ဆံနွယ်ရှည်မလေးရဲ့ ငရဲခန်းည (စ/ဆုံး)

ဆံနွယ်ရှည်မလေးရဲ့ ငရဲခန်းည (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Htet Paing Aung

(အချစ်တက္ကသိုလ် မြကျွန်းညို ဖိုရမ်ကနေတဆင့် ပြန်လည်ကူးယူ တင်ဆက်သည်။)

မိုးဦးကျရာသီဆိုတော့ အရာရာဟာ အလွမ်းငွေ့ငွေ့ လောင်လှိုက်နေသလို သွန်းတစ်ယောက်လည်း သူမရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို တမ်းတနေမိသည်။ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို တွေးမိတိုင်း လူယုတ်မာနှစ်ယောက်ကို ရင်ထဲအသည်းထဲက နာကျည်းနေမိလေသည်။ သူမနာမည်က သွန်းသံစဉ်.. အသက်က ၂၂ နှစ်..။ မိဘတွေက နယ်မှာနေတယ်။ သူမကတော့ ရန်ကုန်က ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်လေးမှာ ဒီဇိုင်နာအလုပ်ရတဲ့ ပိုက်ဆံလေးနှင့် အိမ်လေးတစ်လုံးငှားနေတယ်…။ အလုပ်ကတော့ ဒဒီဇိုင်နာအလုပ်ပေါ့။ အောင်အောင်မြင်မြင် မဟုတ်ပေမဲ့ အဆင်ပြေလှသည်။ သွန်းတစ်ယောက် အလွမ်းတွေကို ကြိုးစားဖြေဖျောက်ရင်း စိတ်ထဲတွင် ပိုပို၍ ဝင်လာမိလေဖြစ်နေတယ်…..။

ထိုနေ့က ဒီဇင်ဘာ ၂၇ သောကြာနေ့။ ဖုန်းအလန်းသံမြည်၍ နာရီကြည့်လိုက်ရာ မနက် ၆ နာရီပင်ထိုးလေပြီ။ နေရောင်ခြည်က မျက်နှာပေါ်သို့ တိုးဝင်စပြုလေပြီ။ ရာသီဥတု သာယာသော်လည်း သွန်းတစ်ယောက် စိတ်လေးလံစွာဖြင့် အိပ်ယာထလိုက်လေသည်။ ဒီနေ့ သောကြာနေ့ဖြစ်၍ အိုဗာတိုင်ဆင်းရမည်ကို တွေးမိရင် သွန်း စိတ်ညစ်သွားသည်။ အိမ်ပြန်ရမည့် အချိန်က ည ၉ နာရီဆိုတော့ အတော်မိုးချုပ်နေတော့ပေမည်ဟု သွန်း တွေးနေလေသည်။ အိပ်ယာပေါ် ပြန့်ကျဲနေသော ဆံနွယ်များကို သိမ်းကျုံးယူပြီး စည်းနေရင်း

“ ဒီဆံပင်တွေကလည်း အလုပ်တစ်ခုပါလားနော်၊ အရမ်းလှလို့သာ မညှပ်ပဲထားတာ၊ ဒုက္ခတော့များသား။ အခုလည်း ခေါင်းလျှော်ရဦးမယ်။ တခါတခါ လျှော်ရတာလည်း မလွယ်ကူလှဘူး။ ညှပ်ပစ်ဖို့ကလည်း အတော်နှမျောတယ်။ မထူးပါဘူးလေ ရှည်လက်စနဲ့ ဆဆက်ထားလိုက်တာပဲ ကောင်းပါတယ်” 

ဟု တွေးနေလေသည်။

သွန်းကို မျက်စိထဲ ပုံဖော်ရလျင် နယ်ကဆိုပေမဲ့ အသားအရည်က ဖွေးဥပြီး အရပ်က ၅ ပေကျော်ကျော် ခန္ဓာကိုယ်ဘော်ဒီ အမိုက်စားနှင့် ကောင်မလေး ဖြစ်လေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အမိုက်စားထက် သူမရဲ့အလှဆုံးကတော့ သူမဆံနွယ်တွေပင် ဖြစ်သည်။ မြင်သူတိုင်း လည်ပြန်ငေးယူလောက်အောင် လှလွန်းသည်။ ဆေးဆိုးခြင်း၊ ကောက်ခြင်း၊ ဖြောင့်ခြင်း မရှိပဲ ပင်ကိုယ်ထူထဲဖြောင့်စင်းပျော့အိနေတာ မတောင်းပဲပြည့်တဲ့ ဘုရားပေးတဲ့ ဆုလာဘ်ပေါ့။ ဒူးဆစ်တခေါက်ခွက်ကျော်ထိ တစ်ညီတစ်ညာတည်း ဖြောင့်စင်းမဲနက်နေတာ ကတ္တီပါပိုးသားကဲသို့ပင် ဖြစ်လေသည်။ ထိုဆံပင်ကြောင့် သူမ ခဏခဏ ဒုက္ခများခဲ့ဖူးသည်။ မိဘတွေက ငယ်ငယ်တည်းက ဆံပင်အရှည်ထားခဲ့ခိုင်းသော်လည်း ယခုအခါ ကျောလယ်လောက်ထိ ဖြတ်ပစ်ရန် ပြောသောအခါ သူမြတ်နိုးတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေကို မစွန့်လွှတ်နိုင်၍ ခေါင်းမာမာနှင့် ဆက်ထားလာရာ ယခု ခြေသလုံးနားထိပင် ရှည်လျားနေလေပြီ…။

အတွေးနယ်ချဲ့ရင်း သွန်းတစ်ယောက် ခေါင်းလျှော်ရန် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လေသည်။ ညဝတ်အိပ်အင်္ကျီ ချွတ်လိုက်ပြီး ညဝတ်အိပ်ဘောင်းဘီပါ ထပ်ချွတ်လိုက်လေသည်။ ညဝတ်အိပ်တာဖြစ်သဖြင့် အတွင်းခံမဝတ်ထားတော့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း သွန်းရဲ့ ဘော်ဒီအလှဟာ ထင်းနေလေတော့သည်။ ဆံပင်ကို အပေါ်သို့သိမ်းတင်ပြီး စည်းထားသည့်အတွက် ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဘာမှမရှိတော့ပေ။ သူမရဲ့ မကြီးလွန်းမသေးပဲ တင်းတင်းရင်းရင်းနှင့် အဖိုဆို ရင်ဖိုတောင်မသန်းဖူးသေးသော လှပလွန်းသည့် ရွှေရင်အစုံကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တွင်ရှိသော ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ပေါ်တွင် ကြည့်ပြီး ဂုဏ်ယူနေမိသည်။

ငယ်ငယ်တုန်းက အတန်းထဲတွင် သွန်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ရော လှပလွန်းတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကိုရော ကြိုက်တဲ့သူ များလှလွန်းသည်။ သူမကတော့ လှပလွန်းသည့် မာနဂုဏ်ဖြင့် သူမအဖေကလွဲ တခြားလူမျာကို ယောကျ်ားမထင်ခဲ့ချေ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် မာနခဲ မင်းသမီးလေးပေါ့။ တက္ကသိုလ် ရောက်တော့လည်း စွဲဆောင်မှုရှိလွန်းသည့် သူမဆံနွယ်များကြောင့် လူအများအလယ်တွင် တမူထူးခြားသည့်အပြင် တစ်ကျောင်းလုံး၏ Queen ပင် ဖြစ်ခဲ့လေသည်။ ယခုအချိန်ထိ ရည်းစားပင်မထားခဲ့ဖူးသော အပျိုလေးပင် ဖြစ်သည်။

အတွေးစတွေ ရပ်ပစ်ရင်း သွန်း ခေါင်းပေါ်က ဆံညှပ်ကလစ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဆံပင်များကို ဖြည်ချလိုက်သောအခါ နက်မှောင်သန်စွမ်းပြီး လှပလွန်းတဲ့ ဆံနွယ်တွေ တလိပ်လိပ်နဲ့ ပျော့အိပြီး ခြေသလုံးနီးနီးထိ ပြည်ကျသွားလေသည်။ ထိုအခိုက်အတန့်မျိုးကို မြင်ရသူတိုင်းအဖို့ ရင်ဖိုလှိုက်မောရမည်မှာ ဧကန်ပင်ဖြစ်သည်။ ခေါင်းအရင်းကနေစပြီး စိမ်ပြေနပြေ ခေါင်းလျှော်ပြီး ရေမိုးချိုးလိုက်သည်။ သူမဆံပင်တွေကို Dryer နဲ့ မမှုတ်ပဲ သဘာဝလေဖြင့်သာ အခြောက်ခံလေ့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အများသူငှာ ဆံပင်တွေနဲ့မတူပဲ ကျန်းမားသန်စွမ်းတဲ့ ဆံနွယ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

အလုပ်က မြို့ထဲတွင်ဖြစ်၍ အိမ်က ၈ နာရီလောက် ထွက်ရပေမည်။ ဒီဇိုင်နာအလုပ်အတွက် လိုအပ်တဲ့ ဘောပင်၊ ခဲတံ၊ စာအုပ်၊ ပေတံ၊ ကပ်ကြေးများ ဟမ်းဘတ်အိတ်ထဲ စနစ်တကျထည့်၍ ပြင်ဆင်နေလေသည်။ ခေါင်းလျှော်ထားသောကြောင့် ဆံပင်စည်းမသွားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ နဂိုထဲက လှပနေတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ခေါင်းလျှော်ပြီးခါစဆိုတော့ လေအဟုန်မှာ လွတ်လပ်လေးရသလို မြူးထူးလွင့်မျောနေသလိုပင်။ ပုံမှန်ဆို ယခုလို ခေါင်းလျှော်ပြီးစဆိုလျင် လိုင်းကားမစီးဖြစ်တော့ချေ။ Taxi ဖြင့်သာ အသွားအလာ လုပ်ဖြစ်သည်။ သူမရဲ့ ရှည်လျားတဲ့ ဆံနွယ်တွေနှင့် လိုင်းကားတိုးစီးလျှင် ဟိုငြိဒီငြိဖြင့် အဆင်မပြေချေ။ ဒါ့အပြင် လိုင်းကားပေါ်တွင် သူမရဲ့ဆံပင်ကို အားကျသူများရှိသလို ပိုင်ဆိုင်ချင်သူများလည်း ဒုနဲ့ဒေးပင် ဖြစ်သည်။

ဒီနေ့ကတော့ လကုန်ရက်နီးနေပြီဆိုတော့ လက်ထဲမှာ ပိုက်ဆံက သိပ်မကျန်တော့ချေ။ ထို့ကြောင့် လိုင်းကားတိုးစီးရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ခြံတံခါး ထပ်ပိတ်လိုက်ပြီး ကားဂိတ်ကို လမ်းလျှောက်သွားလေသည်။ အိမ်နှင့် ကားဂိတ်မှာ သိပ်မဝေးသော်လည်း ရပ်ကွက်လမ်းက ညဘက်ဆိုလျှင် လူပြတ်လေသည်။ ကားဂိတ်ရောက်လျင် ထုံးစံအတိုင်းပဲ လူတိုင်းရဲ့ မျက်လုံးတွေက သူမရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေဆီပဲ ရောက်ရောက်နေသည်။ သူမအတွက်တော့ အထူးအဆန်း မဟုတ်တော့ချေ။ အမြဲလိုလို ဖြစ်နေသောကြောင့် သူမရဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေအပေါ် အမြဲဂုဏ်ယူမဆုံး ဖြစ်နေလေသည်။

စီးရမည့်ကား လာသည်နှင့် ကားပေါ် အမြန်ပြေးတက်လိုက်သည်။ ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် ထိုင်ခုံတန်းရတော့ သွန်း တော်တော်အဆင်ပြေသွားတသည်။

“ မနက်က စိတ်ထဲလေးနေတာ အခုကြတော့ ကံကောင်းပါလားနော်” 

ဟု ရေရွတ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ ထူထဲဖြောင့်စင်းတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို တယုတယဖြင့် ရင်ဘတ်ပေါ် ဆွဲယူလိုက်သည်။ ဆံပင်တွေ မစည်းလာတာနှင့် ထိုင်ခုံမရလျှင် တော်တော်ပင် အဆင်မပြေပေ…။

————————————–

“ ပြတ်တုန်းလက်တုန်း ၂၃ ကို ကျော်ဖြတ်ပြီးပြီကွာ။ အခု ၂၇ ရက်နေ့ ရောက်နေပြီ။ ငါတို့ မချရတာ နှစ်ရက်ရှိပြီ ယောက်ဖရာ”

ဟု လွင်ကြီးတစ်ယောက် စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ ထွန်းရီကို တုန်ရီစွာ ပြောလိုက်လေသည်။ ထွန်းရီမှလည်း

“ အေကွာ မချရတော့ လူက နေလို့ထိုင်လို့ မရတော့ဘူး။ ဟိုတကြောက ဝင်ခိုးထားတဲ့ အိမ်တွေကလည်း ကုန်ပြီကွ။ အဲ့တကြောက မိတဲ့အိမ်က ရှယ်ကွာ။ အဖိုးတန်တွေချည်းပဲ”

ဟု မြိန်ရေရှက်ရေ ပြန်ပြောလေသည်။

“ ဗီရိုထဲ ထည့်သိမ်းထားတဲ့ ဖြတ်ပြီးသား ဆံပင်အရှည်ကြီး အနှစ်ကွာ။ သွားရောင်းစားတာ ၃ သိန်းလောက် ခိုင်သွားတယ်။ ဒီတသက် မမေ့ဘူးကွာ”

ဟု ဆေးသမားနှစ်ယောက် ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ အားပါးတရ ပြောနေလေသည်။ ထို့နောက် ထွန်းရီမှ

“ အေး ဆံပင်ဆိုလို့ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်မှာ ဆော်လေးတစ်ပွေ ငါတွေ့ထားတယ်။ ဆံပင်ကတော့ good ရှယ်ကြီးကွ။ ငါတို့ ဗီရိုထဲကတွေ့တဲ့ ဆံပင်လောက်တော့ သနားတယ်ကွ။ ထူထဲပြီး ဖြောင့်စင်းနေတာပဲ အနှစ်ကွာ”

ဟု မျက်လုံးတွေ အရောင်လက်စွာဖြင့် ပြောလေသည်။

“ မင်းဟာကတော့ ဟုတ်ရောဟုတ်လို့လား။ ငါတို့ ဒီမှာကျင်လည်နေတာ ကြာပါပြီ။ မင်းပြောသလို ဆော်မျိုး မတွေ့ဖူးပါဘူး။ မင်းက ဘယ်ကဘယ်လို မြင်တာလဲ”

ဟု လွင်ကြီးမှ ပြန်ထောက်တဲ့အခါ

“ တကယ်ကွ။ ဒီမနက်ပဲ ငါမင်းဆီလာတော့ သူ့ဆံပင်ကြီးဖြန့်ပြီး အိမ်ထဲကထွက်သွားတာ ငါ့မျက်စိနဲ့ တပ်အပ်မြင်တာဟ။ မင်းမယုံရင် ဒီည အဲ့အိမ်ကို ငါတို့ဖောက်မယ်ကွာ။ သူ့ဆံပင်ကြီးလည်း ယူကြတာပေါ့ ဟဲဟဲ”

ထွန်းရီမှ ရယ်ကျဲကျဲ ပြန်ပြောလေသည်။ ထိုအခါ လွင်ကြီးက

“ ဖြစ်ပါ့မလားကွ။ အရင်တခေါက်တုန်းက ဆံပင်က ဖြတ်ပြီးသား။ အခုဟာက ဖြတ်ယူရမှာ။ မင်းဟာက ဟုတ်မှလည်းလုပ်ပါကွာ”

ဟု ခပ်လန့်လန့်နှင့် ပြန်ပြောရာ

“ ငါသေချာ စုံစမ်းပြီးပြီ။ အဲ့အိမ်မှာ ဆော်လေး တစ်ယောက်တည်းနေတာ။ပိုက်ဆံလည်းရှိတယ် ကြားထားတယ်ကွ။ ဘေးကပ်ရက်ခြံက လူမနေဘူးလေကွာ။ ဟိုဘက်ကလည်း ခြံကွက်က အလွတ်ကြီး။ ငါတို့ အေးဆေးလှုပ်ရှားလို့ရတယ်”

ထွန်းရီမှ လွင်ကြီးရဲ့ လက်မောင်းကိုပုတ်ပြီး ကျေနပ်စွားနဲ့ ပြောလေသည်။

“ Ok ကွာ။ ငါတို့လည်း ပြတ်လပ်နေတာဆိုတော့ ဒီညပဲ လှုပ်ရှားကြမယ် မကောင်းဘူးလား”

ဟု လွင်ကြီး မေးငေါ့ကာ ထွန်းရီကို မေးလိုက်သည်။ ထွန်းရီမှ ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ကာ စဉ်းစားလိုက်ပြီး

“ အေး သူပြန်မရောက်ခင် ငါတို့အထဲဝင်ပြီး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ထားကြမယ်။ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြီးရင် အန္တရာယ်ကင်းတာပေါ့ကွာ။ မဟုတ်ဘူးလား”

ကျေနပ်စွာ ပြောလေသည်။ လွင်ကြီးတစ်ယောက်လည်း ဆံပင်အရှည်ကြီးနဲ့ ဆော်လေးကို တွေ့ရမည့်အပြင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဆံပင်ညှပ်ရမည်ကို တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေလေတော့သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆံပင်ရှည်တွေဆို စိတ်ဝင်စားတဲ့ လွင်ကြီး အခုတော့ လက်တွေ့ကြုံရပေတော့မည်….။

———————————————

ဗိုက်ဆာလာသည်နှင့် နာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ 

“ အိုး.. ၈ နာရီခွဲနေပြီပဲ။ အလုပ်တွေ လက်စသိမ်းဦးမှပဲ။ လောလောဆယ်တော့ ဗိုက်ဆာနေပြီ။ အိမ်အထိ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ခေါက်ဆွဲဘူး ပြုတ်စားရင် ကောင်းမယ်” 

ဟု အလုပ်လုပ်နေသော သွန်းတစ်ယောက် တွေးကာ ထိုင်ခုံမှထပြီး အသင့်စား ခေါက်ဆွဲဘူးလေးအား ရေနွေးထည့်ပြီး ပြုတ်လိုက်လေသည်။

“ ခေါက်ဆွဲကစပ်ပြီး ချွေးထွက်မှာဖြစ်တဲ့အပြင် အိမ်လည်းပြန်ရတော့မှာ။ မထူးပါဘူး ဆံပင်တခါတည်း ထုံးတော့မယ်” 

ဟု ရေရွတ်ကာ ကျောပြင်မှာ ချထားတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို စနစ်တကျကျစ်ပြီး ဆံထုံးတစ်ထုံးတည်းဖြစ်အောင် ထုံးလိုက်ပြီး ပြန်မပြေကျအောင် ဆံထိုးလေးနဲ့ ထိုးထားလိုက်လေသည်။ အလုပ်တွင် သူမအပါအဝင် လူ ၄ ယောက်သာ ကျန်တော့လေသည်။ ခေါက်ဆွဲပြုတ်စားရင်း အလုပ်လက်စသိမ်းပြီး နာရီကြည့်တော့ ၉ နာရီပင် ကျော်လေပြီ။

“ မနက်ဖြန်တော့ အေးဆေးနားရတော့မယ်။ ငါ့ဆံပင်လေးကိုလည်း သေချာပေါင်းတင်ရမယ်” 

ဟု စဉ်းစားကာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ထဲတွင် သူမရဲ့ လှပပြောင်တင်းနေသာ ထုံးထားတဲ့ဆံထုံးကို တချက်ပင့်ကိုင်လိုက်ပြီး အားရကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ရုံးမှထွက်ပြီး ကားဂိတ်ကို လမ်းလျှောက်လာသောအခါ အနောက်မှ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး မောင်းလာပြီး

“ ဟာကွာ… လှလိုက်တဲ့ ဆံထုံးကြီး။ ပိုင်ဆိုင်ချင်လိုက်တာ ညီမလေးရယ်”

ဟု အနားကပ်ပြီး ရုတ်တရက် ဆံထိုးလေးကို လှမ်းဆွဲနုတ်လိုက်တဲ့အခါ သွန်းရဲ့ ပျော့အိလွန်းတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေက အထိန်းအကွပ်မရှိတော့ပဲ အိခွေပြီး ပြေကျသွားလေတော့သည်။ ဆိုင်ကယ်လည်း သွန်းရှေ့မှ ပိတ်ရပ်လိုက်ကာ ရုတ်တရက် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် သွန်းတစ်ယောက် လန့်ဖြန့်သွားလေသည်။ ထို့လူနှစ်ယောက်လည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှ ဆင်းလာကာ သွန်းအနား ကပ်လာလေသည်။

“ ရှင်တို့နော် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ဒီလိုမနှောင့်ယှက်ပါနဲ့။ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားပါ။ ကျမ အော်လိုက်မှာနော် ”

ဆိုပြီး လက်ထဲက ဟမ်းဘတ်အိတ်ကို ဝှေ့ရမ်းလိုက်လေသည်။

“ အစ်ကိုကြီးတို့က ညီမလေးတစ်ယောက်တည်း အန္တရာယ်များလို့ ကာကွယ်ပေးချင်လို့ပါကွာ”

ဟုဆိုကာ အနားကို အတင်းကပ်လာတော့သည်။

“ ကျမဆံထိုး အခုပြန်ပေး။ ရှင်တို့လမ်း ရှင်တို့သွားနော်။ ကျမကိုထိဖို့ မကြိုးစားနဲ့။ အသက်ချင်း လဲပစ်လိုက်မယ်”

သွန်းမှ ဒေါသထွက်စွာ ပြန်အော်ပြောလိုက်လေသည်။

“ ကိုကြီးတို့က ညီမရဲ့ဆံနွယ်လေးကို သဘောကျလို့ပါကွာ။ ထုံးထားတော့ မသိသာဘူးပဲ။ ပြေကျသွားတော့ ထင်ထားထက်တောင် ပိုလှနေတာပဲ။ ကြည့်စမ်း”

ဟုဆိုတာ သူ့ရဲအဖော်ကို လက်တို့လိုက်လေသည်။ မျက်နှာဖုံးအုပ်ထားတဲ့ လူမှ

“ ဟုတ်ပကွာ ဆံနွယ်လေးက ရှည်ရုံတင်မဟုတ်ဘူး တော်တော်လှတာပဲ။ အဲ့လိုဆံနွယ်ရှည်တွေကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တာ နမ်းချင်တာ”

ဟုဆိုတာ လက်ထဲမှ ဆံထိုးလေးကို နှာခေါင်းနားကပ်ပြီး နမ်းရှုပ်ပြလိုက်လေသည်။ ထိုစကားကြောင့် သွန်းလည်း သူမရဲ့ဆံပင်တွေ ဒုက္ခရောက်တော့မည်ကို တွေးမိကာ ပိုမိုကြောက်လန့်သွားပြီး တင်ပါးနောက်မှ ဆံပင်အစုကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ရှေ့သို့ဆွဲယူလိုက်ပြီး

“ ကျမတောင်းပန်ပါတယ်ရှင်။ ကျမ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားပါရစေ။ ဒီအိတ်ထဲမှာ ဖုန်းရှိပါတယ်။ ရှင်တို့ ယူသွားပါ။ ကျမဆံပင်ကို ဘာမှမလုပ်ပါနဲ့”

ဟု တုန်ရီစွာပြောကာ ဟမ်းဘတ်အိတ်ကို ထိုးပေးလေသည်။

“ ညီမလေးရယ် ကိုကြီးတို့က ဆံပင်ပဲလိုချင်တာ။ အများကြီး မဖြတ်ပါဘူး။ ကြည့်ကောင်းသွားအောင် ဂုတ်လောက်ကပဲ ဖြတ်ယူချင်တာ။ ဟား ဟား ဟား”

အရှေ့ကလူက ရယ်မောစွာပြောပြီး သူမအနား ပိုမိုကပ်လာကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖမ်းချုပ်လိုက်လေသည်။ အနောက်မှလူလည်း အချိန်မဆိုင်းပဲ ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက စတီးရောင်ပြောင်လက်နေတဲ့ ဓားကိုထုတ်လိုက်ပြီး သူမဆံပင်တွေကို စုစည်းပြီး ဆွဲကိုင်လိုက်လေသည်။ ခြေမြန်လက်မြန်ရှိလှတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကြောင့် သွန်း ဘာမှလုပ်ချိန်မရလိုက်ပဲ သူမဆံပင်တွေ မျက်နှာဖုံးနဲ့လူထံ ဝကွက်အပ်လိုက်ရလေသည်။

“ အားပါးပါး နည်းတဲ့ဆံပင်အထူကြီးမှ မဟုတ်တာ ပျော့အိနေတာပဲ။ ဖြတ်ပစ်ရမှာတောင် နှမျောစရာပဲ”

ဟုဆိုကာ လည်ဂုတ်နားမှ ဆံပင်များကို နမ်းရှုပ်ပစ်လိုက်လေသည်။

“ မွှေးနေတာပဲကွာ။ စိတ်မကောင်းပါဘူး ညီမလေးရယ်။ မင်းက ဆံပင်အတိုလေးနဲ့လည်း လိုက်မှာပါ။ ဟားဟားဟား..”

ဟု ကျေနပ်စွာ ရယ်မောပြီး ခေါင်းကိုမော့အောင် ဆွဲပြီး ဓားကို ဆံပင်နဲ့ ဂုတ်ကြားသွင်းကာ ဖြတ်ပစ်ရန် အားယူလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် ရုတ်တရက် လှမ်းထိုးလိုက်တဲ့ ကားမီးအလင်းရောင်ကြောင့် ဓားကိုင်ထားတဲ့လက် တန့်သွားလေသည်။

“ ဟျောင့်… ကားတစ်စီးလာနေတယ် အခြေအနေ မကောင်းဘူး”

ဟု သွန်းကို ဖမ်းချုပ်ထားတဲ့လူမှ ပြောလိုက်ရာ မျက်နှာဖုံးနဲ့လူလည်း ဓားကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပြီ ဆံပင်တွေကို ပြန်လွှတ်လိုက်လေသည်။ တဖြည်းဖြည်း ကားက သွန်းတို့ဖြစ်ပျက်နေတဲ့အနား ရောက်လာတဲ့အခါ သွန်းမှ

“ ကယ်ပါဦးရှင်… ကျမကို အနိုင်ကျင့် လုယက်နေလို့ပါ”

ဟု အော်တော့လေသည်။ ဆိုင်ကယ်နဲ့ လူနှစ်ယောက်လည်း အခြေအနေ မဟန်တော့သဖြင့် ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ခွပြီး အမြန်လစ်လေသည်။ သွန်းလည်း အခုမှပဲ သက်ပြင်းချနိုင်လေတော့သည်။

“ ကံသီပေလို့ပေါ့။ မဟုတ်ရင် ငါ့ဆံပင်လေးပါသွားတော့မှာ။ အမလေး မတွေးဝံ့စရာပဲ” 

တုန်လှုပ်နေရာ ဆွဲယူခံထားရသဖြင့် အနည်းငယ်ပွနေသော သူမရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်များကို ရင်ဘတ်ပေါ် ဆွဲယူလိုက်လေသည်။ ကားအတွင်းမှ ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက် ဆင်းလာပြီး

“ ဟာ…. သွန်း… အဆင်ပြေရဲ့လား။ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ သွန်းရယ်။ အတော်မိုးချုပ်နေပြီ အခုမှ ပြန်ရတာလား ”

ဟု ကားပေါ်ကဆင်းလာတဲ့လူမှ မေးလိုက်လေရာ ကားမီးရောင်ကြောင့် ထိုလူ၏ရုပ်ကို သွန်း သေချာမမြင်ရပေ။ ခဏကြာမှ

“ အမလေး ကိုလင်း ရောက်လာလို့ တော်သေးတာပေါ့။ မဟုတ်ရင် သွန်းဆံပင်ပါသွားပြီ”

ဟု မျက်ရည်လေးဝဲကာ အားကိုးတကြီး ပြောလေသည်။

“ ဒီနေ့ အချိန်ပိုဆင်းနေရလို့ အခုမှ ပြန်ရတာ။ အရင်ကလည်း ပြန်နေကြဆိုတော့ အခုလိုဖြစ်မယ် ထင်မထားဘူးလေ။ သွန်းလေ ကြောက်လိုက်တာ ရင်တွေတောင်တုန်တယ်”

ဟု ဆက်ပြောလေသည်။ ကိုလင်းမှလည်း

“ လာ ကားပေါ်တက်။ ကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ် ”

ဟု ဆိုတာ ကားတံခါးဖွင့်ပေးလေသည်။ သွန်းလည်း ကြောက်တာကတကြောင်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေတာကတကြောင်း ကိုလင်းကိုတော့ ယုံကြည်လို့ရကြောင်း စဉ်းစားပြီး လမ်းပေါ်ပြုတ်ကျနေတဲ့ ဆံထိုးလေးကိုကောက်ကာ ကားပေါ်တက်လိုက်လေသည်။ ကိုလင်းက သွန်းတို့ရဲ့ ဘေးရုံးက ကုမ္ပဏီမန်နေဂျာတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သွန်း အလုပ်စဝင်တဲ့နေ့ကတည်းက သတိထားမိသူ ဖြစ်သည်။ အခြားတော့မဟုတ် သွန်းရဲ့ လှပလွန်းတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ သွန်းကို ဖွင့်ပြောထားသော်လည်း သွန်းဘက်မှ မည်သို့မျှ မတုန့်ပြန်သေးပေ…။

“ အန္တရာယ်များလိုက်တာ သွန်းရယ်။ သွန်းရဲ့ လှပလွန်းတဲ့ ဆံပင်တွေကြောင့် ကိုယ်စိတ်မချ ဖြစ်နေတာ။ အခုချိန်သာ ကိုယ် မရောက်လာရင် သွန်း ဒုက္ခရောက်နေတော့မှာပဲကွယ်။ ကိုယ်လည်း ဒီနေ့ အလုပ်ရှုပ်နေလို့ အခုမှပြန်ဖြစ်တာ ကံကောင်းသွားတယ်။ မဟုတ်ရင် ကိုယ်ချစ်တဲ့သွန်းရော ကိုယ်မြတ်နိုးတဲ့ ဟောဒီဆံနွယ်လေးတွေရော ဒုက္ခရောက်နေလောက်ပြီ”

ဟုဆိုတာ နဖူးပေါ်ဝဲနေတဲ့ သွန်းရဲ့ဆံနွယ်စလေးတွေကို နားရွက်နောက်ကို လက်ဖြင့် အသာအယာ သိမ်းပေးလိုက်လေသည်။

“ ကို ချစ်ခွင့်ပန်ထားတာကို အမြန်ဆုံး စဉ်းစားပေးပါတော့နော် သွန်း။ တနေ့တခြား သွန်းက ပိုလှလာတယ်။ သွန်းရဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကလည်း ပိုဆွဲဆောင်မှုရှိလာတယ်။ ကို စိတ်မချနိုင်တော့ဘူး သွန်းရယ်…”

ဟု စကားဆက်ပြီး ကားမောင်းထွက်လာတော့လေသည်။

“ သွန်းလည်း ကိုလင်းကို စိတ်ထဲက သဘောကျနေတာပါ။ ဒါပေမဲ့ မိန်းကလေးဆိုတော့ စဉ်းစားဖို့လိုသေးလို့သာ အဖြေပြန်မပေးသေးတာ။ အခုလိုအချိန်မျိုးမှာ ကိုလင်း အနားမှာရှိတော့ စိတ်ထဲမှာ လုံခြုံသလို ခံစားရတယ်” 

ဟု စိတ်ထဲ၌တွေးကာ ပြေကျနေသော ဆံပင်များ ဆံထုံးတစ်ထုံးထဲအဖြစ် ပြန်ထုံးလိုက်လေသည်။

————————————

“ အိမ်ထဲတော့ မွှေပြီးပြီကွာ။ လိုချင်တာတွေလည်း ဆွဲထားပြီးပြီ။ ဒီကောင်မ ပြန်လာတာပဲ စောင့်ရတော့မယ်”

ထွန်းရီမှ ပြောလိုက်ပြီး တံခါးအကွယ်မှာ နေရာယူထားတော့လေသည်။ လွင်ကြီးမှလည်း အိမ်ထဲ ဝင်လာလျှင် အသင့်ဖမ်းချုပ်နိုင်ရန် ထိုင်ခုံနှင့် ကြိုးများ၊ ဆံပင်ညှပ်ရန် လိုအပ်သော ခေါင်းစီးကြိုး ကတ်ကြေးများအား ပြင်ဆင်နေလေသည်။

ဝူး….ဝူး….. ကျွီ……

အိမ်ရှေ့တွင် ကားတစ်စီး ထိုးလာလေသည်။ ထွန်းရီ ပြတင်းပေါက်မှ လှမ်းချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ကားပေါ်မှ အရိပ်နှစ်ခု ဆင်းလာလေသည်။ တစ်ယောက်က ယောကျာ်း၊ တစ်ယောက်က မိန်းမ။ ကားမှာ ပြန်ထွက်မသွားသေးပဲ ထိုလူနှစ်ယောက် စကားပြောနေဟန်ရှိလေသည်။

“ ဒီအချိန်ကြီး လာပို့မှတော့ ဒီဆော်ရဲ့ဘဲပဲ ဖြစ်ရမယ်။ ညီလေးရေ စိတ်တော့မကောင်းပါဘူးကွာ။ မင်းဆော်ကို မနက်ကြရင် ဆံပင်ကေအသစ်လေးနဲ့ တွေ့ရတော့မှာပါ”

ဟုတွေးပြီး ကျေနပ်သော အပြုံးဖြင့် ပြုံးလိုက်ကာ အခြေအနေ ဆက်စောင့်ကြည့်နေလေသည်။

အိမ်ရှေ့ရောက်သော် ကြုံခဲ့တဲ့ ထိတ်လန့်ဖွယ် အဖြစ်အပျက်ကြောင့် မလုံခြုံသေးသလို သွန်းတစ်ယောက် ခံစားနေရပြီး အိမ်ထဲဝင်ရန် တွန့်ဆုတ်နေတော့သည်။ ကိုလင်းလည်း အခြေအနေကို သဘောပေါက်လိုက်ကာ

“ သွန်း အိမ်ကလည်း မှောင်မဲနေတယ်။ ကိုယ် အထဲဝင်ပြီး မီးတွေဘာတွေဖွင့်ပြီး သွန်းကို လိုက်ပို့ပေးပါရစေ”

ဟု စကားလမ်းကြောင်း ခင်းလိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း 

“ ကိုလင်းကတော့ မဟုတ်တာ မလုပ်လောက်ပါဘူး” 

ဟု တွေးကာ လက်ခံလိုက်လေသည်။ တကယ်တော့ ကိုလင်းတွင်လည်း အကြံရှိလေသည်။ ထိုအကြံမှာ သွန်းရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကို စိတ်ပြေနပြေကိုင်ပြီး hair job လုပ်ချင်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ အထဲရောက်မှ ကြည့်ဖန်မည်ဟု တွေးကာ သွန်းထံမှ ခြံတံခါးသော့ကိုယူပြီး ဖွင့်လိုက်ကာ ခြံထဲသို့ အရှေ့မှ ဝင်လာလေသည်။

အိမ်ထဲတွင် ထွန်းရီမှ…

“ ဟျောင့် လွင်ကြီးရေ… ဘဲတစ်ပွေ ပါလာတယ်ကွ။ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ”

စိုးထိတ်စွာ လှမ်းမေးလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ လွင်ကြီးမှလည်း

“ ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ မထူးတော့ဘူးကွာ။ အဲ့ဘဲကို နောက်ကနေ ငါဗျင်းလိုက်မယ်။ မင်းက ဆော်လေးကို ဖမ်းစရာရှိတာ ဖမ်းထား”

ဟုဆိုကာ လက်ထဲမှ ၂/၁ လက်မ သစ်သားချောင်းကို ပြလိုက်လေသည်။ အိမ်တံခါးသော့ဖွင့်ပြီး ကိုလင်းလည်း အိမ်ထဲကိုကြည့်လိုက်ရာ မှောင်နေ၍ သေချာမမြင်ရပေ။ သွန်းလည်း ကိုလင်းနောက်မှ ဝင်လာပြီး

“ ဟိုနားလေးမှာ မီးခလုတ်ရှိတယ်။ ဖွင့်လိုက် ကိုလင်း”

ဟု ပြောကာ လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။ မီးသီး မီးလင်းလာသည်နှင့် တပြိုင်နက် ကိုလင်းရဲ့ ဇက်ပိုးပေါ်သို့ အရာတစ်ခုရောက်လာပြီး မေ့လဲသွားလေတော့သည်။ ကိုလင်း လဲကျသွားသည့်အပြင် အိမ်ထဲတွင် လူစိမ်းနှစ်ယောက် ရောက်နေတာမြင်ပြီး သွန်းလည်း ကြက်သေသွားပြီး ထွန်းရီ၏ အလွယ်တကူ ဖမ်းချုပ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရလေသည်။ ချက်ချင်း သတိဝင်လာသည်နှင့် အလျင်အမြန် ရုန်းသော်လည်းသွန်း နောက်ကျသွားလေပြီ။ ထွန်းရီမှ လက်ထဲတွင် ကိုင်ထားသော ဓားဖြင့် လည်ပင်းကိုထောက်ပြီး အမိအရ ဖမ်းချုပ်ပြီး ဖြစ်သည်။ လွင်ကြီးမှလည်း အဆင်သင့်ပြင်ထားတော့ ကြိုးများဖြင့် သွန်းရဲ့ ခြေတွေလက်တွေကို ထိုင်ခုံတွင် စီးနှောင်လိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ကြောက်အားလန့်အားဖြင့်

“ ကယ်ကြပါဦးရှင်… ဒီမှာ အနုကြမ်းစီးနေကြလို့… ကယ်ကြပါဦး…. အု.. ”

ဟု အော်လိုက်လေရာ ထွန်းရီလည်း သွန်း၏ပါးကို လက်ဝါးဖြင့် ဖြန်းခနဲ မြည်အောင် ရိုက်လိုက်ပြီး

“ ဟိတ် … ပါးစပ်ကိုပိတ်ထား…။ ဒီမှာတွေ့လား ဓား….။ တခါတည်း လည်ပင်းကို လှီးပစ်လိုက်မယ်… အသံမထွက်နဲ့”

ဟု ခြိမ်းခြောက်လိုက်လေသည်။ ပါးရိုက်ခံရ၍ နာသွားသည့်အပြင် ဓားသွားအထိအတွေ့ကြောင့် သွန်းလည်း အသံမထွက်ရဲတော့ပေ။

“ ဟိုကောင်ကိုလည်း လက်ပြန်ကြိုးတုပ် ခြေထောက်တွေပါတုပ်။ ပြီးရင် ပါးစပ်ကို အဝတ်စီးပြီး အခန်းထောင့်မှာ ထားလိုက်”

ဟု လွင်ကြီးအား ထွန်းရီက အမိန့်ပေးလိုက်လေသည်။

“ ယောက်ဖ မင်းပြောတော့ ဆံပင်အရှည်ကြီးဆို။ ဘယ်မှာလဲ မတွေ့ပါလားကွ”

ဟု လွင်ကြီးမှ ကိုလင်းအား ကြိုးချည်နေရင်း မေးလိုက်လေသည်။

“ မင်းကလည်း တုံးပြန်ပြီကွာ။ ဒီမှာ ဆံထုံးကိုလည်း ကြည့်လိုက်ဦး။ ဒီလောက်ပြောင်တင်းနေတာ အရှည်ကြီးမဟုတ်လို့ တိုတိုလေး ဖြစ်မလားကွ”

ဟု ထွန်းရီမှ ချော်တောငေါ့ကာ သွန်းရဲ့ဆံထုံးကြီး ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ဆံထိုးလေးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်လေသည်။

“ ဒီမှာကြည့် မင်းကိုငါ အပိုမပြောဘူး”

ဟုဆိုကာ အိစက်ပြေကျလာသော သွန်းရဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေကို ကိုင်ကာ လွင်ကြီးအား လှမ်းပြလေသည်။ လွင်ကြီးလည်း ပြေကျလာတဲ့ ဆံနွယ်တွေကိုကြည့်ပြီး တံတွေးတချက် မြိုချကာ

“ အားပါးပါး လှလိုက်တဲ့ ဆံပင်ကြီးကွာ… ဖြောင့်စင်းနေတာပဲ… ထူလည်းအထူကြီးပဲ…. မိုက်လိုက်တာကွာ…..။ ဒီကောင်ကတော့ မပိုင်ဆိုင်ရတော့တာ ကံဆိုးတာပဲ ဟားဟားဟား”

ဟုပြောကာ ကိုလင်းခေါင်းကိုပုတ်ကာ ရယ်မောလိုက်လေသည်။ လူစိမ်းနှစ်ယောက်ရဲ့ ပြောစကားကိုကြားကာ သွန်းလည်း သူ့မရဲ့ဆံပင်တွေ ကောင်းကောင်း ဒုက္ခရောက်တော့မှာကို တွေးမိပြီး မျက်ရည်များကျကာ ရှိုက်ငင်ပြီး ငိုမိတော့သည်။ ထွန်းရီမှ

“ ကောင်မ အသံမထွက်နဲ့လို့ ပြောထားတယ်လေ။ နာချင်လို့လား”

ဟု ဒေါသထွက်ကာ ခေါင်းမော့သွားအောင် ဆံပင်များကို ဆောင့်ဆွဲပြီး မေးလိုက်ကာ လွင်ကြီးအား ပါးစပ်ကို အဝတ်ဖြင့်စည်းရန် မျက်ရိတ်ပြလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် လွင်ကြီးက ခုံပေါ်တွင် တင်ထားသော ဘီးအားယူလိုက်ပြီး သွန်းရဲ့ ဆံနွယ်တွေကို ညီညာသွားအောင် ဖြီးချလိုက်ပြီး

“ ဒီလောက်လှတဲ့ ဆံပင်ကြီး ဖြတ်ပစ်ရမှာတောင် နှမျောလိုက်တာကွာ”

ဟု ရေရွတ်ကာ အားပါးတရ နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။

“ မွှေးလိုက်တာကွာ… ဒီတသက် တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ပဲ… ပျော့အိနေတာ ပိုးသားလေးအတိုင်းပဲ”

ဟုဆိုကာ ပါးနှင့်မျက်နှာတွင်ကပ်ပြီး စည်းစိမ်ယူတော့လေသည်။ သွန်းတစ်ယောက် သူစိမ်းတစ်ယောက်က မိမိ၏ဆံပင်ကို စိတ်တိုင်းကျကိုင်နေတာ ခံစားမိပြီး စိတ်ထဲတွင် ဒေါသထွက်တာတကြောင်း ဝမ်းနည်မိတာတကြောင်းနှင့် မျက်ရည်များ ပိုမိုကျဆင်းလာတော့လေသည်။ အမေမွေးကတည်းက ဘာမှ ဆေးဆိုးခြင်း၊ ကောက်ခြင်း၊ ဖြောင့်ခြင်း မရှိပဲ အမြဲတစေ ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းထားတဲ့ ဆံပင်..၊ ယောက်ျားတကာရဲ့စိတ်ကို ဖမ်းစားနိုင်လွန်းတဲ့ ဆံပင်…၊ ကိုယ်တိုင်ဂုဏ်အယူရဆုံး ဒီဆံပင်လေး အခုလိုဖြစ်တော့မယ့်အရေး လက်မခံနိုင်ပဲ ဖြစ်နေလေတော့သည်။ ဒီဆံပင်ရှည်ကြီးတွေကြောင့် အခုလို ဒုက္ခရောက်မယ်လို့ တခါမှပင် မတွေးမိခဲ့ပေ…။

“ ငါ့ဆံပင်ကိုမှ လုပ်ရက်လိုက်လေခြင်း။ ဒီဆံပင်ရှည်ကြီး မရှိရင် ငါ့ဘဝမရှိတော့သလို ဖြစ်တော့မှာပဲ” ဟုတွေးမိကာ ပါးစပ်ပိတ်ထားတဲ့ကြားက ထိုလူအား တောင်းပန်နေမိလေသည်။

“ အူးးးး….အူးးးးးး….ဝူးးးးးး”

ဗလုံးဗထွေးဖြင့် ပြောသည်ကို ထွန်းရီမှ ရိပ်မိပြီး

“ ကဲ… ဘာပြောချင်နေတာလဲ..။ အော်ဖို့ မကြိုးစားနဲ့နော်။ မင်းဆံပင်တွေကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ နှုတ်ဆက်စကားပြောခွင့်ပေးမယ်”

ဟုဆိုကာ ပါးစပ်စည်းထားတဲ့ အဝတ်အား ဖြည်ပေးလိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ပါးစပ်တွင် စည်းထားသော အဝတ်ကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်နှင့် ထွန်းရီအား အသနားခံသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး

“ ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်…။ ကျမဆံပင်ကိုတော့ ဘာမှမလုပ်ပါနဲ့နော်..။ ဒါက ကျမရဲ့ဘဝပါရှင်။ ကျမပိုင်ဆိုင်မှုတွေ အကုန်ယူသွားလို့ရပါတယ်။ ဒီဆံပင်လေးကိုတော့ ချမ်းသာပေးပါရှင်…”

ဆိုပြီး မျက်ရည်များလှိမ့်ဆင်းကာ တောင်းပန်လေသည်။ ထွန်းရီလည် သွန်းရဲ့ ရှည်လျားတဲ့ ဆံနွယ်တွေကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး

“ ဒီလောက်ရှည်ပြီး ဒီလောက်လှတဲ့ ဆံပင်တွေကို… ငါတို့ လက်လွှတ်ပေးရမှာလား ညီမလေးရယ်…။ ဟား.. ဟား.. ဟား…။ မင်းဆံပင်ကို အခုဖြတ်လိုက်လည်း ပြန်ရှည်လာမှာပဲလေ။ ကိုကြီးတို့ကို လှူလိုက်တာ မင်းအတွက် ကုသိုလ်တောင်ရသေးတယ်။ မဟုတ်ရင်လည်း မင်းဆံပင်ကိုချောင်းနေတဲ့ ကောင်တွေ နည်းမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီခေတ်က ဆံပင်ရှည်တွေ ဈေးကောင်းတဲ့ခေတ်။ မင်းရဲ့ဆံပင်မျိုးဆို အနည်းဆုံး ၅ သိန်းအထက်ပဲ ပြေးမလွတ်ဘူး။ အဲ့တော့ ညီမလေး နောက်ထပ် ဒုက္ခမရောက်အောင် ကိုကြီးတို့က ကူညီပေးလိုက်ချင်တာ ဟဲ ဟဲ”

ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်တွင်ပတ်ပြီး ပြောလေသည်…။

“ ကျမ တကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်။ ရှင်တို့ လိုချင်တဲ့ ငွေကိုလည်း ကျမရှာပေးပါ့မယ်..။ ကျမဆံပင်ကိုတော့ ဘာမှမလုပ်ပါနဲ့နော်”

ဟု သူမရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေအတွက် အသနားခံနေလေတော့သည်။ ထွန်းရီလည်း ကိုင်ထားတဲ့ ဆံနွယ်အစုကြီးကို လွှတ်လိုက်ပြီး လွင်ကြီးအား တိုင်ပင်ရန် မျက်စပစ်ပြလိုက်သည်..။ ထွန်းရီမှ

“ ကဲ.. မင်းဘယ်လိုစဉ်းစားထားလဲ ယောက်ဖ”

“ အေးကွာ ငါ့အကြောင်း မင်းသိပါတယ်။ ဆံပင်တွေဆို သိပ်သဘောကျတာကွ။ ဒီလိုဆံပင်မျိုးဆို ပိုတောင်ကြိုက်သေးတယ်။ အလွယ်တကူ လက်လွှတ်ရအောင် မကျေနပ်ဘူးကွာ ”

ဟု လွင်ကြီးမှ တီးတိုးပြန်ပြောလေသည်။

“ သူကလည်း ငါတို့လိုချင်တဲ့ငွေ ပေးမယ် ပြောတယ်ကွာ။ အဲ့တော့ မင်းစဉ်းစားလိုက်”

“ ပေးပေမဲ့ ဒီကောင်မက ငါတို့မျက်နှာတွေကို မှတ်မိထားတယ်လေ။ ရဲတိုင်တာ ဘာညာဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”

ဟု လွင်ကြီးက စဉ်းစားပြီး ပြန်ပြောလေသည်။

“ အေးဟ… မင်းပြောမှ ငါလည်း သတိထားမိတယ်။ ခဏလေး…. မင်းအတွက်ပါ နှပ်ကြောင်းရအောင် ငါစီစဉ်ပေးမယ်။ မင်းလည်း ဆံပင်တွေကို စိတ်ကြိုက်ကိုင်လိုးလို့ ရစေရမယ်ကွာ။ ဟုတ်ပြီလား”

ထွန်းရီမှ မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြပြီး ပြောလိုက်လေသည်။

“ Ok ယောက်ဖ”

ဟု ပြန်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်..။ ထွန်းရီလည်း သွန်းရဲ့ ဟမ်းဘတ်အိတ်ကို မွှေနှောက်ပြီး လက်ကိုင်ဖုန်းအား ရှာဖွေလိုက်ပြီး အိတ်ထဲမှ Iph 8 အနီရောင်လေး ထွက်လာလေသည်။ သွန်းအား password မေးပြီး ဖွင့်လိုက်ကာ video ရိုက်ရန် ခုံပေါ်တင်ထားပြီး ပြင်ဆင်လိုက်လေသည်။ Video စရိုက်လိုက်ပြီး

“ ကဲ ငါတို့စဉ်းစားပြီးပြီ။ မင်း ငါတို့လိုချင်တာပေးရင် မင်းဆံပင်ကို ချမ်းသာပေးမယ်။ ဘယ်လိုလဲ”

ဟု ထွန်းရီမှ မေးလိုက်လေသည်။ သွန်းမှလည်း

“ ရှင်တို့လိုချင်တာ ယူသွားပါ။ ကျမဆံပင်ကို မထိခိုက်ရင် ပြီးတာပါပဲ”

“ ကောင်းပြီလေ။ ဒါဆို ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေကို မင်းဖြည့်ဆည်းပေးရမယ်။ ငါတို့ကျေနပ်တဲ့အထိ မင်းပြုစုရမယ်။ လက်ခံရင် မင်းဆံပင်ကို ချမ်းသာပေးမယ်”

ဟု သွန်းရဲ့မေးစေ့ကို ကိုင်မော့ကာ ပြောလိုက်လေသည်။

“ ရှင်…….”

ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရတဲ့စကားကြောင့် သွန်းလည်း အံ့သြတုန်လှုပ်ပြီး မျက်စိအဝိုင်းသား ဖြစ်သွားတော့သည်။

“ မလုပ်နိုင်လည်း ကိစ္စမရှိဘူးနော်။ မင်းဆံပင်လေးကိုဖြတ်ပြီး အေးဆေးထွက်သွားရုံပဲ။ မင်းက တောင်းဆိုလွန်းလို့ စဉ်းစားပေးတာ”

ဟု ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်ရင်း ထွန်းရီမှ ပြောလေသည်။

“ ကျမကို အဲ့လိုတော့ မလုပ်ကြပါနဲ့ရှင်။ ကျမ မိကောင်းဖခင် သားသမီးပါ။ ဘယ်သူနဲ့မှလည်း မငြိစွန်းဖူးပါဘူး။ ကျမဘဝကို မဖျက်ဆီးပါနဲ့ရှင်။ တခြားလိုချင်တာတွေ ယူသွားပါရှင်….”

ဟု ငိုချလိုက်ပြီး ဝမ်းနည်းစွာ ပြောလေသည်။

“ ဟာ အပျိုလေးဆိုတော့ မိုက်တာပေါ့ကွာ။ အတွေ့အကြုံကောင်းတွေ ပေးခဲ့ရမှာပေါ့။ ဟားဟား”

ဆိုပြီး လွင်ကြီး ရယ်မောလိုက်လေသည်။

“ ဒီမှာ မင်းကို ဈေးညှိုနေတာ မဟုတ်ဘူး။ နှစ်ခုထဲက တစ်ခုကို ရွေးခိုင်းတာ။ အချိန်တွေကြာတယ်ကွာ….”

ထွန်းရီမှ ဟိန်းဟောက်ကာ ခုံပေါ်တွင်တင်ထားသော စတီးရောင်ပြောင်လက်နေတဲ့ ကတ်ကြေးအား လှမ်းယူလိုက်လေသည်။ ကပ်ကြေးလှမ်းယူလိုက်သည်ကို သွန်းတစ်ယောက် မြင်ပြီး

“ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်… ကျမတောင်းပန်ပါတယ်… မလုပ်ကြပါနဲ့”

ဟု အော်လိုက်ရာ လွင်ကြီးက

“ ဟာ ဒီကောင်မ အသံထွက်ပြန်ပြီ နာချင်လို့လား”

ဆိုပြီး ခေါင်းအရင်းနားက ဆံပင်ကို စုကိုင်ပြီး ဆွဲဆောင့်လိုက်လေသည်။ ဆံပင်ဆွဲခံလိုက်ရ၍ နာကျင်သွားပြီး သွန်းလည်း အသံထပ်မထွက်ရဲတော့ပေ။

“ ငါတို့လိုချင်တာ မင်းမပေးနိုင်ဘူးဆိုတော့ မင်းဆံပင်ကို ညှပ်ယူလိုက်တော့မယ်လေ….။ ဟျောင့် လွင်ကြီး…. ဒီကောင်မဆံပင်တွေကို ကြိုးစည်းလို့မရအောင် ဂုတ်အပေါ်နားကနေ တိုတိုသာ ညှပ်ပစ်လိုက်…။ ရော့… ဒီမှာကတ်ကြေး”

ဆိုပြီး ဆံပင်တွေ ဆွဲကိုင်ထားတဲ့ လွင်ကြီးထံ လှမ်းပေးလိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ထူထဲနက်မှောင်နေတဲ့ ဆံပင်ကြီးအား စုစည်းပြီး လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ညှပ်ချပစ်ရန် ဆံပင်စုကြီးကြားထဲ ကပ်ကြေးထိုးကာ အားယူလိုက်စဉ်…

“ နေပါဦးရှင်…… မလုပ်ပါနဲ့…. ကျမလက်ခံပါ့မယ်…. ရှင်တို့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးပါ့မယ်….”

ဟု သွန်းလည်း သက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီး ပြောလိုက်လေတော့သည်။

“ အဲ့လိုလိမ္မာမှပေါ့ ညီမလေးရယ်..။ မင်းစကားနဲ့ မင်းနော်…။ ငါတို့ အတင်းတောင်းမဆိုဘူး…. ဟားဟားဟား”

ထွန်းရီမှ ရယ်မောစွာ ပြောလိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း အံကိုကြိတ်လိုက်ကာ ထွန်းရီအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး

“ လူယုတ်မာတွေ ရှင်တို့ ကောင်းကောင်းဝဋ်လည်ပါစေ”

ဟု ကြိမ်ဆဲလိုက်လေသည်…။

“ ဟားဟားဟား…. လူကဖြင့် လှုပ်လို့မရပဲ ဘာမှမတတ်နိုင်ဖြစ်နေတာ.. ကြိမ်ဆဲနေတာလေးကိုတော့ သဘောကျတာကွာ….။ အဲ့ပါးစပ်လေးကို ကောင်းကောင်းပညာပေးရမယ်ဟေ့… ဟားဟား”

လွင်ကြီးမှ သွန်းရဲ့ဆံပင်တွေကို လွှတ်လိုက်ပြီး ရယ်မောလေသည်။ ထွန်းရီမှ

“ ကဲ.. မင်းကိုကြိုးဖြည်ပေးမယ်။ ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် မလုပ်နဲ့နော်။ တခါတည်း အပြတ်ရှင်းပစ်လိုက်မယ်”

ဟု ကြိမ်း‌မောင်းပြီး ဓားသွားကို ပြလိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း “ဒီအခြေအနေမှတော့ မတတ်သာတော့ဘူး၊ ဘာလို့ ဒီလိုရွေးချယ်မိလိုက်လဲ မသိဘူး၊ အဖေအမေ ညှပ်ခိုင်းတာတောင် မညှပ်ပစ်ရက်ခဲ့တာ၊ သူစိမ်းက လာညှပ်မယ်ဆိုတာ ငါလက်မခံနိုင်ဘူး၊ ငါဘာတွေ လုပ်မိနေပြီလဲ မသိဘူး….” အတွေးပေါင်းများစွာ ဝင်လာကာ ရှုံးပွဲချ ငိုချလိုက်မိလေသည်။

“ ဒီဆံပင်တွေက ငါ့ဘဝ၊ ငါ့ရဲ့ခန္တာကိုယ်ကလည်း ငါ့ဘဝပဲ၊ ဘာကိုရွေးရမလဲ၊ မိဘစကား နားမထောင်မိတာ မှားပါပြီ….” 

ဆိုပြီး သူမရဲ့ ဖြောင့်စင်းပျော့အိနေတဲ့ ဆံပင်တွေကိုကိုင်ကာ ငိုကြွေးနေတော့လေသည်။

“ ဟိတ် ဒီမှာ… ငိုနေလို့လည်း မထူးဘူး….။ မင်းဘာသာ ရွေးချယ်ထားတာ”

ထွန်းရီမှ အသံမြှင့်ပြောကာ သူ၏အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးလည်း အင်္ကျီရော ပုဆိုးရော ချွတ်လိုက်လေသည်။

“ ဒီကိုကြည့်စမ်း”

ဆိုပြီး ထွန်းရီမှ ခေါင်းငုံ့နေတဲ့ သွန်းကို လှမ်းထူလိုက်သည်။

“ ဒီနားမှာ မတ်တပ်ရပ်နေပြီး ငါတို့ကိုကြည့်ထား”

ဟုဆိုကာ ကျန်ရှိနေသော ဘောင်းဘီအား ဆက်ချွတ်လိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ဘဝမှာ တခါမှ ယောကျ်ားလေးများနှင့် မပတ်သက်ခဲ့ဖူး၍ မြင်တွေ့ရသည်များမှာ အထူးအဆန်းဖြစ်ပြီး ကြောက်နေလေသည်။ ထွန်းရီ၏လီးကြီးမှာ ၆ လက်မခန့်ရှိပြီး သွေးကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းနှင့် ရှေ့သို့ထောင်မက်နေလေသည်။ ထို့အတူ လွင်ကြီးရဲ့လီးမှာ ထွန်းရီကဲ့သို့ မရှည်သော်လည်း ၅ လက်မရှိပြီး လုံးတုတ်သော လီးကြီးပင်ဖြစ်သည်။ အပျိုလေးတစ်ယောက် ယောကျ်ားလီးကို ရုတ်တရက် မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကြက်သီးတွေထသွားလေသည်။

“ အမလေး…. ငါတော့ ကိုယ်ကျိုးနည်းပါပြီ။ ဒီလောက်ကြီးတာမပြောနဲ့ မိမိလက်ညှိုးဝင်ရင်တောင် နာနေတာ။ ငါတော့ သေပါပြီ” ဟု နောင်တရကာ ထပ်မံငိုကြွေးလေသည်။

“ နင် ငိုပြန်ပြီလား…. အချိန်မရှိဘူးဟာ…. ငါတို့ပြောသလို အခုလုပ်… ကြားလား….”

ထွန်းရီမှ ဟိန်းဟောက်လိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးက လီးတန်းလန်းဖြင့် သွန်းအနားကပ်လာပြီး ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း လွင်ကြီးကို ကျောပေးအနေအထား ဖြစ်သွားတော့သည်။ ထို့နောက် လွင်ကြီးက သွန်းရဲ့ဆံနွယ်တွေကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ကာ ကိုင်မလိုက်ပြီး ၎င်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှတဆင့် ကျောပေါ်ကို ပစ်တင်လိုက်ကာ သူ့ရဲ့လီးကြီးကို သွန်းရဲ့ လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်လေးပေါ် ကပ်ဖိလိုက်လေသည်။ မြန်မာဝတ်စုံ ဝတ်ထားသောကြောင့် ပါးလျနေသောအခါ လွင်ကြီးရဲ့လီးက သူမဖင်ကြားထဲ ရောက်လာတာကို ခံစားမိပြီး တစ်ချက် တုန့်သွားလေသည်။ ထို့နောက် လွင်ကြီးက သွန်းရဲ့လည်ဂုတ်လေးကို နမ်းလိုက်လေသည်။

သူစိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်က စိတ်ကြိုက်ထိတွေ့နေတော့ သွန်းလည်း လက်မခံချင်သော်လည်း လည်ဂုတ်ကိုနမ်းလိုက်တဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ခံစားမှုအသစ်ဖြစ်ပြီး ကျေနပ်သလို ဖြစ်သွားလေသည်။ ရုတ်တရက် သတိပြန်ဝင်လာပြီး ပြန်မာန်တင်းလိုက်လေသည်။ ဆက်ပြီးတော့ လွင်ကြီးက အဆင့်တက်လိုက်လေသည်။ ဂျိုင်းအောက်မှာ လက်လျှိုပြီး ရင်ဖုံးဝတ်ထားတဲ့ သွန်းရဲ့ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်တော့လေသည်။

သွန်းလည်း ရုန်းကန်ချင်သော်လည်း မိမိသာ ဒုက္ခရောက်မည်ကိုတွေးမိပြီး အံကြိတ်ကာ နေလေသည်။ ကြယ်သီး အကုန်ပြုတ်သွားပြီး အင်္ကျီကို အသာယာပင် ချွတ်လိုက်ပြီး ဝင်းပြည့်နေတဲ့ ရွှေရင်နှစ်မွှာကို ဘော်လီပေါ်မှ လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ဆွဲညှစ်လိုက်သောအခါ သွန်းလည်း တခါမျှ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး မကြုံဖူးသဖြင့် ရုန်းမိလေသည်။ လွင်ကြီးမှ

“ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း”

ဟုဆိုကာ သူမရဲ့ဆံပင်တွေကို အရင်းမှဆွဲလိုက်ပြီး နားနားကပ်ကာ

“ မင်းက ဆံပင်တွေတင်လှတာ မဟုတ်ဘူး။ နို့လေးတွေကလည်း ရှယ်ပဲကွာ။ လုံးဝန်းနေတာပဲ။ မင်းကို အတွေ့အကြုံတွေ ကောင်းကောင်းပေးရမယ်။ ဟဲဟဲ..”

ဟု ပြောပြီး သူ့ရဲ့လျှာကြီးနဲ့ နားရွက်အနောက်နားကို အပြားလိုက် ယက်လိုက်လေသည်။ လျှာရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် သွန်းလည်း တော်တော်လေး ခံစားမှုပြင်းထန်သွားကာ သိပ်မရုန်းတော့ပေ။ လွင်ကြီး လက်ကိုနောက်ပြန်ရုတ်ကာ ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးလုပ်နေသည်ကို ထွန်းရီမှ လီးတတောင်တောင်ဖြင့် ခုံမှာ ထိုင်ကြည့်နေလေသည်။

သွန်းမှာ ထမိန်ဝတ်ထားသဖြင့် အောက်ပိုင်းမှာ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်နှင့် အလွယ်တကူပင် အကာအကွယ်မဲ့သွားလေတော့သည်။ သွန်းရဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေကို လွင်ကြီးက လက်ဖြင့် ဖြန်းခနဲ မြည်အောင် ရိုက်လိုက်ပြီး

“ အတွင်းခံတော့ မင်းဘာသာ ချွတ်တော့နော်”

ဆိုပြီး ဖင်ကို ထပ်ညှစ်လိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ဒီအခြေအနေမှတော့ မထူးတော့ပေ။ အတွင်းခံပါ မငြင်းဆန်ပဲ ချွတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လွင်ကြီးလည်း နောက်ပြန်ဆုတ်ပြီး ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ သွန်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် ဆံနွယ်များမှ လွဲ၍ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားလေတော့သည်။

“ ကဲ အလှလေးရေ ဒီဘက်လှည့်ပါဦး…။ ကိုကြီးတို့ သေချာကြည့်ချင်လို့ပါ။ မင်းက သိပ်လှတယ်လို့ ကြားထားတာ။ အခု သေချာကြည့်ရမယ်။ ဟားဟားးးး”

ထွန်းရီက စီးကရက်ကိုခဲကာ ပြောလိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ကျောပြင်တွင်သာ ဆံနွယ်ရှည်တွေရှိပြီး ကိုယ်အရှေ့ပိုင်း အကာအကွယ်မဲ့နေတဲ့ သူမရဲ့ ရွှေရင်နှစ်မွှာကို လက်တဖက်ဖြင့်အုပ်၊ သူမရဲ့ ရတနာရွှေကျုတ်လေးကို ကျန်လက်တဖက်ဖြင့်အုပ်ပြီး တဖြည်းဖြည်း လှည့်ပြလိုက်သည်။

“ မင်းရဲ့လက်တွေကို ဘေးချလိုက်စမ်းပါ ဆံရှည်မလေးရယ်”

ဟု လွင်ကြီးက လှမ်းဟောက်သည်။

“ အားပါးပါး သိပ်လှတဲ့ ဘော်ဒီပဲကွာ။ တွေ့မဲ့တွေ့တော့လည်း နတ်သမီးလေး နတ်သက်ကြွေလာသလား ထင်ရတယ်ဟေ့”

ဆိုကာ ထွန်းရီက ကျေနပ်အားရစွာ ပြောလိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးမှလည်း

“ စားရကံကြုံတုန်း မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲဆိုတာ ဒါမျိုးနေမှာ…။ မင်းရဲ့ဘဲဘဲအတွက်တော့ စိတ်မကောင်းပါဘူးကွာ….”

ဟု ရယ်ကျဲကျဲနှင့်ပြောကာ မေ့လဲနေသော ကိုလင်းအား ဖန်ခွက်ထဲရှိ ရေနှင့် မျက်နှာကို လှမ်းပက်လိုက်လေသည်။

မျက်နှာပေါ်အေးသွားတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကိုလင်းတစ်ယောက် ခေါင်းမူးစွာဖြင့် အားတင်းပြီး မျက်လုံးဖွင့်လိုက်လေသည်။ မီးရောင်အောက်မှာ ဆံပင်တွေဖားလားချပြီး ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတဲ့ သွန်းကို တွေ့လိုက်ပြီး မျက်စိပြူးကျယ်သွားတော့လေသည်။ သွန်းအဖြစ်ကို ကြည့်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြိုးတုပ်ခံထားရတဲ့ အဖြစ်ကို မေ့လျော့နေလေသည်။ ပြီးမှ သတိဝင်ပြီး ရုန်းလို့လည်းမရ ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသဖြင့် အော်လို့လည်းမရပေ။ လီးတတောင်တောင်နှင့် ကိုယ်တုံးလုံးတီးနဲ့ လူနှစ်ယောက် ထိုင်နေတာကို သတိထားမိလိုက်ပြီး 

“ ဒီလူတွေက ဘယ်ကလဲ။ ငါက ဘာလို့ ကြိုးချည်ခံထားရတာလဲ။ သွန်းကရော ဘာလို့ ဒီလိုပုံစံ ဖြစ်နေရတာလဲ” 

အတွေးပေါင်းများစွာ ကိုလင်းခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာတော့လေသည်။

.......................................................

“ aww… မင်းသတိရလာပြီကိုး….။ ဟိုမှာကြည့်လိုက်စမ်း မင်းဆော်လေး ဘယ်လောက်လှလဲလို့…။ ဆံပင်လေးကလည်း စင်းနေတာ လွန်ရောကွာ….။ ပြီးမှ ဆွဲလိုးပြမယ်…။ မင်းဆော်ကို လိုးနေတာ မြင်စေချင်လို့ နှိုးလိုက်တာ… ဟဲဟဲ”

ဟု လွင်ကြီးမှ ခနဲ့ပြီး ပြောလိုက်လေသည်။ သွန်းမှ

“ အဲ့တာ ကျမရည်းစား မဟုတ်ပါဘူးရှင်..။ သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါ..။ သူက ကျမကို ကြိုက်နေတဲ့သူပါ…။ သူနဲ့ ဘာမှမဆိုင်ပါဘူးရှင်”

ဟု တောင်းပန်ကာ သူမကြောင့် အပြစ်မဲ့တဲ့ ကိုလင်း ခံနေရတာကို ကြည့်ပြီး သနားနေမိလေသည်။

“ မင်းကိုကြိုက်နေတာထက် ဒီကောင်က မင်းဆံပင်ရှည်တွေကို ကြိုက်နေတာဆို ပိုမှန်လိမ့်မယ်…။ ငါတို့က ယောကျ်ားလေးချင်း သိတယ်ကွ။ ဒီကောင်အခု မင်းဆံပင်တွေကို ငေးမောနေတာပဲ ကြည့်လေ…”

ဆိုပြီး လွင်ကြီးက ကိုလင်းဘက်လှည့်ပြီး ပြောလိုက်လေသည်။ ကိုလင်းလည်း မိမိချစ်ရသူ မိမိရှေ့မှာ အလိုးခံရတော့မည် ဖြစ်သည့်အပြင် မြတ်နိုးတဲ့ ဆံနွယ်တွေကိုပါ အဆွဲခံရတော့မည်ကို သိ၍ အတင်းရုန်းကန် အော်ဟစ်လေသည်။

“ ဝူး…..အူး……အိ…..အူး……အူးးးးးး”

မည်မျှပင် အော်သော်လည်း အသံထွက်မလာချေ။ လွင်ကြီး ထိုင်ခုံမှထကာ ကိုလင်းနားကပ်လာပြီး

“ မင်းလည်း ဆံပင်တွေကြိုက်တဲ့ကောင် မဟုတ်လား။ ငါကြည့်ကြည့်မယ်”

ဟုဆိုကာ ကိုလင်းဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကပင် ကိုလင်းရဲ့လီးကြီး တောင်နေသည်ကို သွန်းလည်း တွေ့လိုက်ရတော့သည်။ ဆက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲ ချွတ်လိုက်သောအခါ အရည်တွေ စီးကျနေတဲ့ ကိုလင်းရဲ့ လီးတံကြီး ဘွားခနဲ ပေါ်လာတော့လေသည်။

“ ဟားဟား… ဒီကောင်လည်း အတူတူပါပဲ။ လူထက် ဆံပင်ပိုချစ်တဲ့ ကောင်ပဲကွ။ ဆံပင်မြင်တာနဲ့ ကြည့်စမ်းပါဦး ပြီးတောင်ပြီးနေပြီ။ ဟား ဟား ဟားးး”

လွင်ကြီး အားရပါးရ ရယ်နေလေတော့သည်။ မိမိချစ်ရတဲ့ ချစ်သူ ဖြစ်သော်လည်း အခုလိုပုံစံမျိုးမှန်းပြီး အမြဲဂွင်းထုနေကြ ဖြစ်သောကြောင့် ကိုလင်းရဲ့ လီးမှာလည်း တတောင်တောင်ပင် ဖြစ်နေလေတော့သည်။ ကိုလင်းတင်မက ထွန်းရီကော လွင်ကြီးရဲ့ လီးတွေပါ တတောင်တောင် ဖြစ်နေသည်။ မတောင်ပဲနေရိုးလား သွန်းရဲ့ဖင်လေးက ဖွေးဥလုံးဝန်းနေပြီး နို့လေးတွေကလည်း တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ မော်ဒယ်ရှူံးအောင် လှနေသည့်အပြင် သူမရဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေကလည်း ခြေသလုံးနားထိရောက်အောင် တညီထဲ ဖြောင့်စင်းမဲနက်နေကာ လှချင်တိုင်း လှနေလေတော့သည်။ ထွန်းရီမှ

“ ဒီနားကိုလာ… ဒူးထောက်ပြီး ငါ့လီးကို လာယက်ပေးစမ်း”

ဟု အမိန့်ပေးလိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာကာ ထွန်းရီ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြာထဲ ခေါင်းဝင်ပြီး ယက်ပေးရန် ဟန်ပြင်လိုက်လေသည်။ ထိုင်နေရာမှ လွင်ကြီး ထလာပြီး ဒူးထောက်ထားသည့် သွန်းရဲ့ကျောပြင်မှာ ပြန့်ကျနေတဲ့ ဆံနွယ်တွေကို စုကိုင်လိုက်ပြီး တချက် နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ၎င်းရဲ့လီးတွင် ဆံနွယ်ရှည်တွေကို ရစ်ပတ်လိုက်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်တော့သည်။ သွန်းလည်း

“ ရှင် ကျမဆံပင်ကို ဘာလုပ်နေတာလဲ။ အဲ့လိုညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ မလုပ်ပါနဲ့။ ကျမ မကြိုက်ဘူး… အု….. ပလွတ်… အု … အု… အု… အု….. ပလွတ်… ပလွတ်”

စကားမဆုံးသေးမှာပင် ထွန်းရီက သွန်းရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ကာ

“ ကောင်မ စကားအရမ်းများတယ်ဟာ…။ နင့်ကိုပြောပြီးသားလေ။ ငါတို့ကျေနပ်အောင် စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးရမယ်လို့….။ နင်မေ့သွားတာလား ဟမ်….။ ကောင်မကတော့ နာတော့မယ်…..။ စုပ်စမ်း လျှာသုံးပြီးစုပ်..။ လျှာနဲ့ ဝိုက်စုပ်…..။ အား…. ရှီးးးးးး ကောင်းလိုက်တဲ့ အပျိုပါးစပ်လေးကွာ….။ ကောင်းတယ်ကွာ အဲ့အတိုင်းပဲ စုပ်…. ရှီး…… ”

ဆိုပြီး အသံပေါင်းစုံ ထွက်နေလေတော့သည်။ လွင်ကြီးလည်း

“ ဟာကွာ ပျော့အိနေတာပဲ ကတ္တီပါစလေးနဲ့ ပွတ်နေရတဲ့အတိုင်းပဲကွာ။ တခါမှ ဒီလိုကောင်းတဲ့ ခံစားမှုမျိုး မကြုံဖူးဘူး။ ဒီကောင်မဆံပင်က တော်တော်လိုးလို့ ကောင်းတာပဲ။ မိုက်သဟကွာ…. အား…. ရှီး….”

ဟုဆိုပြီး ဆံပင်တွေအကုန်လုံး သိမ်းကြုံးကာ စိတ်ကြိုက် လိုးနေလေသည်။ မိမိအမြဲလိုးရန် ချောင်းနေသော ဆံပင်ရှည်ကြီးကို အခု သူများလိုးနေတာမြင်ရတော့ ကိုလင်းတစ်ယောက် မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်နေလေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုအဖြစ်အပျက်ကိုမြင်ပြီး အောက်ကလီးကလည်း တောင်တာ မရပ်သည့်အပြင် အရည်တွေပါ တစက်စက် ကျနေလေသည်။

“ အား ရှီးရှီးရှီး….. ကောင်းလိုက်တာကွာ”

ဟုဆိုကာ သွန်းရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ထွန်းရီ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ ဆံပင်ဆွဲခံထားရသည်က တမျိုး၊ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသည့် ပျစ်ချွဲချွဲ ငံကျိကျိ အရည်တွေကတမျိုးကြောင့် သွန်းတစ်ယောက် နေရထိုင်ရခက်ပြီး အန်ချင်သလို ဖြစ်သွားတော့လေသည်။ လွင်ကြီးကလည်း ဆံပင်တွေဆွဲတာ တစက်မှမလျှော့။ အသားကုန်ပင် ပွတ်လိုးနေသည့်အပြင် ထွန်းရီလီးကို စုပ်ပေးတာ ပြီးသွားတဲ့ သွန်းရဲ့ဦးခေါင်းကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး နောက်စေ့ဆံပင်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ခန္ဓာကိုယ်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး အားရပါးရ စည်းစိမ်ယူတော့လေသည်။ အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးသော် လွင်ကြီးလည်း လရည်တွေကို နောက်စေ့နားက ဆံပင်တွေထဲ ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ သွန်းလည်း ခေါင်းမှာ ပူနွေးနွေးဖြစ်သွား၍ လက်ဖြင့်စမ်းကြည့်လိုက်ရာ ပါးစပ်ဝင်ထားသော အရည်များကဲ့သို့ပင် ချွဲပစ်နေတော့လေသည်။

“ ရက်စက်လိုက်တာရှင်… ကျမတန်ဖိုးထားတဲ့ ဆံပင်‌လေးကို ရှင်မို့လို့ လုပ်ရက်တယ်”

ဟု ငိုကြွေးကာ သွန်းလည်း စိတ်ညစ်စွာ ပြောလေသည်။ ထွန်းရီနဲ့ လွင်ကြီးလည်း ဘာမှပြန်မပြောပဲ အမောဖြေနေတော့လေသည်။

“ ရှင်တို့ပြီးပြီမလား… ကျမအိမ်ထဲက ထွက်သွားပါတော့…. ကျမတောင်းပန်ပါတယ်”

ထပ်မံငိုကြွေးရင်း ပြောပြန်သည်။ ထွန်းရီမှ

“ ဘယ်နှယ့် ဘာမှတောင် မလုပ်ရသေးဘူး ပြီးစရာလား..။ ဒီလောက်လှတဲ့ အပျိုလေးကိုမှ ပါကင်မဖောက်ရင် ငါတို့လောက် မိုက်မဲ့တဲ့လူ ရှိမှာမဟုတ်ဘူး”

ဟုဆိုကာ သွန်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး လွင်ကြီးအား မျက်ရိတ်ပြကာ လက်တွေကို ချုပ်ခိုင်းလိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးလည်း သွန်းရဲ့ ဦးခေါင်းဘက်ကို သွားလိုက်ပြီး ကျောအောက်ရောက်နေတဲ့ ဆံပင်အစုကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ၎င်းရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ် ဖြန့်ချလိုက်လေသည်။ ထို့နောင် သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို သွန်းရဲ့ဦးခေါင်းကို ဆွဲချလိုက်ပြီး ငယ်ထိပ်က ဆံပင်ကြားထဲ လီးထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ စောနက စိုနေသည် လရည်တွေကြောင့် ဆံပင်နှင့်လီးနဲ့ စေးကပ်နေတော့လေသည်။ ထို့နောက် ထွန်းရီက သွန်းရဲ့ ပေါင်တန်လေးနှစ်ချောင်းကို ဖြဲကာ ရတနာရွှေကျုတ်လေးကို လက်ဖြင့် ပွတ်ချေလိုက်သည်နှင့် တပြိုက်နက် အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာတော့လေသည်။

“ ကောင်မ နင်တော်တော်ဖြစ်နေတာပဲ။ ကိုင်ယုံပဲရှိသေးတယ် အရည်တွေကို ရွှဲနေတာပဲ။ တော်တော်လိုးလို့ကောင်းမဲ့ အဖုတ်လေးကွာ”

ဟုဆိုကာ ၎င်းရဲ့မျက်နှာကို သွန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးနား ကပ်လိုက်ပြီး လျှာလေးနဲ့ စောက်စိလေးကို ထိုးပေးလိုက်ရာ သွန်းလည်း တကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို တုန်တက်သွားလေတော့သည်။ ထွန်းရီမှ အထာနပ်စွာဖြင့် စောက်ပတ်လေးကို လျှာအပြားလိုက်ကပ်ကာ အားရပါးရ ယက်လေတော့သည်။ ထူးခြားတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် သွန်းလည်း မနေတတ်တော့ပေ။ ပါးစပ်မှလည်း

“ အင်း…. အား…. အ… အ.. အ အား…. အင်း…”

ဟု ညီးညူရင် ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေတော့လေသည်။ သူစိမ်းယောက်ျားနှစ်ယောက် မိမိအား သူတို့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်နေသော်လည်း ဘဝမှာ တခါမှမခံစားဖူးသည့် ရင်ဖိုလှိုက်မောတဲ့ အထိအတွေ့မျိုးကြောင့် သွန်းလည်း သာယာနေမိလေသည်။ ထွန်းရီ၏ဦးခေါင်းကို ဆွဲကိုင်ကာ မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်လေးနဲ့ အတင်းဖိကာ ဆွဲပွတ်နေမိလေတော့သည်။ ထွန်းရီကလည်း သွန်းကောင်းနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းထဲသို့ လျှာကိုထိုးထည့်ပြီး အတွင်းသားနုနုလေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ထိုးမွှေးလိုက်သောအခါ သွန်းတစ်ယောက် ခါးလေး အသားကုန်ကော့တက်လာပြီး

“ ဟင့်… ဟင့်….. အား….. ရှီး….. ဟင်း… ဟင်း…. ဟင်း… အင်း..”

ဟု အသံပေါင်းစုံပြုကာ တကိုယ်လုံး တုန်ဆင်းကာ အရည်တွေပန်းထုတ်ပြီး တချီပြီးသွားလေတော့သည်။ ဘဝမှာ ပထမဆုံး စောက်ဖုတ်လျက်ခံရခြင်း ဖြစ်သောကြောင့် အရည်တွေ မနည်းမနောပင် ပန်းထွက်လာတော့သည်။ လွင်ကြီးလည်း စေးကပ်နေတဲ့ ဆံပင်အုံထဲ တံတွေးကို ပြစ်ခနဲ ထွေးလိုက်ပြီး ခြောက်နေတဲ့ လရည်တွေကို ချွဲပစ်အောင် ပြန်လုပ်ပြီး သွန်းရဲ့ ဆံပင်အထွေးလိုက်ကြီးကို ကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး စည်းစိမ်ခံတော့လေသည်။

ထိုအဖြစ်ပျက်ကို မြင်နေရသော ကိုးလင်းအဖို့တော့ စိတ်တွေလည်းထနေသလို သူလိုးရမယ့် ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေကို တခြားသူက လိုးနေတာကို ကြည့်‌နေရသဖြင့် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ ဖြစ်နေလေတော့သည်။ အရင်က ဆံပင်ရှည်တဲ့ ဆော်တွေကို စားခဲ့ရသမျှ ဒီတခါတော့ ငါဝဋ်လည်တာပဲဆိုပြီး ဒေါသလည်းဖြစ် ရင်ထဲမှာလည်း စို့နစ်ကြေကွဲနေလေတော့သည်။

သွန်း ပြီးသွားသည်ကို ထွန်းရီက ကျေနပ်နေတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်ပြီး ပေါင်လေးကို ဖြဲလိုက်ကာ ၎င်းရဲ့ သွေးကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးကြီးကို အပျိုလေးသွန်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်ပြီး

“ ညီမလေးကို အခုထက်ပိုကောင်းတဲ့ အရသာ ကိုကြီးပြမယ်။ နည်းနည်းနာရင်တော့ သည်းခံကွာ”

ဟုဆိုကာ ဒစ်ကြီးကို သွန်းရဲ့ ဖောင်းမို့နေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲမြုတ်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ အပျိုစောက်ဖုတ် ဖြစ်တဲ့အတွက် တော်တော်ဖြင့် မဝင်သော်လည်း အရည်တွေ ရွှဲနေသောကြောင့် ချောဆီကဲ့သို့ဖြစ်ပြီး တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်နေတော့သည်။ သွန်းတစ်ယောက် လက်ညှိုးပဲ ထိုးထည့်ဖူးသော မိမိအဖုတ်လေးကို အခု မဆန့်မပြဲ လီးကြီး ထိုးထည့်လိုက်သောကြောင့် ဖီးတက်နေသော်လည်း အတွင်းသားတွေ ထိုးခွဲခံရသောကြောင့် အတော်ပင် နာကျင်သွားပြီး

“ အမေ့…. အမလေး … ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါရှင်…. ကျမ မခံနိုင်ဘူး….. အား…… ပြန်ထုတ်လိုက်ပါတော့…. မရဘူး….. အ… အား…. သေပါပြီ…. မလုပ်ပါနဲ့တော့….. နာတယ်…. အားးး…..”

အသံမျိုးစုံပြုကာ တောင်းပန်လေသည်။ ထွန်းရီကလည်း မလျှော့ပေ။ စည်းပိုင်နေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို ဆက်ထိုးထည့်လိုက်ပြီး လီးတဝက်ခန့် အရောက်တွင် အပျိုအမှေးပါးလေးကို ခံစားမိလိုက်လေသည်။

“ မင်းအဖုတ်လေးက ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ.. ပါကင်လေးပဲကွာ …။ ငါလည်း ပါကင်မဖောက်ရတာ ကြာပြီ….။ ကိုကြီး မင်းကို ပါကင်ဖောက်ပေးမယ်…။ ဟုတ်ပြီလား”

ဆိုပြီး သွန်းရဲ့ ရွှေရင်အစုံကို သူ့ရဲ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ပန်းနုရောင်သန်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့သည်။ သွန်းလည်း အဖုတ်ထဲ လီးဝင်ခံထားရသည့်အပြင် နို့တွေကို အကြမ်းပတမ်းကိုင်ပြီး အချေခံလိုက်ရသဖြင့် နာကျင်မှုတွေ မေ့သွားကာ ကာမအရသာကို ခံစားမိနေလေသည်။ ထွန်းရီလည်း အခြေအနေကိုသိကာ လီးကိုအဆုံးထိ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး သွန်းရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို ကောင်းကောင်းကြီး စားသုံးလိုက်တော့သည်။ အပျိုအမှေးပါးပေါက်ပြီး အဖုတ်ထဲမှ သွေးစတွေ ထွက်လာသဖြင့်

“ အား….. နာတယ်…. ကျမအဖုတ်လေးတော့ ကွဲပါပြီ… အား…”

ဟု နာကျင်စွာ သွန်းလည်း အော်တော့လေသည်။ အော်နေတဲ့ သွန်းပါးစပ်လေးကို လွင်ကြီးက မျက်နှာပြောင်းပြန် အနေအထားဖြင့် kissing ပေးကာ လျှာဖြင့် သွန်းရဲ့ပါးစပ်အတွင်း ထိုးထည့်မွှေနှောက်လိုက်လေသည်။ ထွန်းရီလည်း အဖုတ်ထဲ လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း အချက်ရေ မြန်လာတော့သည်။ အဖုတ်အတွင်းသားကို ဒစ်ကြီးဖြင့် အမွှေခံရတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် သွန်းလည်း ခါးလေးကော့ကာ တဖန်ပြန်ဆောင့်နေမိတော့သည်။ အချက်ငါးဆယ်ကျော်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးသော် သွန်းရဲ့ ဖောင်းမို့နေတဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ လရည်နွေးများကို ပန်းထည့်လိုက်တော့လေသည်။ အဖုတ်အတွင်းမှ နွေးသွားတဲ့ ခံစားချက်ကြောင့် သွန်းလည်း ကာမအထွတ်အထိပ်ကို ရောက်သွားကာ တုန်တတ်ပြီး ပြီးသွားလေတော့သည်။ ထွန်းရီလည်း အနည်းငယ် ပျော့ခွေသွားတဲ့ လီးကို သွန်းအဖုတ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး မကြာမီပင် အဖုတ်ထဲက လရည်ပျစ်ကျဲကျဲတွေ စီးကျလာတော့သည်။

“ ဘဝမှာ လိုးဖူးသမျှထဲမှာ ဒီကောင်မအဖုတ်က လိုးလို့အကောင်းဆုံးပဲကွာ… အနှစ်ပဲ… တကယ်မိုက်တယ်ကွာ”

ဟု အားရကျေနပ်စွာ ပြောလိုက်လေသည်။ ထိုအချိန်တွင် လွင်ကြီးလည်း ဆံပင်ရှည်တွေကို ဆွဲယူပြီး ပုံစံပေါင်းစုံဖြင့် ဆွဲလိုးနေတော့သည်။ ဆံပင်အဖျားကို လက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး ကျန်တဖက်ဖြင့် ဆံပင်အရင်းကိုစုကာ လီးကိုထိုးထည့်ပြီး အားရပါးရ လိုးတော့လေသည်။ အချက် ၂၀ ခန့် လိုးပြီးသောအခါ လရည်တွေကို ငယ်ထိပ်ပေါ်သို့ ပန်းချလိုက်ပြီး ဆံပင်အဖျားကို နမ်းကာ

“ ဒီလိုဆံပင်မျိုးကို တစ်သက်လုံး နမ်းပြီး လိုးချင်လိုက်တာကွာ။ တကယ်ကောင်းတဲ့ ဆံပင်ကြီးကွာ။ ဒီလောက်ဆွဲကိုင်ထားတာတောင် ပျော့အိစက်နေတုန်းပဲ”

ဟု သွန်းရဲ့ဆံပင်ကြီးကို ခွေကိုင်ကာ ပြောလေသည်။ သွန်းလည်း အားယူထလိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ချောင်းကို ကြက်ခြေခပ်ပုံစံဖြင့် ထိုင်လိုက်ပြီး လရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ သူမရဲ့ဆံပင်တွေဖြင့် နို့နှင့်အဖုတ်လေးအား ဖုံးအုပ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ထိုင်ခုံတွင် စီးကရက်သောက်ပြီး အမောဖြေနေတဲ့ ထွန်းရီနဲ့ လွင်ကြီးကို ဒီတစ်သက်မကြေဘူးဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်ပြီး

“ ရှင်တို့ ကျေနပ်သွားပြီမလား။ ကျမရဲ့ အပျိုစင်ဘဝရော… ကျမမြတ်နိုးတဲ့ ဆံနွယ်တွေကိုရော… စိတ်ကြိုက်လုပ်ရတာ ဝသွားပြီမလား”

ဟု အံကြိတ်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ လွင်ကြီးမှ

“ မကျေနပ်သေးဘူး…. မင်းဆံပင်တွေကို ခေါင်းပြန်လျှော်ပေးချင်သေးတယ်”

ဟုပြောပြီး အချိန်မဆိုင်းပဲ သွန်းကိုဆွဲမလိုက်ရာ သွန်းကလည်း ရုန်းကန်သော်လည်း အားချင်မမျှသဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲ တရွတ်တိုက် ပါသွားလေတော့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဆွဲပိတ်လိုက်ပြီး

“ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း… မင်းဆံပင်ကို ရှယ်လျှော်ပေးမယ်”

ဟု ဟိန်းဟောက်ပြီး ရေပန်းအား ဖွင့်ချလိုက်သည်။ ရေပန်းကျလာသည်နှင့် သွန်းခေါင်းကိုဆွဲပြီး ရေပန်းအောက်၌ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ၎င်းရဲ့လီးကြီးအား သွန်းမျက်နှာနားကပ်လိုက်ပြီး

“ ခေါင်းလျှော်ခအနေနဲ့ ငါ့လီးကိုစုပ်စမ်း။ ပြီးရင် ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရမယ်… ဟားဟား…။ ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ရင်လုပ်.. မဟုတ်လို့ကတော့ မင်းဆံပင်ကို ငါညှပ်ပစ်မှာ… ကြားလား….”

ဟုဆိုကာ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ သွန်းလည်း ဆံပင်ညှပ်ခံရမှာစိုးသဖြင့် မဆန့်မပြဲ ဝင်လာသော လွင်ကြီးရဲ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ပေးတော့သည်။

“ သူ့လီးက ဟိုလူ့လီးထက်တောင် ပိုတုတ်နေပါလား။ ဒါကြီးနဲ့ အလိုးခံရရင် ငါတော့ သေပါပြီ” 

ဟု စိတ်ထဲကတွေးနေသော်လည်း အဖုတ်ဝမှာ အရည်တွေ စို့လာလေသည်။ လွင်ကြီးလည်း ရေစိုနေတဲ့ သွန်းရဲ့ဆံပင်ကြီးကို စုကိုင်ပြီး အပေါ်မြှောက်လိုက်ကာ အားရပါးရ လီးစုပ်ခိုင်းတော့သည်။ ထို့နောက် စင်ပေါ်တွင်တင်ထားသော ရှမ်ပူဘူးအား ယူလိုက်ပြီး သွန်းရဲ့ဆံပင်တွေပေါ် ညှစ်ချလိုက်ပြီး လက်ဖြင့်ပွတ်ကာ ဦးရေပြားကစကာ ဆံပင်အဖျားထိ ပွတ်ဆွဲပြီး စိတ်ပြေနပြေ ခေါင်းလျှော်ပေးတော့သည်။ ရှမ်ပူအမြုပ်ထနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သွန်းရဲ့ကျောပေါ်သို့ လွှတ်ချလိုက်ပြီး လီးစုပ်တာ ရပ်ခိုင်းလိုက်ကာ သွန်းကို မတ်တပ်ရပ်လျှက် တဖက်သို့ လှည့်ခိုင်းလိုက်လေသည်။

“ ဖင်ကုန်းတော့ ကောင်မ….။ နင့်ဆံပင်တွေကို ရေဆေးချရင်း ငါဆွဲလိုးမယ်”

ဟုဆိုတာ ဖွေးဥလုံးဝန်းနေတဲ့ သွန်းရဲ့ ဖင်အက်ကွဲကြောင်းပေါ်တွင် မဲနက်ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေ ကြားထဲမှပင် အဖုတ်နေရာသို့မှန်း၍ လီးထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ အဖုတ်ကို လီးဖြင့်ထောက်ပြီး စိုရွှဲနေတဲ့ ဆံနွယ်အစုကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် စုကိုင်ကာ အားရပါးရဆွဲပြီး လီးကို ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။

“ ဗြိ…. အား…. နာတယ်….. ပြန်ထုတ်လိုက်ပါရှင်…. ကျမ မခံနိုင်ဘူး…. အား…. ဆံပင်ကို ဖြည်းဖြည်းဆွဲပါ… အ.. အ.. အ…. အင်း….. အင်း…. အု”

အဖုတ်ကို နောက်မှတေ့ပြီး အလိုးခံရသည့်အပြင် ဆံပင်တွေပါ အဆွဲခံထားရသဖြင့် သွန်းလည်း အတော်ပင်နာကျင်သွားပြီး အော်မိသော်လည်း တဖြည်းဖြည်း ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားမိကာ အသံပေါင်းစုံဖြင့် စတင်ညည်းညူတော့လေသည်။ လွင်ကြီးလည်း ဖီးတတ်နေတဲ့ သွန်းကိုကြည့်ပြီး လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်လေးနှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ “တဖတ်ဖတ်” ဖြင့် အသံမြည်အောင် စိတ်ကြိုက်လိုးတော့သည်။ ခါးလေးကို ကော့ခိုင်းထားပြီး ဆံပင်တွေကို နောက်ကဆွဲကာ လက်တဖက်ဖြင့် သွန်းရဲ့နို့တွေကို ပွတ်ချေကာ နှစ်ယောက်သား အတိုင်အဖောက်ညီညီ လိုးနေကြတော့သည်။ အချက် ၄၀၊ ၅၀ ခန့် လိုးပြီးသော် လွင်ကြီးလည်း သူ့ရဲ့လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး သွန်းရဲ့ ဆံပင်တွေကိုကိုင်ကာ ၁၀ ချက်ခန့် ပွတ်လိုးပြီး လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ လရည်တွေပေကျံသွားတဲ့ ဆံပင်တွေကို နောက်တခါ ရှမ်ပူနဲ့လျှော်ပြီး ရေဆေးချကာ သွန်းကို ဆွဲပွေ့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့သည်။

ကိုလင်းတစ်ယောက် ရှမ်ပူနံ့များ သင်းခနဲရလိုက်၍ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်ရာ ခြေသလုံးနားအထိ ဆံပင်များ ရေစက်လက်နှင့် ကိုယ်တုံးလုံးတီးဖြစ်နေသော သွန်းကို လွင်ကြီးက ဖက်တွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာတာကို မြင်လိုက်ရလေသည်။ ဆံပင်ချစ်သူပီပီ သွန်းရဲ့ဆံပင်ရှည်ကြီးထံမှ ရှမ်ပူနံ့များက ကိုလင်းရဲ့လီးကို ပိုမိုတောင်နေစေတော့သည်။ တကယ်တော့ ကိုလင်းက သွန်းကိုချစ်တာထက် သွန်းဆံပင်ကိုပိုချစ်တာ အမှန်ပင်ဖြစ်လေသည်။ သွန်း ရုံးတက်တိုင်း သွန်းရဲ့ ထူထဲနက်မှောင်တဲ့ ဆံနွယ်ရှည်ကြီးတွေကို အမြဲဓာတ်ပုံခိုးရိုက်ကာ စိတ်မှန်းဖြင့် ဂွင်းထုရသည်မှာ အမောပင်ဖြစ်သည်။ အခု ရှမ်ပူနံ့တသင်းသင်းဖြစ်နေတဲ့ သွန်းရဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို တက်ခွလိုးချင်စိတ် တဖွားဖွား ဖြစ်နေလေတော့သည်။

လွင်ကြီးလည်း သွန်းကို ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်စေလိုက်ကာ ဆံပင်တွေ နောက်ကိုချလိုက်ပြီး တဘက်ဖြင့် ရေသုတ်ပေးနေလေသည်။ ထို့နောက် Dryer ယူလိုက်ပြီး ရေသေချာခြောက်သွားစေရန် ဖြည်းဖြည်းချင်း dryer နဲ့မှုတ်ပြီး ဘီးလှမ်းယူကာ ညီညာဖြောင့်စင်းစေရန် ဖြီးချပေးနေလေသည်။ ရေသေချာခြောက်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် သွန်းရဲ့ ဆံနွယ်တွေကလည်း ပြောင်တင်းဖြောင့်စင်း ပျော့အိနေတော့သည်။ လွင်ကြီးလည်း ထိုဆံပင် ထူထူထဲထဲကြီးကို ကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ တချက်ယူနမ်းလိုက်ပြီး

“ အားပါးပါးကွာ…. ဘာမှမလိမ်းရသေးတာတောင် ပြောင်တင်းပျော့အိနေတာပဲ…. ဆံပင်တော်တော်ကောင်းတဲ့ ကောင်မပဲ”

ဟု နမ်းရှုံ့ရင်း ပြောလေသည်။ ထို့နောက် ဆံပင်ကို ခေါင်းစည်းကြိုးဖြင့် တစ်စုတည်းဖြစ်အောင် စုစည်းလိုက်ကာ

“ နည်းတဲ့ဆံလုံးကြီးမှ မဟုတ်တာ။ ပြန်လွှတ်ပေးရမှာ နှမျောစရာပဲကွာ”

ဟု ဘဝင်မကျစွာ ညည်းညူလိုက်လေတော့သည်။ ထွန်းရီက

“ ဟျောင့် မင်းကိစ္စပြီးပြီလား…။ ပြီးရင် ဒီကောင်မကို လီးထပ်စုပ်ခိုင်းမလို့….။ ဒီကောင်မ လီးစုပ်တာ အရမ်းကောင်းတာကွ ”

ဆိုပြီး သွန်းကို ပြုံးပြလိုက်လေသည်။

“ အေ.. မင်းက လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်…။ ငါက အနောက်ကနေ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ကုန်းဆံပင်ဆွဲလိုးဦးမယ် ဟဲဟဲ”

ဟုဆိုပြီး သွန်းရဲ့ ဆံပင်တွေကို စုစည်းရင်း ပြောလေသည်။

“ ဒီဝဋ်ဒုက္ခတွေက မြန်မြန်ပြီးပါစေ။ ဒါပြီးရင် သူတို့ထွက်သွားမှာပါ” ဟု စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်ပြီး သွန်းလည်း ထွန်းရီတို့စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ထွန်းရီက ဒူးထောက်လိုက်ပြီး သွန်းကို လေးဘက်ကုန်းစေပြီး သူ့ရဲ့လီးကို ငုံ့စုပ်စေတော့သည်။

“ အား…. ရှီး….. ဖြည်းဖြည်း… သွားနဲ့မထိနဲ့လေ…. လျှာလေးမွှေကစားပေး….. ရှီး…”

ဆိုပြီး ကာမသုခ ခံစားနေတော့သည်။ လေးဘက်ကုန်းပြီး ထွန်းရီလီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ သွန်းရဲ့ တစ်စုတည်း စည်းထားပြီး ပြောင်တင်းနက်မှောင်နေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီး ကျောပေါ်ကနေတဆင့် ဖင်နှစ်လုံးရဲ့ကြားထဲထိ ကျနေတာကို ကြည့်ပြီး လွင်ကြီးလည်း လီးပြန်တောင်လာတော့သည်။ ဖင်အပေါ်နားကနေ ဆံပင်စုကို ဆွဲမြှောက်လိုက်ပြီး ဖင်ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးကြားထဲမှ ဖောင်းမို့နေတဲ့ အဖုတ်ဝလေးကို လွင်ကြီး လီးဖြင့်ထောက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ကျောလယ်လောက်ဆံပင်ကို လက်တဖက်ဖြင့် ထပ်မံဆွဲလိုက်ပြီး ကျန်တဖက်ကို ခါးလေးအားကိုင်ပြီး လီးကို ဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။

“ အ…. အု…. အု… အ….. အ… အ… အင်းး…. အ…. အင်း…. အု…. အု”

သွန်းတစ်ယောက် ထွန်းရီးလီးအား စုပ်နေသော်လည်း ဆံပင်ဆွဲပြီး အဖုတ်ထဲသို့ တချက်တည်းပဲ အဆုံးထိ အထည့်ခံလိုက်ရသောကြောင့် နာကျင်သွားပြီး မျက်ရည်များပင် ဝဲလာတော့သည်။ နာကျင်နေသော်လည်း ရုန်းကန်လည်းမထူး တောင်းပန်လည်း ထူးမည့်သူတွေ မဟုတ်တာကြောင့် ကြိတ်မှိတ်ကာ ခံနေရှာတော့သည်။ လွင်ကြီးလည်း အဖုတ်ထဲသို့ လီးကို အဝင်အထွက် မှန်မှန်လုပ်ပေးနေရင် သွန်းတစ်ယောက် ဖီးတွေတက်လာကာ ခါးလေးကော့ပြီး လွင်ကြီးလီးကို ဆောင့်နေမိတော့သည်။ ထွန်းရီလီးနှင့် ပါးစပ်လွတ်သည့်အခါ

“ အား…. အင်း….. ရှီး…… အင်း…. အူး…. ဆောင့်ပါ … ဆောင့်စမ်းပါ….. အင်းး…. အင်း…..”

ဆိုပြီး ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ညည်းညူးအော်ဟစ်တော့သည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်ကို မြင်နေရသော ကိုလင်းအဖို့ အထူးအဆန်းပင် ဖြစ်သွားတော့သည်။ မြန်မာဆန်ဆန် ဆံပင်ရှည်လေးနှင့် အိန္ဒြေရှင်မလေး၊ တော်ရုံ ယောကျ်ားတွေနှင့် အရောမဝင်သည့် မာနခဲလေးက အခုတော့ လူစိမ်းနှစ်ယောက်ရဲ့ ပြုမူမှုတွေကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေလေသည်။ ကိုလင်းလည်း အကြံရသွားလေသည်။ ဒီလူတွေသွားလျှင် သွန်းရဲ့ဆံပင်ကို ကောင်းကောင်းလိုးမယ် ဆိုပြီး ကျေနပ်စွာ တွေးလိုက်လေသည်။

အချက်ပေါင်းများစွာ သွန်းရဲ့ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ပေးလိုက်သဖြင့် ထွန်းရီလည်း ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝခံစားရကာ လရည်တွေ ဒလဟော သွန်းပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

“ မျိုချလိုက်စမ်း မထွေးထုတ်နဲ့… သောက်ဖူးတယ်ရှိအောင် သောက်ရတယ်… ကောင်မရဲ့”

ဟုဆိုကာ သွန်းရဲ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ပြီး အတင်းမျိုချခိုင်းလိုက်သည်။ လွင်ကြီးလည်း သွန်းရဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီး အားရပါးရဆွဲပြီး ဖင်လုံးတွေတုန်နေအာင် တဖတ်ဖတ်ဖြင့် လိုးနေရင်း သွန်းရဲ့ဆံပင်ကြီးတွေကို နမ်းရှုံ့ကာ စိတ်လွတ်သွားပြီး သွန်းခေါင်းလေးမော့သွားအောင် ဆံနွယ်ရှည်တွေကို အတင်းဆွဲလိုက်ကာ

“ ဒီကောင်မဆံပင်တွေ အရမ်းလှတယ်… အရမ်းကောင်းတာပဲ… ငါလက်လွတ်မခံနိုင်ဘူးကွာ”

ဆိုပြီး ရုတ်တရက် ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ ကတ်ကြေးအား ယူလိုက်ပြီး ခေါင်းအရင်းနားတွင် စည်းထားသည့် ခေါင်းစည်းကြိုးအပေါ်မှနေ၍ ဆံလုံးကြားထဲ ကတ်ကြေးထိုးပြီး ညှပ်ချလိုက်တော့သည်။ ကတ်ကြေးကလည်း အသစ်ကြပ်ချွတ်ဖြစ်သောကြောင့် ထက်ထက်မြက်မြက်ရှိလှပြီး ပျော့ပျောင်း နူးညံ့နေတဲ့ သွန်းရဲ့ဆံပင်ရှည်တွေ တခါတည်းနဲ့ “ရွှတ် ရွှတ် ရွှတ်” ဆိုပြီး ပြတ်တောက်ကာ လွင်ကြီး ၏လက်ထဲ ပါလာတော့လေသည်။

ရုတ်တရက် ဖြစ်သွားသည့် အဖြစ်ကြောင့် ထွန်းရီလည်း တားချိန်မရလိုက်ပဲ “ဟာ….” ဆိုပြီး ထွန်းရီ အံသြစွာ အော်လိုက်လေသည်။ ကိုလင်းလည်း လွင်ကြီးလက်ထဲမှ မဲနက်တောက်ပြောင်နေတဲ့ ဆံပင်အစုကြီးကို ကြည့်ပြီး မျက်လုံးအပြူးသား ဖြစ်သွားသည်။ အဖုတ်ကိုအလိုးခံနေရင်း ဂုတ်ပေါ်ဝဲကျလာတဲ့ ဆံနွယ်များကြောင့် သွန်းလည်း သူ့ရဲ့လက်ဖြင့် စမ်းမိလိုက်ရာ “ဟာ……” ဆိုပြီး ကြေကွဲစို့နစ်သော လေသံဖြင့် တစ်ချက်သာ အော်လိုက်နိုင်ပြီး လေးဘက်ထောက်နေရင်း ရုပ်ကျိုးပြတ် လဲကျသွားတော့လေသည်။ ထွန်းရီလည်း ဒေါသတချက် ထွက်သွားပြီး လွင်ကြီးကို လှမ်းထိုးလိုက်ကာ

“ မင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ။ ငါတို့ ကတိပေးထားတယ်လေ။ မင်းစိတ်ကြိုက်လည်း သူလုပ်ပေးတာပဲ မဟုတ်လား။ မင်းဘာလို့ လုပ်တာလဲ။ မင်းကွာ…. ယောကျ်ားမဟုတ်ဘူးလား”

ဆိုပြီး ကြိမ်းမောင်းတော့လေသည်။ လွင်ကြီးလည်း လက်ထဲက ဆံပင်အစုကြီးကို ကိုင်ကာ

“ ဒီလောက်လှတဲ့ ဆံပင်ကြီးကို လက်လွတ်ခံစရာလား ထွန်းရီရာ။ ငါ့တစ်ဘဝလုံး ဒီလိုကောင်းတဲ့ ဆံပင်မျိုး မမြင်ဖူးသေးဘူးကွ။ အာ့ကြောင့် ဖြတ်ယူပြီး သိမ်းထားမလို့ လုပ်လိုက်တာကွာ..။ အချိန်တန်ရင် သူ့ဆံပင်လည်း ပြန်ရှည်လာမှာပဲ။ မင်းစိတ်ပူမနေစမ်းပါနဲ့။ ငါတို့ သွားစရာရှိတာသွားမယ်။ အင်္ကျီဝတ်တော့”

ဟုဆိုကာ ထွန်းရီကို ပြောလိုက်လေသည်။ ထွန်းရီနဲ့ လွင်ကြီးလည်း အင်္ကျီတွေ ပုဆိုးတွေ ဝတ်လိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်မှာ ဆံပင်အတို မညီမညာနဲ့ ခွေခွေလေးလဲ ကာ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေတဲ့ သွန်းကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး

“ ညီမလေးရဲ့ လှပတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးအတွက်တော့ စိတ်မကောင်းပါဘူးကွာ။ ကိုကြီးတို့မဖြတ်လည်း တချိန်ကြရင် အဖြတ်ခံရမှာပဲ။ အဲ့တော့ ကိုကြီးတို့ကပဲ ညီမလေး နောက်ထပ် ဒုက္ခမရောက်အောင် စီစဉ်ပေးလိုက်တာပါ။ နောက်ဆို ဆံပင်အရှည်မထားနဲ့ ဟုတ်ပြီလား။ လှလိုက်တဲ့ ဆံပင်ကြီးကွာ… ဟား… ဟား… ဟား….”

ဆိုပြီး သွန်းရဲ့မျက်နှာရှေ့ကို သူမရဲ့ ပျော့ပျောင်းနူးညံ့လွန်းတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်ကြီးဖြင့် အသာအယာ ရိုက်လိုက်လေသည်။

“ ရှင်တို့ လူယုတ်မာတွေ။ ယောကျာ်းမဟုတ်တဲ့ ဟာတွေ။ ရှင်တို့ကို ဒီတသက် မကြေဘူး။ ကျမရဲ့ဆံပင်တွေကြောင့် ရှင်တို့အမြဲ ဒုက္ခရောက်ပါစေ။ ကျမ ကျိန်တယ်”

ဆိုပြီး အံကြိတ်ကာ ကျိန်စာတိုက်လေသည်။ လွင်ကြီးလည်း ဆံပင်ကြီးကို အိတ်ထဲခွေထည့်ကာ

“ မင်းဘာပြောပြော ဂရုမစိုက်ဘူး။ ငါတို့လိုချင်တာ မင်းဆံပင်ပဲ။ အခုရပြီ ဟား…ဟား…။ ငါတို့ကို ရဲတိုင်တာ ဘာညာလုပ်လို့ကတော့ ဒီမှာတွေ့လား။ ဒီထဲက video ဖိုင်ကို အကုန်ဖြန့်ပစ်မယ်။ ငါတို့ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် မင်းဘဝလည်း ရေစုန်မျောပြီသာမှတ်”

ဟုဆိုပြီး iphone အား အိတ်ထဲထည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ထွန်းရီမှ ကိုလင်းအား ပါးစပ်စည်းထားတဲ့ အဝတ်ကို ဖြည်လိုက်ပြီး

“ မင်းရဲ့ဆော်လေးကို မင်းအတွက် ပါကင်ဖောက်ပေးခဲ့တယ်။ လက်ဆောင်အနေနဲ့ အဖုတ်ပါ အကျယ်ချဲ့ပေးခဲ့တယ်။ ကြေးအနေနဲ့တော့ သူ့ဆံပင်တွေ ငါတို့ဖြတ်ယူသွားတယ် ဟုတ်ပြီလား။ ထားခဲ့လိုက်ပြီ မင်းစိတ်ကြိုက်လုပ်တော့”

ဟုဆိုတာ အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်သွားကြလေသည်။ သွန်းလည်း ကိုလင်းကို ကြိုးဖြေပေးလိုက်ပြီး ဖက်ငိုလိုက်လေသည်။

“ ကိုလင်းရယ် သွန်းဘဝတော့ပျက်ပါပြီ။ သွန်းဆံပင်တွေလည်း ပါသွားပြီ။ ဒီလောကမှာ သွန်းဘယ်လိုနေရမလဲ။ သွန်းကို ကူညီပါဦး”

ဟု ငိုယိုကာ ကိုလင်းထံ အသနားခံတော့သည်။ ကိုလင်းလည်း သွန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး

“ ဒီမှာ သွန်း…. ကိုလင်း သွန်းကို အစောကြီးကတည်းက သတိတွေပေးခဲ့တယ် မဟုတ်လား။ သွန်းဆံပင်တွေ အရမ်းလှလာတယ်။ သွန်းကို စိတ်မချဘူး။ ကိုယ်ကို ချစ်သူအဖြစ်တော်ထားရင် သွန်း ဒီလိုဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ နောက်ပြီး ကိုယ်က မင်းဆံပင်တွေကို အရမ်းကြိုက်တာ။ မင်းဆံပင်တွေကပဲ ကိုယ်ကို ဆွဲဆောင်ခဲ့တာ။ အခု ဒီလို ဆံပင်အတိုနဲ့ဆိုတော့ ကိုယ်ရင်ခုန်လို့တောင် မရတော့ဘူး..။ ကိုယ့်ကို မင်းနားလည်မယ် ထင်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှတော့ ကိုယ်လည်း မင်းဘဝကို မကယ်တင်ပေးနိုင်တော့ဘူး”

ဟု မျက်နှာတင်းစွာ ပြောလေသည်။ သွန်းလည်း အံ့သြသွားကာ

“ ဒါဆို ရှင်က ကျမကိုချစ်တာ မဟုတ်ပဲ.. ကျမဆံပင်တွေကို ချစ်တာပေါ့။ ကျမသိလိုက်ပြီ။ ရှင်လည်း ဟိုလူယုတ်မာတွေနဲ့ အတူတူပဲ။ အဲ့တော့ ရှင်လည်း ကျမအိမ်ထဲက အခုထွက်သွား”

ဒေါသကြီးစွာဖြင့် ကိုလင်းအား မောင်းထုတ်လေသည်။ ကိုလင်းလည်း အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီး

“ မင်းက ဆံပင်တိုလေးနဲ့လည်း လှပါတယ်။ ပြန်ရှည်လာမှာကိုလည်း သိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါမင်းကို အဲ့အထိ အချိန်မပေးနိုင်တော့ဘူး။ အဲ့တော့ နှုတ်ဆက်ပါတယ်… ကံကောင်းပါစေ သွန်း”

ဆိုပြီး တံခါးဝကို ကျောခိုင်းပြီး ထွက်သွားလေသည်။ သွန်းလည်း သူမရဲ့ဂုတ်ပေါ်ဝဲနေတဲ့ ဆံပင်တိုလေးတွေကိုကိုင်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ချပြီး သူမရဲ့ လှပလွန်းတဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေ၊ လူတိုင်းရဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဖမ်းစားနိုင်ခဲ့တဲ့ ဆံနွယ်ရှည်တွေအတွက် ရှုံးပွဲချငိုကြွေးရင်း အိမ်ထဲတွင် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တော့လေသည်……….။

........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။

မမကြီး အပိုင်း ( ၄ )

မမကြီး အပိုင်း ( ၄ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

နရသူ ရေးသည်။

နှစ်ယောက်သား ဝနအပေါ်က မမကြီးက အောက်မှနေပြီး ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ရင်း သူမက ဝနလီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်သွင်းကာ တွင်တွင်စုပ်ပေးနေသလို ဝနကလည်း သူအပေါ်စီးမှနေ၍ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို တအားဆွဲဖြဲပြီး ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ပတ် ဖောင်းမို့မို့ကြီး အား ရှလူးရှလူးနှင့်အသံထွက်အောင်ပင် အားပါးတရ ပါးစပ်နှင့်နမ်းစုပ် လျှာနှင့်ထိုးယက်ကာ ဆွနှူးပေးနေသည်။

ဝနလီးကြီး သူမပါးစပ်ထဲမှာ ရုန်းကြွလာပြီး ပါးစပ်နှင့်မဆန့်အောင်ဖြစ်လာသည်။မမကြီးလည်း စောက်ရည်ရွှဲနေပြီ။

စိတ်တွေ အသည်းအသန်ထကြွလာကြသည့်အလျောက် သူတို့နှစ်ယောက်နေရာယူပြီး မမကြီးက အောက်ကနေ ပက်လက်ဒူးထောင် ပေါင်ကား လုပ်ထားသည့်အတိုင်း ဝန သူမအပေါ်ကနေ၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားထဲ ဆောင့်ကြောင့်ဝင်ထိုင်လိုက်ရာက သူ့လီးထိပ်ကြီးကို မမကြီးစောက်ခေါင်းပေါက်ဝထဲ ထိုးမွှေထည့်သွင်းပစ်လိုက်လေသည်။

“ဗွပ် စွိ ဇွပ်”

“ဗြစ် ပတစ် စွတ် ဇွပ် ဘု ဖွပ် ဗွပ်”

“အ အိ အင့် ဆောင့် အ ကျွတ် အိ အင့် အင့် ”

ကောင်းတယ်လို့တောင်မပြောနိုင်လောက်အောင် ကောင်းချက်ကရက်စက်လွန်းသည်။ လီးကြီးနင့်ကနဲဆောင့်ဝင်လာ၍ မမကြီးလည်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်ပစ်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံးကို အရှေ့ကိုဆောင့်တွန်းပြီး လီးအဝင်နက်သထက်နက်အောင် အပေါ်ကော့ထိုး ပစ်လိုက်လေသည်။

ဝနလီးက တစ်ဝက်လောက်ဝင်ရာက အဆုံးအထိ ဆောင့်ဝင်သွားသည်။ မမကြီး၏ အိအိထွားထွား ရှိလှသော ဖင်ကားကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါးတရဆုပ်ဆွဲပြီး အပေါ်စီးကနေ လီးကြီးကိုမောင်းထောင်းသကဲ့သို့ အားပါပါကြီး ဖိဆောင့်လိုးထည့်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ လူကသာပိန်သွယ်သော်လည်း လိုးအားမငယ်လှသောသူ့ကို မမကြီး အတော်ကလေး ဖြုံသွားသည်။

လီးက တုတ်တုတ်ထွားထွား ရှိသည့်အပြင် အရှည် ၈ လက်မသာသာခန့်ရှိတာမို့လည်း သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲဒုတ်ကနဲ တန်းဆောင့်မိ သွားသည်။ ဒါတောင် တချို့လူတွေလိုးသလို မြေစိုက်လိုးခြင်းမဟုတ်သေး၍ တော်သေးသည်။ 

ထိုနည်းက လီးအဝင်ပိုနက်ပြီး ထိချက်လည်း တကယ်ပြင်းတာကြောင့် ပင်ကိုယ်လီးရှည်သူထက် လီးတိုများသာ ထိုနည်းကို အသုံးပြုသင့်သည်ဟု မမကြီးထင်သည်။ 

အကယ်၍သာ ဖင်မြီးညှောင့်ရိုးနှင့်ခါးအစပ်အထိ ခါးအလျားတိုသူ မိန်းကလေးများအဖို့ဆိုလျှင် သူမတို့စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လီးအရှည်ကို တစ်ဆုံးအထိ ထည့်သွင်းအလိုးခံဖို့ရန်မှာ ဘယ်လိုမှ ဖြစ်နိုင်မည်မဟုတ်ချေ။ 

မမကြီး၏ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားအရတော့ ခါးကအနေတော်ပဲဖြစ်လေရာ လီးတိုသည်ဖြစ်စေ ရှည်သည်ဖြစ်စေ ဘာလာလာ စိတ်တိုင်းကျ အလိုးခံဖို့ အဆင်သင့်ရှိနေပေသည်။ 

လီးလည်း ကြီး ရှည်လည်းရှည်သူဆိုလျှင် ခံရချက်မသက်သာသည့် တိုင်အောင် မမကြီးအနေနှင့် နာကျင်မှုကိုအောင့်အည်းသည်းခံပြီး လိုလိုလားလား အလိုးခံခဲ့သည်ချည်းဖြစ်သည်။ သူမက ဆိုဒ်ကြီးကိုမှ နှစ်ခြိုက်သူပေကိုး။

“ဝန အားထည့် လိုးစမ်းကွာ မင်းလီးကြီး မမတအားခိုက်တယ်”

“တကယ်လား အပြင်းစားကြီး လိုးမှာနာ် မမ”

“လိုးပါ မင်း စိတ်ကြိုက်လိုး မင်းကောင်းသလို မမလည်း ကောင်းနေတာပဲ အဟင်းဟင်း ”

“ဗြစ် ဇွတ် စွတ် ဘုဘွတ် ဖွပ် ဘွပ် ဘုတ် ဘတ်ဖတ် ဗလပ် ဘွတ် ဗလွတ်”

ဝန သူမနို့နှစ်ဖက်ကို ဆွဲလိုးသည်။ ဖင်ပေါက်ကိုလည်း လက်ချောင်းများဖြင့် နှိုက်ဆွ၍ လိုးပေးသည်။ ဒီလောက်အလုပ်ရှုပ်အောင် အဆက်မပြတ် နှူးဆွကလိကစားပေးနေသည့်ကြားက သူ့လိုးချက်ကိုလည်း မပြတ်စေဘဲ 

မမကြီးရဲ့စောက်ပတ်လေးထဲကို အဝင်အထွက်မှန်မှန် အချက်မှန်မှန် ဇယ်ဆက်သလို တဘုတ်ဘုတ်တဘွပ်ဘွပ်နှင့် စခန်းသွားပေးနေရာ မမကြီး၏ရမ္မက်ခံစားမှုက အချိန်တိုကလေးအတွင်းမှာပင် ပေါက်ကွဲလုလုဖြစ်ပြီး အမြင့်ဆုံးအဆင့်အထိ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆိုက်ရောက်လာလေသည်။

“အား ကျွတ်ကျွတ် လိုး လိုးစမ်း ဝန မောင်လေးရာ မမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သွားပစေ လိုး အပီလိုး လီးကို မွှေပြီး လိုး”

ဝန အသည်းအသန်ဆောင့်သည်။ အချက်လေးဆယ်ငါးဆယ် မနားစတမ်းဆောင့်လိုးပြီး သူ ကနေ့မှစလိုးခွင့်ရသော မမကြီး၏ စောက်ပတ်အတွင်းနံရံ အသားနုကလေးတွေဆီမှ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကို ကြာရှည်မခံစားနိုင်တော့ဘဲ သူ့လချောင်းတစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ယားယံ လာရကာ လီးထိပ်ဆီမှ လရည်တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်ဝယ် 

မမကြီးလည်း သူမတင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကိုရော စောက်ပတ်အတွင်းထဲကပါ အားကုန်ထုတ်ပြီး တဖြစ်ဖြစ်စုပ်ညှပ်ဆွဲယူရင်း သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲမှ စောက်ရည်တွေကို ဝနနှင့်အတူ တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရာက ကာမခရီးဆုံးပန်းတိုင်ကို နှစ်ဦးသားအတူတကွပင် ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်တွယ်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှာ ငြိမ်ကျသွားသည်။

ဒီအချိန် …

ရေချိုးခန်းအတွင်းမှာလည်း ပွဲက တော်တော်ကောင်းနေပြီဖြစ်သည်။

နက်ကျော် မမကြီးအခန်းကနေ ထွက်လာခဲ့ကတည်းက ရေချိုးခန်းမှာ တစ်ကိုယ်လုံး နိကက်ချွတ်ကာ ရေချိုးနေသော မစန်းခင်နှင့်ပက်ပင်းတွေ့မိကြပြီး မစွန်းရင်းလည်းရှိ ကန်ဇွန်းခင်းလည်းငြိကာ အလုပ်ဖြစ်ကြသည်။ 

သူတို့ တစ်ချီကောင်းလိုးနေစဉ်မှာပင် မစန်းခင်ယောင်းမ လှလှရီလည်း သူမရေချိုးနေသောအခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာခဲ့ရာ မစန်းခင်ကို ဖင်ကုန်းလိုးနေသော နက်ကျော်နှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ဆုံလိုက်ရပြီး နက်ကျော်လည်း အတင်းနသားဘရားလုပ်၍ 

လိုးတော့ရာ လီးဆိုလျှင် ငမ်းငမ်းတက် ဖြစ်လွန်းသည့် လှလှရီခမျာလည်း ရုန်းမလိုကန်မလို မူမလိုနွဲ့မလို လုပ်နေရာက မစန်းခင်ကလည်း နဘေးကနေ သွေးထိုးမြှောက်ပင့်ပေးလိုက် ပြန်သဖြင့် နောက်ဆုံးတော့ ဖိုမအတွေ့အာရုံကို ဘယ်လိုမှ ငြင်းပယ်ရှောင်တိမ်းနိုင်စွမ်း မရှိတော့ဘဲ

 နက်ကျော်၏ ကာမညွှတ်ကွင်းထဲသို့ စုန်းစုန်းကြီး ကျရောက်နစ်မြုပ်သွားခဲ့ရလေတော့သည်။နက်ကျော် သူမတို့ သမီးယောင်းမနှစ်ယောက်လုံးကို တစ်လှည့်စီ သူ့လီးစုပ်ခိုင်းပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲ တစ်ယောက်ကိုတစ်ချီစီ လိုးပစ်လိုက်သည်။

မစန်းခင်က သူလိုးပြီးသားမို့ အထာကျပေမယ့် သူ့ယောင်းမလေးလှလှရီခမျာ နက်ကျော်လီးကြီးနှင့် သူမစောက်ဖုတ် လေးထဲကို ခက်ခက်ခဲခဲ ထည့်သွင်းပြီး နာရီဝက်ကျော်လောက်ကြာအောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး အချိန်ဆွဲလိုးပစ်လိုက်၍ လူတစ်ကိုယ်လုံး ဘတ်လဘိုင်လိုက်ပြီး မျော့နေအောင်ကို ခံစားလိုက်ရရှာသည်။ 

သူမအလိုးခံဖူးသည့်လီးတွေနှင့် မတူကွဲပြားပြီး ဒေါင်ဒေါင်မြည် စံချိန်မီလွန်းလှသည့် နက်ကျော်လီးကြီးကို သူမ အစွဲကြီးစွဲမိသွားသည်။

“လာ မမကြီးဆီ သွားရအောင် ခုအချိန်ဆို ဟိုကောင် မမကြီးကို အပီဖဲ့နေလောက်ပြီ”

သူတစ်ချီစီ လိုးပြီးသွား၍ ဇိမ်ဆွဲကာရေချိုးရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဟိုပွတ်ဒီကိုင် စနောက်နေကြသော အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်ကို နက်ကျော် လောဆော်လိုက်သည်။

“သွားလေ မစန်းလည်း တစ်ခွက်တစ်ဖလားတော့ သောက်ချင်တယ်”

“လှရီ နင်ရော သောက်မလား”

“အင်း သောက်မှာပေါ့”

“ဒါဖြင့် မြန်မြန်လုပ် ဟိုဟာမကြီး ထန်လွန်းလို့ ဒေါခီးနေမှဖြင့်အခက်”

ဆိုပြီး နက်ကျော် မမကြီးနာမည်တပ်ပြောလိုက်ရာ …

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း ရေချိုးခြင်းကို ခပ်မြန်မြန်လက်စသတ်လိုက်ကြပြီး ထမီရင်လျားနှင့်ပင် အခန်းထဲကထွက်လာခဲ့ကာ မမကြီးအိပ်ခန်းဆီကို သုံးယောက်သား ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။

မမကြီးတစ်ယောက် ဘယ်နှစ်ချီအလိုးခံပြီးပလဲမသိပါ။ အရက်ခွက်ကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဇိမ်ကျကျ အရက်တစိမ့်စိမ့်ထိုင်စုပ်နေသော ဝနလီးကြီးကို ကုတင်အောက်ကနေ အသေအချာဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ပြီး တယုတယစုပ်နမ်းပေးနေတာ တွေ့ရပေသည်။ 

ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေတာမို့ သူမပေါင်ခွကြားမှနေ၍ ပေါင်နှစ်ဖက်ညှပ်ကာ အရှေ့ကိုပြူးထွက်နေသော သူမစောက်ပတ်ကြီးကို ဝနတစ်ယောက် ခြေမနှင့်ကလော်လိုက် ဆွလိုက်လုပ်ပေးနေသည်။ 

ဝနလီးကြီးလည်း သူမအာငွေ့မိပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ တဒုတ်ဒုတ်ခုန်လျက် တောင်မတ်နေပြီဖြစ်ရာ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်အဖို့ သူ့လီးကနေ ဘယ်လိုမှ မျက်လုံးခွာမရအောင်ဖြစ်နေကြသည်။

နက်ကျော် ဝနအနားဝင်ထိုင်လိုက်ရာက သူ့ပုခုံးကိုဖက်ပြီး …

“ဇိမ်ပဲနော် သားကြီး ကိုယ့်လည်း နည်းနည်းတော့မျှပေးဦး ”

“ဟားဟား နှစ်ယောက်တစ်ယောက်လဲရ နည်းလား သားကြီးရာ ဟာ ဟ”

“အင်း မင်းမျက်လုံးက မကန်းသေးဘူးပဲ ဟဲဟဲ ကိုင်း စလိုက်လေ ”

“အိုး မရပါဘူး နက်ကျော် ကျုပ်က ခုထိ ဘာမှမှ မသောက်ရသေးတာ ”

မစန်းခင် အကြောက်အကန်ငြင်းနေတာကြောင့် ဝနအရက်ဖန်ခွက်ကို ခပ်မြန်မြန်ဖြည့်ပြီး သူမလက်ထဲကို ကမ်းပေးလိုက်ရသည်။ မစန်းခင်လည်း အရက်ကိုတစ်ကျိုက်တည်း မော့သောက်ချလိုက်ပါသည်။

“ဒီလို မျက်နှာလိုက်လို့ရမလားကွ ငါ့လီး ငါနဲ့လှရီ ကျန်သေးတယ် လှရီလုပ် အရက်ငှဲ့စမ်း မင်းစေတနာမရှိလည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ထည့်သောက်မယ်ကွာ အေးရော”

နက်ကျော် စိတ်ဆိုးဟန်ပြုပြီးပြောလိုက်တော့ ဝနသဘောကျပြီး တဟားဟားအော်ရယ်သည်။ မမကြီးလည်း ထိုင်ရာကနေ အသာထ လာပြီး သူတို့နှစ်ယောက်သောက်ဖို့ ဝီစကီအရက်ပုလင်းထဲကနေ အရက်ငှဲ့ထည့်နေသော လှလှရီခါးကလေးကို အနောက်ကနေ လာရောက် သိုင်းဖက်လိုက်ကာ သူမထမီနှင့်အင်္ကျ ီကို အသာပင်ချွတ်ယူနေသည်။

“အို အို မမကလဲ ရှက်စရာကွာ ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

“ဘာ ရှက်တယ် ဟုတ်လား ဟင်း ဟင်း ဟင်း ဟောဒီအခန်းထဲမှာ ညည်းရှက်ရမယ့်လူ ဘယ်သူမှမရှိဘူး ဘုရားတကာ တစ်ယောက်မှလည်း မပါဘူး လှရီ ပဲများမနေနဲ့ ဟွင်း ”

မမကြီးရဲ့လက်က ခါးဝတ်ထမီကျွတ်ကျသွားသော လှလှရီ၏ပေါင်ခွကြားရှိ စောက်ဖုတ်ရှိရာနေရာဆီကို ရောက်ရှိကိုင်စမ်းနေပြီဖြစ်သည်။ လှလှရီထွန့်လူးရုန်းကန်ရင်းနှင့်ပဲ မမကြီးရဲ့လက်ထဲကို လုံးလုံးလျားလျားကြီး ကျရောက်သွားရသည်။ 

မမကြီးနှင့်လှလှရီ မျက်နှာချင်းဆိုင် အဖုတ်ချင်းပွတ်မိသွားသည်။ ခါတိုင်းတွေ့နေကျပီပီ မကြီးက လှလှရီကိုအပီကိုင်သည်။ စောက်ဖုတ်ထဲအထိ လက်ချောင်းများနှင့် ထိုးမွှေဆောင့်ရင်း အဖုတ်နှိုက်နေသလို နို့ကိုလည်း နယ်လိုက်စို့လိုက်လုပ်ပေးရာ လှလှရီလည်း တဟင်းဟင်းတကြွကြွ ဖြစ်လာလေသည်။ 

နက်ကျော်က မိန်းမသားနှစ်ယောက်ရဲ့နဘေးကနေ အရက်သောက်လိုက် ကိုင်လိုက်လုပ်ရင်း မမကြီးနှင့်လှလှရီ နှစ်ယောက်စလုံးကို အပိုင်ချုပ်ကာ အလုပ်ဖြစ်နေရာက …

“မမ လီးစုပ်စမ်းဗျာ ကျွန်တော်လိုးချင်ပီ”

“ကုတင်မှာထိုင်လိုက် မောင်လေး”

နက်ကျော် ကုတင်မှာထိုင်လိုက်သည်။ သူပြောသည့်အတိုင်း မမကြီးလည်း အောက်ကနေ သူ့လီးကို အကျအနထိုင်စုပ်ပေးသည်။ လီးစုပ်ရာမှာ သူမက စေတနာပါလွန်းသည်။ 

ထိရောက်မှုလည်းရှိ၍ ယောက်ျားသားအဖို့ ဇိမ်အတွေ့ကြီးတွေ့ပြီး လီးမဟာဒရားအတောင်မြန်ပြီး လရည်ထွက်ချင်ချင်ပင်ဖြစ်လာရသည်။ နက်ကျော်လည်း လှလှရီကို ဆွဲပွေ့ကာ နို့နယ်စောက်ပတ်နှိုက် လုပ်ပေးနေရင်း လှလှရီလည်းကော့ပျံလာတာနှင့် သူမနားနားတိုးကပ်ပြီး …

“လှရီ လိုးမယ်ကွာ ဒီတစ်ချီ ကုတင်စောင်းမှာ အပီလိုးမယ် နင်ပြီးမှ မမကြီးလိုးမှာ”

“အစ်ကို စိတ်ရှိလုပ်ပါ ကျ ကျွန်မလည်း အရည်တအားရွှဲနေပီ မနေနိုင်တော့ဘူး”

နက်ကျော်သူမကို လိုးဖို့ပြင်ရာမှာ မမကြီးလည်း နဘေးကနေ သူမပါဝင်ရောက်ကူညီပေးသည်။ နက်ကျော်လီးကို လှလှရီစောက်ဖုတ် လေးထဲ ဗြုန်းကနဲဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“အ အ အစ် ကို အစ် ကိုရယ် အင့် ဟင်း ဟင်း ”

လှလှရီလည်း တအားလိုချင်နေမှန်းသိသာကာ အောက်ကနေစောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးလာသည်။ ဆောင့်လိုးချက်က တစ်ချက်ချင်း လေးလေးပင်ပင်ရှိပေမယ့် စီးပိုးသိပ်သည်းလွန်းလှပြီး လဒစ်ကြီးက လှလှရီရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကလေးကို ဟဟပြဲပြဲကြီးဖြစ်လို့သွားအောင်ပင် လိုးခွဲဝင်ရောက်လျက်ရှိလေတော့သည်။

ဝနနှင့်မစန်းခင်လည်း တစ်ခွက်တစ်ဖလား အတူသောက်ရာက အဆင့်တက်လာကြပြီ။ ဝန မစန်းခင်ကိုယ်လေးကို ရုတ်တရက်ပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ်လှဲချသည်။

“အစ်မလည်း နည်းနည်းထွေလာပြီမဟုတ်လား အလုပ်ဖြစ်ရအောင်လေ နော် ”

“မင်း မင်း ဘာ လုပ်ချင်လဲ”

“မှုတ်ချင်တယ် မစန်း စောက်ပတ်ကို အားရအောင်မှုတ်ပြီးမှ အပီလိုးခွဲမယ်”

“သဘောပဲ ငါ နင့်လီးကိုင်ကြည့်ချင်တယ် လီးအရင်ပြဦး ”

ဝန သူ့လီးကြီးကို မစန်းခင်မျက်နှာနား ကပ်ပြသည်။ မစန်းခင် သူ့လီးကို ကိုင်ကာ အားရပါးရ လှည့်ပတ်ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ဝန သူမကိုယ်ပေါ်မှ ရင်လျားထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီ။ 

ဗြုန်းကနဲ ထွက်ကျလာသော မစန်းခင်၏ နို့အိအိကြီးနှစ်လုံးကား ကျွဲကောသီး အလတ်စားအရွယ်ခန့်ရှိပြီး ဝနလည်း သူမနို့နှစ်လုံးအား လက်နှစ်ဖက်နှင့် အားပါတရဖျစ်နယ်ကိုင်ကာ သူ့မျက်နှာအပ်ပြီး နို့ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့၍ နေကာ ပေါင်ကြားရှိ မစန်းခင်၏စောက်ဖုတ်ရွရွကြီးကိုလည်း နှိုက်ကာဆွကာ ကလိကစားပေးရင်း နောက်ဆုံး နှစ်ယောက်သား တိုင်ပင်မထားဘဲ စစ်စတီနိုင်းလုပ်ဖြစ်သွားကြသည်။

မစန်းခင်ဆိုသော အမျိုးသမီးလည်း မမကြီးကဲ့သို့ပင် တဏှာကြီးသူဖြစ်မှန်း ဝနသိလိုက်ရတော့သည်။ အပြန်အလှန် မှုတ်ကြစုပ်ကြသည်။ 

မစန်းခင်လည်း လီးအစုပ်ပက်စက်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ဝနလီးကြီးကို လဒစ်ထိပ်ခေါင်းကြီးကနေ ပါးစပ်ထဲထည့်၍ ငုံရင်း လီးဒစ်အောက်ခြေ ကိုရော လီးတန်တစ်လျှောက် လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးကိုပါ လျှာနှင့် အသွားအပြန် ပွတ်ဆွဲယက်သပ်ကာ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ အသံထွက်အောင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် စုပ်ပေးနေ၍ 

သူ့လီးလည်း တဒုတ်ဒုတ်နှင့်သွေးတိုးကာ တစ်မုဟုတ်ချင်းပင် ခုနကအတိုင်း ကြီးထွားတောင်မတ် လာရပြန်လေသည်။ သူ့လီး အပြတ်တောင်လာသလို မစန်းခင်စောက်ပတ်လည်း ဝနအဆက်မပြတ် ထိုးမွှေယက်ဆွပေးမှုကြောင့် အရည်ရွှဲသထက် ရွှဲလာရချေပြီ။

“ကဲ လိုးကြစို့ မစန်းရာ ပက်လက်ပဲလိုးမယ်”

“ငါပေါင်ဖြဲထားပေးရမလား တအား မလိုးနဲ့နော် နင့်လီးကြီးတယ် နက်ကျော်လီးအတိုင်းပဲ ”

“မနာစေရပါဘူး လိုးကြည့်ရင် သိမှာပေါ့”

ဝန သူမကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲဖြဲကား၍ လီးကြီးကို အမွေးအမြှင်ထူထပ်လှသော သူမ၏ စောက်ဖုတ် အဝမှာ တေ့ကာ ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။

“စွိ … စွတ် … ဖွပ်”

“အ အိ ကျွတ် ကျွတ်… ဖြေး အိ ဖြေး ဖြေး အင့် အင့် ”

“စွတ် ဖွတ် … ဘု ဘွတ် ဗလွတ် ဖွတ် … စွိ စွပ် ဗြိ ပြွတ် ပြွတ် … ဘုတ် စွိ ဘတ် ဗွပ်”

လီးကြီးဝင်စပြုပြီဆိုတာနှင့် ဝနလည်း အချိန်လုံးဝမဆိုင်းတော့ဘဲ တစ်ငြပ်နေစော သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို ဇွတ်အတင်း လှိမ့်နင်းကာ ဇယ်ဆက်သည့်နှယ် ဆောင့်လိုးချလိုက်လေပြီ။

ဒီနောက်တော့ မမကြီးမှအပ နက်ကျော်နှင့်လှလှရီတစ်တွဲ ဝနနှင့်မစန်းခင်ကတစ်တွဲ မာန်သွင်းလိုးဆောင့်သံ တအိအိတအင့်အင့် ညည်းညူသံ တဗြွတ်ဗြွတ်တဇွပ်ဇွပ် လီးနှင့်စောက်ပတ် ထိတွေ့ရိုက်ခတ်သံများက အခန်းထဲမှာ ပွက်လောရိုက်မတတ် ထွက်ပေါ်လို့ လာလေတော့သည်။ 

သန်တုန်းမြန်တုန်း ယောက်ျားပျိုတွေဖြစ်သည်နှင့်အညီ လိုးအားရောဆောင့်အားရော တကယ်ကောင်းလွန်း လှသဖြင့် တဏှာထကြွနေကြသော အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် အသည်းခိုက်အောင် အကြိုက်တွေ့နေမိကြလေသည်။ 

လှလှရီ မျက်နှာလေးရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက်နှင့် နက်ကျော်လိုးသမျှ အောက်ကနေ ကော့ကော့ခံပေးနေသလို မစန်းခင်လည်း ဝနလီးကြီး သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ လဒစ်ထိပ်ကနေ လီးအရင်အထိ ရှောကနဲရှောကနဲ တိုးဝင်သွားပုံကို ပက်လက်အိပ်နေရာကနေ ခေါင်းကလေးအသာထောင်၍ အသေအချာ ငုံ့ကြည့်နေမိသည်အထိပင်။

ဝန မစန်းခင်ကို တစ်ချီလိုးပြီး သူမကို လီးထပ်စုပ်ခိုင်းကာ သူက နဘေးမှာ ပက်လက်ကားရယားအိပ်လျက်ရှိနေသည့် လှလှရီဖက်ကို လှည့်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်၍ အသစ်စက်စက် စောက်ပတ်ကလေးကို အပီအပြင် ဘာဂျာကုန်းမှုတ်ပေးနေပြန်သည်။ 

မစန်းခင်နှင့်လှလှရီကို တူးအင်န်ဝမ်းဆွဲဖို့ ပြင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ နက်ကျော်ကတော့ လွတ်နေသော မမကြီးရဲ့အနားကို ကပ်တိုးလေးသွားပြီး ပွေ့လိုက်ဖက်လိုက် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်ကာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အပြတ်နှူးဆွပေးရင်း နောက်ထပ်ဇာတ်လမ်းစဖို့ ခြေလှမ်းပြင်လိုက်သည်။ 

တစ်နည်း သူမ၏ ဟာနေသော ကွက်လပ်ကို ရတတ်သမျှဖြည့်ဆီးဖို့ အင်ထရိုစလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်။

နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် သူနှင့်မမကြီးတို့ နှစ်ချီဆက်တိုက်လိုးပြီးသွားချိန်မှာ ဝနတစ်ယောက် မိန်းမနှစ်ယောက်အကြားမှာ အပေါ်ရောက်လိုက် အောက်ရောက်လိုက်နှင့် မစန်းခင်စောက်ပတ်ကိုတစ်လှည့် လှလှရီစောက်ပတ်ကိုတစ်ဖုံ အလှည့်ကျလိုးဆောင့်၍ ကောင်းတုန်းပင် ရှိသေးသည်။ 

သူအပေါ်စီးက လိုးတာရှိသလို မစန်းခင်နှင့်လှလှရီတို့ ကိုယ်တိုင် သူ့လီးပေါ်ကို တစ်ယောက်စီ တက်ထိုင်ပြီး အပေါ်ကနေ ဦးဆောင်မြင်းစီးပေးတာမျိုးလည်း ရှိပါသည်။ 

မစန်းခင်က အိမ်ထောင်သည်မို့ ထားလိုက်တော့။ လင်မရှိသော လှလှရီတစ်ယောက် ကာမကိစ္စကို ဤမျှထက်သန်ပြီး လိင်ဆက်ဆံမှုနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပြောစရာမရှိအောင် အကျွမ်းတဝင်ရှိလှပုံကို ဝနလည်း တော်တော်ကလေး တအံ့တသြဖြစ်မိပေသည်။

အချိန်တစ်နာရီခွဲလောက် ကြာသွားသည်။

သူတို့သုံးယောက် အရှိန်တက်၍ကောင်းနေတုန်း နက်ကျော် မမကြီးနားနားကို တစ်စုံတစ်ရာ တီးတိုးလေးကပ်ပြောပြီး မသိမသာ အပြင်လစ်ထွက်သွားတာကို မမကြီးမှအပ ဘယ်သူမှမသိလိုက်ကြချေ။

မမကြီး သူမအဖော်နှစ်ယောက်ကို အာရုံပြောင်းပြီး အဖုတ်ချင်းပွတ်ကြ ဘာဂျာကိုင်ကြလုပ်ရင်း အရက်တွေလည်း မူးရူးပြဲနေအောင် တိုက်ထားလိုက်သည်။ 

ဝန ပွဲဆက်များ၍ ခေတ္တအနားယူနေခိုက်ဝယ် သူ့ကို စိမ်ပြေနပြေ အရက်သောက်ခိုင်းထားပြီး သူမတို့ဖာသာ ကဲကြသဲကြ လုံးလားထွေးလား လုပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။

အချင်းချင်းဂျာလိုက် စောက်ဖုတ် အပြန်အလှန်ယက်ဆွလိုက် လက်နှင့်တစ်ယောက်ဟာကိုတစ်ယောက် ကိုင်ကာဆွကာ ထိုးနှိုက်လိုးလိုက် လုပ်နေကြပုံကို ဝနတစ်ယောက် အရသာခံထိုင်ကြည့်ရင်း လီးတောင်လာတာနှင့် သူ့လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ဂွင်းရိုက်နေလေသည်။ 

အမျိုးသမီးသုံးယောက်လည်း ဒါကိုမြင်တော့ ဝနအနားကိုလာပြီး ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာပြန်ကာ လီးကိုင်လိုက် အရက်ငှဲ့လိုက် အရက်ထပ်သောက်သူကသောက်နှင့် ဝနလည်း သူမတို့သုံးယောက်နှင့် သူ့တစ်ယောက်တည်းဒိုင်ခံပြီး စိတ်ကြိုက် အမုန်းပင် နေလိုက်ရသည်။ 

အပြန်အလှန် စုပ်ကြ ယက်ကြသည်။ သောက်လည်း သောက်ကြသည်။ သုံးယောက်သား ဝနလီးကို အလှည့်ကျ စုပ်ပေးကြသလို ဝနကလည်း ပြန်ပြီး သူမတို့ရဲ့ ပေါင်ကြားထဲကနေ ထွက်ရသည်ဟူ၍မရှိဘဲ အမျိုးသမီး သုံးယောက်ရဲ့ စောက်ပတ်ကို တစ်လှည့်စီတစ်ပြန်စီ ယက်ကာယက်ကာ နှူးဆွစုပ်နမ်း ပေးနေရပေသည်။ 

မမကြီးနှင့်မစန်းခင်က မသိသာပေမယ့် လှလှရီခမျာ ဝနစောက်ဖုတ်ယက်ရင်း သူမစောက်စိကို ကလိလိုက်ဆွလိုက် စောက်ပတ်ထဲ လက်သုံးချောင်းလုံး ထည့်သွင်းပြီး ထိုးနှိုက်ဆောင့်လိုးလိုက် လုပ်နေတာနှင့်ပဲ နှစ်ကြိမ်တိတိ သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များပန်းထွက်ကာ ပြီးလိုက်ရရှာသည်။

ပြီးတော့ သုံယောက်ကို ဖင်ကုန်းစေပြီး တစ်ယောက်ချင်းစီကို ဝန အနောက်ကနေ လိုးပေးသည်။ မမကြီးနှင့်မစန်းခင်က လိုလိုလားလား ဖင်ထောင်ကုန်းပေးသော်လည်း လှလှရီ အပြီးဆက်နေတာမို့ အင်တင်တင်ဖြစ်နေတာတွေ့ရသည်။ 

ဝနလည်း မူးကလည်းမူး ပွဲဆက်လည်း များခဲ့ပြီဖြစ်၍ တော်ရုံနှင့်မပြီးနိုင်ဘဲ စောက်ပတ်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြောင်း လိုးနေရင်းက ချွေးတစ်လုံးလုံး ဟောဟဲပင် လိုက်လျက် ရှိနေလေသည်။

နက်ကျော် အပြင်ကနေ ပြန်ရောက်လာချိန်ကျတော့ သူတို့အားလုံးလည်း မြင်လို့ရှုလို့မကောင်းလောက်အောင်ပဲ မူးမူးရွဲရွဲနှင့် တော်တော်ကလေးကွဲပြဲပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေခဲ့ကြပြီ။ 

မစန်းခင်၏ကုန်းထားသော ဖင်သားအိအိကြီးအနောက်ကနေ သူမစောက်ပတ်ကို လီးထည့်လိုးရင်း ဝနလက်က သူ့နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်က မမကြီး၏ဖင်နှင့်စောက်ပတ်ကို ကိုင်လိုက်နယ်လိုက် ပွတ်ဆွလိုက် လှလှရီ၏ဖင်ပေါက်ထဲကို လက်ထိုးမွှေနှောက်ဆောင့်လိုက် လုပ်နေရာ သုံးယောက်လုံး စောက်ရည်တရွှဲရွှဲနှင့် ဖင်ကြီးတွေ ဂဏှာမငြိမ်ဘဲ ထွန့်လူး၍နေကြလေသည်။

ဝန အပြီးသတ် အသားကုန်ကျုံးလိုးနေပြီး မစန်းခင်ရဲ့ဖင်သားအိအိကြီးပေါ်မှာ သူ့လရည်တွေ တဗြွတ်ဗြွတ်ပန်းထုတ်လိုက်သည်ကို ကျန်အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်က အလုအယက် လိုက်လံကုန်းယက် ပေးနေကြပုံမှာ ရမ္မက်ကြွဖွယ်ရာ မြင်ကွင်းတစ်ရပ်ပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

နက်ကျော်လည်း သူ့တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာတာမဟုတ်ဘဲ သူ့အဖော် မိုးကြီးနှင့်စောဂျိုးဇက်တို့ကိုပါ အပါခေါ်ပြီး ပြန်ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ 

တောင်ခြေရွာအထိ ဆင်းခေါ်ရတာမို့ အသွားအပြန် နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက် ကြာသွားသည်။ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး အချိန်မီ ငှားရမ်းနိုင်ခဲ့၍သာ ဤမျှ ခရီးတွင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

နို့မို့ ဆို ဒီထက်တောင် အချိန်ပိုကြာသွားဖို့ရှိသည်။ ဒီကြားထဲ ဟိုနှစ်ကောင်ကလည်း ဘိကောင်းသည့် အရက်ဖြူဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ပြီး သွေးပူလုပ်သည့်အနေနှင့် ဘီအီးတစ်လုံးစီ ဝင်ကစ်နေလိုက်ကြသေးတာမို့ အချိန်အနည်းငယ် နောက်ကျသွားရသည်။

“ကဲ ရောက်ပြီ မမရေ မမတို့နဲ့ …မိတ်ဆက်ပေးရမယ် ”

ဆိုပြီး နက်ကျော်က သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နှင့် မမကြီးတို့မိန်းမသားသုံးယောက်ကို တစ်ယောက်ချင်း အသေအချာ မိတ်ဆက် ပေးလိုက်သည်။

မမကြီး နောက်လှည့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းတညိတ်ညိတ် တပြုံးပြုံးလုပ်ကာ ဆီးကြိုပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေမသယ်နိုင်လက်မသယ်နိုင်ဖြစ်ကာ ခြေကုန်လက်ပန်းကျသည့်ပုံနှင့် ပန်းလျနွမ်းနယ်စွာ ရှိနေကြသည့် သူ့တပည့်မနှစ်ယောက်ဆီကို မေးလေးငေါ့ပြလိုက်ရာက …

“အခြေအနေကတော့ မင်းတို့ မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ တစ်နေကုန် အသောက်လွန်ပြီး ဒီနှစ်ကောင်လည်းနှိပ်စက်ထားကြတော့ ရုပ်တောင်မပေါက်တော့ဘူး အရည်လည်အောင် တော်တော်ကလေး ပြန်နှူးနှပ်ပေးရဦးမှာ အဟင်းဟင်းး ဟင်းး”

“ကိစ္စမရှိဘူး သူတို့ပင်ပန်းရင်လည်း …မမကြီး တစ်ယောက်လုံး ကျွန်တာ်တို့ဖက်မှာ ရှိပါသေးတယ် …တစ်ယောက်ကျန်ရင် ရပြီလေ”

နက်ကျော် ဝင်ပြောတော့ မမကြီး မျက်လုံးမျက်ဆံပြူးပြီး သူမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဟန်ပါပါနှင့် တွန့်ပြလိုက်ရင်း …

“အမယ်လေးလေး ဒီလူအုပ်ကြီးနဲ့ ကျုပ်တစ်ယောက်တည်းသာဆိုရင်တော့ မနက် အလောင်းကောက်မှပဲ ရတော့မယ်နဲ့တူတယ် အဟင်း ဟင်းဟင်း ကဲပါ ခုမှရောက်လာတာ အမောပြေသောက်ကြစားကြဦး ”

မမကြီး ဟိုနှစ်ယောက်ကိုပါခေါ်ပြီး အရက်ဝိုင်းပြန်ပြင်ခိုင်းလိုက်သည်။ မစန်းခင်နှင့်လှလှရီတို့လည်း ထမီရင်လျားလေးကိုယ်စီနှင့် အမြည်းသွားယူပေး အရင်ထည့်ပေးလုပ်ကြသည်။

မိုးကြီးနှင့်စောဂျိုးဇက်က မမကြီးရဲ့အနားထိုင်ကာ စကားတပြောပြောနှင့်အရက်သောက်ရင်း မမကြီးရဲ့ကပိုကယို မလုံမလဲ ဝတ်ဆင်ထားသည့် အဝတ်လွှာအောက်မှ ကိုယ်ခန္ဓာအလှကို မျက်စိစားပွဲထိုင်နေကြသည်။ 

မမကြီး လူစိမ်းတွေ အရှေ့မှာမို့ မဖြစ်မနေ ထမီကိုပြန်ဝတ်ထားရပြီး အပေါ်ပိုင်းမှာ သူမဝတ်နေကျ ဘလောက်အင်္ကျီကို ကြယ်သီးအစုံအစေ့ မတပ်ဘဲ ရင်သားအိအိကြီးနှစ်မြွှာ ဖုံးကွယ်ရုံလောက်သာ ဖြစ်သလို ခြုံလွှမ်းထားတာကြောင့်လည်း သူမရင်ညွန့်အသားဆိုင် ဝင်းဝင်းလေးများ သိသာပေါ်လွင်နေပြီး အင်္ကျ ီပါးလေး အောက်မှ နို့သီးထိပ်ကလေးနှစ်ခုကိုပါ သဲသဲကွဲကွဲ ထွင်းဖောက်တွေ့မြင်နေရလေသည်။

နက်ကျော်က အထာနပ်သူပီပီ အားလုံးအဆင်ပြေအောင်ဆိုပြီး မမကြီးအနောက်ကနေ အသာကပ်လာပြီး သူမကိုယ်ပေါ်က ကြယ်သီးအစုံမတပ်ရသေးသည့် ဘလောက်အင်္ကျ ီပါးလေးကို အသာအယာပင် ခွာချွတ်ပစ်လိုက်ရာ မမကြီးကိုယ်အထက်ပိုင်း တစ်ခုလုံး ရုတ်တရက် ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားသည်။”နက်ကျော် နင်တော့လေ ”

“ချစ်ချင်ပြီ မမရ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်လူတွေ အဝေးကလာရတာ သူတို့လည်း အမောပြေသွားအောင်ပေါ့”

“ဘာလဲ အမောပြေအောင် ငါက ချွတ် ပြပေးရမလား”

“လုပ်လိုက်လေ ချွတ် အကုန်ချွတ် ထမီပါချွတ်လိုက် …မမလုပ်မှ ဟိုကနှစ်ယောက်လည်း ချွတ်မှာ ”

“အဟင်း ဟင်း ဟင်း မင်းကတော့ ဟွင်းး ”

မမကြီးရှက်ရယ်ရယ်နေစဉ်မှာပင် နက်ကျော် သူမခါးမှထမီကိုပါ လှမ်းဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီ။ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားသော မမကြီးရဲ့ပေါင်ကြားထဲကို နက်ကျော် လက်ကတိုးဝင်သွားသည်။ 

စောက်ဖုတ်ကို မိမိရရစမ်းပြီး အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကို တဇွပ်ဇွပ်နှိုက်ဆောင့်ပေးလိုက်ရာ မမကြီးလည်း အရက်တောင် ဖြောင့်ဖြောင့်မသောက်နိုင်တော့ဘဲ ပေါင်နှစ်ဖက် ယောင်ယမ်းပြီး ပြဲပြဲကားကားနှင့် ဆန့်ငင်ကော့ထိုးပစ်လိုက်မိရာက ထိုင်နေရာကနေ အနောက်ကို ဝုန်းကနဲလဲပြိုကျသွားတော့သည်။

မမကြီ၏ပြဲကနဲဖြစ်သွားသည့်စောက်ပတ်ကို နက်ကျော်ကုန်းဟပ်သည်။ နက်ကျော်ဝုန်းဒိုင်းကြဲချိန်မှာ ဝနကလည်း တစ်စခန်းထလာပြီး ပုဆိုးအောက်က သူ့လီးကိုလှန်လိုက်ရာက သူ့လူတွေအရှေ့မှာ မစန်းခင်နှင့်လှလှရီကို လီးအစုပ်ခိုင်းလိုက်ရာ လှလှရီတို့နှစ်ယောက် လည်း မတတ်သာတော့ဘဲ သူ့လီးကို အလုအယက် ကုန်းစုပ်လိုက်ရပြန်သည်။

မိုးကြီးနှင့်စောဂျိုးဇက် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ထိုင်ရာကထသည်။ မြင်ကွင်းအားလုံးကို အနုလုံပဋိလုံ နီးနီးကပ်ကပ် တွေ့မြင်နေရပြီး မိန်းမသုံးယောက်စလုံးကို လိုးရတော့မည်ဆိုသောအသိဖြင့် သူတို့လည်း မဟားဒရားလီးတောင်နေကြပြီမို့ လုပ်ငန်းစဖို့ ပြင်လိုက်ကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်သား ခြေလှမ်းများက နက်ကျော်စောက်ပတ်ယက်ပေးနေသော မမကြီးဆီကိုသာဖြစ်သည်။ မမကြီးအရှေ့မှာပင် အင်္ကျီအဝတ်အစားများ ပြိုင်တူချွတ်ချလိုက်ကြပြီးနောက် မဲမဲသဲသဲဖြစ်နေသော သူတို့ခါးရှေ့မှ လီးတုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ချောင်းကို တလှုပ်လှုပ်နှင့် မမကြီးရဲ့ပါးစပ်နားသို့ ကပ်ထိုးပေးလိုက်ကြပြီး

မမကြီးခမျာမှာလည်း ရုတ်တရက် ရေငတ်သူရေတွင်းထဲကျရသည့်ပမာ အားရဝမ်းသာစွာနှင့် လီးနှစ်ချောင်းလုံးကို သူမလက်နှင့် လှမ်းဆုပ်ဆွဲ၍ တစ်ချောင်းစီကို ပါးစပ်ထဲ ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ် ဆိုပြီး အသံထွက်အောင်ပင် စုပ်နမ်းပေးနေလေတော့သည်။

နက်ကျော် စလိုးသည်။

ဒီအချိန်က အလုပ်သီးသန့်ဖြစ်၍ မမကြီး ရမ္မက်အာသာပြေဖို့အရေးသာ အဓိကဖြစ်လေရာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးကြီး ညင်ညင်သာသာ ချော့သွင်းပြီး တစ်ချက်ချင်း စိမ်ပြေနပြေပင် ပရိုကျကျ စတင်လိုးဆောင့် ပေးနေပေတော့သည်။ 

လီးဝင်လီးထွက် အဆင်ချောပြီး အရည်တွေရွှဲနစ်နေတာမို့ လိုးရတာ စောစောတုန်းကလောက် အပန်းမကြီးလှဘဲ စွိကနဲဇွိကနဲ စီးစီးပိုးပိုးနင့်နင့်သီးသီး ရှိနေပေသည်။

မမကြီး နှုတ်ဖျားမှ အိကနဲ အင့်ကနဲ အသံတွေထွက်ကာ ခါးလေးကို အောက်ကနေ အချက်မှန်မှန် ကော့ထိုးညှောင့်လိုး ပေးလာလေသည်။

“မမကြီး အိုကေရဲ့လား ”

“အိုကေပါတယ် နက်ကျော်ရယ် ဆောင့် ဆောင့် ဒီအတိုင်း မှန်မှန်လေးလိုးပေး”

“နန်းစတော့လိုးမှာနော် ကျွန်တော်ပြီးရင် သူတို့ရောပဲ ”

“အင်း အင်း အ အ ကျွတ် ကျွတ် လုပ် လုပ်လေ ဟင့် ဟင့် ”

နက်ကျော် ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲလိုးပြီး လီးပြန်ချွတ်ထုတ်ကာ မမကြီးခေါင်းရင်းဖက် သွား၍ သူ့ရဲ့လရည်ပေကျန်နေသောလီးကြီးကို မမကြီးအား စုပ်ခိုင်းသည်။

မိုးကြီး မမကြီးခြေရင်းဖက်ကူးကာ သူ့လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကားကားကြီးကို မမကြီးစောက်ဖုတ်အဝမှာ တစ်ချက်နှစ်ချက်မွှေနှောက်ပြီး လီးကို ဗြုန်းကနဲ သူမစောက်ခေါင်းဟဟပြဲပြဲကလေးထဲ တစ်ရှိန်ထိုး ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“စွတ် ဗြိ ဗြွတ် ဘု ဖွတ် ဘွတ် ဗလွပ် ”

“အ အင့် အင့် ဖြေး ဖြေး ဖြေး က မိုး အီး အင့် ဟင့် ဟင့် လီးကြီး တအားတုတ်တာနောာ် ဟင့် ဟင့် ”

မမကြီး နှုတ်မှအသံထွက်ပြီးပင် ချီးကျူးလိုက်မိပါသည်။

မိုးကြီး လီးတော်တော်ကြီးသည်။ နက်ကျော်ထက်ရော ဝနထက်ပါ လီးကြီးရှည်လှတာကို သူမလက်မခံချင်ဘဲနှင့် လက်ခံလိုက်ရသည်။

လူကိုတရစပ်ဆောင့်လိုးပြီး ချိုချိုနှစ်လုံးကို ကိုင်လိုက်နယ်လိုက်စို့လိုက် သူမနှုတ်ခမ်းတွဲတွဲနှစ်ချပ်ကို စုပ်ငုံခဲထားလိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်လျှိုကာ ထည့်သွင်း၍ လက်နှင့်နှိုက်ဆောင့်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ မမကြီးအရှိန်တွေ တရိပ်ရိပ်တက်လာသည်။ 

လီးတစ်ဆုံးသွင်းကာ ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း မိုးကြီးလီးက သူမလည်ချောင်းအထိပင် ပေါက်ထွက်သွားမလားလို့ စိတ်ထဲက စိုးရိမ်သွားမိသည်။ 

လီးကတုတ်တုတ်ထွားထွားဖြစ်သလို ရှည်လည်းရှည်လျားလှသဖြင့် ခံစားရတာ ပြည့်ပြည့်နင့်နင့်ရှိလှပေသည်။ ဒီတစ်ကြိမ်အလိုးခံရတာ ဘယ်လောက်တောင် စည်းစိမ်ရှိလိုက်သလဲဆိုတာ မမကြီးတစ်ယောက် ဖော်ပြစရာစကားလုံးတောင် ရှာမတွေ့တော့သည်အထိပင်။

“ဆောင့် ကိုမိုး မမ သိပ်အားရတာပဲ လိုးစမ်း တစ်ညလုံးလိုး အရက်တွေလည်း အများကြီးရှိတယ် သောက်သောက်ပြီးလိုး မင်းတ်ု့လိုးသလောက် မမကြီး စိတ်ကြိုက်ခံပေးမယ်”

“ကျွန်တော့်ဖက်ကလည်း မမကြီး ဆန္ဒရှိသလောက် ဖြည့်ဆီးပေးပါ့မယ်ဗျာ ဖင်ခံချင်ရင်လည်း ဖင်လိုးပေးမယ် ”

“ခုမလိုးနဲ့ဦး နောက်တစ်ချီကျမှ ဖင်လိုး ဟိုကောင်မနှစ်ကောင်လည်း လိုးချင်လိုးလိုက်ဦး မမနဲ့အတူတူပဲလို့ သလောထား ကြားလား ကိုမိုး”

“ဟုတ်ကဲ့ မမ”

မိုးကြီး အပီလိုးသည်။ ဆောင့်ထျက်တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသလို ထိချက်လည်း ပြင်းလှတာမို့ မမကြီးလည်း သူစိတ်ရှိ ဝုန်းဒိုင်းကြဲလိုးသမျှ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်၍ အလိုးခံနေရလေသည်။ 

လိုးသံတွေ တဘောက်ဘောက်တဘပ်ဘပ်နှင့် ကမ္ဘာပျက်သလိုထွက်ပေါ်လာပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်အကြာမှာ မိုးကြီးနှင့်သူမ စောက်ရည်နှင့်လရည်များပြိုင်တူထွက်ကာ ကိစ္စပြီးသွားကြသည်။ 

မိုးကြီး၏လရည်ရွှဲနစ်နေသောလီးကို သူမစုပ်ပေးလိုက်စဉ်မှာပင် နောက်တစ်ယောက်ဖြစ်သော စောဂျိုးဇက် သူမကို လိုးဖို့ပြင်သည်။

“အစ်မညောင်းတယ် ဖင်ကုန်းပေးမယ် အနောက်ကနေလိုးပေါ့ ”

“ဟုတ်ကဲ့ မမ ”

ဂျိုးဂျိုးခေါ်ဂျိုးဇက်လည်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ဆွဲပြီး သူ့လီးကိုထည့်ကာ အပီအပြင်လိုးပေးသည်။ ဂျိုးဇက်လီးကလည်း နက်ကျော်နှင့် မတိမ်းမယိမ်းပင်ဖြစ်သည်။

 မိုးကြီးလောက်မကြီးပေမယ့် လိုးရာမှာတော့ သူမသာကိုယ်မသာ ပညာသားပြည့်ဝသူပင်ဖြစ်ရာ ပါးပါးလျားလျားရှိသော သူ့ခါးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်းလိုးချလိုက်တိုင်း သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးနင့်ကနဲနင့်ကနဲ စိုက်နစ်တိုးဝင်ပြီး အဝင်ကြမ်းကြမ်း အထွက်ကြမ်းကြမ်းနှင့်မို့ အားပါးတရ ရှိလှသည်ပင်ဖြစ်သည်။ 

မမကြီးရဲ့အာသာရမ္မက်တွေ အတော်ကလေးပြေပျောက်သွားခဲ့ရသည်ဟု ဆိုရမည်။

သူတို့သုံးယောက်လုံး တစ်ချီစီ စခန်းသွားပြီး မမကြီးလည်း ခေတ္တအနားယူလိုက်ကာ စောဂျိုးဇက် ရင်ခွင်ထဲမှာ အသာမှိန်းနေမိသည်။ သူ့တပည့်ကျော် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကတော့ ဘယ်လိုကနေဘယ်လို အစပ်အဟပ်တည့်သွားကြသည်မသိ။ 

မစန်းခင်ကို နက်ကျော်နှင့်မိုးကြီး နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး တစ်ယောက်က သူမဖင်ပေါက်ထဲလီးထည့်ကာ ကျန်တစ်ယောက် (မိုးကြီး)က မစန်းခင်စောက်ပတ်ကို လီးထည့်သွင်းပြီး အပေးအယူညီမျှစွာဖြင့် နှစ်ယောက်တစ်ယောက် စခန်းသွားလျက်ရှိကြတာ တွေ့ရသည်။

ဖင်အလိုးခံဖူးသူဖြစ်၍ မစန်းခင် နက်ကျော်လီးကြီးကို ကောင်းကောင်း အလိုးခံနိုင်စွမ်း ရှိနေပေသည်။ လှလှရီကတော့ ဝနနှင့်အတူ အကြည်ဆိုက်ပြီး အေးအေးလူလူ အရက်ထိုင်သောက်နေ၍ မမကြီးလှမ်းခေါ်ကာ သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် အရက်ထည့်ခိုင်းလိုက်ရင်း လှလှရီကို စောဂျိုးဇက်လီး လာစုပ်ခိုင်းလိုက်ရသည်။

“ကုတင်ပေါ်တက် ဟိုဖက်လှည့်ပြီး လီးကုန်းစုပ်စမ်း နင့်စောက်ပတ်ကို ငါ့ဖက်လှည့်ထားလိုက် လှရီ”

“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ မမကြီး ”

မမကြီး ဘာလုပ်မည်ကိုသိ၍ လှလှရီလည်း မမကြီးမျက်နှာရှေ့မှာ ဖင်ကုန်းထောင်ပြီး ဂျိုးဇက်လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေရာ မမကြီးလက်နှစ်ဖက်က သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကိုနယ်ရင်း သူမဖင်သားကြားကနေ ပြူတစ်ထွက်နေသည့် လှလှရီ၏စောက်ပတ်ကို ကုန်းစုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ 

စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို သူမလျှာပြားနှင့် အောက်ကနေအပေါ်ကို ယက်သပ်တင်လိုက်ရင်း လျှာကိုလိပ်ခေါက်ပြီး စောက်ခေါင်းလေးထဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ အကြိမ်နှစ်ဆယ်လောက် ကစားပေးလိုက်ရာ လှလှရီ ဖင်တွန့်သွားပြီး သူမဖင်အိအိကြီးနှစ်ဖက် ဘယ်ညာဝေ့ဝိုက် ထွန့်လူးလာတာ တွေ့ရလေသည်။

မမကြီးလည်း အရက်ဆက်မသောက်ဖြစ်တော့ဘဲ လှလှရီစောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်ယက်ရင်းက ရမ္မက်ထန်လာရပြန်သည်။

မစန်းခင်၏တအိအိတအင့်အင့် အော်ညည်းသံတွေရော စောက်ပတ်အယက်ခံရင်း ဂျိုးဇက်လီးကို မက်မက်စက်စက် စုပ်ပေးနေသည့် လှလှရီထံမှ တအွန်းအွန်းတဟွန်းဟွန်းနှင့် မပီမသ ဗလုံးဗထွေးညည်းညူသံတွေကပါ မမကြီး၏ပြင်းပြထက်သန်သော ကာမဂုဏ်ရမ္မက်ဆန္ဒကို ထပ်မံမီးထိုးမြှင့်တင်ပေးရာ အကြောင်းရင်းခံများပင် ဖြစ်နေပေတော့သည်။

မမကြီး သူမအနောက်ကို လှည့်ပြီး တစ်ယောက်တည်း အရက်တစိမ့်စိမ့်ထိုင်သောက်ရင်း ဇိမ်နှင့်နှပ်ကာ ကုန်ခမ်းသွားသည့်အားအင်တွေ ပြန်ဖြည့်နေသည့် ဝနကို အဓိပ္ပါယ်ပါပါ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာက …

“ဟိုသေနာလေး မြန်မြန်ထလာပြီး ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်စမ်း မင်း ဘာလုပ်ရမလဲ သိတယ်မဟုတ်လား”

“ဟုတ် သိပါတယ် မမရဲ့ လာပါပြီဗျာ ”

ဝနလည်း ထိုင်ရာက ချက်ချင်းထလာခဲ့လိုက်ရာ သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးငပဲကြီးက လဒစ်ထိပ်လုံးကြီးအပြဲသားနှင့် သူမကိုလိုးဖို့ရန်အတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်ကြောင်း ပြသည့်အနေနှင့် အရှေ့ဖက်ကို တန်းတန်းကြီးမတ်တောင်နေတာ တွေ့လိုက်ရ၍ မမကြီးလည်း နှုတ်ခမ်းထောင့်လေး တွန့်ကွေးသွားအောင်ပင် ကျေကျေနပ်နပ် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီး ပြုံးကာ လေးဘက်ထောက်လျက်သားရှိသော သူမဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို အသင့်ပြင်ပြီး ဝနအလာကို ငံ့လင့်ခြင်းကြီးစွာ စောင့်ကြိုနေလျက်ရှိလေတော့သတည်း။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

မမကြီး အပိုင်း ( ၃ )

မမကြီး အပိုင်း ( ၃ )

နရသူ ရေးသည်။

တစ်အောင့်အကြာ အနားယူပြီးနောက် ငနက်ကျော်ဇာတ်လမ်းပြန်စသည်။ မမကြီးရဲ့ပေါင်ခြံအတွင်းမှ စိုရွှဲနေသော သုက်ရည်အကျိအချွဲများကို သူမချွတ်ထားသည့် ထမီစလေးနှင့် လိုက်လံသုတ်သင်ပေးလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ရှိရာကို ခေါင်းတိုးဝင်ရောက်ကာ မမကြီးစောက်ပတ်က်ု နမ်းလိုက်ယက်လိုက် ဆွပေးနေပြန်သည်။ မမကြီးလည်း သူစောက်ပတ် မှုတ်ယက်ပေးတာကို ကျေနပ်စွာ ခံယူနေပေသည်။

“နက်ကျော် နင့်ကောင်တွေ ဘယ်သူတွေလဲ နာမည် ဘယ်လိုခေါ်သလဲ ”

သိချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်၍ မမကြီး တိုးတိုးလေးမေးသည်။

“တစ်ယောက်က မိုးကြီး နောက်တစ်ယောက်က ဝန ခပ်မဲမဲနဲ့ကောင်က စောဂျိုးဇက်(ဂျိုးဂျိုး) လို့ခေါ်တယ်”

“ပြောပါဦး နင်တို့ အတွေ့အကြုံတွေ ဘယ်ဟာမတွေကို ဘယ်လိုဆော်တဲ့အကြောင်း ပြောပြဦး ”

“မမ ကျွန်တော့်ကို ရွံသွားမှာပေါ့ ”

“ဘာဆိုင်လဲ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ ဘယ်သူမဆို လိုးကြတာပဲ ငါနဲ့ငါ့လင်လည်း လိုးတာပဲ ခု ငါနဲ့နင်လည်း လိုးတာပဲ အားလုံးအတူတူပဲ မဟုတ်လား”

“တစ်ယောက်ချင်းတော့ မပြောချင်ဘူး သုံးလေးယောက် ပေါင်းလိုးတာ ပြောရမလား”

“ဖာလိုးတာမဟုတ်ရင် အကုန်ပြော ရတယ် ဖာကျတော့ ဘယ်သူလာလာ ဆယ်ယောက် အယောက်နှစ်ဆယ်လာလည်း ခံမယ့်ဟာပဲ ငွေရချင်လို့ ခံတာမဟုတ်လား နောက်တော့လည်း သက်ဆိုးမရှည်ဘဲ စောစောသေမယ့်ဟာတွေပဲ”

“ဟုတ်တယ် စိတ်မပါဘဲ ဖာခံတဲ့မိန်းကလေးတွေ သနားတယ် သူများလိုးသလောက်ခံရမှာ မတွေးဝံ့စရာပဲ မမရဲ့”

ငနက်ကျော် သူတို့အုပ်စု မြို့မှာကျင်လည်ခဲ့ပုံတွေ ပြောပြသည်။ မမကြီးစောက်ဖုတ်ယက်တာကို ခဏနားပြီး နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျက် လဲလျောင်းကာ တစ်ယောက်က လီးကိုင် တစ်ယောက်ကအဖုတ်နှိုက် လုပ်ရင်း နှစ်ကိုယ်ကြား ပြောဆိုနေကြတာဖြစ်သည်။ 

ဈေးမှာ အထည်ရောင်းသော ကုန်သည်မိန်းမကြီးတစ်ယောက်နှင့် သူတို့အုပ်စုထဲက ကရင်ကြီးခေါ် စောဂျိုးဇက်ဆိုသူ ပတ်သက်မိရာမှ စောဂျိုးဇက်အလှော်ကောင်း၍ တစ်ပတ်ခန့်အကြာမှာ သူတို့သုံးယောက်သား( သူရယ် ဂျိုးဇက် မိုးကြီး သုံးယောက်ဖြစ်ပြီး ပထမဦးဆုံးအခေါက်မှာ ဝန ဆိုတဲ့ကောင် မပါဖြစ်ဘဲ ပဲခူးဖက်ကို ခရီးလွန်နေချိန် ဖြစ်သည်။)

အမျိုးသမီးကြီး ပိုင်ဆိုင်သည့် တောင်ပေါ်ခြံတစ်ခုထဲမှာ အမျိုးသမီးအပါအဝင် သူတို့လေးယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဆုံခွင့်ရခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

နှစ်ရက်နှင့်နှစ်ညလုံးလုံး လေးယောက်သား အပျော်ကျုးကြပြီး အောကားတွေအတူကြည့်ကြ စားကြသောက်ကြ လိုးကြနှင့် တစ်ယောက်ချင်း ဝမ်းဘိုင်ဝမ်းရော နှစ်ယောက်တွဲ သုံးယောက်တွဲ သရီးဆမ်း ဖိုးဆမ်းရော အကုန်လိုးဖြစ်ကြသည်။ အမျိုးသမီးကြီး (သူမနာမည်က ဒေါ်နီနီမြင့်ဟု ခေါ်သည်။)

 မှာ အသက် ၄၅ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် ဖြိုးဖြိုးတောင့်တောင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်အလွန်လှပြီး တင်ရင်ပြည့်ဖြိုးဖွံ့ထွားကာ သူမပုံစံက ခပ်ဝဝဖိုင့်ဖိုင့် ဖြစ်သော်လည်း ရမ္မက်ထန်သူ ဖြစ်သည့်အလျောက် အပေးကောင်းလှပြီး ရှေ့ပေါက်ရော နောက်ပေါက် (သူမစောက်ပတ်နှင့် ဖင်စအိုပေါက်ကို ဆိုလိုသည်။) 

ပါမကျန် စေတနာအပြည့်နှင့် သူတို့အားလုံးကို လိုက်လျောပြီး လိုးခွင့်ပြုကြောင်း ငနက်ကျော် မြိန်ရည်ယှက်ရည်ပြောပြသည်။ 

သူမကို စိတ်ထအောင် သုံးယောက်သား တစ်လှည့်စီ ဘာဂျာကိုင်ပေးပြီး ရမ္မက်ကြွလာပြီဆိုတာနှင့် သူမကိုယ်တိုင် သူတို့တစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့လီးကို အပေါ်ကနေ ဦးဆောင်ပြီး တက်ဆောင့် လိုးပေးလေ့ ရှိကြောင်းကိုလည်း ပြောပြသည်။

မမကြီးလည်း သူပြောသမျှ စိတ်ဝင်တစား နားထောင်ပြီး သူမသိလိုသည်များကို တစ်ခုချင်းပြန်မေးသည်။

“နင်တို့ ကိစ္စ သူက ပိုက်ဆံပေးလား ”

“ပေးတယ် ဒါပေမယ့် အခြောက်မ ကျော်ကျော် ဆီကတစ်ဆင့် ပေးတာ … ဘာပဲပြောပြော ပိုက်ဆံထက် ကိုယ်စားချင်တာ စားရတာက ပိုတန်သေးတယ် မဟုတ်လား အမျိုးသမီးကို တစ်ညတစ်ည တစ်ယောက်လေးငါးခြောက်ချီ လိုးရတာ …စောက်ဖုတ်လည်းလိုးသလို ဖင်ပေါက်လည်းဆွဲတာပဲ ဖင်ပေါက်ကလေးက စူတင်းပြီး တအားစီးကြပ်ပြီးနေတော့ အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ် ”

“နက်ကျာ်ရယ် နင်အပြောကောင်းလို့ ငါတောင် ဖင်ခံချင်စိတ်ပေါက်လာပြီကွယ်”

ဆိုပြီး မမကြီးက …

“သူ့စောက်ပတ်ကျတော့ နင်တို့ တစ်နေကုန် လိုးနေကြတာနဲ့ ချောင်ချိမကုန်ဘူးလား ဟယ် …နင်တို့လီးက ကြီးကကြီးသနဲ့ ဟင်းဟင်း”

“ချောင်တယ်လို့တော့ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဒါပေမယ့် အပေါက်ဝ တအားမကျယ်ဘဲ အနေတော်ကလေးပဲ လီးအဝင်တော့ ချောကနဲချောကနဲ ဖြစ်တာပေါ့ မမစောက်ပတ်လိုပဲ လိုးလိုက်တာနဲ့ အရည်တွေရွှဲကနဲ ရွှဲကနဲ အိုင်ကျလာတာပဲ စောက်ရည်လည်း အထွက်ကြမ်းတယ် စောက်ရည်ချောနေရင် လိုးရတာ ဘယ်လောက်ကောင်းတယ် ဆိုတာ မမလည်း အသိပဲမဟုတ်လား”

‘ဟင်း ဟင်း မမက စောက်ရည်အထွက်ကြမ်း လို့လား မောင်လေးရဲ့”

“ကြမ်းတယ် ဘယ်မိန်းမမဆို အလိုးခံရပြီဆိုတာနဲ့ စောက်ရည်တော့ ထွက်ကြတာချည်းပဲ မဟုတ်လား မမရဲ့ စိတ်ထန်ရင်ထန်သလို အရည်လည်း သန်မှာပဲ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ရွှဲလေကောင်းလေ ဒါမှ အားရပါးရ လီးတစ်ဆုံး ထည့်လိုးလို့ရမှာလေ”

“အေပေးလေး ဒါကြောင့် ငါ့ကိုလည်း တစ်ချိန်လုံး စောက်ပတ်မှုတ်ပြီး ဆွပြီးရင်းဆွပေးနေတာဖြစ်မယ် ကဲ ပြောပါ နောက်တော့ရော ထပ်တွေ့ဖြစ်ကြသေးလား”

“အင်း နောက်တစ်ခါတော့ သူ့အိမ်မှာပဲ …ဝန ပါလာတော့ ကျွန်တော်တို့ လေးယောက် လူစုံသွားတယ် သူလည်း တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘဲ အဖော်မိန်းမတစ်ယောက်ပါ အတူရှိနေတယ် သူ့ထက်အသက်နည်းနည်း ပိုငယ်တယ် ချောလည်းချောတယ် … အဲဒီနေ့ကတော့ လေးယောက်နဲ့ နှစ်ယောက် တစ်နေကုန်ပဲ… 

ဟိုအမျိုးသမီးနာမည်က ချိုသက်တဲ့ …တကယ်လုပ်ကြရော အဲဒီမိန်းမက ဏှာပိုပြင်းပြီး သမ္ဘာလည်း ပိုရင့်တယ်နဲ့တူတယ် သူ့အဖုတ်က လိုးလေချောင်လေ လီးဘယ်လောက်ကြီးကြီး ဝင်ဆန့်တဲ့စောက်ဖုတ်ပဲ ဖင်ခံတာများ လက်လန်တယ် သူ့ဖင်ပေါက်က ပါကင်ပွင့်ပြီးသား မမရဲ့ … 

ဘယ်နှစ်ယောက်လောက် လိုးပြီးထားသလဲတောင်မသိဘူး ကျွန်တော်ရယ် ဝနရယ် သူ့ကိုလိုးပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့မိုးကြီးက ဒေါ်နီနီမြင့်ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးတာ …

လေးယောက် အပြိုင်အဆိုင် ဝိုင်းဖြုတ်တာပေါ့ နောက်ဆုံး သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ဖင်ကိုချည်း လေးယောက်သား ပတ်ဆော်ကြတော့ အမျိုးသမီးတွေလည်း ဖင်ကျိန်းပြီး လက်မြှောက်အရှုံးပေးရတော့တယ်လေ … ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

ဒီအချိန်ရောက်မှ မမကြီး ငနက်ကျော်ကို အရေးကြီးသည့်စကားပြောသည်။ 

ယခုအပတ် လကုန်ရက်နှင့်တိုက်ဆိုင်နေပြီး ရုံးလုပ်ငန်း စစ်ဆေးရေးကိစ္စရပ်များအတွက် နယ်ဆင်းဖို့လည်း ရှိနေသဖြင့် သူမယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးမင်းမောင်တစ်ယောက် ရုံးကနေ အိမ်ကို တော်ရုံနှင့် ပြန်လာနိုင်ဦးမှာမဟုတ်ကြောင်း သုံးရက်လေးရက်လောက် ကြာမည်ဖြစ်၍ အချိန်ရကြောင်းပြောပြသည်။

ငနက်ကျော်လည်း …

“ဟာ မမ ကြီး စောစောစီးစီး ဘာဖြစ်လို့မပြောလဲ ဒါဖြင့် ညဖက်တွေ့ဖို့လည်း အိုကေတာပဲ ကျွန်တော် စီစဉ်စရာရှိတာ သွားစီစဉ်လိုက်မယ် ”

“နေဦး မမပြောတာနားထောင်ဦး မမလည်း စဉ်းစားထားတာရှိပါတယ် …မမအနေနဲ့က မင်းတို့နဲ့ အိမ်မှာ ဒီလိုမျိုး ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း တွေ့ကြတာထက် ခြံထဲမှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားပြီးတွေ့တာက လုံလည်းလုံခြုံ ပိုပြီးတော့လည်း အဆင်ပြေလိမ့်မယ်လို့ ယူဆတယ် ဒီမှာက ဘာပဲပြောပြော ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာရှိသေးတယ် …

မတော် တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားမြင်သွားရင် မမအတွက် ဘယ်လိုမှ မကောင်းနိုင်ဘူး မင်းတို့ နေတဲ့ အနောက်ကွက်သစ်ထဲက မမခြံမှာ မနှစ်က အလုပ်လုပ်သွားတဲ့ ခြံစောင့်ဦးသူတော်မိန်းမ မစန်းခင်ကို သိတယ်မဟုတ်လား …

ဟို အသားဖြူဖြု ဖင်အိုးကြီးကြီးနဲ့ ကောင်မလေ သူနဲ့သူ့ခယ်မ လှလှရီကိုပါ အကျိုးအကြောင်းပြောပြီး နှစ်ယောက်လုံးကို အဖော်ခေါ်ပြီးသွားချင်တယ် ဒီဟာမ နှစ်ကောင်စလုံးက မမအတွင်းလူတွေ … ဒီတော့ မင်းလုပ်ရမှာက … ”

မမကြီး သူ့အနားကပ်ပြီး လုပ်ရမည့်ကိစ္စကိုပြောသည်။ ဖြစ်နိုင်မည်ဆိုလျှင် မစန်းခင်ကို ဒီညတွင်းချင်း မိမိအိမ်သို့ ခေါ်လာစေချင်ကြောင်း မမကြီးအမှာရှိသည် ခြံဆင်းမည့်ကိစ္စ အရေးတကြီးတိုင်ပင်စရာရှိလို့ ဆိုပြီး နက်ကျော်ကိုယ်တိုင် သူမတို့လင်မယားကို အသိပေး ပြောဆိုကာ ခေါ်လာခဲ့ရမည့်အကြောင်း ပြောပြီး …

“ရော့ ဒီမှာ စန်းခင်ကို တစ်ရာသီစာအတွက် စရံငွေငါးသောင်း ကြိူပေးခဲ့လိုက် သူ့ယောက်ျားလက်ထဲ သေသေချာချာထည့်ပေးခဲ့ ဒင်းလင်သူတော်က နာမည်သာသူတော် အရည်ကြိုက်တာလည်း နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ကောင်ဆိုတော့ အရည်ဖိုးအတွက် မပူတော့ဘဲ မယားကို ငါ့ဆီ ချောချောမောမောလွှတ်လာမှာ မမကြီးမှာလိုက်တယ် လို့သာ ပြော ကြားလား”

ဆိုပြီး နက်ကျော်ကို ငါးထောင်တန်တစ်ထပ် ထုတ်ပေးပြီး ပြောဆိုရမည်စကားကိုပါ အသေအချာမှာကြားလိုက်သည်။ နက်ကျော်က …

“သူ့ ခယ်မဆိုတာကရော ဒီကို အပါခေါ်လာခဲ့ရမလား ”

“အိုး ဒါတော့ သူ့အပိုင်း သူ့ဖာသာသူ အဆင်ပြေအောင် စီစဉ်လိမ့်မယ် အဓိက သူပါလာဖို့ပဲ ခယ်မပါဆိုရင် မင်းတော့ ဒီည သိပ်ချောင်မှာ မဟုတ်ဘူး ဟင်းဟင်း ဟင်း မမ သူ့ကို ဘာအတွက်နဲ့ ခေါ်တယ်ဆိုတာ မင်းသိဖို့တော့ ကောင်းတယ် နက်ကျော်”

နက်ကျော်လည်း ဒီတော့မှ မျက်နှာကြီးဝင်းကနဲဖြစ်ကာ စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်ရင်း …

“ဒါဖြင့် ဆေးတော့ ကြိုသောက်ရဦးမှာပဲ ကျွန်တော် သူ့နဲ့သိပ်မရင်းတော့ အနေအထားသိပ်မသိဘူးဗျ ဟဲ ဟဲ ”

“အင်းပါ မင်းက အလှမ်းကျော်ပြီး မြို့မှာကျင်လည်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ ကိုယ့်အနီးအနားက ဟာတွေအကြောင်း ဘယ်သိပါ့မလဲ မမ တာဝန် ထားပါ မင်းကို သူနဲ့ ကောင်းကောင်း မိတ်ဆက်ပေးပါ့မယ် မမမှာတဲ့အတိုင်းသာ တစ်သွေမတိမ်းပြောလိုက်”

“ကောင်းပါပြီ မမရာ ကျေးဇူးကြီးလှပါပေ့”

နှစ်ယောက်သား ရေအတူချိုးရင်း ရေချိုးခန်းမှာ တစ်ချီထပ်ဆွဲကြသည်။ မမကြီးကပဲ နက်ကျော်အပေါ်ကနေ တက်လုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ 

ကိစ္စပြီးသွားတော့ အမောပြေအောင်အနားယူနေကြပြီး အရက်အနည်းငယ်သောက် အဆာပြေညနေစာ အတူတကွစားသောက်ပြီးမှ နက်ကျော်ကို ပြန်လွှတ်လိုက်ကာ မမကြီးက အိမ်ကနေပဲ စောင့်နေလိုက်ပါသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ ပိုမိုပျော်စရာကောင်းသည့် ညလေးတစ်ညကို ကြုံတွေ့ရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း အသီးသီးတွေးပြီး ရင်ခုန်နေမိကြတာအမှန်ပင်။

................................................................................................

ည ၇ နာရီလောက်ကျမှ နက်ကျော်တစ်ယောက် မစန်းခင်ကိုခေါ်ပြီး အိမ်ကိုရောက်လာသည်။

မစန်းခင်ဆိုတာ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်အရွယ် အသားဖြူဖြူ အရပ်မနိမ့်မမြင့် ရုပ်ရည်အားဖြင့် အလုပ်ကြမ်း သမားပီပီ တော်တန်ရုံသနပ်ခါး ပါးကွက်ကြား လိမ်းကျံကာ အိမ်နေအဝတ်ခပ်နွမ်းနွမ်း ဆံပင်ဖိုသီဖတ်သီ ဖြစ်သလိုစည်းနှောင်ထားပြီး 

မျက်လုံးအစ်အစ် နှာတံလေးမပေါ့်တပေါ် ပါးကလေးခပ်ဖောင်းဖောင်း နှုတ်ခမ်းထူထူတွဲတွဲနှင့် ရွက်ကြမ်းရေကြို အဆင့်မျိုးလောက်သာ ရှိပေမယ့် ဆုံတော့တောင့်လွန်း ဖြိုးလွန်းပြီး ရွှေရင်ထွားထွား တင်ပဆုံသားကြီးများ အိအိကားကားနှင့် အမျိုးသားများကို တစ်နည်းတစ်ဖုံ ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းရှိသူ အမျိုးသမီးတစ်ဦးပဲဖြစ်သည်။ 

သူမမျက်လုံးအစ်အစ်ကလေးနှင့် ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုများ ကြည့်လိုက်လျှင် ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းထက် အောက်ပိုင်းကိုသာ အဓိကထားပြီး စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်လေ့ရှိသူပင်ဖြစ်သည်။

နှစ်ယောက်သား ခုမှစတွေ့တာဖြစ်ပေမယ့် နက်ကျော်ကို အရောတဝင်နှင့် စကားတပြောပြော ရယ်ရွှန်းပတ်ရွှန်းလုပ်ကာ အတူတကွ လျှောက်လှမ်းလာကြတာ တွေ့ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို အိမ်ထဲခေါ်သွင်းလိုက်ပြီး မမကြီးက …

“စန်းခင် ခြံတံခါးတွေ ပြန်ပိတ်လိုက် ပြောစရာရှိလို့ ”

ဆိုပြီးပြောကာ အိမ်ထဲလှမ်းဝင်လာခဲ့ရင်း နက်ကျော်ကို အနောက်ခန်းထဲ ခဏရှောင်နေဖို့ မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။

စန်းခင် ခြံနှင့် အိမ်မကြီးဝင်ပေါက် တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်ပြီး မမကြီးဆီရောက်လာတော့ သူမက …

“ညည်း သူတော့်ကို အသေအချာပြောခဲ့ရဲ့လား သူခွင့်ပြုလား … ပိုက်ဆံတွေရော ”

ဟုမေးလိုက်ရာ …

“ပြောခဲ့ပါတယ် မမကြီးရဲ့ ခွင့်မပြုဘဲနေမလား …သူ့အတွက်လည်း တစ်ပတ်စာဝယ်ပေးပြီး ငွေတွေလည်း တစ်ပြားမကျန် အကုန် အပ်ခဲ့တာပဲ ရိက္ခာသာအပြည့်ရလို့ကတော့ မယားကိုရှိတယ်လို့တောင် ထင်တဲ့အမျိုးမှမဟုတ်တာ ဟင်းဟင်း မမကြီး ဘာခိုင်းချင်လဲ မနက်သွားဖို့လား ”

“မနက်တော့ မဖြစ်ဘူး တို့နှစ်ယောက် သုံးလေးရက်စာ စားသောက်စရာတွေ ဝယ်ရခြမ်းရဦးမယ် ညည်းဟာမလေးလည်းပြောလိုက် သန်ဘက်ခါသွားမယ် လိုက်ခဲ့လို့ … ”

“လှရီလား ဖြစ်ပါတယ် သူ့ကို ကျွန်မကိုယ်တိုင် ခေါ်လာလိုက်မယ် အမေတို့ဆီမှာလည်း ဒင်းက လူပိုလိုဖြစ်နေတာ”

“ညည်းနဲ့တော့ အတွဲညီသားပဲ မဟုတ်လား ဟင်း ဟင်း … ခုက ခြံအတွက် လိုအပ်တာလေးတွေ ဝယ်ဖြည့်ထားပြီး လာမယ့်လဆန်းရက် အလုပ်ဆင်းချိန် အားလုံးအသင့်ဖြစ်ဖို့ ပြင်ဆင်ထားရတော့မှာ ဒီနှစ်က မနှစ်ကထက် အသီးထွက်နှုန်း ပိုမှဖြစ်မှာ စရိတ်စကတွေက ခါတိုင်းနှစ်ကနဲ့မတူဘဲ တဖြည်းဖြည်းတက်လာတာ ညည်းသိတဲ့အတိုင်းပဲ”

“ထိုင်း သုံးမျိုးစပ် (ဓာတ်မြေသြဇာကိုဆိုလိုသည်) ပဲ သုံးဦးမလား မမ တရုတ်ရော ဘယ့်နှယ်လဲ”

“ဒီလိုပဲ ရောသုံးရမယ် တရုတ် သုံးတော့ ကုန်ကျစရိတ်သက်သာတာပေါ့ စူပါနဲ့ပိုတက်လည်း မနှစ်ကလက်ကျန် သိပ်မရှိတော့ဘူး လျောင်စိန့်ဆိုင်ကို ကြိုမှာထားရမယ် …အဲဒါထားလိုက်ဦး …ကောင်မ ညည်းကိုပြောစရာ ကိစ္စတစ်ခုရှိတယ်”

“…… …… ”

“…… …… ”

အမျိုးသမီးနှစ်ယောက် ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး မမကြီး အခြေအနေအလုံးစုံကို ဖွင့်ပြောပြလိုက်သည်။ မမကြီးစကားကိုနားထောင်ရင်း မစန်းခင်မျက်နှာ ပြုံးစိစိကလေးဖြစ်လာကာ မျက်လုံးအစ်အစ် ကလေးထဲကနေ အရောင်တလက်လက် တောက်ပ လာသလိုပင် ထင်ရလေသည်။ 

သူနှင့်အတူလာခဲ့သော နက်ကျော်ပုံစံကို စိတ်ထဲပြေးမြင်လိုက်မိရင်း ရင်ထဲမှာ ငုပ်လျှိုးနေသော ရမ္မက်စိတ်က ဟုန်းကနဲ ထတောက်လာသလိုကြီး ခံစားလိုက်ရခြင်းပင်။

“အဲဒါပဲ ညည်း ဒီည အိမ်ပြန်ဖို့တော့ ယောင်လို့မစဉ်းစားနဲ့ စီစဉ်စရာရှိတာ စီစဉ်လိုက်ရအောင်”

“စိတ်ချပါ အစ်မရယ် ကျွန်မနောက်ကြောင်းရှင်းပြီးသား အိမ်ကလူအတွက်လည်း မပူရဘူး သူလိုအပ်တာ ကျွန်မကြိုတင်ပြီး ဖြည့်ခဲ့ပြီးသား ဒီမလာခင်လေးတင် သောက်ရင်းစားရင်း အခန်းထဲမှာ လက်ဆော့ ပေးလိုက်သေးတာလေ အဟင်း ဟင်း ဟင်း”

“ညည်းတော့ ထန်လွန်းတာ ငါသိပြီးသားပါ မိန်းမရယ် ဟင်း ဟင်းဟင်း ငါ့ကိုမညာနဲ့ မှန်မှန်ပြော ပြောစမ်း … ဒီပါးစပ်ကြီးနဲ့ သူ့ဟိုဟာကြီး စုပ်ပေးခဲ့သေးတယ် မဟုတ်လား ဟွင်း ဟွင်း”

“အယ် မမ … ဘယ် ဘယ်လိုသိ ခိ ခိခိ”

နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တွန်းထိုးပုတ်ခတ် ကျီစယ်နေမိကြရင်း မမကြီးလည်း သူတို့သုံးယောက် ကနေ့ည အတူတကွ ပျော်ပါးဖို့ရန်အတွက် မစန်းခင်ကိုပဲ အမြည်းလုပ်ပေးဖို့ စေခိုင်းလိုက်ကာ 

မမကြီးလည်း ငနက်ကျော်ရှိရာ အိမ်နောက်ခန်း ဖက်ဆီ ထွက်လာခဲ့သည်။ငနက်ကျော်နှင့်မမကြီးတိူ့နှစ်ယောက် အိပ်ခန်းထဲမှာရှိနေစဉ် မစန်းခင်အနောက်ကနေလိုက်ဝင်လာသည်။

သူမလက်ထဲမှာ အရက်ရော မြည်းစရာတွေပါ အသင့်။ လင်ဗန်းတစ်ခုထဲ အပြည့်အစုံ ထည့်ယူလာခြင်းဖြစ်သည်။ အမြည်းက အဆန်းတကြယ်တော့ မဟုတ်။

မနက်ကကျန်သည့် ကြက်ကြော်တွေ ပြန်နွှေးထားသည့် ကြက်ကြော်က တစ်ပန်းကန် မမကြီးရဲ့မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ဟောလစ်ပုလင်းတစ်လုံးနှင့် အသေအချာစိမ်နှပ်ထားသည့် သရက်ချဉ်ကို ကြက်သွန်အဖြူအနီ ဆီစိမ်းနှင့် သူမလက်စွမ်းပြ နယ်ဖတ်သုပ်လာသည့် သရက်ချဉ်သုပ်က တစ်ခွက် ပဲကြော်နှင့်ပုစွန်ခြောက်သုပ်က တစ်ခွက်စီ စသည်တို့ပဲဖြစ်သည်။ 

မစန်းခင်က အချက်အပြုတ် လက်ရာကောင်းဖြစ်၍လည်း မမကြီး၏စိတ်ချယုံကြည်ခြင်းကို ခံရသူဖြစ်သည်။

“လာ အတော်ပဲ စန်းခင် နင်ပါလာခဲ့လေ … ”

“ရပါတယ် မမရဲ့”

“မူရကီ လုပ်မနေနဲ့ လာ ထိုင်”

မမကြီး သူမကို မဲ့ရွဲ့ကာပြောပြီး သူမလက်ကိုပါ တစ်ခါတည်းဆွဲထားလိုက်သည်။

ဒီ့နောက်မှာတော့ …

သုံးယောက်သား အရက်တစ်ခွက်စီငှဲ့ပြီး သူမလက်ရာဖြစ်သော သရက်ချဉ်သုပ် ပဲကြော် ပုစွန်ခြောက်သုပ် ကြက်ကြော်တွေနှင့် အရသာရှိရှိ သောက်လိုက်စားလိုက် ရောက်တတ်ရာရာ စကားများပြောဆိုကာ ဟီလာတိုက်၍နေကြပြီး မမကြီးက ဗွီဒီယိုကြည့်ကြမည် ဟုဆိုကာ အောက်စက်ထဲကို အောခွေတစ်ခွေထည့်ပြီး သုံးယောက်သား အတူထိုင်ကြည့်ကြသည်။ 

အမေရိကန် အောကား(အပြာကား) ဖြစ်ပြီး နီဂရိုးလူထွားကြီးများနှင့် အဖြူမအငုံးကလေးတွေ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာလုံးတီးချွတ်ကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ကာမစပ်ယှက်ပျော်ပါးကြသည့် ဇာတ်ဝင်ခန်းများဖြစ်ရာ 

စုတ်ခန်းမှုတ်ခန်းတွေ ဖောဖောသီသီ လိင်တူလိင်ကွဲ လိုးခန်းဆောင့်ခန်းတွေ လှိုင်လှိုင်ကြီး ထည့်သွင်းရိုက်ကူးထား၍ သုံးယောက်စလုံး ဗွီဒီယိုကြည့်ရင်း ရမ္မက်စိတ်တွေ အသည်းအသန် ထကြွလာကြလေသည်။ နက်ကျော်လည်း ပေါင်ကြားထဲကလီးကြီးက မဟားဒရား တောင်မတ်လာပြီဖြစ်သည်။

မမကြီးနှင့်နက်ကျော်က ဘေးချင်းကပ်ရက် စုပ်နေကိုင်နေကြပြီ။ မမကြီးလက်က နက်ကျော်လီးကို ဆုပ်ညှစ်ပွတ်သပ်လာသလို နက်ကျော်လည်း သူမခါးကိုဖက်ကာ ပေါင်ကြားထဲ လက်ထည့်နှိုက်ပြီး လက်ဆော့ခြေဆော့လုပ်လာသည်။ 

သူတို့ရဲ့အခြားတစ်ဖက်မှာ သီးခြားထိုင်နေသည့် မစန်းခင်ကိုပါ နက်ကျော် သူ့အနားလာခဲ့ဖို့ခေါ်လိုက်ကာ မစန်းခင်လည်း အသာတကြည်ပင်ထလာတာနှင့် နက်ကျော် သူမခါးကလေးအသာဖက်၍ ဗြုန်းကနဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်ရာက မစန်းခင်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါသည်။

ထို့နောက်မှာတော့ မမကြီးတစ်ဖက် မစန်းခင်ကတစ်ဖက်နှင့် ငနက်ကျော်တစ်ယောက် အောကားလည်းကြည့်ရင်း လီးကတောင်တောင်နှင့် နတ်ပြည်များ ရောက်နေသည်သို့ပင် မှတ်ရတော့သည်။

“စန်းခင်”

“ရှင် မမ”

“နင် ဒီလိုကား အမြဲမကြည့်ဘူးလား စိတ်ရော ထမလာဘူးလားဟင်”

“မမကလဲ အမြဲတော့ ဘယ်ကြည့်မှာလဲ ဟိုကောင်မ လှရီ အခွေယူလာမှ နှစ်ယောက်သားကြည့်ရတာ”

“သူတော်နဲ့နှစ်ယောက်တည်း မကြည့်ဘူးလား”

“မမလူ ငမူးက ဘာအသုံးကျလို့လဲ ကိုယ့်မိန်းမချင်း ပွတ်နေတာကမှ တော်သေးတာ ဟွင်း”

“ချွတ် အင်္ကျီရောထမီရော ချွတ်လိုက်တော့ အမိ ညည်းနဲ့လှရီ ပွတ်တာထက် သာစေရမယ်အေ ဟင်းဟင်း ဟင်း”

“အို မမကလဲ ဟင့် ဟင့် ဟင့် ”

…… ……

နှစ်ယောက်သား လုံးထွေးသွားကြသည်။ လီးတောင်ပြီးဖြစ်သည့် နက်ကျော်လည်း သူမတို့နှစ်ယောက်အကြားမှာ ပွဲကြည့်ပရိသတ် လုပ်နေကာ သူ့လီးတဆွဆွနှင့် ဂွင်းရိုက်နေသည်။ မိန်းမနှစ်ယောက်ကလည်း သူ့လီးငပဲကြည့်ရင်း အချင်းချင်းပွတ်နေသည်။

နောက်ပိုင်း သုံးယောက်သား တစ်ညဉ့်တာ ဖြစ်ပျက်သမျှ အဖြစ်အပျက်တွေကိုတော့ဖြင့် ဤစာလေးမည်ကို ထောက်ရှုခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်စဉ်အစအဆုံးကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်တစ်တစ်ခွခွ ထုတ်လှစ်ဖော်ကျူး ရေးသားခြင်းမပြုတော့ဘဲ ဤနေရာမှနေ အကျဉ်းရုံး၍သာ ဖော်ပြသွားတော့မည် ဖြစ်သည်။

ရာဂတပ်မက်နှစ်ခြိုက်မှုအားကြီးသည့် အမှောင်ကြိုက်သူ ကာမဂုဏ်လောကီဘုံသားများပီပီ သူတို့သုံးယောက်ပေါင်းလောင်းကျော်မှုက ရှင်းသန့်ကြည်စင်မှုကင်းမဲ့သည့် ကိလေသာအညှီအဟောက်အတိ ဖုံးလွှမ်းသော အသွေးအသားရမ္မက်တို့ ပြွန်းတီးယှက်နွယ်ရာ လူ့ဘုံခန်းဝါမှ လူပီသလွန်းသူတို့၏ ဇာတကအစစ်အမှန် ဖြစ်ရပ်မှန်တစ်စိတ်တစ်ဒေသဟုသာ ညွှန်းဆိုရတော့မည် ဖြစ်သည်။

မမကြီး၏ နေအိမ်အိပ်ခန်းထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှင်လင်ရှိမယားများဖြစ်ကြသော မစန်းခင်နှင့်မမကြီးတို့နှစ်ယောက်သား ငနက်ကျော်၏ နဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တစ်ယောက်စီနေရာယူပြီး တစ်ညဉ့်တာကာလပတ်လုံး သုံးယောက်သား သူနိုင်ကိုယ်နိုင် ချစ်ခန်းတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ဖွင့်လျက် 

သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေဟု ဆိုရမည့် ကာမပင်လယ်ရေကြီးကို သူတို့သုံးယောက်သား အတူတကွ အငမ်းမရသောက်သုံးကြလျက် ရှိနေလေတော့၏။

မစန်းခင်လည်း သူသိပ်အထင်တကြီးမရှိလှသည့် တစ်ရပ်တည်းနေ လူပေလူလွင့်တစ်ယောက်ဖြစ်သော ငနက်ကျော်၏ ရာဂရမ္မက် ရေယာဉ်ကြောထဲမှာ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ စုန်းစုန်းကြီးလိုက်ပါ မျောလွင့်ရင်း တဏှာပေမဦးဆောင်သည့် ဖိုနှင့်မအထိအတွေ့နွံထဲဝယ် အဆုံးမရှိ နစ်မွန်းပျော်မွေ့လျက်သာ ရှိနေပေသည်။

ကာမစိတ်ကြွဆေးများ မပြတ်မှီဝဲပြီး မိန်းမသားနှစ်ယောက်၏ကာမကို တစ်လှည့်စီ လိုသလောက် သုံးဆောင်ခံစားခွင့်ရနေခဲ့သော ငနက်ကျော်၏ဘဝကား သာယာဖြောင့်ဖြူးခြင်းအတိလို့သာ ဆိုရပေချိမ့်မည်။

ငနက်ကျော်၏ ကြီးမားသန်စွမ်းလွန်းသည့် လိင်တန်ဆာကြီးကို မမကြီးက မက်မက်စက်စက်စုပ်လိုက် မစန်းခင်က အားပါးတရ ငုံခဲ နှုးဆွလိုက်နှင့် သူမတို့နှစ်ယောက် ပြဲပြဲကားကားလဲလျောင်းပေးထားသည့် 

ပေါင်တန်ကြီးများကြားမှ ဖောင်းဖောင်းရွရွရှိလှသော အင်္ဂါဇပ် (စောက်ပတ်) ကြီးနှစ်ခုကိုလည်း ငနက်ကျော်က တစ်လှည့်စီ နမ်းလိုက်ယက်လိုက် နှူးဆွကလိလိုက်လုပ်ကာ 

စိတ်တကြွကြွနှင့် မယားနှစ်ယောက်ကို အလဲအလှယ်လုပ်ကာ သွက်သွက်လက်လက်ကြီး ဆန္ဒလိုအင်ပြည့်မြောက်အောင် ကျားကုတ်ကျားခဲ အားထုတ်ကြိုးပမ်း ဆက်ဆံပေးနေလျက် ရှိလေသည်။

မမောမချင်း လုပ်သည်။ မောလျှင်နားသည်။ သောက်စားကြသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ရော သူပါ အရက်အလွန်အကျွံသောက်ပြီး မူးမူးရူးရူးနှင့် ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကြလေသည်။ 

လိုးရတာလည်း လီးရောစောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်တွေပါ ထူပူကုန်သည်အထိပါပေ။ မစန်းခင်အဖို့လည်း ယခုမှပင် စတင်တွေ့ဆုံဆက်ဆံခွင့်ရသော ငနက်ကျော်၏လီးကြီးက သူမထင်မှတ်ထားသည်ထက် ပိုကြီးပြီး ကြာရှည် လိုးနိုင်စွမ်းလည်း ရှိနေပြန်သဖြင့် လင်ဖြစ်သူ ကဇော်သမားသူတော်ထက် အဆများစွာသာလွန်နေ၍ စိတ်ထဲကကြိတ်ပြီး နှစ်ထောင်းအားရ ကျေနပ်ခြင်းကြီးစွာ ဖြစ်မိပေသည်။ 

နက်ကျော်လည်း သူမစောက်ပတ်ကိုရော ဖင်ကိုပါ လေးချီငါးချီလောက်ဆော်ပြီး မမကြီးကိုတော့ တစ်နေ့ခင်လုံး အားရအောင်လိုးပြီးဖြစ်၍ သူ့လီးကိုသာ တွင်တွင်စုပ်ခိုင်း မိန်းမချင်းစောက်ပတ်ပွတ်ခိုင်းမှုတ်ခိုင်းရင်း သူ့အတွက် အသစ်စက်စက်လို ဖြစ်နေသည့် မစန်းခင်တစ်ယောက်တည်းကိုသာ မဲပြီး အသားကုန်လိုးပေးလိုက်သည်။

မိုးသောက်ရောင်နီ လာတော့မှသာ သူတို့ကိစ္စပြီးကြတော့သည်။နောက်တစ်နေ့နံနက်ကျတော့ နက်ကျော်ကို ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။

သူမတို့နှစ်ယောက် လိုအပ်သည်များကို ဈေးထဲသွားဝယ်ခြမ်းပြီး ခြံထဲဝင်ဖို့ ပြင်ဆင်ကြကာ မစန်းခင်လည်းအိမ်ပြန်ပြီး ယောင်းမဖြစ်သူ လှလှရီကို သွားခေါ်လာခဲ့သည်။

လှလှရီက မစန်းခင်ဘက်တော်သားပီပီ သူမဘယ်သွားသွား အကုန်လိုက်သူဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား မစန်းခင်လင်ဖြစ်သူ ကိုသူတော်နှင့်မှ ဆက်စပ်ပြီး သွေးသားတော်စပ်ကြသူတွေဖြစ်သော်လည်း မိန်းမသားချင်း လူမသိသူမသိ ပတ်သက်ဆက်ဆံမှု ရှိသူတွေမို့ စိတ်တူကိုယ်တူလည်း ရှိကြသည်ပင်။

 များသောအားဖြင့် လှလှရီက အစ်ကိုဖြစ်သူရဲ့နေအိမ်မှာ လာရောက်နေထိုင်ပြီး မရီးတော်သူမစန်းခင်နှင့် အမြဲတစေ တပူးတွဲတွဲလုပ်ကာ တွတ်ထိုးနေ တတ်လေ့ရှိပါသည်။ တစ်ပတ်ဆယ်ရက် လောက်သာ သူ့အမေအိမ်ကို ပြန်သည်။

လှလှရီက အသက် ၂၃ နှစ်အရွယ်ခန့်ရှိပြီး အပျိုစစ်တော့မဟုတ်။ တစ်ခုလပ် လင်ကွဲမကလေးဖြစ်သည်။ သူမ ၁၈ နှစ်သမီးအရွယ် လောက်က အဝေးပြေးကား မောင်းသည့် ဒရိုင်ဘာတစ်ယောက်နှင့် ခိုးရာလိုက်ပြေးကာ လင်တစ်ယောက်ရဖူးပေမယ့် တစ်နှစ်မပြည့်ခင် ကွဲသွားပြီး နောက်ထပ်လင်မယူဘဲ ရည်းစားထည်လဲတွဲကာ ဘဝကို ပျော်ပျော်ကြီး ဖြတ်သန်းနေထိုင်သူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

 ကြိုက်တဲ့လူတွေ့ရင် ကုန်းမည်။ လီးနှင့်ကြုံတွေ့ဖူူးပြီး ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး နှစ်သက်ခံစားဖူးသူပီပီ ယောက်ျားတစ်ယောက်ယောက်နှင့် ထပ်မံအလိုးခံဖို့ရာ လုံးဝဝန်မလေးသူပင် ဖြစ်သည်။ 

ရုပ်ရည်လေးလည်း ချောသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား ကျစ်လျစ်သွယ်လျ ကြော့ရှင်းလှပကာ အသားခပ်ညိုညို အရပ်မနိမ့်မမြင့် ခါးသေးရင်ချီ ပဒုမ္မနီဆိုသော စာဆိုနှင့်အညီ ရွှေဘိုကြိုက် ခေါ် ပေါင်တံရှည်အမျိုးအစား မိန်းမလှကလေးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သျှတ္တရကျမ်းလာ ယောက်ျားသားတို့ အထူးနှစ်ခြိုက်မည့် ကိုယ်နေဟန်ထား ရှိသူကလေး လည်း ဖြစ်ပေသည်။

မမကြီးနှင့်လည်း တော်တော်ကလေး ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှုရှိသည်။ မမကြီး ခြံထဲဝင်သည့် ရာသီချိန်မျိုးမှာ မရီးဖြစ်သူမစန်းခင်နှင့်အတူ လိုက်ပါလာလေ့ရှိပြီး 

အလုပ်တွေအတူဝိုင်းလုပ် အလုပ်သမားတွေ စားသောက်ဖို့ ဝိုင်းဝန်းချက်ပြုတ်နှင့် ညအိပ်တော့လည်း သုံးယောက်သား မမကြီးရဲ့ခြံထဲက အုတ်တစ်ပိုင်းသစ်တစ်ပိုင်း တည်းခိုအိမ်ကလေးအား ဘန်ဂလိုအမှတ်နှင့် တစ်ယောက်ရင်ငွေ့ တစ်ယောက်လှုံပြီး ဆန္ဒအာသာဖြေဖျောက် အပျော်ရှာလေ့ ရှိကြသူတွေဖြစ်သည်။

နက်ကျော်ပြန်ရောက်လာတော့ သူနှင့်အတူ ယောက်ျားပျိုတစ်ယောက်လိုက်ပါလာပြီး ထိုသူကတော့ သူပြောပြောနေသည့် သူ့ဘော်ဒါရင်း ဝနဆိုသူဖြစ်သည်ဟု သိရသည်။ 

လက်မောင်းနှစ်ဖက်မှာ တက်တူးခေါ် ဆေးမင်ကြောင်အပြည့် ထိုးထားပြီး ဆံပင်ရှည်ရှည် ပိန်ပိန်ပါးပါးဖြစ်ကာ သူ့မျက်လုံး များကတော့ သိန်းစွန်ငှက် တစ်ကောင်လို စူးရှမှုရှိသည်ကို မမကြီး သတိထားမိ လိုက်သည်။ 

လူကသာ ခပ်ပိန်ပိန်ပေမယ့် သူ့ထဲမှာ မိန်းမတွေ ကျလောက်စရာ အရည်အချင်းတစ်ခု ဒါမှမဟုတ် ကောင်းကွက်တစ်ခုခု တော့ ရှိရမည်လို့လည်း မမကြီးတစ်ယောက်တည်းတွေးပြီး ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။ 

မမကြီးနှင့် မိတ်ဆက်ပေးပြီး သူက မိုးကြီးနှင့် စောဂျိုးဇက်ကို နောက်မှပြန်ခေါ်မည် ဆိုပြီး မမကြီးတို့ခြံထဲဝင်ချိန် လိုအပ်တာတွေ ဝိုင်းကူသယ်ဖို့ ဝနကိုပါ အဖော်အနေနှင့် ခေါ်လာတာ ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသည်။

ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီငှားပြီး အိမ်ကနေထွက်လာရာ မမကြီးနှင့်လှလှရီကတစ်စီး ဟင်းလျာအတွက်ဝယ်ယူလာသည့် အသားငါး အသီးအရွက် အထုပ်အပိုးများနှင့် မစန်းခင်ကို ဆိုင်ကယ်တစ်စီးစီးစေလိုက်ကာ သူမက နက်ကျော်နှင့်ဝနကို ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ပေးပြီး စိုက်ပျိုးရေးပစ္စည်းရောင်းသည့် 

လျောင်စိန့်ဆိုင်မှာ ဓာတ်မြေသြဇာဖိုးအတွက် စရံငွေဝင်ပေးရင်း ဒီနှစ် ပျိုးစိုက်ထားသည့် အပင်သစ်တွေ အတွက် အပင်အားသန်ကြီးထွားစေသည့် (Vegetative growth) နိုက်ထရိုဂျင် (N) ကဲသော ၂၅း၅း၅ ဒါမှမဟုတ် ၃၈း၆း၆ ကဲ့သို့သော ကွန်ပေါင်းတစ်မျိုးမျိုး အစမ်းသဘော လေးငါးအိတ်ပေးလာခဲ့ဖို့နှင့် ပျိုးပင်ငယ်ဆေးဖျန်းဖို့အတွက် ကယ်လ်စီပလပ်နှင့် ဘိုစတာဟော်မုန်းဆေးများပါ လမ်းကြုံဝယ်ခဲ့ပေးရန် စေခိုင်းကာ သူတို့ကို နောက်မှ ခပ်ခွာခွာလိုက်လာဖို့ အသေအချာ မှာထား ခဲ့လိုက်သည်။

မမကြီးတို့သုံးယောက် ခြံရောက်ပြီး လူမနေတာ လေးငါးလကြာပြီဖြစ်သော အိမ်ငယ်လေးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ရေမိုးချိုးပြီး မစန်းခင်နှင့်လှလှရီက နေ့လည်စာအတွက် အသားတုံးတွေ ခုတ်ထစ်ကြော်လှော် ချက်ပြုတ်နေကြပါသည်။

 မမကြီးလည်း အေးအေးဆေးဆေး အနားယူရင်း ခြံထဲကို ဟိုနားဒီနား လိုက်လံလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုကာ ရှေ့ဆက်လုပ်ရမည့် အလုပ်တွေ အတွက် စိတ်ထဲကနေ ကြိုတင်စဉ်းစား အကွက်ချနေမိသည်။

သူမအလုပ်က ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ အပူတစ်ပြားသားမှ မပါဘဲ သူမတစ်ယောက်တည်းရဲ့ အပူတွေချည်း သက်သက်သာ ဖြစ်ပေသည်။ 

မမကြီးကား ယောက်ျားအားကိုးသော မိန်းမမဟုတ်ပါ။ သူ့ဆီက လခ တစ်ပဲခြောက်ပြားထက် သူမ၏ မိဘလက်ငုပ်လက်ရင်း ဖြစ်သော စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းကိုသာ အပတ်တကုပ်ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ပြီး ခြိုးခြံချွေတာစွာဖြင့် တစ်ဘဝစာဖူလုံအောင် စုမိဆောင်းမိရှိလာခဲ့သူပီပီ လင်ကိုလည်း သိပ်ပြီး အထင်တကြီးမရှိလှဘဲ နင့်လမ်းနှင့်နင် ငါ့လမ်းနှင့်ငါ ဆိုဘိသကဲ့သို့ ဇနီးမောင်နှံနှစ်ယောက် ကိုယ့်သဘောနှင့်ကိုယ် မိမိတို့စိတ်သန်ရာ လျှောက်လှမ်းရင်း ဘဝကို လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာ ဖြတ်သန်းလာခဲ့ကြပေသည်။

သားသမီးမရသဖြင့်လည်း တချို့မိသားစုတွေလို သားရေးသမီးရေး နောက်ဆံတင်းစရာမလိုသလို နှစ်ယောက်သား ဘာအပူပင်မှလည်း မရှိကြပါချေ။

သိပ်မကြာလိုက်ပါ။

ချက်ရင်းပြုတ်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေကြသည့် မစန်းခင်နှင့်လှလှရီတို့ရှိရာ အိမ်နောက်ခန်းဆီကနေ မွှေးပျံ့သော ဟင်းလျာရနံ့များ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြီဖြစ်သလို သူမတိတ်တဆိတ် မျှော်လင့်စောင့်စားနေခဲ့သော နက်ကျော်နှင့်ဝနတို့ ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်လည်း ဆိုင်ကယ်စက်သံတဖုန်းဖုန်းနှင့် ခြံရှေ့ကို ရောက်ရှိလာကြလေသည်။၇။

ဓာတ်မြေသြဇာအိတ်နှင့် ရွက်ဖျန်းဟော်မုန်း အားတိုးဆေးပုလင်းတွေ စတိုခန်းထဲမှာ အသေအချာသိမ်းဆည်းနေရာချပြီး ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီသမားကို ငွေရှင်း၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ကာ သုံးယောက်သား အိမ်ထဲကို ဝင်လာခဲ့ကြသည်။

“မင်းတို့လည်း ပင်ပန်းသွားပြီး အခန်းထဲသွား အနားယူကြတာပေါ့ ”

“ဟာ ရပါတယ် အစ်မကလဲ ဒီလောက်က ဘာများပင်ပန်းလို့လဲ ဟဲဟဲ”

“စားစရာတွေ ကျက်နေပြီ နက်ကျော် ဝိုင်းစလိုက်ကြရအောင် ငါလည်း နင်တို့ပဲ စောင့်နေတာပဲ နင့်သူငယ်ချင်းဝနပါ ခေါ်ခဲ့လိုက်”

သုံးယောက်သား အခန်းထဲမှာပဲ အရက်ဝိုင်းလေး တည်လိုက်ကြသည်။ ဖန်ခွက်ထဲ အရက်ငှဲ့ထည့်ပြီး ရေခဲဆော်ဒါများရောစပ်ကာ သုံးယောက်သား တစ်ခွက်စီ သောက်လိုက်ကြသည်။ 

မမကြီးလည်း ဝီစကီအရက်ကို မသောက်စဖူးသောက်လိုက်ရ၍ လည်ချောင်းတစ်ခုလုံး ပူထူသွားပြီး ရေသန့်ဘူးကိုလှမ်းယူကာ ကပျာကယာမော့သောက်လိုက်ရသည်။ မစန်းခင်နှင့်လှလှရီ အမြည်းလာပို့ပေးတော့ သူတို့သောက်ဝိုင်းလေး ရေမီးအစုံဖြစ်ကာ ပိုစည်သွားသည်။

နက်ကျော် မစန်းခင်လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနားမှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။

“မစန်း လာပါ အတူတူသောက်လိုက်ရအောင် ”

“ငါ့ တစ်ကိုယ်လုံး နံစော်နေတာ နက်ကျော်ရာ ရေလေးဘာလေးချိုးပါရစေဦး ”

“ဒါဖြင့်လည်း ချိုးဗျာ မြန်မြန် ကြာရင် ရေချိုးခန်းအထိ လိုက်ခေါ်မှာနော် ”

“သတ္တိရှိရင် လိုက်ခဲ့လေ ဟင်း ဟင်း ”

“နေဦး အရှိန်ရအောင် သောက်လိုက်ဦးမယ် လိုက်ခဲ့မှာ မပူနဲ့”

သူတို့စကားပြောနေစဉ် မမကြီးကတော့ နက်ကျော်ဘော်ဒါ ဝနနှင့် သောက်ရင်းစားရင်း နှစ်ယောက်သား ကောင်းကောင်း လေပေးဖြောင့်နေကြပြီ။ မစန်းခင်ထွက်သွားပြီး မကြာမီ လှလှရီလည်း သူမအနောက်ကနေလိုက်ပါပြီး သူစိမ်းယောက်ျားတွေရှေ့ကနေ လှစ်ကနဲ အပြင်ကို လစ်ထွက်သွားသည်။

မီးဖိုရှေ့မှာ ချက်ပြုတ်ထားရတာကြောင့် မိန်းမသားပီပီ သူလည်းလှချင်ပချင် ရေမိုးချိုး ဖြီးလိမ်းပြင်ဆင်ချင်လှပြီလေ။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ထွက်သွားတော့ မမကြီးတစ်ယောက်တည်း ယောက်ျားသားနှစ်ယောက်နှင့်အတူ ကျန်ခဲ့သည်။

နက်ကျော် မမကြီးအနားကပ်လာပြီး …

“ရော့ မမ တစ်ခွက် အမြည်းယူဦးမလား ခွံ့ကျွေးမယ် ”

“အင်း ကြက်ကြော်ပဲပေး ”

နက်ကျော် ကြက်ကြော်တစ်ဖဲ့ ဖဲ့လိုက်ပြီး မမကြီးပါးစပ်ထဲ ခွံ့ပေးသည်။ မမကြီးလည်း သူ့ကိုပြန်ခွံ့ကျွေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် အကြည်ဆိုက်နေပုံကို မသိသလိုလုပ်ပြီး ဝနလည်း ကိုယ့်ခွက်ကိုကိုယ် မော့သောက်နေလိုက်သည်။ မမကြီးလည်း မနေပါ။

ဝနဖက်လှည့်လာပြီး …

“မောင်လေး ဝန ရော့ မင်းလည်း သောက်တာသောက် အမြည်းလေးလည်းစားဦး ”

မမကြီး သူ့အနားကို တိုးကပ်ကာ ကြက်ပေါင်တစ်ချောင်းကိုဖဲ့ပြီး ဝနပါးစပ်ထဲကိုခွံ့ကျွေးသည်။ ကိုယ်လုံးချင်းထိမိသွားပြီး သူမရင်သားအုံ အိအိကြီးတစ်ဖက်က ဝနလက်မောင်းတစ်ဖက်ကို လာရောက်ဖိမိသွားတာကြောင့် ဝနတစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲဖိန်းကနဲဖြစ်ပြီး သွေးတွေဆူလာသလိုတောင် ဖြစ်သွားရသည်။

“အဆင်ပြေလား ဝန မမခြံမှာနေတာ ပျော်ရဲ့လား”

အနားကပ်မေးရင်း သူ့မျက်နှာကို စူးစူးရဲရဲလေးစိုက်ကြည့်နေသော မမကြီးကို ဝနပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး …

“ပြေတာပေါ့ မမရဲ့ တအားငြိမ်းချမ်းတယ် သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်နဲ့ အေးအေးချမ်းချမ်းလည်းရှိ လူသူတစ်ယောက်မှလည်း မမြင်ရတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က တိတ်ဆိတ်ပြီး နေလို့ထိုင်လို့ အရမ်းကောင်းတယ်”

“အထူးသဖြင့် သောက်လို့စားလို့ ကောင်းတာပေါ့ အဟင်းဟင်း ဟင်း”

“ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ဟဲဟဲ ဟဲ”

မမကြီး စကားထောက်ပြီး သူမစကားကိုသူမ သဘောကျကာ တခစ်ခစ်နှင့်ရယ်လိုက်သည်။ နက်ကျော် အရက်ကို တစိမ့်စိမ့်အရသာခံ သောက်နေရာက အရက်ခွက်ပြန်ချလိုက်ပြီး မမကြီး လက်တစ်ဖက်ကို မသိမသာဆွဲကာ သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

မမကြီး သိလိုက်ပြီ။ ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လီးကြီးတင်းမာနေကာ သူမကို ပြဿနာရှာချင်နေပြီ။

နက်ကျော်ကို မျက်စောင်းလှလှကလေးထိုးလိုက်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကိုပါ တံတောင်နှင့်တစ်ချက်လှမ်းတွက်လိုက်ရာက မမကြီးနှုတ်ခမ်းကလေးစူပြီး …

“နက်ကျော် အသာနေစမ်း ဟင်း ဘာလဲ အစောကြီးရှိသေးတယ် လီးတောင်ချင်နေပြီလား ခု လုပ်ထည့်လိုက်ရ ”

“အာ မမကလဲ မယုံရင် ကြည့်ကြည့်ပါလား မမအနားမှာနေတော့ ကိုယ်နံ့ကလေးရပြီး ကျွန်တော့်ကောင်က အလိုလိုနေရင်း တင်းနေတာ ”

“ဟင်း ဟင်း တင်းနေရင် လျှော့လိုက်ပေါ့ ဘာခက်တာမှတ်လို့ ”

“မမလျှော့ပေး ”

“နေစမ်းပါကွာ အေးအေးဆေးဆေး သောက်ပါရစေဦး မင်းလျှော့ချင်ရင် ဟိုမှာ စန်းခင်ရေချိုးနေတုန်း နောက်ကလိုက်သွားလိုက် ငါနဲ့ဝန ဆက်သောက်ဦးမယ် … နော် နော် ဝန … မမပြောတာ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား”

“ဟုတ် မမ မမသဘော ကျွန်တော်က အသောက်မှာဘုရင် လာမစမ်းနဲ့ ဟဲဟဲ”

“ကဲ သွားသာသွား တစ်ယောက်တည်းတင်မဟုတ်ဘူး နှစ်ယောက်လုံးသာ အမိဖမ်းခဲ့ ကြားလား မမပြောတာ”

“အိုကေ ဒါဖြင့် မမ စောင့်သာကြည့်လိုက် နက်ကျော် ပိုင်လား မပိုင်လား လို့ ဟင်း ဟင်း ဟင်း”

နက်ကျော်လည်း မမကြီးစကားနားထောင်ပြီး ဝီစကီနောက်တစ်ခွက် အမြန်မော့ကာ အခန်းထဲမှထွက်သွားသည်။

မမကြီးနှင့်ဝန တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် အဓိပ္ပါယ်ပါပါနှင့် ကြည့်ရင်း နှစ်နှစ်ကာကာကြီး ပြုံးလိုက်မိကြသည်။ 

ဝနအတွက် တစ်ရန်တော့ အေးသွားပြီဖြစ်သလို မမကြီးအဖို့ရာမလည်း ခုမှစတွေ့ရမည်ဖြစ်သော လူပျိုသိုးကလေးထံမှ အထိအတွေ့အရသာ ဘယ်လိုဘယ်ပုံရှိမည် ဆိုတာကို မကြာခင် လက်တွေ့စမ်းသပ်ခွင့်ရတော့မည်မို့ စိတ်ထဲကျလိကျလိနှင့် ရင်ကလေးတခုန်ခုန် ဖြစ်၍လာရတော့၏။

”ကဲ ဝန မောင်လေး သောက်ကွာ မင်းနဲ့မမ တစ်ခွက်စီပေါ့ မမ အမြည်းခွံ့ကျွေးပါ့မယ် ကြက်ကြော်လား အချဉ်သုတ်လား”

“ဘာရရ ဖြစ်တယ် ရော့ မမ ချီးယားစ်”

“ချီးယားစ် မောင်လေး အဟင်း အဟင်း ဟင်း ရော့ ပါးစပ်ကလေးဟ အင် တအားကြီး ဖြဲမထားနဲ့လေ မလှပါဘူး ဆို အ ဟွန်း ဟွန်းဟွန်း”

မမကြီး ကယုကယင်လေးလုပ်ပြီး မောင်ချောလေးကို အစာခွံ့ကျွေးသည်။ ဝနလက်က သူမလက်ကောက်ဝတ်လေးတစ်ဖက်ကို အသာဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ကျန်တစ်ဖက်က ခါးလေးကို မသိမသာလှမ်းဖက်လိုက်ရာ မမကြီးမသိသလို ငြိမ်ခံနေတာ တွေ့ရသည်။ 

မမကြီးနှင့်သူ ကိုယ်လုံးချင်း ပို၍ နီးနီးကပ်ကပ် ဖြစ်သွားကြပြီး တစ်ယောက်အသက်ရှူသံကိုပင် တစ်ယောက်ကြားနေရပြီ။

ဝန အရိုင်းအစိုင်းတစ်ယောက် မဟုတ်ပါ။ အကြောနပ်သည်။ လက်ယဉ်သည်။ မိန်းမတစ်ယောက်ချင်းစီ၏ အကြိုက်ကိုလိုက်ပြီး အပျော့ဆွဲဆွဲ၍ အလိုက်အထိုက် ဆက်ဆံတတ်သူဖြစ်သည်။ သူတို့လောကမှာတော့ ဝနက မင်းသားပဲ။

မင်းသားပေမယ့် ဝနက လူပျော့မဟုတ်တာ ဆက်ဆံဖူးသူ မိန်းကလေးတိုင်း အသိပင်။

“ပျော်လား ဟင် မောင်လေး ကဲ နောက်တစ်ခွက် ”

“ပျော်တာပေါ့မမရဲ့ မမနဲ့ ခုလိုနေခွင့်ရတာ သိပ်ကို ကံကောင်းတယ်လို့ပြောရမယ် ”

“အင် ဘာဖြစ်လို့ ”

“မမ သိပ်သိပ် လှလို့ ပေါ့ ”

“ဟင် … လုပ်ပြီ ဒီက အကောင်းမေးတဲ့ဥစ္စာ”

“အကောင်းပြောတာ မမရဲ့ မမက သိပ်လှသိပ်ချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအစ တောင့်တင်းဖြောင့်စင်းပြီး အပြစ် ပြောရက်စရာ မရှိအောင်ကို လှတာ မမအလှတုံး အလှခဲကြီး …အဟင်းဟင်း ဟင်း”

“သွား လူကို မဟုတ်ကဟုတ်က သိပ်ပြော … လျှာအရိုးမရှိတိုင်း လာလာပြီး မြှောက်နေ ဟွန်းး ”

“တကယ်ပြောတာပါ မမရဲ့”

“ဘာရယ် ဟို အဆိုတော်ကြီး ဂျက်မြသောင်းလား ဟင့်ဟင့် ”

“အာ မမကလဲ လူကို မရိုးမရွဖြစ်အောင် သိပ်လုပ်တယ်ကွာ”

“အို မမ ဘာ ဘာလုပ်လို့ ”

“ကဲ ရွှတ် ရွှတ် ဟင်းဟင်း မှတ်ပလား အဲဒါ မမကို …”

“အို … မောင် လေး ကလဲ … ဟင့် ကောင်း ဘူးကွာ ”

“ကောင်းပါတယ် ဆို ”

“သွား သိမယ် နောက်မှ … ကိုင်း တစ်ခွက်ထည့်လိုက်ဦး … မောင်လေး ချီးယားစ်”

“ချီးယားစ် အဟင်း ဟင်း ”

အရက်ထပ်ငှဲ့လိုက် သောက်လိုက် စားလိုက် အပြန်အလှန်အမြည်းခွံ့ကျွေးလိုက် ပုခုံးဦးမှီနွဲ့၍ တွတ်တီးတွတ်တာ စကားပြောလိုက်နှင့် မထိခလုတ်ထိခလုတ်လုပ်ပြီး ကမ္ဘာဦးအစကတည်းက တည်ရှိလာခဲ့သော ဖိုနှင့်မတို့၏ ကြင်နာမှုသမုဒယများကို အသီးသီး အသကအသက ထုတ်လှစ်ဖော်ကျုးပြသရင်း 

မမကြီးတစ်ယောက် တဖြည်းဖြည်းနှုတ်သွက် လျှာသွက်ဖြစ်လာသလို ခွက်အနှုတ်လည်းသွက်ကာ အသောက်ကြမ်း လာသည်။

အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် မနားစတမ်း ဆက်တိုက်သောက်ရင်း မျက်နှာလေးရဲတွတ်လာသော မမကို ဝန အသေအချာ စောင့်ကြည့်ကာ သူမထံမှ လွင့်ပျံ့လာသည့် သင်းပျံ့ပျံ့ကိုယ်သင်းရနံ့ကလေးကို ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်ကလေး ဖီလင်ယူခံစားနေမိသည်။

မမကြီး ဒီဂရီတွေ အတော်ကလေးတက်လာပြီ။ “တော်ပြီ ဒါလေးကုန်ရင် မမနားမယ် မောင်လေးဆက်သောက်”

“အင်း ရတယ် မမ သိပ်မူးသွားလိမ့်မယ် တအားမမူးနဲ့ဦးနော် မမ”

“စိတ်ချ မမလစ်မစ် မမသိပြီးသား ကဲ သောက်သာသောက်ပါ ကိုယ်တော်ချောလေးရယ် မမ မင်းရင်ဘတ်ကြီးမှီပြီး ခဏအိပ်ချင်တယ်”

“ဟင့်အင်း ဒီအတိုင်း မအိပ်နဲ့”

“ဘာ လို့ ”

“ကိုင်ထား လေ ကျွန်တော် ဟာကို ”

“ဘယ် … ဟာ လဲ … မောင်လေး ”

“ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားက လီး …လေ ”

“အင် … အဲ ဒါဆို ပြ မမ ကို ကိုင်ပေးမယ် မင်း ဟာ က ဘယ်မှာ ဖွက်ထားလဲ ”

“ဒီ အထဲမှာ လေ အင့် … ကိုင်ကြည့် နွေးနွေးလေး ”

“အို မနည်းတာ ကြီး ဟင့် ဟင့် မှန်း စမ်း … ဟင် တ တကယ် ”

မမကြီးလက်က ဝန ဖြေလျော့ချလိုက်သော ပုဆိုးခါးပုံကြားထဲက မတ်တောင်နေသောကောင်ကြီးကို အသာစမ်းစမ်း စမ်းစမ်းနှင့် ဖိအုပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

ပြီး နောက်…

ပြီး … သည့် နောက် မှာတော့ …

………

………

………

“ပလွတ် … ဖွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြိစ် ဖွစ် ပြွတ် ပလွတ်လွတ် ပြွတ် ”

“အွန် … အွန် … အွန်း ဟွန်း ဟွန်း …အု အူး ဟူးး အွန်း အွန့် အွန်းးး ”

“အား ရက်စ် ရက်စ် ကောင်း ကောင်း တယ် … မမရယ် အပြတ်ကောင်းတယ် စုပ် စုပ် နာနာလေးစုပ် အရည်တစ်စက်မကျန် ထွက်သွားပစေ စုပ် စုပ်သာစုပ် … မမ အင်း အင်း ဟင်းး ”

“မမလည်း ဒီဖက်လှည့် အင်္ကျီချွတ် ဘရာစီယာပါချွတ် နို့ကြီး ကြည့်ချင်လို့ အင်း အင်း ထမီ လည်း ချွတ်လိုက်လေ ပေါင်ကားပေး မမကို မောင်လေး အပြတ်မှုတ်ပေးမယ် မမလည်း ကျွန်တော့်လီးကြီး အပီကိုင်ပေး… ပြီးရင် မမကို မမစိတ်တိုင်းကျ မျော့နေအောင် ကျွန်တော် လိုးပေးမှာ … မမကြိုက်တယ်ဟုတ် ”

“အွန်း အွန်း အွင့် အွင်း … ဟင်းး ဟင်းး ကြိုက် ကြိုက်တယ် … မှုတ်ပေး လိုးပေး နော် နော် …မောင်လေး”

“မမ ဒီဖက်လှည့်ပါဆို ပေါင်ဖြဲလိုက် … စစ်စတီနိုင်းလုပ်မယ် မမ လီးစုပ် ကျွန်တော် မမစောက်ပတ်ကြီး မှုတ်မယ်လေ နော် ”

“အင်း ခ ခဏနေ … နေဦး … မမ အဝတ်တွေ ချွတ် ချွတ် လိုက်ချင်တယ် မောင်လေး … မ မ ကို မင်း အထင်မသေးပါဘူး နော် … လုံးဝ အထင်မသေးရဘူး ”

“အထင် သေး စရာလား မမရာ ကဲ မမ ကျွန်တော့် ပုဆိုးပါ ဆွဲချွတ်လိုက် ဒီအတိုင်း နိကက်နေ မယ် လေ ဟင်း ဟင်း မမရော လုပ် လုပ်ပါ မြန်မြန် ”

“အင်း … အင်း ပါ မောင် လေး ရယ် …မင်း လေး သဘောကျ ဖြစ်ရပါစေ့မယ် ဟင့် ဟင့် ဟင့် …ကဲ ကဲ ”

မမတစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်တွေ အကုန် ကျွတ်ကွာကျသွားပြီ။ ဝနလည်း အောက်ပိုင်း ပုဆိုးမရှိတော့။ အတွင်းခံ အန်ဒါဝဲ မဝတ်သော ဝနလီးကြီးက ဖြောင်းကနဲ အောက်ကနေကန်ထွက်လာတာကို မမအနီးကပ် ငေးကြည့်နေမိသည်။

လှလိုက်တဲ့ လီး ကျန်းမာသန်စွမ်းလိုက်တဲ့လီး ဒီအတိုင်း အခန်းအောင်းမလိုးဘဲ တိုင်းသိပြည်သိဖြစ်အောင် အောကားရိုက်လိုးဖို့တောင် ကောင်းလှပေသည်ဟု သူမ တွေးမိသည်။တကယ်လည်း လှသည်။ ကြီးသည်။ တုတ်သည်။ အလျားရှည်လမျောကြီးဖြစ်ကာ နက်ကျော် လီးထက်ပင် လုံးပတ်ရော အလျားရော အချိုးအစား ကိုက်ညီပြီး ကြည့်၍ကောင်းနေသေးတာကို မမကြီးတစ်ယောက် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်ခွင့် ရလိုက်ပါသည်။

 အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>