ဝေခဲ့ရ အလွမ်းပွင့်တွေ အပိုင်း ( ၂ )

ဝေခဲ့ရ အလွမ်းပွင့်တွေ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - MrPoet  @ အချစ်တက္ကသိုလ်

အလွမ်းသက်သက်နဲ့

မင်းမရှိတဲ့အရပ်ကို

ငါရွက်လွှင့်ခဲ့တယ်။

ရင်ပွင့်အောင်အော်နေလည်း

လရောင်နဲ့လှုံခွင့်မရတဲ့ညလို

ဝိုးဝါးပြန့်ကျဲ

မိုးသည်းထဲမှာ

......ငါ.......။

........................................................................................

သူခြံထဲကခြံပြင်မထွက်တာ တစ်ပတ်ပင်ရှိပြီ။ ခြံအလုပ်ကူလုပ်စရာရှိလုပ် ၊ ပြီးလျှင် အခန်းထဲအောင်း၍ စာအုပ်များသာ တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ထိုင်ဖတ်နေမိသည်။ ရေတွင်းဘေးမှ ပိုးဥကို ပြန်ပြန်မြင်ယောင်ရင်းရင်ထဲနာကျင်နေမိသည်။ ဘစိုင်း သီချင်းလို သူ့ကို သနားလို့ အပြင်မှာ မိုးတွေသည်းကြီးမည်းကြီးရွာနေ၏။ မိုးသည်းနေ၍ အိမ်တံခါးများကို အလုံပိတ်ထားရာ လှောင်မွန်းသလိုခံစားလာရသဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဆီသွားကာ တံခါးဖွင့်လိုက်လေသည်။ 

ထို့နောက်ခုံတစ်လုံးဆွဲကာ ပြတင်းပေါက်နားထိုင်ရင်း အပြင်မြင်ကွင်းကို ငေးနေမိ၏။ သည်းနေသောမိုးအောက်ဝယ် သစ်ပင်ကြီးငယ်တို့ကတော့ မိုးရေထဲကစားရသော ကလေးများလို မြူးထူးပျောရွှင်နသေယောင်ရှိသည်။ ကြကွေဲဝမ်းနည်းနေရသော သူ့အဖြစ်ကို ပြန်တွေးမိကာ သက်ပြင်းချမိသည်။ မိုးရေထဲ အတန်ကြာငေးနေရင်း တစ်စုံတစ်ခုကို သတိထားမိလာသည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်ဟုပြောက ပို၍မှန်မည်ထင်သည်။ သည်လောက်မိုးတွေလေတွေထဲတွင် ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ ရွာလမ်းဘေးသစ်ပင်အောက်၌ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရပ်နေသည်ကို တွေ့ရ၏။ ထို့ထက် ထိုမိန်းကလေးသည် သူရှိရာ အိမ်ဘက်ကိုကြည့်ကာ မလှုပ်မယှက်ရပ်နေသည်။ သူအတန်ကြာအောင် စောင့်ကြည့်သည်အထိ စိုးစဉ်းမျှလှုပ်ရှားခြင်းမရှိပဲ အိမ်ဘက်ဆီသို့ မျက်နှာမူလျက်သား ရှိနေသည်ကို တွေ့ရ၏။ မိုးသည်းထဲတွင် လူပုံသဏ္ဍာန်က ဝေဝေဝါးဝါးရှိနေသော်လည်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်းသိနေသလို သူ့ကိုကြည့်နေသည်ဟု အလိုလို ခံစားရသည်။ 

ဒီလောက်မိုးတွေထဲ ဘယ်သူလဲ ၊ ရွာထဲကလူဆို လာစရာရှိ အိမ်ကိုလာလိုက်ရုံသာ။ မိုးရေထဲရပ်နေစရာအကြောင်းမရှိ။ ဘာဖြစ်လို့အိမ်ကိုလာကြည့်နေတာလဲ။ မကြာမီမှောင်တော့မည်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ။ စသည်ဖြင့် အတွေးများ ပလုံစီလာသည်။ အတွေးထဲစိတ်ရောက်သွားရာမှ ပြန်ကြည့်လိုက်သောအခါ သစ်ပင်အောက်တွင် မိန်းကလေးမရှိတော့။ သစ်ပင်အနီးတဝိုက်နှင့် ရွာလမ်းတစ်လျှောက် မြင်နိုင်သလောက်လျှောက်ကြည့်သော်လည်း မိန်းကလေးအား မတွေ့ရတော့ချေ။ ဘာလဲဟဟုသာ ရေရွတ်လိုက်မိလေတော့သည်။

................................................................................

မနေ့က သည်းကြီးမဲကြီးရွာခဲ့သောမိုးက ဒီနေ့ကျ သူမဟုတ်သလိုပင်။ ရာသီဥတုက ကြည်စင်သာယာနေသည်။ ဘယ်မှမထွက်ပဲ ခြံတွင်းအောင်းနေတာကြာတော့ ငြီးငွေ့သလိုဖြစ်လာ၍ စမ်းချောင်းဘက်လမ်းလျှောက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီးချိန် ဦးထုပ်တစ်လုံးဆောင်းကာ ထွက်လာခဲ့သည်။ မနေ့က မိန်းကလေးကိုတွေ့ရာ သစ်ပင်အောက် တစ်ချက်လှမ်းကြည့်မိသော်လည်း ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးလေ ဟုတွေးကာ ဆက်လျှောက်လာလိုက်တော့သည်။ 

စမ်းချောင်းရောက်သော် သူလျှောက်နေကြအတိုင်း အထက်ဘက်ကိုလျှောက်လာခဲ့၏။ လျှောက်ရင်းလျှောက်ရင်း ယခင်ထူးဆန်းအံ့ဖွယ်အပင်လေးရှိရာနား ရောက်လာသောအခါ ငိုသံလိုလိုကြားရသည်။ သူခြေလှမ်းတုန့်ကနဲ ရပ်သွားသည်။ သေချာနားစိုက်ထောင်ကြည့်၏။ တကယ်ပင် ငိုသံကြားနေရသည်။

သစ်ပင်များကွယ်နေ၍ မြင်တော့မမြင်ရ။ သူစိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ ဟိုတစ်ခါလို အပင်ကအသံထွက်နေတာလား။ ပျောက်ကွယ်သွားသောသစ်ပင်လေးနေရာမှာ အပင်အသစ်ထပ်ပေါက်လာလို့လား။ သူစိတ်လှုပ်ရှားရင်း ခြေသံလုံအောင်နင်းကာ အသံကြားရာဆီ တဖြည်းဖြည်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ မြင်ရလောက်သာနေရာအရောက်၌ သစ်ပင်အကွယ်မှချောင်းကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်"

မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းကြောင့်သူအံ့သြသွားသည်။ ချောင်းကမ်းပါးတွင် မိန်းမတစ်ယောက် ဒူးကိုလက်များဖြင့်ပိုက်ကာထိုင်ရင်း ပိုက်ထားသောလက်ပေါ် မျက်နှာအပ်လျက် ငိုကြွေးနေသည်။ ဘယ်သူများဘာဖြစ်လို့လာငိုနေပါလိမ့် ၊ ရွာကလူတွေက ဒီဘက်မလာတတ် ၊ တခြားရွာကများလား စသဖြင့်တွေးနေ

မိသည်။ ထိုစဉ် ရုတ်တရက် ငိုနေသောမိန်းမသည် သူ့ဘက်ချာခနဲလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင် ပိုးဥ"

သူ့ ရင်ထဲဒိန်းကနဲဖြစ်သွားကာ နှလုံးကသူ့ပါးစပ်ထဲက ခုန်ထွက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်က သူချစ်ရသောပိုးဥ။ ပိုးဥသည် ငိုထားသဖြင့် နီရဲနေသောမျက်လုံးများဖြင့် သူ့ကို နာနာကြည်းကြည်း စူးဝါးစွာကြည့်နေလေသည်။ သူခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေ၏။ ပိုးဥကလည်း သူ့ဆီမှ မျက်နှာလွှဲဖယ်မသွားပဲ ဝါးစားတော့မတတ် ကြည့်လျက်ရှိလေသည်။ 

အတန်ကြာသည်အထိ သူတို့နှစ်ယောက် အပြန်အလှန်ကြည့်နေကြပြီးနောက် သူမသည်ပြန်လှည့်သွားပြီး အပေါ်မျက်နှာအပ်ကာတသိမ့်သိမ့်ငိုနေပြန်တော့သည်။ ဘာလုပ်ရမလဲ ဝေခွဲမရဖြစ်နေရင်းပင် ခြေလှမ်းများက အလိုလိုသူမရှိရာလှမ်းလာမိလေသည်။ သူမဘေးရောက်သွားသောအခါ၊ သူမကတစ်ဖန်ပြန်မော့ကြည့်၏။ သူမ၏မျက်ဝန်းထဲ၌ စောစောကဒေါသရိပ်များအစား အားငယ်ဝမ်းနည်းခြင်းများ ပြည့်လျှမ်းနသေည်။ မျက်လုံးချင်းမလွှဲဖယ်ပဲ သူမအနား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူမကလည်း မျက်ဝန်းများကို မလွှဲဖယ်။ သူ သူမကို စကားပြောဖို့မပံ့မရဲကြိုးစားလိုက်လေသည်။

" ပိုးဥ"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင်"

" ရှင်"

မျက်ဝန်းထဲတွင် ဒေါသရိပ်များ တစ်ဖန်ပြန်တက်လာသည်။ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသော နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်ရင်း သူမ ရုတ်တရက် ထရပ်လိုက်ရာ သူလည်းရောယောင်ပြီး ထရပ်လိုက်မိသည်။ သူ့မျက်နှာအား လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးကာ ပိုးဥဆီမှ အသံထွက်ပေါ်လာသည်။ ဒေါသအလွန်ထွက်ကာ အံကြိတ်ရင်းပြောလို့လားမသိ။ သူမ၏အသံမှာ တစ်မျိုးတစ်ဖုံထူးဆန်းနေသည်။ အလွန်နက်သောရေတွင်းအောက်ခြေမှလာသောအသံလိုလို နက်ရှိုင်းမှု ၊ အေးစက်မှုနှင့် အမျိုးအမည်မသိသောခံစားမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။

" ရှင့်ကြောင့်၊ ရှင့်ကြောင့်"

" ရှင့်ကြောင့်၊ ရှင်လုပ်လို့"

" ရှင့်ကြောင့် ရှင့်ကြောင့်"

သူကြောင်သွားသည်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ သူမနှင့် ကိုကြီးထွန်း အကြောင်း သူမအိမ်က သိသွားလို့လား။ သူမအိမ်ကသိသွားတာ ဒီတစ်ပတ်လုံး ခြံပြင်မထွက်တဲ့ သူနဲ့ဘယ်လိုပတ်သက်သွားတာလဲ။ စသည်ဖြင့် အတွေးများ ပလုံစီလာပြန်သည်။ သူမကတော့ သူ့ကိုလက်ညှိုးထိုးရင်း အထက်ပါစကားများကို အကြိမ်ကြိမ်အခါခါရွတ်နေရင်းမှ တဖြည်းဖြည်းဒေါသသံပျော့လာပြီး ဝမ်းနည်းသံသို့ပြောင်းလာသည်။ 

လက်ညှိုးမှာလည်း အောက်ကျလာကာ တတွတ်တွတ်ရွတ်နေရင်း ပြန်ထိုင်ချလိုက်ကာ ဒူးပေါ်မျက်နှာအပ်လျက် တဖန်ငိုပြန်လေတော့သည်။ သူနှင့်မည်သို့ ပတ်သက်သည် မသိသော်လည်း သူအပြစ်မကင်းသလို ခံစားလာရသည်။ သူက သွားချောင်းကြည့်မိခဲ့သည်ကိုး။သူ့ရှေ့မှာ တသိမ့်သိမ့်ငိုနေသော ပိုးဥကိုကြည့်ရင်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။ သနားစိတ်များတဖွားဖွား ဖြစ်ပွားလာရင်း သူမဘေးသို့ ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။

" ဟို ဟို ကျွန်တော်ဘာလုပ်မိလို့လဲဗျာ။ ကျွန်တော်ကြောင့် တစ်ခုခုဖြစ်သွားရတာဆိုရင် တောင်းပန်ပါတယ်။"

ဘာမှန်းမသိ သူတောင်းပန်လိုက်သည်။ သနားစဖွယ်မျက်ဝန်းများနှင့် ပိုးဥကသူ့ကို မော့ကြည့်လာသည်။ ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိ ဆွံ့အသွားရပြန်သည်။ နေရောင်အောက်မှာ မျက်ရည်များစိုလဲ့နေသော မျက်ဝန်းများနှင့် မော့ကြည့်နေသည်မှာ ပန်းချီကားတစ်ချပ်အလား လှပလွန်းသည်ဟု သူထင်မိသည်။ ပိုးဥနှုတ်ခမ်းများ ပွင့်ဟလာသည်။

" ကျွန်မရှင့်ဆီမှာနေမယ်"

" ဗျာ"

သူထပ်ပြီး ကြောင်သွားရပြန်သည်။ ပိုးဥက သူ့ဆီမှာနေမယ်တဲ့။ ဘာသဘောလဲ။ သူမနှင့် ကိုကြီးထွန်း အကြောင်း သူမအိမ်ကသိသွားလို့ အိမ်မပြန်ရဲတာလား။ ဒါမှမဟုတ် တခြားကိစ္စတစ်ခုနဲ့ပဲ အိမ်နဲ့စကားများလာတာလား။ ဒါပေမယ့် ဘာလို့ အရင်က စကားတောင်တစ်ခါမှ မပြောဖူးတဲ့ သူ့ဆီလာနေမယ် ဖြစ်သွားတာလဲ။ ပြီးတော့သူကဒီမှာ အလည်လာသူ ဧည့်သည်။ အတွေးများနှင့် ရှုပ်ထွေးမွန်းကျပ်ပြီး ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိတော့ချေ။

" ပြော၊ ရှင့်ဆီမှာပေးနေမှာလား ၊ ပြော"

" အဲ၊ အဲ့ဒါ ဟို ဟို"

" ရှင်ပေးမနေရင် ရှင့်ကိုသတ်ပစ်မယ်"

" ဗျာ"

သူထပ်ဗျာရပြန်သည်။

" ပြောလေ ပေးနေမှာလား"

အတင်းမေးနေတော့ရာ သူတစ်ခုခုပြန်ပြောမှရတော့မည်။

" ဟို ၊ အဘိုးနဲ့အဘွားကို ပြောရင်တော့ရမလားမသိဘူး။ အဲ့ဒါ"

စကားမဆုံးသေး။ သူမက အတင်းဖြတ်ပြောသည်။ လေသံက အကျပ်ကိုင်နေသလိုလို၊ အမိန့်ပေးနေသလို ဖြစ်လာသည်။

" ရှင့်ကိုမေးနေတာ။ ရှင်ပေးနေမှာလား ၊ ပေးမနေဘူးလား။ အဲ့ဒါပဲပြော။ ကျွန်မစိတ်မရှည်တော့ဘူး။ လူသတ်ချင်လာပြီနော်"

သူခေါင်းညိတ်ဖို့မှတပါး အခြားမရှိတော့။

" နေ နေပါ။ ရပါတယ်။ ကျွန်တော်ကကိစ္စမရှိပါဘူး။ အဘိုးတို့…."

သူ့စကားမဆုံးခင် သူမက ဖြတ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။

" ရပြီ။။ အဲ့ဒါဆိုရပြီ။ ပြီးရော ရှင်ပြန်တော့"

" ဗျာ"

တတိယမ္ပိ ထပ်ဗျာရပြန်သည်။

" ဘာလို့အလကားနေ ဗျာ နေတာလဲ။ အူကြောင်ကြောင်နဲ့၊ ရှင်ပြန်တော့လို့"

" ဟုတ် ၊ ဟုတ်။ ဟို လိုက်နေမလို့ဆို။"

" အဲ့ဒါ ကျွန်မကိစ္စ။ ရှင့်အပူမဟုတ်ဘူး။ အခုရှင်ပြန်တော့"

ခုလေးတင်ပဲ လိုက်နေမယ်ပြောပြီး ၊ ခုကျတော့လည်း အတင်းနှင်လွှတ်နေပြန်သည်။ မိန်းကလေးတွေများ ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်းမသိဘူး ဟုသာတွေးမိတော့သည်။

" ဟို ချောင်းထဲတော့ ခုန်မချပါဘူးနော်"

" ဘာရှင့်။ ဘာကိစ္စခုန်ချရမှာလဲ။ အလကားနေ အလကား"

" ဒါဆိုလည်းပြီးတာပါပဲ။ သွားတော့မယ်နော်"

" ကြွ ကြွ"

အူကြောင်ကြောင်နှင့် လှည့်ပြန်လာခဲ့သည်။ ရင်ထဲမှာ မတင်မကျ၊ မရှင်းမလင်း၊ ဘာမှန်းလည်းမသိ ဖြစ်နေသည်။ ပိုးဥရဲ့အပြုအမူတွေက အရမ်းထူးဆန်းနေသည်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ။ သူသက်ပြင်းချရင်း ခေါင်းကို ရမ်းလိုက်ကာ အိမ်သို့သာ ပြန်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။

........................................................................................

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နေမထိထိုင်မသာ ၊ ထိုင်ရမလို ထရမလို ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်နေသည်။ ချာချာလည်နေသောအတွေးပေါင်းစုံဖြင့် အိပ်ရာပေါ်လှဲနေရင်း မည်သို့အိပ်ပျော်သွားမှန်းမသိ အိပ်ပျော်သွားလေသည် ။ မည်မျှကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားသည် မသိ၊ အိပ်ရာကနိုးလာတော့တစ်ကိုယ်လုံးလေးလံကာ ငြီးစီစီကြီးဖြစ်နေသည်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ညရှစ်နာရီကျော်နေပြီ။ အငြီးပျောက်သွားအောင် ရေသွားချိုးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ရေလဲပုဆိုး ၊ ဆပ်ပြာခွက်စသည်တို့ကိုယူပြီး အခန်းပြင်ထွက်လိုက်တော့ အဘိုးတို့က အိပ်ဖို့တောင်ပြင်နေကြပြီ။

" လူလေး ၊ ဒီအချိန်ကြီး ရေချိုးမလို့လား။ အအေးမိဦးမယ်ကွယ်"

အဘွားကလှမ်းပြောသည်။

" ညည ညနေစောင်းကြီး အ.အ ..အိပ်ပျော်သွားလို့၊ ညည ငြီးစီစီဖြစ်နေလို့ အ.အဘွား။ မ.မ မြန်မြန်ချိုးလိုက်မယ်။"

" အေးအေး၊ ကြောင်အိမ်ထဲမှာ သားအတွက်ဟင်းတွေရှိတယ်။ ရေချိုးပြီးစားလိုက်။ ဟုတ်ပလား။ အဘွားတို့ အိပ်ရာဝင်တော့မယ်"

" ဟု.ဟု.ဟုတ် အဘွား ၊ ရ.ရတယ်။ သ.သ..သားဘာသာ စ..စားလိုက်မယ်"

အဘွားကိုပြောပြီး ရေတွင်းဆီ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ရေကိုကမန်းကတန်း ချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲသည်။ အဝတ်အစားလဲစဉ် ဗိုက်ကထိုးဆာလာသည်။ ထမင်းပြင်ပြီး ဟပ်ထိုးစားလိုက်တာ တစ်ပန်းကန်ကုန်မှ အနည်းငယ်နေသာထိုင်သာ ရှိတော့သည်။ ထိုအခါမှ နောက်တစ်ပန်းကန်ထပ်ထည့်ကာ အေးအေး ဆေးဆေးစားဖြစ်တော့သည်။ 

စားသောက်ပြီး ပန်းကန်ခြေလက်ဆေးပြီး အခြေအနေတွေတည်ငြိမ်သွားတော့မှ နေ့လည်က အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်သတိရသည်။ အိမ်မှာလာနေမယ်ဆိုတဲ့ ပိုးဥ၊ လာသွားသေးလား အဘွားကို မမေးလိုက်ရ။ လျှောက်ပြောတာပဲ ဖြစ်မှာပါလေလို့ စိတ်ကိုဖြေတွေးပစ်လိုက်သည်။ ခြံထဲခဏထွက်ထိုင်ရကောင်းမလားဟု တွေးမိသော်လည်းလမိုက်ညဖြစ်သောကြောင့် မှောင်မဲနေလေရာ ထိုစိတ်ကူးကိုဖျက်ပစ်လိုက်ပြီး အခန်းဆီပဲ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

ငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက်နှင့် အခန်းဆီပြန်လာရာ မျက်လုံးထဲရိပ်ခနဲဖြစ်သွား၍ မော့ကြည့်လိုက်ရာ ရင်ထဲပူကနဲ၊ ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားရလေသည်။

သူ့အိပ်ရာပေါ်တွင် ပိုးဥတစ်ယောက် ကျော့ကျော့လေးထိုင်နေသည်။ နေ့လည်ကမျက်နှာလိုမဟုတ်ပဲ မခို့တရို့လိုလို၊ မချိုမချဉ်လိုလို တမူထူးခြားသော မျက်နှာပေးလေးနှင့် ပိုးဥက သူ့ကို ကြည့်နေလေသည်။ သူ ခြေစုံရပ်ပြီးကြက်သေသေနေမိသည်။

" အဲ့ဒါ ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ဒီမှာ စောင့်နေတာ ကြာလှပြီ။ ရေချိုးလို့၊ ထမင်းစားလို့ကို မပြီးနိုင်ဘူး။"

သူ ငုတ်တုတ်မေ့နေဆဲ ။

" ဟယ် အသက်ရောရှိသေးရဲ့လား။ ထမင်းကလည်း နှစ်ပန်းကန်တောင်စားတဲ့ အစားပုတ်ကြီး"

ပိုးဥသည် သူနှင့် အလွန်ရင်းနှီးသော လေသံဟန်ပန်နှင့် ချစ်စဖွယ်အမူအရာဖြင့် လှမ်းပြောလိုက်ပြန်သည်။

" ...."

" ဟာ ၊ လူကို အဖတ်မလုပ်တာ ဘာသဘောလဲ။ တော်ပြီ ပြန်တော့မယ်။"

ပြောရင်းဆိုရင်း ပိုးဥထရပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှ သူလှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည်။

" ဟို ဟို နေပါဦး ၊ ဘယ်လိုလုပ် အိမ်ထဲရောက်လာတာလဲဟင်"

" ဪ အသက်ရှိသေးသားပဲ" ပိုးဥက အငေါ်တူးလိုက်သည်။

" ရှင်ပဲ လာနေလို့ရတယ်ဆို"

" ဟုတ်တယ်လေ။ ဒါပေမယ့်.."

" အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်မရောက်လာတယ်လေ။ ဒါပဲပေါ့။ ဘာ ဒါပေမယ့်လဲ"

ပိုးဥက ရန်ထောင်ပြန်သည်။ သူ့မှာ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ ခေါင်းပဲကုတ်ရမလို ၊ ဖင်ပဲကုတ်ရမလိုဖြစ်နေသည်။

" ဟိုဟာလေ၊ အဲ၊ အဲ့ဒါ၊ ဟို ဘယ်တုန်းကရောက်လဲ"

" ကြာလှပေါ့ ။ ရှင်အိပ်နေကတည်းကပဲ။ ရှင်အိပ်နေတာလည်း စောင့်ရ။ ရေချိုးတာလည်း စောင့်ရ။ ထမင်းစားတာလည်း စောင့်ရ အားလုံးလည်းပြီးရောလူကို အဖတ်မလုပ်ဘူး”

ပြောရင်း ပိုးဥမျက်နှာလေးက ပြိုတော့မည့်မိုးလို အုံ့မှိုင်းလာပြန်သည်။

" ဟို၊ ဟို ၊ မသိလိုက်လို့ပါဗျာ။ ပြီးတော့ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တော့ အံ့ဩသွားလို့ပါ။ ဒါနဲ့ ဘယ်နားမှာစောင့်နေတာလဲ။ ကျွန်တော်မမြင်မိလိုက်လို့ပါ။ မြင်လိုက်ရင် ဒီလိုဘယ်စောင့်ခိုင်းမလဲဗျာ"

ပိုးဥမျက်နှာလေးပြန်ကြည်လာသည်။

" ဒီအခန်းထဲမှာပဲ စောင့်နေတာလေ"

" ဗျာ"

" ရှင်ဟိုလုပ်ဒီလုပ် လုပ်နေတာတွေ ကျွန်မ အကုန်ထိုင်စောင့်ကြည့်နေတာ ။ ခိခိ"

" ဗျာ" ဒုတိယမ္ပိ ထပ်ဗျာရပြန်သည်။

" ရှင်ရေချိုးပြီး တက်လာအဝတ်လဲတော့ အရမ်းရယ်ရတာပဲ။ ဟစ်ဟစ်"

" ဗျာ" တတိယမ္ပိ။

" ရှင့်ပေါင်ကြားကဟာလေးက မဲမဲကျစ်ကျစ်နဲ့ ဘယ်လိုလေးလဲမသိဘူး။ ရယ်ချင်စရာလေး"

သူ ယောက်ျားလေး တန်မယ့် တစ်ကိုယ်လုံး ရှက်သွေးတွေဖြန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ တွင်းရေအေးအေးချိုးပြီး သူ့ကောင် ကြက်အသည်းအမြစ် ဖြစ်နေသည်ကို သူကြွေခဲ့ရသည့် မိန်းမလှလေးက မြင်သွားသည်ကိုး။

" အေးလို့ပါဗျ။" သူ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဗလုံးဗထွေးပြောလိုက်သည်။

သူ့ကို ကိုကြီးထွန်းနှင့်နှိုင်းယှဉ်ပြီး လှောင်နေတာလား ။ ပြီးတော့ ဒီအချိန်ကြီး သူ့အခန်းထဲရောက်လာပြီး၊ ဘာလို့ ဒီလိုတွေပြောနေတာလဲ။ မေးခွန်းတွေပလုံစီလာပြန်သည်။

" ကျွန်မ ဒီမှာအိပ်မယ်နော်

ပြောရင်းဆိုရင်း တစောင်းလေးသူ့အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ တစောင်းလေးလှဲနေရင်း သူ့ကိုကြည့်နေသည့် ပိုးဥ၏အကြည့်လေးနှင့် ကောက်ကြောင်းများက သူ့ရင်ကို ဗလောင်ဆူစေသည်။ သူ့မှာဂလုကနဲ တံတွေးမျိုချလိုက်ရသည်။

" ရ ရပါတယ်။ အိပ်ပါ ။ ကျွန်တော်အပြင်မှာသွားအိပ်လိုက်မယ်"

ပိုးဥက မျက်မှောင်လေးကျုံ့လိုက်ပြီး

" အို ဘယ်လိုလူလဲ။ ရှင့်ကို စောင့်နေပါတယ်ဆို။ ကျွန်မဘာသာကျွန်မအိပ်မယ်ဆို အစောကြီးထဲက အိပ်ပြီပေါ့။

" အဲ.." သူဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။

" ဘာမှအဲမနေနဲ့။ လာ ဒီမှာလာအိပ်" ပိုးဥက သူ့ဘေးနားနေရာလွတ်ကလေးကို လက်ဖြင့်ပုတ်ပြလိုက်သည်။

တစ်ယောက်အိပ် အိပ်ယာအိပ်ရာလေးပေါ်မှာ တကယ်ဆို နေရာများများစားစား လွတ်မနေပါချေ။ သို့သော် ကြမ်းပြင်ပေါ်ခင်းထားသည်မို့ မထောင်းသာလှ။ ကြမ်းပေါ်အိပ်ရရုံသာရှိမည်။သူချီတုံချတုံဖြစ်နေဆဲ။

" ဟို...ဟို"

" လာ....ဆို.."

' လာ' နေရာမှာ သံရှည်လေးဆွဲပြီး ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့လေး ခေါ်လိုက်တဲ့အသံနောက်မှာ သံပတ်အပေးခံရသောအရုပ်လို သူမဆီလှမ်းသွားပြီး သူမနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် လှဲချလိုက်မိလေတော့သည်။

" အို ဘာလို့ဒီဘက်လှည့်အိပ်တာလဲ။ ဟိုဘက်လှည့်အိပ်လေ။ သွား..။ ဟွန်း မုန်းစရာကြီး"

ပိုးဥက ပြောပြောဆိုဆို ဟိုဘက်လှည့်ကာအိပ်လိုက်သည်။ သူလည်း ကမန်းကတန်း တစ်ဘက်ဘေးလှည့်လိုက်ရသည်။ လမိုက်ည မှောင်ပိန်းပိန်းထဲတွင် ရင်တွေက ပေါက်ထွက်တော့မတတ် ဝုန်းဒိုင်းကျဲနေသည်။ လည်ချောင်းတွေခြောက်ပြီး မရှိတဲ့တံတွေးကို ခဏခဏမျိုနေရသည်။ အခန်းမီးက သူပိတ်လိုက်တာလား? မီးပြတ်သွားတာလား? သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ လာထိနေသော ခြင်ထောင်ကရော သူချလိုက်မိတာလား? ခေါင်းကလည်း ဘာမှစဉ်းစားမရ၊ ဘာမှမသိသလိုလို ထုံပေပေဖြစ်နေသည်။ ဇောချွေးများကထွက်ကာ ပူလာပြီး သက်ပြင်းကို ဖြည်းဖြည်းခိုးချလိုက်သည်။ 

ပိုးဥဘက်ကို နားစွင့်ကြည့်တော့ ဘာသံမှမကြားရ။ အိပ်ပျော်သွားပြီလား မသိ။ စိတ်လှုပ်ရှားတာ အတန်ငယ်ငြိမ်သွားတော့ သူ့အိပ်ရာထဲ သူ့နောက်ကျောကပ်ရပ်မှာ သူကြိတ်ချစ်ခဲ့ရသည့် ကွမ်းတောင်ကိုင် အချောအလှလေးရှိနေပါလားဟူသော အသိဖြင့် အငယ်ကောင်က ထောင်ထားထကြွလာရာ ပေါင်နှင့်ညှပ်ထားရလေသည်။ 

ပိုးဥဘက်မှ လူးလွန့်လာသံကြားလိုက်ရသည်။ နူးညံ့အိစက်နေသေ ာအရာတစ်ခုက သူ့ကျောပြင်ကို လာထိသည်။ သူမလှုပ်မယှက် ကြက်သေသေနေမိပြန်သည်။ နူးညံ့ငြင်သာသောနောက်အထိအတွေ့တစ်ခုက သူ့ကို သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း တရွေ့ရွေ့အောက်ဆင်းလာသည်။ သူအာမေဋိတ်သံထွက်မလိုဖြစ်သွားသောအခါ အောက်ဆင်းနေသော ထိတွေ့မှုလေးက ပျောက်သွားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို လာပိတ်သော လက်ချောင်းကလေးများကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူပါးစပ်ကိုပြန်ပိတ်ပြီး တံတွေးမျိုချမိပြန်သည်။ နှုတ်ခမ်းပေါ်မှာလက်များပျောက်သွားပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကို ဖြေလျှော့နေသည်။ 

ပြီးတော့ နူးညံ့သောလက်ချောင်းကလေးများမှာ သူ့ဆီးခုံမွေးများထဲ တိုးဝင်လာလေတော့သည်။ အငယ်ကောင်ကို ညှပ်ထားသောပေါင်ကို သူအလိုအလျောက်ကားပေးလိုက်မိသည်။ တင်းတောင်ရလွန်းသောကြောင့် ဖြောင်းကနဲကန်ထွက်လာသော အငယ်ကောင်မှာ ဆီးခုံပေါ်မှ လက်ဖမိုးဖောင်းဖောင်းလေးကို ထိခတ်မိတော့သည်။ လက်ချောင်းနုနုလေးများ ရုတ်တရက် ဆီးခုံပေါ်မှပျောက်သွားရာ ရင်ထဲဟာကနဲဖြစ်သွားလို့မှ မဆုံးသေး နွေးကနဲ သူ့အငယ်ကောင်ကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သော နူးညံ့သည့်အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်ပြီး လျှပ်စစ်ဓာတ်များစီးဝင်လာသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရလေတော့သည်။

" အ" သူ့ နှုတ်ခမ်းက မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင် အသံထွက်ကျလာသည်။

အငယ်ကောင်ကို ဆုပ်ထားသော လက်ကလေးက တင်းကနဲဖြစ်သွားကာ နောက်ကျောမှ စောစောကလို ချွဲနွဲ့နွဲ့လေသံလေး ထွက်လာသည်။

" ရှူး... တိတ်တိတ်နေဆို..."

သူခေါင်းညိတ်ပြလိုက်မိလား ဘာလားမသိမှတ်နိုင်တော့။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အောက်မှလက်ကလေးက ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားလာသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ နူးညံ့နွေးထွေးသော လက်ဖဝါးလေးထဲမှာ သူ့အငယ်ကောင် ပေါက်ကွဲလုမတတ်တင်းမာနေသည်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားပေးနေမှုက သူ့အတွက် ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုအလား။ လှုပ်ရှားလွန်းသောစိတ်၊ နူးညံ့လွန်းသော အထိအတွေ့၊ မခံစားဖူးသော အတွေ့အကြုံတို့ကြောင့်

သူကြာကြာမခံနိုင်။ အချက်သုံးဆယ်လောက်အရောက်တွင်ပင်သူ့အငယ်ကောင် ထိပ်မှပွင့်ထွက်သွားသလို ပြင်းထန်သောအရှိန်ဖြင့် သုတ်များပန်းထွက်လာကာ ခြင်ထောင်နံရံကို သည်းကြီးမည်းကြီး ပက်ဖြန်းလိုက်လေတော့သည်။

" အ.. အ.. အား...."  ကောင်းလွန်းသောခံစားမှုကြောင့် သူ အံကြိတ်ထိန်းထားသည့်ကြားမှ အသံထွက်သွားပြန်သည်။

ဒီတစ်ခါတော့ ပိုးဥကဘာမှမပြောပဲ လက်ကလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေးရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးနေရင်း ကျောကို နူးညံ့သောအရာများက ပိုပြီး တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖိလိုက်တာကို ခံစားလိုက်ရလေသည်။

ပိုးဥ၏လက်ကလေးသည် တဖြည်းဖြည်းလှုပ်ရှားမှုနှေးလာရင်း လုံးဝရပ်သွားကာ အငယ်ကောင်ပေါ်မှပျောက်သွားရာ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူပိုးဥဘက်လှည့်ဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ ပိုးဥကအလိုက်သင့်လေး အနေအထားပြင်ပေးရင်း သူတို့မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားကြသည်။ သို့သော်လည်း မှောင်ပိန်းနေသော တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်တော့ မမြင်ရပါချေ။

" ပိုး.." သူပါးစပ်ဟလိုက်သည်နှင့် ပိုးဥ၏ လက်ကလေးက သူ့ပါးစပ်ကိုလှမ်းပိတ်လာပြန်သည်။။ ဒီတစ်ခါလက်ကလေးက သူ့သုတ်ရည်နံ့များရနေသည်။

" ရှင် အဲ့ဒီစိတ်တွေဖြစ်နေတာကျွန်မသိတာပေါ့။ ဒီလိုကျတော့လည်း ရှင့်ဟာက စောစောကနဲ့ တခြားစီပဲနော် ခစ်ခစ်"

ပြောရင်း သူ့ဘာသာတခစ်ခစ်ရယ်ရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝှေ့ဝင်လာရာ သူအလိုက်သင့်ဖက်ထားလိုက်သည်။

" ကောင်းရဲ့လား ။ ကျွန်မသိပါတယ်။ ရှင်မဝသေးဘူးဆိုတာ" သူဘာသာသူပဲမေး၊ သူ့ဘာသာသူပဲ ဖြေနေပြန်သည်။

ပိုးဥ၏မျက်နှာလေးကို သူမြင်ချင်လာသည်။ ဘယ်လိုလေးများ ရှိနေလေမလဲ။ မမြင်ရမှန်းသိသော်လည်း သူ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်ဖျတ်ကနဲ အခန်းမီးကလင်းလာရာ သူမျက်စိစူးသွားပြီးကမန်းကတန်းပြန်မှိတ်လိုက်မိသည်။ သူအိပ်ရာထဲမဝင်ခင်ပြတ်သွားသော မီးက ပြန်လာတာဖြစ်မည်။ နောက်မှ မျက်လုံးကို တဖြည်းဖြည်းဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ သူ့ကို ပြုံးပြုံးလေးမော့ကြည့်နေသော ပိုးဥကို

မြင်ရလေသည်။လှလိုက်တာပိုးဥရယ်ဟု သူစိတ်ထဲကရေရွတ်မိသည်။ ပိုးဥ အရှက်မျက်နှာလေးဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းလေးငုံ့သွားသည်။ ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားပြန်သည်။။ သူစိတ်ထဲက ပြောလိုက်တာလား? ပါးစပ်ကအသံထွက်သွားတာလား? ခေါင်းရှုပ်အောင်တွေးမနေတော့ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပိုးဥ၏မေးစေ့ကလေးအား မော့ယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား နမ်းစုပ်လိုက်လေတော့သည်။

ပိုးဥကလည်း နူးညံ့သောအနမ်းများဖြင့် ပြန်လည်တုန့်ပြန်သည်။ အနမ်းရေယာဉ်ကြာတွင် မျောပါရင်း တဖြည်းဖြည်း အနမ်းတို့ကြမ်းတမ်းလာသည်။ နှစ်ယောက်သား၏လက်များက တစ်ယောက်ကျောပြင်အားတစ်ယောက် အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ပွတ်သပ်နေမိကြသည်။ သူ့လက်များက ပိုးဥ၏ ရင်သားကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နူးညံ့သော်လည်း တင်းရင်းသော ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်မိသည်။သူအားမရေတော့။ ပိုးဥရင်သားများကိုဆုပ်နယ်ရင်း ပြင်းပြသောအနမ်းတွေနမ်းနေရင်း ပိုးဥကို ပက်လက်ကလေးဖြစ်အောင်တွန်းလိုက်ကာ ပိုးဥအပေါ်က တက်ခွလိုက်သည်။ ရမ္မက်သွေးများတက်ကာ ရဲရဲကလေးဖြစ်နေသော မျက်နှာကလေးနှင့် ပိုးဥက ရီဝေဝေကလေးပြန်ကြည့်နေသည်။ 

သူ ပိုးဥ၏ပါးကလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ရင်း နှိပ်ကြယ်သီးကလေးများနှင့်ဖြစ်သော ပိုးဥ၏ ရင်စေ့အင်္ကျီကလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် တစ်ချက်ထဲ ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ အတွင်းမှာ အတွင်းခံ ဘော်လီ၊ ဘရာ ဘာမှမရှိ ခေါင်းညိုညိုလေးများ ချွန်ထနေသော ရင်သားဝင်းဝင်းကလေးများက ဘွားကနဲပေါ်လာကြသည်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်အရသာခံကြည့်နေပြီး လက်ဝါးနှစ်ဘက်နှင့် အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်လိုက်လေသည်။ ပိုးဥ၏ရင်သားလေးများမှာ လက်ဖဝါးထဲတွင် တင်းအိကာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလှသည်။ ပိုးဥထံမှ ညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်လာသည်။

" အင်း ဟင်း ဟင်း"

ရင်သားလေးများကို ဆုပ်နယ်နေရင်း သူ ပိုးဥ၏နှုတ်ခမ်းများကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ မျက်လုံးလေးများမိတ်ကျသွားပြီး ပြင်းပြသော အနမ်းများဖြင့် ပိုးဥက တုံ့ပြန်လာသည်။ အတန်ကြာနမ်းပြီးနောက် သူနှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ရာပိုးဥက မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်သည်။ ဘာမှတော့မပြော။ သူ ပိုးဥကို မျက်လုံးတစ်ဘက်ပိတ်ပြလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ပိုးဥ၏ နို့လေးတစ်ဘက်ကို အငမ်းမရ ကုန်းစို့လိုက်လေတော့သည်။ အမှတ်မထင်အပြုအမူကြောင့် ပိုးဥထံမှညည်းသံကလေး အလန့်တကြားထွက်ပေါ်လာကာ မျက်လုံးကလေးများ တင်းတင်းမှိတ်သွားပြီး ရင်ဘတ်ကလေးကော့တက်လာရာ အတန်ကြာသည်အထိ ပြန်မကျတော့ချေ။

" အင်း ဟင်း ဟင်း ရှီး... အင်း ဟင်း ဟင်း...."

ထွက်ပေါ်လာသော ညည်းသံလေးနှင့်အတူ ပိုးဥသည် လက်ကလေးတစ်ဘက်က အိပ်ရာခင်းများကို ဆုပ်ထားရင်း၊ လက်တစ်ဘက်က သူ့ဆံပင်များကိုဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ခေါင်းကို အားမလိုအားမရဖက်ထားလေသည်။ ပေါင်များကလည်း စုလိုက်ကားလိုက်နှင့် ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။ သူလည်း ဘယ်ညာပြောင်းစို့ရင်း အားမရတော့။ အားရပါးရ အချစ်စခန်းဖွင့်ချင်လာသည်။ နို့စို့နေတာရပ်ပြီး ပိုးဥ၏မျက်နှာလေးကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

" ချစ်မယ်နော်"

မျက်လုံးကလေးအသာအယာဖွင့်ကြည့်ကာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြသည်။ သူ အဝတ်အစားများကို အလော တကြီးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပိုးဥ၏ အင်္ကျီကလေးကို ချွတ်ပေးပြီး ထဘီလေးကိုကာ လျှော့ချလိုက်တော့ခါးကလေးကြွပေးသည်။ အမွေးနုနုလေးများအောက်တွင် အချစ်ရည်လေးများ စိုရွှဲကာ ကြည်လဲ့နေသော ပိုးဥ၏ရတနာကလေးက နှုတ်ခမ်းသားညိုညိုများကို မပွင့်တပွင့်ဖွင့်ကာ သူ့အားငံ့လင့်နေသည့်အလား။ သူတံတွေးကို ဂလုကနဲ မျိုချမိပြန်သည်။ ထို့နောက်သူ ပိုးဥ၏ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့လှုပ်ရှားမှုများကို ပိုးဥက တစ်ခုမကျန်လိုက်ကြည့်နေသည်။ 

ပေါက်ကွဲလုမတတ် တင်းမာနေသောသူ့အငယ်ကောင်ကိုလည်း ပိုးဥက တပ်မက်စွာကြည့်နေလေသည်။ အဝလေးတွင် တေ့လိုက်ရာ ဟင့်ကနဲအသံလေးထွက်ကာ မျက်ဝန်းကလေးများ တဖန်ပြန်ပိတ်သွားကြသည်။သူ ပိုးဥ၏ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်တွင် တံထောင်ထောက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပိုးဥ၏နှုတ်ခမ်းကလေးကို နမ်းလိုက်ရာ အငမ်းမရအနမ်းများနှင့် ပြန်တုန့်ပြန်လေသည်။

နမ်းရင်းနှင့် ခါးအားကို အသုံးပြုကာ ခေါင်းလေးမြုပ်ရုံ အတန်ငယ်ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အနမ်းများရပ်သွားပြီး မျက်လုံးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်မှိတ်ကာ ခါးကလေးကော့သွားရင်း သည်းသံလေးထွက်လာလေသည်။ သူဆက်မသွင်းပဲ ရပ်လိုက်ကာအောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို မျှင်းမျှင်းလေး စုပ်ရင်း လက်တစ်ဘက်ဖြင့် ရင်သားကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ အတန်ငယ်ကြာတော့ သူ့ကျောကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ရင်း ပိုးဥ၏အနမ်းကြမ်းကြမ်းကလေးများ ပြန်လည်အသက်ဝင်လာသည်။ 

ပိုးဥ၏လျှာကလေးနှင့် လိုက်တမ်းပြေးတမ်း ကစားရင်းအောက်ကို နှဲ့သွင်းသည်။ အချစ်ရည်ကလေးများ ရွှဲနစ်နေသည့်တိုင် ကျပ်တည်းလွန်းသောဂူကလေးကြောင့် နှဲ့သွင်းရင်း အတန်ကြာမှ ဆီးခုံနှစ်ခုထိကပ်မိသွားသည်။ ဆီးခုံနှစ်ခုအတင်းဖိကပ်ရင်း အပြန်အလှန် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ကာ လှုပ်ရှားမှုများ ခဏနားကြသည်။ အချစ်၊ ရမ္မက်များပြည့်နေသော မျက်ဝန်းများဖြင့် အကြည့်ချင်းဖလှယ်ကြသည်။ ထိကပ်နေသော ရင်ဘတ်များမှတစ်ဆင့် ရင်ခုန်သံချင်းပေါင်းကူးကြလေသည်။

ခဏနားပြီးတော့ အနမ်းများနှင့် လှုပ်ရှားမှုများကို ပြန်စတင်လိုက်သည်။ သူ အနည်းငယ်ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကွဲကွာသွားမှာ စိုးသည့်အလား ပိုးဥ၏တင်ပါးကလေး ကြွလိုက်လာသည်။ အသာအယာပြန်ဖိချတော့ ခါးကလေးကော့တက်လာပြန်သည်။ အနည်းငယ်ထုတ်လိုက်၊ ပြန်သွင်းလိုက်ဖြင့် အတန်ငယ်ကြာတော့ ပိုးဥ၏ဂူကလေး နေသားကျလာသည်။ အဝင်အထွက်ချောမွေ့လာသည်။ ညည်းသံလေးများ ရစ်သမ်မှန်မှန်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။

" အင့် အင့် အင့် အင့်"

သူအနည်းငယ် အရှိန်မြှင့်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက်ကလေး တစ်ဝက်လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်သည်။ ချောမွေ့နူးညံ့သော အတွင်းသားများ၏ တင်းကြပ်စီးပိုင်သော အထိအတွေ့က ကောင်းလွန်းလှသည်။ ပိုးဥလည်းသူ့အငယ်ကောင်၏ အသွင်းအထုတ်ပွတ်တိုက်မှုများကြောင့် သူ့လိုပင်ခံစားနေ

ရကြောင်း ပိုးဥ၏အသံကလေးများက သက်သေခံနေပါတော့သည်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ပိုးဥ၏တင်ပါးလေးများက ကော့ကော့ထိုးလာသည်။ စောစောကလေးတင် လောလောလတ်လတ် တစ်ခါပြီးထားသောကြောင့်သာ သူဒီလောက် ခံနိုင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ်လျှင် ပိုးဥ၏ စိတ်ပါလက်ပါ တုန့်ပြန်မှုများကြောင့်သူခဏလေးပြီးသွားနိုင်သည်။ သူဆောင့်အားအရှိန်ထပ်မြှင့်လိုက်သည်။ အိုင်ထွက်လာသောအချစ်ရည်များကြောင့် ဆောင့်လိုက်တိုင်း အသံများထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်"

" အိ အိ အိ အိ အင့်အ အ ရှီး"

" အင့် အင့် အင့် အီအိအိ"

တင်ပါးလေး အတင်းကော့ထိုးကာ ထူးခြားသောညည်းသံလေးကို အဆက်မပြတ်ပြုရင်း ညည်းသံလေးအဆုံးမှာ ဝုန်းကနဲ တင်ပါးလေးပြန်ပြုတ်ကျသွားလေတော့သည်။ လက်များကတော့ သူ့လည်ပင်းကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားရင်း စောစောကနှင့်မတူသော မောသံလေးရောသော ညည်းသံကလေးနှင့် တစ်ကိုယ်လုံးနတ်ကျသလို တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေလေတော့သည်။

" အင်း ဟင်း ဟင်းဟင်း..အင်း..ဟင်းဟင်း.."

သူ ဖြည်းဖြည်းလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးရင်း မိန်းမောနေသော ပိုးဥ၏ပါးကလေးကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းလိုက်သည်။ မျက်လုံးလေးအသာဖွင့်ကြည့်ကာ အချစ်တစ်ဝက်၊ မောပန်းမှုတစ်ဝက်ရောနေသော အပြုံးကလေးနှင့် သူ့အားတုန့်ပြန်သည်။ သူလည်းပိုးဥ၏ ရတနာဂူကလေးထဲမှာ စိမ်ထားရင်း ပိုးဥပုခုံးပေါ်ခေါင်းတင်ကာ လည်တိုင်လေးမှ ကိုယ်သင်းရနံ့ကလေးကို ရှူရှိုက်ရင်း အနားယူနေလိုက်လေသည်။

.....................................................................................

မောပန်းစွာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေသော ရင်ဘတ်ကလေးနှင့် အသက်ရှူသံများ တဖြည်းဖြည်းပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာသည်။

" ကောင်းရဲ့လားဟင် ၊ ပိုးဥ"

ကောင်းသွားမှန်းသိသော်လည်း ပါးစပ်ကပြောတာလေးကြားချင်သေးသည်မှာ ယောက်ျားများ၏ သဘာဝပင်မဟုတ်ပါလော။

" အရမ်းကောင်းတာပဲ ရှင်ရယ်” ပိုးဥက ရှက်ဝဲဝဲအပြုံးလေးနှင့် ပြန်ဖြေသည်။

သူ ချစ်မြတ်နိုးစွာ နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဘက်အား လှမ်းငုံလိုက်သည်။ ပိုးဥ မျက်လုံးလေးစင်းကာ မျက်နှာလေးမော့သွားလေသည်။

" အမောပြေပြီလား ။ ပြေရင် ဆက်ချစ်ကြမယ်လေ၊ နော်"

" အွန်း"

ငုံထားသော နို့သီးခေါင်းကလေးကို ပြန်လွှတ်ကာ လုပ်ငန်းပြန်စဖို့ပြင်သည်။သူ တဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်ပြန်စလုပ်သည်။ အတန်ငယ်အရှိန်ရလာတော့ ခပ်သွက်သွက်ကလေးဆောင့်သည်။

" အ.. အ.အ.ရှီး..အ..အ"

" အ..အ..အင့်"

သူ့ဆောင့်ချက်အရှိန်မြှင့်ရင်းမြှင့်ရင်း ပိုးဥလည်း ညည်းသံကလေးများစိပ်လာကာ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားပြန်ဖြစ်လာသည်။ သူလည်း အထွတ်အထိပ်ပြီးချင်လာသည်။ အငယ်ကောင်ကို အဆုံးထိနီးပါးဆွဲထုတ်ကာ အရှိန်နှင့်ပြန်သွင်းရင်း အချက်ပေါင်းများစွာ အားရပါးရ ထိုးဆောင့်လိုက်သည်။

" အ. အ. အင့်အိ အိ အင့်.အိ. အိ. အိ. ရှီး.."

" ဖတ် ဖတ်ဖတ်"

" အင့် အာ့ အ အ ရှီး..အိအိ"

" အာ အာ အား.….အီး.….."

ပထမတစ်ခါတုန်းကထက် ပိုမိုပြင်းထန်စွာ ကော့ထိုးရင်း ပိုမိုကျယ်ကာရှည်ကြာသော ညည်းသံကလေးဖြင့် ပိုးဥအော်ဟစ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်တည်း သူလည်း ပိုးဥ၏ ရတနာဂူလေးပေါက်ထွက်သွားမတတ် အပြင်းထန်ဆုံးသောဆောင့်ချက်ဖြင့် တစ်ဆုံးဖိသွင်းကာ မီးတောင်ပေါက်ကွဲသလို သုတ်ရည်များ အပြင်းအထန် ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။ သူ့ကိုဖက်ထားသော ပိုးဥ၏လက်ကလေးများမှ မောပန်းစွာ ခန္ဓာကိုယ်ဘေးဘက်သို့ လျောကျသွားသည်။

ပေါင်လေးများအားမရှိတော့သလို ကားယားလေးပြုတ်ကျသွားကာ မိန်းမောနေလေသည်။ အကြောပေါင်းထောင်သောင်းစိမ့်ကာ လှိုက်ခုန်နေသော ကာမအရသာကြောင့် တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေသော ကိုယ်လုံးကလေးကိုဖက်ရင်း၊ လက်ကျန်သုတ်ရည်များကို တဆစ်ဆစ်ညှစ်ထုတ်ရင်း အငယ်ကောင်ကတစ်ဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့နေသော၊ ပြီးပြည့်စုံ ကောင်းမွန်လွန်းလှသော အရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားနေမိတော့သည်။

အချိန်အနည်းငယ် ဇိမ်ယူနေပြီးနောက် ပိုးဥကိုယ်ပေါ်မှ နံဘေးသို့ဆင်းလိုက်သည်။ ပျော့သွားပြီဖြစ်သော သူ့အငယ်ကောင် ပိုးဥ၏ ဂူကလေးထဲမှလျောတိုက်ပြီး ထွက်လာတာကပင် နူးညံ့သောအတွင်းသားများနှင့်ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် အလွန်အရသာရှိလှလေသည်။ အခုမှ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ရွာနေမှန်းမသိသော မိုးက သည်းကြီးမည်းကြီးရွာနေသည်ကို သတိပြုမိသည်။ ဒီမိုးသံနဲ့ဆို သူတို့အသံတွေကို အဘိုးနဲ့အဘွားကြားနိုင်မည်မဟုတ်။ တော်ပါသေးရဲ့ဟု ခုမှ တွေးမိသည်။ စောစောကတော့ လုံးဝဆွေမျိုးမေ့နေသည်။ သူတစောင်းလှဲရင်း ပိုးဥကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ ပိုးဥက အလိုက်သင့်ကလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လာလေသည်။

...........................................................................................

ညက မည်သို့မည်ပုံအိပ်ပျော်သွားသည် မမှတ်မိတော့။ နိုးလာတော့ မိုးလည်းတိတ်နေပြီ။ သူ့နံဘေးတွင် ပိုးဥမရှိတော့။ သူ ဘေးဘီဝဲယာ အခန်းထဲ လှည့်ပတ်ကြည့်သည်။ ပိုးဥ မရှိတော့ပါချေ။ အိပ်မက်လား၊ တကယ်လား ဇဝေဇဝါနှင့် အိပ်ရာပေါ်ကြည့်လိုက်တော့ ညက အချစ်ကြမ်းထားကသော အရည်များစိုကာ ခြောက်နေသော အကွက်ကလေးက အိပ်မက်မဟုတ်ကြောင်း သက်သေခံနေသည်။ အပြင်ထွက်သွားတာလားဟု တွေးမိပြီး တံခါးဝဘက်သို့အလာ အပြင်မှ စကားသံများကြားသဖြင့် ခေတ္တရပ်ကာ နားစွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ပိုးဥနှယ် ကြီးတော်ရယ်၊ ဒီထက်မြင့်တာတွေ မှန်းနိုင်ပါလျက်နဲ့။"

ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ပိုပြီးနားစွင့်လိုက်သည်။

" လူငယ်ကိုးအေ့။ ငထွန်းလည်း မဆိုးရှာပါဘူး"

" ငထွန်းက မဆိုးဘူးဆိုပေမယ့် ကိုညိုတို့က ဒီထက်မက မှန်းတယ်လေ။ အဲ့ဒါအခု ပိုးဥကို အိမ်ထဲအိမ်ပြင်ပေးမထွက်ပဲ မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်ပြီး၊ မြို့ပေါ်က ဆီစက်ပိုင်ရှင်သားတစ်ယောက်နဲ့ပေးစားဖို့ စီစဉ်နေလေရဲ့"

" တကယ့်တကယ် ဟိုဘက်က ပြောထားတာကြာပြီတဲ့။ ကိုညိုတို့က သမီးလေး ငယ်သေးတယ်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပါစေဆိုပြီး ထားရာက ခု ဒီလို တွေဖြစ်ကုန်တော့တာပဲ။"

အဘွားနှင့်ပြောနေသည်မှာ ဒီရွာ၏ သတင်းနှင့်ပြန်ကြားရေးတာဝန်ခံ (အလွန်စပ်စု၊ အလွန်အတင်းတုပ်သောကြောင့် သူနာမည်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်) ဒေါ်ဘုမဖြစ်ကြောင်း အသံကျက်မိသည်။ ဒီလိုတွေဖြစ်နေလို့ ပိုးဥစိတ်ညစ်ပြီး ချောင်းနံဘေးမှာ လာငိုနေတာကိုး။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို အိမ်ထဲကအိမ်ပြင်ပေးမထွက်ဘူးဆိုတော့ ခိုးထွက်လာတာလား? ညက သူ့ဆီရောဘယ်လိုရောက်လာပြီး၊ ဘာလို့ သူနဲ့ ချစ်ပွဲဝင်ခဲ့တာလဲ? သူအတွေးများ ရှုပ်ထွေးလာပြန်သည်

" စီစဉ်စရာရှိတာ အမြန်စီစဉ်ကြမယ်နဲ့တူတယ် ကြီးတော်ရေ။ တော်ကြာ မဖုံးနိုင် မဖိနိုင်တွေဖြစ်လာရင် အခက်မဟုတ်လား"

" အေးပေါ့အေ"

" သွားဦးမယ် ကြီးတော်။ ဟိုဘက်သွားစရာရှိသေးလို့"

တကယ့်တကယ် သူကြားလာသော သတင်းဦးကို နောက်တစ်အိမ်အတင်းသွားတုပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲပါချေ။

" အေး အေး သွားလေ"

ဒေါ်ဘုမဆင်းသွားသံကြားတော့ သူ လေးကန်သော ခြေလှမ်းများဖြင့် အိပ်ရာဆီပြန်လာကာ ပစ်လှဲလိုက်သည်။ ထိုစိတ်ညစ်စရာများကြောင့်ပဲ ပိုးဥ၏ အပြုအမူ၊ အပြောအဆိုများထူးဆန်းနေတာလားဟု တွေးမိသည်ချောင်းနံဘေးတွင် ဆုံခဲ့စဉ်ကပုံရိပ်များက တစ်ခုချင်းပြန်ပေါ်လာသည်။ ရုတ်တရက်သူ အလန့်တကြား ငုတ်တုတ်ထထိုင်လိုက်မိသည်။ 

ပိုးဥနှင့်သူ စကားများ ပြောဆိုခဲ့ကြရာတွင် သူ စကားမထစ်ပဲ ချောမွေ့စွာ ပြောနိုင်ခဲ့ကြောင်း အခုမှ သတိထားမိသည်။ တွေ့ဆုံစဉ်များတွင် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရသောကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ သတိမထားမိခဲ့။ တစ်သက်လုံးထစ်လာခဲ့သော သူ ၊ ပိုးဥနှင့်ကျတော့ အဘယ်ကြောင့် မထစ်တော့သနည်း? နှုတ်က မပြောလိုက်ပဲနှင့် ပိုးဥက သူ့စိတ်ထဲကအရာများကို သိသလိုအဖြစ်များလည်းရှိသေးသည်။ 

ပိုးဥနှင့်သူနှင့် တွေ့ဆုံခြင်းသည် ထူးခြားဆန်းကြယ်မှုများ၊ မေးခွန်းများနှင့် ပြည့်နှက်နေလေတော့သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီး ပိတ်လိုက်သံကြားရသည်။ အဘွားခြံထဲဆင်းကာ အဘိုးနောက်သို့ လိုက်သွားတာဖြစ်မည်။ သူမထသေးပဲ အိပ်ရာထဲလူးလိမ့်ကာ အဖြေမရှိသောအတွေးများနှင့် ချာချာလည်နေတော့သည်။ ကြာတော့လည်းခေါင်းရော၊ ကျောရော ပူလာသည်။ အတွေးများကိုဖြတ်ကာ မျက်နှာသစ်၊ ၊ သွားတိုက်၊ မနက်စာစား ဆက်တိုက်လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ မနက်စာလေးဝင်သွားတော့ ခေါင်းနည်းနည်း ပြန်ကြည်လာသလို ရှိသည်။ သူ့ကိုယ်ပျောက်သီးလေးများကို အသုံးပြုကာ ပိုးဥတို့အိမ်ဘက်သွားကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေတော့သည်။

အဝတ်အစားများကို ချွတ်ကာ အသီးလေးကိုစားလိုက်သည်။ ခူးထားတာကြာပြီ ဖြစ်ပေမယ့် သစ်ပင်ပေါ်မှာ သူစတွေ့စကအတိုင်း ရွှန်းစိုလတ်ဆတ်သော အသီးလေး၏ အလွန်တရာချဉ်သောအရသာနှင့် အဆမတန်ယားယံမှုတို့ကို ထုံးစံအတိုင်း ကျော်ဖြတ်ပြီးနောက် သူ့ကိုယ် ပျောက်သွားလေတော့သည်။ အိမ်မှထွက်ကာ တံခါးသေချာပြန်ပိတ်ပြီး၊ ရွာလမ်းအတိုင်း ပိုးဥတို့ အိမ်ဝိုင်းဘက် လျှောက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ပိုးဥတို့ ခြံရှေ့မှ ခြံထဲလှမ်းကြည့်လိုက်ရာ လူရိပ်လူယောင်မတွေ့ရချေ။ သူလည်း ဖွင့်ထားသော ခြံဝင်းတံခါးကိုဖြတ်ကာ အိမ်ဆီသို့လျှောက်လာလိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးမကြီးလည်းဖွင့်ထားသည်ကိုတွေ့ရ၏။ သူလှေကားအတိုင်းတက်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲလှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ပိုးဥ၏ မိဘနှစ်ပါးနှင့် ရွာလူကြီးများ၊ နောက် သူမသိသော လူတစ်စုတို့ ဝိုင်းဖွဲ့ကာ စကားပြောနေကြသည်။ 

သူမနက်ကကြားထားသည့်အတိုင်း မင်္ဂလာကိစ္စ စီစဉ်တိုင်ပင်နေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ သူဧည့်ခန်းကိုဖြတ်ကာ ပိုးဥ၏အခန်းရှိရာဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူမ၏အခန်းထဲ၏အခန်းထဲရှိ ဖျာကလေးပေါ်တွင် ပိုးဥကို ဒူးကလေးပိုက်ကာ တွေတွေလေးထိုင်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်။ ငိုထားသောကြောင့် မျက်လုံးများမှာ နီရဲအစ်မို့နေကြသည်။ မျက်နှာကလေးမှာလည်း ညှိုးငယ်နွမ်းလျနေရှာသည်။ အနည်းငယ်လည်း ပိန်သွားသည်။ 

ညကမှတွေ့ထားသော၊ သူနှင့် အချစ်ကြမ်းခဲ့သော ပိုးဥနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ပင်။ ညကပိုးဥနှင့် ယခုပိုးဥ ရုပ်ရည်ခြင်းတူသော်လည်း၊ အသွင်အပြင်က တခြားစီ။ ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုနှင့် နွမ်းလျနေသော သူချစ်ခဲ့သည့် ပန်းကလေးကို သူဆက်မကြည့်ရက်တော့။ စိတ်ထဲမှာလည်း ဘာကဘာမှန်း မဝေခွဲတတ်တော့။အတွေးပေါင်းစုံနှင့် အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိမ်ရောက်တော့ တံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ပေါ်တက်ပြီး အခန်းထဲလှမ်းဝင်လိုက်သည်။ သူ့အိပ်ရာပေါ်တွင် မနေ့က ဝတ်စုံကလေးနှင့်ပင် ထိုင်ကာ သူ့ကိုပြုံးကြည့်နေသော ပိုးဥအား တွေ့လိုက်ရလေတော့သည်။

.................................................................................

စောစောကတင် ပိုးဥကို သူမအိမ်မှာ တွေ့လာခဲ့သည်။ ကိုယ်ပျောက်နေသောသူကို မြင်နေရဟန်ဖြင့် ပြုံးပြုံးလေးကြည့်နေသော ဒီ ပိုးဥက ဘယ်သူလဲ။

" မင်း ဘယ်သူလဲ? ဘယ်ကလဲ? ဘာလဲ? ဘယ်လိုလုပ် အခန်းထဲရောက်နေတာလဲ? ငါ့ကို မြင်နေရတာလား"

သူမေးခွန်းတွေ တရစပ်မေးပစ်လိုက်သည်။

" ဖြည်းဖြည်းမေးပါ ဆရာကြီးရဲ့ ပြောပြမှာပေါ့။ ညကဖြင့် သူများဘာမှပြောချိန်မရပဲ သူပဲ ဝုန်းဒိုင်းကြဲပြီး၊ သူပဲ အိပ်ပျော်သွားပြီးတော့။ ဟွန်း။ လာပါဦး ထိုင်ပါဦး"

သူမ၏ မူပိုင် ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့အသံလေးနှင့် အိပ်ရာပေါ်က ပိုးဥကပြောလိုက်သည်။ဒီလိုကျတော့လည်း သူသည် သံပတ်အပေးခံရသော အရုပ်တစ်ရုပ်လို ပိုးဥရှေ့မှာ အတောင့်သား သွားထိုင်မိသည်။

" ကျွန်မနာမည် မာယာ။ တကယ်တော့ ကျွန်မက ရှင်တို့လို လူမဟုတ်ဘူးရှင့်။ ရှင်ခူးလာတဲ့ အသီးလေးတွေသီးတဲ့ အပင်မှာနေတာ"

သူ မျက်လုံးအပြူးသား၊ ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် မသိကျွမ်းသော ဘာသာစကားတစ်ခုကို ကြားနေရလို ပိုးဥတစ်ဖြစ်လည်း မာယာ့  စကားတွေကို ဦးနှောက်က ဘာသာပြန်ကာနားလည်ဖို့ မနည်းအလျင်မီအောင် ကြိုးစားနေရသည်

" ရှင်က အသီးတွေအကုန်ခူးလိုက်လို့ အပင်သေသွားတော့ ကျွန်မနေစရာမရှိတော့ပဲ ဒုက္ခရောက်တာပေါ့။ အဲ့ဒါကြောင့် ရှင့်ကိုမုန်းတာ"

" ရှင့်ကို မုန်းမုန်းနဲ့တစ်ခုခုလုပ်မလို့ ကျွန်မလာလာကြည့်တယ်။ ရှင်ကအိမ်ထဲက အိမ်ပြင်မထွက်ဘူးလေ။ ရှင့်ဆီလည်း လာလို့မရဘူး။ စည်းတွေရှိတယ်"

သစ်ပင်အောက်က မိန်းကလေးသဏ္ဍာန်က အတွေးထဲပေါ်လာသည်။ သူ အသဲကွဲပြီး အိမ်တွင်းအောင်းနေတာ ကံကောင်းသည်ပြောရမည်။

" ရှင်ချောင်းဘေးကို လာတဲ့နေ့ကျတော့ ကျွန်မနေစရာမရှိတာ တစ်ပတ်ရှိနေပြီ။ ကျွန်မတို့တွေမှာ ဒီလိုနေစရာမရှိတာ အရမ်းဒုက္ခရောက်တယ်။ ကျွန်မ နေစရာတစ်နေရာရာရမှဖြစ်မယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ရှင့်ဆီမှာ လိုက်နေဖို့ ရှင့်ခွင့်ပြုချက်တောင်းတာ။ ရှင့်ဆီမှာက ကျွန်မနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်း၊ အသီးလေးတွေလည်း ရှိနေတယ်လေ။ ရှင့်ကို စိတ်မဆိုးနိုင်တော့ဘူး။"

" ရှင်က နေခွင့်ပြုတော့ ကျွန်မ အရမ်းပျော်သွားတာပဲ။ ရှင့်ကိုစိတ်လည်းမဆိုး၊ မုန်းလည်း မမုန်းတော့ဘူး။ ရှင်က ကျွန်မကျေးဇူးရှင်၊ ကျွန်မကို ရှင်ကပိုင်သွားပြီ"

သူက သူမကို ပိုင်သွားပြီတဲ့။ သူအခုထိ သူမပြောနေသည်များကို နားလည်တစ်ချက်၊ မလည်တစ်ချက်။

" ခင်ဗျားက ဘာလဲ"

" ကျွန်မက ရှင်တို့အခေါ် ပရလောကသားပေါ့"

" အင်း"

" ရှင် ဆေးဝိဇ္ဇာ ဆိုတာရောကြားဖူးလား"

" အင်း"

" ရှင်ခူးခဲ့တဲ့ အပင်က အဲ့ဒီ ဆေးဝိဇ္ဇာရဲ့ အပင်။ သူ ဆေးဖေါ်ရင် သုံးတာ။ ကျွန်မရဲ့ နဂိုနေရာကို သူစွမ်းအားတွေတက်ဖို့ လိုအပ်လို့ဆိုပြီး သူ့အစွမ်းနဲ့ အပိုင်သိမ်းပြီး အဲဒီအပင်မှာ နေခွင့်ပြန်ပေးထားတာ။ သူ့ဆေးပင်ကိုလည်း စောင့်ရှောက်ရတယ်"

" ဒါပေမယ့်ကျွန်မက ဝဋ်ကြွေးတွေကို ပေးဆပ်ရတဲ့အချိန်ရှိသေးတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ကျွန်မ မစောင့်ရှောက်နိုင်ချိန်မှာရှင်ရောက်လာလို့ အပင်ပျက်စီးပြီး ကျွန်မလည်း နေစရာပျောက်ရတာပဲ။ သူ ပြန်လာလို့ သူ့အပင်ပျက်စီးသွားတာတွေ့ရင်လည်း ကျွန်မကို ဒုက္ခပေးဦးမှာ။ ဒါပေမယ့် ရှင့်ဆီမှာ နေခွင့်ပေးတော့ ကျွန်မ သူ့လက်ကလည်းလွတ်၊ နေစရာလည်းရတော့ ကျွန်မ အရမ်းပျော် ၊ အရမ်းလည်း ကျေးဇူးတင်တယ် ။ သိလား"

သူ အူကြောင်ကြောင်နှင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ သူ့ဦးနှောက်က အခု အလုပ်ကောင်းစွာမလုပ်ပါချေ။ ရှေ့က ဖြတ်သွားသော အမြန်ရထားကို လိုက်ကြည့်နေရသလို သူမပြောသော အကြောင်းအရာများစွာက နားထဲကတစ်ဆင့် ဦးနှောက်ထဲကို လျင်မြန်သောအရှိန်ဖြင့် စီးဆင်းနေပြီး ဘာကိုမှ ရေရေရာရာ မဆုပ်ကိုင်မိသလိုဖြစ်နေသည်။

" ညကကျတော့ ခိ ရှင့်ကို ချစ်သွားရော ခစ်ခစ်"

' ရှင့်ကိုချစ်သွားရော'ဆိုသောချွဲနွဲ့သောအသံလေးနှင့် ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ရှက်ရယ်ရယ်နေသော ပုံရိပ်ကလေးက သူရင်ကို ပူကနဲ ဖြစ်သွားစေပြီး ရမ္မက်စိတ်များ ဟုန်းကနဲထလာသည်။ ပရလောကသားဆိုသော အသိက သူ့ကို လက်တွန့်သွားစေသည်။

" ကျွန်မက ပရလောကသားမို့ ကျွန်မကို မကြောက်ပါနဲ့။ ကျွန်မက ရှင့်အပိုင် ဖြစ်နေပါပြီ"

သူ့အတွေးများကို သိသည့်အလား သူမက ပြောလိုက်သည်။

" ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်စိတ်ကို ဖတ်နိုင်တာလား"

" အချိန်တိုင်းတော့မဟုတ်ဘူးပေါ့။ ကျွန်မမှာ အစွမ်းနည်းနည်းရှိတယ်ဆိုပေမယ့် အကန့်အသတ်တော့ရှိတယ်။ ရှင့်စိတ်ထဲကျွန်မကို တပ်မက်လာတဲ့အခါကျရင်၊ ဒါမှမဟုတ် ရှင်တစ်ခုခုကို စွဲလန်းနေတဲ့အခါကျရင်၊ ဘယ်လိုပြောမလဲ ၊ ရှင်သမာဓိပျက်သွားတယ် ပြောရမလား။ အဲ့ဒီလိုအချိန်ဆို ကျွန်မ ရှင့်အတွေးတွေကို သိနိုင်တယ်"

" ဪ"

သူနှာထလျှင်သူ့စိတ်ထဲကဟာမှန်သမျှ သူမသိသည်တဲ့။ ကဲ မခက်လား။ သူမနှင့်စကားပြောနေလျှင် မထစ်တာလည်း ဒါကြောင့်ပါမည်။ သူစိတ်ထဲကပြောနေတာလား ပါးစပ်က ပြောနေတာလား တစ်ခါတစ်ခါ မသဲကွဲ"

" ခင်ဗျားရဲ့ နဂိုပုံစံက ဒီပုံစံပဲလား"

" ဘယ်ဟုတ်မလဲ ရှင်ရဲ့။ ရှင့်စိတ်ထဲမှာ စွဲလန်းနေတဲ့ ပုံစံအတိုင်း ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ ပြောင်းထားတာ"

" ဪ"

အခုမှ သူပြန်အမှတ်ရပြန်သည်။ ဟိုနေ့ညက လရောင်ထဲတွေ့ခဲ့ရသည့် ပိုးဥ၏ အဝတ်အစားများအတိုင်း ယခုသူ့ရှေ့မှ ပိုးဥတစ်ဖြစ်လည်း မာယာက ဝတ်ဆင်ထားခြင်းပေပဲ။ ဘော်လီမပါတာ တစ်ခုပဲကွာသည်။ ဒါကသူ့အကြိုက်လိုက်ကာ မပါခြင်းဖြစ်ပေမည်။

" ခင်ဗျားက..."   

" အဲ့ ခင်ဗျားဆိုတာကြီးကို မုန်းပါတယ်နော်။ မာယာလို့ခေါ်"

" အဲ... ဟို မာယာက အဲ့ဒီလို ရုပ်ကို လိုသလိုပြောင်းနိုင်တာလား"

" အင်း ဟုတ်တယ်။ ကျွန်မမှာ အစွမ်းနည်းနည်းရှိပါတယ်ဆို"

စကားပြောနေရင်း သူ့ကိုယ်ပြန်ပေါ်လာရာ ကိုယ်လုံးတီးနှင့်နေရမှာ ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်၍ အဝတ်အစားထဝတ်လိုက်သည်။ စိတ်ပင်ပန်း၊ ကိုယ်ပင်ပန်းဖြစ်ကာ ညှိုးနွမ်းနေသော ပိုးဥ၏ပုံရိပ်ကလေးကို မြင်ယောင်ကာ သူမကိုမချစ်ချင်တော့။ သနားသောစိတ်၊ သူတို့ချစ်သူချင်း ပေါင်းစေလိုသောစိတ်သာ တဖွားဖွားပေါ်လာလေသည်။ သူ့အိပ်ရာပေါ်က သည် ပိုးဥမဟုတ်သော မာယာဆိုသည့် ပရလောကသူလေးနှင့်ရော မည်သို့စခန်းသွားရမည်နည်း။

" ကျွန်တော့်ပုံပြောင်းပြပါလား"

" ရတယ်လေ"

မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း သူ့ရှေ့မှာ သူ နောက်တစ်ယောက်ပေါ်လာသည်။ တယ်ဟုတ်ပါလားဟု တွေးမိသည်။

" ရှင်ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"

" နောက်ထပ် ဘာပုံပြောင်းခိုင်းရင်ကောင်းမလဲ တွေးနေတာ။ ဒါနဲ့ ခုကျ ကျွန်တော်ဘာတွေလဲ မသိတော့ဘူးလား"

" ကျွန်မပြောပြီးပါပကောလား။ ရှင် ဟိုစိတ်ဒီစိတ်တွေဖြစ်မှ ရှင့်စိတ်ကို သိနိုင်တာပါဆို"

" အင်း အင်း"

သူအကြံရကာ သူ့ရဲ့ fantasyတစ်ခုပုံ ပြောင်းခိုင်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

" Liu Yi Fei (လျူယီဖေ* အသံထွက်လွဲကောင်းလွဲနိုင်သည်) ပုံပြောင်းပြပါလား"

" အဲ့ဒါဘာကြီးလဲ"

သူ အပြေးအလွှားဖုန်းကို သွားယူကာ သူအာသာဖြေလျှင် မှန်းနေကျ လျူယီဖေ၏ ပုံများထဲမှ သိမ်းသူရဲကောင်း ဇာတ်ကားမှ ပုံကလေးကို ပြလိုက်သည်။ သူမက ယူကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြကာ ဖုန်းပြန်ပေးသည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း ဝတ်စုံအဖြူလေးနှင့် နတ်သမီးတစ်ယောက်လို ပြီးမြောက်သော အလှအပများနှင့် လျူယီဖေသည် သူ့ရှေ့တွင် ပေါ်လာလေတောသည်။ 

သူအာခေါင်ခြောက်ကာ ရင်တွေမတရားခုန်ပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးလာသည်။ နူးညံ့သောအပြုံးများနှင့် လျူယီဖေ၏ မျက်နှာကလေးက သူ့အနားတိုးကပ်လာကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကလေးက သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ထိကပ်လိုက်လေလျှင် ဓာတ်လိုက်သလို၊ နတ်ကျသလို သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်လာလေတော့သည်။

......................................................

အိပ်မက်ထဲမှာ မျောနေသလို၊ မတို့ရက် မထိရက်ဖြင့် မာယာတစ်ဖြစ်လည်း လျူယီဖေ၏ ကိုယ်ကလေးကို ဖွဖွလေးဖက်လိုက်သည်။ လျူယီဖေ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးကလေးများကတော့ သူ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းများကိုမျှင်းမျှင်းလေးစုပ်ကာ လျှာကလေးများဖြင့် တို့ထိနေသည်။ ထို့နောက် လျှာကလေးက သူ့ပါးစပ်ထဲဝင်လာကာ သူလျှာကို ဖမ်းယူဖို့ ကြိုးစားနေလေသည်။ 

သူအလိုက်သင့်လေးသူ့လျှာကို လျူယိဖေလေး၏နှုတ်ခမ်းလေးများထဲ ထိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးများက သူ့လျှာကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် စုပ်ယူနေလေတော့သည်။ သူ့စိတ်များ မုန်ယိုသလိုဖြစ်လာသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး လျူယိဖေအား အနောက်သို့ လှဲချစေလိုက်သည်။ သူ့အိပ်ရာနွမ်းနွမ်းကလေးက အဖြူရောင်နတ်သမီးလေး၏ အလှအပကို ပိုမိုပေါ်လွင်စေသာ နောက်ခံအဖြစ်ရှိနေတော့သည်။ ရီဝေသော မျက်ဝန်း၊ ငံ့လင့်သော မျက်နှာကလေးနှင့် နှင်းဆီရောင် နှုတ်ခမ်းလေးက သူ့ကိုဖိတ်ခေါ်နေသည်။ 

သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးများကို အငမ်းမရနမ်းစုပ်မိသည်။ သူမကလည်း ပြင်းပြသော၊ သူ့ထက်မလျော့သော အနမ်းများနှင့် တုန့်ပြန်လေရာ အနမ်းစစ်ပွဲလေးတစ်ခုဖြစ်ပွားသွားလေတော့သည်။

နှုတ်ခမ်းလေးကို အားရအောင်နမ်းပြီးနောက် လည်တိုင်လေးဆီ အနမ်းများ ဆင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြန်မတ်လိုက်ပြီး ခါးစည်းကြိုးကလေးကို ညင်သာစွာဖြေလိုက်သည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ခါးစည်းကြိုးအား ကိုင်ထားသောလက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေလေတော့သည်။

အပေါ်ဝတ်ရုံကလေးကို လှပ်လိုက်တော့ အတွင်းဝတ် ဝတ်ရုံပါးကလေးပေါ်လာသည်။ ပါးလွှာသော ဝတ်ရုံပါးလေးအောက်မှ အလှတရားများကို ဝိုးတပါးမြင်ရတာကပင် ခုန်လွန်းနေသော သူနှလုံးသား ပါးစပ်မှ ထွက်ကျလုမတတ်။ အတွင်းဝတ်ရုံ၏ ခါးဘေးမှ ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေလိုက်သည်။ ရင်ဖုံးလေးလို ဝတ်ရုံကို လှပ်နေရသည်ကိုက မျက်လှည့်ဆရာလှပ်ပြမည့်အဝတ်စကို ကြည့်နေရသလိုပင်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တံတွေးမြိုချမိပြန်သည်။ ဘယ်တစ်ဘက် ၊ ညာတစ်ဘက်။

အား ပါး ပါး ၊ မျက်လုံးထဲ ကြယ်တံခွန်တွေ အစင်းစင်းကျသွားသလို ပြာဝေသွားရသည်။ လှလိုက်သည်ဖြစ်ချင်း။ နို့နှစ်ရောင် ဖြူဥနုထွတ်နေသော မသေးလွန်းမကြီးလွန်း ရင်သားများထက်တွင်ပန်းနုရောင်အဝိုင်းလေးဝန်းရံထားသော ပန်းနုရောင်ခေါင်းလေးက ချွန်ကော့ကာနေသည်။ သူအတန်ကြာ လှပလွန်းသော ရှုခင်းကလေးကို မင်သက်စွာ၊ တပ်မက်စွာ ငေးမောနေမိသည်။ အသက်ရှူဖို့ မေ့နေသည်။ ထို့နောက် တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေသော လက်များဖြင့် ဖွဖွလေး လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ နူးညံ့လွန်းလှသော အသားစိုင်များက လက်ချောင်းများပင် ပျော်ဝင်သွားသလို ထင်ရသည်။

" အင့်ဟင်"  ချစ်စဖွယ် ညည်းသံလေး ထွက်လာသည်။

လက်ဖဝါးများဖြင့် ညင်ညင်သာသာဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ရာ မာတင်းနေသော နို့သီးခေါင်းကလေးများမှာ လက်ဖဝါးထဲ လိမ့်နေတော့သည်။

" အင်း ဟင်း ဟင်း ဟင်း"

သူနို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဘက်ကို အသာ ငုံစို့လိုက်သည်။

အားမလို အားမရသလို ခြေထောက်များက အိပ်ရာခင်းကို ပွတ်ကာ လက်ကလေးများက သူ့ခေါင်းကို တင်းတင်းဖက်လာလေသည်။ သူလည်း နတ်သမီးလေးအလိုကျ စို့အားကို မြှင့်လိုက်သည်။ လျှာဖျားလေးနှင့် ဝိုက်ပေးခြင်း၊ နှုတ်ခမ်းများနှင့် ညှပ်ဆွဲခြင်း၊ စုပ်ဆွဲထားရင်း ခေါင်းကလေးကို လျှာနှင့်ကလိပေးခြင်း၊ စသည်ဖြင့် တစ်ဘက်ကလည်းလုပ် နောက်တစ်ဘက်ကိုလည်း ဆုပ်နယ်ခြင်း၊ လက်ညှိုးနှင့်လက်မကြားတွင် နို့သီးခေါင်းကလေးအားပွတ်ချေပေးခြင်း စသည်ဖြင့် နတ်သမီးလေးအား တတ်သမျှ၊ မှတ်သမျှ အစွမ်းကုန်ပြုစုပေးလိုက်ရာ တဟင်းဟင်းညည်းရင်း၊ လက်ကလေးက အိပ်ရာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားရင်း ပေါင်ကလေးများကို ထောင်ရမလို၊ ချရမလိုဖြစ်ကာ နတ်သမီးလေး လျူယိဖေ ထွန့်ထွန့်လူးရှာလေတော့သည်။

သူလှုပ်ရှားမှုများ ရပ်ကာ ခါးပြန်မတ်လိုက်သည်။ မောဟိုက်သွားသော လျူယိဖေလေးမှာ မျက်တောင်ရှည်လေးများ မှေးစင်းကာ မိန်းမောနေလေသည်။ ရမ္မက်သွေးများဖြန်းပက်ထားသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးမှာ နှင်းဆီသွေးများလွှမ်းထားသလို ရဲကာ အလှကြီးလှနေတော့သည်။ ဘောင်းဘီကလေးကို ချွတ်ဖို့ကြိုးစားတော့ ခါးလေးအလိုက်သင့်ကြွပေးသည်။ သူ အနှေးပြကွက်လို ဖြည်းဖြည်းကလေးချွတ်နေမိသည်။ ဝမ်းသားရှပ်ရှပ်၊

ချက်နက်နက်ကလေးများ၏ အောက်ဆီမှ အလှတရားများ တစ်ဆင့်ချင်းပေါ်လာသည်။ အရုဏ်ဦးတွင် နေရောင်များတစ်စတစ်စထွက်ပေါ်လာသလိုပင်။ အမွေးအမျှင်ကင်းစင်ကာ ပြောင်ရှင်းနေသော ဆီးခုံမို့မို့လေးက တဖြည်းဖြည်းပေါ်လာသည်။ ကြက်သီးဖုကလေးများနေတာကအစ ဂန္ထဝင်ဆန်လွန်းလှပါသည်။ ရှေ့ဆက်လိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းလေးများကြားမှ အကွဲကြောင်းကလေး၊ ထို့နောက် ဘောင်းဘီချွတ်ရလွယ်အောင် စိပေးထားသော ပေါင်တံသွယ်သွယ်များ။ ပေါင်တံကလေးပေါ်တွင်လည်း မွေးညင်းနုကလေးများနှင့် ကြက်သီးဖုကလေးများ။ ဆင်စွယ်ပွတ်လုံးလေးလို ခြေသလုံးများ ကလေးငယ်လို နီထွေးနေသော ခြေဖဝါးလေးများ။ ဘောင်းဘီကလေးကို ချွတ်ရသည်မှာ ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကို ကြည့်ရသလိုပင် အနုပညာမြောက်လွန်းလှတော့သည်။ 

တစ်ရှိန်ရှိန်တက်လာသော အပူများကြောင့် သူလည်း အဝတ်အစားများ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် တံကောက်ကွေးကလေးမှ မကာ ပေါင်ကလေးကိုကားလိုက်ရာ ကြယ်တံခွန်များ ထပ်မံလင်းလက်သွားပြန်လေတော့သည်။ နဂိုပန်းရောင်ကလေးမှ ရမ္မက်သွေးများဖြင့် ရဲရဲနီနေသော အရသား အစေ့ကလေး၊ ထိုအစေ့ကလေးအောက်မှပွင့်လုဆဲဆဲ နှင်းဆီပွင့်ချပ်ကလေးများလို နီထွေးသော နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခု၊ ထိုနှုတ်ခမ်းသားကလေးများကြားမှ ပတ္တမြားသွေးလို အတွင်းသားလေးများနှင့် တသွင်သွင်စီးကျနေသော စိမ့်စမ်းရေ စမ်းချောင်းကလေး။ လှချင်တိုင်းလှနေသော ထိုရှုခင်းကလေးကို ကြည့်မဝရှုမဝ ငေးနေမိပြန်သည်။

" ဟာကွာ၊ အဲ့လောက်ကြီးကြည့်နေတာရှက်တယ်ကွာ"

ချွဲနွဲ့သောအသံလေးထွက်လာရင်း ရတနာဂူကလေးကို လက်ဖြင့်အုပ်ထားလိုက်သည်။ သူမော့ကြည့်လိုက်တော့ အရှက်မျက်နှာလေးနှင့် သူ့ကို ကြည့်နေသော နတ်သမီးလေး။ သူမကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း လက်ကလေးကိုပြန်ဖယ်လိုက်တော့ မငြင်းဆန်ပါပေ။ သူငုံ့ကာ အပေါက်ကလေးမှ အစေ့ကလေးအထိ လျှာဖြင့် လျက်တင်လိုက်သည်။ မျက်လုံးကလေးများ စင်းသွားကာ ခါးကလေးကော့တက်လာလေသည်။ 

ထို့နောက် နို့စို့သလို အစေ့ကလေးကို ဆွဲစုပ်ကာ စို့လိုက်သည်။ ခါးကလေးမှာ ပြန်မကျတော့ချေ။ လျှာဖြင့် ဘယ်ညာကစားပေးသည်။ ဝိုက်ပေးသည်။ ထိုးပေးသည်။ ချိုမြိန်သော ညည်းသံလေးများ စီစီညံညံထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။ တင်ပါးအောက်ကလေးထဲ လက်ထိုးသွင်းကာ ကြွအောင်မလိုက်ရင်း အစွမ်းကုန်ပြုစုပေးနေမိလေသည်။

" အင်း အင့် အင့် အင်း ... ရှီး..အ အား..ရှီး"

" အိ အိ အိ အီး.. အ ဟင့် ဟင့်"

သူ့လျှာကစားမှု၏ စည်းချက်အနိမ့်အမြင့်အလိုက် အမျိုးစုံသော ညည်းသံကလေးများကို ပြန်ကြားနေရသည်က သူ့ကို အားတက်စေသည်။ လျှာကလေးကို လိပ်ကာ အပေါက်ကလေးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

" အီး…အိအိ အိ ဟင့်"

လျှာကလေးဖြင့် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေရင်း နတ်သမီးလေး လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည်။ သူခေါင်းကို အားမရသလို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခါးကလေး ကော့ကော့ထိုးလာသည်။

" စုပ်ပေးပါးအပေါ်လေးကို စုပ်ပေးပါ"

မောဟိုက်နေသော အလောတကြီးအသံလေးဖြင့် တောင်းဆိုလာတော့ သူပစ်မှတ်ပြောင်းကာ အစေ့ကလေးကို အားကြိုးမာန်တက် စုပ်ပေး၊ စို့ပေးလိုက်သည်။ ကြိုးစားမှုတိုင်းအတွက် ဆုလာဘ်ဆိုတာရှိသည်ပင်။ သိပ်မကြာလိုက် သူ့ကြိုးစားမှု၏ ဆုလာဘ်အဖြစ် သူ့ခေါင်းကို ပေါင်နှင့်ညှပ်ထားရင်း၊ လက်ဖြင့် အတင်းဖိကပ်ရင်း ခါးကလေးကော့ထိုးကာ တစ်ကိုယ်လုံးတစ်သိမ့်သိမ့်တုန်ကာဖြင့် လျူယီဖေလေး ခရီးဆုံးသို့ ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။

" အ အ အ အ အား....."

ထို့နောက် မြေမကျတမ်းပျံတက်နေသောခါးကလေးနှင့် အားပါးတရသူ့ကို ဖက်ထား ညှပ်ထားသောခြေလက်များ အရုပ်ကြိုးပြတ်ကျကာ တအီအီညည်းသံကလေးသာ ပြုနိုင်တော့သည်။ သူလည်း အပေါက်ဝကလေးမှ အစေ့ကလေးထိကို လျှာပြားကလေးနှင့် ချော့မော့နှစ်သိမ့်နေသလိုအတန်ကြာ လျက်ပေးနေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခါးပြန်မတ်ကာ နတ်သမီးလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ နီမြန်းနေသော မျက်နှာ ပွင့်အာနေသောနှုတ်ခမ်းကလေးများနှင့် တအီအီညည်းကာ မိန်းမောနေသော ချစ်စဖွယ်မျက်နှာလေးမှာ သူ့တစ်သက်ဘယ်တော့မှ မမေ့မည့် ပန်းချီကားကလေးပင် ဖြစ်လေတော့သည်။

........................................................

ချစ်စဖွယ်ပါးမို့ကလေးကို လှမ်းငုံ့နမ်းလိုက်တော့ မျက်လုံးလေး အသာဖွင့်ကြည့်ပြီး အလှဆုံးပြုံးကာ မျက်လွှ ာပြန်ချသွားသည်။ သူခါးပြန်မတ်ကာ လည်ပင်း၊ လက်မောင်း၊ ရင်သားမို့မို့ ဗိုက်ရှပ်ရှပ်ကလေးများ၊ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးများ စသည်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။ ဘယ်နေရာထိလိုက်။ ထိလိုက် အရသာရှိလွန်းလှသည့် အထိအတွေ့ကြောင့် ချက်ချင်းပင် အချစ်စခန်းဖွင့်ပစ်လိုက်ချင်သော်လည်း ၊ မောပန်းနေသောနတ်သမီးလေးကို ခဏအနားယူနိုင်စေရန် အောင့်အီးထားရသည်။ အတန်ကြာ အနားယူပြီးနောက် အမောပြေသွားဟန် မျက်လုံးကလေးများ ပွင့်လာသည်။ သူ့ကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးကလေးများ ပွင့်ဟလာလေသည်။

" အရမ်းချစ်တာပဲ ရှင်ရယ်"

" အမောပြီလားဟင်"

" အင်း"

" ကိုယ်၊ ချစ်မယ်နော်"

တင်းတောင်ကာ မာန်ထနေသော သူ့အငယ်ကောင်ကို တပ်မက်စွာလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြသည်။ သူအဆင်သင့်နေရာယူကာ နှင်းဆီပွင့်ဖတ်လေး နှစ်ဖတ်ကြားမှာ သူ့အငယ်ကောင်ခေါင်းကို တေ့လိုက်သည်။ လျူယိဖေလေးက သူမလည်း မြင်ချင်ဟန် တံတောင်လေးထောက်ကာ ခေါင်းလေးကြွကြည့်လေသည်။ သူ ခေါင်းမြုပ်ရုံ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

" အင့်"

မျက်လုံးလေးမှိတ် ၊ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ သူမ၏ခေါင်းကလေးမော့တက်သွားသည်။ သူ ခဏရပ်လိုက်သည်။

" ရလား။ အဆင်ပြေလား”

ခေါင်းကလေးကို သွက်သွက်ညိတ်ပြကာ သူမ၏ရတနာဂူကလေးထဲ တိုးဝင်နေသော မြွေနဂါးဆီ အကြည့်များ ပြန်ရောက်လာလေသည်။ သူ တစ်ရစ်ချင်း တစ်ထစ်ချင်းဖိသွင်းလိုက်သည်။ တစ်ခါပြီးထားသောကြောင့် စိုအိ၍ချောမွေ့နေသည့်တိုင် ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းရှိလှသော အတွင်းသားများ၏ နူးညံ့မှု၊ ထွေးပွေ့မှုကြောင့် ချက်ချင်းလက်ငင်းပင် ပြီးချင်ချင်ဖြစ်ရသည်။ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ ခဏရပ်လိုက်သည်။

" ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ ရှင်ရယ်"

သူပြုံးပြလိုက်ပြီး ထောင်ထားသော ဒူးကလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် အသာအယာရှေ့ဆက်ထိုးသွင်းရင်း ဆီးခုံနှစ်ခု ထိကပ်သွားလေတော့သည်။ သူမက နှုတ်ခမ်းကလေးကို ကိုက်ကာ မျက်လုံးတစ်ဘက်မှိတ်ပြသည်။ ဘာလဲဆိုသောသဘောဖြင့် မေးထိုးပြလိုက်တော့ ခါးကလေးကို ကော့ကာထိုးပြသည်။ လှုပ်ရှားတော့ဆိုသည့်သဘော။ သူလည်း အချိန်ဆိုင်းမနေတော့။ အငယ်ကောင်ကို တစ်ဝက်မျှပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ အတွင်းသားများ ကပ်ပါလာမည့်အလား ကျပ်တည်းစွာ ပြန်ထုတ်ရလေသည်။ 

ထို့နောက် ထိုတစ်ဝက်မျှလောက်ကို အထုတ်အသွင်းပုံမှန်လေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ရတနာဂူလေးထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ရင်း ညည်းသံလေးများ ပေါ်ထွက်လာလေတော့သည်။

" အင့်အင့်အင်း ဟင့် အင့် .. အင်း.."

" ကိုယ် ဆောင့်မယ်နော်"

ခေါင်းကလေးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ညိတ်ပြသည်။ သူ ပုံမှန်အဝင်အထွက်လုပ်နေရာမှ အငယ်ကောင်ခေါင်းနားအထိဆွဲထုတ်ရင်း တစ်ရှိန်ထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

" အု.."

ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာပြီး တံတောင်ထောက်ကာ ကြွထားသောခေါင်းကလေး ပြုတ်ကျသွားလေတော့သည်။ သူမ၏ဒူးလေးနှစ်ဘက်ကို ကိုင်ကာ ချဲလိုက်ရင်း တစ်ချောင်းလုံးထုတ် တစ်ချောင်းလုံးဆောင့်သွင်းနေမိသည်။

" အု..အု အိ အိ အင့် အိ"

သူ့မျက်စိရှေ့မှာ နတ်သမီးလေးတစ်ပါးလို ပြီးပြည့်စုံသော အလှတရားများနှင့် လျူယီဖေလေးက မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းလေးနှင့် ဒူးကလေးထောင်၊ပေါင်ကလေးကားကာ သူအားပါးတရဆောင့်သမျှ နှစ်သိမ့်စွာ၊ လှိုက်မောစွာ ခံယူနေသောမြင်ကွင်းမှာ သူ့ကို အကြီးအကျယ် ကျေနပ်အားရဖြစ်စေသည်။ ထိုစိတ်ကြောင့်ပင် အတန်ကြာဆောင့်ပြီးတော့ သူပြီးချင်လာသည်။ မှောက်ချလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို အငမ်းမရနမ်းရာ ပြင်းပြမွတ်သိပ်သော အနမ်းများဖြင့် တန်ပြန်သည်။ ခဏကြာနမ်းပြီးနောက် ပုခုံးလေးကို ဆွဲကာ ပိုမိုပြင်းထန်သောဆောင့်ချက်များဖြင့် မာန်သွင်းကာ ဆောင့်သည်။

" အွန့် အွန့်  အွန့် အွန့်"

" အ အ အ အိ အိ ရှီး အင့်"

" ဆောင့်ပါ မညှာပါနဲ့ ဆောင့်ပါ အ အ အ "

သူ့ခါးကို ခြေထောက်နှင့်ချိတ်လိုက်ကာ ပြောလိုက်သော အားပေးသံကလေးကြောင့် သူ့စိတ်ကိုလွှတ်ပစ်လိုက်ပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် အားကုန်သွန်တော့သည်။

" အိ အိ အိ အင့် အင့် အီး.."

" အ အ အား...."

" အား ဟား.. အား ဟား"

သူရော သူမရော ကျေနပ်အားရမှု အသံများနှင့်အတူ ပြိုင်တူ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားကြပြီး ဆီးခုံချင်း ပြားနေအောင် ဖိကပ်ကာ သူ့သုတ်ရည်များကို အားပါးတရပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ သူမ၏ အတွင်းသားများကလည်း အပြင်းအထန်လှုပ်ရှားကာ သူ့အငယ်ကောင် တစ်ချောင်းလုံးအား ဖျစ်ညှစ်နေလေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား၏ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဉ်များလည်း တစ်သိမ့်သိမ့်တုန်ကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပျောက်သွားမတတ်တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားမိကြလေတော့သည်။

.......................................................................

" ကောင်းလိုက်တာကွာ"

" ဒီကလည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ ရှင်ရယ်"

ချစ်စဖွယ်ပြောရင်း သူ့မေးဖျားကို လှမ်းနမ်းလိုက်သည်။

" မဝသေးဘူးမဟုတ်လား"

" အင်း"

အလိုက်တသိမေးရှာသည်။ သူလည်း အမှန်တကယ်ပင် မဝသေးပါပေ မီးကုန်ယမ်းကုန်ချစ်လိုက်ရသော်လည်း သူမအတွင်းသားများ၏ရှုံ့ချည်ပွချည်ဖျစ်ညှစ်နေမှုကြောင့် အငယ်ကောင်မှာ အတန်ငယ် ပျော့သွားသည်ကလွဲ၍ မာန်မကျသေး ။

" ဒီတစ်ခါ ကျွန်မအလှည့်"

ပြောပြောဆိုဆို ကုန်းထလိုက်၍ သူမအပေါ်မှ ဘေးဘက်သို့ ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ သူအငယ်ကောင် ထွက်သွားရာ သူမ၏တွင်းကလေးထဲမှ သူမ၏အချစ်ရည်များနှင့် သူ့သုတ်ရည်များ ရောနေသောအရည်တစ်ပွက် ထွက်ကျလာလေသည်။ 

သူမက သူ့ကို တစ်ဖန် အိပ်ရာပေါ်တွင် အိပ်စေသည်။  ရှည်လျားသော ဆံနွယ်များကို ဘယ်အချိန်က စည်းလိုက်သည်မသိ။ ရွှတ်ကနဲ သူ့ပါးကို တစ်ချက်နမ်းကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ အနမ်းမုန်တိုင်းငယ်လေး တိုက်ခတ်သွားပြန်သည်။ အားမရဟန်ဖြင့် သူမက သူကိုခွလိုက်ပြီးလျှာချင်း စီးချင်းထိုးကြသည်။ သူမ၏တွင်းကလေးထဲမှ အရည်များက သူ့ဗိုက်ပေါ် တစ်စက်စက် စီးကျနေတော့သည်။ ထို့နောက်သူမ၏အနမ်းများ အောက်သို့ဆင်းလာသည်။ သူ့မေးဖျား၊ လည်ပင်း ထို့နောက် ရုတ်တရက်ထိုးဟပ်လိုက်သလို သူ့နို့သီးခေါင်းအား စို့လိုက်လေတော့သည်။

" အီး"

သူတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းပြီး အသံထွက်သွားရသည်။ ယောက်ျားလေးလည်း နို့စို့ခံရတာ အရသာရှိလှမှန်း သူမသိခဲ့ပါပေ။ သူမကတော့ ဘယ်ပြောင်းစို့လိုက်၊ ညာပြောင်းစို့လိုက်ဖြင့် အလုပ်များနေသည်။ အောက်မှာပြန်လည် တင်းတောင်လာပြီဖြစ်သော အငယ်ကောင်က သူမ၏ စိုအိအိပန်းကလေးနှင့် တင်ကြားလေးထဲ မထိတစ်ချက်ထိတစ်ချက်နှင့် ကလူ၏သို့ မြူ၏သို့ ဖြစ်နေလေရာ ခန္ဓာကိုယ်က အလိုအလျောက် မသိမသာ ကော့ကော့ထိုးနေမိသည်။ 

အားရအောင်စို့ပြီးနောက် သူမ၏နှုတ်ခမ်းဖူးကလေးများ ခရီးဆက်လာသည်။ စောစောက သူမထံမှ ကျထားသော အရည်လေးများကို လျှာဖျားလေးနှင့် ပြောင်စင်အောင် သန့်စင်ပစ်လိုက်သည်။ထို့နောက် သူ့ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူရင်း စိုရွှဲပြောင်လက်နေသော သူ့အငယ်ကောင်ကို လက်ချောင်းထိပ်ဖျားလေးများနှင့်ကိုင်ကာ စူးစမ်းသလို လှည့်ပတ်ကြည့်နေလေသည်။

" ချစ်စရာကြီးနော်"

ပြောပြောဆိုဆို အချောင်းကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်ရာ သူ့မှာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွားရသည်။ ထို့နောက် နွေးထွေးသောလျှာကလေးနှင့် နူးညံ့သော နှုတ်ခမ်းကလေးကို သူဥများ ခံစားလိုက်ရသည်။

" သူများက ချစ်လို့ဟာကို ဘာလို့ထွက်ထွက်ပြေးနေရတာလဲ ခစ်ခစ်ခစ်"

သူမ လျှာကလေးနှင့်လျက်လိုက်တိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြေးတက်သွားသော ဥများကိုကြည့်ကာ သဘောတွေကျနေသေးသည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှင့် လျှာများ ဘယ်ပြေးလိုက်၊ ညာပြေးလိုက်ဖြင့် အလုပ်များသွားပြန်သည်။ သူ့အငယ်ကောင်မှာ တောင်ရ တင်းရလွန်း၍ အောင့်တောင်လာတော့သည်။

 ထို့နောက် ဥများပေါ်မှ နွေးထွေးမှုပျောက်သွားသည်။ သူမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြပြန်သည်။ ထိုအမှုအရာလေးမှာ သူမ၏ အမှတ်အသားလို သူ့ရင်ထဲ အသွေးထဲအသားထဲတိုင် စွဲသွားလေတော့သည်။ အငယ်ကောင်ခေါင်းကလေးမှ နွေးကနဲခံစားလိုက်ရသည်။

" အ"

သူ ခါးကော့သွားမိသည်။ အပေါ်စီးမှမြင်နေရသော မျက်ခုံးနက်နက်၊ မျက်တောင်ရှည်လေးများ၊ နှာခေါင်းချွန်ကလေး၊ ထိုအောက်မှ သူ့အငယ်ကောင်ခေါင်းကို ငုံထားသော နီထွေးသော ဖူးဖူးအိအိနှုတ်ခမ်းလေးအရာအားလုံးသည် သူ့ကို နတ်ပြည်သို့ ခေါ်ဆောင်သွားနေကြသည်။ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးက အထက်အောက် လှုပ်ရှားလာသည်။ နှုတ်ခမ်းကလေးထဲ ဝင်ထွက်နေရသည်မှာ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးကို မေ့သွားလောက်အောင် အရသာရှိလွန်းလှပါသည်။ 

ထို့နောက် လျှာကလေးဖြင့် ဝေ့ကာဝိုက်ကာကစားပေးပြန်သည်။ သူ တအင်းအင်း တအားအား ညည်းညူနေရသည်။ ဪ ဝဋ်ဆိုတာ ချက်ချင်းလည်တာပါလားဟု တွေးမိသည်။ ဒီနတ်သမီးလေး၏ လျှာစွမ်းပြနေမှုကို သူမခံစားနိုင်တော့။ ကုန်းထဖို့ ကြိုးစားရင်း

" တော်ပြီ၊ တော်ပြီ ကိုယ်ပြီးသွားလိမ့်မယ်"

အငယ်ကောင်ကို ပါးစပ်ကလေးမှ ချွတ်လိုက်ရင်း မျက်မှောင်လေးကျုံ့ကာ အလိုမကျသလိုဟန်လေးနှင့်

" ပြီးပစေပေါ့"

" ဟင့်အင်း၊ ချစ်ချင်သေးတယ်

ထိုအခါမှ မျက်မှောင်လေးပြေကာ မျက်နှာကလေး ပြန်ကြည်လာသည်။

" အင်း အဲဒါဆို ပြန်လှဲလိုက်"

အလှဘုရင်မလေး၏စကားကို နာခံရန် အသင့်ပါပေ။ နှုတ်ခမ်းကလေးကို သုတ်လိုက်ပြီး သူ့အပေါ်ခွတက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူအငယ်ကောင်ကို သူမ၏ပန်းကလေးအဝတွင်တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်။ သူကတော့ နူးညံ့သော အတွင်းသားများ၏ ပွတ်တိုက်ထွေးပွေ့မှုကြောင့် အကြီးအကျယ် အရသာရှိသွားသော်လည်း သူမလေးခမျာ လောကြီးပြီး တစ်ချက်တည်း ထိုင်ချလိုက်မှုကြောင့် အီးကနဲမျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားလေတော့သည်။ သူမဆီကို လက်လှမ်းပြီး နို့နှစ်ရောင် ရင်သားကလေးများကို ဆုပ်နယ်ကာ ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းကလေးများကို ပွတ်ချေကစားပေးလိုက်သည်။ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာလေးပြန်ပြေသွားသည်

" အရမ်းစိတ်ကြီးသွားတာ ခစ်ခစ်" သူ့ကိုကြည့်ကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းလေး ရယ်ရင်းပြောသည်။

" အင်း ခုရောသက်သာပြီလား"

" ဟုတ်"

ချစ်စဖွယ်ပြောရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်ကာ တင်ပါးလေးများ ကြွလိုက်သည်။ ထို့နောက် ပြန်ထိုင်ချသည်။ လေးငါးခါလောက်မြေစမ်းခရမ်းပျိုးသလို လုပ်ကြည့်ရင်း အသားကျသွားတော့ ခပ်သွက်သက်စဆောင့်လေတော့သည်။ သူမ၏နုထွေးတင်းအိသော တင်ပါးကလေးများကို အလိုက်သင့် ထိန်းကိုင်ပေးရင်း သူ့ကို အပေါ်မှတက်ဆောင့်နေသော နတ်သမီးလေး၏ အလှအပများကို ခံစားနေမိတော့သည်။ လက်ထောက်ကာဆောင့်နေရင်းမှ သူမ၏လက်များဖြင့် သူမရင်သားများကို မွတ်သိပ်စွာ ဆုပ်နယ်ကာ ဆက်ဆောင့်ပြန်သည်။ သူလည်း ခါးသိမ်သိမ်ကလေးကို ထိန်းကိုင်ကာ အောက်မှပြန်ကော့ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

" အင့် အင့် အင့် ရှီး...အင့် အင့်"

" ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်"

ပေါင်နှင့် တင်ပါး၏ ထိခတ်မှုများကြောင့် အသံများထွက်ပေါ်လာသည်။ သူမကတော့ ပြင်းပြသော ရမ္မက်ဆန္ဒများဖြင့် သူ့အပေါ်မှ ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်နေလေသည်။ ရမ္မက်အရှိန်ကြောင့် မျက်နှာကလေး၊ အထူးသဖြင့် နှာသီးဖျားကလေးမှာ နီရဲကာနေတော့သည်။ ကာမအဆိပ်များ တစ်ရှိန်ရှိန်တက်ကာ ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်း၊ ရမ်းချင်တိုင်းရမ်းနေသော မြင်းစီးသူရဲကောင်းမလေးကို သူတန်ပြန်ဆောင့်ချက်များနှင့် ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိသည်။ ပြင်းထန်စွာဆောင့်နေသောအရှိန်ကြောင့် ဆံနွယ်ရှည်များလည်း ပြေကျလာကာ တစ်လွင့်လွင့် တစ်ဝဲဝဲနှင့် လှချင်တိုင်းလှနေတော့သည်။

" အင့်အင့် အ အ အင်း ဟင်း ဟင်း အင်း ဟင်း ဟင်း"

အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ မြင်းစီးသူရဲကောင်းမလေးမှာ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပြီး သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် ပြိုဆင်းလာလေတော့သည်။ မောဟိုက်စွာအသက်ရှူနေသော ခန္ဓာကိုယ်ကလေးက သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် နိမ့်ကာမြင့်ကာနှင့်၊ သူအလိုက်သင့်လေးဖက်ပေးထားကာ ဆံနွယ်များနှင့် ကျောပြင်ကလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ အတန်ငယ်အမောဖြေပြီးနောက် ခေါင်းကလေးကြွကာ သူ့ပါးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်သည်။

" ဘာလို့ သူများဆောင့်နေတာကို ပြန်ဆောင့်ရတာလဲ"

" ဟင် ဘာလို့လဲ။ မကြိုက်ဘူးလား"

" ကြိုက်လို့ ၊ အရမ်းထိပြီး အရမ်းကောင်းလို့ ဟိ ဟိ"

" ဟား ဟား ဟား” သူမ၏ ချစ်စရာအပြောလေးကြောင့် သူပါ သဘောကျစွာ လိုက်ရယ်မိသည်။

" လူကို ရူးလောက်အောင် လုပ်တဲ့လူဆိုးကြီး ခစ်ခစ်"

သူ အသည်းယားလာကာ ကုန်းထပြီး သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဘက်အား အကြမ်းပတမ်းစို့ပစ်လိုက်သည်။

" အင့် ဟင်၊ ဟာ ကွာ၊ သူ လုပ်ပြန်ပြီ"

" အား...ရှီး.……..အင်း ဟင်း ဟင်း”

လက်တစ်ဘက်က သူ့လည်ပင်းကို ဖက်ထားရင်း နောက်တစ်ဘက်က အနောက်ဘက်သို့ထောက်ကာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာသည်။ သူလည်း နို့စို့နေရင်းဖြင့် လက်တစ်ဘက်က ခါးကလေးကိုဖက်ကာ ဆောင့်ချက်များ တဖန်ပြန်စလိုက်သည်။

" အ အ အ ရှီး.. အ အင့် အီ အီ အီး ဟင့်"

" အား ထိတယ်။ အရမ်းထိတယ်။ အရမ်းကောင်းတယ်။ အား အ အ ထပ်ဖြစ်လာပြန်ပြီ"

" အ ဆောင့်ပါ။ မညှာပါနဲ့။ အ အ ဆောင့်ပေးပါ။ အားရပါးရချစ်ပေးပါ.အ အ"

" အိ အိ အင့် အား အ အ အီး ဟီး ဟီး.. အီး ဟီး ဟီး"

ရမ္မက်တို့မွှန်ထူနေသော ချစ်စရာ အားပေးသံလေးကြောင့်သူအားသွန်ဆောင့်လိုက်သည်။ သူမဆီမှ စီညံသော အသံလေးများအဆုံး၊ တဟီးဟီးနှင့် ငိုချလိုက်ရာ သူရင်ထိတ်သွားလေသည်။

" ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် နာသွားလို့လား၊ အရမ်းကြမ်းသွားလား"

ခေါင်းကလေးရမ်းရင်းဖြေရှာသည်။

" မနာဘူး။ ကောင်းလွန်းလို့ ငိုချင်သလိုလိုကြီးဖြစ်လာလို့ ဟင့် ဟင့်၊ အရမ်းကောင်းတယ်"

ပန်းကလေးလို နုဖတ်နေသော နတ်သမီးလေးကို စိတ်ကြိုက်ကြမ်းရမ်းပစ်လိုက်မိသည်မဟုတ်လား။ သူမသည် အနောက်သို့လှဲချလိုက်ပြီး မျက်လုံးလေးမှိတ်၊ နှုတ်ခမ်းလွှာကလေးဟဟဖွင့်ကာ မောဟိုက်စွာ အသက်ရှူနေလေတော့သည်။

သူလည်း သူမ၏ အလှအပများကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ ခေတ္တအမောဖြေနေလိုက်သည်။ သူအငယ်ကောင် တစ်ဝက်တစ်ပျက် ဝင်လျက်တန်းလန်းဖြစ်နေသော သူမ၏ ပန်းကလေးမှာ အားရပါးရချစ်ထားသောကြောင့်ရော ရမ္မက်သွေးများကြောင့်ပါ နီမြန်းကာဖောင်းအိနေသည်မှာ ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။ အချစ်ရည်တို့ဖြင့်စိုရွှဲကာ တင်းထောင်နေသော အရသာစေ့ကလေးနှင့် သူ့အငယ်ကောင်ကို မနိုင်ရင်ကာ မျိုထားရသော ပွင့်ဖတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများ။ ထိုအလှအပများ၏ဆွဲဆောင်မှုမှာ သူ့အငယ်ကောင်၏သွေးများတဒိတ်ဒိတ်တိုးနေတော့သည်

" အမောပြေပြီလား"

" ဟုတ်"

" လေးဘက်လေး နေပေးမလားဟင်"

သူမလေး၏ မူပိုင် အပြုံးလေးနှင့်မျက်လုံးလေး တစ်ဘက်မှိတ်ပြကာ လေးဘက်ကလေး ကုန်းပေးရှာသည်။ ရှည်လျားလှပသောဆံနွယ်များက ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်ဆီခွဲကာကျနေပြီး၊ ထို့နောက်မှ ဝင်းမွတ်နေသောကျောပြင်ပြောင်ပြောင်ကလေး၊ ထို့နောက်မှာ သေးကျင်သော ခါးကလေး၊ ထို့နောက်မှာ လုံးလုံးဝန်းဝန်းကလေးကားထွက်ကာ ပန်းနုရောင်သွေးများ က ယှက်ဖြာနေသော တင်းသားအိအိလေးများ၊ ထိုတင်သားလေးများကြားမှာတော့ အညိုဖျော့ဖျော့စအိုဝကလေးနှင့် စိုအိကာဖောင်းနေသော ရတနာပန်းကလေးက အတွင်းသားနီနီရဲရဲကလေးများနှင့်အတူ သူ့အားဖိတ်ခေါ်နေလေတော့သည်။ သူ့ရှေ့တွင် ဖင်ကလေးထောင်ကာအသင့်ဖြစ်နေသော လျူယီဖေလေး၏ အလှအပများကို သူရင်ခုန်လှိုက်မောစွာ ခံစားနေမိသည်။

" ဟိတ် အဲ့လောက် ကြည့်မနေနဲ့ကွာ၊ မနေတတ်ဘူး"

" လှလွန်းလို့ပါ"

" ခစ်ခစ်ခစ်"

သဘောတကျလေး ရယ်မောလိုက်တော့ သိမ့်သိမ့်တုန်သွားသောကိုယ်လေးနှင့်အတူ လှုပ်ရမ်းသွားသော တင်ပါးလေးကိုကြည့်ကာ သူအချိန်မဆိုင်းနိုင်တော့။ အနောက်တွင်နေရာယူကာ ပန်းကလေးအဝတွင် တေ့လိုက်သည်။

" ဟင့်"

နှာခေါင်းမှုတ်သံလေးလို အသံလေးထွက်လာသည်။ထိပ်ကလေးနှင့် အနည်းငယ် အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဖြည်းညင်းစွာ ထိပ်ကလေးအား ဖိချလိုက်လေတော့သည်။

" အ ရှီး"

ခါးကလေးကော့တက်သွားရာ တင်ပါးကလေးကို ပိုကော့ပေးလိုက်သလိုရှိတော့သည်။ တင်ပါးကလေးကိုထိန်းကိုင်ရင်း သူ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆက်သွင်းသည်။ ဝင်သွားတိုင်း ဝင်သွားတိုင်း တစ်ရစ်ချင်း တစ်ထစ်ချင်း ထွေးပွေ့ကြိုဆိုကြသော အတွင်းသားနုနုကလေးများကြောင့် ထူးကဲသော အရသာကို ခံစားရလေသည်။ အဆုံးထိရောက်သွားတော့ ခဏနားကာ ကျောပြင်ကလေးကို ရွှတ်ကနဲနမ်းလိုက်ရင်း ရင်သားကလေးများကို လှမ်းဆုပ်ကစားလိုက်သည်။ 

ထို့နောက် ခါးပြန်မတ်ကာ တင်းအိသော တင်ပါးကလေးကို ဆုပ်ညှစ်ရင်း အနည်းငယ်ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ တစ်ဝက်မျှဆွဲထုတ်ပြီးနောက် ဆတ်ကနဲ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ လက်ကလေးထောက်ထားရာမှ တံတောင်ဆစ်ကလေးထောက်လျက်သားဖြစ်သွားလေသည်။ တင်ပါးကလေးမှာ ပိုပြီးစွင့်စွင့်ကားကားထောင်နေတော့သည်။ သူအသွင်းအထုတ်အချက်အနည်းငယ်ကစားလိုက်သည်။

" အ အ အ"

" ကိုယ်ဆောင့်မယ်နော်"

ခေါင်းကလေးညိတ်ပြရှာသည်။ ခေါင်းအုံးကလေးကို ဆွဲယူကာ ရင်ဘတ်အောက်ခုထားရင်း သူ့ဆောင့်ချက်များကို ခံယူရန် အသင့်အနေအထားဖြစ်နေလေတော့သည်။ သူ တစ်ချက်ချင်း အားထည့်ကာဆောင့်သည်။

" အ အိ အင်း အင့် ဟင့် ဟင့် ရှီး..အ"

အချစ်သံစဉ်ကလေးများ စတင်လာပြန်သည်။ တစ်ချက်ချင်းပြင်းပြင်းကလေးဆောင့်နေရာမှ အရှိန်တင်လိုက်ပြီး လျင်မြန်သော ဆောင့်ချက်များအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်တော့သည်။ တင်ပါးကလေးကို ဆုပ်ညှစ်ကာ လျင်မြန်အားပါသော ဆောင့်ချက်များဖြင့် ဆောင့်လိုက်သည်။

" အ အား အင့် အိ အိ အိ အီး"

" ဖတ် ဖတ် ဖတ်"

" အင့် အင့် အိ အ"

ကောင်းလိုက်တာ၊ ကောင်းလိုက်တာဟု စိတ်ထဲမှာ အထပ်ထပ်ရွတ်နေမိသည်အထိကို အရသာရှိလှပါသည်။ အရှိန်ရလာတော့ သူ့ဆောင့်ချက်များကို အားကျမခံ၊ သူမကလည်း နောက်ပြန်ပြန်ဆောင့်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး၏အချစ်ရမ္မက်များမှာ ဆူပွက်နေလေရာ ပြင်းထန်သော တိုက်ပွဲကလေးမှာ အချိန်သိပ်မကြာလိုက်။

" ကိုယ်ပြီးတော့မယ် ကိုယ်ပြီးတော့မယ်"

" အင်း ဒီမှာရောပဲ၊ ဆောင့်ပါ ဆောင့်ပါ ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်ပါ"

ပြင်းပြသော ရမ္မက်တို့ဖြင့် နှစ်ယောက်သား မီးပွင့်မတတ် ပြင်းထန်သောဆောင့်ချက်များကို ဖန်ဆင်းလိုက်ကြသည်။ ရှိသမျှစိတ်အား ခွန်အားများကို ခါးနှင့် အငယ်ကောင်ဆီပို့ရင်း အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်ချက်များဖြင့်ဆောင့်ကာ သူမ၏ ရတနာဂူလေးထဲသို့ သုတ်ရည်များကို မီးတောင်တစ်လုံးပေါက်ကွဲသလို ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ သူမလည်း တစ်ကိုယ်လုံးတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အတွင်းသားများက သူ့အငယ်ကောင်ကို ကြေမွသွားမတတ် အားပါးတရညှစ်ရင်း ပန်းတိုင်ဆီချီတက်သွားလေတော့သည်။

" အ အ အ အင့်အား.."

" အင်း အင်း အွန်း အား ဟား ဟား အား..."

...........................................................................................................

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>