို မမလတ်ဖင်သား အနောက်ကနေ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို တစ်ဆုံးအထိ နစ်ဝင်သွားအောင် စိုက်သွင်းလိုက်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံ၍ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လိုးဆောင့်ပေး နေပြန်သည်။ မမလတ် အသိစိတ်က အလိုးမခံချင်သော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်ကမူ လီးအတုရဲ့အရသာကို သိသွားပြီမို့ ဖင်ကို နောက်ပြန် တွန်းကာဆောင့်ကာ စိတ်ပါလက်ပါ အလိုးခံလာတာတွေ့ရပါသည်။

အပေးအယူ တဖြည်းဖြည်းမျှလာသည်။ စောက်ရည်ရွှဲနေသော လမ်းကြောင်းလေးအတိုင်း လီးအတုကြီးက သူမစောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲကို ရှောကနဲရှောကနဲ ခပ်သွက်သွက် ဝင်ရောက်ဆောင့်လိုး ပေးနိုင်လာပြီး မမလတ် နှုတ်မှနေ၍လည်း တအိအိတအင့်အင့် ရာဂလှိုက်ဆူ ညည်းညူသံကလေးများကို စတင်ကြားလာရပေသည်။

"ကောင်း ကောင်းလား ဟင် … မမလတ် … မျိုးကို  ပြောပါဦး "

"အင်း အင်းဟင်း ဟင်းး … ကောင်း ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့်ပါ မြန်မြန်အ အ ကျွတ်ကျွတ် မြန်မြန်လုပ်ပါ ဟင့်ဟင့် အား … အ အိ … အိ…  "

မျိုးအားသွန်ပြီး တဗွပ်ဗွပ်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်သည်။ မမလတ်တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံကာ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်က ဖင်ဘူးတောင်းထောင်မတတ် အပေါ်ကိုမြောက်ကြွတက်ခဲ့ရပြီး ရုန်းကန်ထွန့်လူးရင်း ကိစ္စပြီးသွားရတော့သည်။

မသိင်္ဂီရော မျိုးပါ မမလတ် မချိမဆန့်ဖြစ်ပျက်နေပုံကြည့်၍ စောက်ရည်တွေ ထွက်ပြီးရင်းထွက်နေကြသည်။ နှစ်ယောက်သားအချင်းချင်း စစ်စတီနိုင်းလုပ်ကာ တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ယက်ဆွ၍ ပြီးကြပုံကို အစ်မဖြစ်သူမမလတ်တစ်ယောက် နဘေးကနေ တိတ်တဆိတ်ငေးကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်တွေမပြေနိုင်အောင်ဘဲဖြစ်နေရလေသည်။ သူမပေါင်ကြားကို လက်ထည့်စမ်းပြီး စောစောက လိုးသွားသည့် လီးအတုအရသာကို ပြန်လည်ဇိမ်ယူခံစားရင်း ငြိမ်နေမိတော့သည်။

နာရီဝက်လောက်ကြာတော့မှ မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီလည်း လက်ပန်းကျပြီး သုံးယောက်သား ကုတင်ထက်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ်လဲလျောင်း၍ အမောဖြေကာ နားလိုက်ကြသည်။

တစ်ညလုံး ဘယ်နှစ်ချီဆော်မိကြသလဲတောင်မသိပါ။

မလတ်ကိုယ်တိုင် မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီရဲ့စောက်ပတ်တွေကို လီးအတုနှင့်လိုးပေးတာက သူမတို့ နှစ်ယောက်အတွက် တစ်သက်တာမှာ အိပ်မက်ပင်မမက်ဖူးခဲ့သော ဆန်းပြားလှသည့် အတွေ့အကြုံသစ် တစ်ခုပင်ဖြစ်နေပါသည်။

နောက်တစ်နေ့ နေအတော်မြင့်မှ အိပ်ယာကထနိုင်ကြသည်။

မမလတ်က သူတို့နှစ်ယာက်ပေးသည့်အတွေ့အရသာမှာ အရူးအမူးသာယာယစ်မူးခဲ့မိပြီဖြစ်ရာ သုံးယောက်သား တတွဲတွဲနှင့် စားအတူသွားအတူ မခွဲစတမ်း သွားလာလည်ပတ်ကြရင်း သုးံယောက်အတူတကွ တစ်စိတ်တည်းလိုဖြစ်ကာ နေကြတော့သည်။ အလုပ်ပိတ်ရက် လည်ပတ်ပြီး အပြန်မှာ သူတို့သုံးယောက် အခန်းတံခါးပိတ်၍ ညတုန်းကလို မမောမပန်းနိုင်စွာ အပျော်ကျူးမိကြပြန်သည်။

မသိင်္ဂီက မလတ်ဏှာအပြတ်ကြွနေအောင် ဘဲတွေနှင့်လိုးခဲ့ဖူးသည့်အတွေ့အကြုံတွေကိုပြန်လည် စမြုံ့ပြန် ပြောပြနေပါသည်။ မျိုးလည်း သူမဇာတ်လမ်းကို အချို့အဝက်ကို ပြန်လည် ပြောပြသည်။ မလတ်က တအံ့တသြပင် ငြိမ်ပြီး နားထောင်နေသည်။ သူကိုယ်တိုင်အဖို့မှာ ဘာဇာတ်လမ်းမှပြောစရာမရှိ၍ အောင့်သီးအောင့်သက်နှင့် စိတ်မကြည်မသာဖြစ်ရလေသည်။

မျိုးနှင့်မလတ် အချစ်ခန်းကတော့ ဘာပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာမှမရှိဘဲ အဆင်ပြေပြေ ပြီးဆုံးသွားသည်။ မလတ်လည်း ညီမဖြစ်သူနှင့် ရှေ့မျက်နှာနောက်ထားပြီး ကာမရေယဉ်ကြောထဲ မျောပါမှုကို တဖြည်းဖြည်း ကျင့်သားရလာခဲ့သည်။ သူတို့ညီအစ်မ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နှူးနှပ်ဆွနေပုံကို မသိင်္ဂီထိုင်ကြည့်ရင်း ရာဂဇောတွေ အတိုင်းမသိ နိုးနိုးကြွကြွ ဖြစ်ရပြန်လေသည်။ မျိုးက သူမအရှေ့မှာပင် မသိင်္ဂီနှင့် ဆက်လက်၍ အရှက်မဲ့စွာ စခန်းသွားကြပြန်သည်။ နှစ်ယောက်သားအတွေ့အကြုံရှိသူတွေဖြစ်၍ မလတ်စိတ်ပါဝင်စားလာအောင်ဆိုပြီး လီးအတုနှင့် တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီ ဆော်ကြသည်။

ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ရှားပြီး ထင်တိုင်းကြဲလိုက်ကြတာမို့ သူတို့ကိစ္စပြီးတဲ့အချိန်မှာ နှစ်ယောက်စလုံး ခြေကုန်လက်ပန်းကျပြီး မလတ်အနားမှာလာရောက်၍ အမောအပန်းဖြေနေကြလေသည်။

တနင်္လာနေ့ အလုပ်ဖွင့်ရက်ကျတော့ နှစ်ယောက်သား အလုပ်ဆင်းကြပြီး မလတ်က ကျောင်းသွားကျူရှင်ပြနှင့် ပုံမှန်လည်ပတ်သွားကြသည်။ မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီက လစ်လျှင်လစ်သလို အလုပ်ချိန်အတွင်း အတွဲရှာပြီး ပုံမှန်ချိန်းတွေ့ ကြသည်။ ငနီနှင့်ကျော်ထက်လည်း အပါအဝင်ဖြစ်သည်။

အိမ်ပြန်ရောက်လျှင် မလတ်နှင့်မျိုးတို့နှစ်ယောက်(မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီတို့) ထုံးစံအတိုင်း ပွတ်ကြနှိုက်ကြကိုင်ကြနှင့် ရက်သတ္တတစ်ပတ်ခန့် အချိန်တွေကို ပျော်ပျော်ပါးပါးကြီး ကုန်လွန်လိုက်ကြပါသည်။

တစ်နေ့မှာတော့ …

"မမ မျိုး ပြောစရာရှိတယ် "

မျိုးမမ စကားစလိုက်သည်။

"ဘာလဲ ပြော မျိုး "

"ဒီည မျိုး အပြန်နောက်ကျမယ် သွားစရာရှိလို့ "

"နင် ဘဲနဲ့ ချိန်းဖို့ မဟုတ်လား "

"အင်း "

"သိင်္ဂီရော ဒီည မအိပ်ဖူးလား "

"သူ ဒီရက်ပိုင်း အိမ်ခဏပြန်အိပ်မယ်ပြောတယ် ကြီးကြီးနွဲ့လည်း ပြန်လာကာနီးပြီမဟုတ်လား "

"အင်း သုံးလေးရက်နေရင် ပြန်လာမယ်ထင်တာပဲ ဒါဖြင့် ဒီည ငါတစ်ယောက်တည်းပေါ့ "

မလတ် လွှတ်ကနဲပြောလိုက်မိပြီးမှ ပါးစပ်ကိုပြန်ဘရိတ်အုပ်လိုက်မိသည်။ မျိုးက ခိကနဲရယ်လိုက်ပြီး မလတ်ခါးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်ကာ …

"ဘာမှစိတ်မပူနဲ့ မမရယ် မျိုး အချိန်မီပြန်လာမယ် မမလတ်သာ အစောကြီးမအိပ်လိုက်နဲ့ ဦး "

"နင့်စကားနဲ့ နင်နော် မိမျိုး ငါ အကြာကြီးမစောင့်ဘူး "

"အင်းပါ ကတိ ကတိ "

မျိုး သူ့မမလတ်ပါးကလေးကို ချစ်စနိုးနမ်း၍နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ကနေထွက်လာခဲ့သည်။

မျိုး ခါတိုင်းလိုပဲ မသိင်္ဂီနှင့်အတူသွားသည်။

တည်းခိုဆောင်ရှိ အိပ်ခန်းထဲမှာ မသိင်္ဂီနှင့်မျိုးတို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားနှစ်ယောက်နှင့်ချိန်းတွေ့ကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က မျိုးနှင့် ယခင်ဒိတ်လုပ်နေကျ အဆက်ဟောင်းတွေဖြစ်ကြသည့် ငနီနှင့်ကျော်ထက်တို့ မဟုတ်ကြပါ။ တည်းခိုခန်း မန်နေဂျာ ဇာနည်၏ချိတ်ဆက်ပေးမှုဖြင့် မျိုးနှင့် မကြာခင်ကမှ ရင်းနှီးပတ်သက်ခဲ့ကြသူတွေဖြစ်သည်။

ဒီကြားထဲမှာ မသိင်္ဂီဒိတ်လုပ်လုပ်နေသည့် ဘဲသုံးလေးပွေနှင့်တစ်ရက်ခြားတစ်ခါလောက် ဇာနည်တို့ တည်းခိုခန်းမှာ လာရောက် ချိန်းတွေ့ဖြစ်ခဲ့ရာ မျိုးလည်း အခွင့်ရလျှင်ရသလို ကြားပေါက်ကလေးတွေ ရှာတတ်လာသည်။ ဇာနည်က မျိုးရောက်တိုင်း အမြဲတစေ စားနေဝါးနေကျ။ သူ့အခန်းထဲမှာ နေ့တစ်ဝက်ခန့် အချိန်လောက်တော့ ကုန်မှန်းမသိကုန်လွန်သွားခဲ့ရသည်ချည်း။ တဏှာပြင်းသလောက် လိုးလည်းလိုးနိုင်သူ ဖြစ်သည်။ ဇာနည်နှင့်တွေ့လျှင် ဖင်အဆော်ခံဖို့တောင် မျိုးစိတ်မကူးဝံ့ပါ။ သူ့လို တရစပ်လိုးနိုင်သည့်လီးမျိုးက စောက်ပတ်ကိုပင် ပူကျိန်းသွားအောင် လိုးနိုင်နေမှတော့ ဖင်ကိုသာလိုးခွင့်ပြုလျှင် သူမဖင်ဝစုတ်ပြဲပြီး အိမ်ကိုတောင် ဖြောင့်ဖြောင့်ပြန်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ မျိုးကြိုသိနေပေသည်။

ဇာနည်က မျိုးအထာကိုညက်သည်။ သူမနှင့်ဘရိတ်ကိုက်မည့် အိပ်ဖော်ကောင်းကို ရှာဖွေပေးတတ်ပါသည်။ ဒီ့အတွက်လည်း သူ့အတွက် အကျိုးဆောင်ခမြက်မြက်ကလေးတော့ ရနိုင်သည်ပင်။ သူချိတ်ပေးသမျှ သူတွေကလည်း ကာမကျမ်းကြေပြီး စော်အကြောနပ်သည့်သူတွေဖြစ်သည်။ စံချိန်မီ ဒေါင်ဒေါင်မြည်ချည်းဖြစ်၍ မျိုးအတွက်လည်း ငွေဝင်လမ်းဖြောင့်သလို ကာမသုခစည်းစိမ်ကိုလည်း အပြည့်အဝရရှိစေခဲ့ပါသည်။

ဇာနည်က သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကို မျိုးကိုပေးထားပြီး နှစ်ယောက်အဆက်အသွယ်လုပ်ကြလေ့ရှိသည်။ ပြီးခဲ့သည့် နှစ်ရက်လောက်က မျိုးက မသိင်္ဂီကိုပါခေါ်ပြီး မန်နေဂျာကိုဇာနည်အခန်းမှာ တစ်နေကုန် အချိန်ဖြုန်းခဲ့ကြ သေးသည်။ မသိင်္ဂီကိုလည်း ဇာနည်က ငြိသွားပြီး သူမကိုစည်းရုံးသိမ်းသွင်းဖို့ မျိုးကို အထူးတလည် မှာကြားလိုက်ပါသည်။ မျိုးတို့နှစ်ယောက်စလုံးက ရုပ်ရည်အဆင်းရော အချင်းပါ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် အထက်တန်းစားတွေချည်းမို့ သူ့တည်းခိုခန်းလည်း နာမည်ရမည်ဖြစ်ပြီး မျိုးနှင့်မသိင်္ဂီအပါအဝင် သူပါ သုံးယောက်စလုံး အလုပ်ဖြစ်မည်သာဖြစ်ကြောင်း သူ အသေအချာတွက်ချက်ပြသည်။ မျိုးလည်း သူမကတိပေးထားသည့်အတိုင်း အလုပ်ထဲရောက်သည်နှင့် မသိင်္ဂီနှင့်ညှိနှိုင်းပြီး နှစ်ဦးသား စိတ်တူကိုယ်တူ ဒီအလုပ်ကို လက်ခံလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

မျိုးနှင့်တွဲသော လူရွယ်နာမည်က ကျော်စိုး မသိင်္ဂီကတော့ ရာဇာ ဆိုသူနှင့်အလုပ်ဖြစ်နေသည်။

ဆက်ရှင်ခန်း တစ်ခန်းစီပင် ဖြစ်သော်လည်း ကျော်စိုးက မျိုးကို နှစ်ချီဆော်ပြီးသည်နှင့် လူချင်းချိန်း၍ မသိင်္ဂီ ရှိရာအခန်းဖက်ကို ကူးသွားလိုက်သည်။ မျိုးဆီကို ရာဇာရောက်လာသည်။ ရာဇာက ကျော်စိုးထက်စာလျှင် ရူပါခပ်မိုက်မိုက်ဖြစ်ပြီး ပိုမိုသန်စွမ်းသူဖြစ်ကာ လီးကလည်း ကျော်စိုးထက် နှစ်ဆလောက်ကြီးသည်။ ဂေါ်လီတွေလည်း သုံးလေးလုံးမကထည့်ထားသူဖြစ်သည်။ မသိင်္ဂီတော့ ဘယ်လောက်ပင်ခံရမလဲမသိပါ။ မျိုးအနေနှင့်လည်း ကျော်စိုးအချိန်ဆွဲလိုးတာ သာယာခဲ့သလောက် ရာဇာကဲ့သို့ ရုပ်ရည်ခပ်ဖြောင့်ဖြောင့် စံချိန်တင်လောက်သည့် လီးနှင့်အတွေ့မှာ သူ့ကိုဘယ်လိုမှ လက်မလွှတ်ချင်လောက်အောင် တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်ခဲ့ရပြန်သည်။

ရာဇာလီးကို မျိုးအပြတ်မှုတ်ပေးသည်။ သူကဘာဂျာလည်း သန်သူဖြစ်၍ နှစ်ယောက်သား အတွဲငြိကာ သုံးချီလေးချီမက အသားကုန်လိုးလိုက်ကြသည်။ မျိုးတို့နှစ်ယောက်ကို တန်အာင်ပေးမည်။ ညအိပ်နေနိုင်မလား ဟုမေးရာ မျိုးလည်း မဖြစ်နိုင်ကြောင်းပြောပြီး သူစိတိကြိုက်လိုးနိုင်သလောက်လိုးဖို့သာ ပြောလိုက်ရသည်။ ရာဇာ၏လီးကြီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲစိမ်ထားရင်း ဇိမ်နှင့်နှပ်ရသည်ကို မျိုးကျေနပ်နေမိသည်။ သူကလည်း တစ်ချီနှစ်ချီမျှလိုးရုံနှင့် လီးကပျော့ကျသွားသူမဟုတ်ဘဲ ခါးအားသန်သန်နှင့် နာရီပိုင်းအချိန်လောက်အထိ ကြာကြာဆွဲလိုးပေးနိုင်သူဖြစ်ရာ မျိုး သူနှင့်နောက်ထပ်တွေ့ဖို့အထိပင် စိတ်ကူးမိလေသည်။

တကယ်တမ်း အိမ်ပြန်ချိန်ကျတော့ မျိုး စဉ်းစားစရာတွေဖြစ်ရသည်။

မသိင်္ဂီက သူ့အိမ်ကိုပြန်မည်ဟု ဆိုသော်လည်း မပြန်ဖြစ်လိုက်ပါ။

ကျော်စိုး ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို မထင်မှတ်ဘဲလိုက်ပါသွားခဲ့ပြီး (ဧကန္တ ကျော်စိုးက သူမကို ငွေပုံအော၍ မက်လုံးပေးလိုက်ဟန်တူသည်။) မျိုူးကိုလည်း ရာဇာက သူကိုယ်တိုင် အိမ်အထိ လိုက်ပို့ပေးမည့်အကြောင်း ပြောလာပါသည်။ မျိုးက အစ်မတစ်ယောက်ရှိ၍ မသင့်တော်ကြောင်း ပြောပေမယ့် မရပါ။ နောက်ဆုံး ဟိုကျမှ မီးစင်ကြည့်ကတော့မည်ဆိုပြီး မျိုးလည်း တက္ကစီတစ်စီး လှမ်းခေါ်ပြီး သူနှင့်အတူ အိမ်ကိုပြန်ချလာခဲ့ပါသည်။

ကားအနောက်ခန်းမှာထိုင်ရင်း မျိုး ကိုရာဇာ့ရင်ခွင်ထဲမှာ မှိန်းပြီးလိုက်လာသည်။ သူက မျိုးရဲ့ရင်သားအစုံကို ဖျစ်ကိုင်ကာ ပေါင်ကြားထဲကိုပါ လက်ဆော့ခြေဆော့လုပ်လာ၍ မျိုးလည်းပေါင်ကြားရှိစောက်ပတ်ထဲကနေ အရည်တွေစိမ့်လာရပြန်လေသည်။ ဒီလိုနှင့်ပင် နှစ်ယောက်သား အိမ်ကိုရောက်လာသည်။

"မမ ကျူရှင် ပြီးပလား "

"အင်း ကလေးတွေတော့  ပြန်ကုန်ကြပြီ ဟိုး လမ်းထိပ်အိမ်ကတပည့်မလေးတစ်ယောက် နေမကောင်းတာ သွားကြည့်မလို့ မျိုး ဧည့်သည် ပါလာခဲ့တာလား "

"အော် ဟုတ်တယ် မမ သူက ကိုရာဇာတဲ့ "

"အင်း ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်မက ဝင်းပပပါ မျိုးအထက်ကအစ်မပါ လာ အထဲဝင်ထိုင်လေ မျိုး အစ်ကို့ကို ခေါ်လိုက်ပါ"

"ဟုတ်ကဲ့ နေနေ ရတယ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ ကျွန်တော်နဲ့မျိုးနဲ့ အပြင်ခဏသွားဦးမလားလို့ "

မျိုးသူ့ကိုတံတောင်နှင့်တွက်ပြီး …

"နေပါဦး မျိုး ရေလေးဘာလေး ချိုး ပါရစေဦး မမလတ် သွားစရာရှိရင်လည်း သွားပါ မမပြန်လာမှ မျိုးတို့ အပြင်ဆိုင်တစ်ခုခု သွားမလို့ "

"အေး အေး သိပ်မကြာပါဘူး နာရီဝက်လောက် စကားလေးဘာလေးပြောရင်းပေါ့ ဒါဖြင့် ငါသွားမယ် "

"ဟုတ် မမ "

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>