ဝေခဲ့ရ အလွမ်းပွင့်တွေ အပိုင်း ( ၃ )

ဝေခဲ့ရ အလွမ်းပွင့်တွေ အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - MrPoet  @ အချစ်တက္ကသိုလ်

မျက်စိကျိန်းလောက်အောင် လင်းဝင်းသော အလင်းရောင်များကြောင့် သူမ၏မျက်လုံးများကို တင်းကျပ်စွာမှိတ်ထားမိသည်။ တီးတိုးစကားသံများနှင့် ငြိမ့်ညောင်းညင်သာသော ဂီတသံများကို သူမ၏ ရှေ့တူရူဆီမှ ကြားနေရသည်။ ထူးခြားသော  ရနံ့တစ်မျိုး ထုံသင်းနေသော လေပြည်ညင်းကလေးများက သူမ၏ မျက်နှာ၊ ဆံပင်၊ ကိုယ်ခန္ဓာတို့ကို တိုးဝှေ့တိုက်ခတ်နေသည်။ အချိန်အနည်းငယ်ကြာတော့မှ မျက်လုံးကိုပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ကာ ကြိုးစားဖွင့်မှ အလင်းရောင်ကို ကျင့်သားရသွားသည်။ ဆန်းကြယ်ခမ်းနားသော အဆောက်အဦးတစ်ခု၏ ခန်းမအလယ်တွင် သူမရပ်နေသည်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။  

ဘယ်ကမှန်းမသိ ဝင်ရောက်လာနေသော အလင်းရောင်က နေရောင်လိုလည်း မပူပြင်းပဲ၊ ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးကို လင်းလက်နေစေသည်။  စကျင်ကျောက်သားလို ဖြူဖွေးသော တိုင်များ၊ နံရံများ၊ ကြမ်းခင်းများ၏ ဟိုဘက်ဒီဘက်တစ်ဖက်စွန်းဆီတွင် ရွှေရောင်တံခါးတစ်ချပ်ဆီရှိနေကြသည်။ သူမကြားနေရသော အသံများမှာ သူမရှေ့မှ တံခါးဆီမှ ထွက်ပေါ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ 

သူမ၏ကိုယ်ရော၊ စိတ်ရောမှာ ပေါ့ပါးရွှင်လန်းကာ၊ ထူးခြားသော ပတ်ဝန်းကျင်၊ မသိဖူးသောနေရာဒေသ ဖြစ်နေသော်လည်း စိုးရွံ့မှု၊ ကြောက်လန့်မှုများမရှိ ပကတိ ငြိမ်းအေးကာနေသည်။ သည်နေရာတွင် သူမအတွက် မည်သည့်အန္တရာယ်မျှမရှိဆိုသည်ကို သူမ၏စိတ်နှလုံး ဟိုးအတွင်းထဲမှ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း သိနေသည်။ အသံများထွက်ပေါ်နေရာ တံခါးဆီ သူမ စတင်လျှောက်လှမ်းလိုက်လေသည်။

သူမတံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်ရာ မျက်စိရှေ့တွင် အလွန်လှပသော ဥယျာဉ်တစ်ခုအတွင်း ထူးခြားသောပုံသဏ္ဍာန်နှင့် အလွန်မွှေးပျံ့သော သစ်ပင်ပန်းမာလ်များ၊  ထိုသစ်ပင်များပေါ်တွင် သစ်သီးများကို ခူးကာ၊ ပန်းများကို ပန်ဆင်ကာနှင့် ဆော့ကစားနေကြသူများ ၊ ကြာရောင်စုံနှင့် ရေကန်ကြီးအတွင်း ကူးခတ်ပျော်ရွှင်နေကြသူများ၊ တူရိယာမျိုးစုံကို တီးမှုတ်ကခုန်နေကြသူများ၊ သစ်ပင်ရိပ်တွင် စကားဝိုင်းဖွဲ့နေကြသူများ စသည်ဖြင့် အယောက်(၃၀)ခန့်မျှသော လှပသော မိန်းမပျိုများသည် ပျော်ရွှင်စွာရှိနေကြသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ 

သူမပတ်ဝန်းကျင်ကို အံ့သြစွာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုနေမိသည်။ ရုတ်တရက် အသံများ တိကနဲရပ်သွားကာ သူမအား လှည့်ကြည့်ကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ထို့နောက် ငြိမ်သက်နေသော မိန်းမပျိုများသည် ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ကြပြီး တစ်ချို့က သူမဆီပြေးလာကာ လက်ကို ဆွဲသည့်သူကဆွဲ၊ ပုခုံးကို ခါးကိုဖက်သည့်သူကဖက်နှင့် ကြိုဆိုကြကာ ဥယျာဉ်အလယ်ဆီသို့ သူမကို ဆွဲခေါ်သွားကြလေသည်။

" တို့ဆီကို ဒီလောက်လှတဲ့သူ အသစ်ရောက်တာ သိပ်ဝမ်းသာတာပဲ။ တို့က မာရီကို၊ ဟိုတစ်ယောက်က ကက်သရင်း၊ သူက ရှာရာ၊ သူက ဂျက်ဆီကာ၊ သူက လျန်ဝေ..."

မာရီကိုဆိုသော မိန်းကလေး လက်ညှိုးတစ်ထိုးထိုးနှင့် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်၏ နာမည်များကို ရေပက်မဝင် ရွတ်ပြနေရာ သူမမှာ အားလုံးက လိုက်ပြီးပြုံးပြနေရသည်။ မိန်းကလေးများသည် လူမျိုးပေါင်းစုံပုံသဏ္ဍာန်ရှိသော်လည်း အားလုံးတူညီသည့်အချက်မှာ အားလုံးအလွန်တရာ လှပကြလေသည်။ သစ်ပင်ပေါ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က သူမဆီ သစ်သီးတစ်လုံးလှမ်းပစ်ပေးလိုက်၍ သူမမှာ ကတိုက်ကရိုက်ဖမ်းလိုက်ရသေးသည်။ မာရီကိုက ၎င်းကို မျက်စောင်းလှမ်းထိုးတော့ စပ်ဖြီးဖြီးကလေး ရယ်နေသည်။ ထူးခြားထင်ရှားသော မျက်ခုံးမျက်လုံးများနှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က သူမ၏ ပါးများကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရာ သူမရှက်သွေးဖြန်းသွားရသည်။

" နေကြဦး၊ ဒီနေ့မှရောက်တဲ့သူကို ထွက်ပြေးအောင် မစကြနဲ့။ ငါသူ့ကို လိုက်ပြလိုက်ဦးမယ်" မာရီကိုက မိန်းကလေးများကို ပြောလိုက်သည်။

တစ်ချို့က ပြုံးပြုံးကလေး သူမအနားကထွက်သွားကြသည်။ တချို့က ချစ်စဖွယ် နှာခေါင်းကလေးရှုံ့ ပြကာ ၊ တချို့က လျှာထုတ်ပြကာ စသဖြင့် သူမကို အမျိုးမျိုးနှုတ်ဆက်ပြီး သူမအနားမှ ထွက်သွားကြလေသည်။ မာရီကိုက သူမလက်ကိုဆွဲကာ ဥယျာဉ်ထဲတွင် ပတ်ခွေဖြတ်သန်းနေသော လမ်းကြောင်းလေးတစ်လျှောက် သူမကို ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ 

လက်ဝဲဘက်ခြမ်းတွင် ပန်းများ၊ သစ်သီးများနှင့် ပြည့်လျှမ်းနေသော ထူထပ်သော တောအုပ်တစ်ခုရှိနေပြီး လက်ယာဘက်တွင် ကြာမျိုးစုံနှင့် ရေကန်ကြီးရှိ၏။ သစ်သီးရနံ့၊ ပန်းရနံ့၊ သစ်တောရနံ့များ ထုံသင်းနေသော လေပြေနုနုကလေးများက အစဉ်သဖြင့် တိုက်ခတ်နေရာ ကြည်လင်လန်းဆန်းတက်ကြွစေသည်။ လမ်းမှာ တွေ့သမျှ မိန်းကလေးများ၊ သစ်ပင်များပေါ်မှ မိန်းကလေးများကလည်း သူမကို လှမ်း၍အသံပြုကာ လက်ပြကာနှင့် နှုတ်ဆက်ကြသည်။ ကြာကန်ကြီးထဲတွင် အလွန်လှပသော ရောင်စုံငါးကလေးများနှင့်အတူ အလွန်လှပသော မိန်းကလေးများသည် ဝတ်လစ်စလစ် ကူးခတ်နေကြလေသည်။ 

၎တို့ကလည်း ရေထဲမှ လှမ်းနှုတ်ဆက်ကြသည်။ သစ်တောအုပ်နှင့် ရေကန်၏ တစ်ဘက်စွန်းတွင် မျက်စိတစ်ဆုံးကျယ်ပြောသော ပန်းခင်းကြီးတစ်ခု ရှိပြန်သည်။ ဘာပန်းရယ်လို့ သူမ မသိသော ပန်းမျိုးစုံမှာ အရောင်စုံ၊ အသွေးစုံနှင့် မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းအထိ တပြန့်တပြောရှိနေကြသည်။ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်း၏ အစွန်းတွင် အရောင်များ တဖျပ်ဖျပ်လက်နေသော အရာတစ်ခု ရှိနေသည်။ ဘာရယ်လို့တော့ မသဲကွဲ။

“ ဒါနဲ့ နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ”

သူမခဏစဉ်းစားလိုက်သည်။ သူမဘယ်သူလဲ၊ ဘယ်လိုဒီကိုရောက်လာလဲ မသိပါပေ။ ခေါင်းထဲတွင် နာမည်တစ်ခုက အလိုလိုပေါ်လာသည်။

" မာယာလို့ထင်တာပဲ"

" ခစ်ခစ်ခစ် ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ များသောအားဖြင့် အရင်တုန်းက အကြောင်းတွေ မမှတ်မိတာများတယ်။ တို့နာမည်ရော မှတ်မိရဲ့လား"

" အင်း ၊ မာရီကိုလေ။ တကယ်က သူ့နာမည်တစ်ခုပဲမှတ်မိတာ။ နာမည်တွေ များလွန်းလို့ ဘာမှမမှတ်မိဘူး"

" ခစ်ခစ်ခစ်ခစ်”

နှစ်ယောက်သား ဘာရယ်မဟုတ် ပြိုင်တူရယ်မောမိလိုက်ကြသည်။

" ဟိုးက အရောင်တွေလက်နေတာကဘာလဲဟင်"

" မာယာ၊ သွားကြည့်ချင်လို့လား။ အဲ့ဒါဆိုလည်း လာလေ"

ပြောပြောဆိုဆို မာယာလက်ကိုဆွဲကာ ပန်းခင်းထဲပြေးသွားလိုက်သည်။ အတန်ငယ်အရှိန်ရတော့ ခြေလေးကို အနည်းငယ်ဆောင့်ပြီး ခုန်လိုက်ရာ မာယာ့ရင်ထဲ လှပ်ကနဲ၊ သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားရလေသည်။ သူမ၏ မျက်နှာကို လေများ တဟူးဟူးတိုးနေသည်။ သူမ၏ ခြေထောက်များ မြေပြင်နှင့်ကင်းကွာနေကြသည်။ အောက်ဘက်ပန်းခင်းပြင်ကြီးမှာ တရိပ်ရိပ်ပြေးလွှားနေသည်။ ငှက်မွေးလေးတစ်ခုလို ပေါ့ပါးမှုမျိုးဖြင့် မာရီကိုနှင့်လက်ချင်းတွဲကာ ပျံသန်းနေသော သူမကိုယ်သူမ အံ့ဩခြင်းကြီးစွာ နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်ရလေသည်။ သူမဖြစ်နေသော မျက်နှာကို မာရီကိုက သဘောကျစွာ တခစ်ခစ် ရယ်မောမဆုံးတော့။

" ဒါတွေနောက်တော့ အသားကျသွားပါလိမ့်မယ်။ စိတ်ကလေးကို အေးအေးထား။ ပျံရတဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားလိုက်စမ်းပါ။ ဟုတ်ပြီလား။"

သူမမာရီကိုကို ခေါင်းညိတ်ပြမိသည်လား မသဲကွဲ။ အောက်ပြုတ်ကျသွားမှဖြင့် ဟူသော စိုးတထင့်ထင့်စိတ်နှင့်အတူ ပေါ့ပါးလွတ်လပ်သော ပျော်ရွှင်မှုက လွန်ဆွဲနေသည်။ မာရီကိုက သူမကို မျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ကာ လျှာကလေးထုတ်ပြလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်ရုတ်တရက် မာရီကိုသည် ကိုယ်လုံးကိုလှိမ့်ကာ မတွဲထားသောလက်ဖြင့် သူမခါးကိုဖက်လိုက်လေသည်။  ယခုအခါ လေထဲမှာပင် မာရီကိုက သူမ၏အောက်ဘက်တွင် သူမနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ပက်လက်ပျံသန်းလျက်ရှိလေသည်။ 

ထို့နောက် မာရီကိုက သူမကိုဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ သူမတို့ ထက်အောက်ပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားလေသည်။ သူမလည်း အားကျမခံ မာရီကိုကိုဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ ထိုသို့ လေထဲတွင်လိမ့်နေကြရင်း မာရီကိုက သူမ၏ ကျောကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပွေ့ဖက်လိုက်ရာ သူမတို့နှစ်ဦး၏ မို့ဝန်းသော ရင်သားများ ဖိကပ်မိကြလေတော့သည်။ ထို့နောက် မာရီကိုသည် အလျားလိုက်ပျံသန်းနေရာမှ အပေါ်တည့်တည့်သို့ ဒေါင်လိုက်တစ်ရှိန်ထိုး ထိုးတက်လိုက်သည်။ 

မျက်စိစုံမှိတ်၍ မာရီကိုကို ပို၍တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားလိုက်ရာ သူမတို့နှစ်ဦးကြားမှ ရင်သားဆိုင်များမှာ ပြားနေအောင် ဖိကပ်မိလေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ကိုတိုးဝှေ့နေသော လေထုသည် တဖြည်းဖြည်းလျော့ပါးလာပြီးနောက် လုံးဝ တိတ်ဆိတ်သွားလေသည်။ တိတ်ဆိတ်မှု အတော်ကြာပြီးနောက်

" ဟေး၊ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပါဦး”

မာရီကို့အသံကို ကြားလိုက်ရ၍ တင်းတင်းမှိတ်ထားမိသော မျက်လုံးများကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်း၏ဖမ်းစားမှုကြောင့် ဖက်ထားသောလက်များ ပြေလျော့သွားရာ ပူပေါင်းအတွင်း လေများမှုတ်သွင်းလိုက်သလို ထိစပ်ပြားကပ်နေသော သူမတို့နှစ်ဦး၏ ရင်သားများမှာ တွန်းကန်ကာ မူလနဂိုနေသို့ ပြန်ရောက်သွားကြလေသည်။ 

သူမ၏ ရှေ့နောက်ဝဲယာ ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ခေါင်းပေါ်တွင် အဆုံးအစမရှိသော ဟင်းလင်းပြင်ကြီးက ဝန်းရံလျက်ရှိပြီး လင်းဝင်းလွန်းသော နေမင်းကြီးနှင့် ကြယ်တာရာများ၊ ဂြိုဟ်များ၊ လူလုပ်ဂြိုဟ်တုများ၊ ကြယ်စင်အစုအဝေးများက ဟင်းလင်းပြင်တစ်ခွင်၌ ပြန့်ကျဲတည်ရှိနေကြသည်။ သူမ၏ခြေအောက်တွင်တော့ လင်းတစ်ခြမ်း၊ မှောင်တစ်ခြမ်းနှင့် အပြာရောင် သလင်းတုံးကြီးကဲ့သို့သော ကမ္ဘာမြေကြီးသည် လှပဆန်းကြယ်စွာ တည်ရှိနေလေသည်။

" ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုး မမြင်ဖူးဘူးမဟုတ်လား"

မာယာသည် ခေါင်းကို သုံးလေးကြိမ်ညိတ်ပြကာ မာရီကို့အား ကျေးဇူးတင်သော အကြည့်ဖြင့်ပြုံးပြလိုက်သည်။ မာရီကိုကလည်း သူမကို ပြုံး၍ကြည့်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းမလှုပ်ပါပဲ သူမ၏စကားသံများကို မာယာကြားနေရသည်။

" ဟိုးဘက်ခြမ်းက 'လ' လေ၊ အဲ့ကို သွားကြမလား"

မာယာ အားတက်သရော ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက် သူမတို့နှစ်ယောက် လက်ချင်းတွဲကာ ကမ္ဘာကြီး၏မလှမ်းမကမ်းတွင် လွင့်မျောနေသော မီးခိုးရောင် ကျောက်လုံးကြီးဆီ ချီတက်ကြပြန်သည်။ လ၏မျက်နှာပြင်တစ်လျှောက် လျှပ်တိုက်ပျံသန်းလာရင်း မာရီကိုက တစ်နေရာကို လက်ညှိုးညွှန်ပြကာ

" ဟိုမှာ၊ အဲ့နေရာက လူသားတွေ ရောက်ခဲ့တဲ့နေရာလေ"

အလံတစ်ခုစိုက်ထူထားသော ထိုနေရာအနီးတွင် နှစ်ဦးသား ဆင်းသက်လိုက်ကြပြီး ကျောက်တုံးတစ်တုံးပေါ်ထိုင်ကာ ဘာစကားမှမပြောကြပဲ ကမ္ဘာမြေရှုခင်း ထိုင်ကြည့်နေမိကြလေသည်။ ရုတ်တရက် မာရီကိုသည် မာယာဘက်လှည့်ကာ မာယာနှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်လေသည်။ နူးညံ့လွန်းသော အထိအတွေ့ကြောင့် မာယာ လှပ်ကနဲ ပူကနဲဖြစ်ကာ စိတ်များအပြင်းအထန်လှုပ်ရှားသွားရသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်ခွာလိုက်ပြီး မာဃာ့အား စိုးရွံ့သော မျက်ဝန်းများနှင့်ကြည့်ကာ

" စိတ်ဆိုးသွားလား"

မာယာခေါင်းကို သွက်သွက်လေး ခါပြလိုက်သည်။ ထိုအခါ မာရီကိုက စိတ်သက်သာရာရသွားသလိုပြုံးလိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းများသည် ကျရောက်လာပြန်လေသည်။ အလွန်နူးညံ့သော နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် စုပ်နမ်းမှုတွင် မာယာနှုတ်ခမ်းသားများသည် ပျော်ဝင်သွားကြသည်။ နူးညံ့သလောက်သန်မာသော လျှာဖျားကလေးက မာဃာ့လျှာကို ရှာဖွေညှို့ယူကာ နယ်မြေသစ်တစ်ခုကို ပြသနေပြန်သည်။ အနမ်းတို့၌ ယစ်မူးနေဆဲ မာရီကို၏ နူးညံ့သန်မာသော လက်ချောင်းများက မာယာ့ရင်သားများပေါ် ဖိညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်ရာ မာယာ့ကိုယ်ကလေး သိမ့်ကနဲတုန်သွားရသည်။ နှုတ်ခမ်းမှတစ်ဆင့် မာရီကို၏ အနမ်းများသည် စတင်နယ်ချဲ့လာပြန်သည်။ နားရွက်ဖျားကလေးကို မနာအောင်ငုံခဲလိုက်၊ နားထဲသို့ လျှာဖျားကလေး ထိုးသွင်းကစားလိုက်ဖြင့် ပြုနေပေရာ ရင်ထဲကျလိကျလိနှင့် ကြက်သီးများပင်ထလာရသည်။ 

ထို့နောက် လည်တိုင်တစ်လျှောက် လျှာဖျားလေးနှင့်ပွတ်ဆွဲကာ ခရီးတစ်ထောက်နားပြီး လည်တိုင်လေးကို စုပ်နမ်းသည်။ ထို့နောက် လျှာဖျားလေးခရီးဆက်ကာ ညှပ်ရိုးနှစ်ခုကြား ချိုင့်ခွက်ကလေးကို စုပ်နမ်းပြန်သည်။ ထို့နောက် ဘယ်ဘက်ရင်အုံပေါ်၊ ထို့နောက် ညာဘက်ရင်အုံ၊ ထို့နောက် ရင်နှစ်မွှာကြား။ မာရီကို၏ အနမ်းများ စိပ်လာသည်နှင့်အမျှ မာဃာ့တကိုယ်လုံးတဖျင်းဖျင်းနှင့် ပေါင်ကြားထဲမှ တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာလေသည်။ မာရီကိုက မာယာ၏ညာဘက် နို့သီးခေါင်းကလေးကို အားပြင်းပြင်းနှင့် လျှပ်တပြက်စို့လိုက်ရာ မာယာ့ရင်ဘတ်ကလေးကော့တက်သွားပြီး မာရီကို့ခေါင်းကို တင်းတင်းဖက်လိုက်မိသည်။ မာယာဝမ်းပြင်ကလေးပေါ်တွင် နွေးထွေးသော အသားစိုင်များ အိကနဲ ဖိကပ်သွားသည်။ ပေါင်ကြားထဲမှလဲ ဆစ်ကနဲ ရုန်းကြွဖြစ်ညှစ်လိုက်ရာ မြီးညောင့်ရိုးပင် အောင့်သွားရသည်။ 

နှုတ်ခမ်းများက စို့စုပ်ထားရင်းပင် လျှာဖျားများနှင့် ဝေ့ကာဝိုက်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို ကစားရင်း ပညာစွမ်းပြနေလေသည်။ ညာဘက်ကို အချိန်အတန်ကြာ စိတ်ကြိုက်ပြုပြီးနောက်ဘယ်ဘက်၊ ထို့နောက်ညာ၊ အပြန်အလှန်ကူးလူးကာ အလုပ်များနေလေသည်။ အတော်ကြာတော့ မောသွားဟန်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းများကို ချွတ်လိုက်သည်။ ရပ်သွားသော လှုပ်ရှားမှုကြောင့် မာယာမျက်ဝန်းများကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

ရောင်ပြန်အလင်းများနှင့် ကျောက်မျက်တစ်လုံးလို လင်းလက်နေသော ဂြိုဟ်ပြာကြီးကိုနောက်ခံပြုလျက် အဆီးအတားမရှိကျရောက်နေသော နေရောင်အောက်ဝယ် မာယာအပေါ်အုပ်မိုးနေသော မာရီကို၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ်ကလေးမှာ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ်အသွယ်သွယ်နှင့် ရွှေအဆင်းလို ဝင်းနှစ်နေလေသည်။ မည်သည့်အချိန်က ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားမှန်း မာယာမသိလိုက်ပါပေ။ အဝတ်အထည်များမှာကျွတ်သွားခြင်းမဟုတ်ပဲ ပကတိအဝတ်မရှိသော ခန္ဓာကိုယ်များ ဖြစ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ 

မာရီကိုက မာယာကို မျက်လုံးလေးတစ်ဖက်မှိတ်ကာ လျှာကလေးထုတ်ပြပြန်သည်။ ထို့နောက် မာယာပေါင်များကို ဆွဲယူကာခွဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်လေသည်။ မာရီကို၏ လျှပ်တပြက်တိုက်စစ်ကပြင်းထန်လှပါသည်။ မာယာ့အရသာစေ့လေးကို အပြင်းအထန်စုပ်ယူကာ လျှာဖျားဖြင့် မနားတမ်းမွေနှောက်ကစားနေရာ မာယာ့ခါးကလေးကော့ပျံသွားသည်မှာ ပြန်ကိုမကျတော့ပေ။ ရမ်းခါလှုပ်ရှားနေသော မာယာတင်ပါးကလေးများကို ဖမ်းထိန်းပေးရင်း မာရီကိုကလည်း မာဃာ့အရသာဖူးလေးကို မလွတ်တမ်း၊ အလျှော့မပေးစတမ်း တိုက်စစ်ဆင်နေလေသည်။ တရကြမ်း နမ်းစုပ်နေရာမှ အရှိန်လျှော့လိုက်ပြီး အရသာဖူးကလေးကို မျှဉ်းမျှဉ်းကလေးစုပ်သည်။ 

တချက်တချက် လျှာထိပ်ကလေးဖြင့်ဖိထိုးသည်။ အောက်ဘက်အပေါက်ကလေးကို ဖုံးကွယ်ထားသော ပွင့်ချပ်များကို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းသလို စုပ်နမ်းပြန်သည်။ ပွင့်ချပ်တစ်ချပ်ချင်းစီကို နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားစုပ်ကာ လျှာဖြင့်ပွတ်ဆွဲသည်။ လက်တစ်ဘက်က မာရီကို ဆံနွယ်ရှည်များကို ဆုပ်ကိုင်ထိုးမွှေရင်း အခြားလက်တစ်ဘက်က ကိုယ့်ရင်သားများကိုကိုယ် ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေကာ မာယာ ခမျာ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြစ်နေတော့သည်။ ပွင့်ဖတ်နှစ်ချပ်စလုံးကို ငုံကာ အားပြင်းပြင်းစုပ်ဆွဲလိုက်ရာ ကလီစာများပင်ထွက်ကျသွားတော့မလို စောစောက အရှိန်လျှော့လိုက်တုန်းက ကျသွားသောခါးကလေး တစ်ခါပြန်ကော့ပျံသွားရပြန်သည်။

ထို့နောက် မာယာတံတောက်ကွေးမှနေ၍ ပေါင်နှစ်ဘက်ကို ကားကာတွန်းတင်လိုက်ရာ မာယာပန်းကလေးမှာ အစွမ်းကုန်ပွင့်အာသွားရလေသည်။ ပတ္တမြားသွေးအလား နီရဲစိုလဲ့နေသော အတွင်းသားများနှင့် ပန်းကလေးမှာ ကုန်းပေါ်အတင်ခံလိုက်ရသော ငါးတစ်ကောင်၏ပါးဟက်လို ဟကာစိကာနှင့်ရှိနေရှာလေသည်။ စိတ်ကြိုက်အနေအထားပြင်ဆင်ပြီးနောက် မာရီကို၏ သန်မာသော လျှာကလေးသည် မာယာပန်းကလေး၏ အတွင်းသားများအား စတင်နယ်ချဲ့လေတော့သည်။ 

အပေါက်ကလေးထဲ လျှာကလေးကို တဆုံးထိုးမြှုပ်လိုက်ရာ မာရီကို၏ နှာခေါင်းဖျားချွန်ချွန်ကလေးနှင့် မာဃာ့ အရသာဖူးကလေးတို့ မိတ်ဆက်မိကြသည်။ ထိုအတိုင်း လျှာနှင့်ခေါင်းကို ထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးရာ ဝတ်ရည်တွင်းကလေးကလည်း လျှာကလေးဝင်ထွက်နေသောအရသာတစိမ့်စိမ့်၊၊ အရသာဖူးကလေးကလည်း နှာခေါင်းလေးနှင့် တထုတ်ထုတ်ထိခတ်နေသော အရသာတသိမ့်သိမ့်နှင့် မာယာရမ္မက်တို့ ပွက်ပွက်ဆူရလေတော့သည်။ 

တရိပ်ရိပ် တရှိန်ထိုးတက်လာသော ခံစားမှုရသများကြောင့် မာယာကြာကြာတောင့်မခံနိုင်။ မျက်လုံးထဲ၊ ခေါင်းထဲ၊ တစ်ကိုယ်လုံးခေါင်းအစခြေအဆုံး ပွင့်ထွက်ပေါက်ကွဲသွားသလို ခံစားမှုများနှင့်အတူ ခါးကို အပြင်းထန်ဆုံး ကော့ထိုးကာ တစ်ကိုယ်လုံး သွက်သွက်ခါ တုန်ခါရင်း နောက်ဆုံး ဝုန်းကနဲ အရုပ်ကျိုးပြတ်သကဲ့သို့ ခါးကလေးပြုတ်ကျသွားလေတော့သည်။ 

တသိမ့်သိမ့်တုန်ခါနေဆဲ ခန္ဓာကိုယ်လေးနှင့် မောပန်းစွာ မိန်းမောနေရင်း၊ မိခင်ကြောင်မကြီးက ကြောင်ကလေးများကို သန့်စင်ပေးသလို၊ မာဃာ့ရတနာလေးတစ်ခုလုံးကို ခရေဝကလေးမှ အရသာဖူးကလေးအထိ လျှာအပြားလိုက်ဖြင့် နှစ်သိမ့်သလို လျက်ပေးနေသော မာရီကို၏ ယုယမှုကို ယစ်မူးစွာ ခံယူနေမိလေတော့သည်။

တဖြည်းဖြည်းနှင့် တသိမ့်သိမ့်တုန်ခါနေတာရပ်သွားပြီးနောက် ပေါင်ကြားမှလှုပ်ရှားမှုများ ပျောက်သွားသောအခါ မာယာ့ရင်ထဲ ဟာကနဲဖြစ်သွားရသည်။ ထို့နောက် မာယာ့နံဘေးတွင် လာရောက်လှဲလျောင်းသည်ကို ခံစားရ၍ မျက်လုံးများ ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ညှို့ငင်ရီဝေသော မျက်ဝန်းများနှင့် အနည်းငယ်မောနေဟန် မာရီကိုက ပြုံးကြည့်နေလေသည်။ မာယာချစ်ကြည်စွာ လှမ်းဖက်လိုက်ရာ ကော့ချွန်နေသော နို့သီးခေါင်းများနှင့် ရမ္မက်သွေးတို့နှင့် တင်းအိနေသော ရင်သားများ အချင်းချင်း ထိခတ်ဖိကပ်မိကြပြီး နှစ်ယောက်သား ရင်တဖိုဖို ဖြစ်ကြရလေသည်။ 

အရည်ကြည်များ စိုလက်နေသော မာရီကို့ နှုတ်ခမ်းထူအိအိကလေးများကို မာယာဆွဲယူစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ နှစ်ဦးသား၏ လက်များသည် တစ်ယောက်ကိုယ်ပေါ်တစ်ယောက် အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ပွတ်သပ်ပြေးလွှားနေကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းခွာကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြပြီး မာယာကခေါင်းကလေးညိတ်ကာ နှစ်ယောက်သား ထက်အောက်ပြောင်းပြန် အနေအထားသို့ ပြောင်းလဲလိုက်ကြလေ၏။ နေရယ်၊ ကမ္ဘာရယ်၊ နက္ခတ်တာရာအပေါင်း၏အလယ်တွင် အဆီးအတားအချုပ်အခြယ်မရှိ၊ အချစ်စစ်ပွဲ အခါခါနွှဲနေကြသော အချစ်သူရဲမလေးများကား အဟောသုခ ချမ်းသာလှပေတော့သည်။

...................................................................................................................

သည်ရက်ပိုင်းများအတွင်း သူအကြိမ်ကြိမ်အခါ နမ်းမဝ၊ ချစ်မဝဖြစ်ခဲ့ရသော လျူယီဖေပုံစံလေးနှင့် မာယာသည် ရမ္မက်သွေးတို့ တစ်ကိုယ်လုံးဖြန်းပက်ထားသော ခန္ဓာကိုယ်လေးနှင့် သူရင်ခွင်ထဲလဲလျောင်းနေသည်။ မနက်ခင်းလေးတွင် အချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ကြပြီး အမောအပန်းဖြေနားနေရင်း၊ မာယာပြောပြနေသော သူမ၏အကြောင်းများကို သူစိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေမိသည်။ 

သူမသိသော လောကတစ်ခု၏ အကြောင်းများပင် မဟုတ်လော။ မာယာ့အပြောနှင့်ပင် တစ်ခါပြီးထားကာ အနားယူနေ၍ ပျော့ကျသွားသော အငယ်ကောင်မှာ တစ်ဖန်ပြန်တင်းမာလာရသည်။ မာယာသည် ပြန်လည်ထောင်မတ်လာသော သူ့အငယ်ကောင်ကို ကြည့်ကာ သဘောတကျတစ်ခစ်ခစ်ရယ်လိုက်ပြီး လက်ညှိုးထိပ်ကလေးနှင့် ထိုးထိုးပြီး နာရီချိန်သီးကဲ့သို့ ယမ်းခါနေအောင် ဆော့ကစားနေလေသည်။ သူဖုန်းကိုဆွဲယူကာ တစ်စုံတစ်ဦးပုံကို ရှာဖွေလိုက်သည်။ ။

" မာယာ ၊ ဒီတစ်ခါ ဒီပုံလေး လုပ်ပါလား"

" အင်း ၊ မောင့်သဘောလေ"

သူပြလိုက်သည်ကAgents of S.H.I.E.L.D ဇာတ်လမ်းတွဲထဲမှ Agentမလေး Chloe Bennet။

သူ့ရင်ခွင်ထဲမှ မာယာသည် သားရေကိုယ်ကျပ်ဝတ်စုံအတွင်းမှ ကျစ်လစ်တင်းရင်းသော ရှိုက်ကြီးဖိုငယ်များနှင့် ၊ အတန်ငယ်ညိုသော အသားအရည်နှင့် Chloe Bennet အဖြစ် တမဟုတ်ချင်းပြောင်းလဲသွားလေသည်။ ကလိုဝီ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို သူစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လက်တစ်ဘက်ကတော့ သားရေအကျီပေါ်မှနေ၍ ကလိုဝီ၏ ရင်သားများကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ အနမ်းလောင်စာတို့ကြောင့် စိတ်များဟုန်းဟုန်းကြွလာသည်။ ကလိုဝီအား ပက်လက်လှန်စေလိုက်ပြီး သူ အပေါ်စီးမှ နေရာယူလိုက်သည်။ ကိုယ်ကျပ်အင်္ကျီ၏ ရင်ဘတ်ကိုဖွင့်ချလိုက်သည်။ 

အညိုဖျော့ဖျော့ နို့သီးခေါင်းကလေးများ ကော့ချွန်နေသော ရင်သားများ အိကနဲ ထွက်ကျလာသည်။ သူ ထန်ပြင်းသော ရမ္မက်များဖြင့် အငမ်းမရကုန်းစို့လိုက်ရာ ကလိုဝီလက်များသည်လည်း သူ့ခေါင်းသူ့ဆံပင်များကို ဆုပ်ဆွဲပွတ်သပ်နေလေတော့သည်။ တောင်ရလွန်း၍ အောင့်လာသော အငယ်ကောင်ကြောင့် သူကြာကြာအချိန်မဆိုင်းနိုင်။ အောက်ပိုင်းကို တိုက်စစ်ဆင်ဖို့ ပြင်ရင်း စိတ်ကူးတစ်မျိုးရလာသည်။ နို့စို့နေခြင်းကို ရပ်ကာထရပ်လိုက်သည်။ ကလိုဝီက မျက်လုံးမဖွင့်တဝက်ဖွင့်တဝက်နှင့် လှမ်းကြည့်သည်။

" ခဏနော်"

သူ ကတ်ကြေးတစ်လက်ကို ရှာဖွေကာ ယူလာသည်။ ထို့နောက် ကလိုဝီ၏ပြောင်တင်းချပ်ရပ်နေသော ကိုယ်ကျပ်ဘောင်းဘီ၏ ခွကြားနေရာကို အပေါက်ဖြစ်အောင် ညှပ်လိုက်သည်။ သားရေသားပြောင်ဘောင်းဘီ၏ ခွကြားအပေါက်မှ အမွေးအမင်ကင်းစင်သော ဆီးခုံမို့မို့လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားညိုတိုတိုလေးများ ပွင့်အာနေကာ အချစ်ရည်တို့ စိုရွှမ်းနေသော ရတနာဂူဝကလေး ပေါ်လာလေသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ပါးစပ်ထဲပြည့်လာသော တံတွေးတို့ကို မြိုချလိုက်ပြီး၊ ခပ်သွက်သွက်ပင် ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို တံတောက်ကွေးမှ တွန်းတင်လိုက်ရာ ရတနာပန်းကလေး အစွမ်းကုန်ပွင့်အာလာလေသည်။ အဝလေးတွင်တေ့ပြီး မမြန်လွန်း မနှေးလွန်းအရှိန်နှင့် အဆုံးထိတစ်ချက်တည်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။ 

ပထမတစ်ခါကအရည်များ၊ ယခုအကြိမ်၏ ရမ္မက်အရည်များ ရှိနေသည့်တိုင်အောင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး တိုးဝင်သွားရာ သူ့မှာတော့ ကျင်စိမ့်ပြီး ချက်ချင်းပြီးချင်သွားလောက်အောင် ကောင်းသလောက် ကလိုဝီတဖြစ်လည်း မာယာမှာ မျက်နှာကလေး ရှုံ့မဲ့သွားလေသည်။ ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်ထားပြီး ကလိုဝီ၏ရင်အစုံကို ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့ မျက်မှောင်ကလေးပြယ်ကာ မျက်လုံးမပွင့်တပွင့်ဖွင့်ကြည့်ပြီး

" မောင် ဆောင့်ချင်ဆောင့်တော့လေ။ ရပြီ"

သူအသာပြုံးပြပြီး အနေအထားနည်းနည်းပြင်လိုက်သည်။ ပေါင်များကို ထပ်ပြီးတွန်းလိုက်ကာ တစ်ဝက်ခန့်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပျောက်သွားမှာ စိုးသည့်အလား အတွင်းသားများက သူ့အငယ်ကောင်ကို ဖြစ်ညှစ်စုပ်ဆွဲထားကြသည်။ တစ်ဝက်ခန့်အရောက် အရှိန်နှင့် ဆတ်ကနဲ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ကလိုဝီခမျာ အင့်ကနဲ့ဖြစ်သွားရသည်။ ထိုအတိုင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်လိုက်၊ အရှိန်နှင့် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နှင့် ဆယ်ချက်ခန့်ပြုလုပ်ပြီးနောက်၊ အရှိန်တင်ကာ ကလိုဝီရင်သားများကို တင်းတင်းဆုပ်ရင်း တစ်ဆုံးဆွဲထုတ် တစ်ဆုံးဆောင့်သွင်းဖြင့် အချက်သုံးလေးဆယ် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုက်လေသည်။

အနက်ရောင် သားရေကိုယ်ကျပ်ဝတ်စုံကို သူ့စိတ်ကို တစ်မျိုးတစ်ဖုံနှိုးဆွနေရာ သူ စိတ်ကြမ်းကိုယ်ကြမ်းဖြစ်ကာ အကြမ်းပတမ်းကို ချစ်ချင်နေမိသည်။ သူကြမ်းသမျှကို မွတ်သိပ်စွာ ပေါင်လေးအစွမ်းကုန်ကားပြီး ဖြည့်ဆည်းနေသော ကလိုဝီ တစ်ဖြစ်လည်း မာယာကြောင့်လည်း သူကျေနပ်အားရနေရသည်။ ကလိုဝီကို လေးဘက်အနေအထားသို့ပြောင်းစေလိုက်သည်။

အသားနှင့်တင်းကပ်နေသော သားရေဝတ်စုံကြောင့် ကလိုဝီတင်သားများက အနက်ရောင် ပြောင်တင်းကာ ၎င်း၏အလယ်တွင် အချစ်ရည်တို့နှင့် ရွှမ်းလဲ့နေသော ပွင့်အာအာပန်းကလေး၏ မြင်ကွင်းက အဓိကနေရာကို သေချာဟိုက်လိုက်လုပ်ပေးထားသလိုဖြစ်နေရာ သူ့စိတ်ကို တစ်နည်းတစ်ဖုံနှိုးဆွပြီး သွေးတို့ပွက်ပွက်ဆူစေသည်။ သူအချိန်ကုန်မခံနိုင်။ တစ်ခါတည်းတေ့ပြီး တစ်ခါတည်း တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်မိပြန်သည်။ ကလိုဝီခါးကလေး ကုန်းတက်ကာ လူကရှေ့သို့ ရုန်းကန်ထွက်လိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။ သူက သူမကိုအလွတ်မပေးပဲ ခါးကို စုံကိုင်ပြီး တင်းတင်းဖိကပ်ကာ ခဏငြိမ်နေလိုက်သည်။

" အဟင့် ဟင့်" ကလိုဝီထံမှ ငိုရှိုက်သံလိုမျိုးထွက်လာ၍ သူစိုးရိမ်သွားသည်။

" အရမ်းနာသွားလား။ မောင်ဒီနေ့ စိတ်တွေကြမ်းနေတယ်။ ဆောရီးနော်"

ကလိုဝီက မျက်ရည်အနည်းငယ်စို့နေသော မျက်ဝန်းများနှင့် လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးယမ်းပြကာ

" နည်းနည်းအောင့်သွားလို့။ ဘာမှမဖြစ်ဘူး ရတယ်။ မာယာကြိုက်တယ်"

သူမ၏နဖူးပေါ်မှ ဆံပင်ကလေးများကို အသာအယာသပ်ပေးလိုက်ပြီး

" မောင် စဆောင့်တော့မယ်နော်"

" အင်း၊မောင်"

သူမမျက်နှာလေးပြန်လှည့်သွားပြီး ခါးကလေးကို ကော့နေအောင် ခွက်ချလိုက်ရာ တင်သားများမှာ ပို၍တင်းပြောင်လာလေသည်။ သူတစ်ချက်ချင်း စဆောင့်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းအရှိန်တင်သည်။ ကလိုဝီက အားကျမခံပြန်ဆောင့်လာသောအခါ သူလည်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ပစ်ပစ်ဆောင့်နေမိတော့သည်။ တဖောင်းဖောင်းဆောင့်သံ၊ ကလိုဝီ၏ခြစ်ခြုတ်အော်ညည်းသံ၊ သူ၏တဖူးဖူးနှာမှုတ်သံများနှင့် အခန်းထဲ မုန်တိုင်းတစ်ခု စီစီညံသွားသည်။ ဆောင့်နေရင်းအတန်ကြာတော့ ကလိုဝီလက်လေးတစ်ဖက်က နောက်ပြန်လှမ်းကာ သူ့ပေါင်ကို တဖတ်ဖတ်ပုတ်ပြီး နားရန်အချက်ပြလေသည်။ 

သူလည်းဆောင့်နေသည်ကို ခဏရပ်လိုက်သည်။ ကလိုဝီ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းလေးက အိပ်ရာခင်းပေါ်အရုပ်ကြိုးပြတ်ကျသွားပြီး ကုန်းပေါ်အတင်ခံရသော ငါးကလေးတစ်ကောင်လို အသက်ကိုအငမ်းမရ ရှူနေလေသည်။ သူလည်း အငယ်ကောင်ကို စိမ်ထားရင်း သူမ၏ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။ အမောအနည်းငယ်ပြေတော့

" မောင်ရယ်၊ ဘယ်လိုတွေတောင်ကြမ်းနေတာလဲ။ ဘယ်နှစ်ခါပြီးလို့ ပြီးမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ non-stopကို ပြီးနေတော့တာပဲ"

" မကြိုက်ဘူးလားချစ်ရဲ့"

" ပြီးရလွန်းလို့ ဒီမှာသေတော့မယ်" စကားခဏရပ်လိုက်ပြီးပြောင်ချော်ချော်မျက်နှာပေးလေးနှင့် "ဒါပေမယ့် ကြိုက်မှကြိုက်။ ခစ် ခစ် ခစ်""

" ဟား ဟား ဟား ဟား"နှစ်ယောက်သား သဘောကျစွာ ရယ်မောလိုက်ကြသည်။

စိမ်ထားသောအငယ်ကောင်ကို တင်းကနဲဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ရာ သူမကလည်း အားကျမခံ အတွင်းသားများနှင့် ပြန်ညှစ်လေသည်။ အကြိမ်ကြိမ်ပြီးထား၍ ချောမွတ်နေသော လမ်းကြောင်းလေးထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းလျှောတိုက်ထုတ်၊ ဖြည်းဖြည်းချင်းလျှောတိုက်သွင်းနှင့် လုပ်ငန်းပြန်စဖို့ မြေစမ်းခရမ်းပျိုးလိုက်သည်။ လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် သားရေဘောင်းဘီ၏ခွကြားမှ အပြဲက ပိုပိုဟလာပြီး မစူ့တစူခရေဝကလေးက မပြူတပြူချောင်းကြည့်နေသကဲ့သို့ဖြစ်နေရာ၊ သူ့စိတ်များ မရိုးမရွဖြစ်လာလေသည်။ 

ပန်းကလေးအဝတွင်ရော သူ့အငယ်ကောင် တစ်ချောင်းလုံးတွင်ပါ ရွှဲရွှဲစိုနေသော အရည်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ယူလိုက်ပြီး ခရေပွင့်ကလေးတွင် သုတ်လိမ်းလိုက်ရာ ကလိုဝီတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး အဓိပ္ပါယ်ဖော်ရန် ခက်ခဲသော မျက်နှာလေးနှင့် လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ သူဘာမှပြန်မပြောပဲ စပ်ပြီးပြီး ရယ်ပြတော့ ပြန်လှည့်သွားလေသည်။

သူထပ်မံရေခပ်ဆင်းကာ ခရေပွင့်လေးကို သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး လက်မကို အသာအယာထိုးမြှုပ်လိုက်သည်။ ကလိုဝီပေါင်ကြောလေးတင်းတောင့်သွားတာ မြင်ရသည်။ လက်မကို ဝင်သထက်ဝင်အောင် နဲ့နဲ့သွင်းရင်း အငယ်ကောင်၏အသွင်းအထုတ်လုပ်ငန်းကိုလည်း ပြန်စလိုက်သည်။ ကလိုဝီ့ရတနာဂူကလေးက ပိုတင်းကျပ်နေသလို ခံစားရသည်။ လက်မတစ်ဆုံးဝင်သွားတော့ ခဏစိမ်ထားလိုက်ပြီး အငယ်ကောင်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေလိုက်သည်။ ဆယ့်လေးငါးချက်လုပ်ပြီးတော့ ထိုးသွင်းကာစိမ်ထားပြီး လက်မကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ကြည့်သည်။ 

ခဏအကြာ သူ့အငယ်ကောင်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဟင့်ကနဲ ညည်းသံလေးတစ်ချက်ထွက်သွားသည်။ လက်မကိုလည်း ထုတ်လိုက်ပြီး တင်ပါးနှစ်ခုကြား အမြှောင်းလေးတလျှောက် သူ၏ စိုရွှဲပြောင်လက်နေသော အငယ်ကောင်နှင့် ရှေ့တိုးနောက်ငင် လျှောတိုက်သည်။ ခရေဝလေးတွင် အငယ်ကောင်ထိပ်ကို ခရီးတစ်ထောက်နားရင်း သူမကိုကြည့်လိုက်တော့ ဖြူဖျော့နေလောက်အောင် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ဆုပ်လျက်၊ တစ်ကိုယ်လုံးတင်းတောင့်ကာ ငြိမ်နေသော သူမကိုတွေ့ရရာ ကြမ်းတမ်းနေသော ရမ္မက်စိတ်များအစား ချစ်သနားသောစိတ်များ အစားထိုးဝင်ရောက်လာလေသည်။ ခါးကုန်းကာ ဂုတ်သားလေးများကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း

“ အရမ်းကြောက်နေတာလား”

“ ဟင့်အင်း၊ မောင့်သဘောပါ။ ရတယ်"

“ မောင့်ကို မညာနဲ့လေ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော။ တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းနေပြီး..."

“ အဟင့် ဟင့်။ အီး ဟီး ဟီး"

ရုတ်တရက် ငိုချလိုက်ရာ သူစိုးရိမ်စွာ သူမနံဘေးနား တွားသွားပြီး မျက်နှာလေးကိုဆွဲမော့ကာ

" ဘာဖြစ်လို့လဲ။ မငိုပါနဲ့။ မငိုနဲ့နော်။ အဲ့လိုကို မကြိုက်ရင်နောက်မလုပ်တော့ဘူးနော်"

" အဟင့် ဟင့်။ မောင့်စိတ်တိုင်းကျ မောင့်ကို အစွမ်းကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တာ။ ဒါပေမယ့် ဒါပေမယ့်..အ ဟင့်ဟင့်အိ"

စကားပြောနေရင်းဆို့နင့်လာသလို ဆက်မပြောနိုင်တော့ပဲ တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေပြန်သည်။ သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို ရင်ခွင်ထဲ သိမ်းကြုံးပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး

“ ရပါတယ်၊ အချစ်ရယ်။ ကိစ္စမရှိဘူး။ မောင်က ဒီနေ့ စိတ်ကြမ်းကိုယ်ကြမ်းဖြစ်ပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းတွေပဲ လုပ်မိနေတာ။ ဆောရီးပါနော်"

“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း။ မောင်မတောင်းပန်ရဘူး။ မောင်ချစ်ချင်သလို မနေပေးနိုင်တဲ့ ဒီအသုံးမကျတဲ့ကောင်မကို မောင် မတောင်းပန်ရဘူး"

“ ဟိတ် အဲ့လိုမပြောရဘူးလေ။ မောင်ကလျှာရှည်ပြီး လက်တည့်လျှောက်စမ်းတာ။ အချစ်ကလေး ခံနိုင်မှန်းမသိ။ မခံနိုင်မှန်းမသိ။”

“ ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း။ တောင်းပန်ပါတယ်။ မောင့်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ်။ မောင့်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်"

ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေး အတင်းထိုးဝင်ကာ တတွတ်တွတ်ရေရွတ်နေပြန်သည်။ သူမ မျက်နှာကလေးကို ဆွဲမော့လိုက်ပြီး တတွတ်တွတ်ရွတ်နေသော နှုတ်ခမ်းကလေးများကို တရှိုက်မက်မက်အနမ်းရှည်တစ်ခုဖြင့် တိုးတိတ်စေလိုက်သည်။ မျက်ရည်များစိုရွှဲနေသော မျက်နှာကလေးတစ်ခုလုံးကိုလည်း အနမ်းများဖြင့် မျက်ရည်သုတ်ပေးကာ ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားပြီး ခေါင်းကလေးကို ပွတ်သပ်နှစ်သိမ့်ပေးနေမိသည်။ တသိမ့်သိမ့်ဖြစ်နေဆဲ ခန္ဓာကိုယ်ကလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားရင်း အချိန်မည်မျှကြာသွားမှန်းမသိ နှစ်ဦးသား အိပ်စက်ခြင်းကမ္ဘာထဲ ကျရောက်သွားကြလေတော့သည်။

.......................................................

တစ်ယောက်လက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း  မာယာနှင့် မာရီကိုတို့နှစ်ယောက် ငှက်မွေးတောင်ကလေးများလို ပန်းခင်းကြီး၏ အစွန်းတစ်ဘက်သို့ ညင်သာစွာ ကျရောက်လာကြသည်။ သူတို့ရှေ့တွင် အလွန်ထူးခြားသော ပုံပန်းသဏ္ဍာန်နှင့် အဆောက်အအုံတစ်ခုသည် ထူးဆန်းသော အလင်းရောင်များ တလက်လက်နှင့် တည်ရှိနေလေသည်။

" အဲ့ဒါဘာလဲဟင်"

မာရီကိုက ဖြေမည့်ဟန်ပြင်ဆဲတွင် ထိုအရာကြီးသည် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာသည်။ လေမုန်တိုင်း အသေးစားလေ းတိုက်သလို ပန်းကလေးများ လွင့်ပျံနေသည်။ ထိုအရာကြီးသည် ကောင်းကင်ပေါ်ပျံတက်ကာ အမြင့်ပေအနည်းငယ်အရောက် ဖျတ်ကနဲ ပျောက်ကွယ်သွားလေတော့သည်။ အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ ပန်းမိုးရွာသလို ပန်းဝတ်မှုန်၊ ပန်းပွင့်ဖတ်များ တဖွဲဖွဲဖြစ်ကျန်ခဲ့လေသည်။

" အဲ့ဒါ နတ်မျိုးနွယ်တွေနဲ့၊ သူတို့ရဲ့ ဗိမာန် ၊ တနည်းအားဖြင့် ယာဉ်ပျံပေါ့။ တို့ထက် အဆင့်မြင့်တဲ့ သတ္တဝါတွေ။ သူတို့က အာကာသတစ်ခွင် အဲ့လိုပဲ လျှောက်သွားနေကြတာ။ တစ်ခါတစ်ခါ အဝတ်ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေကို အူကြောင်ကြောင် ဝတ်သေးတယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့် သာမန်လူတွေက မမြင်နိုင်ပေမယ့် တခါတလေ အလင်းရောင်နဲ့ လေထုအပြောင်းအလဲကြောင့် လူတွေမြင်သွားတာလည်းရှိတယ်။ အဲ့ဒီအခါ နတ်ဘုရားတွေဆိုပြီး ကိုးကွယ်တဲ့သူက ကိုးကွယ်။ ဂြိုဟ်သား ဘာညာနဲ့ ပြောတဲ့လူတွေက ပြောကြရော"

မာရီကိုပြောတာကို သေချာမသိသော်လည်း၊ သူမခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်နေလိုက်သည်။

" ဒီမှာနေရတာ နည်းနည်းပြီးငွေ့လာရင် လူတွေကြားထဲ တခါတခါသွားသွားနေတယ်လေ။ အဲ့တော့လူ့ပြည်နဲ့ သိပ်မစိမ်းဘူး။ ခစ်ခစ်"

" သူများတွေနဲ့တော့ အဲ့အကြောင်းလျှောက်မပြောနဲ့နော်။ သိသာသိစေ မမြင်စေနဲ့ဆိုတာ ရှိတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"

သူမပြောင်ချော်ချော်လေးပြန်ဖြေလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား တခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်ကြလေသည်။ သည်သုံးရက်အတွင်း မာယာ အလွန်ယစ်မူးပျော်မွေ့ရလေသည်။ တခြားမိန်းကလေးများနှင့်ပါ ပျော်ရွှင်စွာဆော့ကစားကြ၊ သီချင်းတွေဆိုကြ၊ ဆာလျှင် ခူးစားစရာသစ်ပင်များကလည်း အစဉ်အသီးများဖြင့်အပြည့်၊ ထိုမှ မစားချင်လျှင် စားချင်ရာကိုတောင့်တလိုက်လျှင် အလိုအလျောက်ရှေ့တွင်ပေါ်လာရာ ယူငင်စားရုံသာ။ ကန်ထဲမှရေနှင့် သစ်သီးများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ယမကာသည် ချိုမြရီဝေကာ ရမ္မက်တို့ကို တဟုန်းဟုန်းတောက်စေလေသည်။ 

မာရီကိုအပါအဝင် အခြားမိန်းကလေးများနှင့် သုံးယောက်တွဲ၊ ငါးယောက်တွဲ စသည်ဖြင့် အချစ်ပွဲဝင်ကြသည်မှာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းပင် မမှတ်မိတော့။ သစ်တောထဲမှာ ၊ သစ်ပင်ပေါ်မှာ၊ ပန်းခင်းထဲမှာ၊ ရေထဲမှာ နေရာမျိုးစုံတွင် ယမကာသောက်လိုက် အချစ်ပွဲဝင်လိုက်နှင့် လောကစည်းစိမ်ကို ပြည့်လျှံနေအောင် ခံစားရလေသည်။

ယနေ့မနက်တော့ ခါတိုင်းလို လင်းလင်းချင်းချင်းမဟုတ်ပဲ ကောင်းကင်အံ့မှိုင်းနေသည်။ ကောင်းကင်နှင့်အတူ အားလုံး၏ မျက်နှာများမှာလည်း ညှိုးရော်ဖျော့တော့နေတော့သည်။ သီချင်းဆိုသူ၊ သစ်သီးခူးသူ၊ ရေကူးသူမရှိ အားလုံး ဟိုတစ်စု သည်တစ်စု မှိုင်တွေနေကြသည်။ သူမကိုယ်တိုင် ယခင်ကလို ပေါ့ပါးလန်းဆန်းနေတာမျိုးမရှိ နွမ်းနယ်နုံးချိနေသည်။ ။

" မာရီကို၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်။ အားလုံး ဘာဖြစ်တာလဲ"

မာရီကိုက စိတ်မပါလက်မပါခေါင်းခါပြပြီး 

“ နောက်တော့သိလာပါလိမ့်မယ်"

သူမမျက်မှောင်လေးကျုံ့သွားမိသည်။ မာရီကို သူမကို သည်လိုမဆက်ဆံဖူးပါ။ ယခုမည်သို့ဖြစ်လေသနည်း။ နဂိုတည်းက နွမ်းနယ်နေရသည့်အထဲ သူမစိတ်ရှုပ်လာသည်။

" ဟွန့်"

မာရီကို့ဘေးနား ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဘက်ပေါ်မေးတင်ကာ လက်ဖြင့်ပိုက်ထားလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် ကောင်းကင်တစ်ခွင်လုံး နီရဲကာ မိုးခြိမ်းသလို ကျယ်လောင်သော အသံများ တခြိမ်းငြိမ်းမြည်ဟည်းလာသည်။ မာယာကြောက်လန့်တကြား ပတ်ဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည်။ အော်ဟစ်ငိုယိုသူ ငိုယို၊ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားသူဖက်ထားနှင့် အားလုံးဝရုန်းသုဉ်းကားဖြစ်နေကြသည်။ အားလုံး၏လှပမှုများ ပျောက်ဆုံးသွားပြီး ကြောက်လန့်စရာ ပုံမကျပန်းမကျ သတ္တဝါများအဖြစ်ပြောင်းလဲသွားကြလေသည်။ ခြေဖဝါးအောက်မှ မြေပြင်မှာ အလွန်ပူပြင်းလာသည်။ 

ကောင်းကင်ပေါ်မှ အရိပ်မဲကြီးများ ကျဆင်းလာကာ လက်နက်မျိုးစုံကိုင်ဆောင်ထားသော ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သောဟန် အပြည့်ရှိသည့် သတ္တဝါများသည် သူမတို့ လူအုပ်ထဲ ပြေးဝင်လာကာ လက်ထဲရှိလက်နက်များဖြင့် ထိုးခုတ်ရိုက်နှက်ကြလေတော့သည်။ အားလုံး ခြေဦးတည့်ရာထွက်ပြေးကြသည်။ မလွတ်သူတို့ အပိုင်းပိုင်းအစိတ်စိတ်ဖြစ်ကုန်သည်။ မာရီကိုက မာယာ့လက်ကိုဆွဲကာ ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။ မာယာတို့ထွက်ပြေးလာသည်က တောအုပ်ဘက်။ သူမတို့နှစ်ယောက် အလျင်အမြန် တောအုပ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ 

တောအုပ်ထဲတွင် မာယာမထင်ထားသော အန္တရာယ်က စောင့်ကြိုနေလေသည်။ တောအုပ်ထဲမှ သစ်ရွက်များ တဖွဲဖွဲကြွေကျလာသည်။ သာမာန်သစ်ရွက်များမဟုတ် သံမဏိလို မာကျောသော သစ်ရွက်များ။ မာဃာ့အရှေ့မှ ဝင်ပြေးသူများကို ဓားများ၊ လှံများ ပစ်စိုက်လိုက်သလို သစ်ရွက်များက ထိုးပစ်ခုတ်ပိုင်းကြလေရာ အစိတ်စိတ် အပိုင်းပိုင်းဖြစ်ကြရလေသည်။ မာရီကိုက မာဃာ့လက်ကိုဆွဲကာ သစ်ရွက်ကြွေများလွတ်ရာ သစ်ပင်ကွယ်တစ်ခုကို ဝင်ကပ်လိုက်သည်။ 

သို့သော် သူမတို့ သစ်ပင်ကို ကပ်လိုက်သည်နှင့် သစ်ပင်သည် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်လာပြီး ချွန်မြသော သစ်ကိုင်းတစ်ခုသည် မာရီကိုရင်ဘတ်ကို လျင်မြန်စွာ ထုတ်ချင်းပေါက် ထိုးစိုက်လိုက်လေတော့သည်။ မာယာ ကြောက်လန့်တကြားအော်ဟစ်လိုက်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်ပြေးသည်။ သို့သော် နောက်ကျသွားချေပြီ။ ရာချီသော သစ်ရွက်များက မာယာကိုယ်ခန္ဓာကို အပိုင်းပိုင်းဖြစ်သွားစေပြီး၊ မာယာမှောင်အတိကျသွားလေတော့သည်။

..................................................................................................................

မာယာ့နားထဲ ကမ္ဘာပျက်မတတ်အသံများ တဖန်ကြားလာရပြန်သည်။ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ စောစောက သစ်ရွက်တွေထိမှန်ခဲ့သော နေရာတွင် သူ့ကိုယ်သူပြန်တွေ့ရသည်။ သစ်ရွက်များ ထပ်ကျမလာခင် မျက်နှာမူရာ သူမ စွတ်ပြေးထွက်လာခဲ့ပြန်သည်။ သူမ၏ မျက်လုံးထဲတွင် ဝင်းကနဲ သတ္တဝါကြီးတစ်ကောင်၏ လက်နက်လက်သွားတာတွေ့ရသည်။ နောက် မှောင်အတိ။ ကမ္ဘာပျက်သံများ မဆုံးသေး။ သူမလည်း လွတ်လိုလွတ်ငြားပြေးဆဲ။ တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့်တိုက်ကာ သူမရေကန်ထဲကျသွားသည်။ မီးလိုပူပြင်းလောင်မြိုက်မှုကို သူမ၏အရေပြားများ ခံစားလိုက်ရသည်။ 

သူမနောက်ဆုံးမြင်လိုက်သည်က သွားချွန်အစွယ်ဖွေးဖွေကြီးများနှင့် အာခံတွင်းကြီးတစ်ခု။ ပန်းခင်းထဲတွင် လှပသော ပန်းများမရှိတော့။ အလျှံငြီးငြီး ပွင့်ချပ်ပွင့်လွှာများ လေထဲလွင့်ကာပျံကာ။ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ဆောက်တည်ရာမရ၊ လွတ်လမ်းမမြင်သော ထိုဖြစ်စဉ်ကြီးထဲ သူမဘယ်လောက်ကြာခဲ့ပြီမှန်းမမှတ်မိနိုင်။ မသိနိုင်တော့။ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် သူမ၏ခေါင်းအားထုချလိုက်သော တင်းပုတ်ကြီး၏ မိုးချုန်းသလိုအသံကို ကြားလိုက်ရအပြီး။ နောက်ထပ်အမှောင်။

နွေးထွေးသော အလင်းရောင်များကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမမက်ခဲ့သော အိပ်မက်ဆိုးကြီးနှင့် ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆန့်ကျင်နေသော သူမတို့၏ သုခဘုံလေးကို ပြန်တွေရသည်။ သူမ၏စိတ်၊ သူမ၏ ခန္ဓာသည် ပေါ့ပါးရွှင်လန်းနေပြီး မက်ခဲ့သော အိပ်မက်ဆိုးကြီးသည် အလွန်တရာဝေးလံသော အတိတ်တစ်ခုလို မှိန်ပျဖျော့တော့လျက် အားလုံးနိုးလာကြသောအခါ လုံးဝမမှတ်မိတော့သလောက် မေ့ပျောက်ကာ သုခစည်းစိမ်ရေယာဉ်ကြောထဲ အားလုံးအတူ မြောကြပြန်တော့သည်။

..........................................................................

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>>