ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၆ )

ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

(၁၆)

နှစ်ယောက်သား နမ်းတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ဖက်ကာ မှိန်းနေလိုက်ကြတယ် ။ သူက “ မောင်..အမည်အရင်းက ဘာလဲ ကိုရဲတော့ မထင်ဘူး ..” လို့ သူက မေးတော့ “ ကျွန်တော့် အမည်က ရဲထက်ပါ မမ ..” လို့ သူ့ကိုဖြေလိုက်မှ သူကလည်း “ မမ အမည်ကတော့ ကလျာပါ မောင် ..” လို့ ပြောပြီးတော့ သူ့နှင့်အတူ စကားတွေပြောကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ မနက် (၃) နာရီထိုးတော့ ရေချိုးပြီး အဝတ်စားလှဲကာ အခန်းအပြင်ကို ထွက်ကာ ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ပြီး စကားပြောနေလိုက်ကြတယ် ။ မကလျာက

“ မောင် နောက်နေ့ မမနှင့်မောင် အေးဆေးတွေ့ဖို့ ခေါ်အုံးမယ် နော် ...” လို့သူက ပြောပြီး “ ဟုတ်ကဲ့ပါ...” လို့ ပြန်ပြောကာ ထိုင်နေလိုက်ကြတယ် ။ အပေါ်က ကိုမင်းတို့အတွဲ အောက်ကို ဆင်းလာကြတယ် ။ သူတို့က အချိန်ကို အကျိုးရှိရှိအသုံးချခဲ့ပုံဘဲ ၊ ကိုမင်းဆိုရင် မျက်တွင်းတွေ မဲနေတယ် ။ ကိုမင်းရဲ့ မမလည်းစကားပြောတာ အားမရှိသလို ဖြစ်နေတယ် ။ သူတို့အိမ်ကနေ ကိုမင်းနှင့်အတူလမ်းထိပ်ထိ လမ်းလျောက်ကာ Taxi ငှါးပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တံခါးကို တွန်းကာ အိမ်ထဲကို ဝင်ခဲ့တယ် ။ တံခါးက စေ့ရုံဘဲမို့ အလွယ်တကူ ဝင်ပြီး ကိုယ့်ရဲ့ အခန်းကိုဝင်ပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ နောက်နေ့မနက် (၁၀) နာရီမှ နိုးလာခဲ့တယ် ။ ရေချိုးအဝတ်စားလှဲကာ ကော်ဖီသောက်ပြီး ကိုမင်းဆီကိုဘဲ သွားလိုက်တော့တယ် ။ “ အန်တီဝတ်ရည်တို့ သားအမိ အပြင်သွားတယ်လို့ ..” ကိုမင်းက ပြောကာ မနေ့သူနှင့် အန်တီကြီးဆော်တဲ့ Video ဖွင့်ပြတယ် ။ သူတို့နှစ်ယောက် (69) ပုံစံလေးနှင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပြုစုပေးပြီးမှ ကိုမင်းက အန်တီချယ်လီရဲ့ခြေတစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးတယ် ။ အန်တီချယ်လီကလည်း ကိုမင်းရဲ့ လက်ကိုကိုင်ပြီးတော့ကို

“ မောင်လေး..ကောင်းတယ်..အား..ရှီး.. မြန်မြန်..ဆောင့်ကွယ်.. အား... အမလေး.. အရမ်းကောင်းတယ်..အား..မောင်လေး.. အား...မမ..ရှီး... ပြီးတော့မှာ... မရပ်နဲ့..ကြမ်းကြမ်း..ဘဲ...ဆောင့်..ပေး.ပါ. .မောင်..အား.. ”  လို့ ညီးနေတယ် ။ ကိုမင်းကလည်း အန်တီချယ်လီရဲ့ ခြေကို ပြန်ချပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲထူကာ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းကာ အနောက်ကနေ မြန်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ ဖုန်းနှင့်အပေါ်စီးကနေရိုက်ထားတော့ ပြေးလွားနေတဲ့ အသားဆိုင်တွေက “ ဖတ်..ဖတ်..” နှင့်အသံထွက်ပြီး ဆူညံနေတယ် ။ ဖြူဖွေးတဲ့ ဖင်ကြီးမှာ ကိုမင်းဆောင့်လိုးကာ လက်နှင့်ရိုက်ပေးလို့ လက်ဝါးပုံတောင် ပေါ်နေတယ် ။ ကိုမင်းကသူ့ဆောင့်အားကို မလျောဘဲ မြန်မြန်ဆောင့်လိုးတော့ အန်တီချယ်လီက

“ အမလေး..မောင်လေး..အား..ရှိး..မမ...ပြီးပြီ...အား..ရှိး...မောင်လေး... အား..ဆောင့်ပါကွယ်... မောင်ပြီးတဲ့အထိကို ဆောင့်..ပေးပါ..အား.. ” လို့ညီးရင်းပြီးသွားတယ် ။ ကိုမင်းလည်း မြန်မြန်ဆောင့်လိုးတာကို ရပ်ပြီးတော့လီးကို အန်တီချယ်လီအဖုတ်ကနေ နုတ်လိုက်တယ် ။ အန်တီ ချယ်လီက

“ ဘာလို့ထုတ်လိုက်တာလဲ မောင်လေးရယ် ..” လို့ လှည့်ကာ ပြောတယ် ။ ကိုမင်းက “ အထဲမှာ ပြီးမသွားခင် ထုတ်လိုက်တာပါ မမ ” လို့ ပြောတော့ အန်တီချယ်က ပြန်ထည့်ခိုင်းကာ အထဲမှာဘဲ ပြီးခိုင်းတယ် ။ ကိုမင်းလည်း အန်တီချယ်လီစကားအတိုင်းဘဲ လီးကိုပြန်ထည့်ပြီးတော့ အချက် (၃၀) ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်တော့တယ် ။ သူတို့ Video ကို ကြည့်ကာ လီးကလည်း အရမ်းဘဲ တင်းလာတော့ လျောချဖို့အတွက် အိမ်သာသွားတုန်းမှာ အန်တီကလျာဆီက ဖုန်းခေါ်တယ် ။ ပြန်ထူးတော့ သူက သူ့အိမ်လိပ်စာပေးပြီး သူ့ဆီကို လာခိုင်းတော့ အိမ်သာထဲမှာ မလျောတော့ဘဲ အန်တီကလျာဆီကို ဦးလှည့်လိုက်တယ် ။

ကိုမင်းကိုတော့ “ အိမ်က ကိစ္စနှင့်ခေါ်လို့ လုပ်စရာတွေကို ကူရမယ်..”  ပြောကာ ထွက်လာခဲ့တယ် ။ Taxi နှင့်အတူ အန်တီကလျာရဲ့ အိမ်ကို ရောက်တော့ ငွေရှင်းပြီးမှ အန်တီကလျာကို “ သူ့အိမ်ရှေ့ကို ရောက်နေပြီလို့..” ပြောလိုက်တယ် ။ ခြံဝန်းအကျယ်ကြီးထဲမှာ လုံးချင်းတိုက်ကြီးက သူရဲ့ချမ်းသာမူကို မြင်နေရတယ် ။ ခြံတံခါးဖွင့်လာတော့ အထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်တယ် ။ သူက တံခါးပိတ်ပြီးပြုံးကာ “ လာ..မောင်လေး ..” လို့ ပြောကာအရှေ့ကနေ လျောက်သွားတယ် ။ အဖြူရောင်မှာ အပြာရောင်ပန်းပွင့်လေးတွေပါတဲ့ အချောသားထမိန်က သူ့ရဲ့တင်ပါးကြီးလှုပ်ရှားမူကို ပိုပြီးကြည့်ကောင်းအောင် ဆွဲဆောင်ထားတယ် ။ သူ့အနောက်ကနေသူ့ရဲ့ဖင်ကိုကြည့်ကာ လိုက်သွားတယ် ။ အိမ်ထဲက ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီးတော့ အိမ်ထဲကနေ ရေတစ်ခွက်ကို ချပေးတယ် ။ သူကပြုံပြီး

“ မောင်လေးကို မမက တွေ့ချင်လို့ မောင်လေးကကော့ ဒီနေ့ အားရဲ့လားကွယ်....” လို့ မေးတယ် ။ “ အားပါတယ်..” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်မှသူက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ကပ်ထိုင်ပြီးတော့ ပခုံးမှာ ခေါင်းတင်လာတယ် ။ သူလက်နှင့် ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ သူ့ပခုံးမှာတင်ပေးပြီး ဖက်ထားစေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဖက်ထားလိုက်တော့ သူက ရေခွက်ကိုကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို သောက်ခိုင်းတယ် ။ ရေတစ်ဝက်ဘဲ သောက်ကာ ပြန်ချလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့ရဲ့ လည်ပင်းကိုနမ်းပြီးတော့

“ မောင်ရယ်.. ဒီနေ့အိမ်မှာ လူတွေ မရှိလို့ မောင့်ကို ခေါ်လိုက်တာ ..” လို့ သူက အခေါ်ဝေါ်တွေပြောင်းကာ “ မောင် ” လို့ ခေါ်လာတယ် ။

အခန်းကနံရံမှာတော့ ကျွန်တော့်လို အသက်အရွယ်နှင့် မိန်းခလေးတစ်ယောက် မကလျာနှင့်နောက်ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ပါတဲ့ မိသားစု ဓါတ်ပုံကြီးကို ချိတ်ထားတယ် ။ သူက ကျွန်တော် ကြည့်နေတာ သိသွားတော့ သူက “  အဲ့ဒါ မမ သမီးနှင့် မမယောကျ်ားလေ မောင် ၊ သမီးလေးက အခုမှ (၉) တန်းဘဲရှိသေးတယ် ၊ သူက ဒီလို နေ့တွေဆိုရင် သူ့အဖွားအိမ်ကို သွားတယ် ..”

လို့ ပြောကာ ပါးကိုနမ်းတယ် ။ သူ့ကိုလည်း ပြန်ကာ နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက ထရပ်ပြီးတော့ အိမ်အပေါ်ထပ်က သူ့အခန်းကို ခေါ်သွားတယ် ။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ အိမ်ရာဘေးက စားပွဲခုံမှာ ဘီယာ (၈) ဘူးကို ရေခဲနှင့်စိမ်ကာ ဘူးမှာထည့်ထားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ခေါ်ပြီးတော့အဝတ်ဘီဒိုထဲကနေ အရက်ပုလင်းတစ်လုံးကို ထုတ်ကာ အရက်တစ်ခွက်ကို သောက်ခိုင်းတယ် ။ သူပေးတာကိုသောက်လိုက်တော့ ရင်ထဲကို မီးနှင့်ထိုးသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ပူကာ ဆင်းသွားတယ် ။ သူက သူ့ယောကျ်ားအတွက် ဒီလိုဆေးအရက်တွေကိုဝယ်ကာ ယောကျ်ားစိတ်တွေ နိုးထအောင် ကြိုးစားခဲ့ရကြောင်းကို ပြောပြတယ် ။ 

သူက အရက်ပုလင်းကို ပြန်ထားလိုက်ပြီးမှဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းတယ် ။ ကျွန်တော်က စိတ်က တင်း ၊လီးတင်းနေပြီမို့ သူ့ကို နမ်းတော့ ပြန်နမ်းကာ “ မောင်... အေးဆေးပေါ့ကွယ်..”  ပြောပြီးတော့ ဘူယာနှစ်ယောက်ယူကာ တစ်ယောက်တစ်ဘူး သောက်ကြတယ် ။ ဘီယာကုန်သွားမှ သူက ပြန်နမ်းပြီး ကျွန်တော်ကို ကုတင်ပေါ်မှ ပက်လက်ဖြစ်အောင် တွန်းချလိုက်တယ် ။

သူက ကျွန်တော့ရဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးပြီး တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းနှင့်အတူ စုတ်ပေးတယ် ။ “ အိုး...မမရယ်...” လို့ ညီးသံလေးနှင့်အတူ သူ့ရဲ့ ပြေလျာကျနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို စုစည်းကာသိမ်းပေးပြီး အပေါ်ကိုကော်ကာ သူ့ပါးစပ်ကို လိုးပေးမိတယ် ။ သူစုတ်ပေးတာ ရပ်လိုက်ပြိး အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးတယ် ။ အတွင်းခံမပါတော့ အနည်းငယ်တွဲကာကျနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကိုလက်နှင့်ကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကိုတွန်းလှဲကာ သူ့ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့် အပေါ်ကနေ ခွပြီးတော့ လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ မနေ့ကနှင့်မတူဘဲ စီးကာကျပ်နေတာကို ခံစားလိုက်ရတယ် ။ အဆုံးထိကို လီးဝင်သွားမှဘဲ သူက

“ အား..ရှိး..ကျွတ်..ကျွတ်..မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးပြီးတော့ ကျွန်တော့် အပေါ်မှောက်ချပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကာ ဖြည်းဖြည်းလေး အပေါ်ကနေ လိုးပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း နမ်းရင်းနှင့် သူ့ကိုပင့်ကော်ကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးတယ် ။ သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီးတော့ “ မောင်..မြနမြန်..ပြီးသွားမှာပေါ့ကွယ် ...ဖြည်းဖြည်းပေါ့ ...” လို့ ပြောကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သူကအပေါ်ကနေ စကော့ဝိုင်းလှည့်ကာ အသူ့အဖုတ်ကို ကျွန်တော့် လီးနှင့်မွှေကာ လိုးပေးတယ် ။ “ အား..ရှီး..မမရယ်.. ” လို့ ညီးမိတယ် ။ “ အား..ရှိး..မောင်ရယ်.. ” လို့ သူလည်းညီးကာ ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲပြီးတော့ သူ့နို့ကို ဆုပ်ကိုင် ကစားခိုင်းတယ် ။ အချိန်အကြာလေး လုပ်ပြီးချိန်မှာတော့ သူက

“ မောင်... မမ..ကို.. မြန်မြန်..လုပ်ပေးတော့ကွယ်..”  လို့ ပြောပြီးသူက ဘေးကို လိမ့်ချကာ လေးဘက်ထောက်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေပြီး မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အယ်စတုံးဖင်ကြီးက အသားဆိုင်တွေ လှုပ်ခါနေတာ ကြည့်ပြီးတော့ကို ပိုပြီးဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူဆီက

“ အိုး..ရှီး...မောင်ရယ်...ကျွတ်..ကျွတ်... ဆောင့်ပါ..အား... မောင်ရယ်..မမ ပြီးတော့မယ်..မောင်.. မြန်မြနိ..အား..ရှီး... မောင်ရယ် ..” ညီးသံလေးနှင့်အတူဘဲ ခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်ကျသွားတယ် ။ မှောက်ကာနေတဲ့ သူ့အပေါ်ကနေ ကျွတ်သွားတဲ့ လီးကိုပြန်တပ်ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်ကာဘဲ သူ့ကိုလိုးပေးပြီး ကျွန်တော်လည်း ပြီးသွားတယ် ။

သူအပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီးတော့ သူ့ပါးတွေကို နမ်းပြီးတော့ကို မှိန်းနေလိုက်တယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ဘေးကိုဆင်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော့် လက်ပေါ်မှာခေါင်းတင်ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းလာတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြီး

“ မနေ့က မောင် မြန်မြန်ပြီးသွားတော့ မမ မပြီးလိုက်ဘူး ၊ မောင်က မမကို လက်နှင့်လုပ်ပြီးယက်ပေးမှ မမပြီးသွားတာ ၊ ဒီနေ့တော့ မမ နှစ်ခါတောင် ပြီးသွားတယ် မောင်ရယ်.. ခိ ခိ ဟင်း..ဟင်း.. ” လို့ ရယ်ကာ ပြောတယ် ။ သူကို

“ မနေ့က မမကို လုပ်တာထက် ဒီနေ့ ပိုပြီး လုပ်ကောင်းတယ် မမ ..”  လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းသွားပြီး ဘီဒိုထဲကနေ လိင်အတုကို ယူလာပြီးပြတယ် ။

“  ဒီမှာလေ မောင်ရဲ့ မောင်နှင့်မတွေခင် မမက ..ဒါလေးနှင့်ဘဲ အာသာဖြေတယ် ...ယောကျ်ားဆုံးပြီး (၆) လ ကျော်မှာ တောင့်တလာပေမဲ့ တစ်နှစ်ကျော်လာတော့ မရတော့ဘူး ၊ ချယ်လီက မမအတွက် ဝယ်ပေးတာ သူနှင့်အရင်တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က လုပ်ပေးပြီးမှ မောင်နှင့်တွေ့တာလေ ..” လို့ ပြောတယ် ။ သူကပြုံးကာ ကျွန်တော့် အနီးကို လျှောက်လာပြီးတော့ အတုနှင့်အစစ်ကို ယှဉ်ကြည့်တယ် ။ အတုက ကျွန်တော့လီးထက် ငယ်နေတာ တွေ့ရတယ် ။ 

ကျွန်တော်လီး က သာမန်ပါဘဲ . သူဝယ်ထားတဲ့ အတုကသာ အငယ်ဆိုဒ်မို့ ငယ်နေတယ် ။ သူက ကျွန်တော့ပါးကို နမ်းပြီးတော့ ကုတင်ဘေးကနေ ဘီယာနှစ်ဘူးက တစ်ဘူးကျွန်တော့်ကို ပေးကာ ၊ တစ်ယောက်တစ်ဘူး သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ဘီယာကုန်သွားတော့ သူက ဘူးခွံကို ကုတင်အောက်ကို ကုန်းကာ ချလိုက်တယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ရေချိးခန်းကိုဝင်ပြီး ဆေးကြောကာ အရည်တွေသုတ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုလည်း ရေချိုးခန်းမှာဘဲ ထားခဲ့တယ် ။

သူနှင့်အတူ အဝတ်မပါတဲ့ ကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်ပြီးတင်းကြပ်စွာ ဖက်နမ်းကြတယ် ။ နမ်းရင်းနှင့်ဘဲ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ သူ့ကိုလှချလိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့ပေးကာ ချေပေးလိုက်တယ် ။ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာပြီး သူ့ရဲ့လက်ကခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဆွကာ ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တွေကို စို့တာရပ်ပြီးမှ သူ့ရဲ့ ရတ္တနာရွှေခြုပ်ဆီကို ဆင်းသွားတယ် ။ 

တကြိမ်လိုးထားတော့ နုတ်ခမ်းသားတွေက နီရဲနေတယ် ။ အစေ့ကို လျာနှင့်ယက်လိုက် နုတ်ခမ်းနှင့်စုတ်စားလိုက်လုပ်ပေးကာ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဆေးကြောထားတာမို့ အနံ့ဆိုးမရှိဘဲ ဆပ်ပြာနံ့လေးသင်းနေတယ် ။ သူ့လည်းအရည်တွေ စိုလာတော့မှ ကျွန်တော်က ရပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို လိမ့်ချပြီးတော့ ပက်လက်ဖြစ်သွားတော့ ထောင်ပြီးမိုးကိုချိန်ထားတဲ့ လီးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်းနှင့် နုတ်ခမ်းဟကာ ဒစ်တစ်ဝိုက်ကိုလျာနှင့်ပတ်ကာ ကစားပေးတယ် ။ ပြွတ် အသံမြည်အောင်ထိ စုတ်ပေးပြီး အုရော အချောင်းတစ်ခုလုံးကို လျာနှင့်ယက်ကာ ကစားပေးတယ် ။

ညီးရင်းနှင့်ဘဲ သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကို စုကိုင်ပြီးတော့ သူ့ခေါင်းကို ထိန်းပေးတယ် ။ သူကို ဆွဲကာနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ဘေးတစ်စောင်းလေး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ ခြေတစ်ဘက်ကို ါးမှာတင်ပြီး လီးကိုသူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သွင်းလိုက်တယ် ။ လီးအဆုံးထိဝင်တော့ မျက်လုံးလေးမှေးကာ “ အား...ရှီး... မောင်ရယ်..” လို့ ညီသံလေး ထွက်လာတယ် ။

ဖြည်းဖြည်းနှင့်မှန်မှန်ဘဲ သူ့ကို လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော့် ခါးကို ဆွဲပြီးတော့ ညီးရင်းနှင့်ပြန်လုပ်ပေးတယ် ။

“ အား...ရှီး... မောင်ရယ်... ဒါတွေကို ပွန်းဆိုဒ်ထဲကနေ သင်ယူတာလား အား..ရှီး..မောင်ရယ်... မမလည်း..ကြိုက်တယ်ကွယ်..အား... မောင်ရယ် ..” လို့ သူကလည်း ညီးသလို ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုလိုးပေးရင်းနှင့် ညီးနေလိုက်တယ် ။ 2048 ဆိုတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ မိန်မတွေကလည်း လွတ်လပ်စွာဘဲ ပွန်းကားတွေကို လူမြင်ကွင်းမှာတောင် ကြည့်ရဲနေကြပြီ ၊ ယောကျ်ားတွေကလည်း မိန်းမမယူချင်ရင် ဆီလီကွန်နှင့်စက်ရုပ်တွေကို အစားထိုးလာကြတယ် ။ 

အခုလည်း မကလျာဆီကနေ ပွန်းဆိုဒ်ကိုကြည့်တာကို သိနေတာ မဆန်းတော့ပါဘူး ။ သူ့ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးကြမ်းကြမ်လေး လုပ်ပေးလိုက် ၊ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပေးလိုက်နှင့်ကို (၃) မိနစ်ခန့်အကြာလုပ်ပေးပြီးမှာ မကလျာက

“ အိုး..မောင်ရယ်... မမ.. ပြီးချင်လာပြီကွယ်.. မောင်...အား.. မမကို..အား...ရှီး... မြန်မြန်..ဆောင့်ပေးပါတော့..အား...ရှီး... မောင်ရယ် ..” လို့ ပြောလာတော့တယ် ။ ထိုင်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားကိုဝင်ကာ သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆွဲကိုင်ကာ ကြမ်းကြမ်းဘဲဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်... ကောင်းတယ်..အား... အရမ်းကို...ကောင်..တယ် အား..ရှီး..မောင်ရယ်..မြန်မြန်...အား..ရှီး.. အမလေး..မောင်ရယ်.. မြန်မြန်..အား.. မောင်ရယ်......မမ..ပြီး...ပြီး.. ပြီးပြီ... အား....” လို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ကို လက်သည်းတွေနှင့်ကုပ်ကာ ညီးရင်းခံနေတာကနေ လက်တွေအားလျော့သွားတယ် ။သူဟာ ဒုတိယအကြိမ်ပြီးဆုံးသွားပြီး သူ့ရဲ့အတွင်းနံရံတွေကလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကို ညှစ်ကာ ကစားပေးပြီး စုပ်ယူတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း နောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆောင့်လုပ်ပြီး လည်ပတ်နေတဲ့ သွေးတွေကို သူ့အထဲကို စုပြီးပန်းလိုက်သလိုဘဲ ခံစားလိုက်ရတယ် ။ သူအပေါ်ကိုဘဲ မှောက်ကျသွားတော့ သူ့ရဲ့လက်နှင့်ဆီကြိုကာ ပွေ့ဖက်ထားတော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား အချိန်အကြာကြီးကို မှိန်းကာနေလိုက်ကြတယ် ။

သူနှင့်အတူဘဲ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ကာ ရေချိုးလိုက်ကြတယ် ။ “ သူ့ရဲ့သမီးကို သွားပြီးကြိုစရာရှိတယ် ..” ပြောကာ ၊ ကျွန်တော့် ကို လမ်းထိပ်အထိ လိုက်ပို့ကာ ပြန်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ကို မဝင်ခင် ဆိုင်ထဲကိုဝင်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်အမနှင့်အတူ ဘဲကြီးတစ်ဘွေ စကားပြောကာ ပြုံးနေကြတယ် ။ သူတို့ကချစ်သူတွေဆိုတာက ငြင်းမရဘူး ၊ မစန္ဒာက ပြောဘူးတယ် ။ “ သူ့မှာ ချစ်သူ နိုင်ငံခြားမှာ ရှိတယ် ..” လို့သူပြောဖူးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း အနှောက်ယှက်မပေးသလို ဒူးတွေကလည်ခွေကာ နူးချိနေပြီ ဆိုတော့ ဆိုင်အနောက်ပေါက်ကနေ ကိုယ့်အခန်းကို ဝင်ကာ အိပ်နေလိုက်တယ် ။ မကလျာကပေးလိုက်တဲ့ ဆေးကို သောက်လိုက်ပြီးမှ အိပ်ရာမှာ အိပ်လိုက်တယ် ။ ညနေ (၃) နာရီကနေအိပ်ပျော်သွားတာ ည (၆) နာရီမှနိုးလာခဲ့တယ် ။ အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်ရေချိုးပြီးတော့ ထမင်းစားကာ ကိုမင်းဆီကို သွားလိုက်တယ် ။ ကိုမင်းလည်းမရှိ အန်တီဝတ်ရည်နှင့်သူ့သမီးက Tv ကလာတဲ့ ဇာတ်ကားကိုကြည့်နေတော့ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်ခဲ့တယ် ။ 

အခန်းကိုဝင်ပြီး မကလျာနှစ် ချစ်စခန်းဖွင့်တဲ့ Video ဖိုင်နှစ်ခုကို Computer ထဲကို ပြောင်းကာထည့်လိုက်ပြီး ၊ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ် ။ လီးကတောင်ပေမဲ့လည်း ဂွင်းမထုချင်တော့ဘူး။ အားကို ချွေတာကာ အိပ်ရာပေါ်တက်ပြီး အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ နောက်တစ်နေ့ ကိုမင်းဆီကနေ ပြန်လာတော့ မစန္ဒာရဲ့ဘဲနှင့်အတူ မိန့်မကြီးသုံးယာက် ယောကျ်ားနှစ်ယောက်ရယ် မစန္ဒာဘကြီး ကိုကျော်စွာရယ် ဆက်တီမှာထိုင်ကာ အဖေ ၊ အဖွားနှင့်အမေကြီးတို့ စကားပြောနေကြတာ တွေ့တယ် ။ 

“ သူတို့နှစ်ဦးကို စေ့စပ်ပြီး နောက်နှစ်ပတ်အကြာမှာချက်ချင်းမင်္ဂလာဆောင်မှာလို့..”  ပြောနေကြတာကြားလိုက်တယ် ။ ကိုကျော်စွာတို့ လူစုကို ပြုံးပြပြီး အခန်းထဲကို ဝင်လာကာ ၊ ကိုမင်းမနှင့်သူ့ညီမတို့အပြင်သွားတုန်းမှာ အန်တီ ဝတ်ရည်ရဲ့အဝတ်မပါတဲ့ ကိုယ်လုံးတီးပုံတွေနှင့် အန်တီဝတ်ရည်နှင့် ချစ်ခန်းဖွင့်ခဲ့တာကို computer ထဲကို ပြောင်းထည့်လိုက်တယ် ။ Video file က (၁၉) ခုတောင် ဖြစ်သွားပြီမို့ ၊ Passwaord နှင့်ပိတ်ပြီးမှ အခန်းအပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။

ကိုကျော်စွာတို့နှင့် အဖေတို့စကားပြောတာကို မလှမ်းမကမ်းကနေ နားထောင်ကာနေလိုက်တယ် ။ နှစ်ဘက်သဘောတူ သွားတော့ မင်္ဂဆောင်ဖို့အတွက် ခန်းမကို ရွှေးမောင်နှံနှစ်ဦးအတွက် နှစ်ဘက်မိဘတွေက ပေးအပ်တာကို တွေးပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း လက်ထပ်ချင်သွားတယ် ၊ မစန္ဒာကို အခုလက်ရှိဆိုင်ကို မင်္ဂလက်ဖွဲအဖြစ်အဖေတို့က ပေးသလိုဘဲ ၊ ကိုကျော်စွာတို့ဘက်ကလည်း “ နောက်ဒီဆိုင်မျိုးကို ထပ်ပြီးနှစ်ဆိုင်ဖွင့်ပေးမယ် ..” ပြောလာတော့ သူတို့ပြောစကားတွေကြောင် ကျွန်တော်လည်းလက်ထပ်ချင်တယ်ဗျာ ဟား..ဟား.. ။ 

အားလုံးပြီးတော့မှ ကိုကျော်စွာက မပြန်ခင်ကျွန်တော့်ကို လာနုတ်ဆက်ပြီးမှ ပြန်သွားတယ် ။ သူက အခေါ်ဝေါ်ပါ ပြောင်းပြီးတော့ “ ယောက်ဖကြီး ..”  တဲ့ လခွီး ခံပြင်းပေမဲ့လည်း အမကတောင် ကြည်ဖြူမှတော့လည်း သူခေါ်တာကို အပြစ်မြင်လို့မရတော့ဘူး ။ ပြုံးကာဘဲ “ ဟုတ်ကဲ့..” လို့သာ ပြန်ပြောလိုက်တယ် ။ သူတို့ ပြန်သွားမှဘဲ အဖေနှင့်အမေကြီး သီတာက ခေါ်တော့ သူတို့ဆီကို သွားလိုက်တယ် ။

“ သား ကိုရဲ မင်းရဲ့အမ မင်္ဂလာဆောင်တော့မှာ သူတို့ကို မင်းက အကူညီပေးရမယ်.. အဖေတို့က ဒါတစ်ခုဘဲ တောင်းဆိုတာ ..” လို့ ပြောတော့ “ ဟုတ် ကူပါ့မယ် ..” လို့သူတို့ကို ပြောပြီး အခန်းကို ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ် ။ နောက်နေ့မနက်မှာ ကိုကျော်စွာနှင့်မစန္ဒာ ဆိုင်မှာထိုင်ကာ စကားပြောနေတာ တွေ့ရတော့ သူတို့ကို နုတ်ဆက်ပြီး ကိုမင်းဆီ သွားမလို့ထွက်လာတော့ မစန္ဒာက အင်္ကျီသွားချုပ်မှာ ကိုကျော်စွာက လိုက်ပို့ပေးပြီး သူတို့ရဲ့လက်ထပ် ဖိတ်စာတွေပါ တစ်လက်စတည်း ရိုက်မဲ့နေရာကို သွားမှာမို့ သူတို့ဆိုင်ကို စောင့်ခိုင်းကြတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီး ဆိုင်ကောင်တာမှာ ထိုင်ကာ ဆိုင်ဝန်ထမ်းတွေနှင့် အတူဘဲ လာဝယ်သူတွေကို ရောင်းပေးရင်း နေလိုက်ရတယ် ။ နေ့လည်မှာတော့ နွမ်းနယ်တဲ့ မျက်နှာနှင့် မစန္ဒာနှင့်ကိုကျော်စွာတို့ ရောက်လာကြတယ် ။ သူတိုရောက်တာနှင့် ကျွန်တော်လည်း ကိုမင်းဆီကို ဦးလှည့်လိုက်တော့တယ် ။ ကိုမင်းဆီကို ရောက်သွားတော “ သူအပြင်ထွက်သွားတယ်..” လို့ အန်တီဝတ်ရည်ကပြောတယ် ။ အိမ်မှာလည်း တိတ်ဆိတ်နေတော့ အခွင့်ရေးကို ချောင်းနေတဲ့ ကျွန်တော်လည်း အိမ်မပြန်ဘဲ အန်တီဝတ်ရည်ထိုင်နေတဲ့ဘေးကို ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ 

သူက “ကိုရဲ မင်းနှင့် ကိုမင်းက ဘယ်တွေ သွားကြတာလဲ အခုမင်းရဲ့ ကိုမင်းက အိမ်မှာ သိပ်မကပ်ဘူး..အပြင်ကိုဘဲ သွားသွားနေတယ်..”  လို့ပြောလာတော့ ကျွန်တော်က “ သူစီးရီးကိစ္စနေမှာပါ..”  လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ သူက ဘာမှမပြောတော့ဘဲ တီဗွီဘက်ကိုလှည့်ကာ ကြည့်နေတော့လည်း သူ့အနီးကိုကပ်ပြီး သူ့ရဲပါးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက “ မကဲနဲ့ကွာ အပြင်ခန်းလေ ..” လို့ သူကပြောတော့ သူ့ကို နောက်ထပ်တစ်ချက်နမ်းပြီး “ အန်တီ ဝတ်ရည် အခန်းကို သွားရအောင်လေ..” လို့ပြောကာ တီဗွီကိုပိတ်လိုက်ကာ သူလက်ကိုဆွဲပြီး ထူလိုက်တယ် ။ သူက မထဘဲ ဆက်ကာ ထိုင်နေတော့ သူ့ကိုချီပြီးတော့ကို သူ့အခန်းဆီကို သွားလိုက်တယ် ။

................................................................

(၁၇)

အန်တီဝတ်ရည်ကို ချီပြီး သူ့အခန်းကို သွားတော့ သူက အတင်းရှုန်းကန်ပြီးတော့ “ ကိုရဲ ဝတ်ရည်ကို ချပေးကွယ် ...သူများမြင်သွားရင် မကောင်းဘူးနော် ..”  လို့ သူကပြောတော့ “ အိမ်ထဲမှာ ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူးဗျာ ..”  လို့ ပြောပြီး သူ့ကို ချီယူသွားပြီး သူ့အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ ညင်သာစွာဘဲ ချပေးလိုက်တယ် ။ သူက ရှက်ပြုံးလေးပြုံးပြီး တော့ နဖူးကို လက်သီးဆုပ်လေးနှင့် ထုကာ ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းသွားပြီးတော့ မပိတ်ရသေးတဲ့ အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းဘဲ လျှောက်လာခဲ့တယ် ။ 

သူကအိမ်နေရင်းမို့ နက်ပြာရောင် ထမိန်အပါးလေးနှင့်အနီရောင် ခြည်သားပါးပါး အင်္ကျီကိုဝတ်ထားတယ် ။ သူလမ်းလျောက်လာတော့ အင်္ကျီပါးပါးအောက်က အနက်ရောင် ဘော်လီအင်္ကျီကိုဖောက်ထွင်းမြင်နေရတယ် ။ သူလမ်းလျောက်လာတာကို မစောင့်ဘဲ သူ့ဆီသွားကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်းဘဲ အားကျမခံ သူ့ရဲ့လျာလေးကို ကျွန်တော့်လျာကိုလာထိကာ တုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေမှေးပြီး လက်တွေက ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ရစ်ပတ်လာတော့ သူ့ကိုချီပြိးကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။

“ လူတွေဟာ အသက် ဘယ်လောက်ဘဲ ကြီးကြီး အချစ်နှင့်တွေ့ရင် ငယ်သွားတယ် ..” ကုတင်ပေါ်မှာ ချပေးပြီ သူ့ကို အပေါ်စီးကနေ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူက အချိန်ကြာတော့ မျက်လုံးလေး ဖွင့်လာပြီး သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာ မြင်သွားတော့ ကိုယ်လေးစောင်းကာ ရှက်သံလေးနှင့် “ သွား..လူဆိုးလေး.. ” ပြောပြီး လှည့်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ကိုယ်ကို ဆွဲယူပြီး ထူကာ သူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်တော့ သူက အလိုက်သင့် လုပ်ပေးကာ ဘော်လီပါချွတ်ပေးပေးတယ် ။ သူ့ ရဲ့ နို့ကို စို့ရင်းနှင့် ထမိန်ကိုဖြေလိုက်တော့ သူကကိုယ်လေးကြွကာ ထမိန်ကိုခြေနှင့်တွန်းကန်ကာ ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေကတော့ ကျွန်တော့် ရဲ့ ဆံပင်တွေကို လက် (၁၀) ချောင်းနှင့်ဘီးနှင့်ဖီးနေသလိုဘဲ ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။

ကျွန်တော့်လက်က သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့နို့တွေကို သွားနှင့်မနာအောင် ဖွဖွကိုက်ကာ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ အန်တီ ဝတ်ရည်ဆီကနေပြီးတော့ “ အိုး.. ကလေး.. ရယ်... ဝတ်ရည်... မနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်...အား...ရှီး... ကလေး..” လို့ ညီးသံလေးတွေက မတိုးမကျယ်နှင့် နှစ်ကိုယ်ကြားလေး နုတ်ကနေထွက်လာတယ် ။ သူကျေနပ်တာကို တွေ့တော့ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်မှာ အရမ်းကို ပျော်ရွှင်သွားခဲ့တယ် ။ သူ့ကို ပက်လက်လှဲချပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့အပေါ်က သူ့ရဲ့နဖူးလေးကိုနမ်းကာ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို ဆက်နမ်းလိုက်တယ် ။ လက်ကတော အောက်ကအငြိမ်မနေတဲ့ အငယ်ကောင်လေးကို အန်တီဝတ်ရည်ရဲ့ အဖုတ်မှာ တေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။

ကလေးတစ်ယောက်အမေ အသုံးမပြုတာလည်းကြာပြီမို့ သိပ်ပြီးကျပ်မနေပေမဲ့လည်း ချောချောချူချူမဝင်ဘဲ တစ်ရစ်ရစ်နှင့်ဖြည်းဖြည်းဘဲ ဝင်သွားတယ် ။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ အလိုက်သင့်ဘဲ နေပေးတဲ့ အန်တီဝတ်ရည်ဆီကနေ “ အိုး..ကိုရဲရယ် ...” လို့ ညီးသံထွက်လာတော့တယ် ။ သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့်ဘဲ မနှေးမမြန်လေးလုပ်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကလည်းဘဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ တင်ပါးကို ဆွဲယူကာ အောက်ကနေ ပင့်ကာ ပြန်လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို နမ်းတာကို ရပ်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ လုပ်ပေးနေတာ သူကနေ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ပြုံးပြီး လျာလေးထုတ်ပြကာ “ အား..ရှီး.....” လို့ညီးသံလေးတွေနှင့်အတူ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်တွေကို ကြွအောင်လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ရဲ့နဖူးလေးကိုနမ်းပြီးတော့

“ မမ မောင်လုပ်ပေးတာ ကြိုက်ရဲ့လား ” လို့ မေးလိုက်တော့ သူက“ ကြိုက်ပါတယ် ကိုရဲ ..”  လို့ သူက ပြန်ပြောတယ် ။ သူ့ကို လုပ်နေတာ ရပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ “ ဒီ နုတ်ခမ်းလေးကနေ  မောင်..လို့ ခေါ်ပါလား မမရယ် ” လို့ ပြောကာ အပေါ်ကကနေစိုက်ကြည့်နေတော့မှ သူက ရှက်ပြုံးလေးနှင့် “ မောင် မောင် မောင် ..ကဲ ဒီလိုဆိုရင်ကျေနပ်ပြီလား .. နုနုလာတော့မယ်ကွယ် မောင် မြန်မြန်လုပ်တော့ ..” ဆိုတော့မှ ခေါင်းကိုညှိတ်ပြပြီး သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ရဲခြေနှစ်ချောင်းကို ခါးမှာတင်ကာ မြန်မြန်လေးဆောင့်ကာလိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

သူ့ဆီကနေ ကျေနပ်အားရတဲ့ “ အိုး..ရှီး... ကျွတ်ကျွတ်..ကောင်းလိုက်တာကွယ်...အား... မောင်ရယ်... မြန်မြန်ကွယ်... ဝတ်ရည်ပြီးတော့ မယ်....အား... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် သူ့နို့ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ကာ ကစားပေးရင်းက ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ဆွဲယူကာ နုတ်ခမ်းနမ်းလာတယ် ။ သူကနမ်းပြီးမှ အံကြိတ်ကာ “ အား...ကျွတ်..ကျွတ်.. ကိုရဲ.. ဝတ်ရည်ပြီးတော့...မယ်..အား..မြန်မြန်..အား...မညှာနဲတော့...ပြီးချင်ပြီ.. အား..” လို့ သူကလည်း ညီးသလိုဘဲ ကျွန်တော်ပါ “ အား..ရှီး...” လို့ ပြန်ညီးရင်းနှင့်ကို မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

အန်တီဝတ်ရည်ပြီးသွားပြီး နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ခန့်ဆောင့်လိုးပြီး အန်တီဝတ်ရည် အဖုတ်ထဲမှာ အရည်တွေပန်းပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။ နှစ်ယောက်သား ထပ်ရင်ကလေး မှိန်းကာ အမောဖြေကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေတော့မှ သူ့အပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး ဘေးကနေသူ့ကို လှမ်းဖက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျေနပ်စွာ အနမ်းကို ခံယူပြီးတော့ သူရဲထမိန်ကို ကောက်ကာ ရေချိုးခန်းကို ထွက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက်ကနေ လိုက်သွားပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ ထမိန်ကို ဘေးကတန်းလေးမှာတင်ပြီး ရေချိုးနေတဲ့ အန်တီဝတ်ရည်ကို အနောက်ဖက်ကာ သူ့ကိုယ်လေးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးလိုက်တယ် ။ 

သူလည်းပြီးတော့ ကျွန်တော် ရေချိုးချိန်မှာ သူကလည်း ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် ။ သူ့လက်က လီးကို ဆပ်ပြာတိုက်တော့ လီးကလည်း ပြန်မတ်လာတယ်။  သူက ပြုံးပြီးတော့ “ ပြန်တောင်လာပြန်ပြီ..နောက်မှနော်.. နုနုလာလို့တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူးကွယ် ..” ပြောပြီးတော့ ရေချိုးခိုင်းတယ် ။ ရေချိုးအဝတ်အစားလှဲပြီးမှ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာခဲ့တယ် ။

အပြင်က ဆက်တီပေါ်မှာထိုင်နေပြီး တီဗွီဖွင့်ကာ နိုင်ငံခြားအက်ရှင်ဇတ်ကားကို ကြည့်နေတုန်း သနပ်ခါးလူးပြီး ထမိန်အဖြူလေးနှင့် ဘလောက်အင်္ကျီအနီရောင်ဝတ်ကာ ဘေးကဆက်တီပေါ်မှာထိုင်ကာ ဇာတ်ကားကြည့်တယ် ။ သနပ်ခါးပါးကွက်ကျားလေးနှင့် ယဉ်ယဉ်လေးလှနေတဲ့ အန်တီဝတ်ရည်အနီးကို သွားကာ ကပ်ထိုင်ပြီး သူ့ပါးကိုနမ်းမလို့လုပ်တော့ သူ့လက်ကကာပြီး “ သနပ်ခါးမခြောက်သေးဘူးနော် ၊ နုနုလည်း လာတော့မှာ ဟိုဘက်မှာ သွားထိုင်ကွယ်နော်..” လို့ ပြောကာ လွတ်တော့မှဘဲ ပြန်ပြီး ကိုယ့်နေရာကို ပြန်ထိုင်ကာ နေလိုက်တယ် ။ 

နုနုလည်းပြန်လာတော့မှ သူလည်း ကျွန်တော့် အနီးမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး ဇာတ်ကား ကြည့်နေတုန်းမှာ အန်တီ ဝတ်ရည်ကထသွားပြီး အအေးဖျော်ယူလာကာ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရော သူ့ပါသောက်တယ် ။ နုနုလည်း ပြန်ရောက်လာပြီး အန်တီဝတ်ရည်ကို မျက်လုံးမှိတ်ပြကာ နုတ်ဆက်ပြီး နုနုကိုလည်း နုတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဆိုင်ဘက်ကို ခဏဝင်ကြည့်ပြီး အခန်းထဲကိုဘဲ ဝင်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ မှိန်းနေတုန်း အိပ်ပျော်သွားတယ် ။

ဖုန်းရိမ်းတုံးလေးက ကလေးကလေး လို့ မြည်လာတော့ အန်တီကလျာဆီက ဆိုတာကိုသိလိုက်တော့ ပြန်ထူးလိုက်တယ် ။ “ မောင် မမကို ကမ်းနားလမ်းက ပြုံးပန်းဝေ ဆိုင်ကနေ စောင့်နေ မမလာခဲ့မယ် ..ဒါဘဲနော်မောင်လေး ..” ပြောကာ ဖုန်းချသွားတယ် ။ သူက ပထမနေ့တွေ့တုန်းကတော့ “ ကလေးမရှိဘူး ..” ပြောပြီး နောက်နေ့ သူ့အိမ်ရောက်တော့ သူ့မှာ သမီးလည်းရှိတာတွေ့ရတော့ သူ့စကားကို သိပ်မယုံချင်ပေမဲ့လည်း အိမ်မှာလည်း လုပ်စရာမရှိတော့ ရေချိုးအဝတ်စားလှဲပြီး ပြုံးပန်းဝေဆိုင်ကိုဘဲ သွားလိုက်တယ် ။ ဆိုင်မှာထိုင်ပြီး ဘီယာ တစ်ဘူးကုန်ခါနီးမှာ အန်တီကလျာရောက်လာတယ် ။ 

သူက ပြုံးပြီးတော့ ငွေရှင်းကာ ဆိုင်ကနေ အမြည်းအချို့ကို ပါဆယ်မှာပြီး သူ့တိုက်ခန်းဆီကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ သူ့အခန်းထဲကို ရောက်သွားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို အိမ်နောက်က စားပွဲခုံဆီလက်ကို ဆွဲကာခေါ်သွားတယ် ။ စားစရာတွေကို ပုဂံတွေထည့်ပြီးမှ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကာ သူက “ မောင် ဘာသောက်မလဲ ..” ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ပြတော့ ဘီယာသာယူဖို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ဘီယာ လေးဘူးထုတ်ယူလာကာ ခုံပေါ်တင်လိုက်တယ် ။ တစ်ယောက်တစ်ဘူးဖောက်ပြီသောက်ကာ စားပွဲပေါ်က အမြည်းတွေကိုစားကြတယ် ။ 

သူက ပြုံးပြီးတော့ “ မောင် ..ဒီနေ့ သမီးက သူ့အဖွားအိမ်မှာ အိပ်မှာ မောင် ..အိမ်မပြန်နဲ့တော့ကွယ် ..” လို့ သူက ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့...” လို့ပြန်ဖြေကာ ဘီယာဘူးကို ကုန်အောင်သောက်ကြတယ် ။ သောက်ပြီးတော့မှ သူက ရေသန့်တစ်ဘူးယူကာ သူနှင့်အတူ သူ့ရဲ့ အိပ်ခန်းကို သွားကြတယ် ။ သူက ဘီဒိုဖွင့်ကာ ကျွန်တော့်ကို ဆေးတစ်လုံးပေးပြီး သူလည်းတစ်လုံးသောက်တယ် ။

သူပေးတဲဆေးကို သောက်လိုက်ပြီး သူက ကျွန်တော့် ကို ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားတယ် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်စေပြီး သူက ကျွန်တော့် အပေါ်မှာ ဘေးတစ်စောင်းထိုင်ပြီးတော့ “ မောင် မောင့်ရဲ့ ဆရာ ကိုရဲ မမသူငယ်ချင်း ချယ်လီတို့ မရိုးတော့ဘူးကွ ၊ သူတို့က အခုအပြင်မှာ ပေါ်တင်ဘဲ တွဲသွားတွဲလာ လုပ်နေကြတာ မမ တွေ့တယ် .. မောင်သိလား အဲ့ဒါကို..” လို့ သူက မေးတော့ “ မသိပါဘူး မမလို့..”  ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက ပြုံးပြီး “ အင်း မမလည်း ဟိုနေ့ကမှ တွေ့လိုက်တာမောင် ..” လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့် ပါးကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ပေးပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလာတယ် ။ 

ဆေးအရှိန်ရယ် နုညံပြီးအိစက်နေတဲ့ သူ့ရြ့ဲအသားအရေကလည်း လီးကိုပိုပြီး တောင်စေတယ် ။ သူရဲ့အဖုတ်ကို သွားထောက်နေတယ် ။ သူက ပြုံးပြီး “ မောင်တို့အရွယ်က သန်တုန်းမြန်တုန်းမို့ ချက်ချင်းဘဲ မောင့်ညီလေးက ခေါင်းထောင်လာပြီ ” သူက အနမ်းကိုရပ်ပြီး ကျွန်တော်အပေါ်က ထိုင်နေတာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။ သူက ကျွန်တေ့်ာကို နမ်းတာရပ်ပြီး ကျွန်တော့် ရဲ့နို့တွေကို စို့ပေးတော့ ကိုယ်လေ းတစ်ချက်လှုပ်ခါသွားတယ် ။ သူကပြုံးပြီး ဘောင်းဘီနှင့်အတွင်းခံကို ချွတ်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့်အတူ စုတ်ပေးသလို လျာဖျားလေးကဒစ်ဖျားလေးတွေကို ယက်ပေးတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ထရပ်စေပြီး သူ့ရဲ့အင်္ကျီအဖြူရောင်ကိုချွတ်ကာ ဘော်လီကိုဆွဲချပြီးသူ့နို့တွေကို တစ်လုံးချင်းစို့ကာ သွားနှင့်မနာ အောင်ကိုက်ပေးပြီး သူ့ရဲ့ထမိန်အစိမ်ရောင်ကိုချွတ်ချလိုက်တယ် ။ နို့စို့ရင်းနှင့်သူ့ရဲ့ခုံးပြီ းမို့မောက်နေတဲ့ အဖုတ်ကိုလက်နှင့်ပွတ်သပ်ကာ လက်ညိုးလေးနှင့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်... ” လို့ ညီးရင်းနှင့် ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ဆွဲယူပြီး နမ်းကာ ကုတင်ပေါ် တွန်းချလိုက်တယ် ။ ပက်လက်လှန်ကာ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်သွားတဲ့ ကျွန်တော့်အပေါ်ကို ခွကာတက်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်တယ် ။ 

ဒီတစ်ခါတော့ သူ့ရဲအဖုတ်က စီးပြီးကျပ်နေတယ် ။ သူက အဆုံးထိရောက်အောင် ထိုင်ချပြီးတော့မှ ပြုံးပြီး ကိုယ်လေးနိမ့်ဆင်းလာကာနုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်နမ်းတယ် ။ “ မောင်သောက်တာက ကျားအားတိုးဆေး မမသောက်တာ မိန်းမကိုယ်ကျဉ်းဆေးမောင်ရဲ့ ဟား..ဟား... ” လို့ ပြောကာ နမ်းရင်းနှင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ သူ့ရဲ့ဖင်လေးကိုကြွကာ ကစားပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့တင်ပါးကို ကိုင်ကာသူ့ရဲ့ လှုပ်ရှားမူကို မကာတင်ချလုပ်ပေးတယ် ။

“ အအ..အား...ရှီး..မောင်ရယ်... မောင်ရဲ့လီးက ဆေးအရှိန်ကြောင့် ပိုကြီးသလို ပိုပြီးအားရစရာကောင်းတယ်.အား...ရှီး.. မောင်ရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ်..အား.... ရှီး.. ” လို့

ညီးရင်းနှင့်သူက အရှိန်နည်းနည်းမြင့်ကာ လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေ သူ့ကိုပင့်ကော်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ အသားချင်း တဖြတ်ဖြတ် ရိုက်သံတွေက အခန်းထဲ ညံနေတော့တယ် ။ (၃) မိနစ်ကာတော့ သူက အပေါ်ကနေဖယ်ကာ ပက်လက်ကလေး လှဲကာ နေပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ချတော့ သူ့ရဲ့လက်က လီးကိုကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပေးတယ် ။ တင်လှုပ်ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းကာမြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး “ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်..မမ..ပြီးတော့မယ်... အား..ရှီး...မြန်မြန် ..” ပြောကာ သူလည်း အောက်ကနေ ပင်ပင့်ကာ ခံပေးလာတယ် ။ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ် ...” လို့ ညီးသံတွေ ဆက်တိုက်ထွက်လာသလို ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့တွေကိုဆွဲကိုင်ကာ မြန်မြန် ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေ အားလျောသွားပြီး “ အား..ရှီး..မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးရင်းပြီးသွားတယ် ။ 

သူပြီးသွားမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်ကာသူ့နဖူးလေးကို နမ်းကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့် မပြီးသေးတာကို သိတော့ “ မောင်ပြီးအောင် လုပ်လေ ..” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူအပေါ်ကနေ သူ့ဘေးကိုဆင်းပြီး သူ့အနောက်က နေဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆက်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ ဆေးရဲ့ အရှိန်နှင့်မို့ သူပြီးသွားပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်က မပြီးနိုင်ဘူး ။ သူကလည်း နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် နောက်ပြန်ဆောင့်ကာ လက်နောက်ပြန် ဖင်ကိုကိုင်ကာ ဆွဲဆွဲပြီး ခံပေးလာတယ် ။ အရည်တွေနှင့်မို့ အသံထွက်လာတော့ သူက ထကာ ခြေရင်းက ထမိန်ဟောင်း တစ်ထည်နှင့်သူ့အဖုတ်ကအရည်တွေကို သုတ်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုပါ သုတ်ပေးတယ် ။ 

ပြောင်စင်သွားမှဘဲ ကျွန်တော့်အပေါ် ခွကာတက်ပြီးတော့ ဆောင့်လိုးတယ် ။ လှုပ်ရှားခုန်ပေါက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲကိုင်ကာညစ်ပေးပြီး သူ့ကို အောက်ကနေ ပင့်ပြီး လိုးပေးတယ် ။ သူလည်း နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ပြီးဖို့နီးလာတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ဆွဲထူပြီး လေးဘက်ထောက်ပေးတယ် ။ ဖြူဖွေးပြီးတော့ စွင့်ကားနေတဲ့ဖင်ကြီးကို အနောက်ကနေကြည့်ပြီး ဆောင့်လိုးရတာ အရမ်းကို အရသာရှိတယ် ။

သူ့ရဲ့ခါးကို လက်နှင့်ကိုင်ပြီးတော့ စိတ်ရှိတိုင်းကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်ကာ လိုးပြီးအရည်တွေကို သူ့အဖုတ်ထဲပန်းကာပြီးသွားတယ် ။ ပြီးသွားပေမဲ့ သူ့အပေါ်ကနေ ထပြီး နောက်ထပ် (၁၀) ချက်ခန့် ဆောင့်လိုးလိုက်မှ သူလည်းပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လှိုက်မောရင်းနှင့် သူ့အပေါ်မှာဘဲ ထပ်ကာ မှေးပြီးနေလိုက်တော့တယ် ။ 

နှစ်ယောက်သား အမောပြေတော့ ဆက်မလုပ်ဖြစ်ဘဲ သူနှင့်ဖက်ကာ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ နောက်နေ့မနက်ကျတော့ အန်တီကလျာက အရင်နိုးပြီး ကျွန်တော့်ကိုဖက်ကာ ပါးကိုနမ်းမှ ကျွန်တော်လည်း နိုးလာခဲ့တယ် ။ သူ့ကိုပြန်ကာနမ်းပြီး နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်ကာ ရေချိုးလိုက်ကြတယ် ။ အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်ပြီးမှ သူက ကျွန်တော့်ကို အိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးပြီး သူ့သမီးရှိတဲ့ သူ့ယောက္ခမအိမ်ကို သူ့သမီးခေါ်ဖို့ သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ထဲကို ဝင်ပြီးတော့ အခန်းထဲကိုဝင်ကာ နေလိုက်တယ်။

မစန္ဒာတို့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ နေ့မှာတော့ ဧည့်သည်တွေကို အဖေတို့နှင့်အတူလိုက်ကာ ဧည့်ခံပေးရတယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က မင်္ဂလာဆောင်ကိစ္စတွေလည်း ပြီးတော့ အိမ်ပြန်ပြီး ကိုမင်းတို့ အိမ်ဘက်ကို သွားလိုက်တယ် ။ “ နုနုက သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ဘုရားဖူးထွက်သွားသလို ကိုမင်းလည်း အပြင်ထွက်သွားကာ နောက်နေ့မှ သူပြန်လာမယ် ..” ပြောသွားတယ် လို့ အန်တီဝတ်ရည် ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဟန်မဆောင်တော့ဘဲ အန်တီဝတ်ရည်ကို ဖက်ပြီး သူ့အခန်းကို ဆွဲခေါ်သွားတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်အခန်းကို ရောက်တော့ ဖုန်းရိမ်းဝင်လာတာ ကြည့်တော့ ကိုမင်းဖြစ်နေတယ် ။ ပြန်ထူးလိုက်တော့ ကိုမင်းက

“ ကိုရဲ ငါ စီးရီး မထုတ်ဖြစ်တော့ဘူးကွ ၊ ငါက တကယ်တော့ မင်းကို ညာခဲ့တာ ..အခုငါ မချယ်လီနှင့်အတူ ငပလီကို ထွက်လာခဲ့တယ် ၊ ငါတို့ တရားရုံးမှာ ဒီနေ့ဘဲ လက်မှတ်ထိုးကာ လက်ထပ်လိုက်ကြတယ် ..မင်းငါ့တို့အိမ်ကို စောင့်ရှောက်လိုက် ..” ပြောကာ ဖုန်းချသွားတယ် ။ ဘေးကနေ အန်တီဝတ်ရည်လည်း ကြားသွားတယ် ။ သူကတော့ သူ့တူလုပ်ကွက်ကို သိသွားပြီမို့ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့အနီးကိုလျှောက်သွားပြီး သူ့ပခုံးပေါ်လက်တင်ကာ “ မမကြားပြီနော်..”  ဆိုတော့ သူက ခေါင်းဘဲ ညှိတ်ပြတယ် ။ သူ့ကိုကြည့်မိတော့မှ အလှပြင်ထားတာတွေ့လို့မေးကြည့်တော့ ရှက်ကာ သူက

“ အမေလည်း မရှိဘူး တရားစခန်းမှာ ၊သမီးလည်း သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ခရီးထွက်သွားတယ်..မင်းမင်းက ဒီနေ့မလာတော့ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မလို့ လေ ကိုရဲ ..” လို့ သူက ပြောတော့ သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းပြီး “ လာ ဒါဆို မောင်နှင့်သွားမယ် ..” လို့ ပြောတော့ “ အို.. မသွားတော့ပါဘူး ..” လို့ သူက ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရုြ့ခေါင်းကိုဆွဲပြီးတော့ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းတယ် ။

နုတ်ခမ်းနီဆိုးထားတဲ့ နုတ်ခမ်းလှလှလေးကို နမ်းရင်းနှင့် မိုးပြာရောင် ပါတိတ်ဝမ်းဆပ်ကို တစ်လွှာချင်းဘဲ ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ သူကို ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်စေပြီး ကုတင်အောက်ကနေ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဝတ်စားတွေချွတ်ရင်းနှင့် နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ် ။ အဝတ်တွေလည်း ချွတ်လို့ပြီးသွားမှဘဲ သူ့ကိုဖြည်းဖြည်းတွန်းလှဲကာ သူ့ရဲ့ ရတနာရွှေခြုပ်လေးကို ယက်ပေးကာ အစေ့လေးကို လက်မလက်ညိုးလေးနှင့်ချေပေးလိုက်တယ် ။ “ အိုး..အမေ့ ကိုရဲ... အေား..မောင်... ” လို့ သူ့ဆီက ညီးသံလေးတွေက်လာကာ ထပြီး ထိုင်ကာ “ မောင်လုပ်ပေးတော့ကွယ်နော် ..” လို့ သူက ပြောမှဘဲ သူ့ကိုယ် လေးကို ကုတင်ပေါ်တစ်ပိုင်းတင်ကာ ကုတင်အောက်ကို ကျနေတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီး လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ သုံးချက်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အား...  အား..” လို့သာ ဆက်တိုက်ညီးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို မျက်လုံးမှေးကာ ကြည့်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးရင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်းဘဲ သူ့ကို ပြန်ကြည့်ကာ ဆောင့် လိုးပေးမိတယ် ။ သူခြနှစ်ချောင်းပူကပ်ပြီး လုပ်နေရလို့လား ၊ ဒါမှမဟုတ် စိတ်ကဘဲ ဖြစ်နေသလားမသိဘူး ၊ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကစီးပြီ းတင်းကျပ်နေကာ တစ်ခါတစ်ခါ ကျွန်တော့်လီးကိုညှစ်ကာ ကစားပေးလာတယ် ။ သူ့ဆီကနေ

“ အား..မောင်..အား..မောင်..မမ.. အား..ရှီး..ပြီးချင်လာပြီ...မောင်..အား...ရှီး....” ဆိုတဲ့ညီးသံလေးက ညို့သံအပြည့်နှင့်ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အခုမှပြီးချင်လာတာ သတိရသွားပြီး သူ့ခြေကိုချကာ သူ့ကို ဆွဲထူပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက်ကလေးနှင့် သူ့ခြေကိုအောက်ချကာ ဝပ်ခိုင်းတယ် ။ သူ့အနောက်ကနေပြီး သူ့ပါးကိုနမ်းရင်းနှင့်ဘဲ ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တာ နှစ်ဦးသားအတူတူ ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ မှိန်းကာနေလိုက်ကြတယ် ။ အမောပြေတော့ သူ့က အရည်တွေကို ဆေးကြောဖို့ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းကိုသွားလိုက်ကြတယ် ။

ရေချိုးခန်းထဲကို ရောက်တော့ ကျွန်တော့လီ်းကို ဆပ်ပြာနှင့်စင်အောင် ဆေးပေးတယ် ။ လီးက သူ့လက်ထဲမှာ ပွတ်သပ်မူတွေနှင့် ရေအေးလေးတွေရဲ့ ထိတွေမူကြောင့် ပြန်ကြီး ထွားလာခဲ့တယ် ။ သူက မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးပြီးတော့ “ သန်လိုက်တာလည်းလွန်ရော တစ်ခါလုပ်ထားတာက (၁၀) မိနစ်မပြည့်သေးဘူးနော် ..” လို့ပြောကာ သူ့အဖုတ်ကို ထိုင်ကာဆေးကြောနေတယ် ။ ကျွန်တော့်အပေါ်က ရေပန်းခလုပ်ကို နှိပ်လိုက်တော့ အေးမြတဲ့ ရေတွေအပေါ်ကနေ ပန်းပြီးကျလာတယ် ။

သူ့ကို ထူပြီးတော့ ဆပ်ပြာယူကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို ဆေးကြောပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ အဖုတ်ရောအမွေးတွေကိုပွတ်သပ်ကာ ဆေးကြောပေးတော့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေးတွေ နှစ်ကိုယ်ကြားလေး ထွက်လာခဲ့တယ် ။ သူ့ရဲ့ခေါင်းက ပခုံးမှာလာတင်ကာ နှစ်ယောက်သား ရေပန်းအောက်မှာ ရေကိုစိမ်ပြီးချိုးရင်းနှင့် နုတ်ခမ်းချင်းဆက်နမ်းကြတယ် ။ သူကခါးမှာ ခြေနှစ်ချောင်းကိုချိန်ပြီးတော့ကို အနမ်းခံတော့ အောက်ကနေဒေါသကြီးနေတဲ့ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး သူ့ကိုနံရံမှာကပ်ပြီးဖြည်းဖြည်ချင်းလုပ်ကြတယ် ။ “ အား..ရှီး..ကိုရဲ.. အား.. အင်း..အား.. ” ညီးသံလေးတွေ ပေးပြီ းသူ့ကပခုံးမှာမေးတင်ကာ ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းဖက်ကာ ခံပေးတယ် ။ 

(၃) မိနစ်ခန့် သူ့ကိုချီပြီး လုပ်နေရတော့ မောလာတယ် ။ သူကလည်း သိတော့ သူခြေနှစ်ချောင်းချိတ်ထားတာ ဖြုတ်ပြီး ကိုယ်လေးခွာကာ ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီးမှ “ မောင် မမကို တကယ် ချစ်တာလား ” လို့ သူကမေးတော့ ကျွန်တော်ကလည်း “ အရမ်းကိုချစ်တယ် မမ ” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး နံရံကို မျက်နှာမူကာ ကုန်းပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အနောက်ကနေ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ “ အိုး...ရှီး... မောင်ရယ် ..” လို့ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီးတော့ ဖင်လေးကို နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတယ် ။ လုံးကျစ်နေတဲ့သူ့ရဲ့ ဖင်ဖြူဖြူလေးကို ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ရင်းနှင့် တစ်ချက်ချင်းဘဲ မနှေးမမြန်လေးလုပ်ပေးတယ် ။ ရေတွေ သူ့ကိုပေါ်ကနေစီးဆင်းလာတော့ ကျွန်တော်ကဆောင့်လိုက်တိုင်းမှာ ရေတွေပြန်ပြီး အပေါ်ကိုတက် အသံလေးကလည်း တဖြတ်ဖြတ်နှင့် မျက်လုံးရော နားမှာရော အရသာကအရမ်းရှိတယ် ။ လုပ်လို့ အရမ်းကောင်းလာတယ် ။ 

သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေးတွေက "" အား..အား..အင်း..အင်း.. မောင်ရယ် ""တွေက စိတ်တွေကို ဆွပေးနေတော့တယ် ။ သူကိုဆွဲလှည့်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ခြေတစ်ခေါင်းကိုခါးမှာတင်ကာ သူ့ကိုကြည့်ပြီး "" မမ ကျွန်တော်ပြီးချင်ပြီ "" ပြောတော့ သူ့ရုြ့လက်တစ်ဘက်က လီးကို

ကိုင်ပြီး ၊ နောက်တစ်ဘက်က ကျွန်တော့ပါးကိုကိုင်ကာ “ မောင် မမ ပြီးသွားပြီ မောင့်အလှည့် ..” လို့ ပြောပြီး နုတ်ခတ်ချင်းလာနမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြန်နမ်းပြီး သူခါးကို ဆွဲဆွဲကာမြ န်မြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူလက်တွေလည်ပင်းမှာ တွဲလွဲခိုကာ ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက်တွေကို အကူညီပေးတယ် ။ “  အား..ရှီး.. မမ...အား.. ကျွန်တော်... ပြီးတော့မယ်...အား... ရှီး.. ” ပြောပြီးတော့ကို မြန်မြန်ဘဲဆောင့်ကာ လိုးလိုက်ပြီး ပြီးသွားတယ် ။ ရေစက်တွေအောက်မှာဘဲ ရေစိမ်ချိုးရင်း အမောဖြေကာ သူ့နှင့်ကျွန်တော်ဟာ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ထွက်လာကြတယ် ။

အိပ်ခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သားဖက်ကာ အိပ်လိုက်ကြတယ် ။ ကျွန်တော် အိပ်ရာက နိုးလာတဲ့ အချိန်မှာ အန်တီဝတ်ရည် မရှိတော့ လိုက်ရှာကြည့်တယ် ။ သူက စားသောက်ဖို့အတွက် ချက်ပြုတ်နေတာကို တွေ့တော့မှ သူ့အနီးကို လျောက်သွားပြီး ညနေစာစားဖို့ ပြင်ဆင်တော့မယ် ပြောကာ သူကအခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ သူ့အနောက်ကနေ လိုက်သွားတော့ သူက ထမိန်ကိုရင်သျားပြီး ပြုံးပြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြုံးပြီး အနီးသွားကာ

“ မိန်းမ ယောကျ်ားလည်း မိန့်မနှင့်အတူ ရေချိုးမယ်လေ..” လို့ သူ့ကို ပြောတော့ သူကပြုံးပြီး “ တကယ်တည်းတော် လူကိုများ သူ့မိန့်မတဲ့ ဟားဟား ..”  ရယ် ပြီးတော့ ရင်ဘတ်ကိုလက်သီနှင့် ခပ်ဖွဖွလေးထုကာ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်ပြီးတော့ သူ့အနောက်ကနေ ရေချိုးခန်းကိုလိုက်သွားတယ် ။ သူကပြုံးပြီးတော့ “ သွား ရှက်စရာကြီး ရေလှဲစရာမယူဘဲ ဒီအတိုင်းဝင်လာတယ် ..” ပြောပြီးတော့ ရေပန်းအောက်မှာ ဆက်ချိုးနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူနှင့်ရေပန်းအောက်ကို ဒုတိယအကြိမ်ဝင်ပြီးရေချိုးကာ နှစ်ယောက်သားအခန်းကိုဝင်ကာ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်မလို့ ကြံတော့ ကျွန်တော်က ဒီကိုလာတုန်းကအင်္ကျီကိုဘဲ ပြန်ကာဝတ်တော့ သူက “  ညစ်ပတ်တယ် ၊ ကိုမင်းအဝတ်တွေ ယူဝတ်ပါလား ပြောတယ် ..” ကျွန်တော်လည်း ကိုမင်းအခန်းကို ဝင်ကာ အဝတ်စားတစ်စုံ ယူဝတ်တယ် ။ 

အကြံတစ်ခုဟာ စိတ်ကူးထဲကို ရောက်လာတာမို့ ကိုမင်းရဲ့ လက်တော့လေးကိုပါ ယူလာပြီး အန်တီဝတ်ရည်ရဲ့ အိပ်ခန်းမှာ ထားလိုက်တယ် ။ ထမိန်ရင်သျားနှင့် သနပ်ခါးသွေးပြီး တစ်ကိုလုံးကို လူးနေတဲ့ သူ့ကိုကြည့်ကာ သူ့အတွက်ကြက်သွေးရောင် အင်္ကျီနှင့်ထမိန်အနက်ရောင်ကို ရွေးကာ သူ့ကိုပေးတယ် ။ သူက ဘာလဲ ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်နှင့်ကြည့်တော့ ကျွန်တော်က “ ဒီဝတ်စုံဝတ်ရင် မမအရမ်းလှမှာမို့လို့ ပေးတာလေ..”  ပြောလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကျွန်တော်ပေးတဲ့ ဝတ်စုံကထမိန်ကိုဝတ်ပြီး ဘော်လီဝတ်မလို့ ကြံတော့ မဝတ်စေဘဲ ကြက်သွေးရောင် ဘလောက်အင်္ကျီဘဲ ဝတ်စေတယ် ။ သူလည်းအဝတ်စားတွေ ဝတ်ပြီးတော့မှ အပြင်ထွက်ကာ စားသောက်ခန်းကို သွားကြတယ် ။

အန်တီဝတ်ရည်က ခူးခပ်နေတုန်း ကျွန်တော် ရေခဲသေတ္တာသွားဖွင့်တာ ကိုမင်းမသောက်ရသေးတဲ့ ဘီယာ (၂) ဘူးကို ထုတ်ယူကာ ဖောက်ပြီးတော့ တစ်ဘူးသောက်လိုက်တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်လည်းပြင်ဆင်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ကိုကြည့်တော့ ဘီယာသောက်နေတာကို မြင်ပြီး နုတ်ခမ်းစူပြတယ် ။ ဘီယာနောက်တစ်ဘူးကို ယူပြီး သူ့အနီးမှာကပ်ထိုင်ပြီးတော့ သူ့ကို ဘီယာသောက်ခိုင်းတော့ သူကငြင်းတယ် ။

“ ဘီယာသောက်ရင် အရွယ်တင်တယ် သောက်ပါ ..” ဘာညာရွှီးပြီးတိုက်မှဘဲ သူ ဘီယာဘူးက တစ်ဝက်သောက်ပြီ းကျွန်တော့်ကို သောက်ခိုင်းတယ် ။ နှစ်ယောက်သား ဟင်းတွေ ထည့်ပေးကြတာ ထမင်းထက်ဟင်းတွေက ပုဂံမှာလျံသွားမှဘဲ ရယ်ကာ စားသောက်လိုက်ကြတယ် ။ စားသောက်ပြီး သူ့ကို ကူကာဆေးကြောပေးတယ် ။ အားလုံးပြီးတော့ အန်တီဝတ်ရည်က တီဗွီကြည့်မလို့သွာ းတာမြင်လို့ လှမ်းကာ တားပြီး သူ့ရဲ့ အိပ်ခန်းကိုဘဲ ခေါ်သွားတယ် ။ 

သူက မျက်စောင်းလှလှ ထိုးပြီး “ အခုကတည်းက နေချုပ်ချယ်နေပြီကွာ လူဆိုးလေး ..” လို့ပြောတယ် ။ သူကို ပြုံးပြီး လက်ဆွဲကာ ကုတင်ပေါ်ကို တင်ပြီး မင်းရဲ့လက်တော့လေးကိုယူကာ ကုတင်မှာဘဲ မှောက်ကလေး ကြည့်ကြတယ် ။ ကိုမင်းဆီမှာ သိမ်းထားတဲ့ အောကားတွေကို သူ့ကိုဖွင့်ပြတော့ သူက ပါးစပ်ကိုလက်နှင့်ပိတ်ပြီး ရယ်တယ် ။ သူ့ရဲ့ပခုံးမှာ လက်တင်ပြီးတော့ ကျောကိုပွတ်သပ်ရင်းနှင့် နှစ်ယောက်သား အောကားကြည့်ကြတယ် ။ အောကားကြည့်ရင်းနှင့် သူ့ရဲ့ဖင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်နယ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီက ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာတော့မှ သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုခါးအထိလှန်ကာ သူ့ခြေကို ကားစေပြီး သူ့အဖုတ်ကိုယက်ပေးတော့ ဇာတ်ကားကြည့်ပြီး ပွတ်သပ်ခံထားရလို့ သူ့ညီမလေးက အရည်တွေရွှဲကာငိုနေပြီ။

ပုဆိုးကို ဖြေပြီးခြေထောက်နှင့်ချွတ်ကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ကာ လီးကိုသူ့အဖုတ်မှ ာတေ့ပြီး ညှောင့်ရင်းနှင့်ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်တယ် ။ “ အင်း..အင်း..”  လို့ ညီးကာ လက်က အိပ်ရာခင်းကို တင်းတင်းကြီးဆုပ်ကိုင်ပြီး အန်တီဝတ်ရည်ဟာ တစ်ချီပြီးပြီးသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေထပ်ပြီး ဖားနှစ်ကောင်လိုးသလိုဘဲ ကပ်ပြီးလိုးရင်းနှင့် သူ့ရဲ့ အင်္ကျီကိုကိုချွတ်ကာ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်တယ် ။ နို့ကိုညှစ်ကာကစားပေးပြီး သူ့ရဲ့ပါးကိုနမ်းကာ မနှေးမမြန်လေးလုပ်ပေးတယ် ။ 

သူဆီကနေညီးသံ ထွက်လာတယ်။  နားရွက်လေးကို မနာအောင် ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းနှင့်မှန်မှန်ဘဲ လိုးပေးတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ဆင်းပြီးတော့ သူ့ကို ထူကာ မျက်နှာချင်ဆိုင်ထိုင်ရက်နှင့်ကို ထပ်ပြီးတော့ ဆက်လုပ်ကြတယ် ။ က်ျန်တော်လည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ “ မမ မောင်..ပြီးတော့မယ် မမ အား.. ” လို့ ပြောတော့ အန်တီဝတ်ရည်ကလည်း.. “ အား..ရှီး..မောင်ရယ်..မမလည်း..ပြီးတော့မယ်.. ” ပြောလာတော့ သူကို ဆွဲဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ တကျွီကျွီမြည်အောင် နှစ်ယောက်သား လိုးဆော်ကြရင်း နှစ်ယောက်လုံး အတူတူ ပြီးသွားကြတယ်။

..............................

(၁၈)

နောက်နေ့ မနက်မှာတော့ အန်တီဝတ်ရည် အိမ်ကနေ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ အဖေနှင့်အမေကြီးက ဆိုင်သွားကြပြီမို့ မရှိကြဘူး ။ အဘွားနှင့်သာ ကော်ဖီစားပွဲမျာ ဆုံတယ် ။ အဖွားက ကျွန်တော်ကို “ တက္ကသိုလ်မှာရည်းစားထားလို့ရတယ် ဒါပေမဲ့ ကျောင်းပြီးမှ အိမ်ထောင်ပြုဖို့ကို”  ပြောတယ် ။

အဘွား စကားပြောတာကို “ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့..” ပြောပြီး ကော်ဖီသောက် နံနက်စာမုန့်တွေကို စားပြီးအခန်းထဲကိုဝင်ကာ အဖေချန်ထားခဲ့တဲ့ ငွေကို ယူပြီး အပြင်ထွက်လာတယ် ။ ကိုကျော်စွာနှင့်မစန္ဒာတို့ အထုတ်တွေနှင့်ထွက်လာကြပြီး “ သူတို့လင်မယား ချောင်းသာကို ဟန်းနီမွန်းထွက်မယ် ..” ပြောလာတယ် ။ ကိုကျော်စွာက ကျွန်တော့်ကို ငွေတစ်ကတ်ပေးပြီး “ လိုတာသုံးကွာ..” လို့ ပြုံးကာ ပြောသွားတယ် ။ သူတို့ လင်မယားကားနှင့်ထွက်သွားမှ ကျွန်တော်လည်း အဘွားကို “ အပြင်သွားမလို့..” ပြောကာ အန်တီဝတ်ရည် ဆီကိုသွားလိုက်တယ် ။ အိမ်တံခါးပိတ်ထားတော့ ဖုန်းဆက်ကြည့်တော့ သူက “ သူငယ်ချင်းအိမ်ကို ရောက်နေလို့ အခုဘပြန်လာတော့မယ် ..” ပြောပြီးစောင့်ခိုင်းတယ် ။ 

အိမ်ကိုမဝင်ချင်တော့ လမ်းထိပ်ကလ္ဘက်ရည်ဆိုင်မှာဘဲ လ္ဘက်ရည် ၊ ဆေးလိပ်မှာသောက်ပြီး အချိန်ဖြုန်းနေလိုက်တယ် ။ ကံဆိုးချက်က နုနုတို့ သူငယ်ချင်းတစ်စုကားနှင့် အိမ်ပြန်သွားတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အန်တီကလျာဆီက ဆေးကို အသုံးချကာ အန်တီဝတ်ရည်နှင့်ချစ်စခန်းဖွင့်ဖို့ အကြံပျက်သွားရတယ် ။ ဒါပေမဲ့လည်း အခွင့်ရေးများရမလားလို့ အန်တီဝတ်ရည်အိမ်ကို သွားတော့ နုနုက ဆက်တီမှာ အန်တီဝတ်ရည်နှင့်စကားပြောနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က လှောင်ပြုံးလေးပြုံးပြီး “ သား ကိုရဲ လာလေကွယ် ..” လို့ ခေါ်မှဘဲ သူတို့အနီးကိုသွားကာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ နုနုကတော့ သူတို့အရမ်းပျော်စရာကောင်းတာတွေ ရေပက်မဝင်ပြောနေတာကို ကြည့်ရင်းစိတ်ပျက်ကာ ထသွားမလို့ ကြံတော့ အန်တီဝတ်ရည်က လှမ်းပြီး

“ သား..ကိုရဲ.. အန်တီကို... ဈေးကို လိုက်ပြီး ပစ္စည်းတွေ ကူသယ်ပေးအုံးကွယ် ..မင်းသူငယ်ချင်းက အခုမှ ပြန်ရောက်တာဆိုတော့ သူနားပါစေ ..”  လို့ ပြောတော့ ရင်ထဲမှာ ကြိတ်ပျော်သွားတယ် ။ နုနုက ပြုံးပြီးတော့ လက်ညိုးကို ကွေးကာ “ အလုပ် ခိုင်းခံရပြီပေါ့ ..” ပုံစံမျိုးလုပ်ပြသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လက်သီးဆုပ်ကာ “ နင်လည်းနာမယ်ပေါ့ ..” ပုံစံမျိုးလုပ်ပြလိုက်တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က

“ ကဲ သွားရအောင်ကွယ် ..” လို့ ပြောမှ နှစ်ယောက်သား ကားနှင့်အတူ ထွက်လာခဲ့ကြတယ် ။လမ်းထဲကနေထွက်လာတော့ အန်တီဝတ်ရည်က ပြုံးပြီးတော့ “  ရုပ်ကလည်း တွေ့တွေ့ချင်း ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲ မောင်ရယ် ဟားဟား.. ” ပြောတော့ “ ဪ ဒီနေ့တော့ ငတ်ပြီလို့ တွေးမိသွားလို့ပါ မမ ” လို့ ပြန်ပြောတော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ သွား...လူဆိုးလေး.. အဲ့ဒါဘဲ စိဉ်စားနေတယ် မမ တစ်ကိုယ်လုံးနာနေတယ် မောင်ရယ်..” လို့ သူက ပြောကာဈေးကိုမသွားဘဲ သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုဘဲ မောင်းခိုင်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်း အခန်းရှေ့မှာ ကားရပ်ကာ အခန်းကို လှေကားကနေ တက်သွားကြတယ် ။ သူ့အနောက်ကမို့ သူ့ရဲ့လုံးကျစ်တဲ့ ဖင်ကို ကြည့်ရင်းနှင့်တက်သွားလိုက်တယ် ။ အခန်းရှေ့ရောက်တော့ သူကတံခါးသော့ဖွင့်ကာ အထဲကို ဝင်သွားတော့ သူ့နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားတယ် ။ အိမ်ထဲမှာတော့ လူနေပုံသိပ်မရတဲ့ ပုံမျိုးပါဘဲ ၊သီးသန့်အနားယူတဲ့ အခန်းဆိုရင် ပိုသေချာတယ် ။ ပရိဘောဂပစ္စည်းတွေအနည်း အကျဉ်းဘဲရှိတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က ဆက်တီပေါ်မှာ မှီပြီးထိုင်နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက်ကနေ သူ့ရဲ့ ဇက်ကြောတွေကိုနှိပ်ပေးလိုက်တယ် ။ သူက “ အင်း..” ညီးသံလေးနှင့် နုတ်ခမ်းလေးဟကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီးငြိမ်ခံနေတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနှိပ်ပေးရင်းနှင့် သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူလည်း အနမ်းကို ပြန်ပြီးတုံပြန်လာခဲ့တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဆွဲထူပြီးတော့ အခန်းထဲကိုသွားသူက “ ခဏနော်မောင် မမ ရေသောက်ချင်တယ် ..” ပြောတော့ သူနှင့်အတူဘဲ အိမ်နောက်ကိုဝင်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေသန့်ဘူးကိုယူကာ ဖောက်ပေးပြီး အန်တီကလျာဆီက ဆေးကိုပါ သောက်ခိုင်းလိုက်တယ် ။ သူသောက်ပြီးမှ ကျွန်တော်လည်း ဆေးသောက်ပြီးတော့ နောက်ထပ် ရေသန့်တစ်ဘူးကို ယူကာ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေအောက်ချကာ အရှိန်ပြင်းပြင်းဘဲ ထိုင်ကာ

“ မောင်... အချိန် မရဘူးနော်...မနေ့က မောင်လုပ်ထားလို့ လူကိုယ်က နုံးချီ့နေတယ်ကွယ် နော် ..” လို့ သူကပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ မိန်းမ ..” လို့ ပြောပြီး သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း လျာလေးထိတွေ့ကာ အနမ်းကို တုံ့ပြန်ခဲ့တယ် ။ အနမ်းကိုရပ်ပြီး ထရပ်ကာ အဝတ်တွေကို တစ်ခုချင်းချွတ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းကဘောင်မှာ တင်လိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်တွေကို ချွတ်ကာ သူ့ကိုကြည့်နေလိုက်တယ် ။ ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီးတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို နမ်းရင်းနှင့် တဖြည်းဖြည်းဆင်းပြီး လီးကိုလက်ချောင်ဖြူဖြူလေးနှင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ 

ပန်ရောင် နုတ်ခမ်းဆိုးနှင့် နုတ်ခမ်းလှလှလေး နှစ်လွာနှင့်အတူ မိုးပေါ်ထောင်ကာ ပွင့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ရွှေပန်းကို ငုံကာစုပ်ပေးတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်ရဲ့ လျာတွေကဒစ်လေးကို ရစ်ပတ်ကာ ကစားရင်းနှင့် ပါးချိုင့်ဝင်အောင် စုပ်ပေးတာက ကျွန်တော့ပြီးချင်လာတယ် ။

သူ့ကို တားတော့ သူက လက်ကိုဖယ်ပြီးတော့ကို လက်နှင့်ဂွင်းမြန်မြန်တိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းနှစ်ခုက စုတ်ပေးတာ သူ့ရဲ့ပါးစပ်မှာဘဲ ပြီးသွားတယ် ။ ပြီးသွားတော့ သူက မျက်လုံးလေးနှင့်ကြည့်ကာ ညီလေးကို ဆက်ပြီးတော့ကို စုက်ပေးပြီး အရည်အားလုံးကို မျိုချလိုက်တယ် ။ သူက ပြုံးပြီးတော့

“ မောင့်ကို စိတ်မပျက်စေချင်လို့ လုပ်ပေးတာ မောင့်ကို ချစ်လို့ သိလား မောင်..” လို့ နဖူးကို လက်သီးဆုပ်လေးနှင့်ခပ်ဖွဖွလေးထုကာ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပက်လက်အနေထားလုပ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုစနမ်းပြီး သူ့ရဲ့နီရဲနေတဲ့ နို့သီခေါင်းလေးတွေကိုစို့ပေးပြီး ချေပေးတယ် ။ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေးတွေ ထွက်လာရုံလီးကတော့ပြန်ပြီး အဆင်သင့်ဖြစ်လာတယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ဆွဲပြီးသူနှင့်နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းခိုင်းပြီး လီးကိုလှမ်းကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးတယ် ။ သူက အနမ်းကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့

“ မောင်.. မမကို.. ချစ်ပေးတော့..မမ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ” လို့ သူက ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ လက်ထောက်တော့ သူ့ရဲ့ လက်က လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပေးတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းဘဲ အပေါ်ကနေဆောင့်ကာ လီးအဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ပေါင်ကားပေးပြီးတော့ ကျွန်တော့် ဖင်ကို ဆွဲကာ ခံပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်းနှင့်ကို မနှေးမမြန်ဆောင့်ကာ လိုးပေးတယ် ။ “ အု..အု..အင်း...အင့်...”  ညီးသံလေးတွေက နုတ်ခမ်းကနေ နမ်းရင် းထွက်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက နောက်ကျောကို အပေါ်အောက်ကို မြန်မြန်လေး ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။အနမ်းရပ်ပြီးတော့ ကျွန်တော့မျက်နှာကိုကိုင်ကာ

“ အား..ရှီး.. ယောကျ်ား..အား...အိုး.. အမလေး...မောင်ရယ်... မြန်မြန်..ဆောင့်ပါ.... အား...ရှီး... အမလေး..ယောကျ်ားရယ်...အား...ဝတ်ရည်ကို...မြန်မြန်..လုပ်ပေးပါ.....အား..ပြီးတော့မယ်....အား..ရှီး.. .မြန်..မြန်..အား..မြန်မြန်...အား..ပြီး..ပြီး..ပြီးပြီ... ”

ပြောကာ မျက်နှာကိုတင်းတင်းကိုင်းထားတဲ့ လက်တွေလည်း အားပျောသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုနောက်ထပ် အချက်နှစ်ဆယ်ကို ပြီးခါနီးမို့ မြန်မြန်ဆောင့်လုပ်ရင်းနှင့်

“ အား..မိန့်..မ..အား..အား..အား..ဟာ..အား... မောင်ပြီးတော့မယ်..အား... မိန့်မရယ်... ” လို့ ညီးရင်းကြမ်းကြမ်းကြီးကိုဆောင့်လိုးတယ် ။ သူကလည်း အားလျောနေတဲ့ လက်နှင့် ထပ်ကိုင်ကာ စိုက်ကြည့်ပြီး

“ ပြီးလိုက်..မောင်..မောင်..ပြီးလိုက်..မောင်ရဲ့အချစ်တွေ..အချစ်ရည်တွေ ပန်းလိုက်မောင် ..” လို့ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စကားအပြီးမှာတော့ မဟန်တော့ဘဲ ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူ့အပေါ် မှောက်ချပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ သူပါးအနီးမှာကပ်ပြီးနေလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုပွတ်သပ်ပေးရင် အမောဖြေကာ နေလိုက်ကြတယ် ။ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပြီး ဈေးဝယ်ကာ အိမ်ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။

အန်တီဝတ်ရည်ကို အိမ်ကိုပို့ပေးပြီးတော့ နေ့လည် (၁) နာရီရှိသေးတယ် ။ နုနုလည်းရှိနေတော့ အိမ်ကို ပြန်ကာ အနားမလို့ကြံပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ခဲ့တော့ အိမ်ရှေ့ဆိုင်ပိတ်ထားတာမို့ အိမ်အတွင်းကို ဝင်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ထဲကိုဝင်တော့ အိမ်ပေါ်က အဖွားအခန်းထဲကို အရိပ်တစ်ခုဝင်သွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အိမ်ကလည်းတိတ်ဆိတ်နေတော့ သူခိုးများဝင်သွားသလားမသိဘူး ထင်ပြီး ဖိနပ်ကို ချွတ်ပြီးတော့ ခြေသံလုံလုံနှင့်အဖွားရဲ့ အခန်းကို သွားလိုက်တယ် ။ 

အဖွားအခန်းတံခါး အနီးရောက်တော့ အခန်းထဲမှာ အဖေအသံကို ကြားတော့ပြန်ဆင်းမလို့ လုပ်တယ် ။ ဒါပေမဲ့လည်း သူတို့စကားသံတွေကြားလိုက်တော့ ဆက်ပြီး နားချင်လာတော့တယ် ။ အခန်းအပြင်ကနေ နံရံမှာကပ်ပြီး နားထောင်ကြည့်လိုက်တယ် ။

..............................................................

( အောင်ဇော် )

စန္ဒာမင်္ဂလာဆောင်မှာ လူတွေကို ဧည့်ခံပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့ကြတယ် ။ ကားမောင်းရင်းနှင့် အနောက်ကထိုင်နေတဲ့ ယောက္ခမနှင့်မိန်းမက ဒီနေ့မှာ အရမ်းကိုလှနေကြတယ် ။ တနေ့လုံး အချောအလှတွေဘဲ မြင်နေရပေမဲ့လည်းဘဲဒီနှစ်ယောက်ကိုတစ်လှည့်စီ အချိန်ခါကြည့်ပြီး လိုးနေရတာမို့ တခြားမိန့်မတွေကို မစဉ်းစားဖြစ်တော့ဘူးလေ ။

အခုလည်း ယောက္ခမကြီးက အသက်ကြီးပေမဲ့ မပျက်စီးသေးတာက သူ့သမီး ကျွန်တော့်မိန်းမနှင့်အတူသွားရင် ညီအမလိုဘဲ ထင်ကြမှာ အသေချာဘဲ ။ အသက်က အဓိက မဟုတ်တော့ဘူး ။ သူနှင့် အဆင်ပြေဖို့ရယ် ၊ မိန်းမပါ ချစ်အောင် နေရမှာ ငါတာဝန်ဘဲ လို့ စဉ်းစားရင်းနှင့် အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကြီးထဲကိုဝင်တော့ သားငယ် အောင်ရဲဇော်က သူ့အတွက် ဝယ်ပေးထားတဲ့ တက်ပလက်ကို ပြေးယူကာ ဂိမ်းဆော့နေတော့တယ် ။ အဝတ်စားလဲနေတဲ့ မိန်းမက ထမိန်ရင်သျားပြီးတော့ အနီးရောက်လာကာ ကျွန်တော့် ဗိုက်ကို လိမ်ဆွဲပြီး

“ မောင် ဒီနေ့ အရမ်း ငမ်းတာဘဲနော်... မမကို ပြစ်သွားလို့က ဒါကြီးကို အရင်ဖြတ်ပြစ်မှာ သိလား ..”  လို့ပြောကာ လီးကို တစ်ဘက်၊ ဗိုက်ကိုတစ်ဘက် လိမ်ကာ ပြောသွားတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း ပြုံးပြီးတော့ကို သူ့ကိုဆွဲလှဲချကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူက အတင်းရှုန်းပြီးတော့ ကလေးကို အကြောင်းပြကာ ကုတင်ပေါ်ကနေထကာ အဝတ်စားတွေ လဲဖို့ ထသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို ဆွဲလှဲချတော့ သူကပြုံးပြီး အနမ်းခံပြီး ရှုန်းထွက်သွားတာမို့ သူလည်း စိတ်ကျေနပ်သွားတယ် ဆိုတာ အသေချာပါဘဲ ။ 

ညနေမှာတော့ ထမင်းစားသောင်ပြီး စန္ဒာတို့ လင်မယားက အိပ်ခန်း ဝင်သွားသလို ၊ သားငယ် အောင်ရဲဇော် ၊ ယောက္ခမကြီး ဒေါ်သင်ဇာလည်း အခန်းပြန်ဝင်ကာ နားကြတယ် ။ ကျွန်တော်နှင့် မသီတာက တစ်ခန်း ၊ သားငယ်က တစ်ခန်း သားကြီး ၊ မစန္ဒာ ယောက္ခမကြီးတို့က အခန်းကိုယ်စီဆိုတော့လည်း လင်မယားနှစ်ယောက်က နေ့လည်က အကြွေးပေးစရာကို ပေးဖို့ အခန်းကို ဝင်တာနှင့်ကို နမ်းကြတော့တယ် ။ 

တံခါးလော့ချပြီးတာနှင့် သူ့ကု့ိတွန်း နံရံမှာ ကပ်စေကာ အတင်းနမ်းတော့ သူကလည်  အားမကျမခံ လျာလေးထိတွေ့ကာ တုံ့ပြန်လာတယ် ။ သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့်ကုတင်ပေါ် နှစ်ယောက်လုံး လှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုခါးအထိ လှန်တင်လိုက်တော့ မဲနက်ပြီး ကောက်ကွေးနေတဲ့ မြဲမဲတောကို ဖယ်ပြီး သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး အစေ့ကို သွားနှင့် မနာအောင်ဘဲ ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ပေးတယ် ။ “ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်...” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးနှင့်အတူ သူရဲ့လက်က ကျွန်တော့် ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လာ်း လက်ညိုးလေးကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကာ သူ့ရဲ့အစေ့ကိုဆွဲပြီး စုတ်ယူ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ ညီးသံတွေနှင့်အတူ သက်ပြင်းရှုရိုက်သံတွေဟာ ဆက်တိုက်ကြီး ထွက်လာကာ ကျွန်တော့်ကို အပေါ်ကို ဆွဲတင်တယ် ။ သူက နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်အိပ်စေကာ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်တော့်လီးက ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးကို မကြောက်တဲ့ပုံစံနှင့် ထောင်နေတယ် ။

သူက လီးကိုလက်နှင်း အရင်းကို ဂွင်းထုပြီး ဒစ်ကိုငုံကာ လျာဖျားနှင့်ကစားပြီး စုပ်ပေးတယ် ။ မသီတာဟာဘာဂျာအရမ်း ကောင်းလာခဲ့တယ် ။ တစ်ခါတစ်ခါ ဆိုင်ထဲမှာ စိတ်ထရင် သူကစားပွဲအောက်ကို ဝင်ပြီး ဘာဂျာပေးနေကျမို့ သူ့ရဲ့ဘာဂျာအစွမ်းက အရမ်းကောင်းလာတယ် ။ အခုလည်း သူ့ရဲ့ဘာဂျာကြောင့် မပြီးအောင် မနည်းကိုထိန်းချုပ်လိုက်ရတယ် ။

သူက ဘာဂျာကိုင်ပေးရင်းနှင့် ထရပ်ပြီး အဝတ်ဘီဒိုဆီ သွားကာ ဆေးပုလင်းနှစ်လုံးက ဆေးတစ်လုံးစီယူကာ ရေသန့်ဘူးလေးနှင့် ကုတင်ပေါ် ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ် ။ လမ်းလျောက်လာတဲ့ သူမှာ နို့ကြီးတွေလှုပ်ခပ်နေတာများ ကြည့်ရတာ ဘယ်တော့မှ မရိုးစေဘူးလေ ။ အခုလည်းသူ့ကိုကြည့်ပြီး စိတ်တွေက လှုပ်ရှားပြီး ပြေးပြီး ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပြစ်ချင်တယ် ။ သူက ဆေးတစ်လုံးပေးကာ ရေသန့်ဖွင့်ပေးတယ်။ သူပေးတဲ့ဆေးကိုသောက်သလို သူလည်းဆေးသောက်ပြီးမှဘဲ သူက ဆက်ဆီဆန်ဆန်ဖင်လေးလှုပ်ကာ ရေကို ခုံပေါ်မတင်ဘဲ ဘီဒိုအနီးမှာ သွားထားပြီးမှ ခေါင်းလေးခါပြီး ပြန်ယူလာကာ အိပ်ရာဘေးမှာထားတယ် ။

ဒီကလည်းတင်းနေပြီး သူ့လက်ကို ဆွဲပြီးလှဲချတော့ သူကလက်ကို ပြန်ရှုန်းပြီး ကျွန်တော့် အပေါ်ကို ခွတက်ကာအပေါ်ကနေ မြင်းစီးသလိုမျိုးနှင့် လီးကို သူ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်တယ် ။ အဆုံးထိ ရောက်သွားမှ “ အား...ရှီး.. ” လို့ တစ်ချက်ညီးပြီးတော့ ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့နို့တွေကို ကိုင်စေတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့တွေကိုဆုပ်ကိုင်ချိန်မှာ သူက စကော့ဝိုင်းလေးလှည့်ပြီး မြင်းစီးသလိုဘဲ မြန်မြန်လှည့်ကာဘဲ အပေါ်ကနေ လိုးတော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်တွေကို ကြည့်ရင်းနှင့် သူလည်းတော်တော်တင်းနေပြီဆိုတာ တွေးမိတော့ သူ့ကို ဆွဲလှဲချကာ အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးမှာတင်ပြီးဖိဖိကာဘဲ မြန်မြန် ဆောင့်လိုးပေးလိုးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေ ပြီးခါနီးမှာ အံကြိတ်ပြိးတော့ ညီးတဲ့ ညီးသံလေးတွေလည်းထွက်လာခဲ့တယ် ။

“ အား...အဟင်း..ဟင်း..အား...ရှီး... မောင်ရယ်...အား...မြန်မြန်...အား... မောင်ရယ်..မောင်..မောင်..” လို့ ညီးရင်းနှင့်သူပြီးသွားတယ် ။ သူုပြီးသွားတော့ သူ့အပေါ်ကနေ ဖိပြီး ဆောင့်လိုးတာ ရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ဘေးကို နေရာယူပြီးတော့ လီးကိုမနုတ်ဘဲ နေပေးလိုက်တယ် ။ သူက အသက်ဝဝရှုပြီးမှ ကျွန်တော့်ဘက်ကိုလှည့်ကာ နမ်းလာတယ် ။ လီးက အဖုတ်ကနေ ကျွတ်သွားတော့ မပြီးသေးတာမို့ သံချောင်ကြီးအတိုင်ဘဲလေ ။ သူက လီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီး ဂွင်ထုပေးပြီး အနမ်းကို ရပ်လိုက်တယ် ။ သူက

“ ပြော..မောင်.. ဒီနေ့ငမ်းတဲ့ ကောင်မတွေလောက် မမက မလှလို့လား ..” လို့ သူကမေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြုံးပြီးတော့ “ မမ ပိုလှတယ် မောင် မငမ်းပါဘူး မမရယ်.. ” လို့ ပြောမှဘဲ သူက လီးကို လွတ်ပေးပြီး “ မောင်..ပြီးအောင်လုပ်လေ ” လို့ ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လေးဘက်ထောက်စေကာ သူ့ကိုအနောက်ကနေ လိုးပေးတယ် ။ လိုးပေးရင်းနှင့်သူ့ရဲ့ နီညိုရောင် ခရေလေးကို လက်မလေးနှင့် အဝလေးကိုပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ သူက ဗြုန်းတိုင်းကြီးလှည့်ကြည့်ကာ လက်ကို ပြန်ရုပ်ကာ လီးကို သူ့လက်နှင့်ကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ ခရေ၀မှာတေ့ပေးကာ ” မောင် ဖြည်းဖြည်းနော်..”  ပြောလာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းညှိတ်ပြီးသူ့ရဲ့ ခရေထဲကို နည်းနည်း သွင်းပြီး သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့် နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပေးလိုက် နည်းနည်းသွင်းလိုက်လုပ်ပေးတာ လီးအဆုံးထိကို ဝင်သွားတယ် ။ သူ့ဆီကလည်း နာကြင်တာ မတွေ့ရပေမဲ့လည်း သူ့ကို နမ်းရင်းဖြည်းဖြည်းလိုးကာ နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားပြီး သူ့ရဲ့ နားလေးတွေကို သွားနှင့်မနာအောင် ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ကာ ညောင့်ပြီး ကပ်ကပ်ကာ လိုးပေးတယ် ။ သူဆီကနေ “ ရပြီမောင်..သိပ်တော့ မကြမ်းနဲ့နော် .. ပြောတယ် ။ “ အိုကေ ချစ်မိန်းမ ..” လို့ ပြောကာ မနှေးမမြန်လေးလုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ကိုယ်လိုချင်တာရတာမို့ဘဲ ပျော်တာထက် မထိန်းနိုင်ဘဲ သူ့ကို “ မမ မောင်ပြီးချင်ပြီ ..” ပြောလိုက်တော့ သူကလည်း ခေါင်းလည်းညှိတ်ပြီးတော့

“ ပြီးလိုက်မောင်.. မမလည် းပြီးချင်ပြီ ..” ပြောတော့ နေရာပြောင်းကာ သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာ လီးကိုတေ့ပြီး ဆောင့်ကာသွင်းလိုက်တယ် ။ “ အိုး..ရှီး... မောင်ရယ်..”  လို့ ညီးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မြန်မြန်ဘဲ သူ့ရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်ကာလိုးပြစ်လိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး.. အား..အရမ်း..ချစ်တယ်..မမ.. ချစ်တယ်..ချစ်တယ် ..”  လို့ ကျွန်တော်လည်း ညီးရင်းနှင့် တစ်ချက်ဆောင့်လုပ်တိုင်း “ ချစ်တယ် ..” တစ်ခါရွက်ရင်းနှင့် ပြီးသွားတယ် ။ သူလည်း ကျွန်တော်နှင့်အတူဘဲ နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားတယ် ။

နောက်နေ့မနက်မှာတော့ လင်မယားနှစ်ယောက် ဆိုင်ကို စောစော သွားကာ ပစ္စည်းလာပို့တာကို စစ်ဆေးပြီးလက်ခံတယ် ။ ဆိုင်အနီးကော်ဖီဆိုင်ကနေ ကော်ဖီမှာကာ လင်မယား (၂) ယောက် နံနက်စာစားကြတယ် ။ ဆိုင်ဝန်ထမ်းတွေ ရောက်လာတော့မှ မိန်းမက ဆိုင်မှာကျန်ခဲ့ပြီး သားငယ် အောင်ရဲဇော်ကို ကျောင်းသွားပို့ကာ ဆိုင်ကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ လမ်းတစ်ဝက်မှာ ဖုန်းရိမ်းတုံးသံလေး မြည်လာတော့ ဖုန်းပြန်ထူးလိုက်တယ် ။ ယောက္ခမကြီး ဒေါ်သင်ဇာကနေ

“ ဒီနေ့နေ့လည် စန္ဒာတို့ ချောင်သာသွားရင် ၊ သူ့ဆီ လာခဲ့ဖို့ .. ပြောတော.. ဟုတ်ကဲ့ လာခဲ့ပါမယ် ..မမ ”  လို့ ပြန်ဖြေပြီးဆိုင်ကိုပြန်လိုက်တယ် ။ ဆိုင်ထဲမှာတော့ ထွေထွေထူးထူးလုပ်စရာ မကျန်တော့တာမို့ မိန်းမကို “ ထမင်းအိမ်ပြန်ပြီး စားတော့မယ် ၊ အပြင်သွားစရာလည်း ရှိတယ်လို့ ..” ပြောကာ ဆိုင်ကနေ အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန် “ မကြင်မြိုင်တို့လင်မယားလည်း အပြင်သွား ဘယ်သူမှမရှိဘူးလို့ ..” ယောက္ခမကြီးက ပြောလာတယ် ။ 

သူခေါ်တဲ့ အကြောင်းကိုသိပြီးသားမို့ ဘာမှမပြောတော့ဘဲ သူ့ကိုသာဖက်ကာ နမ်းလိုက်တယ် ။ သူက “ အခန်ထဲးသွားရအောင်..ဒီအပြင်ခန်းမှာကြီးမှာ မကောင်းဘူးကွယ်..”  ပြောကာ အရှေ့ကနေအပေါ်ထပ်က သူ့အခန်းကိုတက်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း စိမ်းပြာရောင်ထမိန်နှင့် ဘလောက်အင်္ကျီအဝါဝတ်ထားတဲ့ ယောက္ခမကြီးရဲ့ လှနေဆဲဘောဒီကိုကြည့်ရင်းနှင့် အနောက်ကနေလိုက်ပြီးတက်သွားတယ် ။ သူ့အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာခြေချကာ ထိုင်နေတာကို တွေ့တော့ တံခါးကိုပြန်ပြီး သူ့အနီးကိုလျောက်သွားကာ သူ့ရဲ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ သူကမျက်လုံးမှိတ်ပြီး အနမ်းခံတယ် ။ သူ့ကိုနမ်းရင်း သူ့ရဲ့အင်္ကျီနှင့်ဘောလီကို ချွတ်ချလိုက်တော့ နီရဲပြီးအနည်းငယ်တွဲကာ ကျနေတဲ့နို့ကို စို့ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား....ရှီး..မောင်ရယ်.. မောင်နှင့် အခုဘဲ တွေ့ရတော့တယ်ကွယ်...အား..ရှီး...မောင်..ပြင်းပြင်းစို့ကွယ်... ” လို့ ပြောလာတယ် ။ နို့စို့နေရင်းနှင့် ထမိန်ကိုဖြေချကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်ကို လက်နှင့်စမ်းကာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ် ” လို့ ညီးသံတွေက ထွက်လာပြီး သူကိုလှန်ကာ လှဲချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ထမိန်ကိုချွတ်လိုက်တော့ အမွေးတွေကို ပြောင်ရှင်းအောင်ရိပ်ထားတော့ အဖုတ်နှခမ်းသားနှစ်လွှာက ပူးကပ်နေတာကိုလက်နှင့်ဖြဲကာ လျာလေးနှင့်အစေ့လေးကို ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ ညီးသံတွေက ပိုပြီးအသံကျယ်လာကာ “ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်... လုပ်ပေးပါတော့...မမ... အရမ်းလိုချင်ပြီ ..” လို့ သူ့နုတ်ကနေ ပြောသလို ကျွန်တော့် ကိုယ်ကို ဆွဲတင်ကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ချကာ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လိုက်တယ် ။

ပြုံးကာကြည့်နေတဲ့ သူ့ရဲ့အရှေ့မှာ လီးကိုလက်နှင့် ဂွင်းသုံးချက်ထုပြီးမှ သူ့ကိုယ်လေးကို ဆွဲယူကာ လီးကို သူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ အဆုံးထိရောက်အောင် သွင်းလိုက်တယ် ။ သူဆီက

“ အီး...ရှီး....မောင်ရယ်...” တစ်ချက်ညီးပြီး ကျွန်တော့် လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူ့ရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံပေါ်မှာတင်ပြီးတော့ သူ့အပေါ်ကနေ ဖိဖိကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူလက်က သူ့ခြေနှစ်ချောင်းကိုဆွဲကာကိုင်ပြီး ကျွန်တော်ဆောင့်လိုးရလွယ်အောင် လုပ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းလိုးလိုက် မြန်မြန်လိုးလိုက် အချိန်ယူကာ လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ညီးသံလေးတွေ ထွက်နေတဲ့ နုတ်ခမ်းလည်းကို နမ်းရင်းလိုးလိုက် သူ့ရဲ့နို့ကိုဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးလိုက် လိုးပေးတယ် ။ သူဆီကလဲ

“ အား..ရှီး.. အမလေး...အား..ရှီး..မောင်ရယ်... အား.. ရှီး.. မောင်.. အမလေး..မောင်ရယ်.. အရမ်းထိတယ် ..” လို့ ကျွန်တော် လိုးဆောင့်သမျှကို အောက်ကနေပြီး ကောင်းကြောင်းတွေပြောပေးတော့ ပိုပြီး လိုးရတာကို အားတက်စေတယ် ။ (၄) မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာ မောလာတော့ သူ့ကို ဆွဲထူပြီးတော့ ထိုင်ရက်ကလေး ဆက်လုပ်ကြတယ် ။ “ အား..ရှီး..မောင်ရယ် .../ မရယ် ..”  ညီးသံတွေက နှစ်ယောက်လုံးဆီကနေ မပြတ်တမ်းရွှက်သံတွေ ထွက်နေတယ် ။ သူက ကျွန်တော့်ကို တွန်းလှဲပြီးတော့ အပေါ်ကနေ ထထိုင်မြန်မြန်လုပ်ကာ

“ အား...ရှီး...မောင်ရယ်... အမလေး..ကောင်းလိုက်တာ.. မမ ပြီးတော့မယ်..အား..မောင်ရယ်... ” လို့ သူက အသိပေးတော့ သူကလည်း အပေါ်ကနေ မြန်မြန်တက်ဆောင့်သလိုဘြ ကျွန်တော်လည်းဘဲ သူ့ကိုအောက်ကနေ ပင့်ကော်ကာ မြန်မြန်ပြန်ပြီး လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူပြီးသွားတော့ ကျွန်တော့်အပေါ်ကိုမှောက်ကျလာတော့ လှမ်းထိန်းကာ ဖက်ထားပေးပြီး သူ့ရဲ့နဖူးလေးကို နမ်းပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲဖင်ကို မ ကာ အောက်ကနေ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးရင်းနှင့် “ အား..ရှီး..မမ အား..မောင်လည်း..ပြီးပြီ ..”  လို့ ညီးရင်းနှင့်ဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ဖက်ကာ နေရင်းနှင့် စကားတွေပြောကာ အမောဖြေနေလိုက်ကြတယ် ။ ပြီးမှဘဲ အောက်ထပ်ကို ဆင်းကာ ရေချိုးထမင်းစားပြီး ဆိုင်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။

( ဤတွင် အောင်ဇော်လမ်း ပြီးဆုံးသွားတယ် ။ ဒေါ်သင်ဇာနှင့် မသီတာတို့နှင့်အတူ သူ့မှ ာအလုပ်ကိစ္စတွေလုပ်ဆောင်စရာတွေ ၊ ဒေါ်သင်ဇာနှင့် ဒေါ်သီတာတို့ရဲ့ အသက်အရွယ်တွေကြောင့် အနားပေးလိုက်သည် ။)

...................................................

( ကိုရဲ )

ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ထပ်က အဖွားအခန်းအနီးမှာ မနေခဲ့တော့ဘဲ အောက်ကိုဘဲ ဆင်းလာခဲ့တော့တယ် ။ အဖေက အဖွားနှင့်လည်းဖြစ်နေတာကို သိခဲ့ရတော့ သိပ်ပြီးဆက်မတွေးတော့ဘဲ အဝတ်အစားတွေလဲ ပြီးလမ်းထိပ်ကလ္ဘက်ရည်ဆိုင် ထွက်လာခဲ့တယ် ။ ညနေမှ အိမ်ပြန်ပြီးအနားယူလိုက်ကာ တက္ကသိုလ်တက်ဖို့ အစီစဉ်တွေကို ပလန်ချလိုက်တော့တယ် ။ 

အန်တီဝတ်ရည်နှင့် မတွေ့ဖြစ်ဘူး ၊ နုနု စင်္ကပူမှာ ကျောင်းတက် ဖို့အတွက် အန်တီဝတ်ရည်လည်း လိုက်ပါဆောင်ရွှက်ပေးနေရသလို့ အဘွားရွှေစင် ကျန်းမာရေးကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးနေရတော့ သူလည်း မအားဘူး ။ နုနု နိုင်ငံခြားကိုထွက်သွားပြီး နောက်နေ့မှာ အန်တီဝတ်ရည်ဆီ သွားတွေ့တယ် ။ အဖွားရွှေစင်ကလည်း သူ့မြေးနှစ်ယောက်လုံး အိမ်မှာမရှိတော့ ကျန်းမာရေးက ပိုဆိုးကာ နိုင်ငံခြားကို ဆေးသွားကုမှာကို ကျွန်တော့်ကို ပြောပြတယ် ။ 

အဘွားရွှေစင်ကို ဆေးတိုက်ပြီးတော့ အဘွားအိပ်မှဘဲ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာကာ အန်တီဝတ်ရည် အခန်းကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ မတွေ့ရတဲ့ (၁၀) ရက်အကြာမှာတော့ အန်တီဝတ်ရည်ရော ကျွန်တော်ရော အဘွားရွှေစင်ရှေ့မှာ ဟန်ဆောင်ခဲ့သမျှ အခုတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းဖက်ကာ နမ်းကြတော့တယ် ။ 

သူ့ကိုနမ်းတာကိုရပ်ပြီး ကုတင်ဆီ ခေါ်သွားတယ် ။ သူကို ကုတင်ပေါ်လှချပြိး သူ့အပေါ်ကနေပြီး လက် ထောက်ကာ နမ်းတော့ သူ့ကပြန်နမ်းရင်း ကျွန်တော့် ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးတယ် ။ သူကထိုင်ပြီးတော့ ဘော်လီနှင့်ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်သလို ကျွန်တော်လည်း ဘောင်ဘီချွတ်ပြီးဆက်ပြီ းနမ်းကြတယ် ။ အနမ်းကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ကိုလှဲချကာ သူ့ ရဲ့နို့စို့ရင်းနှင့်အဖုတ်ကြားကို လက်ညိုးလေးနှင့် ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး...မောင်ရယ်...အား... ရှီး... ” ညီးသံလေးနှင့်အတူဘဲ ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း လက်ညိုးကိုဖယ်ပြီး လက်ခလယ်ကို သူ့အဖုတ်မှာ ထိုးကာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးပြီးသူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း အနမ်းကို ပြင်းပြင်းလေရှုရိုက်ပြီး တုံ့ပြန်လာခဲ့တယ် ။ သူကအနမ်းကိုရပ်ပြီး “ ကိုရဲ မမကို လုပ်ပေးပါတော့ကွယ်.. မမ.. အရမ်းလိုချင်နေပြီ ” လို့ သူကပြောတယ် ။ကျွန်တော်လည်း လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ခါးမှာတင်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး မနှေးမြန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ် ။ သူက

“ အိုး..မောင်ရယ်...အရမ်းကောင်းတာဘဲ.. အား...ရှီး.. မောင်ရယ်.. ” လို့ သူကညီးသလိုဘဲ “  အား..အား..အား... ကောင်းလား..မမ..မောင်လုပ်တာ ကြိုက်လား...” လို့ ညီးရင်းသူ့ကို ပြန်မေးတယ် ။ သူကလည်း ဘယ်လိုကောင်းကြောင်းတွေ ပြောပြတယ် ။ လူက မေးသာမေးနေတာ သူဘာပြောမှန်းမသိဘူး။ အသိက လီးကိုဘဲ ရောက်နေတာတယ် ။ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတယ် ၊ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ် မှောက်ကျသွားပြီး သူ့ကိုနမ်းရင်းနှင့် ရိုးရိုးပုံစံ မှောက်ခုံပက်လက် ဆက်လိုးပေးလိုက်တယ် ။

“ အား..ရှီး..မောင်ရယ်.. မမ.. အရမ်းကောင်းလာပြီ မောင်... မောင်သဘောရှိလုပ်ကွယ်..အား..ရှီး.. ” လို့ သူ့ဆီကနေ ပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေထကာ ထိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ခြေကို ပခုံးမှာတင် သူ့နို့ကိုဆွဲကာ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာပြီမို့ သူ့ကို

“ အား..ရှီး.. မမ..မောင်ချင်လာပြီ.. အား..မမရော... ” လို့ မေးတော့ သူကလည်းဘဲ “ အိုး..မောင်ရယ်..အား... မမလည်း.. ပြီးတော့မယ်... မောင် အား... မောင်ရယ်.. ” လို့ သူက ဖြေရင်း သူ့ရဲ့ လက်တွေက သူ့နို့ကိုကိုင်တဲ့ လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ကိုက်ပြီးတော့

“ အား...မောင်ရယ်...အား..ရှီး....မမပြီးပြီ..အား..အမလေး..မောင်ရယ်..အား.... အား.... မောင်.. ” လို့ ညီးရင်းနှင့် သူပြီးသွားသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်းဘဲ နောက်ထပ် (၅) ချက်ခန့် ထပ်ပြီးဆောင့်လိုးကာ ပြီးသွားတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဖက်ထားရင်း အနားယူကာ နေလိုက်ကြတယ် ။

အန်တီဝတ်ရည်နှင့်အတူ အဲ့နေ့က နောက်ထပ်တစ်ချီဘဲ လုပ်ခဲ့ရပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲကို ဝင်ကာ နောက်နေ့ကျောင်းတက်ဖို့ အတွက် ပြင်ဆင်စရာတွေကို ပြင်ဆင်ပြီးမှရေချိုး ထမင်းပြီး ကွန်ပြူတာ ခဏဖွင့်ကြည့်ပြီး အိပ်စက်အနားယူလိုက်တယ် ။ 

တက္ကသိုလ်စတက်တဲ့ နေ့မှာ ကန်တင်းသွားကော်ဖီသောက် ၊ စာသင်ခန်းဝင် စာသင်ပြီး ပြန်ခဲ့ရတာပါဘဲ ။ ကိုကျော်စွာရဲ့ အမေကလည်း ကျွန်တော်မေဂျာက ဆရာမမို့ တစ်ဘက်ကလည်း အရမ်းကို အဆင်ပြေသွားတယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးပြီး အန်တီဝတ်ရည်အိမ်ဘက်ကို သွားတော့ ကိုမင်းတို့ လင်မယားကို တွေ့တယ် ။ အန်တီဝတ်ရည်က အဘွားအနီးမှာ ပြုစုပေးနေတယ် ။ ကိုမင်းက အန်တီချယ်လီနှင့်အတူ ဆက်တီပေါ်ကနေ လှမ်းခေါ်တော့ သူတို့အနီးမှာထိုင်ကာ စကားပြောလိုက်ကြတယ် ။ အဲ့တော့မှ ကိုမင်းဘာကြောင့် ဒေါ်ချယ်လီကို လက်ထပ်တာသိလိုက်ရတယ် ။ ဟာ အန်တီချယ်လီဗိုက်က နည်းစူကာ ထွက်နေတော့ သူကပြုံးပြီး “ ဒါက ငါတို့အချစ်တွေလေတဲ့..” ဒေါ်ချယ်လီကပြုံးနေတယ် ။ 

ကိုမင်းက “ အန်တီဝတ်ရည်နှင့် အဘွားရွှေစင်က နိုင်ငံခြားမှာဆေးသွားကုမယ်လို့” ပြောပြတယ် ။ “ အဘွားရွှေစင်ရဲ့ သားအငယ်ဆုံးက အဲ့မှာအိမ်ထောင်နဲ့မို့ အဲဒီမှာဘဲ ဆေးကုဖို့ပြောတဲ့ အတွက် အဲ့ကိုသွားကြမှာ ” လို့ ပြောပြတာကို နားထောင်ပြီး အိမ်ကိုဘဲ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ နောက်နေ့မှာ အန်တီဝတ်ရည်ကိုလေဆိပ်ကို ကိုမင်းတို့နှင့်အတူလိုက်ပို့ပြီး “ ဟိုရောက်ရင် ကျွန်တော့်ကို ဖုန်းဆက်ဖို့..” သူ့ကို နှစ်ကိုယ်ကြားလေး မှာပြီး သူတို့လေယဉ်ထွက်ခွာမှဘဲ ကျောင်းကိုလာခဲ့တယ် ။

ကျောင်းဝန်းထဲကို ဝင်လိုက်တော့ စာသင်ချင်စိတ်မရှိတော့လည်း ကန်တင်းဘက်ကို လှည့်လိုက်တယ် ။ ကန်တင်းမှာကော်ဖီမှာသောက်ပြီး ဆေးလိပ်လေးဖွာကာ အန်တီဝတ်ရည်နှင့်ချစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်တွေးမိနေတယ် ။ ကျွန်တော်တို့ အခန်းက အနီးကပ်ထိုင်တဲ့ သူရ ဆိုတာရောက်လာတော့ အတွေးပျောက်ပြီး စကားတွေပြောဖြစ်ကြတယ် ။ 

အဲ့ကောင်နှင့်ကျွန်တော်က တော်တော် ခင်သွားကြတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ ကန်တင်းမှာ အချိန်ဖြုန်းပြီး အိမ်ပြန်တော့ သူ့ကားနှင့်လိုက်ပို့ပေးတယ် ။ နောက်နေ့မှာ အတန်းတက် ဖွန်ကြောင် ကန်တင်းမှာ အချိန်ဖြုန်းနေတော့တယ် ။ စိတ်လေနေတော့လည်း သူကခေါ်ရင်ပါသွားတယ်  ၊ သူစော်နှင့်ချိန်တွေ့ရင် အခန်းစောင့်ဖြစ်ရောဘဲ ။ အဲ့ဒီမှာ အရက်ပါ ချတတ်သွားတယ် ။ ကျောင်းတက်တာစာကို စိတ်မဝင်စားတော့ ဘယ်ကျူရှင်ယူရမှန်းကို မသိတာ ၊ အဲ့ဒါနှင့်သူရနှင့်အတူဘဲ ထပ်ပြီးကျူရှင်တူသွားတယ် ။ 

ကိုကျော်စွ ာအမေ ဆရာမဒေါ်ချိုချိုအေးက တနေ့ ကျွန်တော့ကို စာမေးတော့ ကျူရှင်တက်ပေမဲ့လည်း စာမှစိတ်မဝင်စားတာ မဖြေနိုင်တော့ အတန်းပြီးရင် သူဆီလာခဲ့ ဖို့ပြောကာ သူလည်းထွက်သွားတယ် ။ မာနအရမ်းကြီးပြီး သီသန့်နေတတ်တယ်လို့ သတင်းကြားရသူမို့ သူဆီကိုသွားရမှာတော့ ခပ်လန့်လန့်ဖြစ်မိသွားတယ် ။ စာသင်ချိန်တွေပြီးတော့ သူ့ဆီကိုသွားလိုက်တော့ သူကစာတွေရှင်းပြပေးတယ် ။ နောက်လည်းရှင်းပြပေးမယ်။  ကျုရှင်ပြီးရင် သူ့ဆီကို နားမရှင်းသေးတာထပ်မေးဖို့ ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ..” ပြောပြီးလစ်ထွက်ခဲ့တော့တယ် ။ အိမ်ပြန်မလို့ Taxi ငှါးဖို့ကားလှမ်းတားချိန်မှာ ကားတစ်စီးရပ်ကာ မှန်ကို အောက်ချလိုက်မှ အန်တီကလျာမှန်း သိလိုက်ရတယ် ။ သူကပြုံးပြီး “ ကိုရဲ ကားပေါ်တက်လေ ..” ဆိုတော့ သူ့ကားပေါ်တက်လိုက်တယ် ။ 

သူက သူနိုင်ငံခြားကို ထွက်သွားတာတွေ ပြောပြတာတွေကို နားထောင်ရင်း လိုက်လာခဲ့တာ ။ ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းတစ်ခုရဲ့ ကားပါကင်မှာ ရပ်လိုက်တယ် ။ သူက ပြုံးပြီး “ လာသွားရအောင်..” ပြောပြီး သူက အရှေ့က ဓါတ်လှေကားဆီ လျောက်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့ ခန္ဒာပြည့်ပြည့်နှင့် စွင့်ကားနေတဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း နောက်ကနေ လိုက်သွားတယ် ။ မြင်ဘူးပေမဲ့လည်း လမ်းလျောက်တိုင်း ထမိန်အောက်က ဖင်ကြီး တုံခါသွားသလိုဘဲ ထမိန်အချောသားမို့ လဲ့လဲ့တောက်ကာ လီးကို ဆွပေးနေတယ် ။ 

အန်တီဝတ်ရည်နှင့်လည်း ဝေးနေတော့ အန်တီ ကလျာရဲ့ ဘော်ဒီကလည်း တစ်မျိုးဆွဲဆောင်နေတာမို့ သူနှင့်အတူဘဲ ဓါတ်လှေကားထဲ ဝင်လိုက်တယ် ။ ဓါတ်လှေကားရပ်ပြီး အခန်းရှေ့ကတံခါးသော့ကို ကုန်းပြီး ဖွင့်နေတာမြင်တော့ စိတ်ကလည်းပြေးပြီးတော့ကို ဆောင့်လိုးချင်စိတ်ဖြစ်လာတယ် ။ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးတော့ သူကလှည့်ကာပြုံးပြီး

“ လာလေကွာ မောင်ကလည်း တစိမ်းလိုဘဲ ..”  ပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ရဲ့ တိုက်ခန်းထဲကိုနှစ်ယောက်သား ဝင်လိုက်ကြတယ် ။

...............................................

အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>>>